حامل های هواپیمابر پرنده هوابرد های هواپیمابر ممکن است شبیه کاره‌ای علمی‌تخیلی باشند، اما نیروی دریایی آمریکا در واقع یک جفت از کشتی های هوایی مادر را در سال‌های قبل از جنگ جهانی دوم تجربه کرده است . U.S.S. Akron و U.S.S. Macon هر دو کشتی هوایی بودند که از هلیم برای شناور شدن در آسمان استفاده می‌کردند. برخلاف اکثر کشتی های هوایی ، این سازه های عظیم الجثه ۸۰۰ فوتی دارای آشیانه های هواپیما توکاری بودند که به آن‌ها اجازه پرتاب، بازیابی و ذخیره تعداد پنج هواپیمای دوباله Curtiss Sparrowhawk را می داد . این هواپیماها از یک دهانه T شکل در پایین بدنه پرتاب می شدند و در وسط هوا با پایین آوردن یک بازوی دیگر که به شکل طناب بندبازی بود و با استفاده از چنگک های هوایی که به بال های آنها متصل می شد در میان آسمان هواپیماها را بازپس می گرفت . نیروی دریایی امید زیادی به استفاده از Akron و Macon برای شناسایی داشت، اما هر دو کشتی هوایی حامل هواپیما در نهایت سقوط کردند. Akron در آوریل 1933 در سواحل نیوجرسی سقوط کرد و Macon در فوریه 1935 در نزدیکی کالیفرنیا قربانی یک طوفان گشت و دچار آسیب شد . نیروی دریایی آمریکا در مواجهه با مرگ حدود 75 خدمه این حامل ها ، برنامه های پروازی آنها را رها کرد. فیلم حادثه برای Akron در سال 1932 و آسیب رسیدن به باله حامل پی نوشت - همانگونه که می توان از موفقیت های دیگران درس گرفت و بهره برد از شکست هایشان هم می توان استفاده کرد . نگاه کامل و جامع به دیگران و نه بخشی نگری می تواند ما را سریعتر به جلو پیش برده و به اهدافمان نزدیک کند . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Military History Now - AIRSHIPS

به نام خدا با عرض سلام خدمت دوستان امروز یکی از اصطلاحات یا بهتر بگم مخفف ها نظامی رو مورد بحث قرار میدیم که یکی از شیوه های حل مسئله در نیرو های مسلح و ارتش آمریکا هست که فکر کنم در زندگی عادی هم کاربرد داشته باشه. METT-T این عبارت مخفف کلمه های زیر هست که برای شیوه حل مشکل استفاده میشه : MISSION: ماموریت یا هدف شما چیست ؟ ENEMY: دشمن شما کیست و چه توانایی و نقاط قوت و ضعفی دارد؟ { چه چیزی شما را از رسیدن به هدف باز میدارد ؟ } TERRAIN: در چه نوع زمین و ناهمواری ای اقدام به عملیات می کنید؟ { در چه ضمینه ای فعالیت میکنید ؟ } TROOPS: چه نیروهایی در اختیار دارید ؟ { چه امکانات و توانایی هایی دارید ؟ } TIME: چه مقدار زمان دارید ؟ مجموعه پاسخ این پرسش کلید دست یابی به موفقیت است. پ.ن: عباراتی که در درون { } آمده اند سوال هایی اند که افراد غیر نظامی باید از خود بپرسند. بن پایه : INTO THE STORM: A STUDY IN COMMAND { خاطرات و برسی جنگ خلیج فارس از دیدگاه سپهبد فردریک فرنک فرمانده سپاه هفتم}

ماجرای این خبر دبکا مبنی بر حمله سوریه با یک موشک سام ۵ بر علیه اهداف زمینی در اسرائیل، که سامانه های پدافندی هم نتونستن رهگیریش کنن، چقدر صحت داره، اعلام شده این اتفاق سه شنبه گذشته رخ داده لینک خبر مربوط به دبکا هست ، فکر کنم فیلتر باشه ولی متاسفانه من با موبایل نمبتونم تو تگ کد قرار بدم ، لطفا ویرایش بشه: https://www.debka.com/russia-and-syria-threaten-to-fire-sa-5-missiles-into-central-israel-if-iaf-air-strikes-continue/

در مورد استفاده از موتور rd33 و یا AL-31 جدای از مزیت ها و معایب ، شاید یکی از عللی که باعث شده حول و حوش این دوتا مانور داده بشه تا حدودی زیادی امکان در دسترس بودن این دو پیشرانه است. rd33 با توجه به کاربردش در جنگنده میگ 29 که در اختیار ایران هست و AL-31 هم باتجربه موفق این پیشرانه که یکی از ارکان قدرتمند جنگنده سوخو 30 است. ما در حال حاضر موتور تی اف 30 رودر اختیار داریم و بعد از 40 سال به نوعی سازگاری با این موتور رسیدیم ولی در مورد مخاطرات جدیدتر مثل ایگل ( و جدیدتر) که نیاز به موتور قابل اتکاتری که دچار واماندگی نشه به تولید با کیفیت تر و یا تامین اون ( یا موتوری مشابه و بهتر مثل F110-GE-400) از طرق دیگری هستیم. در این مورد هم که روابط ما با کشورهای غربی مشخص هست، در این 40 سال هم اثری از تولید این موتور در داخل کشور نبوده پس انتخاب ما محدوده و تقریبا تنها گزینه کشور روسیه است. اگه قرار باشه که روسیه حداقل همکاری رو هم با ما نداشته باشه شاید بهتر باشه در بعضی زمینه ها رویه مونو عوض کنیم. در ادامه دوست گرامی M-ATF به نکات خوبی اشاره کردند. واقعا در این 40 ساله ما هر آزمون و خطایی که بود رو انجام دادیم، فرصت دیگه ای نیست. وضعیت موجود تنها در صورتی قابل قبوله که تنها مواجهه ما با اشرار و گروه های مسلح در لب مرز باشه ولی اگه فکری اساسی نشه دیر نباشه زمانی که بحرین و قطر و کویت هم برای ما رجز بخونن( امارات که مدتی پیش خوند)! در حال حاضر هم که تمرکز بر سمت جنگنده های چند منظوره فشرده ولی کاراتر رفته که هم از قدرت دفاعی (چه در فاصله ای دور و چه داگ فایت) و همچنین تهاجمی به صورت همزمان برخوردار باشند. خیلی از ارگان و افراد تلاش قابل ستایشی برای نگهداری و ارتقای داشته های نیروی هوایی انجام میدن ولی نبود و یا ناکافی بودن تصمیم گیری و اقدامات کلان این اجزا رو نتونسته به سمت نتیجه ای که مورد انتظاره رهنمون کنه.تا وقتی اهدافی کلان تصور نشه نمیشه به برنامه ریزی و تصمیمات بزرگی رسید و این تصمیمات هم پیش فرض هایی دارن مثل سرمایه گذاری خوب و بلندمدت و عدم تصمیم گیری های خلق الساعه، تعامل با کشورهای صاحب دانش در حوزه نظامی، اهمیت و ارزش قائل شدن برای دانش بومی و همچنین بازاریابی و نیازسنجی برای ورود یک محصول هست.به نظرم ما در همون در نظر گرفتن اهداف و تصمیم گیری و تصمیم سازی مشکل داریم. به قول یکی از بزرگان انسان تا زمانی که اشتباه خود را نشناسد محکوم به تکرار آن است. باید دید که نسخه بهبود یافته جنگنده اف 5 کدام مورد رو پوشش میده؟ نقش یک بمب افکن قدرتمند مثل سوخو 34، یک جنگنده رهگیر کم نقص مثل اف 14 ، یک جنگنده چند منظوره چند منظوره مثل اف 15؟در حالت حداقلی حتی اگه چند اسکادران از این تولید بشه میتونه آسمان کشورمون رو در مقابل کشورهای رقیب که ماشالا کم هم نیستن ، پوشش بده. همچنین کدام کشوری که رابطه ای دوستانه با ما داره حاضر به خرید این جنگنده هست؟ فعلا جنگنده چند منظوره برای ما بقولی اوجب واجبات هست و اگه از این مسئله و تامین اون خیالمون راحت شد اون موقع میشه زمان بخریم و به سمت توسعه آهسته و پیوسته کوثر یک رفت.

دبکا اصولا منبع معتبری نیست

بودجه‌ی بخش‌های نظامی همه‌ش به کنار، من موندم با اون بودجه‌ی ۱۰۰ میلیاردی تامین بالگرد و هواپیما (مربوط به شرکت هسا) دقیقا می‌خوان چه غلطی بکنن؟ با ۲۰ میلیون دلار می‌خوان خطوط تولید (البته به‌قول خودشون) جنگنده‌ی کوثر و بالگرد طوفان و کوفت و زهرمار و بچرخونن؟ یعنی خاک بر سر ما که یه خائن رو کردیم رئیس‌جمهورمون.

چالش حفظ برتری سفارش 12 فروند جت جنگنده F-15X از سوی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده براساس یک قاعده قدیمی در حوزه بررسی های راهبردی ، حفظ برتری ، همواره چالش برانگیز از کسب آن بشمار می رود و به تقریب هیچکدام از سازمان های نظامی از بدو پیدایش تا کنون از این قاعده بحث برانگیز مستثنی نبوده و نیستند . به اعتقاد برخی از تحلیلگران حوزه قدرت هوایی ، تسلط هوا- فضایی درازمدت ارتش ایالات متحده که با یک فاصله بسیار مشخص نسبت به سایر رقبا از سال 1941 تا کنون وجود داشته و ستون اصلی برنامه ریزی های نظامی تصمیم سازان مستقر در پنتاگون نیز بشمار می آید ، بصورت فزاینده ای از سال 2010 با بازیابی قدرت هوایی ارتش روسیه از یک سو و همچنین تلاش چین برای جبران فاصله فناورانه با ایالات متحده و رصد نشانه هایی از حرکت اروپا بسوی استقلال نظامی ، به چالش کشیده شده است . برخی از ناظران نظامی براین عقیده قرار دارند که این چالش ، عمدتا" ناشی از محدودیت های بودجه ای پنتاگون در توسعه فناوری جتهای اف-22 رپتور پدید آمده ، چرا که هزینه 700 میلون دلاری هرفروند از این هواپیماها موجب شده تا حداقل ، 75 درصد سفارشات برنامه ریزی شده لغو گردد ، در حالی که به شکل همزمان ، شرکتهای روسی ، چینی ( و حتی اروپایی .م ) تلاش خود را برای معرفی جتهای برتری هوایی پیچیده تر افزایش میدهند . با توجه به این شرایط ، نیروی هوایی ایالات متحده ، برای حفظ تسلط هوا- فضایی خود برسایرین ، تنها می تواند بر دو گونه هواگرد رزمی در حوزه برتری هوایی شامل جتهای قدیمی تر F-15C و F-22 ، بعنوان موثرترین گزینه های در دسترس ، حساب بازکند . از سویی دیگر ، نیروی دریایی ارتش ایالات متحده نیز پس از بازنشستگی زودهنگام جنگنده همه کاره F-14D به سال 2006 ، به تقریب ، ابزار کارآمدی را در سازمان رزم خود موجود نمی بیند . این درحالی است که تامکت و ایگل در زمان خود ، نقطه اوج فناوری های عملیاتی برای کسب برتری هوایی بشمار آمده و بلحاظ برخورداری از سامانه های جنگ الکترونیک ، یک جهش فناورانه را به نمایش می گذاشتند ، اما ظهور رقبای جدید موجب شده تا این برتری بتدریج با مشکلات عدیده ای روبرو گردد . به شکل مشخص ، نیروی هوایی اتحاد شوروی سابق و پس از آن نیروی هوایی روسیه ، با معرفی طیف متنوعی از جتهای رزمی برگرفته شده از نسخه اصلی SU-27 فلانکر ، نیروی هوایی چین با تولید یا مونتاژ گونه J-11B و در ابتدای قرن بیست و یکم ، ورود بخدمت رزمی جتهای رزمی سوخو-30 ، در تلاش بوده و هستند تا فاصله خود را با نیروی هوایی ایالات متحده کمتر نموده و درصورت محقق شدن شرایط ، برتری نسبی را در اختیار بگیرند . علاوه براین ، نیروی هوایی چین ، با یک جهش جاه طلبانه ، سخت افزارهای جدیدتری نظیر جت برتری هوایی J-20 را به بازار تسلیحاتی معرفی نموده که هرچند قابل مقایسه با فناوری اف-22 نیست ، اما به مرور وبا پیشرفت برنامه های موجود در خصوص مدرن سازی این جنگنده ، می تواند دردسرهای جدیدی را در مسیر تسلط هوا- فضایی ایالات متحده ایجاد نماید . به شکل خلاصه ، خانواده بومی و غیر بومی سوخو-27 که در سالهای پایانی جنگ سرد برای مقابله با تهدید ایگل های نیروی هوایی آمریکا و متحدانش طراحی و به تقریب ، 9 سال پس از آن ، وارد خدمت رزمی گردید ، بلحاظ نوآوری های مورد استفاده در آن و ترکیب فناورهای یک نسل جلوتر بایک پیکربندی به نسبت قدیمی تر ( نظیر خروجی های بردار رانش و تلاش برای کاهش سطح مقطع راداری ) ، از پتانسیل لازم برای ایجاد یک تهدید برخوردار است . در این میان ، ارتش ایالات متحده ، در کمال ناباوری ، سرمایه گذاری مشابهی را برای روزآمد سازی اصولی ایگل های عملیاتی انجام نداد که این امر را میتوان ناشی از اتکاء بیش از حد این مجموعه نظامی بر جت اف-22 دانست ، با علم به این نکته که بصورت همزمان ، روسها ،سرمایه لازم برای توسعه جت رزمی نسل5 خود را نداشته و تمام تلاش خود را برای ارتقاء نمونه های موجود فلانکر به نسل +4 و ++4 نظیر سوخو-30 و سوخو-35 نموده اند . با این وصف ، برنامه ریزان نظامی پنتاگون ، شیوه بازاریابی روسها که بعنوان یک میراث قدیمی از دوران جنگ سرد برای آنها به یادگار مانده بوده را بطور کامل دست کم گرفته بودند ، چرا که درزمانی که تمام تلاش ارتش آمریکا بر عملیاتی نمودن و روزآمد سازی رپتورها متمرکز شده بود ، روسها موفق شدند تا جت رزمی سوخو-30 خود را با شرایط خاص ، به نیروی هوایی ونزوئلا ( آمریکای جنوبی ) ، چین و ویتنام (آسیای شرقی ) ، اوگاندا و آنگولا ( آفریقا ) و هند ( آسیای جنوبی ) صادر نمایند که این مساله ، با توجه به سیاست جدید صدور سلاح روسیه ( یک نسخه کاملا" بهبود یافته در مقایسه با جنگ سرد در حوزه فناوری . م ) صادر نمایند . این مساله ، باعث شد تا حساسیت ها و فشارها بر ناوگان 187 فروندی اف-22 نیروی هوایی ایالات متحده که بخشی از دارایی های آن در جریان طوفان اکتبر 2018 دچار آسیب شده بود ، افزایش پیدا کند . بدین سان ، برای کاهش این فشارها و همچنین تقویت توانایی رزمی نیروی هوایی برای مقابله با تهدیدات ، در عین انجام سرمایه گذاری معقولانه بدون نیاز به بازگشایی مجدد خط تولید اف-22 ، نیروی هوایی ایالات متحده مجبور شد تا یک برنامه ارتقاء همه جانبه رابرای جتهای رزمی اف-15 به منظور تبدیل آن به یک جنگنده برتری هوایی ++4 در نظر گیرد ، در حالی که بخش بزرگی از سرمایه گذاری ، برروی ایده مفهومی جتهای جنگنده نسل ششم که درنهایت جایگزین اف-22 و اف-15 خواهد شد ، متمرکز شده است . به اعتقاد تحلیگران حوزه هوایی ، اگر برنامه ارتقاء ایگل های نیروی هوایی به درستی اجرا گردد ، از یکسو ، بدلیل هزینه های عملیاتی پایین ، یک گزینه ایده آل برای نیرو بشمارخواهد آمد و از سویی دیگر بدلیل استفاده از فناورهای جدید ، می تواندیک مکمل پیشرفته برای جتهای برتری هوایی نسل ششم نیز بکارگرفته شود . بر همین اساس ، شرکت بویینگ ، برای تامین این نیازمندی ، برنامه F-15 2020 و F-15X را که که دو گونه بسیار پیشرفته تر از ایگل های فعلی بوده و می تواند هماورد مطلوبی برای خانواده رو به گسترش سوخو-30 گردد را به نیروی هوایی پیشنهاد داده است . علاوه براین ، بر خلاف اف-22 ، خط تولید جنگنده اف-15 بدلیل وجود سفارشات جدیدتر از سوی کشورهایی نظیر عربستان سعودی ، قطر و اسراییل ، همچنان بازاست و این موجب می گردد تا از صرف هزینه های اضافی برای راه اندازی یک خط تولید جدید ، اجتناب گردد . طبق اطلاعات منتشرشده ، گونه F-15X در آغاز ، بصورت محدود وارد خدمت رزمی خواهد شد تا پتانسیل ها آن در شرایط واقعی مورد ارزیابی قرار گیرد ، اما گفته میشود که قابلیت رزم هوا به هوای آن در سطحی بالاتر از تمامی نمونه های تولید و صادر شده ، قرار دارد و احتمالا" در برخی از موارد ، حتی فراتر از اف-22 خواهد بود . بالتبع ، با تکمیل سیستم پشتیبانی از رپتورهای عملیاتی و ورود نسخه جدید ایگل ، فاصله فناورانه میان جتهای آمریکایی از یکسو و هواگردهای چینی / روسی از سویی دیگر ، همچنان حفظ شده تا ایده مفهومی جت برتری هوایی نسل ششم در 2020 تکمیل گردد . پی نوشت : به این پاراگرف توجه کنید ......... در این میان ، ارتش ایالات متحده ، در کمال ناباوری ، سرمایه گذاری مشابهی را برای روزآمد سازی اصولی ایگل های عملیاتی انجام نداد که این امر را میتوان ناشی از اتکاء بیش از حد این مجموعه نظامی بر جت اف-22 دانست " .... " نکته اخلاقی ماجرا " اتکاء بیش از حد روی یک سامانه تسلیحاتی ، تبعات ناگواری را برای هر سازمان نظامی ، حتی یک سازمان نظامی پیچیده نظیر پنتاگون ، فراهم خواهد آورد " صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

حمله اخیر اسرائیل به سوریه رو از چند نظر میشه بررسی کرد اول اینکه قدرت نتانیاهو در اسرائیل دچار ضعف شده و الان تلاش میکنه با بیان جنگ و استفاده از قدرت نظامی برای خودش رای جمع کنه، تمام پروپاگاندا بوسیله نمایش قدرت نظامی - در این مورد جواب نتانیاهو رو باید با خراب کردن این پروپاگاندا داد، یعنی کاری کنیم که تو افکار عمومی مناطق اشغالی بگن راهکار نظامی نتانیاهو جواب عکس داده، باتوجه به تحلیل های قوی ارتش اسرائیل بهتر این جواب با زدن نیروهای نظامی اسرائیل همراه باشه مثل حزب الله که گشت نظامی اسرائیل رو زد یا مثل حماس از موشکهای آتش زا استفاده کنه روی مزارع مناطق اشغالی دوم سامانه های پدافند سوریه با همه سر و صداشون جواب خوب ندادن، بویژه بحث اس 300 و حتی پیش اخطار قبل از حمله - تقریبا مشخص بود که سامانه اس 300 روسیه تغییر چشمگیر ایجاد نمیکنه و فقط شکل حمله رو عوض میکنه سوریه باید بیشتر از پیش روی پدافند راداری اش کار کند بویژه در فاز کسب اطلاعات از پروازها و رفتارهای نیروی هوایی اسرائیل و در گام بعد باید دنبال لقمه هایی مثل هواپیماهای تانکر و آواکس باشه سوم پاسخ ندادن سوریه عملا دست اسرائیل رو برای حمله های بعدی باز کرده است ما پاسخ حماس رو داشتیم و اسرائیل علارغم خیلی از کارهایش تحت فشار روانی قرار گرفت، شاید به راحتی هرجای غزه رو زد ولی کلی سر و صدا از داخل و خارج شد و علاوه بر محکومیت های بین المللی از داخل هم به ضعف نظامی متهم شد باز باید بگم استراتژی سپاه قدس در سوریه تعیین کننده راهکار هست اگر در حال ساخت و ساز باشن، حق میدم نخوان خودشون رو درگیر کنن و سایت هاشون رو نشون بدن ولی زمانی که گذشته نشون میده باید این ساخت و ساز به جایی می رسید و کم کم نتیجه اش رو میدیدیم حداقل کار برای سوریه استفاده از موشک های آتش زا به سبک حماس هست چون هم لانچرشون کوچک، مخفی و کاربردی هست و هم سهولت بالا دارند وهم بدلیل تعداد بالا اسرائیل مجبوره از موشک های گرونش زیاد استفاده کنه در سطح بالا هم شروع بازی شکار و حمله به تانکرها و آواکس های اسرائیلی یا شلیک موشک های ضد رادار

Project Pigeon در طول جنگ جهانی دوم، روانشناسی با نام اسکینر بودجه نظامی برای یک سلاح ظاهرا شگفت انگیز دریافت کرد : یک موشک هدایت شوند توسط کبوتران . این رفتار گرای مشهور این ایده را در هنگام تماشای یک دسته کبوتر در حال پرواز به دست آورد . او می گوید : من آنها را ابزاری دیدم که دید عالی و قابلیت تحرک فوق العاده ای دارند . آیا آنها نمی توانند یک موشک را هدایت کنند !؟ . پروژه ای که او در پی آن بود به همان اندازه ای که فوق العاده بود عجیب هم بود . اسکینر پس از استفاده از تهویه برای آموزش کبوترها برای انتخاب تصاویر از پیش تعیین شده – به عنوان یک ناو دشمن، پرندگان را در داخل یک موشک طراحی شده ویژه قرار داد. این کابین خلبان کوچک شامل یک صفحه پلاستیکی بود که تصویری از مسیر پرواز سلاح را نشان می داد . با نوک زدن به صفحه، کبوتران می‌توانستند مختصات این موشک را تغییر دهند و به طور موثر آن را به سمت هدف مورد نظر خود هدایت کنند. سیستم کنترل شامل یک لنز در جلوی موشک بود که تصویری از هدف را روی یک صفحه نمایش در داخل نشان می داد ، در حالی که یک کبوتر که در دستگاه تهویه آموزش دیده و شرطی شده بود در آنجا قرار می گرفت تا هدف را با نوک زدن به آن تشخیص دهد. تا زمانی که ضربات نوک در مرکز صفحه باقی می‌ماند، موشک مستقیم پرواز می‌کرد، اما زمانی که ضربه نوک باعث انحراف صفحه می گردید ، سیستم از طریق اتصال به کنترل‌های پرواز موشک ، باعث تغییر مسیر موشک می گشت . شبیه‌سازی‌های اولیه نشان داد که این پرندگان خلبانان عالی ای هستند و این پروژه موجب تایید فیزیک دان‌ها و روانشناسان گشت . اما برای اسکینر مایه تاسف بود که ارتش از تامین بودجه چنین ایده عجیبی طفره رفت . در اکتبر ۱۹۴۴، با اطمینان از اینکه کبوتر های کامیکازی هرگز در صحنه نبرد وارد نخواهند شد ، این پروژه کنار گذاشته شد . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Cyberneticzoo

Title 10 عنوان دهم منظور از Title 10 (عنوان دهم) در متون نظامی ، قانون‌ جامع نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا (Title 10 of the United States Code - Armed Forces) می باشد. قانون نامه جامع (کد) ایالات متحده (United States Code) قوانین دائمی و رسمی ایالات متحده آمریکا در تمام زمینه ها میباشد که تا امروز 54 عنوان را وضع کرده است.این عناوین قابل افزایش بوده و نسخهٔ اصلی آن هر شش سال از سوی شورای بازنگری قانون مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا منتشر شده، و افزون‌های تجمیعی هر ساله منتشر می‌شوند. Title 10 (عنوان دهم) وظایف نیروهای مسلح در قانون آمریکا را شرح می‌دهدو مبنایی قانونی برای وظایف ،ماموریت‌ها و سازماندهی هر یک از شاخه ها و همچنین وزارت دفاع ایالات‌ متحده فراهم می‌کند. این قانون نامه شامل 5 زیر عنوان ( subtitles) به شرح زیر است : Subtitle A—General Military Law, including Uniform Code of Military Justice Subtitle B—Army Subtitle C—Navy and Marine Corps Subtitle D—Air Force Subtitle E—Reserve Components قانون نامه شاخه گارد ملی ایالات متحده به صورت جداگانه در عنوان 32 (Title 32) وضع شده است. دانلود قوانین نیروی های مسلح امریکا به همراه اخرین تغییرات خوانش انلاین و به روز تمامی قوانین منابع : https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Code https://en.wikipedia.org/wiki/Title_10_of_the_United_States_Code http://uscode.house.gov/download/download.shtml

با سلام و عرض ادب و احترام به همه دوستان و سروران سایت فکر کنید در تابستان سال 1398 قرار دارید!یعنی ده سال دیگر! براستی در آن سال وضعیت نیروی هوایی ایران چگونه خواهد بود؟ چه تعداد جنگنده عملیاتی و رزرو خواهیم داشت و از چه نوعی!؟ چه تعداد آواکس خواهیم داشت! چه تعداد از جنگنده های داخلی در خدمت خواهند بود! در بخش مهمات وضع چگونه خواهد بود! آیا موشک های هوا به هوای دوربرد و موشک ها و بمب های هوشمند هدایت شونده ماهواره ای و ..... داخلی در اختیار نیروی هوایی خواهد بود! آیا آن روز نیروی هوایی ایران قویترین نیروی هوایی خاورمیانه خواهد بود! و یا اسرائیل,ترکیه و عربستان برترین های منطقه خواهند شد! و شاید هم پاکستان , امارات و ....!!!! دوستان مهم نیست که تحلیل ها سخنان و پیشبینی های شما درست باشه یا غلط فقط نظر خود را مطرح فرماید با تشکر

خیلی نا امید کننده بود این نظره منه تمامی اف4 ها واف5 ها موتور ها و موشک ها ورادار هایشان با رادار های بسیار مدرن تعویض شده اند و دیگر با نام هایی مانند عقاب وشاهین نامیده می شوند تمامی اف14 های باقی مانده به حالت عملیاتی باز می گردند اف 14 های ایران قابلیت موشک هدایت لیزری ستار4 را دارا می باشند خط تولید انبوه ستار 4 با حضور رهبر معظم انقلاب افتتاح می شود طرح بمب افکن رادار گریز شفق 2 که در سال 1390 ازمایش خود رو با موفقیت پشت سر گذاشته به تولید انبوه رسیده منابع غیر موثق از تولید بیش از 100 فروند اطلاع می دهند برای اولین بار پس از سالها هواگرد های سوخو35 به نمایش در می ایند طرح جنگنده رادار گریز شفق 1 به تولید انبوه رسیده ایران بیش از 100 فروند عملیاتی شفق در اختیار دارد بالگرد شاهد 298 با حضور رهبر انقلاب در رزمایشی بصورت موفقیت امیز مورد استفاده قرار می گیرد بالگرد شاهد قادر به حمل موشک های هدایت شونده قدر با کلاهک 30 کیلوگرمی است بالگرد های کبری ایران به سامانه هایی جدید که باعث هدایت شدن راکت های هایدرا 70 می شوند دست می یابند منابع غیر رسمی از تحویل اس 400 به این خبر می دهند خط تولید انبوه موشک پدافندی شاهین 2 با حضور رهبر گرانقدر انقلاب افتتاح می شود بسیاری از کارشناسان این سیستم را با سیستم S-300Pmu مقایسه می کنند بسیاری از کارشناسان این سیستم(پدافند شاهین2) را در واقع نسخه مهندسی معکوس ایران از S-300Pmu می دانند ایران پس از سالها کار بر روی هواپیما ایلوشین 78 و همچنین استفاده از تجربیاتش در عملیاتی کردن اواکس عدنان عراقی توانسته 3 فروند اواکس تولید نماید ببخشید اگر هوانیروز و پدافند هوایی رو با نیرو هوایی یکی کردم