ایران و روسیه یک افق روشن برای تست سخت افزار رزمی در نمایشگاه هوایی ماکس-2017 نمایشگاه هوایی دوسالانه روسیه ، در سال جاری میلادی در فرودگاه مشهور ژوکوفسکی ، ( حومه مسکو) افتتاح شد و رییس جمهور این کشور ، ولادیمیر پوتین ، بعنوان میهمان افتخاری در آن حضور پیدا نمود . براساس روال متعارف در نمایشگاه دفاعی / هوایی روسیه ، پوتین و سایر مدعوین ارشد ، از میهمانان ویژه روز نخست بودند که میتوانستند به شکل خاص ، از آخرین محصولات تولید شده یا در حال توسعه بازدید نمایند که در این میان ، حضور نزدیک به 100 فروند هواپیما در بخش ثابت نمایشگاهی و یا در بخش پروازی ، میهمانان را شگفت زده نموده بود . در حوزه آخرین دستاوردها ، چند فروند جت رزمی سوخو تی -50 نسل پنجم نیروی هوایی ارتش روسیه که برای شرکت در نمایشگاه هوایی ماکس-2017 وارد ژوکوفسکی شده بودند ؛ نه تنها در بخش ثابت نمایشگاه حضور قابل توجهی داشتند ، بلکه در بخش پروازی نیز حضور خواهند داشت . ژنرال ویکتور بوندارف ، فرمانده فعلی نیروی هوا- فضای ارتش روسیه ، در پاسخ به سئوال خبرنگاران حاضر در نمایشگاه چنین گفت که انتظار می رود مرحله نخست تستهای اولیه تی-50 در دسامبر 2017 تکمیل شود . این هواپیما ، در حال حاضر به دو پیشرانه ساترن -117 ( AL-41F.1) مجهز است که هم اکنون جتهای سوخو-35 از آن بهره می برد . با این وصف ، به گفته مقامات مسئول ، استفاده از این پیشرانه ها بصورت موقت استفاده می شود و در سال آینده میلادی ، گونه جدیدی از پیشرانه های روسی ، که بلحاظ قدرت جلوبرنده ، مصرف سوخت و کاهش گرمای خروجی ، بهبود قابل ملاحضه ای را پیدا نموده ، برای این جت جدید در نظر گرفته خواهد شد . از یک نظر ، در میان ویژگی های منحصر به فرد تی -50 ، ابر مانورپذیری و سرعت کروز ، این جت جدید روسی را به گونه ای توانا می سازد که سریع تر از رقبایش پرواز نموده و در رزم نزدیک هوایی ، برآنها چیره گردد . به گفته مقامات شرکت سوخو ، جت تی -50 به یک مجموعه پیشرفته راداراسکن آرایه فازی فعال (AESA) و یک کمک خلبان مجازی ، محهز خواهد شد تا قابلیتهای آن در دو بخش رزم هوایی و حملات هوا به زمین در مقایسه با جتهای دو نفره بهبود قابل توجهی یابد . جنگنده نسل پنجم نیروی هوایی روسیه ، توانایی حمل سلاح در چهار جایگاه داخلی و شش جایگاه خارجی را داراست که این بدان معنی خواهد بود که حداکثر توانایی حمل سلاح بیشتری نسبت به اسلاف خود دارد . نمایشگاه هوایی " ماکس " ، یک نمایشگاه هوایی عمدتاً روسی است که در آن ، بیشتر از 500 شرکت روسی و 150 شرکت از کشورهای خارجی در آن شرکت دارند . علیرغم تحریم های اعمال شده از سوی غرب ، کشورهای اروپایی ، بیشترین حضور را با بیشتراز 100 شرکت از کشورهای فرانسه ، آلمان ، جمهوری چک ، بلژیک و ایتالیا به ثبت رسانده اند . علاوه براین ، 10 شرکت از ایالات متحده ، 16 شرکت از ایران ، 10 شرکت از چین و 10 شرکت از روسیه سفید در این نمایش هوایی حضور خواهند داشت . بخش نظامی این نمایشگاه ، بطور کامل در انحصار محصولات روسی است که برای ارتش این کشور و کشورهای خواهان فناوری این کشور ، عرضه شده است . این درحالی است که اگر چه شرکتهای اروپایی ، بیشتر در حوزه سخت افزار فضایی ، تجاری و حمل و نقل عمومی ، محصولات خود را به نمایش گذاشته اند ، جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی ایران ، با سخت افزار های نظامی بومی خود در این نمایشگاه شرکت نموده اند که بیشتر با هدف تکمیل و جایگزینی با فناوری روسی توسعه داده شده است . با توجه به رویدادهای سال جاری و جنگ در سوریه ، حضور بخش عمده ای از سامانه های نظامی روسیه ، نظیر جتهای رزمی ، بالگردها ، تسلیحات هوایی ، غلافهای جنگ الکترونیک ، پهپاد ، موشک و سامانه های دفاع هوایی بسیار برجسته تر از سالهای گذشته به نظر می رسد . در این میان سامانه های پیشرفته ای نظیر جنگنده های سوخو-30 و سوخو-32 ، بالگردهای رزمی نظیر میل-28 و کاموف-52 بیشتر در کانون توجهات بازدیدکنندگان قرار گرفته است . این درحالی است که تمامی این گونه ها در سالهای گذشته نیز به نمایش گذاشته شده بود ، اما در سال جاری ، به نظر می رسد که نمایندگان فروش شرکتها ، امید بیشتری به فروش محصولات خود پیدا نموده اند . سرگئی لادیژین ، مدیرعامل شرکت " روس آبارون اکسپورت" سرگئی لادیژین ، مدیرعامل شرکت " روس آبارون اکسپورت" معتقد است که صادرات هواپیما ، بیشترین سهم را در فروش شرکت های روسی در اختیار خواهد گرفت . به گفته وی ، در نیمه نخست سال جاری ، این شرکت بیشتر از 20 میلیارد دلار صادرات را به ثبت رسانده و به گفته لادیژین انتظار می رود که رکورد جدیدی در نمایشکاه به ثبت برسد و این راه را برای تحول در سالهای آینده باز خواهد نمود . روس آبارون اکسپورت ، انتظار دارد که در جریان برگزاری این نمایشگاه ، حداق 10 توافقنامه و قرارداد همکاری با کشورهای خارجی ، شرکتها و تولید کنندگان روسی به امضاء رسد . یکی دیگر از برنامه های موفق روسیه ، پرنده آموزشی / رزمی پیشرفته یاک-130 بشمار میرود که در ماه گذشته میلادی ، شرکت سازنده آن اعلام نمود که 80 فروند از این هواپیما تحویل داده شده و از سال 2013 در سازمان رزم نیروی هوایی روسیه بکارگفته شده است . یاک-130 در بسیاری از عملکردها ، رفتاری شبیه به جتهای مدرن رزمی را در سرعتهای زیرصوت به نمایش می گذارد و برای آموزش خلبانان جتهای مدرن نسل 4+ و نسل پنج بهترین گزینه بشمار میرود . این شرکت انتظار دارد که از نمایندگان 50 کشور در غرفه خود پذیرایی نماید که به شکل عمده برای ارزیابی توانایی های سخت افزارهای رزمی نظیر سوخو-30 ، میل-28 ، میل-26 ، میل-17 ، میل-35 ام ، کاموف -52 و همچنین جتهای سوخو-35 و میگ-29 ام-2 به این نمایشگاه خواهند آمد . علاوه براین ، سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ای نظیر اس-400 و پانتزیر بدلیل شرکت در بحران سوریه ، توجهات خاصی را به خود جلب نموده اند . در این زمینه ، سامانه اس-400 بتدریج به یک سوژه داغ بدلیل سفارش احتمالی هند و ترکیه بشمار خواهد رفت ودر کنار آن ، سیستم هایی نظیر بوک و تور نیز احتمالاً توجهات خاصی را بخود جلب می کنند . لادیژین خاطر نشان می کند که متحصصان شرکت روس آبارون اکسپورت در حال تولید ویدئو کلیپها و داده های مشخصی هستند که در جریان عملیات رزمی جتهای روسی در جنگ داخلی سوریه تهیه شده تا در اختیار مشتریان گذاشته شود . بحران آسیای جنوب غربی ، نه تنها فرصتی برای فروش سلاح های روسی بوجود آورده ، بلکه شرایطی را بوجود آورده تا جمهوری اسلامی ایران ، بتواند پرنده های بدون سرنشین بومی خود را در معرض نمایش بگذارد . این کشور که در سالهای اخیر علاقه خاصی به توسعه فناوری پهپادها پیدا نموده ، در جریان نمایشگاه امسال روسیه ، آخرین محصولات خود ، از جمله پهپاد " یاسر" را به روسیه آورده که یک گونه بومی از پرنده بدون سرنشین " بویینگ ، اسکن ایگل " است . در سالهای گذشته ، نیروی دریایی آمریکا چندین فروند از این پهپاد شناسایی را در خلیج فارس از دست داده که احتمالاً همه انها در اختیار ایران قرار دارد . هر چند بهره برداری از فناوری این سخت افزار در سال 2013 محدود به ایران نشد و حداقل یک فروند از آنها برای ارزیابی های فنی از سوی ایران به روسیه تحویل داده شد . علاوه براین ، شرکتهای ایرانی ، از جدیدترین جنگ افزار هدایت شونده خود با عنوان " سدید " در نمایشگاه ماکس پرده برداری نمود که عمدتاً برای شلیک از پهپادها و پرنده های کوچک طراحی شده است . گونه به نمایش درآمده ، یک عضو از خانواده مهمات هدایت شونده ایرانی است که تاکنون 7 گونه مختلف از آن معرفی شده است . کوچکترین عضو این خانواده SADID-L است که با یک برد 4000 متری از یک کلاهک 5 کیلوگرمی بهره میبرد . گونه دوم ، SADID-345 بهشکل خاص برای پهپادهای شناسایی تاکتیکی نظیر شاهد-129 طراحی شده و اهداف را در یک برد شش کیلومتری با دقت ، منهدم می کند و هر دو در سوریه بصورت گسترده مورداستفاده قرار گرفته است . بزرگترین عضو این خانواده SADID-636 بشمار می رود که به یک کلاهک 20 کیلوگرمی مجهز می گردد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم حالا که دو طرف به اندازه کافی به هم حمله کردند ، سعی می کنیم این مساله را در یک سطح بالاتر از این چند صفحه ، پیگیری کنیم !!! در حوزه پارادایمهای نظامی ، زمانی که یک ساختار سلسله مراتبی نظامی متصّلب ، به جایی می رسد که این احساس نیاز بوجود می آید که برای پیشرفت باید به شکل ریشه ای باید چهارچوبهای خودش را تغییر دهد ، این تغییر در 3 سطح : 1- توزیع قدرت 2- ساختار سازمانی 3- فرهنگ سازمانی رخ می دهد . این تغییر پارادایمی در سطح یک و دو نیاز به مباحث پیچیده ای دارد که در این وضعیت صحبت درباره آن نه به صلاح هست و نه به مانند رویه فعلی میلیتاری جذاب ، چون نیاز به وجود پیش زمینه داشته و عمدتاً روی مسائلی تمرکزمی شود که نیاز به تفکر و تعمق عمیق دارد ( یعنی سکوت و مطالعه و رسیدن به یک جمع بندی و بعد تحلیل کردن موارد بصورت تک به تک ) اما در حوزه فرهنگ سازمانی ، ( در سازمان های مسلح ) ، مبحث " نقص صفر " بوجود می آید . در این مبحث ، اگر بخشی از سازمان مسلح در حوزه مدیریتی خواهان بکارگیری روشهای جدید و رویکردهایی که تا یک زمان خاص ، غیر معمول بوده ، باشد ، ( فرهنگ آزمودن روشهای جدید ) قطعاً با مقاومتهایی روبرو می شود . در این بین ، ممکن هست برخی از تلاشهای غیر معمول با شکست هم روبرو شود ( یک زمانی دو نفر روی این موضوع در ارتش آمریکا کار می کردند که اگر یادم باشد ، فوکویاما و شالسکی بودند در اواخر دهه 90 میلادی ) یک مساله ای که در جریان این مبحث رخ داد این بود : -- اگر سیستم نتواند بین شکستهای اجتناب ناپذیر و شکستهایی که در نتیجه بی کفایتی رخ می دهد ، تفاوت قائل شود ، حرف از روشهای جدید و تطبیق با شرایط جدید رزم ، تقریباً یک خطر بزرگ بشمار میرود . این مساله از کوچکترین سیستم تسلیحاتی در سازمان رزم ارتشها شروع میشود و تا پیچیده ترین ادامه پیدا می کند . یک مثال تاریخی به نظرم رویکرد سرفرماندهی okw درجنگ دوم و بخصوص در دو مقطع بسیار حساس در جریان رزم تابستانه و زمستانه 1943 و همچنین یک مقطع بسیار کوتاه قبل از حمله متفقین به نورماندی هست . درک سیستم از شرایط روز در این مساله ( تفاوت قائل شدن میان شکستهای اجتناب ناپذیر و شکستهای ناشی از بی کفایتی ) بسیار مهم هست . به نظرم ، مجموع رویکردها در کشورما ( البته براساس اطلاعات موجود و در دسترس ) یک روند خاکستری ( نه سفید و نه سیاه ) را طی می کند و شاید این بدلیل شرایط خاص ژئواستراتژیک ما و وجود طیف متنوع دشمنان که مقابله با آنها ، نیازمند اتخاذ روشهای و استراتژی های مختلف هست ، باشد . البته این شرایط یک زمانی ( در دهه پنجاه ، شصت وهفتاد میلادی ) برای رژیم عبری هم بود که خوب ، با مراجعه به روند طی شده ، می توانید بحث مدیریت بحران را پیگیری بفرمایید .

با سلام آزمایش سامانه دریاپایه "lora" طبق اخبار منتشر شده ، صنایع هوا- فضای رژیم عبری (IAI) موفق شده تا آزمایشات سامانه تسلیحات توپخانه ای برد بلند ( Long-Range Artillery weapon system) خود را با موفقیت به اتمام رساند که این تستها ، عمدتاً بعنوان بخشی از برنامه تبلیغاتی و همچنین گسترش رزمی که در نهایت منجر به خرید آن توسط IDF خواهد شد ، در نظر گرفته شده است . در این آزمایش ، یک تیر موشک از روی عرشه یک شناور غیر نظامی ، بسوی یک هدف در عمق دریا شلیک گردید . سامانه تسلیحاتی LORA ، در رده راکتهای توپخانه ای تاکتیکی برد بلند قرار دارد که توسط بخش MALAM از صنایع IAI توسعه پیدا نموده است . براساس اطلاعات موجود این سامانه برای انهدام اهداف در بردی فراتر از 400 کیلومتر و با دقتی در حدود 10 متر طراحی و از یک سکوی دریاپایه به مورد آزمایش قرار گرفت . به گفته تحلیلگران دفاعی ، گونه آزمایشی این سامانه راکتی به این دلیل از روی یک شناور غیر نظامی به سوی هدف شلیک گردید تا کارشناسان فنی قادر باشند تا کاراکترهای این سلاح را بطور کامل بررسی و تجزیه و تحلیل کنند . این سامانه رزمی ، از یک تریلر بعنوان پست فرماندهی و یک لانچر زمینی تشکیل شده و می تواند اهداف مورد نظر را در برد مشخص شده ، با دقت مورد اصابت قرار دهد . در این تست رزمی ، سامانه های اصلی و جانبی و هم راکت شلیک شده ، با موفقیت عمل نموده و رضایت ناظران را برآورده کردند . بواز لِوی ، معاون اجرایی IAI و مدیر سیستم های تسلیحات راکتی این شرکت در این زمینه معتقد است : " این تست ، یکی از پیچیده ترین آزمایشات IAI در یک دهه گذشته بشمار می رود ، چرا که این رویداد ، یک طرح تمام عیار عملیاتی شامل ارزیابی نحوه مانور سامانه ، نحوه عملکرد در مرحله نهایی (ترمینال ) و همچنین دقت در انهدام هدف ، می گردید . وی تاکید نمود که این سامانه به بلوغ خود نزدیک شده و یک ترکیب بسیار پیشرفته را برای کاربران احتمالی آن به ارمغان خواهد آورد . پی نوشت : علی الظاهر ، جمهوری اسلامی ایران ، تنها کشوری نیست که روی سامانه های موشکی تاکتیکی با دقت بالا مشغول کار هست !!!! صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم بر خلاف شما ، حتی در مجموعه نیروهای مسلح ، کسانی حضور دارند که به این واقعیات آگاه هستند و میلیتاری را هم رصد می کنند و بهانه ای هم بوجود نمی آید. بنده در همین میلیتاری و سر قضیه نیاز به بمب هسته ای و یا حتی سر قضیه موشکی (که برخی تا این تحلیل که ما داریم دستاوردهای شهید حسن تهرانی مقدم و موشکی را زیر سئوال می بریم ، پیش رفتند ) مستند ، عرض کردم که توسعه توانایی نظامی ما نامتوازن هست و در زمان بحران ما را دچار مشکل می کند و تجربه سوریه هم دقیقاً مدعای تحلیل بنده است ( ورود توان هوایی روسها ، حتی با آن اتفاقات مشعشع که قصد ندارم آن را تشریح کنم ) . شخصاً هم معتقد هستم که نقد درست که بدون ورود به زیرسئوال بردن شخصیت افراد صورت می گیرد ، قطعاً خواننده و دنبال کننده به مراتب بیشتری دارد . بعنوان مثال ، در خصوص مباحث مربوط به توان هوایی ، یک بنده خدایی از کاربران همین انجمن ، یک پی ام زد به بنده ، در خواست کرد که مجموع تحلیل هایی که از طرف بنده در خصوص توان هوایی فعلی ( نمودارها و ... ) و موارد مربوط به آن مطرح شده بود را با مشخصات در یک جایی ارائه کند . بنده هم خدمت این دوست عزیز عرض کردم که شما مطلب را ارائه بفرمایید ، فقط رفرنس را که میلیتاری باشد ؛ حتماً ذکر کنید . خوب ، دقت کنید که نقد مشفقانه و مودبانه ، بدون اینکه کسی را تخریب کنیم ( حالا فرقی هم نمی کند که این شخص ، صادق زیبا کلام و حسن روحانی باشد یا محمود احمدی نژاد یا حسن عباسی ) حتماً و بدون شک مخاطب دارد و هر اندازه مطلب تخصصی تر باشد و بدون حاشیه ، مخاطب با سطح درک و دانش بالاتر ، ارزشی که برای ارائه این تحلیل ها صرف شده را بیشتر خواهد دانست . همین مساله ، یعنی نقد بدون نیش و کنایه ، جا بیافتد ، همه کاربران بیشتر تحریک می شوند که بروند و مطالعه کنند و هدف هم ، همین هست . یک مثال هم از خودم ، تا 4سال پیش ، حداکثر شناخت بنده در حوزه زرهی ، محدود شده بود به شناخت ظاهری از این تجهیزات ، ولی زمانی که وقت گذاشتم ، تاپیکهای دوستان را مطالعه کردم ، به شکل مشخص ، سطح تحلیل بالاتر رفت ( البته هنوز راه بسیار زیادی تا سطح دانش دوستان متخصص و کاربلد در زرهی دارم ) . همین الان هم در بخش های مختلف ، از پیشرانه و زره گرفته تا جنگ افزار اصلی تانک و .... ، هر زمان به یک مفهوم مبهم برخورد می کنم ، اتوماتیک به مطالب دوستان مراجعه میکنم و قطعاً اگر عمری باقی ماند ، خواهید دید که از گنج میلیتاری ( این عبارت یعنی "گنج" را جدی بگیرید ) به چه شکلهایی می شود استفاده کرد که قطعاً جامعه پارسی زبان علاقه مند به مباحث نظامی با دیدن آنها ، تعجب خواهد کرد ، یعنی درست در جایی که نقطه ضعف اصلی ساختار نیروهای مسلح ماست ) در خصوص انجمنی که نام بردید ، اطلاعات خاصی ندارم ولی ، تا جایی که از منابع مختلف بررسی کردم ، مشکلی که باعث تعطیلی آنها شد ، دقیقاً مشکلی بود که میلیتاری یک زمانی به آن دچار شد ولی خوشبختانه به موقع جلوی آن گرفته شد تا تبدیل به مطالب مضر نشود . ( اینجاست که معنی وجود قانون و پایبندی کاربران به ان نمود پیدا می کند ) پی نوشت : البته کاربران دچار" روسفوبیا ( روس ترسی ) در این انجمن حضور دارند ولی در این یک مورد از روسها باید تشکر کرد که کتابهای روز دنیا با قیمتهای آنچنانی را بصورت رایگان برای دانلود قرار داده و موجب شادی روح علاقه مندان به کتابهای جدید در حوزه امنیتی - دفاعی می شوند .

با سلام BMP های ارتقاء یافته برای ارتش هند شورای توسعه دفاعی ( DAC) ، بعنوان یکی از مهمترین معاونتهای وزارت دفاع هند ، روز چهارشنبه ، دهم ژوئیه 2017 ، پس از ماه ها کش و قوس ، بودجه 24 میلیارد روپیه ای را به تصویب رساند که درجریان آن ، تمامی تجهیزات موجود در سازمان رزم نیروی زمینی ارتش هند و به شکل خاص ، ناوگان نفربرهای زرهی پیاده نظام (ICV) نیروی زمینی ارتش این کشور با اجرای یکسری ارتقاء ها ، توانایی اجرای عملیات شبانه را بطور کامل بدست خواهند آورد . وزارت دفاع هند ، با انعقاد یک قرار داد جنجالی با دو شرکت " بهارات الکترونیکز " ( BEL ) و مجموعه شرکت پابلیک اردنانس ( OFB) ، کار ارتقاء 693 دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام BMP-2 را به این دوشرکت واگذار نمود . در جریان یک کنفرانس خبری که وزیر دفاع هند در آن شرکت داشت ، وی به خبرنگاران اعلام نمود که این وزارتخانه قرار داد ارتقاء زره پوشهای نیروی زمینی را در رده قرار دادهای خرید ( که در این کشور بصورت طراحی ، توسعه و تولید یک محصول تعریف شده ) طبقه بندی و در قالب یک قرارداد به ارزش 24 میلیارد روپیه ، تایید نمود و براین مساله تاکید نمود که کار ارتقاء بر روی تجهیزات ارتش در مجموعه اردنانس ارتش ، واقع در " مداک "( تلانگانا) انجام خواهد شد . به اعتقاد برخی کارشناسان نظامی هندی ، وزارت دفاع درجریان اجرای مناقصه فوق الذکر پیشنهاد چند شرکت خصوصی هندی و خارجی را بطور کامل نادیده گرفت . به نظر انها ، در صورت حضور این شرکتها ، این قرارداد بدانها اجازه می داد تا در طراحی و ساخت سامانه های تصویر ساز حرارتی و سامانه های کنترل آتش یکپارچه شده با آن بر روی نفربر BMP-2 مشارکت داشته باشند . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی منابع ناشناس در وزارت دفاع ، شرکتهایی نظیر L&T ، تاتا موتورز ، آشوک لیلاند ، تیتاراواگن ، آلفا دیزاین ، اچ بی ال سیستمز ، بهارات فورج ، ماهیندار ، تاتا پاور ، صنابع اردنانس ماداک ، چوکل گروپ ، دی جیپور سیستمز در این مناقصه ثبت نام کرده بودند که عملاً راه به جایی نبردند . ارتقاء ناوگان نفربرهای زرهی نیروی زمینی ارتش هند به استاندارد BMP-2 / 2K ، تلاشی است در جهت پاسخگویی به نیازهای ارتش هند در محیط رزمی قرن بیست و یکم . این ارتقاء ها ، شامل نصب یک سیستم پایش آتش نسل جدید ، لانچرهای پرتاب موشک ضد زره زوجی ، سایت پانورامیک تصویر ساز حرارتی ، موشکهای هدایت شونده ضد زره جدید و همچنین پرتابگرهای خودکار نارنجک اندازهای دودزا خواهد بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم نخست ، تشکر از نویسنده محترم این مطالب ، اگر تاپیک بلحاظ مشاهده مشکلی ندارد ، اعلام کنید

سلام علیکم دقیقاً نکته مبهم تمام این ماجرا همین هست ، چرا این مساله " انجام پروژه های علمی (تئوری و کاربردی ) بر روی مباحث دفاعی یا به ساختار نظامی محدود شده یا اینکه صرفاً مجموعه های خاصی اجازه دارند این مباحث را دنبال کنند ؟؟؟؟ تکلیف این وضعیت مشخص شود ، پاسخ به سایر سئوالات ، آسان تر هست !!!! در خصوص بحث کیفی این سلاح و مواردی که در مجموع ، دوستانی نظیر جناب سیناپس ، سید محمد و mjb مطرح کردند ، یک زمانی درمجموعه وزارت دفاع و شرکتهای مرتبط با وظایف این وزارتخانه در زمان جنگ تحمیلی این نظریه وجود داشت که بدلیل نیاز فوری جنگ ، کیفیت سلاح در یک حد مشخص ( نظیر تولید نارنجکهای ضد نفر که دوستانی که در جبهه بودند ، کیفیت آنها قطعاً یادشان هست ) نگاه داشته شود . بعنوان مثال وزیر محترم دفاع وقت " شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران " یک زمانی معتقد بودند که حالا که نیاز فوری هست ، به جای اینکه لوله خمپاره انداز 120 م.م تولید شود که توانایی شلیک 5000 گلوله را در یک مدت تعیین شده داشته باشد ، لوله ای تولید شود که بتواند 1000 گلوله شلیک کند ولی خط تولید قادر باشد تا نیاز روز افزون جبهه را تامین کند . این وضعیت در زمان بحران بود ، الان درست 29 سال از پایان جنگ گذشته و خوشبختانه صنعت دفاعی ما یک حد مشخصی از رشد را تجربه کرده ، به نظر دوستان ، وقت آن نرسیده که حداقل در صنایع تسلیحاتی ( نه در خودرو سازی و صنایع پایین دستی مرتبط با آن ) یک استاندارد مشخص و بالا ، برای تحویل جنگ افزار استاندارد باکیفیت بالا بوجود آید که به قول دوستان ، تفاوت کیفی بین ژ-3 تولید شده در سالهای قبل از انقلاب با ژ-3 تولید شده در سالهای بعد ، زیاد نباشد . وقتی که یک استاندارد مشخص در حوزه ساخت موشکهای بالستیک پایه گذاری شده و برهمان اساس ، تمامی پیشرفتهای فعلی بدست آمده ، چرا این مساله به سایر بخشها تسری پیدا نکند ، بخصوص در حوزه تسلیحات انفرادی که بیشتر در دید مخاطب داخلی و خارجی نمود پیدا می کند!!!! به نظرم ، اگر در حقیقت ماجرا ، این به مجموعه هایی خارج از وزارت دفاع ، اجازه این کار داده میشود ، چرا میدان را برای ایده های جدید باز نمی کنند ؟؟؟؟

سلام علیکم شاید منظور برادر عزیز ما " سید محمد " این باشد که چطور یک موسسه فرهنگی ( صرف نظر از مباحث فنی ) اجازه ورود به حوزه طراحی سلاح جنگی را پیدا کرده ؟؟ ان هم در کشور ما که اصولاً برای تهیه سلاح ، مالکیت و استفاده از آن بعضاً قوانین غیر ضروری و متعلق قرن بیستم و تاریخ گذشته وجود دارد ؟؟؟ علاوه بر آن ، همانطور که درهمین تاپیک عرض شد ، ایا مجموعه گسترده وزارت دفاع با معاونتهای پر تعداد ، بلحاظ اداری پر حجم ، بوروکراسی گسترده و ...و... توانایی جمع کردن همه طرح ها در قالب یک طرح منسجم را ندارد که بعنوان سلاح ملی معرفی و در خط تولید قرار بگیرد ؟؟؟ الحق و الانصاف ، اگر بنده و شما بدون هیچ پشتیبانی قصد ارائه یک طرح را داشته باشیم و یا حتی ساده تر ، قصد چاپ کتاب را در حوزه دفاعی بدون تمجید و خوشایند بودن مطالب برای یکسری ، صرفاً تحلیل وانالیز مطالب را براساس واقعیات و بر مبنای ادله علمی دنبال کنیم ، همین برخورد با ما خواهد شد ؟؟؟ ویا منابع لازم ، چه مادی و چه معنوی در اختیار ما گذاشته خواهد شد ؟؟؟ این را مقایسه کنید با بخش فناوری دارپا و ماهیت جمع اوری ایده از سراسر جهان و تبدیل انها به فناوری نظامی !!! معتقدم که باید واقعیات را دید ، حوزه نظامی و علوم وابسته به آن به مانند گذشته محدود به چهار چوب نیروهای مسلح نیست ، حالا اگر این موسسه اجازه چنین کاری را پیدا کرده ، چرا به بقیه اجازه چنین کاری داده نشدو نمی شود ( که در همین میلیتاری به چنین مواردی برخورد شده و دوستان گله مند هم بوده و هستند /چه در حوزه تئوری و چه در حوزه کاربردی ) . کاری که در کشورهای پیشرفته در قالب شرکتهای بخش خصوصی در حوزه کاربردی و اندیشکده های غیر وابسته به نیروهای مسلح و دولت صورت می گیرد که از ده ها جنبه مفید به فایده هست .از یک نظر موجبات شکوفا شدن استعدادهایی میشود که قبلاًدیده نشده ، اشتغال مفید و هدفمندایجاد میشود و بطور همزمان ، هم توان نظری و عملی جامعه هم افزایش پیدا می کند این برخورد دو گانه و چند گانه هست که موجب ایجاد شبهه و تردید در واقعی بودن و حتی عملی بودن این شکل موارد می شود . پی نوشت : 1- گله مندی و صحبت در این زمینه زیاد هست و بیشتر ان هم غیر قابل بیان و توضیح . ولی در عین احترام به این رویداد ، دوستان ما در این موسسه باید پاسخ دهند ،در حالی که فقط مجموعه های خاصی وجود دارند که موظف هستند این قبیل موارد را دنبال کنند و نسبت به هر گونه فعالیت در خارج از این مراکز با سخت گیری غیر قابل باوری روبرو هستیم ( حتی در حوزه تئوری ) ، چگونه موفق شدند از این مسیر به سلامت عبور کنند ؟؟؟ 2- حالا یک سئوال مهمتر ، در همین میلیتاری چند نفر حضور دارند که در صورت پشتیبانی درست و مستمر ، توانایی چندین برابری را نسبت به یک موسسه فرهنگی برای تولید دانش نظامی در جنبه های مختلف دارند ؟؟؟ انصافاً بررسی کنید و ببینید که متاسفانه چه سرمایه ارزشمندی در حال از بین رفتن هست !!!!

با سلام تانک اصلی میدان نبرد روسها در شرق آسیا انعقاد قرار داد فروش تانک T-90SK به ارتش ویتنام براساس گزارشهای تایید شده ، شرکت روسی UralVagonZavod قرارداد جدیدی را برای فروش 64 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد تی-90 با طرف ویتنامی به امضاء رساند . اگر این قرارداد شامل خرید طیف متنوعی از تجهیزات و قطعات نظامی به شماره قرار داد 704 است ، اما بخش عمده ای از این توافق ، مربوط به تحویل تانک به ارتش خلق ویتنام بشمار می آید . تانک اصلی میدان نبرد تی-90 ، نسل جدیدی از تجهیزات زرهی روسی بشمار می رود که براساس تجربیات گسترده روسها از عملیات رزمی سخت افزارهای زرهی این کشور در اقصی نقاط دنیا و درسهای برگرفته از آن ، طراحی و در خط تولید قرار گرفته است و طبیعتاً استانداردهای سخت گیرانه ای در خصوص محیط عملیاتی ویژه ای که این تانک می بایست تحت آن عمل نماید پدید آمده و به به مورد اجرا گذاشته شده است . این خودروی جدید زرهی ، شامل سیستم های آتش قدرتمند ، سامانه کنترل آتش پیشرفته ، حفاظت زرهی موثرتر و در نهایت قدرت مانور بالاست . جنگ افزار اصلی تی-90، یک قبضه توپ 125 م.م بدون خان است که در دو لاین اصلی تثبیت شده و مهمات بواسطه یک بارگذار خودکار ، در درون توپ قرار می گیرد . این بارگذار خودکار با سرعت 7-8 گلوله در دقیقه ، نسبت به گونه های قبلی از سرعت و قابلیت اطمینان بالاتری برخوردار است و می تواند طیف متنوعی از مهمات استاندارد تانک شامل مهمات HEAT ، HE ، APFSDS را بر علیه طیف متنوعی از اهداف زمینی و هوایی به مورد استفاده قرار دهد . با این حال ، اگر چه گونه SK در برخی از ویژگی ها شباهت بسیاری به گونه پایه تی -90 دارد ، اما سامانه های تسلیحاتی ، حفاظت زرهی ، پبشرانه ، انتقال نیرو ، خوش دستی ، سامانه های دیده بانی ، سامانه های دفاع از خود ، سامانه های جانبی مین روبی شباهت بسیاری به گونه تی -90 اس دارد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام علیکم -- دوستانی که الان باید این سلاح را نقد کنند و در گذشته بصورت تخصصی روی این مطالب کار کردند ، می بایست به شکل علمی این مساله را پاسخ دهند ، با این حال : 1- طراحی و تولید سلاح ، برای هرکشوری (شرکتهای دولتی یا خصوصی ) یک برند ( نما نام ) هست ، بدین معنی که به محض برخورد یا مشاهده یک سلاح ، به شکل خودکار قدرت و توان صنعتی کشور سازنده به ذهن مخاطب می رسد . بعنوان مثال ، با مشاهده سلاح ak-47 ، فوراً اتحاد شوروی( روسیه) بعنوان یک کشور بزرگ ، که سابقه تولید تسلیحات با کیفیت پایین / متوسط ولی در شمارگان انبوه به ذهن انسان متبادر می شود که در نتیجه ظاهر سلاح ، قطعاً در کارایی و به اصطلاح خوش دستی موثر هست . 2- در طراحی یک سلاح ، با مفهومی به اسم ارگونومی مواجه هستیم که در نتیجه در نظر گرفتن الزامات رزمی ، خوش دستی و.... مطرح می شود که در حوزه پیشرانه تانک ، در متون تخصصی تا جایی که در ذهن بنده باقی مانده ، از آن با اصطلاح running gear نام برده میشود . 3- قطعاً زمانی که الزامات فوق الذکر رعایت شود ، کارائی آن در میدان رزم هم قابل توجه خواهد بود و این نیازمند وجود استانداردهای سخت گیرانه که این نیز خود نیازمند وجود آزمایشگاه های مجهز و خطوط تولید استاندارد خواهد بود ، هست . 4- در خصوص سلاح ژ-3 . کشور همسایه ما ( جمهوری اسلامی پاکستان) با نظارت مستقیم آلمانی ها ، مشغول تولید این سلاح و تیربار مربوطه آن هست و تا حال حاضر براساس رصد صورت گرفته ، کمتر به این مشکل برخورد شده و این بدان دلیل هست که آلیاژهای مورد استفاده اردنانس ارتش پاکستان ، طبق استانداردهای شرکت سازنده است ، در حالی که جنگ افزارهای داخلی بدلیل استفاده از آلیاژهای نامناسب و درجه دو ، به این مشکلات برخورد می کنند. در نتیجه ، وقتی استاندارد سازی ملاک قرار داشته باشد ، نیازی نیست تا مجموعه وزارت دفاع ، در یک بازه زمانی ده ساله یا بیشتر ، جنگ افزارهای انفرادی متعددی را رونمایی کند و سرنوشت همه انها هم نامعلوم باشد ، در حالی که وقتی هدف مشخص شده باشد ، سرمایه ها متمرکز شده و بابرنامه ریزی در مدت معین ، یک سلاح بومی از پایه طراحی خواهد شد ( با استفاده از تمامی تجربیات داخلی و خارجی و توجه به این نکته این سلاح در دست پرسنل وظیفه و کادر به شکل همزمان قرار هست استفاده شود) و در نهایت یک محصول با گونه های مشتق شده از آن وارد سازمان رزم نیروهای مسلح ( ارتش ، سپاه ، نیروی انتظامی و... ) خواهد شد . بنابراین ، 1- برنامه ریزی منطقی ، 2- متمرکز کردن سرمایه ها ( چه مادی و چه انسانی ) 3- استفاده از همه تجربیات باعث میشود تا شما یک سلاح با قابلیت اطمینان بالا ، ارگونومی مناسب وموثر در میدان نبرد داشته باشید .

سلام علیکم احتمالاً نخستین پست بنده در انجمن جدید هست ، اول اینکه یک خسته نباشید را خدمت همه عزیزانی که پیگیر بروزرسانی انجمن شدند عرض می کنم ، البته کاستی هایی دارد که در زمان مقرر ارائه خواهد شد ، با این حال در خصوص نامگذاری سخت افزارهای نظامی ، قطعاً در ساختار وزارت دفاع نارسایی هایی وجود دارد که در اینجا یک تجربه موفق و نظام مند را به شکل مختصر خدمت دوستان عرض می کنم . ارتش ایالات متحده شاید در حدود 60 سال قبل دچار این مشکلات و سردرگمی بود ولی از این تاریخ به بعد ، یک بخشی در پنتاگون بوجود آمد که به شکل خاص مسئول نامگذاری و کد گذاری تجهیزاتی است که وارد سازمان رزم این ارتش میشود و در طی سالیان دراز یک استاندارد محکم پدید آمده . بعنوان مثال ، برای نامگذاری بمب افکن B-1 نام های مختلفی پیشنهاد شده ، نظیر اکس کالیبور ، بونز ( استخوان ) و ... ولی وقتی نام های پیشنهادی به شکل منظم به این بخش که مسئول آن یک ژنرال دو ستاره بود می رسید ، پیشنهادات پالایش میشد و در نهایت یک عنوان غیر تکراری و مناسب آن سخت افزار به شکل رسمی تصویب می شد . البته پرسنل عملیاتی ممکن بود خودشان یک لقب غیر رسمی به سخت افزار مورد نظر بدهند که خوب ، غیررسمی بود و درمکاتبات رسمی استفاده نمیشد . مثلاً لقب رسمی جنگنده اف-16 ، فالکون ( شاهین ) بود ولی خلبانان نیروی هوایی ، لقب وایپر ( افعی ) را به این جنگنده داده بودند . در ایران هم بطور مثال ، ذوالفقار لقب یک موشک زمین به زمین ، تانک ، سلاح انفرادی و ... هست که مشخصاً برازنده یک ملت با تمدن کهن و اسامی درخشان تاریخی نیست . پی نوشت : انشا... با اتمام بروزرسانی ، ترجمه اخبار و مطالب با یک رویکرد جدید ادامه پیدا می کند ..

با سلام   شاهین جهانی  در سرزمین آفتاب تابان تصمیم نیروی  هوایی ایالات متحده برای استقرار 5 فروند پهپاد RQ-4 گلوبال هاوک شناسایی  در ژاپن     ارتش ایالات متحده آمریکا در نظر دارد تا اکتبر 2017 ، حداقل 5 فروند پهپاد گلوبال هاوک و 105 پرسنل نظامی که هم اکنون در پایگاه هوایی اندرسون ( گوام) مستقر هستند را به پایگاه هوایی یوکوتا ژاپن اعزام نماید . براساس اطلاعات منتشر شده ، عملیات تابستانه این پهپادها ، به شکل ناخواسته و بدلیل شرایط نامساعد آب و هوایی از جمله گردبادهای شدید ، متوقف شده و به همین علت  ، این تصمیم اتخاذ گردید . البته این استقرار چرخشی  به شکل موقت صورت می پذیرد ، اما این اطمینان بوجود خواهد آمد که در ماموریت این پهپاد وقفه ای بوجود نیامده است . ایالات متحده ، همچنان به استقرار پیشرفته ترین تجهیزات رزمی خود در ژاپن ادامه می دهد که به گفته آنان ، به امنیت ژاپن و ثبات منطقه کمک می کند .   پی نوشت :   ظاهراً توجه ترامپ به ناک اوت کردن کره شمالی جلب شده !!!!!!   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام   پیامی برای  کیم جونگ اون   بازنگری در مقررات درگیری  (ROE) جتهای رزمی F-35B سپاه تفنگداران مستقر در ژاپن       براساس اطلاعات منتشر شده  ، پس از وخامت شرایط در شرق آسیا ، اسکادران ضربتی VMFA-121 سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده  ، مستقر در پایگاه هوایی " ایواکونی " که از جتهای جدید اف-35 بهره می برد ، مشغول بازنگری  جدی در خصوص مقررات درگیری  و همچنین  تمرینات رزم در شرایط واقعی  هستند . این وضعیت توسط سخنگوی این یگان  انتشار عمومی یافته است .  این برای نخستین بار است  که  اسکادران 121 سپاه تفنگداران ، مهمات رزمی را در شرایط واقعی بروی جتهای اف-35 سوار می کنند تا سناریوهای رزمی را در در عمل بکار گیرند .   سرگرد آدام  پرلین ، افسر فنی  این اسکادران می گوید : " در حال حاضر زمان کمتر مورد توجه ماست و بخش فنی این اسکادران بیشتر بر روی  کیفیت روشهای  اجرای  مصوب متمرکز هستیم، گام های ما با اطمینان بالایی برداشته می شود و تمامی اقدامات احتیاطی و جزییات مد نظر قرار دارد . "   این اقدامات بدین دلیل صورت می گیرد  که خدمه هوایی این اسکادران در طول آموزش ، تاکید زیادی بر روی  ایمنی  و رعایت آن دارند .    یک تکنسین فنی مهمات اسکادران 121 در این زمینه می گوید : " من شاهد این مساله هستم که بالاترین استانداردهای ایمنی برای بالا نگاه داشتن سطح عملیاتی این اسکادران رعایت میشود ، بطوریکه  نصب مهمات هوایی ، بویژه مهمات انفجاری هوا به زمین به گونه ای است که بیشترین حفاظت موجود برای خدمه و تجهیزات  فراهم می گردد "     صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9  

با سلام    جنگ و صلح  بیستم فوریه 2015 ، دبالستیو ، اوکراین       جدایی طلب اوکراینی مورد حمایت روسیه  در حال غذا دادن به یک سگ پس از هفته ها مبارزه بی امان  ، بویژه در ایستگاه مرکزی راه آهن این شهر ، جدایی طلبان اوکراینی پرچم پیروزی را افراشته  و مناطق تصرف شده را تثبیت کردند . با این حال ، در آن زمان ، رییس جمهور اوکراین مدعی شد که وی به  یگانهای ارتش اواکراین ، شخصاً دستور داده تا عقب نشینی نموده  و جدایی طلبان نیز مدعی شدند که  صدها اسیر ارتش اوکراین را در اختیار دارند ....   پی نوشت :   1- به جنگ افزار این فرد دقت کنید ....   2- چهره این شخص ، بسیار شبیه به یکی از کاراکترهای فیلم  " صلیب آهنین " اثر مشهور کارگردان " سام پکین پا" است 

سلام علیکم و رحمت ا...      درحقیقت اگر مقداری این مساله را بیشتر تشریح بفرمایید ، ممنون میشوم ، با این حال در جریان عملیات روباه  صحرا ( دسامبر 1998 ) دقت موشکهای کروز آمریکایی که به یک پادگان ( پادگان ابوغریب ) در مرکز بغداد اصابت کرد ، به شکل زیر بود ، حالا چرا اصرار براین هست که این موشکها دقت بالایی ندارند را اگر صلاح میدانید بیشتر موشکافی بفرمایید . متشکرم       

 با سلام   مهمات دورایستای عبری در شرق آسیا عقد قرارداد نیروی هوایی ویتنام برای خرید مهمات دورایستای دلیله      ارتش ویتنام ، با هدف افزایش قابلیت رزمی جتهای  نیروی هوایی خود در نظر دارد تا موشکهای کروز دورایستای هوا-پرتاب " دلیله" با برد 250 کیلومتری را خریداری نماید . براساس اخبار منتشر شده از سوی نشریه فلایت گلوبال ، نیروی هوایی این کشور ، در حال بررسی های مقدماتی جهت خرید یک گونه بهینه سازی شده از مهمات دورایستای  هوا به سطح دلیله ، محصول شرکت IMI است  که از سال 1995 میلادی وارد خدمت عملیاتی شده است  .       به تازگی و درجریان ملاقات میان رییس جمهور ویتنام ( تران دای کوانگ ) و مدیرعامل شرکت IMI ( ایزاک  آهارانوویچ ) این مساله مورد بحث قرار گرفت و دوطرف در حال بررسی شرایط هستند .  این موشک دورایستای هوا به سطح  که به شکل خاص برای انهدام اهداف متحرک  با خطای دایره ای  (CEP) در حدود 1 متر ( 3 فوت و 3 اینچ) مورد استفاده قرار می گیرد ، بر خلاف موشکهای کروز متعارف که  قادر است اهداف از قبل برنامه ریزی شده را منهدم کند ،  برطبق ادعای سازندگانش ، می تواند برای انهدام اهداف مد نظر و غیر قابل پیش بینی ، در محیط رزمی  " گشت " زده تا در یک موقعیت مناسب بدان  حمله ور شود .     اما نکته مهم در اینجاست که این موشک توسط چه پرنده ای قابل حمل و شلیک خواهد بود ؟؟ به احتمال زیاد ، جتهای روسی SU-30MK2 ویا بالگردهای KA-28  می توانند با اجرای یکسری ارتقاءها ، با این موشک سازگار شوند .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سلام علیکم   بارها به این نکته اذعان شده که میلیتاری در نوع خودش ، یک انجمن متشکل از کاربران فاضل و دانشمند هست که در هرموضوعی که مربوط به حوزه دفاع و امنیت هست ، بسیار جذاب تر از سایرین ، عمل می کند . دیروزاشاره ای شد به استراتژی جنگ محدود ، این تاپیک بسیار جالب برادر عزیز جناب واریور اگر ادامه پیدا می کرد ، می توانست موارد بسیار مهمی را تبیین کند .   استراتژی جنگ محدود

 با سلام    آنالیز نتایج حمله پس از 10 ساعت        در مجموع 44 موشک به پایگاه هوایی ارتش سوریه اصابت نمود که احتمال اصابت دو موشک به یک هدف ( با هدف افزایش ضریب انهدام )  نیز وجود دارد      بررسی های دقیق تر نشان می دهد که  پناهگاه های سخت سازی شده  (HAS) در این پایگاه چندین بار مورد هدف قرار گرفته اند . حداقل 5 آشیانه نیز که لزوماً محل نگهداری تسلیحات شیمیایی نمی تواند باشد ، مورد اصابت واقع شده است     حداقل 10 دپوی ذخیره سازی مهمات ، 7 مخزن سوخت ، حداقل یک آتشبار سام- 6 به همراه  رادار و سامانه های کنترل- فرماندهی نابود شده است و در مجموع 5 آتشبار سام-6 صدمه دیده است .       در مجموع نتایج نشان می دهد که  موشکهای توماهاوک به شکل موثری اهداف خود را مورد اصابت قرار داده ولی میزان آسیبها محدود بوده که آن نیز بدلیل سرجنگی  کوچک این موشک ( 450 کیلوگرم )  به نظر طبیعی می رسد .         پی نوشت :    1- ظاهراً آمریکایی ها همچنان به استراتژی جنگ محدود که از اواخر دهه 50 پیرو آن بودند ، وفادار هستند ..   2 - با تشکر از برادر عزیز جناب lordashrafi بابت معرفی منبع    3- یک دوست علاقه مند ، نتایج این حمله را با نتایج حملات نیروی هوایی و دریایی روسیه باموشکهای کروز یک مقایسه تطبیقی بفرماید .    4- این رویداد برای هزارمین بار ، ثابت کرد که یک کشور وقتی نتواند از آسمان و فضای هوایی خودش مقتدرانه دفاع کند ، به همین مصیبت دچار می شود .   5- 59 تیر موشک شلیک شده ، 44 تیر موشک به هدف اصابت کرده ، بعبارتی می شود 74 درصد شلیکها موفق بوده ، حالا چه انتظار بیشتری وجود دارد ؟؟؟!!! ( از جنبه فنی ماجرا )    4-  یک نکته برای شفاف سازی : برجسته کردن این حملات در قالب تصویر ، تحلیل و ... نه با هدف ترساندن یک عده ای که همیشه منتظر فرصتی برای  استفاده از این وضعیت هستند ، بلکه به مثابه درسهای ارزشمند نظامی خواهند بود که هم اکنون ما به هزینه سوری ها مشغول فرا گرفتن آن هستیم . این فرصتها هرگز دوباره تکرار نمی شوند و برای اینکه دشمنان ما نتوانند همین تاکتیکها را بر علیه ما اجرا کنند ، باید فرصت را برای یادگیری غنیمت شمرد. 

سلام علیکم      تام هاوکها اصولاً طراحی شدند برای همین ماموریت ،( حملات جراحی شده  )  به همین دلیل در پست قبلی عرض شد که  خطا رفتن موشکها صرفاً ادعای روسهاست و باید این ادعا مستند باشد . البته  روسها هم زیاد نباید در این زمینه خوشحال باشند ، چرا که حداقل تا جایی که به ما مربوط هست ، موشکهای کروز شلیک شده از بمب افکن های نیروی هوایی این کشور ، حتی قبل از رسیدن به هدف و در همان آغاز شلیک ، دچار نقص فنی شده و ساقط می  شدند که در بخش های قبلی این تاپیک مفصلاً روی آن بحث شده .       البته اطلاع ندارم که دقیقاً کدام گونه از موشکهای تام هاوک شلیک شدند ( ظاهراً غیر از خدمه این شناورها ،  شرکت تولید کننده و پنتاگون ، احتمالاً دیگران اطلاعات مستند و موثق ندارند ) ، با این حال ، جنگ داخلی سوریه ، به مانند همه جنگها ، ( البته تا زمانی که به پایان نرسیده ) مجموعه از احتمالات هست و بنده فقط یکی ازاین احتمالات را مطرح کردم که ممکن است صحیح باشد و ممکن هست که اشتباه تحلیل شده باشد . 

سلام علیکم        البته بنده بر طبق مستندات این تحلیل را ارائه کردم  ، بعنوان مثال ،  ژنرال پیر گالوا ( یکی از افسران ارشد نیروی هوایی ارتش فرانسه/  معاون وقت فرمانده ناتو  و تحلیلگر ارشد بخش مطالعات راهبردی این مجموعه //نفر میانی تصویر ) در جنگ نخست خلیج پارس (1991)  بعنوان یک شاهد عینی چنین معتقد بود :   " من با جیپ خود ، 2500 کیلومتر رانندگی کردم ، در روستاها همه چیز نابود شده بود . ما تکه پاره های مهمات هوایی را مشاهده کرده بودیم که تاریخ 1968 روی آن ثبت شده بود "   خوب ، مقایسه دو تاریخ 1968 و 1991 ما را بسمت مباحث پیچیده لجستیک و دپوی مهمات منتهی می کند که باید روی آن بحث کرد ..       البته قطعاً اینطور که می فرمایید ، هست ولی ظاهراً آمریکایی ها تا رخداد مهمی که قرار هست تا چند وقت دیگر در کشور ما رخ دهد ، یک مقدار فتیله تهدید را پایین کشیدند تا نتیجه رویداد فوق ااذکر مشخص شود .  البته این موضوع یک مقدار پیچیده است و به مطالعه بیشتری توسط بنده نیاز دارد .   

سلام علیکم      البته تا این خبر تایید شود ( چون ظاهراً وزارت دفاع روسیه این ادعا را مطرح کرده وحداقل تا این ساعت مستندی ارائه نشده در نتیجه صرفاً در حد یک ادعاست ) با این حال ، یک نکته بسیار ریزی هم در این بین وجود دارد . آمریکایی ها ( حداقل طبق سوابق موجود ) برای ارسال یک سیگنال سیاسی ، دست به چنین تحرکاتی زده و می زنند ( به مانند عملیات روباه صحرا یا حمله به کارخانه شفاء در سودان ) . این خبر را قطعاً باید در کنار دیدار ترامپ با رییس جمهور چین و آزمایش موشکی کره  شمالی  قرار داد . از نقطه نظر نظامی ، برای خالی کردن  مهمات قدیمی  که می بایست با صرف هزینه از رده خارج شود ، می شود این حرکت را تحلیل کرد ، چرا که این حمله را می توانستند با جتهای رزمی هم انجام دهند که دقیق و غافلگیرانه تر هم  بود . ( در نتیجه 1- ریسک پذیری پایین شلیک موشک کروز ، 2- ارسال یک اخطار به اسد ( هر چند به شکل فرمالیته و ظاهری )  3- قدرتنمایی به شیوه گذشته و  زهرچشم گرفتن از چینی ها و کره شمالی // با توجه به اینکه عملیات نظامی با مهمات واقعی در شرق آسیا بسیار بلحاظ سیاسی هزینه بر خواهد بود و 4- با توجه به اینکه از قبل به روسها اطلاع داده شده بود ، بعید نیست که هماهنگی های پشت پرده ای هم وجود داشته باشد )     پی نوشت :   این حرکت ، تحلیل های زیادی را بدنبال خودش دارد ، باید منتظر بود و دید که آیا قرار هست این تحرکات ادامه پیدا کند یا اینکه صرفاً یک واکنش مقطعی است به حوادث اخیر در سوریه ....

با سلام    دیپلماسی موشکهای کروز   پایان جنگ داخلی سوریه  به شیوه ترامپ!!!!!!     پنج شنبه شب ، در یک اقدامی تلافی جویانه آتشین  و در پاسخ به استفاده از مهمات غیر متعارف در جنگ داخلی سوریه ، نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، یک  پایگاه هوایی ارتش سوریه را با موشکهای کروز مورد حمله قرار داد . دونالد ترامپ  ، رییس جمهور فعلی ایالات متحده با استناد به  جلوگیری از حملات احتمالی در اینده با تسلیحات شیمیایی  و انتشار گاز سمی در میان غیر نظامیان و پیوستن سایر کشورها برای پایان دادن به خونریزی در سوریه این دستور را برای واحدهای رزمی آمریکایی مستقر در مدیترانه  صادر نمود .     پایگاه هوایی شعیرات ، 1987   این حمله ، در حقیقت نخستین اقدام نظامی مستقیم ریس جمهور جدید و یک اقدام دراماتیک نظامی برای حضور موثرتر در بحران داخلی سوریه ازسوی ایالات متحده بشمار می آمد . این تهاجم موشکی ، از نظر ، ریسک بزرگی برای دولت جدید بشمار می رود ، چرا که  این رویکرد ، درست بر خلاف راهبرد دولت قبلی این کشور برای پرهیز از خطر پذیری در سوریه است .       ترامپ پس از صدور دستور شلیک  موشکهای کروز از یک پایگاه نظامی واقع در فلوریدا ، چنین گفت که ، شکی نیست که دستور حمله شیمیایی از سوری رییس جمعهور بشار اسد صادر شده است و اوست که  تسلیحات شیمیایی ممنوعه را مورد استفاده  قرار داده است  .       ترامپ در واکنش به استفاده از تسلیحات شیمیایی در سوریه ، دستور شلیک  59 تیر موشک کروز از ناو موشک انداز یو اس اس راس و یو اس اس پورتر را بسوی پایگاه هوایی شعیرات  که یک پایگاه هوایی تحت کنترل دولت مرکزی سوریه است را  صادر نمود و براساس ادعاهای مقامات ارشد نظامی آمریکایی ، براثر شلیک این موشکها ، بخشی از جتهای رزمی نیروی  هوایی سوریه در  این حمله منهدم شدند . موشکهای کروز شلیک شده از مدیترانه ، در ساعت 8:45 بعد اظهر به وقت واشنگتن ( 3:45 دقیقه صبح به وقت محلی سوریه )  بسوی اهداف مشخص شده در داخل خاک  سوریه شلیک شدند . به گفته مقامات پنتاگون ، خزشراه ها ، آشیانه ها ، برج کنترل و انبار های مهمات مورد هدف قرار گرفته و منهدم شدند . در این حمله تعدای سوری کشته و مجروح شدند . در این زمینه ، طلال برازی ، فرماندار حمص به خبرگزاری آسوشید پرس  گفت که تعداد دقیق کشته ها و زخمی هنوز مشخص نیست .       پایگاه هوایی شعیرات ، 2016   این تهاجم موشکی  در حالی صورت گرفت که  ترامپ بدون هماهنگی با کنگره یا سازمان ملل دستور حمله به سوریه  را صادر نموده  و معتقد است که استفاده از زور ، به منظور دفاع از منافع ملی ایالات متحده  و حفاظت از غیر نظامیان است !!!!!!!!   تلویزیون دولتی سوریه نیز  در یک گزارش  ، حمله موشکی ایالات متحده را یک تجاوز آشکار نامیده و آن را محکوم نموده است  .   حمله موشکی به سوریه ، نشاندهنده این مساله است که ترامپ بتدریج آماده محقق ساختن وعده ای است که در دوران نامزدی انتخابات ریاست  جمهوری مبنی بر ورود جدی به جنگ داخلی سوریه  خواهد شد .  این درحالی است که مقامات ارشد کاخ سفید ، تدریجاً ، سرزنش های جدی را متوجه روسیه نموده اند تا جایی که وزیر امور خارجه " رکس تیلرسون " معتقد است که حمله شیمایی اخیر در سوریه ، نشان می دهد که راهبرد مسکو در خلع سلاح شیمیایی  ارتش سوریه  که از سال 2013 آغاز شده ، به شکست انجامیده است . به اعتقاد تیلرسون ، دو حالت وجود دارد ، یا اینکه روسها در این حمله همدست سوری های هستند و یا اینکه فاقد توانایی های لازم برای  جلوگیری از  عملکرد اسد بوده  و در این زمینه بی کفایتی  خود را ثابت کردند .       شناور موشک انداز یو اس اس پورتر      به اعتقاد ناظران نظامی ، شلیک موشکهای توماهاوک  از سوی شناورهای رزمی آمریکایی به سوی اهدافی در داخل خاک سوریه ، واکنشی به اجرای حملات شیمیایی با گاز سارین یا اعصاب و یا ترکیبی از گاز کلر  بوده  ، در حالی که  پیش از این ، مقامات ارشد امنیت ملی ایالات متحده ، هشدارهای اولیه را در خصوص آماده شدن سوری ها برای یک حمله شیمیایی  به  ترامپ داده بودند. حمله به سوریه درست در زمانی  صورت گرفت که  ترامپ  میزبان رییس جمهور چین است و همزمان ، کره  شمالی با شلیک یک موشک دوربرد ، معضل امنیتی جدیدی رابرای آمریکا در شرق آسیا ، بوجود آورده است . این اقدام نظامی ، احتمالا" ارسال یک سیگنال رسمی و خشن از سوی ترامپ به نظر می رسد ، مبنی بر اینکه آمریکایی ها واهمه ای از اقدام نظامی یکجانبه نخواهند داشت . تیلرسون معتقد  است : " این اقدام به وضح نشان می دهد که رییس جمهور در زمان لازم ، قاطعانه اقدام خواهد کرد " با این حال ، مقامات ارشد کاخ سفید معتقد هستند که این حمله ، یک پاسخ در خور به اقدامات سوری ها و روسها در سوریه بشمار می رود "   سخنگوی پنتاگون ،کاپیتان جف دیویس ، در این زمینه می گوید : " هدف از این حمله ، هشداری به اسد بود تا از انجام مجدد این نوع حملات خودداری کند "   با این وصف ، حملات ارتش آمریکا به سوریه ، احتمالاً وضعیت و شرایط را در جنگ داخلی این کشور پیچیده تر خواهد کرد تا جایی که برخی معتقدند که جان صدها نظامی آمریکایی با این حمله دچار خطر بیشتری شده  و احتمال انجام حملات غیر قابل پیش بینی علیه این نیروها را افزایش می دهد .   از سویی دیگر ، حضور ایران و روسیه مشکلات بیشتری را برای حضور آمریکایی ها در این کشور ایجاد نموده  ، چنانکه روسها با ارسال سخت افزار های رزمی بیشتر ، قدرت آتش سوری ها را افزایش داده و از طرفی دیگر ، حضور مستشاری و محسوس واحدهای نظامی  منتسب به ایران  قدرت مانور ارتش سوریه را صد چندان نموده است و این مایه ناامیدی مخالفان اسد خواهد بود.       شناور موشک انداز یو اس اس راس    گفته میشود ، قبل از حمله ، مقامات نظامی ایالات متحده ، همتایان روسی خود را از این شلیکها آگاه نموده  تا از هر گونه تلفات غیر ضروری جلوگیری شود . با این وجود ، سفیر روسیه  در سازمان ملل معتقد است که هر گونه عواقب منفی این گونه حملات بر عهده کسانی است که آغازگر آن هستند .   این حمله نشان می دهد که استفاده از زور در جنگ داخلی سوریه ، بتدریج  شک و تردیدهایی را در زمینه مفاهیم حقوقی این شیوه بوجود آورده است .  هنگامی که اوباما به سال 2011 در لیبی مداخله نمود ، تایید شورای امنیت سازمان ملل و کشورهای عضو پیمان ناتو را از قبل دریافت نموده بود ، در حالی که جمهوری  خواهان مخالف این اقدام بودند . علیرغم همه این موارد ، مشخص نیست که آیا ترامپ قصد گسترش اقدام نظامی علیه اسد را دارد یا خیر !!!! در دوران  اوباما ، راهبرد ایالات متحده عمدتاً شامل پشتیبانی از شورشیان به اصطلاح میانه رو !!!!  تمایل داشت ، اما با مداخله گسترده روسها از سپتامبر 2015 ، شکستهای پی درپی گریبان این شورشیان را گرفت  و اوباما نیز تلاش می نمود تا با همکاری روسها ، روند را بسوی مذاکره سیاسی  برگرداند .     پی نوشت :   نزدیک به سه سال هست که بخشی از زمان بنده صرف ترجمه مطالب به روز ، به دور از سیاست بازی ها و صرفاً برای ایجاد یک توازن منطقی در تحلیلهای نظامی شده است ، قطعاً آن دسته از دوستانی که از همان ابتدا این نکته را درک کردند و متوجه شدند ، در بی غرض بودن مطالب شکی ندارند و یکسری حرکات کودکانه نسبت به پستهای بنده ، خللی در ادامه این روند ایجاد نمی کند . این مطالب را صریح عرض کردم که همه کاربران از این مساله آگاه باشند. این مسیر با تمام توان ادامه پیدا می کند تا در یک نقطه عطف ، انجمن military.ir نه بعنوان یک انجمن سرگرمی و برای وقت گذرانی ، بلکه بصورت یک اندیشکده نظامی ، در جامعه گسترده پارسی زبان ، جدی تر از قبل ، در کانون توجهات قرار گیرد .      صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با سلام رویای جدید برای نیروی هوایی انتخاب دو تیم تحقیقاتی از سوی دارپا برای توسعه مرحله دوم فناوری پهپادهای هواپرتاب " گرملین " به تازگی آژانش تحقیقات پیشرفته دفاعی (DARPA) ، مرحله دوم برنامه موسوم به "Gremlins" ، که قرار است در قالب آن ، یک سیستم تسلیحاتی بدون سرنشین هوا- پرتاب با هزینه کم و قابلیت بازیابی مجدد توسعه یابد را آغاز نموده است .برای این کار ، دارپا ، دو تیم جداگانه را انتخاب و به هرکدام ، سرمایه ای در حدود 21 میلیون دلار اختصاص داد . این دو تیم ، یکی به سرپرستی شرکت Dynetics و دومین تیم به سرپرستی جنرال اتمیکز ، به شکل خاص به تکمیل طرح اولیه خواهند پرداخت و این به شکل طبیعی ، خطرپذیری های مرتبط با آزمون زیرسیستم های این برنامه را به حداقل ممکن کاهش خواهد داد . اسکات وایرزبانووسکی به گفته اسکات وایرزبانووسکی ، مدیر برنامه های دفاعی دارپا : " مرحله نخست این برنامه ، امکان سنجی توسعه این فناوری و بخصوص ، فناوریهای مرتبط با موضوع بازیابی این پهپادها توسط پرنده میزبان را هدف قرار داده بود . پس از اتمام این مرحله و تشکیل دو تیم مجزا ،مفهوم اولیه ، به بلوغ طراحی رسید که براساس آن ، حامل این پهپادها ، بصورت " ناوهای هواپیمابر " در هوا عمل نموده و این مساله ، دامنه انعطاف پذیری و هزینه بکارگیری کاربران آن را بشدت کاهش خواهد داد" شرکت Dynetics ، کنسرسیومی از شرکتهای فناور محور ، شامل شرکت امنیتی / دفاعی کراتوس ، شرکت نوادا / سییرا ، شرکت بین المللی مهندسی سیستمهای دفاعی ویلیامز ، شرکت سیستمهای هوایی موگ است که در زمینه فناوریهای پیشرفته هوایی ، خدمات خود را ارائه می کنند . به گفته دیوید .آر. آلکساندر ، مدیرعامل شرکت GA-ASI ، این مجموعه ، به شکل خاص برروی سیستم های هوایی بدون سرنشین رزمی با قابلیت بازیابی مجدد مشغول کار است و ما پتانسیل اتصال این فناوری به پهپادهای رزمی کنونی نظیر MQ-9 پریدیتور را در اختیار داریم تا مشتری احتمالی این فناوری ، قابلیتهای جدیدی را در اختیار خود داشته باشد .دارپا در قالب پروژه فوق الذکر ، قصد دارد تا مجموعه ای از پهپادهای کوچک را برای ارتش ایالات متحده تحت توسعه قرار دهد . این مینی پهپادها ، با زمان پاییش 60 دقیقه ای در یک برد 300 ناتیکال مایلی می توانند یک محموله 60 پاوندی را با خود حمل کنند . فاز نخست این برنامه در مارس 2016 آغاز گردید و پس از اتمام آن و تکمیل طرح اولیه ، پرنده ترابری تاکتیکی C-130 بعنوان هواپیمای بستر ازمون ( پرنده بازیابی کننده ) انتخاب و تستهای مرتبط با فناوری های کلیدی ، تستهای ایمنی و... برروی آن انجام خواهد شد . طبق پیش بینی ها ، انتظار می رود تا این آزمایشات در سال 2019 به نقطه اوج خود رسیده و چرخه تولید آن آغاز گردد .براساس پیش بینی دارپا ، این مینی پهپاد ، قادر خواهد بود تا از حامل های متنوعی نظیر جنگنده های رزمی سبک ، بمب افکن ها ، پهپادهای کنونی ، خارج از برد سیستمهای دفاع هوایی دشمن شلیک و پس از اجرای ماموریت مجدداً بازیابی شوند . زمانی که گرملین ماموریت خود را به انجام رساند ، توسط هرکولس بازیابی شده و به پایگاه مبداء منتقل می کند ، جایی که خدمه زمینی آماده اند تا در عرض 24 ساعت ، آنها رابرای ماموریت بعدی آماده نمایند . انتظار می رود گرملین برای 20 ماموریت مورد استفاده قرار گیرد که این مساله مزیتهای بسیاری برای کاربران آن فراهم می نماید . پی نوشت : زمان در گذر هست و فناوری های دفاعی با انجام سرمایه گذاری های بهینه و به دور از موازی کاری ها ، درحال پیشرفت . حالا شما ، خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

  "شبحی بر فراز دوزخ "   اثبات  کارآمدی ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی توسط پهپادها       در حالی که  واژه " پشتیبانی نزدیک هوایی "CAS" عموماً تصویری از یک پرنده رزمی مادون صوتی نظیر A-10 " وارتهاگ / گراز زگیل دار " مسلح به طیف گوناگونی از مهمات هوا به زمین را به ذهن مخاطب متبادر می کند،اما در دهه دوم قرن بیست ویکم  ( قرن نیروی  هوایی ) این پرنده های بدون سرنشین  مسلح هستند که به شکل فزاینده ای ، ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی را در عراق و سوریه علیه شورشیان موسوم به دولت اسلامی ، بخصوص در محیطهای متراکم شهری  نظیر موصل که به آتش دقیق نیاز است ، بر عهده گرفته اند .       پرنده های بدون سرنشین یا پرنده های هدایت پذیر از راه دور (RPA) ،  استخوان بندی  حملات هوایی ارتش ایالات متحده را در طول دو سال گذشته  تشکیل می دهند . به اعتقاد سرهنگ کیس کانینگهام ، فرمانده وینگ 342  پایگاه هوایی  " کریچ" و مسئول وینگ  432 اعزامی  به آسیای جنوب غربی ،  اگر چه هنوز نقش شناسایی  در راس ماموریت های محوله به این تجهیزات قرار دارد ، اما نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در سالهای اخیر ، با دراختیار گرفتن پهپادهایی نظیر MQ-1 و MQ-9 بتدریج حمله به اهدافی با ارزش بالا در عراق  وسوریه ، بخصوص پس از ظهور شبه نظامیان شورشی ISIS را در دستور کار خود قرار داده است .       وینگ 342 که خانه اصلی اسکادران پهپادهای MQ-1 پریدیتور و MQ-9 ریپیر بشمار میرود ، در سالهای اخیر فعالیت قابل توجهی در سراسر جهان داشته و خلبانان این اسکادران مستقر در پایگاه هوایی " کریچ" ( نوادا) پس از تمرینات مداوم و گذراندن 16 تا 21 ساعت پرواز آموزشی ، آمده اجرای ماموریتهای رزمی می شوند .      سرهنگ کیس کانینگهام ، فرمانده وینگ 342       کانینگهام می گوید : " خدمه هوایی ما در میان همتایان خود در سراسر جهان بی نظیر محسوب می شوند ، چرا که پهپادهای نیروی  هوایی ، برای  اجرای ماموریتهای پشتیبانی ، اغلب در یک فاصله اندک  ( حداقل 30 متری )  یگانهای  درگیر روی زمین همراهی کرده  و با استفاده از تسلیحات هدایت دقیق ، آتش قابل توجهی را به منظور زمین گیر نمودن  واحدهای دشمن  فراهم می نمایند . به اعتقاد من ، این یک بخش باید بخوبی درک شود ، چرا که فرماندهان نیروی زمینی ، در طول روز، چندین بار در خواست پشتیبانی آتش هوایی دارند و این یک موفقیت آشکار برای نیروی هوایی است "         اطلاعات منتشر شده از سوی ستاد وینگ 342 نیروی هوایی نشان می دهد که این نیرو ،از 4 سال پیش  چشم انداز مثبتی را برای استفاده گسترده تر از پهپادهای MQ-1 و MQ-9 و مهمات هدایت دقیق جهت اجرای حملات جراحی شده ، در نظر گرفته بود . در سال 2013 ، این دو پهپاد جمعاً 500 تیر مهمات هدایت دقیق را بسوی اهداف مستقر در مناطق متراکم و دارای بافت پیچیده شلیک نمود که این رقم در سال 2014 به 1000 تیر افزایش پیدا  نمود . این عدد در ادامه سیر صعودی  خود در سال 2015 به 2000 تیر رسید و این اسکادران در یک جهش خیره کننده ، در سال 2016  تعداد مهمات دقیق شلیک شده را به عدد 3000 تیر افزایش داد .       وی در ادامه  چنین اعتقاد داشت : " در طول دوسال ، ( 2016-2015) ، این دو پهپاد به تنهایی بیشتراز 1500 شلیک موفق را برعلیه اهداف دشمن ، بویژه خودروهای تاکتیکی حامل تیربار و  خودروهای انتحاری  در کارنامه خود به ثبت رساند ، تا جایی که از این تعداد ، 300 شلیک با مهمات هدایت لیزری صورت گرفته  که این در  نوع خود می بایست مورد توجه قرار گیرد"     وینگ 342 نیروی هوایی  در سال 2016 میلادی ، چیزی در حدود 250000 ساعت پرواز را در کارنامه  خود به ثبت رساند که به گفته کانینگهام ، 98 درصد آن را پرواز های رزمی تشکیل می دهد . البته این به معنای آسان شدن عملیاتهای رزمی نیست ، چرا که کاربرد این تجهیزات ، چالش ها و پیچیدگی های خاص خود را داراست  و ایجاد عملیات مشترک با واحدهای پیاده ، عمیقاً خلبانان و تحلیلگران ما را دچار دردسر نموده است .     ژنرال هربرت . اچ . کارلایس ، ریاست سابق فرماندهی رزم هوایی در یکی از آخرین مصاحبه های خود ادعا نمود که  کیفیت آموزش ها به گونه ای است که خلبانان جوان MQ-9 تنها 13 دقیقه پس از نخستین پرواز رزمی خود ، می توانند با مهارت ،  موشکهای ضد زره AGM-114 هلفایر را به مانند خلبانان پرتجربه بالگردهای رزمی به سوی هدف  هدایت نمایند .       به گفته وی : " این مساله باور نکردنی است ، اما واقعیت دارد و در عمل نیز به اجرا درآمده است و این بدان معنی است که دشمن با یک ضربه مستقیم از پا در خواهد آمد . "   کارلایل اضافه می کند که ما اکنون تجربه های زیادی در خصوص استفاده از MQ-9 در محیطهای شهری و اجرای ماموریتهای پشتیبانی نزدیک کسب کرده ایم ، تا جایی که به شکل همزمان ، چند پریدیتور قادرند یک محیط متراکم در اندازه های متوسط را پوشش داده و از نیروی زمینی حمایت نمایند و این بدان معنی است ترکیب حسگرهای پیشرفته با تسلیحات  موثر ، توانایی های زیادی را در اختیار ما قرار خواهد داد .     پهپاد پریدیتور در حالت استاندارد خود توسط دو کاربر هدایت و کنترل می شود و در حالی که خلبان مسئولیت هدایت و ناوبری را بر عهده دارد ، خدمه دوم ، با استفاده از حسگرها و دوربین ها و تجهیزات هدایت لیزری ، در جستجو و شکار اهداف خواهد بود .     در این زمینه کانینگهام  معتقد است : " ماموریتهایی که بر عهده این وینگ هوایی گذاشته میشود ، بلحاظ ریسک پذیری ، تقریبا، در سازمان رزم نیروی هوایی ، بی همتاست . من ( کانیننگهام ) تجربه پرواز با جتهای رزمی پیشرفته ای نظیر F-15  ، F-16  و F-22 را در کارنامه  رزمی خود دارم و حساسیت ماموریتهای محوله به این اسکادران ، هرگز با ماموریتهایی که این هواپیماها آن را به انجام می رسانند ، قابل قیاس  نیست "   " تصور غلطی است که این ماموریتها را همانند بازی های ویدئویی فرض کنیم . زمان زیادی طول خواهد کشید که  چشم و دست خلبان با هم هماهنگ گردد و این حساسیت زمانی بیشتر می شود که بدانیم این پهپادها همواره می بایست در نزدیکی واحدهای خودی دست به عملیات رزمی زنند "   چاقوی سویسی ارتش در آسمان   علیرغم ویژگی های مثبت  پهپاد MQ-1  ، نیروی هوایی قصد دارد تا بکارگیری این تجهیزات را به نفع  پهپاد جدیدتر ، بزرگتر و با قابلیت مرگ آوری بیشتر MQ-9 کنار گذارد . اما این دو پهپاد ، مشترکا" توسط شرکت جنرال داینامیکز طراحی و در خط تولید قرار گرفته اند و این ویژگی کلیدی  این دو بشمار می رود .    نخستین و مهمترین توانایی  ، توانایی  پایش طولانی  این پهپادهاست که به  کاربر اجازه می دهد تا با استفاده از حسگرهای ویژه ، اهداف خود را با دقت جستجو نموده  و یک الگوی اطلاعاتی خاص را برای  هدف گیری و انهدام  پدید آورد ،چرا که  هر دو پهپاد ، توانایی  حمل حسگرهای چندگانه ، شامل دوربین های روزانه ، حسگرهای فرو سرخ ، دوربین هایی با قابلیت  تشدید تصویر و در نهایت هدف گذارهای لیزری  را در اختیار دارند .   دومین ویژگی ،  تسلیحات مورد استفاده در این دو پهپاد است . جنرال داینامیکز ، با یک طراحی هوشمندانه ، قابلیت حمل همزمان دو تیر موشک هدایت لیزری AGM-114  هلفایر را در MQ-1 به یادگار گذاشت ، در حالی که  MQ-9 با یک جهش خارق العاده ، می تواند چهار موشک هلفایر و دو تیر مهمات 500 پاوندی GBU-12  پیووی -2 را با خود حمل کند و این به معنای قدرت آتش بیشتر برای نیروی  هوایی است .      به اعتقاد کانینگهام  ، پریدیتور و ریپیر مزایای منحصر بفردی را در زمان اجرای عملیات رزمی در مناطق شهری ، ارائه می کند  . این پهپادها نه تنها می تواند ساعتها بر فراز میدان نبرد با هدف  در اختیار گذاشتن اطلاعات آنلاین  به فرماندهان ، پرواز نماید ، بلکه  با حمل تسلیحات  هدایت  دقیق موجبات کاهش تلفات غیر نظامیان و پرسنل خودی را فراهم می آورند . از آنجایی که روی مداومت پروازی این پهپادها و قابلیت حمل حسگرهای ویژه ، تمرکز بیشتری صورت گرفته ، قطعاً حضور توده عناصر دشمن در یک محیط شهری نظیر موصل ، دیگر موجبات تلفات شدید را فراهم نمیکند . بکارگیری این پهپادها ، صبر فرماندهان را برای  استفاده درست  از " زمان" بیشتر نموده  و این به نیروی زمینی کمک می کند که نخست  عناصر ستیزه  جو را از غیر نظامیان جدا نموده  و پس از آن با فراغ بال ، پیاده نظام ، تجهیزات سبک و سنگین  دشمن را هدف قرار دهد .     در همین راستا ، " ستوان یکم گرک" خلبانی که از سال 2016 ، هدایت پهپاد MQ-9  را بر عهده دارد ، معتقد است : " میدان نبرد در قرن بیست و یکم  ویژگی های دینامیک خاص خودش را داراست ، چرا که در چنین میدان هایی ، شما می بایست بسرعت عملیات شناسایی را به اجرا در آورده  و پس از آن  با دقت هر چه تماتر ، ماموریتهای پشتیبانی نزدیک هوایی را به نمایش گذارید "     این ستوان خلبان  می گوید : " پهپاد MQ-9 ، چاقوی سویسی نیروی هوایی است . چرا که در هر موقعیتی ما می توانیم خلاء ناشی از عدم حضور سریع اسکادرانهای بال ثابت  سرنشیندار نیروی  هوایی را جبران نموده  و بدلیل انعطاف پذیری ، تبدیل به کلید موفقیت در جنگ شویم "         گروهبان نیروی  هوایی "جو" ، درجه داری که از سال 2013 ، کاربر حسگرهای پهپاد MQ-9 است می گوید :   " همه چیز از روی زمین ، برای کاربران این پهپاد ، متفاوت است "   اگر چه این  دو عضو نیروی هوایی از به اشتراک گذاری اطلاعات بیشتر در خصوص ماهیت و چگونگی ارتباط میان خلبانان و   کاربران مسئول کشف و شلیک تسلیحات  خودداری کردند ، اما این واقعیت  غیر قابل کتمان خواهد بود که  خدمه نیروی هوایی  عمدتا" بواسطه  " پایانه  کنترل هوایی مشترک " ( JTAC) درخواستهای حملات هوا به زمین را در یافت می نمایند .       به گفته ستوان یکم " گرک" ، در جریان اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک هوایی  ، خلبان MQ-9 به شکل مداوم با JTAC در ارتباط است تا تصویر کاملی از میدان رزم بدست آورد . از آنجا که JTAC ، در اغلب موارد ایده های مد نظر فرمانده میدان را بازتاب می دهد ، MQ-9 گزینه های متعددی را برای درگیر شدن با هدف در اختیار خواهد گذاشت و این به فرمانده میدانی اجازه می دهد تا با اشتراک گذاری اطلاعات ، دقیقاً وضعیت را برای کاربران MQ-9 به تصویر در آورد .   علیرغم وجود کانالهای امن ارتباطی ، نگرانی عمده بیشتر در خصوص کاربرد درست تسلیحات محمول MQ-9 خواهد بود . در اغلب اوقات و براساس تجربیات ما می بایست موشکی نظیر هلفایر را به پشت بام یک ساختمان یا دیوار یک خانه شلیک کنیم  که به شکل خاص ، یک نبرد کاملا" متفاوت را برای خدمه این پهپادها به تصویر در می آورد . در نتیجه  خلبان و اپراتور سلاح می بایست آنچنان با هم هماهنگ  باشند که  اختلالی در فرآیند  کشف هدف توسط حسگرها و شلیک موشک بسمت آن پدید نیاید . بنابراین ، زمانی که موشک شلیک می شود ، من مطمئن هستم که  دوربین دقیقاً بسمت  هدف قرار گرفته و هلفایر ، دشمن را صبورانه و به شکلی که مورد نظر ماست ،   منهدم می کند .   پی نوشت :   قرن بیست و یکم ، در حوزه نظامی ، قرن پویایی نیروی هوایی بعنوان یک نیروی سّیال ، فوق العاده انعطاف پذیر و مخّرب هست و خواهد بود . این مساله ، هشداری جدی به تمام  سازمان های مسلح رسمی است که هر چه بیشتر تلاش های خود را در این حوزه متمرکز نمایند .        بن پایه :   http://www.defensenews.com/articles/northrop-starts-flight-testing-advanced-imaging-sensor-on-global-hawk       این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم( با اندکی تلخیص)  : MR9     :rose:    

    پرواز نسل چهارم رافال تا سال 2023       با هدف پاسخ به تقاضاهای رو به رشد بازارهای داخلی و خارجی  جهت خرید جتهای رزمی فرانسوی ، شرکت معظم " داسو" و آژانس تدارکات دفاعی فرانسه (DGA) به زودی  ( که احتمالاً شش سال بطول خواهد انجامید )  مرحله نهایی توسعه نسل بعدی جت زیبای رافال  (Rafale F4 ) را در دستور کار خود قرار خواهند داد .     وزیر دفاع فرانسه ( ژان  دلریان )   به گفته وزیر دفاع فرانسه ( ژان  دلریان ) با شروع این برنامه ، این جت فرانسوی ظرفیت جدیدی از فناورهای مدرن در  حوزه  پیشرانه  و جنگ افزار را به بازار تسلیحات معرفی خواهد نمود . آخرین گونه این جنگنده رزمی که با شناسه Rafale F3-R  شناخته می شود ، آخرین مراحل تایید صلاحیت پروازی خود  را طی می کند و قرار است تا سال آینده میلادی ، پروازهای رزمی خود را آغاز  نماید . در حال حاضر ، شرکت داسو فرانسه ، برای تولید 180 فروند هواپیما  با حق سفارش 78 فروند دیگر برای تحویل به دو نیروی  هوایی هند و مصر در حال برنامه ریزی است . علاوه براین ، نیروی هوایی فرانسه نیز با خروج جنگنده های میراژ-2000 از سازمان رزم این نیرو ، ( بدلیل نزدیک شدن به  سالهای پایانی عمر خود ) حق ارسال یک سفارش 45 فروندی را برای خود محفوظ نگاه داشته است .       به همین دلیل انتظار می رود تا نخستین فروند از گونه  F.4 این جت رزمی  پس از طی مراحل تولید و آزمایشات پروازی ، در اوایل سال 2025 وارد خدمت عملیاتی گردد ، هر چند در صورت ایجاد شرایط اضطراری یا دریافت سفارشات بیشتر ، این بازه زمانی ممکن است کوتاه تر شده  و ورود بخدمت آن در سال 2023 صورت پذیرد . با این وصف ، براساس برنامه ریزی های داسو ، تولید این  گونه خاص ، قطعاً در بازه زمانی 2025-2019 انجام می پذیرد .       Rafale F3-R   از آنجا که ارتش فرانسه قصد دارد تا خط تولید جت رزمی رافال را برای نیروی هوایی و دریایی حداقل تا سال 2024 باز نگاه دارد ، وزارت دفاع این کشور ، تصمیمات جدیدی در خصوص نوسازی  و ارتقاء مستمر این برنامه گرفته است . به نظر میرسد با تزریق یک بودجه 1 میلیارد یورویی ،  این تصمیم ، بویژه در خصوص  گونه Rafale F3-R جدی تر باشد . با اختصاص این بودجه به برنامه فوق الذکر ، انتظار میرود تا جتهای تولید شده ، به یک رادار AESA پیشرفته  ( نزدیک به 100 کیلومتر )  و  موشکهای با برد بیشتر میتئور مسلح شوند .       در حوزه ماموریتهای هوا به زمین ، گونه  Rafale F3-R قادر خواهد بود تا یک غلاف نشانه گذار جدید تر (PDL-NG) محصول تالس  را بکارگیرد . علاه براین ، نصب و راه اندازی پایانه تبادل اطلاعات لینک -16 ، بهبود سامانه های تشخیص دوست از دشمن (  IFF) و همچننین یک غلاف پیشرفته سوخت رسانی / سوخت گیری برای جتهای گونه  Rafale N ( نیروی دریایی ارتش فرانسه ) نیز در دستور کار قرار گرفته است .       غلاف نشانه گذار PDL-NG     با توجه به ماموریتهای متنوعی که جتهای میراژ-2000 موجود در سازمان رزم نیروی هوایی ارتش فرانسه  برعهده دارند ، گونه جدید  رافال تغییرات شگرفی را بخود خواهد دید که شامل طیف جدیدی از موشکهای هوا به هوای  میکا ، موشکهای کروز اسکالپ  و همچنین  موشک کروز هسته ای  ASMP-A ( که هم اکنون به شکل انحصاری توسط جنگنده های Mirage 2000N حمل می شود )  است . علیرغم این پیش بینی ها ، با توجه به زمان نسبتاً کوتاه باقی مانده ،  این احتمال نیز وجود خواهد داشت  کل این پروژه ، برروی ارتقاء قابلیتهای نرم افزاری و بهبود محدود سخت افزار ها متمرکز گردد .     Mirage 2000N   در کنار این موارد ، شرکت داسو ، نیم نگاهی به  ایجاد تغییرات  جدید دربدنه ، با هدف افزایش عمرخدمتی سازه این هواپیما نیز دارد . این ارتقاء می تواند شامل  طراحی مجدد کابین خلبان  و پیاده سازی  جنبه های جدیدی از پنهانکاری  این جنگنده بعنوان یک جت نسل 4.5 در برابر جنگنده های  مدرن نسل آینده نیز باشد .       اریک تراپییر ، رییس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت هواپیماسازی داسو     اریک تراپییر ، رییس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت هواپیماسازی داسو  در این زمینه اعتقاد دارد :   " مفهوم سازی بخش مهندسی  داسو و ایجاد استاندارد  پیشرفته  Rafale F4 یک بازخورد منطقی و نتیجه ترکیب تجارب عملیاتی  کاربران این  جت رزمی با فعالیت مستمر این شرکت در زمینه  بهبود قابلیتهای عملیاتی رافال بشمار میرود و این ما را آماده میکند  تا توسعه نسل بعدی جتهای رزمی را با فناوری پیشرفته تر در دستور کار خود قرار دهیم . من از این مساله بسیار خوشحال هستم  که وزارت دفاع فرانسه ، بر ادامه بکارگیری و توسعه توانمندی های رافال تاکید دارد و حاضر است تا این قابلیتها را به استاندارد F.4 نیز برساند و داسو نیز متقابلاً آماده است تا در درجه نخست به نیازمندی های نیروی هوایی فرانسه پاسخ گوید "      جنگنده رافال ، خدمت عملیاتی خود را از سال 2004 میلادی در نیروی دریایی و از سال 2006 در نیروی هوایی ارتش فرانسه آغاز نمود و تاکنون بیش از 30000 ساعت پرواز را در کارنامه خود به ثبت رسانده است . بخش عمده ای از ماموریتهای رزمی این جت زیبای فرانسوی در افغانستان ، لیبی ، مالی ، عراق و سوریه به ثبت رسیده است .  هم اکنون شرکت هواپیما سازی  داسو ، جدا از سفارش نیروی  هوایی و دریایی ارتش فرانسه  ، تولید 180 فروند هواپیما را در دستور کار خود قرار داده که از این تعداد ، 24 فروند برای نیروی هوایی مصر ، 24 فروند برای نیروی هوایی قطر و 32 فروند برای نیروی هوایی هند است .     پی نوشت :   1- گفتنی ها در گذشته و به مناسبتهای مختلف خدمت دوستان عرض شد ، با این وجود ، روی صحبت مدیرعامل داسو بیشتر متمرکز شوید و آن را با شرایط فعلی کشور ( ماهیت  ارتباط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با ارتش ، سپاه و نیروی انتظامی  بعنوان سازمان های مرتبط )   مقایسه کنید .   2- به سفارش نیروی هوایی قطر و هند دقت نظری بیشتری داشته باشید     منبع :  http://defense-update.com/20170323_rafale-f4.html   این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم( با اندکی تلخیص)  : MR9     :rose: