انجمن بزرگ میلیتاری

اي ول به مدير پركار عيب نداره سامان جان ديكته ننوشته غلط نداره فقط اين كلمه ؛ميزان شليك در دقيقه ؛ رو اصطلاحا بهش مي گويند: نرخ آتش يا عامي ترش نواخت. بقيه اش خيلي هم خوبه. بازهم ادامه بده موفق باشي

دوست عزيز زحمت كشيده اند ولي مطالبي كه نوشته خيلي با تاريخ جور درنمي آد. 1- حمله سلطان عثماني به ايران غافلگيركننده نبود چرا كه ماه ها بين طرفين نامه نگاري و كشمكش و تهديد وجود داشت. 2- پادشاه صفوي بر خلاف عقل سليم استفاده از سلاح آتشين را دور از جوانمردي مي دانست و درحاليكه همه دنيا به سمت استفاده از توپ و تفنك روي مي آورد شاه اسماعيل از نوسازي قشون ايران خودداري كرد. دوستان يادشون باشه كه شاه اسماعيل اون موقع خيلي جوان بود و تا اون روز شكست نخورد. 3 شاه اسماعيل حريف رو خيلي دست كم گرفته بود و صبح روز جنگ مشغول كيف و حال و شكارو... اينهابود. تازه وقتي طلايه دار سپاه ايران شكست مي خوره يادش مي افته كه بايد بره بجنگه. 4- سپاه ايران پارتيزاني حمله نكرد. شاه اسماعيل سواره نظامش رو به دو قسمت كرد خودش از سمت راست قشون عثماني رو دور زد و با موفقيت در هم شكست و تونست تا مركز اون كه محل اسقرار توپخانه بود پيشروي كنه ولي جناح چپ ايران كه توسط يكي از سرداران قزلباش(فكر كنم استاجلو) حمله كرد سرعتش كمتر بود. فرمانده عثماني به پياده نظام كه جلوي توپخانه موضع گرفته بود دستور عقب نشيني داد وتوپخانه عثماني جناح چپ ايران رو قلع و قمع كرد. منظور كلي اين است كه برخلاف نوشته دوستمون حمله رو ايران شروع كرد و نه عثماني. 5- برخلاف گفته دوست عزيزمون نبرد تا شب طول نكشيد. تعداد سپاه عثماني به قدري زياد بود كه پس از شكستن جناح چپ ايران به راحتي پيشروي كرده و اردوگاه ايران رو تصرف كردند و شاه اسماعيل در محاصره افتاد. بعدش هم كه مجبور شد از صحنه جنگ فراركنه. هر چند كه ذاتا آدم شجاعي بود و تا اخرين لحظه به زدوخورد ادامه داد. چه ميشه كرد.... 6- تلفات ذكر شده در آخر مقاله خيلي با عقل جور در نمي ياد. با توجه به اينكه ايران توپ و تفنك نداشته بايد تلفات بيشتري بهش وارد شده باشه. ويكي پديا تلفات ايران رو در حدود 5 و تلفات عثماني رو در حدود 2 هزار نفر ذكر كرده 7 - شاه اسماعيل با اين جنگ نشون داد كه هيچي از حكومت داري نمي دونه. مي دونم الان رگ غيرت بعضي از دوستان بادمي كنه ولي اين واقيعت تاريخه. اگر يني چري ها بعد از حمله به ايران به حرف سلطان سليم گوش مي كردند و بيشتر در خاك ايران پيشروي مي كردند شايد الان فقط يه اسم توي كتابها از ايران باقي مانده بود. سپاهيان يري چري پس از رسيدن به تبريز ديگه سعي نكردند بيشتر در داخل خاك ايران پيشروي كنند. 8 شاه اسماعيل توي تمام عمرش يه شكست خورد ولي اين شكست چنان روحيه اون رو در هم شكست كه كمي بعد كاملا دچار افسردگي شد و به شراب خوري روي آورد(البته قبلا هم شراب خور قهار بود) . بعد از اين شكست خيلي دوست داشت كه حال سلطان سليم رو بگيره ولي از نظر روحي بدجوري خودش رو باخته بود. شما اين اخلاق رو مقايسه كنيد با كساني مثه ناپلون يا تيمور لنگ كه مثه گربه مرتاض علي هر جور بالا بندازين 4 دست و پا مياين پايين. يه چندتا نقشه از اين جنگ دارم توي خونه است . اگر فرصت شد اسكن مي كنم مي ذارم توي همين تاپيك به هرحال از دوستمون نوژه تشكر مي كنم . اميدوارم كه اين سري مطالب رو ادامه بده. انشالله

ژاکلین کاکرن (1906-1980) یکی از پیشگامان تاریخ هوانوردی بود. بسیاری از اولین های دنیای هوانوردی به او بازمی گردند و هنوز هم تعدادی از رکورهایی که او توانست به آنها دست پیداکند شکسته نشده اند نه به وسیله مردان و نه به دست زنان. "بسیل لی پیتمن" در فلوریدا به دنیا آمد. او کوچکترین فرزند از 5 فرزند "ماری" و "ایرا پیتمن" بود. بسیل در حالی از خانواده خود جداشد که سنی اندک داشت و به نیویورک مهاجرت کرد. خانواده اش ادعا می کردند که او با مردی به نام جک کاکرن ازدواج کرده است اما خود جک معتقد بود که بسیل نام خانوادگی او را از دفترچه تلفن پیداکرده است تا با استفاده از آن نام، زندگی جدیدی را آغازکند. این گونه بود که بسیل با نام ژاکلین کاکرن مشهور شد. کمی بعد، ژاکلین با یکی از مردان ثروتمند آن زمان با نام "فلیود اودلام" آشنا شد. اودلام به ژاکلین کمک کرد تا برای خود کسب و کاری راه بیاندازد. در ابتدای دهه 30 ژاکلین به پیشنهاد یکی از دوستانش به فراگیری فنون پرواز پرداخت. 3 هفته پس از آغاز دوره او یک خلبان شده بود و 2 سال بعد توانست مجوز پرواز تجاری خود را بگیرد. اودلام از همسر خود طلاق گرفت و در سال 1936 با ژاکلین ازدواج کرد. او همیشه برای ژاکلین بهترین دوست و یاور محسوب می شد. ژاکلین -که دوستانش او را ژاکی می نامیدند- در سال 1934 در اولین مسابقه پرواز خود شرکت کرد. در سال 1937 او تنها زنی بود که در مسابقه پرواز بندیکس شرکت کرده بود. پس از آن او به برپایی مسابقه سرعت برای زنان پرداخت. در سال 1938او مسابقه بندیکس را برد و یک رکورد ارتفاع و یک رکورد سرعت را به نام خود ثبت کرد. ژاکلین همیشه در زمره اولین های هوانوردی بود. او اولین زنی بود که توانست یک بمب افکن را از اقیانوس اطلس عبور دهد. این پرواز در سال 1941 و در طی کمکهای نظامی آمریکا به بریتانیا انجام شد. او نامه ای به همسر روزولت نوشت و از او خواست تا در تاسیس سپاه پروازی زنان ژاکلین را یاری دهد. در سال 1943 "سپاه کمکی زنان" نیروی زمینی تشکیل شد و ژاک به ریاست آن رسید. کمی بعد نام این واحد به "سپاه زنان" نیروی زمینی تغییریافت. او اولین زن غیرژاپنی بود که پس از سقوط ژاپن در جنگ دوم جهانی به این کشور پای گذاشت. در سال 1948 ژاکلین در نیروی هوایی ذخیره آمریکا به درجه سرهنگ دومی رسید. در سال 1949 دولت فرانسه به دلیل خدمات او در جنگ به ژاک مدال لژیون دونور اهداکرد و در سال 1951 مدال هوانوردی فرانسه را. او دو مدال شجاعت نیز از دولت آمریکا دریافت نمود. ژاکلین تا زمان مرگ 200 مدال و تقدیرنامه دریافت کرد. پس از پایان جنگ جهانی دوم ژاکی به پرواز با هواپیماهای جت پرداخت. او در سال 1953 به همراه یک هواپیمای اف 86 نیروی هوایی سلطنتی کانادا توانست به عنوان اولین زن از دیوار صوتی عبورکند. ژاکی همچنین اولین زنی بود که توانست به 2 برابر سرعت صوت برسد. در سال1960 او اولین زنی بود که نشست و برخاست بر روی عرشه یک ناوهواپیمابر را تجربه کرد. ژاک اولین زنی بود که فرود کور انجام داد و تنها زنی است که به ریاست "فدراسیون جهانی هوانوردی" دست یافته است. ژاکلین اولین زنی است که در ارتفاع بیش از 20000 پا پرواز کرده است. ژاکلین در سال 1965 به تالار افتخارات هوانوردان راه یافت . زمانی که ژاک فوت کرد هیچ مرد یا زنی به اندازه او دارای رکوردهای سرعت، ارتفاع یا فاصله نبود. در سال 1985 و 5 سال پس از مرگ ژاک اتحادیه جهانی نجوم دهانه ای را در سیاره ونوس به نام ژاک ثبت کرد. در سال 1996 اداره پست آمریکا تمبر یادبودی با نام و تصویر ژاک منتشر کرد و درنهایت در پالم استرینگ کالیفورنیا فرودگاهی را به نام او کردند تا هیچ گاه از یادها نرود. ژاکلین زندگی خود را در کتابی به نام "ستاره ها در ظهر" تشریح کرده است. زندگی ژاکلین می تواند برای کسانی که رو به آینده دارند بهترین الگو باشد. منبع مجله جنگ افزار نویسنده رضاکیانی موحد

کاشکی دوستان وقت می گذاشتند و یه خورده هم به مسائل نظامی و نظامی گری می پرداختند. بالاخره نادر قبل از هر چیز یه سردار جنگی بوده ولی بیشتر ا ز اینکه به استراتژی، تاکتیکها و روشهای جنگی اون توجه کنیم به مسائل تاریخی و جهانگیری پرداختیم. همین مسئله درباره بقیه جهانگیران مثه ا سکندر و چنگیز و تیمور هم صادقه. هیچ وقت نمی آییم درست وحسابی بررسی کنیم ببینیم روشهای مدیریتی و نظامی اونها چی بوده تا ازشون درس بگیریم. همش می گیم فلانی فلان کارش اشتباه بوده و.... به هر حال از دوستانی که در این بحث شرکت کردند تشکر می نماییم. مرسی از همه

این شرکت رافائل در زمینه صنایع نظامی خیلی قدره . یه روز مهدی جان باید وقت بذاری یه گزارش کامل درباره اش دربیاری. انشالله

http://www.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100948765281

خیلی خطرناکه حسن http://en.wikipedia.org/wiki/Hindenburg_disaster

فکر کنم عکس پایین متعلق به سهند یا سبلان باشه.

مصطفی جان متاسفانه همین جوره که می گی. خیلی از ماها اسم مسلمون وشیعه رو با خودمون یدک می کشیم ولی مسلمون واقعی رو باید جای دیگه جستجو کنیم. به هرحال اینها ترجمه یه کتاب به نام ابسولوت ویکتوری هستش. این کتاب درباره وقایع 2 سال آخرجنگ هست. یعنی طرف مستقیما جنگ و تاریخ اون رو تحریف نکرده ولی به خودشون حال داده و فقط قسمت آخرش که به پیروزی متفقین می رسه شرح داده. از نظر من اینهم خودش یه جور نامردیه. چون کسانی که با تاریخ آشنا نباشند ممکنه به اشتباه بیافتند و فکر کنند که متحدین همش در حال شکست خوردن بودند و متفقین در حال پیشروی. از لطف بقیه دوستان هم ممنونم. سرنمازهاتون و موقع افطاری دعا برای این بنده گنهکار خدا رو فراموش نکنید. رضا

شما دوتا ماشاالله انقدر کارتون خوبه که دیگه کسی نمی تونه چیزی اضافه کنه. این که ما چیزی این پایین نمی نویسیم دلیل بهاندادن نیس. :!:

حق با آقامالک هست من هنوزم که هنوزه با این مسئله مشکل دارم. تازه خیلی چیزهای دگر رو هم هنوز یادنگرفتم. پس طبق فرمایش این دوست عزیزمون دیگه مطلبی نمی دم. :!:

نیروی دریایی هند را به جرات می توان نیروی اول جنوب آسیا به حساب آورد. سواحل طولانی این کشور نیروهای مسلح این کشور را واداشته تا سرمایه گذاری سنگینی بر روی نیروی دریایی این کشور انجام دهند. نیاز به شناورهای مدرن دراین نیرو باعث شد تا در دهه گذشته سفارش 3 فروند ناوچه چند منظوره کلاس کریواک به روسیه داده شود. از آن پس، هند تصمیم گرفت تا با تکیه بیشتر بر دانش بومی به ساخت شناورهای آینده بپردازد. ناوچه شیوالیک ناوچه های کلاس شیوالیک اولین ناوچه های نیروی دریایی هند هستند که رادارگریز بوده و توانایی حرکت پنهانی دارند. پروژه ساخت این ناوچه های جدید -که پروژه 17 نام داشت- در انتهای قرن بیستم کلیدخورد. در سال 1997 هیئت دولت تصمیم به ساخت 3 فروند ناوچه پیشرفته گرفت. ناوچه های کلاس شیوالیک در آینده تبدیل به ستون فقرات نیروی دریای هند خواهندشد و احتمالا 12 فروند از این ناوچه ها به خدمت نیروی دریایی هند درخواهندآمد. شیوالیک توسط مدیریت طراحی نیروی دریای هند طراحی شده است و قرار است که 3 نمونه اولیه آن در شهر مومبای ساخته شوند. به دلیل تاخیر روسیه در تحویل ورقهای فولادی بدنه، ساخت شیوالیک با تاخیر و در آوریل 2001 آغازشد. شیوالیک به نیروی دریای هند تحویل داده شده است و دوره آزمایشی خود را از سر گذرانده است. قرار است که 2 فروند شناور دیگر نیز تا سال 2009 تحویل داده شوند. شیوالیک را از نظر بدنه می توان نسخه بهینه سازی و بزرگتر شده ناوچه های روسی کریواک دانست. شرکت روسی که ناوچه کریواک را طراحی کرده بود به عنوان مشاور در خدمت دفتر طراحی نیروی دریایی هند است و تاثیر این مشارکت را به وضوح می توان در بدنه شیوالیک دید. البته شیوالیک از خواهر روسی خود بزرگتر و در حدود 1000 تن سنگین تر است اما شباهتها به همین جا ختم می شوند. سیستم پیشرانه شیوالیک از نوع ترکیبی از توربین-دیزل و پیشرفته تر از پیشرانه کریواک است. شیوالیک 1 فروند هلیکوپتر بیشتر از همتای روسی خود حمل می کند و سلاح ها و سنسورهای پیشرفته تری بر روی آن نصب شده اند. هند در زمینه سلاح و سنسورهای مناسب شناورهای آینده خود بیشتر به شرکتهای غربی روی آورده است و به صورت گسترده ای صنایع الکترونیک و نظامی ایتالیا، فرانسه، کانادا و اسرائیل را در ناوچه های پروژه17 درگیرکرده است. به عنوان مثال شرکت بین المللی دی سی ان -متعلق به فرانسه- محاسبات توان حرکت نهانی ناوچه را انجام داده است. این اولین بار است که شرکتهای غربی در یک پروژه حیاتی نیروی دریایی هند به صورتی گسترده مشارکت می کنند. طراحی سیستمهای شیوالیک به صورت ماجولار بوده و این شناور از 172 ماجول گوناگون بهره می برد. با استفاده از سیستمهای خودکار تعداد خدمه آن تا 257 نفر کاهش یافته که این تعداد بسیار کمتر از ناوهای فعلی نیروی دریایی هند با همین ظرفیت می باشد هرچند که این تعداد هنوز هم در برابر شناورهای مشابه اروپایی معرفی شده در این سلسله مقالات مانند فرم یا اف125 رقم بالایی بشمار می رود. بدنه شیوالیک به کوچکی ویسبی سوئدی یا حتی لافایت فرانسوی نیست اما به نسبت دیگر ناوهای موجود در نیروی دریایی هند توانایی حرکت پنهانی بیشتری دارد. ردپای حرارتی شیوالیک با بهره گیری از طرح شرکت کانادایی "مهندسی دیویس" به صورت قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. طراحان شیوالیک احتمالا از یک نرم افزار ایتالیایی برای کاهش سطح مقطع راداری شیوالیک استفاده کرده اند. موتورها و دیگر اجزا متحرک موتورخانه لرزش و صدای کمی دارند که این امر ردیابی شیوالیک را برای زیردریایی های دشمن بسیار دشوارمی سازد. پیشرانه اصلی شیوالیک دو دستگاه توربین جنرال الکتریک ال ام 2500 با کنترل کننده الکترونیکی است. این توربین در شناورهای کلاس ساکسن آلمانی و افق و فرم بکارگرفته شده اند. دو دستگاه موتور دیزل 16 سیلندر نیز موتور های کمکی ناوچه هستند که تحت لیسانس فرانسه در داخل هند ساخته می شوند. موتورهای اصلی و کمکی به دو پروانه با گام متغیر -که توسط شرکت هلندی "جان کرین لیپس" تهیه شده اند- متصل شده اند و وظیفه به حرکت درآوردن شیوالیک را برعهده دارند. تاکنون سلاح های اصلی انتخاب شده برای شیلوالیک به صورت رسمی اعلام نشده اند و درباره سلاح های نصب شده بر روی شیوالیک گزارشهای گوناگونی وجود دارد. توپ اصلی شیوالیک یک قبضه توپ 76 میلیمتری سوپرراپید است که به صورتی گسترده در شناورهای مدرن اروپایی به خدمت گرفته شده است. این توپ نرخ آتشی برابر با 85-120 گلوله در دقیقه دارد و برد موثر آن بالغ بر 8 کیلومتر می شود. در حال حاضر توپ سوپرراپید تحت لیسانس اتومرالای ایتالیا در هند تولیدمی شود. برای دفاع در برابر تهدیدات هوایی از ترکیبی از توپ و موشک بهره گیری شده است. برای دفاع هوایی در فاصله متوسط از یک موشک انداز کشمیر مسلح به موشکهای اشتیل استفاده شده است. موشک اس آ-ان-7 یا اشتیل نمونه دریاپرتاب سام-11 است. اشتیل از هدایت راداری نیمه فعال استفاده می کند و ادعا می شود که نرخ اصابت آن در برابر هواپیما 60-90 درصد، در برابر هلیکوپتر 30-70 درصد و در برابر موشکهای کروز 40 درصد می باشد. برد این موشک برابر با 28 کیلومتر بوده می تواند با اهدافی در ارتفاع 30 تا 1400 متر درگیر شود. موشک انداز کشمیر علاوه بر موشک اشتیل می تواند از اس آ-ان-12 (نمونه دریاپرتاب سام-17) نیز استفاده کند. برد سام-17 تا 32 کیلومتر گزارش شده است. موشک انداز کشمیر می تواند همزمان با 6 هدف درگیر شود و درآینده نزدیک تبدیل به موشک انداز استاندارد برد متوسط نیروی دریایی هند خواهدشد. احتمالا دفاع در فواصل کوتاه بر عهده سیستم خاشتان روسی یا باراک اسرائیلی گذاشته خواهد شد. هندیها قبلا با خرید شناورهای کریواک از روسیه با خاشتان آشنا شده اند. خاشتان جدیدترین سیستم دفاعی شناورهای روسی است و برای دفاع در برابر موشکهای کروز ضدکشتی، موشکهای ضدتشعشع، بمبهای هدایت شونده، انواع هواگرد و قایقهای پرسرعت طراحی شده است. خاشتان ترکیبی از گتلینگ 30 میلیمتری آکا-630 و 2 موشک انداز مسلح به موشکهای های کوتاه برد پدافند هوایی است. این موشک انداز همیشه 4 تیر موشک اس آ-ان-11 آماده شلیک دارد. نواخت تیر آکا-630 برابر با 10000 تیر در دقیقه بوده و 1.5 دقیقه زمان لازم است تا خاشتان هر 4 موشک آماده خود را به سوی هدف روانه کند. خاشتان از یک رادار هدف یاب به علاوه دستگاه نشانه روی الکترو-اپتیک بهره گیری می کند و در صورت انتخاب شدن برای شیوالیک در طرفین آشیانه هلیکوپتر نصب خواهدشد. ترکیب موشک و مسلسل مطمئن تر از سیستمهایی است که -مانند فالانکس آمریکایی- تنها از توپ استفاده می کنند. خاشتان می تواند با اهدافی در فاصله 500 تا 4000 متر و ارتفاع 6000 متر درگیرشود. تجربه اصابت موشکهای حزب الله لبنان به ناوهای اسرائیلی ایلات نشان می دهد که -حداقل در آینده نزدیک- این گونه موشکها جدی ترین خطر برای انواع شناورهای رزمی محسوب خواهندشد و دفاع در برابر آنها حیاتی ترین فعالیت یک شناور آینده خواهد بود. بعضی از گزارشها بیان می کنند که ممکن است از سیستم پرتاب موشک عمودی باراک برای دفاع از شیوالیک در فواصل نزدیک استفاده شود. باراک می تواند همزمان با دو هدف درگیر شود و ماموریت آن دفاع از شناور در برابر موشکهای کروزضدکشتی و هواگردهایی است که در ارتفاع پایین پرواز می کنند. نیروی دریایی هند بیش از یک دهه است که باراک را در شناورهای گوناگون خود بکارگرفته است که معروفترین این شناورها ناوهواپیمابر ویرات است. در آزمایشهایی که در سال 2005 انجام شد موشک انداز باراک توانست با دقت 100 درصد هر گونه موشک ضدکشتی موجود در زرادخانه هند را هدف قراردهد. سلاح اصلی هجومی شیوالیک موشک اندازعمودی 8 سلولی است که توانایی شلیک موشکهای کروز ضدکشتی را دارد و احتمالا از موشکهای براهموس یا کلاب-ان در این موشک انداز استفاده خواهدشد. براهموس موشکی است مافوق صوت که می تواند از زیردریایی، کشتی، هواپیما یا پرتاب کننده های زمینی متحرک شلیک شود. مزیت موشک براهموس در این است که علاوه بر کشتی می تواند بر علیه اهداف زمینی نیز بکارگرفته شود. موشک ضدکشتی اس اس-ان-27 (کلاب) موشکی است که برای هدف قراردادن انواع شناورهای و زیردریایی ها طراحی شده است و برای حمله به شناورهایی مناسب است که به صورت گسترده ای از دفاع فعال و سیستمهای اخلالگ الکترونیک بهره می برند. کلاب-ان نمونه ضدکشتی موشک کلاب می باشد. یک موشک انداز آربی یو-6000 برای شلیک موشکهای ضدزیردریایی 90-آر درنظر گرفته شده است. علاوه بر آن، از یک اژدرافکن روسی یا هندی برای شلیک اژدر استفاده خواهدشد. امکان استفاده از موشک ضدزیردریایی کلاب-اس نیز در شیوالیک را نباید از نظر دور داشت. شیوالیک طیف گوناگونی از ابزارهای الکترونیکی و رادار را در خود جای داده است. اصلی ترین رادار شیوالیک رادار ام آر-760 است. این رادار 3بعدی وظیفه جستجوی و ردیابی اهداف را برای موشک انداز کشمیر را برعهده دارد. هدایت آتش موشکهای شلیک شده از کشمیر توسط 3 یا 4 دستگاه رادار ام آر-90 تامین می شود. یک رادار شیکاری ساخت شرکت هندی بل -که بر پل ناوچه نصب شده- هدایت آتش توپ اصلی را برعهده دارد. یک رادار روسی یا هندی بر روی دکل اصلی نصب شده است که هدایت موشکهای کروز را انجام می دهد. رادار ساخت هند نمونه بومی رادار گارپون-بال اف سی بوده و رادار روسی نیز مشابه رادار بکارگرفته شده در شناورهای کلاس کریواک خواهدبود. شیوالیک به یک سونار درداخل بدنه و یک سونار یدک کش مجهزخواهدشد. سیستم جنگ الکترونیک آجانتا نیز ساخت شرکت بل بوده و شامل اجزا مختلفی ازکشورهای هند، اسرائیل، ایتالیا و دیگر کشورها است. سیستم مدیریت صحنه نبرد می تواند ساخت هند، فرانسه یا ترکیبی از هر دو سیستم باشد. ظاهرا یکپارچه سازی این سیستم بر عهده شرکت "دی سی ان" فرانسه گذاشته شده است. شیوالیک می تواند 2 فروند هلیکوپتر متوسط "سی کینگ" یا "هال تراو" را برای ماموریتهای ضدزیردریایی به همراه داشته باشد. هال تراو یک هلیکوپتر چندمنظوره ساخت هند است. این هلیکوپتر توسط تمام سرویسهای نظامی هند بکارگرفته شده است و در درگیرهای هند و پاکستان در کارگیل توانایی های خوبی را از خود نشان داد. نمونه ای که برای نیروی دریایی طراحی شده است به سونار مجهز بوده و می تواند انواع موشک ضدکشتی، اژدر و بمبهای زیرآبی را با خود حمل کند. هال تراو تا کنون به 6 کشور صادرشده و اسرائیل یکی از خریداران اصلی این هلیکوپتر می باشد. پس از اتمام ساخت شناورهای پروژه17 نیروی دریایی هندوستان تصمیم به استفاده از سیستمهای تسلیحاتی و الکترونیکی پیشرفته تری در شناورهای باقی مانده دارد. این شناورها به پروژه17آ معروف شده اند و قرار است که سیادت هند را در اقیانوس هند حفظ کنند. آی ان اس شیوالیک مشخصات تاریخ سفارش 1999 تاریخ شروع پروژه 2001 تاریخ به آب انداختن 2003 تاریخ به خدمت گرفته شدن سپتامبر2007 وزن کامل 5000 تن طول 143 متر عرض 17متر آبخور 4.5 متر پیشرانه 2 توربین گازی جنرال الکتریک ال ام 2500 هر یک به توان 18 مگاوات؛2 موتور دیزل هر یک به توان 5.7 مگاوات؛4 دستگاه دیزل ژنراتور هر یک به توان 1 مگاوات؛2 محور متصل به 2 پروانه با زاویه گام متغیر سرعت 30 گره دریایی؛22 گره دریایی با موتور دیزل برد ؟؟؟ خدمه 223ملوان؛35 افسر هلیکوپتر 2 فروند هلیکوپتر سی کینگ یا هال تراو تجهیزات الکترونیک 1 دستگاه رادار جستجوی 3 بعدی ام آر-760؛رادار ناوبری و حمله فعال و غیرفعال ساخت بل یا یک رادار روسی؛سونار؛داخلی +سونار یدک کش ساخت آتاس/تالس؛سیستم جنگ الکترونیک آجانتا ساخت بل؛شبکه داخلی تسلیحات 1 قبضه موشک انداز کشمیر؛سیستم دفاع نزدیک خاشتان یا موشک انداز عمودی باراک؛1 قبضه توپ سوپرراپید 76 میلیمتری؛موشک انداز عمودی 8 خانه برای شلیک موشکهای کروزضدکشتی براهموس یا کلاب؛1 قبضه موشک انداز آربی یو-6000 برای شلیک ؛وشکهای ضدزیردریایی 90آر؛1 قبضه اژدرافکن

اتفاقا همون جمعیت زیاد خودش عامل مثبتی هست. اگر توی یه کشور از 100 درصد مردم نیم درصد برن دنبال برنامه نویسی و جمعیت اون کشور 100 هزار نفر باشه چند تا برنامه نویس خوب از توشون میان بیرون؟ حالا اگر جمعیت اون کشور 1میلیارد نفر بشه چند نفر؟ در زمینه اقتصاد باید ببینی که از کدوم فاکتورها برای مقایسه استفاده می کنی؟ جی دی پی، جی ان پی ، درآمد سرانه و هزار تا فاکتور دیگه هستش که سبب می شه قدرت یه کشور در مقایسه با کشورهای دیگه کمتر یا بیشتر نشون داده بشه. اگر درآمد سرانه هند رو با کویت و قطر و بحرین مقایسه کنی اون وقت می بینی که هند به پای این سه تا کشور هم نمی رسه ولی وقتی درآمد ناخالص ملی شون رو مقایسه کنی می بینی که او ن سه تا رو قورت می ده یه آبم روش. به هرحال قدرت اقتصادی بزرگی هست حتی اگر نصف بیشتر مردمش در فقط زندگی کنند. همین الان بزرگترین صنایع فولاد جهان دست چندتا هندیه و .... ترس هند از چین هم ربطی به غرب نداره. یادت باشه که کلا غرب روی این دوتا کشور در 60 سال گذشته نفوذ زیادی نداشته. مخصوصا روی هند .در درگیریهای بین هندو پاکستان همیشه غرب طرف پاکستان و شوروی طرف هند رو گرفتند . پس نمی تونی به همین سادگی بگی که غرب بین این دوتا اختلاف انداخته. البته منکر این نیستم که اختلاف بین این دوتا تنها به نفع غربه. به هرحال...

آقا مهدی با فرمایش شما موافق نیستم هند همین الان یکی از قوی ترین اقتصادهای دنیا رو داره. مخصوصا در زمینه نرم افزاری درآمدش جندبرابر درآمد نفتی ایرانه بعدش هم بزرگترین تهدید نظامی هند پاکستان نیست بلکه چینه. سابقه برخوردهای مرزی هم با هم داشتند و گرنه پاکستان که ارتشش در برابر ارتش هند ......

هندوستان همین الان هم حضور کاملا موثری در اقیانوس هند داره چون در حال حاضر قوی ترین نیروی دریایی جنوب آسیا رو داره و یه جایی با دوستان اون ور بررسی کردیم.

اینک باید وظیفه دوم را که گرد آوری اطلاعات پیرامون یک خلبان سابق معروف به "میکی" بود به انجام می رساندم. پدرم در زمان جنگ استقلال خلبان داوطلب در نیروی هوایی بود و از همین رو من با روحیات بی قیدانه و قهرمانی بارز این گونه افراد آشنا بودم. آنها در زمان جنگ جهانی دوم در نیروهای هوایی آمریکا، انگلستان و کانادا جنگیده بودند و سپس برای جنگیدن در راه تشکیل اسرائیل داوطلب شده بودند. بسیاری از این افراد در پایگاه هوایی "سره دوو" به سر برده بودند که فرمانده اش پدرم بود. نام بسیاری از آنها را از بایگانی ها و آرشیوها دریافت کردم ولی در جایی به نام میکی اشاره نشده بود. آنگاه با موسی.ام رئیس بخشت امنیت تماس گرفتم تا نم مرا در لیست امنیتی هتل هیلتون ثبت کند. سپس مقداری مقوا و سه پایه گرفتم و به خانه امن بردم. آنگاه به افسر رابط نیروی هوایی تلفن کردم و گفتم که یک فیلمساز کانادایی هستم که قصد دارم فیلمی مستند درباره داوطلبانی که در شکل گیری کشور اسرائیل نقش داشته اند بسازم. به او گفتم دو روز در هتل هیلتون خواهم ماند و اظهار علاقه کردم هرچند نفر از این گونه افراد را که امکان داشته باشد ملاقات کنم. تنها یک ماه پیش بود که نیروی هوایی مراسمی برای تقدیر از این گونه افراد ترتیب داده بود و بناب این لیست آدرس این گونه افراد حاضر و تازه بود. افسر رابط به من گفت با 23 نفر تماس گرفته و حدود 15 نفر قول داده اند در هتل هیلتون به دیدار من بیایند. قرارشد اگر چیز دیگری لازم داشتم زنگ بزنم. روی مقوا تابلویی درست کردم که عنوان آن "آتش افروزان آسمان، داستان جنگ استقلال" بود. بالای آن هم نوشتم "بخش مستند فیلمهای کانادا" ساعت 10 صبح روز جمعه من و آویگدور به هتل هیلتون رفتیم. آویگدور روپوش کار پوشیده بود و تابلوها را حمل می کرد. من هم لباس معمولی به تن داشتم. آویگدور تابلوها را در مدخل در ورودی قرار داد و در آنجا اطلاع می داد که جلسه در کدام اتاق برپامی شود. هیچ یک از کارمندان هتل حتی از ما نپرسید داریم چکار می کنیم. حدود 5 ساعت با این افراد ملاقات و گفتگو کردم و ضبط صوتی هم روی میز حرفهای آنها را ضبط می کرد. یکی از آنها بدون اینکه خودش آگاه باشد چیزهایی در مورد پدرم تعریف کرد. در جایی از گفتگو، درحالیکه دو سه نفر در حال حرف زدن با یکدیگر بودند وسط صحبت آنها دویدم و گفتم:"میکی؟ میکی دیگر کیست؟" البته کسی اصلا اسم او را نبرده بود. یکی از آنها گفت:"آه او پزشکی بود در آفریقای جنوبی، نام اصلی اش جک کوهن است." آنگاه مدتی درباره میکی به حرف زدن پرداختند. وی نیمی از اوقاتش را در اسرائیل و نیمی دیگر را در آمریکا می گذراند. کمی بعد از آنان تشکر کردم و گفتم باید به جایی بروم. حتی یک کارت به آنان ندادم و هیچ قولی هم از من نگرفتند. اسم همه رانوشتم و آنها همگی مرا به ناهار دعوت کردند. انجام این کار مانند ریختن ژله در قالب بود: هرکاری می خواستم می توانستم با آنها بکنم. اما تا همین جا کافی بود. به آپارتمان برگشتم. گزارشم را نوشتم و به کائولی گفتم:" اگر چیزی در این توار هست که نباید بنویسم همین الان بگو." کائولی به خنده افتاد. خوب دوستان داستان آقا ویکتور اینجا تموم میشه. البته قسمت آموزش اون. بعد از اون یه دوره آموزشی شروع می شه که ما در ایران بهش می گیم آموزش حین خدمت. بعد از اونهم این بنده خدا برای اولین ماموریت به قبرس فرستاده می شه و بعدش هم اخراج میشه. یعنی هیچی به هیچی یه چن تا چارت و نمودار توی کتاب هست که اگر فرصت شد اسکن می کنم و همین جا می ذارم ولی قولی نمی دهم. به هر حال خوب یا بد قصه ما به سر رسید ...........

برادر جان سلام و تشکر بازهم گل کاشتی فقط یه نکته کوچولو به جای این کلمه تانک دیسترویر می تونی از کلمات "زره کوب" یا "تانک کش" یا "شکارچی تانک" استفاده کنی. سابقه ساختن این ها هم به زمان جنگ جهانی دوم برمی کرده. در اون زمان چون آلمانها تمام تانکها رو در لشکرهای زرهی جمع کردند واحدهای پیاده نظام در برابر تهاجم تانکها ی حریف بی دفاع موندن. چاره کار ساختن یه وسیله زرهی ارزون و کم خرج بود. از بدنه تانک و یه برجک ثابت و یه توپ ضدتانک اولین شکارچی تانک ساخته شد. بعدها بقیه کشورها هم به این مسئله روی خوش نشون دادند تا امروز.............

سعید جان من نمی دونم این جور اطلاعات رو از کجا اوردی ولی فکر کنم که بعععععله: 1- زمانی که جنگ جهانی اول آغاز شد همون جایی که شما الان زندگی می کنید شد صحنه جنگ عثمانی و روسیه. اتفاقا عثمانی ها در این زمینه خیلی خوب عمل کردند و پس از چندبار دست به دست شدن آذربایجان ایران و شوروی ، گرجستان و ارمنستان بین روسها و عثمانی ها دست آخر عثمانی ها تونستند روسها رو از قفقاز بیرون کنند واگر در کل متحدین شکست نخورده بودند الان هم همه این مناطق دست عثمانی بود. 2- انگلیس چه جوری مرز بین ایران و عثمانی رو تثبیت کرد که به محض شروع جنگ سپاهایان عثمانی مثه مور وملخ ریختند توی آذربایجان؟ 3- بهانه شروع جنگ جاه طلبی های آلمان نبود. یه بابایی ولیعهد اتریش رو توی سارایوو ترور می کنه. اتریش به صربستان حمله می کنه و روسیه به اتریش . در نتیجه پای آلمان هم به جنگ کشیده میشه. 4- تفکیک کشورهای عربی از عثمانی بعد از جنگ جهانی اول بین فرانسه و انگلیس برنامه ریزی شد. لازم به ذکره که در همون موقع بسیاری از کشورهای عربی رسما یا غیررسمی تحت الحمایه انگلیس یا فرانسه بودند. از جمله مصر، بحرین . قرارداد سری بین این دوکشور اسمش سایکس-پیکو هست و در سال 1916 یعنی دوسال پس از آغاز جنگ جهانی اول بسته شد و حوزه نفوذ این قدرتها رو نشون می ده. نقشه اش رو توی همین تاپیک می ذارم. 5- مصطفی کمال سردار بزرگی بود که تونست چندجا متفقین رو شکست بده. مهمترینش پیاده شدن متفقین در گالیپولی بود که پوزه چرچیل رو به خاک مالید. چرچیل اون زمان وزیر دریاداری انگلیس بود. شما یه جوری مطلب رو نوشتی که هرکسی ندونه فکر می کنه مصطفی کمال عامل ومهره انگلیس و فرانسه بود. این بابا یه آدم کاملا وطن پرست بوده و تمام سعی اش پیشرفت ملت و کشورش بوده. اتفاقا یکی از کارهایی درستی که کرد این بود که بارهای زیادی رو از روی سیستم اداری کشورش برداشت تا سبک تر حر کت کنند. به قول حافظ"جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است." حقش نیس که درباره این بنده خدا این قدر بدبینانه قضاوت بشه. حتی اگر عنصر ضد مذهبی بوده. به هر حال وقتی که اون تاپیک مورد نظر را راه انداختید میشینیم مفصلا درباره اش بحث می کنیم.

پس از رفتن کائولی طولی نکشید که پلیس به سراغ ما آمد، به درکوبید و آن را از جا درآورد. همه مان را به مرکز پلیس بردند و از یکدیگر جدا ساختند تا بازجویی کنند. این نیز برای آن بود که بفهمیم هنگام کارکردن در یک ایستگاه، بزرگترین دشمن ما مقامات محلی هستند. به عنوان مثال چنانچه کسی مورد تعقیب قرار می گرفت باید در گزارش خود قید می کرد که به عقیده او تعقیب کنندهاز گروه پلیسهای محلی بوده است یا نه. آن شب ما را در ایستگاه پلیس نگه داشند، اما وقتی به آپارتمان برگشیتم در آپراتمان در جای خود کار گذاشته شده بود. حدود 10 دقیقه بعد تلفن زنگ زد. آراله شرف رئیس دانشکده صحبت می کرد. او گفت:"ویکتورتویی؟ هر کاری داری زمین بگذار همین الان بیا اینجا." با تاکسی به چهار راه نزیدک کانری کلاب رفتم و از آنجا تا دانشکده را پیاده پیمودم. می دانستم یک جای کار عیب دارد. مثلا شاید فهمیده بودند آن صاحب کارخانه اسباب بازی سازی هم مانند سوژه آویگدور از کارکنان سابق موساد بوده است. شرف گفت:" بگذار واضح صحبت کنم. مایک هراری زمانی رئیس بخش متسادا در موساد بوده است. تنها اشتباه او در "لیلهامر" و زمانی بود که فرماندهی مرا به عهده داشت. شای کائولی خیلی به تو می نازید. او گزارشت را به من داد، اما طبق این گزارش هراری چندان آدم خوبی نیست. به نظر می رسد کلاهبردار است. به همین دلیل شب گذشته به سراغ هراری فرستادم و از او توضیح خواستم. گزارشت را برایش خواندم. گفت هر چه که در گزارش نوشته غلط است." آنگاه شرف ادامه داد تا ماوقع را از دیدگاه هراری برایم بازگو کند. طبق گفته هراری من وارد شده، 20 دقیقه در انتظار دیدن هراری مانده و سپس با لهجه بدی به انگلیسی صحبت کرده بودم. او گفته بود مرا به خاطر یک حرف دروغ شناخته و از آنجا بیرون کرده است. گفته بود که هیچ چیز در مورد جریان مروارید و این طور چیزها نشنیده و مرا به جعل گفتگوها متهم کرده بود. شرف گفت:" هراری فرمانده من بوده، به عقیده تو من باید به کارمند خودم اعتماد کنم یا او؟" احساس کردم خون به مغزم فشار می آورد. داشتم عصبانی می شدم. حافظه من در مورد نامها چندان کامل نیست،اما درباره گزارش همیشه بسیار دقیق و کامل بودم. قبل از ملاقات با هراری ضبط صوت کیف دستی ام را روشن کرده بودم. بنابراین نوار مکالمه را به شرف دادم:"گفتگوهای ما در اینجا ضبط شده. شما بگویید باید حرف چه کسی را باور کنید. گزارش کلمه به کلمه از روی نوار تهیه شده." در اینجا شرف نوار را برداشت و از اتاق بیرون رفت. یک ربع ساعت بعد برگشت:"آیا برای برگشتن به آپارتمان ماشین می خواهی؟ آشکار است که در این مورد سوءتفاهمی شده بود. در ضمن این پاکت پول هم مال تیم شما است." گفتم:" آیا نوار را نمی دهید؟ مسائلی از یک عملیات دیگر روی آن ضبط شده ." "کدام نوار؟" "همان که الان به شما دادم." او گفت:" ببین! می دانم که شب سختی را در مرکز پلیس گذرانده اید. متاسفم ازاین که این همه راه تو را به اینجا کشاندم تا پول تیم را به تو بدهم.برخی اوقات این طور می شود." بعدها کائولی به من گفت از اینکه نواری از ملاقات تهیه کرده ام خوشحال است. او گفت:" در غیراین صورت به ضررت تمام می شد و احتمالا بیرونت می کردند." پس از آن هرکز آن نوار را ندیدم و نشنیدم. اما درس خوبی فراگرفتم. این حادثه تصویر ناخوشایند کوچکی از موساد در ذهن من ایجادکرد. پای قهرمان بزرگی درمیان بود. من قبلا درباره کارهای برجسته هراری –البته تحت نام مستعارش "کبرا"- چیزهای زیادی شنیده بودم. در این موقع می فهمیدم وی واقعا چطور آدمی است. هنگامی که نیروهای ایالات متحده کمی پس از نیمه شب بیستم دسامبر 1989 در کشور پاناما به قرارگاه ژنرال مانوئل نوریگا حمله کردند، گزارشهای اولیه حاکی از این بود که هراری نیز دستگیر شده است. گزارشهای خبری وی را به عنوان "مقام مخفی سابق سرویس اطلاعاتی مواد که یکی از پرنفوذ ترین مشاوران نوریگا بوده است" توصیف کردند. یکی از مقامات دولت جدید دست نشانده آمریکا درپاناما، وی را به عنوان "مهمترین شخصیت پاناما بعد از نوریگا" توصیف کرد اما این توصیفات زودهنگام صورت گرفته بود. نوریگا را اسیر کردند ولی هراری ناپدید شد و بعدا از اسرائیل سرآورد. او هنوز در آنجا به سر می برد.

ببخشید!!!!!!!!!!!!!!!! :!: امین جان اینها چی بود نوشتی؟ خودت فهمیدی چی به چیه؟

آقا برنای عزیز سلام در حدود 4-5 سال قبل از تهاجم متفقین در سال 1320 به ایران رضا شاه یه کارخانه مونتاژ و تولید هواپیما در تهران درست کرده بود به نام شهباز که چند فروند هم هواپیما درست کرد تا خورد به جنگ و این هواپیماها توسط انگلیس و روسیه بالاکشیده شدند.( به علاوه بقیه هواپیماهای جنگی که ایران داشت) متاسفانه مسئولان نظامی که بعد از جنگ جهانی روی کار آمدند این روند را ادامه نداند و وضعیت به اینجا رسید. اگر همون موقع کارخانه شهباز دوباره راه اندازی می شد الان برای خودمون صاحب سبک شده بودیم. درضمن آمار تعداد هواپیماهای جنگی در یک تاپیک اومده با نام "اگر شما فرمانده بودید(2)؟" این تاپیک رو من درست کردم تا وضعیت نظامی ایران رو در زمان حمله متفقین بررسی کنیم. پایدار باشید و سربلند.

کدوم اسناد؟؟؟؟

اقا ما می خواهیم زبون توپ رویاد بگیریم. کدوم آموزشگاه باید بریم؟؟؟

غیرممکن غیرممکنه! کی گفته بود اینو؟؟ آها یادم اومد! ناپلیون

سعید جان نترس! رضاکیانی که نمرده. خودم هواتو دارم. فعلا که با اقتصادشون پوست دنیا رو کنده اند و من یکی فکر نکنم کار به اونجا ها بکشه.