با اجازه آقا رضا. چند تا عکس از X-20 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Dyna-Soar%7E0.jpg[/img] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Dyna_Soar_launchers%7E1.png][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Dyna_Soar_launchers%7E1.png[/img][/url] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Deepcold_dyna_b52_240%7E0.jpg[/img]

ممنون آقا رضا. سوالی داشتم. وقتی که در حال جدا شدن از هواپیمای مادر در سرعت 6 ماخ هست مشکلی پیش نمی آید؟ فکر کنم آشفتگی زیادی هنگام جدا شدن ایجاد بشه.

[quote] تازه كارآیشون در شب هم خيلی كمتر ميشه [/quote] در مورد کارایی در شب باید یه نکته رو یادآوری کنم که ایران داره این توپ ها رو کنترل از راه دور میکنه. که یکی از ویژگی های افزوده شده به اون دارا بودن دوربین دید در شب هست. البته من وقتی تو نمایشگاه از مسئولش سوال کردم گفت فقط برای مقابله با جنگنده های نقطه زن استفاده میشه. http://gallery.military.ir/albums/userpics/72~1.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/32~4.jpg

حتماً استالین خیلی این ارگهاشو دوست داشته. چون تو فیلم تبلیغاتیش چندین صحنه شلیک کاتیوشا رو نشون میده.

دستت درد نکنه. اگه اشتباه نکنم این مطلب رو تو جنگ افزار خوندم.

صدرا جان متن که عالیه... من که همیشه دنبالش می کنم.

[quote]جون میده طناب اعدام رو بندازی دور گردنشون بعد اروم به پای چپت چهار پایه رو از زیره پاشون بکشی[/quote] اینطوری که حال نمیده... باید به شیوه هیتلر عمل کرد. همون شیوه ای که برای اعدام مسئولان ترورش انجام داد...

[quote][color=red]این افراد چهارشنبه گذشته دستگیر شده اند[/color][/quote] خوب ، اگه هفته پیش دستگیر شدند چرا دستگاه های خودمون تا حالا اعلام نکردند؟

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/african_soldeirs_colonelshak_(33).JPG[/img] اینا اینجوری وارد شهر میشن که گفته باشند : [color=red]هر کی مخالفه.[/color]..

عجب عکس هایی ... دستت درد نکنه.

[quote]اين قضيه JSF هم داره مى شه مثل رپتور! يه گريز(شايد مسخره) بزنم به بازى هاوكس. حتّى در اونجا هم إف35 دو موشك هوا به هوا رو در بيرون از بدنه حمل مى كنه(پايلون خارجى) و بقيه تسليحات هم داخل بدنه؛ در حالى كه رپتور تمامى تسليحات رو در محفظه داخلى خودش نگه داشته. حالا شما بيا ببين: بدنه ى JSF كه كوچك تر از رپتوره٬ قراره يكى-دو تا مخزن سوخت هم در محفظه داخلى اش هم بذارن تا بتونه برگرده به پايگاه! با اين حساب در نهايت خوش بينى دو موشك هوا به هوا(دفاع از خود) و دو بمب(يا موشك) براى نبرد با زمين مى تونه با خودش برداره(كه تمام تسليحات در محفظه داخلى باشند تا پنهان كارى حفظ بشه)! اين ميزان تسليحات به چه درد مى خوره؟؟!! اين فقط مى تونه يه هواپيماى ضربتى براى اهداف نسبتاً نزديك به مرز باشه تا يك هواپيماى تهاجمى كه بخواد قريب به دو هزار كيلومتر گز كنه تا 2 يا نهايتاً سه بمب بندازه تو دهن شير و برگرده! شديداً تأكيد مى كنم اين حرف ها به معنى ضعيف بودن هواپيما نيست٬ بلكه منظور اين است كه مأموريتى كه بعضى براى اين هواپيما متصورند(حمله به ايران) تا به الآن و با اين شرايط 160٪ نشدنيست! شايد با خريد ناو هواپيمابر ملكه اليزابت انگلستان و استقرار اون در نزديكى آب هاى ايران براى حمله با إف35 استفاده بشه ولى فعلاً كه خبرى نيست! آسوده بخوابيد كه شهر در امن و امان است...[/quote] جنگ افزار هم یه تحلیل در مورد حمله احتمالی JSFهای استرالیا به چین نوشته بود که به موضوع برد و تسلیحات اشاره کرده بود و اینها رونقاط ضعف Jsf دونسته بود. در مورد رپتور هم باید بگم که در فواصل طولانی از دو مخزن سوخت خارجی استفاده میکنه.

کم گو ی و گزیده گوی چون دُر... دستت درد نکنه ...

نان خشک و جیره سربازان ‏از انواع خواربار جز نان خشک چیز دیگری نبود که در ضمن توزیع اسلحه یک گرده نان نیز به هر سربازی می دادند یک عده از افسران و افراد ذخیره که در هنگهای اردبیل و رضائیه {ارومیه } و تهران خدمت کرده بودند و می بایستی طبق مقررات خود را در اسرع اوقات به هنگها معرفی کنند. به علت مصادره اتوموبیلها و عدم امکان مسافرت در حیاط ستاد گرد آمده وکسب تکلیف می کردند. بالاخره موضوع به فرماذده لشکر گزارش داده شد و دستور دادند که از محوطه ستاد خارج شوند و به هر ترتیبی باشد باید خود را به هنگهای مربوطه در اردبیل و رضائیه {ارومیه} و تهران معرفی نمایند. ‏رفقای خودمان را دیدیم که با کمال ناامیدی به طرف شهر حرکت کردند. چند کامیون از کامیون های مصادره شده در اختیار سرهنگ «جانپولاد»» گذاشته شد که برای تسریع در در حرکت به طرف خط مرند و استقرار در صوفیان استفاده نماید. ‏از مسجد مارالان یعنی محل استقرار ستاد ما آثاری و فعالیتی ندیدیم. هر کدام از روسای رکن ها به عناوینی به شهو رفته بودند و یک نفر گروهبان مستحفظ پرونده ها در جلوی مسجد قدم می زد. نفرات پیاده به واسطه نبودن وسایط حمل و نقل و پرواز هواپیماها { ی شور وی} در آسمان نتوانستند از سه چهار فرسخی شهر جلوا تر بروند و در اطراف جاده مرند به تبریز و اطراف رودخانه تلخه رود و جاهایی که ممکن بود موضع گرفت و استتار کرد موضع گرفتند و البته فرماندهان گردانها وگروهان ها نفرات خود را برداشته و بدون اینکه محل معینی را به آنها نشان دهند فقط خط مرند را نشان داده و روانه می گردیدند و آنها هم هر جا نزدیکتر بود موضع می گرفتند به طوری که‏، گروههای آخری در باغات شهر و محله حکم آباد موضع گرفته بودند. توپ را بردارید و بروید ‏به آنشبارهای هنگ توپخانه نیزدستور داده شد که به همان خط حرکت کنند. فرمانده دسته یکی از آتشبارهای مزبور که برادر من ستوان 2 ‏سعید رضوانی بود اظها ر می داردکه صبح به محض ورود به سربازخانه دستوردادند که شما نیز یک آتشبار برداشته و به جلو بروید بدون اینکه بگویند با کی جنگ می کنیم و ماموریت و منطقه و هدفهای ما چیست و دشمن از کدام سمت و به کجا رسیده و تازه از سربازخانه بیرون آمده بودیم و توپها یی که تا حال مثل عروس نگهداشته شده و اصلآ صحرا ندیده بودند را بیرون کشیدیم. در خیابان پهلوی جلو پاساژ پهلوی، اسبها رم کرده و بندها را پاره کردند در همانجا متوقف شده و از سربازخانه کارگر آوردیم تا تعمیر آوردند و ساعت 8 ‏و نیم حرکت کردیم و به آتشبار خود پیوستیم و مشاهده کردم تو پها در وسط صحرا مانده و هواپیماهای دشمن نیز بر فراز سرما در حرک بودند و هیچ گونه آزاری به ما نمی رسانیدند و چنانکه اصلاً بمبی به سربازخانه ها نریختند، اینجا نیز با ما کاری نداشتند. در صورتی که می توانستند صبح زود سربازخانه را بمباران کنند و قضیه را خاتمه دهند یا ستون های سرباز پیاده و سواره و توپخانه را بمباران نمایند. ‏بالاخره توپها را به باغ امیر (در منتهی الیه شهر) کشیده و زیر درخت ها استتارکردیم. تلقین اتکا به نفس و روحیه در نظامیان! ‏خود اینجانب صبح موقعی که با یکی از افسران ذخیره به هنگ سپهبان معرفی شدیم، وارد هنگ شده تا به نامه نظام نگاهی بکند نامه را پرت نموده و اظهار داشت برای مرگ معرفی نامه لازم نیست در سربازخانه باشید تا دستور از طرف فرمانده هنگ صادر شود. ‏فرمانده هنگ مشغول دادن دستورات و اعزام گروهانها بود و چنان به خود مشغول بود که در مقابل احترامات نظامی که به جا آوردیم محلی به ما نگذاشت. در هنگ مزبور من و یک نفر افسر و نفرات پنج دوره احتیاط ذخیره گرد آمدیم. ‏تشنه و گرسنه در لشکر در هر هنگی جریان مفصل و جداگانه وجود داشت در هنگ اول سربازان سابقه دار و آنهایی که دو سال خدمتشان در شرف اتمام بود به جبهه اعزام شدند. ‏سپس آنهایی که پایه خدمتشان کمتر بود اعزام شدند و بالاخره سربازانی که پانزده روز بود وارد شده و هنوز تفنگ مشقی بدست نگرفته بودند و عبارت از یک گردان بودند، بدون ساز و برگ با تفنگهای سه تیره و پنج تیر شکسته روسی بدون فشنگ به جبهه نامعلوم اعزام شدند!!! فقط احضارشدگان پنج دوره در هنگ بلاتکلیف ماندند.گردان مرند نیزکه مأمور حفظ محوطه هنگ بودند به دستور فرمانده هنگ در حدود ساعت9 بعدازظهر حرکت کرد. در تمام هنگ فقط احضارشدگان پنج دوره بدون لباس و اسلحه و حتی خوراک باقی ماندند. چون آب انبار هنگ نیز تمام شده بود همه جوانان تشنه وگرسنه مانده و شب را در اتاق ها بدون روپوش خوابیدند تا فردا چه دستور برسد. تفنگ و مسلسل در برابر تانک و زرهپوش و هواپیما ‏گفتند اولین زد و خورد رسمی در این طرف ارتفاعات یام دمیش، بین قوای موتوریزه نیروی سرخ و سواران اتفاق افتاده بود. فرمانده سواران مزبور به نظرم ستوان یکم پاکروان بود و بر طبق اطلاع که رسید از طرف سواران مزبور مقاومت سختی شده و گردنه مزبور نیز از طرف نیروی هوایی روسها سخت بمباران شد ه. ‏چون با تفنگ و مسلسل تنها ، مقاومت در برابر نیروی موتوریزه غیرممکن بود و به هیچ وجه ادوات ترفیقی نداشتند به این جهت پس از اینکه تمام فشنگهای خود را استعمال کردند و تعدادی نیز تلغات می دهند عقب نشینی می کنند. دومین برخورد در قریه صوفیان ده فرسخی تبریز بین یکی از گردانهای پیاده هنگ سپهبان و قوای موتوریزه (ارتش شور وی) بود و البته قوای موتوریزه یعنی تانکها و زره پوش ها از جاده به سمت تبریز پیش می آمدند و سربازان در ارتفاعات صوفیان موضع گرفته بودند. ‏به محض دیدن زره پوش ها شروع به تیراندازی با تفنگ و مسلسل کردند و جلوی پیشرفت آنها را تا اندازه ای گرفتند. اما زره پوش ها پبشروی کردند و در نتیجه مقاومت عده ای کشته و بقیه پس از تمام شدن فشنگ و مهمات به کوه ها و دهات متواری شدند. فرار استاندار ، رئیس شهربانی و فرستادن خوانواده های افسران به تهران احمد رضوانی سپس می نویسد: در شهر اتومبیل ها را گرفتند. به دروازه های شهر از طرف ستاد دستور داده شد که از خروج اتومبیلها ممانعت به عمل آید .در این گیرودار سرلشکر مطبوعی { فرمانده لشکر تبریز } اولین کاری که کرد عیال و اولاد و پدرزن خود را با اتومبیل سواری دولتی، و بعدازظهر تمام اثاث منزل خود را با دو اتومبیل باری به تهران حرکت داد. احمد رضوانی آنگاه می نویسد که عده ای از افسران ارشد خانواده و اثثه خود را همان روز به صوب تهران حرکت دادند و این کار به دیگران نیز سرایت کرد. صبح روز دوشنبه در استانداری تبریز واقع در شمس العماره جنب و جوش غریبی بود و تمام وؤسا و ادارات در خدمت استاندار حاضر شدند و جریان نیز از طرف استانداری به نخست وزیر {علی منصور} گزارش وکسب تکلیف گردید و گفتند و بالاخره فکری به حال مردم شهر نکرده و در این روز ناگوار آقای استاندار {امان الله اردلان عزا لممالک } و پاسیار عامری رئیس شهر بانی تاسی به فرمانده لشکر کرده اثاث و خانواده خود را حرکت دادند و خودشان نیز تا غروب دوشنبه با اتومبیلهای دولتی از شهر فرار کردند و شهر را بی سرپرست گذاشتند. پایان منبع:تنش بزرگ نویسنده: خسرو معتضد استفاده از این مطلب تنها با ذکر منبع و لینک به سایت Military.ir بلامانع است.

دستت درد نکنه آقا رضا. عکس هایی که گذاشتی خیلی جالب تر از عکس های جنگ افزاره.

بابت فیلم ممنون [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Tor_M1.gif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Tor_M1.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Tor_M1.gif[/img][/url]

رضاجان این قضیه ای که شما مطرح کردید بیشتر خودشو در زمان جنگ اول جهانی نشون داد. مفتی های عثمانی در اون جنگ پشت سر هم فتوا می دادند و از مردم ایران بخصوص ناحیه آذربایجان می خواستند که برای حمایتشون اقدام کنند.اما مردم چون دست اونها رو خونده بودند و می دونستند که اینها همون هایی بودند که به خاک ایران نظر داشتند کوچکترین اعتنایی به فتوا ها شون نکردند.

درسته...اینو از ظاهرش میشه تشخیص داد. ولی حداقل در حد همون اسپیت فایر باید باشه

[quote]بعدم اينكه شما فكر ميكني چند نفر ميتونند فرق F_15I با F_15C رو تشخيص بدند؟[/quote] به نکته دقیقی اشاره کردی ... [quote] عراق اجازه همچين كاري رو نميده.[/quote] عراق که مثل ترکیه نیست بتونه خودش کاری انجام بده... نفوذ آمریکایی ها هم خیلی تو دستگاهاشون زیاده. بنابر این این احتمال وجود داره.

منشاء:بریتانیا نخستین پرواز:1958 نوع:دونفره آفندی و تجسسی پیشرانه: دو موتور جت توربوفن رولزرویسSP101به کشش 11030 پاند ابعاد بال: 13.41متر طول: 19.32 متر مساحت بالها: 47.83 متر مربع وزن خالی : 13610 کیلوگرم بارگیری شده: 20865 کیلوگرم حداکثر وزن : 28123کیلوگرم حداکثر سرعت: .0.85 ماخ شعاع عمل تاکتیکی بدون سوخت خارجی: 804 کیلومتر برد در ماموریت ضربتی Hi-Lo-Hi با بار جنگی 3700 کیلومتر هنگامی که در سال 1957 وزیر دفاع وقت بریتانیا ، کلیه هواپیما های رزمی سرنشین دار را بیفایده دانست ، همه پروژه ها را بجز Lightning و Buccaneer لغو کرد.بوکانیر در حال آماده شدن برای نخستین پرواز بود ، و نتنها توانست به بقای خویش ادامه دهد ، بلکه پس از یک دهه مردودی ، از سوی نیروی هوایی بریتانیا ، در ژوئیه آن سال توسط همین نیرو سفارش داده شد.( مشتری اولیه آن نیروی دریایی بود ). نیروی هوایی بوکانیر را با اکراه پذیرفت ، شاید به این دلیل که پروژه های TSR-2،F-111K و AFVG به ترتیب لغو شده بودند. در طی سالهای پس از آن ، اکراه نیروی هوایی تبدیل به ستایش شد و بوکانیر را بهترین بمب افکن ضربتی خود خواندند. بوکانیر بر خلاف تمام هواپیماهای انگلیسی متعلق به طبقه تاکتیکی ، از گنجایش سوخت داخلی زیادی برخوردار بود ، که همراه با موتور های کار آمد توربوفن بدون پس سوزش ، بردی کافی برای انجام هر ماموریتی به ان می داد.محفظه داخلی بزرگ مهمات ف هواپیما را قادر می ساخت 4000 پاوند (1814 کیلوگرم) بمب را در حالیکه بدنه خارجی اش از نظر ایرودینامیکی کاملاً خالی است حمل کند. و این در حالی بود که سرعت کروز آن از هر نوع میراژ و فانتومی یا هر هواپیمای دیگری با همان مقدار تسلیحات بیشتر بود و مصرف سوختش ، کسری از ان ها بود. در همان اوائل کار ، قابلیت فرود بر روی ناو و حمله در ارتفاع پایین در ویژگی های بوکانیر در نظر گرفته شد . به گمان برخی ف بوکانیر محبوب ترین هواپیمای نیروی هوایی برتانیا بود. طراحی: پروژه بوکانیر که NA.39 نامیده می شود و قرار بود دو موتور توربو جت بزرگ Saphire را در خود جای دهد به زودی دچار تحول شد و با به کار گیری از سیستم دمش و موتور های توربو فن کوچکتر ، 39 درصد مصرف سوخت را پایین آورد.تمامی سازه مرکزی بدنه از فولاد ساخته شذه بودند. تمام قسمت های بدنه تحت قانون مساحت طراحی شده تا حداقل پسا را در سرعت ترانسونیک پدید آورد. تجهیزات الکترونیک: سیستم های الکترونیک بوکانیر متعلق به دهه 50 بود . گرچه رادار Ferranti Blue Parrot در نوع خود رادار ضد کشتی خوبی بود اما از مقتضیات آفند زمینی دهه 80 بسیار دور بود.ناوبری هواپیما از طریق سکوی دو زیروسکوپی و سیستم داپلر تامین می شد.در ابتدای کار دستگاه جنگ الکترونیک در هواپیما وجود نداشت ، اما بعد از مدتی این هواپیما از هشدار دهنده های انفعالی ARI.18228 و محفظه های اخلالگر دست دوم آمریکایی بهره برد. تسلیحات: درب چرخنده محفظه داخلی ، چهار بمب 1000 پاوندی یا چند سنجشگر تجسسی و یا مخزن سوخت 440 گالنی را حمل می کرد.چهار مقر زیر بال ، هریک 3000 پاوند گنجایش داشتند و کل بار خارجی هواپیما 16000 پاوند بود. منبع: دانستنیها استفاده از این مطلب تنها با ذکر منبع و لینک به سایت Military.ir مجاز می باشد.

بله آقا سعید. مردم ایران این عزم رو داشتند ، ولی متاسفانه حکومت کاری برای هماهنگ کردنشون نمی کرد. هر خریدی هم که می کردند بیشتر برای سر کوب مردم بود تا نیرو های دشمن. مانند هواپیما ، که در اصل برای سرکوب عشایر خریداری شده بود

من که نگفتم تحریمش کنیم برادر ها... اینو به طنز گفتم .اگه جلوی نوشته هم نگاهی بیاندازید اینو میبینید. امید جان راه های زیادی برای تحت فشار گذاشتن روسیه وجود داره بدون اینکه ما بریم به غرب ملحق بشیم.البته این کار رو فقط دولت و دستگاه های دیپلماسی میتونند انجام بدن. مثلاً سر قضیه گرجستان ایران خیلی محافظه کارانه عمل کرد، اگه یه خورده ریسک می کردیم می شد از اون آب گل آلود یه ماهی چاق و چله گرفت که متاسفانه نشد. و خیلی راه های دیگه که گفتنش اینجا فایده ای نداره. خیلی عذر میخواهم که از بحث منحرفتون کردم.ببخشید.

تشکر. سوال: قطعات زرد رنگی که به انتهاش متصل اند چه کار می کنند؟

مشکل اینجاست که خودمون با رفتارمون باج گیرشون کردیم... تا حالا دیدین ما یکم این روسیه رو تحت فشار بذاریم...؟ حالا نمیگم تحریمش کنیم ولی یکم باید ترسوندش.

ادامه هجوم جوانان به نظام وظیفه مردم ایران و بخصوص آذربایجانی ها تحت تاثیر اخبار گزارش هایی که از طریق رادیو ها و مطبوعات منعکس می شد از احساسات میهن دوستی و سلحشوری زائدالوصفی برخوردار بودند و همانطورکه بارها پیش ار واقعه شهریور 1320 ‏در تاریخ ایران دیده شده است و پس از آن نیز در جریان حمله قوای متجا ور عراق در سال 1359 ‏مشاهده شد به هنگام تازش بیگانه به خاک ایران آمادگی دفاع و روحیه عالی در نهان ایرانیان به خوبی وجود دارد. اگر دولت حاکم و برسرکار به دلایل گوناگون قادر به بهره برداری ازاین احساسات شدید میهن دوستی و روحیه سلحشوری و جانبازی نباشد، طبعاً گناه این تغافل و تساع متوجه ملت ایران نیست. ‏احمد رضوانی صحنه های درخشانی از این احساسات میهن دوستانه و روح سلحشورو و مقاومت ایرانیان را ترسیم می کند. ‏ساعت 7 صبح اداره نظام وظیفه پر از جوانان غیور آذربایجانی بودکه مرتباً به هنگ ها معرفی می شدند و جوانان با کمال عجله خود را به سربازخانه می رساندند. به افسران و سربازان احتیاط وظلیفه نیز معرفی نامه داده شد که هرکس در هر هنگی خدمت افسری خود را اتمام کرده، خویشتن را فوراً به آنجا معرفی کند. مثلاً هرکس خدمت افسری خود را در تهران یا کرمان انجام داده بود باید فوراً به آنجا عزیمت نمایند و این دستوری بود که قبل ار بسیج از طرف شاه صادر شده بود. به این جهت عده ای از افسران و سربازان احتیاط و ذخیره فوراً به گاراژها عزیمت کردند تا خویشتن را به محل های مطلوب برسانند. از طرف ستاد جنگ به تمام سربازانی که خدمت خودرا تمام کرده بودند پاکت سربسته ای داده شده بود و تاکید شده بودکه فقط حین بسیج باز نمایند.امروز پاکث مزبور را همه بارکردند به تمام وسایط نقلیه تاکید شده بودکه این سرباران را به اسرع اوقات به ناحیه مطلوبه برسانند. ‏ولی در این موقع ار طرف ستاد به شهربانی دستور داده شد که از خروج اتومبیل ها اعم از سواری و باری و مسافری مخالفت به عمل آورده و تمام اتومبیل ها را برای حمل سرباز و آذوقه به سربازخانه اعزام دارند و یک عده دیگر از وسایط نقلیه را در محوطه بازداشتگاه موقتی نگهداشته بودند و معلوم نبوت مقصد از این اقدامات چه نظری بود؟ هواپیماهای ایرانی از زمین بر نخاستند ‏در تمام مدت 3 ‏ساعت بمباران ،تمام چشم ها به آسمان بودکه از هنگ هوایی تبریز نیز سر و صدایی بلند شود و از هواپیماهایی که به خون دل تهیه شده برای دفاع شهر استفاده شود ولی گویی در این شهر اصلاً هنگ هوایی سهل است که یک هواپیما برای نمونه وجود نداشت. فقط دربعد از ظهر بود که یکی هواپیماهای ما پرواز اکتشافی کرده و یک لوله خبر! به ‏محوطه هنگ 27 ‏انداخت که فوراً به ستاد لشکر تسلیم شد {در این لوله خبر} نوشته {شده} بود روس ها می آیند. ‏با وجود اینکه مدت بک ماه بود رادیوی تهران و روزنامه ها می نوشتند که دولت شاهنشاهی فعلی مثل زمان جنگ بین المللی سابق { جنگ اول جهانی } نیست و قادر به دفاع از خود بوده و ارتش شاهنشاهی با مقتدرترین ارتشهای دنیا برابری می کند و مجهز به مدرن ترین سیستم اسلحه های جهان می باشد ، امروز فهمیدیم که علی العجاله شهر با عظمت تبریز قادر به دفع حملات هواپیماهای دشمن نبوده و در تمام شهر یک پناهگاه وجود ندارد. در ساعت 4:30 ‏میدان هواپیمایی بمباران غیر قابل استفاده شد و پنج فروند از هواپیماها به واسطه اصابت بمب آسبب دیده بودند که 4 فروند از آنها تعمیر و به طرف تهران پروازکردند و یکی به همان ترتیب ، خراب باقی مانده بود. تمام دکاکین و بازار بسته بودند ولی ادارات دولتی باز منتظر صدور دستور از تهران بودند. ‏اولین بمباران و کشته شدن 4 نفر ‏اولین بمبی که در تبریز افتاد در کوی ششکلان بود و خود اینجانب برای سقوط بمبارده که در مسیرم به سربازخانه وافع شده بود مشاهده کردم که اولی در یک حیاطی افتاده و چهار نفر را که در یک ردیف جلوی پنجره خوابیده بودند کشته و در یک باغچه دبگر سه نفر را از ببن برده بود و صحن حیاط از خون و ترکش های بمب و پشم و لحاف ها و شکسته شیشه ها پر بود. بمب به اندازه کله قند و اشیایی که می گفتند طیاره ساقط شده است در بسیاری از جاها بمب های کوچک که به اندازه کله قند معمولی بلکه قدری بزرگتر بود، افتاه و اصلاً نترکیده بود و در بعضی جاها ترکیده و شیشه ها را شکسته و چند نفر را مجروح کرده بود و معاینه بمب ها و اثرات آن معلوم میداشت که از سلاح های خپلی کهنه و از ده تای آنها دو تا منفجر شده بود. ارابه نعش کش شهرداری جهت بردن مجروحین و مقتولین در حرکت بود و نماینده دادستان شهرستان نیز در آن موقع باریک، مثل موقع عادی تشریفات قانونی را مجری می داشت. همچنین اظهار داشتند که یک عدد از هواپیماهای دشمن سقوط کرده است. ‏اینجانب برای اینکه از نوع هواپیما و سایر مشخصات آن و یا راننده و اسلحه آن اطلاعاتی به دست آورده و به ستاد بدهم برای معاینه هواپیمای مزبور عزیمت کردم و گفتند که طیاره مزبور در بالای مهرانرود افتاده و مردم آن را به دارالایتام حمل کوده اند. بلا فاصله در محل مزبور حاضر چیزی که به آن طیاره اطلاق می کردند عبارت از سه پارچه بود. اولی مانند سپر هواپیما و شبیه به آن بود که تقریبا دو متر طول آن بود. و دومی و سومی که دو عدد بودند استوانه شکل به طول نیم متر بودند که معلوم نبود چه جوری به زمین افتاده اند. در هیچ کدام ،جای سوراخ گلوله مسلسل یا توپ مشاهده نشد و علامتی نیز نداشتند. فقط در یک طرف سپر مهری داشت که حروف کوچک U.S.A به ان خوانده می شد. ‏معلوم نبود اصلاً اینها را به چه علت از هواپیماها پرت کرده اند و من تصور می کردم مخزن بمب بودکه پس از تمام شدن به رمین انداخته اند در هر صورت آنها را به نزدیک ترین کلانتری حمل کردیم تا جریان به ستاد گزارش و دستور شایسته داده شود. مردم ترس نداشتند مردم از اولین بمباران به هیچ وجه خود را ‏نباخته بودند و چون تلفات هم خیلی کم و در حدود یازده نفر و به نقاط پرجمعیت شهر بمبی فریخته بودند به این جهت مردم چندان ترس نداشتند و جوانان احضار شده با عجله تمام به سمت سربازخانه ها جهت جانفشانی و جانبازی در حرکت بودند و مادران و خواهران با یک دنیا افتخار و خواندن ادعیه فرزندان خود را مشایعت و تودیع می کردند. ورود روس ها به مرند ‏نزدیک ظهر بودکه از مرند تلگرافی اطلاع دادند که روسها وارد شهر شدند در صورتی که هنوز سربازها از سربازخانه خارج نشده بودند. و پوتین هایی که به افراد تقسیم شده بود به پاهایشان اندازه نبود و تفنگهایی که تسلیم سربازان شده بود پر از روغن ماسلا بوده و پارچه برای تمیز کردن آن نداشتند و حتی ار مخزن تفگ نگرفته بودند. ‏بالاخره هنگ سوار را دیدیم که جلوتر از همه حرکت کردند و سپس واحدهایی ازهنگ 27 ‏به طرف ایستگاه راه آهن و چند گردان از هنگ سپهیان به طرف جاده مرند حرکت کردند. ‏فرمانده لشکر جهت بمباران بادکوبه دستورات عجیب و غریب می داد و رئیس ستاد حتی تلفونی به هنگ هوایی دستور داد که هواپیماهای ما خوبست بادکوبه را بمباران کنند. سرهنگ شیبانی می خواست عدم امکان این امر را با تلفن ثابت کند. مسلسلهای سنگین از پشت بام عمارات سربازخانه مرتباً به سوی هوایبماهای شوروی تیراندازی می کردند وگردان ضدهوایی نیزکه در کنار تلخه رود بود با فرماندهی سروان نهضتی خیلی فعالیت می نمود و سر و صدایی در رمین و آسمان راه انداخته بود. ادامه دارد...

[quote]اگر اين ديكتاتور فعلي يمن كنار بره چه اتفاقي ميافته؟ جنگ تموم ميشه؟ حقوق ساكنين شمال يمن رعايت مي شه؟ يا اوضاع بدتر مي شه؟ امكان ورود آمريكايي ها به اين جنگ چه قدر هست؟[/quote] به نظر من که آمریکا وارد این جنگ نمیشه...چون هم توانشونداره (با در نظر گرفتن جنگ عراق و افغانستان)، هم بودجشو. سیاست آمریکا الان از نوع تفرقه بیانداز ، حکومت کن هست.