یه اسلحه ی مکزیکی هست که اسمش انقدر مزخرفه نمیتونم بنویسم. ولی خیلی شبیه اینه. کسی ازش اطلاعات داره؟

[quote]فکر نمیکنید ساخت این کمی مشکل باشه؟ [/quote] خوب چرا. ساخت یه چیزی عین این به شدت مشکله. ولی گفتم یه چیزی شبیه این. منظورم طراحی بدنه بود. نه سیستم های الکترونیکی و .... [quote]با سلام خدمت دوستان: دوستان دقت کنن این هواپیما اصلان در حد و اندازه ی هواپیماهای همسطح خودش نبود. این هواپیما اونقدر مشکلات عجیب و غریب داشت که هیچ خلبان آزمایشی اروپایی برای پرواز با اون پیدا نشد. بزارید هواپیماهای هم دوره این هواپیما رو بتون معرفی کنم: Convair F-106 Delta Dart Dassault Balzac V Dassault Mirage III Dassault Étendard II FFA P-16 Fiat G.91 HAL HF-24 Marut Lockheed YF-12 McDonnell Douglas F-4 Phantom II Mikoyan-Gurevich MiG-25 Mikoyan-Gurevich MiG-21 Northrop F-5 Saab 37 Viggen Sukhoi Su-15 Sukhoi Su-17 Tupolev Tu-28 Yakovlev Yak-36 اینا هواپیمایی هستن که بین 7-8 سال قبل تا 2سال بعد از این هواپیما اولین پروازشونو انجام دادن شما خودتون یه مقایسه کنید متوجه منظورم می شید.[/quote] البته نوع کاربری این هواپیما هم مهمه. قرار بوده که این یه رهگیر فوق سبک باشه. هیچ کدوم از اون هایی که شما نوشتین رهگیر فوق سبک نیستن. این پروژه هم هیچ وقت کامل نشد. شاید اگه بیشتر روش کار میکردن یه چیز خوبی از آب در میومد.

به نظرم یه چیزی شبیه F-16XL خوبه. http://en.wikipedia.org/wiki/F-16XL افزایش محموله و برد 40 درصدی نسبت به اف 16 عادی نتیجه ی خیلی خوبی میده.

حسابی داریم از این کیلو ها کار میکشیم. خوبه. خودش یه قدرت نماییه. انشاالله تا ساخته شدن 50 فروند قائم.

بله. تو دوران جمال عبدالناصر بوده. اگه وقت بشه یه تاپیک هم در مورد تسلیحات دیگه ی مصری میزنم.

[quote]آمریکا هم 5000تا جنگنده داره!کلی موشک هوا به هوا داره!مگه با این توضیحات میشه کمیت کیفیت؟ [/quote] درست. ولی مگه آمریکا میتونه در آن واحد همه ی اون 5000 تا جنگنده شو به جنگ چین بفرسته؟ در حالی که چین چون جنگ تو خاک خودشه میتونه این کارو بکنه.

[quote]اینقدر هم عجیب نیستش هواپیما با یک موتور بنزینی بلند میشه ، مثل یک گلایدر تو هوا شناور میشه و با استفاده از انرژی حاصل ( رو به جلو ) پره های ملخ یا توربینش می چرخن و تولید برق میکنه ، این انرژی الکتریکی حرکتش و سریهتر میکنه پس برق بیشتری تولید میشه ( این تئوریش ، عملیشم که انجام دادن )[/quote] اما یه مشکل داره، وقتی توربین ها بچرخن به علت اتلاف انرژی یه مقدار از انرژی حرکتی از دست میره. یعنی سرعت رفته رفته کم میشه. این رو از روی قانون بقای انرژی میگم.

[quote][quote]عرفان جان ممنون. تركيه در زمينه نظامي به طرز خطرناكي داره پيشرفت ميكنه.در اصل داره از فرصت دوستي با ابرقدرت هاي دنيا به نحو كاملي استفاده ميكنه. يكي از مزيت هاي اصلي بومي سازي تجهيزات در جمله پايين خودش رو نشون ميده: [quote]این هویتزر به سیستم کنترل آتش و کد های دستوری ترکی مجهز شده است.[/quote] يا حق[/quote] هي دلم ميخواد بگم خدا يه بنده خدايي رو بيامرزه ! فقط داريم قراضه ها رو سرپا ميكنيم ! اونها كارخونه اف 18 ميزنن. [/quote] اف 18 نه، اف 16. بعدشم اون ها نه میتونن موتورشو تولید کنن نه ایویونیکشو و نه سیستم پرواز با سیمشو و نه حتی بالک هاشو.فقط بدنه و چرخ ها و ارابه های فرود و شیشه های اف 16 رو تولید میکنن. اونم با کمک مستشار های آمریکایی. موتور این توپ هم آلمانیه. لوله توپش احتمالا فرانسوی و سیستم های کامپیوتریش کره ایه. اینها هم کد هاشو تغییر دادن و همه رو رو هم سوار کردن شده این هویتزر.

[quote]دوستان تاو خيلي قديميه . آيا غربي ها اين سامانه رو اپديت كردن ؟ يا جايگزين بهتري جاش دارن؟[/quote] تاو 1 قدیمیه. ولی تاو 2 و نمونه های ارتقا داده شده اش موشک های پیشرفته ی قدرتمندی هستن که به راحتی از پس بیشتر تانک های مدرن دنیا بر میان.

[quote]برادر خوبم برو کاپوت پراید رو بزن بالا ببین مثلا پمپ انژکتورش کجاییه! یا خودروی ملی سمند رو ببین مثلا پمپ ای بی اسش کجاییه! مطمئن باش کیفیت ساخت محصول ایرانی اگر واقعا ساخته دست ایرانی باشه، خیلی بیشتر از جنس چینیه، و در این صورت از اینگونه حوادث هیچوقت پیش نمیاد[/quote] خوب سود توی جاهایی مثل ایران خودرو و سایپا حرف اولو میزنه و قیمت قطعات چینی پایین تر از هر جای دیگه ی دنیاست. وگرنه معنیش این نیست که ایران نمیتونه پمپ ای بی اس و انژکتور تولید کنه. بعدشم چین قطعات یدکی کبرا تولید نمیکنه. خود ایران تولید می کنه ولی این چیزی که اینجا نوشته بود منظورش این بود که اصلا به فکر تعویض قطعه هم نیفتاده بودن. تعویض قطعه یه اقدام حیاتی برای بقای هر پرنده ایه. ولی احتمالا این جا برای این که هزینه کمتر بشه دیرتر قطعه ها رو عوض می کنن.

[quote]اینا رو دستگیر نمی کنن؟![/quote] چرا دستگیر کنن؟ من نمیدونم چرا قایقشونو غرق نمیکنن.

عالی بود. دستتون درد نکنه. به نظرم ما هم باید روی یه همچین چیزی کار کنیم. چون با این جور برجک ها موشک های به مراتب بزرگتر و در نتیجه قویتر رو میشه حمل و شلیک کرد. مثلا موشک بسیار قدرتمندی مثل هلفایر به علت بزرگی نمیتونه توسط افراد پیاده مورد استفاده قرار بگیره. ولی میشه اون رو رو یه برجک سوار کرد و از قدرت رزمی فوق العاده اش توی گردان های زرهی استفاده کرد.

[quote][quote]من یه جا شنیدم که عراقی ها از همین BM-22 ها استفاده می کردن. به جایی هم نرسیدن.[/quote] بله در مورد این گلوله حق با شماست، من اشتباه کردم، ولی تی 72 های عراقی فاقد FCS ( سیستم کنترل آتش) بودند و فقط می توانستند از فواصل زیر 1000 متر به طور موثر از این گلوله استفاده کنند که تا می اومدن به اون فاصله برسن . . . بوم! بقیه رو هم قبول دارید؟[/quote] بقیه رو قبول دارم. ولی یادمون باشه ما فقط میتونیم از کنار تانک های آمریکایی رو بزنیم (بعد از اضافه شدن زره اورانیومی دیگه به هیچ وجه نمیشه با این تسلیحات از پس زره جلویی بر اومد). در حالی که اونا به احتمال زیاد از جلو هم میتونن تانک های ما رو نابود کنن. یعنی اگه جنگ تو نواحی پست رخ بده احتمال بردمون کمه. به غیر از این هنوز مشکل برادلی و آپاچی و تاندربولت حل نشده. برادلی ها با موشک تاو جمعا بیشتر از آبرامز ها تانک عراقی نابود کردن. آپاچی ها هم کم کاری نکردن.

[quote][quote]آ-2 نسبت به آ-1 (که عراقی ها تو جنگ اول خلیج فارس باهاش جنگیدن) زره به مراتب قدرتمند تری داره[/quote] بنده نگفتم آ دو نسبت به آ یک، و اصلا منظورم مقایسه این 2 تا با هم نبود، منظورم M1A2 SEP مدل 2002 بود با آپگریدی که شما فرمودید، ( البته اگر موجود باشه). این زره همون تانکهای ابرامز مدل A2 SEP هست که در جنگ خلیج فارس 2 می جنگیدند. [quote]توی یکی از همین تاپیک های چند وقت اخیر قدرت زره قسمت های مختلق آبرامز نشون داده شده بود. شما به همش 600 میلیمتر اضافه کنین ببینین چی میشه.[/quote] اون پست کار خودم بود، البته به همش 600 میلی متر اضافه نمیشه، فقط به بعضی جاهای محدود. ضعف در پهلو، پشت و بعضی قسمتهای جلو همچنان باقیست. [quote]در حالی که قدرت مهمات توپ 125 میلیمتری تی 72 های ما تفاوت زیادی با مال عراقی ها ندارن[/quote] اتفاقا عراقی ها فاقد گلوله های APFSDS بودند، اما حداقل 2 نمونه از اونها در ایران رونمایی شده: BM-22 و BM-42[/quote] من یه جا شنیدم که عراقی ها از همین BM-22 ها استفاده می کردن. به جایی هم نرسیدن.

[quote][quote] ها هم M1A1 هایی نیستن که عراق باهاشون می جنگید. اونا هم ارتقا پیدا کردن.[/quote] اگه میشه بیان کنید که ارتقای زره مدل آ 2 بعد از SEP در سال 2002 چی بوده؟ ممنون.[/quote] آ-2 نسبت به آ-1 (که عراقی ها تو جنگ اول خلیج فارس باهاش جنگیدن) زره به مراتب قدرتمند تری داره.مثلا یه لایه اورانیوم ضعیف شده با قدرت 600 میلیمتر به زره جلویی اضافه شده. توی یکی از همین تاپیک های چند وقت اخیر قدرت زره قسمت های مختلق آبرامز نشون داده شده بود. شما به همش 600 میلیمتر اضافه کنین ببینین چی میشه. در حالی که قدرت مهمات توپ 125 میلیمتری تی 72 های ما تفاوت زیادی با مال عراقی ها ندارن (جدا از اون شایعه ی استفاده از مهمات تمرینی توسط عراقی ها). بیشتر تغییر در زمینه ی زره و سیستم های الکترونیکی صورت گرفته. اگه عراقی ها در جنگ اول همچین چیزی داشتن شاید میتونستن 600 700 تایی تانک آمریکایی رو بزنن. ولی در کل تی 72 های ما (و بقیه) کار زیادی در مقابل آبرامز آ2 نمیتونن انجام بدن. مگر در مناطق کوهستانی و صعب العبور که اونم بحثش جداست.

[quote][quote]دوستان چرا ما دست از سر این تانکهای اشغالی و قدیمی بر نمیاریم. چرا نمیریم سراغ تانکها جدید. خواهشا بهونه تحریم این ها رو نیارید. با سیاست میشه بهترین ها رو داشت. ایا با T72 میشه جلوی M1A2 Abrams رو بگیریم. انصافا.[/quote] تی72 ما تی72 عراقی نیستن و خیلی ارتقا پیدا کردن[/quote] M1A2 ها هم M1A1 هایی نیستن که عراق باهاشون می جنگید. اونا هم ارتقا پیدا کردن.

[quote]دوستان چرا ما دست از سر این تانکهای اشغالی و قدیمی بر نمیاریم. چرا نمیریم سراغ تانکها جدید. خواهشا بهونه تحریم این ها رو نیارید. با سیاست میشه بهترین ها رو داشت. ایا با T72 میشه جلوی M1A2 Abrams رو بگیریم. انصافا.[/quote] چون که در میدان جنگ تانک هامون فقط با آبرامز طرف نیستن. با آپاچی و تاندربولت و برادلی هم باید مبارزه کنن. تا زمانی که یه نیروی هوایی درست و حسابی یا یه پدافند ضد هوایی درست و حسابی نداشته باشیم حتی اگه لئوپارد 2 هم بسازیم شکست می خوریم.

[quote]بچه هایی که بیشتر میدونن یه توضیح بدن که این گلوله که حداکثرنفوذش نیم متره چجور میخواد به تانکی مثل مرکاوا با زره 1متری صدمه بزنه.[/quote] یه مشکلی که هست اینه که وقتی تو دنیا قدرت زره یه تانکو معرفی میکنن، منظورشون قدرت زره جلویی اونه. قدرت زره کناری معمولا کمتر از نصف قدرت زره جلویی هست. تازه، زره کامپوزیتی روی این نوع گلوله ها تاثیری نداره. یعنی فقط قسمت فولادی زره برای مقابله با گلوله های انرژی جنبشی استفاده میشه. برای مثال زره جلوی مرکاوا در مقابل گلوله های خرج گود دارای قدرت 1000 میلیمتر و در مقابل این نوع گلوله ها دارای مقاومت 700 میلیمتره.

[quote]سلام شاهد بهره برداری از پرتابه های 125 و 105 م م از نوع APFSDS-T هستیم . چینی ها یکی از سازندگان چنین کالیبر (125) از این پرتابه ها هستند (125 mm NORINCO APFSDS-T ) که خوب ایران هم به جمع تولید کنندگان اضافه شد. این گلوله ها برای تانک تی-72 و یا ... مد نظرند که ... ابرامزهای امریکایی با این این نوع پرتابه ها کم اهداف زرهی عراقی را که داغون نکردند ... مبارک باشه.[/quote] البته ایران قبل از این هم نمونه های ضعیف تری از APFSDS ها رو میساخت. این نمونه قوی تره.

[quote]ایران به جز تانک ذوالفقار، تانک سفیر۷۴ را نیز تولید می‌کند. (سفیر ۷۴، همان تانک T-۷۲S روسی است) صنایع دفاعی ایران همچنین زره پوش‌های تندر ۱ و ۲ و همچنین نفربری به نام براق را نیز به تولید رسانده‌است. [url=http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9_%D8%B0%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D9%82%D8%A7%D8%B1]منبع[/url][/quote] at_wits'_end_new! at_wits'_end_new! at_wits'_end_new! at_wits'_end_new! at_wits'_end_new! at_wits'_end_new! در زمینه ی نظامی به ویکی فارسی به هیچ وجه نمیشه اطمینان کرد. چون افراد مطلع در زمینه ی تسلیحات اونجا پیدا نمیشه. این شخص هم احتمالا یه چیزی رو نصفه و نیمه شنیده اومده این جا نوشته. شما ویکیپدیای انگلیسی رو بخونید بهتره: http://en.wikipedia.org/wiki/T-72Z_Safir-74 اون بالا نوشته که نباید این رو با تی 72 واقعی اشتباه بگیریم. تی 72 واقعی مثل همون عکسی میمونه که شما همین جا در باره اش سوال کردین. در حالی که تی 55 این شکلیه: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/86/T-54-.jpg سفیر هم که ارتقا داده شده ی تی 55 هست این شکلیه: http://www.google.com/imgres?imgurl=http://bp2.blogger.com/_okE2fz_Pef8/SAvBrsHPXKI/AAAAAAAAADE/LZpi28kGKnU/s400/IMG_0416.jpg&imgrefurl=http://www.militaryphotos.net/forums/showthread.php%3F142058-Islamic-Republic-of-Iran-Armed-Forces-Official-thread/page6&usg=__26LHjA2NBrztY5uYODQEPz991is=&h=243&w=400&sz=27&hl=en&start=3&zoom=1&tbnid=Yk0etVXwrPGE-M:&tbnh=75&tbnw=124&ei=2ETeTduTBcrXtAal_Yi7BQ&prev=/search%3Fq%3DT-74%2BSafir%2BTank%26um%3D1%26hl%3Den%26client%3Dfirefox-a%26rls%3Dorg.mozilla:en-US:official%26biw%3D1280%26bih%3D604%26sout%3D0%26tbm%3Disch&um=1&itbs=1&biw=1280&bih=604 خود تی 72 هم این شکلیه: http://cyberyana.free.fr/army2000/iran/t-72z-safir-74-pic1.jpg

[quote][quote]برادر سفیر همون تی 72 هستش(وبکی پدیا)رخش تیپش با تی 72 فرق فوکوله(همون میکنه در لهجه بررهMr. Green )[/quote] فکر کنم شما تانک رخش رو با نفربر رخش اشتباه گرفتین سفیر 74 همون t55 یعنی اسم پروژه ای هست که توش t55 آپگرید میشه واگرنه اسم t55 شبدیز هست در کل سرتون رو درد نیارم تو ایران برای هزارتا وسیله یه اسم میزارن و برعکس[/quote] شما اسم شبدیزو از کجا میدونید؟؟؟؟ [quote] برادر سفیر همون تی 72 هستش(وبکی پدیا)رخش تیپش با تی 72 فرق فوکوله(همون میکنه در لهجه برره )[/quote] سفیر هیچ ربطی به تی 72 نداره. چون این آپگرید رو سال 72 شروع کردن به تانک سفیر تی 72 هم میگن. اتفاقا تو ویکیپدیا نوشته که حواسمون باشه که این با تی 72 واقعی اشتباه نشه. [quote]kereshti بله حق باشماست سفیر 74 همون t55 هست که ایران توش تغیراتی داده و آپگریدش کرده و الانم هنوز داره تولید میشه t72 از روسیه خریداری شده و خط تولیدشم تو ایران راه اندازی شده اما اونی که ایران خودش میسازه رو اسمشو گذاشته رخش، در اصل همون t72 هست اما خیلی پیشرفته تر از اون [/quote] تولید نمیشه. فقط تانک های قدیمی آپگرید میشن (که به نظرم دیگه این کار تموم شده چون خیلی وقته دیگه تی 55 خالی ندیدیم) بعدشم تانک رخش خیلی هم پیشرفته تر از تی 72 نیست. فقط یه زره خاص برای مقابله با آر پی جی داره. همین.

[quote]شاید غرب برای ضربه زدن به ایران باعث تحریک عربستان برای راه انداختن جنگ فارس و عرب بشه!![/quote] احتمالش خیلی کمه. چون این قیمت نفتو به شکل وحشتناکی میبره بالا (اولین هدف موشک های ما و جنگنده های اونا چاه های نفت طرف مقابله) مثلا رو 400 ، 500 دلار. در این صورت اقتصاد کشور های غربی (و حتی شرقی) رسما میترکه.

[quote][quote] همون طور هم که گفتم تراست وکتورینگ فقط تا زمانی جواب میده که موشک سوخت داشته باشه و سوختشم در حال احتراق باشه. در غیر این صورت نه عامل پایداری داریم، نه عاملی که موشکو به سمت هدف هدایت کنه. برای همینه که به نظر من دقت این موشک خیلی باید پایین باشه (حتی پایین تر از شهاب 3). چون توفاز آخر که قراره به سمت هدف شیرجه بزنه سوختش تموم میشه و دیگه عامل کنترلی رو از دست میدیم. [/quote] 1) به استارت دوباره موشك با استفاده از خرج جامد فكر كن 2) بغير از بالچه ها راههاي ديگري هم براي تغيير مسير موشك در فاز شيرجه وجود دارد . البته تصوير زير مربوط به برخواستن موشك هست http://media.farsnews.com/Media/8807/Images/jpg/A0746/A0746761.jpg اما بسادگي از همين روش در فاز شيرجه نيز مي توان استفاده نمود[/quote] ببخشید معنی گزینه ی اولو نفهمیدم. میگم سوخت تموم شده استارت دوباره چیه؟ 2:به این ها میگن اسپین. ولی مشکل اینه که موقتی تر از اونی هستن که بخوان تو تمام فاز شیرجه استفاده بشن. بیشتر تو فاز پرتاب ازشون استفاده میشه. [quote][quote] خیر. بالک ها ثابت نیستند (مگر در زلزال و فاتح 110). ولی بیشتر در قوس بالستیکی آخر کار استفاده میشن و در مرحله ی آخر (که سوخت تموم شده و نمیشه از تراست وکتورینگ استفاده کرد) برای هدایت موشک به سمت هدف مورد استفاده قرار میگیرن. همون طور هم که گفتم تراست وکتورینگ فقط تا زمانی جواب میده که موشک سوخت داشته باشه و سوختشم در حال احتراق باشه. در غیر این صورت نه عامل پایداری داریم، نه عاملی که موشکو به سمت هدف هدایت کنه. برای همینه که به نظر من دقت این موشک خیلی باید پایین باشه (حتی پایین تر از شهاب 3). چون توفاز آخر که قراره به سمت هدف شیرجه بزنه سوختش تموم میشه و دیگه عامل کنترلی رو از دست میدیم. [/quote] در مورد اول، عكس هاي زير به ترتيب متعلق به موشكهاي شهاب 3، قدر 1، و سجيل هستند. (اين عكس ها را قبلا يكي از دوستان زحمت كشيده بودند و از مراسم رژه تهيه كرده و در تاپيك مخصوص به خودش در داخل گالري سايت قرار داده بودند، به سبب اين كه لينك ها را نتوانستم پيدا كنم، مجددا آپلود كردم) http://up.iranblog.com/images/bwb5wxlg772yyeoudo.jpg http://up.iranblog.com/images/yjhv7j1obzsufwzda2ma.jpg http://up.iranblog.com/images/hilvixc9l5mjrylqwex6.jpg همانطور كه مي بينيد، بالك ها كاملا به بدنه متصل و جوش داده شده هستند و امكان هيچگونه تحرك و جابجايي ندارند. در مورد دوم، نظر شخصي بنده اين است كه موشك در هنگام قوس صعودي و قبل از اين كه سوخت تمام بشود، در همان حالي كه دارد بالا مي رود، مسيرش توسط سيستم هاي هدايتي موشك، طوري اصلاح مي شود كه خود به خود وقتي كه سوخت تمام شد و سپس موشك در قوس نزولي قرار گرفت، بدون احتياج به اصلاح مسير، به سمت هدف شيرجه بزند. درست مثل پرتاب يك توپ بسكتبال به سمت سبد! البته اين تنها يك تحليل ابتدايي است و موشك هاي پيشرفته قادر به تغيير مسيرهاي ناگهاني در فازهاي مياني و پاياني هستند.[/quote] توی رژه ها معمولا موشک واقعی به مایش در نمیاد. مثل اس 300 ها. موشک واقعی دارای بالک های متحرکه. در مورد قسمت دوم حرفتون، باید حواسمون باشه که موشک از ارتفاع بسیار زیادی داره به سمت زمین فرود میاد. حتی اگه دقت سیستم هدایت تا قبل از تموم شدن سوخت 1 سانتی متر باشه، موشک تو فاز سقوط به علت وجود جریانات هوایی و ... منحرف میشه و چون فاصله زیاده، یه انحراف کوچیک میتونه باعث یه دقت فوق العاده پایین بشه.

[quote][quote] اما نگاهی به بدنه این موشك نشان می‌دهد كه دارای بالچه نیست. یعنی در واقع خود موتور اصلی با تغییر رانش و یا همان Thrust vectoring اقدام به تغییر جهت می‌دهد. در واقع تنها مزیت این موشك همین سیستم تغییر بردار رانش است [/quote] اين حرف اشتباهي است. ساير موشك ها نظير سجيل و قدر و شهاب، با وجود اين كه بالك دارند، اما بالك ها ثابت هستند و آنها هم از طريق "تغيير جهت گازهاي خروجي" توسط Jet Vanها عمل مي كنند. در واقع بالك ها نقش ديگري دارند (پايداري يا ...). در حقيقت وقتي كه شما بالك را حذف مي كنيد، يك عامل كنترلي پايداري را از دست مي دهد و در عوض، از ساير روش ها (كنترل هوشمندتر و پيشرفته تر جهت گازهاي خروجي) فقدان اين عامل پايداري و كنترلي را جبران مي كنيد. حالا ممكن است اين سوال پيش بيايد كه اصلا چرا يك عامل خوب كنترلي را حذف مي كنيم كه مجبور باشيم با روشهايي نبود آن را جبران كنيم؟ در پاسخ بايد گفت حذف اين عامل مزيت بيشتري نسبت به وجودش دارد، چون برخي پارامتر ها را بهبود مي دهد، مثل سرعت و دقت موشك. حالا نمي دانم كه اين تحليل تا چه حد صحيح باشد.[/quote] خیر. بالک ها ثابت نیستند (مگر در زلزال و فاتح 110). ولی بیشتر در قوس بالستیکی آخر کار استفاده میشن و در مرحله ی آخر (که سوخت تموم شده و نمیشه از تراست وکتورینگ استفاده کرد) برای هدایت موشک به سمت هدف مورد استفاده قرار میگیرن. همون طور هم که گفتم تراست وکتورینگ فقط تا زمانی جواب میده که موشک سوخت داشته باشه و سوختشم در حال احتراق باشه. در غیر این صورت نه عامل پایداری داریم، نه عاملی که موشکو به سمت هدف هدایت کنه. برای همینه که به نظر من دقت این موشک خیلی باید پایین باشه (حتی پایین تر از شهاب 3). چون توفاز آخر که قراره به سمت هدف شیرجه بزنه سوختش تموم میشه و دیگه عامل کنترلی رو از دست میدیم. [quote]موشک بدون بالچه قیام1 تحویل نیروی هوافضای سپاه شد یکی از موشک‌های مهم و تاثیرگذاری که به دست متخصصان ایرانی ساخته شده و امروز در مراسمی تحویل نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد، موشک زمین به زمین و راهبردی قیام1 بود. با اینكه در نگاه اول چیز خاصی در قیاس با موشك‌های دیگر درآن نمی بینیم اما اختلافاتی نیز دارد كه با مقایسه آن با سایر موشک‌های هم شکل و هم نوع می‌توان به آن دست یافت. یکی از مهمترین ویژگی‌های این موشک استفاده از سوخت مایع است. در واقع استفاده از سوخت مایع به نوعی منسوخ شده است. زیرا دارای اشكلالات متعددی است كه مهترین آنها این است كه سوخت باید در زمان شلیك به موشك تزریق شود یعنی حدود نیم تا چند ساعت وقت لازم است كه عملیات سوختگیری تكمیل و موشك آماده شلیك شود كه در همین مدت شكار خوبی برای هواپیماهای مهاجم می‌تواند باشد. در مقابل سوخت جامد در همان زمان تولید موشك شارژ شده و به همان صورت انبارداری می‌شود و در زمان لازم به سرعت می‌توان آنها را لانچ و شلیك كرد. البته خود مقوله دردسرهای نگهداری موشك‌های سوخت جامد بحث دیگری است كه در این مقوله نمی‌گنجد. با بررسی موشك قیام می بینیم كه این موشك دارای سیستم سوخت مایع است كه در قیاس با موشك‌های سجیل و فاتح دارای تكنولوژی پایین‌تری است. اما نگاهی به بدنه این موشك نشان می‌دهد كه دارای بالچه نیست. یعنی در واقع خود موتور اصلی با تغییر رانش و یا همان Thrust vectoring اقدام به تغییر جهت می‌دهد. در واقع تنها مزیت این موشك همین سیستم تغییر بردار رانش است. اگر روزی این توان تغییر بردار رانش و سوخت جامد با هم تركیب شوند یك موشك مناسب ایجاد می‌شود. در واقع مهمترین ارزش سیستم‌های موشكی به همین سوخت جامد و بردار تغییر رانش در یك سیستم به طور همزمان است. صرفنظر از برد، دقت هدفگیری یا CEP، نوع سرجنگی به لحاظ ساده و یا چندگانه بودن، این موشك در واقع چیزی فراتر از سایر موشك های سوخت مایع ایران نیست. در واقع فناوری موشك سجیل با آن شتاب برخاستن از زمین و سوخت جامدش به مراتب پیشرفته تر از این موشك است. [b]اما تجربه خوبی برای به كارگیری سیستم تغییر بردار رانش در كاربردهای دیگر به خصوص سیستم‌های دفاع هوایی زمین به هواست. وجود یك سوخت جامد و سیستم بردار رانش از مهمترین پیش نیازهای ساخت سیستمی مانند اس-300 است كه موشك به بدون نیاز به بالچه بتواند با شتاب بسیار بالایی تغییر مسیر دهد و در عین حال در اثر تنش بدنه آن از هم نپاشد.[/b] این موشک در ترکیب موشک‌های ایرانی علاوه بر آنکه توانایی ردیابی توسط سیتسم‌های ضدموشکی را ندارد، به راحتی می‌تواند در رسیدن به هدف تغییر مسیر داده و با عبور از موانع موجود با دقت خوبی به هدف برخورد کند. امروزه در جهان موشک‌های اندکی وجود دارند که بدون بالچه باشند و از سیستم بردار رانش استفاده کنند. منبع:http://pishkesvat.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=336:-1-&catid=1:report[/quote] معمولا حرارت تولید شده توسط موشک های سوخت جامد خیلی بیشتر از سوخت مایعه. برای همین جنس موادی که به عنوان جت وین مورد استفاده قرار میگیرن باید خیلی مقاوم تر باشه. موشک های سوخت مایع برای این کار از گرافیت استفاده می کنن. ولی این برای موشک های سوخت جامد کافی نیست. برای چنین موشکایی ابر آلیاژ های بسیار قدرتمندی از تیتانیوم یا تنگستن مورد نیازه. اگه ما بتونیم چنین ماده ای رو بسازیم احتمالا پره های توربین موتور هواپیما رو هم میتونیم بسازیم. در مورد این که به خاطر تنش بدنه از هم نپاشه، باید بگم که موشک های دارای بالچه کلا مانور پذیری بشتری نسبت به موارد بدون بالچه دارن مگر در موشک های خیلی پیشرفته. وقتی اونا تو مانور ها از بین نمیرن پس موشک های بدون بالچه هم از بین نخواهند رفت.

[quote]خدا شکر که امام سپاه را تاسیس کرد تا قدرتمند در کنار برادران ارتش از ایران دفاع کنند البته اگر بعضی ها این را از مصادیق رانت خواری و ورود سودجویانه سپاه به امور نامربوط به حساب نیاورند به نظر شما ازاین ها میشه تو ناو یا زیردریایی(میدونم ایران زیردریایی سنگین تر از قائم نداره برای آینده می گم) استفاده کرد چند وقته همش تو فکر تولید یه ناو تو مایه های جماران یا کمی کوچکتر با موشک بالستیک هستم خدا کنه واقعیت داشته باشه چون کار سختی نیست اونم برای ما ایرانی ها وخیلی هم قدرت ما رو افزایش میده [/quote] ناو هایی که ما میسازیم خیلی کوچیک تر از اون هستن که بخوان موشک بالستیک شلیک کنن. اگر هم بتونن حداکثر دو سه تا. تازه باید به فکر تاسیسات مخصوص توی ناو برای نگه داری سوخت به خصوص موشک ها (که یه قسمتش نیتریک اسیده و نگهداریش برای مدت زیاد خیلی سخته) باشیم. کلا فکر خیلی بلند پروازانه ایه و همچنین کل دنیا رو علیه ما بسیج می کنه.