نورثروپ YF-23 یا نورثروپ-مکدانل داگلاس YF-23 یک جنگنده ی تک سرنشینه ی دو موتوره می باشد که برای نیروی هوایی ایالات متحده طراحی شده بود. طرح نهایی آن در مزایده ی ATF یا همان جنگنده ی تاکتیکی پیشرفته نیروی هوایی ایالات متحده با YF-22 که محصول لاکهید مارتین بود به رقابت پرداخت و سرانجام پروژه YF-22 جهت تولید انبوه انتخاب شد.دو فروند YF-23 آزمایشی ساخته شد که به نامهای مستعار "عنکبوت سیاه 2" و "شَبَه خاکستری" شناخته می شوند. در دهه 1980 میلادی USAF به دنبال جنگنده ای برای جایگزینی با جنگنده های قدیمی خود و قابل رقابت با جنگنده های Su-27 و Mig-29 شوروی بود.شرکت های زیادی طرح های خود را ارائه دادند و سرانجام نیروی هوایی ایالات متحده از بین آنها ، طرح های پیشنهادی لاکهید مارتین و نورثروپ را انتخاب کرد.مکدانل داگلاس با نورثروپ جهت گسترش YF-23 همکاری کرد و لاکهید مارتین به همراه بویینگ و جنرال داینامیکس و با همکاری یکدیگر YF-22 را تولید کردند. YF-23 سریعتر و پنهانکار تر بود ولی چابکی کمتری داشت.پس از گذشت چهار سال از اغاز رقابت و بررسی پروژه ها ، سرانجام YF-22 به عنوان برنده مزایده ی 1991 اعلام شد و طرح لاکهید با نام Lockheed Martin F-22 Raptor وارد چرخه ی تولید شد.نیروی دریایی ایالات متحده نیز طرحی مبنی بر جایگزینی یک ATF با رهگیر F-14 داشت که بعدها منحل شد.قابل توجه است که دو فروند YF-23 آزمایشی تولید شده در موزه هایی در سال 2009 به نمایش در آمدند. تصویر هوایی از YF-23 که در ان بال های ذوزنقه ای شکل و نازل موتور دیده می شود توسعه ماهواره شناسایی آمریکا در سال 1978 نسخه های آزمایشی جنگنده رهگیرهای پیشرفته Mig-29 و Su-27 را شناسایی کرد که دلیلی شد تا آمریکایی ها اقدام به تولید جنگنده های مانور پذیرتر کنند.در سال 1981 نیروی هوایی آمریکا از شرکتهای هوایی بسیاری تقاضای اطلاعاتی پیرامون جنگنده ی تاکتیکی پیشرفته ای که آنرا با F-15 Eagle جایگزین کند ، کرد و پس از مشورت های صورت گرفته ، تصمیم تولید و ساخت جنگنده های تاکتیکی پیشرفته که ماموریت اصلی آنها رزم هوایی بود ، گرفته شد.(این نکته نیز قابل توجه است که ATF یا همان جنگنده ی تاکتیکی پیشرفته به طرح ایالات متحده جهت تولید نسل پنجم جنگنده های امروزی گفته میشود.)این ATF باید از برترین فناوری های روز که شامل استفاده از مواد کامپوزیت ، آلیاژهای سبک ، سیستم کنترل پرواز پیشرفته ، سیستم پیشرانه قدرتمند و فناوری پنهانکاری بود، استفاده میکرد.در اکتبر سال 1985 نیروی هوایی آمریکا به تعداد زیادی از سازندگان هواپیما پیشنهادی داد و در نهایت و در ماه مه سال 1986 این طرح به دو شرکت نورثروپ و لاکهید مارتین ختم شد.همزمان با این موضوع نیروی دریایی ایالات متحده اعلام کرد که به هواپیمایی جهت تعویض با تامکت های نیروی دریایی نیاز دارد و برنده ی این رقابت میتواند کاندید اصلی اجرای طرح باشد.این طرح موسوم NATF یا همان Navalized Advanced Tavtical Fighter بود که شامل 546 فروند از 750 فروند هواپیمای تولید شده میشد. YF-23 از نمای رو به رو در ژوئن سال 1986 طرح تولید این جنگنده به لاکهید ، بویینگ ، جنرال داینامیکس ، مکدانل داگلاس ، نورثروپ ، گرومن و راک وِل واگذار شد تا آغاز رقابتی سخت باشد.به مدت کوتاهی پس از این ، دو مورد آخر کنار گذاشته شدند و لاکهید مارتین به همراه بویینگ و جنرال داینامیکس تشکیل یک تیم واحد و مکدانل داگلاس و نورثروپ تشکیل یک تیم جهت طراحی تولید جنگنده ی مورد نظر دادند.هر دو تیم به مدت 50 ماه وقت داشتند تا طرح خود را به صورت آزمایشی تولید کنند که در نتیجه آن دو جنگنده ی آزمایشی Lockheed Martin YF-22 و Northrop YF-23 تولید شدند.نیروی هوایی ایالات متحده YF-22 را جهت تولید انبوه انتخاب کرد و YF-23 در حد یک هواپیمای آزمایشی باقی ماند. YF-23 طوری طراحی شده بود که مقاومت پروازی بالا ، قابلیت سوپر کروز و قابلیت پنهان کاری و سهولت تعمیر و نگهداری را برای نیرویی هوایی آمریکا به ارمغان می آورد.قابل ذکر است که سوپر کروز به امکان پرواز طولانی مدت سوپر سونیک جنگنده ، بدون استفاده از پس سوز گفته میشود.نورثروپ در زمینه ی پرواز سوپر کروز دارای تجربه هایی بود که در پروژه های B-2 Spirit و F/A-18 Hornet جهت کاهش ردیابی این پرنده ها توسط رادار ها و ردیاب های فروسرخ ، بدست آورده بود. اولین YF-23 به شماره سریال "87-0800" در 22 ژوئن 1990 آماده شد و اولین پرواز خود را که 50 دقیقه طول کشید در 27 اوت همان سال ، به خلبانی آلفرد پال (Alfred Paul) انجام داد.دومین YF-23 به شماره سریال "87-0801" اولین پرواز خود را به خلبانی جیم سندبرگ (Jim Sandberg) انجام داد.اولین YF-23 به رنگ خاکستری تیره در آمد و نام مستعار "عنکبوت" یا "عنکبوت سیاه 2" را از آن خود کرد و دومین جنگنده به رنگ خاکستری روشن درآمد و نام مستعار "شَبَه خاکستری" برای خود برگزید. طراحی YF-23 با طراحی لوزی شکل بالهای خود ، مثل یک هواپیمای غیرعادی میباشد.این جنگنده طوری طراحی شده است که نیروی دِرَگ(Drag) ناشی از سرعت سوپر سونیک و تحرکات دم V شکل را خنثی میکند.کاکپیت YF-23 در بالاترین قسمت آن قرار دارد و نزدیک به دماغه ی هواپیما میباشد.YF-23 از سه ارابه ی فرود برخوردار است که شامل یک ارابه در دماغه و دو ارابه ی فرود اصلی است.تسلیحات این جنگنده زیر بدنه و در بین دماغه و ارابه های فرود اصلی لود میشوند. دو موتور توربو فن که هرکدام در محفظه ای جداگانه در پشت هواپیما قرار گرفته اند نیروی لازم برای YF-23 را تولید میکنند.نکته ی جالب و قابل توجه این است که از دو جنگنده ی تولید شده ، اولین پرنده از موتور Pratt & Whitney YF119 استفاده میکند و نمونه ی دوم از موتور General Electric YF120 بهره میبرد.این موتورها از نازل های ثابت استقاده میکنند که در YF-22 شاهد استفاده از نازل های زاویه دار هستیم.همانطور که در B-2 نیز مشاهده میشود ، YF-23 از خنک کننده های خروجی موتور برخوردار است تا توسط ردیاب های فروسخ رهگیری و شناسایی نشود. جنگنده جلویی YF-22 و جنگنده YF-23 عقبی ارزیابی و مقایسه با YF-22 اولین YF-23 با موتور Pratt & Witney در تاریخ 18 سپتامبر 1990 در پرواز سوپر کروز به سرعت 1.43 ماخ رسید.نمونه ی دوم با موتور General Electric در تاریخ 29 نوامبر همان سال در پرواز سوپر کروز سرعت 1.6 ماخ را بدست آورد و در تستی دیگر بیشترین سرعت این جنگنده 1.8 ماخ ثبت شد.محل حمل تسلیحات برای این جنگنده به صورت خاصی قرار گرفته بود و از YF-23 تنها در آزمایش های آکوستیک سلاح ها استفاده شد ، ولی هرگز موشکی شلیک نکرد.این در حالی بود که YF-22 موشک های AIM-9 Sidewinder و AIM-120 AMRAAM را با موفقیت شلیک کردو در تاریخ 30 نوامبر 1990 در یک شبیه سازی واکنش رزمی سریع در طول 10 ساعت 6 بار پرواز کرد.تست های پروازی در دسامبر 1990 نیز ادامه داشت و هر دو فروند YF-23 به تعداد 50 پرواز به طول 65.2 ساعت انجام دادند.همانطور که پیش از این نیز گفته شد YF-23 از YF-22سریعتر و پنهانکارتر بود ، ولی چابکی YF-22 را نداشت. سرانجام این دو هواپیما رقابت خود را در دسامبر 1990 به پایان رساندند و در 23 اوریل 1991 معاون نیروی هوایی ایالات متحده اعلام کرد که YF-22 برنده رقابت بوده است.نیروی هوایی موتور YF119 را برای تولید انبوه F-22 انتخاب کرد.سپس Lockheed Martin و Pratt & Whitney طرح هایی جهت هماهنگی بیشتر تکنیکی و فنی ، برطرف نمودن ریسک های احتمالی و داشتن برنامه ی موثر در تولید ، به اجرا درآوردند.شایان ذکر است پروژه NTAF نیز در سال 1992 منحل شد.در ادامه ی جریانات هر دو جنگنده ، بدون موتور به مرکز تحقیقات پرواز درایدن(Dryden) در پایگاه نیروی هوایی ادوارد واقع در کالیفرنیا منتقل شدند. جنگنده YF-23 در حال سوختگیری هوایی احیای پروژه در سال 2004 ، نورثروپ گرومن جهت احیای دوباره ی پروژه طرحی ارائه داد تا از YF-23 به عنوان بمب افکن موقت استفاده شود ، همانطور که از FB-22 و B-1R نیز شد.نورثروپ تغییراتی در دومین YF-23 ، جهت تبدیل به بمب افکن موقت داد.این طرح در سال 2006 کنسل شد ، زیرا یک بمب افکن بلند برد نیاز بود و در این راستا نیروی هوایی ایالات متحده طرح تولید نسل بعدی بمب افکن هارا اغاز کرده است. نمایش هواپیما تا اواسط سال 1996 دو فروند YF-23 باقی مانده بودند،تا هنگامی که به موزه منتقل شدند. YF-23 PAV-1 به شماره سریال 87-0800 و شماره ثبت N231YF ، این جنگنده در سال 2009 در مرکز توسعه و پژوهش هنگار در موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده در نزدیکی شهر دیتون،اوهایو به نمایش در امد. YF-23A PAV-2 به شماره سریال 87-0801،شماره ثبت N232YF ، تا سال 2004 در موزه هوایی غرب قرار داشت ،نورث گرومن از این مدل برای نمایش بمب افکن YF-23 مورد استفاده قرار گرفت.PAV-2 در سال 2010 به موزه هوایی غرب بازگردانده شده،البته در مکانی جدید در فرودگاه تورنس کالیفرنیا. مشخصات (YF - 23) ویژگی های عمومی خدمه : 1 (آزمایشی) طول : 20.60 متر طول بال : 13.30 متر ارتفاع : 4.30 متر مساحت بال : 88 متر مربع وزن خالی : 14970 کیلوگرم وزن با تسلیحات : 23327 کیلوگرم حداکثر وزن برخاست : 29،000 کیلوگرم پیشرانه : 2 × جنرال الکتریک YF120 یا پرات و ویتنی YF119 توربوفن،توان هر یک 156 کیلونیوتن حداکثر سرعت : 2.2 ماخ + (1650 + مایل در ساعت، 2655 + کیلومتر / ساعت) در ارتفاع کروز سرعت : ماخ 1.6 (1060 مایل در ساعت و 1706 کیلومتر / ساعت) supercruise در ارتفاع برد : بیش از 4500 کیلومتر برد عملیاتی : 865-920 مایل، 1،380-1480 کیلومتر سقف پرواز : 19800 متر توان بارگیری بال : 265 کیلوگرم / متر مربع نسبت تراست به وزن : 1.36 تسلیحات 1 * مسلسل 20 میلیمتری M61 ولکان 4 * موشک هوا به هوای AIM-120 AMRAAM یا AIM-7 Sparrow 2* موشک هوا به هوای AIM-9 Sidewinder منبع:میلیتاری پارسی

جنگنده میتسوبیشی ATD-X Shinshin پیش نمونه یک جنگنده نسل پنجم است.این جنگنده توسط موسسه تحقیقات و توسعه فنی وزارت دفاع ژاپن (TRDI) برای اهداف پژوهشی توسعه داده شده است. پیمانکار اصلی این پروژه صنایع سنگین میتسوبیشی است،این هواپیما به عنوان اولین جنگنده رادار گریز ساخت ژاپن شناخته می شود. ADT-X مخفف شده کلمه "Advanced Technology Demonstrator – X" به معنای نشان دهنده فن آوری پیشرفته-ایکس می باشد.طبق برنامه ریزی های انجام شده اولین پرواز این هواپیما باید سال 2014 انجام گیرد. نيروي هوائي ژاپن از چندي قبل در حال يافتن جايگزيني مناسب براي اسكادران هاي F-4 و F-15 خود بوده و اميدوار بود تا بتواند جنگنده هاي فوق مدرن F-22 را از واشنگتن دريافت نمايد ولي آنها زماني نا اميد شدند كه كنگره آمريكا صادرات F-22 را به خارج ممنوع اعلام كرد ، همچنين بي ميلي آشكار آمريكا در زمينه صدور و همكاري هاي تكنيكي در ارتباط با فناوري استيلت، ژاپن را وادار كرد تا خود دست به كار شود. بنا به گفته مقامات ارشد وزارت دفاع ژاپن، يكي از كليدي ترين بخشهاي اين پروژه 6 ساله، موتور XF5-1 است كه جنگنده را قادر ميسازد تا مانور خود را بهبود بخشيده و در سرعتهاي مافوق صوت به گشت زني بپردازد. مقامات وزارت دفاع ژاپن قصد خود را از طراحي جنگنده استيلت بومي خود اينگونه اظهار ميدارند: ما نياز به جنگنده اي منطبق با فناوريهاي بالاي فني داريم، مشابه آنچه كه در ديگر كشورها در حال توسعه است. اين يك پروژه سخت در توسعه جنگنده هاست كه نقش كليدي را در يگانهاي پروازي آينده ما و دفاع از فضاي كشورمان ايفا خواهد كرد. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Mitsubishi_ATD-X/Mitsubishi_ATD-X_Stealth_Fighter_Jet_1.jpg[/img] وزارت دفاع ژاپن اميدوارست تا اولين پرواز آزمايشي نمونه اوليه را در اواخر مارچ 2014 به انجام برساند. لقبي كه براي ATD-X به طور غير رسمي در نظر گرفته شده “Shinshin” يا “روح” ميباشد و انتظار ميرود رقم بودجه براي اين پروژه 419.8ميليون دلار باشد. وزارت دفاع ژاپن براي سال اول در خواست بودجه 141.4 ميليون دلاري را از دولت داشته. توانائي مانور بالا و پرواز در سرعت مافوق صوت بدين معني است كه ATD-X ميتواند سريعتر و طولاني تر پرواز نمايد ، همچنين RCS پائين آن، شناسائي اين جنگنده را بسيار مشكل ميسازد. توليد بومي جنگنده استيلت، نسبت به تكيه كردن صرف به واردات از خارج، نقشي كليدي در بازدارندگي و ارتقاء امنيت ملي ژاپن در مواجه با جنگنده هاي استيلت در حال توسعه چيني و روسي خواهد داشت. روسيه قصد دارد تا جنگنده هاي تهاجمي نسل پنجم خود را حدود سال 2015 توليد نمايد. اين توليد در راستاي بخشي از برنامه ارتقاي ارتش روسيه ميباشد. چين نيز قبلا جنگنده J-10 را كه يكي از مدرنترين جنگنده هاي حال حاضريست كه در دنيا در حال خدمت ميباشد را به كار گرفته است. پكن همچنين در حال توسعه جنگنده هاي ارتقاء يافته J-12 و J-14 با فناوري استيلت ميباشد. ژاپن در سالهاي اخير كوشش زيادي در به دست اوردن فناوري (استيلت) جهت ارتقاء دفاع هوائي خود داشته است. توكيو همچنين پس از آزمايش موشك برد بلند “Taepodong” كره شمالي ، دفاع موشكي بالستيكي خود را با قيد 'مهمترين اولويت براي امنيت ملي' توليد كرد. جنگنده Mitsubishi ATD-X Shinshin توسط انستيتوي تحقيق و توسعه فني وزارت دفاع ژاپن (TRDI) جهت مقاصد تحقيقاتي در حال توسعه ميباشد. ATD-X مخفف كلمات: اثباتگر تكنولوژي پيشرفته - x است و پيمانكار اصلي آن " صنايع سنگين ميتسوبيشي" ميباشد. ATD-X يك نمونه اثباتگر فناوري و پيش نمونه تحقيقاتي براي توليد جنگنده نسل پنجم بومي ژاپن ميباشد. در طراحي ATD-X از نمونه آمريكائي آن F-22 الهام گرفته شده . همچنين اين جنگنده مجهز به موتورهاي 3D با قابليت تغيير بردار رانش است. وزارت دفاع ژاپن مصمم است تا پيش نمونه آزمايشي جنگنده استيلت خود را با سيستم كنترل پيشرفته و سيستمهاي جمينگ رادار در خلال 5 تا 6 سال آينده آزمايش نمايد. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Mitsubishi_ATD-X/shinshin_atd_x1.jpg[/img] يك ماكت از ATD-X آزمايشات مقدماتي زميني را در فرانسه گذرانده است. به گزارش روزنامه Tokyo Shimbun newspaper ، اين احتمال نيز ميرود كه كومپاني آمريكائي Lockheed Martin نيز درگير اين پروژه گردد. همچنين بنا به گزارش اين روزنامه، ژاپن با توليد جت جنگنده استيلت بومي ،‌نشان ميدهد كه نبايد براي تكنولوژي هاي كليدي نظامي وابسته به دولتهاي خارجي بود (اشاره مستقيم به تصميم كنگره آمريكا). همچنين اين پروژه ، ژاپن را در افزايش قابليتهاي سيستمهاي راداري بر عليه تهديدات منطقه اي (روسيه- چين) كمك خواهد نمود. كامپيوترهاي نيروي دريائي ژاپن اخيرا به اطلاعات برنامه مشترك آمريكا- ژاپن در ارتباط با سيستم رادار AEGIS رخنه كرده اند و اين مسئله آمريكا را مورد اشتراك اطلاعات بيشتر با ژاپن نگران كرده است. ژاپن و آمريكا اخيرا موافقتنامه اي را در جهت كنترل بيشتر نسبت به اطلاعات محرمانه و طبقه بندي شده نظامي يكديگر به امضاء رسانده بودند. انستيتوي تحقيق و توسعه فني وزارت دفاع ژاپن (TRDI) اخيرا عكسي از ماكت ATD-X با مقياس كامل را به نمايش گذاشت. همچنين كاملا مشخص شد كه فرانسه ،‌ ژاپن را در برنامه ATD-X حمايت فني ميكند. بين سپتامبر و نوامبر 2005، مدل استيلت ژاپني در فرانسه تست شده است. ديگر خصوصيات اين جنگنده استيلت ژاپني شامل: موتورهاي تغيير بردانش مشابه خروجي موتور F-22. سيستمهاي كنترل پروازي پيشرفته و سنسور smart-skin است. همچنين فناوري استيلت ميتواند در ديگر ادوات نظامي از جمله موشكهاي كروز و يا پهپادها مورد استفاده قرار گيرد. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Mitsubishi_ATD-X/Mitsubishi_ATD-X_Stealth_Fighter_Jet1.jpg[/img] استفاده از امكانات فرانسه منطقي بود، در Bruz، نزديك Rennes، مركز تحقيقات ميداني RCS قرار دارد. Solange شايد بزرگترين سايت مركز تحقيقات RCS در جهان باشد. Solange قابليت اندازه گيري جنگنده حقيقي به جاي ماكتهاي مقياس كوچك آنها را دارد. مركز Solange، با كمك شركت امريكائي absorber specialist Emerson & Cuming ساخته شده است. البته برنامه ژاپن براي ساخت جنگنده اثباتگر استيلت به علت كاهش بودجه دفاعي سال 2008 ژاپن با كندي مواجه شد. بودجه اختصاص يافته به پروژه Mitsubishi ATD-X تنها 7 ميليارد ين (66 ميليون دلار ) از 49.9 ميليارد ين درخواستي از طرف انستيتوي تحقيق و توسعه فني وزارت دفاع ژاپن (TRDI) است. اين مقدار بودجه تخصيص يافته به اين پروژه ، اجازه طراحي و ادامه تحقيقات فناوري را ميدهد ، اما ساخت اثباتگر به تعويق خواهد افتاد. ATD-X از لحاظ اندازه مشابه جنگنده Saab Gripen است و مجهز به موتورهاي IHI XF5 كه خود مشتق شده از موتورهاي توربوفن XF7 است خواهد بود. هواپيماي گشت دريائي Kawasaki XP-1 كه هم اكنون در حال گذراندن تستهاي پروازي است مجهز به موتورهاي XF7 ميباشد. [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/Fighters/Mitsubishi_ATD-X/1303175040_mitsubishi_atd_x_f_3b_shinshin_by_bagera3005-d3eb5y5.png[/img] [size=18]مشخصات[/size] کاربری : هواپیمای جنگنده پنهانکار ( تجربی) تولید کننده : ژاپن سازنده : صنایع سنگین میتسوبیشی اولین پرواز : 2014 (پیش بینی) وضعیت : در حال توسعه ویژگی های عمومی خدمه : 1 طول : 14.174 متر طول بال : 9.099 متر ارتفاع : 4.514 متر حداکثر وزن برخاست : 8 تن حداکثر وزن برخاست ALT = 17.636 پوند () پیشران : 2 × IHI XF5 - 1. تراست : 10 تن هر موتور تراست با پس سوز : 15 تن هر موتور [url=http://www.militaryparsi.ir/aviation-industry/world/aircraft/fighter/839-ATD-X-Shinshin.html]منبع:میلیتاری پارسی[/url]

ممنون از جناب گوبلز به امید پرتاب اولین توپول ام ایرانی

اخیرآ نوشتن فیلمنامه ی فیلم [color=blue]کوروش کبیر[/color] به پایان رسیده و قراره این فیلم با کارگردانی اقای جوزانی و به کمک دوستان ایشان در هالیوود ساخته شود (فیلم برداری این فیلم در ایران انجام خواهد شد با بازیگران ایرانی).اکران این فیلم در سطح جهان چهره ی جدیدی از ایرانیان را به جهانیان معرفی خواهد کرد.متاسفانه دشمنان ایران و انقلاب همواره سعی در خدشه وارد کردن به چهره ی کشور ما در جهان هستند و ما بایستی با این جنگ نرم ان ها مقابله به مثل کنیم. در مورد فیلم [color=red]شرایط[/color] هم توجه داشته باشید که فیلمبرداری این فیلم در لبنان انجام شده است من نمی دانم تا کی دوستان ما می خواهند از پشت به ما خنجر بزنند.

[quote][quote][quote]یک نکته هم که البته به آن اشاره نشده [b]زمان[/b] تست نمونه‌ی اولیه و تولید انبوه هست. سه سال برای تست گرم (یعنی سال ۱۳۹۳) و شش سال برای تولید انبوه و تحویل به قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء (ص) (یعنی سال ۱۳۹۶) خوبه؟ البته برای اولین نسل باور ۳۷۳.[/quote] ببخشید این اعداد و ارقام رو از کجا اوده اید؟؟[/quote]فقط یک حدس محتاطانه بود! خواستم نظر بقیه هم هم بدونم. با توجه به زمان مورد نیاز برای اینجور پروژه‌ها و همچنین اعلام‌های فرماندهان ما مبنی بر تست گرم «به زودی» و یا ساخته شدن این سامانه تا دو سال دیگر، حدس محتاطانه و تا حدودی بدبینانه‌ی من این بود. در کل منظورم این بود که وقتی تا این حد وارد جزئیات می‌شیم باید زمان محتمل رو هم پیش‌بینی کنیم. چون بالاخره ایران تا ۵۰ سال دیگه همه چیز می‌تونه بسازه! خیلی فرق می‌کنه که این سامانه‌ی باور ۳۷۳ دو سال دیگه آماده بشه یا پنج سال دیگه یا ده سال.[/quote] اتفاقآ من فکر می کنم باور 373 خیلی زود رونمایی خواهد شد نه 6 سال دیگر چون اگر اینجوری بود چنین پروژه ای اعلام نمی شد.تا 50 ساله هم اگر با همین سرعت و بودجه ی کافی پیشرفت کنیم می توان گفت باید به جنگ با رقبا در کره ی مریخ فکر کنیم. ان شاالله تا 10 سال اینده تبدیل به یکی از 5 کشور جهان در صنایع نظامی تبدیل خواهیم شد.

[quote]بله درسته اما من منظوری در رابطه با این شناور ها و اصلا نیروی دریایی نداشتم منظور من نیروی زمینی بودش که اتکای کشور هم فعلا روی همین نیرو هستش.[/quote] نه،اصلآ اتکای کشور به نیروی زمینی نیست گرچه نیروی زمینی بسیار قدرتمندی داریم اما نیروی بازدارنده ی ما همین نیروی دریایی و نیروی موشکی (چه افندی و چه پدافندی) هستش.جی پی اس ایرانی هم در اینده ساخته خواهد شد. در ضمن از شما دوست عزیز خواهش می کنم تاپیک را منحرف نکنید این تاپیک مربوط به قایق تندروی سراج است.

[quote]اگه ما یه سیستم ماهواره ایه گل و مرتب مثل آمریکا داشتیم چی میشد ... اونها همین الانش هم بخاطرهمین سیستم های جدید ماهواره ایه که خیلی شاخ شدن .انشاالله ما هم به همین زودی ها بچه های هوا فضا یه ماهواره توپ میفرستن هوا که راهت بتونه نیرو هارو هدایت کنه اون وقت تو دهن همه میزدیم.[/quote] داشتن یک موقعیت یاب ماهواره ای بومی برای همه ی کشورهایی که قصد تبدیل شدن به یک نیروی نظامی بلقوه را دارند لازم و ضروری است اما در مورد این قایق های تندرو باید گفت یکی از عوامل برتری این قایق های تندرو مستقل بودن این قایق ها از سامانه ای مانند gps هستش.

باز هم صاعقه و باز هم نکات مجهول در مورد این پرنده..... امیدوارم این تاپیک به سرنوشت تاپیک های قبلی دچار نشود.

تیتر خبر مشگل داره!!! بهتر بود می نوشتند ارتش روسیه خرید AK 47 را متوفق کرد.

من شنیدم چهار شنبه ی گذشته بچه های نیروی زمینی سپاه جشنی رو به خاطر پیروزی برپا کرده اند.من هم به نوبه ی خودم این موفقیت بزرگ را به تمامی ایرانیان و رزمندگان اسلام تبریک می گویم این صحبت سردار مبنی بر این که نمی توانستیم برخی از اقداماتمان را رسانه ای کنیم خیلی جالب بود (برخی از دوستان منظور من را خوب متوجه می شوند ) در اخر هم جای شهدای بزرگی همچون سرهنگ جعفرخانی و همرزمان ایشون در یگان صابرین سپاه خالی....

[quote]کار مجهز کردن قایق های تندرو به پدافند موشکی کوتاه برد در دستور کاره ولی ما هنوز پدافند بومی به درد بخوری نداریم وگرنه هم واسه جماران هم واسه موج2 میگذاشتیم چند روز پیش اعلام شد که کار های پایانی خودش رو پدافند موشکی میگذرونه و به زودی اعلام میشه به احتمال زیاد بر روی قایق ها هم نصب خواهد شد. ببخشید من نمیدونستم اپاچی تو نیروی دریایی خدمت میکنه !!! فکر کنم منظور شما سوپر کبرا ها باشه شما چرا این حرف رو میزنید شما برید تو فروم های خارجی اسم قایق های موشک انداز میاد از ترس میخوان بمیرن. شما فکرش رو بکن بیش 150 تا قایق که هر کدوم به دو موشک کوثر و نصر 1 مجهز هستن با چند ناو چیکار میکنن؟ اینم چند تا عکس از یک حمله با راکت توسط بر و بچ سپاه: http://8200.6.img98.net/out.php/i72159_132350-254.jpg http://8200.6.img98.net/out.php/i72160_132351-808.jpg http://8200.6.img98.net/out.php/i72161_132352-366.jpg تازه این ها سرعتشون از سراج خیلی کمتره![/quote] قرار دادن پدافند موشکی بر روی یک ناو چند هزار تنی با یک قایق تندروی کوچک بسیار متفاوت است.همانگونه که شما دوست عزیز اشاره کردید بر روی قایق های تندرو نهایتآ می توان یک پدافند موشکی کوتاه برد با فناوری IR نصب کرد اما بر روی ناوشکن یا رزم ناو می توان یک پدافند درست و حسابی برد متوسط یا دوربرد نصب کرد.این که در اینده ی نزدیک ناوها،ناوچه ها و قایق های تندروی ما مجهز به سامانه ی پدافند موشکی شوند بسیار بالاست با توجه به سخنان فرماندهان نداجا مبنی بر نصب رادار پیشرفته ی ارایه ی فازی بر روی نسل جدید ناوشکن جماران.

[quote]تو رزمایش 2 سال پیش به وضوح مشخص شد که قایق های کاتیوشا دار کارایی لازم رو ندارد که اگر درست یادم باشه منجر به برکناری فرمانده نیروی دریایی سپاه شد[/quote] اشتباهتون همین جاست دوست عزیز این قایق های تندرو کابوس ناوگان های بیگانه است.

[quote]یک نکته هم که البته به آن اشاره نشده [b]زمان[/b] تست نمونه‌ی اولیه و تولید انبوه هست. سه سال برای تست گرم (یعنی سال ۱۳۹۳) و شش سال برای تولید انبوه و تحویل به قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء (ص) (یعنی سال ۱۳۹۶) خوبه؟ البته برای اولین نسل باور ۳۷۳.[/quote] ببخشید این اعداد و ارقام رو از کجا اوده اید؟؟

باید علاوه بر اگاه سازی،مقابله به مثل هم بکنیم یکی از فیلم های بسیار فاخر و استراترژی که در این سال ها توسط ما ساخته شده است فیلم ملک سلیمان بود که متاسفانه صهیونیست ها اجازه ی اکران این فیلم در امریکا را ندادند.ما می توانیم با ساخت فیلم های در مورد اسطوره های ایرانی مانند:کوروش کبیر و دانشمندان و فیلسوفان تاریخ کشورمون و همچنین فیلم های اخرالزمانی تصویر واقعی خودمون رو به جهانیان نشون بدهیم. متاسفانه در فیلم های ضد ایرانی چهره ی خیلی بدی از ایرانیان نمایش داده می شود:انسان های سیاه و غیر اریایی،فرهنگ پایین و خوی وحشی گری،کشوری عقب افتاده و جهان سومی و...........

[quote]خیلی ممنونم واقعا خیلی مقاله ی خوبی بود. اما نمیشه از راکت پرتابگر کاوشگر هامون برای موشک استفاده کنیم؟[/quote] من هم با شما موافقم راکت کاوشگر 3 وقتی لانچ شد با شتاب فوق العاده ای به سمت جو زمین پرواز کرد.در ضمن 100 در 100 موشک های سامانه ی اس 300 (هر چند مدل های قدیمی) در ایران وجود دارد و می توان از نمونه ی مهندسی معکوس شده ی این موشک ها استفاده کرد و با کمی تغییرات در شکل موشک و افزایش کیفیت سوخت،برد و مانور پذیری ان ها رو افزایش داد.در مورد این که این موشک برای تغییر مسیر حرکت باید از بالک استفاده کند یا جت وین به نظرم باز هم باید ببینیم روس ها از چه روشی استفاده کرده اند. در زمینه ی لانچ سرد هم مشگل خاصی نداریم وقتی چین و اسرائیل هم چنین فناوری رو در اختیار دارند چرا ما نداشته باشیم؟ در زمینه ی راداری (چه رادار های کشف و کنترل اتش و چه رادار داخلی موشک) تقریبآ جزو بهترین ها در دنیا هستیم و ان شاالله در اینده شاهکارهای ایران را در این زمینه خواهید دید. من حتی چند وقته پیش از یک بنده ی خدایی شنیدم که ایران می تواند به خوبی یک سامانه ی دفاع هوایی همانند اس 300 و حتی بهتر از ان تولید کند و تنها به زمان نیاز دارد اما ایشون گفت پیچیده ترین قسمت سامانه ایمن کردن سامانه در برابر جنگال دشمن است چون کشورهای غربی همانند:امریکا و فرانسه به شدت در جنگال قدرتمند هستند و بایستی این سامانه را جوری طراحی کنیم که احتمال ایجاد اختلال در ان به صفر برسه.

[size=18]روزنامه رسمي روسيه: ايران مشابه اس -300 را ساخت [/size] روزنامه روسي در ادامه نوشت: مقام نظامي ايراني ، اين واقعيت كه 'باور-373' سلاح مشابه 'اس-300' است، را پنهان نكرد و گفت كارشناسان ايراني در سلاح ساخت اين كشور، نواقص فراوان موجود در اين سلاح روسي را برطرف كردند. 'راسيسكايا گازتا' روزنامه رسمي روسيه با اشاره به توانمندي هاي بالاي دفاعي كشورمان در گزارشي نوشت، متخصصان ايراني موفق به طراحي و ساخت مجموعه پدافند هوايي مشابه اس-300 شده اند. به گزارش ايرنا، اين گزارش روز چهارشنبه در تارنماي 'راسيسكايا گازتا' انتشار يافته و در آن از طراحي و ساخت مجموعه هاي 'باور-373' در ايران به عنوان جهش تكنولوژيكي ياد شده است. روزنامه روسي نوشت: ايران با پايان كار ساخت مجموعه هاي پدافند هوايي مشابه 'اس-300' روسيه به پيشرفت فناورانه در حوزه تجهيزات دفاعي دست يافته است. در اين گزارش به نقل از 'فرزاد اسماعيلي' امير سرتيپ فرمانده قرارگاه پدافند هوايي خاتم الانبياء (ص) نوشته شده است كه امور مربوط به ساخت مجموعه پدافند هوايي 'باور-373' به پايان رسيده و به زودي توليد انبوه آن آغاز مي شود. روزنامه روسي در ادامه نوشت: مقام نظامي ايراني ، اين واقعيت كه 'باور-373' سلاح مشابه 'اس-300' است، را پنهان نكرد و گفت كارشناسان ايراني در سلاح ساخت اين كشور، نواقص فراوان موجود در اين سلاح روسي را برطرف كردند. راسيسكايا گازتا به نقل از فرمانده قرارگاه پدافند هوايي خاتم الانبياء (ص) خاطرنشان كرد كه سيستم پدافند هوايي 'باور-373' ايران تكامل يافته تر و پيشرفته تر از مجموعه 'اس-300' است. در ادامه گزارش روزنامه روسي به راه اندازي خط توليد انبوه موشك هاي دريايي بالدار 'قادر' در ايران اشاره و خاطر نشان شده است كه اين موشك ها داراي برد 200 كيلومتر مي باشند و مي توانند در دريا (بر روي ناوها) و ساحل مستقر شوند. منبع: http://www.asriran.com/fa/news/183078/روزنامه-رسمي-روسيه-ايران-مشابه-اس-300-را-ساخت

گزارش مشرق از توان پهپادهای ایرانی-1 کرار؛مهاجم خستگی ناپذیر در برد1000 کیلومتری صنایع دفاعی کشور از چند سال پیش و پس از رسیدن به بلوغ طراحی در پهپادهای کوچک و متوسط شناسایی، اقدام به طراحی و ساخت بدون سرنشین های بزرگتر، دوربردتر و با قابلیت های جدید کرده اند. کرار یکی از این پهپادها است که رونمایی و در نمونه های مختلفی طراحی شده است. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، پیشینه بکارگیری وسائل پروازی بدون سرنشین را می توان در استفاده از بالونی مجهز به یک بمب به همراه زمانسنج دانست اما آنچه امروز با عنوان هواپیمای بدون سرنشین می شناسیم با پرواز موفق هواپیمای برادران رایت و اظهار تمایل فرماندهان نظامی در بکارگیری آن فرصت بروز یافت. تلاشها در جهت بهبود کاربری عملیاتی این وسیله جدید آغاز شده و کمی بعد مشخص شد این وسیله بدون خلبان به شاخصه های عملیاتی دست می یابد که با حضور وی ممکن نیست. از اینرو افراد خلاقی که به این موضوع پی برده بودند برای کنترل از راه دورهواپیما کوشش کردند که از جمله آنها می توان کورتیس را نام برد. در دوران جنگ جهانی دوم این فعالیت ها در آلمان جدی تر از سایر نقاط بود. آلمانی ها برای هدایت وسائل تهاجمی بدون سرنشین و حتی هدایت خودکار اصرار زیادی داشتند هر چند که نتیجه این فعالیت ها در بیشتر در موشک وی-1 که در واقع پدر موشک های کروز امروزی است، ظاهر شد تا هواپیماهای کنترل از راه دور. ا ز جمله مهمترین کارهای عملی در سایر کشورها در آن زمان پروژه آفرودیت در آمریکا بود که برای هدایت از دور بمب افکن های بی-17 اجرا شد که طی سالهای 1944 و 1945 به چندین هدف با این هواپیما که چندین تن بمب حمل می کرد حمله شد. [img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/6/23/94040_286.jpg[/img] [size=18]موشک وی-1[/size] اما پس از پایان جنگ با بروز پیشرفت در زیر سامانه ها پروژه های کاملاً جدی برای ساخت هواپیماهای بدون سرنشین آغاز شد. نمونه های مختلف از نظر ابعاد، سامانه رانشی و در نتیجه مقدورات پروازی ساخته و آزمایش شد. آغاز جنگ سرد رقابت بین سازندگان در دنیا را گرم کرده و بروز اتفاقاتی چون انهدام هواپیماهای اکتشافی یو-2 بر فراز شوروی و چین و تبعات شدید سیاسی ناشی از آن عزم مسئولان سیاسی و فرماندهان نظامی را برای به خدمت گرفتن پرنده های بدون سرنشین را بسیار جدی تر کرده و روند توسعه نمونه های کاملاً عملیاتی از این وسائل آغاز شد. [size=18] بدون سرنشین ها در ایران[/size] پیشینه بکارگیری این پرنده ها در ایران به پیش از انقلاب و در نقش هدف پرنده بازمی گردد. یکی از معروف ترین استفاده ها از این نوع پرنده ها در این نقش انهدام آنها توسط هواپیمای اف-14 تامکت و در ارتفاع بالا بود که به قطع پروازهای نفوذی میگ-25های شوروی سابق انجامید. با شروع جنگ و فرارسیدن فصل تحریم، عده ای از جوانان نورانی که درس و دانشگاه را به خدمت دفاع مقدس در آورده بودند به کمک فرماندهان خوشفکر و جوان آمده و با ساخت پهپاد (پرنده هدایت پذیر از دور) مهاجر که به صورت هدایت رادیویی و در دید چشمی کنترل می شد به یاری رزمندگان شتافتند. این هواپیما دارای یک دوربین عکاسی بود که پس از بازیابی با چتر، نگاتیو از دوربین خارج شده و برای چاپ عکس اقدام می شد. سوابقی از شلیک راکت های آر-پی-جی هم توسط مهاجر وجود دارد. مشکلات اجرای برخی عملیات های اکتشافی توسط هواپیماهای شناسایی موجود، کاهش آمادگی عملیاتی این پرنده ها بدلیل مسائل تعمیر و نگهداری و آسیب ها ی ناشی از پدافند دشمن، نیاز به پرواز فوری هواپیمای شناسایی در زمان بسیار کوتاه(با توجه به امکان بکارگیری پهپادها از نزدیک خط مقدم)، پایین بودن ارزش برخی شناسایی ها در قیاس با هزینه ها و کارایی جنگنده های شناسایی از جمله دلایلی است که باعث شد تا با وجود شجاعت بی نظیر خلبانان گردان های شناسایی نیاز به پهپادهای شناسایی روز به روز بیشتر شود. در نتیجه مهاجر با تمام ضعف ها در خدمت باقی ماند و جلودار پهپادهای متنوع کشور شد. [img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/6/27/94905_228.jpg[/img] [size=18]تصویری از بازیابی مهاجر(در تصویر چپ به وضوح دارای مقر راکت است) در اواسط جنگ[/size] با پایان جنگ تحمیلی 8 ساله، فرصت و سرمایه کافی برای توسعه بی سرنشین ها در کشور بیش از پیش فراهم شد و علاوه بر طراحی نمونه های جدیدتر، سامانه های ارتباطی، هدایت و ناوبری بهتری نیز ساخته شده و با بکارگیری آنها کارایی پهپادهای ایرانی بسیار بیشتر شد. پرداختن به سیر تحول و معرفی مهمترین انواع هواپیماهای بدون سرنشین ساخته شده در کشور را به قسمت های بعدی این گزارش موکول کرده و در اینجا به نخستین نمونه پهپاد دوربرد و تهاجمی کشور با نام کرار می پردازیم. [size=18]کرار، مهاجم خستگی ناپذیر[/size] به گزارش مشرق، هواپیمای بدون سرنشین کرار که در تابستان 1389 رونمایی شد اولین پهپاد کشور است که مأموریت آفندی در طراحی آن لحاظ شده است. نگاهی به روند تغییر کاربری پهپادها در دو دهه اخیر، نقشه راه نیروهای هوایی مهم دنیا و پروژه های در حال اجرا در این زمینه به خوبی مشخص می کند که پهپادهای تهاجمی یکی از مهمترنی عناصر صحنه نبردهای آینده خواهند بود. از اینرو صنعت دفاعی کشور نیز از چندین سال پیش و پس از رسیدن بلوغ طراحی در پهپادهای کوچک و متوسط شناسایی اقدام به طراحی و ساخت بدون سرنشین های بزرگتر، دوربردتر و با قابلیت های جدید کردند. کرار یکی از این پهپادها است که رونمایی شده و در نمونه های مختلفی طراحی گردیده. از هدف پرنده سریع(برای آزمایش سامانه های موشکی) گرفته تا اجرای عملیات ضربتی در عمق خاک دشمن در زمره مأموریت های این گونه های مختلف است. مشخصات اعلام شده این پرنده شامل برد 1000 کیلومتر، سرعت حدود 900 کیلومتر بر ساعت، محموله قابل حمل حدود 500 کیلوگرم و سقف پرواز حدود 25هزار تا 40هزار پا(7500 تا 12000 متر) در نمونه های مختلف است. پیشرانه کرار از نوع توربوجت است که به همراه سایر زیرسامانه ها در داخل کشور ساخته شده است. آیرودینامیک، طراحی هواپیما، طراحی موتور(که احتمالاً از نوع طلوع4 بهینه شده است)، سامانه های سوخت، تحلیل سازه، مخابرات، هدایت و ناوبری و الکترونیک از جمله زمینه های تخصصی به کار گرفته شده در طراحی و ساخت کرار است. سامانه خلبان خودکار، توانایی برنامه ریزی مجدد در حین پرواز و تغییر مأموریت، بسته شدن امکان ارتباط برای جلوگیری از نفوذ دشمن در سامانه هدایت و کنترل، برخورداری از سامانه های پیشرفته ناوبری از سایر دیگر ویژگی های عنوان شده برای کرار در مصاحبه های مسئولان صنعت دفاعی است. [img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/6/27/94904_142.jpg[/img] [size=18]ماکت کرار حدود 7 سال قبل[/size] وجود چنین هواپیمایی برای کشور یک حرکت مهم برای ارتقاء توان نیروهای مسلح کشور به شمار می رود چرا که هم در بعد راهکنشی(تاکتیکی) و هم در زمینه فناوری های بکار رفته کرار پنجره های جدیدی را گشوده است. هر چند میزان محموله قابل حمل توسط کرار زیاد نیست اما امکان ساخت داخلی آن به هر تعداد دلخواه موجب کمرنگ شدن این مورد می شود. برد بسیار بالای آن کرار که از برخی هواپیماهای تهاجمی سرنشین دار کشور نیز بیشتر است اجرای عملیات های نفوذ در عمق خاک دشمن را که یکی از مخاطره آمیز ترین انواع عملیات است را بیش از پیش مقدور ساخته است. در واقع کرار را باید دوربرد ترین پهپاد کشور و یکی از دوربردترین نمونه ها در دنیا دانست و با توجه به اعلام برخورداری کرار از بمب های نقطه زن(بمب هایی با خطای اصابت ناچیز) می توان کرار را موشک کروزی دانست که می توان بارها و بارها از آن استفاده کرد. توانایی حمل تا چهار فروند موشک ضد کشتی کوثر با برد حدود 25 کیلومتر نشان دهنده این است که از همین ابتدا برای کرار مأموریت های دریایی نیز در نظر گرفته شده است. بنابراین با حمل این موشک به فواصل دور توسط کرار، کارایی عملیاتی این موشک افزایش می یابد. نکته دیگری که ازاین خبر اعلام شده بدست می آید این است که تعداد جایگاه های حمل محموله در کرار، 5 عدد است که یکی در زیر بدنه و چهار عدد در زیر بالها است. هر چند کرار به جز بمب های 250 و 500 پوندی و موشک کوثر در حال حمل تسلیحات هوا به زمین دیگری نمایش داده نشده است اما دور از انتظار نیست که نمونه هایی از این هواپیمای بی سرنشین مجهز به موشک های کوتاه برد ضد زره و پرتابگر راکت و یا موشک های هدایت شونده دیگر شود. در اینصورت با افزایش تنوع مهمات و تسلیحات قابل استفاده کرار به خوبی نقش یک پهپاد تهاجمی را ایفا خواهد کرد. با توجه به اینکه هواپیماهای تخصصی تهاجم زمینی کشور به تعدادی سوخو-25 فراگفوت محدود می شود، برای تکمیل تعداد چنین هواپیمایی هر 9 فروند کرار جای یک سوخو-25 را از نظر وزن محموله قابل حمل پر خواهد کرد. البته سوخو-25 دارای 11 جایگاه برای حمل محموله است و 9 فروند کرار 45 جایگاه بنابراین حجم تسلیحات قابل حمل با بکارگیری این پرنده افزایش می یابد. بعلاوه 9 فروند کرار توان حضور همزمان در 9 نقطه متفاوت را دارند که موجب پوشش بهتر مناطق مدنظر فرماندهان عملیات می شود. البته محدودیت 500 کیلوگرمی کرار باعث می شود تا همچنان به هواپیماهای بزرگتر برای حمل موشک های نسبتاً سنگین و بزرگ هوا به زمین نیاز باشد. بنابراین کرار می تواند برای حمله مکرر به نیروهای پراکنده و پر تعداد زمینی دشمن که خطر بیشتری نیز برای پرنده مهاجم ایجاد می کنند پرداخته و از ظرفیت خالی هواپیماهای دیگر مانند سوخو-25 برای ضربه زدن به اهدافی چون پلها یا تأسیسات بزرگ در نزدیکی خطوط دشمن استفاده شود. در اینصورت از دست رفتن هواپیمای بدون سرنشین با توجه تولید داخل و امکان جایگزینی آن در کوتاه مدت توان نیروهای خودی را کمتر فرسوده نموده و عواقب کمتری نیز به دنبال دارد. البته طبق اعلام مسئولان امر، کرار دارای سطح مقطع راداری پایین است که احتمال مورد اصابت قرار گرفتن آن را توسط دشمن کاهش و بقاپذیری رزمی آن را افزایش می دهد. [img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/6/27/94906_506.jpg[/img] [size=18]کرار مسلح به بمبی که به نظر می رسد قابل هدایت است[/size] در اینجا باید اشاره نماییم که سایر کشورهای دارنده پهپاد تهاجمی نیز در مخاطره آمیزترین عملیات های هجومی خود سعی بر استفاده از آنها دارند زیر هم هزینه های مالی و هم عواقب سیاسی کمتری در اثر از دست رفتن آن به بار می آید. به گزارش مشرق، امکان هدایت گروهی وسائل بدون سرنشین نیز از جمله قابلیت هایی است که کاربری آنها را برای افزایش حجم حمله بیشتر کرده و نفرات مورد نیاز برای هدایت عملیات را کاهش می دهد. بدین ترتیب که تنها یکی از هواپیماها به عنوان رهبر دسته هدایت شده و سایر افراد گروه با ارسال فرامین از آن تبعیت کرده و مسیر را می یابند که کارهای این چنینی در زمینه کنترل ربات با روشهای کنترل فازی و شبکه عصبی در دانشگاه های مختلف کشور به انجام رسیده و هواپیماهای بدون سرنشین به عنوان ربات های پرنده می توانند از این قابلیت برخوردار شوند. در نمونه های شناسایی کرار با توجه به وجود توان ارسال بلادرنگ(Realtime) تصاویر و داده های کسب شده از مناطق دشمن توسط سامانه های ساخت داخل، قابلیت دیگری برای این بدون سرنشین دوربرد را می توانیم انتظار داشته باشیم. با این امکان میزان آگاهی و توان تصمیم گیری فرماندهان برای مدیریت صحنه نبرد تا عمق خاک دشمن افزایش چشمگیری می یابد. همچنین با استفاده از کرار می توان برای موشک های بالستیک و موشک های دوربرد دیگر هدفیابی نمود. روش بکارگیری این نمونه از کرار به صورت پرتاب از روی پرتابگر با یک پیشران راکتی است که پس از اتمام انرژی آن رها شده و موتور جت خود پرنده روشن می شود. پس از اتمام مأموریت نیز با رسیدن به منطقه خودی چترهای تعبیه شده باز و بالشتک هوا در زیر پرنده فعال شده و عمل فرود انجام می شود. البته گفته شده در نمونه های بعدی از ارابه فرود برای نشستن بر روی باند استفاده خواهد شد اما قابلیت پرتاب کرار این امکان را می دهد تا از مساحت کوچکی در نزدیکی صحنه عملیات یا نقاط مرزی برای آغاز مأموریت استفاده کرد که به افزایش برد و مداومت پروازی هواپیما و راحتی بکارگیری آن در شرایط حمله گسترده دشمن و خطر زیر آتش بودن فرودگاه ها منجر می شود. بدین ترتیب هر نقطه می تواند محل آغاز مأموریت کرار باشد و دشمن برای از کار انداختن آن قبل از پرواز کار بسیار بسیار دشواری پیش رو دارد. با این قابلیت ها کرار می تواند در نقش مکمل بالگرد تهاجمی کبری و در کنار هواپیماهای تهاجم زمینی و پشتیبانی نزدیک کشور ایفای نقش کند. بر اساس اعلام رسانه ها در زمان رونمایی کرار، نمونه های بعدی علاوه بر مجهز بودن به ارابه فرود چرخدار، قابلیت حمل محموله بیشتر، برد پروازی بالاتر و امکان به کارگیری در یگان های دریایی را دارد. باید گفت در صورت تجهیز یگان های اعزامی به آبهای دور دست به کرار، قدرت دفاعی و همچنین تهاجمی آنها به میزان بسیار زیادی افزایش یافته و به نوعی دشمن باید با توان هوایی واحدها نیز درگیر شود. دور از انتظار نیست که در آینده بتوان کرار را به موشک های هوا به هوای کوتاه برد از نوع هدایت فروسرخ مجهز کرد. مثلاً موشک چابک و ارزشمند آر-73 که جزو بهترین موشک های هوا به هوای کوتاه برد جهان است تنها حدود 105 کیلوگرم جرم داشته که در نتیجه حمل 4 فروند آن ممکن است و با برد بیش از 20 کیلومتر به کرار امکان ایفای نقش رهگیر نقطه ای را نیز می دهد. نقشی که امروز توسط جنگنده های سرنشین دار با هزینه پروازی چندین برابر کرار در حال اجرا است و از سویی مداومت پروازی کرار نیز با آنها قابل مقایسه است. البته مقایسه کامل بین هواپیماهای سرنشین دار و بدون سرنشین در این نقش از حوصله این مطلب خارج است. [img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/7/4/96748_977.jpg[/img] سرعت بالای کرار که آن را در دسته هواگردهای High Subsonice یا سرعت بالای زیر سرعت صوت قرار می دهد علاوه بر کاهش مدت زمان اجرای عملیات و رسیدن به هدف امکان استفاده از آن را به عنوان هدف پرنده سرعت بالا ممکن ساخته است که به عنوان آخرین مبحث در این قسمت از گزارش به آن می پردازیم. همانطور که در بالا اشاره کردیم از پیش از انقلاب از هواپیماهای بدون سرنشین سریع برای آزمایش و تمرین با موشک های هوا به هوا و سطح به هوا استفاده می شد که با افزایش قابلیت های هواپیماها و بروز پدیده ای به نام موشک کروز، نیاز به وسیله ای برای شبیه سازی این اهداف و اجرای آزمایشات واقعی تر سامانه ها بوجود آمد. یکی از مأموریت های در نظر گرفته شده برای کرار ایفای نقش هدف پرنده سریع و با سطح مقطع راداری کم است که محک خوردن جدی سامانه های پدافندی کشور در برابر تهدیدات جدید شده و به افزایش توانمندی آنها با رفع نواقص و نقاط ضعف می گردد. هر چند برخی از ویژگی های کرار در مقایسه با پهپادهای رزمی سایر کشورهای دنیا کمتر است (مثلاً میزان محموله قابل حمل و سقف پرواز در مقایسه ام-کیو-9 ریپر آمریکایی) اما برتری های مهمی نیز در همین نمونه اولیه آن مشاهده می شود. با توجه به عزم جدی کشور در زمینه هواپیماهای بدون سرنشین در آینده نمونه های بهسازی شده کرار و سایر بدون سرنشین های بزرگ و دوربرد کشور جایگاه نیروهای مسلح کشورمان را در زمینه بکارگیری این وسائل پیشرفته بهبود داده و ضمن افزایش توان بازدارندگی، شمشیرهای بران و بی شمار کشور در صورت بروز حماقت از سوی دشمن خواهند بود. [url=http://www.mashreghnews.ir/fa/news/66813/کرارمهاجم-خستگی-ناپذیر-در-برد1000-کیلومتری]منبع[/url][size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size]

با تمام امکانات ویندوز 8 آشنا شوید پشتیبانی از چند مانیتور و قابلیت جدید استفاده از یک پس زمینه برای چند مانیتور. همچنین قابلیت اختصاصی کردن تسک بار برای هر مانیتور! دهمین نسخه اینترنت اکسپلورر هم قابلیت سویچ کردن بین اینترفیس مترو (مانند ویندوز فون 7) و اینترفیس قدیمی ویندوز را به راحتی به کاربر می دهد. پس مطابق میل خود می توانید از هر اینترفیسی که دوست داشتید استفاده کنید. این ها که کافی نیست. هست؟ در ادامه مطلب با ما باشید تا لیستی از مهمترین امکانات ویندوز 8 را مشاهده نمایید. • تمام اپلیکیشن های ویندوز 7، به راحتی روی ویندوز بعدی اجرا خواهند شد. • اطلاعات مربوط به آپدیت های امنیتی از این پس در پایین راست «صفحه ورود کاربر» قرار خواهند گرفت. • تسک منیجر جدید ویندوز اپلیکیشن ها را در زمان اکتیو نبودن، به حالت تعلیق در می آورد. (مصرف رم کمتر) • قابلیتی Reset and Refresh PC کل سیستم را پاک سازی کرده و آن را به حالت اولیه اش باز می گرداند. • نرم افزار مجازی سازی HyperV به طور پیشفرض روی ویندوز نصب خواهد بود. • پشتیبانی از چند مانیتور و قابلیت جدید استفاده از یک پس زمینه برای چند مانیتور. همچنین قابلیت اختصاصی کردن تسک بار برای هر مانیتور! • پشتیبانی از قابلیت چند لمسی برای اینترنت اکسپلورر 10 • بهبود قابلیت ذره بین براي دسکتاپ • قابلیت استفاده از کیبرد جدا (تایپ کردن با شست) • فضای ذخیره سازی آنلاین اسکای درایو، با تمام اپلیکیشن های تحت کلود یکپارچه می شود. • نرم افزار های ایمیل، تصاویر، تقویم و مخاطبان (People) با حساب کاربری ویندوز لایو عرضه شده و از مترو پشتیبانی می کنند. • تنظیمات مختلف در سراسر سیستم عامل در دسترس خواهند بود. • کاربران نسخه پیش نمایش ویندوز هم آپدیت های جدید را دریافت خاهند کرد. • حتی کامپیوتری با نسل اول پردازنده های اتم و 1 گیگابایت رم هم قادر به اجرا کردن ویندوز 8 می باشد. • در رابط کاربری، تمام اجزا به خوبی با پوشش مترو هماهنگ شده اند. مایکروسافت رابط مترو را به عنوان یک جزء هسته ای این سیستم عامل به کار برده است. • هم اپلیکیشن های تحت مترو و هم اپلیکیشن های کلاسیک ویندوز، در اپ استور مایکروسافت به فروش خواهند رسید. • دستگاه های مجهز به ویندوز هشت به NFC هم مجهز شده اند. آن ها را به هم بزنید تا اطلاعات را به سادگی دریافت یا ارسال کنید. • می توانید پسورد خود را مانند تلفن های اندرویدی با یک امضای لمسی وارد کنید. • اپلیکیشن ها می توانند با یک دیگر ارتباط برقرار کرده و هم را درک کنند! البته اگر برای این کار نوشته شده باشند. • نرم افزار آنتی ویروس داخلی هم در ویندوز 8 قرار خواهد گرفت. • نسخه ویندوز 8 برای تبلت ها مجزا از نسخه دسکتاپ نیست. • هنوز معلوم نیست چند ویرایش مختلف (مانند خانگی، حرفه ای و ...) از ویندوز هشت عرضه خواهند شد. • دستگاه های مبتنی بر ARM هم همگی پشتیبانی می شوند. البته نه در نسخه پیش نمایشی که برای دانلود آماده شده است. [color=orange]منبع:نارنجی[/color]

ماهواره 6تنی ناسا فردا به کدام نقطه زمین می‌خورد؟ / عکس و فیلم دانش > نجوم - ماهواره 6 تنی UARS ناسا که از سال 2005 / 1384 از کار افتاده، چند هفته‌ای است که به‌سرعت به زمین نزدیک می‌شود و طبق آخرین پیش‌بینی‌ها، بین ساعت 3 تا 8 صبح شنبه 2 مهر وارد جو داخلی زمین می‌شود. به گزارش اسپیس‌فلایت‌ناو، ماهواره UARS که در سپتامبر 1991 / شهریور 1370 برای مطالعه لایه ازن و پدیده‌های جو فوقانی در مدار زمین قرار گرفته بود، پیش‌از تدوین استانداردهای جدید ناسا درمورد سقوط ماهواره‌ها طراحی شده بود. پس از پایان ماموریت این ماهواره در دسامبر 2005 / آذر 1384 مهندسان مانوری برای سقوط کنترل‌شده این ماهواره سنگین‌وزن طراحی کردند که متاسفانه با شکست مواجه و به کاهش شدید ارتفاع ماهواره منجر شد. [img]http://khabaronline.ir/images/2011/9/B-1-USAR-1.jpg[/img] ماهواره با سرعت بیش‌از 8 کیلومتر بر ثانیه وارد جو داخلی زمین می‌شود و اصطکاک با مولکول‌های هوا، باعث افزایش دما، تنش‌های مکانیکی شدید و متلاشی‌شدن قطعات ماهواره می‌شود. شبیه‌سازی‌های ناسا که بخشی از آن‌را در فیلم زیر می‌بینید، حاکی از آن است که ماهواره در این مرحله به بیش‌از یکصد قطعه ریز و درشت تقسیم می‌شود که اغلب آن‌ها در جو می‌سوزند، اما پیش‌بینی می‌شود 26 قطعه بزرگ و سنگین به وزن مجموع 532 کیلوگرم از این مرحله سوزان بگذرند و به سطح زمین برسند. بزرگ‌ترین آن‌ها، محور 150کیلوگرمی ماهواره از جنس آلومینیوم و تیتانیوم است و پیش‌بینی می‌شود این 26 قطعه در محدوده‌ای به طول 800 کیلومتر به زمین برخورد کنند. تا روزهای اخیر به‌دلیل تاثیر فعالیت‌های خورشیدی بر جو، پیش‌بینی دقیقی از زمان ورود ماهواره به جو وجود نداشت. در حالی‌که مهندسان ناسا دو هفته قبل پیش‌بینی کرده بودند این ماهواره در اواسط مهرماه سقوط می‌کند، اما فوران‌های خورشیدی یک هفته گذشته و تابش شدیدتر پرتوهای فرابنفش که موجب انبساط جو زمین شد، فرآیند سقوط ماهواره را سرعت بخشید، طوری‌که فقط دو روز پیش اعلام شد که ماهواره در بازه 23 تا 25 سپتامبر / 1 تا 3 مهر وارد جو داخلی می‌شود. تصاویر گرفته‌شده توسط منجمان آماتور نیز نشان داد حرکت این جسم 6تنی بسیار نامنظم است و احتمالا به‌دلیل برخورد قطعه‌ای زباله فضایی به آن درحال لنگ‌زدن در مدار است. به‌ گفته مهندسان، پیش‌بینی دقیق محل سقوط این ماهواره بسیار دشوار است و بالقوه تمام نقاط زمین که از 57درجه شمالی تا 57درجه جنوبی واقع شده‌اند (تقریبا همه نقاط مسکونی زمین) در معرض سقوط قطعات ماهواره قرار دارند. ناسا احتمال برخورد این قطعات با یک انسان را 1 در 3200 اعلام کرده که 3 برابر استاندارد ناسا (1 در 10هزار) است. [img]http://khabaronline.ir/images/2011/9/B-3-USAR-2.jpg[/img] ادارهای ناسا به‌همراه رادارهای نیروهای هوایی ایالات متحده، حرکت این ماهواره را زیر نظر دارند و طبق آخرین خبرهای منتشرشده (در ساعت 14:45 جمعه 23 سپتامبر به وقت جهانی / 18:15 اول مهر به وقت ایران )، این ماهواره در مداری بیضوی به بیشترین ارتفاع 170 و کمترین ارتفاع 160 کیلومتر رسیده و این درحالی‌است که ده روز پیش (12 سپتامبر / 21 شهریور) مدار آن در بیشترین و کمترین ارتفاع 265 و 235 کیلومتری قرار داشت. آخرین پیش‌بینی‌ها از سقوط این ماهواره حاکی از آن است که ماهواره بین ساعت 0:00 تا 4:00 بامداد شنبه 24 سپتامبر 2011 به‌وقت جهانی(3:30 تا 7:30 صبح شنبه 2 مهر 1390 به وقت مرکزی ایران) وارد جو داخلی شده و قطعاتی از آن به زمین برخورد می‌کند. از آن‌جا‌که در ارتفاع فعلی، ماهواره تقریبا هر یک‌ساعت‌ونیم یک‌بار به‌دور زمین می‌چرخد، نمی‌توان محل فرود دقیق آن را تا دو ساعت پیش از فرود یعنی در دور آخر گردش به دور زمین مشخص کرد؛ با این حال در زمان مشخص‌شده، مسیر این ماهواره از اقیانوس هند، خاورمیانه، اروپا، اقیانوس اطلس، آمریکای شمالی و اقیانوس‌ آرام عبور خواهد کرد. البته احتمال تعویق فرود فضاپیما (به دلایل مختلف) را نباید از نظر دور داشت. [img]http://khabaronline.ir/images/2011/9/B-5-uars-3-reentry-hayabusa_3.jpg[/img] شایان ذکر است این ماهواره در زمان حرکت در جو داخلی، ردی درخشان از خود برجای خواهد گذاشت که منظره‌ای به مراتب درخشان‌تر از تصویر فوق (مربوط به فرود فضاپیمای هایابوسا در استرالیا) ایجاد می‌کند. برای کسب اطلاعات تکمیلی درمورد زمان و محل فرود قطعات این ماهواره به صفحه ماهواره UARS در ناسا مراجعه کنید. [url=http://khabaronline.ir/news-174801.aspx]منبع[/url]

[quote]روسها منافع خودشون را ميبينند ،ايرادي هم بهش وارد نيست ، منافع مليشون هست ... اشكال از اينطرفياست كه منافع ايران را در قرارداد لحاظ نكردند... استعفا نميخوان بدن امضاء كنندگان اين قرارداد ؟[/quote] یه بنده ی خدایی می گفت ما از همان اولشم می دونستیم روس ها چنین سامانه ای رو در اختیار ما قرار نمی دهند اما این قرارداد رو بستیم تا خیلی از چیز ها رو ثابت کنیم........

[quote]آمریکایی ها با ما بد کردن حرفی نیست ولی ما هم همچین خوب نبودیم بر خلاف عرف دیپلماتیک یه کار واقعا بد کردیم و به سفارت یک کشور که جزئی از خاک یه کشور حمله کردیم و نفرات اونو گروگان گرفتیم همه سفارت خانه ها محل جاسوسی هستن حتی مال خود ما این رسم اکثر اعضای سفارت خانه ها وابسته اطلاعاتی هستن مگه اون موقع شوروی جاسوسی نمی کرد بریتانیا جاسوسی نمی کرد همه این کار بودن بد به خیانت باشه روسیه بیشترین خیانت به ما کرد مجلس ما رو به توپ بسته سرزمین ما رو جدا کرده به عراقم که از همه بیشتر سلاح فروخت همین الانم که کم خیانت نمی کنه که دیگه همه می دونن از این عدم رابطه کشورهای بی خودی مثل چین و روسیه نفع می برن بد از اون ها عربستان سعودی و ترکیه قطع رباطه با آمریکا فقط به نفع یه عده هست ولی به نفع ملت نیست طبق چند نظر سنجی که انجام شده و چند وقت قبل خوندم شاید خونده باشید در میان کشورهای خاور میانه ایرانی ها بیشترین نظر مثبت نسبت به آمریکا دارن همیشه آمریکا دوستان خودشو بهتر شرقی ها ساپورت کرده یادتون نره[/quote] می دونی چه کسی سفارت امریکا رو تسخیر کرد؟؟اقای موسوی خوئینی ها و برخی از همکارانش ان هم بدون اطلاع امام چون می دانستند امام چنین اجازه ای به ان ها نخواهد داد.حضرت امام از انگلستان،شوروی و امریکا متنفر بود اما حاضر نبود به طور کامل با ابرقدرت ها قطع رابطه کنیم.شما دیدید که در زمان حیات حضرت امام سفارت شوروی و انگلستان در ایران دایر بودند و هیچگاه تعطیل نشدند از ان بدتر حتی زمانی که در جنگ عراقی ها به خون ما تشنه بودند ما رابطه ی دیپلماتیکمون رو با عراق قطع نکردیم.حتی امروز هم با این که با بسیاری از کشورهای غربی رابطه ی دوستانه ای نداریم و حتی برخی از ان ها علیه ما قطع نامه صادر می کنند می بینید که رابطه ی ما با ان ها همچنان پابرجاست.

با تشکر از جناب چکا به خاطر مقاله ی خوبتان اکراین و بلاروس دو کشوری هستند که شاید در ظاهر ساکت و ارام به نظر برسند اما فناوری های نظامی بسیار خوب و کارایی دارند و ما بایستی حداکثر استفاده رو از رابطه با این کشورها ببریم.انتقال فناوری های نظامی از این کشورها برای ما بسیار مهم است هرچند امروز نیز رابطه ی بسیار خوبی با این دو کشور داریم. این که گفته میشه ایران چند فروند از این سامانه رو خریداری کرده اصلآ بعید نیست.

من با داش علی موافقم اسرائیل الکی 300-400 تا کلاهک انبار نکرده است. دو فرض اینجا مطرحه: 1.اگر ایران به اسرائیل حمله ی پیشدستانه کند این بهانه را به صهیونیست ها خواهد داد تا از سلاح اتمی استفاده کنند و بعد با تبلیغات گسترده و مظلوم نمایی کار خودشون رو در نزد افکار عمومی جهان توجیه کنند. 2.اگر اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران حمله کنه این بهانه را به دست ایران می دهند تا ایران موشک باران خود را اغاز کند و در این صورت وقتی اسرائیل موجودیت خود را در خطر ببیند باز هم دست به استفاده از سلاح های هسته ایش خواهد برد،چون دیگر چیزی برای از دست دادن نخواهد داشت. البته هم ایران و هم اسرائیل با ان که این همه علیه هم رجز می خوانند اما هر دو طرف این را خوب می دانند که جنگ برای هر دو بسیار خطرناک خواهد بود.در ضمن به ایران ما هم حق بدهید که هسته ای شود چون از همه طرف محاصره ی هسته ای شده است از غرب اسرائیل از شمال روسیه و از شرق هم پاکستان و هندوستان. به امید پیروزی امت اسلام و نابودی صهیونیست ها

[quote]داداش هادی دستت درد نکنه خیلی ممنون بابت ایجاد تاپیک این بخش آخر هم خیلی جالب بود به خصوص این بخش (کره جنوبی با کمک الماز یک ورژن بومی از اس 400 را به نام M-SAM Cheolmae-2 ساخته خواهد شد . ) البته اگر تایید شده باشه[/quote] بعید می دونم چون کره ی جنوبی متحد امریکاست و امکانش بسیار پایین است که الماز فناوری های خاص خود را به راحتی در اختیار یک کشور رقیب بگذارد.

[quote][quote] هیچگاه نخواهند توانست در گذشته یا اینده اثر گذاری کنند چون در این صورت همه چیز تغییر خواهد کرد و توازن عالم برهم خواهد خورد)[/quote] نظریه دنیاهای موازی این جمله رو رد کرده دوست عزیز.[/quote] ops جان من نظریه ی دنیاهای موازی رو قبول دارم اما سفر در زمان (همین بعدی که درش زندگی می کنیم) خیلی بعیده فکرشو بکن اگر این فناوری به دست نا اهلان بیفته و ان ها بتوانند در گذشته یا اینده تاثیر گذاری کنند فاجعه بار خواهد بود.پس میشه نتیجه گرفت که حتی اگر سفر در زمان ممکن باشه تاثیر گذاری در گذشته یا اینده محال خواهد بود.من به حکمت خدا اعتقاد کامل دارم.