امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

والا واسه منی ک از سال 2007 - ۲۰۰۸ منتظر رونمایی شفق هستم و بعدشم خبر خرید 250 فروند سوخو-30 هرروز در رسانه ها دست ب دست میشد  و تا الانی ک هیچ خبری نشده و وضعیت فعلی نیروی هوایی رو همه میدونن ،  ازین دست خبرا هیجان انگیز نیست

 

حقیقتا تا تیک آف این جنگنده هایی ک در خبرها هس رو در پایگاههای شکاری کشور خودمون نبینم باور نمیکنم 

 

 

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نکته ای که مهمه تسلط کامل تو بسته های ارتقایی جنگنده در داخل هست

این چیزی که دیگران به ما نمیدن

بسته های ارتقایی شامل 

رادار

ایونیک 

جنگ الکترونیک 

و کنترل تسلیحات هست

 

اگر ما بتونیم به این موارد مسلط بشیم 

دیگه بیشتر بحث چابکی موتور و بدنه جنگنده مطرح میشه که میشه بصورت برون سپاری تهیه کرد

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک گمانه زنی تکرار شونده هم هست که صحبت از خرید 50 تا 70 فروند سوخو-35 و حدود 30 یا 40 فروند یاک و البته تعداد نامعلومی جی 10 میکنه و سوخو-30 را خریدش را کاملا رد میکنه. در کنار میل-28

 

در این مرحله که انتخاب چندانی نداریم باید تمام تلاش را برای خرید بکنیم. یک نوسازی ابتدایی ضروری است ولو با قربانی شدن برخی اهداف در خرید، هرچند دیگه نباید به قدری باشه که به ضد هدف نوسازی تبدیل بشه.

در کنارش حتما باید طرح های بومی دنبال بشه چون این مسیر همچنان ادامه داره.

 

ما در حوزه نیازهای اساسی در دورنما الان یکی موشک های مافوق صوت هست و دیگری همین بخش هوایی و موتور جنگنده.

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, majid363 گفت:

سوخو 30 سطخ مقطعش را هندی ها 15 متر مربع اعلام کردند جنگنده ای با این سطح مقطع را شما با تایفونها و رافال ها اعراب مقایسه کنید با سطح مقطع حدود 1 متر مربع که مجهز به موشک های امرام و متئور هستند 

تسلیحات هوا به هوای روسیه ( ار 73/ار 77) عملکرد ضعفی داشتن که هندی ها دنبال AIM132 و استرا برا جایگزینی با اونها هستند 

تو درگیریهای اخبر هم ( تو کارگیل و بمب باران مقر جیش محمد ) هندی ها از میراژ استفاده کردند 

حتی سوخو 35 هم رادارش قدیمی شده 

جی 10 سی و جی 31 رای ما بهتر از هر جنگنده روسی هستند

تو بحث بالگرد بر خلاف جنگنده بالگردهای روسیه  عالی هستند

 

این سطح مقطع مربوط به سوخو 30MK است نه sm . سوخو 30sm نسل 4.5 تلقی میشه و حتما سطح مقطع راداری اون رو کاهش دادند. بسیار احتمال داره که به دنبال sm2  باشند. این مدل رادار سوخو 35 رو داره. این رادار چون اسکن ارایه غیر فعال است یک سطح از اخرین تکنولوژی روز پایین تر است ولی از ان طرف برد بسیار بلندی دارد که جزو دوربرد ترین رادارهای هوا به هوا جهان است. سوخو 35 یک رادار باند ال برای مقابله با رادارگریزها دارد و دو رادار کناری و حتی عقبی که ادعا میشود پوشش 360 درجه به ان می دهد که تنها هواپیمای جنگنده است که مانند اواکس پوشش 360 درجه دارد. ما نمی دانیم هواپیمایی که انها در نظر دارند تهیه کند چه اپشن هایی دارد. شاید هم سوخو 30sm می خواهند. اگر هم سوخو30 و هم 35 بخرند احتمالا سوخو 30 را برای بیشتر نقش تهاجمی و 35 را برای نقش پدافندی در نظر گرفته اند یعنی بیشتر به دنبال نقش بمب افکن ان هستند. 

j10 جنگنده بسیار خوبی است. ولی نفش جنگنده نیمه سبک را دارد. شاید بعدا بتوان موشک pl15 انرا به سوخو هم تطبیق داد. ولی خود روس ها دارند رو چند نمونه موشک هوا به هوای موثر کار می کنند. کلا فعلا اظهار نظر سخت است چون معلوم نیست جنگنده با چه امکاناتی را قصد خرید دارند. 

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Like 2
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام خدمت شما

40 minutes قبل , sasasasa گفت:

این سطح مقطع مربوط به سوخو 30MK است نه sm

سوخو 30sm یک بروز رسانی برای سوخو 30 هست و نه مدل جدید آن . هدف اصلی اون هم بازار هند الجزایر مالزی و بقیه کشور هایی هست که سوخو 30 خریدند

یکی از مشکلات سوخو 30sm بحث استقرار موتور جدید al41 روش هست یعنی بدنه جدیدی طراحی نکردند و رو همون بدنه می خوان موتور جدید نصب کنند و گرنه مشکل موتور را نداشت ( فکر کنم موتور al41 حدود 4 درصد از موتور al31 قطر بیشتری داره ) 

منبع

رادار پرتوان هم مشکلات خودشو را داره هر چه توان بیشتر بشه سیستم های شناسایی دشمن زودتر می تونن حضور جنگنده دشمن را احساس کنند 

آگر قرار هست جنگنده روسی بخریم سوخو 35 با یک مدل رادار ارایه فازی فعال ( اسمشو یادم رفته) که 1000 ماژول فرستنده گیرنده داره و همزمان 30 هدف را می تون شناسایی کنه و با 6 تا درگیر بشه برای ما خوب هست 

 

  • Like 1
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , majid363 گفت:

سوخو 30 سطخ مقطعش را هندی ها 15 متر مربع اعلام کردند جنگنده ای با این سطح مقطع را شما با تایفونها و رافال ها اعراب مقایسه کنید با سطح مقطع حدود 1 متر مربع که مجهز به موشک های امرام و متئور هستند 

تسلیحات هوا به هوای روسیه ( ار 73/ار 77) عملکرد ضعفی داشتن که هندی ها دنبال AIM132 و استرا برا جایگزینی با اونها هستند 

تو درگیریهای اخبر هم ( تو کارگیل و بمب باران مقر جیش محمد ) هندی ها از میراژ استفاده کردند 

حتی سوخو 35 هم رادارش قدیمی شده 

جی 10 سی و جی 31 رای ما بهتر از هر جنگنده روسی هستند

تو بحث بالگرد بر خلاف جنگنده بالگردهای روسیه  عالی هستند

 

منابع معتبری سطح مقطع سوخو 30 رو حدود 5 متر اعلام کردن. اون اعلام 15 متر هندی ها توسط خود هند هم تایید نشد. 

سطح مقطع سوخو 30 حدود 5 متر مربع و سوخو 35 حدود 2 متر مربع هست

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان توقعشون روی رادار و جنگ الکترونیک جنگنده های قابل خرید خیلی زیاد هست 

رادار و سیستم های الکترونیک اگه طراحی و تحت کنترل خودت نباشه، روز مبادا گیرت میندازه 

هیچ کشوری هم دانش اولش رو با ما نمیده 

شاید تجهیزات رو شده رو بدن ولی برگ های برنده رو هرگز نمیدن 

 

برای این منظور در خصوص رادار و ایونیک و موشک های هوایی باید و باید روی پای خودمون بایستیم و خودمون طراحی کنیم و بسازیم 

در برون سپاری های نیروی هوایی تنها و تنها روی تجهیزات مکانیکی مثل موتور و بدنه میشه حساب باز کرد 

 

به عنوان نمونه 

اگر همین فردا 100 فروند جی 10 یا سوخو 35 بیاد تو کشور، 

ایا این نیروها در یک نبرد الکترونیک میتونن با جنگنده های امریکایی برابری کنن ؟؟ مطمئنا خیر 

شاید بتونن در مقابل چهارتا جنگنده عربی عملکردی نشون بدن ولی مقابل جنگنده های امریکایی با توانایی های الکترونیکشون نمی تونن موثر بشن

حداقل تجربه جنگ ایران و عراق رو داریم

 

راهکار هم اینه که خودمون در زمینه شاه کلید هوایی، یعنی بخش الکترونیک و رادارش حرف تازه ای رو کنیم و صاحب سبک بشیم

این صحبت رویا و خیال نیست

امروز در زمینه جنگ الکترونیک زمین پایه حرف برای گفتن داریم 

و در زمین رادار سازنده شدیم 

و در زمینه موشک پدافندی هم به پیشتازان نزدیک شدیم

سابقه ارتقا های خوبی هم داریم 

 

پس صاحب سبک شدن در  زمینه الکترونیک و رادار هوایی گامی مهم برای برتری هوایی هست

  • Like 1
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
7 minutes قبل , arminheidari گفت:

دوستان توقعشون روی رادار و جنگ الکترونیک جنگنده های قابل خرید خیلی زیاد هست 

رادار و سیستم های الکترونیک اگه طراحی و تحت کنترل خودت نباشه، روز مبادا گیرت میندازه 

هیچ کشوری هم دانش اولش رو با ما نمیده 

شاید تجهیزات رو شده رو بدن ولی برگ های برنده رو هرگز نمیدن 

...

پس صاحب سبک شدن در  زمینه الکترونیک و رادار هوایی گامی مهم برای برتری هوایی هست

سلام

برای صاحب سبک شدن در زمینه هایی که می فرمایید اول نیاز است که یک جایی بشود تکنولوژی مورد نظر و کاربرد آن را دید . مشکل امروزه ما این است که به خاطر سالها دور ماندن از تکنولوژی در هواگردها ، مسوولین که هیچ ، الان حتی طراحان و تکنولوژیست هایمان هم حتی تصوری از عملکردها و قابلیتهای سیستم های جدید ندارند .

  • Like 2
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

معمولا بعد سفریک مقام نظامی به روسیه همه شروع میکنن به اسم گذاری ناوگان سوخو 35و چیک میت و غیره اما بیاییم کمی واقع بین باشیم

 

اگه بخواهیم واقع بین باشیم خرید نظامی برای کشور ما متاسفانه 

 درگیر هزار و یک اما و اگر اقتصادی و سیاسی است و به همین راحتی نمی توان درباره آن نظر داد. به شایعات توجه نکنید

 

1-مسائل سیاسی 

الف توافق هسته ای ب مسائل منطقه ای سوریه یمن و....ج مسئله اسراییل عربستان و تنگه هرمز و خاورمیانه 

 

نظر شخصی بنده هم این است که بایستی تکلیف مسائلی بالا مشخص بشه

فراموش نکرده باشید  اس 300 هم بعد از توافق اولیه برجام و به قولی به عنوان یک امتیاز (سوای شکایت ایران از روسیه داده )شد 

 

 

دوستان می فرمایند سوخو 30 و 35 ،به اعتقاد من احتمال خرید سوخو 57 هم وجود دارد ! مسئله اینجاست که آیا کشور ما می خواهد بر اساس یک سری استاندارد پذیرفته شده(از سوی ابر قدرت های رذل ) بازی کند  یا خیر

 

2-مسائل اقتصادی 

حوزه اقتصاد و نحوه پرداخت هزینه این خریدها

 وضع اقتصادی کشور بر همه ما مشخص است ، پول فروش از کجا می خواهد تامین شود؟ اگه قرار به مبادله کالا به کالا و یا قسط بندی و ... به چه صورت خواهد بود ایا ما توان پرداخت داریم؟

 

سوابق خرید های قبلی از  روسیه وپشتیبانی سلاح ها و وضعیت آنها در برابر نمونه های غربی هم کاملا مشخص است

 

3-و در نهایت قوانین مختلف از جمله مقابله با دشمنان امریکا

 

همچون قانون کاتسا که حتی اجازه خرید جنگنده سوخو 35به مصر و اس 400به هندرو هم نمیده

 

 

امیدوارم من اشتباه کنم اما متاسفانه و متاسفانه  قبل از مذاکرات مجدد برجام امکان حضور این هواپیماها در ایران بعیده مگر توافقاتی در پشت پرده صورت گرفته باشه که حداقل با اون بتونن با فروش جنگنده های نه چندان پیشرفته ایران رو مجبور کنن در زمینه هسته ای و موشکی و منطقه ای با کشور های ابرقدرت( رذل که بهم قول داده اند اجازه قدرتمند کشور های دیگر را نمیدهند ) به توافق جدید یا قدیم برسد

  • Like 2
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
6 minutes قبل , iron_man63 گفت:

معمولا بعد سفریک مقام نظامی به روسیه همه شروع میکنن به اسم گذاری ناوگان سوخو 35و چیک میت و غیره اما بیاییم کمی واقع بین باشیم

 

اگه بخواهیم واقع بین باشیم خرید نظامی برای کشور ما متاسفانه 

 درگیر هزار و یک اما و اگر اقتصادی و سیاسی است و به همین راحتی نمی توان درباره آن نظر داد. به شایعات توجه نکنید

 

...

سلام

آخه این بار اونی که سفر کرده این رو گفته و دیگران ! شروع نکرده اند به شایعه ساختن .

ایشان هم بالاترین مقام رسمی نظامی کشور محسوب می شوند . حالا شما بفرمایید واقع بین باشید و به این شایعات ! توجه نکنید .

ویرایش شده در توسط oldmagina
  • Like 2
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
24 minutes قبل , oldmagina گفت:

سلام

برای صاحب سبک شدن در زمینه هایی که می فرمایید اول نیاز است که یک جایی بشود تکنولوژی مورد نظر و کاربرد آن را دید . مشکل امروزه ما این است که به خاطر سالها دور ماندن از تکنولوژی در هواگردها ، مسوولین که هیچ ، الان حتی طراحان و تکنولوژیست هایمان هم حتی تصوری از عملکردها و قابلیتهای سیستم های جدید ندارند .

 

دارن

اف 14 ها و میراژ ها نمونه های خوب تو کشور بود 

سابقه های ارتقا اف 4 اف 5 و سوخو 22 هم داریم 

ولی ارزش و اهمیت این کار رو نفهمیدیم 

در حالی که رژیم اشغالگر قدس سرمایه گذاری عظیمی رو این بخش انجام داده و داره میوه هاش رو با ارتقا جنگنده های دیگر کشورها حتی بلوک شرق میچینه 

 

علت چیه ؟؟

به نظر بنده نبود مدیری همچون شهید ستاری هست که کارهای جزیره ای رو به روال تبدیل کنه 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
46 minutes قبل , oldmagina گفت:

سلام

آخه این بار اونی که سفر کرده این رو گفته و دیگران ! شروع نکرده اند به شایعه ساختن .

ایشان هم بالاترین مقام رسمی نظامی کشور محسوب می شوند . حالا شما بفرمایید واقع بین باشید و به این شایعات ! توجه نکنید .

ببخشید اصلا دوس ندارم بحث راه بندازم و بحث کنم اما این مقام بالای نظامی 

(((سردار باقری: قرارداد خرید تجهیزات دفاعی-نظامی از روسیه پیگیری میشود

این قراردادها پس از لغو تحریم تسلیحاتی  ایران منعقد شده و در این سفر درباره اجرایی شدن آن مذاکره خواهیم کرد.)))

 

معمولا روسیه به ایران میگه قبل بازگشت به برجام و .... امکان انجام قرار داد نیست

حالا این نظر منه 

البته امیدوارم امیدوارم فردا روسیه به ایران بگه چون شما مقابل امریکا ایستاده اید در سوریه کنار ما بودید من 70تا چیک میت و 70سوخو35بعلاوه 400موتور al 41و پشتیبانی 20ساله به شما میدم 

 

اما متاسفانه قدرتمند شدن حتی ذره ای ایران در اولین گام ودر نقطه مقابل  بیشتر به ضرر روسیه هست تا حتی اسراییل جون هیچ کس دوسدار همسایه قدرتمند در کنار خود نیست 

  • Like 1
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جی ۱۰ خیلی پتانسیل داره. آپدیت هاش هم در حریانه

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
22 hours قبل , iron_man63 گفت:

معمولا بعد سفریک مقام نظامی به روسیه همه شروع میکنن به اسم گذاری ناوگان سوخو 35و چیک میت و غیره اما بیاییم کمی واقع بین باشیم

 

اگه بخواهیم واقع بین باشیم خرید نظامی برای کشور ما متاسفانه 

 درگیر هزار و یک اما و اگر اقتصادی و سیاسی است و به همین راحتی نمی توان درباره آن نظر داد. به شایعات توجه نکنید

 

1-مسائل سیاسی 

الف توافق هسته ای ب مسائل منطقه ای سوریه یمن و....ج مسئله اسراییل عربستان و تنگه هرمز و خاورمیانه 

 

نظر شخصی بنده هم این است که بایستی تکلیف مسائلی بالا مشخص بشه

فراموش نکرده باشید  اس 300 هم بعد از توافق اولیه برجام و به قولی به عنوان یک امتیاز (سوای شکایت ایران از روسیه داده )شد 

 

 

دوستان می فرمایند سوخو 30 و 35 ،به اعتقاد من احتمال خرید سوخو 57 هم وجود دارد ! مسئله اینجاست که آیا کشور ما می خواهد بر اساس یک سری استاندارد پذیرفته شده(از سوی ابر قدرت های رذل ) بازی کند  یا خیر

 

2-مسائل اقتصادی 

حوزه اقتصاد و نحوه پرداخت هزینه این خریدها

 وضع اقتصادی کشور بر همه ما مشخص است ، پول فروش از کجا می خواهد تامین شود؟ اگه قرار به مبادله کالا به کالا و یا قسط بندی و ... به چه صورت خواهد بود ایا ما توان پرداخت داریم؟

 

سوابق خرید های قبلی از  روسیه وپشتیبانی سلاح ها و وضعیت آنها در برابر نمونه های غربی هم کاملا مشخص است

 

3-و در نهایت قوانین مختلف از جمله مقابله با دشمنان امریکا

 

همچون قانون کاتسا که حتی اجازه خرید جنگنده سوخو 35به مصر و اس 400به هندرو هم نمیده

 

 

امیدوارم من اشتباه کنم اما متاسفانه و متاسفانه  قبل از مذاکرات مجدد برجام امکان حضور این هواپیماها در ایران بعیده مگر توافقاتی در پشت پرده صورت گرفته باشه که حداقل با اون بتونن با فروش جنگنده های نه چندان پیشرفته ایران رو مجبور کنن در زمینه هسته ای و موشکی و منطقه ای با کشور های ابرقدرت( رذل که بهم قول داده اند اجازه قدرتمند کشور های دیگر را نمیدهند ) به توافق جدید یا قدیم برسد

سلام شما کانال تلگرامی دارید؟ چون عین این مطالب اونجا عنوان شده!

ویرایش شده در توسط arjmandi
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 hours قبل , arjmandi گفت:

سلام شما کانال تلگرامی دارید؟ چون عین این مطالب اونجا نقل شده!

 بسم ا.. 

اول قرار ما این بود که دوستان خودشون تحلیل داشته باشند  و از دیگران کپی نکنند . 

دوم فرض بر این است که خبر محقق هم نشود . بررسی و تحلیل و مطالبه گری چه ایرادی دارد ؟؟ 

یعنی در این مملکت فقط باید نشست و زانوی غم بغل گرفت که ای وای همه چیز از دست رفت !!!!

این چه رفتار نامناسبی هست که باب شده و همه از آن تقلید می کنند !!!!

عوض کنند روند تحلیل خودشون را .... 

 

  • Like 2
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط MR9
      موقعیت قرارگاه مرکزی منافقین :
       
      در 90 کیلومتری شمال بغداد ،پس از عبور از شهر "الخالص" به "قرارگاه  اشرف" خواهید رسید.این پادگان با وسعت6 در 8کیلومتر مربع تا سال 1365 هجری شمسی تحت عنوان "معسگر الخالص الخاص" محل استقرار یکی از تیپ های گارد ریاست جمهوری صدام حسین بود.این پادگان از شمال به انبارهای بزرگ مهمات و تسلیحات و یک روستای کوچک عراقی،از شرق به یک فرودگاه متروکه،از جنوب شرق به روستای "شیخ شنیف" ، از جنوب به یک مرکز مرغداری و از غرب به جاده بغداد- کرکوک محدود شده است."اشرف بزرگ" 12*10 کیلومتر مربع است  که پادگان اشرف و زمین های اطراف آن را شامل می شود.
       
        
       
       
       
       
      پس از اخراج مسعود رجوی به عراق و ملاقات او با صدام حسین ، این پادگان بطور کامل تحویل گروهک منافقین  شد و  آنها پایگاه های خود در سلیمانیه و کرکوک را جمع آوری کرده و از سال 1366 هجری شمسی تحت عنوان به اصطلاح "ارتش آزادیبخش ملی " در این محل تجمع کنند.
      در کیلومتر 90 جاده قدیم بغداد-کرکوک انشعابی از قسمت شرقی، شما را به درب اصلی پادگان اشرف هدایت خواهد کرد.شمال و جنوب این جاده آسفالته و فرعی محل استقرار 2 گردان ارتش صدام حسین ،گروهان رادار،گروهان موشکی پدافند هوایی و مقر سازمان استخبارات صدام حسین است که در نزدیکی ورود به پادگان قرار دارد.از سال 1365 شمسی تا زمان سرنگونی صدام  حسین ،نقش این نیروها پدافند هوایی،حفاظت بیرونی و کنترل ورود و خروج به پادگان اشرف بود .
       
       
        
       
       
      مرصاد ، کمینگاه منافقین 
      ببرها وارد می شوند :
       
      اگر چه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران ( ارتش  جمهوری اسلامی ایران ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی  ، بسیج و..)  در جریان عملیات مرصاد ، شکست سنگینی بر پیکره گروهک منافقین وارد آورد ، بازماندگان فرقه رجوی ، مجدداً نیروی های باقی مانده خود را در قرارگاه های  متعدد خود در عراق ، جمع آوری و با حمایت رژیم بعثی ، فعالیتهای خود را از سر گرفتند . اما بدنبال شکست مفتضحانه رژیم بعثی حاکم بر بغداد در مقابل تهاجم گسترده نیروهای ائتلاف به منظور بازپس گیری کویت در ماه مارس 1991 و بغرنج شدن وضعیت در این کشور که همراه با بروز تشنجات و حرکتهای مسلحانه در شمال و جنوب آن گردید ، باعث شد تا گروهک منافقین  با یک بن بست غیر قابل تصور مواجه گردد .
       
       

       
       
      به همین دلیل ، تروریستهای مسلح این گروهک ، دست به تحرکات جدیدی در داخل خاک ایران زده و در یکم آوریل 1991 ، با استفاده از شرایط حاد منطقه ، یکسری اقدامات مسلحانه تروریستی  در غرب ایران ، بویژه ارتفاعات استان کرمانشاه  را رقم زدند که موجبات به شهادت رسیدن صدها نفر از شهروندان کرد ساکن در این منطقه را فراهم آورد .
      بنابراین در پاسخ به شرارتهای این گروهک تروریستی ، در بامداد روز 5 آوریل ، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران  با استفاده از 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-4E ، جمعی پایگاه سوم شکاری (TFB-3)  یک ضربت اساسی را به پادگان اشرف که قرار گاه مرکزی این گروهک بشمار می رفت ، وارد آورد که درعمق 80 کیلومتری داخل خاک عراق و در 28 کیلومتری شمال شهر  خالص  قرار داشت . 5 دقیقه بعد از این حمله ، 9 فروند جنگنده- بمب افکن F-5E جمعی پایگاه چهارم شکاری (TFB-4) بقیه تاسیسات این قرار گاه را با مهمات سنگین مورد حمله قرار دادند که براساس اطلاعات منتشر شده ، تلفات گسترده ای را موجب گردید .
       

       
       
      با این حال ، در جریان این حمله غافلگیرانه  ، خدمه یکی از فانتوم های شرکت کننده ( سریال 6688-3) موفق به اجرای صحیح مانور POP-UP نگردید و هر دوخدمه مجبور به اجکت شده و توسط شبه نظامیان مستقر در منطقه  بازداشت و بسرعت به دولت عراق تحویل داده شدند
       
       

       
      بقایای فانتوم ساقط شده نیروی هوایی به سریال 6688-3
       
       
      در شمال عراق ، دولت ترکیه که سالهاست در حال جنگ غیر رسمی با شورشیان حزب کارگران کرد که به شکل محرمانه از حمایتهای اطلاعاتی و تسلیحاتی دولت وقت عراق بهره می برد ، قرار داشت ، به منظور سرکوب این شورشیان ، چندین عملیات رزمی را در امتداد مرز با ایران ، طراحی و اجرا نمود .
       

       
       
      در جریان این عملیات رزمی ، فانتوم های  نیروی هوایی ترکیه بارها و بارها حریم هوایی ایران را مورد تجاوز قرار داده و نقض نمودند و در این سو ، در موارد متعددی  ، رادار مراقبت منطقه ، هشدارهای لازم را به ترکها ارسال نمود ولی علی الظاهر نیروی هوایی ایران هرگز عملیات رهگیری را اجرا ننمود . این مساله  را می توان بدین دلیل تشریح نمود که  تایگرهای مستقر در پایگاه دوم شکاری ،اگر چه بسیار سریع تر از فانتوم های ترک بودند اما بدلیل اینکه  تیم های ضربتی نیروی هوایی ترکیه توسط جنگنده های F-16C این نیرو  اسکورت می شدند ، حضور تایگر عملاً بی اثر بشمار می رفت . به همین علت ، فرماندهی وقت نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت تا سازمان رزم پایگاه دوم شکاری را با اعزام جنگنده های MIG-29 که به تازگی از اتحاد شوروی تحویل گرفته شده بودند ، تقویت نماید .
       
       

       
       
      اعزام فالکروم های تهرانی  ، اگر چه در ابتدا به شکل موقت به این پایگاه مامور شده بودند ، اما با تغییر شرایط ، این استقرار به شکل دائمی در آمد و اسکادران 22 تاکتیکی نیروی هوایی (TFS-22) با حضور میگ های روسی تشکیل گردید و از آن سو ، تمامی  تایگرهای موجود در این پایگاه (F-5E) به اسکادارن 21 تاکتیکی (TFS-21) انتقال یافتند .
       
      با فروکش کردن آتش جنگ در آسیای جنوب غربی ، شرایط تقریباً به حالت عادی بازگشت ، اما این آرامش زیاد بطول نیانجامید ، چرا که در سال 1994 ، گروهگ منافقین مجدداً با اعزام تیم های ترورویستی بداخل کشور ، به شکل منظم دست به تخریب ، ترور مردم عادی و شماری از مقامات ارشد نظامی و غیر نظامی  زدند .
       
       

      سپهبد شهید صیاد شیرازی 
       
       
      د رنتیجه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، مجدداً ماموریت یافت تا حملات هوایی خود را علیه قرارگاه مرکزی این گروهک در داخل خاک عراق ، از سر بگیرد .
      این ماموریت کمتر شناخته شده ، توسط یکفروند جنگنده- بمب افکن F-5F و سه فروند جنگنده – بمب افکن F-5E جمعی پایگاه دوم شکاری در 9 نوامبر 1994 اجرا گردید . در این حمله جمعاً 16 تیر مهمات هوا به زمین مارک-82 به روی هدف حمل شد و پرنده های رزمی با موفقیت کامل و بدون خسارت جانبی ، ماموریت خود را به انجام رساندند .
       
       

       
       
      اما بدلیل اینکه این حمله غافلگیرانه  در داخل محدوده موسوم به منطقه پرواز ممنوع (NO FLY ZONE) شمال عراق که توسط ایالات متحده و بریتانیا حفاظت می گردید ، انجام شد ، به محض اطلاع از وقوع این حمله ، 20 فروند جنگنده  متحدین شامل  جنگنده – بمب افکن های F-16  و F-15 نیروی هوایی ایالات متحده به منظور رهگیری این دسته پروازی از پایگاه های خود واقع در خاک ترکیه به پرواز در آمدند که با توجه به پایان ماموریت دسته رزمی نیروی هوایی ایران ، برخوردی میان این دو پیش نیامد . 
       

       
       
       
      پی نوشت :
       
      1- پلان های رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و توسط مترجم طراحی شده است 
      2-  در این انجمن ، بیشتز از حماسه های گردان های تامکت و فانتوم گفته شده ، باشد که  این تاپیک گوشه ای از حماسه های تایگرهای مظلوم نیروی هوایی که تلفات قابل توجهی را هم در جنگ تحمیلی متحمل شده است ، بیان نماید .
       
       
       
      منبع : با اندکی تصرف ، IRANIAN TIGERS AT WAR  BY BABAK TAGHVAEE
       
       
        این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ،
      بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود . 
      در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .
       
       مترجم : MR9      
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.