موشک «ناوهواپیمابر کش» چینی ها هم با یک مانور در میانه مسیر، سرعتش رو کم میکنه : این نمودار هم جالبه و برد بدون مانور موشک رو با برد مانور دار مقایسه کرده :

لطفا پست بالا رو حذف کنید : همان هوانیروز رو به روزرسانی و مدرن کنند ، هزینه ش از ساخت یک ناوگان جدید از پهپادها که قراره این کار رو کنند ، کمتر می شه . در حالت عادی یک هلیکوپتر داریم که علاوه بر داشتن یک مسلسل سنگین ، حداقل 20 تا راکت هیدرا حمل می کنه و می تونه حداقل چهارتا موشک هوشمند حمل کنه . ولی برای ساخت یک ناوگان پهپادی از خانواده ی مهاجر که بتونه کار یک هلیکوپتر رو انجام بده ، باید حداقل 10 تا پهپاد داشت که هر پهپاد هم نیاز به داشتن یک خلبان داره و چون راکت های معمولی کارایی چندانی ندارند ، باید راکت های هوشمند و گرانقیمت تر رو استفاده کرد و تعداد سورتی پروازهای این پهپاد ها باید بیشتر باشه . در شرایط حساس هم که نیرو به پشتیبانی سنگین نیاز داره ، عملا نمی شه از این پهپاد ها استفاده ی موثر کرد . فرض کنید در یکی استان های غربی ، نیروهای محلی ما که خبر رسیدن یک گروه ده تا بیست نفره از اعضای پژاک رو می شنود ، بلافاصله مقدمات یک کمین رو مهیا می کنند و کمین می زنند و در حین درگیری نیاز به پشتیبانی پیدا می کنند ، اونوقت چی !؟ آیا یک پهپاد می تونه پشتیبانی آتش و دقت و مداومت پروازی لازم رو داشته باشه !؟ مسلما خیر . علاوه بر این ، اگر بخواهیم از لحاظ اقتصادی حساب کنیم ، داشتن یک هلیکوپتر که در نهایت به 2 خلبان و تعدادی محدودی پشتیبان نیاز داره و حداقل 40 سال ( به استاندارد ایران ) ازش استفاده می شه ، بهتر از داشتن 10 تا پهپاد با 10 تا خلبان( اپراتور ) و پشتیبان هست . آموزش 2 تا خلبان و حفظ آمادگی رزمی اونها و تامین مالی اونها در نهایت هزینه ی کمتری نسبت به داشتن 10 تا اپراتور داره . زمان قدیم هم ، هم نیزه بود ، هم گرز ، هم تبر ، هم شمشیر و هم سپر و زره ... اگه مسئولین ما احتمالا در زمان قدیم به سر می بردند ، احتمالا اینجوری استدلال می کردند : « مرگ دست خداست و نیرو باید شهادت طلب باشه ، برای همین سپر و کلاه خود و زره نیاز نداره !!! خب ، نیزه هم داره ، پس دیگه باید کل سپاه رو با نیزه مسلح کنیم و نیازی به ساخت گرز و تبر و شمشیر و خنجر هم نیست . سرباز هم باید 18 ساله باشه . » نتیجه هم می شد قتل عام یک مشت نیزه به دست آموزش ندیده ی 18 ساله که در نهایت از فرمانده شون به عنوان کسی که فرمانده ی یک گردان که تا نفر آخر شهید شدند ، قدردانی می شد و در مورد رشادت هاشون و مرگ مظلومانه شون حماسه سرایی و سینه زنی و نوحه خوانی می شد . قصدم تمسخر نیست ولی عزیزان راه و روش رو بلد هستند و برای هر کار غلطشون یک توجیح دینی می تراشند و از اعتقادات مردم سو استفاده می کنند و به این بهانه ، هر کس هر انتقادی کرد رو ، ساکت کنند . نمونه اش همان جریان غواص ها که نمی دونم این آقایون چطور این فرمان رو صادر کردند !؟ اگه قرار بود خودشون یا خانواده شون هم جزء اون غواص ها بودند هم چنین فرمانی می دادند !؟ ( چطور انتظار داشتنند یک نیروی غواص از یک رود خروشان و عریض با شنا بگذره ، و بعد در حالی که خسته شده و فقط با داشتن یک کلاشینکف و لباس های نامناسب و پای برهنه به خط دفاعی که به گفته ی خودشون از بهترین خطوط دفاعی جهان تا اون تاریخ بود حمله کنند !؟ ) از این هم بگذریم که چطور عزیزان که می دانستند نیروهای نظامی ایران تمام توانش در آن سال ها بر روی نیروهای زمینی و پیاده نظام عمدتا آموزش ندیده بود ، برای عملیات جاهایی رو انتخاب می کردند که هم نیروی پیاده کارایی کمتری داشت و هم به شدت محافظت شده بود !؟ اینکه چرا به جای انتقال یک لشکر 200 هزار نفره به غرب کشور و عملیات در مناطق نسبتا کوهستانی که لشکرهای مکانیزه ی عراق تحرک کمتری داشتند ، می رفتند در جایی عملیات می کردند که لشکرهای مکانیزه ی عراق می توانستند بیشترین تحرک پذیری رو داشته باشند . علاوه بر این ، هر کسی که نقشه ی ایران و عراق رو بگذاره روبه روش ، به صورت منطقی با این سوال مواجهه می شه که چرا ایران از مناطقی غربی خودش که تحت کنترلش بودند و مزیت جغرافیایی داشت ، مرکز عراق ، بغداد رو مورد تهدید قرار نمی داد که می رفت جنوب عراق رو تهدید کنه !؟ ( اگر اشتباه نکنم ، طرح های عملیاتی آماده ای از پیش از انقلاب برای حمله مستقیم به بغداد کشیده شده بود ) 30 سال گذشته ، فرماندهان ما حتی حاضر نیستند به ابتدایی ترین سوال ها پاسخ بدهند و مسلم هست که نتیجه ی این عدم پاسخگویی وضع فعلی نیروهای نظامی ما می شود که تنها سرمایه اش نیروهای انسانی مخلصی هستند که جان بازی می کنند . http://upload-images.jianshu.io/upload_images/4893979-109bc2c79c64906e.jpg?imageMogr2/auto-orient/strip|imageView2/2/w/1240 هر شخص منطقی که این نقشه رو ببینه ، اذعان می کنه که هدف قرار دادن بغداد و حمله به اون خیلی راحت تر از حمله به فاو و بصره برای ایران بوده و هست .

سلام علیکم استفاده از تجارب دیگران ، مسیر بسیار بهتری را بلحاظ طراحی برای ما ایجاد می کند غلاف توسعه داده شده برای راکتهای هدایت لیزری هیدرا کالیبر 70 م.م توسط شرکت " تالس " پی نوشت : شرکتهای تسلیحاتی غیر دولتی (غربی / شرقی ) برای بازاریابی و فروش محصولات ، در کنار استفاده از فناوریهای جدید و افزایش مرگباری سلاح ، دو مفهوم دیگر ، یعنی " استفاده از یک شناسه متناسب " و همچنین " ظاهر و ارگونومی " را هم مدنظر قرار می دهند . نتیجه طبیعی و بلافصل این وضعیت ، این هست که برای ما بعنوان سازنده سلاح ( با هر کیفیت و کمیتی ) بسیار پراهمیت خواهد بود که این سه مفهوم در کنار هم مورد توجه قرار گیرد .

علیکم السلام ویدئو مربوطه https://www.aparat.com/v/snjLd چندتا مشکل دارم اول اینکه ویدئو معلوم نیست در چه محلی و چه تاریخی اتفاق افتاد و بابک تقوایی ادعا میکنه به گفته خلبان های ارشد اف4 در سالهای 2012و2013 در مرز ایران و افغانستان رویا رویی داشتن . دوم اگر مرز افغانستان بود من دقیقا اطلاع ندارم هواپیما اف 4 داشته باشد پایگاه مشهد و یا بجنورد به فرض اینکه اف4 نداشته باشد مشهد معمولا برای سفر های رهبری نیرو هوایی میگ 29 و اف 4 در مشهد مستقر میکنه ان هم به گفته بابک تقوایی احتمال اف 18 مشغول جمع اوری اطلاعات بوده برای رصد تحرکات اطلاعاتی ایران بعید نیست در این سفر ها با گروه ها ومقامات افغانستان دیداری نشه ویا حتی پاکستان در پوشش زیات امام رضا نکته دوم در مورد گزارش نیرو هوایی دربارهی شی های نوارانی درفضا ایران و تاسیسات هسته ای

https://www.mashreghnews.ir/photo/783568/عکس-نمایشگاه-دستاوردهای-فناورانه-پژوهشگاه-فضایی-ایران زحمتش با دوستان یکی این عکس هارو پست کنه البته اخبار بیشتر سایت پژوهشگاه فضایی متوانید ببنید فکر کنم هفته جهانیه فضا است بگذریم صحبتی از پرتاب ماهواره نمی کنیم چوب خط دوستان پر شده یکی از خبر ها جالب این خبر زیرجدید نیست هرچند قبلا گفته شده روی سار کار میکنن http://isrc.ac.ir/اخبار-و-رویداد/اخبار/اخبار-داخلی/۱۵-پروژه-ماهواره‌ای-در-کشور-در-حال-اجرا-است ئیس پژوهشگاه فضایی ایران با اشاره به دستاوردهای جدید این پژوهشگاه افزود: محموله سنجشی سار جزو دستاوردهای جدید پژوهشگاه بود که در این نمایشگاه معرفی شد، همچنین برخی از تکنولوژی‌های خاص در موتور انتقال مداری و اینترنت اشیاء و کاربرد در حوزه کشاورزی از دیگر دستاوردهایی بود که در این نمایشگاه معرفی شد.

بسم ا.... نیروهای ارتش ومقاومت خودشون رو به دروازه های شهر المیادین در نزدیکی مرز با عراق رسوندن نیورهای خودی دراین پیشروی مسیر شهر دیرالزور به المیادین رو پاکسازی و خودشون رو به ورودیهای شهر رسوندن . بهتر بود قبل از حرکت به سمت المیادین شهر الموحسن مورد حمله قرار میگرفت الان داعش میتونه از حاشیه فرات نیروهای سوری رو مورد حمله قرار بده ممکنه علت فشار مستقیم به المیادین کم کردن حملات داعش به جاده السخنه به دیرالزور باشه نیروهای خودی عمل کننده در پیشروی به سمت منطقه تی 2 و بعد المیادین و یا ابوکمال هم با توجه به حملات اخیر داعش پیشروی رو متوقف کردن . جاده دیرالزور المیادین منطقه قابل اتکایی نداره واگر مواظب نباشیم به همین سرعتی که پیشروی کردیم به همین سرعت هم عقب نشینی میکنیم نبرد ابی محمد العدنانی داعش از هفته قبل حمله همه جانبه ایی رو با پیشتازی صدها نیروی انغماسی و چندین انتحاری در سرتا سر جبهه دیرالزور از روستای ابوعمر گرفته مناطق کباجب شولا السخنه تا ایستگاه تی 3 رو ترتیب داده هنوز هم درگیری بخصوص اطراف شولا والسخنه ادامه داره . به نظر میاد داعش یک پیشروی عمیق و وسریع رو برای این حمله در نظر گرفته بود . قطع کردن ارتباط تدمر -دیرالزور در منطقه الشولا و سخنه تصرف ایستگاه تی 3 و پیشروی در طول جاده تدمر ورسیدن داعش به شهر تدمر یه چیزی شبیه حمله سال 2015 داعش به تدمر و تصرف این شهر در اون سال هم شهر السخنه وایستگاه تی 3 بشدت مورد حمله قرار گرفتن . در حمله اخیر شدیدترین درگیریها در ایستگاه تی 3 رخ داد جایی که نیروهای انغماسی داعش با نیروهای مقاومت دست به نبرد تن به تن زدن ودهها عضو داعش در این درگیری به درک واصل شدن. از تلفات دو طرف امار دقیقی در دست نیست . چهار ده نیروی حزب ا.. در دو روز اول درگیری به شهادت رسیدن . اگر اخبار داخلی رو هم پیگری کرده باشید متوجه میشیم تشییع جنازه چندانی از شهدایی افغانی و پاکستانی و ایرانی در کار نبوده حتی از سوریها هم همینطور دو تشییع جنازه بوده که مربوط به درگیریها غوطه و حماه هستنو حداکثر یکی مربوط به درگیریهای درالزور . دیگه این آخرین دست پا زدن های داعشه . نیروهای داعش حتی موفق شدن خودشون رو به روستای طیبه در شمال السخنه برسونند اما موفق به تثبیت نشدن ودو باره عقب کشیدن با توجه به بافت بیابانی منطقه دو طرف نمی تونند مناطق رو تثبیت کنند به خصوص داعش که در موضع حمله قرار داره حمله ناکام داعش به جبل الثرده در شهر دیرالزور بخشی از تصاویر منتشر شده توسط داعش شکار تانک ارتش در حماه در غوطه شرقی دمشق و منطقه عین ترما مخالین با انفجار چندین تونل بمگذاری شده در زیر مواضع ارتش تعدادی از نیروهای سوری رو شهید کردن . امار مخالفین 55 تا 65 نفر اما اون چیزی که تا حالا سندیت داره اسامی 15 تا 23 سرباز سوری شهید است در باشکوی شمال حلب هم تروریستها برای قطع مسیر نبل الزهرا وحلب دست به حملاتی زدن که با مقاومت مدافعین همیشه سرافراز نبل و الزهرا و به جا گذاشتن چندین جناز ه مجبور به عقب نشینی شدن ودر این حملات دست کم 12 تروریست به درک واصل شدن 5 تن از مدافعین منطقه هم شهید شدن برخی از ادوات شکار شده داعش در حماه ودیرالزور+ زرهی ارتش در حماه اما همزمان با حملات داعش به مسیر دیرالزور تدمر نیروهای نفوذی داعش و با همدستی برخی از ساکنین محلی که احتملا جز مخالفین بودن موفق شده بعد از یک سری درگیری مختصر شهر القریتین رو تصرف کنند بهتره بگیم ارتش و پلیس سوریه شهر ور تخلیه کردن نیروهای کمکی وارد منطقه شدن و از دیروز مناطق پیرامونی شهر رو پاکسازی کردن و منتظر دستور اصلی برای پاکسازی کامل القریتین

در مورد گزارش بابک تقوایی که داره به انگلیسی ترجمه می کنه بگذریم مشرق نیوز چندتا تصویر از مهاجر 4 با راکت هایدرا 70 نشان داده فرقی به حال ما نداره اگیر هدایت لیزری نباشه فرقی با موقعی که ارپی جی داشته نداره تعداد زیادی سیستم های هدایت لیزری ونیمه لیزری شلیک فراموش کن بر پایه هایدرا 70 ساخته شدن سیستم APKWS سیستم خوبیه حداقل نیازی به دست زدن لانچر وخود بالگرد یا هواپیما نیست و اپتیک سیستم بخوبی در مقابل اتش موشک و شرایط محیطی حفاظت شده ولی خوب باید لیزر روی هدف قفل باشه تا بتونه هدف رو مورد اصابت قرار بده https://www.aparat.com/v/1VgLU این سیستم LOGIR با قابلیت شلیک کن وفراموش کن مشکل اصلی مثل سایر هم باید لانچر رو دست بزنند هم هواپیما یا هلیکوپتر تا بتونه با .موشک داخل لانچر ارتباط بگیره https://www.aparat.com/v/1VgLU سایر سیستم های لیزری بر پایه هایدار 70 یا راکت های مشابهه https://www.aparat.com/v/64CNE https://www.aparat.com/v/pGwlL https://www.aparat.com/v/JrsAI https://www.aparat.com/v/H7Ifd https://www.aparat.com/v/4aHmE جدیدا برای اکثر اینها نسخه زمین پایه هم توسعه داده شده

فروش سلاح هیچ ربطی به افزایش تولید نداره و بیشتر به وجود متحد وابسته هست .کشوری مثل سوئد جنگنده ی ساب گریپین رو میسازه که همه می دونیم چه مزایایی داره .اما در هر مناقصه کشور ها ترجیح می دن اف ۱۶ یا رافال بخرند با اینکه ساب ارزان تره !!!دلیلش چیه؟! جواب سادست .سوئد فناوری پیچیده تسلیحات رو در اختیار داره ولی متحد نداره .بنابراین همیشه در بازار تسلیحات نسبت به باقی کشور های غربی همچون امریکا و اینگلیس و فرانسه و حتی اسرائیل و... منزوی تر ورود میکنه . در رابطه با چین هم همین موضوع صادق هستش.چین جز پاکستان متحد اساسی نداره که بخواد تسلیحات ساخته شدشو بهش بفروشه!!میبینید که پاکستان در خرید سلاح از چین از همه نوعش دریغ نمیکنه(تانک الخالد و جنگنده jf17 و همین جنگنده جی۱۰ و ناوچه اف۲۲ پی ذوالفقار که همگی ساخت چین هستند ) !!! اما حال عربستان ترجیح می ده سلاح از کدام کشور بخره؟ان هم سلاح های تعیین کننده مثل جنگنده؟!!! در رابطه با موتور باید بگم که چین مدت هاست دست به ساخت همین موتور ساترن زده .چین برای ساخت و کپی موتور بعد ساخت تحت لیسانس در زمینه ی متریال با مشکل جدی رو به رو بود.و اوایل روس ها هم برای منع ساخت موتور و البته فروش کپی های چینی سوخو ۲۷ از انتقال مستقیم فناوری جلوگیری میکردن از این رو چین مجبور بود قطعات رو مستقیم از روسیه وارد کنه. اما در رابطه با موتور دبلیو اس۱۰ کاملا موضوع فرق میکنه و کاملا چینی هستش .به همین منظور در جی ۱۰ نیز استفاده شد . اینکه چین در ساخت موتوری که بدون پس سوز به ماورای صوت برسه مشکل داره اصلا شکی نیست .ولی حقیقت ساده ای وجود داره و اونم طی کردن راه صد ساله در ۲۰ سال توسط چین هست!!!کشوری که در طی ۲۰ سال از نسل ۳ به نسل پنج رسیده قطعا ساخت موتور براش زیاد سخت نیست و بزودی موتور جدید هم استفاده میشه اگر صبر کنید . اینکه گفتین تعویض موتور در جی ۲۰ عجیب .باید بگم اتفاقا این امر عادی هست .چند مثال میزنم .اولین مثال همین اف ۱۴ های خودمان است که موتورهایش عوض شد بعد نسخه های اولیه .و مثال دوم سوخو پگفا روس هاست .ابتدا از موتور سوخو ۳۵ استفاده شد و همچنان روس های در انتظار ساخت موتور جدید و اختصاصی برای پگفا هستند .ساب ۳۷ هم در اینده نزدیک موتور جدید و بهبود یافته را دریافت میکند .پس این امر عادیه برای سرعت بخشیدن به پروژه نه یک ایراد بزرگ!!!!

این طور که از شواهد بر میاد چین هنوز نتونسته این موتور رو به صورت مناسب تولید کنه. حالا یا در فرایند تولید انبوه کردنش مشکل دارند ( و نمونه آزمایشگاهی تونستند بسازند) یا اینکه خود موتور یه مشکلی داره. به میزان تولید شده از این موتور توجه کنید. اگر میتونستند موتور تولید کنند دنیا رو با صادرات جنگنده هاشون میترکوندن! همین که پروژه بعدی رو به این سرعت تعریف کردند یعنی این موتور جواب نداده، وگرنه موتوری که از موتور AL-31 ساترن بهتر باشه یعنی جزو موتورهای برتر دنیا، و حداقل تا 30 سال بلکه بیشتر میتونه تولید و صادرات بشه. بعید میدونم چینی ها به ریخته گری تک کریستال پره های توربین دست یافته باشند؟ یا شاید اشکال موتورشون جای دیگه باشه

سلام باز هم گُلی به گوشه جمال این خلبان غیرتمند که با وجود یک تفاوت فناوری 4 دهه ای ، سر به سر هورنت امریکایی گذاشته . وقتی خلبان نیرو انقدر جسارت دارد که با این شرایط ، جت امریکایی را رهگیری کند ( بر فرض صحّت این ویدئو) ببینید وقتی نیروی هوایی بازسازی شود ، چقدر اعتماد به نفس جمعی پرسنل نیرو افزایش پیدا می کند . هر چند چنین برداشتی در سطوح ارشد نیروهای مسلح وجود ندارد ( مگر خلاف این وضعیت به شکل عملی اثبات شود )

والا من دیگه نه مثل چند سال پیش حوصله دارم نه وقتش رو دارم که بیام بازی با کلمات کنم و یه بحث رو هی بیخود کشش بدم فقط برا اینکه بگم من اشتباه نمی کنم. آقا شما درست میگی، کل دنیا و کشور های صاحب فناوری و همونایی که اون هواپیما هایی که شما مثالش رو زدی، هم ذهنشون به اندازه شما کار نمیکنه به جا اینکه بچسبن به تکنولوژی پیستونی ۸۰ سال پیش ، عقب گرد کردن اومدن چسبیدن به فناوری پایین تر توربوپراپ، شما یه زحمت به خودت بده یه سرچ بزن تو گوگل راجع موتور پیستونی و توربوپراپ یه سرچ بفرما، که نیاید به جای اتکا به حفایق فنی اظهر من الشمس تحلیل و نتیجه گیری شخصی بذارین و بازی با اعداد کنید. من دیگه این بحث رو ادامه نمیدم چون برام بدیهیه سودی نداره و قرار نیست به جایی برسه مخاطبی هم که این مطالب رو تا همینجا خونده و دسترسی به اینترنت هم داره خودش این امکان رو داره نتیجه گیری و قضاوت کنه.

شما یک تصویر ارائه بدین که یک موشک بالستیک با سرعت بالای 5 ماخ از سامانه ی تصویر برداری استفاده کنه ! قاعدتا با پلاسما آشنایی دارید ؟ همونطور که پلاسما تمامی رهگیرهای حرارتی زمین پایه را کور میکنه صد البته باعث کور شدن دوربین دماغه ی موشک میشه وقتی موشک به جو زمین برمیگرده مثل یک شهاب سنگ میسوزه چطور کاور شیشه ای یک دوربین نصب شده در دماغه موشک میتونه این همه حرارتو تحمل کنه ؟ مگراینکه از شیشه ی 2 اینچی استفاده بشه ! لینک درباره موشک دی اف 21 دی فیلتر شکن میخواد : https://thaimilitaryandasianregion.wordpress.com/2016/02/10/df-21d-medium-range-ballistic-missile/ در لینک گفته شده که در فاز ترمینال از رادار فعال استفاده میکنه و نه از سامانه ی تصویر برداری . ویکی پدیا منبع درستی برای صحت مطالب نیست اینهم تصویر این موشک شما اگر دوربینی میبینی بگو ماهم ببینیم :

در کل پست شما مطالب جالبی داشت .اما در بخش موتور اساسا اشتباه کردین .چندی پیش چین اعلام کرد ۲۰ میلیارد هزینه کرده تا به موتور جتی که الان میبینید دست پیدا کنه!!! جی ۲۰ در پیش نمونه های اول از موتور روسی ای ال ۳۱ اف معروف استفاده می کرد (این موتور روی جی ۱۰ و سوخو۲۷ نصب هست) اما در نمونه های بعد از موتور دبلیو اس۱۰ استفاده شد .این موتور مهندسی معکوس موتور ذکر شده هست با این تفاوت که طول عمر و قدرت بیشتر شده و احتمالا مصرف سوخت هم کمتر شده است. اما کار پروژه به اینجا خلاصه نشد و قرار است که موتوری جدید بر پایه همین موتور با قدرت و ... بسیار بهتر با اسم دبلیو اس ۱۵ استفاده بشه که ساخت چین هست.چین سال هاست سازنده موتور هست. موتور یاد شده در سال ۲۰۰۶ تست شد(۲۰میلیارد صرف همین موتور شد)بنابراین موتور یاد شده یکی از بهترین موتور های حال حاظر است . که اعداد و ارقام مربوط به اطلاعات موتور با یک جستجو در اینترنت میتونید پیدا کنید . اینکه این جنگنده بهترین جنگنده ی چین هست و در پنهان کاری یک سرو گردن از پگفا بهتر است .و رادار نصب شده این جنگنده هم چیزی کم ندارد و در ان بحثی نیست. ( رادار تایپ۱۴۷۵ جدیدترین رادار ساخت چین هست که ۱۸۵۶ المان داره و این عدد بزرگتر از تعداد المان های جنگنده پگفا و اف ۳۵ است!!در نتیجه قطعا این رادار حرف ها برای گفتن خواهد داشت و میتوان حدس زد که این رادار سطح مقطع یک متر مربع را در فاصله ی ۲۵۰ کیلومتری تشخیص بده !) و قطعا این جنگنده نوک قله ی فناوری چین هست .اما باید برای بدست اوردنش تلاش کرد .این جنگنده حقیقتا توان بسیار بالایی داره که خیال مارو راحت میکنه .ما به همچین جنگنده ای نیاز داریم .شاید لازمه خرید این جنگنده،جنگنده ای دیگر مثل جی ۱۰ یا جی ۳۱ باشد.جی ۱۰cگزینه ی مناسب تری نسبت به میگ ۳۵ خواهد بود مخصوصا که تعداد بیشتری را میتوان فراهم کرد .قیمت ۳۰ میلیون دلاری و تولید تحت لیسانس خود مزیت بزرگی میتونه باشه .جی ۳۱ با تمام نواقص و حواشیش یک جنگنده نسل ۴++یا با اغراق نسل ۵ که داشتنش مطمئنا برتری هوایی برتمام نسل چهار ها و نسل ۴/۵ها به ارمغان میاره .البته بر روی کاغذ(اما خیالتان راحت صنعت هوایی چین دیگر مانند گذشته نیست !!!)

مهمترین مشکل خرید از چین موتور است! همین قضیه موتور تقریبا خرید از چین را کنسل می کند چون چین خودش موتور نمی سازد و موتورها را از روسیه وارد می کند. روسیه هم اجازه صادرات نمی دهد. البته چین یک تلاشهایی کرده ولی بعید است زودتر از 5 الی ده سال آینده به موتور مطمئنی برسد. وگرنه j20 که هیچ، خیلی گزینه های دیگری هم وجود داشت. وقتی F7 را خریدیم، مثلا j10 قابل پذیرش نبود؟ مسئله دیگر بحث زمان است. بله خوب بود که کلا وارد پروژه پاکفا می شدیم. اما 5 الی ده سال پیش رو را چه کنیم؟ ( تازه اگر راهمون می دادند!) ما نیاز فوری داریم و میگ 35 که هیچ، میراژ2000 هم بفروشند قاعدتا باید بخریم. مسئله سوم بحث دیپلماسی دفاعی است. خرید هر کدام از این گزینه ها، رایزنی های زیاد و استراتژی دیپلماسی دفاعی میخواهد. من که تقریبا نا امیدم آقایان بتوانند چنین کاری را انجام دهند. ذیل همین موضوع باید بگم احتمال پاکفا با وجود کم بودن، از j20 بیشتر است. این غول چینی سلاحی بسیار تهاجمی است و برای ضربه به پایگاه ها و نیروی دریایی آمریکا دربرد بلند طراحی شده است. بعید است چینی ها آن را به هیچ کسی بدهند.

نبرد به دروازههای شهر المیادین رسیده خود داعش هم درگیریها در اطراف شهر رو تایید کرده

North American RA-5c Vigilante

به نام خدا باسلام بحث کشداری شده و من هم قصد ندارم بیش از این کشش بدم اما سعی دارم با در نظرگرفتن شرایط فعلی منطقی ترین راه رو بیان کنم. در این پست برخی آمار و ارقام بیان میشن که صد در صد دقیق نیست اما تا حدودی شرایط رو نشون میده. اندکی روضه بخوانیم واقعیت اینه که ما اینقدر برای بازسازی توان نظامی مون دیر جنبیدیم که شاید هیچ اصلا نجنبیدیم که خرید پیشرفته ترین تسلیحات قابل تهیه در بازار های نظامی شرقی هم دردی از ما دوا نمیکنه. بدیهی که یکی از مهمترین مولفه های قدرت، اقتدار نظامی و اگر ما بخوایم به عنوان قدرتی بزرگ در منطقه و دنیا ظاهر بشیم باید بتونیم از منافع ملی و تمامیت ارضی خودمون دفاع کنیم. در پیش گرفت سیاست مستقل و پایدار در اقیانوس خروشان روابط بین الملل و خصوصا در دریای طوفان زده ی خاورمیانه جز در سایه ی امنیت که به مثابه کشتی نوح می ماند قابل دست یافتن نیست. توان هوایی به عنوان یکی از مهمترین الزامات قدرت نظامی در دنیای امروز مطرح است و لزوم بازسازی آن در کشور ما بر کسی پوشیده نیست. اما بازسازی ناگان هوایی کشور در شرایط اقتصاد امروز و با وجود تحریم های بین المللی و نبود گزینه های مناسب برای دفع تهدیدات امروز و فردا این امر را هرچه بیشتر مشکل ساخته است. هرچند نباید در این زمینه بیش از حد اغراق کرد. بگذریم، ابتدا میپردازیم به گزینه های مطرح و سپس آمار و ارقام مالی. با وجود توان موشک خوبی که ایجاد شدن فعلا منطقی ترین کار اینه که تعدادی رهگیر تهیه کنیم که در کنار پدافند به دفاع از آسمان بپردازند و فعلا وضیفه ی انهدام اهداف در خاک دشمن رو به نیروی موشکی بدیم. هرچند ناوگان هوایی کوچکی هم در این زمینه باید تشکیل بشه. برای شروع منطقی ترین کار ابتدا اورهال سنگین و ارتقاء ناوگان روسی نیروی هوایی به کمک روس هاست تا بشه این ناوگان رو تا ده سال آینده در خدمت نگه داشت. ارتقای این ناوگان چیزی حدود 2 میلیارد دلار خرج خواهد داشت. اولین گزینه برای خرید جنگنده ی چند منظوره ی میگ 35 است که بر خلاف سلف خود جنگنده ی خوبی است و می تواند مسکنی بر درد ما باشد. در بین گزینه های مناسب برای بازسازی توان هوایی نظر بسیاری بر روی سوخو-30 هست. اما به عقیده ی بنده سوخو 30 فقط میتونه تهدیدات ما رو تا 15 سال آینده برطرف کنه اون هم در صورتی که ما همین الان اقدام کنیم، که فعلا منتفیه. گزینه بهتر نمونه ی توسعه یافته ی سوخو 35 به عنوان رهگیر چندمنظوره است. در دهه ی آینده لااقل دو کشور در خاورمیانه جگنده ی نسل 5 خواهند داشت،ترکیه و اسرائیل. اعراب هم در اون زمان به احتمال خیلی زیاد در همون دهه برای خرید نسل 5 اقدام می کنند. بنابراین ما هم باید در این زمینه اقدام کنم که بهترین گزینه فعلا پکفا با همه ی مشکلاتشه. در آینده ی نزدیک اعراب و اسرائیل هرچه بیشتر سعی می کنند توان موشکی ایران رو به چالش بکشند و با ساخت و خرید سیستم های ضد بالستیک در صدد دفع اون بر بیان. که این ما رو مجبور میکنه توان تهاجم هوایی مون رو افزایش بدیم. شایسته ترین جنگنده ی تهاجمی شرقی فعلا سوخو 34 است. در آینده سعودی ها شروع به خرید و حتی ساخت موشک بالستیک گروم خواهند کرد. در یک نبرد احتمالی اولین هدف این موشک مناطق نفت خیز جنوب است، این را بگذارید به اضافه ی موشک ها کروز زمینی و دور ایستای هوایی و ضعف شدید پدافند در برد کوتاه و نبود سیستم ضد بالستیک. روشن است که نه میشود سیستم های موشکی متحرک زمینی را با بالستیک زد و نه جنگنده های مجهز به مهمات دور ایستا را با پدافند هوایی. همچنین ناوگان دریایی ما که به شدت از نبود پدافند موثر رنج می مبرد را می توان با توان هوایی تا حدودی پوشش داد، و بعلاوه با ناوگان دریایی دشمن مقابله کرد. حال بپردازم به بحث مالی. قیمت کل(میلیارد دلار) تعداد قیمت هر فروند(میلیون دلار) نام SU-57 120 40 4.800 SU-35I 85 160 13.600 SU-34I 50 60 3.000 MIG-35 50 120 6.000 SU-25 30 50 1.500 IL-76MD-90A 70 20 1.400 IL-78 50 8 .400 A-100 350 5 1.750 32.450 مجموع قیمت ها دقیق نیست و بخشی از آن به توان چانه زنی ما باز می گردد. در قرار دادی احتمالی باید مونتاژ در ایران، انتقال تکنولوژی برخی قطعات، پشتیبانی فنی،آموزش و ... لحاظ شود. به علاوه ناوگان کامل نیست و باید موارد ذکر نشده مانند جنگنده ی سبک و آموزشی رزمی در داخل تولید شود. همچنین نیاز از است که قبل از اجرای قرارداد ها زیر ساخت های لازم مانند کارخانه جات تولید، پایگاه ها هوایی جدید و ... آماده شود که این نیز 2تا3 میلیارد دلار هزینه در بر دارد. پس با این حساب ما چیزی حدود 35-40 میلیارد دلار نیاز مندیم که در طول 10 سال تامین شده و خرج شود. این یعنی سالانه 3.5تا4 میلیارد دلار مازاد بر بودجه ی نظامی. پی نوشت: از آن جایی که اکثر گزینه های مطرح برای خرید از فدراسیون روسیه است، لازم است سیاستی اتخاذ شود که اراده ی مستقل جمهوری اسلامی ایران زیر سوال نرفته و توان امتیاز گیری بیشتر را ا دست ندهد.

25 ساله برنامه دارند. شما عرضه داشته باش یک پروژه هواپیمای جت آموزشی رو بعد از 25 سال به سر انجام برسون ، جنگنده ی سنگین پیش کشت . بالاترین ابداع مسئولین ما در صنعت هوایی هم ابداع اصطلاحاتی مثل « جنگنده ی سبک » « جنگنده ی نیمه سنگین » « جنگنده ی سنگین » هست و دیگه چیزی ندارند . اولین رونمایی از آذرخش و صاعقه به سال 1380 می رسه ، یعنی 16 سال پیش و همین امسال با افتخار طرح « کوثر » که از اف 5 دو کابین هم ضعیف تره رو رونمایی کردن !!! تازه اف 5 قابلیت قرارگیری یک رادار ( هر چند کوچک ) در دماغه داره و می شه ازش به عنوان پشتیبانی سبک استفاده کرد ولی این کوثر حتی قابلیت حمل رادار رو ندارد . عزیزان از بس افراد چاپلوس و نون به نرخ روز خور و پاچه خوار دورشون هست و هیچ انتقادی نمی شوند ، فکر می کنند کارشون خیلی درسته .... با این امکانات کشور و این همه مهندس متوسط به بالا در سطح جهانی ، باید توی این همه سال حداقل یک چیزی در حد تندر پاکستانی ها می ساختیم . خود آمریکا و روسیه 30 سال صرف ساخت موتور جنگنده نکردند ( توی اثری که کامپیوتر و شبیه سازی رایانه ای و انجام محاسبات رایانه ای و این همه منابع اطلاعاتی نبود ) که ما برای کپی کردن چیزی مثل موتور جی 85 وقت صرف کردیم و نتیجه هم « تقریبا هیچ » هست . این ها رو می نویسم شاید یکی از اینها که دستی به آتش دارند ، بخوانندنش .

CASA C-212 Aviocar

لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر نبرد نورفولک نبرد نورفولک یک درگیری تانک ها بود که در تاریخ 27 فوریه 1991 در طول جنگ خلیج فارس بین ایالات متحده امریکا و انگلستان از یک سو و نیروهای گارد ریاست جمهوری بعثی عراق در سوی دیگر روی داد. نیروهای اولیه درگیر در این نبرد لشکر 2 زرهی امریکا، لشکر یکم پیاده (مکانیزه) و تیپ 18 مکانیزه و تیپ 9 زرهی از نیروهای گارد ریاست جمهوری عراق و واحد های دیگری از لشکرهای عراقی بودند. از انجا که یکی از تیپ های لشکر 1 مستقر نشده بود، لشکر 2 زرهی به لشکر 1 پیاده امریکا ملحق شده بود. لشکر 1 زرهی بریتانیا ماموریت داشت تا از جناح راست نیروهای VII (یکی از دو ارتش اصلی اروپایی امریکا در طول جنگ سرد) محافظت کند. رقیب اصلی لشکر 1 بریتانیا در این زمان لشکر 52 زرهی عراق و لشکرهای چندگانه پیاده عراقی بودند. این نبرد، اخرین نبرد در جنگ بود که بعد از ان اتش بس همه جانبه ایجاد شد. بعد از اتش بس دو نبرد دیگر در نزدیکی چاه های نفت الرمیله روی دادند. براساس برخی منابع، نبرد نورفولک دومین نبرد بزرگ تانک ها در طول تاریخ امریکا و بزرگترین نبرد تانک ها در جنگ اول خلیج فارس است. بیشتر از 12 لشکر همراه با چنیدن تیپ و واحدهای جداگانه در نبرد نورفولک شرکت داشتند. نیروهای امریکایی و بریتانیایی حدود 750 دستگاه تانک و صدها نوع دیگر از خودروهای عراقی را نابود کردند. البته این حجم از نابودی ارتش عراق، جدای از نابودی دو لشکر گارد ریاست جمهوری عراق توسط لشکر 3 زرهی در Objective Dorset در تاریخ 28 فوریه 1991 است. در طول این عملیات، لشکر 3 زرهی توانست 250 دستگاه خودروی دشمن را منهدم کرده و 2.500 سرباز عراقی را اسیر کند. بیش از یک دهه از این نبرد گذشت تا کیفیت و چگونگی منابع در مورد اغلب نبردهای جنگ اول خلیج فارس روشن شود. بسیاری از نبردهای زمینی در طول عملیات طوفان صحرا از بسیاری از نبردهایی که در اروپای جنوبی و غربی در طول جنگ جهانی دوم روی داد-حداقل از نظر تعداد تجهیزات به کار گرفته شده در ان- بزرگتر بودند. نمای کلی عملیات این نبرد حدودا در 60 مایلی شرقی و به فاصله 18 ساعت از نبرد البصیه (Battle of Al Busayyah- نبرد تانکی که در 26 فوریه 1991 بین ارتش عراق و نیروهای امریکایی روی داد. این نبرد به نام شهر البصیه که شاهراهی مهم و یکی از دژهای دفاعی عراق بود نام گرفته است)، و چند کیلومتر دورتر از نبرد 73 شرقی روی داد. نبرد نورفولک به نام منطقه نورفولک، منطقه ای که خطوط لوله نفت IPSA و چندین خط اهن و انبار تجهیزات عراقی که ارتش از ان دفاع می کرد را در خود جای داده بود، نام گرفته است. منطقه نورفولک در غرب خط مبدا حرکت جنگی کیوی، شرق خط مبدا حرکت جنگی اسمش، و شمال خط مبدا حرکت جنگی گریپ قرار داشت. خطوط مبدا حرکت جنگی (phase line) مرجع های نقشه ای هستند که هر چند کیلومتر یک بار بر روی نقشه برای اندازه گیری پیشروی یک عملیات نظامی مورد استفاده قرار می گیرند. نیروهای درگیر نیروهای درگیر در این این نبرد شامل لشکر 1 پیاده، تیپ سوم از لشکر 2 زرهی امریکا، و تیپ های 18 مکانیزه و 9 زرهی گارد ریاست جمهوری عراق و واحدهایی دیگر از 11 لشکر عراقی همچون لشکرهای 26، 48، 31 و 25 زرهی عراق می شدند. لشکرهای 10 و 12 زرهی عراق نیز حضور داشتند. عراقی ها دو تیپ مستقل زرهی نیز در منطقه داشتند که شامل تیپ های 50 و 29 زرهی می شد. لشکر 3 زرهی امریکا مسئولیت نبرد در منطقه دورست را بر عهده داشت. عملیات ضد شناسایی نیروی ویژه 1-41 پیاده، واحدی سنگین از لشکر 2 زرهی بود. در ابتدا این واحد شامل گردان یکم، هنگ 41 پیاده، گردان سوم، هنگ 66 زرهی، گردان چهارم و هنگ سوم توپخانه می شد. نیروی ویژه 1-41 اولین گروه ائتلافی بود که در تاریخ 17 فوریه 199 به مرز عربستان صعودی نفوذ کرد و و عملیات های زمینی در خاک عراق با نیروهای بعثی در تاریخ 17 فوریه صورت داد. به فاصله کوتاهی بعد از رسیدن، نیروی ویژه 1-41 همراه با اسکادران اول و هنگ چهارم سواره نظام ماموریت ضد شناسایی را دریافت کرد. این نیروی مشترک و کار گروهی انها به نام نیروی ویژه اهنین (Task Force Iron ) شهرت یافت. عملیات ضد شناسایی عموما شامل نابودی و عقب راندن واحد های شناسایی دشمن و عدم اجازه به نظارت بر نیروی های خودی اطلاق می شود. در 15 فوریه 1991، گردان چهارم از هنگ سوم توپخانه بر روی یک کاروان عراقی و چند کامیون همراه که مشغول شناسایی و نظارت نیروهای امریکایی بودند اتش گشود. در 16 فوریه 1991 به نظر می رسید که چندین خودروی عراقی در حال شناسایی و مراقبت نیروی ویژه هستند و با اتش امریکایی ها عقب رانده شدند. گزارش شد که یک دسته نظامی دیگر عراقی در شمال شرقی نیروی ویژه موضع گرفته اند. انها نیز با اتش توپخانه عقب رانده شدند. غروب همان روز گروه دیگری از خودروهای عراقی شناسایی شدند که به سمت مرکز نیروی ویژه حرکت می کردند. به نظر می رسید که این خودروها از نو ع BTR و تانک های ساخت شوروری باشند.ساعتی بعد نیروی ویژه با واحد های شناسایی عراقی درگیر شد. امریکایی های با شلیک موشک تاو یک تانک را نابود کردند. بقیه گروه شناسایی عراقی یا با اتش توپخانه نابود شدند و یا عقب نشینی کردند. در 17 فوریه 1991 عراقی ها با اتش خمپاره به نیروی ویژه حمله کردند و بعد از ان موفق به فرار شدند. غروب همین روز عراقی ها با اتش توپخانه به نیروی ویژه حمله کردند اما صدمه ای به نیرو وارد نشد. حمله و نفوذ قبل از حمله، برای کاستن از مقاومت عراقی ها، گردان های چهرام از هنگ سوم توپخانه و هنگ 210 توپخانه شروع به اتش بر روی مواضع عراقی ها کردند. حدود 300 توپ از چندین کشور مخنلف در حمله شرکت داشتند. بیش از 14.000 دور شلیک توپخانه و بیش تر از 4.900 موشک از سامانه راکت انداز چند گانه MLRS بر روی مواضع عراقی ها در این نوبت از حمله شلیک شد.در مراحل اولیه از این اتش ها، عراق حدود 22 گردان توپخانه خود را از دست داد. این میزان تخریب شامل نابودی حدود 396 قبضه توپ عراق نیز می شود. در پایان این حملات، تجهیزات نیروی توپخانه عراق دیگر وجود نداشت. یکی از واحد های عراقی که در طول اماده سازی کاملا منهدم شده بود، گروه توپخانه 48 پیاده نظام بود. فرمانده این گروه اعلام کرد که واحد وی 83 قبضه از 100 قبضه توپ خود را حین اماده سازی از دست داد. مکمل این حملات زمینی، حملات هوایی بمب افکن های B-52 و AC-130 های نیروی هوایی بودند. پیاده نظام نیروی ویژه 1-41 ماموریت یافت تا به مواضع اولیه دفاعی در مرز عربستان صعودی-عراق نفوذ کند. بار دیگر اسکادران اول و هنگ چهارم سواره نظام به کمک انها امدند. زمانی که انها وارد خاک عراق شدند با مواضع و سنگرهای بتونی چندگانه عراقی ها مواجه شدند. این مواضع دفاعی توسط واحدی به بزرگی تیپ محافظت می شدند. واحد های امریکایی اماده درگیری با سربازانی که در این مواضع و سنگرهای بتونی تقویت شده موضع گرفته بودند شدند. شش ساعت طول کشید تا نیروی ویژه بتواند این سنگرهای بتونی پیچیده را پاکسازی کند. عراقی ها با اتش سلاح های کوچکی همچون ار پی جی ها، خمپاره ها و انچه که از تجهیزات توپخانه برایشان باقی مانده بود با نیروی ویژه درگیر شدند. مجموعه ای از درگیری هایی که روی داد باعث تلفات سنگین و عقب رانده شدن عراقی ها از مواضعشان شد. تعداد بسیاری نیز به اسارت در امدند، تعدای فرار کردند و کشته شدند یا توسط دیگر واحد های ائتلاف دستگیر شدند. در طول پاکسازی سنگرهای بتونی، نیروی ویژه دو پست فرماندهی تیپ و پست فرماندهی لشکر 26 پیاده عراقی را اشغال کرد. نیروی ویژه یک فرمانده تیپ، چندین فرمانده گردان، فرماندهین همراه و افسران ستاد عراقی را دستگیر کرد. همان طور که درگیری ادامه می یافت، نیروی های پیاده نیروی ویژه از فاصله نزدیک با تانک هایی که در دخل گودال پنهان شده بودند و کمین کرده بودند درگیر شدند. برای چند ساعت، تیم های فرعی ضد تانک عراقی مسلح به RPG، تانک های تی 55، و نیروهای پیاده عراقی به خودروهای در حال عبور امریکایی اتش گشودند، و تنها توسط دیگر تانک های امریکایی و خودروهای رزمی که به دنبال نیروهای جلودار می امدند، نابود شدند. نیروی ویژه 1-41 به خاطر این اقدامات، نشان افتخار UAV را دریافت کرد. نبرد اغاز می شود نبرد نورفولک به نوعی ادامه درگیری بود که با نبرد 73 شرقی در روز قبل از ان اغاز شد. نبرد نورفولک در ساعت 30 بامداد روز 27 فوریه اغاز شد. دو تیپ حمله کننده لشکر یکم پیاده امریکا، شامل تیپ سوم از لشکر دوم زرهی، در خطوط مبدا حرکت جنگی 75 شرقی، 2.000 متر بالاتر از خطوط 73 شرقی مستقر بودند. تیپ های امریکایی با لشکر توکلنا علی الله (Tawakalna Division ) از گارد ریاست جمهوری و تیپ 73 از لشکر 12 زرهی عراق درگیر شدند. لشکر توکلنای گارد ریاست جمهوری عراق، قوی ترین لشکر عراق بود که 220 تانک T72 و 278 IFV (خودروی زره پوش چرخ دار یا شنی دار) در اختیار داشت. در طول این درگیری لشکر 12 زرهی عراق نابود شد. حدود 40 تانک عراقی و تعدا مشابهی خودروی زرهی عراقی نابود شدند. با حمایت هوایی از طرف گردان دوم، حملات بالگردهای هوانیروز و اتش پشتیبانی گردان چهارم از هنگ سوم و هنگ 210 توپخانه، که مانع حملات توپخانه ای عراق می شدند، لشکر 1 پیاده توانست راهی از بین خطوط دوم عراقی ها باز کند. سه ساعت بعد از این رویداد، لشکر یکم 6.2 مایل از منطقه نورفولک عبور کرد و در بین مه غلیظ توانست تانک ها، کامیون ها و پیاده نظام عراقی را نابود کند. لشکر 2 زرهی 60 تانک عراقی و 35 خودروی زره پوش جنگی (AFV) و خطوط انتقال نفت IPSA را نابود کرد. در بحبحه و سردرگمی عملیات، واحد های امریکایی با نیروهای عراقی در بیابان قاطی شدند. این سردرگمی باعث چند شلیک به نیروهای خودی شد. اسکادران اول و هنگ چهارم زرهی سواره نظام، حمله لشکر 1 پیاده در عراق و کویت را رهبری و هدایت کردند، و راه فرار ارتش عراق در کنار شهر کویت و بزرگراه بصره را بستند. اسکادران پیشروی سریع خود را ادامه داد و در اوج کار خود توانست فرودگاه صفوان در عراق را تصرف کند. اسکادران اول، هنگ چهارم زرهی سواره نظام توانستند 65 تانک، 66 نفربر زره پوش ( APC)، 66 کامیون، 91 سنگر بتونی را نابود کرده و 3.010 سرباز دشمن را اسیر کند. با طلوع خورشید، لشکر 1 پیاده توانست کنترل منطقه نورفولک را به دست گیرد و لشکر پیاده مکانیزه توکلنا نیز به عنوان یک نیروی رزمی دیگر وجود خارجی نداشت. در مجموع 11 لشکر عراقی نابود شدند. تمامی تلفات امریکایی 6 کشته (یک نفر بر اثر اتش نیروی های خودی) و 25 مجروح بود. نیروی ویژه 1-41 چند خودروی زرهی و چند تاک ابرامز خود را از دست داده بود. لشکر 2 زرهی و لشکر 1 پیاده 550 تانک عراقی و 480 نوع از دیگر خودروهای عراقی را در طول نبرد نابود کردند. حضور بریتانیا لشکر 1 زرهی بریتانیا مامور محافظت از جناح راست نیروهای VII بود. طراحان عملیات نیروی ویژه چنین تصور کرده بودند که زمانی که حمله نیروهای VII به داخل مواضع عراق مشخص شود، لشکر 52 زرهی عراق ضد حمله را اغاز خواهد کرد. لشکر 1 زرهی بریتانیا دو تیپ (چهارم و هفتم) در اختیار داشت که در عملیات گرانبی (Operation Granby) شرکت کردند، عملیات گرانبی نامی بود که به عملیات های نظامی ارتش بریتانیا در طول جنگ اول خلیج فارس اطلاق شد.لشکر 1 به تانک های چلنجر 1 به عنوان تانک اصلی میدان نبرد مسلح بود. این تانک ها به توپ های 120م خان دار، دوربین های حرارتی، و زره های کامپوزیتی چوبام (از معروف ترین زره های کامپوزیتی) مسلح بودند و تنها رقیب انها در میدان نبرد تانک امریکایی M1A1 ابرامز بود. سربازان پیاده بریتانیایی با خودروهای زرهی سری Warrior (یک سری از خوردوهای زرهی انگلیسی که برای جایگزینی با سری قدیمی FV430 ساخته شدند) به میدان نبرد اعزام می شدند. وریر های حفاظت زرهی بسیار خوبی داشتند و به یک توپ 30 م مجهز بودند.مدل های اصلاح شده از این خودرو شامل نمونه خمپاره انداز، موشک های ضد تانک میلان، و خودروی فرماندهی و کنترل نبرد بودند: علاوه بر این بریتانیایی ها طیف متنوع و عالی از خودروهای زرهی سبک بر پایه شاسی FV101 Scorpion را در اختیار داشتند. توپخانه انگلیسی ها عمدتا شامل هویتزرهای M109، M110 و سامانه راکت انداز چند گانه MLRS می شد که با سیتم های امریکایی هماهنگی داشتند. پشتیبانی هوایی انها نیز شامل بالگردهای غزال –که برای شناسایی به کار برده می شدند-و بالگردهای Lynx می شد که معدل بالگرد AH-1 کبرا بود. انگلیسی ها واحدهای پزشکی، لجستیکی و مهندسی لازم را نیز در اختیار داشتند. این واحد کوچک اما قدرتمند توسط سرلشکر 47 ساله رابرت اسمیت فرماندهی می شد. وی عضو واحد چتربازان بریتانیا و کارشناس زرهی و تاکتیک های تانک شوروی بود. لشکر وی دو تیپ در اختیار داشت. تیپ چهارم با مهندسان و توپخانه بیشتر تقویت شده بود. تیپ چهارم برای ماموریت های شکست محاصره ناگهانی و پاکسازی زمین در زمان نفوذ در نظر گرفته شده بود. تیپ هفتم سنگین زرهی نیز برای درگیری های تانک با تانک در نظر گرفته شده بود. در 26 فوریه 1991، توپخانه انگلیسی ها برای یک ساعت بر مواضع عراقی ها اتش گشود. این اتش سنگین ترین اتش از زمان جنگ جهانی دوم بود. همان شب، تیپ هفتم انگلیسی وارد یک نبرد شبانه تانک با گردان تانکی از لشکر 52 زرهی عراق شد. بعد از 90 دقیقه درگیری، بیش از 50 تانک عراقی و خدمه ان نابود شدند. همان شب، تیپ 4 انگلیسی یک ستاد و محل توپخانه تیپ 807 لشکر 48 پیاده را نابود کرد. نیروهای پیاده انگلیسی مواضع دفاعی عراقی را که تیپ 803 پیاده از ان دفاع می کرد را پکسازی کردند. بعد از 48 ساعت درگیری، لشکر 1 زرهی بریتانیا توانست چهار لشکر پیاده عراقی (لشکرهای 26، 48، 31 و 25) را نابود کند و با چندین درگیری سریع مواضع لشکر 52 زرهی را اشغال کند. تا نیمه شب هیچ گونه مقاومت سازمان یافته ای از سوی عراق بین لشکر 1 زرهی انگلیسی تا خلیج فارس وجود نداشت. در این روز، یک تانک چلنجر انگلیسسی توانست دوربردترین شکار تانک ثبت شده را با استفاده از مهمات زره شکاف کفکش دار تثبیت شده با بالک (APFSDS-یک نوع مهمات نفوذگر انرژی جنبشی که برای هدف قرار ددادن خودروهای مدرن طراحی شده است) از فاصله 4.700 متری ( 2.9 مایلی) به دست اورد که دوربرد ترین شکار تانک به تانک ثبت شده است. در 27 فوریه 1991، لشکر 1 زرهی بریتانیا توانست مناطق نهایی در بزرگراه بصره در شمال رشته کوه مولتا (Multa ) را تصرف و امن کند. لشکر 1 زرهی بریتانیا 217 مایل را ظرف 97 ساعت طی کرده بود. لشکر 1 زرهی 200 تانک عراقی را نابود کرده و یا به غنیمت گرفته بود و تعدا بسیار بیشتری از خودروهای زرهی، کامیون ها، خودروهای شناسایی و....را نیز نابود کرده بود. منطقه دورست در 28 فوریه، لشکر 3 زرهی امریکا بعد از مقاومت شدید عراقی ها و نابودی بیش از 250 خودروی دشمن منطقه دورست را پاکسازی کرد. تیپ 3 و لشکر 3 زرهی نیز 2.500 سرباز دشمن را اسیر کردند. نبردها و اقدامات لشکر 3 و تیپ 3 باعث نابودی دو لشکر گارد ریاست جمهوری عراق شد. در ظرف تقریبا 24 ساعت نبرد مداوم، تیپ 3 توانست 547 خودروی دشمن از جمله 102 تانک، 81خودروی زرهی، 34 قبضه توپ و 15 توپ ضد هوایی را نابود کرده و یا غنیمت بگیرد. صد ها تن پشتیبانی و تدارکات و 528 اسر نیز غنیمت این مرحله از عملیات بود. در طول عملیات، تنها 3 تانک M1A1 ابرامز لشکر سه زرهی اسیب دید. پانزده سرباز لشکر سوم بین دسامبر 1990 و اواخر فوریه 1991 کشته شدند. در اوج نبرد، لشکر 3 زرهی شامل 32 گردان و 20.533 نفر پرسنل بود. این نیرو بزرگترین ائتلاف در جنگ خلیج فارس و بزرگترین لشکر زرهی در تاریخ بود. نیروی زرهی ان نیز شامل 360 تانک ابرامز، 340 خودروی زرهی برادلی، 128 هویتزر خودکششی 155 م، 27 بالگرد تهاجمی اپاچی، 9 سامانه راکت انداز چند گانه MLRS و.......بود. زمان: 27 فوریه 1991 مکان درگیری : استان المثتی عراق نتیجه: پیروزی قاطع نیروهای ائنلاف نیروهای درگیر رژیم بعثی عراق ایالات متحده- انگلستان واحدهای درگیر عراق لشگرهای توکلنا علی الله گارد ریاست جمهوری لشکر 10 زرهی لشکر 12 زرهی لشگر 52 زرهی لشگر 25 پیاده لشگر 26 لشگر 31 پیاده لشگر 48 پیاده تیپ 9 زرهی تیپ 18 مکانیزه تیپ 50 زرهی تیپ 29 زرهی امریکاو انگلیس لشکر 2 زرهی امریکا (نیروی مهاجم) لشگر 1 پیاده لشگر 3 پیاده لشگر 1 سواره نظام لشگر 1 زرهی بریتانیا تیپ 210 توپخانه اسکادران اول، هنگ چهارم سواره نظام (امریکا) تلفات و خسارات نیروهای بعثی (در مواجهه با نیروهای امریکایی) تلفات سنگین 937 سرباز اسیر 550 تانک نابود شده 480 نوع دیگر خودروهای نابود شده 396 قبضه توپ نابود شده منطقه دورست تلفات سنگین 250 تانک نابود شده 2.500 سرباز اسیر بخش انگلیسی ها تلفات سنگین 200 تانک نابود شده تلفات سنگین بر خودروهای زرهی امریکا 6 سرباز شکته شده 25 مجروح 5 تانک نابود شده 4تا 5 خودروی زرهی نابود شده منطقه دورست 15 سرباز کشته شده 3 تانک اسیب دیده بریتانیا تعدای مجروح و زخمی مترجم: محمد رجبعلی منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Norfolk توجه: این مطلب قبلا توسط حقیر در سایت jangavaran.ir منتشر شده است. شادی ارواح طیبه امام، شهدا، شهدای مدافع حرم، شهدای آتش نشان سلامتی و تعجیل در فرج آقا، مولا و صاحب اختیارمون مهدی قائم (عج) سلامتی و طول عمر با عزت برای نائب بر حق ایشان امام خامنه ای (مد ظله العال ) سلامتی و پیروزی رزمندگان جبهه مقاومت 5 صلوات محمدی عنایت کنید

ظاهرا منبع اصلی ویدیو پیج اینستاگرام یه خلبان هست https://www.instagram.com/afshin.guilani35/

تقصیر خودمونه! زیاد از حد روی اون کشور حساب باز کردیم! شعار نه شرقی نه غربی رو یادمون رفته و فکر کردیم شرق خیلی بامرامه! بعد از این همه بد عهدی هنوزم قربون صدقه روسا میرن! شفق اونا چیه که بخواد خبر های خوبی برای ما بسازه! اوکراین که تازه کانسپتشو داده! چین هم که کیفیت محصولاتش زبانزد خاص و عام!شخصا امیدی به توان داخلی برای بهبود چشمگیر وضعیت اسفناک نیروی هوایی در کوتاه و میان مدت ندارم. حتی به بلند مدتش هم بدبینم... دستمون به همه جا رسیده بجز به جنگنده و ... به نظر زورمون نمیرسه! نتیجه اینکه حالاحالاها باید سماق بمکیم و با همینایی که داریم بسازیم... در آسمون عقبیم و عقب هم خواهیم ماند با این وضعیت! مگر اینکه چیزی مثه معجزه اتفاق بیافته... در حالی که آمریکا میلیون ها دلار بودجه به پروژه نسل 6 اختصاص داده ما هنوز نمیدونیم جنگنده های نسل 3 صاعقه و آذرخش چی بودن و چی شدن! در حالی که دشمن شماره 1 ما داره روی B.21 کار میکنه افتخار ما شده سوختگیری سوخو24 از سوخو25 ! نه آقا جان... آسمون در چنگ دشمن ماست و ما هرچقدر هم که پدافند کنیم در نهایت دشمن میاد توو! دلم پره... از حرف زیاد و عمل کم! از بازیای جناحی! جگرمون خون شد از بس توجه و همت جدی و دستاورد امیدوار کننده ندیدیم توو نیروی هوایی... آقای MR9 و دوست داران عرصه آسمان چی میکشید شما!!!

این خبر مربوط به یک خبرگزاری آلمانی دویچه وله است     متن کامل خبر رو نمیزارم چون بعضا دارای جهت گیری های سیاسی است، همینطور این سایت به طور مستقیم در دسترس نیست ولی محتوای اصلی خبر حتی اگر احتمال وقوع آن بسیار کم باشه باید مورد توجه قرار بگیره تا اقدامات لازم انجام بشه

سلام وقتی سردار باقری اون صحبت را کردن. چطور نگران نباشیم؟ میشه کمی توضیح بفرمایید وقتی دولت بودجه را درست نده چطور قراره بودجه بهشون بره؟ در ضمن همه این ها را در کنار fatf و 2030 بزارید. موفق باشید.

ما هم دلمان می خواهد سرمان با دیدن عکس های فلان سلاح جدید ، فلان وسیله ی جدید ، فلان استراتژی و خبر خوب جدید نظامی سرگرم باشد ولی تعداد خبرهای نظامی خوب پس از سال 90 تقریبا هیچ بوده است . به ازای هر یک سلاح ما هم که اکثرا هیچ وقت تولید انبوه نمی شوند ، رقبای منطقه ای ما به روش های مختلف 10 سلاح به روز تر را به تعداد زیاد در خدمت گرفته یا می گیرند ( یا می خرند ، یا تولید می کنند ) . تقریبا در ایران و میان افراد عادی ، هیچ کسی دوست ندارد وقتش را با بحث های سیاسی بدون نتیجه تلف کند .