سلام علیکم امروز با یکی از دوستان بودیم ، بحث دماوند شد . جدای مسائلی که مطرح گردید و نمیشود انها را علنی و صریح بازگو کرد ، این دو تا عکس را از یکی از کانالهای تلگرام به بنده نشان داد و برای بنده ایمیل کرد . بیشتر توضیحی نمی دهم ، صرفاً کلاه خودتان را قاضی کنید که اگر این اتفاق بطور مثال برای یک ناوشکن بریتانیایی ، استرالیایی ، ژاپنی ، آمریکایی ،و...و... رُخ داده بود ، بعضی از دوستان با چه آب و تابی آن را تشریح و برای آن در فضای مجازی هشتگ ایجاد می کردند . الحق و الانصاف ، داشتن نقد به وضعیت فعلی نیروهای مسلح ( هوایی ، دریایی و زمینی ) ، آیا عقده گشایی هست ؟؟؟ آیا نقد کننده ها ، ضد انقلاب هستند ؟؟؟ آیا ما قصد تضعیف نیروهای مسلح را داریم ؟؟ آیا قصد داریم جاده را برای دشمن صاف کنیم ؟؟ جواب همه این سئوالات منفی است . اما یک سئوال #چرا ساختار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ، نسبت به نقدهای موجود بی تفاوت هست ؟؟؟

با سلام دوستان کارشناس در حوزه دریایی ، مقایسه کنند : مرحوم مغفور جنت مکان ، یو اس اس استارک ( کلاس اولیور هازارد پری ) مکان : خلیج پارس ، بعد ازاصابت دوتیر اگزوست همان شناور ، سال 2006، داک مرطوب شرکت "مترو ماشین " فیلادلفیا

متاسفانه کشتی دماوند غرق شد. فیلم

زمانی تن به تغییر میدیدم که دیگه کار از کار گذشته و تغییر دادن هیچ اثری ندارد

توضيحات سخنگوي ارتش در خصوص وضعيت ناو دماوند: با توجه به عمق کم آب در محل سانحه که حدود 4 الی 5 متر است، امکان غرق شدن ناوشکن دماوند وجود ندارد و برای جابجایی بلوک های بدنه لازم است قسمت های به هم متصل شده، جدا و برای تعمیر و بازسازی اساسی به کارخانه کشتی سازی منتقل شود. طی 24 ساعت گذشته به علت طوفان شدید و بالا آمدن سطح آب دریا، قسمت روسازه آلومینیومی ناو که به طور کامل تخلیه و برای جابجایی آماده شده بود، به آب افتاده و باقی مانده بدنه شناور، به پهلوی راست قرار گرفته است. پس از بهبود شرایط جوی، در اولین فرصت این بخش از بدنه شناور و سایر قسمت های باقی مانده جدا و به کارخانه منتقل می شود. صرفا بدنه ناوشکن آسیب جدی دیده و هیچ محدودیتی برای احیای مجدد ناوشکن دماوند وجود ندارد و به دلیل بومی بودن تمام بخش های آن با انتقال قطعات جداشده به زودی عملیات احیاء ناوشکن دماوند و بازگشت آن به چرخه عملیات آغاز می شود.

استفاده گسترده از تسلیحات ضد زره در جنگ های داخلی سوریه وعراق، جنگ داخلی اوکراین، جنگ 2006 لبنان و جنگ 2014 غزه نشان می دهد راکت های ضد زره و موشک های هدایت شونده صحنه نبرد ها را عوض کرده اند و واحدهای زرهی/مکانیزه را در معرض خطری جدی قرار داده اند. تسلیحاتی همانند راکت های ضد زره به علت قیمت ارزان و نیاز به آموزش کمتر، به وفور در اختیار تروریست ها و نیروهای چریکی قرار دارند. موشک های ضد زره با دقت و نفوذ بالای که دارند می توانند از فواصل دور خطر جدی برای خودروهای زرهی حتی پیشرفته ترین تانک های غربی به حساب بیایند.در نتیجه مقامات و سیاست گذاران دفاعی ایالات متحده امریکا، از جمله کنگره در این مورد نگران هستند. از طرفی تجارب واحدهای زرهی ارتش اسرائیل در درگیری های سال 2006 لبنان و سال 2014 غزه، در کنار فعالیت های نظامی روسیه خصوصا در اروپای شرقی به عنوان یک کاتالیزور باعث شده است تا ارتش آمریکا به سرعت به دنبال یک راه حل برای افزایش بقای خودروهای رزمی در میدان نبرد باشد. تسلیحات ضد زره در انواع مختلف به شکل گسترده و فرآگیری در میدان های نبرد در حال استفاده هستند و بقای نیروهای زرهی را به خطر انداخته اند. لحظاتی قبل از برخورد موشک های ضد زره داعش به تانک های آبرامز عراقی در نبرد 2006 که نیروهای اسرائیلی به لبنان حمله ور شدند. نیروهای حزب الله با استفاده از راکت های ضد زره و موشک های هدایت شونده توانستند حملات زمینی و پیشروی نیروهای زرهی ارتش اسرائیلی را به باور برخی تحلیل گران بی اثر کنند. حدود 50 دستگاه تانک مرکاوا مورد حمله قرار گرفته اند که 20 دستگاه از آنها تحت نفوذ واقع شده اند و در کل 5 دستکاه تانک نابود شد. در این بین حدود 23 نفر از خدمه زرهی اسرائیل نیز کشته شدند. اسرائیل از شکست پیش آمده درس گرفت و در اواخر سال 2010 با نصب سامانه دفاع فعال تروفی بر روی بخشی از تانک های مرکاوا مارک 4 و نفربر های نامر آنها را به این سامانه مجهز کرد. در نتیجه با تهاجم سال 2014 اسرائیل، عملیات های موفق تیم های ضد زره نیروهای حماس به شدت کاهش یافت به طوری که اسرائیلی ها اعلام کردند هیچ تانک مرکاوا و نفربر نامر مجهز به ترفی در این نبرد از بین نرفته است. البته این کاهش تلفات را باید به خاطر نصب سامانه دفاع فعال تروفی دانست اما تغییر تاکتیکی واحدهای زرهی اسرائیلی ها در مبارز با نیروهای چریکی نیز در این کاهش تلفات بی تاثیر نبوده است. تفاوت تلفات نیروهای زرهی اسرائیل در سال 2006 لبنان در مقابل تهاجم سال 2014 به غزه باعث تشویق مقامات دفاعی ایالات متحده به استفاده از یک سامانه دفاع فعال بر روی خودروهای رزمی خود شد. عملکرد روس ها در اوکراین وغیرقابل پیش بینی بودن ولادیمیر پوتین در پاسخ به تحریکات باعث شد احتمال جنگ در اروپا به یک نگرانی برای ایالات متحده تبدیل شود. که در صورت جنگ احتمالی در اروپا دخالت همه جانبه ارتش ایالات متحده برای دفاع از همپیانانش را در پی خواهد داشت. در همین مورد بعضی از مقامات نظامی ارشد ایالات متحده پیشنهاد کرده اند که "دوباره" روسیه تهدیدی برای امنیت ملی کشور است. با این حال، دیگران معتقدند، تأکید زیاد بر روسیه، صرفا یک جنجال توسط ارتش است تا بخش بزرگی از بوجه را تصاحب کند. جدا از بحث های سیاسی و رقابتی، ارتش، سپاه تفنگداران دریایی و وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا نگرانی هایی مربوط به آسیب پذیر بودن وسایل نقلیه زرهی را در صورت بروز یک جنگ احتمالی مطرح کرده اند. در نتیجه ترکیبی از تهدیدات تکامل یافته، پیشرفت تکنولوژی، تجربیات جنگ های پیشین و احتمال وقوع درگیری باعث شده است، ایالات متحده به عنوان بخشی از برنامه بروز رسانی خودروها و وسایل نقلیه رزمی خود استفاده از سیستم های دفاع فعال (APSs) را در دستور کار قرار دهد. سیستم دفاع فعال، زیر سیستم هایی هستند که در یک وسیله نقلیه یکپارچه و نصب شده اند تا به طور خودکار، تهدیدات مختلف از جمله راکت های ضد زره و موشک های هدایت شونده را به شکل مقابله سخت یا نرم دفع نماید. باوجود اینکه که ارتش های مختلفی همانند اسرائیل و روسیه تجربه استفاده از سیستم های دفاع فعال را دارند. ارتش ایالات متحده در این مورد تا حدودی عقب مانده است. با وجود اینکه از اوایل دهه 1950 تلاش هایی برای طراحی و توسعه یک سامانه دفاع فعال در آمریکا شروع شده بود ولی در حال حاضر هیچ سامانه یکپارچه ای به شکل فراگیر و عملیاتی استفاده نشده است. مقامات نظامی ایالات متحده ادعا می کنند هنوز چالش های فراوانی در مورد استفاده از سیستم های دفاع فعال مناسب در میدان نبرد وجود دارد که باید به شکل کامل یا نسبی این مشکلات رفع شود. این چالش ها و نواقص با احتمال این که دشمن می تواند با بهره گیری از تاکتیک ها و تکنیک هایی، اثربخشی سیستم دفاع فعال را خنثی کند باید مد نظر قرار گیرد. اقدمات نیروهای دشمن ممکن است متفاوت باشد استفاده از جمرهای پیچیده، شلیک فریب دهنده های ارزان و یا استفاده متعدد از راکت های ضد زره به طور گسترده هم اکنون برای غلبه بر سیستم دفاع فعال در دسترس است. در ادامه به چالش و ابهامات پیش روی ارتش ایالات متحده آمریکا در مورد به کارگیری سیستم دفاع فعال پرداخته می شود. 1- تشخیص و پاسخ یک سیستم دفاع فعال موثر نیاز به شناسایی و دسته بندی پرتابه های شلیک شده به سمت خودرو را دارد. ابزارهایی که این کار را انجام می دهند، رادارهای کوچک و یا سنسورهای کوچک مانند حسگرهای نوری هستند. هنگامی که یک پرتابه به سمت خودرو شلیک می شود در زمان کوتاهی تشخیص داده شده و طبقه بندی می شود سپس سیستم یک نقطه رهگیری را دور از وسیله نقلیه محاسبه می کند، اگر پرتابه تهدیدی برای وسیله نقلیه باشد، اقدامات متقابل (نرم / سخت) را انجام می دهد. زمان واکنش سریع برای یک سیستم دفاع فعال ضروری است. یک سیستم با زمان واکنش 300 میلی ثانیه قادر خواهد بود که یک موشک ضد تانک معمولی را در صورتیکه حداقل از 400 متر دورتر شلیک شود را منهدم کند و برای انهدام پرتابه RPG-7 نیاز است که حداقل از 30 تا 100 متر دورتر شلیک شود. در مقابل، یک سیستم با زمان واکنش تقریبا 100 برابر سریعتر (0.5 میلی ثانیه) می تواند موشک های ضد تانک و راکت RPG-7 را که از فاصله 10 متری شلیک شده است را از بین ببرد. در نتیجه نصب یک سیستم با زمان پاسخ گویی مناسب بخش مهم سامانه دفاع فعال برای ارتش امریکا می باشد. تصویر شماتیک از نحوه عملکرد سامانه دفاع فعال به صورت مقابل سخت - نمودار پایینی تصویر مقایسه دو سامانه دفاع فعال فرضی با زمان های پاسخ متفاوت است که نشان می دهد سامانه با زمان پاسخ سریع تر توانایی درگیری شدن با پرتابه های شلیک شده از فواصل نزدیک تر را دارد. 2- پوشش در حالت ایده آل، یک سیستم دفاع فعال باید یک پوشش نیمکره ای را برای وسایل نقلیه رزمی ارائه کند. این نکته بسیار مهم است، زیرا برخی از تسلیحات های پیشرفته ضد زره به شکلی طراحی شده اند که قابلیت حمله از بالا یا حمله به بخش پیشرانه وسیله نقلیه دارند. که معمولا این بخش ها کمترین زره را نسبت به بخش جلویی وسایل نقلیه زرهی دارد. یکی دیگر از جنبه های مهم پوشش سیستم دفاع فعال ، توانایی پاسخگویی به چندین حمله وارد شده است. یکی از تاکتیک های عمومی نیروهای ضد زره استفاده از چندین پرتابه ضد زره برای انهدام یک وسیله نقلیه است. مشابه این نوع حملات توسط حزب الله در سال 2006 بر ضد واحد های زره اسرائیلی صورت گرفت. هدف از به کار گیری این روش درهم شکستن زره خودرو نظامی و بهبود شانس از بین بردن وسیله نقلیه است. سیستم های دفاع فعال قادر به پاسخگویی به چندین تهدید در جهات مختلف نیستند. که این مورد توسط کارشناسان نظامی به عنوان یک نقطه ضعف در نظر گرفته می شود. همچنین، این قابلیت نیز باید مد نظر باشد که پس از حمله، سیستم دفاع فعال بتواند به سرعت بارگیری یا بازسازی می شود تا به حملات بعدی پاسخ دهد. پوشش نیم کره ای یک سامانه دفاع فعال یک حفاظ همه جهته را برای خودرو رزمی ایجاد می کند تا از همه طرف به تهدیدات پاسخ گو باشد 3- خسارات جانی و مالی یکی از نگرانی های ارتش ایالات متحده در مورد به کارگیری سیستم دفاع فعال، احتمال ایجاد تلفات ناخواسته در حین به کارگیری این سامانه است. اکثر سیستم های دفاع فعال در حال توسعه و توسعه داده شده، از مواد منفجره برای نابودی پرتابه ها استفاده می کنند که می تواند برای نیروهای انسانی که در نزدیکی خودروهای نظامی قرار دارند خطرناک باشد. از طرفی پرتابه هایی که به وسیله سیستم منهدم شده اند بعد از انهدام به ترکش هایی تبدیل می شوند که آنها نیز می تواند بسیار خطرناک باشد. خودکار بودن سیستم های دفاع فعال برای کاهش زمان درگیری با پرتابه ها در مورد ایجاد تلفات نگرانی ها را بیشتر کرده است. البته ایالات متحده و اسرائیل این مسئله را مورد مطالعه قرار داده اند و تمایل دارند سیستم های ردیابی و تشخیص در سامانه دفاع فعال را به منظور حفظ جان افراد خارج از خودرو بهبود ببخشند. ولی تاکنون موفق به حل کامل این مشکل نشده اند. علاوه بر این نگرانی هایی در مورد خسارات جانبی سیستم های دفاع فعال نیز وجود دارد. به عنوان مثال سیستم های دفاع فعال می توانند به اموال خصوصی، مذهبی و تاریخی نیز خسارت وارد نماید. مقامات ارتش ایالات متحده آمریکا در دفاع از سامانه های دفاع فعال به این نکته اشاره می کنند، زره های واکنشی نیز در صورت فعال شدن، ترکش های خطرناکی برای افراد خارج از خودرو ایجاد می کنند. همچنین این مقامات ادعا دارند با توجه به اندازه نسبتا کوچک مهمات دفاع فعال در مقایسه با پرتابه های ضد زره؛ در صورت برخورد پرتابه های ضد زره به خودرو خطر به مراتب کمتری برای محیط پیرامونی دارند. با این وجود با توجه به نیاز فوری ارتش آمریکا به سامانه دفاع فعال و مشکلات ناشی از تلفات ناخواسته ، انتظار می رود دستورالعمل های ویژه برای استفاده از این سامانه به واحدهای نظامی ابلاغ بشود. به عنوان مثال خاموش کردن سامانه دفاع فعال در محیط های شلوغ شهری که غیر نظامیان حضور دارند و یا در مواقعی که نیاز است نیروهای زرهی به همراه پیاده نظام پیشروی نمایند. البته به نظر می رسد مقامات نظامی با توجه به اینکه که این دستور العمل ها می تواند واحد های زرهی را در معرض خطر جدی قرار دهد و به نیروهای دشمن فرصت های تاکتیکی برای حمله داده شود، موافق نباشند. عملکرد سامانه دفاع فعال در محیط های شلوغ شهری می تواند خطرات جدی برای غیرنظامیان ایجاد نماید-سربازانی هم که در کنار ادوات زرهی قرار دارند نیز در خطر جدی قرار خواهند داشت. 4- هماهنگی و یکپارچه سازی سیستم اگر چه تكنولوژي هايي كه در حال توسعه هستند ممكن است در محیط های آزمایشی به خوبی جواب دهند اما ایا در یک محیط نبرد واقعی اثر بخشی لازم را خواهند داشت؟ یکی از الزاماتی که ارتش ایالات متحده در مورد سیستم دفاع فعال به دنبال آن است، یک پارچه سازی تمامی سیستم های دفاع فعال نصب شده بر روی خودروهای رزمی در یک منطقه نبرد است. به عنوان نمونه در صورتی که چندین خودرو دارای سیستم دفاع فعال که نسبت به هم هپوشانی دارند بتوانند به شکل هماهنگ و یکپارچه عمل کنند. سیستم ها در منطقه نبرد باید بتوانند به شکل هماهنگ نسبت به موقعیت پرتابه ها با یکدیگر تعامل داشته باشند و بتوانند و اهداف را به شکل هوشمندانه از بین ببرند. به عنوان نمونه برای از بین بردن یک پرتابه در محدوده پوشش مرزی دو سامانه دفاع فعال فقط یکی از آنها برای انهدام پرتابه وارد عمل بشود. همچنین انتظار می رود هماهنگی بین سیستم های دفاع فعال نباید باعث کاهش زمان پاسخ گویی به تهدیدات در هر یک از سیستم ها بشود و همچنین سیستم ها نباید در کار یکدیگر اختلال ایجاد کنند. 5- فضا و قدرت مورد نیاز سیستم بر روی خودرو اجزای سیستم دفاع فعال در داخل و خارج وسیله نقلیه به شکل محافظت شده نصب می شوند. قدرت مورد نیاز سیستم از باطری و یا قدرت تولید شده از خود وسیله نقلیه تامین می گردد. یکی از محدودیت های سیستم دفاع فعال در اندازه، وزن و قدرت است که می تواند منجر به نصب نامناسب سیستم بر روی خودرو شود و در پی آن عملکرد سیستم را کاهش می دهد. ماکت تانک ابرامز مجهز به سامانه دفاع فعال-در این طرح اولیه بخشی از رادر های سامانه بر روی بخش جلویی برجک نصب شده اند که با توجه به نبود فضای مناسب این بخش انتخاب شده است. 6- صرفه اقتصادی با توجه به هزینه های سرسام آور در تهیه یا توسعه سیستم دفاع فعال، به نظر می رسد ارتش و سپاه تفنگداران نیروی دریایی برای ایجاد صرفه اقتصادی در این پروژه در مرحله اول فقط تصمیم به نصب این سامانه بر روی تانک های ابرامز گرفته اند و در صورت رضایت از عملکرد سیستم دفاع فعال بر روی باقی خودروهای رزمی، مانند خودرو رزمی پیاده نظام برادلی و نفربر زرهی استرایکر، آزمایش و نصب خواهد شد. سایر هزینه های مرتبط که می توانند بر پرژوه سیستم دفاع فعال ارتش امریکا اثر گذار باشد شامل آموزش، نصب و راه اندازی، هزینه های تعمیر و نگهداری، هزینه قطعات برای تعمیر ، دستمزد کسانی که تعمیرات و نگهداری را انجام می دهند ( پیمانکاران یا سربازان) و همچنین هزینه های پیشبینی نشده ماننده بروز رسانی های سخت افزاری و یا نرم افزاری می باشد که می تواند بر کل پروژه سیستم دفاع فعال ارتش آمریکا به عنوان یک عامل محدود کننده اثر گذار باشد. ] با تمامی نواقص و چالش های سیستم های دفاع فعال که پیش روی ارتش امریکا قرار دارد، این ارتش مجبور شده است به دنبال یک سیستم دفاع فعال برای خودروهای رزمی خود باشد. آغاز این تلاش ها به شکل جدی در سال 2006 با یک بوجه 70 میلیون دلاری توسط صنایع Raytheon کلید خورد. پروژه صنایع Raytheon که به نام Quick Kill نامگذاری شد در تست های ارتش بسیار ضعیف و نا ایمن ارزیابی شد. در نتیجه این پروژه در سال 2009 لغو گردید. یکی دیگر از طرح های صنایع آمریکا پروژه Iron Curtain (پرده آهنین) ساخت شرکت آمریکایی Artis بود که در ارزیابی ارتش در سال 2013 موثر با ایمنی بالا توصیف شد. در اخر درسال 2016 خبری های تایید شده ای بیان می کرد همکاری نظامی اسرائیل و امریکا در توسعه ی سیستم های دفاع فعال صورت خواهد گرفت. بر طبق اخبار منتشر شده قرار شد سیستم تروفی شرکت رافائل برای تانک ابرامز، سیستم Iron Fist (مشت اهنین) شرکت IMI برای خودرو رزمی برادلی و سیستم پرده آهنین شرکت Artis برای نفربرهای استرایکر مورد استفاده قرار بگیرد. در نتیجه شرکت آمریکایی LEONARDO DRSبه همراه شرکت اسرائیلی رافائل اولین نمونه آزمایشی تانک ابرامز sep v2 M1A2 مجهز به سامانه دفاع فعال تروفی را در سال 2017 به نماش عموم در آورد. طبق گفته مقامات ارتش امریکا تا سال 2020 بخش قابل توجه ای از تانک های ابرامز ( پیش بینی می شود حدود 80 دستگاه آبرامز) مستقر در اروپا به این سامانه مجهز خواهند شد. سامانه دفاع فعال Quick Kill نصب شده بر روی نفربر استرایکر در طی یک تست- ارتش امریکا از نتایج کسب شده توسط این سامانه ناراضی بود. تست سامانه تروفی نصب شده بر روی تانک آبرامز تصویر کامپیوتری از خودرو رزمی برادلی مجهز به سامانه مشت آهنین نفربر استرایکر مجهز به سامانه پرده آهنین به نظر می رسد سامانه دفاع فعال تروفی توانسته است به مقدار قابل توجه ای از الزامات و نیازهای ارتش ایالات متحده در مورد یک سامانه دفاع فعال را برطرف بکند. پوشش 360درجه ای در کنار بارگذاری مجدد مهمات برای دفع حملات بعدی، عملکرد بخش شناسایی برای تشخیص تهدیدات در شرایط مختلف جوی، ردیابی محل شلیک پرتابه ، مشخص کردن مکان حمله برای پاسخ سریع تر خدمه به تهدیدات و قرار دادن اطلاعات به دست آمده در سیستم مدیریت میدان نبرد و اشتراک گذاری آن با نیروهای خودی از جمله مواردی است که نظر ارتش ایالات متحده را در مورد سامانه دفاع تروفی جلب کرده است. نصب سامانه دفاع فعال بر روی خودروهای رزمی ارتش آمریکا قطعا باعث می شود این ادوات در میدان نبرد بقاپذیرتر نسبت به قبل باشند، اما همان طور که مقامات دفاعی ارتش امریکا اشاره کردند این سیستم های دفاع فعال در حال حاضر نواقص قابل توجه دارند که راه را برای مقابله بازگذاشته است . تانک آبرامز M1A2 sep v2مجهز به سامانه دفاع فعال تروفی، به علاوه این تانک مجهز به زره های واکنشی ARAT در بخش کناری شاسی و اخلالگر ضد بمب کناره جاده است. نحوه عملکرد سامانه تروفی در سه مرحله اصلی شامل شناسایی و دسته بندی، رهگیری و هشدار و در اخر انهدام پرتابه اجزای اصلی سامانه ترفی نصب شده بر روی تانک ابرامز پوشش 360 درجه ای سامانه تروفی در تانک آبرامز کل سیستم تروفی حدود 725.7 کیلوگرم وزن دارد برای تست و ارزیابی بهتر عملکرد تانک در صورت اضافه وزن خصوصا وزن بیشتر در بخش برجک، بر روی تانک آبرامز sep v2 M1A2 مجهز به تروفی صفحات فلزی شبیه سازی وزنی نصب شد. این ورقه های فلزی در تست ها نشان خواهند داد در صورت نصب تروفی، امکان افزودن زره دیگری بر روی تانک وجود دارد یا خیر؟ این صفحات در بخش جلویی برجک و بخش زیرین سینه تانک نصب شده است. (تصاویری که شرکت LEONARDO DRS منتشر کرده است در آن به شکل غیر حرفه ای صفحات فلزی شبیه سازی وزنی دستکاری وحذف شده است و فقط تعدادی کمی عکس دست نخورده توسط خبرگزاری های دفاعی منتشر شده است که در انها این صفحات مشخص است. )

16) در حالیکه نیروهای هادی عملیات وسیعی در محور شمالی و غربی تعز آغاز کرده اند انصارالله عملیاتی در محور شرقی تعز آغاز کرده است. 17) نیروهای هادی در محور کرش ـ الشریجة (شمال لحج و جنوب تعز) به مواضع انصارالله حمله کرده و وارد منطقه الحویمی شده اند. 18) نیروهای هادی برای مقابله با تهدید عیدروس الزبیدی، به حالت آماده باش درآمده اند و اعلام کردند با هرگونه حمله به مقرات دولتی در عدن شدیدا برخورد می کنند. مهران القباطی و پسر هادی هم وارد عدن شده اند. وضعیت در عدن بحرانی اعلام شده است. عملیات نظامی علیه یمن (روز 309+2y) (درگیری جدایی طلبان و نیروهای هادی در عدن) 1) نیروهای «الحمایة الرئاسیة» وابسته به هادی در اطراف قصر المعاشیق مقر «بن دغر» نخست وزیر هادی و خیابانهای منتهی به مراکز مهم و منازل شخصیتهای وابسته مستقر شده اند. در طرف مقابل، نیروهای امنیتی عدن به فرماندهی «شلال شایع» در کنار نیروهای «الحزام الأمنی» وابسته به امارات قرار دارند. 2) صبح یکشنبه نیروهای هادی تلاش کردند مانع حضور طرفداران شورای انتقالی جنوب در مکان مقرر برای تجمع اعتراضی شوند. علیرغم درگیری میان نیروهای هادی و نیروهای عیدروس که منجر به کشته شدن 2 نفر و مجروحیت 4 نفر شده، صدها نفر از نیروهای جنوبی وارد محل تجمع اعتراضی در «خورمکسر» عدن شده اند. 3) خلاصه درگیری به روایت «فتحی بن لزرق» روزنامه نگار جنوبی مقیم عدن (لینک). 4) سایت «هنا عدن» نزدیک به هادی خبر داده اوضاع تحت سیطره نیروهای هادی قرار دارد (لینک خبر). 5) شلال شایع فرمانده نیروهای امنیتی عدن وارد محل تجمع معترضان در خورمکسر شده است. 6) نیروهای عیدروس یکی از پادگانها به نام «معسکر النقل» را تصرف کردند. این پادگان در کنار پادگان طارق و یکی از مقرات نیروهای هادی قرار دارد. تعدادی از نیروهای هادی به اسارت درآمده اند. 7) درگیری ها به منطقه «حی العریش» در خورمکسر و میدان «جولة کالتکس» در المنصورة رسیده و در حال گسترش می باشد. درگیری شدید بین طرفین ادامه دارد. 8) ساختمان نخست وزیری و شورای عالی قضایی به تصرف نیروهای عیدروس درآمده است (لینک یوتیوب). 9) سایت «هنا عدن»: یک گردان کامل از نیروهای عیدروس خود را به نیروهای هادی تسلیم کردند (لینک خبر). 10) سایت «نافذة الیمن»: سقوط پادگان نیروهای مهران القباطی وابسته به هادی (لینک خبر و لینک کلیپ). 11) پادگان تحت فرمان ناصر پسر هادی سقوط کرد. 12) بن دغر از همه یگانهای نظامی خواست تا درگیری را متوقف و به پادگانها برگردند. 13) سرلشکر فضل حسن فرمانده منطقه چهارم نظامی به عیدروس پیوست و حمایت همه تیپها و پادگانهای تحت فرمان خود از مقاومت جنوب را اعلام کرد. هنوز این خبر تأیید نشده است. 14) آخرین وضعیت تا ساعت 14 به وقت عدن به نقل از «فتحی بن لزرق»: استمرار الاشتباكات في محيط بوابة مقر اللواء الثالث حماية رئاسية بجبل حديد. تعرض اللواء للقصف بسلاح الدبابات وقذائف الهاون. سيطرة قوات الرئيس هادي على نصف خور مكسر وسيطرة قوات اللواء الزبيدي على الجزء الاخر. العريش وصولا الى جولة سوزوكي بيد قوات هادي. الطريق البحري بيد قوات الزبيدي. كالتكس وصولا الى البريقة بيد قوات الزبيدي. خط العلم وصولا الى دار سعد بيد قوات هادي. دار سعد بيد قوات تابعة للرئيس هادي. خط ريمي بيد قوات تابعة للرئيس هادي. الشيخ عثمان خالية من اي انتشار للطرفين. المنصورة مقسمة بسيطرة متعددة للطرفين. كريتر تسيطر عليها قوات هادي. 15) نیروهای هادی، همه نقاط ایست و بازرسی و پایگاه های «الحزام الأمنی» وابسته به امارات در منطقه دارسعد را تصرف کرده اند. 16) نیروهای هادی، ساختمان نخست وزیری را که به تصرف نیروهای عیدروس درآمده بود پس گرفتند. 17) تاکنون نتیجه درگیری های امروز در عدن 12 کشته و 80 مجروح بوده است. 18) نیروهای هادی، دو مدیریت التواهی و خورمکسر را تحت کنترل خود درآورده و ساختمان شورای عالی قضایی و چند ساختمان دولتی دیگر را پس گرفتند. 19) شورای انتقالی جنوب بیانیه ای صادر کرد و در آن بر روشهای مسالمت آمیز برای تغییر دولت بن دغر تأکید کرد (لینک بیانیه). 20) هادی خواستار آتش بس فوری در عدن شد. 21) تاکنون در معرکه عدن، ائتلاف و نیروهای شمال (انصارالله، اصلاح و مؤتمر) تماشاچی بوده و فقط جنوبی ها هستند که با هم میجنگند. گویی این رویداد، یک رفراندوم خونین و زودهنگام بین جنوبی هاست تا بین وحدت و استقلال و یا بین عربستان و امارات یکی را انتخاب کنند. 22) تجمع مردم جنوب در «ساحة العروض» عدن. 23) آخرین وضعیت تا ساعت 17:30 به وقت عدن به روایت فتحی بن لزرق: دار سعد: آرامش کامل و بازگشت زندگی به حالت عادی. خورمكسر: شلیک سلاحهای تیپ یکم عیدروس بسوی یکی از پادگانهای هادی. كريتر : آرامش کامل. المنصورة: آرامش کامل. 24) ورود عیدروس الزبیدی به محل تجمع معترضان «ساحة العروض» در عدن. 25) در جریان درگیری های امروز 33 نفر از نیروهای عیدروس به اسارت نیروهای هادی درآمدند. شیعیان یمن | محمود پیربداغی

من نمی خوام بد بین باشم البته من تخصص ندارم ولی من تا حالا هیچ جا ندیدم کشتی را برای تعمیرات قطعه قطعه کنند در تاریخ 12 October 2000 یه قایق پر از مواد منفجره به بدنه ناو uss cole کوبید و حفره بزرگی در بدنه آن به وجود آورد ناو رو سوار یه کشتی دیگه کردن و به آمریکا بردن تعمیرش کردن تیکه تیکه اش نکردن کامل گذاشتن روش بردن https://en.wikipedia.org/wiki/USS_Cole_bombing https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f1/USS_Cole_(DDG-67)_Departs.jpg

این ناو به طور کامل از بین رفته.و دیگه بین زودی انتظار ناو از شمال نداشته باشین.تجیهزات رو ورداشتن. اما داکتهای تجهیزات. کابلها موتور. و غییر .همه رفت

دو اشتباه تاکتیکی ترکها در حمله به عفرین : - حرکت ستونهای موتوری نیروهای ترک در مسیرهای کوهستانی و در جاده های اصلی که با هدف قرار گرفتن خودروهای ابتدایی و انتهایی ستون، بقیه توی کمین گیر می افتن - بمباران هوایی اهداف از ارتفاع بالا با بمبهای سقوط آزاد و دقت در حد صفر https://ahvalnews.com/afrin/turkish-military-making-tactical-mistakes-afrin-russian-military-expert

دوستان چرا از عملیات ارتش سوریه خبری نیست ..؟ در حال حاظر موقعیت خوبیه برای ارتش برای فشار وارد کردن با توجه به اینکه بخشی از نیروهای تروریستی در سمت دیگر درگیر جنگ با کرد ها شدن عملا موقعیت مناسبی است

نکته ی جالب این چند روز اخیر یکی آفتابی شدن جولانی همزمان با حضور اردوغان در اتاق عملیات زیتون در غرب حلب بود و یکی گزارش خبرنگار صدا و سیما در مرز ترکیه با سوریه که در مرز ریحانلی با تعدادی از رانندگان تریلی های ترکی که به سمت سوریه می رفتند گفتگو کرد و راننده ها خندان می گفتند که مقصدشون نقاط مختلف از جمله شهر ادلب هست که بسیار هم امن! هست و به قول یکی از افراد مسئول تر! هیچ تروریستی درش حضور نداره!! روزانه یکیشون اشاره کرد که 250 تریلی تنها از این مرز وارد سوریه و ادلب میشه، یعنی جایی که هیئت تحریر الشام تقریبا قدرت مسلط هست و جایی که احتمالا همه ی این کمک های اردوغان از کنار دو شهرک محاصره شده ی شیعی رد میشند به راحتی که در خاک سوریه هیچ منطقه ای تا این حد از محاصره ی کامل و تام وجود نداره چون دولت سوریه به همه ی مناطق اجازه ی ارسال کمک های زمینی را میده کم و زیاد. و البته بار این تریلی های سرپوشیده غیر از کمک های مادی چی هست احتمالا فقط میت! مطلع هست. وقیحانه بودن شوهای اردوغان در مبارزه با تروریسم همین ارتباط تنگاتنگش با القاعده در سوریه هست که به نظر هر چند در ظاهر تنش هایی دارند ولی در باطن هر دو نیاز به همدیگر را خوب درک کردند. کردهای عفرین هم گویا حالا بیانیه ای دادند مبنی بر پذیرش حضور ارتش سوریه در عفرین، جایی که با نقاط آلوده شده توسط تروریستها در عفرین هرگونه ورود ارتش سوریه میتونه بهانه ای باشه برای مزدوران ارتش آزادی! ترکیه که جبهه ای جدید با ارتش سوریه ایجاد کنند و شاید این خبر مشرق که امروز یک کاروان نظامی ترک ها در چرخشی عجیب وارد غرب خناضر و شهرک العیس شدند و همزمان حضور جولانی را هم در این مناطق شاهد بودیم معنادارتر بشه.

اینا همش حرف و حدیثه به نظرم . بیش از 80-90 موشک از ابتدای جنگ به سعودی شلیک شده هیچ فیلم و تصویر درست و حسابی از برخورد موشک و ایجاد خسارت وجود نداره درحالی که الان همه یه گوشی با بهترین دوربین در اختیار دارن و حتی کوچکترین اتفاق ها رو هم فیلمبرداری میکنن و پخش میکنن در فضای مجازی حالا یا پاتریوت داره کارش رو درست انجام میده یا موشک ها اونقدر بی دقت هستن که به جاهای پرت میخورن . الان اگه کلاهک این موشک جداشونده هست طبیعی هست که پاتریوت با کلاهک این موشک درگیر شده نه بدنه موشک فیلم رهگیری هم موجود هست جمع کردن قطعات هم وقتی بالا یه شهر اتفاق بیافته کار سختی نیست . این فیلم مربوط به بقایای موشکی هست که به خانه فردی به اسم عبدالله السدحان افتاده . خونه این بابا در شهر قرار داره (محله السویدی که 10 کیلومتر با کاخ یمامه فاصله داره ) درحالی که بدنه موشک طبق گفته سی ان ان در 20-30 کیلومتری جنوب شهر افتاده پس این قطعاتی که به خونه این بابا افتاده مربوط به کلاهک هست نه بدنه : https://twitter.com/sh4rk_blue/status/943139572397035520 اینم تصاویر بیشتر : http://www.okaz.com.sa/article/1599165/محليات/مسلسل-الباليستي-الفاشل-يسقط-في-منزل-السدحان باز سعودی داره این لاشه ها رو نشون میده کشورهایی داریم که ادعای رهگیری و انهدام کروز و بالستیک و جنگنده نسل 5 و ... دارن بدون نشون دادن حتی یه مدرک کوچیک و دوستانی که باور میکنن و لذت میبرن و هیچ شک و شبهه ای به خودشون راه نمیدن در اون موارد ...

خبرگزاری رسمی دولت پیونگ یانگ در این اعلان ضمن درخواست از همه کره ای ها برای تقویت ارتباط، سفر و همکاری میان دو کره، تاکید کرد که کره شمالی هر تلاشی مقابل اتحاد دو کشور را 'خرد خواهد کرد'. این اعلان که پس از دیدار مقام های دولتی و حزبی دو کشور منتشر شد، همچنین تاکید کرد که کره ای ها باید از تنش های نظامی دوری کرده و فضایی صلح آمیز در شبه جزیره کره ایجاد کنند. بنا بر این اعلان، تنش های نظامی مانع اساسی در ارتقای روابط میان دو کره و همچنین اتحاد همسایه های شمالی و جنوبی است. این خبرگزاری سال جاری را که هفتادمین سالگرد تاسیس کره شمالی است و همچنین کره جنوبی میزبان بازیهای المپیک زمستانی خواهد بود، سالی معنادار برای دو کشور توصیف کرد. دیدارهایی میان مقام های دو کشور برای حضور ورزشکاران کره شمالی در بازی های المپیک انجام شده است. اسپوتنیک

من بخش اول صحبت‌های شما رو تقریبا قبول دارم اما چرا این موضوع دربارهی تونس،لیبی،مصر،یمن‌ و حتی افغانستان صدق نمیکنه!!!

برگ برنده جدیدی از دارپا پیشرانه های هیبریدی برای رسیدن به سرعت هایپرسونیک طبق آخرین اطلاعات منتشر شده ، آژانس تحقیقات پیشرفته دفاعی ، "DARPA" برنامه جدیدی را با هدف طراحی و تولید یک سامانه پیشران هوایی جدید تحت شناسه برنامه "Advanced Full Range Engine "AFRE در دست اقدام دارد . براساس قرارداد منعقده ، تمرکز اصلی این برنامه ، تعریف و طراحی یک سامانه پیشران هوایی بوده که ویژگی اصلی آن ، پرواز در سرعتهای ساب سونیک و هایپر سونیک ( بیشتر از 5 ماخ ) و ارزش مالی آن ، چیزی در حدود 21.4 میلیون دلار برآورد شده است . X-15 در اکتبر 2017 ، دارپا اعلام نمود که مجموعه Aerojet Rocketdyne نیز بخشی از این قرار داد خواهد بود . در حال حاضر ، پیشرانه های توربینی متعارف ، حداکثر سرعتی برابر 2.5 ماخ را در اختیار کاربران می گذارند ، در حالی که پیشرانه های هایپرسونیک ، با عملکردی برابر با 3.5 ماخ ، حداکثر توانایی موجود را به نمایش گذارده اند . این بدان معنی است که هر سخت افزار مجهز به پیشرانه های هایپرسونیک هوا- تنفسی (air-breathing hyper sonic vehicle) برای رسیدن به آستانه حداقل سرعت می بایست از بوسترهای یکبارمصرف که امروز در دسترس قراردارند، استفاده کنند که این بلحاظ اقتصادی قابل قبول نیست . ورود برنامه AFRE موجب خواهد شد تا وزارت دفاع ایالات متحده بتواند برای برنامه های آینده خود ، بر روی یک پیشرانه هیبریدی که پایه اصلی فناوری آن چرخه ترکیبی توربینی نام گرفته ، حساب کند . این فناوری ، ترکیبی از پیشرانه های متعارف که در سرعتهای سوپرسونیک ( فراصوت ) عمل می کنند با یک پیشرانه رمجت دوگانه که پرواز را در سرعت هایپر سونیک فراهم می کند ، است . در نتیجه ، توانایی انتقال میان سرعتهای زیرصوت ، فراصوت در نهایت سرعتهای هایپرسونیک بدان معنی است که توانایی عملیاتی هواپیما انعطاف پذیرتر ، بازه زمانی پاسخ ، کوتاه تر و در بردهای بیشتر خواهد بود . این انعطاف پذیری فوق العاده ، در آینده ای نه چندان دور ، احتمالا" به شکل فزاینده ای در حوزه های تهاجمی و تدافعی ، اهمیت خواهد یافت . این ایده ، گرچه بروی کاغذ بسیار ساده به نظر می رسد ، اما ترکیب فناوری دو پیشرانه فوق نیازمند طراحی ورودی هوا (AIR INTAKE) و خروجی های متفاوتی است که می بایست هوای ورودی و خروجی در سرعتهای فوق الذکر را بخوبی مدیریت نماید. اگر چه در گذشته تلاشهایی برای ادغام فناوری پیشرانه های توربینی و هایپرسونیک صورت گرفته ، اما در ژوئن 2016 ، کریستوفرکلی ، مدیر برنامهAFRE در پاسخ به چنین سئوالی چنین اعتقاد داشت : " این برای نخستین بار نیست که مهندسان ارشد دارپا برای ترکیب این دو فناوری تلاش می کنند ، اما با پیشرفتهای صورت گرفته در ساختار و شیوه تولید ، مدل سازیها و سایر رشته ها ، معتقدیم که این دستاوردها در نهایت ممکن است ما را به مقصد رهنمون کند " صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : سئوال اصلی اینجاست " ما در کجای فرآیند توسعه چنین فناوریهایی قرار داریم ؟؟؟!!!!!!!

متاسفانه پس از نزدیک به دو هفته از برخورد دماوند به موج شکنهای بندرانزلی و گیر افتادن در لابلای صخره ها، در اثر شرایط طوفانی دریا و موجهای بزرگ این ناو به دفعات زیاد با صخره های موج شکن برخورد کرده و از قسمت پد بالگرد شکست. دو تکه شکسته شده دماوند کماکان در دریا و کنار موج شکن شناور هستند. متخصصین و متولیان امر برای بیرون کشیدن و انتقال دو تکیه دماوند به حوض تعمیرات منتظر فروکش کردن موجها و آرام شدن وضعیت دریا هستند.

قصد ورود به بحث رو نداشتم اما... به نظرم موضوع رو خیلی پیچیده میکنید! برخلاف تصور برخی ها اصلا نیروی موشکی جایگزین نیروی هوایی محسوب نمیشه و حتی در خود نیروی هوافضای سپاه که دارنده انحصاری این سلاحه(غیر از انواع کوتاه برد), چنین تفکری وجود نداره! برای اطمینان از صحت این ادعا میشه به اورهال جنگنده های فیتر و سفارش تامین جنگنده رزمی به وزارت دفاع اشاره کرد و حتی بکارگیری گسترده هواپیماهای بدون سرنشین و عملیاتی کردن پهپاد های رزمی گواهی دیگر بر درستی این حرفه! به نظر بنده در صورتی که وزارت دفاع تواناییش رو داشته باشه یا تحریم و ممنوعیتی در کار نباشه هوافضای سپاه در زمینه هوایی ناوگان رزمی و ترابریش رو بر اساس نیاز تکمیل و نوسازی خواهد کرد!. پس حتی در خود نیروی هوافضا اعتقاد بر تنوع جنگ افزارهاست نه اتکاء بر یک سلاح خاص! مسئله اینه که در شرایط کنونی به دلیل عدم توانایی کافی وزارت دفاع در تامین هواگردهای رزمی و تحریم های موجود که در مذاکرات بهشون کم توجهی شده(در حالی که در ازای نابود سازی ظرفیت هسته ای میشد امتیاز نقد خرید تسلیحات رو مطالبه کرد)، چاره دیگری وجود نداره!حتی احتمال دائمی شدن تحریم ها هم چندان بعید نیست!مگر اینکه امتیاز بزرگی به فروشنده داده بشه و یا در روابط قدرت ها منازعه جدی پدید بیاد! امید هست که به پیشرفت های اخیر و تجمیع توانمندی های صنعتی(در بخش نظامی و غیر نظامی), حداقل تا پنج الی ده سال آینده فرجی حاصل بشه و بتونیم از نمونه سازی و تولید کارگاهی جنگنده های سبک وزن به سمت تولید انبوه جنگنده های متوسط قدم برداریم.حالا شاید برخی ها بر این گفته خرده بگیرند!اگر راهکار دیگری دارند... اما در رابطه با مقایسه موشک و جنگنده و هزینه بکارگیری اونها. همونطور که اطلاع دارید موشک بالستیک(خصوصا با برد بالاتر از 300 کیلومتر)در عرف بین الملل یک سلاح تقریبا ممنوعه محسوب میشه و معاهداتی هم در این زمینه وجود داره و حتی کشورهای بسیار معدودی در زمینه تولید چنین موشک هایی(حتی بالستیک های کوتاه برد)فعالیت دارند و یک نوع انحصار در این زمینه وجود داره که این انحصار و ممنوعیت ها موجب میشه که فروشنده کمال سواستفاده رو ببره و از این لحاظ قیمت هایی که در فضای وب برای این تسلیحات وجود داره غیر واقعی هستند و نباید مبنای یک مقایسه علمی و مستدل قرار بگیرند! در واقع از این انحصار و ممنوعیت یک سود هنگفت نصیب تولید کننده ها میشه و در کنار اون حتما یک سری امتیازات دیگر هم از کشورهای خریدار(مثل عربستان سعودی)دریافت میشه!و الا موشک های بالستیک(در انواع کوتاه برد و میانبرد)غالبا نسبت به موشک های کروز فناوری پائین تری دارند و اگر بحث حجم سوخت هم مطرح باشه در مقابل پیشران توربینی موشک کروز قرار داره که این تفاوت قیمت رو جبران میکنه! اما همین جنگنده ای که صحبتش هست با چه سلاحی اهداف تعیین شده رو مورد هدف قرار میده؟ وقتی صحبت از یک نبرد هست باید شرایطش رو هم واقعی و بر اساس زمان لحاظ کنید!الان که جنگ جهانی دوم یا جنگ ایران و عراق نیست که یک جنگنده بدون سرکوب نیروی هوایی و پدافند زمینی طرف مقابل با بمب های سقوط آزاد به اهداف عمقی حمله کنه! بدون لحاظ کردن جنگنده های نسل پنج در ابتدای درگیری ناچارا باید از موشک ها و بمب های دورایستا بهره گرفت که قیمت هر تیر از این موشک ها(مثل JASSM و Storm Shadow)و بمب ها در حدود نیم تا یک میلیون دلار هست که در صورتی که اهداف در عمق بیشتری قرار داشته باشند یا مثل فلسطین اشغالی در بینشون چند کشور وجود داشته باشه, جنگنده با مشکل بیشتری برای رسیدن به هدف و رها سازی سلاح مواجه خواهد شد و ریسک شکست عملیات و انهدام جنگنده افزایش خواهد یافت! البته بمب های دورایستای ارزان تری هم وجود دارند که اینها به دلیل ماهیتشون و پروفایل پروازی شانسی در برابر پدافند ندارند!خصوصا در مراحل ابتدایی نبرد!با این حساب تکلیف بمب های هدایت شونده لیزری و جی پی اس روشن تر هست!جنگنده حامل این تسلیحات صرفا در برابر منپد ها مصونیت دارند! با این تفاصیل در یک نبرد مابین ایران و کشورهایی مانند ترکیه,عربستان و امثالهم چنین تسلیحاتی چندان کارآیی نخواهند داشت چراکه به دلیل توان بالای دفاعی این کشورها و سهولت بازسازی توان از دست رفته, امکان سرکوب توان هوایی و پدافندی میسر نیست و باید از تسلیحات دورایستا جهت حمله به اهداف بهره گرفت که با این وجود تفاوتی بین هزینه عملیاتی جنگنده و موشک وجود نداره! شخصا به عنوان یک علاقه مند به نیروی هوایی معتقدم که باید از نیروی هوایی و نیروی موشکی در کنار هم بهره گرفت!اما با توجه به شرایط ما و تهدیدات موجود باید تغییراتی در نیروی هوایی ایجاد بشه! وقتی ما میتونیم پایگاه های کشورهای منطقه و آمریکا رو در منطقه با موشک های تاکتیکی هدف قرار بدیم, دلیلی نداره که طرف مقابل این توانایی رو نداشته باشه!بنابراین باید تا حد امکان پایگاه ها رو از روی سطح به زیر سطح انتقال داد, غیر از چند پایگاه برای رهگیرها و بمب افکن های تاکتیکی!و در زمینه هواگردهای رزمی هم تا حد امکان به طرف جنگنده های فراصوت چند منظوره با قابلیت نشست و برخواست کوتاه و عمودی حرکت کرد!حتی روسیه هم جدیدا برنامه ای برای تولید چنین جنگنده ای تعریف کرده!دیگه تکلیف ما با این همه تهدید و توان بالای مهاجمین روشنه! واضحه که چنین نیازی از راه خرید خارجی تامین نمیشه و باید برنامه داخلی تعریف کرد! در واقع خرید جنگنده(که فعلا امکان پذیر هم نیست)ُفقط یک مسکنه و نه بیشتر! در کل درسته که هزینه عملیاتی جنگنده نسبت به موشک بالستیک کمتره اما در صورت داشتن برتری هوایی نسبت به دشمن که امکان استفاده از تسلیحات ارزان قیمت هدایت لیزری,جی پی اس و هواسر میسر باشه و الا ... حتی در زمینه پشتیبانی نزدیک هوایی هم چنین وضعیتی وجود داره! واقعا اگر کسی فکر میکنه که میشه به صورت مداوم بر علیه تاسیسات و پایگاه های کشورهای مجاور از بمب های سقوط آزاد,هدایت لیزری یا جی دام استفاده کرد, باید در طرز تفکرش تجدید نظر کنه! به هر حال امیدوارم یک روزی این بحث تکراری خاتمه پیدا کنه!

        خب اولا که از اونجایی که هیچ وقت خالی بند و دیزی زن نبودم ، صرفا اونچه رو که نشون دادن بررسی می کنم دوما که خود مراسم هر چند مثل بعضی ابرو بری های قبلی نبود ولی اصلا خوب هم نبود ! سوم : بریم سر اصل مطلب     این نسل 5 رو کلا از سرتون بیرون کنید ! مطلقا خبری از نسل 5 نیست ...     چیزی که باهاش مواجه هستیم یه پرنده نسل 3 هست حداکثر که طراحی بدنه اش به نحوی هست که ار سی اس کمتری نسبت به عموم پرنده های نسل 3 داره  مقایسه این ار سی اس کاهش یاقته با پرنده های نسل 4.5 اروپایی حتی می تونه درست نباشه !  (صرفا فاکتور ار سی اس عنوان شد)   معمولا حوصله نوشتن متن بلند و توضیح تفسیر های طولانی رو ندارم ، ولی این رو یه بار می گم که بماند ، البت مطلب خیلی خاصی هم نیست ، اکثر علاقه مندان حوضه نظامی به خصوص بخش هوانوردی مطلع هستند  چه چیزی یه پرنده نسل 3 رو از نسل 4 متمایز می کنه ؟ اویونیک کاملا دیجیتال ، موتور توربوفن ، تو لول بعدی مواردی مثل سیستم فلای بای ویر  نسل 5 چه فاکتور هایی داره ؟ : اویونیک پیشرفته کاملا یک پارچه ، سطح بالای هوشمندی و ...   ، ارسی اس بسیار ناچیز ، رادار آرایه فازی فعال ، قابلیت پرواز سوپر کروز و ....   اینجا چی داریم ؟    رادار ارایه فازی فعال ؟  موتور توربوفن پیشرفته ؟ فلای بای ویر ؟ اویونیک مدرن نیمه خودکار فول اینتگریت ؟     چیزی که باهاش مواجه هستیم نه تنها فاقد مولفه های نسل 5 که فاقد مولفه های نسل 4.5 یا حتی 4 هست  خبری از اویونیک مدرن قطعا نیست ، موتور توربوجت جی 85 هست که قدمتش به نیم قرن قبل می رسه ، رادار ارایه فازی هواپایه هم که .....   ....................   اما البته در همین حد هم برای ما پروژه بلند پروازانه ای هست ! اما پروژه ای که نتیجه عملیاتی سریع الحصولی نداره قعطا  ما مشکل اساسی در تامین (خرید ، مونتاژ ، تولید تحت لیسانس ، تولید بومی یا هر چی) موتور داریم که بدون رفع این مورد حرکت خوبی در تولید بومی نمیشه انجام داد ، گلوگاه های مهم دیگری هم وجود داره ولی موتور موردی هست که هر پروژه ای رو در این زمینه در نتفه خفه می کنه ، در اهمیت موتور همین نکته بس که برای موتور موجود (یا دست کم در حال توسعه) هواپیما ساخته میشه ، نه برای هواپیما موتور !    نسبت به ماکاپ قبلی شاهد بهبود هایی بودیم ، (هرچند شخصا طرحی کلی رو مناسب نمی دونم و معایب مهمی داره) این نسخه به نظر من نیمه فانکشنال هست ، نداشتن روپوش (مثلا اپوگسی گلس) برای تورت اپتیک زیر دماغه هر چند زیگیل کار هست ولی از نظر فنی فعلا خیلی مهم نیست  زاویه کانوپی با دماغه زیاد هست ، فضای جا گیری رادار بیش از حد کوچک هست ! از ضعف های بزرگ این پرنده همین مورد هست ، هرچند همون طور که عرض شد به نظر می رسه با یه پیش نمونه نیمه فانکشنال طرف هستیم ولی با توجه به طراحی و پیکره بندی موجود بعید هست این عیب رفع بشه  با توجه به جمیع موارد قابل رویت با یه پرنده ساب سونیک طرف هستیم   رفتن به سمت طراحی بدنه برازا از نظر مفهومی کار خوبی بود ولی اجراش رو مناسب نمی دونم   در صورت به تولید انبوه رسیدن میشه جایگزینی برای اف 5 یا اف7 باشه ، خود پروژه همون طور که پیشتر عرض شد فی النفسه در حد ما کار بدی نیست اما نه ما با این شرایط میدانی و حقایق عملیاتی که باهاش مواجه هستیم !  سوال اساسی این هست که با تمام محدودیت های موجود می شد مسیر بهتری انتخاب کرد !؟  این سوالی هست تامل بر انگیر که پاسخ ساده ای نداره  در اخر همین نکته بیان میشه که طراحی همین پروژه با همین ریکوایمنت ها می تونست تا حد قابل توجهی بهتر باشه ولی خب همین هم غنیمت هست ، عملکرد های حضرات به نحوی بوده که توقع ما رو خیلی تنزل داده !     ...................................... همون طور که پیشتر عرض شد رونمایی اصلا خوب نبود ولی همین که ابرو ریزی نشد باس کلاه مون رو بندازیم هوا  به خود کار با توجه به محدودیت های موجود و لول کار هایی که باهاش تو ایران طرفیم با نگاهی خوش بینانه به جنبه هایی از پروژه که اطلاع دقیقی ازشون نداریم  میشه از 10 نمره ای بین 7 تا 8 داد 

  یعنی من عاشق این تیکه های شمام !

سلام ... ماکت به نمایش درامده از این جنگنده دارای ظاهر خوبی هست ، اما حالا حالا ها نباید منتظر نمونه واقعی بود ، تست های بیشماری رو باید طی کنه و به احتمال زیاد در قسمت ورودی موتور ، نوزکان (دماقه) ، اون وینگلت های عظیم و انقلابی هورنر تیپ ! که علی الظاهر قابلیت فوقالعاده ای در حرکت در ارتفاع پست به این طرح میده و همچنین در ابعاد موتور و کاکپیت دستخوش تغییرات خواهد شد ، این نمونه ساخته شده (مدل ایرودینامیکی هست) که پس از قرار گیری اجزا نظیر مخازن مختلف ، پمپ های هیدرولیک ، ژنراتور ، فلای با وایر و زیرسامانه های کنترلی و ... ابعاد قطعاتی که باید ساخته و جایگذاری بشن بدست میاد ، و سپس مراحل تست های ارتعاش شکستن بال ، کانارد و ... به اجرا در میان ، در نهایت باید کلی ساعت تست های استال ارتفاع کم و ارتفاع زیاد ، بازگشت کنترل و بخصوص تست های گرم و مخرب شکستن بال و ... باید صورت بگیره .... در خوشبینانه ترین حالت کمتر از 3 سال آینده منتظر پرواز این مدل نباید بود و کمتر از 8 سال تولید انبوه صورت نخواهد گرفت ، مگر اینکه سرمایه گذاری زیرساختی عظیمی صورت بگیره ، ... از نظر موتور هم ، علت اینکه موتوری براش در نظر گرفته نشده چالش طراحی هواپیماست که در انواع حالت ها بروز پیدا میکنه ، معمولا باید وزن کل بدست بیاد تا بشه موتوری رو تخصیص داد ، و وقتی وزن کل و ماموریت تعریف شد ، اجبارا موتوری باید پیدا بشه که در این ابعاد جا بگیره و در این محدوده وزن باشه که بعیده بدون دستکاری مجدد طرح ! چنین چیزی رو براحتی پیدا کرد ، هرچند که الگوهایی برای تخمین توان موتور هست ، لیکن اگر میخواهید موتوری برای این طرح در نظر بگیرید باید چیزی رو پیدا کنید که حداقل نسبت رانش به وزن 0.4 داشته باشه ، و هرچه این نسبت بالاتر باشه توان جنگنده در سرعت ، مانور ، حمل بار و ارتفاع پرواز بیشتر خواهد شد ، به گفته سردار سلامی این جنگنده برای ارتفاع پست طراحی شده و این قابلیت رو داره که در کلاتر های زمین حذف بشه و اصلا دیده نشه ، که این هم یک نوع ماموریت هست و موتوری خاص میخواد ... [url="http://blog.seattlepi.com/aerospace/files/library/787staticfixbig.jpg"]http://blog.seattlep...taticfixbig.jpg[/url] [url="http://www.flightglobal.com/blogs/aircraft-pictures/assets_c/2010/06/CSeries%20Wing%20Testing%20June%202010-thumb-560x536-79527.jpg"]http://www.flightglo...0x536-79527.jpg[/url] اضافه کنم ، این طراحی برای ناونشینی مناسب و جالب هست ، بخصوص اینکه طول بال کمی داره و نوع بال های انتهایی قابلیت استفاده از ورتکس به منظور برآزایی در رژیم های سرعتی کم رو میده ، بخصوص لحظه خروج از عرشه و رسیدن به سرعت مناسب بر روی باند ، چرا که به محض بالا آمدن دماقه جریان چرخشی هوا در زیر بالهای عقب محبوس میشه و هواپیما بسرعت روی این جریان میفته ، حالا باید دید که عدم پایداری پس از اون چه مناسبتی و چه مانوری رو احتیاج خواهد کرد .

با توجه به تصاویر مربوط به همون سه روز اول که به نظر کنده شدن رادار و چند قطعه ی دیگه دیده میشد و در شاید جدا کردن رادار و اون قطعات به طور هدفدار بوده گویا؛ به نظر میرسه از همون ابتدا برنامه ریزی برای جدا کردن قطعات و دی اسمبل کردن ناو بوده با شرایط خاصی و حالا باید دید برخورد ناوشکن با موج شکن چطور بوده که از همون ابتدا ایده ی جدایی ناو از موج شکن و انتقالش را منتفی کرده و یا اینکه بحث امکانات بوده برای چنین عملیاتی که در دریای شمال و قبل از به کارگیری ناوی جنگی به جثه ی! دماوند فکرش را نکرده بودیم و یا بحث هزینه فایده بوده و یا میزان آسیب های وارده به بدنه بوده یا مثلا اتفاقی زیر آب و گیر کردن بدنه و موج شکن بوده یا شرایط دریایی و کف اون منطقه بوده یا چیز دیگه ای که باعث شده با وجود اینکه در برخی روزها امواج و وضعیت دریا هم به نظر مناسب بود ( که حتی روی ناو کار کردند و تجهیزات را جدا کردند و عملیات غواصی در اطراف ناو برقرار بوده و پیکرها جستجو شدند و ... ) باز هیچ تحرکی برای جداسازی و انتقال کلیت ناو ندیدیم. به هر حال هر چند حادثه برای همه ی کشورها رخ میده و خب قطعا کشورهایی با صنعت دریانوردی جنگی مدرن چند صد ساله و صنایع کشتی سازی انبوه و بومی توقع بیشتری ازشون میره ( و ما ابتدای راهیم هنوز ) ولی این حادثه برای ما بسیار خسارت بار شد بنا به دلایلی که باید کند و کاو بشه و اون هم بیشتر به نظر به خاطر اقدامات بعد از حادثه و زمان بحران بوده که میبینیم چه در بعد محلی و چه ملی و چه هر نوع بحرانی ( همین برف حتی ) گویا برامون مدیریتش بدون توجه به دولت ها تعریف نشده هست. به نظر صنایع نظامی مثل خیلی بخش های دیگه نه تنها نباید این ضعف را داشته باشند که حتی باید برای سایر بخش ها یک الگو باشند.

اگر حکومتهایی که خودشون را مردمی میدونند ولی در ذات و اصل سرکوبگر و دیکتاتور مآب هستند بجای کشتن مردم, برای همیشه خودشون بنا به خواست مردمشون کنار میرفتند اونوقت شهروندان سوریه از هر گروهی اینطور قتل عام نمیشدن و تروریستها بزرگتر و وسیعتر نمیشدن و دخالتهای خارجی هم کمتر میبود. چقدر هزینه ها کم میشد