سامانه پدافند هوایی FK-1000 یکی از جدید ترین محصولات شرکت چینی CASIC سامانه پدافند هوایی برد متوسط/ کوتاه FK-1000 می باشد. FK-1000 یک سامانه پدافندی سطح به هوا است که گفته می شود در تمامی شرایط آب و هوایی می تواند در برابر طیف گسرتده ای تهدیدات هوایی در ارتفاع کوتاه و متوسط مورد استفاده قرار گیرد. FK-1000 قادر است در مقابل موشک های کروز، هلیکوپتر های تهاجمی، موشک های هوا به سطح و هواگرد های ثابت‌ بال پاسخ تدافعی لازم را انجام دهد. کل سیستم دفاع هوایی بر روی یک شاسی کامیون تاکتیکی 8x8 نصب شده است. برجک تسلیحاتی در عقب شاسی کامیون نصب است و بخش کابین فرمان و کنترل در پشت کابین خدمه کامیون قرار دارد. سیستم کنترل آتش FK-1000 شامل یک رادار موقعیت یابی هدف که در پشت برجک نصب شده است و یک رادار کنترل آتش که در جلو برجک قرار دارد می باشد. این سامانه پدافند هوایی مسلح به دو توپ 23 میلیمتری و 12 موشک KS-1000 (در هر طرف برجک 6 موشک) است. FK-1000 می تواند اهدافی در برد 1/2 تا 22 کیلومتر و به ارتفاع 50 متر تا 10 کیلومتر را از بین ببرد. در حقیقت سامانه پدافند هوایی FK-1000 را می توان نمونه ساده تر سامانه پانتسیر اس-1 روسی دانست. سامانه پدافند هوایی FK-1000 مسلح به دو توپ 23 میلیمتری و 12 موشک KS-1000 موشک سطح به هوای KS-1000

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست و با پوزش از محضر دوستان بخاطر این تأخیر دو سه ساله در تکمیل این تاپیک ، بررسی کارنامه عملیاتی جاسوس پیر یانکی ها رو به اتفاق هم ادامه میدهیم. جاسوس پیر در نیروی هوائی آمریکا در کنار حضور این پرنده در نیروی دریائی ، نیروی هوائی ایالات متحده هم ، بین سال های 1954 الی 1978 ، جاسوس های پیر را در سه تیپ هوائی (هر یک متشکل از سه اسکادران مستقل عملیاتی ) به خدمت گرفته بود. تا زمان جنگ ویتنام ، مأموریت اصلی EC-121 ها ، پوشش دادن نقاط ضعف رادارهای آمریکا در قالب پست های رادار مکمل اخطار پیش هنگام در سواحل غربی و شرقی (اقیانوس های آرام و اطلس) بود. این پوشش که در قالب برنامه "موانع پیوسته " نامگذاری شده بود ، با پرواز 300 مایل دریائی از سواحل قاره آمریکا صورت می پذیرفت. این پروازهای شناسائی در خلال جنگ سرد ، در واقع مدارهای پست های اخطار دهنده زمینی را همپوشانی می نمودند. اولین اعزام به مأموریت هواپیماهای EC-121C ، در قالب تیپ هوائی 551 هشدار و کنترل زودهنگام هوابرد (مستقر در پایگاه نیروی هوائی Otis ماساچوست) و در تاریخ 21 دسامبر 1954 آغاز گردید. پس از مدتی نمونه های ارتقاء یافته EC-121D و EC-121H هم به این اسکادران ها پیوستند. همتای اقیانوس آرام آن ، تیپ هوائی 552 هشدار و کنترل زودهنگام هوابرد هست که در 1 ژوئیه 1955 در پایگاه نیرو هوائی Mc Clellan کالیفرنیا ، فعال شده و آغاز بکار نمود. پس از بحران موشکی کوبا ، در سال 1962 ، اسکادران 966 AEWCS (هشدار و کنترل زودهنگام هوابرد) در پایگاه McCoy فلوریدا تشکیل شد ، اما همچنان این اسکادران تحت فرمان و در کنترل اداری وینگ 552 کالیفرنیا فعالیت می نمود. البته اسکادران 966 با مأموریتی دوگانه تشکیل شد. مأموریت نخست ، فعالیت های نظارتی در فضای هوائی کوبا بوسیله EC-121 و ماموریت ثانویه که اجرای عملیات حفاری طلا (یا به تعبیر دیگر جویندگان طلا-م) (Gold Digger) که به مأموریت های جاسوسی U-2 مرتبط میشد. سومین تیپ هوائی که Warning Star در اون به خدمت گرفته شد ؛ تیپ 553 شناسائی نام گرفت. این تیپ هوائی EC-121 ها ، در خلال جنگ ویتنام سازماندهی شد و از اکتبر 1967 تا زمان غیرفعال شدن اش در دسامبر سال 1970 ، در کشور تایلند مستقر بود. (تحت عنوان پروژه و عملیات BatCat) وینگ 553 ، در سراسر کشور تایلند ، در ساحل ویتنام ، همچنین لائوس و کامبوج ؛ پروازهای مداومی را انجام میداد که با هدف دریافت و تقویت سیگنال های ضعیف ارسال شده از خاک ویتنام توسط پرنده های ارتقاء یافته EC-121R صورت می پذیرفت. البته پس از سرنگونی یک هواپیما و از دست رفتن خدمه ، ماموریت های شناسائی لب مرز ویتتام بیشتر به پرنده های شناسائی QU-22 Pave Eagle واگذار می گردید که احتمال شناسائی و هدف گرفتن کمتری داشتند. تیپ 551 AEWCW ، سرانجام در سال 1969 ، غیرفعال شد. این درحالی بود که تیپ 552 ، در سال 1971 به یک اسکادران کاهش یافت و سرانجام در 30 آوریل 1976 با توجه به ورود پرنده های جدید E-3 Sentry ، اسکادران باقیمانده EC-121 تیپ 552 هم رسما تعطیل شد. پس از این اتفاق همه EC-121 های نیروی هوائی به عنوان هواپیماهای رزرو ، به پایگاه نیروی هوائی در فلریدا منتقل شدند و مدتها پس از این که اسکادران ها و تیپ های پروازی آواکس های E-3 کاملا مستقر شدند ، این هواپیماها همچنان درپایگاه فلوریدا برای آموزش های مقدماتی و ... مورد استفاده قرار می گرفتند. ادامه دارد ... ----------------------------- پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : ان شاء الله در پست آینده به مابقی تاریخچه عملیاتی این جاسوس پیر ، خواهیم پرداخت.

با همت و تلاش دانشمندان، محققان و متخصصان سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع بعد از طراحی و ساخت و پرتاب موفقیت آمیز ماهواره برهای خانواده سفیر یک(سفیر امید، سفیر رصد، سفیر نوید و سفیر فجر) که با پرتاب آنها جمهوری اسلامی ایران به باشگاه کشورهای دارنده توان ارسال ماهواره به فضا پیوست؛ مطابق راهبرد فضائی جمهوری اسلامی ایران و نقشه راه توسعه ماهواره برها، طراحی و ساخت ماهواره برهای بزرگتر در دستور کار سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع قرار گرفت و پروژه سیمرغ به عنوان اولین گام در این مسیر، با هدف پرتاب ماهواره های ۲۵۰ کیلوگرمی تا ارتفاع مداری ۵۰۰ کیلومتری توسعه داده شد. وزیر دفاع در تشریح مشخصات این ماهواره بر بیان کرد: سیستم پیشرانش این ماهواره بر در مرحله اول شامل چهار موتور کلاستر شده بوده و سیستم کنترلی آن نیز از چهار موتور جهت کنترل پرواز مرحله اول استفاده می کند. سیستم پیشرانش مرحله دوم این ماهواره بر نیز از دو موتور بهره می برد. وی با اشاره به سیستم هدایت و سازه «ماهواره بر سیمرغ» گفت: سیستم هدایت کنترل این پروژه توسعه یافته سیستم هدایت کنترل خانواده محصولات سفیر است. در حوزه سازه با توجه به افزایش قطر موشک از ۱.۲۵ متر در ماهواره بر سفیر به ۲.۴ متر، تکنولوژی مورد استفاده در ماهواره بر سیمرغ کاملا جدید بوده و برای اولین بار در کشور توسعه یافته است.

اف 15 در نسخه های اولیه چه از نظر برد رادار و چه تسلیحات مورد استفاده هوا به هوا در مقابل رادار قدرتمند AWG-9 و موشک کم نظیر فینیکس حرفی برای گفتن نداشت.

تا اینجای کار موتور هایی رو که مدلسازی کردم در کنار هم قرار دادم و خروجی گرفتم مدل سه بعدی ،موتور موشک ماهواره بر سیمرغ ، موتور موشک شهاب 3 ، موتور موشک وی 2 Simorgh Orbital Carrier Rocket Engine Shahab 3 Ballistic Missile Engine V2 Ballistic Missile Engine

بنام خداوند بخشنده مهربان Lockheed EC-121 Warning Star ستاره هشدار دهنده جاسوس پیرآمریکا یا جد بزرگ آواکس پیشتر در تاپیک آواکس ها ، نگاهی اجمالی به اکثریت آواکس های ساخته شده انداخته بودیدم. در این تاپیک قصد داریم ، یکی از این آواکس ها که برای بسیاری از دوستان ، تقریبا ناشناخته است ؛ را خدمت شما سروران گرامی معرفی کنیم. *** هواپیمای ای سی - 121 (ستاره هشدر دهنده) یکی از اولین نسخه های رادار پرنده و پست مراقبت پیش هنگام ، کنترل و اخطار (آواکس) نیروهای هوایی و دریایی ایالات متحده می باشد. این هواپیمای نظامی ، از ایجاد تغییرات در هواپیمای مسافربری Lackheed Constellation و تبدیل این هواپیمای نظامی به یک پرنده نظامی بوجود آمده است. این جاسوس پیر ، بعنوان مکمل خط هشدار دهنده زود هنگام از راه دور (ایستگاه های زمینی) خدمت میکرد ، با استفاده از دو رادوم ( Radomes ) بزرگ (گنبد عمودی بالا - کوهان هواپیما) و یک محفظه افقی زیر بنده ، طراحی مجدد شده است. بعدها نسخه EC-121S برای جمع آوری اطلاعات و شنود سیگنالهای ارسالی ، مورد استفاده قرار گرفت. *** این هواپیما برای اولین بار در سال 1954 معرفی شد و تا سال 1978 ، پس از خدمات فراوانی که به نیروی هوایی ایالات متحده داشت ، از خدمت بازنشست گردید. هر چند که هواپیمایی نیروی دریایی ، تا سال 1982 ، همچنان از این ستاره پیر استفاده می نمود. در صطول جنگ ویتنام ، نیروی هوایی آمریکا ، از وارنینگ استار ، در هر دو نقش "مانیتور سیگنالهای الکترونیکی و شنود" و همچنین بعنوان "پیشرو بوئینگ E-3 " استفاده میکرد. خدمه نیروی هوایی به این پرنده ؛ نام مستعار "کُنی" (مصغر و خلاصه شده Consellation ) داده بودند. در حالی که پرسنل نیروی دریایی ، از نام مستعار "ویلی ویکتور" استفاده میکردند که تعبیری عامیانه از کدگذاری ناتو برای این هواپیما در نیروی دریایی ایالات متحده (WV-1 و WV-2 ) می باشد. *** تاریخچه : هواپیمای مسافربری صورت فلکی ( Consellation) کمپانی لاکهید در آخرین سالهای جنگ جهانی یعنی سال 1943 تولید شد. نیروی هوایی و پس از آن نیروی دریایی ایالات متحده ، بلافاصله سفارش نسخه ترابری نظامی این هواپیما را به کمپانی سازنده میدهند که پس از به خدمت گرفته شدن (در همان سال 1943) با کد شناسایی "سی - شصت و نه صورت فلکی" (C-69 Consellation) نامگذاری و شناخته می شود. با توجه به رضایت نسبی هر دو نیرو از این هواپیما ، کم کم تصمیم گرفته شد تا وظایف دیگری هم برای این پرنده کاآمد در نظر گرفته شود. برای اولین بار ، در سال 1949 نیروی دریایی ، بررسی خود را برای استفاده جدیدی از این هواپیما آغاز نمود. در شرح ماموریت جدید برای این پرنده ، امکان سنجی ایجاد وظیفه گشت زنی و وظایف هشدار دهنده مخاطرات موجود در هوا را بررسی نمودن و این هواپیما را دارای شاخصه های اولیه این اقدام تشخیص دادند. نتیجه تحقیق و بررسی نیروی دریایی ، به تجهیز این هواپیما به دو رادار دوربرد در رادوم های (Radomes ) بزرگ بالا و پائین بدنه انجامید. هواپیماهای جدید در سازمان رزم این نیرو با کدهای WV-1 و WV-2 نامگذاری شدند. EC-121D یا همان WV-2 در ابتدا به رادار پشتی AN/APS-45 (رادار ارتفاع یاب) و رادار شکمی AN/APS-20 (رادار جستجوی آسمان) مجهز شده بود. البته این رادارها ، بعدها با رادارهای AN/APS-103 و AN/APS-95 جایگزین (و در واقع بروزرسانی) شدند. خدمه این هواپیما ، معمولا 18 نفر بودند. که شامل 6 افسر پروازی (دو خلبان ، دو نفر مسئول سیستم ناوبری و دو کنترل سلاح) و 12 نفر پرسنل فنی (دو مهندس پرواز ، یک اپراتور رادیو، دو نفر مسئول خدمه ، پنج اپراتور رادار و دو تکنیسین رادار ) می شدند. معمولا گروه شش نفره کادر و گروه دوازده نفره ، سربازان داوطلب بودند. هر چند ، هنگامی که کره شمالی یک فروند EC-121 نیروی دریایی را در سال 1969 به ضرب گلوله سرنگون نمود ، آمار تلفات اعلام شده ؛ 31 نفر کشته بود . *** ان شاء الله در بخش بعدی این تاپیک ، بیشتر با این پرنده اسرار آمیز و کارنامه عملیاتی آن در جنگ ویتنام آشنا خواهیم شد. ادامه دارد ... ----------------------------- پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند ----------------------------------------- کپی رایت : با توجه به اینکه تاکنون ، این مطلب ، تنها مطلب به زبان فارسی در خصوص این هواپیما می باشد، هرگونه کپی برداری یا ذکر مطالب این تاپیک تنها با ذکر نامmilitary.ir بعنوان منبع مجاز می باشد. مترجم : مهران 55 منابع : در پایان معرفی این هواپیما منابع نیز معرفی خواهند گردید.

در تصویر isi ادعا شده 5 سامانه دفاع هوایی منهدم شده ولی در بررسی های شما این قضیه تائید یا رد نشده . البته با توجه به خاکی بودن زمین و گذشت زمان (نمیدونم تصاویر گوگل مربوط به چند وقت بعد از حمله هست ) تشخیص سخت هست ولی من یادمه زمانی که تراسرور کامل پولی نشده بود نقاط ادعایی isi رو در تصاویری که مربوط به چند روز بعد از حمله بود بررسی کردم و به جز 10 انبار مهمات که قابل تشخیص نبود برام در بقیه نقاط ادعایی اثرات برخورد دیده میشد. یادمه تصویری از یه راکت انداز منهدم شده هم منتشر شده بود که یه عده به اشتباه میگفتن پانتسیر هست و همینطور تعدادی کامیون و خودرو نظامی که باید بررسی بشن که در کدوم بخش فرودگاه قرار داشتن و مهندم شدن . مثلا سه نقطه پدافندی که isi ادعا کرده (در شمال فرودگاه پایین عکس ) در این مختصات هستن : https://www.google.com/maps/place/Shayrat+Air+Base/@34.5025336,36.9179231,216m/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x15231ef7a969d1c3:0x91285cd9feb31a9a!8m2!3d34.5011599!4d36.8980529 در ویکی مپیا وقتی اشاره گر رو میبری روی اون نقاط مینویسه مهندم شده در حمله امریکا : http://wikimapia.org/#lang=en&lat=34.502697&lon=36.917818&z=18&search=shayrat مختصات دو نقطه پدافندی دیگه : https://www.google.com/maps/place/Shayrat+Air+Base/@34.5035784,36.9112617,353a,35y,180h/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x15231ef7a969d1c3:0x91285cd9feb31a9a!8m2!3d34.5011599!4d36.8980529 http://wikimapia.org/#lang=en&lat=34.503887&lon=36.910930&z=19&search=shayrat اون ساختمون هم به نظرم اسیب جدی دیده چون در تصاویر ماهواره ای اثرات سوختگی از اونطرف ساختمون هم زده بیرون که در این تصویر مشخص هست : درسته ساختمونی نیست ولی زمین خالی هم نیست . یه چیزایی در این تصویر میشه مشاهده کرد که نمیدونم چی هستن ولی هرچی هستن هدف قرار گرفتن : به نظر میاد یکی از شلتر ها بیش از یک موشک خورده . شلتر سمت راست سقفش سوراخ هست ولی در مقابل شلتر سمت چپ هم اهدافی (هواپیما) منهدم شدن : اینجا رو اشتباه نکردید ؟ دو جایگاه دارای سه ردیف سوخت هست و یک جایگاه دارای دو ردیف که میشه 8 ردیف .

چیزی همچون سامانه Hermes-Cs c

خسته نباشی برادر remo نمیدونم چرا منو یاد Rembo میندازی مقاله آموزنده ای بود و فارغ از مسائل فنی حداقل دید و نوع تفکر طرف مقابل رو نمایان میکنه که میتونه الگویی برای فرماندهان ما باشه که هنوز فکر میکنن جنگ خاکریز و گودال ... جواب میده! در مورد خودروی جایگزین تانک در نبرد شهری چند سال پیش انیمیشن جذابی رو دیدم که ایده هایی جالبی رو در خودش داشت (توصیه می کنم حتمآ این انیمیشن رو ببینید!) Appleseed 2004 تریلر: https://www.youtube.com/watch?v=qa7924EZFTg خودروی زرهی نمایش داده شده یک نمونه چرخدار رباتیک هست با انبوهی از حسگر و البته یک گاتلینگ سنگین! مشکل اصلی چنین خودرویی مسئله هدایت و کنترل آتش اون هست که خارج از توان یک یا چند اپراتور انسانی هست و کنترل از راه دور بودن سرعت عمل و چالاکی چنین ماشینی رو زیر سوال میبره و لازمه اش داشتن یک هوش مصنوعی قدرتمند برای هدایت و کنترل و البته آتش به اختیار هست! به نظرم قبل از ظهور ربات های چهارپای دارپا در آینده نه چندان دور شاهد حضور ماشین های کشتاری خواهیم بود که هوش مصنوعی برای شلیک تصمیم گیری میکنه !

بسم الله الرحمن الرحیم The Tank is Dead تانک مُرده است قسمت آخر جانشینی برای تانک موشک‌ها در سال ۲۰۳۰ هوشمندتر و با کلاهک‌هایی بهتر از ATGM ها خواهند بود. نقش غالب تانک (در این مقاله منظور از تانک بیشتر MBT ها هستند) در میدان نبرد مدرن با دو سیستم تخصصی جایگزین خواهد شد. واضح است که ضدهوایی خود کششی (SPAAG) جدیدترین خودروی رزمی زمینی (ground combat vehicle) اصلی ،، با توجه به قابلیت های چند منظوره اش ، مانند پایین آوردن پهپاد ها و ATGM ها می باشد. با این حال ، SPAAG ها بیش از حد گران هستند و به عنوان یک زره‌پوش سبک و بخشی از تیم تهاجمی تانک-پیاده نظام در رزم نزدیک ، مورد استفاده قرار میگیرند. یک خودروی زرهی با قابلیت پشتیبانی از پیاده‌نظامِ بسیار کوچک‌تر ، ساده‌تر و با زره سنگین تر برای این نقش مورد نیاز است که من در کتابم آن را "Rhinos" معرفی کرده ام . این خودرو می تواند با پوشش هوایی که SPAAG برایش ایجاد میکند در یک فاصله ایمن از هم با یکدیگر عملیات کنند. بازنشسته کردن تانک‌ها در حال حاضر مورد بحث قرار گرفته‌است در گزارشی در این مورد نروژ ممکن است تانک‌های سنگین خود را کنار بگذارد. (لینک خبر اصلی) این عاقلانه است اگر آن‌ها قصد دارند تدافعی بجنگند ، اما نیروی نظامی به وسایل زرهی رزمی سنگین مانند Rhinos برای حمله به مواضع دشمن نیاز دارد. زرهی سنگین هنوز مورد نیاز است، این توپِ بزرگِ تک لولهِ ۱۲۰ mm است که تانک را منسوخ می‌کند. ATGM می‌توانند این نقش را (نقش توپ اصلی تانک را) پر کنند و فضای درون تانک را برای استقرار یک توپ اتوماتیک ، مناسب با تهدیدهای مدرن ،خالی کنند. روسیه این مساله را در طی درگیری‌های اخیر اسلامی از جمله نبرد در سوریه یاد گرفت. پیاده‌ نظام قادر به مبارزه در کنار تانک تی - ۷۲ با آتش خطرناک توپ ۱۲۵ mm و خطرات زره واکنشی اش نبودند. توسعه ای ترکیبی با استفاده از شاسی سنگین تانک تی - ۷۲ صورت گرفت که خروجی اش BMPT "نابودگر" (BMPT Terminator) بود.به جای آن توپ بزرگ، دو توپ اتوماتیک ۳۰ میلیمتری (Shipunov 2A42) ، و دو نارنجک‌انداز ۳۰ میلیمتری (AGS-17) و 4 موشک هدایت شونده ضد تانک (9M120 Ataka) به کار رفته است. BMPT می‌تواند حمایت مستقیم بهتری را در نزدیکی پیاده‌نظام بدون آتش خطرناک یک توپ ۱۲۵ میلی‌متری فراهم کند. همچنین تولید و نگهداری از آن راحتر و کم‌ هزینه‌تر از تانک است. BMPT ، Terminator BMPT-72 ، Terminator 2 AGS-17 9M120 Ataka Shipunov 2A42 با این همه، ارتش روسیه BMPT را قبول نمی کند چرا که اکثر ژنرال ها آن را به عنوان تهدیدی برای دوستان صنعتی خود می بینند. در عین حال، تعدادی به سوریه فرستاده شد؛ و این اقدام به این معنی است که افسران روسی حاضر در میدان نبرد اعلام کرده اند که به آن نیاز دارند. آنها به تانک های پرخرج طراحی شده برای انهدام تانک های دیگر ، نیاز ندارند. آنها به یک خودرو رزمی چند منظوره (multi-role fighting vehicle) نیاز دارند که بتواند در کنار پیاده نظام مبارزه نماید و تمام تهدیدات مدرن را نابود کند. تانک مرده است! .....Carlton Meyer..... پایان مقاله ایشون در آخر این مقاله ، قسمتی از پست یک انجمن رو آورده که به شرح زیر هست ، مطلب زیر درواقع قسمتی از نتیجه گیری یک کاربر است . در سال 2010 یک بحث جالب مربوط به این موضوع مقاله ، توسط کاربری به نام GLAR مطرح شده : لینک انجمن حقیقت موضوع این است که تانکها ، دایناسوران این زمانه هستند. آن‌ها باید سال‌ها پیش ، از خط مقدم نبرد ، بیرون کشیده می شدند ، به این دلیل که آن‌ها صرفا نماینده (خروجی) یک دوره فن‌آوری بودند ، آنها به دلیل حفظ رقابت (تسلیحاتی) ، به توسعه یک رده خاص از عملکرد محدود شدند(منظور کلاس MBT) که پیشرفت های اساسی در آن رده ، در سه اولویت حفاظت، تحرک و قدرت شلیک خلاصه میشد ، در نهایت ارتقاء آن الویت ها نیز آسان بود . همچنین جبر سازمانی قابل‌ توجهی حداقل در ستاد نیروی زمینی آمریکا حول سیستم‌های سنگین وجود دارد. زمانی که Eric K. Shinseki قرار شد به یک تیپ سبک مکانیزه برود (احتمالا با اجبار )، او تهدید کرد ، شلیک سیستمِ "ضدِ تانک در خط دید" (MGM-166 LOSAT) را که موشکش از زره جلویی یک M1A2 وارد و از موتور عقبش خارج شده را به نمایش عموم میگذارد.LOSAT با سیاسی بازی توسط سیستم CKEM که مدل کوچکتر از LOSAT برای بکار گیری در روبات های چند منظوره رزمی بود (robotic MULE) کنار گذاشته و ذبح شد. سامانه ضد زره انرژی جنبشی MGM-166 LOSAT این واقعیت جنگ در میدان دید (LOS warfare) است، اگر بتوانید سرعت پرتابه را در دهانه حفظ کنید (بوسیله نیروی رانش راکت ) ، در این سیاره تانکی وجود ندارد که بتواند در برابرش مقاومت کند (منظور برخوردهای از نوع انرژی جنبشی سیستم LOSAT با سرعت ماخ بالاست). با استفاده از مفهوم مدرن [شده] ONTOS (به احتمال زیاد منظورش M50 Ontos ) شما می توانید هشت پرتابه را قبل از شلیک دشمن هدایت کنید. M50 Ontos خودرو ضد تانک امریکا مجهز به شش توپ 106 میلیمتری و این یک حقیقت حیاتی است که ما در مورد آن صحبت می‌کنیم. چون "دقیقه اول" ، آن چیزی نیست که اهمیت دارد. این "۱۰ تا ۱۵ ثانیه اول " است که حیاتی است . یعنی زمانی که تانک تصمیم می‌گیرد به هر چیزی که در محدوده ۲،۵۰۰ تا ۳،۰۰۰ متر اَش قرار دارد ، شلیک کند. همه (از جمله روس‌ها) سیستم کنترل آتش مدرن و شلیک در واحد زمان (rounds) مناسبی دارند. به طوری که هر شلیک برابر با اصابت است.احتمالا ساده ترین مامورریت انهدام آن زمانی است که تانک در حال چرخش برجک جهت هدفگیری ( turret jams ) یا زمانی است که ساکن باشد. حال اگر یک حامل موشک نرخ ۸ شلیک در ۱۰ ثانیه را صورت دهد ، می تواند ۸ تانک با بارگیری دستی یا ۴ تانک با بارگیری خودکار را مغلوب کند و این در فواصلی فراتر از رنج پرتابه های انرژی جنبشی آنها (تانک ها) رخ خواهد داد. اگر شما با آتش سریع، ارزان و مطمئن نمی توانید در فواصل میدان دید (LOS distances) حریف را منکوب کنید و اگر شما نمی‌توانید به اندازه کافی تانک ارسال کنید تا یک دشمن مجهز به T-90 یا Leopard 2A6 را به سرعت و در فواصل دور شکست دهید ، بهتر است به دنبال رویکرد رزم شبکه محور ( Netcentric warfare) بروید که شلیک کننده می تواند با قابلیت های فراتر از میدان دید (NLOS) و آتش چندگانه با اصابت همزمان (MRSI) ، تمام سیستم های حفاظت خودکار را بی اثر کند. سیستم آتش MRSI (بالا) ، سیستم جدید آتش SWSI (اصابت همزمان با کلاهک چندبخشی) ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم، انهدام زودتر و سریعتر تانک‌های دشمن در جنگ های مانوری با سیستم های آتش مستقیم قابل اجراست . اما باید اول نشان دهیم که این سیستم می‌تواند ، به راحتی مستقر و به راحتی پنهان شود و همچنین در نسل چهارم جنگ در مقابل شبه نظامیان در فواصل کمتر از ۲۰۰ متر با RPG ، جان سالم به در ببرد و بجنگد.ادامه متن رو نتوستم درست بفهمم اصلش رو گذاشتیم اگر بتوانیم از خودروهای رباتیک کلاس (Wiesel) در سطح ۵ تا ۱۰ تن مجهز به توپ‌های سبک و ATGW ها در محیط های جنگ شهری (MOUT) استفاده کنیم ، تمامی تانک ها را دفن خواهیم کرد و مقادیر زیادی در نگهداری سالانه و آموزش صرفه‌جویی میکنیم. اما تا زمانی که تکنولوژی پیشرفته با آهن قراضه (old-iron) در خیابان در حال جنگ باشند، خدمه تانک ها نیشخند میزنند وراه خود را ادامه میدهند؛ زیرا، اساسا ، شلیک آنها ارزانتر است. نمونه ای از خودروهای رزمی زرهی سرنشین دار Wiesel 2 ساخت المان SYRANO ساخت فرانسه نمونه بدون سرنشین گونه Wiesel پ.ن : بیشتر عکس ها خارج از متن اصلی هستن و ولی تمام ویدیو ها ارجاعات خوده افسر سابق هست.... ترجمه اون قسمت بعد از پایان مقاله کمی روان و مفهومی ترجمه شده جایی که شک داشتم متن اصلی رو گذاشتم... دوستان میتونن تحلیل خودشون رو در مورد این مقاله تشریح کنند......

فرمایش شما کاملا صحیحه. ما در وضعیتی هستیم که خیلی از رقبای منطقه ای برای ما شمشیر رو از رو بستن و چنگ و دندون نشون میدن. زمان جنگ خیلی از کشورها به عراق کمک مالی و... ارائه می دادند ولی در حال حاضر هرکدوم از همسایه ها از آذربایجان گرفته تا ترکیه ، امارات، رژیم منحوس سعودی و.. برای ما شاخ و شونه می کشن و از خرابکاری و به خطر انداختن منافع ما ابائی ندارند پس باید اون نیروها متناسب با تهدید باشه و نه 40-50 سال پیش. به نظرم نسبت به همون زمان هم به نوعی عقبیم. اف 14 در زمانی که ایران این جنگنده رهگیر رو خریداری کرد دارای بهترین تکنولوژی ممکن و بسیار جلوتر از هواپیماهای هم عصر خود بود. اف 14، میگ 21 و 23 که سهل بود بلکه اصلا با خود اف 15 و اف 16 هم قابل مقایسه نبود و بسیار پیشرفته و جاه طلبانه تر بود و گل سر سبد جنگنده های نسل 4 بود. خب در حال حاضر اگر ما مدعی این هستیم که از 40 سال پیش پیشرفته تریم باید بتونیم هواپیمایی متناسب با تکنولوژی روز یعنی از نسل پنج رو خریداری کنیم. از سمت کشورهای غربی که امکان هیچ خریداری وجود نداره. بجز جنگنده نسل پنجم که مثلا امکان خریدش از روسیه، آمریکا و... نیست، ما جنگنده نسل چهار و نیم هم نداریم. نه تایفون داریم و نه رافال و نه سوپر گریپن. زمانی می تونیم در مقابل 40 سال پیش ادعایی داشته باشیم که هواپیماهایی مثل توپولف 160، سوخو 35 و 34 و یا میگ 35 رو داشته باشیم که نداریم. بجز شهید ستاری واقعا در این سالها فرصت ایجاد یک نیروی هوایی مدرن رو از دست دادیم. چه در زمان ریاست جمهوری جناب آقای خاتمی که فرصت نوسازی و افزایش تعداد ناوگان میراژ اف 1 با پیشنهاد فرانسه رو با دست خودمون رد کردیم، یا در زمان جنگ انعقاد قراردادهای پشت پرده ای مثل ایران کنترا رو افشا و اون کانال ارتباطی و بروز رسانی تجهیزات رو بستیم. این اشتباهات دریجی باعث شده که علی رغم تلاش تحسین برانگیز در حفظ ناوگان موجود، هم از نظر کمی در مضیغه باشیم و هم از نظر کیفیت عملیاتی ناوگان متنوع هواپیمایی در تنگنا.

دوباره موافقتم رو با شما اعلام می کنم! اصولا بمباران فرشی از ارتفاع بالا تقریبا بی معنی است، خصوصا در دوره فعلی. می توان امید داشت که برنامه ریزان نظامی ما هم این را می دانند. با وجود بمبهای هوشمند کوچک مثل بمب سدید، و انواع دیگر هدایت شونده با جی پی اس و ...، نیازی به بمباران «فرشی» هم نیست. بمبهای هدایت شونده از ارتفاع بالا رها می شوند و هدف خود را پیدا و مسیر خود را اصلاح می کنند. دیده شدن بمبهای آهنی در تست، شاید برای صرفه جویی در هزینه باشد. اینها ظاهرا درسهای کسب شده از سوریه است و با شرایط «فعلی» کشور همخوان نیست، و هدف آن یک کاروان قاچاقچق مواد مخدر یا یک تیم نفوذی پژاک نیست، اما باید برای شرایط «آینده» برگهای آماده ای داشت که اگر نیاز شد... پی نوشت : فرض کنید در یک سورتی، هزار بمب سدید که مکان فرود هر کدام از آنها تعیین شده روی سر دشمن ریخته شود!

سلام علیکم دو فرض اصلی 1- هواگردهایی مثل C-130J ارتفاع پروازی بیشینه ای در حدود 28000 فوت ( حدود 8 کیلومتر ) را دارند ) . فرض را هم می گذاریم که برای شلیک مهماتی مثل MOAB در حداکثر ارتفاع خودشون پرواز می کنند ( طبق داده نمای های موجود ، ظاهرا مواب از ارتفاع 6000 فوتی پرتاب میشود ) 2- فرض دوم هم براین هست که سطح تهدید از جنگ سال 1991 افزون ترشده//// بعنوان مثال ، این سطح از موشکهای دوش پرتابی مثل سام-16 ( ارتفاع درگیری 3500متر) رسیده به سامانه ای مثل رعد ( ارتفاع درگیری نزدیک به 22 کیلومتر ) ) خوب ، اگر این دوفرض را قبول داشته باشیم ، حتی در صورت ایجاد برتری هوایی توسط دشمن ، بازهم عاقلانه نیست که نیروی هوایی مقابل ، با علم به فعال بودن احتمالی این سامانه ها ، یک هواگردی مثل هرکولس را با 14-15 خدمه بفرستدجلو برای اجرای بمباران فرشی ( مگر اینکه با یک گروهی نظیر طالبان روبرو باشند که اصولا چیزی به اسم پدافند هوایی منسجم ، را در اختیار نداشته باشند ) 3- البته این نکته هم نباید فراموش شود که شما این مورد را بر علیه چه کسی قصد دارید استفاده کنید و با چه مهماتی . اگر مهمات شما یک چیزی شبیه به MOAB باشد ، نیازی به کاهش ارتفاع نیست ، چون دقت خاصی نیاز ندارد ولی با توجه به تصاویر ، دوستان ما دارند از مهمات آهنی سری مارک 82 یا مارک84 استفاده می کنند ، در نتیجه برای افزون تر کردن دقت ( حتی برای بمباران فرشی و باقصد اثر گذاری ) مجبورند ارتفاع پروازی را کاهش بدهند ( قطعا" ماجرای ساقط شدن میراژ نیروی هوایی را در شرق کشور توسط همین موشکها به یاد دارید ) و این یعنی قراردادن یک هواپیما و خدمه آن بصورت کاملا بی دفاع در برابرآتش دفاع هوایی چه عرض کنم ، شما برای تبدیل توپولف ها به بمب افکن ، باید اول فکری به حال تعبیه پایلون های خارجی برای مهمات ، سامانه های هدفگیری ، دفاع از خود ، جنگ الکترونیک و در نهایت خلبانی که حاضر باشد در عصر موشکهای فامد با این تابوت پرنده پرواز رزمی را انجام دهد بفرمایید ، ضمن اینکه اصل ماجرا ، یعنی قانع کردن فرماندهان ارشد به این نکته که جنگهای قرن 21 نیازمند " نیروی هوایی " هست ، خودش ماجرایی دیگر دارد . ضمن اینکه به نظرم توپولف-154 از ابتدا برای کاربری غیر نظامی تولید شد ، به همین دلیل ، تفاوت در نیازمندی ها ، قطعا" تفاوت در طراحی سازه و .... به همراه دارد و به همین سادگی نمیشود یک هواگرد غیر نظامی را به یک بمب افکن تبدیل کرد .

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛ به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک رو ادامه میدهیم: موشک های بالستیک برد متوسط Medium-range ballistic missile (قسمت دوم) Pershing II : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط پرشینگ-2 ساخت ایالات متحده آمریکا است. این موشک بالستیک یکی از نامدارترین محصولات موشکی آمریکا است که در اوج دوران جنگ سرد و برای مقابله با تهاجم موشکی اتحاد جماهیر شوروی و سایر متحدین اش ساخته شد. این موشک دارای برد ماکزیمم 1770 کیلومتر بود. این موشک ساخته سال 1981 میلادی است و در مجموع 276 فروند از این موشک بالستیک میان برد تولید گردید. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pershing_II Rodong-1 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط رودونگ-1 ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. این موشک بالستیک که گاها با نام هواسنگ-7 (Hwasong-7) نیز شناخته می شود ، یکی از مشهورترین موشک های بالستیک ساخت کره شمالی می باشد. (موشک غوری-1 پاکستان نسخه بومی شده همین موشک کره ای می باشد.) این موشک دارای برد ماکزیمم عملیاتی 1200 الی 1500 کیلومتر بود. این موشک در سال1998 میلادی و با الهام گیری از موشک SS-1 Scud روسی ساخته شد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Rodong-1 Dongfeng-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط دانگ فنگ-2 ساخت جمهوری خلق چین است. این موشک که در واقع اولین موشک بالستیک میان برد جمهوری خلق چین است ، در واقع با استفاده از اطلاعات و مشخصات موشک R-5 Pobeda شوروی که در اختیار چین قرار گرفته بود ساخته شده است. این موشک بالستیک با کد ناتو CSS-1 نیز شناخته می شود. این موشک دارای برد ماکزیمم 1250 کیلومتر است و توان حمل کلاهک هسته ای 15-20 کیلوگرمی را دارد می باشد. این موشک ساخته اواخر دهه 60 میلادی می باشد و اکنون تمامی DF-2 های چین بازنشسته و از رده خارج شده اند. Dongfeng-16 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط دانگ فنگ-16 دیگر ساخته جمهوری خلق چین است که در این پست به معرفی آن می پردازیم . این موشک بالستیک با کد ناتو CSS-11 نیز شناخته می شود. این موشک دارای برد ماکزیمم 800 الی 1000 کیلومتر بود. در خصوص تاریخ تولید این موشک اطلاعات دقیقی در دسترس نیست ، اما طبق ادعای مقامات تایوانی ، چین در سال 2011 تولید این موشک را آغاز کرده است. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Dongfeng_(missile)#Dongfeng_16 Dongfeng-21 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط دانگ فنگ-21 سومین ساخت جمهوری خلق چین است که در این پست به معرفی آن می پردازیم. این موشک بالستیک با کد ناتو CSS-5 نیز شناخته می شود. این موشک دارای برد ماکزیمم 1500 الی 1700 کیلومتر است. این موشک تولید سال 1991 میلادی است و نسخه DF-21D آن ، اولین موشک بالستیک ضدکشتی جهان می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/DF-21 ادامه دارد ... ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط ) را به اتفاق هم بررسی خواهیم نمود.

استراتژی 2028 قسمت ششم ادامه "رویکرد استراتژیک" و "نتیجه گیری" خط تلاش چهارم (LOE 4) : تقویت اتحاد ها و شرکا A. همکاری امنیتی B. کمک امنیتی نیروی زمینی به آموزش و مبارزه به همراه متحدین و شرکا ادامه خواهد داد ، بنابراین ما باید تلاش کنیم آن‌ها را در عملیات های خود به منظور افزایش قابلیت همکاری(interoperability) به کار بگیریم. قابلیت همکاری (interoperability) ، توانایی انجام فعالیت به صورت منظم و مکرر، موثر و کارآمد برای دستیابی به اهداف تاکتیکی، عملیاتی و استراتژیک است. ما از کمپین مشارکت استراتژیک (Strategic Engagement Campaign) نیروی زمینی آمریکا برای دستیابی به سطوح مناسب تعامل با متحدان و شرکا و اولویت‌بندی همکاری امنیتی و کمک‌های امنیتی استفاده خواهیم کرد. این امر ما را قادر خواهد ساخت تا اتحاد و شراکت های موجود را تقویت کرده و به دنبال شرکای استراتژیک جدید در تغییرات محیط عملیاتی باشیم. نقشه اتحاد های نظامی منطقه ای امریکا A. همکاری امنیتی فعالیت های مربوط به همکاری های امنیتی و مشارکت های نیروی زمینی ؛ آژانس ها ، وزارت دفاع و اولویت های فرماندهی رزمی را پشتیبانی می کند تا توانایی قابلیت همکاری و ساختن شرکات جدید را افزایش دهند. تمرین‌های و فعالیت‌های آموزشی جمعی ما تمرینات ترکیبی و آموزش‌های جمعی را در حمایت از طرح‌های فرماندهی رزمی طراحی خواهیم کرد و متحدین و شرکا را از طریق تمرینات دو جانبه و چند ملیتی و تبادل برنامه‌ها ادغام خواهیم کرد. از طریق این فعالیت‌ها، ما همچنین زمینه هایی برای نوآوری در قابلیت های ترکیبی معرفی خواهیم کردتا اثربخشی و سازگاری سیستم‌های خود را افزایش دهیم. مشارکت استراتژیک (Strategic Engagement ) نیروی زمینی از تماس‌های مرسوم و مشارکت های نظامی - نظامی برای ایجاد رابطه و تبادل اطلاعات با متحدان و شرکا استفاده می‌کند. چنین مشارکت هایی شامل ملاقات‌های رهبران کلیدی، بازدیدهای متقابل ، گفتگوهای بین ستادی ، تبادل پرسنل، کنفرانس‌ها و سمینارها است. ما برای تقویت همکاری های امنیتی ، مشارکت ها در کمپین مشارکت استراتژیک مان را هماهنگ خواهیم کرد. B. کمک امنیتی (کمک مستشاری) نیروی زمینی برای مقابله با تهدیدات کلیدی و دستیابی به اهداف دفاعی مشترک با متحدان و شرکا ، کمک‌های امنیتی را اولویت بندی خواهد کرد. آموزش و تجهیز برنامه‌های کمک امنیتی شامل فروش های نظامی خارجی Foreign Military Sales (FMS) ، تامین مالی خارجی، کمک‌های مالی، وام، و دیگر برنامه های آموزش و تجهیز می‌شود که قابلیت شراکت را ایجاد می‌کنند. این برنامه‌ها نه تنها تجهیزات لازم برای کشورهای شریک را فراهم می‌کنند بلکه شامل آموزش ویژه تجهیزات نیز می‌شوند، بنابراین شرکای ما می‌توانند به بهترین نحو از این تجهیزات در تشکیلات خود استفاده کنند. برنامه‌های آموزش و تجهیز همچنین باعث افزایش قابلیت همکاری و کاهش هزینه‌های واحدها می شود و سامانه های استقراری [میدان رزم] (fielded systems) ما را بهبود می‌بخشد. آموزش حرفه ای نظامی نیروی زمینی همچنان از فعالیت های تربیتی (training) و آموزشی (education) برای مهمترین متحدان و شرکای خود به جهت ساختن فرصت های آموزشی از طریق مدارس نظامی، گسترش برنامه ها، تیم های آموزشی سیار و آموزش های میدانی استفاده خواهد کرد.برای مثال، آموزش و تربیت بین‌المللی نظامی ابزاری موثر برای ایجاد روابط پایدار و رساندن مهارت‌های لازم به پرسنل کشور شریک است. 4- نتیجه گیری استراتژی نیروی زمینی ، محیط استراتژیک و خطوط تلاش را برای دستیابی به چشم‌انداز ۲۰۲۸ شرح می دهد.مجموعه نیروی زمینی آمادگی، نوسازی مفاهیم و توانایی‌ها، روند اصلاحات و تقویت اتحاد ها و شرکایمان را برای تضمین تسلط قدرت زمین پایه در هر میدانی علیه هر تهدیدی در هر زمانی خواهد ساخت.ما برای استقرار، مبارزه و پیروزی قاطعانه در برابر هر دشمن هم رده ای در یک درگیری مشترک، چند دامنه و با شدت بالا در حین حفظ بازدارندگی و توانایی برای انجام جنگ‌های نامنظم نامحدود ، آماده خواهیم بود. ما مطمئن هستیم که استراتژی نیروی زمینی تا زمانی که با منابع کافی و تلاش مستمر اجرا شود، نیروی زمینی ما را به عنوان نیروی زمینی برتر جهان حفظ خواهد کرد. پایان سند استراژی 2028 نیروی زمینی ایالات متحده اسناد : استراتژی 2028 نیروی زمینی امریکا پ.ن: یکی از اهروم های بازدارندگی قوی و موثر و سالم امریکا ، بحث اتحاد ها و همکاری های نزدیک دفاعی امنیتی است ..... تفاوت بین متحدان و شرکا : متحدان ما(امریکا) کشورهایی هستند که با آن‌ها روابط رسمی و بلند مدت با ارزشهای مشترک و حرکت رو به جلو داریم. به عنوان مثال، ناتو. شراکت معمولا در طول زمانی خاص یا برای شرایطی خاص، روی مسائل مورد توافق تمرکز می‌کند. به عنوان مثال، رابطه ایالات‌متحده با شرکای آمریکای‌لاتین از تمام تیتر ها میشه برای اقدام در نیروهای مسلح و نظام جمهوری اسلامی به عاریه گرفت. اجالتا متحدین ، اصلاح ساختار ها ، نوسازی تجهیرات ، مفاهیم ، دکترین و بودجه .... خب برنامه اینده نیروی زمینی امریکا رو خدمتون ترجمه و ارسال کردیم . با درک این سند خیلی از اقدامات نظامی امریکا قابل فهم تر خواهد بود در ادامه به مبحث مهم و زمان بر ، ساختار نیروی زمینی امریکا از حیث عملکردی خواهیم پرداخت ، انشالله...

استراتژی 2028 قسمت پنجم ادامه "رویکرد استراتژیک" خط تلاش سوم (LOE 3) : اصلاحات A. زمان B. بودجه C. نیروی انسانی وضع مالی کشور به صرفه جویی در بودجه دفاعی ادامه خواهد داد و ارتش را وادار به اتخاذ تصمیم‌های دشوار در مورد چگونگی صرف منابع محدود خود می‌کند. ضروری است که اصلاحات تهاجمی را تا سال ۲۰۲۰ به منظور آزادی زمان، پول و نیروی انسانی برای بالاترین اولویت‌های خود اجرا کنیم و به فرماندهان فرعی قدرت بدهیم تا تصمیمات به موقع و موثر اتخاذ کنند. A . زمان نیروی زمینی بر روی وظایف اصلی خود در عنوان 10 ( Title 10 ) تمرکز خواهد کرد و به طور سیستماتیک ، آن دست از فعالیت هایی را که زمان لازم برای ساخت آمادگی رزمی و مرگ آوری را مصرف میکنند کاهش یا حذف خواهد کرد. کاهش نیازمندی ها (Reduce Requirements): ما باید فعالیت‌های با ارزش پایین را که آمادگی برای عملیات‌های رزمی با شدت بالا را ایجاد نمی‌کنند ، حذف یا کاهش دهیم. این شامل حذف آموزش ها، گزارش دهی ها و بازرسی‌های غیر ضروری و سایر الزامات در سراسر رده‌ها برای دادن زمان به رهبران برای آماده‌سازی برای مبارزه است. تفویض اختیار به فرماندهان رده پایین _توانمندسازی زیردستان _ (Empower Subordinates) ما اختیارات، مسئولیت‌ها و منابع را به پایین‌ترین سطوح فرماندهی که صلاحیت و توانایی استفاده از آن‌ها را دارند به جهت فوریت در اقدام و تصمیمات تفویض خواهیم نمود. B. بودجه نیروی زمینی اصلاحات مالی را برای بهبود فرآیندهای کسب و کار، ساختارهای سازمانی، و مدیریت منابع انسانی به جهت صرفه‌جویی و افزایش کارایی برای اولویت‌های بالاتر دنبال خواهد کرد. فرآیندهای کسب و کار (Business Processes) نیروی زمینی برای افزایش کارایی ، کارکردهای تجاری(business functions) خود را به نهادهای خارجی (external agencies)منتقل ، فرآیندهای کسب و کار را خودکار و رویه ها را تسهیل یا حذف خواهد کرد. این شامل ارزیابی مدیریت قرارداد، اجرای بودجه (budget execution)، ارزیابی و تحکیم سیستم های موروثی (legacy systems)، اصلاح خدمات درمانی، و ارزیابی منابع (auditability of resources) می‌شود. مدیریت برنامه (Program Management ) ما اصلاح مدیریت برنامه را از طریق بررسی دقیق و اولویت‌بندی تمام برنامه های نیروی زمینی دنبال خواهیم کرد. نیروی زمینی همچنین در صورت لزوم برای آزمایش و رونمایی از نمونه های اولیه به عنوان تکنولوژیهای به بلوغ رسیده، راه حل های تجاری مقرون به صرفه و کم هزینه را پیگیری خواهد کرد. این کار تضمین می‌کند که ما بازده مان را به حداکثر برسانیم و اولویت‌های خود را در کل برنامه نیروی زمینی هماهنگ کنیم. مدیریت مالی (Fiscal Management ) فرماندهان و رهبران در هر سطحی مسئول حصول اطمینان از اختصاص هر دلار از نیروی زمینی هستند که با هدف ایجاد آمادگی و مرگبار بودن در تمام نیروها خرج می‌شود. این امر مستلزم اجرای یک برنامه جامع نظارتی در هر رده فرماندهی است که بر حذف زیاده روی ها و به حداقل رساندن مصارف غیر ضرور در زمینه‌های عملیات‌های زنجیره تامین، مدیریت قراردادها ، حمل و نقل تجهیزات و نیروی انسانی می باشد. C.نیروی انسانی ما باید سیستم مدیریت پرسنل فعلی خود را برای جذب، توسعه، و حفظ رهبران و سربازان استثنایی تغییر دهیم. ما با استفاده از یک سیستم مدیریت استعداد جدید، سوابق شغلی را با کارایی بیشتری مدیریت می کنیم و همچنین ساختاری را برای نیرو به جهت بکارگیری افردا مستعد در بخش ها طراحی خواهیم کرد. استخدام و ابقا نیروی زمینی یک ارزیابی نهایی برای استخدام، حفظ و مشوق‌هایی برای جذب سربازان و شهروندان با کیفیت بالا انجام خواهد داد و دانش ، مهارت‌ها، رفتارها و ترجیحات آن‌ها را با مشاغل مناسب در سراسر نیرو تطبیق خواهد کرد مدیریت استعداد ستاد مدیریت استعدادها یک استراتژی مدیریت استعداد جدید را تدوین و راه های تکمیلی برای اصلاح سیستم پرسنلی مارا تا سپتامبر 2019 را تعیین خواهد کرد. ماژول گمارش تعاملی 2.0 (Assignment Interactive Module 2) تا اکتبر 2019 به توانایی کامل عملیاتی خواهد رسید و با یکپارچه سازی سیستم های پرسنلی و سیستم پرداخت - نیروی زمینی اولین قدم برای بهبود مدیریت استعداد را خواهد برداشت. ساختار نیروی زمینی نیروی زمینی همچنین روند خود را برای انجام تحلیل تمام نیرو به جهت تهیه یک ارزیابی جامع و فراگیر در مورد تصمیمات ساختاری نیروی زمین برای اطمینان از بکارگیری افراد مناسب در جایگاه های مناسب در تمام رده ها، به روز خواهد کرد. پ.ن: بزرگترین بودجه نظامی تاریخ ایالات متحده : علارغم بیان موضوع کمبود بودجه دفاعی در سند ، باید گفت در ابتدا پنتاگون درخواست بودجه 733 میلیاردی خود را به دولت تقدیم کرد و ترامپ با بودجه 700 میلیاردی موافقت نمود ، در آخر ترامپ در چرخشی 180 درجه لایحه 750 میلیاردی بودجه دفاعی را تقدیم سنا کرد.و سنا بودجه 717 میلیاردی را برای پنتاگون در سال مالی 2019 تصویب نمود. از این میزان بودجه اختصاص یافته برای وزارت دفاع ۶۳۹.1 میلیارد دلار برای بودجه های عمومی ، 8.9 میلیارد دلار برای وزارت انرژی و هزینه ‌های ضروری و ۶۹ میلیارد دلار برای عملیات های نظامی خارج از کشور اختصاص داده شده است. در این قانون پیشنهاد افزایش ۱۵ هزار و ۶۰۰ نفری نظامیان ارتش آمریکا داده شده و بر افزایش 2.6 درصدی حقوق کارکنان نظامی ارتش آمریکا تاکید شده است. حالا باید دید با این افزایش بودجه و رضایت پنتاگون از آن ، آیا بازهم روند صرفه جویی رو اتخاذ خواهند کرد یا خیر.....

خبر آمد خبری در راه است بازدید وزیر ارتباطات از برنامه های سازمان فضایی . . . . .

خوب اطلاعات جدیدی تایید نشده ای امده از مقامات امریکایی از تست سیمرغ ظاهرا مرحله دوم موشک سیمرغ بعد از 20 ثانیه دچار مشکل شد (که قرار بود مدت300 ثانیه کار کند) با این وجود ایرانی ها تلاش کردن ماهواره در مدار قرار بدن با وجود مشکل موتور و ماهواره مستقرشد وپخش کوتاهی داشت اما ماهواره نتوانست به مدار تزریق شود https://defence.pk/pdf/attachments/00-jpg.433430/ --- برای اینکه ماهواره به مدار تزریق بشود باید به سرعت بالای 7000متر بر ثانیه برسد 2 اون عکسی سردار دهقان و اقای روحانی گرفتن که بنر در پشتش از افتتاح پایگاه امام خمینی و پرتاب ماهواره طلوع می گفت پرتاب دارای محموله بوده بعد شکست در حضور رئیس جمهور در سمنان 3چه اتفاقی برای مرحله سوم افتاده

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بررسی کارنامه عملیاتی جاسوس پیر یانکی ها رو به اتفاق هم ادامه میدهیم.     جاسوس پیر در هواپیمائی نیروی دریائی آمریکا     WV-2 ها در حد فاصل سالهای 1956 الی 1965 ، به عنوان جزء مهمی از دیواره دفاعی دو سوی آمریکای شمالی (اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام) خدمت میکردند و اطلاعات بدست آمده توسط این پرنده ها ، در شکل گیری دفاع ساحلی یکپارچه نیروی دریائی ایالات متحده ، نقشی اساسی ایفاء می نمود.   این گروه از پست های پیش اخطار ( اصطلاحا " دیوار های دفاع ساحلی " نیروی دریائی) ، از پنج سطح ایستگاه راداری پرنده سرنشین دار (آواکس) تعریف شده بود که وظیفه اسکورت  هوائی ناوشکن های نیروی دریائی را به عهده داشتند.    این مأموریت های اسکورت ، در قالب شش تیم عملیاتی که در گشت های 20 ساعته و در ارتفاع های 1000 الی 4000 متر (3000 الی 12000 فوت ) ، وظیفه مراقبت و  اعلام هشدار هوائی به ناوگان ایالات متحده را برعهده داشتند.   هدف آنها در این عملیات ها ، ( علاوه بر ایجاد پوشش هوائی برای ناوگان ایالات متحده ) ، گسترش دادن پوشش هشدار دهنده اقیانوس های دو سوی ایالات متحده در مقابل حملات غافلگیر کننده بمب افکن های اتحاد جماهیر شوروی و همچنین اخطار به موقع در برابر حملات موشکی دولت های متخاصم نظیر شوروی و چین و ... بود.   در واقع اقدام این پرنده ها ، فرمت و بخشی از پروژه عظیم " خط شبنم " بود. پچ و نشان عملیاتی واحدهای " خط شبنم " خط شبنم     سد دفاعی اقیانوس اطلس     خط دفاعی اقیانوس اطلس (موسوم به BarLant) از دو اسکادران مجزای از هم ( VW-13 و VW-15 ) که بصورت چرخشی در پایگاه NAS Patuxent رودخانه مریلند واقع شده بود ؛ بعلاوه یک اسکادران (VW-11) که بصورت دائمی و مداوم در پایگاه نیروی دریائی Argentia در نیو فاندلند مستقر بودند ، تشکیل شده بود. مأموریت همیشگی این خط دفاعی پرواز تا مدار آزور (the Azores) و بازگشت بود.     برای پشتیبانی مداوم از این محور دفاعی، یک واحد آموزش اخطار پیش هنگام در پایگاه رودخانه ناس پاتکسنت (NAS Patuxent) تشکیل و مستقر شده بود. پروژه BarLant  که علامت اختصاری (The Atlantic Barrier) می باشد ، عملیات خود را از 1 ژوئیه 1956 آغاز نمود و تا اوایل 1965 با پرواز های خود ؛ پوشش مستمر و مدوامی را در این محور برقرار ساخت.    این سد دفاعی ؛ بعدها برای پوشش فضای هوائی آسمانهای " گرینلند " ، " ایسلند " و " بریتانیا " در سال 1961 به انگلستان منتقل شدند. هواپیماهای پایگاه آرگنتیا (Argentia) نیز با رفتن به پایگاه NAS Keflavik ایسلند ، محدوده پوشش هوائی خود را گسترش دادند.    دیواره دفاعی اقیانوس آرام     سد اقیانوس آرام (The Pacific Barrier) که به اختصار (BarPac)  نامیده میشد ، عملیات خود را از تاریخ 1 ژوئیه 1958 میلادی ، با استقرار یک اسکادران EC-121 در پایگاه دریائی  NAS Barbers Point واقع در منطقه " هاوائی " آغاز نمود. این اسکادران از پایگاه دریائی NAS Midway به هاوائی منتقل شده بود.   این دیواره دفاعی هم وظایف متنوعی را برعهده گرفته بود که از همراهی با اسکادران هفتم اسکورت ناوگان دریائی (CORTRON SEVEN) تا ایجاد یک خط مراقبت هوائی از " جزیره آداک " تا " میدوی " را شامل میشد. بطور معمول ، چهار یا پنج فروند WV-2 برای پوشش دادن تمامی این خط ساحلی لازم بود.   فرجام     عملیات نیروی سد ، سرانجام در سپتامبر 1965 متوقف شد و نیروی دریائی ، هواپیماهای EC-121K شاغل در پروژه دیوار دفاعی خود را بازنشسته نموده و به انبار های ذخیره سازی خود منتقل نمود. علی رغم تعطیلی پروژه دیوار دفاعی (سد) ، نیروی دریائی ایالات متحده ، باقی EC-121 های خود را حفظ نمود و تا سال 1975 در قالب چهار اسکادران عملیاتی دیگر بکارگیری کرد. اسکادران هایVQ-1 و VQ-2 بوسیله هواپیماهای جمع آوری اطلاعات EC-121M ، به ترتیب در پایگاه های NAF Atsugi ژاپن و Rota اسپانیا خدمت نمودند.     VW-4 در قالب عملیات ویلی ویکتوری ، در خلال سالهای 1954 الی 1975 به رصد طوفان های دریائی در اقیانوس اطلس می پرداختند. مقر اصلی این اسکادران در جکسون ویل فلوریدا بود ، در حالی که از پایگاه دریائی روزولت در پورتوریکو هم استفاده می نمود. در حالی که چهارمین اسکادران (VW-1) که در پایگاه NAS Agana گوام مستقر بود ، همین وظیفه رصد طوفان در اقیانوس آرام را بر عهده گرفته بود. این هواپیما همچنین در قالب اسکادران 86 آموزشی (VT-86) که در NAS Glynco مستقر بود و به آموزش افسران جوان و دانشجویان خلبانی نیروی دریائی اختصاص داشت؛ خدمت نمود. در حالی که اسکادران سی و سوم تاکتیکی جنگ الکترونیک (VAQ-33) تا سالها در نورفولک ویرجینیا در حال خدمت بود.     در تاریخ 25 ژوئن 1982 ، آخرین فروند NC-121K ( جمعی اسکادران VAQ-33 ) بازنشست گردید و با این اقدام پرونده عملیاتی جاسوس پیر در نیروی دریائی ایالات متحده بسته شد.     ادامه دارد ...   -----------------------------   پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند    :winking: پ.ن 2 : ان شاء الله در پست آینده به تاریخچه عملیاتی این جاسوس پیر در نیروی هوائی ایالات متحده آمریکا ، بطور مفصل خواهیم پرداخت.

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، بررسی کارنامه عملیاتی جاسوس پیر یانکی ها رو به اتفاق هم ادامه میدهیم.         جاسوس پیر در جنگ ویتنام       باشگاه کهنه سربازان جنگ ویتنام  :winking:   از تاریخ 16 آوریل 1965 تا 1 ژوئن 1974 ، از EC-121 ها ، در منطقه جنوب شرقی آسیا ، استفاده بسیار گسترده ای شد. این استفاده بطور اخص در خلال نبردهای Rolling Thunder ، Linebacker و Linebacker II نمود بیشتری پیدا کرد. ستاره هشداردهنده (EC-121) در خلال این عملیاتها توانست که برای نخستین بار توانستند که نقش "رادار هشدار زودهنگام" و "کنترل محدوده هوابرد" جنگنده های آمریکائی و هدایت اونها در مواجه و یا عدم مواجه  :winking:  با میگ های طرف مقابل رو بر  عهده بگیرند.       پروازهای بالاتر از مدار خلیج تونکین و پس از آن ، عموما از آسمان لائوس هدایت میشدند. اینها پیشگامان "هشدار زودهنگام هوابرد" و "هدایت و کنترل هواپیماها از آسمان" بودند.       در همین ایام و به موازات نیروی هوائی ، هواپیمائی نیروی دریائی هم در خلال سالهای 1965 الی 1972 ،  از یک نوع هواپیمای NC-121 در واحد "عقاب آبی" خود ؛ برای ماموریت های مشابه بهره میبرد.     Blue Eagles یا همان عقاب های آبی ، واحدی بود که توسط نیروی دریائی برای ایجاد اختلال ، پارازیت و جمینگ رادارهای دشمن طراحی شده بود. همچنین این یگان ، وظیفه ارسال و هدایت برنامه های رادیوئی بر علیه دشمن و یا برای سربازان خودی موجود در خط مقدم (ایستگاه های رادیوئی پرنده) را نیز بر عهده داشت.         عقاب های آبی که بخشی از اسکادران VXN-8 اقیانوس شناسی نیروی دریائی ایالات متحده بودند ، در پایگاه هوائی رودخانه پاتوکسنت ( Patuxent ) مستقر بودند.      و در انتهای پست و برای حُسن خِتام این پست ، دو نسل از جاسوسان یانکی ؛ جاسوس پیر در کنار جاسوس جوان       ادامه دارد ...   -----------------------------   پ.ن : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند   :winking: پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های آینده به تاریخچه عملیاتی این جاسوس پیر در نیروهای دریائی و هوائی ایالات متحده آمریکا ، بطور مفصل خواهیم پرداخت.

در مورد مدیر جوان شبکه سه و درست و غلط بودن انتقاداتی که به افکار و سبک مدیریتش میشه به شخصه نظرم اینه که حتی در مورد ارگان هایی که مدیران شون باید حتما از یه جریان خاص و طیف متعصب ترین وفاداران به سیستم باشند هم جوان های این طیف به فسیل هاشون ارجحیت دارن چون حداقل فرق واتساپ و تلوزیون رو میدونن

در مورد بزرگنمایی برخی رسانه های داخلی مثل همین مشرق و فارس و تسنیم و... با شما هم عقیده هستم و به شخصه به هیچ وجه تحلیلهاشونو دنبال نمیکنم با این اوصاف به گفته کارکنان زحمت کش نیروی هوایی ایمان دارم ، ممکنه کار کند پیش بره ولی به پیش میره https://youtu.be/tLtDjMGmB_s

احتمال اینکه این موشک توسط دشمنان اسلام نابود شده باشه در چه حده چون وزیر خارجه امریکا تهدید کرده بود ضد پرتاب فضایی

سلام سیاست های نظامی معمولا اعمالی هست و نه اعلامی مشرق هم تحلیل سایت خارجی را ترجمه کرده که خواندنش خالی از لطف نیست به شخصه تام کت را پرنده معیوبی می دانم و ای کاش ایگل به جای تام کت می خریدیم اما ارتقا تام کت و نگهداریش تا حداقل پانزده سال آینده منطقی هست کمااینکه ماموریت های جدیدی برای این پرنده می شود تعریف کرد و استراتژی نهاجا هم عمردهی انقلابی!!! به پرنده هامون هست به امید روزیکه اوج جای تام کت را بگیرد