بسم ا.... وزیر جنگ رژیم عبری دسامبر 2019 تصور می کنم با انتشار این تصویراز این به بعد کسی جرات نکند علت کار پژوهشی روی رژیم عبری را در حوزه های مختلف بخصوص حوزه امنیت و دفاع ، سئوال کند و یا حتی زیر سئوال ببرد

بسم الله........ 13 آذر 1398 مسلحین 5 روز پیش در یک حمله گسترده چند منطقه در جنوب شرقی ابوظهور را مورد حمله قرار داده . در این یورش 4 روستا از جمله منطقه اعجاز به تصرف مهاجمین در امد . مثل همیشه با عقب نشینی نیروهای سوری توپخانه و هواگردهای سوری روسی منطقه را اماج حملات خود قرار دادن حملات به قدری سنگین بوده که مسلحین مجبور شدن در مناطق پیرامونی این روستاها مستقر بشوند سرانجام به علت حملات هوایی وبمبارانهای فرشی منطقه مهاجمین بعد از دادن دهها کشته وزخمی مجبور به عقب نشینی شدن منابع سوری امار نزدیک به 25 شهید و منابع مخالفین هم تا 35 کشته را برای خود ذکر کرده اند اما امار طرفین در مورد خسارت دشمنان خود غیر قابل استناد است نزدیک به دوهفته است شرق ادلب شاهد حملات طرفین است . یکی از علت های این امر دسترسی اسان تر این مناطق به معره النعمان یکی از سه پایگاه اصلی مخالفین در سوریه است از شرق ادلب تا معره النعمان علاوه بر نبود عارضه های چندان مناطق مسکونی زیادی هم وجود ندارد . بزودی عملیات حملات به ادلب و یا جسر الشغور اغاز میشود واین منطقه میتواند یکی از محورهای اصلی حملات باشد ( احتمالا سوریها از تک احاطه ایی استفاده کنند ) یک نمونه از حملات هوایی به مهاجمین + پرتاب بمب سنگر شکن توسط سوخو روسی بمب ترموباریک ؟؟ به غنیمت گرفتن دو زرهپوش از مهاجمین به نظر میرسد روسها در حال خارج کردن وسرویس دهی به تانکهای ذخیر ه خود هستن بخش عمده ایی از این انبارهای درسیبری واقع شده است . مقصد بخشی از این تانکها هم احتمالا سوریه است میگهای29 سوری وپاد اخلالگر بلاروسی Talisman

ترکیب فرانسوی- روسی برای نیروی هوایی عراق با ورود میراژ و مهمات دقیق فرانسوی به سازمان رزم نیروی هوایی ارتش عراق ، اگر چه شرایط رزمی این نیرو ، بتدریج بهبود یافت ، اما، هزینه های هر سورتی پرواز این پرنده ها بدلیل پیچیدگی بیشتر آنها ، روند صعودی بخود گرفت . در کنار این وضعیت ، مساله استفاده از مهمات دقیق فرانسوی ، که نسبت به همتایان شرقی خود ، پر هزینه تر بود ، سیستم لجستیک نیروی هوایی را که به مهمات ارزان قیمت روسی عادت داشت ، دچار مشکل نمود . بنابراین ، با توجه به ارزان قیمت بودن مهمات روسی و نیاز روزافزون ارتش عراق به اجرای ماموریتهای بمباران دقیق ، تطبیق مهمات شرقی بر روی میراژ در دستور کار قرار گرفت . غلاف تامسون سی اس اف ، آتلیس برای این کار ، یکفروند جنگنده MIRAGE F-1 EQ4 برای حمل غلاف آتلیس و مهمات KH-29 L در نظر گرفته شد . اما آغاز این پروژه بدلیل نتایجی بود که مهمات هدایت لیزری AS-30 L فرانسوی و KH-29 L روسی در جریان حمله به فاو بدست آورده بودند . این ترکیب ، برای نخستین بار درجریان حملات نیروهای عراقی به منظور بازپسگیری شبه جزیره فاو در ماه مه 1988 ، مورد استفاده قرار گرفت . در جریان این سری حملات ، زوج میراژ مسلح به AS-30 L و سوخو-22 های مسلح به KH-29 L ، به شکل موفقیت آمیزی توانستند ، با شلیک 3 تا 4 تیر موشک هدایت لیزری ، یکی از پل های اصلی ایجاد شده بر روی اروند ( پل بعثت ) را که مسیر اصلی نیروهای در حال عقب نشینی ایرانی بشمار می آمد و به سختی از آن دفاع می نمودند را تخریب نمایند. این موفقیت باعث شد تا تا دلیل پرهزینه بودن مهمات هدایت شونده AS-30L فرانسوی ، میراژهای بیشتری ، توانایی حمل مهمات KH-29 L را بدست آورند . در جریان این پروژه ، دو تیم فنی تشکیل گردید و یکی از این دو ، توانست ، در اواخر ژوئن 1988 ، این پروژه را کامل نماید . اما همزمان با کامل شدن پروژه فوق الذکر ، جنگ با ایران پایان یافت . به اعتقاد منابع عراقی ، فقط یکفروند میراژ اف- یک برای حمل این موشک روسی اصلاح گردید و پس از مدتی به اسکادران ششم که سابقا" از هانترهای عراقی استفاده می نمود ، تحویل داده شد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

دیدار سوی خمیده‌ی عالم     «خانم‌ها آقایان، ما امواج گرانشی را به دام انداختیم.»   این خبری بود که بالاخره امروز منتشر شد و موجی از هیجان در جامعه‌ی علمی ایجاد کرد. این یافته ارزش این هیجان و بیشتر از آن را دارد. این روز را در تقویم خود علامت بزنید؛ به این‌سبب که در تاریخ علم باقی خواهد ماند و نقطه‌ی عطفی در مسیر ما در درک عالم به‌شمار خواهد رفت. اما چرا این یافته (به‌ویژه اگر آزمایش‌های بعدی نیز آن را تأیید و تقویت کند) مهم است؟   آقای اینشتین و تغییر دید ما از عالم تا پیش از زمانی که آلبرت اینشتین نظریه‌ی نسبیت عام خود را صورت‌بندی کند، ما نگاهی متفاوت به جهان اطرافمان داشتیم. برداشت عمومی ما این بود که در فضایی سه‌بُعدی زندگی می‌کنیم که گویی درون جریان رودخانه‌ای یک‌طرفه و ثابت به نام زمان قرار گرفته است؛ مانند قایقی روی رودخانه‌ای از جنس زمان که با سرعتی یکسان در یک‌جهت شناور است.   درک روزانه‌ی ما از محیط اطراف نیز این دیدگاه کلاسیک و نیوتونی را تأیید می‌کرد. هیچ‌گاه شاهد تغییر روند گذر زمان نبودیم و دلیلی نداشت فکر کنیم ساختار دنیای ما به‌گونه‌ی دیگری است. تحولات علمی، که در درک ما از عالم در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ اتفاق افتاد، این دیدگاه را تغییر داد. اوج این تحولات زمانی بود که آلبرت اینشتین با نظریه‌ی نسبیت عام خود در فهم ما از عالم انقلابی ایجاد کرد. بر مبنای دیدگاه او نه‌تنها ماده و انرژی موجودات یکسانی بودند که به هم تبدیل می‌شدند، بلکه فضا و زمان نیز موضوعات مستقل و جدا از همی به‌شمار نمی‌رفتند. آن‌ها در بافتاری به نام فضازمان به هم گره خورده بودند و درواقع عالمی چهاربُعدی می‌ساختند و زمان نیز برخلاف گذشته موجودی صلب و ثابت نبود. اگر در کنار یک جرم عظیم قرار می‌گرفتید یا با سرعت‌های بالا شروع به حرکت می‌کردید، روند گذر زمان نیز تغییر می‌کرد.   نکته‌ی دیگری که از نظریه‌ی نسبیت عام استخراج می‌شد مسئله‌ی گرانش بود. قبلاً تصور می‌شد دو جسم نیروی مستقیمی بر هم وارد می‌کنند که یکدیگر را به‌سوی هم جذب می‌کنند. ما هنوز هم برای کاربردهای روزانه – از محاسبه‌ی مسیر حرکت توپ تا فرستادن فضاپیماها – از همین روند و توضیح استفاده می‌کنیم اما توصیفی که نظریه‌ی نسبیت برای ما به‌همراه داشت این بود که ماهیت نیروی گرانش متفاوت است. برای درک بهتر این داستان، فضازمان چهاربُعدی را با حذف دو بُعد آن به‌شکل یک ورقه‌ی بزرگ لاستیکی تصور کنید. حالا گلوله‌ای فلزی یا توپی را در جایی از این صفحه، که به‌صورت کشیده و صاف قرار گرفته، بگذارید. در اطراف محل قرارگرفتن این اجسامْ حفره‌ها و خمیدگی‌هایی در صفحه‌ی لاستیکی به وجود می‌آید. و هرچقدر جرم اجسام بیشتر باشد، این خمیدگی‌ها نیز عمیق‌تر و شعاع آن‌ها بیشتر می‌شود. در دیدگاه اینشتین این خمیدگی‌ها عامل ایجاد نیروی گرانش‌اند. وقتی سیاره‌ای به‌دور ستاره‌ای می‌گردد، درواقع درحال سُرخوردن درون انحنایی است که ستاره‌ی اصلی ایجاد کرده.   قبل از ادامه‌ی داستان تذکر نکته‌ای مهم ضروری است. وقتی می‌گوییم اینشتین یا دیگران چنین نظریاتی را مطرح کردند باید به یاد داشته باشیم این‌ها نظراتی فلسفی و زاییده‌ی تخیل نیستند. آن‌ها از دل تصورات صِرف بیرون نیامده‌اند بلکه آن چیزی که نظریه‌ی اینشتین یا هر نظریه‌ی مشابهی را به نظریه‌ای قابل‌اعتنا تبدیل می‌کند، بناشدن آن بر ریاضیاتی پیشرفته است. زمانی که اینشتین نظریات خود را مطرح می‌کرد بسیاری از جنبه‌های آن قابل آزمودن نبود، اما علت توجه جامعه‌ی علمی به این دیدگاه‌های تازه این بود که بر اساس ساختار خوش‌تعریف و سازگاری از ریاضیات بنا شده بود و در کنار پیش‌بینی‌هایی که ارائه می‌داد می‌توانست رفتارهای رصدشده در جهان – مانند کشیدگی مداری عطارد – را بهتر توضیح بدهد. یکی از نخستین آزمون‌ها درباره‌ی راستی نظریه‌ی اینشتین با رصد معروفی صورت گرفت که ادینگتون و همکارانش از یک خورشیدگرفتگی انجام دادند و توانستند انحنای نور ستاره‌ها را، هنگامی‌که از کنار خورشید عبور می‌کنند در مقایسه با زمانی که در آسمان شب قرار دارند، رصد و تأیید کنند. چنین تغییرمکانی تنها زمانی معنی‌دار بود که خورشید ما فضازمان اطرافش را خمیده کرده و درنتیجه مسیر نور را تغییر داده باشد و باعث شود ما آن جسم را در امتداد متفاوتی رصد کنیم.   از دل نظریه‌های اینشتین، که روزبه‌روز شواهد بیشتری برای تأیید آن به دست می‌آمد، موجودات عجیب‌وغریبی سر برآوردند که تنها یکی از آن‌ها سیاهچاله‌های شگفت‌انگیز بودند؛ اجرامی که به‌سبب چگالی بالای خود فضازمان را چنان خم می‌کردند که هیچ‌چیز، حتی پرتوهای نور، نمی‌توانست از حفره‌ی ایجادشده به‌دور آن‌ها و از همسایگی نقطه‌ی مرکزی‌شان، که تکینگی نامیده می‌شد، عبور کند.   امواجی از جنس فضازمان حال در چنین دنیایی می‌توان انتظار رویدادهای متفاوتی را داشت. اگر فضازمان ما بافتاری یکپارچه است و اگر گرانشْ محصول خمیدگیِ ایجادشده در آن است، درنتیجه می‌توان فرض کرد که این بافتارِ فشرده‌شدهْ از هم باز شود و حتی درون آن موج‌ها یا لرزش‌هایی اتفاق بیفتد. این آشفتگی‌های منظم همان چیزی است که به نام امواج گرانشی شناخته می‌شود. تصور کنید دو جسم سنگین – واقعاً سنگین – در فضا شروع به گردش به‌دور هم کنند. هریک از آن‌ها در اطراف خود حفره‌هایی را در فضا ایجاد می‌کند و باعث خمیدگی آن می‌شود، اما این همه ماجرا نیست. وقتی این دو جسم در فاصله‌ای اندک در کنار هم و به‌دور هم شروع به چرخش می‌کنند، با خود فضازمان اطرافشان را به حرکت درمی‌آورند و هریک گرداب‌های چرخانی را در فضازمان ایجاد می‌کنند. این گردابه‌ها در ترکیب با همْ اختلال‌ها و موج‌ها یا پستی‌وبلندی‌هایی را در بافتار فضا و زمان شکل می‌دهند که به‌صورت موج‌هایی در عالم ما سفر می‌کنند و با خود انرژی حمل می‌کنند. اگر می‌خواهید دوباره تصوری داشته باشید، به همان صفحه‌ی لاستیکی برگردید و این‌بار تصور کنید دو نفر دو سر این صفحه را گرفته‌اند و به‌طور مداوم آن را فشرده و باز می‌کنند (مثل زمانی که می‌خواهید خاک یک قالی را بگیرید؛ البته اگر هنوز برای خانه‌تکانی خودتان دست‌به‌کار می‌شوید!). در این شرایط می‌بینید که موج‌هایی درون خود صفحه‌ی لاستیکی ایجاد و در سطح آن منتقل می‌شوند.   این امواج هرچقدر از منبع دور شوند شدتشان کاهش پیدا می‌کند اما اگر منبع تولیدکننده‌ی آن‌ها به‌اندازه‌ی کافی قوی باشد، ممکن است تا فواصل بسیار دوردست نیز برسند و مانند امواجی که ۱۴ سپتامبر به آشکارساز لایگو رسیدند بتوانیم آن‌ها را از روی زمین رصد کنیم.   ویژگی جذاب این امواج آن است که این‌ها امواجی نیستند که درون فضازمان منتقل شوند، بلکه خود فضازمان هستند که تاب برمی‌دارد. بدین‌ترتیب وقتی به ناظری در فاصله‌ای دورتر می‌رسند، باعث می‌شوند این ناظر (مثلاً سیاره‌ی ما) به‌طور متناوب و متناسب با انرژیِ این امواج فشرده و سپس در راستای عمود بر آن کشیده شود. دوباره آن صفحه‌ی لاستیکی را در نظر بگیرید. این‌بار روی آن دایره‌ای بکشید. حالا یک‌بار در راستای طول صفحه آن را از دو طرف بکشید. می‌بینید که دایره‌ی شما به‌شکل بیضی درمی‌آید. این‌بار در این راستا صفحه را به حالت اول برگردانید و در راستای عرضْ صفحه را از دو سو بکشید؛ می‌بینید دایره‌ی شما در راستای قطرِ عمود بر آن دچار کشیدگیْ و شبیه به بیضی شد.‌ عین این اتفاق برای زمین و هر چیزی که در مسیر امواج گرانشی باشد، ازجمله من و شما، می‌افتد. ما با هر گذر این امواج اندکی منقبض و منبسط می‌شویم.   شک‌های نظریه‌پرداز و تلاشی یک‌قرنی برای کشف اگر فکر می‌کنید این پدیده به‌شدت غیرعادی و عجیب است، تنها نیستید. خود اینشتین هم در ابتدا درباره‌ی این امواج مطمئن نبود. در سال ۱۹۱۶، اینشتین به کارل شوارتزشیلد -که می‌توان او را کاشف سیاهچاله‌ها به‌شمار آورد- گفته بود این امواج وجود ندارند. بعدتر نظرش را عوض کرد و گفت فکر می‌کند آن‌ها واقعاً وجود داشته باشند. یک‌بار دیگر در سال ۱۹۳۶ به وجودشان مشکوک شد و البته دوباره نظرش را عوض کرد. از آن زمان تاکنون تلاش‌های بسیاری برای پیداکردن راهی برای ثبت و تفکیک این امواج انجام شده است. امواجی که ممکن است در اثر به‌دورهم‌گشتن دو ستاره‌ی نوترونی یا ادغام دو سیاهچاله یا در اثر رویدادهای ابتدای عالم شکل ‌گرفته و به‌سوی ما حرکت کرده باشند. در سال ۱۹۶۹، جوزف وبِر فیزیکدان دانشگاه مریلند اعلام کرد که توانسته امواج گرانشی را تفکیک کند، اما دانشمندان دیگر نتوانستند نتایج او را تکرار کنند. نزدیک‌ترین شاهدی که تا قبل از آن از وجود این امواج به دست آورده بودیم به سال ۱۹۷۸ برمی‌گردد. در آن سال، دو ستاره‌شناس به نام‌های جوزف تیلر و راسل هولس، که در آن زمان در دانشگاه ماساچوست در امهرست حضور داشتند، توانستند یک زوج ستاره‌ی نوترونی را پیدا کنند. ستاره‌های نوترونی بازمانده‌های فوق‌العاده چگال ستاره‌های پُرجرم‌اند. این دو ستاره‌ی نوترونی در مداری به‌دور هم می‌چرخیدند و یکی از آن‌ها تَپ‌اَختری بود که به‌طور منظم و متناوب پرتوهایی از تابش‌های الکترومغناطیس را در فضا پراکنده می‌کرد. با اندازه‌گیری و رصد دقیق این دو ستاره، ستاره‌شناسان موفق شدند به این نتیجه برسند که این دو ستاره درحال ازدست‌دادن انرژی و نزدیک‌شدن به هم‌اند و نکته‌ی مهم این بود که این آهنگ ازدست‌دادنِ انرژی، که در این منظومه رخ می‌داد، دقیقاً با پیش‌بینی مقدار انرژی‌ای که در صورت تابش امواج گرانشیْ این دو باید از دست می‌دادند برابر بود. این بهترین شاهد ما از این امواج بود تا امروز که نتیجه‌ی فعالیت دانشمندان پروژه‌ی لایگو و همکاران علمی آن‌ها در ژورنال فیزیکال ریویوو لِتِرز منتشر شد. مقاله‌ای که نام هزار نفر در مقام نویسنده و مشارکت‌کننده در آن ثبت شده است. حالا با اطمینان بیشتری می‌توانیم بگوییم اینشتین درست پیش‌بینی کرده بود، اما خلاصه‌کردن این کشف به اینشتین کمی کم‌لطفی به انبوه دانشمندانی است که در چنین طرح عظیمی مشارکت داشته‌اند. این یافته حاصل یکی از همکاری‌های عظیم در علم معاصر بوده و دروازه‌های جدیدی را به روی ما باز کرده است.   سه پیشگام در بین افرادی که در این کشف نقش داشتند سه نفر جایگاه ویژه‌ای دارند . کیپ تورن، کیهان‌شناس برجسته‌ی کلتِک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا) و متخصص امواج گرانشی و سیاهچاله‌ها، که یکی از طراحان و پشتیبان‌های لایگو بود و حدود بیست سال از عمر خود را صرف این پروژه کرد. نام کیپ تورن در یکی دو سال اخیر به‌واسطه‌ی مشارکتش در ساخت فیلم میان‌ستاره‌ای، به کارگردانی کریستوفر نولان، بیشتر بین مردم عادی شناخته شده است. نکته‌ی جالب اینکه در سناریوی داستان میان‌ستاره‌ای و در نسخه‌ی اولیه‌ی آنْ بخش مهمی به امواج گرانشی و طرح لایگو اختصاص داشت که بعدتر به علت فشردگی موضوعات از فیلم حذف شد. در این ایده‌ی اولیه، نخستین نشانه‌ها از وجود کرم‌چاله در همسایگی ما را لایگو کشف می‌کند. داستان و توصیف کیپ تورن از مشارکتش در طرح لایگو و همچنین تأثیر امواج گرانشی در داستان فیلم میان‌ستاره‌ای و همچنین اندکی توضیح به زبان نسبتاً ساده درباره‌ی این امواج را می‌توانید در کتاب او با عنوان «میان‌ستاره‌ای به روایت علم»، که به زبان فارسی نیز منتشر شده، مطالعه کنید. راینر وایس از MIT و رانلد درِوِر از مؤسسه‌ی فناوری کالیفرنیا (کَلتِک) دو نفر دیگری‌اند که عمر خود را بر سر تأیید این پیش‌بینی اینشتین سپری کردند و امروز قطعاً برای آن‌ها روزی فراموش‌نشدنی خواهد بود.   left to right: Kip Thorne of the California Institute of Technology, France A. Córdova of the National Science Foundation, Rainer Weiss of the Massachusetts Institute of Technology, David Reitze of Caltech and Gabriela González of Louisiana State University. LEXEY SWALL FOR THE NEW YORK TIMES   اما برای تفکیک چنین امواجیْ ابزاری ویژه نیاز بود و مانند هر پروژه‌ی علمی دیگری، که قرار باشد تا این حد به ماهیت طبیعت نفوذ کند، چنین آزمایشگاهی نه ارزان بود و نه ساده.   درواقع بیش از ۴۰ سال تلاش لازم بود و دست‌کم بودجه‌ای معادل ۱٫۱ میلیارد دلار که این طرح به نتیجه برسد. داستان ساخت لایگو به سال ۱۹۷۵ و ملاقات تورن و وایس در واشنگتن برمی‌گردد. از آن زمان، راهی طولانی طی شد تا اینکه نسخه‌ی ابتدایی لایگو در سال ۲۰۰۰ آغاز به کار کرد و ۱۰ سالی به فعالیت خود ادامه داد. درواقع هدف این مرحله از طرح لایگو به‌دام‌انداختن امواج گرانشی نبود، بلکه ساختن مدلی کوچک‌تر از آشکارساز بود که ثابت کند می‌توان این کار را انجام داد. در پنج سال گذشته و وقتی معلوم شد فناوری ما به حدی رسیده که این ابزار را در مقیاس اصلی بسازیم و بتوانیم نشانه‌های امواج گرانشی را به دام بیندازیم، کارِ به‌روزرسانی این تجهیزات  آغاز شد و پنج سال به طول انجامید.   لایگو لایگو درواقع از دو دریافت‌کننده‌ی مستقل تشکیل شده است. هریک از این آنتن‌ها ساختاری L-شکل دارند و از دو تونل عمودبرهم شکل گرفته‌اند که طول هریک از بازوها حدود ۴ کیلومتر است. درون هریک از این بازوها لوله‌های اصلی ابزار قرار دارد که داخل آنْ یکی از بهترین خلأهای قابل‌دستیابی روی زمین برقرار است؛ دو لوله به‌طول ۴ کیلومتر که درون خود چیزی جز بافتار فضازمان ندارند. در انتهای هر تونلْ آینه‌های تفکیک‌گر  با کمک بست‌ها و رشته‌های شیشه‌ای معلق شده‌اند و هریک از آن‌ها پرتو لیزری را، که درون این تونل جریان دارد، بازتاب می‌دهد.       اساس کار این ابزار بر مبنای تداخل‌سنجی است. زمانی که ابزارها باهم هماهنگ باشند، طول‌موجی که دو پرتو لیزر می‌سازند باهم تطابق دارد. حال تصور کنید موجی گرانشی از زمین عبور کند. گذشتن این موج باعث می‌شود زمین در یک راستا منقبض و در راستای دیگر منبسط شود. همراه با زمین، ما و البته بازوهای این ابزار نیز منقبض و منبسط می‌شوند. بنابراین به‌طور متناوب و به مقدار بسیار اندکی طول تونل‌هایی که پرتوهای لیزر در آن قرار دارند کم‌وزیاد می‌شود. این تغییر در طول فوق‌العاده اندک است، اما فناوری لایگو می‌تواند تغییر طول این بازوها را، به‌اندازه‌ی یک‌ده‌هزارم قطر پروتون، اندازه‌گیری کند؛ عددی بی‌نهایت کوچک.   امواج گرانشی: خبر از حادثه‌ای مهیب در عالم حتی با چنین حساسیتی، فقط قوی‌ترین منابع تولیدکننده‌ی امواج گرانشی ممکن است خود را آشکار کنند. دو ستاره‌ی نوترونی پُرجرم یا دو سیاهچاله‌ای که درحال ادغام درون هم‌اند؛ اتفاقی که جایی در فاصله‌ی ۱٫۳ میلیارد سال نوری از زمین رخ داده و امواج تولیدشده توسط آن را لایگو امروز رصد کرده است.     این دو سیاهچاله جرم‌هایی معادل ۳۶ و ۲۹ برابر جرم خورشید ما دارند و با سرعتی معادل نصف سرعت نور در هر ثانیه ۲۵۰ بار همدیگر را دور می‌زنند. این دو در زمانی کوتاه به دام هم افتاده و در هم ترکیب شده‌اند و حاصلْ سیاهچاله‌ای واحد به جرم ۶۲ برابر جرم خورشید ما بوده است. اگر ۲۹ و ۳۶ را باهم جمع کنیم، به عدد ۶۵ برابر جرم خورشید می‌رسیم. در این‌ بین جرمی معادل سه برابر جرم خورشید گم شده است. این سه برابر جرم خورشید مقدار ماده‌ای است که در این ترکیب خشن و ناآرام کیهانی به انرژی بدل شده  و در قالب امواج گرانشیْ بافتار فضا و زمان را به لرزه درآورده است. برای اینکه درکی از مهیب‌بودن این رویداد داشته باشید، در نظر بگیرید که انرژی‌ای که در این رویداد به‌تنهایی و در کسری از ثانیه آزاد شده معادل انرژی‌ای است که خورشید ما طی ۱۵ تریلیون سال آزاد می‌کند. این دو سیاهچاله با گردش به‌دور هم شروع به تولید امواج گرانشی کرده‌اند و با نزدیک‌ترشدن به هم فرکانس آن‌ها بالاتر رفته و امواج قوی‌تر و سریع‌تری گسیل کرده‌اند تا اینکه درنهایت در اوج رویدادی عظیم باهم یکی شده‌اند.   بدین‌ترتیب لایگو توانست، بر پایه‌ی نظریه‌ای که ۱۰۰ سال پیش آلبرت اینشتین بنای آن را نهاده بود، بر مبنای کار هزاران دانشمند در طول این یک قرن و با سرمایه‌گذاری طولانی و هدفمند در علم، گامی عظیم در رشد درک ما از عالم بردارد و دروازه‌ای جدید به‌سوی عالم برایمان باز کند. و این تازه آغاز راه است. نه‌تنها رصدهای بعدی، که بازهم لایگو انجامشان خواهد داد، باید این نتایج را در مورد رویدادهای دیگر تأیید کنند بلکه از همین‌حالا گام‌های بعدی برای ثبت امواج گرانشیِ ضعیف‌تر برداشته ‌شده است. لایگو رهیاب مأموریتی فضایی است که با اصول مشابهی کار می‌کند و سال گذشته به فضا فرستاده ‌شده تا با آزمودن شرایط موجود زمینه را برای مأموریت eLISA فراهم کند. روزهای مهم و پرخبری پیش روی ما است.     آغاز عصر جدید این کشف اما از زوایای متفاوتی اهمیت تاریخی دارد. یکی از محققان این طرح امروز گفت: «این رصد دست‌کم از سه نظر سنگ شاخصی برای علم و فیزیک به‌شمار می‌رود. نه‌تنها نخستین ثبت مستقیم امواج گرانشی بود، بلکه نخستین تفکیک مستقیم یک سامانه‌ی دوتاییِ سیاهچاله به‌شمار می‌رفت، و تاکنون قابل‌دفاع‌ترین شاهد بوده است بر اینکه سیاهچاله‌های موجود در طبیعت همان‌هایی‌اند که نظریه‌ی اینشتین پیش‌بینی می‌کرده.» اما مهم‌تر از آن، این آغاز عصری جدی است.   تا امروز تنها ابزار ما برای کشف عالم و درک آن وابسته به رصد امواج الکترومغناطیسی بود که درون فضازمان منتقل می‌شدند و به ما می‌رسیدند. ما هیچ پیام‌آور دیگری برای رصد و درک عالم در اختیار نداشتیم. حالا این فرصت را به دست آورده‌ایم که جهان را به‌واسطه‌ی رخداد کاملاً متفاوتی بررسی کنیم. به‌واسطه‌ی امواجی که در خود بافتار فضازمان رخ می‌دهند. به‌گفته‌ی کیپ تورن، «امواج گرانشی ابزاری برای مطالعه‌ی سوی خمیده‌ی عالم‌اند.» و از امروز دنیای ستاره‌شناسی حوزه‌ای عملی برای بررسی این‌سوی خمیده‌ی عالم و کشف رازهای آن در اختیار دارد.   روزهایی مانند امروز بهانه‌ای است که به انسان‌بودن و زیستن در این زمانه خوش‌بین باشیم.     — ممنون از شادی حامدی عزیز که وقت گذاشت و قبل از انتشار این متن را مطالعه و اصلاح کرد.   ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ پوریا ناظمی http://pourianazemi.com/1394/11/%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D8%AE%D9%85%DB%8C%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%DB%8C-%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85/#comment-114067

از دولتمردان ما بیشتر آثار امام خمینی را خواندند. دشمن شناسی از لحاظ تئوری: "برای تصمیم‌گیری و چگونگی واکنش در برابر دشمن باید ابتدا او را شناخت، به اهدافش پی برد و روش‌های او را در ضربه زدن و رسیدن به اهدافش بازشناخت همچنان که باید نقاط ضعف و قوت او را مورد مطالعه قرار داد."

سیستم رهگیری روسی قادر به کشف هواپیماها در فاصله 3000کیلومتری است. سیستم رادار نیروهای هوافضای روسیه «کونتینر»، که اول ماه دسامبر در مورداوی نگهبانی جنگی خود را آغاز کرد قادر است هواپیماهای رادراگریز «Stels» را از فاصله 3000 کیلومتری کشف کند. میخائیل پطروف طراح ارشد این سیستم گفت:«هواپیماهای استلس برای سیستم ما نامرئی نیستند. هرکاری هم این نوع هواپیماها بکنند، ما آن‌ها را می بینیم، همراهی و در فاصله تا 3000 کیلومتری کشف می کنیم. آنتن گیرنده ایستگاه جدید، سیگنالی را دریافت می کند که از اروپا، کشورهای خلیج فارس، چین، قزاقستان و حتی دورتر منعکس می‌شود. سیگنال از مرکز فرستنده در فاصله دهها کیلومتری ایستگاه رادار بررسی می شود. در ایستگاه جدید اصل انعکاس سیگنال از یونوسفر عمل می کند. این ایستگاه در جهان بی نظیر است. آمریکا، بریتانیا، فرانسه و چین در حال کار روی طراحی چنین سیستمی هستند. سیستم راداری مشابهی در استرالیا فعال است، اما نه با چنین ظرفیت و ساختاری مانند ایستگاه روسی. سیستم رهگیری راداری روسیه می تواند اهداف جداگانه مثلا هواپیماهای مدنی کوچک ساخت شرکت هواپیمایی آمریکا « Cessna» را نیز رهگیری و همراهی کند».

کسی از دوستان اینو گرافیک که توسط رسانه ها ی ایرانی منتشر شده در خصوص سایر حوزه ها فولاد و مواد معدنی صنعت حمل ونقل واردات وصادرات و..... در اختیار دارد اگر امکان دارد ما رو هم مطلع نمایند http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/DDzl7NdXkAA8GZX.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/DHQXUdBXsAApW4Q.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/DNFz9RqWkAAyBNe.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/D1qsgsWXcAAn-GX.jpg

این چندتا منبع یکی از بحث های خوب در زمینه http://opac.lib.idu.ac.id/unhan-ebook/assets/uploads/files/a993c-military-innovation-in-small-states.pdf با تمرکز بر نوآوری و فناوری و جایگاه اون در صنایع دفاعی و نظامی https://dod.defense.gov/Portals/1/Documents/pubs/2018-National-Defense-Strategy-Summary.pdf خلاصه ای از استراتژی دفاعی آمریکا https://www.defence.gov.au/publications/docs/DefenceICTStrategy2009.pdf استراتژی دفاعی استرالیا ------------------------ در کشور همیشه بحث خصوصی سازی اینطور مطرح شده که شرکت های دولتی رو بدیم به بخش خصوصی در صورتی که باید گفت دولت تا اینجا جلو برده است، حالا کمک کنیم به شرکت های خصوصی برای فضاهای بکری که تا کنون کار نشده رو جلو ببرن کمک های هدفمند و بدون رانت، در جهت حرکت راهبرد و استراتژی کلان بطور مثال الان من میخوام یک شرکت خصوصی نظامی بزنم با سرمایه ای در حوالی 1 الی 10 میلیارد راه پیش رو چیست؟ در زمینه هوایی راه چیست؟ در زمینه زمینی و دریایی راه چیست؟ اگر محصولی تولید کردم آیا از من خریده می شود و می توانم بازگشت سرمایه داشته باشم؟ ایا مرجعی در وزارت دفاع هست قدرت شرکت منو رو بسنجد و اجازه بدهد به عنوان پیمانکار برایش پروژه انجام دهم؟ آیا اصلا وزارت دفاع نیاز سنجی و استراتژی مشخصی دارد که طبق آن پروژه تعریف کند؟ این ها سوالاتی هست که شرکت های خصوصی رو در حد قطعه ساز نگه می دارد انهم در رقابت با صنایع دفاعی که بهترین تجهیزات رو داره بدلیل هزینه های سنگین مالی عملا فضایی برای شرکت های مونتاژ نیز وجود ندارد، و هیچ تضمینی نیست که اگر مطالعات مقدماتی و تفصیلی یک هواپیما شبیه قاهر یا شفق رو انجام دهند هیچ کسی مجوزی برای ادامه کار چه در بحث هزینه و چه در بحث تست نمونه نمی دهد تو پیگیری های شخصی که انجام دادم به اینجا رسیدم که برای شرکت خصوصی ساخت هواپیما باید ابتدا سراغ هواپیما های مسافری بری کوچک یا هلیکوپتری کوچک رفت و بازار هدف رو فروش به شرکت های نیمه دولتی و خصوصی کرد در گام دوم سراغ هواپیماهای سنگین تر مثل ایران 140 رفت و بعد سراغ کلاس بزرگتر با ظرفیت 200 نفر در این بین میشه اعتبار و بودجه ای ایجاد کرد که پروژه ها و طرح های نظامی رو مطالعات مقدماتیشون تمام شده تکمیل کرد و آماده ساخت نمونه کرد ولی مشکل جدی سیستم های تست و استانداردهای تاییدیه ها هست که عملا نه جایی برای تست داریم و ساخت چنین آزمایشگاهی پرهزینه و بدون هیچ ضمانتی برای پذیرش از سوی سازمان هواپیمایی کشور است

شناسایی فیزیکی تانک اصلی میدان نبرد مرکاوا مارک - یک

در پست قبلی اشاره شد که شرکت آلمانی راین متال سیستم دفاع فعال ADS را برای پلتفرم های مختلف زرهی از جمله تانک های لئوپارد معرفی کرده است و عنوان کرده است که این سیستم دفاع فعال تا به امروز ایمن ترین سیستم دفاع فعال برای خودرو های نظامی است. در ادامه راین متال با یک آزمایش نشان می دهد این سیستم چگونه می تواند امنیت سربازان پیاده نظام و غیر نظامیانی که در کنار خودروهای نظامی قرار دارند را حفظ کند. آزمایش عملکرد ایمنی سیستم دفاع فعال ADS راین متال برای نشان دادن عملکرد ایمنی سیستم دفاع فعال ADS یک سناریو معروف برای نیروهای نظامی را انتخاب کرده است. در این سناریو یک گشت از نیروهای نظامی که سوار بر خودرو های خود هستند در حال عبور از یک منطقه شلوغ شهری مثل یک بازار می باشند. در این آزمایش از 4 خودرو اسقاطی و 5 ادمک به عنوان نیروهای غیر نظامی استفاده شده بود. کاروان نیروهای نظامی نیز شامل دو خودرو است که فقط یکی از انها مجهز به سیستم دفاع فعال ADS است. در ادامه این سناریو در حین عبور نیروهای گشتی، تروریست ها به انها حمله می کنند. نیروهای تروریستی برای متوقف کردن ستون نیروهای نظامی از بمب های کنار جاده ای کمک می گیرند با انفجار بمب ها در ابتدا و انتها ستون، ستون نیروهای نظامی متوقف می شود. در ادامه حمله نیروهای تروریستی با کمک خودرو اسقاطی پنجم که یک خودرو انتحاری است به انتهای ستون حمله می کند. در اخر تروریست ها با دو راکت ار پی چی-7 به سمت خودروهای ستون گشتی حمله ور می شوند. راکت اول به سمت خودرو انتهای ستون بر خورد می کند که فاقد سیستم دفاع فعال است و راکت دوم به سمت خودرو ابتدای ستون که دارای سیستم دفاع فعال ADS است شلیک می شود. سیستم دفاع فعال در این موقعیت فقط به پرتابه ای واکنش می دهد به سمت سیستم شلیک شده است ( دومین راکت ار پی جی) و پرتابه ای که از کنار سیستم عبور کند واکنش نشان نمی دهد( اولین راکت ار پی جی). در این آزمایش هیچ کدام از ادمک ها و خودروهای غیر نظامی بر اثر عملکرد سیستم دفاع فعال ADS صدمه ندیدند. در نتیجه این آزمایش نشان می دهد سیستم دفاع فعال ADS بر خلاف دیگر سیستم های دفاع فعال بدون آسیب زدن به غیر نظامیان و اموال آنها جان خدمه خودروهای نظامی را حفظ می کند. ویدیو آزمایش عملکرد ایمنی سیستم دفاع فعال ADS: سناریوی مطرح شده توسط راین متال در این آزمایش یک چالش اساسی برای نیروهای نظامی است. یک سیستم دفاع فعال در این چنین موقعیتی نباید به مردم غیر نظامی و اموالشان آسیب برساند. البته بخشی از این آزمایش به درستی انجام نشد. در این آزمایش قرار بود بعد از حمله تروریست ها به کاروان نظامی، خودرو نظامی مجهز به سیستم دفاع فعال با کمک سیستم نارنجک انداز های دود زا Rosy یک پرده دود در محیط ایجاد کنند که دید نیروهای تروریستی را از بین ببرد. که به علت ترکش های ناشی از انفجار ارتباط سیستم Rosy قطع شده بود و این بخش به درستی عمل نکرد. در حقیقت سیستم نارنجک انداز های دود زا Rosy بخش نرم سامانه دفاع فعال ADS است که با ایجاد یک پرده دود در علمکرد تسلیحات هدایت شونده که به شکل بصری، حرارتی، لیزری و یا ... هدایت می شوند اختلال ایجاد کند

تصاویر/ افتتاح نمایشگاه دستاوردهای نیروی دریایی ارتش نمایشگاه آخرین دستاورد‌های نیروی دریایی ارتش صبح امروز در محل ستاد فرماندهی این نیرو با حضور دریادار سیاری افتتاح شد.

بسم الله........ 9آذر 1398 تصاویری از خسارتهای حملات موشکی وپهپادی رزمندگان مقاومت یمن به بندر مخا در ساحل دریای سرخ بنا بر گفته منابع یمنی 350 نفر در این حملات کشته وزخمی شدن علاوه بر این چند سایت پاتروت هم مورد هدف قرار گرفته است سرنگون شدن بالگرد آپاچی ارتش عربستان توسط رزمندگان مقاومت یمن در نوار مرزی عسیر آزاد کردن 120 اسیر وابسته به رزمندگان یمنی توسط ائتلاف تصویری از لحظه توقیف کشتی های عربستانی و کره جنوبی توسط قایق های تندرو رزمندگان یمن دو کشتی کره بعد از چند روز آزاد شدن

بسم الله........ 3 آذر 1398 حملات صیهونیستها به دمشق چهار روز پیش رژیم صیهونیستی به بهانه تلافی شلیک چهار راکت به جولان اشغالی دمشق پایتخت سوریه را اماج حملات موشکی خود قرار داد . بنا به گفته منابع سوری نزدیک به 70 موشک از آسمان لبنان و منطقه جولان اشغالی به سمت اهدافی در اطراف دمشق شلیک شده که از این تعداد 58 فرودن آن مورد اصابت قرار گرفته است و12 فروند باقیمانده نقاطی در فرودگاه دمشق فرودگاه نظامی مزه یک مقر وابسته به لشکر گارد ریاست جمهوری یک سامانه ضد هوایی بوک و 2 ایستگاه رادی را مورد حمله قرار دادن همچنین چند خانه مسکونی در منطقه قدسیا دمشق در حملات صیهونیستها اسیب دیده. در این حملات 6 نظامی سوری شامل دو تن از پرسنل پدافند هوایی و 3 غیر نظامی کشته شدن . همچنین انهدام یک توپ ضد هوایی شیلکا هم تایید شده . به نظر میرسد یک عضو حزب ا... لبنان هم در این حملات به صورت سطحی زخمی شده است .. مورد هدف قرار گرفتن و انهدام سامانه بوک تا این لحظه از سوی هیچ کدام از طرفین مورد تایید قرار نگرفته احتمالا این سامانه وظفیه حفاظت از فرودگاه مزه بوده . ممکن است بخشی از موشک های پرتاب شده به سمت دمشق در نتیجه شلیک موشکهای فریب(دیکوی) و یا جنگ الکترونیک صیهونیستها بوده است ------------- انشاا... ما بقی خبرها در پست بعدی

این روبات اهمیتش برای حمل سلاح های آتش سنگین و تک تیراندازی هست که بتونه بدون آسیب به کاربر و با دقت و سرعت خوب اهداف رو بزنه و آتش خوبی تهیه کنه بحث روباتش شبیه روبات های آلمانی هست و کاربردش رو در جنگ جهانی دوم و چه در همین سوریه ( انسانی) دیدیم و خطوط رو به چه حجمی مختل می کرد همین الان با همین روبات ها خطوط داعشی ها و تروریست های سوری رو میشه در هم کوبید اگرچه که مدل موشک پایه و یا هوا پایه مانور بهتری دارند

بسم الله الرحمن الرحیم نمایشگاه ایپاس 98 ، بخش سوم پرتابگر راکت 105 میلیمتری RPG 29 مجموعه ی دیده بانی _ سلاح فرمانده ی تانک کرار مجموعه سلاح با توانایی گردش بوده و همینطور مجموعه ی دیده بان آن ( سایت اپتیکی ) هم به صورت جداگانه بر روی مجموعه ی سلاح قابلیت تحرک داشت . به نظر این مجموعه با علم به برخورد پرتابه ها و ترکش های گوناگون ساخته شده چرا که دارای بدنه ایی قطور و بالطبع وزن بالایی بود ( احتمالا" وزن مجموعه در حالت رزمی نزدیک به 150 کیلوگرم یا کمی کمتر و بیشتر باشد ) کالیبر سلاح را 12/7 م م اعلام کردند . در حال گفتگو با مسئول محترم بودیم ( تا اطلاعات کافی برای ارائه به دوستان کسب شود ) که کاری برای ایشان پیش آمد و حقیر هرچه منتظر ایستادم خبری از ایشان نشد . ارتباطات سلولی نسل چهارم سلاح ( تیربار ) 12/7 م م میمک ( به قول یکی از مراجعین دوشکای سبک ) نارنجک انداز 40 م م هورالعظیم سلاح تک تیر انداز AM 50 صیاد نکته ی جالب ، ارائه ی صداخفه کن ( سایلنسر ) برای سلاح صیاد ( کالیبر 99*12/7 ) بود ، طول آن حدودا" 50 سانتیمتر ، قطر 10 الی 12 سانتی متر و وزن تقریبی آن 2 الی 2/5 کیلوبود . سلاح تک تیر انداز 12/7 م م نصر ( کالیبر 108*12/7 ) سلاح 38 م م ضد اغتشاش تابلویی تامل برانگیز سلاح تک تیر اندازی کمین اخلالگر ( جمر ) سامانه های مکان یاب ( عموما" جی پی اس ) خودرویی غرفه ی رایان رشد افزار مجموعه ی اپتیکی جدیدی ( دقت به نمایشگر مجموعه ) را ارائه کرده بود نوار پرکن ( زنجیر خشاب ) مکانیکی ( دستی ) کالیبر 12/7 ( برای سلاح عموما" دوشکا ) طریقه ی کار با اضافه کردن تعدادی گلوله به قسمت بالایی مربوطه و گرداندن دسته ی هندلی ، 2 مکانیسم ابتدا گردان ( برای جابه جایی زنجیر خشاب ) و سپس مکانسیم رفتی و برگشتی ( برای جا زدن گلوله در خشاب ) آن انجام کار میکند . مجموعه با جا زدن یک گلوله در زنجیر خشاب قسمت بعدی زنجیر را جلو آورده و گلوله ی بعدی جازده میشد . سلاح های بادی ساخت سازمان صنایع دفاع ( در دو کالیبر 4/5 و 5/5 و سه طرح ، تند باد 4/5 ، آرتا 4/5 و آرتا 5/5 ) در نمایشگاه های گذشته فرصتی دست داد تا هم تند باد و هم آرتا 5/5 را از نزدیک برسی کنم ، تند باد یک مقداری کم کیفیت بود و احتمالا" برای شلیک های آماتوری و ... مناسب باشد ، اما آرتای 5/5 قنداق چوبی هم ظاهر به نسبت خوبی داشت و هم خوشدست تر نسبت به تندباد بود . نکته مهم قبل از خرید هر نوع سلاح ( در اینجا تفنگ بادی ) ، حتما سلاح های مختلف از سازندگان مختلف را ( از طریق دارندگان ) شخصا" برسی ( + چند شلیک ) بفرمایید تا سلاح مورد انتخاب ( هر سلاحی ) در آینده دلسردتان نکند . قیمت های نمایشگاه و شماره ی نمایندگی فروش سازه های جمع شونده برای نقل و انتقال راحت تر خشاب ها ی پلیمری خودروی ضد مین و کمین طوفان ، زره پوش کاراکال و پیکاپ ارس

درسهایی از ویتنام این قسمت : عملیات ایگلووایت / فتوفانتوم هایی با کاربرد خاص هنگامی که ویت مین ها در سال 1960 برای تسلط بر ویتنام جنوبی ، دست به حملات پراکنده علیه ویتنام جنوبی زدند ، ایالات متحده به درخواست حکومت وقت ویتنام جنوبی ، مبنی بر ارسال کمک نظامی پاسخ مثبت داد . بدنبال این مساله ، چند صد کارشناس نظامی آمریکایی برای آموزش ارتش ضد کمونیست ویتنام جنوبی به منطقه اعزام شدند . با این وجود ،این نبرد طی سالها بتدریج به یک نبرد تمام عیار و فرسایشی مبدل گشت . اما وقتی مبحث بازدارندگی در مقابل حملات پراکنده ویت مین ها پیش کشیده شد ، این فانتوم ها بودند که درسراسر دهه 60 میلادی بعنوان یک عامل مهم در کند وخنتثی نمودن حملات شمالی ها نقشی پررنگ را ایفا کرده و ثابت نمودندکه یکی از موثرترین عوامل در برتری آتش واحدهای زمینی بشمار می آیند . سمت راست : خدمه زمینی در حال مراحل آماده سازی یک حسگر قابل پرتاب از پرنده های شناسایی RF-4 G ( شامل چند حسگر در یک غلاف ) سمت چپ : نمای جانبی و اجزا ء حسگر های فوق الذکر اما در این میان ، آنچه که بطور نسبی از اجرای حملات هوا به زمین مهم تر و صد البته ناشناخته تر بشمار می آمد ، ماموریتهای شناسایی بودکه توسط پرنده های شناسایی تاکتیکی RF-4G برای رصد تحرکات شبانه دشمن در جنگلهای انبوه ویتنام صورت می گرفت . برای عملی کردن این ماموریت ها ، مسلما" نیاز به یکسری تجهیزات خاص بود . در جریان این عملیات که با شناسه" ایگلو وایت" (IGLOO WHITE ) شناخته می شد و اجرای آن برعهده وینگ 533 شناسایی قرار داشت ، فانتوم ها وظیفه داشتند تا یکسری تجهیزات صوتی ویژه را با چتر به مناطق از پیش تعیین شده پرتاب نمایند . پرتاپ یک حسگر بصورت دستی توسط خدمه بالگرد در جریان نبرد " خه سان " 1967 این تجهیزات که به باطری های قوی و میکروفون های حساس مجهز بودند ، می توانستند انواع ارتعاشات را از حرکت خودروها و انسان ها دریافت کرده و به پرنده هایی که مختص این ماموریت بودند ، ارسال نماید . این اطلاعات توسط کارشناسان تحلیل می گردید و بلافاصله به فانتوم های مسلح که در منطقه آماده اجرای ماموریت بودند ، دستور اجرای بمباران داده می شد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

سوخو-24 ام فنسر در سوریه ، مشخصات و توانایی ها پی نوشت : با تشکر از برادر عزیز جناب bds110 برای معرفی قابلیت ترجمه متون روی تصویر

تایگر لیزری جنگنده - بمب افکن سبک F-5F تایگر IIAF ، رجیستر 7154-3 سال 1976 در سالهای انتهایی دهه هفتاد میلادی ( 1976) و در اثنای مذاکرات مربوط به خرید جتهای سنگین تر اف-16 از ایالات متحده ، شرکت نورثروپ آزمایشاتی را برای اثر بخش تر کردن کارایی رزمی تایگرهای تحویلی به نیروی هوایی ایران در دستور کار خود قرار داد . براساس برنامه ریزی های انجام شده ، قرار بود تا در مرحله نخست ، حداقل 28 فروند تایگر دوکابینه به سامانه های ZOT-BOX ( مشابه سیستم نصب شده در اف-4 دی ) مجهز شود . با نصب این تجهیزات تایگرهای نیروی هوایی قابلیت حمل مهمات هدایت لیزری را همانند همتایان خود در اسکادران های اف-4 بدست می آورند . بر همین اساس ، پیش بینی شد که هر اسکادران اف-5 ، به سه فروند از تایگر ارتقاء یافته مسلح شود تا توانایی ضربتی این واحدها ، افزون تر گردد . علاوه براین ، برنامه مشابهی برای تقویت قابلیت دفاع از خود با نصب غلاف جنگ الکترونیک AN/ALQ-101 نیز برای این جتها پیش بینی گردید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

مشخصات موشک کروز مبین البته شباهتی هم به پهپاد Scarab امریکا دارد تنها کاربر خارجی ان مصر می باشد https://www.thedrive.com/the-war-zone/24966/the-united-states-sold-egypt-this-unique-stealth-recon-drone-called-scarab-in-the-1980s

کاتالوگ سری توفان توفان در عراق ویمن البته بصورت گسترده ای در سوریه استفاده شده دراگون یا صاعقه در عراق ویمن یمن سیستم پیروز pg][/url]

پهباد های سامارا تقلید زیستی زمینه ساخت ربات‌هایی با الهام از فرم های حیات ، مخصوصا توجه به نحوه حرکت حیوانات می باشد ، اما پروژه‌ ای توسط محققان دردانشگاه فناوری و طراحی سنگاپوردر حال انجام می باشد که به جای حیوانات ، در آن از گیاهان الهام گرفته شده است . با پنج پهباد بدون سرنشین که با مهار به یکدیگر متصل هستند ، این پروژه می‌تواند به آرامی تعدادی از ربات‌ های کوچک را در یک منطقه توزیع کند ، همان طور که یک درخت ، سلاله های بالقوه را در باد آزاد می نماید . قبل از وارد شدن به جزئیات این تحقیق ، شایان‌ ذکر است که دفتر تحقیقات نیروی دریایی آمریکا و ناسا در حال حاضر در حال هزینه ، بر روی ربات های کوچکی هستند که به صورت سوارم های بی سرنشین به عنوان یک پلتفرم حسگر حرکت می کنند . با استفاده از تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی ارزان ، هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند یک زمین را پوشش دهند و همه چیز را از داده‌های هواشناسی تا شاید حتی تشخیص شیمیایی یا سلاح های زیستی را فراهم نمایند . چیزی که پهباد های سامارا samara-drones را جذاب می سازد ، دینامیک و کنترل جمعی و جداگانه بال های یکتای سامارا در هنگام سقوط می باشد . در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین طرح نیروی دریایی آمریکا و ناسا ، اغلب گلایدرهای پسیو هستند ، با این وجود هنوز از طریق ناوبری اینرسی وار و فلپ های کنترل در هر بال، مانند یک هواپیمای سنتی یا گلایدر به سمت مکان هدایت می‌شوند. اما در اینجا ، بال‌ های خود چرخان سامارا ، تنها یک فلپ به طرح تک بال به آن اضافه می‌ کند تا به وسیله آن فرود نرم حامل را کنترل نماید . در مجموع ، پنج پهباد سامارا به وسیله یک دستگاه لانچر یگانه با یکدیگر لینک شده و به صورت یک واحد یکتا نازل می شوند تا وقتی که زمان مناسب برای جدایی از یکدیگر را یافته و محل مناسب فرود را بیابند . در میان مزایای طراحی ، همانطور که در IEEE Spectrum اشاره شده است ، توانایی پایین رفتن به صورت عمودی ، اجازه ورود به استوانه های عمودی ، قبل از گسترش پهباد ها ، درفضاهای باز پایین ورودی را می دهد . این کار می‌تواند برای برخی محیط‌ های زیرزمینی خاص یا در جنگل‌ ها مناسب باشد ، چرا که پهباد سامارا می تواند به زیر شاخ و برگ درختان رفته و در آن هنگام در بخش هایی که به سختی قابل دسترسی هستند فرود آید . در حال حاضر سامارا می تواند حدود 30 گرم بار را حمل نماید که به احتمال زیاد برای حمل یک سنسور کوچک کافی می باشد . در حالی که محققان بر روی بهبود کنترل و سرعت هواپیماهای بدون سرنشین تمرکز دارند ، برنامه ریزان نظامی و طراحان علاقه‌مند به استفاده از امکانات بالقوه ای که توسط این فرم به آنها می دهد ، می‌توانند به ظرفیت حمل و نقل با استفاده از چرخش دانه وار فکر کنند. یک میکروفن که می تواند صدا ها را از طریق ورودی یک غار مخابره کند ، یک دوربین که حرکات را در زیر چتر های درختان نشان می دهد ، سنسورهای حرارتی که حرکت انسان ها ، حیوانات و وسایل نقلیه را نمایان می کنند و همچنین رادیوهایی که می توانند به استراق سمع پیام های کوتاه محلی بپردازند ، می توانند با استفاده از این تکنولوژی به کار گرفته شوند . سنسورهایی که برای مدت های طولانی توسط وسایل نقلیه به کار گرفته می شدند ، اکنون می توانند به مانند یک دانه که توسط باد پراکنده می شود عمل نمایند . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه : C4ISRNET

بسمه تعالی آیا ایران دکترین "تلافی بزرگ" را اتخاذ خواهد کرد؟ زرادخانه موشکی ایران روز پانزدهم ماه می، ایران در اولین پاسخ به تحریم‌های آمریکا اعلام کرد انجام برخی از تعهدات خود را ذیل توافق هسته ای متوقف خواهد کرد. علاوه بر آن، تهدیدهای نظامی علیه ایران رو به رشد است که موجب تقویت جنبه نظامی پاسخ ایران می شود. همچنان که افزایش تنش بین ایران و ایالات متحده آمریکا که توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است، در پاسخ به فشار آمریکا، تهران نیز اقدامات بلندمدت نظامی را مورد توجه قرار داده است. تهران معتقد است کمپین "فشار حداکثری" کابینه ترامپ می تواند اختلاف سطح نظامی بین ایران و همسایگانش را تقویت کند و تعادل نظامی بین آنان را برهم زند. ترامپ این فشار حداکثری را راهی برای مهار قابلیت های نظامی ایران و تبدیل این کشور به یک کشور عادی می بیند. با این حال تهران هراس دارد که هرگونه عدم تعادل نظامی در آینده می تواند یک جنگ به رهبری عربستان سعودی یا اسرائیل را ضد ایران شعله‌ور کند حتی اگر هدف ترامپ این نباشد. این موضوع رهبران ایران را متقاعد کرده است که یک دکترین نظامی جدید را اتخاذ کنند. افزایش شدت عمل ترامپ موجب شده است درک ایرانیان از تهدید تغییر پیدا کند. مردم نه فقط برای "دولت انقلابی" بلکه یک تهدید وجودی را برای خود ایران احساس می‌کنند. فشارهای ایالات متحده باعث تقویت هوادران جمهوری اسلامی شده است تا گفتمان "دفاع از انقلاب" را با "دفاع از ایران" در هم آمیزند که در نتیجه جذابیتهای بیشتری در میان مردم عادی ایران دارد. این تحولات با وجود فشارهای عظیم اجتماعی حمایت مورد نیاز رهبران ایران را جهت بسیج منابع ملی برای زمینه نظامی فراهم می کند. آیت الله خامنه‌ای رهبر عالی ایران متقاعده شده است که تنها راه جلوگیری از حمله ایالات متحده و یا درگیری‌های آینده، پاسخ دادن به تهدیدها از همان نوع تهدید است. در واقع او تاکیده کرده است ایران تهدیدات را با تهدیدات بیشتری پاسخ خواهد داد. پایگاه‌های موشکی ایران ساخته شده در زیر زمین برای حفاظت از مهمترین دارایی‌های نظامی ایران و توان واردن کردن ضربه دوم به عبارت دیگر وی معتقد است برای حفظ بازدارندگی در برابر آمریکا، ایران نیازمند تشدید سطح تهدید است. از نظر عملی، پاسخ نظامی ایران باید در قالب یک بررسی دکترینال جهت تعادل افزایش تهدیدها باشد. این بدان معنی است که دکترین نسل دومی فعلی "ضرب دوم" به دکترین نسل سومی "تلافی بزرگ" تغییر پیدا کند. در راستای این امر، آیت الله خامنه‌ای از سرلشگر حسین سلامی فرمانده جدید سپاه پاسداران خواسته است تا استراتژی‌های اصلی سپاه پاسداران را بازتعریف کند.وی به فرمانده سپاه دستور داده است تا گام‌های تکمیلی برای مرحله دوم انقلاب را آماده کند. ماموریت مرحله دوم انقلاب تاکید بر حفظ تمامیت ارضی دارد و خواستار گسترش نقش منطقه‌ای و جهانی جمهوری اسلامی ایران است. ژنرال سلامی که در رتبه بندی سپاه پاسداران فردی بسیار قابل احترام است و به عنوان یک متفکر استراتژیست شناخته می‌شود در 24 آوریل اعلام کرد: عملیات‌های سپاه پاسداران باید در سطح جهانی گسترش یابد تا فضا را برای دشمن در محدوده وسیع ناامن کند. این مفهوم یک پایه و اساس برای بازبینی اصولی بود. نسل اول دکترین نظامی ایران "بازدارندگی موثر" با استفاده از جغرافیای گسترده ایران به منظور افزایش عمق فیزیکی و فرسایش دشمن مهاجم در طی سال‌های 2003-2010 توسعه یافت. این دکترین برای افزایش هزینه‌های بالقوه دشمن و کاهش روحیه مهاجمان به منظور جلوگیری از حمله آنان طراحی شد. برنامه‌های مختلف عملیاتی از جمله دفاع موزاییکی برای این کار توسعه یافت. در ضمن ایران استراتژی نفی دسترسی/تحدید منطقه‌ای ( A2/AD) را برای تقویت عمق فیزیکی خود جهت جلوگیری از قابلیت مانور و دسترسی دشمن به دارایی‌های منطقه‌ای خود اجرا کرد. با این حال وابستگی این استراتژی به فرسایشی بودن جنگ تنها می تواند از حملات بزرگی نظیر تهاجم ایالات متحده یا ناتو جلوگیری کند که در نهایت به حمله گسترده به ایران منجر خواهد شد. حملات موشکی ایران به مواضع داعش در دیروالزور سوریه در پاسخ به عملیات تروریستی داعش در تهران در مقابل نسل دوم دکترین نظامی ایران که طی سال‌های 2011-2014 توسعه یافت در پاسخ به تهدیدات در حال ظهور کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، اسرائیل و داعش بود. این دیگر به عنوان تهاجم قریب الوقوع ایالات متحده آمریکا در نظر گرفته نمی‌شد. این دکترین ماهیت دفاعی سیستم نظامی ایران را حفظ کرد در حالیکه ضربه دوم بر عمق استراتژیک خارجی و قدرت آتش نیروهای نیابتی ایران و موشک‌های دور ایستا تکیه داشت. دریادار علی شمخانی رئیس شورای عالی امنیت ملی ایران می گوید: ارزش ضربه دوم به معنای بازدارندگی است. با این حال کمپین "فشار حداکثری" ترامپ در حال تغییر ارزیابی‌های تهدیدات ایران به منظور بازنگری در دکترین نظامی ایران می‌شود. علاوه بر آن، دکترین نظامی نسل دوم، قبل از اتحاد کشورهای شورای همکاری خلیج فارس با اسرائیل طراحی شده بود. دکترین در حال ظهور نسل سوم بر این ایده استوار است که دکترین ضربه دوم، توانایی جلوگیری از حملات اتحاد آمریکا- شورای همکاری خیلج فارس- اسرائیل را ندارد. تشدیدهای اخیر در باعث افزایش سرعت تطبیق این دکترینال است. دکترین نظامی در حال توسعه با شاخصه آمادگی ایران برای افزایش گستره نبرد شناخته می‌شود، در حالی که دشمن از شدت اقدامات تهاجمی ایران در خارج از مرزهایش غافلگیر می‌شود. سخنگوی اصلی نیروهای نظامی ایران (به احتمال زیاد مقصود نویسنده سرلشکر باقری باشد) در 25 آوریل گفت: در برابر حملات آمریکا استراتژی تدافعی اتخاذ نخواهیم کرد. به نظر این اصلاحیه، یک تغییر از دکترین ضربه دوم محدود به دکترین تلافی عظیم است. حضور نیروهای حزب الله در جنگ سوریه/ این نیرو بزرگترین گروه نیابتی ایران است که برای مهار اسرائیل تشکیل شده است بر خلاف دکترین تلافی بزرگ دالس در 1954، دکترین ایران بر پایه قابلیت‌های هسته‌ای نیست. در عوض بر دو هسته اصلی استوار خواهد بود: 1- گسترش عمق استراتژیک با گسترش جغرافیای منطقه جنگ 2- غافلگیری دشمن با مرگبار کردن فضای نبرد. دومین مورد توسط قدرت شلیک‌های عظیم به دست می‌آید. با توجه به دکترین جدید، ایران تصمیم دارد ابتکار عمل در تعریف شرایط فضای نبرد و مکان‌های نبرد را به دست بگیرد. بدین ترتیب دشمنان را در یک جنگ اجباری در داخل و خارج از مرزهای خود درگیر می‌کند تا هزینه‌های غیرقابل تحملی را برای دشمن به بار آورد. به وضوح این نقطه عطفی در تفکر استراتژیک ایران است زیرا مفهوم نسل اول جنگ فرسایشی را با مفهوم نسل دوم عمق استراتژیک خارجی ترکیب می‌کند. در حال حاضر ایران ردپای نظامی خود را تا بنادر مدیترانه گسترش داده است. هم اکنون ایران تمایل دارد برای تحمیل هزینه‌های جهانی به دشمنان بیشتر در دریای سرخ و شمال آفریقا، درک خود را از عمق استراتژیک بازتعریف کند. بعضی از ناظران بر این باورند که زمینه امنیتی فعلی منطقه‌ای به گسترش جغرافیایی می‌انجامد. سرلشکر سلامی همواره به دنبال پیشرفت استراتژیک برنامه موشکی ایران بوده است تا کشندگی و دامنه حملات ایران را افزایش دهد. این دومین عنصر حیاتی است که هم دامنه و هم کیفیت روش ایران را در جنگ تغییر می‌دهد. مدت زمانی که ایران برای ساخت موشک‌های با برد بیش از 2500 نیاز دارد کمتر از آن چیزی است که آمریکا پیش بینی می‌کند. الزامات عملیاتی دکترین جدید شامل بهبود هرچه بیشتر تاکتیک‌های جنگ هیبریدی، بهبود قابلیت‌های توسعه یافته تهاجمی A2/AD و افزایش قدرت شلیک است. بنابراین ایران ابتکار عمل را با بهبود قابلیت‌های تهاجمی و تنوع جغرافیایی نیروهای نیابتی به دست خواهد گرفت و در این راستا کمیت، دقت و دامنه ذخایر موشکی خود را افزایش می‌دهد. این به معنای این است که منطق تکثیر موشکی ایران باید تغییر پیدا کند. موشک کروز بردبلند هویزه نشان از رویکرد ایران برای تنوع بخشی به قابلیت‌های موشکی خود برای برخورداری از گزینه‌های متعدد و گوناگون جهت افزایش قدرت آتش علیه دارایی‌های دشمن دارد بر خلاف اهداف اعلام شده، کمپین "فشار حداکثری" دولت ترامپ تهران را تحت فشار قرار می‌دهد تا از منابع نظامی خود به طور موثرتری استفاده کند. ترس از دست دادن ظرفیت بازدارندگی ایران را مجبور می‌کند تا دکترین نظامی خود را به سمت تهاجمی شدن تغییر دهد. ایالات متحده در حال حاضر برای به دست آوردن پیروزی قاطع در هر جنگی با ایران با چالش‌های جدی تکنولوژیکی و عملیاتیِ بدون پاسخ روبروست. در حالی‌که تطبیقات و تنظیمات دکترینال جدید ایران، آمریکا را مجبور خواهد کرد در یک میدان نبرد بسیار بزرگتر و با تلفات بیشتر از پیش بینی‌های انجام شده وارد جنگ شود. جدا از عواقب فاجعه‌بار منطقه‌ای آن، این دکترین ایران می‌تواند دارایی‌های عمده نظامی ایالات متحده را به طور نامحدود مصرف و به طور استراتژیک قابلیت طرح‌ریزی قدرت جهانی آمریکا تضعیف کند. ترجمه شده توسط GHIAM/ لوبلاگ

انتشار اولین تصویر از پاد جنگ الکترونیک ALQ-249 یا به اختصار NGJ طراحی این پاد در اصل برای جنگنده های EA-18G و F-35 صورت گرفته است البته این احتمال نیز مطرح میباشد که بر روی سایر جنگنده های غربی نیز نصب شود .هدف اصلی این پاد جنگ الکترونیک برعلیه سامانه های دفاع هوایی دشمن میباشد .گزینه هایی چون اس 400 و اچ کیو9 چینی شاید مهمترین اهداف اینده این پاد باشند. این پاد در سال 2022 وارد فاز عملیاتی خواهد شد.همچنین انتشار اطلاعات دروغین و فریب رادارهای دشمن و تحلیل اطلاعات بدون دخالت خلبان و به صورت هوشمند از مهمترین مشخصات این پاد است( کم کردن بار کاری خلبان در هرعملیات از مهمترین ویژگی های جنگنده های نسل اینده میباشد).همچنین مانند گونه های دیگر پادهای امریکایی از تولید کننده مستقل قدرت نیز برخوردار است.به نظر با توسعه روزافزون سامانه های دفاع هوایی در کشورهایی نظیر روسیه و چین وحتی ایران باید شاهد معرفی تجهیزات بیشتری از این نوع باشیم.

ضمن تشکر از Mosip گرامی، مجموعه مطالبی که در این ارسال مشاهده می‌فرمایید مدتی پیش در جای دیگری ارائه شده بود، اینک خوب دیدم که در سایت میلیتاری هم قرار داده شود: یکی از دو آشکارساز لایگو در ایالات متحده؛ هنفورد واشنگتن - برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید   دور تازه ی جستجو برای یکی از پیچیده ترین معماهای کیهان در حال آغاز است. امواج گرانشی (Gravitational waves) را چین و شکن‌های بافت فضا-زمان می دانند که پس از رخدادی پرانرژی در ابعاد عظیم، ایجاد می شوند؛ مثلاً برخورد و ادغام دو سیاهچاله، یا مرگ ستاره ای غول آسا که به انفجار و انتشار انرژی غیر قابل تصور آن می انجامد. به گزارش بیگ بنگ، چندی است جهت آشکارسازی آثار کوچک امواج گرانشی، حساسیت رصدخانه امواج گرانشی تداخل سنج لیزری (LIGO) افزایش یافته است. دو پایگاه ‪‎LIGO‬ در لیوینگستون و هانفورد، شامل لوله هایی طویل و L شکل هستند. پرتوهای نوری از هر شاخه L ارسال، و به وسیله آینه بازگردانده می شوند. پس از برخورد مجدد این دو، داده های موجود در پرتوها بازسازی می شود. وجود کوچکترین تغییر در پرتو برگشتی، نشان دهنده ی اثر امواج گرانشی بر نور می تواند باشد. بدلیل آنکه حتی ارتعاش اتم های آینه مزبور، می تواند سیگنال را متأثر سازد، نیاز است داده ها در آزمایشگاه مورد پالایش قرار گیرند تا سیگنال های امواج گرانشی را استخراج نمود. البته بدلیل وجود ارتعاشات در زمین، پروژه ای مشابه با نام ‪‎LISA‬ در فضا برنامه ریزی شده بود که بدلیل کمبود بودجه در ۲۰۱۱ متوقف شد. کن استرین (Ken Strain)، استاد مؤسسه تحقیقات گرانشی گفت: « هر زمان که پنجره جدیدی به جهان باز می کنیم، اکتشافات حیرت انگیزی صورت می گیرد. این مثلاً در مورد اخترشناسی رادیویی صحت دارد، که بسرعت به کشف تپ اخترها (Pulsars) انجامید. ما در خصوص اخترشناسی امواج گرانشی نیز چنین انتظاری داریم.» ۱۳۹۴/۰۳/۰۶ حامد احدی سایت علمی بیگ بنگ توضیح: پروژه مشاهدات فضاپایه لیسا، با تغییراتی به عنوان لیسای متحول‌شده (eLISA) ادامه دارد. در اواخر سال گذشته میلادی یک فضاپیمای رهیاب (LISA Pathfinder) در قالب این پروژه به فضا پرتاب شد. انتظار است فضاپیماهای اصلی در سال 2034 میلادی به فضا پرتاب شوند. از دیگر پروژه‌های فضاپایه در دست مطالعه، رصدخانه امواج گرانشی با تداخل‌سنجی دسی-هرتز (DECIGO) برای 2027، و رصدگر انفجار بزرگ (BBO) برای چندین دهه آینده، شناخته شده هستند. توضیحات شنیدنی David Reitze، مدیر اجرایی، راجع به پروژه لایگو پیشرفته، این ارائه در اصل مربوط به سال 2011 است:   دانلود (حجم: 592.42 مگابایت) http://trainbit.com/files/2235897884/CaJAGWRseminar_DavidReitze_AdvancedLIGO_WhatWhyHowWhen_1001.mp4 www.youtube.com/watch?v=h7ElT26pYtQ ء Aaron Zimmerman از Caltech در ویدئوی زیر ارائه‌ای در رابطه با توصیف بصری امواج گرانشی دارد که در نوع خود بسیار جالب است:   دانلود (حجم: 465.47 مگابایت) http://trainbit.com/files/1235897884/CaJAGWRseminar_AaronZimmerman__Visualizing_curvedspacetime_whatwehavelearned_1001.mp4 www.youtube.com/watch?v=O9tBYJe00wo ء Rana Adhikari راجع به گزینه‌‌ای برای نسل بعد می‌گوید، تمرکز بر تداخل‌سنجی با کمک اپتیک مبتنی بر سیلیکون:   دانلود (حجم: 526.62 مگابایت) http://trainbit.com/files/0235897884/CaJAGWRseminar_RanaAdhikari_Turningon_tuning_gravitationalradiationantennae_1001.mp4 https://www.youtube.com/watch?v=F3oO6pjSeLI  ء Stanley Whitcomb، دانشمند ارشد لایگو و یک تاریخچه ایدیوسنکراتیک از پیشرفت‌های فنی که به لایگو منتهی شد:   دانلود (حجم: 387.93 مگابایت) http://trainbit.com/files/4235897884/CaJAGWRseminar_StanWhitcomb_1001.mp4 https://www.youtube.com/watch?v=taj8oK3lMR8 ء ارتقای لایگو به لایگوی پیشرفته، محدوده قابل مشاهده را به طرز چشمگیری افزایش می‌دهد. برای اندازه کمی بزرگتر اینجا کلیک کنید   افزایش تعداد رصدگرهای گرانشی از تعداد فعلی موجب افزایش قابل ملاحظه توان تعیین مکان رویداد‌های مورد مشاهده می‌شود. دانشمندان فعال در این عرصه بسیار علاقه‌مند هستند که علاوه بر دو سایت لایگو و نیز تداخلگر ویرگو در ایتالیا، سایت‌های دور دست دیگری نیز ایجاد شوند و شبکه‌ای از آنها بوجود آید. به‌همین منظور در سال‌های گذشته ناحیه‌ای در غرب استرالیا برای ساخت یک سایت جدید لایگو مناسب دیده شد اما با توجه به اینکه بنیاد ملی علوم آمریکا (NSF) بودجه‌ای برای اینکار نداشت قرار شد هزینه‌ها بر عهده کشور میزبان باشد. (لایگو با 365 میلیون دلار به سال 2002، بزرگترین پروژه پشتیبانی شده توسط NSF است). ایده ایجاد سایت جدید در استرالیا به دلیل کمبود بودجه آنها، در سال 2011 منتفی شد. اما هندی‌ها به موضوع چراغ‌سبز نشان دادند و اگر موافقت نهایی هند کسب شود، انتظار است پروژه 350 میلیون دلاری لایگوی هند در سال 2022 میلادی آماده بهره‌برداری باشد. لازم به ذکر است دیگر پروژه‌ای که امکان به نتیجه رسیدن آن در آینده نزدیک وجود دارد، رصدخانه زیر زمینی شناساگر امواج گرانشی کامیوکا ژاپن (KAGRA) است. این رصدخانه زیر زمینی از فناوری‌های پیشرفته‌ای چون آینه‌های کرایوژنیک، بهره‌گیری از لیزرهای با توان زیاد، سیستم ایزولاسیون در فرکانس پایین و... بهره می‌برد، و انتظار است کار خود را در سال 2018 آغاز کند. [+]   یک مجموعه تصاویر مربوط به پروژه لایگو پیشرفته:   برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید   برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید   برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید   برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید برای اندازه بزرگتر اینجا کلیک کنید   یک تُن تصاویر دیگر در لینک زیر می‌یابید! https://www.advancedligo.mit.edu/core.html   تصویر: K. Burtnyk   آغاز به کار Advanced LIGO پس از گذشت پنج سال، پروژه ارتقای 200 میلیون دلاری Advanced LIGO به طور رسمی اولین اجرای مشاهدات (O1) را در تاریخ 18 سپتامبر (27 شهریور) آغاز کرد؛ هر چند تا پیش از آن نیز به مدت چندین هفته در مود مهندسی مشغول به فعالیت بود. حساسیت آشکارساز فعلا سه برابر لایگو اولیه در انتهای دوران عملکرد خود است، به این‌ ترتیب قادر به گوش دادن به امواج گرانشی تا فاصله 225 میلیون سال نوری (70 مگاپارسک) است (در مقایسه با 65 میلیون سال نوری قبل). هدف نهایی در ارتقا به لایگو پیشرفته، رسیدن به حساسیت 10 برابر نسبت به لایگو اولیه است. آنها تا پیش از رسیدن به این هدف، به مدت سه ماه در وضعیت فعلی ادامه خواهند داد و سپس در یک دوره خاموشی 6 تا 9 ماهه به تنظیم دقیق‌تر تمام ابزارها برای رسیدن به حداکثر توان می‌پردازند. همچنین در اقدامی دیگر، جامعه رصدی گسترده‌تری به تیم ملحق شده‌اند، به طوری که از حالا تعداد 75 رصدخانه نجومی نسبت به دریافت پیغام‌های لایگو موافقت کرده‌اند. به این ترتیب آنها تلسکوپ‌های‌شان را برای جستجوی نوری اهداف رصدی که گمان می‌رود آشکارسازی امواج گرانشی از آنها صورت گرفنه‌ است، به کار خواهند بست. https://ligo.caltech.edu/news/ligo20150918 http://www.nature.com/news/hunt-for-gravitational-waves-to-resume-after-massive-upgrade-1.18359 http://spectrum.ieee.org/tech-talk/aerospace/astrophysics/refurbished-ligo-begins-hunt-for-first-gravitional-waves پادکست بی‌بی‌سی به تاریخ 26 سپتامبر: http://www.bbc.co.uk/programmes/p032v402 ء تاپیک‌های مرتبط: یکصدسال نسبیت عام آیا آثار امواج گرانشی در تابش زمینه کیهانی سرانجام توسط BICEP2 مشاهده شدند؟

موشک جدید دهلاویه به عنوان عضو جدید و جوان خانواده موشک های ضدزره نیروهای مسلح ایران، خط دفاعی مستحکمی را در برابر تانک های پیشرفته غربی و شرقی برقرار کرده و تولید بومی آن نیز امکان ارتقاء و بهسازی های آتی را تضمین می کند. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، نبردهای زره و ضد زره از سابقه تاریخی طولانی برخوردار است. از اینرو ارتش هایی که تمایل به ارتقاء قابلیت های ماندگاری خود در صحنه نبرد داشته اند در هر دوی این زمینه ها سرمایه گذاری های قابل توجهی کرده اند. هر چند ادوات زرهی در مسیر توسعه میزان مقاومت زره ها، اغلب یک قدم جلوتر از تسلیحات ضد زره قرار داشته اند اما این سلاح ها به دلیل هزینه های به نسبت کم در چرخه طراحی تا کاربری، در کشورهای مختلف دنیا به سرعت متناسب با تهدیدات روز توسعه یافته اند. اما موشک ها در زمینه روش های هدفگیری و هدایت، تانک ها را ناچار به استفاده از ادوات دفاعی جدیدتر سوق می دادند. از اینرو دو مؤلفه هدایت دقیق و مطمئن و قدرت نفوذ بالا اصلی ترین عوامل تعیین کننده ارزش یک سامانه ضد زره محسوب می شوند. ذکر این نکته لازم است که موشک ها به عنوان سلاح دارای قابلیت هدایت برتری قابل توجهی بر راکت ها و توپ های بدون عقب نشینی دارند ولی به دلیل قیمت بسیار بالاتر آنها، همچنان از راکت ها برای انهدام طیفی از اهداف استفاده می شود. در روزهای اخیر خبر افتتاح خط تولید موشک ضد زره «دهلاویه» بازتاب وسیعی در رسانه ها داشته است که برای معرفی این موشک نگاهی به سایر سامانه های موشکی ضد زره کشور از گذشته تا کنون خواهیم داشت. پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، به جز تسلیحات راکتی نظیر RPG-7، اصلی ترین سلاح ضد زره ایران را 9000 فروند موشک BGM-71 تاو تشکیل می داد که علاوه بر قابلیت شلیک از بالگردهای کبرا، از پرتابگرهای ثابت زمینی، خودروهای جیپ و نفربرهای M-113 هم شلیک می شدند. این موشک با طول 1.16، قطر 0.152 و دهانه بال 0.46 متر، جرم 18.9 کیلوگرم که 3.9 آن مربوط به سرجنگی است، به سرعت 278 متر بر ثانیه و برد 65 تا 3750 متر و میزان نفوذ در زره تا 430 میلیمتر دست می یافت. شهید چمران پشت قبضه موشک تاو این موشک که احتمال اصابت آن به هدف 95٪ عنوان می شد در دست رزمندگان اسلام کارنامه درخشانی در جنگ تحمیلی 8 عراق علیه کشورمان ساله از خود بجا گذاشت. روش هدفگیری و هدایت این موشک از نوع فرمان به خط دید نیمه خودکار و ارسال فرامین از طریق سیم به موشک بود. در این روش کاربر با نگاه کردن از دوربین هدفگیری می بایست همواره نشانه گیر را روی موشک نگه دارد و در صورت حرکت هدف، فرامین اصلاحی محاسبه شده و به موشک ارسال می شود. سامانه موشکی دیگر ضد زره که از پیش از انقلاب خریداری شده بود «دراگون» نام داشت که قابل استفاده توسط یکنفر و در واقع دوش پرتاب بود. برد آن 75 تا 1000 متر، بیشینه سرعت آن 200 متر بر ثانیه و روش هدایت آن مشابه تاو، فرمان به خط دید و سیمی بود. این سامانه به تعداد تاو خریداری نشد. پرتابگر موشک دراگون هر چند هدایت سیمی روشی مطمئن برای هدایت به شمار می رود و حتی چنین موشکهایی در بسیاری از کشورها هم اکنون نیز د حال استفاده است اما محدود شدن برد موشک یکی از معایب این روش هدایت است. اختصاص بخشی از جرم موشک به سیم و قرقره و قرار گیری این مجموعه در انتهای موشک نیز محدودیت هایی را از نظر جانمایی تجهیزات به چنین طرح هایی اعمال می کند. پس از شروع جنگ تحمیلی یک موشک ضد تانک ساخت شوروی سابق که عراقی ها استفاده زیادی از آن در جنگ می نمودند به تسلیحات نیروهای ایران اضافه شد. این موشک، مالیوتکا نام داشت. مالیوتکا از تاو سبک تر بود، برد و جرم کمتری داشت و البته هدایت آن غیر خودکار بود یعنی کاربر باید هم موشک و هم تغییرات هدف را در آن واحد مد نظر قرار می داد از اینرو هدایت آن سخت تر بود. تعداد اندکی از سامانه های ضد زرهی که در اختیار رژیم بعث عراق بود مانند سامانه موشکی فرانسوی «میلان» نیز به دست رزمندگان اسلام افتاد هر چند که به دلیل تعداد اندک قابل اتکا نبودند. پس پایان جنگ تحمیلی با استفاده از تجارب ارزشمند بدست آمده در نبردهای فراوان و نابرابر با نیروهای پرتعداد زرهی عراق، ساخت نمونه های بومی از موشک های ضد زره در دسترس، آغاز شد. البته ساخت موشک تاو در سالهای دفاع مقدس کلید خورده بود و با توجه به تعداد زیاد پرتابگرهای آن و کاراریی بالاتر، بیشتر مورد توجه قرار داشت. نمونه بومی آن «توفان» نامیده شد که در برخی مشخصه ها تفاوت های اندکی با نمونه اصلی داشت. از آن جمله باید به سرجنگی 3.6 کیلوگرمی، جرم 18.5 کیلوگرم، میزان نفوذ 550 میلیمتر و برد 70 تا 3850 متر و سرعت بیشینه 310 متر بر ثانیه ای آن اشاره کرد. روش هدایت، پرتابگر و شکل ظاهری توفان صرف نظر از تفاوتهای اندک در ابعاد، مشابه موشک تاو است. با توجه به استفاده تانک های جدید از زره های واکنشی(ERA)،‌ نسل دوم توفان، با سرجنگی دو مرحله ای ساخته شد. توفان-2 به دلیل بهره گیری از یک میله نفوذگر، 145 سانتیمتر طول دارد. جرم آن 19.1 کیلوگرم، جرم سرجنگی 4.1 کیلوگرم، و میزان نفوذ آن 760 میلیمتر است که 38.2٪ درصد رشد را نشان می دهد. سایر مشخصات این نمونه مانند نسل اول است. خصوصاً احتمال اصابت هر دو نسل توفان، 95 درصد عنوان شده است. این موشک ها قابلیت بکارگیری در شب را با برد کمتر دارند. نسل های مختلف توفان؛ توفان-1 در وسط و توفان-2 سمت چپ تصویر پس از ساخت نسل های 3 و 4 توفان که ظاهراً به تولید انبوه نرسیدند، موشک توفان-5 به عنوان توسعه یافته ترین نمونه این خانواده طراحی و ساخته شد که تصاویر آن نشان دهنده تفاوت های محسوسی حتی نسبت به آخرین نمونه های خارجی تاو است. این موشک بر خلاف نسل های قبلی از روش هدایت پیشرفته با استفاده از پرتو لیزر برخوردار است که ضمن حفظ آن از آسیب پذیری در برابر جنگ الکترونیک دشمن، دقت بسیار بالایی نیز به آن می دهد. این موشک دارای سر جنگی دو مرحله و یک میله نفوذگر جمع شونده جدید نیز هست. میزان نفوذ این موشک در زره بیش از نسل های قبلی عنوان شده است. توفان-5 به گزارش مشرق، توفان-5 قابلیت پرتاب از پرتابگرهای اصلاح شده تاو/توفان را دارد و در نتیجه برای پرتابگرهای موجود زمینی مناسب است. بخش هدفگیری و هدایت سامانه پرتابگر این موشک متناسب با تغییرات آن بهسازی شده و به ادوات «هدایت نیمه خودکار سوار بر پرتو لیزر» مجهز شده است. پرتابگر موشک توفان-5 مقایسه تصاویر نشان می دهد هر چند بدنه توفان-5 کشیده تر است اما از سامانه پیشران مشابه نسل های قبلی بهره می برد. یک مجموعه چهارتایی بالک صلیبی شکل نیز در این نسل اضافه شده است. توفان-5 در مراحل مونتاژ موشک مالیوتکا نیز پس از جنگ در کشور با همان نام ساخته شد اما با توجه به رشد فناوری های کشور سه نمونه بهسازی شده از آن معرفی شده است؛ آی-رعد(I-raad)، رعد-تی و آی-رعد-تی. مجموع جرم موشک و سامانه هدایت آن امکان حمل و بکارگیری توسط دو نفر ایجاد می کند. این نوع موشک به صورت استاندارد روی نفربرهای زرهی بی-ام-پی-1 نیز قابل استفاده است. رعد-تی نمونه ای از موشک رعد/مالیوتکا بود که با استفاده از سر جنگی دو مرحله ای، توانایی نفوذ به بیش از 400 میلیمتر زره های واکنش دهنده را بدست آورده اما سامانه هدایت و هدفگیری آن مشابه قبل بود. سرعت این موشک 120 متر بر ثانیه و برد آن بین 400 تا 3000 متر است. موشک آی-رعد نوع آی-رعد، دارای سرجنگی معمولی و توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره فولادی را دارد. این موشک نسبت نوع پایه رعد/مالیوتکا از هدایت بهتر نیمه خودکار مشابه تاو/توفان برخوردار شد که استفاده راحت تر و شلیک های دقیق تری را ممکن ساخت. برد، سرعت و قطر بدنه این نمونه مشابه قبل است. سامانه آی-رعد-تی کاملترین نمونه موشک این خانواده آی-رعد-تی است که ارتقاءهای سامانه ای نوع آی-رعد را به همراه موشک رعد-تی به کار گرفته و درنتیجه مشخصات عملکردی موشک آن مشابه این نمونه است از جمله جرم 11.78 کیلوگرمی موشک. جرم سامانه هدایت نیز کمتر از 23 کیلوگرم است. با توجه به ارزش موشک های دوش پرتاب برای واحدهای پرتحرک زمینی موشک صاعقه بر مبنای موشک دراگون ساخته شد. نوع نفوذگر آن نیز با نام صاعقه-2 برای مواجه به زره های واکنش دهنده ارائه شد. صاعقه به عنوان یک موشک سبک ضد زره به همراه پرتابگر خود، تنها 14.5 کیلوگرم جرم دارد. روش هدایت آن نیمه خودکار فرمان به خط دید، برد آن 65 تا 1000 متر، جرم سر جنگی 3.1 کیلوگرم، جرم خود موشک 6.1 کیلوگرم، سرعت خروج آن از پرتابگر 76 متر بر ثانیه، بیشینه سرعت آن 100 متر بر ثانیه و میزان نفوذ آن در زره تا 500 میلیمتر است. احتمال اصابت صاعقه به هدف 90 درصد عنوان شده است. صاعقه و صاعقه-2 صاعقه-2 دارای یک میله نفوذگر برای کمک به غلبه بر زره های انفجاری دو مرحله ای است که جرم آن را به 7.4 کیلوگرم و میزان نفوذ آن را در این نوع زره به 650 میلیمتر رسانده است. بیشینه سرعت این نمونه به 92 متر بر ثانیه کاهش یافته اما سایر مشخصات آن مشابه نسل قبلی خود است. توسن، موشکی با قابلیت های متنوع است که قابلیت انهدام زره های واکنشی، استحکامات بتنی، اهداف هوایی پروازی در ارتفاع پائین و اهداف دریایی را دارد. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار فرمان به خط دید است و کاربر طی پرواز موشک تنها باید نشانه موجود در دوربین را روی هدف نگه دارد. سر جنگی دو مرحله ای، جرم نچندان زیاد موشک و پرتابگر، قابلیت بکارگیری از پرتابگرهای زمینی ویا نصب شده روی خودروهای زرهی، ارتفاع کم پرتابگر در هنگام استقرار روی زمین و آماده سازی سریع پرتابگر برای شلیک از ویژگی های این سامانه است. موشک توسن موشک توسن 26.5 کیلوگرم جرم دارد که 3.2 کیلوگرم از آن مربوطه به سرجنگی است. برد آن بین 70 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن به کمک پیشران سوخت جامدش 200 متر بر ثانیه، احتمال اصابت آن به هدف 95٪ و میزان نفوذ آن در عمق زره تا 670 میلیمتر است. برد این موشک در شب به 2500 متر می رسد. این موشک در ایران علاوه بر استفاده با پرتابگر ثابت زمینی روی ادواتی از جمله خودروهای راهکنشی(تاکتیکی) سفیر و نفربرهای براق و بی-ام-پی-2 نصب شده است. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار و سیمی و کنترل آن از طریق بالک های دماغه است. پرتابگر توسن ساختار پرتابگر موشک توسن به گونه ای است که کاربر در ارتفاع پایین تر از لوله حاوی موشک قرار می گیرد در نتیجه اولاً از آتش پیشران سوخت جامد آن تا حدودی در امان مانده و همچنین امکان مخفی شدن در عوارض طبیعی یا مصنوعی برای امنیت بیشتر از آتش دشمن را دارد. دیگر موشک ضد زره ایران، تندر نام دارد که مخصوص استفاده در تانک های تی-72 است. این موشک که از لوله کالیبر 125 میلیمتری توپ این تانک شلیک می شود قابلیت هدف قرار دادن اهداف ثابت و متحرک از جمله اهداف هوایی سرعت پائین را دارد. نمونه آموزشی(بدنه شفاف) موشک تندر هدایت این موشک از نوع نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است. در این روش موشک اصطلاحاً کور است وتوانایی دیدن هدف را ندارد بلکه با استفاده از حساسه ای که در قسمتهای عقبی بدنه آن نظیر دم قرار داده شده پرتو باریک لیزر تابیده شده از پرتابگر را یافته و رایانه کنترل پرواز سعی می کند تا موشک را در مرکز این پرتو قرار دهد. این فرایند تا رسیدن موشک به هدف ادامه می یابد. جرم موشک تندر 17.2 کیلوگرم بوده که 3.5 کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی دو مرحله ای آن است. عمق نفوذ آن در زره تا 700 میلیمتر، برد آن 100 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن 370 و سرعت متوسط آن 310 متر بر ثانیه است. با استفاده از این موشک توانایی تانک های تی-72 در مقابله با اهداف زرهی متحرک و بالگردها بسیار افزایش یافته است. آخرین موشک ضد زره معرفی شده کشور به یاد شهید چمران و به نام محل شهادت ایشان، «دهلاویه» نامیده شده است. هر چند مقامات دفاعی کشور مشخصات زیادی از این موشک را ذکر نکردند اما توصیفات کلی عنوان شده برای این موشک، جلوه هایی از توانمندی آن را مشخص می کند. این موشک با استفاده از بالک های نصب شده در دماغه آن کنترل(راهبری) شده و بالک های عقبی آن نقض پایدارساز را دارند. تمامی این بالک ها در داخل لوله پرتاب به شکل جمع شده قرار گرفته و پس از پرتاب باز می شوند. موشک جدید دهلاویه در رابطه با نوع هدایت این موشک توجه به اعلام این نکته که در برابر انواع اقدامات جنگ الکترونیک مقاوم است، محتمل ترین گزینه، هدایت نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است که تجریه ساخت و بکارگیری چنین موشک ضد زرهی در توفان-5 و تندر نیز وجود داشته است. بنابراین دقت می توان منطقاً بالایی برای دهلاویه متصور بود. همچنین اعلام شده که میزان نفوذ این موشک در زره های واکنشگر در بالاترین حد موشک های ضد زره جهان است. نگاهی به فهرست این تسلیحات عدد 1200 تا 1250 میلیمتر را نشان می دهد. در اینصورت هیچ یک از تانک های ساخته شده در دنیا نمی تواند در برابر دهلاویه با این میزان نفوذ مقاومت کند. به گزارش مشرق، باید توجه داشت بیشترین ضخامت زره تانک ها در نواحی جلو و بعضاً پهلوها بوده و در سایر نواحی از مقاومت کمتری برخوردارند. به عنوان مثال بیشترین عدد ادعا شده برای ضخیمترین بخش از تانک های ام-1 آبرامز آمریکا و مرکاوا ام-کی-4 رژیم صهیونیستی 1300 و 1080 میلیمتر عنوان شده است. البته اعداد متنوعی در منابع مختلف عنوان شده است که استناد به همه آنها ضرورتی ندارد زیرا نمونه ای از موشک های ضد زره روسی با میزان نفوذ 1000 تا 1200 میلیمتر در جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان و حمله آمریکا به عراق در سال 2003 مورد استفاده قرار گرفت. در این جنگ ها به ترتیب انواع مدل های مرکاوا از جمله ام-کی-4(در لبنان) و آبرامز(در عراق) مورد اصابت آن موشک قرار گرفتند که بهترین مقاوت حاصل شده توسط این تانک از کار افتادن و از رده خارج شدن تانک های مذکور بوده و در مواردی به انهدام تانک انجامیده است. بنابراین اگر میزان نفوذ دهلاویه بیشتر از موشک مودر نظر نباشد باز هم حریف سرسختی برای بهترین تانک های اصلی میدان نبرد(MBT) دنیا خواهد بود و از کار افتادن آنها کمترین نتیجه قابل حصول است. بدیهی است تانک از کار افتاده در میدان نبرد دیگر تهدیدی محسوب نمی شود و اساساً تانک های جدید از سازه های مستحکمی برخوردارند که در آزمایش های انجام شده مانعِ از هم پاشیدن آن حتی در صورت اصابت یک موشک سنگین مانند مارویک شده است. در حالی که تجربه دو جنگ یاد شده نشان می دهد همان موشک ضد زره برای از رده خارج کردن تانک های سنگین و مستحکم نیز کافی است. جالب اینجاست برخی کشورها مانند یونان و ترکیه پس از جنگ 33 روزه اقدام به خرید موشک فوق نمودند در حالی که امکان تهیه موشک های هم رده غربی نیز برای آنها فراهم بوده است. نگاهی به میزان نفوذ موشک های ضد زره قبلی ایران و مقایسه آن با تخمین صورت گرفته برای دهلاویه نشان دهنده یک جهش حدوداً 58 درصدی نسبت به بیشترین میزان نسل های قبلی دارد. البته در این محاسبه موشک توفان-5 را وارد نکردیم زیرا مشخصات عملکردی آن اعلام نشده است. میزان نفوذ توفان-5 در منابع اینترنتی بالغ بر 900 میلیمتر عنوان شده که در صورت اتکا به این عدد دهلاویه 33.3٪ رشد را نشان می دهد که باز هم میزان قابل توجهی است. بنابراین با یک تفاوت ساختار در سرجنگی و احتمالاً پیشران موشک روبه رو هستیم. ناگفته نماند با افزایش سرعت موشک میزان نفوذ آن در زره نیز افزایش می یابد. پرتابگر موشک دهلاویه پرتابگر دهلاویه نیز هر چند شباهت هایی به پرتابگر توسن دارد اما در آن لوله حاوی موش کدر بالاترین موقعیت قرار دارد، پس از آن سامانه هدفگیری و پس از آن چشمی مورد استفاده کاربر که مشخص کننده محل سر او است بنابراین مزیت مطرح شده برای پرتابگر توسن در اینجا باز هم بیشتر شده و هم حفاظت خدمه در برابر شعله ناشی از پیشران و هم اختفای او در عوارض بهتر است. از اینرو احتمال بکارگیری یک پیشران راکتی قویتر نسبت به توسن را در دهلاویه می توان مد نظر داشت. همچنین اعلام شده دهلاویه توانایی هدف قرار دادن بالگردها را نیز دارد. از اینرو مانند خانواده موشک های توفان، تندر و توسن، این سلاح را نیز باید موشکی چند منظوره محسوب نمود. عدم استفاده از هدایت سیمی و استفاده از یک پیشران راکتی مفروض، برد بالاتری را برای دهلاویه در مقایسه با نسل های قبلی موشک های ضد زره ایران را فراهم خواهد کرد. سوالی که در اینجا قابل مطرح شدن است چرایی ساخت چنین موشکی با وجود توفان-5 با نفوذ بالا و هدایت پرتو سوار لیزری است. باید گفت ضمن بیشتر بودن میزان نفوذ دهلاویه برخورداری این موشک از یک پیشران احتمالاً راکتی امکان رسیدن آن به سرعت های بالاتر را فراهم می کند که در قیاس با نسل های توفان مزیت گرفتن میزان بیشتری از فرصت واکنش دشمن به دنبال دارد. بنابراین احتمال اصابت به هدف برای دهلاویه نیز بسیار بالا خواهد بود. شباهت های پرتابگر دهلاویه به توسن بیانر وجود مزایای عملیاتی مناسبتر آن نسبت به موشک های توفان است. قابلیت جدا شدن لوله حامل موشک از مجموعه هدفگیری و سه پایه و راحتی نصب و آماده سازی در این نوع پرتابگرها مزیت حمل و نقل ساده تر توسط تعداد کمتری نفر را به همراه دارد در نتیجه این دهلاویه توسط واحدهای سبک رزمی مانند موتورسیکلت های دو و چهار چرخه قابل حمل و توسط نوع چهار چرخ قابل بکارگیری خواهد بود. موشک های فعلی ضد زره کشور همچنان برای انهدام طیف وسیعی از اهداف مانند نفربرهای زرهی، تانک های سبک وزن شناسایی، سنگرهای مستحکم و خودروها و حتی بالگردها کارایی دارند و موشک جدید دهلاویه که از قیمت بالاتری هم دارند به عنوان عضو جدید و جوان این خانواده خط دفاعی مستحکمی را در برابر تانک های پیشرفته غربی و شرقی برقرار نموده و تولید بومی آن نیز امکان ارتقاء و بهسازی های آتی را تضمین می کند. http://www.mashreghn...-تا-دهلاویه-عکس