سلام علیکم علیرغم اینکه هیچ اعتباری به گفته های خبرگزاری های داخلی نیست ( بدلیل عملکرد ضعیف غیر قابل توجیه ) ، ولی طبق اخبار فالکرومی که نام بردند مشغول پرواز FCF یا Functional Check Flight بوده ، این پروازها معمولا بعد از انجام چک رده C یا D ( اورهال سنگین ) با هدف چک کردن تست عملکرد همه سامانه های موجود در پرنده به منظور جلوگیری از حوادث ناخواسته و غیر منتظره برای هواپیما پس از تحویل به یگان بکارگیرنده صورت می گیرد . این پروازها معمولا با توجه به چند عامل برنامه ریزی میشود : 1- تجربه خدمه 2- شرایط آب و هوایی 3- تعیین حداقل و حداکثر سرعت 4- تعیین حداقل و حداکثر ارتفاع پروازی گذشته از علت که به مانند گذشته محرمانه است و اعلام نمیشود ، ان چیزی که اهمیت دارد ، جان دو خدمه و در درجه دوم ، هواگردی هست که به لطف توجهات خاص دوستان برنامه ریز از دست رفته و جایگزینی ندارد . پی نوشت : البته امشب یا فردا ، یا در روزهای آینده ، همین وبسایتها می گردند دنبال سقوط یک جت رزمی غربی یا شرقی و با بولد کردن این خبر ، تلاش می کنند که به مخاطب القاء کنند ، این مساله ، کاملا عادی هست !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

یکی از برنامه های که ارتش آمریكا به دنبال آن است برنامه ای با عنوان "افزایش برد توپخانه" می باشد. ارتش امریکا پیش بینی می کند در یک برنامه بلند مدت بتواند با دقت بالایی اهداف را در 100 کیلومتری و بعد از آن در 500 و1000 کیلومتر با کمک سامانه های توپخانه ای برد بلند منهدم کند. علاوه بر برد، افزایش سرعت پرتابه های سامانه های توپخانه ای نیز در دستور کار قرار دارد. به عنوان نمونه ساخت یک سامانه ی توپخانه ای متحرک مجهز به ریل گان با برد 160 کیلومتری که با کمک نیروی الکترومغناطیس پرتابه ها را با سرعت هایپرسونیک به سمت اهداف شلیک می کنند بسیار کشنده و مهلک خواهد بود. ویژگی دیگری که در نسل جدید سامانه های توپخانه ای مورد نظر ارتش آمریکا است علاوه بر هماهنگی این سامانه ها با دیده بان های سنتی مانند نیروهای پیاده نظام و یا وسایل نقلیه رزمی زمینی، توانایی هماهنگی با هواپیماهای بدون سرنشین و سرنشین دار مانند جنگنده اف -35 است. در مناطقی نبرد که اطلاعات از موقعیت نیروهای دشمن در دسترس نیست نیروی هوایی اطاعت حیاتی را در اختیار نیروهای توپخانه ای قرار دهد تا به شکل هدفمند نیروهای متحرک و یا ثابت دشمن بوسیله سامانه های توپخانه ای از میان برداشته شوند. بخشی از دیده بان های نسل بعدی توپخانه های برد بلند ارتش آمریکا را هواگردهای سرنشین دار و بدون سرنشین تشکیل میدهند. توسعه سامانه های توپخانه ای برد بلند موجب می شود عملکرد سیستم های توپخانه ای با حداکثر بازدهی خود در میدان نبرد عمل نماییند در نسل جدید سامانه های توپخانه ای مولفه های مانند برد، نرخ آتش، کشندگی، دقت و بقاپذیری افزایش خواهند یافت و اثر گذاری بیشتری در میدان نبرد خواهند داشت. در حقیقت در برنامه تهاجم آینده ارتش آمریکا موشک های هایپرسونیک به علت گران بودنشان فقط برای هدف قرار دادن اهداف استراتژیک دشمن مورد استفاده قرار می گیرند در نتیجه از آنها برای حمله به عمق دفاعی دشمن و مراکز فرماندهی و کنترل استفاده خواهد شد. در حالی که تسلیحاتی مانند توپخانه های برد بلند می توانند با هزینه کمتر اهداف مختلف دیگر مانند پرتابگر های موشک های بالستیک و کروز را نابود کنند . از طرف دیگر سامانه های توپخانه برد بلند با ازبین بردن سامانه های پدافندی مسیر را برای حملات هوایی و موشک های کروز را باز می کنند . برد بیشتر، تحرک بالاتر و هزینه پایین تر برای هر شلیک سامانه های توپخانه ای برد بلند را تبدیل به " سلاح تاکتیکی" ارتش ایالات متحده خواهد کرد. سامانه ها توپخانه ای نسل فعلی در برد سامانه های توپخانه ای دشمن قرار دارند در نتیجه آنها بسیار اسیب پذیر هستند اما توپخانه های نسل جدید بدون قرار گرفتن در برد سامانه های توپخانه ای دشمن می توانند اهداف مختلف مانند سامانه های پدافند هوایی و سامانه های توپخانه ای، واحد های زرهی وپیاده نظام دشمن را با کمترین احتمالا خطر از میان بردارند. درکنار برد بالاتر، دقت زیاد نیز می تواند خسارت های زیادی به خطوط دشمن از جمله خطوط لجستیکی، تجهیزات ویژه، ضروری و پیشرفته دشمن وارد نمایید در نتیجه دشمن مجبور خواهد شد از برد سامانه های توپخانه ای فاصله بگیرد. درنتیجه این موقعیت به نیروهای خودی اجازه خواهد داد در پوشش این آتش پشتیبانی پیشروی نماییند. یکی از اولین تلاش های ارتش آمریکا برای به کارگیری یک سامانه توپخانه ای مدرن به سال 2002 و پروژه XM2001 Crusader بازمی گردد. اما نتیجه آزمایش های آن برای ارتش آمریکا در برخی مولفه ها مانند تحرک و دقت رضایت بخش نبود پس طرح کنار گذاشته و لغو شد. در حال حاظر ارتش آمریکا بر روی پروژه جدید M1299 کار می کند. برنامه M1299 رو باید بخشی از برنامه ریزی گذشته ارتش امریکا برای توسعه نسل جدید تو سامانه های توپخانه ای عنوان کرد. در ماه جولای سال 2019 ارتش آمریكا به طور رسمی تأیید كرد كه جدیدترین هویتزر 155 میلیمتری خودکششی را به عنوان M1299 معرفی خواهد كرد. سیستم توپخانه ای با برد بیشتر قرار است با هویتزر خودکششی M109A7 فعلی ارتش آمریکا جایگزین شوند. در این برنامه شرکت BAE Systems همکاری اصلی در توسعه این سیستم توپخانه ای جدید را خواهد داشت. هویتزر خودکششیXM1299 برنامه M1299 که نمونه ای اولیه ی آن با نام XM1299 شناخته می شود قرار است ویژگی های نظیر افرایش برد تا 70 کیلومتر با کمک لوله توپ جدید، بارگذار خودکار جهت رسیدن به نرخ آتش 10 گلوله در دقیقه و به کارگیری مهمات جدید را دارا خواهد بود. آزمایش های انجام گرفته بر روی XM1299 در مرکز تحقیقاتی یوما نشان داد برد این سامانه می تواند با میزان خطای 2متر به 62 برد کیلومتری برسد که در مقایسه با سامانه های توپخانه ای موجود در ارتش امریکا مانند هویتزر خودکششی M109A7 ( با برد 30 کیلومتری) و هویتزر M777 (برد 40 کیلومتری با کمک مهمات هدایت شونده M982) یک پیشرفت قابل توجه است. توپ جدید کالیبر 155 میلیمتری با نام XM907 از جمله عواملی است که موجب شده است برد M1299 افزایش یابد. توپ جدید XM907 در مقایسه با لوله توپ M205 ( لوله توپ هویتزر M777) و لوله توپ M284 (لوله توپ هویتزر M109A6 و A7) حدود 1/8 متر بلند تر و حدود 450 کیلوگرم سنگین تر است. به زبان ساده طول لوله بلندتر در توپ جدید XM907 موجب می شود گازهای تولید شده از انفجار خرج زمان بیشتری بر روی گلوله اثر بگذارند در نتیجه سرعت گلوله در مقایسه با لوله های کوتاه تر بیشتر خواهد بود. سرعت بیشتر گلوله می تواند باعث افزایش برد شود. علاوه بر مهمات جدید ارتش امریکا در نظر دارد تا خرج های جدید XM654 برای مهمات خود به کاربگیرد تا برد و قدرت سامانه های توپخانه ای را بالاتر ببرد. ویژگی های جدیدی طرح XM1299 هویتزر خودکششی M109A7 در کنار هویتزر خودکششی XM1299 در این تصاویر مشخص است طول لوله توپ در مقایسه XM907 با لوله توپ M284 افزایش یافته است. همچنین مهمات جدید XM1113 و XM1115 نیز می تواند در افزایش برد و دقت این هویتزر نقش بسزای داشته باشند. مهمات XM1115 مهمات هدایت شونده ی جدید هستند که هدایت آنها با GPS است. گفته می شود این مهمات برد 100 تا 120 کیلومتر خواهند داشت. به کارگیری مهمات دارای رمجت نیز یکی از راهکارهای پیش روی ارتش آمریکا برای افزایش برد سامانه های توپخانه ای است. سیستم کنترل آتش جدید در کنار بارگذار خودکار این قابلیت را M1299 میدهد که 8 پرتابه را به نحوه ای شلیک کند که تمامی گلوله ها در یک زمان به هدف بر خورد کنند. این ویژگی که در هویتزر های مدرن کنونی نیز وجود دارد که کشندگی بالا و از طرفی موجب غافگیری دشمن خواهد شد. بارگذار خودکار علاوه بر افزایش نرخ آتش می تواند امنیت خدمه هویتزر ها را افزایش دهد به این صورت که در میدان نبرد دیگر خدمه الزامی به بودن در داخل هویتزر را ندارند و سیستم یه صورت خودکار تمامی عملیات های لازم برای اجرای آتش را انجام می دهد در نتیجه درصورت هرگونه حادثه برای هویتزر خدمه در امان هستند. پیش بینی میشود مراحل ساخت و به خدمت گرفتن هویتزر های M1299 از سال 2022 آغاز شود. تست های عملکرد XM1299 - در این آزمایش ها عملکرد سیستم های مختلف مانند لوله توپ و بارگذار خودکار مورد بررسی قرار می گیرد. تصویر شماتیک مهمات XM1113 مهمات دارای رمجت نیز یکی از گزینه های پیش روی ارتش امریکا برای افزایش برد هویتزر هاست البته باید به این نکته توجه داشت که قیمت این نوع مهمات بسیار گران است که حتی برای ارتش آمریکا چالش برانگیز است برنامه ای دیگر ارتش امریکا افزایش برد و دقت هویتزرهای M777A2 است. برنامه پیش رو که نام M777ER شناخته میشود شبیه برنامه XM1299 است. در این پروژه نیز قرار است با نصب لوله توپ های XM907 برد این سامانه به 70 کیلومتر برسد. همچنین مهمات جدید نیز برای M777ER در نظر گرفته شده است. یکی ازچالش های که ارتش آمریکا در حال بررسی آن است این خواهد بود که نصب توپ XM907 به خاطر وزن بیشتر و طول لوله بلند تر در جا به جایی و کار کرد هویتزر M777 اختلال ایجاد نکند. تعیین مرکز ثقل مناسب برای رسیدن به حداکثر بازدهی یکی از موارد پیش رو است. جا به جایی هوایی با کمک بالگرد ها یکی از معمول ترین روش های انتقال هویتزرهای M777A2 در ارتش امریکا است. لوله بلند در حین جا به جایی نباید بیش از حد خم شود زیرا می تواند در عملکرد لوله توپ اثر منفی بگذارد و دقت آن را به شدت کاهش دهد همچنین در موارد شدیدتر خمدیگی در لوله می تواند باعث انفجار مهمات در داخل لوله شود در این صورت جان خدمه را به خطر می اندازد. جا به جایی با کمک وسایل نقلیه زمینی مانند کامیون های ترابری نیز با چالش همراه خواهد بود حرکت در زمین های ناهموار می تواند به لوله بلند آسیب بزند. هویتزرM777A2 در کنار هویتزر M777ER -در این تصویر نیز مشخص است طول لوله توپ در مقایسه XM907 با لوله توپ M205 بلند تر است. لوله بلندتر و سنگین تر نباید در جابه جایی به وسیله بالگرد و یا به شکل زمینی خصوصا در زمین های ناهموار اختلال ایجاد کند. برنامه دیگر ارتش امریکا پروژه PrSM است که هدف آن تولید موشک های ضربتی دقیق با برد بیشتر برای سامانه های توپخانه موشکی با تحرک بالا معروف به هیماریس (HIMARS) و راکت انداز های M270 MRLS است. در پروژه ی PrSM، موشک های با کمک پیشران های رمجت به برد های بالاتر از 500 کیلومتر می رسند. در حقیقت PrSM جایگزین مهمات فعلی سامانه های HIMARS و MRLS یعنی موشک های تاکتیکی MGM-140 با برد 160 کیلومتر خواهد شد. یکی از مواردی که ارتش امریکا در پروژهای PrSM به دنبال آن است استفاده از موشک های ضربتی با قابلیت جمع آوری اطلاعات است. البته ارتش به طور مشخص توضیح نداده است موشک های PrSM چگونه این قابلیت را کسب خواهند کرد. PrSM این احتمال وجود دارد به شکل مستقل و یا با رها کردن یک پهپاد شناسایی قابلیت جمع آوری اطلاعات را داشته باشد. شرکت های همچون لاکهیدمارتین و ریتیون در زمینه تولید موشک ها PrSM فعالیت دارند. این احتمال نیز وجود دارد در طرح PrSM سامانه های هیماریس توانایی شلیک و حمل دو موشک و سامانه های MRLS توانایی حمل و شلیک 4 موشک را خواهند داشت. در تاریخ 10 دسامبر سال 2019 شرکت لاکهید مارتین اعلام کرد که در پروژه PrSM موشکی با برد 240 کیلومتر را با موفقعیت آزمایش کرده است. با خروج دولت آمریکا از پیمان INF به نظر می رسد شرکت های دفاعی و ارتش این کشور مشکلی در توسعه پروژه های موشکی نظیر PrSM با برد بالاتر از 500 کیلومتر نخواهند داشت و در آینده موشک های سطح به سطح تاکیتکی با برد بلند بیشتری در آمریکا تست خواهد شود. تصویر گرافیکی از طرح PrSM شرکت لاکهیدمارتین طرح موشک های PrSM شرکت ریتیون نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است

یک سقوط دیگر و پنهان شدن پشت حواشی برای فرار از پاسخگویی در خصوص وضعیت نیروی هوایی جالب هست تناقضات رفقای ما در بخش دفاعی این وبسایتها خبری صرف نظر از شیوه استفاده از لغات ( که درد و مشکل و وجه اصلی همه این به اصلاح خبرگزاری ها هست )، اینکه در فضای مجازی انبوه تصاویر فالکروم های نیروی هوایی وجود دارد و بی سوادی محض خبرنگار محترم در استفاده از تصویر اف-35 ، آیا نویسنده محترم نقل کننده این مطلب ، به آرشیو بخش دفاعی این وبسایت مراجعه نمی کند که به چه شکل شعور مخاطب را با برگردان چنین مطالبی به بازی گرفته ؟!!!!!!!

بسم الله........ صحبتهای دریادار سیاری معاون هماهنگ کننده ارتش در کمسیون فرهنگی مجلس زیرساخت‌های ارتش مربوط به 50 سال قبل است و نیاز به بازسازی دارد و از سوی دیگر ما با مشکلات مختلفی در حوزه نیروی انسانی، مسائل معیشتی نیروها و ... مواجهیم. ریادار سیاری تأکید کرد که ما با کمبود نیروی انسانی (حدود 75 هزار نفر) مواجهیم و دیگر اینکه بودجه ما در حوزه مسائل فرهنگی و ورزشی بسیار ناچیز است و در حوزه مسائل عقیدتی نیز سرانه هر نفر در سال 7 هزار تومان است بودجه ما برای تأمین غذای نیروها به ازای هر فرد در ماه 250 هزار تومان است و به طور کل با محدودیت‌هایی در این حوزه‌ها مواجه هستیم. https://www.farsnews.com/news/13980918001049/گزارش-بودجه‌ای-از-ارتش-به-کمیسیون-فرهنگی

غلاف AN/AAQ-14 لانتیرن ، جت ضربتی اف-15 و انهدام سایتهای تولید سوخت موشکهای اسکاد عراق جنگ خلیج فارس - 1991

- رزمایش مدافعان آسمان ولایت 98 فیلم اول / کلیک کنید! فیلم دوم / کلیک کنید!

به نظر من در جنگ آتی شاهد موج اول رادار گریزها نیستیم بلکه حمله زنبوری پهپادها رو به مراکز پدافندی شاهدیم که باید هم تمرین شه و هم کلاهکهایی جهت مقابله با این نوع حملها در نظر گرفته بشه . از موفقیتهای این رزمایش و زحمتهای پرسنل پدافند نمیخوام کم کنم ولی این رزمایش برای مقابله با حملاتی در حد و اندازهای جنگ عراقه که با توجه به تغییرات تکنلوژیکی و سمت و سوی جدید نیروهای نظامی باید نوع جدید تحاجم رو هم تمرین کنن .

سامانه موشکی مرصاد با حمله موشک‌های کروز نیروی متخاصم به منطقه رزمایش مشترک پدافند هوایی مدافعان آسمان ولایت ۹۸درگیر و این اهداف را منهدم کرد. در مرحله نهایی رزمایش مشترک پدافند هوایی مدافعان آسمان ولایت ۹۸ سامانه موشکی مرصاد با حمله موشک‌های کروز نیروی متخاصم به منطقه رزمایش درگیر و این اهداف را منهدم کرد. کشف و شناسایی پرنده های بدون سرنشین متخاصم در منطقه عمومی رزمایش و درگیری و انهدام آنها توسط سامانه بومی مرصاد و مرصاد متحرک نیروی پدافند هوایی ارتش از دیگر اقدامات انجام شده در این بخش از رزمایش مشترک پدافند هوایی مدافعان آسمان ولایت۹۸ بود. سامانه مرصاد متحرک از جمله سامانه‌های بومی نیروی پدافند هوایی ارتش است که از قابلیت تحرک و تحرک سریع با هدف عدم شناسایی محل استقرار سامانه های پدافندی برخوردار است. منبع:فارس تصویر با لینک:

انهدام اهداف در ارتفاع بلند توسط سامانه موشکی «تلاش» در رزمایش مدافعان آسمان ولایت 98 انجام شد. https://www.farsnews.com/semnan/news/13980901000071/%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%81-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%B9-%D8%A8%D9%84%D9%86%D8%AF-%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D9%84%DB%8C%DA%A9-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87 حضور فرماندهی نیروی دریایی در بندر عباس https://www.tabnak.ir/fa/news/938946/%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%B1%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3 خبری که گفته شده است استفاده از پهباد در اسکرامبل و رهگیری هدف هست این مورد قبلا در سایت بررسی قرار گرفته بود بویژه در شکار بمب افکن ها، آواکس و سوخت رسان ها، در شرایط اختفا کامل بصورت تئوری در بعضی شکارها بسیار سخت هست ولی در مواردی تنها راه شکار هست باتوجه به بحث های قبلی شکار پرنده هایی از جنس آواکس و سوخت رسان شدیدا بر استراتژی هوایی دشمن ضربه وارد کرده و عملیات هوایی را مختل می کند جای خوشحالی است که بحث های ما در سایت مستقیم یا غیر مستقیم در دستاوردهای نیروهای مسلح دیده شده است

میشه برسه ولی بحثش بیشتر قرارگیری در کاور کامیون هست چون این وسایل شبیه کامیون های کالا تردد می کنن و کمتر قابل شناسایی هستن یکی از کارهای خیلی خوب که برای دفاع غیرعامل انجام دادن هم از نظر هزینه تعمیر و قطعات یدکی بهتر و هم از لحاظ پنهان شدن جلوی چشم دشمن

بخش متحرک رادار هاوک https://www.yjc.ir/fa/news/7145742/%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%DB%B9%DB%B8 https://www.yjc.ir/fa/news/7145742/%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%DB%B9%DB%B8

سرهنگ دوم رابرت کارور، سخنگوی رسمی پنتاگون در مصاحبه با مجله نیوزویک به عقب ماندن ایالات متحده از روسیه در زمینه ساخت سلاح هایپرسونیک اعتراف کرد. https://sptnkne.ws/Astw با توجه به اخبار منتشر شده در حال حاضر روسیه تنها کشوری است که تسلیحات هایپرسونیک را عملیاتی کرده و انتظار میرود که تا سال ۲۰۲۰ این نوع تسلیحات فعال شده و به طور کامل به حالت آماده باش نظامی در بیایند.

جنگ سرد جدید در آینده ، رقابت برای حضور در قطب شمال جدی تر شده و احتمالا همین امر منجر به ایجاد درگیری هایی برای تصاحب منابع این بخش از کره زمین شود به همین منظور سربازان آمریکایی و کانادایی در مانور هایی مشترک برای عادت به شرایط سخت این مناطق ، نوع تغذیه مناسب در آنجا و چگونگی اجرای عملیات ها در مکان های پر از برف و یخ آن مناطق مشارکت می کنند

ام-16 در ارتش بعث عین عبارت عربی : " یک تصویر زیبا از قهرمانان قادسیه دوم "!!!!! شخصیت نزدیک به دوربین سرلشکر خلبان ستاد عدنان خیرا... طلفاح ( وزیر دفاع و جانشین وقت فرماندهی کل ارتش عراق ) شخصیت دوم : سپهبد عبدالجبار شنشل شمال عراق -دهه هشتاد میلادی اما آن چیزی که این تصویر را هیجان انگیز نموده ، وجود سلاح انفرادی M-16/M-203 در دستان محافظ حاضر در عکس هست که تا پیش از این در تصاویر منتشرشده از ارتش بعث دیده نشده بود

جنگ جهانی اول در قاب نقشه های کارتونی پی نوشت 1 - نقشه اول برای پیش از جنگ و حدود سال های 1900 می باشد . پی نوشت 2 - اغلب این نقشه ها به عنوان ابزاری برای پروپاگاندا استفاده می شده است .

تصاویری از جنگ جهانی دوم آنتون داستلر ، ژنرال آلمانی لحظاتی پیش از اعدام به عنوان جنایتکار جنگی امتناع یک مرد تنها از ادای احترام به پیشوا نیروهای آلمانی در استالینگراد - 1942 استفاده سربازان ژاپنی از اسرای هندی به عنوان تمرین هدف زنده

انگار عید آمد و نوروز هم رسید در حفظ جسم این همه فکر محال چیست؟ غیر از شکست، عاقبت این سفال چیست؟ عمر دوباره مهر ز صبح از زوال یافت لرزیدن تو این همه بهر زوال چیست؟ آیینه بی مثال نماند چو باصفاست ای جان، پی خرابی جسم این ملال چیست؟ در زیر آسمان چه بود جز مثال چند؟ در پرده های خواب بغیر از خیال چیست؟ انگار عید آمد و نوروز هم رسید جز طی عمر در گره ماه و سال چیست؟ عزم درست، کار پر و بال می کند ای مرغ پر شکسته تمنای بال چیست؟ پی نوشت - شعر برای مخاطب آورده شده است و توضیح تصاویر نمی باشد .

تصاویری از جنگ جهانی دوم لبخند یکی از اعضای مقاومت فرانسه به جوخه اعدام آلمانی ها صف اعدام شهروندان لهستانی در مقابل نازی ها (به واکنش ها دقت کنید) دو سرباز ارتش سرخ شوروی که در سرمای فنلاند یخ زده اند اولین تصویری که شهروندان آمریکایی از کشته شده گان سربازان خود مشاهده کردند که باعث شد دیدی تازه به جنگ پیدا کنند سرباز آلمانی که در بازگشت به خانه اش متوجه شده خانواده اش مدتی است آنجا را ترک کرده اند

با سلام سیبرهای ایرانی در پاکستان در اوج روابط ایران و پاکستان ، نیروی هوایی ارتش پاکستان که در جنگ 1965 بخش قابل توجهی از سازمان رزم خود را از دست داده بود ، در قالب اسکادران هفدم ، نمایش هوایی قابل تحسینی را به مناسبت روز نیروی هوایی در برابر دیده گان پهلوی دوم برگزار نمود ( اکتبر 1966 / مهر 1345) نمود . این نمایش نه تنها ، تشکر کوچکی از ایران برای پشتیبانی های پیدا و نهان از این کشور در برابر هند بود ، بلکه بیشتر بدان خاطرصورت گرفت که دست و دلبازی قابل توجه پهلوی به نحوی جبران شود . نیروی هوایی پاکستان بدلیل ضربات قابل توجهی که در برابر هند متحمل شده بود ، برای بازسازی نیروی هوایی خود دست به دامان ایران شد و بدلیل حضور در پیمان سنتو ، از شانس خود بخوبی بهره برداری نمود . در این زمان نیروی هوایی ایران درصدد بود تا تمامی سیبرها و تاندرجتهای خود را بازنشست نموده تا شرایط برای جذب تعداد بیشتری از جتهای جدید F-5A فراهم گردد . به همین بهانه ، ایران به شکل صوری ، به سال 1966 تعداد 90 فروند جت کاناداایر F-86 MK.6 را بواسطه یک شرکت سویسی خریداری نمود و به بهانه کمبود تاسیسات فنی جهت بازبینی و ارتقاء این جتها ، همه آنها را به پاکستان ارسال نمود . با این خرید غیر قابل باور ، نیروی هوایی پاکستان موفق شد در اوج تحریم ها ، سه اسکادران هفدهم ، هیجدهم و نوزدهم خود را بازسازی نماید و این هواپیماها در جنگ بعدی با هند ( 1971) نقش غیر قابل تصوری را ایفا نمودند .

موضوعی که FNSS درباره ی مالکیت طرح معنوی در سایت خودش توضیح داده به این شکل هست که بعد از 6 ماه از اعلام نتایج، طبق یک قرار داد غیرقابل تجدید نظرخواهی، طراح باید طرح خودش را به شرکت بفروشد ، قیمت قرارداد نیز از از جایزه ی نقدی نفرات برتر بشتر نخواهد بود. به نظر می اد چون اسمی از طرح های برنده نیامده است شامل تمامی طرح های ارسالی به شرکت می باشد.    بله درسته به علت اینکه طراح های دانشجویی برای کار آزادتر بودند وطراح های بخش حرفه ای باید طرحی را ارائه می دادند که با  فن آوری و روش های کنونی قابل ساخت باشد.

  مسابقات MILDESIGN 2015 در تاریخ 1 سپتامبر 2014 شروع شد، آغاز پیش ثبت نام هم از1 سپتامبر تا 19دسامبر 2014 بوده است. مهلت ارسال طرح ها و مقاله ها نیز از تاریخ 28 نوامبر تا 19 دسامبر 2014 بود. سری قبل این مسابقات در سال 2011 برگزار شده بود اما شرکت FNSS به دنبال برگزار این مسابقات به شکل دوسالانه است.   شرکت FNSS  ادعا دارد که سطح مسابقات درحد بین الملی است . اگر شما واقعا علاقه مند به شرکت دراین مسابقات هستند باید برای اطلاع دقیق از زمان و نحوی ثبت نام، خود با شرکت FNSS مکاتبه داشته باشد تا ببنید جواب انها چه خواهد بود. نکته اخر در مورد طرحهای ارسالی به مسابقات MILDESIGN این است که طرح های ارسالی شما بعد از پذیرفته شدن در مالکیت شرکت  FNSS درمیآیند و حقوق معنوی آن در اختیار کمپانی ترکیه ای FNSS  خواهد بود و این شرکت می تواند از طرح های شما برای ساخت ماکت و تبلیغات استفاده کند ! ========================================================================================== طرح های شایسته تقدیر در سطح حرفه ای:             طرح های شایسته تقدیر در سطح دانشجویی :                  

  چون کسی از دوستان به سوالات من جواب کاملی نداد، مجبور شدم  که خودم یه خورده تحقیق کنم  جواب سوالهای خودم  hee_hee  hee_hee   1.  عربستان موشک ضد رادار آلارم رو در اختیار داره   http://en.wikipedia.org/wiki/ALARM   2. عربستان تعدادی سلاح های دور ایستای  AGM-154 رو به آمریکا سفارش داده   http://en.wikipedia.org/wiki/AGM-154_Joint_Standoff_Weapon   3. نمی دونم که آیا تورنادوهای عربستان به استاندارد ECR مجهز شده اند که توانائی سرکوب پدافند هوائی دشمن رو داشته باشند یا نه؟   4. آواکس های سعودی توانائی تشخیص تقریبی سمت پرتاب شدن موشک های بالستیک ما رو دارند ولی امکان مشخص کردن مختصات دقیق محل پرتاب رو ندارند.   5. در خصوص رزم دریائی هواپیماهای سعودی هم استرایک ایگل های سعودی توان حمل و پرتاب ماوریک و هارپون رو دارند.   ------- تا اینجا توان رزمی دشمن رو درست متوجه شدم یا اینکه جائی اشتباه کردم؟  :winking:

خلاصه مباحث این تاپیک تا به الان: 1. هواپیماهای عربستانی از هواپیماهای ما خیلی پیشرفته تر هستند. 2. خلبانان ما از خلبانان سعودی خیلی برتر هستند. 3. ما با توان موشکی خودمون میتونیم زیر ساختهای عربستان رو منهدم کنیم. 4. ما در غیاب برتری هوائی، شبکه کارآمدی از شبکه های تار عنکبوتی پدافندی رو داریم که میتونه هواپیماهای مهاجم به کشورمون رو از کار بندازه یا اونها رو در دسترسی به اهداف شون ناکام بگذاره 5. ....     من اینجا چند تا سوال دارم (که هر کدوم شون چند بخش داره)   (قبل از مطرح کردن سوالاتم بگم که بنده کوچکترین رعب و وحشتی از سعودی ها ندارم و اعتقاد دارم که در یک نبرد برابر هیچگونه شانسی رو در برابر ما ندارند. اما در زمان شرایط نابرابر ، شاید بتونند که موی دماغ ما بشند و مقداری ما رو اذیت کنند )   هدف من از طرح این سوالات اینه که نقاط ضعف خودمون و نقاط قوت دشمن مون رو بهتر بشناسیم . با این کار میتونیم که برای رفع نقاط ضعف مون برنامه ریزی مناسب تری داشته باشیم و راهکار مقابله با نقاط قوت دشمن و خنثی کردن اونها رو هم در زمان کمتری بدست بیاریم.   الف - پدافند ما 1. آیا عربستان به موشک های ضد رادار مجهز هست؟ منظورم اینه که میتونه قبل از شروع موج اول حمله، با کور کردن رادارهای ما ؛ شبکه پدافندی ما رو دچار اختلال کنه؟ (صدام در اواخر جنگ از این طریق تونست به ما آسیب هائی رو وارد کنه)   2. آیا عربستان به سلاح های دور ایستا و دوربرد مجهز هست که بتونه قبل از ورود به دام پدافندی ما، به پدافند ما آسیب برسونه؟ (حمله میگ 25 عراقی به رادار سوباشی همدان با بمب های هدایت لیزری دور ایستا و شهادت جمعی از بهترین کارشناسان پدافندی ما در فردای پذیرش قطعنامه)   3. آیا عربستان به هواپیماهای ویژه جنگ الکترونیک مجهز هست که بتونه اونها رو همراه جنگنده بمب افکن هاش کنه و در زمان حمله به خاک ما، توان الکترونیک - راداری ما رو دچار اختلال و یا آسیب کنه؟ (بلائی که آمریکائی ها بر سر پدافند قدرتمند عراق در جنگ اول خلیج فارس آوردند)   توان ضربه متقابل 4. آیا عربستان هواپیماهائی در اختیار داره که بتونه محل دقیق شلیک موشک های ما به خاک خودش رو بفهمه و بتونه در ضربه دوم هوائی (بعد از موشک باران عربستان توسط ما) سکوهای موشکی ما رو هدف قرار بده؟ (منظورم سکوهای ثابت هست و نه متحرک)   5. آیا عربستان هواپیماهائی رو در اختیار داره که بطور تخصصی برای جنگ دریائی و شکار کشتی ها و ناوها ، ساخته و یا آپگرید شده باشند؟ (منظور مختل کردن توان دریائی ما هست - تهاجم ناوها به سواحل عربستان یا پشتیبانی دریائی از انتقال نیروهای زمینی به خاک عربستان از طریق دریا) (مثل کاری که ما با ماوریک های فانتوم ها مون با نیروی دریائی عراق انجام دادین- عملیات مروارید و ...)   ------ اخطار : من در این پست فقط در خصوص نیروی هوائی سعودی سوال دارم، پس دوستان به هیچ وجه، به هیچ وجه و به هیچ وجه ؛ در خصوص قابلیتهای رزمی نیروهای مسلح کشور توضیح ندهند ، چون ممکنه که ندونسته این کارشون منجر به نشت اطلاعاتی (افشای اطلاعات نظامی) از برخی از قابلیت های مخفی و اعلام نشده نیروهای مسلح کشورمون بشه   ------------- پ.ن 1 : هدف من در وهله اول شناخت توانائی های رزمی دشمن هست و بعد ارائه راهکار برای خنثی کردن این توانائی ها  :winking: پ.ن 2 : اگر دوستان موافق هستند، یک تاپیک تخصصی در خصوص آسیب شناسی نقاط قوت و ضعف نیروی هوائی سعودی ایجاد بکنیم

[align=justify]ديدم گلّه‌گلّه تانك است كه با آرايش دشتبان دارند به سمت جنوب مي‌آيند. همان‌طور كه توي بحر سياحتشان رفته بودم، به دلم بد نياوردم.چرا؟خب، از آنجا كه در جريان فتح خرمشهر بروبچه‌هاي اصفهاني تيپ 8 نجف اشرف و تيپ 14 امام حسين(ع) كلي از تانك‌هاي عراقي را در داخل شهر غنيمت گرفته بودند، احساس اوليه‌ام اين بود كه لابد اين‌ها تانك‌هاي خودي هستند و دارند براي تقويت نيروهايمان كه از شرق به غرب جلو كشيده‌اند و با دشمن درگيرند، از شمال به سمت جنوب مي‌آيند كه بعد بپيچند به سمت غرب و بروند به كمك بروبچه‌‌هاي خط مقدم. اين شد كه كمي جلوتر رفتم. منتها اين بار كمي شك كردم.بر چه مبنايي شك كردي؟روي اين حساب كه در حركتشان آرايش خيلي منظم و كلاسيك گرفته بودند. به خودم گفتم: آخر بچه‌هاي زرهي ما كه اهل حركت دشتبان، آن هم با يك چنين آرايش كلاسيكي نيستند. آن‌ها معمولاً به صورت ستوني حركت مي‌كنند. يك دستگاه تانك جلودار مي‌شود و به راه مي‌افتد، مابقي تانك‌ها، پشت سرش حركت مي‌كنند. اين‌ها ولي، با آرايش كامل دشتبان و آن پرچم‌هايي كه روي آنتن تانك‌ها زده بودند، مشكوك به نظر مي‌رسيدند.اين شد كه دفعتاً ترمز گرفتم و به سمتشان دوربين كشيدم. ديدم پرچم‌هاي روي تانك‌ها، از دم عراقي است! پشت سر اين تانك‌ها هم گروه زيادي از نفرات پياده، مسلسل به دست و منظم، در حال بدو رو، دارند حركت مي‌كنند و به جلو مي‌آيند. با توقف من، يك‌باره اين تانك‌ها هم متوقف شدند. عجيب بود كه از طرف آن‌ها هيچ واكنش خصمانه‌اي مشاهده نمي‌شد. حتي از طرف پياده‌هايشان هم يك گلوله به من شليك نشد. حدس مي‌زدم قصد دارند با اين عدم واكنش، من را خام كنند كه سادگي كنم و به جلو بروم تا مرا اسير بگيرند. اين ماجرا سابقه قبلي داشت.كجا؟در مرحله سوم حمله فتح ‌مبين، احمد متوسليان كه بچه‌هاي اطلاعاتي‌اش توي چند محور پراكنده شده بودند، براي كسب اطلاع از وضعيت مواضع لشكر 10 زرهي سپاه 4 صدام در جَبَلِ تينه، ناچار شد فرمانده گردان ابوذر خودش، يعني برادرمان "سيد مصيب ميرسجادي" را با موتور بفرستد براي شناسايي. آن بنده خدا هم رفت سروقت تانك‌ها. عراقي‌ها اول واكنش نشان ندادند و او خيال كرد خدمه تانك‌ها در رفته‌اند و اين تانك‌ها را به امان خدا در آنجا رها كرده‌اند. وقتي حسابي با موتور به آن‌ها نزديك شد، يك‌باره تيربارهاي اين تانك‌ها روي سر ميرسجادي آتش متقاطع باز كردند. زمين خورد و آمدند او را اسير گرفتند. حالا اينجا هم اين بي‌پدرها چنين خوابي براي من ديده بودند. اين‌كه به طرفم اجراي آتش نمي‌كردند، ناشي از اين توه‍ّم بود كه گمان نمي‌كردند آن‌ها را شناسايي كرده باشم.آنجا لابد كُپ كردي، بله؟!اگر كُپ كرده بودم كه ديگر مجالي براي واكنش مناسب پيدا نمي‌كردم؛ چرا خب، وضعيتم اشكي بود حسين جان. توي آن حال و هوا، خودم فكر مي‌كردم من از اين مهلكه ديگر جان سالم به در نمي‌برم؛ وسط اين دشت بي‌سر و ته، منم و همين موتور، آن‌طرف دويست و خورده‌اي دستگاه تانك است، به علاوه صدها نفر سرباز مسلح، حالا اين‌ها حتي اگر به صورت ضربدري هم به سمت من شليك كنند، راه فرارم بسته مي‌شود و الفاتحه!دست آخر، زير لب بسم‌الله گفتم. دوربين را از بند آن، حمايل شانه‌ام كردم، گاز موتور را گرفتم و درجا 180 درجه سر و ته كردم! هنوز در حال سر و ته كردن موتور بودم كه عراقي‌ها فهميدند چه قصدي دارم؛ همين‌طور با كاليبر تانك و گلوله‌هاي ضدتانك و ضدنفر "بي.ام.پي" و تير مستقيم تانك و رگبار كلاش و تيربار، به طرفم آتش باز كردند. تمام قوتم را گذاشتم توي دست راستم، موتور را تا جايي كه گاز مي‌خورد، گاز دادم. آن‌ها همه دور و برم را داشتند مي‌كوبيدند؛ جلوي موتور را مي‌زدند، عقب موتور را مي‌زدند، تير بودكه از بغل گوش و زير دست من رد مي‌شد. مدام توي دلم مي‌گفتم الان مرا مي‌زنند، يك دقيقه ديگر مي‌زنند.حالا براي اين‌كه الكي هم شده دلم را خوش كنم، شروع كردم با موتور، زيگزاگي حركت كردن يا به قول خودمان چهارنعل تاختن به روش چپ اندر قيچي. در صورتي كه چنين مانوري بي‌فايده بود؛ چون وقتي آن‌ها داشتند توي آن دشت به صورت متمركز به طرف يك نقطه شليك مي‌كردند، چه من زيگزاگ مي‌رفتم، چه مستقيم، فرقي نداشت. منتها ما توي آن حول و ولا، دلمان را خوش كرده بوديم كه حالا داريم مثلاً تاكتيكي به خرج مي‌دهيم [مي‌خندد] ... از اين ويراژها مي‌داديم!پس در آن لحظات، اين حجم زرهي دشمن مثل يك ساطور داشت عمود بر خط دفاعي نيروهاي "قرارگاه عملياتي فتح"؛ كه آرايش آن‌ها از شرق به غرب بود، فرود مي‌آمد. معلوم شد دل‌نگراني "حسن باقري" كاملاً موجه بود. چه مي‌گويي؟تعبير جالبي را به كار بردي؛ بله، خلاصه پ‍ُرگاز به سمت جنوب در حركت بودم و در همان وضعيت، دلم مثل سير و سركه مي‌جوشيد؛ چون مي‌دانستم با پايين آمدن اين ساطور زرهي، چه اتفاق شومي در حال رخ دادن است. يعني عنقريب است كه اين مجموعه زرهي گردن‌كلفت دشمن مي‌آيد و پشت بچه‌هاي ما را كه سَرِ كانال‌ پرورش ماهي رو به سمت غرب آرايش گرفته‌اند و دارند تأسيسات پمپاژ آب كتيبان را مي‌كوبند، مي‌بندد. حالا دل‌شوره من بيشتر از اين بابت بود كه توي اين شلوغي و وانفسا اگر حسن باقري را پيدا نكنم، چه مقام مسئولي را بايد گير بياورم تا به او بگويم آقا! بچه‌ها را از آنجا بكشيد عقب. اين نيروهايي كه آسوده‌خاطر از بابت پشت سرشان دارند رو به سمت غرب مي‌جنگند، عنقريب است كه عقبه‌شان قيچي بشود. رسيديم به جايي كه حسن باقري را ملاقات كرده بودم، مدتي دنبال او بيابان را سر و ته كردم ولي فايده نداشت. وقتي ديدم نمي‌توانم حسن را پيدا كنم، آمدم پشت خاك‌ريز دژ مرزي عراق.چرا آنجا رفتي؟آخر، واحدهاي خودي، امكانات لجستيك، تعاون و پست‌هاي امداد بهداري رزمي‌شان را يك پله جلوتر كشانده و پشت همين دژ مرزي عراق مستقر كرده بودند. يكي دو كيلومتر كه پشت دژ، در امتداد آن رو به پايين حركت كردم، متوجه يك نفربر "ام ـ 113" مركز پيام شدم كه آنتن‌هاي بلند "آر.سي ـ 292" آن مشخص مي‌كرد بايد مال فرماندهي يكي از تيپ‌هاي ما باشد. سريع رفتم جلو، موتور را زدم روي جك و رفتم توي نفربر. ديدم برادر "مرتضي قرباني"؛ فرمانده تيپ 25 كربلا، مشغول مكالمه بي‌سيم با شهيد رداني‌پور؛ فرمانده قرارگاه عملياتي فتح است. حالا در حاشيه اين نكته را گفته باشم كه من برادر قرباني را مي‌شناختم، ولي ايشان مرا نمي‌شناخت. وقتي مكالمه‌اش تمام شد، سربسته به او گفتم يك مورد فوق‌العاده حساسي پيش‌ آمده، منتها لازم است به طور خصوصي آن را به او بگويم. با هم از نفربر خارج شديم. خودم را معرفي كردم و گفتم: مسئول واحد اطلاعات تيپ 27 هستم. من را حسن باقري به آن سمت بالا فرستاده و الان دارم از مقابل يك چنان تشكيلات زرهي گردن‌كلفتي مي‌آيم. اين هم خلاصه آخرين مشاهدات عيني من است:واكنش آقاي قرباني به صحبت‌هايت چه بود؟ايشان بلافاصله رفت و از داخل "ام ـ 113"، كالك را آورد، آن را باز كرد و با همان لهجه نمكين اصفهاني‌اش به من گفت: "كو دادا، آنجايي كه مي‌گويي اين تانك‌ها دارند مي‌آيند، كدام طرفي است؟" موقعيت پيشروي تانك‌هاي عراقي از شمال به جنوب را روي كالك به او نشان دادم. برگشت گفت: "تو داري اشتباه مي‌كني؛ داري جهت را اشتباه مي‌گويي."حالا فكر مي‌كنم تلقي آقاي قرباني از صحبت من اين بود كه من در تشخيص شمال از غرب دچار اشتباه شده‌ام و تانك‌هايي كه ديده‌ام، لابد دارند از سمت غرب به شرق جلو مي‌آيند. اين بود كه مي‌گفت: "تو داري جهت را اشتباه مي‌گويي، الان هم كه بچه‌هاي ما دارند مي‌جنگند، عراقي‌ها از رو‌به‌روي آن‌ها، از مقابل نهر كتيبان دارند به ما فشار مي‌آورند." من در جواب گفتم: "برادر جان! من اين‌قدر گيج نيستم كه فرق جهت شمال به سمت جنوب را، با جهت غرب به سمت شرق نفهمم. من يك نفر اطلاعات عملياتي هستم؛ مي‌فهمم دارم چه مي‌گويم. قرباني باز گفت: "دادا، اشتباه مي‌كني؛ چه جوري اين تانك‌ها دارند از بالا به سمت پايين مي‌آيند؟!" الغرض، ايشان كماكان حرف خودش را مي‌زد، من هم داشتم حرص و جوش مي‌خوردم به يك طريقي به او حالي كنم كه آقاجان! من كه براي تو خالي نمي‌بندم. خلاصه، وسط قيل و قال ما دو نفر بود كه ... چشم شما روز بد نبيند!واحدهاي مجهز به تانك "تي72" تيپ مستقل 10 زرهي، به همراه تيپ 6 زرهي و تيپ 8 مكانيزه از لشكر 3 زرهي ارتش عراق، به تعبير شهيد صياد شيرازي در كتاب "ناگفته‌هاي جنگ"؛ با استفاده از شيوه دفاع متحرك در آن ظهر داغ روز 23 تير از شمال به جنوب سرازير شدند و زدند به عقبه نيروهاي ما.دقيقاً! يك‌دفعه از پشت بلندگوي بي‌سيم نفربر فرماندهي، صداي جيليز ويليز بچه‌هاي تيپ 25 كربلا، از پشت نهر كتيبان درآمد. چپ و راست تماس مي‌گرفتند و برآشفته و با داد و فرياد مي‌گفتند: "آقا! دارند از پشت سر، ما را با تير مستقيم مي‌زنند. اين خرچنگ‌ها كي هستند؟ نكند ما را با عراقي‌ها اشتباه گرفته‌اند؟!"حالا نگو؛ آن طفلكي‌ها چون خيالشان از پشت سرشان راحت بود و اصلاً از سمت شمال هم خبري نداشتند، خيال مي‌كردند اين يگان زرهي‌اي كه از پشت دارد آن‌ها را مي‌كوبد، احتمالاً واحد خودي است كه آن‌ها را با دشمن عوضي گرفته. رفتم داخل نفربر، به قرباني گفتم: "حاج مرتضي؛ آقا جان! اين‌ها راست مي‌گويند، بعثي‌ها دارند از پشت آن‌ها را قيچي مي‌زنند، يك فكري بكن."براي تبيين و توصيف ماهيت دشوار فرماندهي در جنگ، معمولاً از اصطلاح "بار سنگين مسئوليت" استفاده مي‌كنند. براي آدم‌هايي كه چنان لحظاتي را تجربه نكرده‌ باشند، اين اصطلاح نمي‌تواند حق مطلب را ادا كند. اما من در آن لحظات تلخ، مصداق دقيق اين اصطلاح را در چهره و حركت و سكنات برادر قرباني مشاهده كردم. البته ديگر از دست او براي آن بچه‌ها كاري برنمي‌آمد. طي 22 ماهي كه از جنگ مي‌گذشت، اولين باري بود كه در عمليات‌هايمان يك چنان حجمي از نيروها را يكجا، دشمن از ما اسير گرفت. حدس مي‌زنم حدود پانصد نفر، عمدتاً بچه‌هاي زخمي و جامانده، را آنجا اسير گرفتند و غروب همان روز، بعثي‌ها برخلاف تمام كنوانسيون‌هاي بين‌المللي و حتي موازين انساني، اين بچه‌ها را به دستور "ماهر عبدالرشيد تكريتي" در كنار نهر كتيبان تيرباران كردند. آن روزها ماهر عبدالرشيد با درجه سرهنگي، فرماندهي لشكر 5 مكانيزه ارتش بعث عراق را به عهده داشت، اما در صحنه عمليات رمضان خيلي مبسوط‌اليد بود و با اين سفاكي‌هايي كه از خودش نشان داد، در پايان اين عمليات از دست صدام درجه سرلشكري گرفت و فرماندهي سپاه هفتم ارتش بعث را هم به او محول كردند. *از ماجراي قتل ‌عام اسيران توسط "ماهر عبدالرشيد" چطور مطلع شديد؟ ** در جريان مرحله دوم عمليات رمضان، چند افسر جزء و درجه‌دار شيعه عراقي كه داوطلبانه به ما تسليم شده بودند، اين قضيه را برملا كردند.حالا در ماجراي آن عقب‌نشيني تعجيلي از كنار نهر كتيبان، چه كساني موفق شدند به عقب برگردند؛ بچه‌هايي كه سَرِ نهر كتيبان بودند، خودشان را انداختند توي "كانال پروش ماهي." *چرا؟ ** آخر بعثي‌ها در غرب كانال به آن صورت نيرويي نچيده بودند تا از غرب به سمت شرق اين كانال پدافند كنند. بر اثر ت‍َك‌ِ شب گذشته بچه‌ها، آرايش واحدهاي دشمن در غرب كانال به هم ريخته بود و آنجا نيرويي نداشتند. در نتيجه تنها راه عقب آمدن، اين بود كه بيندازند توي كانال و رو به جنوب، پايين بيايند. حتي يادم هست "مرتضي قرباني"، پاي بي‌سيم مركز پيام، به نيروهايي كه آن جلو داشت مي‌گفت: "دادا؛ همه بچه‌ها را سوار جيپ‌ها و خودروها كنيد. برويد در پناه ديواره كانال، رو به جنوب حركت كنيد."بچه‌ها براي عقب‌نشيني از سَرِ كتيبان، حتي به صورت گروهي سوار تانك‌هاي خودي مي‌شدند. همين‌جوري. في‌المثل روي يك دستگاه تانكي كه داشت عقب مي‌آمد. شايد حدود چهل پنجاه نيرو خودشان را مهار كرده بودند. بعد هركدام از اين تانك‌هاي ما را كه تانك‌هاي مدرن "تي72" عراقي‌ها با شليك مستقيم مي‌زدند، كل نفرات روي تانك هم، يكجا شهيد مي‌شدند. خلاصه آنجا يك چنين اتفاقاتي رخ داد و بعثي‌ها با يك اعتماد به نفس عجيبي، اين‌طور بچه‌ها را قتل ‌عام كردند. اولين بار بود كه بعد از تجربه شكست عمليات كلاسيك نصر در ديماه سال 59، يك چنين اتفاقي براي بچه‌هاي ما در عرصه يك نبرد گسترده با بعثي‌ها رخ مي‌داد. منبع خبرگزاري فارس[/align]