مقدمه در کد ایالات متحده آمریکا، عنوان 10 ، بخش 5063 ، تفنگداران دریایی ایالات متحده: ترکیب و عملکرد، مورخ 1 اکتبر 1986 آمده است: تفنگداران نیروی دریایی به منظور فراهم آوردن قابلیت های عملیات آبی-خاکی و زمینی برای دستیابی به پایگاههای پیشرفته دریایی و انجام نبردهای زمینی-دریایی باید آموزش دیده و مجهز باشند. در این راستا ، تفنگداران نیروی دریایی طبق قانون موظفند تجهیزات لازم را برای انجام عملیات آبی-خاکی و عملیات زمینی داشته باشند. این بند از قوانین در حقیقت به وزارت دفاع و تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا یک اجازه قانونی می دهد تا سیستم های آبی-خاکی مدرن و لازم را به خدمت بگیرند و توانایی های مهمی را برای اجرای استراتژی نظامی ارائه دهند. شروع ماجرا در 6 ژانویه سال 2011میلادی پروژه EFV (Expeditionary Fighting Vehicle) سپاه تفنگداران نیروی دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا به خاطر ضعف در طی آزمایش عملیاتی و هزینه های بیش از حد لغو شد. پروژه EFV در دهه 1990 و 2000 توسط جنرال دینامیکس ساخته شده بود . قرار بود 573 دستگاه شامل انواع مدل نفربر (EFVP1) و مدل فرماندهی (EFVC1) به خدمت گرفته شود. خودرو EFV یک خودرو زنجیر دار دوزیست بود که می توانست فاصله 42 کیلومتری از دریا تا ساحل به شکل مستقل در حالت شناوری طی کند. ظرفیت EFV در مدل نفربر شامل 3 خدمه و 17 سرنشین و مسلح به توپ 30 میلیمتری Mk44 Bushmaster II بود. مدل فرماندهی نیز دارای تجهیزات فرماندهی ، کنترل و اطلاعاتی بودند. همچنین متصل به پشتیبانی آتش سپاه تفنگداران نیروی دریایی بودند. با این وجود پس از صرف حدود 3 میلیارد دلار بر روی پروژه EFV آن لغو شد. پروژه EFV جنرال دینامیکس- برنامه ای که باوجود تلاش های این شرکت برای سرپا نگه داشتن آن لغو شد. سپاه تفنگداران نیروی دریایی سال ها درگیر جنگ های زمینی در عراق و افغانستان بود در نتیجه تحلیگران نظامی این سوال را مطرح کردند آیا در آینده سپاه تفنگداران نیروی دریایی نیاز دارد دست به یک عملیات گسترده آبی-خاکی بزند؟ درنتیجه پس از تجربه جنگ های عراق و افغانستان تفنگداران نیروی دریایی و بخش نیروی دریایی وزارت دفاع لزوم انجام عملیات بزرگ آبی-خاکی را مورد بررسی قرار دادند. در اوایل سال 2012 چشم انداز استراتژیک برای چگونگی انجام عملیات دوزیستان در آینده منتشر شد. ادعای اصلی تحقیق این است که توانایی های عملیات آبی-خاکی نیروی دریایی نقش محوری در دفاع از اهداف جهانی یک کشور متصل به دریا خواهد داشت. حضور خودروهای دوزیست AAV در اشغال عراق نمونه های از نابودی خودروهای دوزیستAAV ارتش امریکا در عراق بوسیله راکت های ضد زره و بمب های کنارجاده ای در نتیجه پس از لغو پروژه EFV که برای جایگزینی خودروی های نظامی AAV (Amphibious Assault Vehicle) که 40 سال از عمر عملیاتی آنها گذشته بود، پنتاگون در نظر داشت به سرعت به منظور توسعه یك وسیله نقلیه "مناسب تر و پایدارتر" برای جایگزینی EFV حرکت كند. در حال حاضر ، تفنگداران نیروی دریایی از وسیله نقلیه تهاجمی دوزیست سری AAV-7A1 برای انتقال تفنگداران دریایی از کشتی به ساحل استفاده می کنند. تفنگداران نیروی دریایی از سال 1971 از AAV استفاده كرده اند و انتظار دارند كه تا زمان تعویض با وسیله نقلیه مشابه ، از آن استفاده كنند. با گذشت سال ها ، تفنگداران نیروی دریایی ادعا كردند كه AAV دیگر قادر نیست نیازهای این نیرو را برآورده سازد. از آنجا که فناوری تسلیحات و شکل تهدیدات از اوایل دهه 1970 متحول شده اند. با وجود ارتقاء ،AAV دارای کمبود های در زمینه های عملکرد در شناوری، حرکت بر روی خشکی، مرگبار بودن ، محافظت و قابلیت شبکه بودن است. محدوده 3 کیلومتری از کشتی به ساحل که خودروهای AAV باید طی کنند به عنوان یک مسئله مهم برای بقاپذیری انها محسوب می شود نه تنها برای خود وسیله نقلیه بلکه برای نیروهای نظامی که در داخل ان قرار دارند. از طرف دیگر AAV توانایی عملکرد به عنوان یک خودرو رزمی برای حمایت از نیروهای پیاده نظام را ندارد. تفنگداران نیروی دریایی مجهز به خودروهای LAV-25 با پیکرندی8x8 هستند . این خودرو زرهی توانایی جابه جایی 3 خدمه و 6 سرنشین رادارد. با این وجود کاملاً دوزیست نیست و برای عملیت های آبی خاکی نیاز به شناور ها مخصوص مانند لندی کرافت و هواناو دارد. از طرفی با توجه به مسلح بودن این خودرو زرهی به توپ25 میلیمتری طبق اعلام دفتر اجرایی برنامه های دریایی، زره پوش های LAV-25 به عنوان خودروهای شناسایی در خدمت قرار دارد و قرار نیست نقش یک خودرو رزمی را برعهده داشته باشند. خودرو دوزیست AAV دیگر توانایی برطرف کردن نیازهای تفنگداران نیروی دریایی آمریکا را باوجود بروز رسانی ندارد. زره پوش هایLAV-25 نیز به هیچ عنوان توانایی برظرف کردن نیازهایتفنگداران نیروی دریایی آمریکا را ندارند چون از نظر شناوری نمی توانند در آب های پر از موج دوام بیاورندو در عملیات های ابی-خاکی به شناورهای متکلی اند. در نتیجه تفنگداران نیروی دریایی پروژه (Amphibious Combat Vehicle) ACV را برای پر کردن این خلاء تعریف کرد. از جمله ویژگی های این طرح: 1- وسیله نقلیه ACV باید به شکل کامل دوزیست باشد و بتواند یک تیم 17 نفره و کاملا تجهیز شده تفنگداران دریایی را جابه جا کند. همچنین بتواند یک مسافت به طول 20 کیلومتر را با سرعت 8 گره دریایی با موج های به ارتفاع 60 الی 180 سانتی متر را طی کند. 2- این وسیله نقلیه باید بتواند با گروهای مکانیزه برای انجام عملیات پایدار در ساحل در انواع زمین ها حرکت کند. همچنین سرعت آن در جاده ، خارج از جاده و برد رزمی ان بیشتر یا مساوی با تانک اصلی میدان نبرد M1A1 باشد. 3- خودرو مورد نظر باید تواند در برابر آتش مستقیم ، غیر مستقیم و انفجار مین ها و بمب های کنار جاده ای (IED) از خود محافظت کند . 4- وسیله نقلیه باید مجهز به سیستم های فرمان و کنترل (C2) با امکان فعالیت در دریا خشکی باشد. همچنین حداقل تسلیحات پایه برای این خودرو زرهی یک مسلسل است تا بتواند با خودروهای سبک و پیاده نظام دشمن درگیر شود. پروژه ACV برخی از قابلیت های EFV را با روشی عملی تر و با صرفه تر خواهد داشت. در هماهنگی با طرح ACV سپاه تفنگداران نیروی دریایی در حال توسعه یک نفربر دوزیست با نام پروژه (Marine Personnel Carrier) MPC بودند تا به عنوان پلتفرم با تحرک زیاد و بقاپذیری بالا در مناطق ساحلی به این نیروها خدمت کند. در پروژه MPC این خودروها قابلیت های دوزیست بودن و شناوری مانند پروژه های EFV، ACV و AAV را نخواهند داشت و بیشتر برای انجام عملیات در آب های سرزمینی مانند رودخانه ها ،دریاچه ها و یا عملیات ساحل به ساحل از آن استفاده خواهد شد. در نتیجه پروژه MPC و ACV قرار بود نقش اصلی را در عملیات های آینده سپاه تفنگداران نیروی دریایی بازی کنند. در این بین سپاه تفنگداران نیروی دریایی باید کنگره را موجاب کند که پروژه های خودروهای دوزیست مانند MPC و ACV چه اهمیتی و ضرورتی دارند. کنگره مسئول مجوز و تخصیص بودجه برای کلیه برنامه های سیستم های تسلیحاتی ، از جمله MPC و ACV است. کنگره می تواند نگران این باشد که چگونه ACV تفنگداران نیروی دریایی را قادر می سازد نه تنها عملیات آبی-خاکی ، بلکه عملیاتی را در ساحل انجام دهند. یکی دیگر از نگرانی های احتمالی کنگره این است که تا چه اندازه یک توانایی حمله آبی-خاکی گسترده ، جزء ضروری امنیت ملی ایالات متحده است. در 14 ژوئن 2013، فرماندهی سپاه تفنگداران نیروی دریایی برنامه MPC را به خاطر فشارهای مالی لغو کرد، اما پیشنهاد کرد که ممکن است این برنامه حدود 10 سال دیگر با مناسب تر شدن وضعیت بوجه دوباره مورد بررسی قرار گیرد. در این دوره توجه بیشتر سپاه تفنگداران نیروی دریایی معطوف به پروژه ACV و وسیله نقلیه تاکتیکی سبک مشترک (JLTV) بود. با این حال در ماه مارس سال 2014 تفنگداران نیروی دریایی طرح تصمیم گرفتند پروژه MPC را زنده نگه دارند. تفنگداران نیروی دریایی MPC را به عنوان پروژه ACV Increment 1.1 معرفی و برای به خدمت گرفتن حدود 200 دستگاه خودرو برنامه ریزی کردند. همچنین تفنگداران نیروی دریایی قصد دارند پروژه ACV Increment 1.2، که یک خودرو زنجیردار، کاملا دوزیست و قابلیت حرکت سریع در آب را دارد در حدود 470 دستگاه به خدمت بگیرند. اگر چه پروژه ACV Increment 1.1 نیز دارای قابلیت شناوری و دوزیست بودن را دارد اما برای حرکت به سمت سواحل به کشتی ها وابسته خواهد بود. در 24 نوامبر 2015 ، تفنگداران نیروی دریایی قراردادهای با شرکت هایBAE Systems و SAIC برای توسعه نمونه های اولیه ACV 1.1 بستند. قرارداد BAE به مبلغ 8/103میلیون دلار و SAIC با 5/121میلیون دلار بود. هر شرکت می بایست ظرف دوسال 16 نمونه اولیه را به این نیرو تحویل دهند. هر دو شرکت نمونه های اولیه خود را زود تحویل و آزمایش مهندسی و ساخت از اواسط مارس 2017 آغاز شد. در تاریخ 19 ژوئن سال 2018 ، تفنگداران نیروی دریایی طرح شرکت BAE Systems را برای تولید انبوه انتخاب کردند. گزارش های عملکرد ACV 1.1 شرکت BAE Systems در آزمایش ها نشان می داد واحد های مجهز به این خودرو می توانستند به سرعت مانورهای حرکت مناسب را انجام دهند و با ایجاد آتش پشتیبانی مناسب از پیاده نظام حفاظت کنند. در آزمایش هیچ مشکلی در عملکرد خودروها وجود نداشت که نشان دهد نیاز به طراحی مجدد نیاز است. تست های مختلف که شامل : حرکت در زمین های بیابانی، عملیات مشترک با تانک ها و خودروهای رزمی، انجام مانور برای به دست آوردن مزیت تاکتیکی نسبت به نیروی مقابل و پشتیبانی از نیروهای پیاده نظام بود انجام گرفت. نیروهای شرکت کننده در این آزمایش ها خاطر نشان کردند ACV 1.1 به نسبت به پیشینیان خود عملکرد بهتری داشته است. قرارداد اولیه به ارزش 198 میلیون دلار برای تولید 30 دستگاه ACV 1.1 و تحویل تا پاییز سال 2019 تحویل بسته شد. در تاریخ 10 آوریل 2019، فرماندهی تفنگداران نیروی دریایی در کمیته خدمات مسلح سنا اعلام کرد در پاییز سال 2018 ، آزمایش نمونه های اولیه ACV 1.1 عملکرد خوبی خصوصا در تحرک پذیری در حالت شناوری از خود نشان دادند در نتیجه تصویب شد تا پروژه ACV 1.1 و ACV 1.2 در یک دیگر ادغام شدند. و خودروهایACV به طور کامل جایگزین با خودروهای AAV شوند. جدیدترین تست های بر روی ACV در تاریخ 18 دسامبر سال 2019 اتجام شد. هدف از ان تست عملکرد این خودروها در حالت گشت شبانه در خط ساحلی در موقعی که نور محیطی کم است بود. شرکت SAIC با همکاری شرکت مهندسیST سنگاپور محصول Terrex 2 را در رقابت ACV 1.1 شرکت دادند که نتوانست رضایت تفنگداران نیروی دریایی را جلب نمایید. شرکت BAE Systems نیز با همکاری شرکت Iveco با محصول SuperAV در رقابتACV 1.1 شرکت کردند بخشی از رقابتACV 1.1 - در این بخش خودروهای دوزیست باید از یک شناوری آبی-خاکی خارج شوند - خودرو تمام سبز رنگ در سمت چپ Terrex 2 است و دو خودرو با استتار سبز-مشکی-قهوه ای SuperAV است در پشت سر انها نیز خودروهای دوزیست AAV قرار دارند. لحظه خروج خودرو دوزیستSuperAV از شناور جدیدترین تست ACV در زمنیه گشت های ساحلی در شرایط نور کم برنده بازی در سال 2015 بعد از درخواست سپاه تفنگداران نیروی دریایی برای ارائه برنامه ACV ،شرکت BAE Systems با همکاری شرکت دفاعی Iveco طرح مورد نظر را پیاده سازی کردند و نمونه اولیه را در دسامبر سال 2016 به سپاه تفنگداران نیروی دریایی تحویل دادند. در حقیقت تا قبل از این شرکت دفاعی Iveco طرح خود یعنی SuperAV که یک خودرو دوزیست 8x8 بود را ارائه کرده بود. با مشارکت BAE Systems و شرکت دفاعی Iveco ، شرکت BAE برای هماهنگی طرح SuperAV با نیازمندی های سپاه تفنگداران نیروی دریایی مجبور شد SuperAV را مجدد طراحی کند. تغییر اندازه بدنه، اضافه شدن بدنه V شکل برای مقاومت بیشتر دربرابر انفجار مین ها و تغییر پیشران ها از جمله تغییرات اصلی عنوان شد. طرح ACV شرکت های BAE / Iveco که برای سپاه تفنگداران نیروی دریایی ارسال شد توانایی حمل 3 خدمه و 13 سرنشین را دارد. ACV می تواند به راحتی از حوضچه های شناورهای جنگی دوزیست بارگیری و یا تخلیه شود. این خودرو می تواند به یک برجک رزمی بدون سرنشین با تسلیحات سنگین نیز مجهز شود. اما در حال حاظر برنامه ای برای نوع تسلیحات مناسب برای ACV در نظر گرفته نشده است. خودرو ACV مجهز به سیستم H-Drive است به این شکل که نیرو برای هر چرخ به شکل انفرادی تامین می شود در نتیجه در صورت آسیب یا از بین رفتن از هر چرخ خودرو می تواند به حرکت خود ادامه دهد و تحرک پذیری در زمین های نرم مانند زمینهای شن وماسه ای نیز حفظ می شود. این وسیله نقلیه به یک موتور دیزلی شش سیلندر با حداکثر ظرفیت تولید 690 اسب بخار مجهز شده است. طول کلی بدنه 8.9 متر، عرض و ارتفاع آن به ترتیب 3.1 و 2.8 متر است. وزن خالص ACV 30 تن است و می تواند تا وزن 3 تن را حمل نمایید. بدنه ACV می تواند به راحتی در برابر آتش سلاح های کالیبرکم و ترکش توپخانه ای از خود مقاومت نشان دهد. همچنین برای بقای بیشتر خدمه مجهز به صندلی ها مقاوم در برابر انفجار است. حداکثر در جاده سرعت بیش از 105 کیلومتر بر سرعت در حالت شناوری 6 گره دریایی می باشد. حداکثر برد رزمی در حالت حرکت بر روی جاده با سرعت 89 کیلومتر بر ساعت 523 کیلومتر است. همچنین برد رزمی ان در حالت شناوری 12 مایل دریایی می باشد. خودروSuperAV ساخت شرکت دفاعی Iveco ACV در حال وارد شدن به آب و حالت شناوری- در این عکس می توان واترجت های ACV را مشاهده کرد در بخش عقبی بدنه نصب شده اند. هنوز مشخص نیست سپاه تفنگداران نیروی دریایی چه آرایش تسلیحاتی را برای ACV انتخاب می کند. علاوه بر حالت شناوری خودروهای ACV ، بر روی خشکی نیز تحرک پذیری بالایی دارند. خودرو ACV در کنار خودرو دوزیست AAV نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است منبع 1

بسم الله........ 9 اردیبهشت 1399 برنمه داعش برای تصرف شهر سخنه در استان دیرالزور نیروهای داعش بعد از گذشت 2 سال وبا بازسازی نسبی خود وانتقال برخی از بازماندگان از شرق به غرب فرات تحرکاتی را در بیان های دیرالزور واطراف شهر سخنه و ایستگاهای گازی منطقه انجام دادن. در چندین مرحله اقدام به ربودن غیر نظامیان واعدام این افراد و همچنین حمله به گله های دام ساکنان محلی کرده با شروع عملیات ارتش در ادلب تقریبا درگیری در این منطقه فروکش کرده بود و همین موضوع فرصت مناسبی را در اختیار داعش قرار داد که با سازماندهی نفرات برنامه های رو برای حمله به شهر سخنه وقطع جاده تدمر به دیرالزور طرح ریزی کند اما اینار خوشبختانه نیروهای ارتش سوریه پیش دستی کرده وبا اعزام چند هزار نیرو به منطقه عملیات تعقیب نیروهای داعش را از سر گرفته بنا بر اخبار منابع سوری تا کنون دهها تن از اعضای داعش کشته شده اند اخیرا تصاویر ی از بالگردهای میل 25 سوری منتشر شده است . به نظر میرسد سوریها به کمک روسها بالگردهای میل 25 خود را اورهال کرده وحتی اخباری از تحویل چند بلگرد میل 24 روسی به ارتش سوریه منتشر شده است . دو سه تصویر از حضور خدمه پروازی سوری با میل های 24 انتشار یافته است سوریه به صورت رسمی از گذشته تنها استفاده کننده نسخه صادراتی میل 24 یعنی همان میل 25 بوده است . همچنین از سه ماه پیش خبرهای از ارسال دهها دستگاه تانک جدید از روسیه به سوریه در دست هست. برخی منابع سوری این اخبار را به وصورت ضمنی تایید کرده اند گفته شده 150 دستگاه تانک جدید به سوریه ارسال شده که شمال تی 90 /72 و 62 ام و ام وی هستن به همراه سامانه های ضد هوایی سام 3 و پانتسیر در انفجاری کامیون بمب گذاری شده حامل بشکه های نفت تا کنون بیش از 40 نفر در شهر عفرین اشغالی کشته شده اند . عموم کشته شدگان غیر نظامی هستن

جهت ثبت سند این توییت در سایت اسرائیل واقعا خودش به ژست هایی که میگیره ایمان داره؟! بزرگترین اشغال گری و نسل کشی و کودک کشی ها در خاورمیانه توسط اسرائیل صورت گرفته. اسرائیل دارای صدها فروند بمب اتمی است. و البته بارها ایران را تهدید به استفاده از آن کرده است. اسرائیل علنا در فضا ماهواره جاسوسی میفرستد و مورد تقدیر غرب قرار میگیرد. اسرائیل موشک های بالستیک با برد بیش از ۴ هزار کیلومتر و قابلیت حمل کلاهک اتمی در اختیار دارد و باز مورد تشویق جهانیان قرار میگیرد. اسرائیل دارای زیر دریایی حامل کلاهک اتمی است و این در نگاه جهانیان جهت دفاع از خود است. اسرائیل هفته ای چند بار به سه کشور لبنان و سوریه و عراق تجاوز میکند و حتی آنهارا بمباران میکند ولی در نگاه سازمان ملل میلی این کار مورد قبول است. اسرائیل از بزرگترین حامیان تروریست در سوریه و عراق و لبنان است.همان گروه های تروریستی که سر از تن کودکان جدا میکنند. با تمام اینها تعداد جنگ های معاصر این رژیم که خلاف تمام قوانین بین المللی بودند به تعداد انگشتان دو دست می رسد. این دنیا و سازمان های به ظاهر حامی حقوق بشر و دموکراسیش زیبا نیستند؟ خلاصه برای هر کی ژست میگیرید برای ما نگیرید... در پاسخ توییتر اسرائیل به فارسی تصویری از سفره تروریست‌های مورد حمایت رژیم کودک کش اسرائیل پیوست : تشکر از جناب karmania20152015 بابت ارسال مطلب

وقتی که صفحه توییتر اسرائیل ناخواسته برای ایران تبلیغ میکند... متن توییت :اگر از خود می‌پرسید پول مردم ایران کجاست و برای چه خرج‌ می‌شود، در این تصویر گوشه‌ای کوچک از پاسخ این سوال را خواهید یافت. مراسم افطار نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در سوریه. نکته جالب تصاویر منتشر شده وجود یک سیب کوچک و مقداری نان وپنیر برای افطاری میباشد! البته نکته میلیتاری این تصاویر عدم وجود تغذیه باکیفیت در شرایط غیر جنگی برای نیروی های خودی میباشد.( کیفیت وتنوع غذایی در ارتش های مدرن جهان در شرایط غیر جنگی عموما از تغذیه خود سربازان در زندگی شخصی هم بالاتر میباشد حتی در مکان هایی چون شناورهای رزمی و ...با وجود محدودیت ها سعی بر تامین و رفع سلایق مختلف تمامی پرسنل میباشد) و همچنین اهمیت تغذیه مناسب برای بالا بردن کیفیت خروجی سربازان به حدی جدی میباشد که حتی برای شرایط نبرد و درگیری هم در ارتش های مختلف جهان بسته هایی به عنوان MRE به عنوان وعده غذایی اماده خوردن تدارک دیده اند که دارای منابع پروتئین و کربوهیدرات و حتی نوشیدنی هایی چون پودرهای قهوه و اب میوه و شکلات و دسر میباشد در این بسته ها حتی یک اجاق فوری هم قرار گرفته میشود که از یک قرص مشتعل شونده و یک صفحه آلومینیومی تبدیل شونده به یک پایه برای قرار گرفتن ظروف برای گرم کردن استفاه میشود.( هر بسته بر اساس فرهنگ غذایی همان کشور تهیه میشود مثلا در ارتش ژاپن عموما ماهی و برنج قرار دارد) تصویر یک پک MRE ارتش امریکا که شامل غذا اصلی معمولا کنسرو گوشت و لوبیا میت بال یا همان کوفته گوشت قلقلی خودمان ! و همچنین دسر و مقدرای نان ( معمولا تردک همراه پنیر در تمام بسته ها موجود میباشد)و مربا و حتی شکلات و ادامس و یک گرمکن فوری میباشد جالب است بدانید دربسیاری از کشورها این بسته ها قابل خرید وامتحان کردن میباشند ویا میتوانید از خوردن ان در یک سفر کوتاه در طبیعت لذت ببرید.(برای گیاخواران و غذا حلال هم بسته مخصوص دارند) انتقال بسته های MRE یا همان Meal, Ready-to-Eat به خطوط نبرد ...فرضا تامین سریع سوخت سریع سربازان برای کند نشدن سرعت پیشروی !! این بسته ها با وجود تنوع بسیار زیاد اما باید استاندارهایی چون مدت نگهداری و یا کالری مورد نیاز و...را تامین بکنند ... این هم یک بسته 2.1 کیلوگرمی MRE روسی با قیمت 23 یورو میتوانید از خوردن محتویات ان لذت ببرید.!

بسم ا... صنعت هوانوردی ما در بخش نظامی و غیر نظامی خودش ، نیازمند مدیریت باثبات و به روز هست ، این مدیریت وقتی پای کار باشد ، این مصداق هایی که فرمودید ، دست نیافتنی ، نیستند ، همون طور که عملیاتی نگه داشتن ناوگان فعلی ، یکروزی رویاء بود ولی الان در واقعیت محقق شده . نکته مثبت ماجرا این هست که حداقل تبلیغات و ادعاهای غیر واقعی نکردند ، ضمن اینکه ، رفتن بسمت ایده ایجاد تیم آکروجت ، خودش گام بزرگی برای نیروی هوایی هست که بخشی از دلایل ان در پست قبلی عرض شد . این اتفاقات ، به نظرم یک افق نوید بخش برای نیروی هوایی هست ، وقتی برای نیرو ، چشم انداز بازسازی ایجاد شده باشد ، طبیعتا" تشکیل مجدد تیم آکروجت بعد از 40 سال ، دیگر یک اتفاق لاکچری و لوکس نیست ، چون نیرو هدف گذاری آموزشی را دارد جلو می برد . این اتفاق ، دیر ولی خوش آیند هست به نظرم

امروز هم فرمانده یگان پهبادی سپاه از انجام تست ها واحتمالا شاید معرفی شاهد 149 در هفته دفاع مقدس سخن گفته است این پهباد به احتمال زیاد دارای موتور توربوپراپ میباشد با توجه به وجود شاهد 129 در سپاه ....یک پهباد در اندازه توانایی های ام کیو 9 در حمل سلاح به شدت توان تهاجمی ایران رو ارتقا خواهد داد. در حال حاضر تسلیحاتی چون خانواده سدید وقائم وهمچنین بالابان و اخگر در اختیار ایران میباشد و به نظر نسخه ایرانی هلفایر و اسپایک هم به زودی معرفی خواهند شد....حتی توسعه موشک کروز ضد کشتی و یا ضد رادار هم برای یک پهباد با محرکه قدرتمند بسیار قابل دستیابی میباشد...

بسم ا... و یک نکته مهمتر در خصوص تشکیل تیم آکروجت ، که مستقیم به معنای افزایش ساعات پروازی پرسنل ، افزایش روحیه رزمی آنها ، کسب تجربه بیشتر در کنار اساتید خلبان ، ایجاد بستر برای آموزش های تخصصی تر و دهها مورد دیگر .... بی دلیل نیست که خدمه ایرانی حاضر در جنگ ایران و عراق که شکارهای هوایی در تعداد مشخصی را در کارنامه خودشون ثبت کردند ، قبلا در عضویت تیم آکروجت نیروی هوایی بودند ..

  با سلام و ممنون از توجه شما    طبق  اطلاعات جدیدی که دوستان (صاحب تاپیک :) ) فرستادند این پروژه ی دارک اسورد و برنامه ی WU-14  مستقلا دنبال می شوند که بدین وسیله اصلاح می شود  :blushing:  :D     تصاویر مرتبط دیگر با dark sword    

DARK SWORD     پهپاد هایپر سونیک پنهان کار چینی ها که گفته میشه تا 2020 عملیاتی میشه              (در واقعی بودن تصویر اخر شبه وجود داره)   ............................................ تصاویر تعداد دیگری از پهپاد های چینی      ............................     ...........................       ..................................       ..............................     .............................    

به گفته هالیوود ریپورتر در صحنه‌های فیلمبرداری فیلم Top Gun: Maverick نه تنها خود تام کروز با جت‌های جنگنده‌ واقعی پرواز میکنه بلکه بازیگران دیگه رو هم قانع کرده تا با جنگنده‌های واقعی پرواز بکنند.کمپانی پارامونت پیکچرز از تام کروز برای این کارش تقدیر کرده و گفته نه تنها هزینه‌ جلوه‌های ویژه فیلم کم شده بلکه مخاطب میتونه تصویر کاملاً واقعی از پرواز با F/A-18 رو ببیند که به انتقال حس فیلم خیلی کمک کرده.البته مشخص نیست که بازیگرهای دیگه این فیلم هم مثل تام کروز آموزش پرواز با این جنگنده‌ها رو دیدند یا نه! بهرحال پرواز با اونها کار هرکسی نیست.قراره این فیلم در تاريخ 26 ژوئن 2020 (6 تیر 99) اکران بشه. پی نوشت : کاربرد سلاح برای تبلیغات ..... یاد بگیریم !!!

کنگره ای با اکثریت دموکرات. یکبار برای همیشه باید پرونده برجام بسته بشه در اذهان مسئولین ما. چیزی که از ما گرفتند ( برنامه هسته ای ) و چیزی که به ما ندادند را هیچ کس دیگه هم به ما برنخواهد گردوند. منظور نیست تلاش نشه برای حقمون چون به هر حال ما پرداخت خودمون را انجام دادیم و شده با چنگ و دندان هر تکه ای از حقمون به ازای اون پرداخت را باید پس بگیریم ولی امید بستن به دموکرات و اروپا جماعت و نشستن یعنی اتلاف وقت. این که نمونه کوچکی از حق ماست و دارند هم افزایی میکنند که چطور جلوش را بگیریم. آیا هنوز کسی شک داره تاریخ های مندرج در برجام ( بندهای غروب ) تنها بهانه ای بودند تا ایران برجام را امضا کنه و داشته هاش را بده بره تا به وقتش که موعد بندها رسید با این قبیل کارشکنی ها یا کل معامله را بهم بزنند یا به نحوی امتیازات جدید بگیرند؟* اصولا تعبیه مکانیسم ماشه هم بدین منظور بود که غربی ها به عنوان افتخار ( و البته برخی به عنوان عجیب ترین بندی که یک طرف میتونه در یک توافق اجازه ورود بده به ضررش ) ازش یاد میکنند. * هرچند بارها چندین مقام حتی اروپایی عنوان کردند حالا به بندهای غروب برسیم یک فکری براش میکنیم در موعدهای گذشته و یا اینکه بله به نظر ما هم نیاز به تغییراتی داره این بندها.

خواهشا دیگه از من نقل قول نگیرید. من طرز صحبت کردن شما رو نمی پسندم. دوست ندارم با شما بحث کنم. ممنون

شما هنوز هیچی نشده ، امتیازها و محدودیت ها رو هم برای ملت ایران مشخص کردی تا اروپایی هیچ وقت ترس از زدن شهرهاشون توسط ایران رو نداشته باشند .... کسی خودش رو ببه خاطر آرامش خیال طرف مقابل ، خلع سلاح نمی کنه ، بلکه در بدترین حالت ، یک کاغذ رو امضا می کنه که تحت شرایطی از این سلاح علیه شون استفاده نمی کنه و چون طرف مقابل در موضع ضعف هست ، شرایط رو به نفع خودش می چینه . یعنی اگه اونها از ما می ترسند ، ما باید بدون محدود کردن ساخت ، توسعه ، آزمایش و عملیاتی کردن موشک هامون تحت این شرایط بهشون فقط قول بدهیم که از موشک ها علیه شون استفاده نمی کنیم : 1- عدم درگیری کشورهای اروپایی با ایران 2- عدم تجهیز تسلیحاتی یا وام دادن به کشورهای در تخاصم با ایران به صورت مستقیم یا به صورت با واسطه 3- عدم اعمال محدودیت ها برای تجارت با ایران ، اتباع ایرانی و ... 4- عدم حمایت از گروهک های معارض 5- عدم حمایت از تجزیه طلبان 6- و ... حتی اصول اولیه مذاکرات و سیاسی کاری رو هم بلد نیستید و فقط می خواید « بدیم بره » تا « خیالشون راحت بشه » ... وقتی خیالشون از خطر بالقوه راحت شده ، میاند تا خطر بالفعل رو از بین ببرند . هنوز از این همه عبرتها ( یکیش برجامه ) درس نگرفتید !؟

با عرض سلام خدمت دوستان و اساتيد بنظرم منظور حضرتعالي *سوپر توكانو ساخت برزيل هستش كه در بالا مرقوم فرموديد سوپر تورنادو

صنایع هوایی ما اگه تو این حد اقل 30 سالی که درگیر توسعه جنگنده بومی شدن، یه هواپیمای آموزشی ضد شورش، در کلاس همین هواپیماها رو توسعه و تولید انبوه بومی می کردن و اون ها به لحاظات امکانات رزمی، شناسایی کاملا مجهز می کردن (مثل سوپرتورنادو)، هم خیلی از نیازهای ملی که تا به امروز بهشون بسیار نیاز عملیاتی داشتیم (چه درگیری با گروه های تروریستی و جدایی طلب در جنوب شرق و شمال غرب) رو پاسخگو بود، و هم حتی در حوزه بین الملل هم می تونستیم نیاز متحدینمون رو تامین کنیم، قطعا همین هواپیما می تونست در پشتیبانی نیروهای ما و متحدینمون در سوریه کمک بزرگی کنه. و هم اینکه خودش یک بستر و تجربه ای میشد برای گام های بعدی که هنوز تو این 30 سال درگیرش هستیم. البته توانایی های پلت فرم PC-7 برای استفاده رزمی اینچنین کمی محدوده، ولی توسعه نمونه ای در حد و اندازه سوپرتورنادو می تونه قابل اعتنا باشه. تو حوزه موتور هم به نظرم میشد از TV-30 مورد استفاده در ایران 140 بهره برد. این تی 90 هم بعید می دونم تولید داخل باشه وگرنه الان گوش فلک رو بارها کر کرده بودن. خود اس-68 تا جایی که خاطرم هست صرفا در حد مونتاژ قطعات و کیت های خریداری شده بود که ظاهرا به دلیل تحریم ها در اون زمان امکان تحویل هواپیمای مونتاژ شده و تکمیل شده که قراردادش قبل از تحریم بسته شده بود نبوده.

این همه تاکید روی هواپیماهای آموزشی و دیجیتالی کردن کاکپیت آنها معمولا نشانگر دو موضوع هست : 1- تلاش برای ارتقا رزمی نیروها ( آموزش نیروهای جدید یا آموزشها و تمرینات تکمیلی برای نیروی های قدیمی تر ) 2- ورود به خدمت پرنده های رزمی جدید یا ارتقاء سنگین پرنده های قدیمی که نیاز به آموزش دوباره نیروها داره .

سپاه امروز خبر از خرید پهیاد فطرس از وزارت دفاع داده است پس از چند سال از معرفی این پهباد بالاخره خبری از ان منتشر شد شاید این چند سال به دنبال نصب موتور توربوپراپ روی فطرس بودند (امیدواریم) چون در غیر این صورت تفاوت خاصی با شاهد 129 نخواهد داشت استفاده از توربوپراپ یعنی قدرت بسیار بیشتر ( 900 اسب بخار ام کیو 9 کجا و 115 ام کیو 1 کجا....15 برابر مهمات بیشتر و 3 برابر سرعت بیشتر)و حمل سلاح و تجهیزات بیشتر همین مورد یک انقلاب در صنایع پهبادی ایران ایجاد خواهد کرد و تا حدودی خلا یک نیروی هوایی قدرتمند هم پر خواهد کرد ....در ضمن باید دید تکلیف موشک هلفایر مانند نیز روشن خواهد شد یا خیر؟؟؟

آماده سازی بالگرد کبریهوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران در منطقه زابل در طول یک رزمایش پس از تنشهای ایجاد شد در افغانستان وقدرت گرفتن طالبان -1377

Lockheed P-80 Shooting Star

Convair F-106 Delta Dart

این پروژه اویونیک پودمانی یکپارچه رو خود معاونت علمی ریاست جمهوری و با صرف بودجه ی نجومی در طی بیش از پنج سال به انجام رسونده . دلیل حضور رییس جمهور هم همین بود .نهاجا داره پروژه ی ساخت اف 5 رو جلو میبره ولی سطح پروژه ی معماری پودمان یکپارچه از کارهای در دست انجام نهسا و نهاجا و ودجا خیلی بالاتره فلذا پروژه ی معاونت علمی و فناوری رو روی یکی از اف 5 های باز سازی شده دارن تست میگیرن که با توجه به هایتک بودن داستان تست مفصلی نیاز خواهد داشت . این جوری که تصاویر برادر میلاد نشون میده معماری طوری انجام شده که برای بالگرد ها هم قابل اجرا باشه ......................... فعلا این دکمه تا حدودی درست شده حالا تا کی کتش دوخته بشه خدا عالمه ....

درود بر جناب Skyhawk همه سیکرها به نحوی اویونیک حساب می شوند به غیر از سیکرهای اژدرهای دریایی. در مورد Avionics خدمت شما عرض کنم که یک روزی ما برای ساخت یا خرید یک کامپیوتر پرواز دچار مشکل بودیم و پروژه ها به صورت موردی و در جهت جایگزینی برخی از قطعات بود و سیستم به صورت کل دیده نمی شد. مدیر پروژه دفاعی یک کارت پردازشی دستش می گرفت و می گفت ما این را تست کردیم و کار کرد خواهش می کنیم این را برای ما کپی کنید. اما الان وضع فرق کرده است. یک نگاهی به طرح های پژوهشی زیر که هنوز در دست انجام و یا انجام شده است بیاندازید. در برخی از طرح های زیر خود من مشاور بودم یا نقش بسیار کم رنگ داشته ام پس می توانم حدس بزنم که دیگر طرح ها در چه وضعی است. http://research.vru.ac.ir/my_doc/research/tarhvezaratdefa.pdf اگر یک نگاه هم به رزومه های افراد بیکار یا در جستجوی درآمد بیشتر برای ادامه حیات بیاندازیم و تجربه های دفاعی آنها را ببینیم متوجه کمیت کار می شویم. مقالات دفاعی هم که بسیار و خارج از شمارش است. برای مثال 10 سال قبل از رونمایی فکور مقالاتی در مورد محاسبه قابلیت اطمینان فیوز موشک راداری هوا به هوا و کامپیوتر پرواز به زبان فارسی توسط دانشگاه های شهرستان چاپ شده است. https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?page=3&q=آرایه+فازی+آنتن&qd=&sort_attr=1&sort_order=DESC&topic_1=1038555 https://ganj-old.irandoc.ac.ir/dashboard?q=اویونیک&qd[]=0 https://www.civilica.com/Papers-ICADI03=سومین-کنفرانس-ملی-اویونیک-ایران.html اما مشکل کجا است که شما احساس نمی کنید که در زمینه اویونیک ما کاری کرده ایم با اینکه کار زیادی شده که به صورت آشوبناکی مدیریت شده است. اویونیک در واقع مجموعه سخت افزار و نرم افزاری است (Embedded-system) که روی کامپیوترهای خاص منظوره که با هدف اختصاصی تولید شده اند برای صنعت هوایی با رعایت استانداردهای ایمنی کار می کنند. در صنعت هوایی ما با اینکه الزامات ظاهرا سختی داریم اما دستمان در استفاده از تکنولوژیهای جدید که سابقه پروازی داشته باشند و سخت افزارها و نرم افزارهای گران باز است زیرا هزینه یک هواپیما یا یک موشک چندین برابر هزینه سخت افزار است و تیراژ تولید انبوه این صنعت بسیار بسیار ناچیز است. هر چند بسیاری از شرکتهای خصوصی در تهران کار جنبی و یا اصلی اویونیک می کنند (اگر بتوانند طلبشان را از بزرگترین بدهکار کشور (== دولت) قیراطی وصول بکنند) در کشور تا جایی که من می دانم فقط یک پژوهشکده رسمی اویونیک وجود دارد که آن هم در دانشگاهی در اصفهان است. این پژوهشکده آگهی استخدام هم دارد و کار اویونیک را بر مبنای استانداردهای آمریکایی مثل DO-178B/C برای نرم افزار و DO-254 برای سخت افزار انجام می دهد و اویونیک هواپیمای مسافر بری 150 نفره ملی نیز به عهده آنها است. در طول سالهای سال که در این زمینه کار کرده ام بهترین طراحان Embedded-system که دیده ام همگی اصفهانی بوده اند و انتخاب اصفهان را برای این کار بسیار نیکو می دانم. مدل تفکر اصفهانی ها و هوش متناسب آنها ترکیبی ایده آل است. در زمان قاجار هم فرانسوی ها را برای ساخت توپ به اصفهان بردند. دانش فنی ساخت Embedded-system های صنعتی را در هیچ دانشگاهی تدریس نمی کنند. یادگیری آن هم زمان بر است و مشکل امروز ما این هست که با وجود تعداد فراوان مهندس که پایه یادگرفتن این فناوری را دارند ولی به دلیل اینکه دریافتی ها بسیار پایین هست در ایران افراد نمی توانند به کار ادامه بدهند و مجبور هستند برای ادامه حیات یا به یک شغل دیگر بپردازند و مثلا برنامه ساز اندروید بشوند در استارتاپها و یا اینکه به خارج بروند که معمولا آلمان، سوئد، چین و آمریکا مقصد اینها است. در نتیجه شما با زحمت فراوان یک نفر را استخدام می کنید، 2 سال رویش کار می کنید که بتواند یک خط برنامه Automotive یا Aerospace بسازد و او به مجرد اینکه در یک پروژه به اعتماد به نفس رسید شرکت شما را ترک می کند و به خارج می رود. نتیجه این روند این هست که شما همیشه کمبود شدید نیرو با تجربه دارید. کار اویونیک هم کار تیم های بزرگ است نه چند نفر آدم بی جیره و مواجب. همین سختی ها باعث شده که نفرات اول کنکور ریاضی سالها است که دیگر رشته برق را انتخاب نمی کنند و وارد رشته کامپیوتر هم که می شوند دیگر وارد گرایش سخت افزار نمی شوند نرم افزار هم که می خوانند روی شبکه و برنامه سازی موبایل کار می کنند تا خیلی راحت بتوانند در بازار موجود جذب بشوند که یک بازار خدماتی است نه یک بازار تولیدی. در اواخر دهه 90 میلادی کشور آلمان حدود 300 تن طلای ذخیره خود را به فروش گذاشت تا بر روی Embedded-system ها سرمایه گذاری بکند با این هدف که برتری محصولات آلمانی تا سال 2020 تضمین بشود که شد. این سرمایه گذاری منجر به این شد که امروزه بهترین Embedded-systemها به شرکتهای آلمانی تعلق دارد. بر خلاف اویونیک که شما قادر به استفاده از گرانترین سخت افزارها و جعبه ها و کانکتورها و مدارهای چاپی و سنسورها و تراشه ها هستید در الکترونیک خودرو (Automotive) به دلیل تیراژ میلیونی و مشکلات بسیار پیچیده تولید در مقیاس بسیار بسیار بالا که منجر به این می شود که شما نمی توانید خیلی از قوانین اجباری ساخت مدار را به دلیل ملاحظات تولید انبوه رعایت بکنید شما باید با ارزانترین و کمترین قطعات و بدون داشتن جعبه و ... همه استانداردها را پاس بکنید و تازه به قابلیت اطمینانی بیش از 5 تا 9 برسید یعنی خیلی بیشتر از قابلیت اطمینان مورد نیاز در تجهیزات نظامی (قابلیت اطمینان توماهاوک 0.87 است) که کاری بسیار بسیار مشکل است چه برای ما چه برای بقیه دنیا اما در ایران مهندس تقریبا مجانی است. در آمریکا برای ساخت نرم افزار های اویونیک از SPARK که شاخه ای بسیار محدود شده از زبان ADA است و صد برابر از C امنیت ذاتی بیشتری دارد استفاده می کنند اما در اروپا مثل ایران از شاخه ای محدود شده از زیان C به نام MISRA-C استفاده می کنند. علتش هم این است که برنامه ساز و ابزار و عادت استفاده از زبان ADA در اروپا و ایران تقریبا ناموجود است. تا اینجا مشکلی دیده نمی شود و برخی از محصولات خودرویی برخی قطعه سازان خصوصی کیفیتی بالاتر از محصولات مشابه آمریکایی دارند اما هزینه تولید آنها و قیمت روز افزون ارز و نیاز به واردات تراشه ها و قطعات الکترونیک باعث شده که قیمت تمام شده تولید با کیفیت از آنچه برابر نظر شورای رقابت خودرو ساز می تواند از قطعه ساز بخرد گران تر است به عبارت دیگر قطعه ساز باید با ضرر سنگین محصول خود را به داخلی ها بفروشد صادرات هم که به دلیل تحریم ها و شهرت منفی ایران ممکن نیست و تولید کننده قطعه Automotive در ایران یا باید کارخانه های تولید خود را به چین و .... ببرد و محصول را به تویوتا و فاو و جیلی و گریت وال و .... بفروشد و یا اینکه بماند و منتظر معجزه بشود. ترامپ و دار و دسته و ایادی داخلی آنها برای همین صنعت خودرو را تحریم کردند زیرا این صنعت به دلیل عدم نیاز به پول دولتی موتور حرکت در دیگر صنایع از جمله اویونیک بود. روزگاری بود که قطعه سازان به مسئولین برگزاری مسابقات روبوکاپ التماس می کردند که آدرس قطعه سازان را در اختیار شرکت کنندگان بگذارند تا در صورت تمایل با قطعه ساز شروع همکاری بکنند ولی مسئولین برگزاری مسابقات از این کار امتناع می کردند!!!! اما امروز قطعه سازها توان حفظ نیروی ناچیز فعلی را هم ندارند. نتیجه هدایت اقتصاد به شکل موجود این هست که پدیده اسکاتلندی تشدید شده و ما مهندسان کارآمد بیشتری را از دست خواهیم داد. مهندسانی که محصول نتیجه کار آنها باعث شد که شرکت پژو-سیتروئن بعد از تحریم اخیر ترامپ و دار و دسته با حسرت و گریه از ایران برود به دلیل قطعات بسیار با کیفیت و ارزانی که می توانست از ما تهیه بکند ولی دیگر نمی تواند. جالب است که بدانید که شرکت های بزرگ به زنجیره تامین قطعات خود بسیار حساس هستند وبرای مثال اگر یک تراشه ای فقط در ژاپن تولید بشود، به دلیل حادثه خیز بودن آن کشور محصول بر پایه آن تراشه را قبول نکرده و شما را مجبور به استفاده از تراشه ای می کنند که در چند کشور مختلف قابل تهیه باشد هر چند که گرانتر هم باشد تا در آینده دست آنها در پوست گردو بند نشود. حالا حساب بکنید که این تحریم های آمریکا که با نفت ایران هم همین کار را کرده چند صد هزار میلیارد دلار به صنعت ما خسارت زده است و چه بازارهایی را از ما گرفته است و متعاقب آن چه زمینه های رشد فناوریی از بین رفته است. یک روزی کارگر چینی با دریافتی ماهی 60 دلار و یک وعده غذای گرم و جای خواب، ارزانترین کارگر جهان بود امروز همان کارگر چینی ماهیانه 300 دلار آمریکا حقوق می گیرد در حالیکه مهندس ایرانی حقوقش بدون جای خواب و سرویس حمل و نقل کمتر از این هست.

بسمه تعالی شانه          برنامه پهپادی چین در زمینه ی پهپاد های " بادپ "  HALE       - تا به حال می دونیم که چین  سه تا پهپاد بادپ ( سرواژه  بلند اوج دور پرواز ) برابر HALE ( سرواژه ی  High-Altitude Long Endurance ) رو در دست توسعه داره ...     1. اژدهای اوج گیرنده  Soar Dragon : طراحی صنایع  Chengdu و ساخت صنایع  Guizhou ؛  این پهپاد بزرگرین پهپاد چینی هاست و از نوعی پیکر بندی نامعمول بهره میبره . متاسفانه تاپیکی در مورد این پهپاد در انجمن نداریم .  محل قرارگیری آنتن SATCOM و ورودی هوای موتور، تاحدودی  شبیه به گلوبال هاوک  بوده ولی سکان عمودی مجموعه ی دم   آن ،  تکی وعمودی است. نکته ی این پهپاد ، استفاده از طرح "   بال دوگانه ی  متصل "  joined, tandem wing   هست که  در آن بال جلویی   رو به عقب بوده و سکان عمودی از مجموعه ی دم امتداد یافته تا به بال جلویی متصل شده . گفته شده این طرح  باعث افزایش چشمگیر نسبت نیروی برا به پسا و در نتیجه افزایش محموله قابل حمل، افزایش برد پروازی و بهبود کیفیت پروازی در ارتفاع بالا میشود . پیشران هم یک عدد   WP-13 turbojet ساخت صنایع Guizhou هست . که در واقع مهندسی معکوس موتور Tumansky R-13 شوروی هست .       طرح اولیه دماغه ی کشیده تری داشت ولی در طرح های ساخته شده دماغه پخ تر و به نمونه ی آمریکایی نزدیک تر شد .   طراحی اولیه :     نمونه ی ساخته شده ی اولیه :   ابعاد و اندازه ها هنوز به طور رسمی منتشر نشده ولی اندازه های موجود در اینترنت خبر از فاصله ی موجود بین این پهپاد و گلوبال هاوک میدهند  : در مورد مدل اولیه گفته میشد که طول سوردراگون 14.3 متر با دهانه بال 25 متر  و با ویژگی های پیش گفته به برد پروازی 7000 کیلومتر و سقف پرواز 18000 متر دست می یابد. سرعت پیمایشی آن 750 کیلومتر بر ساعت، جرم محموله قابل حمل آن 650 و جرم خود پرنده حدود 7500 کیلوگرم عنوان شده است.       به تازگی تصاویری از نمونه ی جدید این پهپاد که اصلاحاتی را در نحوه ی اتصال دو بال پذیرفته بودو  در محل اتصال دوبال چیزی شبیه به مخزن سوخت خارجی  دیده میشد و همچنین در مجموعه ی دم ، از دو سکان V شکل به جای یک سکان عمودی بهره میبرد ،  منتشر شد . در این طرح جدید دماغه بازهم پخ تر و بسیار شبیه به گلوبال هاوک شده است . شکل خروجی موتور هم تغییراتی داشته است .              2 . بال آسمانی : Sky Wing III ساخت صنایع Chengdu  . نمونه ی کوچکتر گوبال هاوک هست و بسیار شبیه اون هست و برای اولین بار ، ماکت آن در نمایشگاهی در 2008 دیده شد . طول هواپیما حدود 9 متر و فاصله ی بال تا بال حدود 19 متر هست . برخی منابع به اشتباه اون رو xionlong نامیدند در حالی که ژیانگ لونگ نام چینی پهپاد قبلی ( soar dragon ) هست . همچنین ارتفاع پروازی این پهپاد بیش از 15000 متر هست . برخی منابع ادعا کرده اند این هواپیما در 2009 اولین پرواز آزمایش موفق رو داشته .                  تصویر رو به صورت بزرگ ملاحظه بفرمایید :       به تصویر بزرگ دقت کنید . درون آشیانه دو فروند skywing 3 و یک فروند soar drago دیده میشوند :         3.  BZK-005 : طراحی دانشگاه علوم هوا فضای پکن و ساخت صنایع HARBIN ، این هواپیما مانند فطرس و ایتان ، از پیکر بندی twin boom یا  " دم  دومیله ای "  استفاده میکنه . اندازه ها و ویژگی های این پهپاد منتشر نشده ولی از روی برخی تصاویر منتشر شده میشود فهمید که از فطرس بزرگتر و اندکی از ایتان کوچکتر هست .  دهانه ی بال تا بال بیش از 20 متر برآورد میشه ... طراحی این پهپاد از هردو نمونه ی دیگه ( فطرس و ایتان ) زیباتر و چشم نواز تر هست و بالها برخلاف دونمونه ی دیگه ؛  زاویه دار،  رو جلو و نسبتا پهن هستند . برخی منابع ادعا کرده اند این هواپیما ، قابلیت هایی هم در زمینه ی رادار گریزی داره .   دوفروند در تصویر مشخص هستند :       تصویر رو به صورت بزرگ ببینید :                 انشاءالله مطالب بیشتر به مرور قرار خواهد گرفت .  کماکان هرگونه کپی برداری آزاد .

    تجهیز  CH-53s  اسراییل به سیستم هشدار دهنده  MAW     نیروی هوایی اسراییل قصد دارد برای اولین بار از سیستم  هشدار دهنده پیشرفته موشکی  MAW در CH-53s استفاده کند . این ارتقا به منظور به عنوان بخشی از برنامه  ارتقا   CH-53  تا سال 2025 است. این سیستم که توسط دفتر طراحی و توسعه اسراییل به عنوان برنامه اژدها بلوک 3 طراحی شده است این امکان را به بالگرد میدهد تا با پوشش 360 درجه  هر نوع حمله موشکی را سریع هشدار داده  وبراساس ان اقدام به مقابله کند. برنامه نوسازی این بالگرد از سال 2006 شروع شده که شامل اویونیک جدید و  سیستم های دیگر برای ماموریت های سنگین  این بالگرد می  باشد و قرار است تمام این نوسازی ها تا سال 2025 انجام گیرند.   https://www.flightglobal.com/news/articles/israel-reveals-defensive-boost-for-ch-53-fleet-425643/

خداییش نظام تک حزبی چین با دخالت دادن حدود 80هزار نفر از نخبگان در تصمیم سازی و پرهیز از هزینه های اضافی دمکراسی (مثل چیزی که هند گرفتارشه ) پیشرفتهای بسیار زیادی کرده