شش سال قبل در همین روز، هواپیمای مونتاژ آنتونف ۱۴۰ که در قالب یک هواپیمای تولید داخل وارد خط هوایی شده بود، در همان آغاز پرواز به دلیل ازدست‌دادن موتور، سقوط کرد. «شرق» در ادامه نوشت: مرگ ۴۰ نفر از مسافران به سبب انفجار موتور و نه سقوط، رقم خورد و مسافران دیگری که جان به‌در برده بودند، هرگز به زندگی پیشین خود بازنگشتند. کارشناسان بارها تأکید کرده‌اند که این پروژه مونتاژ که ساخت داخل معرفی شد، آثار ناگواری بر پیکره صنعت هوایی ایران به جای گذاشت. هرچند گفته می‌شد تجربه و تمرین ساخت هواپیما و قطعات آن در داخل، می‌تواند مطلوب ارزیابی شود؛ اگر آزمایش‌های آن در قالب نظامی انجام گیرد و این امتحان با پرواز مسافری، آزموده نشود! اتفاقی که با هواپیمای آنتونف ۱۴۰ رخ داد. در اینجا روایتی داریم از آرزوی سفیری که برای ایجاد یک خط هوایی، بدون تجربه و مدرک مرتبط، راهی سازمان هواپیمایی شد. حبیب‌الله صادقی، نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده، در بیان جزئیاتی از آنچه رخ داد، در ششمین سالگرد این سانحه از آخرین بررسی‌ها روی این پرونده می‌گوید. سفیری که رئیس سازمان هواپیمایی کشوری شد صادقی با اشاره به پیشینه ورود خط هوایی آنتونف ۱۴۰ به ایران می‌گوید: «سفیر وقت ایران در اوکراین با انعقاد قرارداد آنتونف ۱۴۰ در سال ۱۳۷۷ بدون هیچ سابقه‌ای، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری شد. سفیر سابق و ریاست وقت سازمان برای جبران کاستی‌ها، گواهینامه‌های مربوطه را صادر می‌کرد و کارشناسان سازمان نماینده در شرکت هسا، هرکدام با ارائه گزارش اشکالات، بلافاصله تعویض می‌شدند. به‌همین‌دلیل هم روی کاغذ ده‌ها فروند این هواپیما فروخته شد. بااین‌حال پس از سوانح سریالی، هیچ کسی زیر بار خرید و حتی بهره‌برداری رایگان این هواپیماهای به‌ظاهر تولید داخل، نمی‌رود. حوادث شاهین‌شهر، اراک، اصفهان، باکو، مینودشت، دزفول و چند سانحه گزارش‌نشده در رشته سوانحی هستند که با تولید این هواپیما در کشور به وقوع پیوستند». این مقام قضایی با اشاره به گزارش بررسی سانحه، ادامه می‌دهد: «مطابق گزارش، افراد و حتی مجموعه‌های مرتبط و وزارت دفاع، اعلام کرده‌اند که قابلیت اطمینان هواپیما به‌شدت پایین است! اما متولی برای توجیه مخارج چند صد میلیون‌دلاری آن، اقدام به تأسیس خط هوایی می‌کند (هسا ایرلاین). مطابق اسناد موجود، متولیان امر در سازمان با گرفتن چندین امتیاز مجوزها را بی‌درنگ صادر می‌کنند». بنا به اطلاعاتی که به ‌دست ما رسیده، در همان زمان، دو مسئول ارشد سازمان به‌عنوان اصلی‌ترین ارکان‌ صادرکننده مجوزها در آبان ۱۳۹۱ دستگیر می‌شوند. تأکید مکرر بر وجود اشکالات جدی در موتور آنتونف به گفته صادقی «تک‌نویسی‌های افراد دستگیرشده و اعترافات آنها به خط خودشان، مؤید امتیازات دریافتی بوده است. تیم جدید در سال ۱۳۹۱ به‌ دنبال ارتقای سطح ایمنی روی مورد خطرآفرین تمرکز می‌کند. عیوب و کاستی‌های پرونده آنتونف پس از چندین‌ بار حضور و مکاتبه و جلسات به اطلاع هسا و سپاهان رسانیده می‌شود. مکاتبات و صورت‌جلسات به اطلاع وزرای وقت راه و شهرسازی و دفاع و حتی مقامات ارشد امنیتی رسیده و موارد مکتوب و مستند به شرکت سپاهان و هسا منعکس می‌شود. برخی افراد حتی در وزارت دفاع و شرکت سمت (موتورهای توربین وزارت دفاع) اشکالات موجود را تأیید می‌کنند. همین امر سبب می‌شود تا مجوز بهره‌برداری شرکت سپاهان که معمولا یک‌ساله تمدید می‌شده، با بازه زمانی سه‌ماهه به شکل محدود تمدید شود. همین‌طور محدودیت دمایی برای پرواز (حداکثر ۳۵ درجه) اعمال می‌شود». لابی برای تأیید نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده با بیان اینکه مقرر می‌شود عیوب قبل از اتمام زمان مجوز یعنی تیر ۱۳۹۳ برطرف شود، می‌افزاید: «برخی مسئولان در سپاهان و هسا مطمئن هستند تیم موجود، تعویض و حتی در آخرین جلسه حضوری، جلسه را ترک و از امضای صورت‌جلسه خودداری می‌کنند. موضوع به اطلاع حراست رسیده و نماینده بخش امنیتی که یکی از حضار جلسه بوده، موارد را مکتوب به استحضار رؤسای خود می‌رساند. تیم موجود قبل از اتمام فرجه زمانی و ضرب‌الاجل، تعویض می‌شود. مطابق اسناد موجود، اولین جلسه با حضور کارشناسان جدیدالانتصاب در دفتر صنایع هوایی برگزار و افراد قول مساعد می‌دهند که همکاری کنند. به دستور مسئولان جدید با وجود تهیه بلیت و رزرو هتل از حضور فرد پیگیر در آخرین تمدید مجوز بهره‌برداری شرکت، ممانعت به‌ عمل می‌آید. در همین زمان، مجوز بهره‌برداری یک‌ ماه قبل از سانحه بدون کوچک‌ترین محدودیتی صادر می‌شود». این مقام قضایی با اشاره به جزئیات دقیق‌تری در این‌ رابطه می‌گوید: «حتی برای هواپیمای سانحه‌دیده که در مدارک امحا شده Air Traffic Watching Log، پنج اشکال در موتور و استنکاف از پرواز گزارش شده است، بااین‌حال از سوی یکی از متهمان این پرونده، مجوز صلاحیت پرواز صادر می‌شود. در این زمان، تیم پیگیر از مدیرکل‌ها تا معاون مدیرکل و کارشناس مسئول، خلع ید و برخی بازنشسته و برخی اجبارا به بخش‌های دیگر منتقل می‌شوند. متأسفانه در روز واقعه یعنی صبح ۱۹/ ۵/ ۱۳۹۳، با وجود محدودیت دمای در نظر گرفته‌شده، این هواپیما در دمای ۳۸ درجه (با استعلام از هواشناسی) به پرواز درآمده و ۴۰ مسافر آن، جان خود را به دلیل این بی‌انضباطی‌ها از دست می‌دهند». بررسی‌ها در این زمینه از دیگر کارشناسان که نخواستند نامشان فاش شود، صورت می‌گیرد. چند نکته بسیار جدی در این بین مطرح می‌شود؛ بر اساس اسناد موجود، در AOC یا مجوز بهره‌برداری شرکت، روند امضای کارشناسان پنج دفتر حذف شده است؛ یعنی فقط مدیرکل وقت دفتر عملیات رأسا و برخلاف تأکید انکس ۶ و ۸، به تنهایی اقدام به تمدید مجوز کرده است. چرا این اقدام انجام شده است؟ همچنین آنها می‌پرسند چرا به مفاد صورت‌جلسات، مکاتبات و محدودیت‌های اعمال‌شده از سال ۱۳۹۱ تا خرداد ۱۳۹۳ توجه نشده است و چرا C of A یا مجوز صلاحیت پرواز از هواپیمای سانحه‌دیده، فاقد پاراف کارشناس (کارشناس مسئول) معاون مدیرکل و مدیرکل وقت دفتر صلاحیت پرواز است؟‌ آیا همه افراد هم‌زمان در آن روز حضور نداشته‌اند؟ چرا صبر نکردند تا با حضور آنها، این مجوز با امضای آنها صادر شود؟ بااین‌حال، مهم‌ترین پرسشی که مطرح می‌شود، آن است که «آیا تداوم صلاحیت پرواز با پنج عیب در موتور در کمتر از ۷۰ روز منتهی به سانحه، معنا دارد یا خیر؟» در این زمینه نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده چند سؤال مهم را طرح می‌کند: «چرا اسناد Air Traffic Watching Log سال‌ها مخفی بوده و حتی افراد در روند طولانی بازپرسی به تکرار از وجود آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کردند؟ اگر بود، چرا بی‌اطلاعی و اگر نبود، کجا بود و چگونه پس از مکاتبه با اداره مراقبت پرواز به دادرسی واصل شد؟». عجیب آنکه به گفته صادقی «کارشناس مربوطه در اصفهان به مدیرکل خود اعلام می‌کند تمدید ۴۵ ‌روزه یا حداکثر سه‌ماهه باید انجام گیرد. مدیرکل مربوطه در جلسه اول اظهار می‌کند نه چنین نبوده و کارشناس چنین نظری نداده است، اما بعد که در سیستم اتوماسیون پرینت اظهارنظر او را می‌بیند، اعتراف می‌کند تصمیم من یک‌ساله بوده و اسناد موجود در پرونده نیز مؤید تمدید مجوزهای هواپیما و شرکت بدون اعمال کمترین محدودیت بوده است». آزمودن هواپیما با جان مردم نکته دردناک ماجرا آنجاست که وقتی صلاحیت این هواپیما بارها زیر سؤال رفته، باز هم اصرار بر آزمودن آن با انسان می‌کنند. نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده می‌گوید: «آیا پس از عدم اقبال ناشی از سوانح هوایی و عدم پذیرش هواپیما، بهتر نبود پروژه به شکل نظامی و بدون مسافر و با وجود توزین غیرانسانی تست شود؟». صادقی می‌پرسد: «آیا هنگام سانحه هواپیمای طبس نوع پمپ سوخت موتورها که همواره یکی از اشکالات بوده، یکسان بوده؟ در کجای دنیا و روی کدام هواپیمای غیرنظامی با وجود مسافر و بدون اعمال کمترین محدودیت، نوع پمپ سوخت دو موتور چپ و راست با یک نام و یک Port Number می‌تواند متفاوت باشد؟». درحالی‌که این هواپیما قبل از سانحه سال ۱۳۹۳، در سانحه‌ای دیگر، منجر به فوت خلبان شده بود، این سؤال مطرح است که آیا پس از سانحه اصفهان و مرگ مرحوم خلبان باقر کردان و بقیه خلبانان، ابلاغیه و امریه بخش ایمنی ستاد کل نیروهای مسلح از سوی متولیان اجرا شده بود؟ خلبان فرصت اشتباه داشت؟ سؤال این است که اگر امریه‌ها انجام گرفته، پس چرا سیستم RED-۲۰۰۰ (سامانه کامپیوتری پردازش پارامترهای موتور) باز هم درست عمل نکرده است؟ نماینده دادستان تهران در امور جنایی در این پرونده درباره عمل‌نکردن این سیستم می‌گوید: «مطابق ضبط FDR، پارامترهای مربوط به خرابی موتور با تأخیر ۱۹‌ثانیه‌ای به خلبان رسیده؛ درحالی‌که کل زمان طلایی برای عملکرد خلبان متوفی، ۲۶ ثانیه بوده است». او به مدیرکل دفتر بررسی سوانح هوایی سازمان هواپیمایی کشوری که در مصاحبه پیشین خبر داده بود حکم جلب به دادرسی برای او صادر شده است، می‌تازد و می‌گوید: «کل زمان طلایی برای عملکرد مرحوم خلبان ایزدپناهی چقدر بوده که مدیرکل بررسی سوانح هوایی سازمان هواپیمایی کشوری، پس از استعلام، ادعا می‌کند خلبان مقصر بوده است؟». صادقی با اشاره به چند ایراد موتور می‌پرسد: «چرا موتور شماره یک در شرایط اضطراری قدرت کافی برای خروج هواپیما را نداشته و چرا ملخ موتور ازدست‌رفته به حالت خنثی نرفته بود و بیش از نصف قدرت موتور سالم را ضایع کرده بود؟ آیا خوردگی در قسمت‌های داغ موتور که یکی از موارد موردبحث در جلسات طولانی فیمابین هسا، سپاهان، سمت و کارشناسان معزول‌شده بوده، قابل چشم‌پوشی است؟». انفجار و نه سقوط، عامل مرگ ۴۰ مسافر بود او علت مرگ ۴۰ مسافر را این‌گونه اعلام می‌کند: «علت مرگ مسافرین هواپیما، انفجار بود و نه سقوط؛ چراکه برخی توانسته‌اند بیرون بیایند و سالم مانده‌اند. سؤال این است که آیا دستورالعمل ایمن‌سازی مخازن سوخت روی هواپیمای سانحه‌دیده اجرا شده بود؟». ابهاماتی که در مورد این پرونده وجود دارد، کم نیست. یکی از مهم‌ترین ابهامات درباره شیوه رسیدگی به این پرونده است که سؤالاتی را به ذهن متبادر می‌کند. سؤالی که از زبان صادقی این‌گونه بیان می‌شود: «چرا روند رسیدگی پس از دو سال با برگزاری دو جلسه تا این اندازه عجیب برگزار می‌شود. در جلسه اول در سال ۱۳۹۸، قاضی دادگاه به کارشناس پرونده اجازه حضور در دادگاه به‌ همراه نماینده دادستان را نمی‌دهد و دادسرا به‌جای متهمین محاکمه می‌شود! چرا در جلسه دوم در سال ۱۳۹۹ جلسه دادگاه مبهم و بی‌نتیجه و فقط مناقشه قاضی دادگاه با نمایندگان دادستان و ترک جلسه توسط قاضی و حتی سناریوی نانوشته عدم حضور خبرنگاران در یک جلسه علنی بوده است؟». سؤال‌های پرشماری در این پرونده وجود دارد. اینکه آیا مقصر اصلی این اتفاق، سفیری نیست که بدون مدرکی مرتبط (مهندسی ساختمان) بر کرسی ریاست سازمان هواپیمایی کشوری نشست و با کمترین اطلاع از صنعت هواپیمایی فقط به‌دنبال راه‌اندازی خط مونتاژ بود و توانست در سال ۱۳۷۷، این برنامه خود را اجرائی کند؟ در آن زمان، سفیر وقت ایران در روسیه، گزارش اشکالات موتور TV۳ این موتور تبدیلی (موتور هلی‌کوپتری را تبدیل به موتور هواپیما کردند) را تأیید کرد اما کسی به سخن او وقعی ننهاد. به همین دلیل هم به گفته کارشناسان، ازدیاد وزن نامتعارف ناشی از تبدیل و کاهش محسوس قدرت موتور بر اثر این تبدیل صورت گرفت. یک منبع آگاه می‌پرسد: «راستی چرا آقایانی که چندین ماه موتور را بررسی و تحلیل کرده‌ بودند، از تأیید موتور استنکاف کردند و یک کارشناس رده سه در حد بایگان با مدارک تحصیلی غیرمرتبط، موتور را تأیید کرد؟». او می‌گوید: «آیا گزارش‌های احمد خرم، وزیر راه دولت هشتم درخصوص مشکلات موتور و دستورات وی اجرا شده یا با تعویض وی به فراموشی سپرده شد؟ آیا می‌توان در سوانح سریالی پروژه آنتونف از ردپای موتور علی‌الخصوص سامانه RED-۲۰۰۰ صرف‌نظر کرد؟». یکی از مهم‌ترین سؤالاتی که وجود دارد، مربوط به چرایی اشتغال به کار متهمان در سازمان هواپیمایی کشوری است. پس از این سانحه، شاهد سوانح کوچک و بزرگ دیگری بودیم. آیا وجود افرادی که دقت کافی به خرج نداده‌اند، خود بستر را برای سوانحی دیگر، فراهم نمی‌کند؟ جایگاه ناچیز تخصص در سازمان هواپیمایی کشوری جالب آنکه اگر به مدرک تحصیلی مدیران کل وقت عملیات و صلاحیت پرواز نگاهی کنیم، به مسائل عجیبی خواهیم رسید. اکتشاف و معدن و برق فشار قوی دو رشته‌ای است که بی‌مرتبط به فعالیت تخصصی این افراد بود و دقیقا همین افراد صدور مجوزها و تأیید صلاحیت پرواز، را برعهده داشتند. (بخوانید دارند) پافشاری در انکار عیوب و توسل به سناریوهای مختلف از جمله اشتباه خلبان، از جمله اقداماتی بوده که توسط افراد ذی‌نفوذ در خلال هفت سال از وقوع سانحه با آن روبه‌رو بوده‌ایم. اینجاست که باید نگاهی به تذکر کمیسیون اصل ۹۰ مجلس دهم در گزارش مربوط به سانحه یاسوج داشته باشیم: «از ریاست قوه قضائیه درخواست می‌شود تمامی پرونده‌های مرتبط با سوانح هوایی که در دستگاه قضائی مشمول مرور زمان یا اطاله دادرسی شده است، به‌سرعت فعال و خارج از نوبت رسیدگی و با افرادی که باعث خروج این پرونده‌ها از روند بررسی شده‌اند، برخورد شود. همچنین پرونده‌های مرتبط با هواپیماهای وارسی پرواز و پرونده‌های مشابه که دچار اطاله دادرسی شده‌اند، با قید فوریت مورد رسیدگی قرار گیرد». تا باشد دیگر شخصی در مقام معاون ‌وزیر با کمال خونسردی نسبت به ایراد جملاتی کذب و با ژستی کاملا علمی (اشاره به رد برخورد موشک به هواپیمای اوکراینی)، اذهان عمومی را به تمسخر نگیرد. با تشکر از BarraGe@ کاربر گرامی منبع ................. متن شو حتی با گوگل ترنسلیت هم شده بخوانید در خصوص قرارداد انتونوف ۷۴ سپاه و ایران ۱۴۰ https://pavelaviator.livejournal.com/14482.html

با سلام خدمت دوستان   پروژه 1946     شاید این پست ارتباطی به موضوع اصلی این تاپیک نداشته باشد ، اما شاید به نوعی ، برای دوستان علاقه مند ، روشن کننده مسیری باشد تا نگاهی متفاوت به مقوله جنگ و بررسی مفاهیم مربوط به آن شکل گیرد .   با آشکار شدن نشانه های شکست آلمان در جنگ جهانی دوم ، اداره خدمات استراتژیک (OFFICE STRATEGIC SERVICE- OSS) که سلف سازمانهای اطلاعاتی ایالات متحده و بویژه CIA بشمار می آمد ، دو برنامه اصلی رابرای بهره برداری از آنچه که دستاوردهای فناورانه و نرم افزاری ورماخت نامیده می شد ، طراحی نمود که یکی از این برنامه با شناسه " گیره کاغذ " مسئولیت جمع آوری دستاوردهای فناورانه آلمان نام داشت  . اما برنامه دوم که کمتر شناخته شده است ،طرحی بود با شناسه " پروژه 1946" که بمدت دو دهه از پایان جنگ در سال 1945 بطول انجامید .       ژنرال توپخانه ، فرانتز ( فرانتس ) هالدر   در جریان پروژه 1946 ، گروهی از افسران اطلاعاتی ارتش ایالات متحده گرد هم آمدند تا تجربیات رسته های مختلف ورماخت را مکتوب نمایند. پژوهشگران این طرح ، با استفاده از خاطرات شخصی ، یادداشتهای سرفرماندهی ورماخت ، مصاحبه با افسران ارشد و رده میانی ، بتدریج دیدگاه پژوهشگران را نسبت به جنگ جهانی دوم و عملکرد ورماخت تغییر دادند . حاصل این طرح ، که شامل گفتگوهای انجام شده با افسران آلمانی نیز می گردید ، انتشار بیش از 500 کتاب بود که طیف گسترده ای از مفاهیم استراتژیک ، عملیاتی ، تاکتیکی و فنی را در بر می گرفت . این همکاری چنان تاثیر گذار بود  که در سال 1961،  از مهمترین عضو  این گروه ، یعنی ژنرال فرانتز هالدر ( که ژورنال خاطراتش از وقایع ستاد ارتش و سازمان سرفرماندهی ورماخت ، در میان اسناد باقی مانده از جنگ جهانی دوم ، تقریبا" بی همتا بشمار می آید )   توسط کندی ( رییس جمهور وقت ) به پاس همکاری اش با ارتش ایالات متحده ، تقدیر گردید ، چرا که در نتیجه 20 سال تلاش ، تفکر راهبردی ، تاکتیکی ارتش ایالات متحده ارتقاء پیدا نمود و موجب شد تا از اوایل دهه هفتاد میلادی ، تغییرات گسترده ای در دکترین های نظامی ارتش ایالات متحده صورت گیرد .   پی نوشت : صرفا" امیدوارم کسانی که ارتباطات لازم را دارند ، در ارتباط با دفاع مقدس هم ، چنین نگرشی داشته باشند 

همان طور که یکی از دوستان فرمودند عنوان بحث اشتباه است زیرا که ما جنگ رو نباختیم بلکه به وضعیت پات رسیدیم یعنی نه ایران دیگه توان داشت که ادامه بده و نه عراق البته از دید استراتژی همین که ایران به اهدافش نرسید خودش یه جورایی شکست محسوب میشه... با این روکرد اگر به قضیه نگاه کنید ما وقتی جنگ رو باختیم که تصمیم گرفتیم بعد از بازپس گیری خرم شهر به جنگ ادامه بدیم در حالیکه زیرساخت ها و لاوازم مورد نیاز رو فراهم نکرده بودیم... اون برنامه هایی که ما داشتیم نیازهایی داشت که اصلا درکشور فراهم نشده بودند و خب در نتیجه تقریبا تمامی اقدامات نظامی ماا هم ب ا شکست روبرو شدند. اگر کمی عقب تر بروید بازهم یک نقطه عطف دیگه می رسید که از دید همه پنهان مونده.... اگر بنا بر تصور خیلیها ( از جمله مرحوم رفسناجی) با فتح بصره جنگ به پایان می رسید ما دقیقا بعد از آزاد سازی خرمشهر جنگ رو باختیم... به این علت ساده که از تنومه تا خود بصره حتی یک گردان عراقی وجود نداشت.... همون وقت باید کار بصره ی سره می شد که نشد...

زنبور قاتل چینی !!! گام به گام با پروژه چنگدو- شنیانگ جی-14 بخش سوم و پایانی بدین ترتیب ، در حالی که جی-20 با مقداری تفاوت ، سریعتر (سرعت 2.5 ماخ ) در مقایسه با 2 ماخ برای جی-31 است ، جنگنده چینی قابلیت رسیدن به برد رزمی 2000 کیلومتر (1242 مایل ) را در اختیار کاربران احتمالی خود قرار می دهند. درواقع ، برخی گزارش های موجود نشان می دهد که تحلیلگران ، قابلیتهای فعلی جی-31 را معادل جتهای نسل چهارمی نظیر F-15 و F/A-18 قرار میدهند و در برخی از موارد نیز پتانسیل رزمی گونه چینی را در رتبه ای بالاتر محسوب می نمایند که در این خصوص ، اف-22 یا اف-35 می تواند به یک هماورد جدی برای این محصول شرقی تبدیل گردد . اما در خصوص جی-14 ، گمانه زنی ها تا حال حاضر (2020 ) براین باور قرار دارد که این جنگنده با طول تقریبی 19.8 متر و ارتفاع 3.6 متر و دهانه بال 15.2 متر با وزن برخاستی در حدود 31000 کیلوگرم ، در ردیف یکی از جتهای رزمی با ابعاد قابل توجه قرار خواهد گرفت . مضاف براین ، تسلیحات قابل حمل طبق برآوردهای موجود ، شامل 2 تا 8 موشک هوابه هوا ، 4 تا 6 مهمات هوا به زمین ، یک قضه توپ 30 م.م و درنهایت طیف متنوعی از تسلیحات هواپرتاب سقوط آزاد یا هدایت شونده است . با توجه به ان مساله ، جی-14 را می توان در رده هواگردهای چند ماموریته طبقه بندی نمود . ضمن اینکه دقت در نوع طراحی این هواگرد رزمی ، تحلیلگران را به این نتیجه رسانده که شرکت سازنده از ابتدای روند طراحی ، علاقه مندی قابل توجهی به قرار دادن مهمات قابل حمل در درون دهلیز بدنه داشته و این نیز به نوبه خود ، هدف گذاری طراحی و تولید مهمات با حجم کم را نشان میدهد ، علاوه براینکه قرار گیری مهمات در درون بدنه ، موجبات افزایش مانورپذیری و سرعت را برای این نمونه چینی فراهم می آورد . ترکیب بندی دهلیزهای حمل سلاح در جی-14 نیز جالب به نظر می رسد . براساس تصاویر منتشر شده ، جی-14 حداقل از 3 دهلیز داخلی ، شامل دو دهلیز جانبی با فضای محدودتر و قابلیت حمل یک تیر موشک هوا به هوای کوتاه برد و دهلیز میانی با قابلیت حمل 4 تیر موشک هوابه هوای میانبرد برای حمل سلاح بهره می برد و زمانی که نیازی به استفاده از قابلیت پنهانکاری نیست ، جی-14 می تواند تسلیحات اضافی و مخازن سوخت خارجی را در بخش بیرونی بدنه حمل نماید . ازآنجایی که بدنه جی -14 به احتمال بسیار زیاد با مواد ترکیبی ، شامل 36 درصد فیبر کربن ، و بخش محدودی از آلیاژ فولاد و آلومینیوم ، تیتانیوم استفاده می کند ، حدس زده می شودکه در مقایسه با نمونه های مشابه از عملکرد پنهانکاری بهتری برخوردار بوده و در برابر حرارت مقاومت بیشتری داشته و درنهایت سبکتر و مقاوم تر است . در نهایت اینکه بدلیل روابط نزدیک چین و روسیه در حوزه فناوری و کسب امتیاز تعداد قابل توجهی از فناورهای توسعه یافته توسط صنعت هوا- فضای روسیه ، می توان پیش بینی نمود که جی-14 نمونه جالبی از یک هواگرد تولید شده از فناورهای ترکیبی روسی- چینی باشد . پی نوشت : 1- بن پایه 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 

چین اخیرا یک بمب سرشی سنگین به نام Tianlei 500 را با موفقیت ازمایش کرده است این بمب برای هدف قرار دادن باند فرودگاه ها و از کارانداختن انها طراحی شده است به همین منظور این بمب 500 کیلوگرمی 240 بمب شدید الانفجار را در خود جای داده است.این بمب حداکثر 60 کیلومتر برد دارد و میتواند مساحتی بالغ بر 6000 متر مربع را الوده نماید در اصل از 240 بمب کوچک ان علاوه بر نابودی تاسیسات وهواپیماهای دشمن تعداد زیادی هم به صورت عمل نکرده در محیط باقی میماند که همین امر میتواند فرودگاه رابه مدت بیشتری از حالت عملیاتی خارج نماید این بمب علاوه بر بهره بردن از هدایت داخلی از اطلاعات ماهواره ای نیز برای افزایش دقت اصابت بهره میبرد..

منبع:

با اجازه ، اگر منظور فانتوم های ایرانی هست ، تا جایی که یادم هست هیچ موشک شرایکی به ایران تحویل نشد ( علیرغم اصرار IIAF در سالهای قبل از انقلاب ) . در سالهای جنگ ، معدود ماموریتهای سرکوبی که توسط دیزلهای نیروی هوایی صورت گرفت ، با استفاده از توپ در جایگاه مرکزی زیر بال و راکتهای 2.5 اینچی بود )

نفربر BTR-82AT در نمایشگاه ARMY 2020 در نمایشگاه دفاعی ARMY2020 روسیه، جدیدترین نمونه نفربر زرهی BTR-82AT رونمایی شد. اولین نمونه این نفربر در نمایشگاه ARMY 2019 به نمایش گذاشت شده بود. در حقیقت نفربرهای BTR-82AT نمونه بروز رسانی شده BTR-82 میباشد. ویژگی جدید نفربر زرهیBTR-82AT در مقابل نمونه BTR-82 افزودن زره های قفسی است که سطح بقاپذیری این نفربر را در مقابل راکت های ضد زره افزایش می دهد. در نمونه 2020 این نفربر زرهی یک برجک رزمی بدون سرنشین جدید نیز به این نفربر اضافه شده است. این برجک رزمی مسلح به توپ 30 میلیمتری 2A42 ، مسلسل هم محور 7.62 میلیمتری PKTM، سیستم نظارتی با قابلیت دید در روز/شب و حرارتی و موشکهای ضد زره کنکورس است. این برجک رزمی مجهز به سیستم تغذیه جداگانه است در نتیجه شلیک و استفاده از سیستم نظارتی بدون استفاده از منبع تغذیه خودرو امکان پذیر است. ویژگی منحصر بفرد این برجک زرمی قابلیت بارگذاری مجدد مهمات از داخل خودرو است ( در صورتی که عموم برجکهای بدون سر نشین از خارج خودرو بارگذاری میشوند.) این ویژگی باعث میشود خدمه بدون ترک خودرو و در امنیت کامل فرایند بارگذاری مهمات را انجام دهند. صنایع VPKبه عنوان توسعه دهندگان BTR-82AT پیش بینی میکنند این محصول بتواند در بازارهای خارجی فروش پیدا کند. اولین نمونه نفربر BTR-82AT که درسال 2019 معرفی شد نسخه جدیدتر نفربر BTR-82AT مجهز به برجک رزمی بدون سرنشین جدید افزودن زره های قفسی جهت افزایش بقاپذیری نفربرهای شری BTR-82AT با افزودن برجک رزمی بدون سرنشین فضای داخلی بیشتری برای نفربر BTR-82AT خالی شده است که می توان از آن برای حمل و ذخیره سازی مهمات استفاده کرد. نفربر زرهی BTR-82AT در کنار نفربر زرهی بومرنگ روسها امیدوارند این محصل بروز رسانی شده به علت قیمت ارزان و قابلیت های مناسب بتواند به عنوان یک محصول صادراتی فروش خوبی داشته باشد.

سید محمد طاهری مدیرعامل پنها در مورد بالگرد صبا 248: یک تجربه فنی چندین ساله و کار دانشگاهی تقریبا جوان و صنعت در کنار هم قرار گرفت و طرح ساخت بالگرد ملی را الگو قرار داد و با الهام از بدنه بالگردهای مختلف، بالگرد صبا 248 را طراحی کردند. وجه تسمیه این عدد هم این است که این بالگرد 2 خلبان، 4 ملخ و 8 سرنشین دارد. کار ساخت بدنه بالگرد صبا شروع و بدنه ساخته شد اما در حوزه متعلقات موتور و ملخ، از یک بالگرد ایتالیایی استفاده و در نهایت بالگرد صبا ساخته شد و پرواز کرد. الان پلتفرم شماره 2 یا جدید این بالگرد در حال ساخت است و در این مرحله کاری کردیم تا این بالگرد بتواند از چند موتور متنوع بنا به درخواست مشتری استفاده کند. ضمن اینکه الان کار ساخت موتور را نیز با یک شرکت داخلی شروع کرده ایم و بعد از آن با توجه به زیرساخت ساخت ملخ کامپوزیتی در هسا، بنا داریم تا ملخ این بالگرد را نیز به صورت کامپوزیتی طراحی کرده و بسازیم. الان خط تولید بالگرد تکور را تحت عنوان پروژه طوفان در هسا داریم و در حال ساخت این بالگرد هستیم و بالگردهای 212، 214 و 206 را هم از پایه می سازیم.البته توان ساخت بالگرد 412 را نیز داریم. در بالگردهای ما هم برخی موشک ها با افزایش برد و نقطه زنی همراه بوده است و الکترواویونیک بالگردها نیز ارتقا یافته است. به نظر می آید این روند نیز بهتر خواهد شد و ما امروز عمده نیازهای روز را خودمان تامین می کنیم. در حوزه نیروی بالگردی دریایی گرچه بروز شده ایم ولی هنوز به انتظارات خودمان نرسیده ایم و سامانه های سونار و ضد زیر دریایی را باید بروزتر کنیم. در این زمینه با چند شرکت دانش بنیان صحبت کرده ایم و در حالی که این سامانه ها را بخوبی تعمیر و نگهداری می کنیم باید آنها را بروزرسانی کنیم. تا الان موتور بالگرد نساخته‌ایم اما بخشی از قطعاتی که تند مصرف هستند و نیاز به تعویض دارند ساخته شده است. این قطعات را یک شرکت خصوصی یا خود صنایع دفاعی می سازد. برای مثال توانسته ایم سامانه کنترل سوخت در موتور بالگرد را که بسیار پیچیده است و یا تستر آن را بسازیم. برای ساخت موتور بالگرد، هم با شرکت سمت ( ساخت موتورهای ایران) و هم با یک شرکت دانش بنیان مذاکره کرده ایم که نمونه ای از موتور جت توربوشفت را ارائه کرده است و الان در حال مذاکره هستم تا همین موتور را با برخی تغییرات بومی سازی کنیم. ما الان چف و فلر پیشرفته نیاز داریم و در دستور کار سال جاری هم هست که این سیستم را به عنوان آپشن روی بالگردها ارائه کنیم.

زنبور قاتل چینی !!! گام به گام با پروژه چنگدو- شنیانگ جی-14 بخش دوم :  در واقع ، پیشنهاد اصلی سرطراح شرکت شنیانگ ، سازه هوایی تک سرنشین با پیشرانه دو تایی ( دوقلو ) ، در قالب جنگنده ای سنگین با وزنی درحدود 15 تن و شباهت بسیار زیاد به رپتور ، اما مجهز به پیشبال ( کانارد ) بود ، با این حال ، طراحان این شرکت چینی ، قبل از رسیدن به طرح نهایی موسوم به NEW93 حداقل 4 نمونه آزمایشی را مورد بررسی قرارداده بودند . نکته جالبی که دراین میان قابل بررسی است ، فناوری پنهانکاری مورد استفاده در این جنگنده بود که سطح مقطع راداری آن را به ادعای سازندگانش به 0/5 مترمربع رسانده است . علاوه براین ، کاربرد فناوری خروجی های بردار رانش به موجب اطلاعات منتشر شده از سوی چینی ها موجب شده تا مانورپذیری جی-14 با قدرت پیشرانش 8000 کیلوگرم ، از سوخو-27 پیشی گیرد . علیرغم تمامی خوش بینی ها در خصوص روند طراحی وتولید احتمالی جی-14 ، نگاهی به سابقه شرکتهای چینی در حوزه تولید هواگردهای رزمی ، موجب میشود که این تحلیل پدید آید که جی-14 احتمالا یک چالش جدی برای نیروی هوایی چین خواهد بود . این چالشها شامل وجود پیشرفته ترین فناوریها در حوزه مواد ،پیشرانه با کارایی بالا ، الکترونیک ،نرم افزارهای کنترل پرواز و درنهایت فناوری های مربوط به پنهانکاری است . مضاف براین ، پروژه ای در این مقیاس ، نیازمند سرمایه گذاری هنگفت و دانش قابل توجه در زمینه های مدیریت برنامه های پیچیده خواهد بود . بااین وصف ، برخی اطلاعات منتشر شده موجود نشان می دهد که چین از برخی فناوریهای در دسترس تجاری با کاربرد دوگانه و همچنین منابع سنتی تامین فناوری نظیر روسیه و اسراییل نیز بخوبی بهره برداری می کند ، هر چند دو منبع فوق الذکر ، تجربه تولید نمونه عملیاتی در چنین کلاسی از جتهای رزمی را در کارنامه خود ندارند . سه سال بعد ، سرتیپ گودین .ام . نایر در مقاله ای تایید نمود که جنگنده پنهانکاری که با شناسه XXJ شناخته میشود و به تقریب آن را می توان معادل اف-22 دانست ، در سال 2015 وارد خدمت خواهد شد ، در حالی که جانشین ستاد مشترک ارتش چین ، معتقد بود که اولین جنگنده نسل پنجم برای نیروی هوایی این کشور در بازه زمانی 2019-2017 خدمت عملیاتی را تجربه می کند . به تقریب یک سال بعد ازاین دو تحلیل ( 2006 ) ، مقاله ای دریک بولتن فناوری نظامی چینی ، به سه طرح شنیانگ جی-12 و جی-14 که توسط موسسه شماره 601 و طرح جی-13 که توسط موسسه چنگدو دنبال می شد ، اشاره ای نمود که در این میان ، تصاویر متفاوتی نسبت به طراحی جنگنده پنهانکار چینی درآن چاپ شده بود و نویسنده ادعا می نمود که جی-14 بعنوان پیشنهاد اصلی شنیانگ ، در حال رقابت برای تامین نیازمندی نیروی هوایی چین با نمونه های جی-13 و جی-12 است . در واقع ، شنیانگ پیش از این مسئولیت توسعه جنگنده سنگین جی-8 و همچنین تولید تحت امتیاز سوخو-27 اس کا تحت شناسه جی-11 را بر عهده داشت و چنگدوبعنوان شرکت رقیب ( موسسه شماره 611 ) نیز پیشبرد برنامه JF-17 را در دستور کار خو داشت. پس از دوسال از انتشار تصاویر فوق ، یعنی در ژانویه 2007 ، دوشرکت فوق الذکر ، بنا بر یکسری توافقات داخلی ،برآن شدند تا بصورت مشترک و با ترکیب تجارب بدست آمده خود در تولید جنگنده های رزمی ، برنامه تولید هواگرد پنهانکار جدیدی را برای نیروی هوایی ارتش این کشور دنبال کنند تا در سال 2015 به نیروی فوق تحویل گردد . اما ، چنگدو که سابقه طراحی جی-10 را در اختیار داشت ، با استفاده از همین تجربیات مشغول توسعه نسخه نسل چهارم دوموتوره آن با شناسه جی-13 شد و هم زمان شنیانگ نیز بر روی جنگنده ای پنهانکار در کلاس نسل 5 با شناسه جی-12و با تمرکزروی طراحی اف-22 بود ، کار می نمود ، در حالی که این اعتقاد وجود داشت که ژن اصلی هر دو برنامه ، فناوری روسی را در خود دارد . علیرغم توافق نامه اولیه هم افزایی این دوشرکت و اعلام رسمی برنامه از سوی ارتش جمهوری خلق چین برای تدوین مفهوم اولیه و سپس طراحی جنگنده نسل پنجم خود را برای نیروی هوایی و سپس تصاحب بازارصادرات نظامی ، گروه صنایع هوایی چنگدو ( با نمونه جی-20) وشرکت هواپیماسازی شنیانگ ( با نمونه جی -31) در تلاش بودند تا ابر جنگنده ای را با خاصیت پنهانکاری توسعه داده و تولید کنند . بدین ترتیب ، پس از 10 سال تلاش، طرح شرکت چنگدو ( جی-20) به ثمر رسید و پیش بینی ها درآن زمان نشان می داد که این نمونه در سال 2018 به قابلیت عملیاتی اولیه نزدیک شود ، ولی اکنون در سال 2020 ، هر دونمونه طراحی شده ، بدلیل اینکه هنوز در مراحل اولیه آزمایش قرار دارند ، چندان قابل قضاوت نیستند . با این وجود ، گمانه زنی ها نشان می دهد که جی-20 یک سیستم تسلیحاتی برد بلند با توانایی پوشش تمامی گستره حوزه اقیانوس آرام غربی (براساس ادعای چینی ها ) است و وظیفه خواهد داشت تا تاثیر سامانه های کشف طرف متخاصم را به حداقل رسانده و جی-31 نیز بعنوان یک هواگرد رزمی مکمل، تاکتیکهای ضد دسترسی و منع منطقه ای (A2AD) را به اجرا گذارد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ..... 2 - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9  3- انتخاب لقب زنبور قاتل ( killer bee ) برای مطلب ، اشاره ای است به یکی از القاب پیشنهادی برای اف-22 ( علی الحساب این هواگرد چینی معادل اف-22 شرقی محاسبه شده )

خط تولید موتور توبوجت اوج امیر خواجه فر اعلام کرد که این موتور اصلاح شده و از سیستم FADEC نیز بهره می‌برد. از مزایای FADEC راندمان بهتر سوخت، کاهش پارامترهای مورد بررسی توسط خدمه پرواز، ایمنی بیشتر موتور، بهبود در کنترل و تعمیرات و .... است.

امیر خواجه فرد مدیرعامل سازمان صنایع هوایی وزرات دفاع: ما در موتورهای مینی‌جت توفیقات زیادی داشتیم که در موشک‌های کروز ما استفاده شده است. بیش از ۱۴۳ شرکت دانش‌بنیان و دستگاه‌های مختلف در قطعه‌رسانی به ما حضور دارند. امیر خواجه فرد درباره موتور توربوفن جهش، گفت: این موتور شبیه به موتوری است که از پهپاد متجاوز RQ-۱۷۰ داشتیم. این موتور توربوفنی است که زمینه نصب آن روی پهپادهای ما وجود دارد و در ارتفاعات بالاتر این موتور قابلیت‌های بیشتری خواهد داشت. این موتور روی جت‌های تجاری کوچک هم قابل استفاده خواهد بود. پره‌های توربین این موتور تک کریستال است که وقتی این اتفاق بیافتد قطعا توربین موتور ما فشار بیشتری را تحمل خواهد کرد که این یکی از فناوری‌های کلیدی توسعه یافته در این موتور بود. دلیلی که نام این موتور را جهش گذاشتیم به این دلیل بود که در تولید این موتور زمان را کوتاه کردیم، در فناوری جهش کردیم و در رسیدن به تراست ۷۰۰ کیلوگرم هم جهش کردیم. مدیرعامل سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع درباره برنامه‌های آینده این سازمان، عنوان کرد: در بحث هواپیمای نظامی کارهای خوبی را در دست داریم، ‌در بحث هواپیماهای ترابری کار خوبی را داریم که در همین امسال رونمایی یا معرفی خواهد شد؛ در پهپاد باز خبرهای خوبی را داریم که البته ظرفیت رونمایی آن در حال حاضر هم بود؛ در زمینه موشک‌های نقطه‌زنی که روی بالگردها و پهپادها نصب می‌کنیم که همین دیروز یک تست بسیار خوبی را انجام دادیم که به مرور اعلام خواهد شد.

سرباز های وحشی آمریکا و فرانسه اون موقع در لبنان چه غلطی می کردند؟ اگه همه ی سربازهای اشغالگر تکه تکه هم بشوند عملی افتخار آمیز و قهرمانانه هست.

درود بر عقل سلیمش. ایشون مصداق بارز کسیه که اول فکر میکنه و بعد حرف می زنه!

برخی‌ها از هواخواهان حقوق مدنی می‌پرسند، کی راضی خواهید شد؟ ما تا روزی که سیاهپوستان قربانی وحشت غیرقابل بیان بی‌رحمی پلیس‌اند نمی‌توانیم راضی شویم تا روزی که تن‌های خسته از سفر ما نتوانند بستری در مسافرخانه‌های شاهراه‌ها و هتل‌های شهرها پیدا کنند، نمی‌توانیم راضی باشیم تا روزی که تحرک اصلی ما فقط از محله‌های اقلیت‌نشین کوچکتر به محله‌های اقلیت‌نشین بزرگتر است نمی‌توانیم راضی باشیم تا روزی که شخصیت و احترام فرزندان ما به سادگی با تابلوهای «ویژه‌ی سفیدپوستان» زایل می‌شود، نمی‌توانیم راضی باشیم ( دکتر مارتین لوتر کینگ)

سلام و عرض ادب خدمت دست اندکاران و خوانندگان ماهنامه ی میلیتاری _نآورد . یه چند نکته ایی رو بابت اعتلای بیشتر مجله خدمت دوستان تقدیم کنم . 1- پیشوند و پسوندها اگه به نشریات و رسانه های جمعی یه نگاه دقیق تر بندازیم ، متوجه میشیم که انها بابت ارزشمند جلوه دادن مطلب ارائه شده درون رسانه شون ، میان و نام نویسنده ی مطلب رو عموما با پیشوند و پسوندی که نشون دهند ی جایگاه علمی ، فنی و یا اجتماعی اون فرد هست همراه و معرفی میکنن . برای مثال مهندس فلانی کارشناس ادوات زرهی و یا دکتر فلانی پژوهشگر تاریخ و .... نظر شخصی بنده این هست که برای مترجمین و نویسنده های مجله ی نآورد ، نام کاربری خالی ( برای مثال نویسنده crazyinventor و یا مترجم crazyinventor ) بابت تاثیر گذاری بیشتر مطلب و همینطور جذب مخاطب یکمقداری کم تاثیر هست و اونجوری که باید نمیتونه نشون بده که نوشته ی نظامی ایی که اون عزیز نویسنده زحمتش رو کشیده و یا ترجمه ی علمی و فنی ایی که اون مترجم گرانقدر قبول زحمت کرده ، چقدر ارزشمند هست . خلاصه میکنم مطلب رو ، مطلب ارائه شده از بابت 3 موضوع اصلی جذب مخاطب میکنه . 1- نویسنده ی بنام و شهیر 2- مطلب خاص و ارزشمند ( جذاب ) 3- تصاویر پرمعنا ، خاص و باکیفیت حالا که مطالب ارزشمند و غیرتکراری ایی رو اعضای فاضل سایت به رشته ی تحریر در میارن تا درون مجله ی نآورد قرار بگیره ، بیاییم و با معرفی زمینه ی تحقیقاتی و یا علاقمندی شخصی ایشون در کنار نام کاربریشون ، ظلع دوم مهم بودن مطلب رو کامل کنیم . به این شکل هم اون مطلب خواننده ی بیشتری پیدا میکنه ، هم اون نویسنده ی محترم ، خودش و مطالب بعدیش خواننده ی بیشتر پیدا میکنن و در پایان خود مجله هم که دارایی اصلیش نویسنده هاش هستن هم پربازدیدتر و مهم تر میشه . و از همه مهمتر مخاطب متوجه هست که این مطلب در اصطلاح الابختکی و قارچی قورتکی نوشته نشده و کلی اندیشه و مطالعه پشتش هست . برای راهنمایی بیشتر نام کاربری + مدرک تحصیلی + زمینه ی تحقیقاتی + عضو هیات تحریریه ی سایت بودن . مثال های اون ( البته سخت نگیرین ، مثال هست و یکمی هم داغون ) = نویسنده crazyinventor کارشناس علوم سیاسی و پژوهشگر تاریخ = مترجم crazyinventor تحلیلگر مسائل دفاعی = نویسنده crazyinventor تحلیلگر منطقه ایی ( مسایل عراق ، لبنان ، سوریه ، لیبی ) = نویسنده crazyinventor محقق و پژوهشگر نیروی زمینی = مترجم crazyinventor محقق علوم و صنایع هوایی و هوافضا ( عضو هیات تحریریه ی سایت میلیتاری ) توضیح : اما این پسوند ها رو کمتر از محقق علوم نظامی و یا پژوهشگر علوم نظامی درنظر نگیرید ، دوستان مستحضر هستن که ترجمه ی یه مطلب تخصصی ازعهده ی شخصی برمیاد که تو اون زمینه عمری رو هزینه کرده . در مورد مدرک تحصیلی ، دوستانی که مایل به اظهار اون نیستن میتونن تنها به زمینه ی پژوهشی مورد علاقشون اشاره کنن . القاب پیشوند و پسوند رو مترجمین و نویسندگان محترم سایت میتونن موقع ارائه ی مقاله و یا مطلبشون به مدیریت اعلام کنن تا همیشه نام کاربریشون با اون القاب در بالای مطلبشون حک بشه . شاید نوشتن القاب برای دوستانی که اهل خاکی بودن و شکسته نفسی هستن ( عموم اعضای سایت ) کمی سخت باشه ، ولی خب چه کنیم که برای قوام مجله و از اون مهمتر بالاتر رفتن تاثیر مطلب در نگاه مخاطب اگر این کار رو انجام بدیم ، به نظرم کار درستی رو انجام دادیم . لینک و لینک ها ... اگه دوستان فراموش نکرده باشن تو شماره ی قبلی مجله به بحث قراردادن لینک در انتهای مطلب اشاره ایی کردم و گفتم که باتوجه به دیجیتال بودن مجله میشه لینک دسترسی رو تو انتهای مطلب قرار داد تا مخاطب با لمس و یا موس اون رو کپی کنه تو سرچ گوگل و مستقیم بیاد تو تایپک مربوطه و ادامه ی مطلب رو خودش از تایپک ادامه بده . حالا یکمقداری اون ایده رو توسعه بدیم ( حالا به جایی برنمیخوره که بعنوان یه مجله ی سنت شکن و پیشرو هم معروف بشیم ) . کاربرد اول موقعی که در صفحه ی اول و یا صفحه ی آخر آدرس سایت ، انجمن ، اینستاگرام توییتر و یا اندیشکده و ... مرتبط با سایت رو قرار میدیم ، جلوی هر کدوم اونها لینک دسترسی بهشون رو هم قرار بدیم تا مخاطب بتونه در صورت علاقمندی و نیاز بتونه به اون قسمت ها دسترسی داشته باشه . کاربرد دوم در مورد مواقعی که برای فهم بیشتر مخاطب نیاز به ارائه ی ویدئویی داریم میتونیم در داخل و یا انتهای مطلب به هر تعدادی که مورد نیاز هست لینک ویدئو ها رو ارائه کنیم . میشه اون ویدیو رو برای مثال تو آپارات بارگذاری کرد و یا اگه نمیخوایم که مخاطب ذهنش متمرکز روی مطالب مجله بمونه هم میشه اون ویدیو رو برای مثال تو پیکو فایل بارگذاری کنیم تا مخاطب دانلودش کنه و ازش استفاده کنه . برای مثال میشه در مورد نبرد های نیروهای فاطمیون در سوریه و در کنار مطلبش ، این ویدیو رو با لینک به مخاطب برسونیم . یا در مورد تاثیرگذاری سلاح های کالیبر بالای ضد مواد در میدان واقعی جنگ یمن ، این ویدیو رو به مخاطب برسونیم و یا همون تایم لاین جنگ در جبهه ی شرق که بدون ویدئوی اون از جذابیتش کاسته میشه . کاربرد سوم در صورتی که نیاز هست سالنامه ایی ، چارتی ، نموداری ، داده نمایی ، تصویربا ارزشی ( مثل تصویر صفحه ی وسط اختصاصی مجله ها اونم با کیفیت بسیار زیاد و اختصاصی ) ، به دست مخاطب برسونیم تا هرکدوم بسته به نیازشون ( ارگانها ، اندیشکده ها ، علاقمندان و ... ) بتونن ازش چاپ کنن و یا در صورت نیاز بنر بزنن ، و ما ادراک تاثیر گذاری اون بنر توی سازمان ها و .... برای نمونه ، این تصویر رو که از مراسم تشییع پیکر پاک حاج قاسم ثبت کردم ( مراسم تهران ) رو میشه با ابعاد واقعی به دست مخاطب رسوند . ( استفاده آزاد ) آیا شما از من راضی هستین ... لینک مربوط به تصویر باکیفیت تر http://s12.picofile.com/file/8397881376/آیا_شما_از_من_راضی_هستین_.JPG کاربرد چهارم اونجاهایی که فایل ویدیویی در دسترس نیست و نیاز هست که به مخاطب فایل صوتی ارائه کنیم ( مثلا گفتگوی فرماندهان و شهدای دفاع مقدس ، گفتگوهای تاریخی و .... ) هم میتونیم لینک دسترسی روداخل مطلب بیاریم تا مخاطب بتونه ازش بهره ببره . همینطور برای درک راحت تر عملکردها هم میشه فایل گیف رو به صورت لینک به مخاطب برسونیم . ویا حتی لینک دانلود مجلات قبلی رو هم داخل مجلات جدید تو یک صفحه ی جدا بگذاریم البته همراه با تصویر صفحه ی اول هر مجله تا مخاطب هم بتونه به آسونی به الباقی مجلات دسترسی داشته باشه . کاربرد پنجم یه جاهایی بابت حساسیت مباحث تئوریک ، دفاعی و امنیتی لازم میشه مخاطب خاص ( عموما نظامیان ارشد ، تئوریسین ها و تاکتیسین ها ) رو با اندیشکده ها و طرز فکر طرف مقابل آشنا کنیم ، میشه لینک _ های مرتبط با اون پژوهشکده های غربی و شرقی رو داخل مطلب و یا درانتهای مطلب قرار بدیم تا مخاطب وطنی ( در اینجا مخاطب خاص ) مستقیم بتونه با طرز فکر و برنامه ریزی طرفهای دوست و یا دشمن آشنا بشه . نکته ی مهم با توجه به نو بودن ایده ، نیاز هست تا در بالای هر لینک ( فارغ از موضوع اون ) طریقه ی استفاده از اون لینک رو به با رنگ مشخصی ( مثلا قرمز ) به مخاطب آموزش بدیم . ساده نویسی اگر امکانش هست تو بحث تالیف ، ترجمه و ... اصل مهم ساده نویسی رو رعایت کنیم . فراموش نکنیم که برای تاثیرگذاری بر جامعه و قابل درک کردن مطلب برای عامه ی جامعه یا افراد نظامی کمتر اهل مطالعه و خصوصا قشر جوان جامعه ، جملات و کلمات تا حد ممکن اون بایستی ساده و قابل فهم ارائه بشه . یه مثال خارج از بحث هم میزنم ، اگه دوستان به مطالبی که توسط رسانه های دشمن ( معاند ) که به زبان فارسی فعالیت میکنن دقت کرده باشن متوجه میشن که مطالب و دلایل ارائه شده توسط اونها چقدر ساده و قابل فهم توسط افراد مختلف جامعه یا همون عامه ی مردم هست . ( داریم طبق اون گفته ی معروف از دشمن یادگیری حاصل میکنیم ) . البته بعضی از مطالب رو که خیلی تخصصی هستن ، نمیشه زیاد ساده اشون کرد ، چراکه به اصل مطلب صدمه میزنه . خلاصه ریش و قیچی دست اعضای سایت هست و تا اونجایی که امکانش هست ساده کنن مطلب رو ( اگه نشد ، میتونن معنی اون کلمه رو داخل پرانتز توضیح بدن ) تا طبق اصطلاح عامیانه نه سیخ بسوزه و نه کباب . تصویر ، تصویر ، تصاویر به شخصه تاثیر تصاویر رو برای جذب مخاطب و یا ایجاد اشتیاق به خوندن مطلب و همچنین میل به ادامه ی مطالعه ی مطلب در مخاطب عام رو بسیار بیشتر از خود مباحث داخل مطلب میدونم . مطالب عموما نیازمند علاقه نسبت به موضوع و تفکر و تجسم هستن اما تصاویر نزدیک ترین راه دریافت اطلاعات بدون هیچ زحمت اضافه ایی هستن و اگه دقت کنیم ( خصوصا در مورد موارد خاص ) در زمان بازخوانی توسط حافظه عموما تصویر مطالب ( نوشته ها ) بالا نمیاد و مشخصا تصاویر هستن که بالا میان . یه مثال خارج از بحث بزنم ، در مورد کینژال اگه صحبت بشه قریب به اتفاق اولین تصویر اون که زیر میگ 31 بسته بودنش و میگ روی باند مستقر بود رو یادمون میاد و احتمالا بعدش تصاویر دیگه ی اون رو. درکل استفاده از تصاویر دارای معنا و تاثیرگذار بر مخاطب رو برای دوستانی که خلق مطلب و یا ترجمه میکنن توصیه میکنم . نکته ی پایانی ارزشمندترین و قویترین مطالب برای مخاطب عام دقیقا مثل دیس برنجی میمونه که هرچقدر هم خوشپخت باشه بدون خورشت دل عموم افراد رو میزنه . تصاویر عموما مثل خورشت و یا کباب هستن و اگه دارای معنا و کیفیت باشن میشن خورشت و یا کباب درجه یکی که کمک میکنه مخاطب تا انتها دیس مطلب رو بخونه و مطمعنا اون مطلب نخورده و یا نیم خونده رها نمیشه ، همینطور اون دیس مطلب بهتر فهمیده شده و هم بهتر به ذهن افراد خواهد ماند .

Charlie Munger “I never allow myself to have an opinion on anything that I do not know the other side argument better than they do” تا زمانی که استدلال های تمام طرف های مباحثه را ،بهتر از خودشان، درک نکنم به خودم اجازه نمیدهم نظر و عقیده ای در مورد آن موضوع داشته باشم.

تفاوت در همین بند آخری هست که فرمودین... در ارتقاع پایین این ما تلف شدن و Over Expanded داریم. حال در ارتفاع زیاد بعلت رقیق بودن هوا اتفاق رخ نمیده و ما خروجی بهتری داریم. البته منم در این زمینه موافقم که برد رعد ۵۰۰ رو نمیتونیم فعلا ها به ۲۰۰۰ کیلومتر برسونیم. همون برد ۹۰۰ کیلومتر هم شاهکار!

بازار داخلی خودمان ظرفیتش رو داره نیاز نظامی ما هم هست که میتونه تا 500 فروند درخواست داشته باشیم مشکلی که ما خواهیم داشت مدیر دلسوز هست که قوانین رو کنار بزنه و هواپیما رو به تولید نهایی برسونه چون متاسفانه مدیرانی داریم که توسعه چنین هواپیمایی بر خلاف منفعتشان هست

به نام خداوند بخشنده مهربان بقای پرنده های پیر با سلاح نو در آینده جایی برای شلیک حجم انبوه موشک های کروز ضد کشتی معمولی نخواهد بود با وجود سامانه های دفاع نزدیک که میتوانند در تعداد انبوه با کروز های مهاجم درگیر شوند.هوا پرتاب کردن فجر را میتوان به عنوان آغاز گر مرحله جدیدی از تسلیحات ضد کشتی و دور ایستا ایران در نظر گرفت. اهداف دور دست دریایی با توجه به ضعف نیروی دریایی ایران همیشه به عنوان یک نقطه عطف نظامی برای ما باقی خواهد ماند و البته یک برگ برنده حتی برای دشمن منطقه ای مثل عربستان خواهد بود. با توجه به ساخت تسلیحات جدید برای نیروی هوایی؛ ما قدم در راه تاکتیک شوروی خواهیم گذاشت که با استفاده از بمب افکن های دوربرد دست به پرتاب گسترده موشک های کروز علیه اهداف دریایی میزد. فجر ۴ در نسخه یمنی دارای برد ۱۵۰ کیلومتر است. در موشک کینژال روسی برد موشک به چهار برابر حالت زمین پایه مشابه تغییر کرده و همینطور در رمپیج اسرائیلی نیز برد تا حدود ۲ الی ۳برابر تغییر کرده است. با در نظر گرفتن این اعداد میتوان بردی ۳۰۰ تا ۴۵۰ کیلومتری را برای نسخه هواپرتاب فجر ۴ متصور بود. این در حالیست که مسیر پروازی در این حالت کاملا با مسیر پروازی که یک موشک بالستیک زمین پایه و یا موشک کروز طی میکند متفاوت است و با توجه به مانور پذیری؛ کمتر پدافندی قابلیت مقابله با آن را دارد. بعلت رقیق بودن هوا در آن ارتفاع موتور موشک عملکرد بهتری از خود نشانه میدهد و با توجه به شتاب پایه جنگنده با یک موشک سریعتر و با انرژی جنبشی بسیار بیشتری روبه رو هستیم که برای هر هدف بسیار مهلک و کشنده است. این در حالیست که پروفیل پروازی آن همانطور که گفته شد بسیار پیچیده و خاص است. با توجه به تعداد محدود سوخو۲۲ های سپاه و حمل ۳ الی ۴ تیر از این موشک ها با یک برد ورای دید پدافند هوایی دشمن؛ میتوان برای هر هدف و پدافندی مشکل جدی ایجاد کرد. سناریوی حمله ای را تصور کنید که ۴ فروند از سوخو۲۲ ها مجهز به ۱۲تیر یا حتی ۱۶ تیر از این موشک ها باشند. قطعا این تعداد موشک با مسیر پرواز پیچیده و سرعت زیاد برای ناوگان دشمن یا اهداف کلیدی حفاظت شده دشمن خطر جدی ایجاد خواهند کرد. در گذشته هم طیف وسیعی از سلاح های دور ایستا از بمب های یاسین و بالابان گرفته تا ... بر روی سوخو۲۲ ها استفاده شده اند. با توجه به برخی گزارش ها علاوه بر این سلاح ها رله پهپادی هم برای سوخو۲۲ در نظر گرفته شده است که امکانات سوارم پهپادی را بیش از پیش امکان پذیر میکند. جنگنده ارزانی مثل سوخو۲۲ با اینکه بسیار از عمرش گذشته است ولی با تاکتیک و سلاح مناسب به یک جنگنده موثر و یک سکوی پرتاب درخور تبدیل شده تا اهمیت استفاده از تاکتیک و سلاح جدید رو گوشزد کند. در صورت هماهنگی با نیروی هوایی ارتش و تجهیز سوخو۲۴ ها یا فانتوم های این نیرو به همچین قابلیتی ما توان شلیک تعداد بسیار بیشتری از این موشک ها رو حتی در بردهای بیشتر خواهیم داشت(بعلت سقف پرواز بیشتر). همچنین میشود با تغییراتی موشک رعد۵۰۰ را هم در جنگنده های ذکر شده استفاده کرد که با توجه به برد ۵۰۰ کیلومتری و رابطه ذکر شده که برد دو تا سه برابر افزایش پیدا میکند به سلاح بسیار مهمی دست پیدا کنیم که سرنوشت جنگ راه تغییر میدهد. با توجه به طیف وسیع هدایت در موشک های سری فاتح میتوان بر روی این موشک هم استفاده از تمامآ نها را انتظار داشت(از سلاح مشابه خلیج فارس گرفته تا سلاح ضد راداری مانند هرمز ۱) . با اعمال این ارتقا که بر روی سوخو۲۲ های سپاه اجرا شد بر روی تمام نیروی هوایی ارتش ؛ ما با جنگنده های فعلی بدون از دست رفتن آنها در شرایط جنگی به قدرت آتش بسیار بالایی دست پیدا میکنیم. که البته بزرگترین تهدید برای نیروی دریایی دشمن در دهانه اقیانوس هند محسوب خواهند شد. سپاه در اینده قرار است یک موشک کروز۱۵۰۰ کیلومتری هوا به هوا را هم تست کند و زنجیره تسلیحات هواپرتاب ایران کامل تر میشود. نکته مهم: با توجه به امن نبودن هیچ فرودگاهی در شرایط جنگی؛ چه برای نیرو های خودی و چه برای نیروهای دشمن، از هم اکنون باید یک اقدام اطمینان بخش جهت حفظ استعداد نیروی هوایی در نظر بگیریم. (سوئد چراغ راه ماست) تعیین برخی از مقاطع آزادراه های کشور برای استفاده بعنوان فرودگاه موقت با امکانت بارگیری و سوخت رسانی و... جهت اجرای ماموریت های محوله برای جنگنده ها از قبل جنگ( آزاد راه و بزرگ راه معنای متفاوتی دارند. آزاد راه خیابانی است دارای دست کم چهار باند که هیچ مسیر انحرافی اعم از زیر گذر و رو گذر و پل ندارد)

https://www.nicolettamaggi.co.uk/wp-content/uploads/2018/04/1B36505F-104F-4A3B-93C8-01DDE2297AB1-678x381.jpeg مسافری را ملاقات کردم از سرزمینی باستانی که می گفت: دو پای عظیم و بی تنه سنگی در بیابان ایستاده اند نزدیک آنها , روی شن های بیابان چهره درهم شکسته ی نیمه غرق شده ای , در ماسه زار آرمیده است چهره ای که اخم و لبهای درهم کشیده اش و استهزائ فرمان سرد و بی اثرش حاکی از آن است که پیکر تراش , به خوبی احساسات فرمانروا را درک کرده است دست پیکرتراشی که آن احساسات را به تصویر کشیده و قلبی که آنها را پرورانده و بر پایه مجسمه این کلمات نقش بسته است : “نام من رامسس است , شاه شاهان ای توانمندان , آثار مرا بنگرید و نومید شوید “ چیزی باقی نمانده گرداگرد تکه پاره های آن پیکره عظیم و (جز) انزوای بی کران و عریان شنهایی روان , که تا دوردست ها گسترده اند. پرسی بیشی شلی

بازمانده اشباح پارسی نیروی هوایی ایران ، یکی از بزرگترین مشتریان گونه صادراتی جنگنده / بمب افکن اف-4 فانتوم-2 بشمارمی آمد و خلبانان رزمی چند نسل این نیرو هنوز با این هواگرد کهنه کار دست به عملیات نظامی می زنند . ایران قبل از انقلاب سال 1979 میلادی ، بیشتر از 200 فروند اف-4 از جمله 32 فروند F-4D ، 177 فروند F-4E و 16 فروند گونه شناسایی RF-4E را تحویل گرفت که پس از گذشت چندین دهه ، هنوز ستون فقرات اسکادرانهای فعال آن بشمار می آید . در ابتدای امر، یعنی به سال 1967 ، نیروی هوایی شاهنشاهی ایران 16 فروند گونه D را به شرکت سازنده سفارش داد و بدنبال آن ، دومین سفارش 16 فروندی نیز ارائه گردید که درنهایت ، اولین جنگنده از این نوع در سپتامبر 1968 تحویل گردید . یکسال بعد ، یعنی در میانه 1969 ، مجددا" نمونه بروزشده فانتوم ، یعنی گونه F-4E به تعداد 32 فروند تحت برنامه فروش خارجی Peace Roll II به ثبت رسید که تحویل آنها از مارس 1971 آغاز شد . آخرین دسته سفارشی نیز که به مک دانل ارائه شد ( 32 فروند ) بدلیل انقلاب هرگز تحویل نگردید . اما گونه شناسایی فانتوم ( RF-4E) که خط تولید آن در سنت لوییز ( میسوری ) قرار داشت نیز مشغول تامین سفارش 27 فروندی برای فتوفانتوم های نیروی هوایی ایران بود که از این تعداد ، تنها 16 فروند تحویل شد . اما پس از وقوع انقلاب در ایران ، تحریم های مستمر ایالات متحده موجبات کمبود شدید قطعات یدکی برای سرپا نگاه داشتن ناوگان گردید که این امر بخصوص در مراحل آخر جنگ ایران و عراق ، بوضوح بر روند جریان جنگ تاثیر نهاد . در این میان ، ناوگان فانتوم نیروی هوایی ایران سابقه درخشانی در عملیات رزمی از خود برجای نهاده است ، چنانکه در جریان جنگ داخلی عمان ( ظفار) در بازه زمانی 1975-1974 بر علیه شورشیان عمانی و در بازه زمانی پس از انقلاب و قبل از آغاز جنگ با عراق ، نقش بسیار مهمی در فرونشاندن غائله های برپا شده در کردستان و آذربایجان ایفا نمودند . علاوه براین ، اسکادرانهای فانتوم ایرانی ، در محرمانه ترین ماموریتهای محوله به سال 2014 ، سورتی های رزمی متعددی را برای انهدام واحدهای مکانیزه دولت اسلامی (ISIS) در کارنامه خود به ثبت رساندند که جزییات اندکی ازآن تاکنون منتشر شده است . تعمیرو نگهداری اشباح پارسی : با این وصف ، نیازبه عملیاتی نگاه داشتن این جنگنده کهنه کار ، باعث شده تا صنعت هوا- فضای ایران به شکل هوشمندانه ای ، مبادرت به مهندسی معکوس قطعات پرمصرف خود نماید . در این خصوص ، براساس اطلاعات منتشرشده ، صنایع هوایی ایران (IACI) پروژه ای تحت عنوان "دوران " را آغاز نمود که به شکل خاص برای بروزرسانی باقیمانده ناوگان جنگنده- بمب افکن های F-D و F-4E طراحی شده بود . این برنامه شامل سامانه های جدید رادیویی U/VHF ، سامانه های ناوبری بروز شده و در نهایت اورهال اساسی این هواگردهای رزمی میشد . از سویی دیگر ، نیروی هوایی ایران ، پس از بازنشسته شدن آخرین نمونه های جنگنده F-4D از نیروی هوایی کره جنوبی ، ، به تنها کاربر فانتوم های سری دی که با افتخار "دیزل" نامیده میشدند ، تبدیل گردید که هم اکنون در قالب اسکادران 101 تاکتیکی مشغول عملیات هستند و احتمالا" تا سال 2030 در خدمت خواهند بود . از سویی دیگر ، تعداد مشخصی از ناوگان RF-4E در اسکادران 31 تاکتیکی مستقر در همدان مبادرت به انجام ماموریتهای محوله می کنند . با این وصف ، نیروی هوایی ایران ، مشغول برنامه ریزی برای ادامه خدمت 3 اسکادران از این هواگردهای سالخورده ، علیرغم احتمال بسیار پایین در جایگزینی تا سال 2035 است . پی نوشت : منبع : ماهنامه COMBAT AIRCRAFT . آوریل 2020 ، مقاله ای به قلم Jamie Hunter صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 

با سلام "قدرت دریایی یا قدرت هوایی" مساله این است !!!!!! با ورود هواپیما به سازمان رزم ارتشها در اواخر جنگ نخست جهانی و بخصوص ارتش ایالات متحده ، همواره یک جنگ قدرت پنهان و در عین حال بسیار پر شدت ، میان نیروی زمینی ( بعنوان نخستین سازمان مسلح بکار گیرنده هواپیما در قالب سپاه هوایی نیروی زمینی ) و نیروی دریایی ، بعنوان یک نیروی مسلح قدیمی و در عین حال پر نفوذ در سلسله مراتب فرماندهی ، وجود داشت و هریک می کوشیدند تا با راندن حریف به گوشه رینگ مبارزه ، بیشتین بودجه و توجهات را بخود جلب کنند . در این میان ، سرهنگ ویلیام میچل ، بعنوان یکی از پرشورترین هواداران قدرت هوایی ، برای اثبات تاثیر گذاری این نیروی جدید ( نیروی هوایی ) نسبت به نیروی دریایی ، علیرغم مخالفت شدید فرماندهان پرنفوذ نیروی دریایی ، آزمایشی را به سال 1921 ترتیب داد که موجب وحشت و نگرانی عمیق سلسله مراتب نظامی در نیروی دریایی شد . در ژوییه 1921 ، شناور رزمی "اس .ام. اس اوستفریزلند " ( Helgoland class )که از نبرد ژوتلند (1916) جان سالم به دربرده و پس از شکست آلمان تسلیم نیروی دریایی آمریکا شده بود ، توسط ویلیام میچل ، بعنوان یک هدف برای پرنده های رزمی سپاه هوایی ، انتخاب شد . بمب افکن ها مامور شدند تا حداقل در دو "راید " به این شناور ( که در آن زمان در دهانه ویرجینیا شناور بود ) حمله کرده و آن را با استفاده از 2000 پاوند مهمات غرق کنند . این ماموریت طبق برنامه ریزی های قبلی ، انجام شد و می توان گفت که این رویداد آغازی بر افول نسبی نفود نیروی دریایی در تصمیم گیری های راهبردی دولت ها مستقر در واشنگتن گردید.

با سلام خدمت دوستان عزیز      لیدل هارت و ضربه غیر مستقیم    یکی از مشهورترین نظریه پردازان جنگ مدرن ، سر بازیل لیدل هارت بریتانیایی بشمار می رود که کتاب " آنسوی تپه " وی که شامل مصاحبه وی با ژنرال های آلمانی در پایان جنگ جهانی دوم است ، زبانزد خاص و عام می باشد .      وی که واضع نظریه " رزم دورانی " یا "ضربه غیر مستقیم" به خطوط پدافندی دشمن بشمار می رود ، با بررسی جنگهای  قرن نوزدهم و مبنا قرار دادن عقاید نظریه پردازان مشهور نظامی نظیر آلفرد ماهان ، جولیو  دوهه ، فولر ، فردیناند فوش و در نهایت اریش  لودندورف ، به این نتیجه رسید که جنگهای مورد مطالعه وی  اساسا" شباهتهای بسیاری با یکدیگر دارند و بر یک نکته تاکید می کنند و آن ، این مساله بود که ارتش ها می بایست از تک مستقیم علیه خطوط دفاعی دشمن ، به هر قیمتی اجتناب کرده ، چرا که این گونه حملات قطعا" منجر به شکست می شود ( شاهد مثال اصلی این مفهوم ، عملیات یگانهای ایرانی علیه خطوط پدافندی ارتش عراق خواهد بود )    لیدل هارت ، پیشنهاد نمود که به جای اینکه دشمن را از روبرو مورد تهاجم قرار دهیم ، ابتدا می بایست با قطع کردن دست و پای وی تضعیف نمود ( هدف قرار دادن خطوط مواصلاتی و لجستیکی ) ، سازمان رزم اش را  مختل کرد ( حملات هوایی و توپخانه ای با شدت بالا ) و درنهایت موجب برهم خوردن تعادل ذهنی فرماندهان رزمی دشمن گردید .        ظاهرا" ، نظریات لیدل هارت در کشورش ، خریدار چندانی نداشت ، اما این نظریات ، که در زمان خود ، انقلاب شگرفی در میان دکترین های نظامی بوجود آورد ، چند صدمایل و در جنوب بریتانیا و در اروپای مرکزی ، توسط کشوری که در نخستین جنگ جهانی ، شکست را پذیرا شده بود ، مورد توجه قرار گرفت ، تا جایی که  دو نفر از نخبگان نظامی رایشسوهر و بعدها ورماخت ، یعنی فیلد مارشال اروین رومل و ژنرال هاینز گودریان ، بعنوان پایه گزاران اصلی بلیتز گریک ، بارها عنوان نمودند که سرمنشاء این ایده ، نظریات لیدل هارت  بوده است .