داده نمای رزمایش پیامبر اعظم 14 تقدیم به شهدای جنگ نفتکشها

بسم الله الرحمن الرحیم سرکوب پدافند هوایی دشمن (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD) وایلدویزل / استاندارد یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این سامانه ها می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ، نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از : " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها " جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد . جنگنده / بمب افکن F-4G در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است . ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد . تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است . ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند . تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد . تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد . در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید . پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است . با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد . نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9 Military.ir Copyright تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است منابع : 1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief 2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon 3-F-4 PHANTOM II IN ACTION 4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD" 5- A-7 IN ACTION 6- ویکی 7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون

با سلام یک نکته بسیار جالب در درجات قرارگاه پدافند هوایی ارتش وجود دارد که ذکر آن خالی از لطف نیست . اینکه مشاهده میشود سن افسران و حتی درجه داران پدافند ایران با درجه الصاقی شان مطابقت ندارد به این دلیل میباشد که در زمان تاسیس این قرارگاه مستقل و تفکیک آن از نیروی هوایی ، برای امکان تصدی پست های سازمانی در سیستم ارتش توسط مامورین آموزش دیده موجود در نیروی هوایی ، مطابق تصمیم فرمانده کل قوا ، تمام درجه داران و افسران مامور شده به این قرارگاه با دو درجه ارتقا به درجات بالاتری رسیدند حال اگر میبینید در فیلم ها و عکسهای پخش شده از این نیرو افراد با سن کم دارای درجات افسر ارشد هستند زیاد تعجب نکنید . این درجات ربطی به تشویق ندارند و فقط برای امکان تصدی این افراد در پست های سازمانی ، برای تشکیل اولیه این سازمان بوده است .

انهدام ۱۱ موشک اگزوست در دوران دفاع مقدس - ماجرای حمله بعثی‌ها به جزیره خارگ که با انهدام موشک‌های اگزوست دشمن از سوی پدافند همراه بود را تشریح کنید. امیر شاهرخ شهرام: در روز‌های پایانی جنگ تحمیلی بحث امنیت شریان‌های اقتصادی کشور مطرح شد و جزیره خارگ به‌عنوان یکی از مراکز مهم اقتصادی کشور همواره مورد توجه دشمن بعثی قرار داشت؛ دشمن می‌خواست به هر ترتیب آن را مورد هدف قرار دهد؛ اما پدافند با حضور و اقدامی هوشمندانه توانست دشمن را در رسیدن به این هدف ناکام گذارد. جریان بدین ترتیب بود که رژیم بعثی به وسیله بالگرد‌هایی که در اختیار داشت، توانست با موشک‌های ضد ناو اگزوست در ارتفاع پایین، یکی از نفتکش‌های ما را در جزیره خارگ مورد هدف قرار دهد و سامانه‌های پدافندی ما برای اولین بود که با چنین موشکی برخورد می‌کردند که بتواند در کمترین سطح ارتفاع و خارج از برد راداری ما تا نقطه اصابت حرکت کند و این مسئله کار را برای ما پیچیده می‌کرد. از طرفی هم وضعیت جزیره خارگ برخلاف تاکتیک پدافندی است؛ به گونه‌ای که قانون پدافند می‌گوید که سامانه‌های راداری باید یک تا دو کیلومتر جلوتر از نقطه آسیب‌پذیر باشد تا پیش از آنکه دشمن آن منطقه را ببیند، پدافند آن را تحت پوشش راداری خود داشته باشد؛ اما متأسفانه در خارگ این جریان برعکس بود و اسکله ما هزار و ۵۰۰ متر جلوتر از سامانه‌های پدافندی مستقر بود و کشتی‌ها، نفتکش‌ها و همچنین چاه‌های نفت متعاقب آن قرار داشتند و ما در پشت این نقاط حساس استراتژیک مستقر بودیم؛ لذا این کار را برای ما دشوار می‌کرد؛ زیرا دشمن در زمان حمله زودتر از ما بر این مناطق تسلط چشمی داشت؛ لذا همان شب در پست فرماندهی جزیره خارگ جلسه‌ای با حضور تمامی پرسنل پدافند مستقر در جزیره برگزار شد؛ که در این نشست از جوان‌ترین فرد تا فرماندهان ارشد نظامی حضور داشتند و به خوبی به یاد دارم که در آن زمان بنده نیز به‌عنوان یک افسر ستوان دوم در این جلسه حضور داشتم و چون شرایط خاص و ویژه بود، همه خود را ملزم می‌دانستند که فکر کنند تا راه برون‌رفت از این وضعیت بحرانی آشکار شود؛ از این رو هر یک از افراد تجربیات کار خود با سیستم‌ها و متعاقب آن ایده خود را برای مقابله با تهدید ارائه می‌دادند و چون در این جمع کارکنان بخش فنی هم حضور داشتند، برخی نظرات که زمینه اجرایی نداشت را رد می‌کردند و نظراتی که به لحاظ فنی و عملیاتی مغایرت نداشت را کنار هم قرار می‌دادند؛ که در نهایت با جمع‌آوری نظرات و برآورد‌هایی که صورت گرفت، تصمیم بر این شد که با تاکتیک جدید از سیستم‌هایی که در اختیار داشتیم، استفاده کنیم. ما از زمان شلیک موشک اگزوست تا زمان انهدام آن در سطح آب فقط چهار و نیم ثانیه وقت داشتیم و اگر این زمان کوتاه به پنج ثانیه می‌رسید، دیگر کار تمام شده بود و موشک با یکی از کشتی‌های ما اصابت کرده بود. به یاد دارم که با بکارگیری تکنیک جدید در استفاده از سامانه‌ها، اولین موشک اگزوست را در فاصله زمانی کمتر از چهار ثانیه در ارتفاع دو متری سطح دریا منهدم کردیم و این روند تا انهدام ۱۱ موشک اگزوست رژیم بعثی ادامه پیدا کرد و باعث شد تا امنیت در این منطقه حساس برقرار بماند. هرکدام از این اتفاقات سرآغاز تکوین یک روش و تاکتیک جدید در عرصه دفاع هوایی بود که به ما یاد می‌داد «شاید یک سامانه دارای قابلیت‌هایی باشد که در دستورالعمل استفاده از آن ثبت نشده است» و یا اینکه می‌توان به گونه‌ای دیگر هم عمل و بازدهی لازم را کسب کرد.

تحویل اولین خودرو زرهی AMPV به ارتش آمریکا شرکت BAE Systems اولین خودروی چند منظوره زرهی (AMPV) که باید به ارتش ایالات متحده امریکا تحویل شود ، را به نمایش گذاشت. خودروهای زرهی AMPV جز یکی از برنامه های مدرن سازی ارتش آمریکا به حساب میاید. مدیر برنامهAMPV در شرکت BAE Systems گفت: "نهایی کردن اولین نمونه AMPV برای تحویل ، نقطه عطفی برای این برنامه و ارتش ایالات متحده امریکا است." AMPV برای پاسخگویی به مأموریت های ارتش در تیم های رزمی تیپ زرهی (ABCT) و برای جنگ های نوین آینده طراحی شده است. خانواده AMPV که توسط ارتش به عنوان یک اولویت اصلی برای حفاظت و بقا انتخاب شده است ، ناوگان بسیار زنده و متحرک از وسایل نقلیه را در اختیار ارتش قرار می دهد. خانواده AMPV قرار است جایگزینی برای نفربرهای زرهی قدیمی M113 ارتش آمریکا باشند. با توجه به قرار داد ارتش امریکا با BAE Systems بیش از 450 دستگاه از خودروهای AMPV ساخته و تحویل ارتش امریکا خواهد شد. AMPV در نقش خودرو فرماندهی اولین وسیله تحویل شده و سنگ بنای استراتژی نوسازی شبکه ABCT ارتش امریکا است. این مدل با بهره گیری از افزایش ابعاد بدنه، حفاظت ، قدرت، قابلیت خنک ساز ی، انعطاف پذیری بالا و ظرفیت فرماندهی، کنترل، ارتباطات و قابلیت های رایانه ای که فراهم می کند موجب تسهیل فرمان ماموریت دیجیتال در میدان نبرد خواهد شد. انواع دیگر در خانواده AMPV ارتش امریکا عبارتند از: GPV : در نقش یک نفربر زرهی MV : در نقش خمپاره انداز جهت پشتیبانی در عملیات تهاجمی سریع AMEV : امکان درمان فوری یا جا به جایی زخمی ها در میدان نبرد AMTV : یک اتاق عمل کوچک سیار جهت مراقبت های ویژه از سربازن زخمی اولین خودرو زرهی AMPV اماده تحویل به ارتش امریکا در نقش فرماندهی پ. ن : ارتش امریکا به سرعت در حال نوسازی و یا بروز رسانی خودروهای زرهی خود است و برنامه های گسترده و متنوعی را دنبال میکند طرح های مانند به خدمت گرفتن جدیدترین نسخه تانک های ابرامز، به خدمت گرفتن یک تانک سبک ، به خدمت گرفتن نفربرهای دوزیست ACV، به خدمت گرفتن نسخه جدید خودروهای رزمی برادلی یا یک جایگزین برای آنها ، تحقیق و توسعه بر روی نسل بعدی خودروهای رزمی NGCV

تصاویر نمایشگاه نهضت قطعه‌سازی سری اول- خبرگزاری میزان (منبع) سری دوم- خبرگزاری ایسنا (منبع) سری سوم- خبرگزاری ایرنا (منبع) سری چهارم- خبرگزاری مهر (منبع) تصاویر تسنیم تکراری به نظر می‌رسیدن. به جز این سه تا ببخشید اگر این‌ها هم تکراری بود) (منبع)

در تهاجم چند شب پیش صهیونیستها به جنوب لبنان در مدت شاید کمتر از یک ساعت بیش از دویست گلوله خمپاره و بمب آتش زا و تعداد زیادتری منور و چند ده راکت به یک فضای محدود شلیک کردند. و این فقط یک توان محدود بود قطعا از توان صهیونیستها که در شمال مستقر کردند. از توپخانه و تانکها و راکت اندازها تا بالگردها و نیروی هوایی. منظور اینکه دورانی که مقاومت در فاصله نزدیک به مرزها بخواد وارد بشه و عملیات کنه با تسلیحات با برد زیر ده کیلومتر گذشته چون چنین محدوده ای در کسری از ساعت تبدیل به یک زمین سوخته میشه توسط دشمن و برای نیروها فوق العاده خطرناک هست. نیروهای مقاومت چه در تسلیحات ضد زره و چه موشکی و دورایستا و پهپادی باید تا حد امکان به تجهیزات دوربردتر در عین سادگی و سبکی و قابل حملی مجهز بشند. کارشون در برابر یک دشمن تا دندان مسلح بسیار دشوار هست با انواع تسلیحات سوپر مدرن و متنوع که خیلی از ارتشها شاید اصلا به سمتش نرفتند. اصولا هرچند در برخی تسلیحات اینده نگری برای کاربرد توسط مقاومت هم دیده میشه، ولی به نظر در کشور بخشی از تولیدات صنایع دفاعی صرفا باید برای مقاومت و ویژگی های میدان نبرد اونها طراحی و تولید بشند.

بازدید اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی از هواپیماسازی هسا (دوشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۷) دانلود یکجا تصاویر: https://www.icana.ir/Fa/File.ashx?NewsID=416008 منبع تصاویر https://www.icana.ir/Fa/News-Picture/416008/بازدید-اعضای-کمیسیون-امنیت-ملی-و-سیاست-خارجی-از-هواپیماسازی-هسا

نمیدونم برنامه های تولیدی تلویزیونی چقدر در ارتباط هست با مجموعه ها ولی دیروز برنامه ای از روابط عمومی مجموعه در مورد این رزمایش پخش شد که چیز جدیدی نداشت ولی چند مورد بود که معلوم نیست بر مبنای اطلاعات رسانه ها بود (یک گردهم آوری مطبوعاتی) یا از خود مجموعه. یکی اشاره به موشک بدون بالک که از زیر خاک شلیک شد و تاکید بر ناشناس بودن و جدید بودن این موشک. و دیگری هم تصویری باز از اصابت یکی از کروزها که جالب بود در دو مرحله ارتفاع کم کرد و واقعا نزدیک به سطح در مرحله آخر برخورد کرد. یکبار چند صد متر مانده به هدف ارتفاع کم کرد و وقتی بسیار نزدیک شد ابتدا یک اوج گرفت و شیرجه زد کاملا به انتهای سطح روی آب بدنه. مورد دیگه ای هم بود که اشاره کرد راوی اطلاعات که در این رزمایش هم در اصابت برخی از کروزها و هم پرتابه های پهپادی که به نزدیکترین مکان به پل فرماندهی برخورد کنند و از طرفی از موشکهای بالستیک ( خودش اشاره کرد که با توجه به سامانه های دفاعی خود ناو و پرنده های پوشش دهندش کروزها امکان اصابتشون خیلی سخت هست ) به عنوان تمام کننده نام برد که در فاز اخر شلیک میشن. البته یک مورد دیگه هم بود که اشاره میشد در حال حاضر ناوها در شرایط حساس از خلیج فارس کامل خارج میشند و حداقل در فاصله 600 کیلومتری از سواحل ایران قرار میگیرند.

رنگ موشک شلیک شده در رزمایش پیامبر اعظم ۱۴ جالبه رونمایی موشک دزفول سال۹۷ همین رنگ خاکستری البته چیز قابل استنادی نیست ؟ البته سرجنگی هم شباهت هایی دارد با سرجنگی موشک ازمایش شده

ناو ابی-خاکی بالگردبر چینی تایپ-075 اماده برای انجام ازمایش های دریایی براساس تصاویر جدید منتشر شده از منابع محلی اولین ناو ابی-خاکی چینی از کلاس تایپ-075 از سوی ارتش چین برای انجام ازمایش ها وتست ها در شرایط واقعی در دریا اماده میشود .این کلاس جدید از شناورهای ارتش چین از سپتامبر 2019 به بیرون از تاسیسات خشکی در شهر شانگهای چین انتقال پبدا کرده است.این شناور با دارا بودن قابلیت افزون برای نشست و برخواست بالگردها و پوشش وسیع اسمان نشان از تغییر گسترده رویکرد در ارتش چین دارد.درباره تایپ-075 و ویژگی های ان شایعات مختلفی منتشر میشود از جمله اینکه این ناو از قابلیت EMALS یا پرتاب کننده الکترومغناطیسی برای پرتاب پرنده های بدون سرنشین برخوردار است ویژگی که هنوز باید با احتیاط درباره ان صحبت کرد. این ناو احتمالا تعداد قابل توجهی بالگرد ترابری چینی Z-8 یا همان نسخه چینی از بالگرد فرانسوی Super Frelon را در خود جای میدهد البته این تنها گزینه موجود برای این ناو نمیباشد بالگرد توانمند چینی Z-20 یا همان نسخه چینی از بالگرد ترابری سیکورسکی S-70 Black Hawk از دیگر بالگردهای قابل حمل توسط ان میباشد.بالگرد ضد زیردریایی Ka-27 وهمچنین بالگرد تهاجمی Z-10 از گزینه های تقریبا قطعی خدمت بر روی این ناو میباشند. چین برنامه ای برای به خدمت گرفتن 3سه فروند از این ناو را در دستور کار خود قرار داده است که در حال حاضر دو ناو در مراحل پایانی ساخت برای ورود رسمی به نیروی دریایی این کشور قرار دارند. مقایسه ای میان این ناو چینی با وزن 35000 تن و طول 237 متر با نمونه هایی چون میسترال فرانسوی و یا Wasp امریکایی

باتشکر از مقاله خوبتان بصورت واضح پیشرفت در جنگ الکترونیک سریع بوده و دشمن با دست پر جلو می آید در این بین چه اقداماتی می توان انجام داد؟ بعضی اقدامات پسیو و دفاع غیر عامل هست و بعضی از نوع تکنولوژی و فناوری الکترونیک در مورد اقدامات دسته اول و پسیو - سیستم های دریافت و راداری پسیو - موشک های شلیک کور - کابل های فیبر نوری برای ارتباطات - سیستم های بصری و حرارتی - شنود و نظارت مداوم بر نیروهای دشمن - مطالعه روی روش های اسرائیل در جنگ الکترونیک در سوریه در مورد اقدامات دسته دوم و فناوری پایه - رادارهای ترکیبی برای تشخیص اهداف واقعی و کاذب - مقاوم سازی سیستم ها در خصوص فیلتر امواج کاذب - سیستم های اخلالگر ماهواره و جی پی اس - اخلال متقابل، نمایش همان تکنیک علیه مولد اخلال - قطع ارتباط سیستم مدیریت مرکزی مثل آواکس ها - موشک های ضدرادار

سوخو تی 50 - پکفا اینفوگرافی پکفا بیشتر از اینکه راهنما در مورد چگونگی توسعه پکفا باشد، بیشتر تولید کننده ابهام هست. مشخص نیست این طرح بر اساس فروش واقعی طراحی شده است یا بر اساس یک بازاریابی آینده نگرانه حضور اسم هند با توجه به تجربه سوخو 30 چیز عجیبی نیست ولی حضور اسم دو کشور کره جنوبی و ایران این حدس را قوی می کند که طراحی بیشتر دنبال بازارهای احتمالی برای این پرنده بوده است ولی این قضیه برای دوست داران بهبود شرایط نیروی هوایی به عنوان دلیلی بر فروش پکفا تلقی شده و شایعه ها را تقویت کرده است. ولی باز هم در این طرح جسورانه فروش زیادی برای ایران دیده نشده است در حالی که برای هند تولید و مونتاژ در خاک هند دیده شده است.

متاسفانه این طور نیست و مشتری های خارجی هم هنوز در حال تحویل و یا سفارش جدید خانواده پهپادهای RQ-4 هستند. جدید ترین سفارش پهپاد خانواده RQ-4 در سال 2020 مربوط به کشور استرالیا هست. این کشور با عقد یک قرار داد با شرکت آمریکایی نورثروپ گرومن قرار است در مجموع شش فروند پهپاد شناسایی MQ-4C را دریافت کنند. اولین پهپاد MQ-4C استرالیا در اواسط سال 2023 به این کشور تحویل میشود و قرار است تا اواخر سال 2025 تمامی پهپاد ها به طور کامل عملیاتی شوند. این پهپاد ها در پایگاه ادینبورگ واقع در استرالیا جنوبی مستقر خواهند شد تا در کنار هواپیما های شناسایی P-8A فعالیت کنند. ارزش این قرار داد 5 میلیارد دلار است. در هفته های گذشته نیز کره جنوبی تعداد پهپادهای RQ-4 سفارش داده شد در سال 2014 را تحویل گرفت. کره جنوبی به دلیل برخی حساسیت ها و به دلایل امنیتی تعداد پهپادهای تحویلی را اعلام نمی کند.

یکی گفته که اولین استفاده از پایگاه شاهرود هست. به امید رسیدن به مدارات بالاتر، بردهای بیشتر موشک ها، تکنولوژی های بالاتر ماهواره ها و تکنولوژی ضد ماهواره.

ماهواره بر قاصد کاری که سیمرغ نتوانست انجام بده را تا الان انجام داده و برای اولین بار به مدار 425 کیلومتری رسیدیم. قاصد اولین ماهواره بر(یا موشک) سه مرحله ای موفق ایران هم هست. نکته ی جالب هم متوجه نشدن غربی ها از پرتاب شدن این ماهواره هست در حالی که پرتاب سیمرغ را از چند روز قبلش اعلام می کردند و دنبال جنجال هم بودند.

تامکت های پارسی ..... بدون توقف .... بسوی آینده !!! تهران : نیروی هوایی ایران ( IIAF و IRIAF) در کنار نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، تنها کاربر جنگنده سنگین وزن اف-14 تامکت بشمار می رود که در اوایل دهه هفتاد میلادی ، نزدیک به 80 فروند ( 79 فروند تحویلی ) از این ابر رهگیر افسانه ای را به سازمان رزم خود اضافه نمود تا براساس روایتی که حداقل در میان عموم رایج است ، پدافند هوایی مستحکمی را در برابر جتهای بلند پرواز و سریع السیر میگ-25 فاکس بت فراهم آورد . ازیک نظر ، تامکت در میان جتهای رهگیرغربی ، یک استثناء محسوب میشود ، چرا که در مقایسه با همتایان خود در دهه هفتاد ، سنگین ترین جنگنده ای بود که به بازار صادرات تسلیحات رزم هوایی معرفی گردید ، در حالی که بطور همزمان ،نیروی هوایی ارتش ایالات متحده جتهای ارزان تر و سبک تر اف-15 را بخدمت گرفت و بصورت نسبتا" گسترده ای به سایر ارتشها از جمله نیروی هوایی سعودی و اسراییل نیزصادر شد. تامکت در زمان خود ،بدلیل مسلح شدن به مجموعه ای از حسگرهای قدرتمند و دسترسی به مهمات برد بلند ، یک رهگیر متمایز بحساب می آمد و اگر چه بر اساس ادعای یکسری منابع ، تامکت ها و فینیکس های تحویلی به ایران ، نسبت به همتایان خود در نیروی دریایی ایالات متحده ، در جایگاه پایین تری قرار می گرفتند ( تفاوت ها شامل سرعت پایین تر پردازش کننده رایانه تامکت و همچنین مجموعه صندلی پران . م ) اما نیروی هوایی ایران ، هنوز هم رکورد طولانی ترین شکار تاریخ هوانوردی را در اختیار دارد ( و ظاهرا هم قصدی برای شکستن آن وجود ندارد . م ) براساس اطلاعات مندرج در منابع هوانوردی غربی ، تامکت های نیروی هوایی ایران ، علیرغم محدود بودن دسترسی به قطعات حیاتی و مهمات کافی ، یک تنه ، نزدیک به 150 فروند از هواگردهای بال ثابت ، بالگرد وحتی موشکهای کروز ضد کشتی (شامل نمونه های ساخت اتحاد شوروی سابق و فرانسه ) را پایین کشیده و مزیت پراهمیت و قاطع وجود پتانسیل درگیری فامد ( فراتر از میدان دید ) را بخوبی به نمایش گذاشتند ، در حالی که بطور همزمان ، نیروی هوایی اتحاد شوروی نیز با الگوگیری از این قابلیت ، مشغول توسعه نسل جدیدی از رهگیرهای فراصوت خود بود که بعدها با شناسه MIG-31 فاکس هاوند معرفی گردید . در واقع ، تامکت، نخستین جنگنده نسل چهارمی بشمار می رفت که به یک درگیری تمام عیار وارد گردید وهنوز نیز در خدمت قرار دارد . در حالی که پیش بینی ها ، حاکی از آن است که نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF) احتمالا" از اکتبر 2020 بتدریج هواگردهای رزمی چینی یا روسی را وارد خدمت فعال خود خواهد کرد ، تحلیلگران معتقدند که تامکتهای ایرانی همچنان ، در کنار جتهای جدید ، بخدمت خود ادامه دهند . این دسته از ناظران نظامی براین اعتقاد هستند که کمیت ناوگان تامکت های ایرانی در سالهای اخیر گسترش قابل توجهی داشته ، چرا که نیروی هوایی ایران ، در کنار شرکتهای خصوصی همکار با مجموعه وزارت دفاع این کشور ، با استفاده از فناوریهای جدید در دسترس ،با سهولت بیشتری قطعات مورد نیاز خود را برای عملیاتی نگاه داشتن ناوگان تولید کرده و این مساله به اسکادرانهای ایرانی اجازه داده تا تعداد بیشتری از جنگنده های موجود را از انبارها بیرون کشیده و بخدمت فعال وارد کنند . یک افسر سابق نیروی هوایی ایران ( ظاهرا با اسم مستعار " فرهاد " ) در مصاحبه ای با نشریات غربی اذعان داشته که نگاهی دقیق به پتانسیل رزمی اف-14 های نیروی هوایی ایران نشان میدهد که فرماندهان این نیرو توجه خاصی به توسعه توانایی های تامکت ، بخصوص در تسلیح آن به مهمات دوربرد و کوتاهبرد دارند . به گفته این افسر سابق نیروی هوایی ، خدمه تامکتهای ایرانی اکنون پتانسیل کاملی برای کشف اهداف متخاصم از فاصله 100 مایلی و انهدام آن برخوردارند و این به معنای آن است که سامانه رادار و کنترل آتش ( AWG-9) همچنان قابلیتهای خود را حفظ نموده ( با تشکر فراوان از پرسنل جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش و وزارت دفاع . م ) ، در حالی که شایعاتی ( در خصوص بهبود توانایی کشف این رادار برضد اهداف پنهانکار .م ) در سالهای اخیر منتشر شده است . این خلبان سابق معتقد است که کیفیت آموزش در اسکادران های اف-14 به اندازه ای است که یک ستوان تازه کار تنها پس از 100 ساعت پرواز ، قابلیت ورود به یک داگفایت نفسگیر را داشته ، بطوریکه با بالا دادن دماغه تامکت با زاویه 75 درجه ، بنک زده ( چرخش حول محور طولی ) و حریف را با مهمات کوتاه برد سایدویندر منهدم کند . بااین وصف ، تامکتهایی که در دهه هفتاد به ایران تحویل شده اند ، از گونه A بوده وقابل مقایسه با تامکتهای سری D که درسال 1991 در عملیات طوفان صحرا وارد عمل شدند ، نیستند . تامکتهای سری D را برخی ناظران حوزه هوانوردی ، حتی از جدیدترین جنگنده هایی که هم اکنون در خدمت قرار دارند ، توانمندتر ارزیابی می کنند ،اما هزینه بالای نگهداری و قابلیتهای به نسبت محدود هوا به زمین ( و ایضا" دستهای پشت پرده کارتل های اسلحه سازی .م ) با عث شد تا این پرنده در سال 2006 از خدمت نیروی دریایی خارج گردد . در این میان ، برخی از افسران ارتش ایالات متحده معتقدند که بازنشستگی اف-14 ها ، قابلیت ناوگروه های هواپیما بر را در دفاع از خود ، بطور کامل بخطر انداخته است . اما در این سوی جبهه ، نیروی هوایی ایران بدلیل ارزان بودن نیروی کار و هزینه پایین تولید قطعات ، بخوبی بر مشکلات ناشی از پیچیده گی خارج از تصور عملیاتی نگاه داشتن ناوگان تامکت ، برآمده ، هر چند این تحلیل نیز وجود دارد که تامکتهای ایرانی ، به اندازه همتایان سری D خود توانمند نیستند ، اما نیروی هوایی ایران ، بنا برنیازهای روز افزون خود برای پاسداری از مرزهای هوایی اش ، تمامی جتهای موجود خود را ارتقاء داده و این توانایی های قابل توجهی را به باقی مانده جنگنده های موجود اعطاء نموده است . ناظران نظامی معتقدند که باقی مانده موشکهای فینیکس موجود ، بتدرج از خدمت خارج شده و به جای آن ، مهمات فکور-90 با برد ادعایی 300 کیلومتر به مهمات استاندارد تامکت تبدیل شده است . این مساله در کنار تجهیزاین هواگردها به حسگرهای جدید و سامانه های جنگ الکترونیک بومی ، نیروی هوایی ایران را قادر می سازد تا با اطمینان خاطر بیشتری از آسمان ایران دفاع کند . پی نوشت : بن پایه صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

کنسول خدمه ناوبر / بمب انداز بمب افکن بی-52 رزمایش پرچم قرمز

خانواده پلنگ های وحشی تصویر بالا بخشی از خانواده خودرو های زرهی است که براساس تانک لئوپارد-2 ساخته شده اند. به ترتیب از چپ به راست 1_ خودرو بازیابی زرهی (مدل Bergepanzer 3 Buffel) 2- تانک اصلی میدان نبرد( مدل Stridsvagn 122 ) 3- خودرو رزمی مهندسی ( مدل Kodiak ) 4- خودرو پل گذار ( مدل Leguan ). تجهیزات فوق همگی متعلق به ارتش سوئد هستند. این تصویر بار دیگر نشان میدهد تانک اصلی میدان نبرد مدرن به تنهایی کافی نیست و یک ارتش زمینی کارآمد نیازمند طیف گسترده ای از خودروهای مهندسی برای حرکت، پیشروی و ثبیت در میدان نبرد است.

نفس های آتشین اژدهای چینی پیشرفت در توربوفن های چینی ، کاهش وابستگی به پیشرانه های روسی باورود بخدمت جت پنهانکار چینی جی-20 در بهار 2017 ، نیروی هوایی این کشور ازهواگرد سرنشین دار برتری هوایی نسل پنجم محصول شرکت چنگدو رونمایی نمود که از یک نظر تنها جت رزمی نسل پنجم با قابلیت پنهانکاری خارج از ایالات متحده بشمار می آمد که درواقع به سمبلی برجسته از تولید هواگرد های نظامی در شرق آسیا تبدیل گردید .این جت رزمی که در حقیقت امر یک جنگنده برتری هوایی سنگین وزن محسوب میشود ، بنا بر برخی تحلیل ها قرار بود تا جانشین جت J-11B شود که در دهه گذشته ، استخوان بندی اصلی ناوگان نیروی هوایی چین را تشکیل میداد و بعنوان گونه آنالوگ از جنگنده اف-22 نیروی هوایی آمریکا با همان نقش محوله به رپتور نیزمحسوب میشد ، گردد . با این وجود و علیرغم اینکه طراحان جی-20 در تلاش بودند تا آخرین فناوری های توسعه یافته یا مکتسبه از حسگرها تا تسلیحات را بااین طرح تطبیق دهند و در کنارآن از همه تجارب موجود برای طراحی پیکربندی هوایی ( AIR-FRAME) با هدف کاهش سطح مقطع راداری استفاده نمایند ، اما یک کمبود قابل توجه همواره تولید این گونه جدید را با دشواری روبرو نموده بود و آن اتکاء غیر قابل اجتناب جی-20 به پیشرانه های روسی AL-31FM2 بود . راست : AL-31FM2 .... چپ : WS-10A این پیشرانه ها برای نخستین بار درسال 2014 به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شدند تا بر روی جت ضربتی نسل ++4 سوخو-34 مورد استفاده قرار گیرند . این پیشرانه که درواقع مشابهت بسیار زیادی با پیشرانه AL-41F-1 جت سوخو-35 داشت ، به چین صادر شد ، در حالی که با تغییر در یکسری از مشخصات ، قدرت رانش بیشتری را در اختیار نیروی هوایی این کشور می گذاشت . با توجه به این محدودیت، شرکتهای چینی از همان زمان تلاشهای گسترده ای برای توسعه موتور بومی به منظور استفاده در جی-20 را در دستور کار خود قرار دادند که درنهایت به دو محصول WS-10 و WS-15 منتهی گردید . راست : WS-15 ..... چپ : ساترن AL-41F1A در واقع ، فلسفه توسعه پیشرانه WS-10 را میتوان در هدف چینی ها برای تولید انبوه جتهای نسل چهار برای نیروی هوایی بخصوص جتهای تک موتوره سبک J-10B و همچنین جنگنده های چند ماموریته سنگین تر دو موتوره J-15 جستجونمود . در این فرآیند ، پیشرانه WS-10B تولید شد که نسبت به گونه های اولیه ، پیشرفت قابل ملاحضه ای را بخود میدید و به همین دلیل در سال 2019 تصمیم براین شد تا این موتور به برنامه جی-20 اضافه گردد . به اعتقاد ناظران نظامی ، این پیشرانه چینی ، قابیلتهای مشابهی را در مقایسه با پیشرانه های روسی AL-31FM2 از خود نشان می دهند و همین امر نیز باعث میشود تا این تحلیل بوجود آید که بتدریج تمامی اسکادرانهایی که قرار است به جی-20 مجهز گردد ، از پیشرانه های بومی استفاده نمایند . نسل بعدی این موتورها ، یعنی WS-10G براساس گزارشهای موجود 9درصد قدرت رانش بیشتری را در کنار وجود قابلیت بُردار رانش در اختیار کاربر می گذارند . به اعتقاد تحلیلگران حوزه هوایی ، عملیاتی شدن این پیشرانه قدرتمند ، گامی قابل ملاحضه برای ارتش چین در میدانی که برای مدتهای طولانی درآن دچار عقب ماندگی شده بود ، محسوب می شود ، جایی که درآن روسیه و ایالات متحده ، به بازیگران یکه تاز تبدیل شده اند . سمت راست : اف-135 .. سمت چپ : اف-119 در کنار گونه های متنوع از پیشرانه WS-10 ، چینی ها در حال حاضر یک موتور به مراتب پیشرفته تر را تحت شناسه WS-15 در دست توسعه قرار داده اند . به گفته منابع اطلاعاتی ، این پیشرانه جدید احتمالا ازفناوری هایی فراتر از طرح های گذشته چینی و فعلی روسی قرار داشته و بنابر برخی گزارشها ، شباهت بسیار زیادی به پیشرانه های F-119 و F135 که به ترتیب متعلق به جتهای اف-22 و اف35 هستند را خواهند داشت و حتی به اعتقاد برخی تحلیلگران ، کارآمد تر از این دو موتور می باشند . اخبار موجود نشاندهنده آن است که این موتور وارد مراحل تست نهایی شده ولی هنوز از اطمینان پذیری کافی برای استقرار در خط مقدم برخوردار نیست . بااین وصف ، انتظارمی رود که ادغام این پیشرانه با جتهای جی-20 در اوایل سال 2020 صورت گیرد و این به معنای ورود جی-20 به یک سطح رزمی بالاتر به منظور ایفای نقش برتری هوایی است . این در حالی است که چینی ها درصدد هستند تا فناوریهای جدید تری نظیر موشکهای هوابه هوای فراصوت و سامانه های ارتباط داده ای امن تر را در آینده بهاین جت نسل پنج اضافه نمایند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : چین بنا بر تحلیل این متن ، برای پوشش ضعف خود در حوزه پیشرانه های هوایی ، بسمت روسیه حرکت کرد تا درمیان مدت ، دچار ضعف در حوزه قدرت هوایی نگردد و همزمان با سرمایه گذاری ، توسعه پیشرانه های بومی را در دستور کار خودش قرار داد . به شکل قطع ، اگر چینی ها لجوجانه سعی می کردند تا قدرت هوایی را فدای توسعه موتور بصورت بومی در درازمدت کنند ، در حال حاضر حرفی برای گفتن در حوزه هوایی نداشتند ولی تصمیم گیری منطقی در کنار نگاه درست به قدرت هوایی باعث شد تا در عین کمک گرفتن از روسها ، توان بومی خودشان را در حوزه گلوگاهی موتور ، متحول کنند .

متشکرم https://www.aparat.com/v/j5lJI

هدایت ماهواره‌ای شاهد 129 درنمایشگاه "اقتدار 40" نسخه‌ای از پهپاد شاهد 129 به نمایش گذاشته شد که در این نسخه یک برآمدگی در پیشانی شاهد 129 مشاهده می‌شد. این برآمدگی ظن هدایت ماهواره‌ای شاهد را تقویت کرد.بعدا با انتشار یک کیلیپ ویدیوئی از این پهپاد این ظن به یقین تبدیل شد. احتمال زیاد این نسخه از شاهد 129 طبق اعلام قبلی 3000 کیلومتر برد داشته باشد. اما سوال این است برای هدایت شاهد 129 از چه سامانه ماهواره‌ای استفاده می‌شود؟ چند سال پیش مشرق نیوز اعلام شد که ایران برای استفاده از خدمات سیستم "بیدو" قراردادی را با چین امضا کرده است که طبق این قرارداد، کشور چین یک ایستگاه زمینی برای استفاده از این سامانه در ایران تاسیس کند. و اخیرا بنا به گفته منابع غیر رسمی، ایران از گلوناس روسی برای هدایت بمب‌های هواسر "یاسین" استفاده می‌کند. در نتیجه امکان استفاده از هر دو سامانه روسی و چینی را برای هدایت شاهد129 می‌توان پیش‌بینی کرد. منبع تصاویر: سهیل اسماعیلی

ممنون خود نویسنده نوشته بود موشک قاره‌پیما و من هم فقط ترجمه کردم. هرچند که موشک قاره‌پیما نداریم. سعی کردم تاجایی که امکانش هست خود متن رو ترجمه کنم و توش دست نبرم.

اگه تا 10 سال دیگه پروژه های بومیمون هنوز راه نیوفتاده باشه باید بریم بمیریم دیگه اعراب بیان دوباره ایران رو اشغال کنن بهتره حداقل از منابع مملکت درست استفاده میکنن

اولا تمام پرتاب های موشک ها و ماهواره برها بعد تصویب در شواری عالی امنیت ملی به امضا رهبری میرسد دوما تمام بخش ساخت ماهواره بر و پایگاه های پرتاب در دستان نیرو مسلح و وزارت دفاع ثالثا خود نیرو های مسلح به عنوان بزرگترین مصرف کننده تصاویر ماهواره ای و ارتباطات ماهواره ای علاقه ندارد برای سرمایه گذاری احتمالا پورسانت خوبی خرید تصاویر ماهواره از چین و روسیه دارد احتمالا پکیج خریدشون شامل رهگیری سیگنالaisکشتی ها و مکانیابی سینگال رادیویی بررسی سطح محصولات کشاورزی و منابع ابی و ذخایر مخازن نفتی و..... هرچند نهاد مثل سازمان نقشه برداری نیروهای مسلح نقش عظیمی در ناهنجاری و عدم رعایت پدافند غیر عامل در شهر سازی و توسعه صنعتی کشور توسعه راهها زمینی هوایی دریایی دارد . اخر هم نقش افرادی چون سردار حاجی زاده سردار سالمی دوایر بازرسی و ایمنی محیط کار در ستاد کل دارند در انفجار های بیدگنه و اصفهان و ماجرای زدن هواپیما اکراینی داشتند شما دید جانمایی غلط سایت تحقیقاتی پدافند هوایی سپاه چه حادثه ای افرید در کنار فرودگاه امام خمینی تا حتی سایت خجیر و پارچین در صورت انفجارشون چه عواقبی برای مردم تهران و حومه خواهد داشت . تا به معنی واقعی سایت بسیار نا ایمن بیدگنه که به درستی طراحی نشد با فاصله مناسب ساختمان ها از تا ایجاد خاکریز های بلند در دور ساختمانتا بتوانه انفجار مهار کنه و از صدمات جانی مالی بکاهد تقریبا پروژه شهید طهرانی مقدم از اوائل دهه ۸۰ شروع شده احتمالا اقای سلامی رئیس نیرو هوایی سپاه در جریان بوده تا اواخر چند هفته قبل از انفجار از بازدید سردار عزیز جعفری و حاجی زاده ایمنی به سخره گرفتن میشه ده سال عقب افتادگی اقایون بیشتر دنبال عکاسی بودن تا حفظ امنیت جانی دانشمندان موشکی در محیط کار در هر صورت اقایون برنامه موشکی و فضایی بطور کامل سیاسی کردند با راهبرد امنیت تکی بعدی خودشون که همه چیز در موشکی سرمایه گذاری کردند باعث خوش خدمتی به امریکا اسرائیل در جهت اجماع سازی علیه ایران و ایجاد حاشیه امن برای برنامه های موشکی اسراییل عربستان ترکیه امارات و پاکستان شدند الان وضعیتی داریم حداکثر زمان پنهان موندن برای نیروهای مسلح ایران از چشم ماهوارهای مختلف حریف بین۱۰تا ۳۰ دقیقه است این در حالی جمهوری اسلامی تنها یک ماهواره ساده به اسم نور در فضا دارد ان هم نسبت به ماهواره های امریکا و اروپایی و شرکت خصوصی شون و شرکت ایمج ست و سری افق ارتش اسراییل تا ماهواره نظامی و تصویر برداری ترکیه امارات عربستان مصر اذربایجان پاکستان و... هیچ است پی نوشت یکی از حوزه هایی که منافع بسیار داره در بخش فضا حوزه ارتباطات و مخابرات معلومه دست کیه