به نام خدا نیروی هوایی روسیه، مقر گروهک فیلق‌الشام رو در حوالی ادلب در حالی که در حال اجرای رژه بودند، بمباران کرده (احتمالا یاد رژه و دانشکده آموزش نظامی زهران علوش افتاده باشید) و تلفات بالایی به این گروهک وارد کرده. به گفته گروهک فیلق‌الشام ۷۸ نفر کشته و بیش از صد نفر زخمی شدن که البته احتمالا تعداد کشته‌ها بیشتر هم خواهد شد. چند روز پیش هم خبری مبنی بر حمله موشکی دقیق به تاسیسات نفتی غیرقانونی در جنوب جرابلس منتشر شد. این هم عکسی منتسب به گروه جبهه مردمی آزادی بخش فلسطین (اختصارا PFLP). اسلحه ایرانی صیاد در دست این عضو از گروه یاد شده. منابع: کانال‌‌های تلگرامی @iswnews و @syriankhabar و @partisan2015

بنام خداوند بخشنده مهربان     با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مار ماهی دریای خزر (بررسی نیروی دریائی جمهوری آذربایجان)       پیش از این و در قالب تاپیک کوسه های اقیانوس هند ، به خطرناک ترین و قدرتمندترین نیروی دریائی همسایه در آب های جنوبی کشور عزیزمان پرداختیم. در این تاپیک قصد داریم به یکی دیگر از نیروهای دریائی زهردار کشورهای همسایه بپردازیم. شاید در وهله اول ، امکانات و تجهیزات نیروی دریائی آذربایجان جدی و موثر به چشم نیاید. اما باید به این نکته اساسی توجه نمود که بخاطر بسته بودن محیط پیرامونی دریای کاسپین و عدم امکان انتقال ناوگان از آبهای آزاد به این دریا ، می بایست که توان دریائی کشورهای حاشیه این دریا بصورت ویژه و خاص مورد توجه قرار بگیرد. با توجه به صلاحدید دوستان عزیز بخش نیروی دریائی، تصمیم گرفتم که یک تاپیک تخصصی در مورد آشنائی با نیروی دریائی آذربایجان ایجاد کنم. تا در اینجا ضمن بررسی مختصر انواع تسلیحات و واحدهای گوناگون این نیروی دریائی ، از نقطه نظرات دوستان عزیز در خصوص قدرت دریائی همسایه شمالی و راهکارهای مقابله با آن بیشتر و بهتر مطلع بشویم. امیدوارم که حاصل این زحمات در نهایت مورد پسند دوستان واقع بشود.     تاریخچه : قدمت تشکیل این نیروی دریائی به 5 آگوست 1919 بر میگردد. یعنی زمانی که نیروی دریائی جمهوری دموکراتیک آذربایجان با اتکاء به میراث نیروی دریائی سلطنتی روسیه و با بهره گیری از دارائی های بخش آذربایجانی دریای طبرستان این نیرو ، توسط جمهوری دموکراتیک آذربایجان تأسیس و تشکیل گردید. این نیرو در آنزمان دارای شش کشتی و ناو جنگی بود.       پس از استقرار و تثبیت حکومت اتحاد جماهیر شوروی در خاک آذربایجان ؛ این نیروی دریائی تحت سیطره و تسلط نیروی دریائی شوروی قرار گرفت.         در سال 1991 ، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، ناوگان ارتش سرخ مستقر در آذربایجان ، مابین جمهوری آذربایجان و جمهوری فدراتیو روسیه تقسیم گردبد.   در جولای سال 1992 ، ناوگان آذربایجانی ، برای اولین بار آبهای ساحلی این کشور را تحت لوای قوانین مرتبط با استفاده از حق حاکمیتی نظیر پرچم آذربایجان و ... قرار دادند.     با توجه به فرمان حیدر علی اف ، رئیس جمهور آذربایجان ، روز 5 آگوست هر سال ، بعنوان روز نیروی دریائی آذربایجان اعلام شده است.   تا به امروز ، نیروی دریائی آذربایجان ؛ دومین نیروی دریائی دریای کاسپین پس از نیروی دریائی روسیه نامیده می شود.     در خلال سالهای 2001-2002 تغییرات ساختار نیروی دریائی آذربایجان ( Azeri Navy ) صورت پذیرفت و این نیرو به دو بخش "ناوگان دریای خزر" و "گارد ساحلی " تقسیم گردید.   با حکم رئیس جمهور آذربایجان ، آدمیرال شاهین سلطانف ، فرماندهی نیروی دریائی آذربایجان را بر عهده دارد.       نیروهای ویژه (تکاوران) نیروی دریائی آذربایجان :   نیروی دریائی جمهوری آذربایجان ، در سال 2001 ، با همکاری و کمک نیروی دریائی ترکیه ، یک واحد "نیروهای ویژه" را برای خود تأسیس نمود.       با توجه به ارتباط دائمی و آموزشی که ایجاد شده است ، به احتمال فراوان ، تکنیک های آموزشی و ساختار تشکیلاتی این نیرو ، الگو پذیرفته از نیروهای ویژه ترکیه ( Su Alti Taarruz ) و همچنین نیروهای ویژه ایالات متحده آمریکا ( United States Special Forces ) می باشد.     در سال 2004 ، یک تیم عملیاتی  نیروهای سیلز آمریکائی ( U.S. Navy SEAL ) مستقر در پایگاه آبی- خاکی ویرجینیا ، برای انجام تمرینات مشترک و برگزاری مانور مشترک با واحد 641 نیروهای ویژه تفنگداران دریائی آذربایجان ، در این کشور مستقر گردید. محل استقرار این نیرو ، پایگاه دریائی حومه باکو می باشد.       در پایان این مانور ، ارزیابی صورت پذیرفته از نیروهای ویژه آذربایجانی ، توسط سرفرماندهی نیروی دریائی آمریکا ، بعنوان "یک نیروی ویژه جدید و تأثیرگذار و قابل توجه" ارزیابی گردید.     در سال 2005 ، "بخش دریائی بلک واتر" آمریکا ( Blackwater ) قراردادی را با نیروهای ویژه آذربایجان منعقد نمود تا دوره های آموزشی ویژه برای "بازرسی دریائی" و "توقیف محموله های ممنوعه در دریا" را برای این نیرو ، برگزار نماید.         ادامه دارد ...   ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : در ادامه و اگر عمری باقی بود ، ضمن معرفی تک تک ناوگان این نیرو ، اطلاعات و تصاویر دیگری نیز از این نیروی دریائی در اخیار دوستان قرار خواهیم داد     ------------------------------ ترجمه و گردآوری : مهران 55 مالکیت معنوی : بازنشر مطالب این تاپیک فقط با ذکر Military.ir به عنوان منبع مجاز است. منبع : ویکیپدیا

چیزی که در جنگ های اخیر دیده شده اسیب پذیری سیستم های پدافند هوایی در برابر حملات پهبادی است. نابودی اس 300 ارمنی با پهبادهای اذربایجان. نابودی پانتسیرهای روسی در لیبی و سوریه با پهبادهای ترکیه. عدم واکنش پاتریوت های عربستانی در برابر حملات پهبادی به ارامکو. با این حساب نمیشه رو پدافندها در یک جنگ مدرن حساب زیادی باز کرد. کشور ما با توجه به ضعف نیروی هوایی برای دفاع از اسمان کشورمان بر روی پدافند تکیه دارد. البته میتوان فهمید زدن پدافندهای ما با پهباد راحت نیست چون ما معمولا از ترکیب رادارهای مختلف با طول موج های مختلف استفاده میکنیم که با هم شبکه هستند و پهباد راحت نمی تواند از دید انها پنهان بماند ولی به هر حال ظاهرا پدافندها خیلی اسیب پذیر شده اند. اینجا نقش داشتن نیروی هوایی قدرتمند بیشتر مشخص میشه و اینکه اگر جنگی اتفاق بیافتد این ضعف خودش را نمایان خواهد کرد. کشورها میتوانند در جنگ ها پدافند یکدیگر را با پهباد سرکوب کنند و اسمان را برای حملات گسترده جنگنده ها اماده کنند.

ما دو بحث پدافند داریم یکی در عمق که داستان کشته شدن وزیر دفاع آستاراخ رخ نده یکی هم در خط مقدم که داستان تیکه پاره شدن زرهی ارمنستان رخ نده ما در عمق میتونیم خوب عمل کنیم ولی خط مقدم با وجود تهدید های پهپادهای انتحاری و موشکهای هوشمند اسرائیلی داستان فرق میکنه به نظرم باید برای خط مقدم یک جنگال بسیار قوی برنامه ریزی کنیم در غیر این صورت بلایی که سر پیاده نظام ارمنستان و آستاراخ اومد سر ما هم میاد در درگیری نظامی آینده که فکر کنم زیاد دور نباشه

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان سطحی این نیرو دنبال میکنیم.   ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان (بخش اول)   فریگیت Petya-class  : این فریگیت ، بنا به اذعان ویکی پدیای انگلیسی ، ظاهرا تنها فریگیت نیروی دریائی آذربایجان است (البته فعلا). این کلاس از ناوچه 950 تنی که یکی از میراث بجا مانده از دوران شوروی سابق برای جمهوری آذربایجان هست در اواسط دهه 1950 میلادی تحت عنوان " پروژه 159 " طراحی و ساخته شده است.           این ناوچه در اسکله نظامی باکو   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناوچه وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Petya-class_frigate     لندینگ شیپ Polnocny-class : این کشتی آبی-خاکی ، در سازمان رزم نیروی دریائی اتحاد جماهیر شوروی ، بعنوان یک لندینگ شیپ متوسط رده بندی می شود. جمهوری آذربایجان جمعا 6 فروند از این ناوهای 834 تنی در اختیاردارد. ( 2 فروند مدل A و 4 فروند مدل B ).         این ناو آبی - خاکی در اسکله نظامی باکو   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناو آبی-خاکی وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Polnocny-class_landing_ship     ناوچه Osa-class : ناوچه های سبک کلاس اوزا ، در واقع در رده قایق های موشک انداز (missile boat) دسته بندی می شوند. نیروی دریائی آذربایجان سه فروند ناوچه اوزا در اختیار دارد (2 فروند اورا-1 و یک فروند اوزا-2 )           ماکت این ناوچه در موزه نیروی دریائی روسیه   در این انجمن تاپیکی در مورد این ناوچه وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Osa-class_missile_boat     پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به سایر ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت. 

ما همه دلایل ضعف های پدافند عربستان (در کنار نیروی هوایی بزرگ)و ارمنستان( با حضور سوخو۳۰)رو میدونیم و بارها تکرار شده . قیاس مناسبی با پدافند ایران نیست که بسیار گسترده تر و شبکه محورتر و با جزئیات تر است. پدافند ارمنستان و عربستان و سوریه کاملا شلخته و جزیره ای هستند. عربستان کمی متفاوت ولی خب بازم با الگوی اسمان باز چیده شده و البته هنوز درک درستی از حملات احتمالی پهپاد ها و موشک های کروز در عربستان وجود نداشت.تنوع راداری بسیار کم بود. و هزار دلیل دیگه. عربستان ارتشی داره که همه خرید هاش فاز نمایشی داره تا کاربردی! البته منکر بهتر شدن وضع پدافند با حضور نیروی هوایی نیستم اما این همع چیز نیست و اصلا مشکل ما این نیست!. ولی نظرتون رو جلب میکنم به سوخو۳۰ های در فرودگاه خوابیده ارمنستان و یا طیف انبوهی از جنگنده های عربستان سعودی! بهتر بگیم در کل هر نوع دفاعی در مقابل هجوم اسیب پذیر است. هر سپری تاب یک تعداد صربه تبر را دارد. و باید تاکتیک نظامی حمله محور باشه. بقول معروف حمله بهترین دفاع است..

به نام خدا تصاویر و ویدئوهایی که تقدیم می‌کنم مربوط به قبل از آتش‌بس به میانجیگری آمریکاست، مگر مواردی که مشخص شده. رادار و لانچر سامانه پدافندی S300 PS ارمنستان بعد از حملات پهپادی آذربایجان (مربوط به بعد از آتش‌بس) لحظه اصابت پهپاد انتحاری هاروپ به لانچر سامانه S300 PS ارتش ارمنستان (مربوط به بعد از آتش‌بس) امرپ‌های ماتادور آسیب دیده در نبرد قره‌باغ جهت تعمیرات به باکو منتقل می‌شوند. خط تولید پهپاد انتحاری iti Qovan آذربایجان. این پهپاد Orbiter 2M اسرائیلی می‌باشد که احتمالا تحت لیسانس در آذربایجان تولید می‌شود. نیروهای ویژه ارمنستانی در قره باغ وضعیت قره باغ و پیشروی‌های ارتش آذربایجان (به نقل از کانال پارتیزان) اولین مورد تلفات پهپاد TB2 بایراکتار ساخت ترکیه در جنگ قره‌باغ نقشه مناطق درگیر به نقل از تحولات جهان اسلام ویدئوها: https://aparat.com/v/3ziF1 ادامه نبرد در قره‌باغ و حملات پهپادی آذربایجان https://aparat.com/v/5CA04 حملات هوایی به مواضع ارتش ارمنستان https://aparat.com/v/nf6l4 سرنگونی یک فروند پهپاد بایراکتار توسط ارمنستان https://aparat.com/v/WDXEb حمله پهپادیِ ارتش آذربایجان https://aparat.com/v/mDQVC لحظه هدف قرار گرفتن رادار سامانه پدافندی سام سه ارتش ارمنستان https://aparat.com/v/geYZM محدودیت تردد در خطوط مرزی شمال غرب ایران https://aparat.com/v/946ov امرپ Matador نیروهای آذربایجان که با مین برخورد نموده https://aparat.com/v/wTHNg حمله به مواضع ارتش آذربایجان https://aparat.com/v/5dK4D تروریست های سوری در قره باغ https://aparat.com/v/rF76j مشاهده درگیری بین ارمنستان و آذربایجان از داخل ایران چند خبر مربوط به بعد از آتش‌بس: منابع: کانال های تلگرامی @Partisan2015 و @iswnews

آخرین وضعیت نظامی شمال غرب کشور پس از حضور دو فرمانده ارشد نیروهای مسلح (سردار پاکپور و سرتیپ حیدری) به شرح زیر است: ١) اعلام وضعیت آماده باش به تیپ هجومی - تکاوری نزاجا تبریز بعنوان پشتیبانی رزمی ٢) استقرار تیپ تکاوری نزاجا مرند به همراه تیپ پیاده جلفا نزاجا به مرز ارمنستان و باکو ٣) استقرار تیپ متحرک هجومی شمال غرب نیروی زمینی ارتش به مرزهای ارمنستان، باکو، ترکیه و عراق ۴) تقویت مواضع نیروی زمینی ارتش در مرزهای شمال غرب کشور، هم مرز با ارمنستان، آذربایجان، ترکیه و عراق از طرف ارومیه و آذربایجان غربی ۵) استقرار تیپ زرهی شبستر نیروی زمینی سپاه در در مرز خدا آفرين ۶) استقرار لشکر عملیاتی ٢۵ کربلا و اعلام وضعیت آماده باش در مرزهای شمال غربی و هم مرز با ارمنستان و باکو ٧) استقرار دهها دستگاه تانک نیروی زمینی سپاه از دو تیپ زرهی نجف اشرف و رمضان در مرزهای شمال غربی کشور (آذربایجان - باکو) بنا به دستور ستاد کل نیروهای مسلح در صورت تعرض به خاک ایران، نیروی زمینی سپاه تحت فرماندهی قرارگاه منطقه ای حمزه سید الشهداء بعنوان یگان عمل کننده، قرارگاه منطقه ای شمال غرب نیروی زمینی ارتش تحت فرماندهی سرتیپ علی حاجیلو بعنوان یگان پشتیبانی رزمی و نیروی هوایی ارتش در پایگاه شکاری تبریز بعنوان عناصر پشتیبانی هوایی وارد عمل خواهند شد. منبع:کانال آذریها

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان سطحی این نیرو دنبال میکنیم. ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان (بخش دوم) ناوچه گشت ساحلی Stenka-class : این کشتی جنگی کوچک 172 تنی ، یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 5 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. در این انجمن تاپیکی در مورد این کشتی وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Stenka-class_patrol_boat ناوچه گشت ساحلی Svetlyak-class : این کشتی جنگی کوچک 375 تنی ، هم یکی دیگر از میراث بجای مانده از شوروی سابق در نیروی دریائی آذربایجان است. نیروی دریائی آذربایجان 2 فروند از این ناوچه را در اختیار دارد. قایق گشت ساحلی Point-class : قایق 60 تنی پوینت کلاس ، یکی دیگر از شناورهای سطحی نیروی دریائی آذربایجان است که بر خلاف شناورهای قبلی ، ساخته بزرگترین دشمن شوروی ، یعنی ایالات متحده آمریکاست. آذربایجان در سال 2003 ، یک فروند از این قایق ها در اختیار گرفت. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/Point-class_cutter ناوچه گشت ساحلی AB-25-class : قایق گشت ساحلی AB-25 کلاس ( ساخت ترکیه ) هم از دیگر داشته های نیروی دریائی آذربایجان می باشد که در سال 2000 ، کشور آذربایجان 2 فروند از این قایق های 170 تنی را از کشور ترکیه خریداری نمود. در این انجمن تاپیکی در مورد این قایق وجود ندارد https://en.wikipedia.org/wiki/AB-25-class_patrol_craft پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به سایر ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت.

با سلام خدمت دوستان و سروران عزیز میلیتاریست   مبحث بررسی نیروی دریائی آذربایجان را با بررسی ناوگان زیر سطحی این نیرو آغاز میکنیم.   پیشگفتار و توضیح ضروری - متأسفانه یافتن عکس و مطلب مرتبط با زیردریائی (در واقع میدجت) های آذری بسیار کار طاقت فرسائی بود (از بس که مدل این زیردریائی ها عتقیه بود کمتر عکسی از اونها موجود بود :laughing:   :laughing: ) و پس از چند ساعت جستجو ، سرانجام این تصاویر رو تونستم پیدا کنم. پیشاپیش اگر یکی دو تصویر کیفیت لازم رو ندارند ، از شما عزیزان پوزش میخوام.     ناوگان زیر سطحی نیروی دریائی آذربایجان   زیردریائی Triton-1M و Triton-2M : این زیردریائی های فوق سبک (میدجت - آدم کوتوله) ، یکی از میراث بجا مانده از دوران شوروی سابق برای جمهوری آذربایجان هستند. نیروی دریائی آذربایجان دارای یک ناوگان 4 فروندی از این زیردریائی های قدیمی می باشد. آذربایجان اخیرا قراردادی با شرکت "Adria-Mar" کرواسی منعقد نموده تا این زیردریائی ها را با تجهیزات مدرن تر ، نوسازی نماید تا بتواند حضور قدرتمندانه تری در دریای کاسپین داشته باشد. تریتان 1 در یک موزه دریائی  :winking:       دو غواص و خدمه تریتان 1   فرامین کنترلی تریتان 1   و اما تصاویری از تریتان - 2 ام     تریتان 2 در رژه ارتش سرخ ، بر روی کامیون دو تصویر از تریتان 2 در موزه   مقایسه ابعاد تریتان 1 و تریتان 2 در این انجمن تاپیکی در مورد این زیردریائی های سبک وجود ندارد http://survincity.com/2010/10/longish-road-to-the-triton-how-did-the-midget/     زیردریائی Sirena-UM و Sirena-UME : این زیردریائی های فوق سبک (میدجت - آدم کوتوله) ، در واقع نسخه تغییر یافته اژدرهای زیردریائی پرتاب هستند که برای عملیاتهائی نظیر خرابکاری ، شناسائی ، کوماندوئی و ... توسط اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده اند. فقط یک منبع به وجود این زیردریائی در ناوگان آذربایجان  اشاره نموده بود که با توجه به اینکه نیروی دریائی آذربایجان زیردریائی سنگین ندارد ( زیردریائی که دارای تیوب شلیک این اژدرها باشد) ، احتمال وجود ابن زیردریائی سبک در ناوگان این کشور کمی بعید می باشد.    2 تیپ زیردریائی مرطوب سیره نا با کاربری های متفاوت در کنار یک اژدر     سیره نا در حال آماده شدن برای باز زدن در زیردریائی    زیردریائی کاملا مرطوب سیره نا   فرامین کنترلی سره نا     و در انتها ، مقایسه ابعاد سه زیردریائی با هم :         ممنون از نظر لطف هر دو شما بزرگواران به بنده ، معرفی تجهیزات رو از همین پست شروع کردم  :winking: و ان شاء الله اگه عمری باقی باشه ، حتما ادامه اش میدم.         پ.ن : 1 : دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : انشاءالله در پست های بعدی به ناوگان سطحی نیروی دریائی آذربایجان خواهیم پرداخت. 

هواپیمای باربری قشم ایر با ریجستر EP-FAB عازم ونزوئلا شده. (شماره پرواز QFZ9970) https://www.foxnews.com/politics/us-threatens-to-destroy-iranian-missiles-shipped-to-venezuela این پرواز با توجه به اظهارات روز گذشته آبرامز قابل توجه می باشد. آبرامز در حال حاضر نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و ونزوئلا هست. این پرواز میتونه حامل پیام باشه همچون ارسال نفت کش ها..

کشته شدن یکی از فرماندهان مهم تکفیری در نوار مرزی ایران عادل شاهیر یکی از معروفترین فرماندهان لشگر حمزه در قراباغ کوهستانی کشته شد. یک سایت عربی گزارش داده است که این فرمانده وابسته به ترکیه در حالیکه جنگ برای قوای باکو می جنگید، با اصابت موشک کشته شده است. اکانت های مختلف عربی ، این خبر را تایید کرده اند و دوستان وی نیز در این خصوص مطالبی در شبکه های اجتماعی منشر نموده اند. محل کشته شدن عادل شاهیر که یکی از مهم ترین تروریست های سوری بود جالب توجه است: نوار مرز ایران. این در حالی است که بنیاد حسین اف سفیر باکو و الهام علی اف هفته در گفتگوهای متعددی حضور تروریست های تکفیری را در خاک خود رد کرده بودند. ظاهرا این دو شخصیت از وضعیت کشور خود خبر ندارند که از حضور تکفیری ها اظهار بی اطلاعی کردند و گر نه دنیا از این موضوع آگاه است. منبع:کانال آذریها

مجموعه استحکامات واگنر یا آتشبار واگنر ، بخشی از زنجیره یا محور دفاعی بندر چارلستون واقع در جزیره موریس ( کالیفرنیای جنوبی ) بشمارمی رفت که در جریان جنگ داخلی ایالات متحده ، بخصوص نبردهای سال 1863 به ناگهان در محور توجهات قرار گرفت و براساس آنچه که در تاریخ نظامی این کشور به ثبت رسیده ، مستحکم ترین موضع دفاعی ارتش جنوب ( اتحادیه ) در برابر حملات متعدد ارتش کنفدراسیون ( شمال ) بشمار می آمد . دژ واگنر - نمای بازسازی شده هوایی این دژ ، به یاد سرهنگ دوم کشته شده ارتش اتحادیه ، توماس. ام . واگنر نامگذاری شده بود ، با ابعاد 250 متر در 91 متر ساخته شده و در منطقه ای میان ساحل اقیانوس آتلانتیک در شرق و یک زمین باتلاقی صعب العبور در غرب قرار داشت . دیواره اصلی این دژ از جنس شن ، ماسه و خاک در ارتفاعی به اندازه 91 متر (30فوت ) از سطح دریا ساخته شده بود و با قرار گرفتن تنه درختان نخل و کیسه های شن تقویت می گردید . سرهنگ توماس . ام .واگنر این دژ در دوران اوج فعالیت خود ، 14 قبضه توپ که بزرگترین آن ، یک قبضه توپ 10 اینچی ( 250 م.م ) با قابلیت شلیک پرتابه هایی به وزن 128 پاوند ، در اختیار داشت . این دژ به گونه طراحی شد که می توانست چیزی در حدود 1700 سرباز را در خود جای دهد ، در حالی که برای 1000 نفر از این افراد ، مواضع دفاعی مستحکم شده ( پناهگاه ) دربرابر گلوله باران توپخانه زمین پایه یا شلیک ازسوی دریا را فراهم می آورد . این دژ در محیط اطراف خود ، یک خندق پر از آب ، به عرض 10 فوت ( 3 متر) و عمق 5 فوت ( 1.5 متر) بخود میدید که درون آن به میخ های تیز چوبی و همچنین مین مجهز شده بود . عقبه این دژ نیز در جزیره موریس قرار داشت که توسط آن پشتیبانی می گردید . راست : پرچم ارتش کنفدرال ( شمال ) چپ : پرچم ارتش اتحادیه (جنوب) نخستین نبردی که برای تصرف این دژ صورت گرفت ، در 11 ژوئیه 1863 رخ داد که درجریان آن 12 سرباز کنفدراسیون و 339 سرباز اتحادیه کشته شدند . نبرد دوم برای در اختیار گرفتن این استحکامات ، که نزدیک به 7 روز بعد در 18 ژوئیه 1863 درگرفت ، درتاریخ نظامی معاصر بیشتر شناخته شده بشمارمی رود ، که درآن یگان پنجاه و چهارم ماساچوست که یکی از نخستین یگانهای بزرگ ارتش کنفدراسیون ، متشکل از سربازان رنگین پوست محسوب می شد ، شرکت داشت . فرمانده این یگان ، در زمان وقوع این رویداد ، سرهنگ رابرت گولد شاو بود که درجریان حمله این دژ کشته شد. نقشه محل استقرار دژ واگنر در جزیره موریس این نبرد گرچه یک شکست تاکتیکی برای ارتش کنفدراسیون بود ، اما تبلیغات گسترده ای که برروی مشارکت رنگین پوستان ( بخصوص سیاه پوستان ) در جنگ داخلی آمریکا انجام شد ، موجب گردید تا در بازه انتهای این نبرد تا پایان جنگ ، ارتش شمال ، همواره برتری عددی را در اختیار داشته باشد . پس از حمله نخست در 11 ژوئیه ، یگانهای ارتش جنوب دست به تقویت این دژ زدند ، اما شدت حملات ارتش شمال در روزهای پس ازآن به اندازه ای بود که تا 25 اوت ، یگانهای های سبک اسلحه این ارتش تا 250 یاردی این استحکامات پیشروی نمودند ،اما این تلاش براثر آتشباری سنگین مدافعان شکست خورد . تلاش دوم یگان 54 ماساچوست ، در 26 اوت 1863 موفقیت آمیز تر بود و پس از گلوله باران شدید 60 روزه ای که توسط توپخانه ارتش شمال صورت پذیرفت ، سرانجام در شب ششم و هفتم سپتامبر 1863 این دژ تخلیه و تمامی تسلیحات قابل استفاده آن نیز به عقب برده شد . سرهنگ لاورنس .ام. کیت به اعتقاد مورخین نظامی ، علت اصلی واگذار کردن این دژ به ارتش شمال ، نگرانی فرمانده این قلعه از تشدید آتش توپخانه و حمله سراسری قریب الوقوعی که میتوانست کل سازمان رزم ارتش جنوب در این محور را برهم بزند ، بشمارمیرفت ، چنانکه در 6سپتامبر 1863 ، فرمانده وقت پادگان ، سرهنگ کیت ، به مافوق خود چنین نوشت : " پادگان باید بلافاصله پس از تاریک شدن هوا ، تخلیه شود ، در غیر اینصورت ، همه نیروها کشته یا اسیر خواهند شد . قابل انکار نیست که پرتابه های سنگین توپخانه دشمن ، بتدریج در حال مضمحل کردن دیواره دژ بوده ، برای همین باید قایقهایی برای تخلیه همه نیروها اعزام شود . همین الان ، تمامی مجروحین و نیروهای از کار افتاده ، به عقب اعزام شدند " با توجه به مندرجات این نامه و اذعان فرمانده پادگان واگنر که تنها 400 نیروی آماده رزم برای دفاع در اختیار دارد ، شورای جنگی چارلستون در تاریخ 4 سپتامبر به همین نتیجه رسید وتخلیه دژ براساس برنامه قبلی صورت پذیرفت . پس از پایان جنگ ، داستانی جدید در خصوص علت اصلی تخلیه دژ واگنر مطرح شد که براساس آن ، ادعا گردید که ارتش شمال ، بصورت عمدی ، تعدادی از اجساد یگان 54 ماساچوست را در نزدیکی دژ دفن کردند و تجزیه اجساد باعث شد تا در منابع آب شیرین مورد استفاده این موضع دفاعی ، مشکل ایجاد شود . بدین ترتیب ، آتشباری مستمر ارتش شمال ، در کنار مسدود شدن نسبی مسیر حمل مواد غذایی و آب تازه از عقبه ( چارلستون ) موجبات تخلیه آن را فراهم نمود . با این حال ، بررسی مکاتبات رسمی ارتش کنفدارسیون با این داستان ، تضادهایی را نشان میدهد . بااین وصف ، بیست سال پس از پایان جنگ داخلی ، گروهی متشکل از سه سرباز سابق درماه مه سال 1885 به این منطقه رفتند تا گزارش دقیقی را تهیه نمایند ، اما در طی این 20سال ، تمامی این موقعیت بر اثر پیشروی آب اقیانوس ، شسته و از میان رفته بود . راست : سرهنگ شاو چپ : گروهبان ویلیام کارنی اما سقوط استحکامات واگنر درزمان خود ، از اهمیت راهبردی فراوانی برخوردار می بود . با تصرف این موقعیت و اشغال دژ فورت گرگ ،جزیره موریس به طور کامل در اختیار ارتش کنفدراسیون قرار گرفت . گرچه بندر چارلستون همچنان در دست ارتش جنوب باقی ماند ، اما مسیر پشتیبانی آن قطع گردید و براساس گزارش رسمی ووزیر وقت نیروی دریایی ، تجارت این بندر بسرعت به صفر رسید و متوقف شد . هنگ پنجاه و چهارم ماساچوست ، اسطوره یا تبلیغات نظامی ؟؟ درواقع ، شهرت نبرد بر سر تصرف دژ واگنر ، بدلیل حضور نخستین یگان رنگین پوست ارتش کنفدرال در جنگ داخلی آمریکا بود . این مساله یکی از بحث برانگیز ترین اقدامات دولت شمال بشمار میرفت ، چرا که در عین اینکه برده داری بطور کامل در ایالات شمالی ملغی شده بود ، اما همچنان آفریقایی تباران با رفتار متفاوتی از سوی سفید پوستان مهاجر روبرو بودند ، چرا که درآن زمان ، این ایده که ارزش جنگی سیاه پوستان ، کمتر از واحدهای سفید پوست است بشدت رواج داشت . با این حال ، گروهبان ارتش کنفدرال ، ویلیام کارنی ، به دلیل شجاعت خود در بازگرداندن پرچم ارتش شمال به اولین رنگین پوست دریافت کننده نشان افتخار تبدیل شد . پس از پایان نبرد ، کالبد سرهنگ شاو ، در یک گور بی نام و نشان همراه با رنگین پوستان یگان تحت فرمانش به خاک سپرده شد که گرچه از سوی برخی یک اهانت بشمارمی آمد ولی خانواده وی این امر را بشدت رد می نمودند . فیلم سینمایی GLORY که درسال 1989 ، بر اساس همین واقعه تاریخی ساخته شد جزیره موریس ، بعنوان محل وقوع این جنگ ، کمتر از 1000 هکتار وسعت دارد که بدلیل همجواری با اقیانوس آتلانتیک ، تحت فرسایش شدید قرار می گیرد . اجساد تمامی کشته شدگان ، از جمله بقایای احتمالی جسد سرهنگ شاو ، به قبرستان ملی بوفورت منتقل و مجددا دفن گردید . پی نوشت : 1-بن پایه 2-بن پایه 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

عاشقان ولایت یکی از تصاویر کمتر دیده شده از دفاع مقدس

دوست دارم از زاویه دیگری به این جنگ نگاه کنم. در سال 92 و 93 میلادی در زمان ایلچی بیگ معروف ارتش آذربایجان و مجاهدان افغانی عملا در قره باغ مقابل چند چریک فلج شده بودند و پس از حمله ارتش ارمنستان در سال 94 عملا جبهه آذربایجان مانند دومینو فروریخت. این در حالی بود که از نظر نفر و تجهیزات ارتش اذربایجان برتری داشت. علاوه بر این مجهز به هواپیماهای L-39 و Mig-25 و همچنین هلیکوپترهای Mil-24 هیند بود و ارمنستان تقریبا نیروی هوایی نداشت. با اینحال از نظر ساختار و نظام ارتش ارمنستان کاملا بر ساختار نامنظم و درهم ریخته ارتش آذربایجان برتری داشت . این پیروزی ارمنیها را مغرور و به خواب طلایی برد . در همان حال آذریهای تحقیر شده شروع به بازسازی ارتش خود کردند . تجهیزات مدرن خریدند . صنایع اسلحه سازی ایجاد کردند ، و در نهایت از اسرائیلی ها و ترک ها کمک گرفتند تا ارتشی مدرن ایجاد کنند . اینکه اطاق فکر عملیات دست ترکها است . اینکه مستشاران اسرائیلی بر عملیات پهبادها نظارت دارند . این که تروریست های سوری در نقش خط شکن عمل میکنند و واحدهای آذربایجانی بدون سوریها قادر به پیشروی نیستند و ...... این مسئله را نمیتواند پنهان کند که آذریها جنگ را برده اند و ارتش ارمنستان از هم پاشیده است . 32 سال است که جنگ تحمیلی به اتمام رسیده است . مدیران کشور و حتی اکثر فرماندهای نظامی کشور هنوز در همان دوران مانده اند . این در حالی است که نبردها تغییر کرده اند . مقایسه نبردهای امروز با آن دوران همانند مقایسه جنگهای تفنگهای سرپر با تفنگهای گلوله ایست . ارمنستان مثال خوبی است . در قره باغ مشکل فقط پهباد و پدافند نیست . ارمنستان هم پهباد دارد هم پدافند . اما چون دکترین نظامیش کهنه است ، قادر به مقابله با ارتش آذربایجان که صهیونیستها و ترکها به روزش کرده اند نیست . وقتی دکترین نظامی ما به روز نباشد ، در انتخاب سخت افزار هم اشتباه عمل میکنیم . ارمنستان سوخو 30 دارد ، اما از پس پهبادها بر نمی آید . ما در معرض خطر هستیم . ارمنستان امروز رامیبینیم . سوریه را هم دیروز دیدیم. سرنوشت صدام را هم پریروز دیدیم . هر کس جای ما بود با سخت افزار نظامی منسوخ متعلق به نیم قرن قبل ، با فرماندهانی که در قالبهای اداری مربوط به عصر نوسنگی فسیل شده اند (به غیر از چند فرمانده سپاه قدس که با بذل خون و جان تجربه کسب کردند) ، با اقتصاد بیمار ، معیوب و فاسدی که همزمان زیر بیرحمانه ترین تحریمها تاریخ قرار دارد، تمام سرمایه های کشور (اعم از انسانی ، مالی ، ...) را بسیج میکرد تا تراز دفاعی خود را به حد قابل قبولی برساند (نظامی ، اقتصادی ، فرهنگی). نمیدانم قرار است چه اتفاقی بیفتد که بیدار شویم.

آقا گمنام شصت و یکی داری؟ ۱۸ ساله، سومار... فیلم: https://aparat.com/v/8Qfoi تصویر شهید بهروز صبوری اطلاعات بیشتر: https://b2n.ir/302757

سلام  علیکم و رحمت ا...   ضمن تشکر از برادر عزیز جناب مهران    حقیقتاً نیروی دریایی آذربایجان را در دریاچه کاسپین باید جدی گرفت . بخصوص در سالهای اخیر که شکل آموزش پرسنل این نیرو کاملاً براساس استانداردهای ناتو و با استفاده از مربیان این پیمان ، بخصوص آمریکایی و بعضاً تیم های اعزامی از نیروی دریایی رژیم عبری صورت می گیرد و در کنار آن ، احتمال خرید شناورهای گشت دریایی sobol-class روسی  ( اطلاعی ندارم که تحویل شده یا خیر ) میزان این تهدید را بیشتر نموده است . با این وصف :      دو سال پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، ناو تیپ ستاره سرخ نیروی دریایی ارتش اتحاد شوروی در کاسپین تقسیم شد و بخش عمده ای از تجهیزات روسی در اختیار این جمهوری تازه تاسیس قرار گرفت .          بطور خلاصه نیروی دریایی آذربایجان ، از 5 ناوگروه اصلی تشکیل شده که همگی در بندر باکو مستقر هستند . پدر نیروی دریایی آذربایجان ، ناخدا یکم ویتالی پاشیتس بشمار می رود که از سال 1969 تا 1983 ، فرمانده ناو تیپ روسها در این دریاچه بود .    ضمناً زیردریایی های فوق الذکر جمعی ناوگروه پنجم ( مرکز عملیات شناسایی و خرابکاری ) به شناسه یگان 641 بشمار می روند .              پی نوشت :   1- بدلیل اینکه  جو غالب ، بر قدرت هوایی متمرکز شده ، شاید با حضور دوستان بسیار عزیزی همچون جناب کماندانت ، جناب الکترو ، جناب ایران نیوی ، می توانستیم یک برآورد جامع را از توان دریایی کشورهای حاشیه کاسپین داشته باشیم .   2- این میدجتهای روسی ، بشدت بنده را یاد شیرینی ماه مبارک رمضان ( زولبیا- بامیه ) انداخته )   :mrgreen:  :mrgreen:   

نسل جدید تانک چینی: شایعات و شواهد تصویر گرافیکی از تانک نسل آینده در مجله " خودروی زرهی" چین سال 2019 در دهه های اخیر ، صنایع نظامی چین انواع مختلفی از تانک های اصلی میدان نبرد را تولید و بروز رسانی کردند. صنایع نظامی پیشرو در زمینه تولید وسایل نقلیه زرهی در چین، همزمان بر روی توسعه و پیشرفت خودروهای زرهی کار می کنند.در نتیجه حال حاضر توسعه یک تانک اصلی میدان نبرد نسل جدید توسط صنایع چینی دور از انتظار نیست. با این حال ، اطلاعات رسمی در مورد پروژه تانک نسل جدید توسط دولت چین هنوز منتشر نشده است و فقط گمانه زنی با توجه به شواهد موجود در این باره انجام شده است. بر اساس اطلاعات غیر سمی، فعالیت های مقدماتی در این زمینه تقریباً 30 سال پیش آغاز شده که می تواند زمینه ساز پروژه های واقعی تانک نسل 4 ارتش چین باشد. در پایان دهه هشتاد ، چین اولین تانک نسل سوم، تایپ 88 را طراحی کرد. اعتقاد بر این است که بلافاصله پس از این ، شرکتهای تخصصی کار در زمینه ایجاد نسل بعدی تانکهای اصلی میدان نبرد را آغاز کردند. طبق اطلاعات موجود چینها از سال 1992 تحقیق بر روی تانکی با نام پروژه 9289 را شروع کردند. این طراحی چندین سال ادامه داشت و به دلایل نامعلومی در سال 1996 متوقف شد. در اواخر دهه نود ، پروژه دیگری با نام "9958" راه اندازی شد. که اعتقاد بر این است که نتیجه آن یک تانک آزمایشی واقعی بود. نمونه اولیه، معروف به CSU-152 در سال 2003 ساخته و آزمایش شده است. جزئیات فنی پروژه نسل جدید چینی فقط در سالهای اخیر معرفی شد. این اطلاعات شامل عمومی ترین ویژگی های طراحی بود و مشخصات دقیق یا روند پروژه را شامل نمی شود. طراحی تانک جدید چینی شبیه به تانک های سنتی با محفظه خدمه در مرکز بود. تانک CSU-152 مجهز به توپ 152 میلیمتری به همراه بارگذار خودکار و سیستم کنترل آتش مدرن و احتمالا مجهز به برجک بدون سرنشین بوده است. در سالهای بعد ، خبرهای جدید در مورد ویژگی های فنی CSU-152 منتشر نشد. علاوه بر این، حتی ادامه دار بودن این پروژه نیز روشن نیست. به احتمال زیاد اطلاعات جدیدی دیگر در مورد پروژه های قدیمی9289 ، 9958 و CSU-152 نیز منتشر نشود. مگر اینکه چین به طور ناگهانی و غیرمنتظره تصمیم بگیرد درباره تانک های نسل جدید خود صحبت کند. به طور کلی چین ها ترجیح می دهند درمورد فناوریهای پیشروی خود سکوت کند و فناوری موجود خود را به شکل رسمی اعلام کنند. در پایان سال گذشته ، اطلاعات جدیدی در مورد توسعه یک تانک جدید در رسانه های چین بازتاب داشت. برای اولین بار، آنها تصاویری از تجهیزات یک تانک رزمی مانند فضای داخلی محفظه خدمه و سیستم تعلیق را نمایش دادند. این تصاویر نشان می دهد تانک جدید چینی ها بسیار پیشرفته خواهد بود. فضای داخلی محفظه خدمه نشان از این دارد که تانک جدید چین مجهز به تجهیزات الکترونیکی مدرن است. نمای فضای داخلی محفظه خدمه نشان میدهد این تانک به برجک بدون سرنشین مجهز است. برخلاف تانک های مدرن امروزی تانک چینی ها فقط دو خدمه( راننده و توپچی) خواهند داشت. محفظه خدمه دارای سه صفحه نمایشگر کنسول مرکزی و کنسول مخصوص هر خدمه است. راننده تانک در بخش سمت چپ و توچپی در سمت راست قرار دارد. البته این محفظه خدمه و شاسی دقیقا نمیتواند نشان دهنده پروژه تانک نسل اینده چینها باشد، ممکن است چینها فقط مشغول توسعه پروژه های تحقیقاتی باشند. محفظه خدمه تانک رزمی نسل آینده چین- این تانک فقط 2 خدمه (توپچی/فرمانده و راننده) دارد. سیستم تعلیق جدید با 7 چرخ جاده ای احتمالا متعلق به تانک رزمی نسل آینده چین است تصاویر گرافیکی از تانک رزمی نسل آینده چین که توسط خلاقیت کاربران در شبکه های مجازی منتشر شده است و ممکن به هیچ وجه جنبه عملیاتی نداشته باشد. نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است منبع

رپتورهای عبری درخواست تحویل جنگنده های اف-22 به نیروی هوایی اسراییل !!! آیا این رویا پردازی به حقیقت می پیوندد ؟؟ تل آویو : یکی از خبرنگاران هاآرتص به نقل از مقامات وزارت دفاع ، گزارش داده است که دولت عبری صدور مجوز برای خرید جتهای نسل پنجم اف-22 رپتور را از ایالات متحده درخواست نموده است . به ادعای این خبرنگار ، مقامات امنیتی و کارشناسان این رژیم مدعی اند در صورتی که ایالات متحده جتهای رزمی اف-35 را به کشورهای عربی خاورمیانه تحویل دهد ، رپتور تنها جنگنده غربی است که میتواند برتری هوایی اسراییل را در این حوزه جغرافیایی حفظ نماید. این درخواست ، به دلایلی غیر معمول ترین نیازی است که ارتش عبری از دهه 40 میلادی تا کنون با ان مواجه شده است ، چرا که دولت اوباما در سال 2009 تولید این جنگنده ها را متوقف نمود و درصورتی که درخواست اسراییل ، جدی باشد ، می بایست جتهای دست دوم نیروی هوایی ارتش ایالات متحده را دریافت نماید که چیزی در حدود 10 سال تولید شده اند . دومین دلیلی که ممکن است در تحویل این سخت افزار مشکل ایجاد کند ، قانون مصوب کنگره امریکاست که به شکل خاص ، صادرات اف-22 را ممنوع و این قانون مانع از ثبت سفارش این جنگنده توسط ژاپن و اسراییل بعنوان دو نیروی علاقه مند به این جنگنده شد . از سویی دیگر ، توانمندی مالی ارتش اسراییل در خرید جنگنده اف-22 بدلیل هزینه های غیر متعارف و بالای آن که موجبات سرخوردگی مشتریان احتمالی و خاتمه زودهنگام خط تولید آن شد ، با تردید های جدی مواجه گردیده است . رپتور و لایتینیگ تنها جتهای رزمی نسل پنجم بشمار می آیند که تاکنون بصورت کامل در حالت علمیاتی قرار دارند در حالی که اف-35 بر خلاف همتای خود ، همچنان تولید شده و برحسب ظاهر قرار است تا به مشتریان خود در سراسر جهان تحویل گردد . اما رپتور ، بعنوان یک جنگنده دو موتوره و گران تر از اف-35 با دراختیار داشتن سرعت بالاتر ، توانایی حمل تسلیحات بیشتر و پیشرفته تر و درنهایت رادار پیچیده تر و مانور پذیری افزون تر ، در کنار سطح مقطع راداری پایین که کشف ان را در بردهای طولانی با مشکل روبرو می کند ، در کلاس متفاوتی قابل طبقه بندی است . در مقابل ، اف-35 با توجه به قیمت ارزانتر نسبت به اف-22 و قابلیت حمل مهمات به اندازه نیمی از رپتور ، گرچه بصورت تخصصی برای رزم هوایی طراحی نشده ، اما با حمل طیف متنوعی از تسلیحات هوا به زمین بخصوص مهمات کم قطر هسته ای بعنوان جانشین جتهای قدیمی تر اف-16 و اف-15 حضور درمیدان های نبرد آینده را هدفگذاری نموده است . راست : مدل مقیاس 1:48 جنگنده اف-22 با پترن استتار IAF چپ : طرح 5 نمای پترن استتار احتمالی رپتورهای عبری اما سیاست صدور سلاح ایالات متحده در ممنوع کردن صادرات اف-22 و فروش محدود جتهای اف-15 به مشتریان خاصی نظیر ژاپن ، اسراییل ، سعودی و درنهایت قطر ، موجبات بروز یک شکاف در قابلیتهای رزم هوایی این کشورها گردید ( البته با توجه به بروزرسانی های مستمر ایگل ها بخصوص در نمونه های QA ، این تحلیل چندان با واقعیت منطبق نیست . م ) .تصمیم دولت فعلی ایالات متحده ( ترامپ .م ) برای فروش احتمالی اف-22 به اسراییل ، می تواند به عوامل مختلفی ، از جمله مشارکت دفاعی و فروش سامانه های تسلیحاتی حساس توسط چین و روسیه به خاورمیانه بستگی داشته باشد . بلحاظ تاریخی ، با پایان یافتن جنگ سرد و قطع همکاری نزدیک میان سوریه و اتحاد شوروی ، تهدید برای حضور جنگنده های روسی با قابلیتی فراتر از جتهای اف-15 موجود نیروی هوایی اسراییل از میان رفت و به همین دلیل نیاز فوری به اف-22 دیگر مصداق پیدا نمی نمود . اما از سویی دیگر ، دو چالش بسیار قدرتمندتر ، یعنی نیروی هوایی ایران و مصر که بتدریج به جتهای پیشرفته تر روسی ( بخصوص احتمال حضور سوخو-35 .م ) مسلح میشوند موجب گردید تا از میانه 2020 نوع نگاه ها به صحنه عملیات رزمی تغییر کند . برخی تحلیلگران براین باورند که عملیاتی شدن احتمالی جتهای سوخو-35 برتری هوایی دو دهه ای اسراییل را با یک چالش بسیار جدی مواجه خواهد کرد و این مساله با انتشار شایعاتی مبنی بر علاقه مندی ایران به جتهای پیشرفته تر سوخو-57 که مزیت کاملی را نسبت به ایگلهای موجود و حتی اف-35 خواهد داشت می تواند پس از دهه هفتاد میلادی ، اخبار ناگواری برای استراتژیستهای نظامی اسراییل باشد . علاه براین ، تسلیح این کشورها به اف-35 از یک نظر می تواند فشار نظامی حال حاضر را از دوش ارتش ایالات متحده در برابر کشورهای نظیر ایران برداشته و به همین ترتیب ، تمرکز بیشتری را در حوزه شرق آسیا برای واشنگتن فراهم آورد . مضاف براین ، امروز ، فناوری های موجود در اف-22 نسبت به 15 سال گذشته از حساسیت کمتر برخوردار بوده و با توجه به توسعه فناوری نظامی برای جتهای نسل ششم که احتمالا از 2030 جایگزین رپتور خواهد شد ، انگیزه بیشتری برای فروش اف-22 به اسراییل فراهم می نماید، بخصوص اینکه بخش قابل توجهی از رپتورهای نیروی هوایی ایالات متحده برای اهداف آموزشی استفاده می شوند و سامانه های بسیار حساس برای زمان جنگ را در اختیار ندارند . در نهایت ، گرچه درخواست اسراییل برای خرید رپتور در زمان حاضر کمی جاه طلبانه به نظر می رسد ، اما افق کسب یک سود هنگفت برای طرفین ، میتواند بسیاری از قوانین دست و پا گیر صدور سلاح فعلی را از میان بردارد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- -استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند مترجم : MR9

بسم ا... راست : نمونه ای از صدها عملیات روانی بر علیه صنعت دفاعی ایران چپ : دسته گل جدید دوستان عزیز ما که حتی از بخش تبلیغاتی مجموعه تولید کننده سامانه باور هم بعید بود SORENA77امروز 9:09 PM یکی از دلایل وجود اون سیستم های تهوییه هوا روی سقف لانچر باور وجود رادار هست که الان مشخص شد ! مگرنه للانچر اینچنین خنک کننده هایی لازم نداره !! islfkامروز 9:11 PM @MR9 بله خودشون اذعان کردن فوتوشاپه دکل antey 4000 MR9امروز 9:12 PM @islfk بعد همین ها را دست می گیرند برای تمسخر ما .... این دوستان قبلا در میلیتاری بودند از این کارها نداشتند ، ظاهرا فالوور و لایک و کامنت برشون خیلی مهم شده !!! MR9امروز 9:14 PM @islfk قضیه دستکاری عکس شلیک موشکها را یادتون هست ؟؟ islfkامروز 9:16 PM @MR9 میگن نسخه ای از سامانه باور هست که اختصاصی برای مقابله با بالستیک توسعه پیدا کرده عکس هم دستکاری شده هست MR9امروز 9:18 PM @islfk زمانی که یک عده ای صنعت دفاعی ما را قرار هست تمسخر کنند ، دیگه این بخش ماجرا را تعریف نمی کنند ، چنان عکس را برمیدارند و ان را بعنوان صنعت دفاعی فتوشاپی توی بوق می کنند که یک عده ساده لوح داخلی هم ان را باور می کنند ... MR9امروز 9:19 PM @islfk چقدر دیگه باید گل به خودی بزنیم !!!! انتهایی هم برای این موارد دیده نمیشود !!!! Abed2امروز 9:24 PM @MR9 مشخص شده که فاصله بین دو کنیستر موشک در پرتابگر باور ۳۷۳ به علت وجود دکل رادار هست. مثل مدل های آنتی روسی. در ویدئویی که سابقا پخش شده بود جک های هیدرولیک برای بالا بردن آنتن رادار تلار هست. MR9امروز 9:28 PM @Abed2 فرض هم چنین طرحی باشد .. قبول ... به نظر شما درست هست که قبل از رونمایی اصل ماجرا ، این تصویر را دستکاری کنند که یک عده ای ان را بردارند و کل زحماتی که برای باور کشیده شده را بریزند دور ؟؟ یک کوچولو فکر کردن قبل از انجام کارهایی در خصوص گل سر سبد محصولات داخلی لازم نیست ؟؟ MR9امروز 9:31 PM @Abed2 این خبر برای 12 سال پیش هست ... امیدوارم که یادتون بیاید که سر همین عکس ، هر اندازه احمقانه ، چقدر بر ضد ما جنگ روانی راه انداختند oldmaginaامروز 9:36 PM @MR9 به نظر میرسه عکسی که آنتن داره فتوشاپ باشه . البته این به این مفهوم نیست که این شکل از وسیله وجود نداره ! MR9امروز 9:38 PM @oldmagina بحث وجود داشتن یا نداشتن نیست .. بحث این هست که چرا قبل از رونمایی سخت افزار اصلی ، در حالی که اطلاع داریم طرف مقابل منتظر هست که از این موارد سوء استفاده بکند ، دست به چنین کارهایی می زنیم ؟!! SardarJangalامروز 9:38 PM @MR9 یه عکس فوتوشاپی هم بود قاهر رو مثلا برده بودن رو باند برا آزمایش مال n سال پیش هنوز که هنوزه این عکسه رو میارن باهاش مسخره مون می کنن Abed2 امروز 4:40 AM @MR9 اصل کار فتوشاپ و اضافه کردن اون رادار کاملا غلط است اما به نظر میاد خود وزارت دفاع اصرار دارد که اون رادار دیده نشود. بحث من فقط این بود که این مطلب به نظر درست هست. اما کاملاً در زمینه این دست فتوشاپ ها حق با شما هست.

شلیک نخستین موشک از ناوشکن پنهانکار زوموالت واشنگتن : نیروی دریایی ایالات متحده ، با شلیک نخستین موشک استاندارد-2 (SM-2) از یکی از سلولهای پرتاب عمودی ، بطور رسمی ، این شناور پنهانکار را بحالت عملیاتی درآورد . برنامه زوموالت ، یکی از بحث برانگیزترین پروژه های تاریخ نیروی دریایی ایالات متحده بشمار می آید که بلحاظ پیچیدگی و گستره فناوری های بکار رفته درآن ، تنها با طرح های مشابه در طول جنگ سرد قابل مقایسه است ، به همین دلیل این برنامه با مشکلاتی مختلفی از جمله عملکرد حسگرهای مورد استفاده تا سامانه های پیشرانش و تسلیحات نصب شده درآن ، مواجه گردید که منجر به لغو 90درصدی سفارشات و تحویل تنها 3 فروند به نیروی دریایی این کشور گردید . این برنامه بیش از شش سال از برنامه اصلی خود دچار عقب ماندگی است و آخرین رقم ارائه شده برای تولید هر کشتی ، چیزی در حدود 8 میلیارد دلار محاسبه شده است . ناوشکن های کلاس زوموالت ، در حال حاضر ، گران ترین شناور رزمی عملیاتی دنیای معاصر به استثنای ابرحامل های هواپیمابر کلاس جرالد فورد که حدود شش برابر بزرگتر هستند ، بشمار می آیند و انتظار می رود که قبل از ورود به خدمت رزمی ، یک رادار جدید را دریافت نمایند . با این حال ، نخستین فروند از این ناوشکن ها ، اولین شلیک رزمی خود را 9 سال پس از نصب ، در 21 اکتبر 2020 ، به انجام رساند که از یک گونه منحصر به فرد موسوم به SM-2 BLOCK III AZ منطبق شده با سامانه راداری جدید این شناور بشمار می آید .نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، با اعلام این خبر ، مدعی است که گونه جدید SM-2 موفق شد تا شبیه سازی شلیک یک موشک کروز ضد کشتی را رهگیری کند . کاپیتان مت شرودر ، مدیر برنامه زوموالت ، در خصوص پیامدهای این شلیک معتقد است : " آزمایش موفقیت آمیز امروز ، نه تنها توانایی این شناور رزمی را برای دفاع از خود ، افزون می کند ، بلکه گام مهمی درجهت تست سامانه رزمی پیشرفته این کلاس از کشتی های جنگی خواهد بود ، جایی که خدمه نخستین زوموالت عملیاتی و جوخه توسعه عملیاتی در کنار هم ، مشغول همکاری مشترک برای رساندن این شناور به سطح کامل رزمی هستند" در این زمینه ، افسر فرمانده این کشتی ، کاپتیان گری کِیو در خصوص اهمیت این آزمایش می گوید : " این شلیک ، نقطه عطفی در بلوغ قابلیتهای عملیاتی زوموالت محسوب میشود که نشان دهنده همکاری نزدیک خدمه کشتی ، طراحان و همچنین برنامه نویسان است تا در نهایت به عملیاتی شدن کامل شناور منتهی گردد . این روزی است که نیروی دریایی ، سالهاست انتظار آن را داشت " این درحالی است که در طرح اولیه ، قرار بود تا دو سامانه توپخانه ای پیشرفته برای ایفای نقش بمباران ساحلی روی این شناور نصب گردد ، بدلیل مشکلات فنی متعدد ، از طرح حذف گردید و به جای ان هر ناوشکن به هشتاد سلول پرتاب عمودی موشکهای سطح به هوا و کروز مسلح گردید . با توجه به حجم اعلام شده جابه جایی این شناور ، این محموله در ردیف "متوسط" مهمات قابل حمل توسط زوموالت قرار می گیرد که در مقایسه با ناوشکن های رقیب کلاس آرلی بروک و شناورهای تایپ 05 چینی کمتر خواهد بود . با این حال ، موشکهای قابل حمل توسط این کلاس شامل SM-2 BLOCK III AZ ، موشکهای کوتاهبرد RIM-162 و همچنین پرتابه های کروز توماهاوک بلاک 4 می تواند نقش ضد کشتی این شناور را با محدودیت روبرو نماید . اما با وجود استقرار موشکهای کروز و همچنین پرتابه های سطح به هوا ، قدرت آتش این شناور به میزان قابل توجهی بهبود یافته است . پی نوشت : 1-بن پایه 2- صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

گزارش تسنیم از رزمایش پدافند هوایی ولایت 99| موشک باور در چه فاصله ای به هدف اصابت کرد؟/ رکوردزنی سامانه ایرانی پیش چشم رقیب روس در منطقه اصلی این رزمایش شلیک های متعدد و پرتعداد پنج نوع سامانه موشکی که رسانه ای شد نشان از عزم جدی برای به حداکثر رساندن توانایی عملیاتی نیروهای پدافند هوایی کشور و ارزیابی جدی آمادگی آنها دارد. این رزمایش ها با سختگیری های فرماندهان و نظارت مستقیم بالاترین رده عملیاتی کشور گام مهمی در راستای حفظ آمادگی دفاعی و رزمی کشور است که هر ساله در نیروهای مختلف صورت می پذیرد. رادار جدید و برد کوتاه کاشف-99 که با فرکانس کاری بالا و طول موج پائین کار کشف ریزپرنده ها تا 300 هدف همزمان در برد 12 کیلومتری بر عهده دارد، از جمله رادارهای مستقل حاضر در منطقه رزمایش بود. کاشف 99 در روز اول رزمایش دو سامانه سوم خرداد و طبس مجهز به آخرین گونه موشک های سوم خرداد (نسل جدید موشک های طائر) با برد اعلام شده 105 کیلومتر شلیک های خود را به سمت اهداف انجام دادند. این سامانه ها شامل خودروی پرتابگر مجهز به رادار و خودروی صرفاً پرتابگر هستند. جالب اینجا بود که یکی از سامانه های سوم خرداد حاضر در رزمایش، همان سامانه ای بود که سال گذشته در جنوب کشور موفق به سرنگونی گلوبال هاوک آمریکایی شد. سامانه سوم خرداد حاضر در رزمایش نکته مهم اینجاست که اینکار نه توسط سامانه برد بلند روسی اس-300 بلکه توسط سامانه بومی باور با موفقیت صورت پذیرفت. بر اساس اطلاعات صفحه نمایش کاربری و فیلم پخش شده در بخش خبری صدا و سیما سامانه باور-373 انهدام هدف مذکور در فاصله بین 125 تا 150 کیلومتری و به طور تخمینی در فاصله 135 کیلومتری صورت گرفته است. لینک گزارش به صورت کامل : https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/08/02/2375061/گزارش-تسنیم-از-رزمایش-پدافند-هوایی-موشک-باور-در-چه-فاصله-ای-به-هدف-اصابت-کرد-رکوردزنی-سامانه-ایرانی-پیش-چشم-رقیب-روس پ.ن: گزارش تقریبا جامعیه و بخشی از مطالبی که توی میلیتاری بحث شد رو هم داره! خوندنش خالی از لطف نیست

ترکیه یک کاروان بسیار بزرگ و سنگین را روانه جنوب ادلب کرده باز احتمالا جنوب اتوبان ام-4 . با اون حجم از توپخانه و تانک و زرهی که داشتند منتقل میکردند این اردوغان اشغالگر ( تو ماجرای قره باغ تمام شعار و لفاظی ها و جیغهاش سر اینه که ما داریم مناطق اشغالی آذربایجان را آزاد میکنم و خیلی ریلکس و وقیح و با دروغگویی تام و تمام نه تنها بخشهای زیادی از سوریه را اشغال کرده رسما بلکه خیز برداشته برای اشغال تدریجی بخشهایی از شمال عراق و مناطق عمقی تر سوریه ) این کاروانی که دیده میشه به همراه انبوه کاروانهای قبلی یا برای شروع حمله ای است به پشتوانه اعتماد بنفس های! اخیرش یا حداقل برای اینکه اشغال* ادلب و مناطق شمالی سوریه را دائمی کنه برای همیشه و اجازه بده با عدم آزادسازی مشمول مرور زمان بشند و مثل جولان اشغالی الحاق کنه در آینده ای که خب مشخصا ترکیه با این روند اقتصادیش قدرت بسیار بیشتری هم خواهد داشت. * هیچ چیز مثل دورویی منافقانه اردوغان بد نیست. حتی حاکمان سعودی تکلیفشون روشن هست و چیزی که هستند را مینمایند! ولی اردوغان نفاق به شدت پیچیده و عمیقی داره. یک نفاق آمیخته به تعصب ریشه دار و خودشیفتگی دیوانه وار که یک نمونه بروزش ویران کردن کشوری بود به اسم سوریه و به تنهایی غول داعش و النصره را از چراغ بیرون آوردن و پرورش دادن ( یک فقره فقط نقش ترکیش ایرلاین در پرورش و تجمیع النصره و داعش از تمام جهان در سوریه بررسی بیطرفانه بشه اگر اسناد روزی فاش بشند نشون میده چه کار عظیمی(!) صورت داده.

عراق به دنبال خرید سامانه پدافند هوایی سامانه پانتسیر ارتش عراق بعد از ترور فرمانده نیروی قدس ایران در بغداد، اکنون عراق به شکل جدی تری به دنبال خرید و بهکارگیری یک سامانه پدافندی هوایی است. بدر الزیادی ، عضو کمیته امنیتی و دفاعی پارلمان عراق می گوید : عراق قصد دارد به منظور تهیه سامانه های پدافند هوایی از کشورهای چین، روسیه و اوکراین هیئت هایی را به این کشور ها اعزام کند. بدر الزیادی همچنین افزود که قرار است به جای پول نقد برای تهیه این سامانه های پدافندی، محموله های نفتی به کشور فروشنده تحویل دهد. وی افزود بسیاری از کشورها آمادگی خود را برای ارسال سلاح های مدرن به عراق در ازای نفت نشان دادند این بهترین راه برای اطمینان از فروش سلاح های خوب به عراق بدون فساد و رشوه است. در مورد مذاکرات با چین و اوکراین تا الان مشخص نیست این کشورها چه سامانه های پدافندی را به عراق پیشنهاد داده اند. اما یکی از گزینه های پیش روی عراق سامانه پدافندی اس-400 روسی می باشد. تا قبل از اتفاقات ترور فرمانده ایرانی بخاطر دخالت های دولت آمریکا توافقی برای خرید سامانه اس-400 بین روسیه ودولت عراق حاصل نشد. اکنون با جدی شدن عراق در تهیه یک سامانه پدافند هوایی، دوباره مذاکرات ما بین عراق و روسیه برای خرید سامانه اس-400 به جریان افتاده است. طرف روسی نیز به دولت عراق اطمینان داده است در تمامی زمینه های دفاعی به این کشور کمک های تسلیحاتی ارائه خواهد داد و روسیه علاوه بر سامانه پدافندی اس-400 سامانه های Buk-M3و Tor-M2 را نیز در اختیار عراق قرار خواهد داد. باید به این نکته نیز توجه کرد که بخشی از تسلحیات عراق مانند تانک های آبرامز و جنگنده های اف-16 عراق برای تامین قطعات و تسلیحات به کمک و مشارکت دولت و پیمانکارهای آمریکایی نیاز خواهد داشت. در نتیجه، تحریم شدن عراق از سوی دولت آمریکا می تواند بخشی از توامندهای دفاعی فعلی دولت عراق را با مشکل روبه روسازد. البته همین مسئله می تواند یک فرصت مناسب برای روسیه باشد تا خلاء حاصل از تحریم های آمریکا را با فروش و پشتیبانی از محصولات دفاعی پرکنند. نمونه ای این اتفاق در فروش تانک های تی-90 اس روسی به دولت عراق دیده شد. به نظر می رسد هر چقدر دولت امریکا، عراق را تحت فشار قرار دهد این کشور خصوصا در بخش دفاعی به سمت روسیه و چین تمایل پیدا میکند. در حال حاظر ارتش عراق از نظر سامانه های پدافند هوایی بسیار ضعیف است و فقط نمونه های برد پایین مثل پانتسیر، اونجر و موشک های دوش پرتاب ایگلا را در اختیار دارد

به نقل خبرگزاری های خارجی آمریکا سرفرماندهی کتائب حزب الله عراق رو هدف قرار داده است و 5 تاسیسات در عراق هدف قرار گرفته است سه پایگاه در عراق و دو پایگاه در سوریه هدف قرار گرفته است یک قمار بزرگ توسط ترامپ، آینده چه خواهد شد؟