بخشی از گزارش سیا پیرامون کنفرانس کلوپ رم با حضور اندیشمندان و چهره های معروف منجمله هرمان کاهن از هادسون: 7- یکی از تفکر برانگیز ترین ارائه ها، که پیامد های اطلاعاتی قابل توجه دشت، بوسیله لستر براونارائه شد،وی مشاور و از مقامات رسمی وزارت کشاورزی کسی که هم اکنون مدیر موسسه نگاه جهانی است. براون به رهگیری وابستگی فزاینده به "سبد نانی" آمریکای شمالی در 25 سال گذشته اشاره کرد. در 1960، زمانی برنامه ریزان اقتصادی در تقویت رشد صنعت در هنگامه گرانی محصولات کشاورزی میکوشیدند، انقلاب سبز برپا شده بود، تولید غذا شدت گرفت و به کشورهایی چون هند، پاکستان، ترکیه، مکزیک و فیلیپین سرایت کرد. بنابر گفته براون در دهه 70، پاندول غذا به عقب بازگشت؛ کمبود منابع غذایی شایع شد تا در تورم دو رقمی جهانی و ناپایداری های سیاسی سهمی به خود اختصاص دهد. به عنوان یکی از مثالهای ویرانگر نقش رشد سریع جمعیت، براون مقایسه ای بین رشد جمعیت در آمریکای شمالی و آمریکای لاتین انجام میدهد. در هنگامه ای که نرخ رشد جمعیت آمریکای شمالی با ثبات بود در آمریکای لاتین یک انفجار عظیم جمعیتی رخ میدهد. برخی کشورهای آمریکای لاتین مانند مکزیک، ونزوئلا، پرو و برزیل نرخ رشد جمعیتی در حدود 3درصد یا بیشتر داشتند، نرخی که آنان را به 19 برابر جمعیت طی یک سده رساند. نکته مهم دیگری که توسط براون مطرح شد، این بود که این شتابزدگی سیاسی دولت ها را در انتخاب صنعت نسبت به کشاورزی و انتخاب منافع جمعیت شهرنشینِ دهن دریده بجای روستانشینان تولید کنند مواد غذایی واداشت. اتحاد جماهیر شوروی، مطابق با آنچه براون دریافته بود، نمودی از چگونگی ترکیب شتابزدگی سیاسی و عدم بهره وری کشاورزی در زمینگیر کردن تلاشها برای افزایش تولید غذا بود. راه حل براون: تکیه درونی کشورها بر منابع جهانی غذایی، به راهبردهای جهانی غذایی نیازمند است. ستون فقرات این راهبرد میبایست تلاشهای جهانی برای کاهش رشد جمعیت، کاهش مصرف بیش از حد و کاهش مصرف در میان مردم ثروتمند باشد. شکست در بر آمدن از عهده کمبود مواد غذایی، زوال اکولوژیک و جمعیت زیادی میتواند مسبب ویرانی های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در بسیاری از بخش های جهان شود.

ظاهرا نسخه جدیدی از پهپادهای سری RQ توسعه داده شده با نام RQ-180 https://aviationweek.com/defense-space/aircraft-propulsion/possible-photo-highly-secret-rq-180-aircraft-surfaces-online تو این لینک گزارشی از عکسی که ازش ثبت شده رو میبینید

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس چهار موتوره خیر سرمان مثلا توی شهر بسر می بردیم و توی جبهه نبودیم ، لااقل آنجا می شد هم سری به حمام زد و هم در نماز جمعه ای شرکت نمود ؛ اما سه ماه می شد که در اصفهان بودیم و به خاطر حجم فراوان کار نتوانستیم چرخی توی شهر بزنیم و لااقل سی و سه پل یا پل خواجو را تماشا کنیم. فرق مان با زندانی ها این بود که هم سوله مان بزرگتر بود و هم سرمان شلوغ تر. از لای پنجره که نگاه می کردیم ، یهو متوجه می شدیم شب شده و الان است که درب خوابگاه دانشگاه بسته شود. بااین حال تا به خود می جنبیدیم به پشت درب بسته می خوردیم. از تأمین و تدارکات بگیر تا ساخت و تولید و تست پرواز ، همه کارهای مربوط به پرنده های بی سرنشین را خودمان انجام می دادیم ، نه اینکه حتی نمونه ای جلویمان باشد و بخواهیم آنرا کپی کنیم و نه حتی کتابی ، مجله ای چیزی تا راهنمای کارمان قرار دهیم ، تا آمدن کامپیوتر و اینترنت هم زمان زیادی فاصله داشتیم. همه کارهایمان بر اساس آزمون و خطا بود. آنچه که از کار مشخص بود این موضوع بود که ما می خواستیم روی هواپیماهای مدل که مخصوص تفریح و سرگرمی است دوربین عکاسی سوار کنیم. یعنی برای یک کار تفریحی ، مأموریت نظامی تعریف کنیم. خب معلوم بود به همه نوع تجربه و دانشی نیاز داشتیم. نه تنها باید اصول آیرودینامیک را می شناختیم ، باید سر رشته ای از فنون حاکم بر پرواز هم می دانستیم. توی ساخت بدنه ، ملخ ، بال و ایلوران* ، که واویلا داشتیم اما غیر از اینها باید از عکس و عکاسی ، چاپ و ظهور هم سر در می آوردیم. ولی با این حال یک چیز قوی همیشه محرک مان بود ، اگر این کار نتیجه بدهد ، چه اتفاق مهمی توی جبهه می افتد. بماند که چقدر در کاهش تلفات انسانی ، چه مربوط به نیروهای شناشائی باشد و چه نیروی تک کننده ، موثر خواهد بود. چقدر وجودش برای انجام عملیات ها حیاتی می شود. این آن چیزی بود که ما را به این سمت سوق می داد که چهارموتوره کار کنیم و خستگی را برای زمانی دیگر بگذاریم. * : از سطوح فرامین هواپیما جهت کنترل و تنظیم سمت و سو راوی : رضا ارباب * * * * * نان و پنیر اوایل آب مان توی یک جوی نمی رفت. آنها بچه پولدار و اهل گردش و تفریح و سرگرمی بودند و ما اهل جبهه و جنگ. گاه گاهی هم عبدوس به مسعود گیر می داد که دکمه ی یقه ات را ببند ، فلان کن و بهمان. موقع شام و نهار که می شد ما به نان و پنیری راضی بودیم ، اما آن سه نفر می گفتند : شما نان و پنیرتان را بخورید و چلوکباب را بگذارید سهم ما. ما قهر و آشتی های زیادی کردیم تا توانستیم با هم کنار بیائیم. در هر صورت این ما بودیم که باید کنار می آمدیم. چون هم آئین مان اجازه نمی داد که با آنها بد حرف بزنیم ، هم اینکه آنها در مقام معلمی بودند. از طرفی ، آنها هم به ما یاد می دادند که چگونه هواپیما بسازیم و هم چگونه خلبانی کنیم. فرشید نسبت به آن دو کمی تند مزاج بود ولی توی کارش بسیار جدی به نظر می رسید ، خودش می گفت من و دوستم طاهری ، شاید پانزده سال است که روی هواپیمای مدل کار می کنیم ، این واقعیت داشت. من هنوز هم پس از آن همه سال معتقدم فرشید بهترین طراح بال و بدنه می باشد. وقتی شروع به طراحی و تولید بال و بدنه می کرد ؛ انگار که آنرا با دستگاهی برش داده باشند ، بسیار تمیز و اصولی بود. هر چه آنها در مورد پرواز و طراحی بلد بودند ، ما در عوض از موتور و تعمیر و نگهداری آن سر در می آوردیم. چون توی یگان هوائی سپاه این کار اصلی ما بود. در هر صورت با این اطلاعات ، گروه خوبی را تشکیل داده بودیم. سعید زاهدی اصلا تاجر بود. او آدم با ذوقی هم بود. ساخت ملخ سخت بود و هم پر مصرف ، چون اولین جائی از هواپیما که زمین می خورد و خراب می شد ملخ بود. توی بازار هم نبود. چون موتورهای ما 45 و 60 بود و ما در ساخت آن مشکل داشتیم ، زاهدی اما وقتی نگرانی ما را دید ؛ گفت : من به نیت 22 بهمن ، 22 ملخ می سازم. او در حیرت ما این کار را هم کرد و وقتی پرسیدیم چطوری این کار را کردی ؟ گفت : فقط دقت. من هر روز یکی از ملخ ها را جلویم می گذاشتم و توی مسیر رفت و آمد، با دقت تمام انحناها و زوایای آنرا نگاه می کردم و به ذهن می سپردم. کار اصلی ملخ این است که جابجائی هوا کند. او ابتدا یک مکعب مستطیلی از چوب گردو درست می کرد و آرام آرام شروع به شکل دادن آن می کرد. چیزی که امروز نیز در صنعت ملخ سازی یک رویه است . ما بدون اینکه هواپیماهایمان را در تونل های باد بصورت علمی و فنی آزمایش کنیم ، آنها را در جاده ی اصفهان - نائین می بردیم و پرواز می دادیم و معلوم می شد که تا چه حد استاندارد را رعایت کرده ایم. راوی : رضا ارباب ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عمومامربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

ارتش ایالات متحده آمریکا در برنامه ای که در پیشرو دارد می خواهد كه تا سال 2021 طرح های خودروهای رزمی رباتیک مختلف را مورد ارزیابی قرار دهد و در سال 2026 بهترین آنها را به خدمت بگیرد. در نتیجه به نظر می رسد در ماه های آینده و تا پایان سال 2021 شرکت های صنایع نظامی طرحی های مختلفی را برای شرکت در این رقابت ارائه خواهند کرد. 3 شرکت، صنایع دفاعی Textron، شرکت FLIR سیستم که در زمینه تولید دورین های حرارتی تخصص دارد و Howe & Howe Tech نسل بعدی خودروهای رزمی رباتیک را طراحی و توسعه داده اند. وسیله نقلیه جدید که به نام Ripsaw M5 شناخته می شود در طول نمایشگاه AUSA 2019 رونمایی شد. اساس طرحی Ripsaw M5 ساخت یک خودرو رزمی بدون سرنشین دارای سرعت و تحرک بالا در ناهموارترین زمین ها و بدترین شرایط آب وهوایی است. پلتفرم طراحی شده این خودرو رزمی می تواند انواع ماموریت های محول شده را انجام دهد. Ripsaw M5 می تواند به راحتی به انواع مختلف سیستم های آگاهی موقعیتی و جایگاه تسلیحات کنترل از راه دور مجهز شود. وزن این خودرو زرمی بدون سرنشین 10 تن است اما توانایی آن را دارد که با افزودن تجیهزات دیگر وزن آن به 20 تن نیز برسد. در حقیقت اولین نمونه Ripsaw که در سال 2000 توسط برداران جف و مایک هاو تولید شد الهام دهند توسعه Ripsaw M5 است. نمونه های قبلی Ripsaw طی سالهای گذشته توسط ارتش امریکا جهت بررسی خودرر های نیمه خودمختار تست شد اند. اما نمونه ی ارائه شد در نمایشگاه AUSA 2019 به طور ویژه ای تکامل پیدا کرده است. نمونه ارائه شده در نمایشگاه به یک ماژول رزمی مشابه پلتفرم استرایکر Dragoon مجهز است . این نمونه Ripsaw M5 همانند استرایکر دراگون دارای توپ 30 میلیمتری XM813 بوش مستر است. برجک رزمی M5 علاوه بر یک سامانه دید دیجیتالی، به سامانه دید TacFLIR 280-HD ساخت FLIR سیستم مجهز است. این سامانه به مجموعه ای از دوربین های الکترو نوری و مادون قرمز مجهز است. در صورت نیاز و در خواست مشتری به خاطر ماژلاور بودن طراحی Ripsaw M5 می تواند تسلیحات مختلف با آرایش گوناگون را بر روی آن نصب کرد. حداکثر سرعت این خودرو رزمی بدون سرنشین 64 کیلومتر بر ساعت است. به گفته طراحان Ripsaw M5 بسیار کم سر وصدا است و می تواند به بدون جلب توجه به اهداف خود نزدیک شود. یکی از نمونه های خودرورزمی که در این Ripsaw مدل به شکل بدون سرنشین تغییر پیدا کرده است خودرو رزمی پیاده نظام استرایکر دراگون دید نظارتی TacFLIR 280-HD از دیگر ویژگی های منحصر بفرد Ripsaw M5 مجهز بودن آن به وسایل نقلیه هوایی و زمینی بدون سرنشین كوچك است. یک کوادکوپتر کوچک R80D Skyraider ( ساخت FLIR سیستم) می تواند از روی Ripsaw M5 بلند شود و بعد از انجام ماموریت به سمت خودرو M5 بازگردد و فرود آید. پهپاد R80D به هوش مصنوعی مجهز است و با پردازش پیشرفته امکان تشخیص و طبقه بندی اهداف را دارد و همچنین از توانایی پرواز نیمه خودمختار نیز بهره می برد. همچنین در جلو بدنه M5 یک دهلیز داخلی تعبیه شده است که در داخل آن خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV ( ساخت FLIR سیستم) قرار دارد. FLIR SUGV می تواند به کمک سطح شبیه داری تعبیه شده از داخل دهلیز M5 خارج شود. خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV به وزن 13 کیلوگرم می تواند به کمک بازوی تعبیه شده بر روی آن اشیاء به وزن 10 کیلوگرم را جا به جا کند در نتیحه علاوه شناسایی محیط پیرامونی می تواند در خنثی سازی بمب ها و مین ها یاری دهنده Ripsaw M5 باشد. کوادکوپتر کوچک قابلیت هماهنگ شدن با خودرو بدون سرنشین R80D Skyraider را داردRipsaw M5 خودرو بدون سرنشین کوچک FLIR SUGV دهلیز خودرو بدون سرنشین M5 که در داخل آن FLIR SUGV قرار دارد خودرو های بدون سرنشین Ripsaw M5 می توانند با مجهز بودن به سیستم های مدیریت میدان نبرد باعث سرعت بخشیدن و برورزسانی سریع تر اطلاعات میدان نبرد به سایر نیروهای خودی شوند. در نتیجه به نیروهای خودی درک کلی بهتری از میدان نبرد اطرافشان می دهند. این نوع آگاهی موقعیتی در مناطقی کاملاً متراکم شهری کاملاً ضروری است. در صورت به خدمت گرفته شدن Ripsaw M5 انتظار می ورد این خودرو بدون سرنشین به عنوان نیرو شناسایی و یا محافظت از نیروهای نظامی نقش پررنگی ایفا کند.

بسمه تعالی اندیشکده رند اندیشکده رند که به نام شرکت رند یا رَند کورپوریشن RAND Corporationشناخته میشود یک اندیشکده سیاستگذاری با رویکرد مسائل جهانی و غیرانتفاعی آمریکایی است، که در سال ۱۹۴۸ توسط شرکت هواپیماسازی داگلاس، با هدف ارائه خدمات تحقیقاتی و تحلیل سیاسی به نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا ( نیروی هوایی ) تأسیس شد. موسسین اولیه به شرح زیر بودند : + هنری آرنولد که از سال ۱۹۳۸ تا سال ۱۹۴۱ فرمانده نیروی هوایی آمریکا در جنگ جهانی دوم بود. + دونالد ویلس داگلاس، کارآفرین مشهور، صنعتگر و مهندس هواگرد آمریکایی بود، که در سال ۱۹۲۱ شرکت هواپیماسازی داگلاس را راه‌اندازی کرد. این شرکت در سال ۱۹۶۷ با مک‌دانل ادغام شد و مک‌دانل داگلاس ( سازنده ی هواپیماهای معروف اف 15 و 18 ) را پدید آورد. + کورتیس لیمییک که ژنرال سطح بالایی در نیروی هوایی آمریکا بود. مطابق اطلاعات سایت این اندیشکده ، هم اکنون بخشی از بودجه این شرکت را حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا و موقوفه های اندیشکده و برخی خیرین و صاحبان شرکت‌های فعال در حوزه‌های بهداشت و سلامت و دانشگاه‌ها، همچنین کمک های کوچک شهروندان تأمین می‌کنند.اطلاعات مربوط به بودجه ی عظیم این موسسه که در سال 2019 نزدیک 350 میلیون دلار است به صورت شفاف در آدرس www.rand.org/about/clients_grantors.html#industry قابل مشاهده است . هم اکنون این اندیشکده آمریکایی بخش اعظم بودجه خود را از دولت فدرال آمریکا دریافت می‌کند. اگرچه به لحاظ میزان تاثیر ، اندیشکده ی بروکینگز ، بیشترین ضریب نفوذ در سیاست های دولت آمریکا را دارد ولی رند به لحاظ سازمان ، نیرو ، منابع و بودجه بسیار بزرگتر از بروکینگز است و بودجه ی آن تقریبا دوبرابر اندیشکده ی بعدی در لیست بودجه یعنی بروکینگز است . تصویر مقابل مربوط به مقایسه ی بودجه ی مهم ترین اندیشکده های آمریکایی در سال 2011 میلادی در گزارش سایت واجا است . با توجه به تصویر پایین بودجه ی بنگاه رند در سال مالی منتهی به 2018 در حدود 345 میلیون دلار است که رشدی حدود 17 درصد را نشان میدهد . یعنی به طور متوسط سالانه حدود 2.5 درصد رشد درآمد در این چند سال . همچنین بخش عظیمی از بودجه ی این بنگاه توسط بخش های مختلف دولت فدرال تامین میشود . به طوریکه 20درصد از بودجه توسط سازمان بهداشت و خدمات عمومی و نزدیک به 70 درصد بودجه از بخش های نظامی ، دفاعی و امنیتی دولت فدراال تامین میشود . در این میان سهم ارتش ، نیروی هوایی ، امنیت داخلی و دفتر هماهنگی دفاعی از همه بیش تر است . اندیشکده«رند» صرفا به پژوهش در مورد مسائل داخلی آمریکا نمی پردازد بلکه نگاه جهانی و عام تری نسبت به مسائل و موضوعات دارد . این اندیشکده در کشورهای اروپایی نیز حضور دارد و با محوریت« پژوهش های دفاعی و سیاست خارجی» فعالیت می کند. شواهد بسیاری وجود داردکه این اندیشکده دارای رابطه تنگاتنگی با نهاد های نظامی و امنیتی آمریکا ـ به دلایل اشراف در حوزه های نظامی، امنیتی، اطلاعاتی ـ است.به همین دلیل از سوی نهاد های دفاعی و امنیتی این کشور تغذیه مالی میشود و حتی دارای دسترسی های اطلاعاتی ویژه به نظر میرسد . به طور مثال در اوج مذاکرات هسته ای ایران و گروه 5+1 و در حالی که طرفین در اوج سکوت خبری ، مشغول مذاکره در پشت درهای بسته بودند گزارشی توسط علیرضا نادر، کارشناس مسائل ایران با عنوان «مذاکرات هسته ای با ایران در چند قدمی موفقیت» تنها یک روز قبل از توافق نامه ژنو موسوم به برجام در یک جلسه بیان شد . رند دراین جلسه آورده بود که مذاکرات هسته ای ایران با شش قدرت غربی در چند قدمی موفقیت است و تنها عاملی که می تواند این توافق را برهم بزند زیاده خواهی های برخی همچون اسرائیل و شخص نتانیاهوست. که البته مشاهده شد که توافق مذکور در 3 آذر 92 انجام شد و با مخالفت صریح مقامات رژیم صهیونیستی روبرو شد ولی غرب به رژیم صهیونیستی از طریق سفرهای متعدد مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، شرمن و مسئول مذاکره کننده آمریکا اطمینان داد که این توافق هسته ای با ایران خطری برای منافع اسرائیل نیست. و باز تجربه نشان داد که توافق هسته ای نه تنهابه ضرر رژیم صهیونیستی نبود بلکه ایران را نیز برای مدت چند سال مهار کرد و به لاک دفاعی فرو برد . این اندیشکده جزو اندیشکده های میانه رو Centristدسته بندی میشود ولی کارکنان آن بیشتر به دمکرات ها گرایش نشان می دهند . (1) در سیاست، منظور از میانه‌گرایی، رویکرد سیاسی یا موضع خاصی است که شامل پذیرش یا حمایت از توازنی از درجه‌ای از برابری اجتماعی و درجه‌ای قشربندی اجتماعی در عین مخالفت با تغییرات سیاسی است که در جامعه گردش قابل توجهی چه به چپ و چه به راست ایجاد کند. سیاست‌های چپ میانه و راست میانه هر دو نزدیکی با میانه گرایی دارند و هر یک تا حدی به سوی متناظر خود از طیف سیاسی گرایش دارند. در آمریکا یک نظرسنجی معتبر از گالوپ در سال 2012 نشان داده بین ۳۵–۳۸٪ آمریکاییان در ۲۰ سال گذشته خود را میانه رو دانسته‌اند.[۲] شعاری که «اندیشکده رند» در صفحه ی دونیت خود بدان اشاره می کند این است که« ما بر این باوریم افراد باید تصمیم بهتری بگیرندزمانیکه با واقعیات روبرو می شوند»(3) نام این اندیشکده با بسیاری از بزرگترین پروژه های تاریخ آمریکا ، گره خورده و همچنین بسیاری از بزرگترین نوابغ تاریخ آمریکا برای این شرکت کار کرده اند . در آینده در یک مطلب مجزا به نقش تاریخی این اندیشکده در پروژه های بزرگ تاریخ آمریکا خواهیم پرداخت . دفتر مرکزی این اندیشکده در سنتا مونیکا، کالیفرنیا قرار دارد و به نوعی جزو اندیشکده های غرب آمریکا دسته بندی میشود . ساختمان ستاد این اندیشکده ، مجموعه ی عظیمی به شکل یک چشم است . در ادامه به خواست خدا به طور مرتب گزارش هایی ازین اندیشکده در ارسال های بعدی منتشر خواهد شد . .............................................. 1.https://www.usnews.com/news/articles/2011/03/03/think-tank-employees-tend-to-support-democrats 2. Saad, Lydia (January 12, 2012). "Conservatives Remain the Largest Ideological Group in U.S." Gallup (company). Retrieved 20 November 2012. 3.https://www.rand.org/giving.html

بسمه تعالی What to Watch to Understand the Sino-Iranian Relationship Colin P. Clarke, Mollie Saltskog Thursday, August 13, 2020 برای درک روابط چینیان و ایرانیان به چه بنگریم پکن و تهران در حال نهایی کردن طرح شراکت بلند پروازانه ای هستند که طیف وسیعی از مسائل اقتصادی و امنیتی را در بر می گیرد. بر اساس گزارشی منتشر شده در نیویورک تایمز، توافق شامل گسترش و توسعه زیرساخت حمل و نقل ایران توسط چین، راه اندازی شبکه دیتا 5G ، تمرینات مشترک نظامی و برخی دیگر موضوعات است. اعلان این موضوع دو دسته از واکنش ها را در غرب برانگیخت. برای حامیان سیاست خارجی سنتی، این توافقات شواهدی غیر قابل انکار از "خطرات ناشی از بلندپروازی های قدرت های استبدادی" و اثباتی بر این مدعا ست که جاه طلبی های سیاست خارجی ایران محدوده هایی بسیار فراتر از خاورمیانه را در بر می گیرد. و برای کسانی که این شراکت را خوش خیم تر می دانند، ارتباط ایران با چین صرفا تجارت ساده و بخشی از تاریخ طولانی معمول ایران از توازن بخشیدن به رابطه اش با قدرت های بزرگ است. بر اساس دیدگاه دوم، این اقدام بیشتر یک مانور تاکتیکی ست تا حرکتی استراتژیک که موجب شود نفوذ آمریکا در منطقه کاهش یابد در حالی که دو دشمن اصلی واشنگتن را تقویت می کند. در حقیقت هنوز چندان مشخص نیست که این شراکت ایرانی-چینی چگونه شکل خواهد گرفت. ایالات متحده نباید واکنش بیش از حدی به تغییر داینامیک ژئوپلتیک خاورمیانه از خود نشان دهد، بلکه باید بر تحولات این رابطه نظارت دقیق داشته باشد و آنچه را که واقعا اجرا می شود را در حساب آورد، نه آنچه از اجرای آن صرفا حرف به میان آمده است. به طور خلاصه، به قول شعاری که در دانشگاهی (دانشگاه تسینگ هوا) که رئیس جمهور شی جینپینگ در آن تحصیل می کرده است : کار ها بلند تر از کلمات سخن می گویند.[1] سیاست سازان باید بر طیفی از شاخص های احتمالی نظارت کنند که می توانند نشان دهند این همکاری ممکن است یک اقدام موثر و واقعی باشد. این توافق می تواند یک جهش احتمالی برای برنامه اتمی و موشکی ایران فراهم آورد، چیزی که بر خلاف جریان منافع امنیتی ایالات متحده و متحدینش در منطقه حرکت خواهد کرد. هرچه ایران و چین به یکدیگر نزدیک تر شوند، کمتر احتمال دارد چین از توافق هسته ای آینده که محدود کننده خواست های تهران باشد، حمایت کند، آنچنان که پیشتر از برجام رخ داد. چین به طور روز افزونی در حال استفاده از حق وتویش در شورای امنیت است، به ویژه در مباحث مرتبط با ژئوپلتیک خاور میانه. از سال 2011 و پس از گسترش جنگ داخلی سوریه، چین 10 بار از حق وتوی خود استفاده کرده است، که 9 مورد آن مرتبط با سوریه بوده است. در موخرترین مورد، در جولای به همراه روسیه، مانع تایید شورا بر انتقال کمک از ترکیه به سوریه برای مدت 1 سال دیگر شد. به طرز جالب توجهی، اکثر موارد استفاده از وتو در مورد سوریه می توانست کاملا غیر ضروری باشد، چرا که روسیه نیز همان قطع نامه را وتو کرده بود و وتوی مجدد چین عملا چیزی را تغییر نمی داد. اگر سوریه مثالی از این باشد که چین چگونه از شرکایش دفاع می کند، مسائل اقتصادی دوجانبه ی افزایش یافته و منافع امنیتی بین پکن و تهران، می تواند هر توافق چند جانبه جدیدی را در آینده در موضوع محدود کردن بلند پروازی های اتمی تهران را تضعیف کند. واشنگتن همچنین باید توجه ویژه ای به از سر گیری فروش سلاح به ایران از سوی چین، و راه اندازی مکانیزم های اشتراتک اطلاعات با تهران، مبذول دارد. چین در طی دهه 1980 و جنگ ایران و عراق، تامین کننده اصلی اسلحه برای ایران بود، اما تهدید تحریم آمریکا به همراه تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران موجب خودداری چین از فروش سلاح به ایران شد. قطع نامه 1929 شورای امنیت توصیب شده در سال 2010، "تامین مستقیم یا غیر مستقیم، فروش یا انتقال تسلیحات سنگین معمول به ایران" را ممنوع می کند، اما این قطع نامه در اکتبر 2020 منقضی خواهد شد. برخی ناظران مسائل ایران بیم آن دارند که تلاش های آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران شکست بخورد. در پی انقضای این تحریم، چین می تواند در پی احیای بازار تسلیحات خود در ایران باشد، که شامل جت های جنگی (احتمالا J-10C)، سیستم های دفاع هوایی و موشکی، و نیز فناوری های مربوط به زیردریایی می شود. در این میان هواپیماهای بی سرنشین چینی به نظر کمتر مورد علاقه طرف ایرانی باشد چرا که برنامه داخلی وسیعی در این حوزه دارد. علاوه بر این، گزارش اخیر مربوط به توافق نامه اشتراک اطلاعات چین با پاکستان، می تواند حاکی از آن باشد که چین در پی گسترش دامنه شرکای قابل اعتماد خود است. واشنگتن باید به دقت به رویه ای که چین ممکن است در مورد مکانیز مشابهی برای همکاری اطلاعاتی با ایران در پیش گیرد نظارت کند. برای مثال این مورد می تواند شامل، اعطای مقام ناظر به وزارت دفاع ایران در جلسات ستاد مشترک ارتش چین باشد. فروش دوباره تسلیحات و همکاری اطلاعاتی قابل توجه می تواند نشانی از این باشد که چین و ایران به دنبال تضعیف منافع امنیتی آمریکا در منطقه هستند. در بخش اقتصادی، چین می تواند در کارزار فشار حداکثری آمریکا برای ایران تسکینی فراهم آورد. درامد نفتی ایران نسبت به سال گذشته شاهد کاهش چشم گیر 92 درصدی بوده است، و مردم ایران کاملا فشار شدید تحریم های آمریکا را حس می کنند. اگر ایران منابع نقدی به شدت مورد نیاز خود را از این توافق بدست آورد، می تواند به مقداری زیادی از قسمتی از فشار خرد کننده ای که تحریم ها بر اقتصادی این کشور وارد می کنند را بکاهد. این مورد همچنین شاخصی حیاتی برای مقامات آمریکایی ست، به ویژه از آن جهت که تبادل انرژی با وجه نقد نظام موجود تحریم ها را شکننده می کند. همسو شدن بیشتر با پکن به راهبران ایران این شانس را می دهد که به مردم ثابت کنند که کشور هنوز گزینه هایی در اختیار دارد و هنوز کاملا ایزوله نشده است. در تناقض با این مساله، کارزار آمریکا برای "فشار حداکثری" شاید در واقع تلاش مضاعف ایران برای ایجاد رابطه با چین، با سابقه قدرت اقتصادی و سیاست خارجی قاطع خود، و نیز دیگر کشور ها را اجتناب ناپذیر می کند. البته در این بین دلیل دیگری برای نزدیکی روابط ایران و چین وجود دارد که چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. آنچنان که شماری از ناظران امور چین خاطرنشان کردند، پکن بسیار مراقب بوده است که مستقیما منافع آمریکا در خاورمیانه را به چالش نکشد و از اقدامات آمریکا به عنوان عامل ثبات و امنیت در منطقه بسیار متنفع شده است. با این حال، خوی رئیس جمهور شی برای پرخاشگرانه تر و توسعه طلبانه تر شدن سیاست خارجی چین ممکن است در آینده نزدیک نقش چین در خاورمیانه را تغییر دهد، و در این شرایط ایران می تواند نقش تضمین کننده امنیت جدیدی را برای منافع اقتصادی چین و توسعه آن در خاورمیانه ایفا کند. ایران از طریق شبکه پراکسی هایش از نفوذ سیاسی و امنیتی بسیاری در کشور های کلیدی منطقه بهره می برد. یک رابطه نزدیک تر بین ایران و چین، می تواند اجرای پروژه راه ابریشم جدید[2] چین را در کشورهایی که ایران در آن حضور دارد تسهیل کند، که شامل عراق و سوریه می شود. سیاست مداران آمریکایی نه تنها به سوی منافع احتمالی آشکاری که این قرارداد می تواند به همراه آورد باید توجه ویژه داشته باشند، بلکه باید به اینکه چگونه به توسعه اقتصادی و علایق چین در کشورهایی که ایران در آنها نفوذ قابل توجه دارد، کمک می کند نیز دقت داشته باشند. یک فشار تهاجمی تر از سوی چین برای پیشبرد پروژه راه ابریشم جدید در مناطق همپیمان ایران شاخص کلیدی دیگری خواهد بود که آمریکا باید بر آن نظارت کند. در کنار مزایای بالقوه برای ایران و چین، چالش هایی نیز –داخلی و خارجی- وجود دارد که می تواند مانع از آن شود که کلمات روی کاغذ تبدیل به اقدامات موثری شود که بتواند منافع آمریکا را تهدید کند. · نخست، نگرانی هایی در باب انگیزه های چین وجود دارد. این معامله با انتقاد هایی از سوی اپوزسیون سیاسی ایران همراه بوده است، که در بیان برخی به پیمان ترکمنچای در سال 1828 استناد می شود که در آن ایران سرزمین های قفقاز را به امپراطوری روسیه واگذار کرد. این پیمان به عنوان هشداری از اینکه چین چگونه می تواند به حق حاکمیت ایران تعدی کند در نظر گرفته می شود. این نگرانی ها البته بی اساس نیستند. ماجراجویی راه ابریشم جدید چین فجایعی را برای برخی کشورها در پی داشته است، کشور هایی که تا حدی در انبوه بدهی ها به چین فرو رفته اند که چین زیرساخت های حیاتی و سرزمین های استراتژیک آنها را به عنوان بازپرداخت تصاحب کرده است. ایران کافی است نگاهی به اطراف دریای عرب و تا کشور هایی چون جیبوتی، پاکستان و سریلانکا بیاندازد، تا ببیند این کشور ها چگونه در باتلاق بدهی ها گرفتار شده اند. در داخل ایران چین می تواند به دنبال تصاحب یک تاسیسات بندی مهم در نزدیکی تنگه هرمز باشد، تنگه ای که یکی از مهمترین گلوگاه های ترانزیت انرژی در دنیا است. چین یک طلبکار بدنام خشن است. برخلاف صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، پکن تمایل چندانی به تصفیه یکجانبه بدهی با کشور های دخیل در پروژه راه ابریشم جدید که از پیامد های انسانی و اقتصادی پندمی کرونا رنج می برند، نشان نداده است. · دوم، در تضاد با سیاست خارجی آمریکا در منطقه، پکن در بخش اعظم سیاست خارجی خود عمدتا به دلیل منافع اقتصادی، مراقب بوده است که طرف کسی را نگیرد. در ماه می، واردات نفت خام چین از عربستان به رکورد جدیدی دست یافت، و نسبت به سال قبل 94.9 درصد افزایش پیدا کرد. همچنین گزارش شده است که چین به گسترش برنامه انرژی اتمی عربستان کمک کرده است. در سال 2018، چین دومین بازار بزرگ صادراتی اسرائیل بود، و در عین حال سرمایه گذاری چین در بخش فناوری اسرائیل مابین سال های 2014 تا 2016 دو برابر شد. با معامله جدید همکاری های ایرانی-چینی، چین کماکان به دنبال توسعه روابط اقتصادی خود با این کشورها که اصلی ترین رقبای منطقه ای ایران هستند خواهد بود و احتمالا تا 400 میلیارد دلار درطی 25 سال برای ساخت زیرساخت های ایران سرمایه گذاری خواهد کرد. ادامه این رویه متوازن احتمالا دشوار خواهد بود، و برخی مفسران ایجاد تغییر مهم توسط موافقت نامه رسمی دو جانبه با ایران را چندان محتمل نمی دانند. در حالی که آمریکا به دنبال کاهش شمار نیروهای خود در منطقه است و فرقه گرایی نیز به دمیدن به آتش جنگ های نیابتی ادامه می دهد، حفظ ظاهر بی طرفی برای پکن می تواند به شدت دشوار باشد. با عقب کشیده شدن پوشش امنیتی آمریکا، پکن احتمالا برای تامین امنیت تنها خواهد ماند، که می تواند آن را مجبور به انتخاب یک طرف کند. علاوه بر این، اگر شراکت ایران-چین به برنامه موشکی و مدرن سازی ارتش ایران قوت بخشد، می تواند یک تهدید امنیتی جدی را متوجه کشور های اطراف خلیج فارس و اسرائیل سازد. هیچ دولتی نتوانسته است با موفقیت از جانب یک سوی منازعه را گرفتن در خاور میانه اجتناب ورزد، و در عین حال دلیل منصفانه ای وجود ندارد که چین را خارج از این قائده بدانیم. در حین تحلیل مسائل اخیر، همچون طرح پیشنهادی همکاری ایران و چین، حائز اهمیت است که از دید با لنز حاصل جمع صفر در سیایت خارجی آمریکا در خاور میانه دوری گزینیم. بر طبق این جهان بینی، هر زمانی که آمریکا نیروهایش را در منطقه کاهش دهد، یک قدرت مهم دیگر مشتاقانه این خلا را پر خواهد کرد. بسیاری از ناظران بر این باور اند که درگیری روسیه در سوریه، لیبی و مناطق دیگر، و این توافق مورد انتظار از الگوی یکسانی پیروی می کند، اما در حالی که چین در این میان نقشی تجدید نظر طلبانه بازی می کند. اما هر موردی باید به صورت منحصر به فرد بررسی شود. چین برای ورود بیشتر به مسائله سوریه اقدام کرد، اما این منجر به گسترش حضور نظامی چین در آنجا نشد. اگر این مساله در زمانی تغییر کند، احتمالا در فاز پس از بازسازی، این می تواند شاخصی برای مشارکتی باشد که به سمت چیزی فراتر از امور ظاهری حرکت کرده است؛ که می تواند حاکی از شراکت موثر مخربی نه تنها برای منافع غرب، بلکه همچنین برای آینده طولانی مدت سوریه باشد. برای واشنگتن صبور باقی ماندن و در نظر داشتن طیف وسیعی در تغییرات ژئوپلتیک احتمالی پسا پندمی، می تواند بهتر باشد. برای آمریکا به دقت کالیبره کردن هر پاسخی می تواند عاملی کلیدی باشد تا در ضمن اینکه برای یک شراکت ایرانی-چینی که بیشتر اقدام است تا کلمات روی کاغذ، آماده باشد، از واکنش بیش از حد نیز اجتناب کند. [1] 行胜于言 [2] Belt and Road Initiative https://www.rand.org/blog/2020/08/what-to-watch-to-understand-the-sino-iranian-relationship.html

بررسی گزارش زیر که توسط اندیشکده ی رند و در سال 2017 منتشر شده است تحت عنوان چالش های داخلی ایران در برابر برجام اکنون و پس از خروج آمریکا شایسته ی توجه است . از آن رو که پس از اقدام حریف ، توجه به برآوردهای او پیش از اقدام میتواند روشن گر مسائل بسیاری باشد . نویسندگان این گزارش علیرضا نادر ، علی اسکاتن و جیمز هوبلن هستند . نویسندگان در ابتدا اشاره به این مطلب میکند که توافق ایران و گروه 5+1 راه ایران به سوی سلاح هسته ای را مسدود کرده است . سپس به توصیف آرایش سیاسی در ایران پرداخته و تقابل اصطلاح طلبان و میانه رو ها با اصول گرایان را به عنوان مهم ترین چالش نظام جمهوری اسلامی معرفی کرده و مینویسد که مشروعیت نظام جمهوری اسلامی پس از ماجرای موسوم به جنبش سبز ، از سوی عده ای از مردم زیر سوال است . در ادامه به توصیف چشم انداز سیاسی ایران به زعم خود پرداخته و ابتدا تاریخی از سیر مذاکرات هسته ای را بیان میکند . بنا به تحلیل این اندیشکده چهار گروه جناحی مجزا در ایران وجود دارد: 1. جناح سنتی محافظه کار شامل موسساتی مانند شورای نگهبان و مجلس خبرگان است . اینها طرفدار خودکفایی و مقاومت در برابر امپریالیسم غربی هستند و در عین حال قاطعانه از تسلط روحانیت حمایت می کنند . 2. اصولگرایان که آنها نیزمحافظه کار اجتماعی هستند ولی تمایل به پیشرفت دارند . سپاه پاسداران و جانبازان بسیجی جنگ ایران و عراق بخش مهمی از اردوگاه اصولگرایان را تشکیل داده است . 3. محافظه کاران عملگرا ، یا مرکزگرایان ، این گروه به دنبال توسعه اقتصادی هستند بدون اینکه الزاماً تغییرات سیاسی گسترده ای را اتخاذ کنند . نویسندگان این گزارش این گروه را دارای رویکرد " چینی " میداندومرحوم آیت الله هاشمی و رییس جمهور کنونی ، حسن روحانی را متعلق به این گروه بر میشمرد . 4. اصلاح طلبان . آنها از ادغام ایران در نظام اقتصادی و سیاسی جهانی استقبال میکنند مهم ترین چهره های این گروه به عقیده ی نوسندگان این گزارش خاتمی ، موسوی و کروبی هستند . بیشتر اصلاح طلبان تاکنون از سیستم سیاسی ایران کنار گذاشته شده اندو سپاه هم اکنون هم بسیاری را بخشی از "فتنه" می داند . مهم ترین دلیل این مطلب آن است که پس از انتخابات ریاست جمهوری 2009 ، آنها افراد زیادی را به خیابان ها فرا خواندند و نظام را به چالش کشیدند . در ادامه و پس از ذکر این مقدمات ، گزارش از چهار محور به بررسی تهدیدات در مورد پایبندی ایران به برجام میپردازد . اولین چالش ، چالش انتخابات است . پس از توصیف آرایش سیاسی در ایران ، این گزارش به نقش مساله ی هسته ای در مناظرات و انتخابات ریاست جمهوری گذشته میپردازد . از منظر ایشان ، پس از افشای پروژه ی نفوذ و هشدارهای رهبر انقلاب در این مورد و سخت گیری های صورت گرفته در این مورد ، مطرح شدن افراد با گفتمان های دفاع از برجام سخت تر شده است . در این مورد به نقش مجلس خبرگان و آیت الله جنتی در روند نظارت استصوابی به طور مفصل اشاره میشود . به عقیده ی نویسندگان این گزارش ، از حیث اقتصادی ، اقتصاد بیمار ایران ممکن است سریعترین تهدید بر علیه برجام باشد . زیرا تحریم ها بهبود اقتصادی را کند کرده و اغلب مردم و سیاسیون نیز تحریم های اصلی ایالات متحده را مقصر می داند و در صورتی که روند بهبود اقتصاد شدت نگیرد از برجام ناامید خواهند شد . البته از دید این گزارش مشکل اصلی اقتصاد ایران مسائلی چون پولشویی و دخالت سپاه درامور اقتصادی است و نه تحریم های آمریکا . منظر بعدی مورد بررسی در این گزارش ، ژئوپلتیک است . گزارش تاکید میکند که افزایش تنش با ایالات متحده می تواند سرانجام رهبران ایران را متقاعد کند که به دست آوردن بازدارندگی هسته ای ارزش خروج ایران از برجام را دارد . در ادامه به تنش های موجود در منطقه اعم از تنش در سوریه ، فلسطین و همچنین یمن و نقش ایران به زعم آمریکایی ها در این مورد پرداخته و احتمال درگیری و تنش را بالا میداند .همچنین احتمال درگیری نظامی ایران و آمریکا را بررسی کرده و احتمال حمله ی آمریکا به ایران را بسیار کم میداند . آخرین منظر ، مساله ی جانشینی آینده برای آیت الله خامنه ای است . به نظر نویسندگان گزارش ، این مساله احتمالاً محوری خواهد بودبرای نبرد بر سر قدرت در ایران آینده. درگذشت مقام معظم رهبری ومبارزات بر سر انتخاب جانشین او ممکن است شکافها را در درون نظام گسترش دهد و خود این عدم اجماع تهدیدی برای برجام است . در این بخش ، گزارش به بررسی احتمالات و همچنین توضیحاتی در مورد ساختار روحانیت و نحوه ی انتخاب رهبر میپردازد و با برجسته کردن نقش سپاه در مورد انتخاب رهبر آینده ، احتمال به قدرت رسیدن فردی میانه رو و مدافع برجام را بررسی می نماید . در نهایت جمع بندی گزارش آن است که اجماع نظام عامل اصلی در پایبندی ایران به برجام است و تاکنون ( تا 2017 ) علی رغم اختلافات ، جناح های رقیب ایران در این مورد به موفقیت دست یافته اند . با این حال عدم منافع اقتصادی قابل توجه از توافق هسته ای و افزایش قابل توجه تنش های ایران و آمریکا می تواند به برجام ضربه بزند وبنابراین ، واشنگتن باید اقدامات بیشتری انجام دهد تا اطمینان حاصل شود که یک ایرانی متوسط منافع اقتصادی برجام را می بیند . ................................................................. به نظر میرسد در صورتی که بخواهیم خروج از آمریکا را بر اساس این سند یا اسنادی با چنین دیدگاه هایی تحلیل نماییم باید بگوییم ، به دلیل افزایش سطح تنش در منطقه ، محقق نشدن پیش بینی ها در مورد فوت رهبر معظم انقلاب و همچنین عدم بهبود اوضاع اقتصادی ایران ، گمانه هایی در آمریکا مبنی بر احتمال خروج ایران از برجام وجود داشته و در نهایت آمریکا با پیش دستی در این کار سعی در به دست گرفتن ابتکار عمل کرده است . نکته ی دیگر مورد توجه ، دانش نسبتا مناسب نویسندگان در مورد اتفاقات اجتماعی و سیاسی ایران است ولی عدم تسلط ایشان بر موضوع روحانیت شیعه و نظریه ی ولایت فقیه هنگام بحث از موضوع جانشینی رهبر انقلاب ، به چشم میاید . لینک گزارش : https://www.rand.org/pubs/perspectives/PE218.html

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ مقدمه ای بر جنگ های هیبریدی – تئوری ، تاریخچه و حال بخش اول واژه جنگ هیبریدی به طور گسترده ای در جامعه امنیتی بین‌الملل در پی الحاق کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴ مورد بحث قرار گرفت و همچنان یک منبع نگرانی برای ناظران سیاست کنونی روسیه می باشد (م . البته این مساله برای جامعه امنیتی غرب صادق است زیرا آنها پیش از ماجرای کریمه از جنگ هیبریدی استفاده کرده بودند اما هنگامی که روسیه از این مدل جنگ استفاده نمود زنگ خطری جدی برای آنها به صدا درآمد) . ردیابی سیر تحول این مفهوم در طول دو دهه اخیر مفید است ، زیرا درک مشترک این مورد برای بررسی اقدامات متقابل احتمالی ناتو در برابر جنگ هیبریدی حیاتی است. بر طبق تحقیقات ما، اولین بار که این اصطلاح در یک متن عمومی در دسترس عموم قرار گرفت ، در پایان نامه کارشناسی ارشد لتونی رابرت واکر یکی از اعضای سپاه تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده در سال 1998 بود . واکر به بحث توانایی عملیاتی نیروی دریایی به عنوان یک نیروی هیبریدی برای یک جنگ هیبریدی اشاره کرده بود . او می گوید : جنگ هیبریدی چیزی است که مابین شکاف جنگ های نیروهای ویژه و متعارف قرار دارد . این تعریف اولیه جنگ های هیبریدی به یک نقطه ی داخلی بهره وری می پردازد : بهترین استفاده از منابع کمیاب نظامی از طریق ترکیبی از نیروهای متعارف و غیر متعارف به دست می آید (م . امروزه آمریکایی ها برای این تعریف از عبارت Compound Warfare استفاده می کننئ که من از آن به عنوان جنگ ترکیبی یاد می نمایم) . در سال ۲۰۰۲، یکی دیگر از دانش جویان با نام سرگرد ویلیان نیمث از این عبارت در پایان‌ نامه خود برای بحث در مورد راه‌ های مقابله با اقدامات خصمانه آنچه او جوامع مختلط و هیبریدی می‌ نامید، در یک مطالعه موردی در مورد جنبش جدایی طلب چچن مورد استفاده قرار داد . نیمث نه تنها ارتباط بین نهاده های نظامی و غیرنظامی را بررسی کرد ، بلکه چگونگی ترکیبی از رویکردهای سنتی و مدرن و فعالیت‌های مدنی و جنگی برای ایجاد یک نیروی هیبریدی موثر را بیان نمود . وی ادعا کرد که که جنگ هیبریدی به طور فزاینده‌ای رایج خواهد شد و این اصل را مبنا قرار داد که نقاط قوت جنگ های هیبریدی در هنگام استفاده از تاکتیک های چریکی توسط نیروهای به شدت سازمان یافته و از نظر تکنولوژیکی پیشرفته در زمان های تقابل های دشوار کمک کننده هستند . به عبارت دیگر، هنگامی که یک ارتش مدرن با یک نیروی هیبریدی کوچک ‌تر روبرو می‌شود، نیروی متعارف مجبور خواهد بود در دکترین های خود تجدید نظر کند و رویه‌های عملیاتی خود را تطبیق دهد تا بتواند آسیب ‌پذیری‌های حیاتی دشمن هیبریدی را شناسایی و از آن ها بهره ‌برداری کند. این سازگاری، نیروهای مدرن را قادر خواهد ساخت تا مرکز ثقل حریف را مورد حمله قرار دهند و بنابراین آزادی حرکت، ظرفیت و اراده آن ها برای مبارزه را کاهش دهند . اما آوازه مفهوم جنگ هیبریدی به وسیله مقاله ‌ای که در سال ۲۰۰۵ توسط جیمز ماتیس و فرانک هافمن در مجله موسسه نیروی دریایی ایالات ‌متحده منتشر شد افزایش یافت . این دو نویسنده توجه خود را به این حقیقت جلب کردند که برتری نظامی متعارف و تکنولوژیکی ایالات‌ متحده می‌تواند نه تنها توسط کشورهای دیگر بلکه توسط بازیگران و مخالفان غیر دولتی کمتر بهره مند ، از طریق استفاده ترکیبی از فناوری‌ های پیشرفته به چالش کشیده شود. کشورهایی که دارای نیروهای متعارف پیشرفته هستند احتمالا با رویه ها و تاکتیک های نامنظم مواجه می شوند که نشان دهنده یک مزیت است : دشمنان ، ظرفیت و تکنیک‌ ها و توانایی‌ های پایین خود را از طریق استفاده از تروریسم ، شورش و تاکتیک‌های چریکی جبران می‌ کنند . این تهدیدات به احتمال زیاد ، توسط تشکل‌ های شبه ‌نظامی که براساس پیشینه های قومی و سندیکاهای تبه کاری سازمان یافته ، تشکیل شده اند ، از طریق حملات سایبری علیه زیرساخت ‌های ضروری نظامی و غیرنظامی مانند شبکه ‌های سیاسی ، مالی و ارتباطی انجام خواهد شد . هافمن در مقاله خود در سال 2007 با عنوان منازعات در قرن 21: ظهور جنگ های هیبریدی ، از نمونه های تاریخی برای کشف مفهوم جنگ های هیبریدی استفاده کرد . هافمن ، جنگ های هیبریدی را به عنوان طیف وسیعی از حالت های مختلف جنگ از جمله قابلیت های متعارف ، سازمان دهی و تاکتیک های نامنظم ، اعمال تروریستی از جمله خشونت و اجبار و نابهنجاری های جنایی تعریف نمود . هافمن سپس این تعریف را درباره چندین مورد تاریخی از جمله شورشیان ایرلند در سال های 1919 و 1920 ، مجاهدین افغان در دهه 1980، شورشیان چچن در دهه 1990 و حزب الله لبنان در جنگ سال 2006 با اسرائیل مورد بررسی قرار داد . آنگاه هافمن مدعی می شود ، حزب‌الله نمونه ‌ای از یک نیروی هیبریدی مدرن است ، زیرا بر ترکیبی از ابزارهای نظامی و غیر نظامی تکیه دارد و هدف خود را از طریق تحرکات استراتژیک سازمان دهی شده و با سلول‌ های غیر متمرکز که از تاکتیک‌های انطباقی مختلف استفاده می‌کنند، بدست می آورد . در سال‌های بعد از انتشار مقاله هافمن ، دپارتمان دفاعی آمریکا (وزارت دفاع) و اداره پاسخگویی دولتی (GAO) عبارت جنگ هیبریدی را مورد ارزیابی قرار دادند تا روش‌های مورد استفاده دشمنان آمریکا و نیروهای متحد در عراق و افغانستان را بهتر توصیف کنند . در گزارشی که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد ، به نظر آن‌ها نیازی به تعریف رسمی جنگ هیبریدی به عنوان یک زیرمجموعه منحصربفرد از اصطلاحات جنگ (مانند جنگ بیولوژیک ، جنگ‌های نامنظم ، یا جنگ زمینی) نبود و وزارت دفاع آمریکا و GAO از مقامات و دانشگاهیان خواستند که جنگ هیبریدی را به عنوان یک زیر مجموعه برای جنگ معرفی نکنند ، اما این بی تفاوتی در سال ۲۰۱۴ با الحاق کریمه به روسیه به پایان خود رسید . صرفا برای میلیتاری - بن پایه : Introduction: The Theory, History, and Current State of Hybrid Warfare - CTX Magazine Volume 6, No 4 2016 پی نوشت 1 – مطلب ارائه شده دیدگاه جامعه امنیتی غرب به مفهوم جنگ هیبریدی می باشد . انشاالله در آینده این مفهوم را از دیدگاه روس ها هم بررسی خواهم نمود تا دوستان با نظریات مختلف در این موضوع آشنا شوند . پی نوشت 2 – اگر خدا بخواهد قصد دارم تا در سال جاری با ارائه مقالات متفاوتی در باب موضوع جنگ هیبریدی ، انجمن میلیتاری را به عنوان مرجعی برای این مفهوم قرار دهم . در این راه از تمامی اساتید و کاربران فرهیخته انجمن استدعا دارم که با ارائه نظرات و انتقادات و بیان اشتباهات ، بنده را یاری داده و حرکت در این مسیر را تسهیل نمایند . پی نوشت 3 - فکر کنم در انجمن جای خالی بررسی بنیادین و جامع حزب الله لبنان و نقش نیروهای مسلح ایران در سازمان دهی آن به عنوان یکی از نقاط درخشان تفکر ایرانی - لبنانی و شیعی بسیار خالی باشد . امیدوارم روزی این بی توجهی توسط دوستان پایان بپذیرد . انشاالله ادامه خواهد داشت ...

حالا شباهت اسمی تسلیحات یکطرف‌. خارجی ها شباهت واجی اسم سلاح ها رو کجای دلشون بزارند. قطعا رو بین تفکیک کردن اسم غدیر و قدیر به مشکل میخورند

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس زادگاه پهپاد انگار که سپاه مسابقه ای بین جهادهای دانشگاهی کشور برگزار کرده باشد ، جهاد دانشگاه اصفهان ، دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه صنعتی تهران همگی به تولید پرنده های بدون سرنشین با قابلیت عکسبرداری مشغول شده و به موفقیت هائی هم دست یافته بودند. پیش از آن شهید چمران در وزارت دفاع هم ، مطالعاتی در این خصوص انجام داده بود که نیمه کاره رها شده بود. انتهای تلاش آنها هم در این خلاصه میشد که پرنده مدل (نسخه تجاری و اسباب بازی) بتواند از ارتفاع و از سطح زمین عکسبرداری کند. اما این فقط جهاد دانشگاه اصفهان (واقع در دروازه شیراز) بود که به کمک چند نفر علاقمند به پرنده های مدل بدون سرنشین ؛ موفق شده بود که هم "پرنده" را بسازد و هم "دوربین کوچکی" روی آن کار گذاشته و عکس هائی از فراز شهر بگیرد. پیش از این با خیلی از مراکز علمی و تحقیقاتی حرف هائی در این خصوص زده بودیم ، اما خبری نشده بود. مشاهده موفقیت بر و بچه های جهاد دانشگاهی در ساخت و انجام تست عکسبرداری از آسمان اصفهان ، تا روزها مرا شیفته خود کرده بود و احساس می کردم با تقویت کارگاه اصفهان ؛ خیلی زود تحولی نو در جنگ پدید خواهد آمد. تلاش زیادی کردم تا خبر این موفقیت را به گوش فرمانده سپاه برسانم. خبری که خیلی ها را می توانست خوشحال کند و تحولی نو در حوزه شناسائی و کسب اطلاعات از دشمن پدید آورد. اما فرمانده سپاه آقای محسن رضائی با پیشینه قضیه قزوین که دلخوشی از این گونه اخبار نداشت ؛ تحویلمان نگرفت. این موفقیت بزرگتر از آن بود که با همان روند ادامه یابد. با اینحال ، خبرش که به تهران رسید ، آقای محمد باقری و حسین تاش ( از مسئولین اطلاعات قرارگاه خاتم ) فی الفور مرا مأمور کردند تا بازدیدی از آنجا داشته باشم. سرلشکر محمد باقری من به همراه آقای حسینی فرمانده یگان هوائی سپاه به اصفهان که رسیدیم ، یکراست به جهاد دانشگاهی دانشگاه اصفهان رفتیم. آقای علی قمی که نام اصلی اش یوسفی بود ، مسئول آنجا بود و هم او بود که کارگاه را برای بچه های پروازی راه اندازی کرده بود. رئیس دانشگاه نیز با آنها همکاری تنگاتنگی داشت. کارگاه اصفهان تقریبا توی همه مباحث پروازی و عکسبرداری ورود پیدا کرده بود : از ساخت پرنده مدل و تست پرواز گرفته تا سیستم رادیو کنترل و دوربین و حتی چاپ و ظهور عکس هوائی . ( ظاهرا رادیو کنترل را بچه های جهاد دانشگاهی "دانشگاه صنعتی اصفهان" در اختیار آنها گذاشته بودند. ) آنها انصافا یک تیم کاری بسیار خوب بودند. آقای حسینی با مشاهده این موضوع همانجا مرا مأمور کرد با تقویت کارگاه و عملیاتی کردن آن ، زمینه بهره برداری نظامی از هواپیمای مدل را در جبهه های جنگ در آینده ای نزدیک فراهم کنم. بعد از بازگشت به تهران ، اولین تصمیم من آزادسازی 4 تن از بهترین نیروهایم از واحد اویونیک بود : برادران مختار زاده و اربای از بخش الکترونیک . برادران عبدوس و محمدی نیک از بخش مکانیک. مأموریت این چهار نفر ، استقرار شبانه روزی در کارگاه اصفهان (در کنار تیم قبلی ) ، برای تداوم ساخت ، آموزش و بهره برداری از هواپیمای مدل در حداقل زمان برای بکارگیری آنها در جبهه های جنگ با قابلیت عکسبرداری هوائی بود. راوی : محسن عمل نیک * * * * * شاگردی ابتدا دیدن قیافه های سعید ، مسعود و فرشید ، کمی برایمان غیر منتظره بود. در مقایسه با ما که با لباس های خاکی بسیجی و سر و وضعی کاملا معمولی ، پا به کارگاه می گذاشتیم ؛ این چند نفر هم شیک پوش و مرتب بودند و هم لباس شخصی. بهشان نمی آمد که طرز فکری مثل ما داشته باشند. این تنها چیزی بود که از همان اول توی ذوق مان زد. فرشید از خانواده متوسطی بود که در دبیرستان هنر درس خوانده بود و سر رشته ای توی هنرهای تجسمی ، نقاشی و گرافیک داشت. او از هنرش در طراحی و ساخت هواپیماهای مدل استفاده کرده بود. سعید دانشجوی رشته فیزیک بود و از خانواده ای متدین و مذهبی. او به همراه دو دوستش ، اولین کسانی بودند که روی کارگذاری دوربین عکاسی در پرنده های بدون سرنشین کار کرده بودند. سعید چیزهائی هم از الکترونیک میدانست و هم از رادیوهای غیر حرفه ای سر در می آورد. از بین دوستانش قیافه ومرامش بیشتر به ما نزدیک بود. او بعدها به آمریکا رفت و در ناسا مشغول به کار شد. مسعود زاهدی از خانواده ای مرفه و طلافروش بود و به پرنده های بدون سرنشین به عنوان یک تفنن می نگریست ؛ اما بر اصول آیرودینامیک بسیار مسلط بود و می دانست از آن چگونه برای ساخت بال و بدنه استفاده کند. این چند نفر با همین تخصصشان برای ساخت پرنده های بدون سرنشین ، گروه بسیار خوبی را تشکیل داده بودند. آنها حتی موفق شده بودند ، پرنده ای بسازند که تویش یک دوربین 110 عکاسی باشد. این دوربین هم شاتر داشت و هم درایور. اگر چه یک هواپیمای مدل به حساب می آمد ؛ اما در آن شرایط یک آرزو به حساب می آمد. دوربین کداک 110 ، اولین دوربین پهپادی ایران اما وقتی چشممان به آن هواپیمای زهوار در رفته شان افتاد ، خیلی سعی کردیم خنده مان نگیرد. پنج نفر آدم بزرگ از تهران کوبیده و آمده بودند اصفهان ، با آن همه حرف هائی که از موفقین عکس برداری هوائی شنیده بودند ، یهو با دیدن این هواپیمای اسباب بازی حالشان گرفت. ما اینسترومنت کار و مهندس الکترونیک بودیم که سر و کارمان با هواپیماهای غول پیکر بود. حالا جلوی مان هواپیمائی با موتور 45 cc بود که قرار بود موضوع شغلی آینده مان باشد. مجید محمدی اولین کسی بود که جا زد : من مکانیک کار هواپیماهای جنگی هستم مرا آورده اید اینجا چه کار ؟؟!! سر کارم گذاشته اید ؟ بعد با دلخوری نماند که جواب بگیرد . ول کرد و رفت. قرار بود گروهمان ده روزی در این کارگاه مشغول شود و اگر مفید بود برای همیشه بمانیم. با رفتن مجید ، ما چهار نفر تصمیم گرفتیم بمانیم و پیش سعید ، مسعود و فرشید شاگردی کنیم. برای همین روزی سه ساعت کلاس تئوری داشتیم و شش هفت ساعت کار عملیاتی. راوی : محسن عمل نیک ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عمومامربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

بسم الله الرحمن الرحیم "کار باید تشکیلاتی باشد" دشمن از سازماندهی می‌ترسد، دشمن از پیوستگی و تشکل نیروهای عظیم مردم به یکدیگر می ترسد هر چیزی که تشکل ایجاد کند دشمن با او مبارزه می کند و و سازماندهی یک چیزی است که در جامعه‌ی ما سوابق درخشانی ندارد. یک کار تشکیلاتی ، یک کار جمعی ، خصوصیتش این است که فرد باید خودش را در جمع حل کند، گم کند؛ که این گم کردن عین باز یافتن به نحو درست است. چیزی کم نمی‌شود از آدم، چیزها افزوده می شود. من مثال می زنم به آن لیوان آبی که داخل آن یک حبه قند را شما می اندازید. این حبه قند یک چیز مشخصی (ذات و هدفش شیرین کردن اب است) است، به قدر خودش شیرینی دارد. وقتی در (لیوان آب) انداختی، تمام است، یعنی یک دانه از این ذرات ریزی که زیر دندان می آمد و صدا می کرد و خودش را نشان می داد که هان! منم؛ یک دانه از اینها باقی نمی ماند، تمام حل می شود در آب. در آنجایی که قبل از آن یا بعد از آن، ده حبه قند دیگر هم حل شده. اما به نظر شما از این حبه قند یک ذره اش از بین رفت؟ هیچ چیز از آن از بین نرفته است. این قند یک ذره کم نشد، بلکه یک خورده به آن زیاد شد. زیرا آن مقدار شیرینی که در این قند بود با شیرینی های دیگری که در قند های دیگر بود جمع شد(با حل شدنش ورای هدفش رسید که شیرینی بیشتر اب باشد) و در تمام اجزای این آب حل شد، سرایت پیدا کرد، چیزی هم از آن کم نشده، اما آن تشخص خودش را از دست داده، آن فردیت خودش را از دست داد؛ یک تشکیلات باید این جور باشد.. مقام معظم رهبری دوستان حتما بالا رو بخونن بعد بریم سره اصل داستان ... با هماهنگی های به عمل آماده قراره شده تیم تحریریه رو دوباره راه بندازیم و از دوستان درخواست داریم که آمادگیشون رو اعلام کنن. مواردی رو در ادامه به عنوان پیشنهاد اعلام میکنیم به جهت شروع بحث طرح کردیم که به شرح زیر است : برای شروع به کار تحریریه انجمن موارد زیر طرح کردیم : اهداف ماموریت ها زمینه رویکرد ها ساختار به کارگیری اعضا برنامه ها اهداف : ارتقای دانش نظامی در سطح جامعه (عوام) و ایفای نقش مشورتی در حوزه دفاعی برای نهاد ها (خواص) ماموریت ها : بستر سازی برای فعالیت علاقه مندان به حوزه نظامی انجمن ... انجام گرفته پیام رسان ها ارائه مقالات ترویجی و تحلیلی- انتقادی به مراکز تصمیم گیر نظامی و سیاسی بولتن ها فصل نامه پوشش اخبار و رویداد های حوزه دفاعی و امنیتی تاپیک ها ....... انجام گرفته صفحه اول سایت فصل نامه کامنت ها در پیام رسان ها افزایش هدفمند و روشمند سطح دانش کاربران انجمن و عموم ایجاد سیر مطالعاتی در انجمن فصل نامه صفحه اول سایت کامنت ها در پیام رسان ها و..... با توجه به ماموریت ها ، ابزار ها و محیط هایی که انجمن قدرت اثرگذاری در اون ها رو داره به شرح زیر هست : زمینه : اگر هدف رو نقطه ای که میخواییم بهش برسیم و ماموریت ها رو مسیر هایی که مارو به اون نقطه میرسونه در نظر بگیریم ، زمینه مصداق قطب نما برای ما هست . اتصال دهنده واقعیت موجود و برنامه های ما.درواقع زمینه باعث میشه توان و زمان ما در موارد مهم مصرف بشه و معطوف بشه . با این توضیح زمینه رو دو مورد زیر پیشنهاد دادیم : جنگ ترکیبی (سطح کلان) جنگ چند حوزه ای (سطح نظامی) رویکرد ها : با درنظر گرفتن زمینه ها ، که به ما موضوعات مورد بحث در حوزه ها رو نشون میدن 2 رویکرد زیر طرح شد: رویکرد آگاهی بخشی : توجه داره به این موضوع که در این مبحث دارای کاستی های بسیار هستیم و اون مبحث درک نشده و یا فراموش شده. مواردی که با این رویکرد دنبال میشن باید عمیق تر بررسی و شرح داده بشن ؛ مثلا باید اهمیت قدرت هواپایه رو برای عموم و خواص چه سیاسی و چه نظامی خوب شرح بدیم..... رویکرد دانش افزایی : توجه داره به این موضوع که اهمیت اون حوزه درک شده ولی نیاز به کار بیشتر و عمیق تر هست . مثلا در حوزه پدافند یا موشکی اهمیت موضوع درک شده و باید شروع به تحلیل موارد مختلف و انتشار اخبار و تکنولوژی های روز بکنیم و.... مورد بالا صرفا از جنبه نظامیون طرح شده از نظر سیاسیون و عوام این رویکرد ها جابه جا خواهد شد ساختار اعضا : برای اعضا ساختار زیر رو تهیه کردیم که البته برای فصل نامه هست. توجه بفرمایید که پیشنهاد هست صرفا : دیدبان : این فرد نقش تهیه محتوا رو بر عهده میگیره و در این طرح به عنوان دیده بان ، منابع موضوعاتی رو که در برنامه ها اومده شناسایی میکنه و به پژوهشگر می رسونه... مترجم : شاید تعداد زیادی باشن از کاربران عادی که توانایی تولید محتوا رو ندارن ولی قدرت ترجمه دارن ... پژوهش گر : کسی که به اون حوزه مسلط هست و توانایی جمع اوری ، ترجمه و تالیف مبحث رو به تنهایی داره وهمچنین توانایی غربال منابع جمع اوری شده توسط دیده بان و انتقالش به مترجم ها رو داره ... به عنوان نمونه برای فصلنامه روند به کارگیری اعضا : با توجه به ماهیت کاربران انجمن که دارای سیالیـت هست و معضلات همیشگی کاره گروهی که از قضا برای انجمن بسیار گران تمام شده !! ، تصمیم گرفتیم تیم تحریریه ، بسته و به صورت وی ای پی فعالیت نکند. و هر کاربری فارغ از نوع اکانت در همان سطح و در حد توان به پیشبرد برنامه ها کمک نماید. از مزیت طرح ریزی دقیق و مفصل برنامه ها و موضوعات نیازمند بررسی در تمام حوزه ها و اعلام عمومی آن در یک تاپیک مجاز (در دسترس تمامی کاربران) : تا حدودی معضل متوقف شدن یک "تحریریه بسته" به هرعنوان از قبیل : ایجاد تنش در تیم و خروج گروهی اعضای تحریریه از انجمن ، باند بازی ، فشار زیاد بر تیم تحریریه و منصرف شدن اعضا از ادامه فعالیت و.... جلوگیری می شود. با توجه به اینکه کاربران معمولا دارای یک عمر فعالیتی در انجمن هستد (ممکن از یک هفته تا چند سال با نوسانات مختلف ) ،و از انجا که "تیم تحریریه به صورت باز " عمل میکند و در کنار آن برنامه های مشخص همراه با منابع تهیه شده آن در دسترس همگان هست ، انجمن میتواند از تمام کاربران با فعالیت مستمر یک هفته تا چند سال استفاده مفید کند.....(یعنی هیچ کس از دستمون در نره ) به دلیل اینکه برنامه ، موضوعات و تا اجا که برسیم منابع تهیه و به صورت مدون در تاپیک مجزا قرار داده شده ، در صورت انهدام تیم حاضر ، تیم بعدی در سال یا سال های اینده نیاز ندارد از اول شروع کنه .... برنامه ها : . . . ..... دیگه برای برنامه ها باید بحث و بررسی کنیم به توافق برسیم.دست جمیع دوستان رو میبوسه خب تا اینجا کلیات رو گفتیم و درک کردید که میخواییم کجا بریم حالا طبق فرمایش جناب MR9 : اول دوستانی که مایل به همکاری هستن ، آمادگی خودشون رو در نظر سنجی اعلام کنند ..... بعد شروع به بحث در مورد جزییات و برنامه ها بکنیم....انشالله تهیه کننده و پیشنهاد دهنده :remo ، tiktak ، MR9

این قضیه ضعیف و نصف استعداد اسمی بودن نیروی زمینی عربستان به خاطر توجه و سرمایه گذاری بیشتر روی نیروی هوایی و دریایی منو بدجوری یاد ارتش پهلوی ساز خودمون انداخت ظاهرا رشد نامتوازن این فرمی ذاتی همه اقمار آمریکاست در واقع انگار یانکی ها برای وابستگان شون ارتشی میسازن که در درگیری های احتمالی صرفا توان دفع تهدیدات از طریق سرکوب از راه دور رو دشمن رو داشته باشه نه پیشروی قابل تثبیت و کشورگشایی

انتشارات؟! تمام الگوی شما موجود هست و مدتهاست که سایت بر همین اساس چیده شده، و بر همین اساس هست که هیات تحریریه و طبقه بندی های موجود رو داریم، در جامعه پژوهش (حوزه دفاعی) هم متاسفانه کسی نیست که سایت رو نشناسه!، حالا هی با ما جدل کن تا نیات ما رو بکشی بیرون!،روی این متن پایین دقت کن تا پس کله منو بخونی: از 19هزار کاربر سایت 100 نفر سالی 3 تاپیک هم کفایت میکنه، ایجاد انگیزه و تشویق به تولید مطلب بصورت موردی روی هر کاربری که یک پست یا ایده رو مطرح میکنه بهتر از مشغولیت مستقیم عده ای خاص هست، هیات تحریریه کمک میکنه کسی که میخواد زکات سالانه اش رو بده، در چه حوزه ای بده که اثر کنه، بجای سازماندهی نفرات در قالب های مسئولیت آور، سازماندهی محتوا ارجح تر هست و از محتوا ارجح تر پرورش متفکر نظامی که حوزه ای رو عمیقا مطالعه کرده باشه، که البته بدست نمیاد مگر اینکه کسی عمیقا مطالب مختلف رو مطالعه و ترجمه کرده باشه و ماحصل مطالعه اش رو برای اشتراک(همون زکات واجب) بگذاره توی سایت، البته اصلا اهمیتی ندارد که زیر چتر میلیتاری و سازماندهی سایت باشد یا نه،... متن بالا رو برای داشتن یه تصویر بزرگ در نظر بگیر، فکر کن بچه ها تو بوشهر جلوی مارین ایستادن و دارن عملیات طراحی میکنند، کمتر از یک ساعت وقت دارند، نه به اینترنت دسترسی دارند و نه تجهیزات دشمن رو میشناسند... بحث رو تو استاتوس ادامه میدم.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، به اتفاق هم بررسی تجهیزات و تسلیحات نیروی زمینی عربستان رو ادامه می دهیم :   با سلام خدمت شما و با تشکر از اظهار محبت تون ببخشید ، یک اشتباه تایپی رخ داده ، قطعا این خودرو محصول کشور آمریکا است       معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش چهاردهم)   هوانیروز (بخش اول - هلی کوپترها)    Army aviation     AH-64 Apache : اولین هلی کوپتر نیروی زمینی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، هلی کوپتر تهاجمی - ضربتی "آپاچی" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1986 میلادی ساخته شده است. اسرائیل ، مصر ، کویت ، قطر و امارات  از دیگر کاربران خاورمیانه ای این هلی کوپتر تهاجمی هستند عربستان  94 فروند از این هلی کوپتر ( مدل AH-64D ) را خریداری کرده است و گفته می شود که 29 فروند از این تعداد قرار است که تحت بروز رسانی Longbow III قرار بگیرند.       آپاچی در حال شلیک موشک هوا به هوای AIM-9   کابوس هر ستون زرهی  :wave:  :wave:     http://www.military.ir/forums/topic/2319-%D8%A8%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85%DB%8C-%D8%A2%D9%BE%D8%A7%DA%86%DB%8C-%D9%84%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%A8%D9%88ah-64d/ http://www.military.ir/forums/topic/5096-%D9%88%D8%AD%D8%B4%D8%AA-%D8%A8%D8%A7-apache-longbow/     OH-58 Kiowa : دومین هلی کوپتر سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، هلی کوپتر شناسائی - رزمی "کیووآ" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1969 میلادی ساخته شده است. ترکیه و عراق از دیگر کاربران خاورمیانه ای این هلی کوپتر چند منظوره هستند عربستان 13 فروند از این هلی کوپتر ( مدل Bell-406 CS ) را خریداری کرده است.           Kiowa در ارتش سعودی  icon_arrowu  icon_arrowd    http://www.military.ir/forums/topic/8530-%D9%87%D9%84%DB%8C-%DA%A9%D9%88%D9%BE%D8%AA%D8%B1-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7%DB%8C%DB%8C-kiowa-oh-58d-%D8%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/ http://www.military.ir/forums/topic/194-%D8%A8%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%8A%D9%8A-%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85%D9%8A-oh-58d-kiowa-warrior/     UH-60 Black Hawk : سومین هلی کوپتر ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، هلی کوپتر ترابری  "بلک هاوک" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1979 میلادی ساخته شده است. اسرائیل ، ترکیه ، بحرین ، مصر ، اردن و امارات از دیگر کاربران خاورمیانه ای این اسب بارکش پرنده هستند. عربستان 37 فروند از این هلی کوپتر ترابری کارآمد ( مدل UH-60L ) را خریداری کرده است.         بلک هاوک در ارتش سعودی  icon_arrowd  icon_arrowu    http://www.military.ir/forums/topic/26417-%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87/ http://www.military.ir/forums/topic/3151-%D8%A8%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85%DB%8C-uh-60-black-hawk-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر پرنده های هوانیروز نیروی زمینی عربستان را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ، با پوزش از وقفه ای که در این تاپیک افتاد ، به اتفاق هم بررسی تجهیزات و تسلیحات نیروی زمینی عربستان رو ادامه می دهیم :     معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش دوازدهم)   نیروی زرهی (بخش چهارم - نفربرهای زرهپوش)  Armoured Personnal carrier   M-113 : اولین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، نفربر زرهی "ام-113" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1960 میلادی ساخته شده است. شاید کمتر کشوری در خاورمیانه باشد که از این نفربر قدیمی و بسیار انعطاف پذیر(برای مأموریت های گوناگون) بهره نگرفته باشد. اسرائیل (6131 دستگاه) ، ترکیه (3000) ، پاکستان (1600) ، اردن (1300) ، یمن (670) و ... بخشی از خریداران خاورمیانه ای این سلاح هستند. جمهوری اسلامی ایران هم پیش از انقلاب 200 دستگاه از این نفربر را خریداری نمود. عربستان تعداد 1112 دستگاه از این نفربر (M113) را خریداری کرده است که 364 دستگاه آن توسط صنایع تسلیحاتی ترکیه آپگرید شده است.   نفربر M-113   M-113 پدافندی مجهز به توپ گاتلینگ M-61 Volkan   M-113 پدافندی مجهز به موشک ضد هوائی چاپارل   M-113 پدافندی مجهز به موشک ایگلا   M-113 ضد زره مجهز به تاو   M-113 ضد زره مجهز به نسخه "زمین پایه" هلفایر   M-113 آتشباری مجهز به خمپاره انداز 80mm   http://www.military.ir/forums/topic/15145-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-m113-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2/     TPz Fuchs : دومین نفربر زرهی ارتش سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، نفربر زرهی چرخ دار "فوخس" است که محصول کشور آلمان (آلمان غربی) بوده و در سال 1979 میلادی ساخته شده است. الجزایر ، اسرائیل ، کویت ، ترکیه و امارات از دیگر کاربران خاورمیانه ای این نفربر آلمانی هستند عربستان تعداد 175 دستگاه از این نفربر را خریداری کرده است.   فوخس - 1   فوخس - 2   فوخس مجهز به رادار زمینی رازیت     http://www.military.ir/forums/topic/13055-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-fuchs/     Al-Masmak : سومین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو نفربر امرپ "المسمک" است که محصول کشور عربستان سعودی بوده و در سال 2011 میلادی ساخته شده است. ظاهرا بجز عربستان هیچ کشور دیگری نسبت به خرید این امرپ (MRAP) اقدام نکرده است هر چند شرکت سازنده این زرهپوش عربستانی ، از اظهار تمایل 3 کشور خاورمیانه برای خرید این نفربر خبر داده است. ( احتمالا پاکستان ، کویت و بحرین ) عربستان تعداد 2750 دستگاه از این نفربر  را خریداری کرده است.         ورژن های متفاوت Al-Masmak   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. http://armyrecognition.com/saudi_arabia_army_wheeled_armoured_vehicles_uk/al-masmak_masmak_nyoka_mk2_mrap_apc_mine_resistant_armored_personnel_carrier_technical_data_sheet.html     Nexter Aravis : چهارمین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، نفربر زرهی "آراویس" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 2009 میلادی ساخته شده است. ظاهرا بجز عربستان هیچ کشور خاورمیانه ای دیگری نسبت به خرید این نفربر زرهپوش اقدام نکرده است. عربستان تعداد 200 دستگاه از این نفربر را خریداری کرده است.         در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Nexter_Aravis     Panhard M3 : آخرین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو جنگی پیاده نظام "پنهارد ام-3" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 1969 میلادی ساخته شده است. الجزایر ، بحرین ، عراق ، سودان ، امارات ، لبنان و یمن از دیگر کاربران خاورمیانه ای این خودرو زرهپوش هستند.  عربستان تعداد 150 دستگاه از این نفربر زرهی را خریداری کرده است.         پنهارد پدافندی ارتش سعودی   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Panhard_M3       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : با توجه به خاتمه یافتن بررسی یگانهای زرهی سعودی ، انشاء الله در پست های بعدی، سایر یگانهای نیروی زمینی عربستان را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست   معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش یازدهم)   نیروی زرهی (بخش دوم - خودروهای زرهی) Armored cars   Cadillac Gage Commando V-150 : اولین خودرو زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو زرهی آبی - خاکی "وی - 150 " است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1963 میلادی ساخته شده است.   مصر ، عمان ، لبنان ، سودان و ترکبه (پلیس ترکیه) از دیگر کاربران خاورمیانه ای این خودرو زرهی می باشند. عربستان تعداد 579 دستگاه از این خودرو زرهی (مدل V-150) را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/3075-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-cadillac-gage-commando-%D9%88-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-mcv-80/     Panhard AML-60/90 : دیگر خودرو زرهی سعودی که در این تاپیک بررسی می کنیم ، خودرو زرهی سبک  "پانهارد آ ام ال" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 1959 میلادی ساخته شده است. زژیم صهیونیستی ، عراق (زمان صدام) ، مصر ، بحرین ، یمن ، امارات و ... از دیگر کاربران خاورمیانه ای این تانک می باشند. عربستان تعداد 300 دستگاه از این خودرو زرهی (190 دستگاه AML-90 و 110 دستگاه AML-60 ) را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/10553-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88-%D8%B2%D8%B1%D9%87%D9%8A-aml-6090/       نیروی زرهی (بخش سوم - خودروهای جنگی پیاده نظام) Infantry fighting vehicle   M-2 Bradley : اولین نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، خودرو جنگی پیاده نظام "ام-2 برادلی" است که محصول کشور آمریکا بوده و در سال 1981 میلادی ساخته شده است. ظاهرا بجز عربستان هیچ کشور خاورمیانه ای دیگری نسبت به خرید این نفربر گران قیمت اقدام نکرده است هر چند شایعاتی مبنی بر اقدام به خرید این نفربر توسط دولت عراق منتشر شده است. عربستان تعداد 400 دستگاه از این نفربر (M2 A2) را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/318-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%84%D9%8A-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D8%B1%D9%87%D9%8A-15-%D9%85%D9%8A%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%86-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1%D9%8A/ http://www.military.ir/forums/topic/25270-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%AF%D9%84%DB%8C-bradley-bfov/     AMX-10P : دیگر نفربر زرهی سعودی که در این تاپیک آنرا بررسی می کنیم ، خودرو جنگی پیاده نظام " آ ام ایکس - 10 پی" است که محصول کشور فرانسه بوده و در سال 1973 میلادی ساخته شده است. عراق (زمان صدام ) ، امارات متحده و قطر از دیگر کاربران خاورمیانه ای این نفربر هستند. عربستان تعداد 600 دستگاه از این نفربر را خریداری کرده است.             http://www.military.ir/forums/topic/11275-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D8%B1-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-amx-10/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : با توجه به خاتمه یافتن بررسی یگانهای آتشباری سعودی ، انشاء الله در پست های بعدی، سایر یگانهای زرهی نیروی زمینی عربستان را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست با تشکر ویژه از جناب Crash عزیز که با یاد آوری به موقع خودشون  به بهتر و کاملتر شدن مطالب این تاپیک کمک کردند و توپ خودکششی سزار رو که در فهرست بنده از قلم افتاده بود ، خدمت شما دوستان معرفی کردند.   معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش نهم)   یگانهای آتشباری (بخش چهارم - راکت اندازهای حودکششی)   M-270 : اولین راکت انداز سعودی که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم ، راکت انداز زرهپوش "ام-270" است که دارای کالیبر قدرتمند 270 میلی متری بوده و محصول کشور آمریکا است که در سال 1983 ساخته شده است. رژیم صهیونیستی ، مصر ، بحرین ، و ترکیه از دیگر کاربران خاورمیانه ای این راکت انداز می باشند. عربستان تعداد 50 قبضه از این آتشبار خودکششی را خریداری کرده است.     http://www.military.ir/forums/topic/3256-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%AF-m270-%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%87-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/ http://www.military.ir/forums/topic/9489-m270-%D8%8C-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-%D9%86%D8%A7%D8%AA%D9%88/ http://www.military.ir/forums/topic/16941-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%AF-m270-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%87-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7/     Astros II : دومین و در واقع آخرین راکت انداز سعودی ها که می بایست در این پست ، مورد بررسی قرار بگیرد ؛ راکت انداز 127 میلی متری " آستروس-2 " می باشد که ساخت کشور برزیل بوده و همانند M-270 در سال 1983 ساخته شده است. عراق (در زمان صدام) ، بحرین و قطر از دیگر کاربران خاورمیانه ای این راکت انداز کارآمد می باشند. عربستان تعداد 76 قبضه از این آتشبار خودکششی (مدل SS-30) را خریداری کرده است.     http://www.military.ir/forums/topic/3278-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA%D9%85%D9%86%D8%AF-astros-ii-mlrs/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : با توجه به خاتمه یافتن بررسی یگانهای آتشباری سعودی ، انشاء الله در پست های بعدی، یگانهای زرهی نیروی زمینی عربستان را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

باسلام خدمت دوستان   ضمن تشکر از مهران عزیز   مطالعه لیست قبضه های توپخانه خریداری شده توسط ارتش عربستان سعودی از ایالات متحده حاوی نکات جالبی است .     تحقیقاً تمامی سه نمونه توپی که جناب مهران نام بردند ، به صورت دست دوم به نیروی زمینی عربستان تحویل شد:     1- در سال مالی 1976 ، قراردادی برای تحویل 100 قبضه توپ M-101A.1 ( کالیبر 105 م.م ) با ارتش ایالات متحده بسته شد که این توپها در بازه زمانی 1978-1977 تحویل گردید   2- در همان سال قرارداد دومی نیز برای خرید50  قبضه از  توپهای M-114  ( کالیبر 155 م.م ) امضا گردید که این توپها نیز در بازه زمانی 1978-1977 تحویل شد .   3- هفت سال بعد ، یعنی در سال 1983 ، ارتش عربستان با انعقاد یک قرار داد جدید ، 42 قبضه توپ 155 م.م M-198  را بصورت دست دوم از آمریکا دریافت نمود که این توپها در بازه زمانی 1985-1984 تحویل شد.   4- آخرین خرید انبوه ارتش عربستان از ایالات متحده ، به سال 2009 باز می گردد که در جریان آن ، 18 قبضه از توپ M-198 و اینبار نیز بصورت دست دوم ، از ارتش آمریکا تحویل گرفته شد و آخرین آن در سال 2010 وارد عربستان گردید .

با سلام    از دوست عزیز ، جناب مهران ، بابت  ادامه فعالیت شان در انجمن تشکر می کنم ، امیدوارم این روند را همچنان  ادامه دهند . :rose:    با این وصف :   MO-120 RT  کالیبر 120 م.م  :   این خمپاره انداز فرانسوی در سال مالی 1991-1990 توسط عربستان سعودی خریداری شد که تمامی 200 قبضه آن به گارد ملی این کشور تحویل گردید  .     2R2M ، کالیبر 120 م.م :   این خمپاره انداز نیز ساخت صنایع تسلیحاتی فرانسه است که  در بازه زمانی 2010-2009 ، به ارتش عربستان تحویل گردید . تمامی 25 قبضه تحویلی ، بر روی نفربرهای ام-113 ارتش نصب گردید .     

با سلام خدمت دوستان    ضمن تشکر از مهران عزیز    در مورد موشکهای تاو ارتش عربستان سعودی ( شامل گارد ملی و ارتش ) آمار نسبتا" جالبی وجود دارد :       فرآیند آغاز خرید موشکهای ضد زرهBGM-71  توسط عربستان سعودی از سال 1975 آغاز گردید :   1- 9000 تیر موشک تاو در سال 1975 2- 1738 تیر موشک تاو در سال 1981 3- 4460 تیر موشک تاو در سال 1988 4- 1750 تیر موشک تاو در سال 1990 5- 1827 تیر موشک تاو در بازه زمانی 2001 تا 2002 6- 562 تیر موشک تاو در بازه زمانی 2002 تا 2003 7- 2744 تیر موشک تاو در سال 2010 8- 4941 تیر از سری F  و 10747 تیر موشک دیگر در سال 2014   جمع موشکهای تحویل داده شده در بازه زمانی 40ساله : 37769 تیر موشک تاو

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست  و پوزش از همه عزیزان بخاطر وقفه ای که در انتشار این تاپیک پیش اومد  :-(  :-( به حمدالله ظاهر سرور سایت منتقل شده و مشکلات سابق دیگه پیش روی ما نیست  icon_cheesygrin   جناب ناصر عزیز. الان در حال بررسی نیروهای پیاده سعودی هستیم. انشاء الله بعد از اتمام این بخش ها، به سراغ نیروهای زرهی و مکانیزه و آتشباری و ... می رویم و در انتها هم نیروی موشکی سعودی ها رو بررسی خواهیم کرد.     معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش چهارم)   سلاح های ضد تانک - 2      TOW : موشک ضد تانک تاو یکی از نامدارترین سلاح های ضد تانک آمریکب و متحدانش می باشد. م بسیاری از ارتشهای خاورمیانه نظیر ایران، اسرائیل، پاکستان، ترکیه، امارات و ... از استفاده کنندگان و بعضا تولید کنندگان این سلاح می باشند. عربستان تقریبا از تمام خانواده تاو به تعداد زیاد خریداری کرده است که به ترتیب معرفی می شوند:   BGM-71 Tow :  نسخه ابتدایی موشک تاو که عربستان 10.738 فروند از این نوع موشک تاو را خریداری نموده است.    BGM-71C I-Tow : نسخه پیشرفته تر موشک تاو که عربستان تعداد 2.538 فروند از این مدل موشک تاو را خریداری کرده است.   BGM-71D Tow-2 : نسخه بهینه شده موشک تاو که عربستان تعداد 6.210 فروند از این موشک را خریداری کرده است.     BGM-71E TOW-2A : جدیدترین نسخه موشک تاو که عربستان تعداد 5.131 فروند از این موشک را خریداری کرده است.   ارتش عربستان مجموعا 24.617 فروند موشک از انواع مختلف خانواده تاو را خریداری نموده است و به تعبیری ستون فقرات یگانهای ضد زره سعودی را این موشک تشکیل میدهد.   http://www.military.ir/forums/topic/12376-%D9%82%D8%B7%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%AA%D8%A7%D9%88-%D9%88-%D8%B7%D8%B1%D8%B2-%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D9%86/ http://www.military.ir/forums/topic/3030-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-tow/     AGM-114 Hellfire : موشک ضد تانک هواپایه هلفایر دیگر سلاح ضد تانک ساخت آمریکا می باشد که بیشتر برای تامین توان ضد زره هوانیروز عربستان خریداری شده است. عراق، اردن، ترکیه، امارات و ... از دیگر کارباران این سلاح در خاورمیانه می باشند. ارتش عربستان تعداد 2.954 فروند از این موشک را خریداری نموده است. http://www.military.ir/forums/topic/5796-%D9%87%D9%84%D9%81%D8%A7%DB%8C%D8%B1-%D8%A2%D8%AA%D8%B4-%D8%AC%D9%87%D9%86%D9%85%DB%8C/     FGM-148 Javelin : سلاح ضد تانک جاولین ، نماینده نسل جدیدی از موشکهای ضد زره آمریکائی می باشد که قابلیتهایی نظیر برخورد از بالا (نظیر موشک فونیکس) و شلیک کن و فراموش کن و ... را دارا هستند. اردن، عمان، قطر و امارات از دیگر استفاده کنندگان خاورمیانه ای این سلاح آمریکایی می باشند. ارتش عربستان تعداد بسیار اندکی از این موشک را برای تجهیز یگانهای نخبه هوابرد خود خریداری کرده نموده است و قرار بر خرید انبوه این سلاح دارد تا آن را جایگزین موشک های تاو خود نماید. http://www.military.ir/forums/topic/10696-javelin-%D8%AC%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%AE%D9%88%D9%81/       ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست های بعدی، سایر سلاح های ضد تانک نیروی زمینی عربستان را بررسی خواهیم نمود.

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش سوم)   سلاح های نارنجک انداز     M-203 : نارنجک انداز تفنگی 40 میلی متری ، ام 203 ؛ قابل استفاده بر روی طیف متنوع از سلاح های غربی (نظیر M16 ، M4 و ... ) یکی از تسلیحات مورد استفاده ارتش عربستان می باشد. افغانستان، مصر، کویت، اسرائیل، عراق ، پاکستان و ... از دیگر استفاده کنندگان این سلاح در خاورمیانه هستند. تعداد این نارنجک اندازهای خریداری شده توسط عربستان مشخص نیست در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/M203_grenade_launcher     M-79 : نارنجک انداز تفنگی 40 میلی متری ام 79 آمریکا؛ یکی از سلاح های نارنجک انداز رایج در نیروهای زمینی عربستان می باشد. ایران، ترکیه، یمن، اسرائیل و ... از کاربران این سلاح در خاورمیانه هستند. تعداد تفنگهای نارنجک انداز عربستان مشخص نیست. http://www.military.ir/forums/topic/7797-%D9%86%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AC%DA%A9-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B2-m-79/     سلاح های ضد تانک - 1     vickers Vigilant : موشک ضد تانک هدایت با سیم،  ویکرز ویجی لانت انگلستان ، اولین سلاح ضد تانک سعودی است که در این تاپیک به بررسی آن می پردازیم. امارات و کویت ، علاوه بر عربستان از دیگر استفاده کنندگان این سلاح در منطقه خاورمیانه هستند. عربستان 500 قبضه از این موشک انداز را خریداری کرده است. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Vickers_Vigilant     M-47 Dragon : موشک ضد تانک هدایت سیمی، دراگون که ساخته کمپانی آمریکائی مک دانالد داگلاس می باشد، یکی از پرکاربردترین موشکهای ضد تانک نیروی زمینی عربستان می باشد. ایران، اسرائیل، اردن و عراق (غنیمتی از ایران) ، از دیگر کاربران این موشک در خاورمیانه هستند. عربستان 4692 فروند از این موشک را خریداری کرده است. http://www.military.ir/forums/topic/1643-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-a-47/     Bill-1 : موشک ضد تانک هدایت شونده، بیل 1 سوئد، یکی دیگر از موشکهای ضد زره سعودی است. بجز عربستان، هیچ کشور دیگری در خاورمیانه از این موشک استفاده نمیکند. عربستان 200 قبضه از این موشک را خریداری کرده است.   در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/BILL_1_Anti-tank_guided_weapon     ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست های بعدی، سایر سلاح های ضد تانک نیروی زمینی عربستان را بررسی خواهیم نمود.

مسئول خرید عربستان انگار رفته فروشگاه یه سبدم ورداشته از هرچی خوشش اومده خریده

  بهترين گزينه براي عربستان پايگاه موشكي Al Watah هست در 200 كيلومتري غرب - جنوب غربي رياض كه در دل صخره ها احداث شده است و مستحكمترين پايگاه موشكي سعودي هاست و مشخص نيست چقدر در عمق صخره ها پيش رفتند و راه هاي ارتباطي ميان سيلو هاي پرتاب و محل ذخيره كلاهك ها را بنا كرده اند.   همونطور كه در عكس مي بينيد اين پايگاه موشكي داراي دو پاد شليك هست، پاد 1 به سمت اسرائيل و پاد 2 به سمت ايران هدف گيري شده اند  

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست   ویکی در صفحه جاولین اشاره کرده که خرید این موشک توسط عربستان نیاز به مدارک بیشتری دارد. اما در صفحه ای دیگر عربستان را از دارندگان این سلاح دانسته. البته با توجه به فروش این موشک به عمان و اردن و قطر و احتمالا امارات (مثل عربستان نیاز به مدرک دارد) احتمال فروش آن به عربستان زیاد است. در سایت دفنس آپدیت هم اشاره شده که عربستان دسته کوچکی از نیروهایش را مجهز به این سلاح نموده (یگان هوابرد)  و در آینده قرار است که محموله بزرگتری را برای پیاده نظام خود خریداری نماید.    توی این پست با بخش اول سلاح های انفرادی سعودی ها آشنا خواهیم شد.   ممنون از لطف شما. بله حق با شماست. ظاهرا عربستان تصمیم گرفته است که این کمبود نیرو را از طریق به خدمت گرفتن سرباز از سایر کشورها جبران کند ( یاد ارتش قذافی و مزدوران آفریقائی این ارتش افتادم :winking: ) ---------------------------------     معرفی تجهیزات، تسلیحات و ساختار نیروی زمینی عربستان (بخش اول) سلاح های انفرادی     Browning High Power : کلت کمری 9 میلی متری بلژیکی-آمریکائی ، براونینگ هایگ پاور؛ سلاح کمری سازمانی نیروی زمینی عربستان است. این سلاح کمری، یکی از محبوبترین سلاح های مورد استفاده در کشورهای خاورمیانه می باشد. نیروی دریائی ایران (نداجا)، یمام (واحد ضد تروریستی پلیس اسرائیل)، کویت، بحرین، نیروی دریائی پاکستان، هند، اردن و ... نیز از این سلاح کمری استفاده میکنند. در خصوص تعداد مورد استفاده ارتش عربستان منبع موثقی پیدا نکردم. در این انجمن تاپیکی در خصوص این سلاح وجود ندارد. http://en.wikipedia.org/wiki/Browning_Hi-Power     Glock 17 : کلت کمری 9 میلی متری، گلاک 17 اتریشی ؛ دیگر سلاح کمری سازمانی نیروی زمینی عربستان است. این سلاح کمری، قرار است که به تدریج جایگزین هایگ پاورهای سعودی شود. عراق، یمن، اردن، اسرائیل و ... نیز از این سلاح کمری استفاده میکنند. در خصوص تعداد مورد استفاده این سلاح توسط ارتش سعودی هم اطلاعاتی بدست نیاوردم http://www.military.ir/forums/topic/12181-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-glock/     FN P90 : مسلسل دستی کلت کمری 5/7 میلی متری، پی 90 بلژیکی ؛ یکی از سلاح مورد استفاده نیروهای ویژه عربستان می باشد. نیروهای مخصوص هند، اردن، لبنان، پاکستان و ... نیز از این مسلسل دستی استفاده میکنند. ارتش عربستان در سال 1999 ، تعداد 500 قبضه از این مسلسل را خریداری کرده است. http://www.military.ir/forums/topic/9437-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%AD%D9%87-fn-p90/     MP-5 : مسلسل دستی 9 میلی متری ، ام پی 5 آلمان ، یکی از سلاح های مورد پسند و محبوب در نیروی زمینی عربستان محسوب میشود. ایران، ترکیه، پاکستان، سودان (ما صنعت اش رو بهشون دادیم  :cry: ) از تولید کنندگان این سلاح در خاورمیانه هستند. عربستان خود تولید کننده این سلاح است و به همین دلیل تعداد مورد استفاده در نیروهای مسلح این کشور مشخص نیست. http://www.military.ir/forums/topic/1109-%D9%85%D8%B3%D9%84%D8%B3%D9%84-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DB%8C-mp5/     Steyr AUG : مسلسل  دستی و بولپاپ 5.56 میلی متری، اشتایر آ یو جی ؛ یکی دیگر از مسلسلهای دستی مورد استفاده در نیروی زمینی این کشور است. عمان، پاکستان و ترکیه از دیگر استفاده کنندگان این سلاح در خاورمیانه هستند. متأسفانه به تعداد خریداری شده این سلاح توسط عربستان دسترسی وجود ندارد. http://www.military.ir/forums/topic/5752-%D8%A8%D9%88%D9%84%D9%BE%D8%A7%D9%BE-steyr-aug%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%B4/     G-36C : مسلسل تهاجمی 5.56 میلی متری،  ژ-36 صنایع هکلر و کخ آلمان؛ قرار است که در آینده ای نه چندان دور، سلاح اصلی و سازمانی نیروی زمینی عربستان بشود. مصر، کردستان عراق (8000 قبضه icon_eek ) ، اردن و لبنان از دیگر دارندگان این سلاح در خاورمیانه هستند. عربستان تعداد نامحدودی از این سلاح را سفارش داده و به شدت در حال رایزنی برای گرفتن خط تولید این سلاح در کشور خود است.   http://www.military.ir/forums/topic/25641-%D9%85%D8%B4%D8%AE%D8%B5%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%AD%D9%87-%DB%8C-%DA%98-36-gewehr-36/ http://www.military.ir/forums/topic/14780-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85%DB%8C-g36-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D9%87%DA%A9%D9%84%D8%B1-%D9%88%DA%A9%D8%AE/ http://www.military.ir/forums/topic/96-g-36-%D8%B4%D8%A7%D9%87%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86/     ادامه دارد ... ------------------------ پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند پ.ن 2 : انشاء الله در پست بعدی، سایر سلاح های انفرادی نیروی زمینی عربستان را بررسی خواهیم نمود.