آخرت تکنیکال

9دی لحظه شلیک موشک 9 دی از سامانه ارتقاء یافته سوم خرداد سامانه های پدافندی ساخت ایران بالاتفاق از کمبود موشک‌های بردکوتاه رنج می‌برند به گونه‌ای که حتی نشانه‌ای مبنی بر بکارگیری موشک‌های برد کوتاه توسط باور373 مشاهده نشده است. تا کنون سامانه های ایرانی با هدف مقابله با جنگنده‌ها و پهپادهای متخاصم طراحی شده بودند و در مرحله دوم وظیفه مقابله محدود با موشک‌های کروز ، بمب های هواپرتاب و موشک‌های ضد رادار را بر عهده داشتند. گرچه وزارت دفاع و هوافضای سپاه پاسداران به صورت جداگانه دست به طراحی و ساخت سامانه‌های کوتاه برد تخصصی جهت مقابله با موشک‌های کروز، ضد رادار، پهپادها و بمب‌های هواپرتاب زده‌اند خلاء استفاده از موشک‌های کوتاه برد در سامانه‌های بردبلند ایرانی احساس می‌شود. 9دی اولین موشک کوتاه برد تمام ایرانی تخصصی جهت مقابله با این تهدیدات است. اولین بار موشک 9 دی در نمایشگاه اقتدار 40 در سال 1397 مشاهده و برد آن 30 کیلومتر اعلام (غیر رسمی) شد. طبق گفته های غیر رسمی، قرار بود این موشک از سامانه سوم خرداد پرتاب شود. در زمان رونمایی نام سامانه 9 دی اعلام شد البته 9 دی سامانه ای جدید نیست بلکه ارتقائی بر روی سامانه پدافندی سوم خرداد است تا این سامانه بتواند از موشک‌های کوتاه برد 9 دی استفاده کند. سردار حاجی زاده وظیفه 9 دی را مقابله با مقابله با تهدیدات نزدیک از قبیل کروز، پهپادها، بالگردها و بمب های رها شده از هواپیما عنوان کرد. 9دی می‌تواند اهداف را در برد 20 کیلومتری و ارتفاع 10 کیلومتری مورد اصابت قرار دهد. نوع هدایت موشک فرمانی هست یعنی موشک فاقد سیکر است و تا لحظه‌ی برخورد به هدف توسط رادار زمینی هدایت می‌شو‌د. استفاده نکردن از سیکر باعث کاهش قیمت و کاهش وزن موشک می‌شود اما در شرایط جنگ الکترونیک برد درگیری کاهش پیدا کرده و حتی خطر هدف قرار ندادن اهداف وجود دارد. نقص دیگر سیستم هدایت فرمانی اشغال شدن کانال‌های هدایت موشک است تا زمانی که موشک پدافندی به هدف برخورد کند یا مکانیزم خود انفجاری آن فعال شود در این صورت سامانه با توجه به تعداد اهداف درگیر شده یا نمی‌تواند با اهداف جدید درگیر شود یا با اهدفی جدید کمتری درگیر می‌شود. علاوه بر نسخه هدایت فرمانی محتمل است سپاه از نسخه‌های هدایت نیمع فعال راداری یا فعال راداری و حرارتی برای 9 دی استفاده کند همانطور که موشک طائر دارای نسخه‌های هدایتی متفاوت است. برد اعلام شده در نمایشگاه اقتدار 40 و برد اعلام شده توسط سردار سلامی اختلاف 10 کیلومتری دارند. امکان دارد نسخه‌ی هدایت فرمانی 9 دی 20 کیلومتر برد داشته باشد و سایر نسخه‌های این موشک دارای برد 30 کیلومتری باشند. هر گردان سوم خرداد توانایی درگیری همزمان با 32 هدف را با استفاده از موشک 9 دی دارد. یک گردان سوم خرداد از 4 آتشبار تشکیل شده است بنابراین هر آتشبار با استفاده از 9 دی می‌تواند با 8 هدف درگیر شود. دقیقا معلوم نیست توانایی درگیری با اهداف دوربرد هم برای سوم خرداد به 8 هدف رسیده است یا این سامانه فقط در برد کوتاه توانایی درگیری با 8 هدف را داراست. این موشک بر خلاف سایر موشک‌های مورد استفاده در سامانه سوم خرداد از تیوپ‌های جعبه‌ای شکل پرتاب می‌شود. سوم خرداد از 2 کنسیتر 4 تایی در مجموع با توان حمل 8 موشک برای 9 دی استفاده می‌کند. خوشبختانه سپاه به سمت افزایش تعداد موشک‌ها (فقط 9 دی) در ارتقاء جدید حرکت کرده است. تنها خودروی تلار سوم خرداد مجهز به 9 دی است و دو خودروی تل سامانه موشک‌های طائر2 را حمل می‌کنند در نتیجه هر آتشبار مجهز به 8 موشک کوتاه برد 9 دی و 6 موشک برد بلند طائر2 با برد 105 کیلومتر است. پرتابگر 8 فروندی موشک 9 دی وقت آن رسیده است هوافضای سپاه پاسدران خودروی حامل پدافند سوم خرداد را تغییر دهد و از یک حامل 8X8 برای این سامانه استفاده کند. خودروی ظفر گزینه‌ی جذابی برای این سامانه است هم یک خوردوی نظامیست و هم توان حمل بار زیادی دارد و در داخل کشور تولید ‌می‌شود. در صورت استفاده از خودروی ظفر تعداد موشک‌ها 2 تا 3 برابر افزایش پیدا می‌کند. ظفر می‌تواند 8 موشک طائر2 به صورت دو ردیف 4 فروندی داخل کنیستر حمل کند و 24 موشک 9 دی به صورت دو ردیف 12 فروندی که هر ردیف شامل 3 پرتابگر جبعه ای 4 فروندی می‌باشد یا فقط 12 موشک حمل کند. در صورت استفاده از خودروی ظفر هر آتشبار سوم خرداد شامل 12-24 موشک 9 دی و 16 موشک طائر 2 می شود و هر گردان 48-96 موشک 9 دی و 64 موشک را حمل خواهد کرد.

کمک های نظامی جدید ترکیه به سومالی در ادامه کمکهای نظامی ترکیه به ارتش سومالی به تازگی محموله نظامی شامل امرپ های Kirpi-1 و کامیون های نظامی به سومالی تحویل داده شد. ترکیه در نظر دارد در کنار استقرار نیروهای خود در سومالی نیروهای نظامی ارتش سومالی رانیز تجهیز کند که شامل اموزشهای نظامی و اهدا تجهیزات نظامی به انهاست.

نیروی هوایی آلمان با اعزام یکفروندهواپیمای ترابری A-400M تمامی 30 نفر از عناصر چترباز خود را از افغانستان خارج نمود مجموعه ای از تصاویر مرتبط با تسلیحات به غنیمت گرفته شده توسط طالب ها !! راست : انبوه سلاح های انفرادی به غنیمت گرفته شده چپ : همچنان ترکیب ZPU-1 و تویوتا ، ستاره اصلی نبرد در افغانستان هست این تصویر هم ربطی به موضوع نداشت ولی جالب بود .. از روی عکس ظاهرا ژ-3 بهینه سازی شده ارتش پاکستان باید باشد !!! ؟؟؟؟

پی نوشت :  اصلاح تاپیک گالری هواپیماهای توکانوی نیروی هوا- فضای سپاه - 24 مرداد 1400 خورشیدی

داسو میراژ-3 وی/ بالزاک تلاش نیروی هوایی ارتش فرانسه برای بخدمت گیری هواگردهای رزمی عمود پرواز در دهه پنجاه میلادی ، نیروی هوایی و صنعت هوانوردی نظامی فرانسه بدنبال مسیرهای جدید به منظور بهبود قابلیتهای رزمی و بقاء اسکادران های تاکتیکی خود در یک جنگ احتمالی با ارتش سرخ شوروی بود که در میان تمامی ایده های مطرح شده ، توسعه فناوری نشست و برخاست کوتاه / عمودی ، از همه جذاب تر بشمار می آمد که گونه میراژ-5 بالزاک ، اولین نمونه ای محسوب میشود که در این کشور به مرحله آزمایشهای پروازی نیز رسید . مشکل اول ، چالشهای مربوط به بقاءپذیری رزمی : براساس پیش فرضهای جنگ سرد بطور عام و قواعد تجربه شده رزم هوایی ، درصورت بروز یک درگیری مسلحانه در مقیاس گسترده ، پایگاه های هوایی ، نخستین هدف برای حملات سنگین دشمن خواهند بود و درصورت از کار افتادن چنین مراکزی ، ارتشها بسرعت شکست را می بایست پذیرا شده ، چرا که عملا فضای هوایی خودی در اختیار مهاجم قرار خواهد گرفت . بر همین اساس ، لازم بود که اصل پراکندگی برای یگانهای ترابری و رزمی تاکتیکی اعمال گردد و از صحت عملکرد آنها ، حتی پس از حملات غافلگیرانه اطمینان حاصل آید . به همین دلیل از اواخر دهه 50 میلادی ، ایده توسعه فناوری جتهای رزمی عمود پرواز ناگهان جذابیت پیدا نمود و توسط ارتشها حمایت شد . درواقع ، تولید چنین هواگردهایی ، در عین ایفای نقش جتهای با قابلیت متعارف ، مزیت عدم نیاز به مسیرهای طولانی نشست و برخاست را ارائه می داد ، به همین جهت ، مفهوم جنگنده های نشست و برخاست عمودی (VTOL) توسط داسو و چند شرکت دیگر مورد پیگیری قرار گرفت . اما شرکت داسو ، بعنوان قطب صنعت هوانوردی نظامی فرانسه ، دوطرح اصلی با امیدواری بسیار زیاد را برای تولید انبوه پیگیری می نمود . اولین نمونه ، طرحی بود براساس ایده شرکتهای انگلیسی که درآن از یک پیشرانه توربوجت برای تامین نیروی بالابرنده با خروجی های پیشبرنده عمودی و افقی استفاده می شد . دومین طرح نیز بصورت استفاده از یک پیشرانه توربوجت برای پرواز افقی و نصب یکسری پیشرانه های کوچکتر برای نشست و برخاست عمودی ارائه گردید . براساس تستهای صورت گرفته توسط شرکت داسو ، درهر دوطرح ، پیشرانه های مورد استفاده ، نیروی پیش برنده مشابهی را تولید می کنند . کابین هدایت بالزاک اما در طرح تک موتوره ، 30درصد صرفه جویی بیشتر در مصرف سوخت پدید می آمد . علاوه براین ، در همان زمان ، فناوری به گونه ای پیشرفت نموده بود که پیشرانه های توربوجت نیازی به خروجی های پیچیده و غیر قابل اعتماد نداشتند و همین امر ، از پیچیدگی غیر ضروری جنگنده می کاست و نقص فنی در هرکدام از پیشرانه های بالابرنده ، منجر به سانحه نمی شد . با این وصف ، برای افزایش ضریب ایمنی هواگرد ، طرح جدیدی با پیشرانه های بالابرنده و جلوبرنده جداگانه تهیه شد که برای صرفه جویی در هزینه ها بر روی یکفروند جنگنده میراژ-3 نصب گردید ، در حالی که به منظور تسهیل شناسایی از سایر گونه های میراژ ، شناسه MIRAGE-3 V بدان تعلق گرفت و کل برنامه از 1960 کلید خورد . آغاز برنامه آزمایشی طبق برنامه ریزی صورت گرفته ، داسو در نسخه میراژ-3 وی پیشنهاد نمود تا برای تامین نیروی پیش برنده از یک دستگاه پیشرانه اسنکما با رانش 9000 کیلوگرم و هشت دستگاه پیشرانه رولزوریس با نیروی بالابرنده 2500 کیلوگرم استفاده شود ،اما بدلیل طولانی شدن تستهای اولیه ، این پیشرانه ها تنها در سال 1964 قابل تحویل می بود و داسو مجبور شد تا در زمان بندی اولیه خود تجدید نظر بعمل آورد . اما این شرکت با هدف عدم اتلاف زمان ارزشمند ، تصمیم گرفت تا با استفاده از پیشرانه های موجود یک هواگرد آزمایشی بسازد ،اما پیشرانه در دسترس ، رانشی بیشتر از 1000 کیلوگرم تولید نمی نمود ، در نتیجه ابعاد و وزن هواگرد می بایست محدود می شد ، به همین دلیل هواگرد عمودپرواز جدید ، روی پیکربندی اولیه MIRAGE-3 001 اجرا گردید که بعدها این پروزه ، شناسه میراژ بالزاک- وی را بخود گرفت . حرف V از پروژه اصلی به امانت گرفته شد و نام بالزاک ( کمیاب ) نیز بدلیل بدیع بوده این برنامه بدان منسوب شد ( این برداشت مترجم از روند نامگذاری است ) ،در حالی که اتصال اعداد 001 از روی شماره تلفن یک شرکت تبلیغاتی معروف در پاریس گرفته شد تا بیشتر به یاد مقامات و پرسنل بیاید (BALZAC 001) هماهنگی میان بخش هایی مختلفی که در برنامه بالزاک- وی مشارکت داشتند ، توسط داسو صورت می گرفت ، در حالی که بخشهای بال و بدنه توسط همین شرکت تامین شد . هر چند گفته میشود که بدنه میراژ توسط شرکت "سودآویاسیون" و سامانه کنترل پیشرانه نیز توسط اسنکما طراحی گردید و دو رولزرویس و بریستول-سایدلی نیز تامین کننده کننده پیشرانه های بالابر محسوب می شدند . با توجه به این مساله ، از همان ابتدای کار ، تستهای اولیه و روند طراحی در یک موقعیت انجام می شد تا قابلیت برطرف نمودن سریع مشکلات فراهم آید ، ضمن اینکه تجربیات بدست آمده از این روند قرار بود تا در خط تولید این جنگنده استفاده گردد. تست زیرسامانه های بالزاک ویژگی های فنی براساس تعاریف از برنامه فوق الذکر ، میراژ بالزاک- وی یک جنگنده بال پایین بشمارمی آمد که درظاهر امر هیچ تفاوتی با جتهای میراژ-3 نداشت ، اما برای نصب پیشرانه های بالابرنده ، آرایش داخلی بدنه می بایست دچار تغییر میشد و سطح مقطع بخش مرکزی آن افزایش می یافت ، در حالی که بال مثلثی همچنان بطور ثابت استفاده می شد و آویزگاه های حمل سلاح نیز بدون تغییر در جای خود قرار می گرفتند . در بخش انتهایی بدنه ، یک دستگاه پیشرانه توربوجت بریستول- سایدلی B.OR03 اورفیوس با نیروی پیشرانش 2200 کیلوگرم نصب میشد ،درحالی که 8 دستگاه پیشرانه رولزرویس RB-108-1A با نیروی رانش 1000 کیلوگرم در دوطرف ورودی های هوا و پیشرانه اصلی قرارمی گرفتند . ورودی های هوای پیشرانه های بالابرنده در قسمت فوقانی بدنه جانمایی و با یکسری زبانه های ویژه پوشانده می شند . این پیشرانه بصورت مایل بسمت بیرون و عقب قرار میگرفتند تا در زمان پرواز بخوبی عمل نمایند . سامانه کنترل هواپیما نیز ، همان سیستم کابلی میراژ3 بود و درزمانی که هواپیما بصورت عمودی از روی زمین برمی خاست ، خلبان با دسته گازیکه در سه حالت قابل تنظیم بود ، با استفاده از هوای فشرده ، نازلهای روی بال و بدنه را کنترل می نمود . ارابه های فرود نیز مانند جنگنده میراژ-3 بود ولی بدلیل اینکه نشست وبرخاست بصورت عمودی صورت گرفت ، ساختار آنها کاملا تقویت گردید . درازای بالزاک- وی به 13.1 متر ، دهانه بال 7.3 متر و ارتفاع از سطح زمین 4.6 متر می رسید . وزن ناخالص این نمونه جدید چیزی در حدود 6.1 تن و حداکثروزن برخاست آن 7 تن بود و میتوانست به حداکثر سرعتی در حدود 2 ماخ برسد . در حالی که ظرفیت حمل سوخت مخازن داخلی این جنگنده حدود 1500 لیتر برآورد میشد که پس از نشست وبرخاست عمودی ، فقط برای 15 دقیقه پرواز کافی بود . برای شروع فرآیند برخاست عمودی ، خلبان مجبور بود تا ابتدا پیشرانه اصلی را روشن کرده و پس ازآن ، پیشرانه های بالابر با هوای فشرده ، شروع به کار نموده و پس از افزایش نیروی رانش موتورهای بالابرنده ، هواپیما به ارتفاع 30 متر رسیده و سپس شرایط برای حرکت افقی فراهم می شود ، خلبان نیز پس از رسیدن سرعت هواپیما به 300 کیلومتر درساعت ، مجاز به خاموش کردن پیشرانه های بالابرنده می شد . فرآیند فرود عمودی نیز بطور دقیق معکوس وضعیت فوق الذکر می بود ، بدین معنی که با کاهش سرعت هواپیما به 320-300 کیلومتر درساعت ، درپوش موتورهای بالابر ، باز میشد که این کار ، موجبات خودچرخان شدن موتورهای بالابر شده و بتدریج با کاهش سرعت افقی و انتقال نیرو به موتورهای بالابرنده ، عمل فرود انجام می گردید . آزمایشات پروازی پس از اتمام تستهای زمینی ، پروژه بالزاک- وی در پایان سال 1961 آماده شد و در ژانویه 1962 ، مونتاز قطعات این هواپیما آغاز گردید . پس از چندماه ، در مه 1962 ، کار مونتاژ نیز به اتمام رسید تا این نمونه برای آزمایشات زمینی آماده گردد ، هر چند بدلیل تجربیات بدست آمده در مراحل قبلی ، آزمایشهای برنامه ریزی شده ، زودتر به اتمام رسید تا مرحله بعدی شروع گردد . خلبان آزمایشی ، رنه بیگند سرانجام در12 اکتبر 1962 ، نخستین پرواز این هواپیما در پایگاه هوایی میلان-ویلاروس صورت پذیرفت . خلبان آزمایشی ، رنه بیگند ، هواپیما را چند متر از روی زمین بلند کرد تا عملکرد سامانه های مختلف را بررسی کند و سپس فرود آمد . شش روز بعد در 18 اکتبر ، دومین تست صورت گرفت که اینبار ، بدون توقف هواپیما در آسمان بحالت شناور درآمد که این روند برای روزهای متوالی و به منظور نمایش برای مطبوعات صورت پذیرفت تا نوامبر همان سال که قرار شد تا یک پیکربندی استاندارد مجهز به چتر ترمز و سایر سیستم های جدید تولید شود . پس از این رویدادها ، پروازهای آزمایشی این نمونه تا مارس 1963 ادامه پیدا کرد تا اینکه در 18 مارس این سال ، برای اولین بار ، بالزاک- وی برخاست عمودی موفقیت آمیزی را با ورود به پرواز افقی به نمایش گذاشت تا با موفقیت تمام در نمایشگاه هوایی لوبورژه سال 1963 در معرض دید همه قرار گیرد . اما در 10 ژانویه 1964 ، زمانی که خلبان آزمایشگر ، ژاک پینه ، یک پرواز آزمایشی برای تست عملکرد سامانه کنترل جت انجام داد که هنگام پرواز در ارتفاع 100 متری ، هواپیما ثبات خود را از دست داد و بسرعت شروع به کاهش ارتفاع نمود و درنهایت پس از نزدیک شدن به زمین واژگون شد و سرنگون گردید . بدلیل هزینه های سنگین ، داسو تصمیم گرفت تا هواپیمای آسیب دیده را بازسازی کند که این کار حدود 1 سال بطول انجامید . پس از بازسازی کامل ، پروازهای آزمایشی از 2 فوریه 1965 مجددا آغاز شد و در طول یکماه ، نزدیک به 65 سورتی تست پروازی انجام شد تا امکان بررسی فنی طرح فراهم گردد . اما در 8 اکتبر 1965 ، حادثه مجددی اتفاق افتاد ، خلبان آزمایشگر نیروی هوایی آمریکا ، فیلیپ نیل به منظور تست ویژگی های این پرنده با این محصول فرانسوی پروازی آزمایشی را صورت داد ، ولی هواپیما در ارتفاع 50 متری ، ناگهان از کنترل خارج شد و بسوی زمین سقوط نمود ، در این میان ، خلبان هواپیما گرچه از سامانه صندلی پران خود استفاده کرد ، اما بدلیل ارتفاع کم ، با شدت به زمین برخورد نمود و جان خود را از دست داد و داسو نیز تصمیم گرفت تا مجددا این نمونه را بازسازی نکند . نتیجه : علیرغم دو سانحه جدی منجر به مرگ و همچنین از دست رفتن نمونه اولیه هواپیما ، پروژه بالزاک-وی یک برنامه موفق شناخته میشود . شرکت داسو با استفاده از بسترهای فراهم شده در این برنامه ، امکان برنامه ریزی برای تستهای بیشتر را برای طرح های پیشنهادی جدید ، بدست آورد . علاوه براین ، فناوریهای توسعه داده شده برای بالزاک- وی ، موجبات ساخت اولین نسخه جدید از این هواگرد در اوایل سال 1965 را فرهم آورده و اولین پرواز آن در 12 فوریه همین سال انجام شد . با این وصف ، گرچه میراژ عمود پرواز فرانسوی هرگز وارد خدمت نشد ، اما تجربیات بدست آمده از آن ، اثر قابل توجهی بر روی صنعت هوانوردی فرانسه از خودبرجای نهاد . پی نوشت : 1- بن پایه 2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

احتمال برخورد سیارک بنو با زمین بیشتر از آن‌ چیزی است که تصور می‌شد. "ناسا" بنابر محاسبات جدید، شانس برخورد سیارک بنو با زمین در ۲۰۰ سال آینده از یک در ۲۷۰۰، به یک در ۱۷۵۰ افزایش یافته است. سیارک بنو با قطری حدود ۴۰۰ متر اکنون در فاصله تقریبا ۷.۵ میلیون کیلومتری نسبت به مدار زمین قرار دارد. بنو به حالت سرگردان در فضا در حال حرکت است و دانشمندان معتقدند با مسیر مداری کنونی، در سال ۲۱۳۵ به زمین نزدیک خواهد شد اما در آن موقع خطر خاصی را برای سیاره ما ایجاد نخواهد کرد. اخترشناسان روز خطر اصلی برای زمین از جانب این سیارک را ۲۴ سپتامبر سال ۲۱۸۲ تخمین زده‌اند. منبع: . https://www.google.com/amp/s/per.euronews.com/amp/2021/08/12/nasa-says-higher-but-still-slim-odds-of-asteroid-bennu-slamming-earth

نمونه جالب از وانت تویوتا لندکروز تکنیکال در یمن از جمله تجهیزاتی که به این وانت مسلح اضافه شده است میتوان به شیشه های ضد گلوله کابین جلوی خودرو، اضافه شدن یک کابین محافظت شده در پشت کابین اصلی برای حفاظت از گانر ، اضافه شدن محافظ ضد گلوله برای گانر ، تقویت سیستم تعلیق و فنربندی، مسلح شدن وانت به یک سلاح انتی متریال برای مقابله با خودروهای زرهی سبک و امرپ ها اشاره کرد

گالری تصاویر توکانوهای نیروی هوایی سپاه

با سلام اینکه هواپیمای Dornier 228 - دورنیه دو 228 آلمانی هستش !

بسمه تعالی نکاتی مورد جنگ در افغانستان و جنگیدن با طالبان. روش جنگ با طالبان»: ایران قرار است از دو محور جنوب و شرق با تک سنگین زمینی و پشتیبانی هوایی و موشکی به مواضع و استحکامات طالبان در نواحی غرب افغانستان یورش برده، و ابتدا غرب سپس شرق افغانستان را آزاد کند، در این عملیات ابتدا نیروی هوایی با استفاده از 150 فروند جنگنده به مدت 1 هفته بمباران را آغاز خواهند کرد و سپس نیروی زمینی سپاه و ارتش به استعداد 10 گردان و 400 تانک وارد مرزها خواهند تا استقرار توپخانه و سرپل های لازم تامین و تکمیل گردد، پیشروی با استفاده از تجهیزات ماهواره های و پهپاد به دقت مدیریت خواهد شد. بشین بینیم بابا.... این روش احمق هاست. آمریکا سالی 20 میلیارد دلار هزینه کولر گازی در چادرهای جنگ تو عراق و افغانستان میکرد، در حالی که نیروهای ایرانی مهمان مضیف های عراقی بودند. طالب ها، بخشی از مردم افغانستانند که: - مشخص نیستند از این مردم کدام طالب هستند و کدام نه و کدام یک طالب بالقوه هستند یا طالب بد و خوب! - در زمان جنگیدن مشخص نیست کی اسلحه بدست میبرند، بعد از حمله اسلحه را کجا میاندازند و به کدام سو خواهند گریخت، در حالی که هنوز نفهمیده ایم از کدام سو آمده اند. - نیروی نظامی در چنین جنگی یک هدف متحرک است، از مردم جدا شده و در مکان هایی مشخص با لباس ها و تجهیزاتی کاملا قابل شناسایی یک هدف معین است. - او برای حفظ امنیت مردم باید به وسط مردم برای کشتن یک نیروی شبه نظامی آتش بگشاید و با آنها مانند یک غریبه و بیگانه رابطه برقرار نماید و ... از این قصه هایی که همه میدونید. - در جنگی که یک مبنای آن قبیله ای یا قومی باشد یا حتی مذهبی باشد، مهم نیست که حتما در برابر کشته شدن یک چریک همرزم یک نظامی دشمن کشته شود! یک آمریکایی(بطور کل نیروی خارجی) یا یک نفر از قوم درگیر یا یک شیعه بجای یک سنی، و یا یک هزاره در برابر یک پشتون و بالعکس در هر جایی کشته شود، انتقام گرفته خواهد شد! چنین جنگی پایانی ندارد. اما با این نیرو چگونه باید جنگید؛ - نخست اینکه این نبرد رو باید در زمره جنگ های انقلابی، شورش ها و یا در یک فرم دخالت چند ملیتی، به نوعی جنگ ترکیبی دانست. خاصیت نبرد های فوق: - زمین، شهرها و مناطق راهبردی، اهمیت ندارند در برابر مردم اهمیت دارند، جنگ برای طرفداری است. پیروز این جنگ کسی است که امنیت را تضمین نماید. - افزوده شدن بر دایره امنیت در گستره جغرافیای انسانی، از طریق توافق(بوسیله پول و نیات قومی یا شخصی) و یا سرکوب محقق میشود. نیروی سرکوب کننده باید قادر باشد دست کم طرفداری بخش اعظمی از جامعه هدف را بدست آورد. - نابودی چریک ها، شورشی ها و نیروهای شبه نظامی یا تروریست، فقط از طریق:> شناسایی، جدا کردن از جمعیت، به حاشیه راندن، و تامین امنیت جمعیتی که در کنترل نیروی نظامی هستند، محقق میشود. بنابراین، به روش غربی! در برابر شورش های کمونیستی»: - در ابتدا باید عرصه را به نیروهای شورشی داد و پس از بلوغ شورش، به دنبال یک منطقه خاکستری بود. - آنها (شورشی ها) از طریق تلاش برای تسلط با خصم یا توافق نمایان میشوند و بر جوامعی مسلط میشوند. - سپس میتوان یک یک آنها را شناسایی، و دلایل شورش یا طرفداری از ایده شورش را شناسایی کرد. - پس مدتی مخالفان واقعی شورش نیز شناسایی میشوند. بر روی آنها سرمایه گذاری و آموزش صورت خواهد گرفت. تا این تفکیک بدقت انجام نشود، هر گونه سرمایه گذاری برای اقدام یا نفوذ شکست خواهد خورد. - مبارزه در جغرافیای انسانی تحت شورش، بصورت فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و رسانه ای آغاز میشود. - نیروی های سیاسی کشورهای خارج از جمعیت درگیر در شورش به حمایت معنوی و تقویت فکری از نیروهای مخالف شورش وارد میشوند. - عرصه بر موفقیت شورشی ها تنگ میشود(تحریم، درگیری داخلی، ایجاد تعارض و ...) - سختی بیشتر و خصم گرفتن بیشتر شورشی ها برای نگهداشتن مردم با استفاده از عنصر وحشت، باعث رانده شدن بیشتر مردم از ایده های اصلی شورش خواهد شد. - پس از شکل گیری هسته اولیه و قدرتمند از نیروهای ضد انقلاب(شورش) نیروی نظامی خارجی برای حمایت عملی وارد درگیری خواهند شد. - منطقه به منطقه، رهبران شورشی های سابقه دار که شناسایی شده اند، با فعالیت اطلاعاتی ترور میشوند، سپس فعالیت های تبلیغی برای جلب طرفداری بیشتر مردم در خلا قدرت شورشی ها آغاز میشود. - در مناطق تحت کنترل نیروی های ضد شورش، سرمایه گذاری انسانی وسیع باید صورت پذیرد. - منطقه خاکستری به عمق منطقه قرمز گسترده تر شده و منطقه سبز(یا آبی) نیز به مدد این فعالیت ها افزایش میابد. - پایان جنگ ضد شورش زمانی است که کمترین مناطق قرمز و خاکستری وجود داشته باشد، و بیشتر مناطق سبز برقرار گردد تا آنجا که شورشی ها به کمترین منابع اجتماعی و سرزمینی دسترسی داشته باشند(به حاشیه رانده شوند) - سپس عملیات از حالت ضد شورش به عملیات پلیسی و ضد تروریسم تغییر فرم خواهد داد. و ...اما! : هنگامی چند نیروی خارجی موثر به دنبال نیروهای نیابتی ضد شورش باشند، جنگ از حالت معمولی یک نبرد ضد شورش و پایدار ساز به جنگ ترکیبی منجر خواهد شد. شاید یکی از بهترین کارها! تثبیت شورشی ها باشد. البته طالبان از داعش درس گرفته، در تسخیر فعلی افغانستان، شاهد سربریدن ها، کشتارهای وسیع و دست جمعی بیشمار، انتقام گیری های وحشتناک قومی به هفتاد روش سامورایی و ... نیستیم! همه از گشوده شدن یک جبهه ترکیبی دیگر مانند عراق و سوریه هراس شدید دارند.

نقشه منابع معدنی افغانستان

وضع خیلی خراب هست .........

فرار اشرف غنی و حمله به کابل: گفته می شود که اشرف غنی و ژنرال های پرمدعا به سادگی هرچه تمام تر گریختند.اابته وزارت دفاع افغانستان از توطئه ی پنهانی اشرف غنی و طالبان خبر می دهد: چند طالب پشت میز ریاست جمهوری اشرف غنی: پایان خنده دار آمریکا در افغانستان آمریکا در سال ۲۰۰۱ به بهانه مبارزه با تروریسم وارد افغانستان شد ، حکومت طالبان را سرنگون کرد و قرار بود در افغانستان حکومتی بسازد که یک الگوی مناسب از دموکراسی آمریکایی در منطقه باشد. قانون اساسی جدید نوشته شد ، دولت و مجلس جدید روی کار آمد ، ارتش ۳۰۰ هزارنفری آموزش دیده توسط آمریکایی ها با میلیاردها دلار هزینه ایجاد شد ، دانشگاه آمریکایی کابل جهت تربیت آمریکایی نسل جوان تاسیس گردید و در میان بسیاری از مسئولین افغان ، مسابقه نوکری آمریکا به راه افتاد و روسای جمهور یکی آمریکایی تر از دیگری وارد ارگ(کاخ ریاست جمهوری افغانستان) شدند. این روسای جمهور از دشمنی آشکار با ایران و شیعیان و فارسی زبانان هم هراسی نداشتند نمونه دشمنیشان با ایران همین چند ماه پیش در مورد رود هیرمند و سیستان: پایان کمدی ماجرا: و الان ارتش خنده دار افغانستان به سرعت هر چه تمام تر فرار کرده و تسلیم شده و حتی بعضی از مردم افغانستان در نقاط مختلف از طالبان استقبال هم کردند. این هم شد پایان کار آمریکا و حکومت آمریکایی در افغانستان و افغانستان دوباره به امارت اسلامی افغانستان برگشت.

مزار شریف هم به طالبان واگذار شد . ظاهرا داستان افغانستان با توافق همه طرفها بر قدرت طالبان در افغانستان ، پایان یافته تلقی می شود . باید منتظر شروع رسمی دولت حاکم توسط قدرت جدید در افغانستان باشیم و بعد از آن سهم همه آنهایی که توافقات خودشان را با آنها انجام داده اند ، کم کم مشخص خواهد شد .

زوال و احیای حکومت پشتونیستی در افغانستان- سید حکیم کمال - دانشجوی افغانستانی فلسفه سیاسی از المان

تصرف کامل فرودگاه قندوز توسط طالبان دستکم سه پهپاد اسکل ایگل به غنیمت امارات اسلامی در آمده است برخی از اعضای به هلاکت رسیده جیش العدل در درگیری با طالبان

بسم ا... سرنوشت نهایی ارابه های شیطان هندی راست : مراسم تحویل بالگردهای هایند بروزرسانی شده به نیروی هوایی افغانستان چپ : ارابه شیطان هوایی در اختیار شیطان های زمین پایه !!!!!

تصاویر مربوط به معرفی T-72B3M در مسابقات تانک بیتالون :

سلام قندهار و هرات سقوط کردند . آیا مزار شریف همچنان خارج از دسترس طالبان خواهد ماند ؟ "اطلاعیه سرکنسولگری کشورمان در مزارشریف به شرح زیر است؛ سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در مزار شریف در پی تشدید درگیری ها در مناطق شمالی افغانستان و نظر به احتمال بروز برخی نا امنی ها در شهر مزار شریف تصمیم گرفته است با هدف استمرار خدمت رسانی و انجام ماموریت های خود برای مدت محدودی فعالیت های خود را به طور موقت از شهر مزار شریف به کابل منتقل نماید. بدیهی است به محض پایدارتر شدن شرایط مجددا این سرکنسولگری فعالیت های خود را در این شهر ادامه خواهد داد." منبع

سقوط یا فرود یک پهپاد مهاجر 2 ایرانی در داخل خاک افغانستان نوار مرزی اسلام قلعه سقوط فرودگاه قندوز بالگرد میل 24

گذری بر مطالب ضد ایرانی نویسندگان افغانستانی : کارستان هـرات و سوء استفادۀ ایران از پاکدلی برادران هـزارۀ ما خليل الله معروفی برلین ، 29 نومبر 2007 از سالهاست شنیده میشود، که کشور ایران مشغـول کشیدن کوریدوری میباشد ، که قـرار است از سرحد ایران تا قـلب افغانستان امتداد یابد. پروژه هائی که ایران زیر عـنوان کمک بازسازی به افغانستان روی دست گرفـته است ، نیز در چوکات همین ستراتژی تمرکز یافـته و آنانی که موضوع را از نزدیک و عملاً مشاهـده میکنند، بر این قـول صحه خواهـند گذاشت. سرمایه گذاری های نامعدود صنعتی ایران و ایرانیان در هـرات و تمدید شاهـراه “دوغارون ــ هـرات” ، که ادامه اش تا افغانستان مرکزی حتماً در نظر میباشد ، یکی از کارهای زیربنائی همین خط مشی توسعه جویانه ، شووینیستی و عظمت طلبانۀ ایران است. درین اواخر آوازه ها و افـواهی در گردش است ، که گوشۀ دیگری از توطئه های خانه برانداز ایران را افـشاء میکند. آقای “عارف ذره بین” یکی از اولین کسانی بود که ضمن مقالۀ منتشرۀ خود در پورتال “افغان جرمن آنلاین ، زیر عـنوان “جنگ اقـتدار برعـلیه اراده بر سر مقایسۀ هـرات با فـلسطین” ، پرده از بسا ناروائی های جمهوری اسلامی ایران برداشت. و آقای “جمیل بامی” که کاردار سفارت افغانی در تهـران بود و در چوکات وظیفـوی عمق فاجعه را از نزدیک لمس می کرد، موضوع را مشخصتر شگافـت و طی مقالۀ “استراتیژی خطرناک ایران در هـرات باستان” ( مؤرخ 18 نومبر 2007 ) خود در پورتال “افغان جرمن آنلاین” ، چنین آورد : « در سالهای 1985 الی 1987 سکرتر دوم جمهوری دیموکراتیک افغانستان در تهـران بودم و بنا بر ارتباط وظایف، خوشبختانه با تعداد کثیر افغانها در تماس بودم و از یک پلان شوم و خطرناک رژیم آخوندی قـم و تهـران در قـبال کشورم افغانستان آگاه شدم که در آن زمان به مسؤولین سفارت آقای اسد کشتمند و به شخص عـبدالوکیل وزیر خارجه نوشتم که : دستگاه استخبارات ایران تحت نظر آقای رفـسنجانی، قـطب زاده و شریعـت مداری با تجدید پلان های زمان رژیم شاه ( تهیه شده توسط سازمان استخباراتی آن زمان ساواک )، در نظر دارند ولایات هـرات، فـراه، نیمروز، غـور و بادغـیس را توسط افغانهائی که از جملۀ سران جهادی شاخه های حزب وحدت امروزی، متنفـذین محل، سران اقـوام هـزاره و ارکان دولتی داخل رژیم آن زمان آقایان سلطان عـلی کشتمند صدراعظم ، اسد کشتمند شاژدافـیر افغانی مـقـیم تهـران، عـوض نبی زاده ، آقای سرابی … تجزیه نمایند و غـرض تجزیه عمل اوپراتیفی ذیل را تحت اسم مستعار ( کرم ابریشم ) انجام دهـند. مرحله اول : اخراج در ظاهـر اجباری همۀ ملیت هـزاره از ایران و جابجا سازی آنها در نوار مرزی با ایران (هـرات، نیمروز، فـراه و بادغـیس). ترتیب و تنظیم اسکان توسط پول استخبارات ایران و حفـر چاه های عمیق، ساختمان های فـوری، مساجد، تکیه خانه ها و شفا خانه ها. ایجاد فارم های زراعـتی و دامداری و ایجاد مدارس، مکاتب و دانشکده های کوچک در این ولایات برای ملیت بخصوص هـزاره. ارسال و پرورش ملا ها و امامان ایرانی و افغانی از مشهد، تایبات، تهـران و قـم . ایجاد مراکز فـرهـنگی به سبک سیستم رژیم ایران، طبع و تالیف کتب درسی توسط ایران و ایجاد کانونهای کلتوری و مذهـبی در نوار سرحد . مرحلۀ دوم : تحریک مردمان بومی و مقاومت آنها عـلیه تازه مسکن گرفـته گان جدید هـزاره و مساعـد ساختن برخورد های میان قـومی، ملیتی و مذهـبی و تجهیز هـزاره ها با سلاح ایران و وخیم ساختن فـضای امنیتی و تشدید اختلافات تا سرحد قـتل عام هـردو جانب و بعداً سران و ملا امامان ملیت جدید جای گزین شده را وادار سازند که رسماً به کمک مطبوعات ایرانی اعلان کنند که ما ( در گذشته بخشی از ایران بودیم و فعلاً مجدداً خواهان پیوستن دوباره به ایران میباشیم و آنرا به مناقـشۀ دوکشور مبدل کرده و ایران خواهان الحاق آن بخشهای نا ارام افغانستان که گویا قـرار تقاضای مردم سرحد خواهان الحاق به ایران گردیده اند. در میان افـراد با نفـوذ رژیم ایران در داخل دستگاه دولتی افغانی نیز هـیزم آوران این معرکۀ خطرناک میگردیدند .» من ده ها سال پیش خطری را که از جانب دولت ایران و پلان های عظمت طلبانه و بلندپروازانۀ شاه ایران ــ که خود را به گزاف “شاهـنشاه آریامهر” لقـب داده بود ــ متوجهِ تمامیت و سلامت ارضی وطنم بود، احساس میکردم ، اما وقـتی در سالهای دهۀ هـشتاد و نود سدۀ گذشته تا ابتدای قـرن حاضر ــ که مقارن دورۀ ناآرامیها و کش و کوک های وطنم میباشد ــ به سفـرهای بیشمار به کشور ایران پرداخته و جوانب مختلف موضوع را از نزدیک بررسی کردم، این احساس به درک و باور عمیق ِ تا سرحد یقـین تبدیل گردید. معروف است که رژیم جمهوری اسلامی ایران از احساسات بیغش مذهـبی جوانان هـزارۀ ما سوء استفاده کرده و هـزاران فـرد معصوم ایشان را به جنگ صدام فـرستاده ، طعمۀ میدان های نبرد ساخت. رژیم های ضدمردمی نقاط ضعف تودۀ مردم بی آلایش را درمی یابند و از آن به نفع خود سود می برند. رژیم های ایران و خصوصاً حکومت “آخوندی ــ کربلائی” موجوده ــ چنان که خاصۀ همه رژیم های مستبد و ضد مردمی است ــ این کار را همیشه روا داشته اند و تا در توان دارند ، از این عمل شنیع باز نمی ایستند. زمانی که در کابل ارجمند بودم ــ یعنی سی چهل سال پیش ــ شنیده میشد که هـزاره ها گویا پابندی بسیار از ایران دارند و حتی میگفـتند که این هموطنان ما ، ایران را “مملکت اصلی” خود و “شاه ایران” را “پادشاه خویش” میشمرند. اما طوری که برداشت من است و قـسمی که از خلال صدها صحبت با برادران هـزارۀ متوطن در ایران معلومم گردیده ، هموطنان هـزارۀ ما سخت وطندوست و پابند و وفادار به کشور محبوبشان “افغانستان” میباشند و درجۀ “وطندوستی” و “وفاداری” ایشان به افغانستان، از هـیچ قـومی دیگر وطن ما کمتر نیست. من ضمن “دفـتر خاطرات ایران” بسا چیزها و چشمدیدها را روی کاغـذ ریخته ام.بیشترین قـسمت این خاطرات حکایتگر حال و احوال هموطنان عادی و متعارف ما در ایران است ــ همانانی را که ایرانیان “افغانی پدر قحبه” و “افغانی پدر سوخته” خطاب میکردند ــ و اینکه بر این مظلومان در آن سامان چه میگذشته است.نکتۀ قابل تذکر اینست که هـزاره های ما به خاطر سیمای نمایان شان ، زود تر بحیث “افغانی” ــ که ایرانیانً از روی خشم و غـیظ “افـقـانی” تلفـظ میکنند ــ تشخیص گردیده و مورد آزار قـرار میگرفـتند. /. خليل الله معروفی از دشمنان افراطی زبان فارسی و ایران است. جدایی هرات از ایران منبع : https://larawbar.net/742.html#.YRAZ9kAVQ2w

   پروژه ی Telemos ظاهرا ادامه ی پروژه ی مانتیس هست ...    مانتیس :  [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/Telemos-BAE-Dassault.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/bae_mantis.jpg][/url]   تلموس :   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/Telemos.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/s.jpg][/url][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10281/1941558.jpg][/url]