نادان هایی که به نظر به قدری به فکر تخت و سلطنت فعلیشون هستند که اینده کشورهاشون براشون هیچ اهمیتی نداره. واقعا هم همینطور هست. یعنی تنها معامله ها را با نگاه کوتاه مدت و تداوم تاج و تختشون در بازه ای محدود میسنجند و دقیقا ایالات متحده و حالا صهیونیستها هم از همین نقطه ضعف اینها استفاده می کنند. رابطه خوب کشورهای دیکتاتور و پادشاهان با رژیم عبری و امریکایی از همین روست. طبیعتا با تسلط هرچه بیشتر برنامه های اون رژیم ها هم به تدریج پیش میره و نهایتا بازنده اول این بازی با توجه به آرزوی دیرینه نیل تا فرات و حاشیه هاش این کشورها و مردمانشون خواهند بود بیشتر. در میان مدت هم که هر درگیری اینها را که اصلا ربطی به جنگ احتمالی نداشتند وارد بازی دفاع از رژیم عبری میکنه. به هر حال چون بحث قدرت و تاج و تخت هست طبیعتا ایران حتی التماس هم کنه برای همزیستی مسالمت آمیز و تضمین هم بده دشمنش فقط صهیونیستها هستند ( همانطور که قبلا کرده و میکنه و گاهی حتی لحن التماس آمیزمون ازار دهنده است) این رژیم ها اولا قمار را طبیعتا روی اسب قویتر و ثروتمندتر و پرزور تر میکنند و هیچوقت سمت ایران نمیان و ثانیا هرچه بیشتر در بدهی رژیم عبری/امریکایی غرق میشند بیرون اومدنشون از سلطه اونها هم سخت تر میشه و کشورهاشون هر روز بیشتر تحت اداره و هدایت اون رژیم قرار میگیرند. نهایتا ایران باید برنامه هاش را بر مبنای همکاری کامل اینها با هم بچینه و چاره ای نیست.

بسم ا... طبق داده هایی که وجود دارد ، نیروی هوایی اوکراین حدود 68 فقره زیرساخت هوایی از اتحاد شوروی سابق به ارث برده بود که براساس آن چیزی که می دونیم 13 فقره از آن تا قبل از شروع جنگ فعال بود به شکل رسمی . به شکل خاص هم نیروی هوایی اوکراین بعد از مشاهده ضعف هایی که از جنگ نیمه محدود 2014 دید ، شروع کرد به تغییر اولویتهایی که باید در جنگ آینده ( چیزی که امروز داریم می بینیم ) باید با آن مواجه می شد . با اطلاعات بسیار محدودی که وجود دارد ، احتمالا ارتش اوکراین روی دخالت فیزیکی ناتو حساب ویژه ای باز کرده بود . با این حال ، تا قبل از جنگ ، پایگاه هوایی Vasylkiv یگان چهلم تاکتیکی ( میگ-29 و ال-39 ) را در خودش جای داده بوده که بدلیل قرار گیری در جنوب کیف الان قطعا غیر قابل استفاده شده ، دومین مرکز این نیرو ، در پایگاه هوایی Kolomyia در غرب اوکراین هست که یگان 11 تاکتیکی نیروی هوایی ( میگ-29 ) را در خودش جای داده ( محتمل ترین سکوی پرواز برای جتهای اوکراینی ) ، سومین زیرساخت مهم این نیرو هم در Mirgorod بود ( سوخو-27 و میگ-29 ) هست ( در غرب خارکف و جنوب سومی ) و درنهایت پایگاه هوایی Kulbakino در شمال میکولایف (سوخو-25 و سوخو-24 ) که با توجه به شدت درگیری ، احتمالا این پایگاه هم از دور خارج شده باشد صحنه نبرد بعد از 30 روز هنوز پیچیده است ... احساس می کنم روسها هنوز برای اینکه گستره و میزان دخالت خودشون را در اوکراین اعلام کنند ، مردد هست ( علیرغم اینکه گفته شده محدود به لوهانسک و دونتسک بوده ) برای همین برای زدن پایگاه هوایی فعال ارتش اوکراین زیاد تمایل نشان ندادند ولی عجالتا چند حمله به غرب اوکراین بخصوص علیه ایوانو- فرانکویسک و کاربرد کینژال نقطه آغاز بوده و اینکه با توقف پیشروی زمینی و محدود کرد عملیات در دو تا جمهوری نامبرده ، حمله به زیرساختها شدت بیشتری بخودش بگیرد هست . از یک نظر هم به ممکن هست علت تمرکز روسها به شکل همزمان روی مراکز ثقل و یگان های خط مقدم ( که نتیجه مستقیم آن تقسیم شدن شدت آتش به شکل یکسان روی زیرساخت ها و واحدهای نظامی درگیر است ) یک دلیل مهم و آن ، استفاده از حداکثر قدرت آتش متعارف برای پراکنده کردن واحدهای اوکراینی و جلوگیری کردن از تمرکز آن ها در خطوط تماس داشته باشد . ولی نکته ای این وسط قرار دارد که البته باید اثبات بشود . حملات هوایی ، توپخانه ای و بدون سرنشین در محورهای درگیری که به شکل دقیق صورت می گیرد ، به احتمال 70تا 80 درصد خارج از خاک اوکراین در حال کنترل هست و به واحدهای میدانی اوکراینی هم اطلاعات دقیقی می رسد که با این دقت دارند عمل می کنند ، با توجه به اینکه ارتش اوکراین قبل از جنگ چنین تجهیزاتی را نداشت ( براساس دیده ها و شنیده ها ) ، حضور کشور یا کشورهای ثالث محتمل به نظر می رسد البته به شکل کاملا کنترل شده و نامحسوس که حساسیت روسها را برانگیخته نکند . اما اینکه چرا علیرغم حملات وسیع کروز/ بالستیک هنوز نیروی هوایی اوکراین فعالیت دارد ، این را باید در چند عامل دید : 1- آن چیزی که دارد دیده میشود ، فعالیت نیروی هوایی اوکراین بشدت محدود شده ، پس حملات موثر بوده بطور نسبی ... 2- در حوزه برنامه ریزی برای حمله ، نیروی بالستیکی ، کروز و نیروی هوایی نیازمند " اطلاعات بر خط " هست و به نظر می رسد که روسها در حین نبرد مبادرت به کسب اطلاعات می کنند ( تاکتیک قدیمی بکاو و بکش که با خطا و تلفات هم همراه هست ) 3- کمک اطلاعاتی خارجی به اوکراین در حوزه نحوه عملکرد رهگیرهای روسی و خلاء های ایجاد شده ای که ممکن هست در کریدورهای پروازی نیروی هوایی روسیه در طول نبرد ایجاد شده باشد 4- در طراحی حملات آفندی برای حمله به مراکز ثقل دشمن ، 5 عامل هست که به موثر بودن چنین حملاتی کمک می کند الف : میزان کسب اطلاعات از صحنه نبرد ب: سامانه های کنترل و فرماندهی مهاجمان و شکل / گستره استفاده آنها از اطلاعات برخط ج: وجود حسگرهای پیشرفته در صحنه نبرد که باید اطلاعات را جمع آوری کند د: تسلیحات هدایت دقیق ه: تلفیق درست اطلاعات و سلاح ها تا اینجا ( 27 مارس 2022 ) روسها نشان دادند ( براساس تصاویر ، ویدئوها ، تحلیل ها و ... ) که هنوز از لاک قدیمی تکیه صرف بر روی قدرت آتش ( مهمترین شاخصه یک ارتش موج دومی ) بیرون نیامدند ( مثل خود ما ) و تنها عامل بازدارنده هسته ای باعث شده تا عامل مداخله گر ثالث بطور مستقیم وارد عمل نشود ( البته حتی سلاح هسته ای روسها هم باعث نشد تا سیل تسلیحات از سمت غرب بسمت اوکراین سرازیر نشود و این از جمله نشانه های مهم محدودیت بازدارندگی هسته ای است ) و در حالی که همه انتظار داشتند که یک پیشروی شیک و منظم به شیوه عراق سال 1990 را دوباره ببینند ، این مساله واقعیت پیدا نکرد و جنگ همچنان بر روی زمین ادامه دارد ( البته فاصله 32 ساله بین عملیات طوفان صحرا و جنگ دراوکراین را باید درنظر گرفت در همه ابعاد خودش ) مضاف بر آن ، نکته جالب ماجرا اینجاست که تا الان ، شلیک کروزها و بالستیک ها باعث نشد تا نیروی هوایی اوکراین کامل از بین برود ، گرچه فعالیت اش بسیار محدود شد و این بخوبی نشان میدهد که درصورت سرمایه گذاری بر روی توان هوایی که بخوبی پراکنده شده و حفاظت بشود ، حتی در صورت شلیک بیشتر از 1000 تیر بالستیک و کروز هم فرصت ابراز وجود را دارد . این استفاده از عبارت " نیروی هوایی قدرتمند ارتش روسیه" یک عبارت صد در صد مبتنی بر احساسات هست . در دکترین نیروی هوایی شوروی سابق ، نیروی هوایی و به تبع آن هوانیروز یک وظیفه مشخص داشت و آن پشتیبانی از یگان های زرهی ، پیاده و مکانیزه نیروی زمینی بر روی زمین بود ، در نتیجه در شوروی سابق ، به جای نیروی هوایی ، از واژه هواپیمایی جبهه ای و هواپیمایی استراتژیک ( بمب افکن های دوربرد و ... ) استفاده می شد . ارتش روسیه هم نزدیک به 10 تا 15 سال هست که از این دکترین قدیمی دارد فاصله می گیرد و ظهور رهگیرهای تخصصی که باید آسمان منطقه را از مهاجمان پاک کنند تازه دارد یک شیوه استاندارد میشود . پیاده کردن تاکتیک های قدیمی با تجهیزات جدید ، نشان می دهد که روسها هنوز برای تطبیق بین فناوری جدید و تاکتیک های خودشون مشکل دارند . ولی این درمورد IAF زمین تا آسمان تفاوت دارد ... ارتش عبری حداقل از جنگ 1973 به بعد متوجه شد که در اختیار گرفتن آسمان منطقه نبرد در دو حوزه اطلاعات و سخت افزار ، کلید پیروزی های آینده است و تا قبل از 2006 ای ایده با موفقیت اجرا شد ولی اینکه بعد از این تاریخ ، مشغول چه کاری هستند که با شرایط جدید خودشون را منطبق کنند ، بحث کاملا جداگانه ای است . پی نوشت : این تحلیل ، تنها براساس شواهد موجود تا 27 مارس 2022 بیان شده و ممکن است در آینده با انتشار اطلاعات جدید ، در ماهیت آن تغییراتی ایجاد شود .

با سلام - در این ارتباط باید گفت که اصلا" سربه نیست کردن !!! مساله مجموعه کشورهایی که از اینها حمایت کنند ، نیست . بعنوان مثال تا الان که این حضرات در سوریه مردم را سلاخی می کردند ، به ظاهر تسویه حساب سلفیون و وهابیون با شعیان بوده ( قبل از این مساله ، سیستم اطلاعاتی و امنیتی ما را با بحث ریگی ، پ.ک.ک و کومله و ... چک کرده بودند و نتیجه گرفتند که فعلا" سنبه ایرانی ها خیلی پر زور بشمار می آید ) پس الان چرا همه بطرف اوکراین سرازیر شدند . این مساله یک مساله راهبردی و رهکنشی بشمار می آید . در حوزه راهبرد می توان این مساله را بدین صورت توضیح داد : 1- اوکراین یکی از 9 (گیت وی ) gate way دنیا بحساب می اید . 2- اوکراین شریان تنفسی روسها بحساب میآید ( بلحاظ انرژی و غلات ) 3- بخش بزرگی از اوکراینیها ، روس تبار هستند 4- بخش عمده ای از رهبران اتحاد شوروی اوکراینی بودند ( برژنف ، خروشچف ، یوری اندروپوف ( ریاست وقت کمیته دولتی امنیت که ما ان را با شناسه K.G.B می شناسیم ) و....) 5- احساسات روس تباران شرق اوکراین نسبت به روسیه بشدت افراطی بشمار می آید ( بحث انتخابات در کریمه و صف بستن مردم پس از انتخابات برای تعویض پاسپورت و شناسنامه ) 6- در حوزه سیاست خارجی روسیه قبل و پس از فروپاشی دو منطقه اصلی وجود داشت ( خارج نزدیک و خارج دور )اوکراین یکی از مناطق خارج نزدیک این کشور بحساب می آید و هرگونه دست درازی قدرتهای دیگر به این مناطق به نوعی اعلام جنگ غیر مستقیم به این کشور محاسبه می شود . 7- اوکراین بحاظ دسترسی روسیه به آبهای گرم ( مشکل تاریخی روسها برای نیروی دریایی خودشان ) و دسترسی این نیرو دریایی به اقیانوس آتلانتیک از طریق دریای سیاه و مدیترانه و تنگه های داردانل و بسفر برای این کشور بسیار حیاتی است ( علت اینکه روسها اول به کریمه دست اندازی کردند این بود که پس از فروپاشی شوروی بین روسیه و اوکراین توافقی صورت گرفت که در ازای اینکه اوکراین 10 درصد تجهیزات و پرسنل نیروی دریایی اتحاد شوروی را به ارث ببرد ، این کشور به روسیه اجازه دهد تا از بنادر موجود در دریای سیاه و مرکز فرماندهی نیروی دریایی اتحاد شوروی در کریمه بمدت 99 سال استفاده نماید . در حوزه رهکنش (تاکتیک ): 1- ایالات متحده پس از جنگ دوم خلیج فارس به این نتیجه رسید که قادر نیست تا تلفات انسانی را برای افکار عمومی خودش توجیه کند ، بنابراین سعی کرد که تا با استفاده از تاکتیکی که علیه اتحاد شوروی جواب داده بود ( یعنی استفاده از افراط گرایان سلفی و وهابی که در افغانستان با شناسه " عرب- افغان " شناخته می شدند ) ، بطور غیر مستقیم با دشمنانش در منطقه فوق ژئواستراتژیک (SUPER STRATEGIC) اسیای جنوب غربی بجنگد . 2- این تاکتیک ، یعنی نبرد غیر مستقیم ، هم موجب کاهش هزینه های نظامی سرسام آور امریکا برای نگهداری پرسنل و تجهیزات در منطقه گردید و هم احتمال تلفات انسانی را برای ارتش این کشور کاهش داد . 3- این کشور با استفاده ه از این حربه ارتباط میان کشورهای حوزه تمدنی اسلام و حوزه تمدنی مسیحیان ارتدوکس را برهم زده و مانع از همکاری انها در جنبه های مختلف می گردد و براساس جمله ( دشمن ، دشمن تو ، دوست من است ) و تفرقه بیانداز و حکومت کن در حال پیشبرد سیاستهای خود در منطقه است . 4- این سیاستها بشدت در راستای تئوری ساموئل هانتیگتون است ( تئوری درگیری تمدن ها the clash of civilizations) و درحقیقت اجرای عملی ان است . چرا که وی معتقد بود راز بقای حوزه تمدنی غرب در برابر قدرت گیری تدریجی حوزه تمدنی ارتدوکس ( روسیه ) ، حوزه تمدنی کنفسیوسی (چین ) و حوزه تمدنی اسلام ( با محوریت ایران ) ، وارد کردن این سه حوزه تمدنی به یک نبرد فرسایی علیه یک دشمن ناپیدا ( ان چیزی که اکنون در سراسر دنیا با ان مواجه هستیم ) و علیه همدیگر می باشد . ( برای نمونه تهدید چند وقت پیش پوتین برای هدف قرار دادن عربستان ) با این وصف ، نقش ساختار قدرت در عربستان ( سرویس های امنیتی و اطلاعاتی ) ، پاکستان ( سرویس اطلاعاتی ISI) ، بخش اطلاعات خارجی سرویس اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و بطور کل سیستمهای اطلاعاتی غربی ( شامل همه کشورهای این حوزه - که شامل استرالیا و ژاپن هم می شود - تعجب نکنید !!!!) در اجرای این طرح بسیار بسیار پررنگ اما ناشناخته است .

پیش زمینه : این متن تنها تحلیل نظامی عملیات جنگی در اوکراین بوده و مباحث مربوط به اینکه چرا روسها دست به حمله زدند و حواشی سیاسی مربوط به آن باید جداگانه بررسی گردد روسهای سرخ یا روسهای صورتی !!!!!! آیا ارتش روسیه بسوی شکست کامل گام بر می دارد ؟!!!!!!! در مقدمه این مینی تحلیل از روند عملیات نظامی در اوکراین باید گفت که بررسی جزئیات حقیقتا یک موضوع بسیار پیچیده است و در چند پاراگراف ، توضیح دادن شیوه طراحی عملیات آفندی و مقایسه آن با بک گراندهای تاریخی شرقی و غربی کاری است بسیار سخت و حجم زیادی از داده های مطالعه شده به یکباره ، به بخش تحلیلی مغز انسان هجوم می آورد و ترتیب دادن و منظم کردن آن ، زمانی که پیش زمینه اصلی را نداشته باشیم ، عملا به یک فرآیند غامض تبدیل میشود. با این حال ، هرسازمان نظامی ، برای اجرای عملیات نظامی در گستره های متفاوت ،نیازمند تقسیم نیرو است که این بدان معناست که عناصر فیزیکی قدرت رزمی می بایست به گونه ای در "عرض " و "طول" میدان رزم مورد چینش واقع شوند که امکان استفاده از حداکثر توان آتش آنها فراهم گردد ، در حالی که بطور همزمان ، امکان پشتیبانی از آنها در هر زمان و مکانی امکان پذیر گردد . ( این بحث بطور مستقیم به آرایشات رزمی واحدهای آفند کننده مربوط هست که توضیح آن از حوصله مخاطب قطعا خارج است ) نمایی از شیوه عمل ورماخت در دوران طلایی کاربرد تاکتیک حملات رعدآسا ( بلیتز گریک) البته شیوه عمل روسها در اوکراین قطعا بلیتز نیست ولی در برخی موارد شباهت های اولیه ای وجود دارد از روزهای آغاز نبرد در اوکراین ، تاکنون کارشناسان مختلف نظامی در سراسر دنیا با یادآوری نبردهای ارتش شوروی در افغانستان و چچن و تاحدودی گرجستان ، براین تلاش اند به نوعی با مشابه سازی شرایط صحنه نبردهای این سه دوره تاریخی ، به مخاطبان در سراسر دنیا این مساله را القاء کنند که روسها تنها چند روز با سقوط و متحمل شدن بدترین شکست تاریخ نظامی خود و دنیا فاصله دارند . در واقع ، با شروع پیشروی ارتش روسیه و یگانهای جمهوری دونتسک و لوهانسک به درون خاک اوکراین و ظاهر شدن مشکلات جدی لجستیکی ، این پیش بینی ها تا حدودی به واقعیت نزدیک شد تا جایی که برخی به اعتقاد رسیده بودند که مشکلات تعمیرو نگهداری ستون های زرهی مهاجمان ، اتمام سوخت و رها کردن ادوات در میانه میدان نبرد کار روسها را یکبار و برای همیشه تمام خواهد کرد . البته با نگاهی به شیوه رزم ارتش سرخ در جنگ دوم جهانی و سپس در نبردهای پس از آن که تلفات در حوزه های انسانی و سخت افزاری چندان برای رده های ارشد این ارتش اهمیت نداشت و تنها حرکت فلش های روی نقشه ، فرماندهان بلندپایه این کشور را درساختار کمونیستی به هیجان درمی آورد ، باعث شده تا حدودی پذیرش این روند با تردید روبرو شود . در این 10 روز ( تحلیل برای روز دهم جنگ هست ولی مخاطبان محترم با توجه به روند سیتماتیک بررسی صحنه نبرد در انجمن میلیتاری ، می توانند خودشون نقشه ها را تا روز 29 بررسی کنند ) تنها با بررسی شیوه پیشروی ارتش روسیه بداخل اوکراین از روی نقشه های منتشر شده میتوان روش جنگ ارتش روسیه را تا حدودی شناخت ولی پس از 29 روز، هدفهای اصلی کرملین هنوز مشخص نشده است و باید برای شناخت آن صبر بیشتری داشت .درواقع امر ، آن دسته از کارشناسان نظامی که تنها جنگ در صحنه نبرد اوکراین را بدون حواشی آن بررسی می کنند ، می توانند بخوبی دریابند که روسها با علم به استقرار بخش قابل ملاحضه ای از سازمان رزم ارتش اوکراین درشرق این کشور ، درصدد هستند تا حد امکان ، دست به عملیات محاصره ای بزنند . انتخاب این تاکتیک ، قطعاً تصادفی نبوده و دکترین " دیگ " ( دیگ بخار در اسناد آموزشی ورماخت ) که در جریان آن ، عمده یگان های مدافع می بایست در سطح استراتژیک محاصره و سپس نابود شوند در دستور کار ستاد کل ارتش روسیه قرار دارد . اما در مقابل ، ارتش اوکراین سعی دارد تا فراراز این دیگ های بخار متعدد ، سازمان رزمی خود را از محاصره یا انهدام کامل خارج کند ولی برخی در این میان معتقدند که این تلاش احتمالا با موفقیت روبرو نخواهد شد ، چرا که منجر به ایجاد دیگهای بزرگتر شده و این تنها هزینه جنگ را برای هر دوطرف در ابعاد انسانی و سخت افزاری بیشتر می کند . ولی آنچه که در این میان حائز اهمیت است ، خودداری واحدهای اوکراینی از رویارویی در سطح استراتژیک با مهاجمان و استفاده از شیوه های جنگ و گریز و وارد شدن به فضای باز ، باعث خواهد شد تا یگانهای مدافع دربرابر حملات مداوم بالگردها ، آتش توپخانه و جتهای نیروی هوایی آسیب پذیری بیشتری را به نمایش گذارند به همین دلیل ستاد ارتش اوکراین تصمیم گرفت تا تمامی نیروها بسرعت به داخل شهرها عقب نشینی نمایند و این مساله حتی باعث نشد این واحدها به سمت کیف یا حتی غرب دنیپر برای تشکیل یک خط دفاعی یکپارچه دست به عقب نشینی بزنند و این امر در 2 حوزه به نفع روسها شد 1-ارتش روسیه احتمالا با پیش بینی این حرکت ، تا الان به جز در ماریوپل ، ایژیوم و چند شهر دیگر ، عملا وارد جنگ شهری نشده 2- با جذب واحدهای رزمی اوکراینی به این مناطق ، باعث شده تا از انتقال آنها به محورهایی که خطوط دفاعی ارتش روسیه در آنها ضعیف بوده و احتمالا با یک ضدحمله از هم فرومی پاشد ، جلوگیری نماید ( این شامل واحدهای زرهی ، توپخانه و پیاده نظام میشود ) با این شیوه ، نه تنها دیگهای بخار ایجاد شده همچنان سرجای خودش باقی خواهد ماند ، بلکه روسها با ایجا دالان های سبز و تخلیه غیرنظامیان ، بتدریج سلاح های سنگین خود را وارد صحنه کرده و این برای ارتش اوکراین و زیرساختهای نظامی – غیرنظامی خبرخوبی نخواهد بود ( تجربه ورشو و برلین در جنگ دوم جهانی ) تاکتیک چکش و سندان با توجه به این مساله ، ارتش اوکراین سعی می کند تا در مناطق مسکونی مستقرشود و این یک جنگ فرسایشی را رقم می زند ولی نکته اینجاست که این جنگ فرسایشی با توجه به قدرت آتش بزرگی که احتمالا روسها وارد عمل می کنند ، چقدر ممکن هست ادامه پیدا کند ؟!!! در مورد پاکسازی شهرهای تصرف شده تا این تاریخ ( 25 مارس 2022 ) هم یک نکته قابل توجه به نظر می رسد که روسها بطور همزمان قصد دارند هر سه شیوه پاکسازی را اجرا کنند ، بدین معنی که واحدهای رزمی و "دنبال پشتیبان" که در هر محوری حضور دارند ، عملا پاکسازی جبهه ای ، پاکسازی جناحین و پاکسازی دورانی ( شن کِش) را دردستور کار خود قرار داده اند . در پاکسازی جبهه ای ، یگانهای خودی به موازات خط اصلی دشمن آرایش گرفته و در عمق شروع به از میان بردن مدافعان می کنند ، در پاکسازی جناحین ، یگان های خودی ( در سطح گردان ) پس از نفوذ به عمق منطقه دشمن ، به اصطلاح " باز" شده و سعی می کنند به موازات حرکت به جلو ، طرفین محور اصلی را به نیت الحاق با یگان های مجاور ، از نیروهای دشمن خالی کنند . اما در پاکسازی دورانی که به یقین مشکل ترین نوع پاکسازی است ، یگان های خودی سعی خواهند کرد با دور زدن دشمن ، ضمن گرفتن آرایش زنجیری ، محور یا منطقه مورد نظر را ابتدا از پشت خطوط دشمن محاصره و به مانند حرکت " بادبزن " بسمت جلو دست به پیشروی بزنند . اما برای پاسخ به این سئوال که استراتژی روسها در اوکراین در زمینه نظامی چه ماهیتی دارد ، به جای حرکت از پائین به بالا ( به معنای بررسی انهدام ستون های لجستیکی روسها ، سقوط بالگردها ، بدون سرنشین ها و .... که در قالب جزئیات پس زمینه میشود آن را تعریف کرد ) باید از بالا به پائین تحلیل کرد ، یعنی محقق نظامی می بایست به این نکته توجه کند که جنگ در هر مقیاسی با تلفات و همچینن مقاومت غیر قابل اندازه گیری و پیش بینی ارتش مدافع همراه هست ولی اینکه کدام طرف ممکن است در نهایت هدفهای خودش را بر روی زمین ( در جریان عملیات نظامی و سپس مذاکرات سیاسی ) محقق کند ، شرط اصلی یک بررسی نظامی خواهد بود . دیگ بخار ورماخت در ویازما ( روسیه- شوروی ) -1941 دقت کنید ، لبه های قیچی ، همه واحدهای زرهی هستند با این حال ، سئوال اصلی این است که چرا روسها هنوز حرکت اصلی خود را بسمت کیف اجرا نکردند ؟ این سئوال بعد از 29 روز هنوز پاسخ مشخصی ندارد ، البته بیلان ارتش اوکراین و مقاومت آن در یکسری از محورهای عملیات نظامی ، احتمالا برای روسها غافلگیرکننده بود و باید به این مساله اذعان کرد که ارتش اوکراین یکسری تجارب اولیه را از نبردهای سال 2014 کسب کرده و کیفیت آموزش ناتو نیز در مساله بدون شک ، تاثیر داشته است . ولی برخی ناظران معتقدند که تا محاصره و شکست کامل یگان های اوکراینی در شرق این کشور و آزاد شدن یگان های رزمی از این محورها ( در شرق و جنوب ، شامل خارکف ، دونتسک ، ماریوپل ، خرسون و احتمالا میکولایف ) و رسیدن سازمان رزمی گروه بندهای ارتش روسیه به حد نصاب لازم برای حرکت به داخل شهر کیف و ایجاد یک آرایش " 3 گیره " در کنار پدید آمدن یک مزیت " عددی" در تعداد گردان های آماده به رزم و باسازمان "بعلاوه " (+) ( یعنی گردان های عمل کننده ، کمبود نیرو تجهیزات نداشته باشند در تعریف ساده خودش ) این امر صورت نخواهد گرفت . بعنوان حسن ختام این مینی تحلیل ، باید یادآوری بشود که گروه ارتشهای جنوب ورماخت ( 64 لشکر و 16 تیپ مستقل ) وقتی در ژوئیه 1941 در دروازه های کیف قرار داشت و روسها با 6 ارتش کامل ( 5و6و12و18و26و29) جلوی انها صف ارایی کرده بودند علیرغم کامل نبودن سازمان رزمی حداقل با نسبت 2به یک در توپخانه و زرهی وپیاده نظام و با نسبت 1.5 در حوزه نیروی هوایی در مقابل روسها برتری داشتند ولی جنگ براساس طراحی قبلی انها پیش نرفت و برای تصرف کیف و خارکف به دردسر افتادند ، تاجایی که در محور ایرپن ( که الان مجدد جنگ درآن شدت بالایی دارد ) نزدیک 2 ماه متوقف شدند چون مقاومت بالایی از سمت روسها وجود داشت .در مقابل نزدیک به 25 ماه بعد وقتی روسها مجددا وارد منطقه خارکف شدند ، ( از شمال شرقی اوکراین ) و برای تصرف کیف به جلو می رانند ، چیزی نزدیک به 7000 قبضه توپ و 600دستگاه تانک را به درون یک جبهه کوچک ریخته بودند و علیرغم تلفات بالا ، درنهایت ششم نوامبر 1943 کیف دوباره تصرف شد . این نشان میدهد که تصرف شهرهای بزرگ ، نیازمند برنامه ریزی گسترده و جمع آوری نیرو به اندازه کافی است . پی نوشت : 1-استفاده از مطالب تالیفی و برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 2- جنگ میان روسها و اوکراینی ها در زمان تالیف و ترجمه این مطلب ، هنوز ادامه دارد و مطالب این متن تنها تا روز 25 مارس 2022 معتبر است و این امکان وجود دارد که شرایط صحنه تغییر کند .

بسم‌ا... داده نمای امارات شریک‌ پروژه su75 تسلیحات قابل حمل در دهلیز داخلی جالبترین بخش قیمت ۲۵تا۳۰ میلیون دلاری این‌پرنده هست که کل نسل ۵ و ۴ها ارزانتره حتی از تاندر پاکستان ارزانتره والبته که از عهده همه ماموریت های لازم نیز بر میاد در عین رادار گریزی بامدرنترین سنسورها و رادار موجود در روسیه ...

ناتوی عربی یا چیزی که صهیونیستها دنبال میکنند مبنی بر اتحاد نظامی بین اعضای پیمان ابراهام در واقع ارزوی رژیم صهیونیستی محسوب میشه که در موعد مقرر میتونه اولا توان موشکی و نظامی ایران را پخش کنه، در بحث پدافند رژیم صهیونیستی و عمق استراتژیکش را افزایش بده و ابزارها و حسگرها را در گستره بالایی پخش کنه و دفاع را از بیخ گوش مرزهای ایران شروع کنه و در رابطه با خرابکاریها از چند جهت ایران را مورد حملات قرار بده همه و همه به هزینه اعراب. برای مصر و مغرب این پیمان ضرر چندانی نداره و در عمل با توجه به فاصلشون تهدیدی در روز موعود متصور نیستند برای خودشون و پس پیوتسن بهش بی ضرر هست. بحرین که اراده ای نداره ولی امارات با توجه به هزینه های محتمل چرا ریسک میکنه؟ یکی از دلایلش میتونه این باشه که چشم طمع به جزایر داره و تنها راهی که در اینده متصور هست اینه در یک درگیری احتمالی در صورت کمک به صهیونیستها سهمش از غنائم میتونه جزایر باشه. ایران باید در تقویت بازدارندگیش نسبت به کشورهای حاشیه خلیج فارس یک افزایش توانی داشته باشه. استقرار موشک های نقطه زن در جزایر و سواحل به سمت امارات و سعودی و توقیت توان دریایی و هوایی و همچنین برخی اقدامات اقتصادی حول صادرات نفت و دور زدن تنگه هرمز از این جمله است.

کم کم دلیل عصبانیت هیستریک ترکیه بعد حمله به اربیل و محکومیت عجیبش و بعد هم شروع فحش نامه های اناتولی داره روشن میشه. امروز اقلیم عراق اعلام کرده اماده است با سرمایه گزاریها و همچنین کمکهای دریافتی در بحث نفت و گاز کمبود اروپا و عراق را جبران کنه و به ترکیه هم نفت و گاز صادر کنه. از طرفی گویا رویترز امروز خبری داشته که به نقل از مقامات ناشناس عراقی و ترکیه ای تایید کرده ویلای هدف قرار گرفته شده محلی بوده برای جلسات بین رژیم صهیونیستی و امریکا ( بخوانید در ادامه ترکیه و البته مشخصه که رویترز به اصل جلسات و دلایلش و ابعادش در همه بخشها نمیپردازه) به منظور فراهم کردن زمینه صادرات نفت و گاز عراق از طریق ترکیه و سرزمینهای اشغالی فلسطین به اروپا. یک همکاری تنگاتنگ سه جانبه. این وسط عراق هم که با اون همه ادعای صدر و کاظمی کاملا هیچ! تازه ادعای استقلال و حاکمیت هم دارند و زبانشون فقط روی ایران درازه که اگر نبود همین اقلیم الان با استقلالش داشت خون عراقی ها را میمکید. حتی در اون مقطع اقدام به موقع ایران نبود بر خلاف میل ترکیه حتی (چون نفت اقلیم براش سرشار سوده، چه باجی که میگیره از بارزانی ها و چه مسیر ترانزیتش) کرکوک هم دربست در اختیار بارزانی ها بود و دلیل عصبانیتشون از حشد هم همینه چون قسمتی از کروک را ازاد کرد و اگر فشارهای مرکزی نبود کلش را ازاد میکرد. ایران در حادثه کرمانشاه بسیار تعلل کرد. من بعد باید به اقلیم رسما اعلام کنه هرگونه خطری از جانب اقلیم دیگه خلاصه به یک ویلا و دو ساختمون نمیشه که بعدشم مقامات عراق و کاظمی و رفقا شو بگیرند دورش و نمایش بدند. بلکه اگر اقلیم تصمیمش را گرفته خباثتش را بعد اون همه کمک به اوج برسونه و اینطور بشه سکوی مستقیم حمله نظامی به ایران توسط بزرگترین دشمنش، در لحظه هر تهدیدی ایران باید زیرساختهای اقتصادی و نظامی اقلیم را (کاملا مشروع) هدف قرار بده. البته الان که نفت اقلیم صاحب نداره و عراق هیچ کارست ولی اون موقع هم لابد صدتا صاحب پیدا میکنه در بغداد که آی! ایران منابع نفتی و زیرساختهای ما را زد. به موقع الانش همه مزایاش حتی بعد اون همه تلاش و فریاد حشد برای اقلیم و ترکیه و صهیونیستهاست حتی به روایاتی ولی اون موقع صاحب پیدا میکنه از هر جا.

در این مورد هم گویا یکی از مجریان عملیات در سوریه عضو داعش بوده و توسط ترک ها دستگیر شده بوده و تحویل سیستم امنیتی رژیم صهیونیستی شده بوده. حالا این سیستم فوق امنیتی که حواسش به تردد پرندگان هم به مناطق امنیتی هست دقیقا همین چند مورد را در دل امنیتی ترین نقاط سرزمین های اشغالی بدون هیچگونه چتر اطلاعاتی رها کرده که تازه اون هم با اسلحه های گرم و با خونسردی شروع کنند به عملیات؟! شب نشست به قول خودشون تاریخی نقب؟ درست روزی که از چند روز پیش نیروهای مقاومت گمانه زنی میکنند عملیات های مقاومتی ضد این نشست ممکنه رخ بده؟ طوری این پازل چیده شده که در طبیعی ترین شکلش در اذهان عمومی مقاومت = تروریسم و داعش جلوه کنه که دیدیم حتی صحنه سازی را هم کنار گذاشتند و در نشست یکی پس از دیگری دقیقا با سوار شدن به این ذهنیت مهندسی شده در یک هفته اخیر شروع کردند به طلبکاری.

با سلام و خسته نباشید به طور آشکار شاهد پیچیده شدن نتایج این درگیری هستیم و همگی منتظر نتایج بهتری از حمله ارتش روسیه بودیم (این انتظار صرف نظر از قبول یا رد دلیل تهاجم روسیه به اوکراین است). برخی پیش بینی های و توجیهات در خصوص این پیچیدگی به نظر من عبارتند از: 1- عدم انتظار ارتش روسیه (و البته نظام سیاسی روسیه) در مورد طولانی شدن جنگ و مقاومت اوکراینی ها و نیز کمک غربی ها 2- باید این نکته را قبول کنیم که ارتش روسیه پس از جنگ افغانستان، سال ها وارد جنگ حرف ای نشده بود (جنگ های قبلی در گرجستان و چچن) قابل قیاس با تهاجم کنونی نبوده است. به همین دلیل است که با طولانی شدن جنگ و نیز عدم آشنایی فرماندهان با جنگ واقعی؛ مشکل لجستیک، فرماندهی به روز و جمع اوری اطلاعات به خوبی نشان داده شده است. همان طور که دیدید، در هفته اول و دوم جنگ خبری از پهبادهای روسی نبود. این یعنی روس ها تصور طولانی شدن نبرد را نمی کردند. به مرور زمان تصاویر هوایی و شناسایی به کمک پهبادها وارد نبرد شده اند. 3- عدم استفاده از تجهیزاتی مانند نسل زرهی آرماتا می تواند به سه دلیل باشد: الف - عدم آماده بودن این تجهیزات و صرفا رونمایی نمایشی - همانند خیلی از کشورهای دیگر (از جمله خودمان!) بسیاری از رونمایی ها فقط جنبه تبلیغاتی دارد. شاید این نسل از زرهی هنوز اماده نبرد واقعی نشده اند. ب - عدم ریسک روس ها برای استفاده از این تجهیزات به دلیل عدم اطمینان از موثر بودن و نگرانی از آسیب پذیری آن ها ج - عدم آمادگی آن ها برای ورود به نبرد (مجددا بر می گردیم به عدم پیش بینی روسیه از طولانی شدن نبرد) 4- مهم ترین نتیجه این جنگ برای روسیه مشخص شدن ضعف های ارتش آن می باشد. به خوبی مشاهده هستیم در سه بعد؛ فرماندهی، اطلاعات و لجستیک ارتش روسیه آسیب پذیر به نظر رسیده است. تصور می کنم پس از پایان از نبرد، ارتش روسیه به زودی مشکلات اساسی خود را بررسی خواهد کرد. اما مهم ترین نکته ای قصد دارم ذکر کنم، مربوط به نیروهای مسلح خودمان است که امیدوارم فرماندهان دلسوز و هوشیار ما به خوبی تحولات جنگ رو بررسی و برای اصلاح داخل استفاده کنیم.

سلام ؛ اول اینکه کشتی فقط اسمش قشنگه وگرنه کار کردن رو کشتی ، جزو مذخرف ترین مشاغل دنیا هست به دلایل متفاوت... در رابطه با فاصله بین مثلا بندرعباس تا چین ؛ خب چین کشور بزرگی هست و بنادر زیادی داره ، بنابراین نمیشه گفت فاصله دقیقا چقدر هست ... چون باید دید کشتی به کدوم بندر چین قصد عزیزمت داره....از طرفی به نوع کشتی هم بستگی داره ، کشتی های کانتینری معمولا سرعت بالاتری دارند نسبت به کشتی های فله بر...مورد دیگه وضعیت آب و هوایی و جریان آب هست که در فصل های مختلف سال متفاوت هست و در نهایت روی سرعت کشتی تاثیر میذاره....اما اگر بخوام یک مثال بزنم ، مثلا می تونم بگم با یک کشتی کانتینری ، حدود دو هفته تا چین راه هست... در رابطه با تایم کاری در کشتی ، بستگی داره اون فرد سمت اش چی باشه...مثلا آشپز کشتی حدود 7 عصر کارش تمومه دیگه.... ولی یک افسر عرشه ، بصورت شیفتی کار می کنه و مثلا افسر دوم کشتی ، هر شب از ساعت 12 شب تا 4 صبح ، تایم کاریش هست...و ظهرها هم از ساعت 12 تا 4 عصر...برای مهندس های موتورخونه هم تقریبا میشه گفت 8 ساعت در روز کار می کنند ولی خب باز هم بستگی به سمت داره و همچنین شرایط...

سیستم پیشرفته جنگ الکترونیکی روسیه به دست ارتش اوکراین افتاد. نیروهای اوکراینی بخشی از یکی از پیشرفته‌ترین سیستم‌های جنگ الکترونیک روسیه را که می‌تواند اسرار نظامی این کشور را فاش کند، به غنیمت گرفته‌اند. به گزارش تایمز لندن ماژول فرماندهی موسوم به کراسوخا (Krasukha- ۴) در حومه کی‌یف به دست نیروهای اوکراین افتاده است. این سیستم هرچند کمی آسیب دیده اما گفته می‌شود همچنان سالم است. تصاویری از این سیستم پیشرفته همچنین در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. تحلیلگران بر این باورند که این ماژول احتمالا به هنگام تلاش عجولانه نیروهای روس برای عقب نشینی به دست نیروهای اوکراینی افتاده است. این سیتسم برای مسدود کردن ماهواره‌های مدار پایین، پهپادها و موشک‌ها طراحی شده اما در عین حال گفته می‌شود که این ماژول حتی می‌تواند هواپیماهای ناتو را نیز ردیابی کند. تصاویر منتشر شده از این سیستم در در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد کراسوخا یک سیستم دو قسمتی متشکل از یک ماژول فرماندهی و یک سیستم جنگ الکترونیک دارد که به طور جداگانه روی دو کامیون نصب شده است. تلگراف گزارش داده که احتمال می‌رود که یک سامانه از این سیستم علیه پهپادهای ترکیه‌ای در سوریه مورد استفاده قرار گرفته و توانسته با ایجاد اختلال در سیگنال‌های پهپادها سقوط آنها را رقم بزند. هواپیماهای بدون سرنشین «بیرقدار» ساخت ترکیه از جمله پهپادهایی هستند که توسط نیروهای اوکراینی برای نابودی تانک‌ها، زره‌ها و کاروان‌های کامیونی روسیه مورد استفاده قرار می‌گیرد. تلگراف گزارش داده که واحد توقیف شده توسط آژانس‌های اطلاعاتی و جاسوسی کشورهای غربی مورد بررسی قرار خواهد کرد. بررسی این واحد می‌تواند اسرار زیادی از نحوه عملکرد آن را آشکار کند و در نهایت می‌تواند به اوکراین و متحدان غربی این کشور برای بی‌اثر کردن آن کمک نماید.

صحنه نبرد بعد از 30 روز هنوز پیچیده است ... احساس می کنم روسها هنوز برای اینکه گستره و میزان دخالت خودشون را در اوکراین اعلام کنند ، مردد هست ( علیرغم اینکه گفته شده محدود به لوهانسک و دونتسک بوده ) برای همین برای زدن پایگاه هوایی فعال ارتش اوکراین زیاد تمایل نشان ندادند ولی عجالتا چند حمله به غرب اوکراین بخصوص علیه ایوانو- فرانکویسک و کاربرد کینژال نقطه آغاز بوده و اینکه با توقف پیشروی زمینی و محدود کرد عملیات در دو تا جمهوری نامبرده ، حمله به زیرساختها شدت بیشتری بخودش بگیرد هست . از یک نظر هم به ممکن هست علت تمرکز روسها به شکل همزمان روی مراکز ثقل و یگان های خط مقدم ( که نتیجه مستقیم آن تقسیم شدن شدت آتش به شکل یکسان روی زیرساخت ها و واحدهای نظامی درگیر است ) یک دلیل مهم و آن ، استفاده از حداکثر قدرت آتش متعارف برای پراکنده کردن واحدهای اوکراینی و جلوگیری کردن از تمرکز آن ها در خطوط تماس داشته باشد . ولی نکته ای این وسط قرار دارد که البته باید اثبات بشود . حملات هوایی ، توپخانه ای و بدون سرنشین در محورهای درگیری که به شکل دقیق صورت می گیرد ، به احتمال 70تا 80 درصد خارج از خاک اوکراین در حال کنترل هست و به واحدهای میدانی اوکراینی هم اطلاعات دقیقی می رسد که با این دقت دارند عمل می کنند ، با توجه به اینکه ارتش اوکراین قبل از جنگ چنین تجهیزاتی را نداشت ( براساس دیده ها و شنیده ها ) ، حضور کشور یا کشورهای ثالث محتمل به نظر می رسد البته به شکل کاملا کنترل شده و نامحسوس که حساسیت روسها را برانگیخته نکند . اما اینکه چرا علیرغم حملات وسیع کروز/ بالستیک هنوز نیروی هوایی اوکراین فعالیت دارد ، این را باید در چند عامل دید : 1- آن چیزی که دارد دیده میشود ، فعالیت نیروی هوایی اوکراین بشدت محدود شده ، پس حملات موثر بوده بطور نسبی ... 2- در حوزه برنامه ریزی برای حمله ، نیروی بالستیکی ، کروز و نیروی هوایی نیازمند " اطلاعات بر خط " هست و به نظر می رسد که روسها در حین نبرد مبادرت به کسب اطلاعات می کنند ( تاکتیک قدیمی بکاو و بکش که با خطا و تلفات هم همراه هست ) 3- کمک اطلاعاتی خارجی به اوکراین در حوزه نحوه عملکرد رهگیرهای روسی و خلاء های ایجاد شده ای که ممکن هست در کریدورهای پروازی نیروی هوایی روسیه در طول نبرد ایجاد شده باشد 4- در طراحی حملات آفندی برای حمله به مراکز ثقل دشمن ، 5 عامل هست که به موثر بودن چنین حملاتی کمک می کند الف : میزان کسب اطلاعات از صحنه نبرد ب: سامانه های کنترل و فرماندهی مهاجمان و شکل / گستره استفاده آنها از اطلاعات برخط ج: وجود حسگرهای پیشرفته در صحنه نبرد که باید اطلاعات را جمع آوری کند د: تسلیحات هدایت دقیق ه: تلفیق درست اطلاعات و سلاح ها تا اینجا ( 27 مارس 2022 ) روسها نشان دادند ( براساس تصاویر ، ویدئوها ، تحلیل ها و ... ) که هنوز از لاک قدیمی تکیه صرف بر روی قدرت آتش ( مهمترین شاخصه یک ارتش موج دومی ) بیرون نیامدند ( مثل خود ما ) و تنها عامل بازدارنده هسته ای باعث شده تا عامل مداخله گر ثالث بطور مستقیم وارد عمل نشود ( البته حتی سلاح هسته ای روسها هم باعث نشد تا سیل تسلیحات از سمت غرب بسمت اوکراین سرازیر نشود و این از جمله نشانه های مهم محدودیت بازدارندگی هسته ای است ) و در حالی که همه انتظار داشتند که یک پیشروی شیک و منظم به شیوه عراق سال 1990 را دوباره ببینند ، این مساله واقعیت پیدا نکرد و جنگ همچنان بر روی زمین ادامه دارد ( البته فاصله 32 ساله بین عملیات طوفان صحرا و جنگ دراوکراین را باید درنظر گرفت در همه ابعاد خودش ) مضاف بر آن ، نکته جالب ماجرا اینجاست که تا الان ، شلیک کروزها و بالستیک ها باعث نشد تا نیروی هوایی اوکراین کامل از بین برود ، گرچه فعالیت اش بسیار محدود شد و این بخوبی نشان میدهد که درصورت سرمایه گذاری بر روی توان هوایی که بخوبی پراکنده شده و حفاظت بشود ، حتی در صورت شلیک بیشتر از 1000 تیر بالستیک و کروز هم فرصت ابراز وجود را دارد . این استفاده از عبارت " نیروی هوایی قدرتمند ارتش روسیه" یک عبارت صد در صد مبتنی بر احساسات هست . در دکترین نیروی هوایی شوروی سابق ، نیروی هوایی و به تبع آن هوانیروز یک وظیفه مشخص داشت و آن پشتیبانی از یگان های زرهی ، پیاده و مکانیزه نیروی زمینی بر روی زمین بود ، در نتیجه در شوروی سابق ، به جای نیروی هوایی ، از واژه هواپیمایی جبهه ای و هواپیمایی استراتژیک ( بمب افکن های دوربرد و ... ) استفاده می شد . ارتش روسیه هم نزدیک به 10 تا 15 سال هست که از این دکترین قدیمی دارد فاصله می گیرد و ظهور رهگیرهای تخصصی که باید آسمان منطقه را از مهاجمان پاک کنند تازه دارد یک شیوه استاندارد میشود . پیاده کردن تاکتیک های قدیمی با تجهیزات جدید ، نشان می دهد که روسها هنوز برای تطبیق بین فناوری جدید و تاکتیک های خودشون مشکل دارند . ولی این درمورد IAF زمین تا آسمان تفاوت دارد ... ارتش عبری حداقل از جنگ 1973 به بعد متوجه شد که در اختیار گرفتن آسمان منطقه نبرد در دو حوزه اطلاعات و سخت افزار ، کلید پیروزی های آینده است و تا قبل از 2006 ای ایده با موفقیت اجرا شد ولی اینکه بعد از این تاریخ ، مشغول چه کاری هستند که با شرایط جدید خودشون را منطبق کنند ، بحث کاملا جداگانه ای است . پی نوشت : این تحلیل ، تنها براساس شواهد موجود تا 27 مارس 2022 بیان شده و ممکن است در آینده با انتشار اطلاعات جدید ، در ماهیت آن تغییراتی ایجاد شود . تحلیل خوبی هست که جای تقدیر داره.... من نه تحلیل گر تاکتیک هستم و نه تحلیل گر استراتژیک ....( اگر اشتباه گفتم دوستان تصحیح کنند) ولی یک سری چیزهایی هست که با منطق من جور در نمیاد: اول و مهمتر از همه اینه که این تی-14 آرماتا کجاست؟ خبری ازش هست یا نیست؟ اگر هست کجا ها؟ اگر نیست چرا؟ خودتون می دونید طراحان سلاح دنبال موقعیت های اینچنین می گردند که تسلیحات جدیدشون رو در عمل امتحان کنند. دوم اینکه چرا توان جنگ الکترونیک روسها انقدر پایین بوده(یا من فکر می کنم پایین بوده) چرا ارتباطات اوکراینی ها رو جم نمی کنند؟ هنوز که هنوزه اینها بعد از سی روز بسیاری از واحدهاشون با هم ارتباط دارند.... آخه این چه وضع جنگیدنه...... توی نبرد خفجی(جنگ اول خلیج فارس) وقتی ارتش عراق حمله کرد و شهر خفجی رو گرفت از روز قبل تمام ارتباطات تفنگداران دریایی آمریکا رو با جمینگ از کار انداخته بودند. الان این روسها یعنی تکنولوژی سی سال قبل عراق رو هم ندارند؟(نگویید که اوکراین پیشرفت کرده... اگر ا ونها پیشرفت کردن چرا روسها نکردند) سوم اینکه چرا روسها از ئی.ام.پی استفاده نمی کنند؟ دارند و نمی زنند؟ یا ندارند؟ اگر دارند چرا نمی زنند؟ اگر ندارند چرا؟ چیز خاصی نیست.... الان پول بدی من خودم برات یکی درست می کنم(البته اسباب بازی شو... می خوام بگم تکنولوژی قدیمی هست و چرا روسها ندارند) برای از بین بردن زیرساختهای الکترونیکی و مخابراتی و شبکه های کامپیوتری هیچ چیزی بهتر از ئی.ام.پی نیست. چهارم اینکه روسها با این همه ماهواره جاسوسی و پهپاد و هواپیماهای دوربین دار و اینها چرا انقدر از شناسایی تاکتیکی و جابجایی نیروهای اوکراین عاجز هستند؟ پنجم اینکه برای نابود کردن فرودگاه لازم نیست که انبار مهمات و سوخت و خود هواپیما رو زد... فقط لازمه که باندها رو درست و حسابی بزنند... انگلیس توی جنگ فالکلند با موفقیت این کار رو کرد... چرا روسها نمیان و باندها رو از سرویس خارج نمی کنند؟ هم نقشه های رو دارند و هم مختصات رو؟ دیگه چرا دست دست می کنند؟ ششم اینه که چه بخواهیم و چه نخواهیم باید این احتمال رو بدهیم که در سطوح بالای دستگاه سیاسی و نظامی اوکراین روسها جاسوس کار گذاشتند... میزان عملکرد این جاسوسها چقدر بوده؟ آیا سرویسهای غربی اونها رو در عرض این چند سال شناسایی کرده بودند و اوکراین با دادن اطلاعات غلط جاسوسان روسیه رو گمراه کرده. باید قبول کنیم که روسها خودشون استاد این جور فریبها هستند و زمانی که روسیه و اوکراین یکی بوده حتما اوکراینی ها هم از این جور فنون یاد گرفته اند و با کمک سرویس های اطلاعاتی غربی این کلکها رو روی خود روسها اجرا کردند..... احتمالش چقدره؟ تحلیل نهایی من اینه که پوتین فکر می کرده دو روزه اون دو تا استان رو که سرش اختلاف هست می گیره و بعدش کیف مجبور میشه بنشینه سر میز مذاکره و برنامه ریزی رزمی شون رو هم تنها برای همین اهداف انجام دادند.... یعنی همون قماری که ژاپن توی پرل هاربر کرد رو تکرار کردند... حالا درسته غرب مستقیما کمک نکرده ولی هر جور بوده دولت زلینسکی رو سرپا نگه داشته اند و در نتیجه بالانس روسها در همون روز سوم چهار و با عدم مذاکره و پذیرش خواستهای روسیه توسط اوکران به هم ریخته... حالا هم باید بنشینند و از اول یه استراتژی دیگه بچینند.

بسم ا... واردن منسوخ نیست هنوز ولی وقتی اجرای هر کدوم از این حلقه ها ، نیمه کاره صورت بگیرد ، نتیجه همین میشود ... روسها مراکز فرماندهی ارتش اوکراین را می زنند ولی وقتی کنترل و فرماندهی صحنه نبرد در کیف نیست ، واقعا فایده آن چی هست ؟ روسها راکتورهای هسته ای و مراکز نیروگاهی شرق اوکراین را گرفتند ولی برای بقیه مراکز در بخش غربی برنامه دارند ؟ ( به 0 رساندن کارکرد مراکز تولید نیروی الکتریکی ، مراکز انتقال و ... روسها پایگاه های هوایی را زدند ولی فعالیت بدون سرنشین ها ، هوانیروز و حتی نیروی هوایی اوکراین متوقف شد ؟؟ و همین طوری برای بقیه حلقه ها میشود مثال زد و نمونه آورد . برای همین در بروزرسانی هم عرض شد

این عملیات از جنس همون حرکات نمایشی بوده که نمونه دیگش در انتقام بزرگ شاهد بودیم و فکر میکنم هدف فقط حفظ دسیپلین و نمایش اقتدار نظام بوده که حاصل شده و اثر عملیاتی خاصی نمیشه براش متصور شد . ممکنه مقر آموزشی و حتی عملیاتی بوده باشه و منهدم شده حالا بگذریم از نا همتراز بودن پاسخ در مقابل حمله به پایگاه پهبادی ما ولی مقر اصلی موساد اینطور جاهای تابلو نیست. آقایان باید دفاتر کاری و خانه های مجردی و با حتی در خانواده و نزدیکان دنبال افسران سرویس های جاسوسی باشند نه یه ویلا در عراق!!! مطمئنا یک عملیات اطلاعاتی سخت و اثر گذار بدون نمایش و بیانیه باید باشه که هزینه های زیادی هم باید برای انجام بشه تا سیستم این مقدار بی در و پیکر و قابل نفوذ نباشه. عجیب تر از همه این تهدید کردن ها که بازم می‌زنیم درک نمیکنم چون دیگه عنصر قافلگیری رو هم ندارد و کاملا بی اثر خواهد بود .

تاسیسات الکترونیک پروژه سعد۱۳ صدام حسین براین‌ نظر بود که می بایست بر روی صنایع الکترونیک تمرکز ویژه نمایند ، زیرا الکترونیک کلید تسلیحات مدرن است. براین اساس عراقی ها بعد از مذاکرات طولانی با شرکت Thomson-CSF به توافق رسیدند که سرمایه گزاری های هنگفتی در این زمینه جهت ایجاد زیرساخت ها نمایند. نام طرح توافق شده سعد۱۳ بود ، که قرار شد شرکت تامسون ، صنایع الکترونیک عراق را پایه‌گذاری کند. در مطبوعات فرانسه ذکر چندانی از این قرارداد چند میلیارد دلاری به میان نیامد و تا سال‌ها بعد نیز جزء اسرار دولتی بود. هزاران مهندس تامسون در طول سال های بعد به تربیت تکنسین های عراقی در فرانسه مشغول بودند و یا به تولیدات صنایع الکترونیک در عراق نظارت داشتند. مجتمع سعد۱۳ در ۱۴۰ کیلومتری شمال بغداد در روستای الدّور در نزدیک تکریت دایر شد. شرکت تامسون می‌گفت هدف آن است که عراق به ابزارها و وسایل مورد نیاز برای آینده مجهز شود. مهندسانی که از شرکت تامسون در محل کارخانه مشغول کار بودند ، می‌گفتند این مجموعه پیشرفته ترین تکنولوژی موجود غرب را در خود جای داده است. سعد۱۳ یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین مجتمع های الکترونیکی در جهان بود. بی شک این بلندپروازانه ترین طرحی بود که تا آن زمان در یک کشور جهان سومی به اجرا در می آمد. تمامی محصولات مجتمع سعد۱۳ به تامین نیازهای نیروهای مسلح عراق اختصاص داده شده بود. فرانسویان به عراق توصیه کردند تولیدات سعد۱۳ را از همان آغاز کار زیاد نکند بلکه به تدریج بر میزان آن بیفزایند تا توان ایجاد شده تماما با پتانسیل داخلی و بنا به تامین نیازها شکل گیرد! نیرویی کاری متشکل از ۱۵۰۰ نفر تکنسین عراقی در اوایل سال ۱۹۸۴ مونتاژ و تولید محصولات تامسون را زیر نظر ۱۰۰ نفر از مهندسان این شرکت شروع کردند. به مرور زمان عراقی‌ها تجربه کسب نمودند. آنها از همان آغاز دستگاه های رادیویی را برای ارتش می ساختند. در واحدهای دیگر کریستال کوارتز را برش می‌دادند و مدارهای یکپارچه می‌ساختند. دستگاه‌های استراتژیک نیز در این مجتمع تولید می‌شد که شبکه رادار ، ابزارهای الکترونیکی اقدام متقابل و تجهیزات الکترونیکی صنایع هواپیمایی از آن جمله بود. بنا بود کارخانه تولید کامپیوتر نیز در نزدیکی این مجتمع دایر کرد و تکنولوژی پیشرفته ذوب سیلیکون در آن انجام شود. آموزش متخصصان عراقی در فرانسه بخش دیگری از این قرارداد بود. بین ۳ تا ۴ هزار عراقی به فرانسه اعزام شدند تا در زمینه کار در مجتمع سعد۱۳ ، تخصص های لازم را کسب کنند. این مسئله برای عراق به قدری اهمیت داشت و آنقدر برای آن پول پرداخته بود که تامسون تنها برای آموزش کارآموزان عراقی یک مجتمع آموزشی در نزدیکی پاریس ساخت. در این مجتمع ها بنا بود رادار های زمین پایه و هواپایه بومی از آخرین تکنولوژی پالس داپلر را در عراق به تولید برسانند! منبع

این ابعاد عصبانیت هیستریک ترکیه البته چند وجهی است به نظر به شدت. یک وجهش با توجه به کلیدواژه های پرتکرار اناتولی شامل: "فرقه گرایی" و "شیعه گری" و "حمایت از داعش! و القاعده!!" و "ایجاد تنش در منطقه" و "حمایت تروریسم" کاملا مشخص هست که القاب و عناوینی که این روزها خیای به خودش میچسبه را سعی داره به دیگری نسبت بده و معلوم هست که از کجا زورش گرفته. تمام برنامه هایی که با توسل به همین کلیدواژه ها طرح ریزی کرده بود الان در شرایط سختی قرار دارند و چه از این بهتر که با پرتاب کردنش به سمت یک رقیب منطقه ایت افکار عمومی را دور کنی از شرایط خودت و وضعیتی که بهش دچار هستی. یک وجه دیگه همین حمله روسیه به اکراین هست. علاوه بر اینکه مناسبات به شدت تقویت شده اقتصادی و سیاسی و نظامی با اکراین برای تکریه به هم ریخت اون شیوه وسط لحاف خوابیدنش که بین روسیه و امریکا قرار بگیره و از هر دو طرف سود ببره حالا با این جنگ تا حدی بهم خورده و در موقعیت اجبار به انتخاب قرار گرفته که هر طرفی را هم انتخاب کنه معایب خودش را داره. بعد هم اشاره کردند دوستمون مسئله دالان قفقاز بود که البته از حرکت نظامی ایران هم نباید گذشت چون به نظر میرسید با همون فریب رسانه ای و تعریف از ایران داشتند پشت پرده برنامه را پیش میبردند تا ایران را غافلگیر کنند که ایران با یک بهانه که البته خود احمقشون به دست ایران دادند (شاید هم نقشه ایران بود تا با تحریک توسط کامیون های تجاری این بهانه را بدست بیاره ) یک قدرت نمایی حداقل ولو با تنش در روابط انجام داد تا جدیت خودش را نشون بده و فعلا که برنامه به ظاهر عقب افتاده و مشکلات منطقه هم فعلا شاید به نفع ما باشه در این مورد. هرچند فشارها به اردوغان با افزایش مشکلاتش ممکنه مجابش کنه برای دور کردن افکار عمومی از مشکلات داخلی جنگی در قفقاز یا سوریه به راه بندازه. یک مورد دیگه هم وضعیت اقتصادی و قدرت اردوغان هست در ترکیه. قیمت نفت، از دست رفتن اکراین، ماستها را کیسه کردن توسط سایر جمهوریها که به ترکیه بواسطه عضویت ناتو نزدیک شده بودند و فاش شدن چهره ریاکار و مزورش در دیدار با صهیونیستها و زیرپا گذاشتن همه شعارهای قبلش، نزدیک تر شدن حماس به ایران، دور شدن از قطر و ... به هر حال عصبانیت هم داره. و هرچند شایعات محسوب میشه ولی اون شایعه توطئه میت و موساد در اربیل و ضربه خوردن هر دو هم قوی است چون این حملات بلافاصله بعد از اون حمله شروع شد و اردوغان ناگهان شد هواخواه! صهیونیستها و اقلیم و بارزانی ها. یقینا اردوغان نفوذی که بین بارزانی ها داره و حالا شاید پیوندهایی هم با موساد در اقلیم زده ( با ایجاد مراکز اطلاعاتی و اقتصادی و سیاسی و امنیتی) دوست نداره مورد تهدید ایران باشه و پایه های حکومت بارزانی ها تضعیف بشه چون بهترین مزدوران ادوغان حتی در برابر کردها محسوب میشند برای ترکیه در عراق. نفت و پول و نفوذ از بارزانی ها و قدرت و حمایت و پول از ترکیه.

حالا فارغ از فرصت های ایجاد شده در شرایط جدید، چقدر لازم هست کشوری که میخواد حداقل قابلیتها را برای بقا در اینده این جهان داشته باشه باید بره دنبال تکنولوژی و فناوری. اتفاقا ازح وزه هایی است که باید حداقل استقلال را درش ایجاد کرد و داشت. در این زمنیه هم ایران شده با شرکتهای دانش بنیان و فقط در حوزه تحقیقات هم که شده باید ورود کنه از همین حالا. بارها گفته شده عقب افتادن از قافله علم با این سرعتی که داره یعنی یک گپ شاید پرناشدنی در شرایط عادی. اتفاقا یکی دیگه از ملاحظاتش اینه که در همه امور علمی پیشرفت کنه و هیچ علمی را به هیچ بهانه ای کنار نزاره. علوم الان بهم پیوستن. لیزر، کوانتوم، هسته ای و چه و چه همه باید بهشون پردخته بشه در کشور ولی در حد یک آزمایشگاه کوچک.

بسم ا.. از این تعارفات دیپلماتیک فراوان هست ، حساس بودن بیش از حد لازم به این تعارفات ، طرف مقابل را به این نتیجه می رساند که این چیزها برای ما مهم هست و به جای تمرکز روی امتیازاتی که باید از اینها بگیریم ، خودمون را مشغول تعارفات کردیم .روسها الان با توجه به تحریم هایی که شدند ، تازه دارند متوجه می شوند که در این 40 سال ما چه شکلی موفق شدیم زنده بمانیم . تحرکات دیپلماتیک اینها در سطح جهان با چین و ونزوئلا و در بحث برجام ، را میشود به شیوه های متفاوتی تفسیر کرد ، اما عکس العمل مجلس ، مطبوعات و ... در ایران به گوش پوتین رسیده و متوجه شده که جمهوری اسلامی ، نه ونزوئلا هست ، نه عراق ، نه سوریه و نه حتی لیبی ... ( حالا اگر همدردی های بسیار محدود داخلی را نادیده بگیریم ) برای همین سرسنگین هستند و البته چندان خبر بدی هم نیست ، چون طمع نمی کنند . این برای جناح غربگرای داخل حاکمیت هم خبر خوبی است ، چون ترس از شرق گرد کامل ارتباط خارجی ، موجب از رونق افتادن بازار اینها می شد و به تقریب برگ برنده اصلی خودشون را دست میدادند درصورت تحقق این امر ، ضمن اینکه ایجاد تعادل در سیاست خارجی و از هول حلیم ، توی دیگ نیافتادن هم تجربه خوبی شد در ماجرای اوکراین برای ما که عقلانیت به خرج دادیم و یکسری عهدشکنی های روسها ، یادمون مونده و مراقب بودیم که جوگیری ایجاد نشود . این نقشه ای هم که ارائه شد ، صرفا خطر را گوشزد کرد و این که روسها و حتی چینی ها اگر تکان نخورند ، حلقه واسط جغرافیایی شرق و غرب در خاورمیانه (ایران ) ، چندان در راستای سیاستهای آنها حرکت نخواهد کرد و در سالهای آتی باید منتظر عواقبش باشند

سخنان لاوروف جالب و قابل تامل بود چند روز پیش که حتی در این شرایط سخت روسیه هم از ونزوئلا به عنوان یک کشور دوست نام برد ولی ایران را یک کشور با روابط نزدیک نامید فقط و کاملا بین یک کشور دوست و یک کشور دارای روابط فاصله گذاری کرد. حالا شاید بعدها دلایل خشم روس ها از ایران خصوصا در چند سال اخیر فاش بشه ولی مشخصا کشور ایران به عنوان یک کشور مستقل هیچوقت نقش عروسکانی مثل ترکیه و امارات و سعودی و بحرین و مصر و ... را برای کشورهای غربی و شرقی ایفا نکرده و نمیکنه ( حالا اپوزیسیون خودشون را له کنند که اتفاقا این نقطه قوت ایران را به دستور اربابانشون سعی کنند وارونه جلوه بدند و مثلا چیزی که ابدا و اصلا خودشون ندارند* سعی کنند در مورد ایران هم تسری بدند (شرافت و استقلال و عزت ) ولی خب واقعیت حتی زمان هایی که ایران تا نزدیک به زانو در اومدن هم رفته با هجمه تمام جهان روشن تر از تمام دروغهای این دریوزگان بی هویت هست ) و برای همین هست که در چهل سال گذشته اتفاقا از جانب قدرت های شرق و غرب با کم و زیاد دوره ای همیشه تحت فشار بوده و شاهد تصمیمات جمعیشون هم علیه ایران گاهی بودیم. چه در جنگ هشت ساله و چه شورای امنیت و ... *خواننده لس انجلسی مصاحبه میکنه که اهنگ خلیج فارس را نخوندم در کشور سعودی چون نام خلیج فارس مشکلیه(!) بین ایران و سعودی و امارات و بحرین و چند کشور دیگه و من هم آدمی سیاسی(!) نیستم و نمیخوام این کشورها را از دست بدم! به همین صراحت مطلقا اپوزیسیون نشاندار و فعال ایران در هر دسته و گروهی هیچ عرقی ندارند نسبت به سرزمین ایران و حتما هم در دوره های تاریخی امثال همین ها موجبات ترکمنچای ها و گلستان ها شدند. عرق ملی که به کنار؛ اینها کشور را به ارزنی حتی میفروشند و این برای ایرانیان باید توجه خوبی باشه که در هر دوره ای از تاریخ امثال اینها را خوب بشناسند. سوال سختی نیست که نهایتا دل یک رزمنده بسیجی "18 ساله" ذیل کشور در حال حاضر برای مرزهای ایران بیشتر میسوزه یا انبوهی از تن های متعفن این امثال اپوزیسیون که هر روز دلقک وار در شبکه یکی از دشمنان ایران در حال مسابقه برای تکه تکه کردن ایران هستند. بسته به پول دریافتی و کشور مبدا پول هم هر نسخه ای را از تجزیه تا حمله نظامی دشمن برای کشور اون هم وقیحانه به اسم "ایران" و "مردم" و " ازادی" تجویز میکنند.

بسم الله الرحمن الرحیم گشت گرداگرد مهر تابناک ، ایران زمین / روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین ای تو یزدان ، ای تو گرداننده ی مهر و سپر / برترینش کن برایم این زمان و این زمین . . . عید نوروز بر شما مبارک دانلوداندازه کامل تقویم 1401 انجمن میلیتاری سده چهاردهم خورشیدی(1400-1300) در نهایت امر با تمام فراز و نشیبهای خود، به اتمام رسید . درواقع امر ، این قرن برای جغرافیای ایران ، یکصد سال پر از حوادث تلخ و شیرین بود که ادامه آن به قرن جدید نیز کشیده خواهد شد ، با این حال ، 17 سال آخر این قرن ، در حوزه دانش نظامی ، شاهد ظهور یک مجموعه علمی نظامی در فضای وب بود که امروز با نام " انجمن میلیتاری " شناخته میشود . این مجموعه تا به امروز ، رویدادهای مختلفی را پشت سر گذاشته ولی همچنان بر اصول اولیه خود که همانا بررسی مستدل و علمی وقایع حوزه امنیت و دفاع است ، وفادار مانده که روند فعلی حاصل زحمات تمام مدیران و کاربران از ابتدا تا به امروز است . باشد که این روند با قدرت تمام درقرن جدید ادامه پیدا کند و آیندگان ، یکصد سال بعد ،زمانی که نوروز سال 1501 را جشن می گیرند ، در عین اینکه این امیدواری وجود دارد که مشکلات امروز ، گریبانگیر آنها در تمامی حوزه ها از دفاع تا فرهنگ و از اقتصاد تا سیاست نباشد ، با مرور تحلیل ها و بررسی های امروز ، برای آینده بهتر ایران ، قدم بردارند .. انشا....

بسم ا... شاهین ترازو

مقایسه رادار گریزی پکفا و سوخو 34 تو تصاویر ماهواره ای که به کمک تکنولوژی sar گرفته شده به خوبی تفاوت بدنه سوخو 57 و سوخو 34 در شناسایی توسط رادار دیده شده در یک مورد پکفا فقط ار زوی بازتاب امواج منعکس شده از موتور و کابین شناسیایی شده و بدنه تقریبا مخفی شده عکس اول نشون میده روسها تونستن پوشش جاذب رادار بسازن پکفا دیگه که واضح تر دیده شده احتمالا پوشش ضد رادار را نداره اگر معافیت های به روسیه داده شده در برجام خرید پکفا برای ما و روسیه عالی هست

بسم ا... دیده شدن مجدد پروتایپf313 قاهر در پایگاه اول شکاری (احتمالا مجموعه اوج )... نکته جالب که امکان داره خطای تشخیص باشه بنا به کیفیت پایین تصاویر گوگل ارث وجود یک خروجی هست! _امیدوارم حداقل بتونه پرواز کنه بعد پروندش را ببندن! بدنه کامپوزیت و رایانه پرواز و کنترل با سیم بر روش بومی سازی شده باشه خیلی میتونه ارزشمند باشه

ادغام نمادین برجک بدون سرنشین بر روی تانک اصلی میدان نبرد آبرامز!!!! به گفته تیم رایان ، نماینده کنگره آمریکا ، ارتش ایالات متحده درصدد است تا برای ادغام برجکهای بدون سرنشین بر روی پیکربندی تانک اصلی میدان نبرد ام- یک آبرامز برنامه ریزی نماید . وی که درماه اوت 2021 از مرکز تولید سامانه های مشترک ارتش در لیما بازدید نمود بود ، پس از ملاقات با تکنسین های حاضردر این مجموعه ، چنین خبری را اعلام نمود .وی که از مدافعان سرسخت توسعه قابلیتهای مرکز توسعه سامانه مشترک ارتش بشمار می رود ، اخیرا از موقعیت خود در کمیته تخصیص بودجه مجلس نمایندگان استفاده نمود تا یک سرمایه 65 میلیون دلاری را برای ارتقاء سامانه های تانک اصلی میدان نبرد آبرامز فراهم آورد . ظاهرا نمونه هایی از آبرامز های با برجک بدون سرنشین در سنوات گذشته این تانک که در حال حاضر بیشتر از 4 دهه است در خط تولید شرکت سازنده واقع درایالت اوهایو قرار دارد ، به گفته این نماینده ، از استانداردهای بالایی برخوردار بوده و می بایست برای افزایش کیفیت تولید ، منابع سرمایه ای لازم بدان اختصاص داده شود . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، اختصاص این بودجه عمر مفید تانک مزبور را افزایش داده و این امکان را فراهم می آورد تا درآینده یک برجک بدون سرنشین برای آن طراحی شده و در خط تولید قرار گیرد . به گفته تیم رایان ، سرمایه اختصاص داده شده ، کمک زیادی به توسعه معماری فیزیکی و الزامات فنی برای افزودن یک بارگذار جدید مهمات ، سامانه جابه جایی خودکار مهمات ، ارزیابی سامانه های حفاظت فعال جدید ، تغییر پیشرانه و همچنین سامانه تولید نیروی هیبریدی با نیروی پیشرانش الکتریکی خواهد نمود . پی نوشت : 1--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

تحویل رسمی تانک های آبرامز M1A2K به کویت در 19 دسامبر 2017 ، وزارت دفاع ایالات متحده به شکل رسمی اعلام کرد که شرکت جنرال دینامیکس قراردادی به ارزش 24،272،649 دلار با کویت برای توسعه و ساخت یک نسخه مخصوص برای کویت با نام M1A2-K را منعقد کرده است. دراین قرار داد 218 دستگاه تانک ابرامز M1A2 به نسخه M1A2-K ارتقا پیدا میکنند. علاوه بر این کویت تجهیزات جانبی و قطعات یدکی مانند صدها مسلسل ، جایگاه سلاح کنترل از راه دور، سیستم های مخابراتی، عینک دید در شب و... نیز خریداری میکند. با اعزام هیئتی از نیروی زمینی ارتش کویت به نمایندگی از رئیس ستاد کل ارتش به آمریکا، کویت به شکل رسمی تانک های آبرامز M1A2K سفارشی خود رادر تاریخ 29 ژوئیه 2021 (7 مرداد 1400) تحویل گرفت. به گفته مقامات نظامی کویت این نسخه به زودی در ارتش کویت عملیاتی خواهد شد. تانک M1A2-K نسخه ای از M1A2 SEPv2 با تغییرات مخصوص برای کویت ساخته شده است. آبرامز کویتی در حال حاضر پیشرفته ترین نسخه آبرامز در بین کشورهای عربی ( مصر، عراق و عربستان) محسوب می شود به شکل غیر رسمی تحویل سفارش کویت از ماه ها قبل انجام شده بود. از جمله تغییرات ظاهری ایجاد شده در نسخه M1A2K می توان به نصب تیربار بر روی لوله توپ اشاره کرد در نتیجه تعداد مسلسلهای نصب شده بر روی این تانک به 4 عدد میرسد. ( یک مسلسل برای فرمانده تانک، یک تیربار برای لودر، یک تیر بار هم محور و یک مسلسل جدید که روی توپ اضافه شده است) منبع