آنها فراموش کردند که بترسند ! یک تحلیل از حمله هفتم اکتبر حماس به اسراییل اسم اصلی : They Forgot to Be Afraid نویسنده : James B. Meigs تاریخ انتشار : DECEMBER 2023 فسمت آخر : پس از حمله، داستان‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه برخی ناظران متوجه فعالیت‌های نگران‌کننده در غزه شده‌اند . یک مقام اطلاعاتی مصر که نامش فاش نشده است ، به آسوشیتدپرس گفت : " ما به اسراییلیها هشدار داده‌ایم که یک وضعیت انفجاری در راه است " . حماس در حال برنامه ریزی " یک چیز بزرگ " بود اما نتانیاهو این ادعا را " اخبار جعلی" نامید . به گزارش سی ان ان ، سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده هم گزارش هایی را منتشر کردند که حاکی از افزایش تهدید حملات موشکی و دیگر " فعالیت های غیرمعمول حماس " بود . اما مقامات ایالات متحده هم قبلاً چنین گزارش هایی را دیده بودند ؛ یک منبع به این شبکه گفت : " فکر می کنم اتفاقی که افتاد این بود که همه ، این گزارش ها را دیدند و گفتند: بله ، البته، ولی ما می دانیم که نتیجه این کار چگونه خواهد بود " . مشخص نیست که آیا ایالات متحده اصلا هشداری به اسرائیل داده است یا خیر . اما ظاهراً کارشناسان آمریکایی هم به همان اندازه اسراییلیها مطمئن بودند که می توانند تاکتیک های آینده حماس را بر اساس رفتار گذشته آن پیش بینی کنند. مایا دسیاتنیک ( Maya Desiatnik ) ، یک افسر ناظر در پاسگاه نهال اوز ( Nahal Oz ) در نزدیکی مرز غزه ، به رادیو عمومی اسرائیل گفت که او و دیگر ناظران به مافوق هایشان در ارتش اسرائیل درباره موارد متعدد فعالیتهای مشکوک اطلاع داده اند . آنها افرادی را می دیدند که درامتداد خط مرزی همراه با در دست داشتن نقشه با هم مشورت می کردند و گروه هایی از مردان مسلح همراه با تجهیزات سنگین که به تمرینات آموزشی مشغول بودند . او گفت : " با آن وضعیت معلوم بود که اتفاقی خواهد افتاد " . ظاهرا حتی این هشدارها هم نتوانستند مدل‌های ذهنی ارتش اسرائیل را در مورد خطراتی که ممکن است از غزه سرچشمه بگیرد ، تضعیف کنند . اگر چنین اتفاقی می افتاد ، شاید رهبران نظامی از آن گزارش‌هایی که در ساعات قبل از حمله به مقرهای مختلف ارسال شده بود ، بیشتر نگران می‌شدند. در عوض ، همان‌طور که هاآرتص می‌نویسد : در شین بت ، این نشانه‌ها "سیگنال‌های ضعیف" حساب می‌شدند که از آن‌ها نمی‌توان دید کافی در مورد فعالیتهای احتمالی در آینده نزدیک به دست آورد. انتقال اسرای اسراییلی توسط حماس به داخل نوار غزه در 7 اکتبر رهبران حماس که تهاجم را برنامه ریزی کرده بودند به همراه با مشاوران احتمالی ایرانی خود ، دقیقاً می دانستند که چه کاری دارند می کنند . حمله با شلیک گسترده راکتی آغاز شد . گنبد آهنین شروع به پرتاب موشک های رهگیر خود کرد . این در حالی بود که نیروهای ارتش اسرائیل به سلامت در پناهگاه های خود باقی مانده بودند و از راه دور بر روی صفحه های ویدئویی مرز را زیر نظر داشتند . صدای ناهنجار بالای سر، صدای تیراندازی و شکستن حصارها توسط بولدوزرها را می پوشاند . همزمان تک تیراندازهای حماس دوربین های مشرف به مرز را هدف قرار دادند ، در حالی که همزمان پهپادها بمب های کوچکی را روی برج های مراقبت خودکار و فرستنده های سلولی پرتاب کردند . یکی از سربازان مستقر در مرکز فرماندهی به بازرسان گفت: زمان‌بندی آنقدر دقیق بود که " تصاویر همه صفحه‌های ما همزمان و تقریباً در عرض یک ثانیه خاموش شدند " . در واقع در عرض چند دقیقه ، قدرتمندترین ارتش خاورمیانه کور شد. اسرائیل سرمایه گذاری زیادی برای دفاع از مرزهای پیشرفته خود انجام داده بود که علاوه بر قابلیت های نظارتی ، مسلسل های کنترل از راه دور را نیز شامل می شد . در تئوری ، این سیستم باید منطقه مرزی را کاملا امن نگه می داشت اما همانطور که محققان بلایای طبیعی نشان داده اند ، ایمنی حاصل از فناوری می تواند یک شمشیر دو لبه باشد . یک ابزار جدید می‌تواند سیستم موجود را ایمن‌تر کند ، اما می تواند راه را برای اتفاقات با احتمال کمتر ولی در عین حال شدیدتر باز کند . به عنوان مثال، سکوی دیپ واترهوریزن (Deepwater Horizon ) به یک دکل پیچیده و تجهیزات آن در کف دریا ، که برای جلوگیری از انفجار ساخته شده است ، به عنوان آخرین راه حل برای جلوگیری از فوران نفت و گاز از چاه حفر شده ، متکی بود . این دستگاه‌ها تا کنون از بسیاری از حوادث جلوگیری کرده‌اند ، اما همزمان استفاده از آنها به شرکت‌های نفتی امکان حفاری عمیق‌تر و پذیرش ریسک‌های بیشتر را می‌دهد. هنگامی که این تجهیزات پیشگیری کننده در سکوی دیپ واتر هوریزن از کار افتاد، بزرگترین نشت پیشبینی نشده نفت در تاریخ را رقم زد . شهرک اشکلون بعد از اصابت یک راکت شلیک شده از غزه در 7 اکتبر با قرار گرفتن این حصار با فناوری پیشرفته اش در حاشیه غزه ، ارتش اسرائیل کاملا احساس راحتی کرد که فقط تعداد بسیار کمی از نیروهای خود را در مسافت زیادی از مرز مستقر کرد . تعداد بسیاری از بقیه نیروها هم در یک پایگاه متمرکز شدند و به جای گشت زنی پیاده در مرز، بیشتر از طریق لینک های ویدئویی مرز را تماشا می کردند . به عبارت دیگر، دفاع مرزی اسرائیل در طول زمان از یک رشته پست‌های دیده‌بانی که ارتباط خوبی با هم نداشتند ، به یک شبکه واحد کاملا یکپارچه شده تبدیل شد . محققان بلایای طبیعی این سیستم را "سیستم فشرده بهم پیوسته " ( tightly coupled system ) می نامند . دنیای مدرن پر از چنین سیستم های به هم پیوسته است . به عنوان یک قاعده ، این سیستمها ارتباطات ، تجارت ، زیرساخت ها و سایر چیزها در زندگی ما را کارآمدتر و راحت تر می کنند اما آنها این پتانسیل را هم دارند که باعث شوند مشکلات کوچک و مجزا ، بلایای گسترده ای را به وجود بیاورند . برای مثال، شبکه برق آمریکا ، شرکت‌های برق را در چندین ایالت به هم متصل می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد جریان برق را به هر جایی که لازم است انتقال دهند ؛ این کاربه جلوگیری از کمبود برق یا خاموشی منطقه ای کمک می‌کند . ولی همین سیستم با پیوند دادن شبکه های محلی به یکدیگر، همه آنها را در معرض خطر یک شکست بزرگ و آبشاری قرار می دهد . به عنوان مثال در سال 2003 ، یک اتصال کوتاه جزئی در یک خط انتقال برق در اوهایو با تاثیر در سراسر شبکه باعث شد تا اینکه بسیاری از نواحی شمال شرق آمریکا و بخش‌هایی از کانادا به خاموشی فرو بروند . در اثر این خاموشی پیش بینی نشده ، نزدیک به 100 نفر جان باختند . سیستم دفاع مرزی اسرائیل نیز به همین ترتیب آسیب پذیر شده بود. هنگامی که رزمندگان حماس دوربین ها و گره های ارتباطی را از بین بردند ، کل سیستم در تاریکی فرو رفت . تانک هدف قرار گرفته در حاشیه نوار غزه در نزدیکی خان یونس در 7 اکتبر البته حتی قبل از اینکه ارتباطات به طور کامل از بین برود ، اطلاعات ارسال شده برای سربازان و افسران ارتش اسرائیل به قدری آشفته بود که امکان جمع بندی آنها فراهم نبود . یکی از سربازان زن فراخوان شده ارتش اسراییل ، به یک وب سایت نظامی گفت: " ما شروع به دریافت پیام هایی کردیم مبنی بر اینکه در همه مناطقی که گزارشی از آن میرسید ، حمله صورت گرفته است . به نظر میرسید گروههای زیادی از حمله کننده ها وجود داشت ، این یک موضوع جنون آمیز بود ". در قسمتهای بالاتر زنجیره فرماندهی ، افسران ارتش اسرائیل درگیر حمله موشکی در حال انجام بودند . یکی از مشاوران نظامی سابق به واشنگتن پست گفت که در مقر اصلی نظامی مستقر در تل آویو ، گزارش های وحشت زده ارسال شده از جبهه ها با "علامت سوال های زیادی" مواجه شد . هیچ کس در آنجا مقیاس عظیم حمله را درک نکرد . ایده درست ، خارج از مدل ذهنی همه افراد بود. ارتش اسرائیل در مواجهه با بدترین بحران خود بعد از زمان جنگ یوم کیپور، دچار فروپاشی کامل ادراکی شد . تا گزارش رخ دادن یک " حمله ترکیبی " یک و نیم ساعت دیگر هم تلف شد . چند ساعت دیگر هم طول کشید تا درخواست پشتیبانی هوایی شود ، همه این ها در صورتی اتفاق افتاد که نزدیک‌ترین پایگاه‌ هوایی تنها چند دقیقه با محل درگیری فاصله داشت . چنین شکستی در درک دامنه یک فاجعه غیر مترقبه ای به طرز شگفت آوری رایج است . در واقع، این یک هنجار است . سیدنی دکر نوشته است : " شکست به علت فراوانی حادثه نیست ، بلکه به علت شکست در شناسایی حادثه درمراحل اولیه یروز آن است " . در سال 2012 ، پس از برخورد کشتی تفریحی کوستا کنکوردیا ( Costa Concordia ) به صخره و شروع به غرق شدن آن در سواحل ایتالیا ، خدمه سردر گم آن به مسافران گفتند: "ما مشکل را حل کرده ایم و از همه دعوت می کنیم به کابین خود بازگردند " . محکوم کردن چنین بلاهتی در در نگاه به اتفاقات گذشته آسان است ، اما این " سوگیری خوش بینانه مثبت " ( positive optimistic bias ) عمیقاً در طبیعت ما ریشه دوانده است . ذهن انسان هر آنچه را که نمی تواند درک کند، تلاش می کند آن را به الندازه حداقل ممکن ارزیابی کند . غیرنظامیان نزدیک مرز غزه هم به همان اندازه سردرگم شدند . مهاجمان درست بعد از ساعت 6:30 صبح به کیبوتز کوچک کیسوفیم ( Kissufim ) رسیدند، شای آشر ( Shai Asher ) ، یکی از اعضای تیم امنیتی کیبوتز، پیامی در واتس اپ دریافت کرد: "این یک اقدام واقعی است ، یک اقدام واقعی در یک موقعیت واقعی است " . این چیزی است که او برای واشنگتن پست تعریف کرد . او از همکارانش می پرسد که آیا کسی می داند چگونه می توان با ارتش اسرائیل تماس گرفت ؟ اما تلاش برای برقراری ارتباط بی فایده بود . مهاجمان اطلاعات دقیقی در مورد مکان پیدا کردن و غیرفعال کردن سریع تجهیزات ارتباطی روستا داشتند . آشر در مورد زمانی که متوجه شد ساکنین کیبوتز تنها مانده اند ، توضیح می دهد : " شبکه تلفن کار نمی‌کرد ، واتس‌اپ کار نمی کرد، همه چیز خراب شده بود " . سناریوهای مشابهی در سراسر مرز اجرا شده بود . محل برگزاری جشن موسیقی در نزدیکی حصار غزه در 7 اکتبر البته ارتش اسرائیل در صورت اطلاع هم قادر به انجام کار زیادی نبود . در بسیاری از موارد رخ داده ، پاسگاه های نظامی و کیبوتس ها همه فقط صدها متر از حصار مرزی فاصله داشتند . همه آنها زیر چتر خیالی امنیت زندگی می کردند ؛ ارتش اسراییل مفهوم با سابقه "دفاع در عمق " ( defense in depth ) را کنار گذاشته بود . مبارزین حماس قبل از اینکه بسیاری از سربازان متوجه شوند که مورد حمله قرار گرفته‌اند ، پایگاه‌های کم‌ جمعیت را تسخیر کردند . تعدادی از سربازان در رختخوابشان مورد هدف قرار گرفتند . در پایگاه نهال اوز ( Nahal Oz ) ، مایا دسیات نیک ( Maya Desiatnik ) ، همان افسری که فعالیتهای مشکوک در مرز را گزارش کرده بود یکی از دو سربازی بود که زنده ماند و کشته یا اسیر نشد . یک افسر سابق اطلاعاتی اسرائیل به روزنامه پست گفت: " این همان چیزی است که وقتی شما دچار یک شکست سیستمی فاجعه‌بار می‌شوید ، اتفاق می‌افتد . این همان چیزی است که وقتی فراموش می کنید که همانطوری که در تاریخ هم هست ، تمام خطوط دفاعی در نهایت می توانند شکسته شوند ، اتفاق می افتد . این چیزی است که وقتی دشمنتان را دست کم بگیرید ، معمولا اتفاق می افتد" . بروس ریدل ( Bruce Riedel ) ، تحلیلگر سابق سیا ، در مقاله ای که در سال 2017 برای موسسه بروکینگز ( Brookings Institution ) نوشت ، عنوان کرد که عدم آمادگی اسرائیل برای جنگ یوم کیپور در سال 1973 " نمونه کلاسیکی از شکست اطلاعاتی بود . وقتی که سیاست و جوامع اطلاعاتی یک حلقه بازخورد ایجاد می کنند که تعصبات آنها را تقویت می کند و آنها را نسبت به تغییرات در تهدیدات محیطی کور می کند " . مقاله ریدل تنها یکی از صدها تحلیل و تحقیقی است که تلاش می‌کند گام‌های اشتباه اولیه و تقریباً کشنده آن جنگ را معنا کند . تراژدی 7 اکتبر بدون شک تحقیقات مشابهی را برخواهد انگیخت. دایان ووگان ( Diane Vaughan ) ، جامعه شناس دانشگاه کلمبیا که تحلیل دقیقی از فاجعه چلنجر را نوشته است، می نویسد: "عادتهای مخاطره آمیز و اشتباه پیامد هر فاجعه است " . کمیته‌ها تشکیل می‌شوند، جلسات استماع برگزار می‌شود ، انگشت‌ها به سمت افراد نشانه می روند . تحقیقات همواره بر افشای مجرمانی متمرکز می شود که باعث خطاهایی شده اند که کمتر کسی در آن زمان تجربه اش را داشته است ، اما اکنون در نگاه به گذشته خطاهای بسیار آشکاری به نظر می رسند . همانطور که دکر می گوید ، تحقیقات در مورد فاجعه همیشه به دنبال شناسایی " افراد بد ، تصمیمات بد ، کارهای ناقص " هستند . پس از یک فاجعه ، طبیعی است که بخواهیم کسی را مقصر بدانیم و البته رهبری سیاسی و نظامی کنونی اسرائیل قطعا نامزدهای زیادی را در این زمینه دارد اما جدا کردن رهبران سهل انگار یا حتی فاسد برای جلوگیری از تکرار فجایع کافی نخواهد بود . موشکهای شلیک شده از نوار غزه به سمت شهرکهای حاشیه حصار غزه فاجعه چلنجر منجر به تشکیل کمیسیون راجرز ( Rogers Commission ) معروف شد ، یک کمیته تحقیق مملو از افراد سرشناس شامل نیل آرمسترانگ ( Neil Armstrong ) ، ریچارد فاینمن ( Richard Feynman ) ، سالی راید ( Sally Ride ) و چاک یگر ( Chuck Yeager ) گزارش داغی تهیه کرد که بر خطاهای رهبری متمرکز بود . ناسا اصلاحات جدی را آغاز کرد . با این وجود ، 17 سال پس از آنکه چلنجر از دست رفت ، شاتل کلمبیا هنگاه بازگشت ازهم پاشید . مشخص شد که ناسا دوباره اشتباهات مشابهی را مرتکب شده است : باز هم تصمیم گرفته شده بود به خطرات به ظاهر کوچک توجه نشود (در این مورد ، تکه‌های فوم عایق جدا شده در حین بلند شدن از زمین که به بال‌های ظریف مدارگرد برخورد کرده بود ) و هشدارهای ضعیفی که برای این اتفاق ایجاد شده بود . ووگان نتیجه می گیرد که مشکلات ناسا عمیق تر از چند مدیر بد در رده های بالاست . او می نویسد: " اشتباه، بدبیاری و فاجعه به طور اجتماعی صورت می گیرد و به طور سیستماتیک توسط ساختارهای اجتماعی تولید می شود . " تحقیقات در مورد شکست های جنگ یوم کیپور به تغییرات عمده ای در ساختار نظامی و رهبری سیاسی اسرائیل ، از جمله پایان کار داستان گونه گلدا مایر ( Golda Meir ) به عنوان نخست وزیر ، منجر شد ؛ با این حال ، 50 سال بعد ، ما با یک شکست فاجعه بار دیگر در ایجاد حس از سوی نخبگان سیاسی، اطلاعاتی و نظامی اسرائیل مواجه هستیم . این می تواند سخت ترین درس حسابرسی پس از 7 اکتبر باشد : شناسایی و حتی مجازات این رهبران شکست خورده ممکن است لازم و در واقع تحسین برانگیز هم باشد ولی کافی نخواهد بود . مشکلات عمیق تر از یک گروه از افراد است . ووگان می نویسد : " ایراد اتهام به افراد مشکل را تداوم می بخشد . می توان افرادی که تصور می شود مقصر هستند را اخراج یا حتی زندانی کرد ، «اما تا زمانی که علل سازمانی بروز مشکلات برطرف نشود ، فرد بعدی هم که همان سمت را اشغال می کند کند، فشارهای مشابهی را تجربه خواهد کرد و پیامدهای زیانبار قبلی تکرار خواهد شد " . بازدید بنیامین نتانیاهو از سربازان اسراییلی در مجاورت حصار غزه در مهاجرنشین کفرآزا در 14 اکتبر خشمگین شدن از رهبرانی که نتوانستند این حمله وحشتناک را پیش بینی کنند ، طبیعی است ولی بر خلاف زمان رخ دادن یک فاجعه طبیعی ، ما باید عمیق ترین خشم خود را برای افرادی که دستور این کار را داده اند و این حمله را انجام داده اند ، حفظ کنیم . امیلی هاردینگ ( Emily Harding ) ، تحلیلگر مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی ، می نویسد که فروپاشی های اطلاعاتی مانند 11 سپتامبر و 7 اکتبر " اغلب شکست در تصور هستند " . این اتفاقات زمانی رخ می دهند که رهبران و تحلیل‌گران " از این که به اندازه دشمن خود بزرگ و بی‌رحمانه فکر کنند ، غفلت می کنند " . شاید نباید از این که رهبران نظامی و اطلاعاتی اسرائیل در تصور عمق کار حماس شکست خورده اند ، شوکه شویم . شاید – البته من میدانم که این درخواست خیلی زیادی است - باید سعی کنیم با این مقامات که تصوراتشان از تهدیدات نظامی محدود است ، کمی همدلی کنیم . شکی نیست که همه این سؤالات در سالهای آینده با انجام تحقیقات و تلاش برای اصلاحات برطرف خواهد شد ولی اینها نیاز به گذشت زمان دارد . در همان زمانی که نیروهای اسرائیلی همچنان با آخرین مبارزان حماس درگیر بودند ، یک خبرنگار از سخنگوی ارتش اسرائیل دریادار دانیل هاگاری ( Daniel Hagari ) درباره وضعیت تحقیقات درباره شکست های نظامی و اطلاعاتی پرسید ، پاسخ او این بود : "ما اول می جنگیم ، بعد از آن تحقیق خواهیم کرد ." دیگر ادامه ندارد ، تمام شد. پی نوشت : ببخشید که کمی طولانی شد ولی فکر کردم موضوع آنقدر کشش دارد که دوستان کامل بخوانند .

تصاویر ناو دیلمان این ناو با شماره ی بدنه ی 78 قرار هست فردا به ناوگان شمال و منطقه چهارم دریایی امام رضا(ع) نیروی دریایی ارتش الحاق شود.

توقیف کشتی اسرائیلی جدید توسط انصارالله یمن - نام کشتی جدید توقیف شده توسط انصارالله، نفتکش CENTRAL PARK است. - این کشتی یک نفتکش حمله کننده نفت و مواد شیمیایی است و با پرچم لیبریا فعالیت می‌کرده است. اطلاعات دقیقی از سازنده، مالک و مدیر این کشتی وجود ندارد اما رسانه های صهیونیستی مالک این کشتی "ایال عوفر" از سرمایه داران صهیونیست عنوان کرده‌اند. @iswnews

سلام خوبی این مقالات این است که از زبان کسانی است که کاملا در جبهه اسراییل قرار دارند . گاهی وقتها دیدن اتفاقات از دید طرف مقابل هم خیلی مفید است . البته ادامه این تحلیل جالب تر هم می شود .

بسم ا.. فالکروم 6108-3 احتمالا در اوایل ورود به خاک ایران پی نوشت : سرتیپ خلبان ، کیان ساجدی ... قهرمان جنگ و استاد خلبان اف-4 / میگ-29

آنها فراموش کردند که بترسند ! یک تحلیل از حمله هفتم اکتبر حماس به اسراییل اسم اصلی : They Forgot to Be Afraid نویسنده : James B. Meigs تاریخ انتشار : DECEMBER 2023 فسمت اول : در ساعات اولیه بامداد 7 اکتبر، شین بت، سرویس امنیتی ارتش اسرائیل، شروع به شناسایی نشانه هایی از فعالیت در آن سوی مرز با غزه کرد . بر اساس گزارشی در هاآرتص ، این چیز مشخصی نبود ، فقط " انباشته شدن نشانه‌ها یا تکه‌هایی از اطلاعات خاصی که باعث برانگیختن دلواپسی می شد " . مشورتهای تلفنی انجام شد و سناریوهای احتمالی مورد بحث قرار گرفت . برخی استدلال کردند که این احتمالا فقط یک تمرین است . تعدادی دیگر مشکوک به یک تلاش فقط برای انجام اسیرگیری بودند . افسرانی که درجریان قرارگرفته بودند به هرزی هالوی (Herzi Halevi ) رئیس ستاد ارتش اسرائیل و همچنین رونن بار( Ronen Bar ) ، مدیر شین بت هشدار دادند . شین بت یک تیم کوچک را برای شکار هر گونه حمله کننده احتمالی برای اسیر گیری اعزام کرد، اماهمه اقدامات فقط به همین محدود شد ؛ هیچ هشدار عمومی صادر نشد . همه آنها برای اطلاعات بیشتر ، تا صبح منتظر ماندند . من در امور نظامی اسرائیل متخصص نیستم ، اما سال‌ها را صرف مطالعه بلایای انسان‌ساز کرده‌ام و تقریباً هر موردی که بررسی کرده‌ام شامل سناریویی مانند مورد بالا است . افرادی که در یک محیط خطرناک کار می کنند متوجه علائم کوچکی از مشکل می شوند ، این هشدارها را به مافوق خود منتقل می کنند و سپس ... هیچ چیز ! به عنوان مثال در مورد تایتانیک ، تلگرام های متعددی درباره کوه های یخی در مسیر خود دریافت کرد . در سال 2010 خدمه دکل حفاری دیپ واتر هوریزن (Deepwater Horizon ) آزمایشی انجام دادند که نشان می‌داد ممکن است متان با فشار بالا در چاه حفاری بالا بیاید ، اما پس از آزمایش دوم که نتیجه کمتر نگران‌کننده‌ای را به همراه داشت ، مدیران تصمیم گرفتند کار همچنان طبق معمول قبل پیش برود . یک بولدوزر در حال تخریب قسمتی از حصار دور نوار غزه در 7 اکتبر 2023 در شرایطی موازی وهم عرض با حادثه 7 اکتبر ، شب قبل از پرتاب شاتل فضایی چلنجر در سال 1986 ، مهندسان مضطرب درخواست یک کنفرانس تلفنی با برج ناسا کردند . اتصالات لاستیکی روی موشک های کمکی شاتل سابقه نشت شراره های کوچکی از شعله را داشتند . مهندسان نگران بودند که هوای بسیار سرد آن شب ممکن است با انعطاف ناپذیر کردن آن چفت های لاستیکی باعث ایجاد نشتی های بزرگتر و خطرناک تری شود . پس از یک بحث طولانی، مدیران تصمیم گرفتند که برنامه پرتاب باید ادامه یابد ، زیرا داده های کافی برای توجیه بازبینی ماموریت وجود نداشت. بشریت همیشه با فجایع روبرو بوده است . برخی مانند طوفان ، زلزله یا سونامی اتفاقات غیرقابل پیش بینی طبیعت هستند . تعدادی دیگر، به‌ویژه از زمان انقلاب صنعتی به بعد ، ناشی از خرابی‌ سیستم‌های فناورانه ، اشتباهات انسانی کسانی که سیستم‌ها اداره می کنند یا اغلب ترکیبی خطرناک از این دو هستند . اینها شامل از خط خارج شدن قطار، حوادث صنعتی ، سقوط هواپیما و مواردی از این دست است . فجایع بزرگ و پرماجرای دهه‌های 1970 و 1980 مانند حادثه اتمی جزیره سه مایلی ( Three Mile Island ) ، انفجار فضاپیمای چلنجر ( Challenger ) ، حادثه هسته ای چرنوبیل ( Chernobyl ) ، حادثه نفتی اکسون والدز (Exxon Valdez ) ، به راه‌اندازی حوزه جدیدی از تحقیقات اختصاص یافته به درک این نوع شکست‌های " اجتماعی – فنی" ( socio-technical ) کمک کرد . تحقیقات در این رشته توسط مهندسان انجام نمی شود بلکه توسط جامعه شناسان و روانشناسان و سایر متخصصان ، در مورد نحوه رفتار انسان در گروه های سازمان یافته ، انجام می گیرد . این علم نسبتاً جدید درباره فاجعه نشان می دهد که حوادث بزرگ به ندرت نتیجه یک خرابی مکانیکی یا خطای انسانی منفرد است بلکه همان گونه که سیدنی دکر ( Sidney Dekker ) ، نظریه‌پرداز فاجعه ، عنوان می کند : سازمان‌ها به تدریج به سمت شکست پیش می‌روند . در طول دوره‌های طولانی و بدون اتفاق ، کسب‌وکارها و سایر موسسات تمایل دارند نیروی انسانی مرتبط را کاهش دهند و حاشیه‌های ایمنی را کمتر کنند ، همه اینها به نام کارایی و تمرکز بر "ماموریت اصلی" سیستم انجام می شود . دکر می گوید : رفتن به سمت شکست فرآیندی آهسته و تدریجی است . یک سازمان، از تمام منابع خود در راستای اجرای وظایف خود استفاده می کند ( تامین سفر هوایی ایمن، تحویل برق قابل اطمینان، مراقبت از پس اندازها ) ، سپس به تدریج بیشتر و بیشتر از حاشیه هایی که زمانی آنها را از مرزهای فرضی شکست دور نگاه می داشت ، می کاهد . البته فرهنگ سازمانی نیز در این زمینه نقش دارد . به‌ویژه در زمینه‌های خطرناک ، معمولا کارگران و مدیران با عادت به یک سری از خطرات خاص ، به توانایی خود در مدیریت آن‌ها اعتماد پیدا می کنند . بسیاری از موقعیت هایی که ممکن است برای افراد خارج از مجموعه ، ترسناک به نظر برسد برای آنها عادی می شود . ناسا خود را متقاعد کرد که نشت‌های کوچک از موشک‌های کمکی چلنجر یک اتفاق جزئی با اثر قابل پیش‌بینی است ، نه یک بحران قریب‌الوقوع . اعضای خدمه دیپ واتر هورایزن آنقدر به جا گذاشتن رکورد در حفاری زیر دریا عادت کرده بودند که به قول یکی از بررسی کنندگان سانحه پس از رخ دادنش " فراموش کردند بترسند " . کارل ویک ( Karl Weick ) ، یک جامعه‌شناس از دانشگاه میشیگان ، فاجعه مان گالچ ( Mann Gulch disaster ) ، آتش‌سوزی جنگلی در سال 1949 که جان 13 آتش نشان طبیعت را گرفت ، به‌طور گسترده مورد مطالعه قرار داده است . او نتیجه می گیرد که آن مردان به دلیل شکست در آنچه که او " ایجاد حس " ( sense making ) می نامد، جانشان را از دست دادند. آنها پس از مبارزه با تعدادی از آتش سوزی های مشابه ، این تصور عمیق را داشتند که این آتش سوزی هم مانند آنهایی که قبلا خاموش کرده بودند ، رفتار خواهد کرد. در نتیجه ، این نیروها سرنخ‌های ظریفی مبنی بر اینکه مدل ذهنی‌شان ناقص است ، را از دست دادند و وقتی شعله های آتش ناگهان به طرف آنها هجوم آورد ، دیگر راه فراری نداشتند . ویک استدلال می کند که سازمان های موفق باید نسبت به خوش بینی بیش از حد محتاط باشند . ایمنی واقعی مستلزم حفظ و پرورش مداوم کمی بدبینی ( paranoia ) است : هوشیاری برای دریافت " سیگنال‌های ضعیف " که ممکن است نشانه "مشکلات آینده " باشد . او هشدار می دهد: " توهمات مثبت می توانند مردم را به کشتن بدهند " . وضعیت در منطقه برگزاری فستیوال موسیقی بعد از حمله حماس ( البته بعد مشخص شد که این فاجعه توسط اشتباه بالگردهای خود ارتش اسراییل رخ داده است ) البته تاریخ نظامی پر از فاجعه است و درس‌های تاریخ نظامی با یافته‌های علم بلایا همخوانی دارد ، اما برای فجایع زمان جنگ متغیر دیگری را هم باید در نظر گرفت : دشمنی که مشتاق است از هر نشانه ای از بیخیالی یا حواس پرتی از جانب دشمن خود بهره برداری کند . نگاهی به 7 اکتبر از دریچه علم فاجعه نشان می دهد که چگونه رهبری نظامی و سیاسی اسرائیل یک مدل ذهنی بیش از حد خوش بینانه از تهدیدهایی که آنها را احاطه کرده بود ، ایجاد کرد . در واقع آنها ترس را فراموش کردند و البته موضوع بدتر این بود که طراحان حمله حماس عمیقاً نقاط ضعف و نقاط کور اسرائیل را درک کردند. در واقع حرکت اسراییل به سمت شکست خیلی قبل از 7 اکتبر آغاز شده بود . نخست وزیر نتانیاهو و رهبران نظامی معتقد بودند که با وجود سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین ، تهدید حماس عمدتاً مهار شده است. البته آن‌ها شاهد رگبارهای موشکی گاه‌ به گاه از غزه بودند ولی همان‌طور که ناسا به نشت‌ لاستیکهای متصل کننده در چلنجر نگاه می‌کرد ، به آن نگاه می کردند : به‌عنوان یک مشکل قابل کنترل و نه یک تهدید وجودی . یک حصار با فناوری پیشرفته و پست‌های شنود خودکار عمدتاً تمام تهاجمات در سراسر مرز را از بین برده بود . در حالی که حماس به ظاهر ساکت بود ، ارتش اسرائیل توانست بیشتر نیروها را از مرز غزه بازگرداند و به ماموریت های مورد نیاز دیگر بفرستد . آموس هارل ( Amos Harel ) ، خبرنگار دفاعی هاآرتص ، شش هفته قبل از حمله از منطقه مرزی با غزه بازدید کرد . هارل بعداً یادآور شد که دفتر هماهنگی و ارتباط ارتش اسرائیل در منطقه ارز ( Erez ) "بسیار خواب آلود به نظر می رسید " . او حصارهای بلند ، پاسگاه‌ها ، ابزارهای دیده‌بانی و سیستم‌های فناورانه فراوانی را دید، اما نیروهای زیادی روی زمین وجود نداشت... سطح آمادگی و هوشیاری هم به نظر بالا نمی‌رسید . هارل در بازدید دیگری از پایگاهی در مرز شمالی اسرائیل نوشت : "من از حجم زباله در راهروها غافلگیر شدم" . زباله‌ها در پایگاه‌های نظامی مانند وجود زنگ‌زدگی در کشتی یا وجود لامپ‌های سوخته در یک نیروگاه هسته‌ای هستند ؛ نوعی سیگنال ضعیف که نشان‌دهنده سستی نظم و انضباط است . اگر سربازان متوجه زباله های زیر پا نمی شوند، باید به این فکر بود که چه چیزهای دیگری را هم نادیده می گیرند؟ ادامه دلرد ... .

بسم ا.. جدید ترین شهپاد نیروی دریایی اوکراین با شناسه Magura V5 مشخصات اعلامی طول : 5500 م.م عرض : 1500 م.م ارتفاع بدنه از خط شناوری : 500 م.م سرعت : حدود 22 گره حداکثر سرعت : 42 گره برد : 450 مایل دریایی ( حدود 830 کیلومتر ) حجم مواد منفجره قابل حمل : حدود 320 کیلوگرم نحوه هدایت : ناوبری ماهواره ای یا رله مخابراتی هوایی

استراتژی چندجانبه ایران در برابر اسرائیل پس از " آرامش بین جنگها " به زودی ممکن است باز جنگ شروع شود . یک مقاله تقریبا قدیمی متعلق به حدود پنج ماه قبل اسم اصلی : Iran’s Multifront Strategy Against Israel نویسنده : Jonathan Schanzer تاریخ انتشار : JUNE 2023 قسمت سوم و آخر : موضع آمریکایی ها در این ماجرای در حال گسترش کاملا مشخص نیست . از یک سو، در زمان شلیک موشک های ماه مبارک رمضان ، پنتاگون زیردریایی یو اس اس فلوریدا ، یک زیردریایی اتمی مجهز به بیش از 150 موشک تاماهاوک ، را به منطقه اعزام کرد . حضور فلوریدا در آب‌های نزدیک به ایران پیامی غیرقابل انکار برای بازدارندگی داشت . همچنین در ماه ژانویه ، ایالات متحده رزمایش Juniper Oak 23 را همراه با اسرائیل انجام داد که بزرگترین تمرین نظامی در تاریخ روابط ایالات متحده و اسرائیل بود . به طور واضحی اینجا هم مخاطب مورد نظر تهران بود . با این حال ، دولت بایدن همزمان با این کارها ، همچنان به تلاش برای متقاعد کردن دولت ایران برای دستیابی به یک توافق هسته‌ای جدید برای جانشینی توافق سال 2015 ادامه می دهد . توافق قبلی با تلاش باراک اوباما صورت گرفته بود که دو سال بعد توسط دونالد ترامپ لغو شد . آنچه در حال حاضر بر روی میز دیده می شود ، یک توافق " کمتر برای بیشتر " است که به طور قطعی مقامات اسرائیلی را ناراحت می کند . چنین توافقی در ازای امتیازات بیشتر برای غرب ، محدودیت‌های کمتری را برای پیشرفت‌های جسورانه هسته‌ای ایران ایجاد می‌کند . چنین ترتیبی به خوبی می تواند برنامه بمب هسته ای ایران را فعال کند. اسرائیل همچنان از کاخ سفید می خواهد که از میز مذاکره کناره گیری کند . دیگر بازیگران منطقه ای این درخواست را کار احمقانه ای می دانند . برخی از آنها واشنگتن را کنار گذاشته اند . سعودی ها تا آنجا پیش رفتند که با رقبای ایرانی تقریبا هسته ای خود به توافق رسیدند . این توافق موجی از شوک را در واشنگتن ایجاد کرد ، مهمترین دلیل این بود که دولت چین میانجی این توافق بود. اسرائیلی ها به دلایل دیگری نگران هستند . نزدیکی عربستان و ایران می تواند تلاش اسرائیل برای عادی سازی روابط با سعودی ها را متوقف کند . لفاظی های زشت دولت بایدن در قبال ریاض ( برخی به جا و برخی کاملاً بیهوده ) ، همین الان هم رسیدن به چنین توافقی را بسیار دور از دسترس کرده است . پیروزی دیپلماتیک پکن ممکن است یک ناقوس مرگ باشد . با همه اینها ، اسرائیلی ها حاضر به دست کشیدن از ریاض نیستند . معامله با متولیان دو مسجد مقدس اسلام ( خادم الحرمین الشریفین ) می تواند یک اثر عادی سازی دومینو وار در مورد سایر کشورهای مسلمان ایجاد کند که الان در مورد روابط خود با دولت یهودی کاملا فضا را بسته اند . برخی از اسرائیلی‌ها معتقدند که سعودی‌ها در تلاش هستند تا پیش از توافق عادی‌سازی ، مخالفان احتمالی را به خود نزدیک‌تر کنند . اما این ممکن است فقط بیان آرزو باشد . چندین کشور عربی دیگر هم (به ویژه امارات و اردن ) از الگوی عربستان در تعامل با جمهوری اسلامی پیروی کرده اند . آیا این کار در نهایت چه تاثیری بر اسرائیل خواهد داشت ، هنوز مشخص نیست ولی زمانی که متحدان کلیدی منطقه‌ای آمریکا شروع به ارتباط مالی و تجاری با یک کشور سرکش که غنی‌سازی اورانیوم دارد ، می‌کنند ؛ کشوری که بارها وعده نابودی اسرائیل را داده است ، پوشاندن و توجیه آن کار دشواری است. سوالی که اسرائیلی ها می پرسند این است که : آیا آمریکا خاورمیانه را از دست داده است؟ بنیامین نتانیاهو در دسامبر 2022 به عنوان نخست وزیر اسرائیل به قدرت رسید . وی کارهای ناتمامی برای انجام دادن ، داشت ؛ زمانی که ایران شروع به پیگیری برنامه هسته ای خود کرد، او نخست وزیر بود . او سرسخت ترین منتقد قرارداد باراک اوباما در سال 2015 بود. همچنین او مسوولیت برخی از جسورانه‌ترین عملیات های موساد علیه ایران ، از جمله پروژه کرم استاکس ‌نت ، ترور چندین نفر ازدانشمندان هسته‌ای ایران و حمله به انبار مدارک هست های در سال ۲۰۱۸ را بر عهده داشت که باعث کشف صدها هزار پرونده محرمانه هسته‌ای ایران شد . این پرونده ها ثابت کرد که ایران در مورد برنامه تولید بمب کشتار جمعی خود دروغ گفته است . با همه اینها ، نتانیاهو پس از آغاز به کار مجدد ، پرونده ایران را کنار گذاشت و دستور کار دیگری را دنبال کرد : بازنگری قضایی . جناحهای چپ و مرکز در اسراییل به اعتراض برخاستند . هزاران نفر برای هفته‌ها به خیابان‌ آمدند و عبور و مرور را به هم ریختند و باعث هرج و مرج شدند . دولت از تسلیم شدن خودداری کرد و این امر باعث شد که برخی افراد در اسرائیل تهدید کنند که از خدمت در ارتش خودداری می کنند . درست در روزهای قبل از شروع ماه رمضان ، با قرمز شدن وضعیت ، یوآو گالانت ، وزیر دفاع اسرائیل ، از نتانیاهو خواست که کارهایش رامتوقف کند. برای چند هفته متوالی او گفت که " فرآیند قانونگذاری در این مورد باید متوقف شود " . او خاطرنشان کرد که اسرائیل با " تهدیدهای بزرگی از دور و نزدیک" مواجه است . گزارش ها حاکی از آن بود که مقامات اطلاعات نظامی اسرائیل هم اظهارات وی را تایید می کردند . نتانیاهو به سرعت اعلام کرد که گالانت به دلیل عدم رعایت سلسله مراتب اخراج شده است . در عرض چند ساعت ، صدها هزار اسرائیلی خشمگین به خیابان ها سرازیر شدند . در تلاش برای خنثی کردن این بحران داخلی بی‌سابقه ، نتانیاهوموافقت کرد که روند اصلاحات را متوقف کند و در مذاکرات با هدف مصالحه با مخالفان شرکت کند . او حتی تصمیم خود برای اخراج گالانت را هم تغییر داد . بلافاصله پس از آن ، موشک ها از غزه و لبنان شروع به پرواز کردند . ایران و نیروهای نیابتی آن بر این باور بودند که از هرج و مرج موجود در اسرائیل سوء استفاده کنند و با این کار شاید حتی نابودی دولت یهود را هم تسریع کنند. اسرائیل به نوعی از جنگ رمضان در سال 2023 فرار کرد . این تعطیلات یک ماهه تنها با درگیری های جزئی به پایان رسید . اما ایران و نیروهای نیابتی اش کارت های خود را آماده کرده اند . یک جنگ چند جبهه ای به طور بالقوه در راه است. در این میان، تلاشهای اسرائیل در زمان بین جنگ‌ها تقریباً هر شب ادامه دارد و در مقابل ایران هم به استقرار دارایی های خود در اطراف مرزهای اسرائیل ادامه می دهد و راهبرد محاصره ای خود را با هدف نهایی " تبدیل تل آویو به سئول " دنبال می کند (اشاره به استراتژی کره شمالی در قبال کره جنوبی ) . هیچ یک از این کارها به حد آستانه ایجاد درگیری آشکار نرسیده است . اما این نمی تواند برای همیشه ادامه یابد . ایران همچنان برای نابودی اسرائیل آماده می شود . احتمالا اسرائیل منتظر انجام اولین حرکت توسط ایران نخواهد بود. تمام شد ، دیگر ادامه ندارد . پی نوشت : با فاصله تقریبا دوماهه از انتشار این مقاله ، حماس عملیات خود را از غزه بر ضد اسراییل انجام داد که باعث شد بعضی از موارد مورد بحث در این مقاله برای همیشه تغییر کند . در واقع این مقاله از این نظر خوب است که نگاهی به دیدگاه طرف اسراییلی به موضوعات را قبل از شروع وقایع فعلی بدانیم . پی پی نوشت : به علت طولانی بودن مطلب ، در سه پست مجزا در فروم قرار گرفت .

مشخصات سامانه ی پدافندی برد بلند مهران : مهران سامانه‌ای بردبلند است که هسته مرکزی آتشبار آن شامل چهار موشک مستقر در پرتابگر جعبه‌ای و رادار آرایه فازی و یک سامانه برد بلند اپتیکی روی یک خودروی تاکتیکی است و کنار آن به خودروهای حامل 6 موشک دارای پرتابگر جعبه‌ای متصل می‌شود. این سامانه وارث موشک 200کیلومتری سوم خرداد است که با نام مهران1 به این سامانه ملحق شده و همچنین به موشکی دوربردتر به‌نام مهران2 هم مجهز شده است که برد اعلام‌شده برای آن 320 کیلومتر است. رادار و اپتیک سامانه مهران به‌صورت مکانیکی به هم متصل شده‌اند و در زمان حرکت به حالت افقی قرار می‌گیرند تا سامانه کمترین حجم فیزیکی را داشته باشد و موشک ها هم به طور دوتایی قابلیت تغییر زاویه را دارا هستند. مهران 1 : مهران 2 :

تاخیر در برنامه MQ-25 Stingray سوخترسان، مخاطراتی که مشخص می شوند در حالی که بوئینگ میلیون ها دلار بودجه جدید برای توسعه این طرح دریافت می کند یک گزارش جدید در مورد مخاطرات برنامه ریزی تهاجمی نیروی دریایی برای MQ-25 هشدار می دهد. در گزارشی جدید، یکی از ناظران ارشد پنتاگون این نگرانی را مطرح کرده است که نیروی دریایی ایالات متحده در حال پیشبرد برنامه های خود برای پهپاد سوخت رسان MQ-25 Stingray با سرعت بیش از حد است و خطرات جدیدی را برای انجام این کار مطرح می کند. به طور جداگانه، ارتش ایالات متحده اعلام کرده است که به بوئینگ، 36 میلیون دلار اضافی برای حمایت از توسعه مستمر MQ-25 و به طور خاص برای کمک به "کاهش فرسودگی قطعات" در شش زیرسیستم به عنوان بخشی از بازنگری طراحی اولیه داده شده است. دفتر بازرس کل وزارت دفاع، یا DODIG، دیروز یک حسابرسی نیمه ویرایش شده از مدیریت نیروی دریایی روی برنامه MQ-25 منتشر کرد. نمونه T1، که برای توسعه MQ-25 استفاده می شود، در حال سوخترسانی به جنگنده F-35C نیروی دریایی ایالات متحده در جریان یک آزمایش خلاصه اجرایی بازنگری می ‌گوید: «مقامات نیروی دریایی، با هماهنگی دفتر برنامه، تصمیم دارند قبل از انجام آزمایش ‌ها و ارزیابی ‌ها توسط دفتر برای تائید برآورده شدن الزامات توانایی های عملیاتی این برنامه، تصمیمات تولیدی حیاتی را برای برنامه MQ-25 اتخاذ کنند». اتخاذ تصمیمات حیاتی تولید بدون انجام DT&E [تست و ارزیابی توسعه] و IOT&E [آزمایش و ارزیابی اولیه عملیاتی]، خطر عدم برآورده شدن الزامات قابلیت های عملیاتی برنامه MQ-25 را افزایش می دهد، استقرار MQ-25A روی CVN ها را به تاخیر می اندازد، و هزینه های برنامه را افزایش می دهد." نیروی دریایی طرح بوئینگ را به عنوان برنده مسابقه سامانه سوخت ‌گیری هوایی ناونشین (CBARS) در سال 2018 انتخاب کرد و برنامه فعلی، خرید 76 فروند MQ-25A است. به گفته DODIG، این مجموعه شامل 7 نمونه تولیدی-نمایشی، 12 مدل تولید اولیه با نرخ پایین (LRIP) و 57 مدل دیگر به صورت تولید انبوه است. ناو های هواپیمابر کلاس نیمیتز و فورد نیز قرار است یک ایستگاه کنترل زمینی دریافت کنند که در آن اپراتور های انسانی قادر خواهند بود به عنوان بخشی از برنامه کامل، بر پرواز های MQ-25 نظارت کنند. ایستگاه های کنترل زمینی اضافی در جا های دیگر برای آزمایش، آموزش و اهداف دیگر نصب خواهند شد. اجزای ایستگاه کنترل زمینی MQ-25 بر اساس گزارش DODIG ، «برنامه MQ-25 یک برنامه اکتسابی رده 1B با هزینه 16.5 میلیارد دلار است که شامل 3.1 میلیارد دلار برای تحقیق، توسعه، آزمایش و ارزیابی، 12.6 میلیارد دلار برای تدارکات و 747.5 میلیون دلار برای ساخت نظامی است». اسناد بودجه نیروی دریایی تخمین می زند که میانگین هزینه واحد برای هر MQ-25، بدون احتساب موارد جانبی مختلف، مقداری کمتر از 150 میلیون دلار خواهد بود. گزارش DODIG می افزاید: «معاونت وزارت دفاع، برنامه MQ-25 را به عنوان یک برنامه آزمایشی کاهش پارامترهای عملکرد کلیدی تعیین کرد، که به نیروی دریایی اجازه می دهد تا بر روی قابلیت های عملیاتی الزامی اولیه کمتری نسبت به شش قابلیت مورد نیاز در تعیین برنامه تمرکز کند. نیروی دریایی (حداقل به صورت آشکار) تنها 2 الزام عملیاتی اعلام شده برای MQ-25 را دارد، یکی از آنها این است که بتواند از هر دو ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز و فورد عملیات کند. مورد دوم به طور خاص در گزارش جدید DODIG ویرایش شده است. گزارش کسب منتخب جداگانه در مورد برنامه MQ-25 در پایان سال مالی 2022، که پنتاگون در اوایل سال جاری منتشر کرد، شامل جزئیات ویرایش نشده در مورد نیاز دوم است. استینگری باید بتواند حداقل 14000 پوند و امیدوارانه تا 16000 پوند سوخت را تا 500 مایل دریایی دورتر از حامل خود تخلیه کند. طبق گفته نیروی دریایی، هدف اصلی اعلام شده برای MQ-25A کمک به گسترش برد موثر شاخه هوایی ناو ها و رفع نیاز به برخی از F/A-18E/F Super Hornet ها در شاخه هوایی ناو های موجود برای انجام وظایف سوخترسانی است. اولین عنصر در اینجا دامنه نفوذ ناو را افزایش می دهد و به دور نگه داشتن آن از پدافند دشمن کمک می کند، که هر دوی آنها به ویژه در درگیری سطح بالای آینده در اقیانوس آرام علیه چین بسیار مهم هستند. رهایی سوپر هورنت ها از وظیفه سوخترسانی به طور جداگانه به کاهش بار مسئولیت روی این هواپیما ها کمک می کند، که این سرویس امیدوار است به صرفه جویی در هزینه ها و افزایش آمادگی در ناوگان سوپر هورنت ها منجر شود. جنگنده سوپر هورنت در حال سوختیگری هوایی از MQ-25 نیروی دریایی یک ماموریت ثانویه اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی برای MQ-25 نیز شناسایی کرده است. در گزارش DODIG آمده است: «علاوه بر این، MQ-25A به عنوان اولین هواپیمای بدون سرنشین مبتنی بر CVN، گامی مهم در دستیابی نیروی دریایی به هدف خود برای بدون سرنشین کردن 60 درصد شاخه هوایی CVN تا سال 2040 است. بنابراین، رئیس عملیات دریایی اعلام کرد که استقرار MQ-25A در سریعترین زمان ممکن بر روی CVN ها بسیار مهم است. CVN مخفف ای است که نیروی دریایی ایالات متحده و نیروی دریایی بسیار از کشور های جهان برای اشاره به ناوهای هواپیمابر هسته‌ای مانند کلاس‌های نیمیتز و فورد به کار می برند. بسیاری از تاریخ‌ ها و جدول ‌های زمانی خاص که مورد نگرانی DODIG هستند در گزارش جدید ویرایش شده‌اند. با این حال، واضح است که ناظر پنتاگون نگران است که برنامه‌ ریزی نیروی دریایی ممکن است به طور خطرناکی کوتاه و ناقص شود. «در نتیجه ی انجام ندادن DT&E توسط مقامات نیروی دریایی قبل از تصمیم MS-C [تولید نقطه هدف C] و IOT&E قبل از تصمیم IOC [توانایی عملیاتی اولیه]، احتمال بیشتری وجود دارد که برنامه MQ-25 به توانایی عملیاتی الزامی خود نرسد. این گزارش به صراحت می گوید. «علاوه بر این، این خطر وجود دارد که وقتی DT&E و IOT&E اتفاق می ‌افتد، به ترتیب پس از شروع تولید و پس از اعلام IOC توسط نیروی دریایی، این برنامه مسائلی را شناسایی کند که پرهزینه هستند و استقرار MQ-25A روی CVN‌ ها را به تاخیر می ‌اندازند. " اگرچه به صراحت گفته نشده است، اما این نکته آخر به فرآیندی اشاره دارد که معمولا «concurrency» (همزمانی) نامیده می ‌شود (ورود یک محصول به مرحله تولید پیش از اتمام یا حتی شروع آزمایش ها)، که مشکلات جدی برای تعدادی از برنامه ‌های نظامی اصلی ایالات متحده ایجاد کرده است. برنامه کشتی رزمی ساحلی نیروی دریایی (LCS) به طور مشخص با مشکلات مربوط به همزمانی مواجه شده است و این سرویس همچنین باید به خوبی از مشکلات احتمالی ناشی از تجربیات بخشی از برنامه جنگنده حمله مشترک F-35 آگاه باشد. همزمانی همچنین عاملی برای ابر ناو USS Gerald R. Ford بوده است. این کشتی قرار است از بسیاری جهات کلیدی، از جمله در پیکربندی رادار آن، از ناوهای کلاس فورد بعدی که اکنون در دست ساخت هستند، متمایز باشد. USS Gerald R. Ford بر اساس بررسی جدید DODIG، نیروی دریایی ادعا می کند که برای کاهش بسیاری از این خطرات اقداماتی را انجام داده است. این اقدامات شامل آزمایش گسترده با استفاده از یک اثبات گر واقعی پروازی، به نام T1، و همچنین مدل ‌سازی و شبیه ‌سازی دیجیتالی گسترده است. در اینجا شایان ذکر است که در سال‌های اخیر، ابزارهای مهندسی دیجیتال در داخل ارتش ایالات متحده و در میان صنایع خصوصی به ‌عنوان تحولی در فرآیند توسعه سامانه های پیچیده، از جمله هواپیما، به کار گرفته شده ‌اند. با این وجود، در حالی که مهندسی دیجیتال ثابت کرده که بسیار مفید است، اکنون شک و تردید در مورد میزان واقعی مزایایی که ارائه می دهد وجود دارد. هواپیمای آموزشی جت T-7A Red Hawk که بوئینگ در حال توسعه برای نیروی هوایی است، اغلب به عنوان یک نمونه برای مهندسی دیجیتال معرفی می ‌شود، اما اکنون به نمونه‌ ای کلیدی تبدیل شده است که منتقدان به عنوان نمونه ای از عدم توانایی این ابزار ها به اندازه ای که تبلیغ شده، از آن یاد می کنند. جت T-7A DODIG می ‌گوید که نیروی دریایی ارزیابی‌ های خطر و برنامه ریزی به ‌روز شده را به آن ارائه کرده است، اما معتقد است که این سرویس باید برنامه‌ های خود را بیشتر بازبینی کند. در گزارشی که دیروز منتشر شد، آمده است: ما از نیروی دریایی می ‌خواهیم تأیید کند که دفتر برنامه، اسناد مدیریت ریسک به ‌روز رسانی ‌شده را در مورد تأخیر های MQ-25A ارائه خواهد کرد که شامل شناسایی تمام خطرات مرتبط با تجربه تاخیر های بیشتر در دریافت MQ-25A و خطر نرسیدن برنامه MQ-25 به زمان استقرار است. آنچه که مسلما جای بحث ندارد این است که برنامه MQ-25، به دلایل مختلف، از جمله تأثیرات ناشی از همه گیری COVID-19، قبلا به طور قابل توجهی به تعویق افتاده و هزینه ها افزایش یافته است. زمانی که بوئینگ در رقابت CBARS در سال 2018 برنده شد، انتظار می رفت که نیروی دریایی با MQ-25 در سال 2024 به IOC برسد. این برنامه ریزی ابتدا تا سال 2025 به عقب افتاد و امسال دوباره به سال 2026 منتقل شد. گزارش DODIG نشان می دهد که این مورد تأخیر جدید، محصول جانبی تلاش های نیروی دریایی برای رفع نگرانی های خود در آغاز سال 2023 بود. حسابرسی DODIG می گوید: «ما دلگرم هستیم که نیروی دریایی استراتژی خرید سنتی تری را اتخاذ کرده است، تصمیم MS-C و قرارداد LRIP را به تأخیر انداخته است، و به طور مستمر در حال ارزیابی و اطلاع رسانی خطرات برنامه ای است». در گذشته این امید وجود داشت که دسته اولیه Stingray های پیش تولیدی تا پایان سال 2022 تحویل داده شود. بوئینگ در سپتامبر امسال اعلام کرد که اولین MQ-25A برای نیروی دریایی از خط تولید خارج شده و به آزمایش استاتیک زمینی رسیده است. اولین MQ-25 در حال انتقال از خط تولید به تاسیسات آزمایش های استاتیک علاوه بر این، دیروز، پنتاگون اعلام کرد که نیروی دریایی تغییراتی در یک قرارداد MQ-25 داده که 36 میلیون دلار به ارزش آن افزوده است. در اطلاعیه روزانه قرارداد های پنتاگون توضیح داده شده است: «این اصلاح، زمینه را برای ارائه مهندسی غیر تکراری برای بازنگری طراحی اولیه شش زیر سیستم برای کاهش فرسودگی قطعات در حمایت از تولید اولیه با نرخ پایین MQ-25 Stingray برای نیروی دریایی فراهم می کند». ما نمی دانیم که زیر سیستم های مورد بحث چه هستند و منسوخ شدن اجزا می تواند به دلایل مختلف به سرعت رخ دهد، از جمله سرعت کلی پیشرفت های جدید، به ویژه هنگامی که صحبت از کامپیوتر و سایر لوازم الکترونیکی می شود. در عین حال، تاخیر های برنامه MQ-25 تا به امروز تنها می تواند خطر منسوخ شدن عناصر طراحی Stingray حتی قبل از تکمیل توسعه را تشدید کند. در مجموع، اینکه آیا نیروی دریایی قادر به جلوگیری از تأخیر بیشتر در برنامه MQ-25 خواهد بود یا نه، و اینکه هزینه کل آن چقدر ممکن است افزایش یابد، هنوز مشخص نیست. با این حال، این سرویس تمایل خود را برای اعزام Stingray پنهان نکرده است، که انتظار می رود به سرعت مزایای عملیاتی و بودجه ای خود را نشان دهد و یک پله مهم در جاه طلبی های گسترده‌تر حمل و نقل هوایی بدون سرنشین در سریع ترین زمان ممکن باشد. نگرانی DODIG این است که مخاطرات (حداقل تا جایی که امروزه مشخص شده) MQ-25 بر فواید آن برتری داشته باشد. منبع

با سلام خدمت همه دوستان گرامی طرح نتانیاهو که در سازمان ملل هم نشان داد این بود که فلسطینیان دو درصد اعراب بیشتر نیستند و ما با 98 درصد آنها صلح می کنیم و آن دو درصد بود و نبودشان دیگر فرقی ندارد چه برسد به صلح دو دولت و تک دولت بقیه چیزها و این عملا خاکسپاری مسئله فلسطین برای همیشه بود . از نظر فلسطینی ها حتی اگر مسئله حمله پیش دستانه را در نظر نگیریم ( که واقعیت داشت چون برای راهی که برای اتصال به اروپا در نظر داشتند غزه مزاحم بود ) این اتفاق محو از صفحه روزگار بود و طبیعی است جلوگیری از این اتفاق هزینه بسیار زیاد و ناگزیری داشت . سیاست زمین سوخته نتانیاهو تا همین حالا با تمام جنایتهایی که انجام داده جز ریختن آبروی صهیونیستها در دنیا آورده ای برایش نداشته است . نه حماس شکست خورده . نه اسرایش را پیدا کرده . نه توانسته بیشتر ساکنین غزه را وادار به تخلیه غزه کند . نهایت کار آنها این است غزه را دوباره بگیرند که دوباره سر جایی بر می گردند که آریل شارون مجبور شد غزه را تخلیه کند . با این تفاوت که مقاومت امروز از لحاظ گستردگی و امکانات مقاومت آن روز نیست .

سلام اگر اطلاعاتی که میرسه مبنی بر طرح مخفیانه اسراییل مبنی بر حمله قریب الوقوع به غزه غلط باشه ، حرف شما درسته ولی هرچی اطلاعات میرسه شبیه جنگ ۲۰۰۶ هست تو جنگ ۲۰۰۶ دکترین ضایحه اجرا شد و کلی خرابی و کشته در لبنان ولی الان به وضوح نتیجه قابل مشاهده هست عملیات اسراییل برای حمله به لبنان از غافلگیری خارج شد و طرحش سوخت و الان هم مرزهای شمالی رو میبینیم الان هم برنامه اصلی اسراییل بهم خورده و حماس پیش دستی کرد و زد زیر پای اسراییل ، الان اسراییل عصبانی هست غافلگیری و طرح حمله بهم خورده تازه کلی تلفات و اسیر روز اول داده و فقط تلاشش و گذاشته تا اتفاقات ۲۰۰۶ تکرار نشه ——- الان وقت مقاومت حماس هست و بعد از پایان این نبرد نتایجش رو خواهیم دید هرچه بیشتر مقاومت کنه جایزه اش بیشتره ——- در تکمیل بگم تو زمین دشمن بازی کردن ، یا طرف رو کشوندن تو زمین و زمان خودمون ، مواردی است که تو این نبرد مطرح هست الان اسراییل از زمان و زمین خودش اومده تو زمین و زمان ما بازی میکنه

فرانسه در قالب کمک های نظامی خود به ارمنستان 22 خودرو زرهی باستیون را به این کشور ارسال کرد همچنین فرانسه رادار گرند مستر و سامانه پدافندی کوتاه برد میسترال را به ارمنستان ارسال خواهد کرد

فعالیت تبلیغاتی اکانت های یهودی در اینترنت اکانت های تبلیغاتی یهودی در اینترنت به شدت فعال هستند و در حال پخش تبلیغات دروغین علیه فلسطینی ها و حمایت از اسرائیل هستند. یک نمونه: این اکانت پشت صحنه ی یک فیلم کوتاه لبنانی درباره ی فلسطین را گذاشته و گفته که کشته و زخمی شدن غیر نظامی ها در فلسطین دروغ هست. البته هر کسی که این حجم بمباران غزه را ببیند و این حرف ها را باور بکند باید به عقلش شک کرد.

این گزارش فیک و مربوط به سال گذشته بود شبکه ۱۳ ر. ص. اون رو منتشر کرده و شبکه ۱۴ر‌ ص در برنامه زنده پته شون رو روی آب انداخته فیلم آبرو ریزی شبکه ۱۳ https://www.aparat.com/v/ZFibP

با سلام خدمت همه دوستان گرامی کسی که در خانه اش و از خانه اش دفاع می کند طبیعی است که لباس داخل خانه اش را بپوشد . اگر فرقی بین اشغالگران و مدافعان در برابر اشغالگران نگذاریم طبیعی است که نتایجی بگیریم که صحیح نباشد . با این منطق گروه های مقاومت ضد نازی ها در جنگ جهانی دوم محکومند چون با لباس مردم عادی با نازی ها می جنگیدند و چه بسا با عملیات آنها نازی ها انتقام از مردم عادی می گرفتند . در نهایت در دادگاه نورنبرگ این نازی ها بودند که بابت کشتن غیر نظامی ها محکوم شدند . برای صهیونیستها هم همین است . تاریخ نشان داده در همیشه روی یک پاشنه نچرخیده است . آن روز به طور حتم خواهد آمد که جنایتکاران صهیونیست که به کودک و غیر نظامی رحم نمی کنند و ساختمان های غیر نظامی و بیمارستان و منابع آب و غذا و مدارس و مساجد را بمباران می کنند و راه ها و جاده ها را تخریب می کنند پای میز محاکمه خواهند آمد و یقین دارم که این تاوان را در همین دنیا پیش از آن دنیا خواهند داد . از اولین سالهای اشغال سرزمین فلسطین زمانی که مقاومتی وجود نداشت تا انتظار داشته باشیم لباس نظامی بپوشد ، تروریستهای صهیونیست در کفر قاسم و دیر یاسین و تنتوره و مناطق دیگر فلسطیان غیر نظامی اعم از کارگر و کشاورز و دانش آموز و سایر مشاغل را کشتند و به این کشتن ها و آتش زدنها و تجاوزها افتخار کردند . قوانین بین الملل برای امثال ما است . خود آنها هرجا منافعشان اقتضا کند به راحتی آنها را دور می زنند . فلسطینیان هم بعد از 75 سال تحت سلطه اشغال بودن اینها را با تمام وجود درک می کنند . به همین دلیل هم مرگ به یکباره را به مرگ تدریجی ترجیح داده اند . بچه ها نام خود را بر بدن خود می نویسند که پس از بیرون آورده شدن از زیر آورارها سریعتر شناسایی شوند . آنقدر شهید دیده اند که شهادت جزئی از فرهنگ آنها شده و شهید بازی دارند . این بقیه دنیا است که این چیزها را ندیده و ناگهان تکان می خورد و به همین دلیل صهیونیستها یاد گرفته اند که قبل از هر جنایت اینترنت و ارتباطات را قطع می کنند که مثلا دنیا نفهمد . غافل از آنکه حقیقت در نهایت از جایی آشکارخواهد شد که فکرش را هم نمی کنند .

احتمالا شوخی فرمودید اما شوخی این حرف هم معصیت است. خون شهدا لیز است کسی پا روی خون شهدا بگذارد قطعا زمین خواهد خورد خداوند کاش میسر می کرد ما در غزه برای مهدی موعود جان فشانی می کردیم. کاش زمان نبرد ما هم فرا رسد. کاش افتخار همرزمی با حماس نصیب ما می شد.

سلام اصولا توی شرایط فعلی که پیش روی چشم جهان هست و این کشتار و نسل کشی و توحش عریان و تمسخر زمین و زمان و نشان دادن خوی وحشی گری و بی شرافتی و جنایتکاری و پستی و رذالت محض خود ژنو و قوانینش و اصولا هر چه این بشر دو پا به اسم عدالت و نهاد بین المللی و قانون برپا کرده شوخیه! چه برسه به تحلیل ماجرا!! حماس بدون شک و بدون لکنت یکی از قهرمانان عصر ماست. منتخب ملتی تحت اشغال و همزمان در دفاع از شرافت و کرامت انسانی تمام انسان های تحت ظلمی که ویژگی متمایر ظلم روا رفته به اینها اینه که همه بهش بی تفاوت هستند و نظاره گر تا زن و کودک در زندانی بزرگ جلوی چشم همه جهان و در حال تمسخر و پوزخندهاشون با اشاره به قوانین و حقوق بشر و این مزخرفات بشر از معنا تهی کرده؛ ذره ذره بدون کمترین کرامت و احترام انسانی به خودشون و حقوقشون بپوسند و بمیرند. کمترین حقشون که تسلط بر زندگیشون هست ازشون دریغ شده تا ذره ذره بمیرند. حماس یک گروه متشکل از آدم هاست. مثل همه آدم ها ممکنه در مجموعه ای بزرگ بالا و پایین هایی داشته باشه ولی بدون شک در همین لحظه که این کلمات تایپ میشند این انسان هایی که جونشون را کف دستشون گرفتند و بعد از سال ها زخم و زندگی در سخت ترین شرایط دارند تلاش می کنند برای مبارزه ای شرافتمندانه و مظلومانه، در نبردی به شکل محض نابرابر، شریف ترین انسان هایی هستند که در کره خاکی نفس می کشند. این چند وقته رسانه های غربی خیلی تلاش کردند حتی به قیمت دادن تریبون به افراد طرفدار فلسطین از جمله در برنامه هایی چون برنامه پیرس مورگن و سی ان ان و جی بی و ... سعی کنند از دهن همشون یک "من حماس را محکوم میکنم" و حتی به دام انداختن بسام کمدین مصری به گفتن " حماس تروریسته" برسند که رسیدند هم؛ چون همچنان استیلای فکری و رسانه ای غرب پابرجاست با همه روشنگری ها ولی این موضوع "حقیقت" را عوض نمیکنه. ( جالبه در برنامه ای اخیرا مجری یک اینفلوئنسر معروف را دعوت کرده بود و باز مثل همه رسانه ای غربی گویا داره اعتراف گیری میکنه به عنوان پیش شرط و منت از اینکه دعوتت کردیم (در حالیکه اصل دعوت برای اون اعترافه است و باقی مصاحبه را مضمحل میکنند عامدانه) گفت حماس را محکوم میکنی و اونم ناچارا یا تیپیک استیلای افار غرب بر ذهنش برای اینکه بتونه حرفهاش را بزنه گفت اره و جون غیرنظامیا مهمه و از این حرفهای بیخودی (در این موقعیت و نسبت به حماس و اشغالگری طرف مقابل) ولی بلافاصله پرسید ایا تو هم اسراییل را محکوم میکنی به خاطر قتل عام 10 هزار نفر، مجری اولش مدام پاسخ نداد و گفت من اینجا میپرسم و در مقام پاسخ به تو نیستم و وقتی طرف اصرار کرد با وقاحت محض گفت خیر! اسراییل داره از خودش دفاع میکنه ( مجریه خانم بود ) به همین راحتی. اونم نه روز اول و دوم بلکه دیروزی که کشته های فقط و فقط زن و کودک نزدیک به 7 یا 8 هزار نفر رسیده. بندگان خدا مردها معمولا حساب نمیشند ولی اونها هم اکثرا غیرنظامی هستند تازه ) همه ما باید ممنون حماس باشیم که در این جهان تاریک و رذل کورسویی و نوری از "امید" به زندگی و مرگ شرافتمندانه را در این صحنه نمایش متعفن تاریخ به نمایش گذاشته. حال اینکه این نیرو و تمام نیروهای مقاوم تاریخ را که معمولا در شرایط نابرابر جنگیدند را به خاطر نداشتن امکانات و مبارزه عین طوری که زندگی میکنند را اتفاقا به خاطر این منظر شرفاتمندانه ی ماجرا ( جنگیدن با هیچ - چه دست خالی، چه بدون جلیقه ضدگلوله چه بدون لباس رزم و کلاه خود و عینک تاکتیکال و بچ و نشان و زلم زیمبوهایی اونم زیر بمباران های وحشیانه و در تونل هایی که "هوا" هم توش پیدا نمیشه و اگر جزغاله و زنده بگور نشی و هر پهپاد یک انسان از اون هوا نزنت یا گرات را نده تنها فرصت میکنی یک چیزی بپوشی تو اون وضعیت که فقط و فقط لخت نباشی!) به قوانین ژنو ارجاع بدیم هم از اون شوخی های از جنس خود همین قوانین ژنو(!) هست.

سلام خیلی هم خوب ... پس اسرائیل حداقل به قوانین ژنو احترام بگذارد و مسیر لجستیک را باز کند تا برای این بندگان خدا هم لباس بفرستند دوستان شان ( حالا هر کی و از هر کجا .. ) و هم موشک نقطه زن دقیق بدهند که غیر مسلحین یهودی آسیب کمتری ببینند !! حماس دقیق و درست بزند ، که هم تصاویرش اکشن باشد و هم تیپ میلیتاریستی رزمندگان حماس کاتالوگ پسند باشد . مثل سرباز های خوش تیپ و مو دم اسبی اسرائیلی که ظاهرا" البسه شان بیشتر چشمگیر است !! و گذشته از این مسائل گویا شما سابقه مکفی در انجمن هم دارید الحمدالله و به مفاهیم پایه ایی مانند : جنگ شهری ، دفاع از مراکز و جمعیت مسکونی ، گروه های مقاومت شهری ، جنگ چریکی و غیره هم آشنا هستید ... یحتمل پس ممکن است از دریچه مسائل غیر میلیتاریستی به موضوعات اشاره می فرمائید . که البته حس علاقه و یا تنفر به یکی از طرفین درگیر همیشه در تمام جنگ ها در دیگر نقاط و دیگر افراد به دلایل شخصی وجود داشته و قابل درک هست بهر حال ... حالا فارغ از مطلب این کاربر گرامی و اظهار حب و بغض شخصی شان ، ذکر یک نکته کلیدی را مفید می دانم که به علت عدم ارسال کامنت پیاپی در ادامه همین پست تشریح می کنم : در همان قوانین ژنو که بعضا" اشاره می شود ذکر شده : اگر کسی به یک سرزمین دیگر تجاوز کند فارغ از نیت و بهانه اش ، مردم سرزمین اشغال شده حق دفاع مشروع از خودشان را دارند . ( به همان تناسب و به همان نسبت که برای رفع اشغال کفایت کند ) و در تمام فرهنگ لغات عمومی هم به گروهی که در خاک خودش با اشغالگر مبارزه می کند """ کلمه گروه مقاومت """ اطلاق می گردد ... به معنای کسی که در مقابل این تجاوز و اشغال مقاومت می کند . همچنین در تمام کشورهایی که طعم تلخ اشغال را چشیده اند در تاریخ شان خود آن مردم بیشترین احترام را برای این گروه ها برای تلاش و مبارزه شان قائل هستند . و اساسا" اهمیتی نمی دهند که من و یا دیگران و یا هر شخص ثالثی ( غیر از اشغالگر و مدافع ) چه چیزی آنها را می نامند و چگونه آنها را قضاوت می کند . همانگونه که آلمانی ها گروه های مقاومت فرانسه را خرابکار می نامیدند و علی رقم اینکه تلاش این گروه ها مستقلا" باعث آزادی فرانسه هم نشد اما بعد از سالها همچنان در اذهان آن مردم و آن کشور یاد و خاطره آنها مورد تقدیر و احترام قرار می‌گیرد . ( همچنین گروه های مقاومت لهستان ، عراق و افغانستان ، ویتنام و ... و ... ) همیشه تمجید کردن از زورمندان لذت بخش تر بوده ... و نکوهش کردن ضعفا آسان تر ... کسی که عزت نفس را مقدم بر هر چیز بداند نه خودش زیر بار حرف زور می‌رود و نه به مدح و ستایش زورگویان تن می‌دهد ... ( البته مرور گفتمان دوستان نشان می‌دهد که اگر اسامی اصلی در یک جمله خبری را "" عوض کنیم "" کلهم تحلیل ایشان نیز وارونه می‌شود و بجای "تمجید زور و قدرت سرپنجه" به تاکید بر حقوق بشر و احوال مظلوم معطوف می شود !! ) ولی همیشه آنچه که در تاریخ ماندگار شده : لعن و نفرین ابدی بر ظالمان و یاری دهندگان شان بوده و خواهد بود انشالله ...

سلام پس به نظر جنابعالی اسرائیلیها الان به خاطر این کار این "بی غیرتهای هیچی نفهم"است که دارند بر اساس قوانین ژنو نیروهای نظامی احتمالی را در غزه بمباران می کنند . چه اسرائیلیهای قانون دانی که از ندانستن قانون این جماعتی که "خدا همه شون رو لعنت بکنه " استفاده کرده اند و کشتارشان را به صورت قانونی انجام میدهند مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَا يُبْصِرُونَ پی نوشت : البته خوشبختانه "خون از دماغ غیر نظامی فلسطینی" نیومده ، فقط در کشتاری که اسرائیلیها راه انداخته اند ، همه شون یا زیر آوار له شده اند یا با بمبهای فسفری سوخته اند !

عملیات بمباران یک اسکادران پهپاد شاهد 133 علیه اهداف زمینی

نیروهای انصارالله یمن در چند ماه اخیر تلاشهای را برای بازسازی قدرت هوایی خود صورت داده اند . در تصاویری که اخیر منتشر شده است ارتش یمن یک فروند جنگنده اف 5 و یک فروند سوخو 22 خود را احتمالا بعد از بازسازی به پراوز در آورده است بیش از این هم بالگردهای میل 24 -17 و 8 در خطوط درگیری و رزمایشات انصارالله دیده شده اند اف5 سوخو22 میل 17

تصویری از انتقال جاده ای لانچرهای عمودی ناو شهید سلیمانی همان طور که مشخص است این لانچر بدون نام ابعاد بسیار بزرگی دارد. ( از کفی تریلی حامل بزرگ تر است ) ابعاد احتمالی آن با توجه به اینکه مدل دقیق کفی مشخص نیست، با دقت کمی اندازه گیری شده و قابل استناد نمی باشد. عرض و طول و ارتفاع این لانچر به ترتیب در حدود 1.9 در 3.6 در 12.5 متر بدست آمده که از تمام لانچرهای شناخته شده به جز لانچر کره ای K-vls mod 2 بزرگ تر است.( حتی بلند تر از لانچر کره ای بنظر میرسد. ) ابعاد در هر سیلو هم 1.1 در 1.1 متر بدست آمده که برای امر پدافندی بیش از حد بزرگ است. اینکه دقیقا چه موشکی قرار است این لانچر پرتاب شود مشخص نیست ولی با این ابعاد پتانسیل بالایی برای پرتاب طیف وسیعی از موشک ها را دارا میباشد. لانچر K-vls mod 2 ساخت کره جنوبی لانچر UKSK ساخت روسیه برای تسلیحات تهاجمی لانچر های A43 - A50 - A70 اروپایی خانواده لانچر MK-41 آمریکایی

اگر بخواهیم با باور 373 پدافند برد بلند ارتفاع بالا را در ایران کامل پوشش بدهیم به چند سامانه نیاز هست؟ در اخبار آمده که تولید انبوه باور انجام شده و باور 373 الان در حال خدمت رزمی هست ولی به چه تعداد سامانه باور برای پوشش فضای هوایی وسیع کشور نیاز داریم؟ یک گردان باور 373 شامل سامانه های زیر هست: اگر بروز رسانی باور 373 با برد 300 کیلومتر را در نظر بگیریم برای پوشش خوب فقط مرز های کشور حداقل به این تعداد آتشبار نیاز داریم: و اگر باور 373 با برد 400 کیلومتر که در حال توسعه هست را در نظر بگیریم حداقل به این تعداد آتشبار نیاز هست: و برای پوشش قدرتمند هوایی برای ایران بهتر هست که برای هر دایره به شعاع300 یا 400 کیلومتری یک گردان کامل ساخته بشود که امنیت بسیار عالی را برای فضای برد بلند و ارتفاع بالای کشور تامین میکند.البته باید همراه با رادارهای مستقل و سامانه های برد کوتاه و متوسط باشه. چون ایران تولید کننده بومی این سامانه ها هست میتوانیم این کار را انجام بدهیم وگرنه خرید پر تعداد این سامانه ها به لحاظ سیاسی یا اقتصادی امکان پذیر نیست.

بسم ا... شاهین ترازو