alala

Editorial Board
 نمایش پروفایل  دیدن فعالیت آن

  • تعداد محتوا

    5,269

  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    144

تمامی ارسال های alala

  1. alala
    در مورد خبر آسیاتایمز اگر صحت داشته باشه خبر بسیار امیدوار کننده است، همونطور که دولت از ثمره مقاومت و نفوذش در عراق الان داره استفاده میکنه در تقابل با تحریمها ( بعد سفر دیرهنگام جناب روحانی طبق گفته بانک مرکزی بخش عمده ای از طلبهای ایران که با تحریمها راهش بسته شده بود وصول شد ) و اصولا روشهای دیگه ای هم در پیش گرفته تا علاوه بر حفظ صادرات به عراق که برای ما مسئله مرگ و زندگی است و فقط تنها و تنها در یک مورد اگر نبود حضور ایران در عراق و کمکهای ضد داعش و الان بخش بزرگی از عراق تحت اشغال هم حتی نه بلکه ناامنی بود خب صادرات اصلا معنا نداشت ( بحث نظامیو امنیتیش به کنار ) برخی اقدامات دیگه هم داشته باشه، راه های تنفس دیگه ای هم داشته باشیم؛ میشه همین برنامه را در سوریه هم ادامه داد. تنها یک نکته قطعا روسها راضی نخواهند بود بنا به دلایل مختلف و این ممکنه چتر نصفه و نیمه پدافندی فعلی روی لاذقیه را برداره و اقدامات تجاری ما در این بندر با حملات هماهنگ اسراعیلی ها دچار هزینه بشه. در مورد خود خبر هم احتمال تکذیب کلامیش وجود داره، به هر حال رسانه های پر نفوذ عربی هستند، سالها حضور روسیه و القا اینکه اگر من نباشم براتون (مردم لاذقیه) امنیت هم نخواهد بود و مردم لب ساحل! لاذقیه که ناامنی را در این سالها چندان نچشیدند مثل سایر بخشهای سوریه و به هر حال ممکنه حساسیت های رسانه ای ایجاد کنند بین مردم اون ناحیه.
  2. alala
    فارس پ ن: کم کم به نظر میرسه اروپا تصمیم خودش را گرفته. اگر خوش بین باشیم اینطور میشه نتیجه گرفت که اروپا وقتی ناتوانی محضش را برای دور زدن حداقلی تحریمهای آمریکا ولو در بحث یک کانال مالی محدود حتی مبادله کالا هم دیده تصمیم گرفته برجام را قربانی کنه قبل از این که بحث ناتوانیش بلد بشه. ابتدا بحث موشکی و حالا حمله مستقیم به خود برجام و تایید شروط آمریکا یعنی تیر خلاص به برجامی که مدتهاست تقریبا مرده و در انتظار یک تنفس مصنوعی حداقلی از طرف اروپا بود و حالا در عوض با گذاشتن بالشت! روی دهانش مواجه شده!!
  3. alala
    چند تا محدودیت جدی در این مورد وجود داره والا شاید تنها راه درست مقابله میبود. یکی اینکه قطعا کمبود رادارهای برد بلند و دقیق و به تعداد وجود داره در سوریه برای ما ( روسهای خسیس!) دوم اینکه ترافیک هوایی پرنده های ائتلاف همیشه میتونه گمراه کننده باشه یا اصلا برنامه روتین از پیش تعیین شده ای به صورت تصادفی هر روز اجرا کنند برای گمراهی و اشباع سازی اطلاعات و سوم اینکه قطعا اون مقدار پرنده جنگ الکترونیک هم آمریکایی و هم اسراییلی در منطقه بر روی همون رادارهای موجود هم در حال کار هستند در تقابل با این روکیرد.
  4. alala
    در نهایت در مورد نحوه حمله به حلب جمع بندی در تحلیلها دوستان دارند؟ مسافتها به ترتیب فوق 700 و 1100 و تقریبا 200 هست. مسیر سوم فرض حمله از مبدا مناطق تحت کنترل آمریکایی ها از طریق پایگاه امریکایی و با عملیات فریب هست. دایره قرمز محدوده فرضی برد 110 پرتابه GBU-39 هست. البته به نظر اتفاقا این نوع از حمله از حملات جنوب بی دغدغه تر هست، در این بخش نه مزاحمت کلی روسها و پایگاه هاشون وجود داره مثل جنوب و غرب، نه با توجه به سقوط بخش زیادی از حلب و مرکز در سالهای اخیر و از هم پاشی همون سیستمها و پایگاه های موجود پدافندی و همچنین تاریخ پدافند سوریها که متمرکز در جنوب بوده بردبلندها عمدتا و نبود نیروی هوایی و آسمان در اختیار کشورهایی چون عراق و اردن و مناطق تصرف شده توسط کردها یک رفت و برگشت تنها مسئله بوده که به خاطر همون فقدان نیروی هوایی و پدافند بلند اگر متوجه هم میشد مقاومت کاری نمیتونست بکنه وقتی پرتابه ها را هم از فاصله امن سامانه های احتمالی موجود برد متوسط در حلب شلیک میکردند. پ ن: حتی به نظر برای حمله به مراکز عمق سوریه هم این مسیر براشون خصوصا در عدم مواجهه ی جدی تر با روسها و اس-200 های جنوب و دمشق مناسب تر هست و تنها یک اشکال وجود داره. طولانی شدن زمان پرواز و پیچیدگی عملیات هوایی از حیث بعد مسافت و ریسک نقص فنی و اصابت احتمالی و نیاز به فرود اضطراری و حتی سقوط و در نتیجه نجات خلبان ها در فاصله معنادار از مرزهای اشغالی. حتی با وجود دسترسی به پایگاه های امریکایی. در حالیکه عملیاتهای مرسوم در مدیترانه و جولان اشغالی هرگز نه در زمان و نه در ریسک نقص فنی چنین مخاطراتی را نداره و پشتیبانی کاملی وجودخواهد داشت. این تصویر هم جالب توجه هست به طور کلی.
  5. alala
    همیشه باید دقت داشت داریم چه شرایطی را با چه شرایطی مقایسه میکنیم. در جنگ کاملا نابرابر ما با دشمنانمون، هدف حفظ برخی تاکتیکها و روشهای ناهمطراز هست برای ما بیشتر تا حفظ آمادگی کلاسیک تجهیزاتی که هم در تکنولوژی، هم در تعداد و هم در احتمالا کیفیت و تجربه در رده پایین تری قرار میگیرند به طور طبیعی. در اینجا ما از برگهای محدودی چون غافلگیری (هر چند محدود) و ابهام در عملکرد(حتی اگر در واقعیت خودمون ضعفها را بدونیم یا ندونیم) بهره بیشتری خواهیم برد در یک جنگ همیشه سایه بر سر تا هدف آرمانی ارسال سلاح(ریسک)-تست سلاح(زدودن غافلگیری)-یافتن مشکلات(اگر تاکتیکهای متنوع دشمن اجازه بده) و بعد تازه شروع به اصلاح زمانبر اون سلاح. فعلا همینکه ما در قدم اول (واقعا تجربه بیش از یک قرن غرب در تحقیق علمی-تست-تولید و به روز رسانی مدام انواع سلاح ها کجا (اون هم با اشتراک جمعی اطلاعات به صورت اختیاری و گاه اجباری با تمام جهان) و تجربه یک دهه ای ما (در حوزه پدافند اون هم تقریبا از صفر چه در علم و چه خود تولید سلاح) کجا؟ ) بتونیم بحث تولید و به روزرسانی سلاح ها را در حوزه خودشون به کیفیت قابل قبولی برسونیم مفیدتر هست. هر چند قطعا اگر امکانش بود در یک محیط امن و بدون دغدغه ( حمله به تجهیزات-یک جنگ احتمالی و انواع فشارها) مثل روسها، انواع تجهیزاتمون را تست کنیم عالی میشد. کاری که حالا شاید دوستان نپذیریند ولی به نظرم برخی بالستیکهای ما در ورژن های مونتاژی در یمن به هر حال استفاده ازشون درسهای مهمی برای ما داشت تا با ضعفها چه در حوزه خود سلاح و چه تاکتیکها آشنا بشیم و انشاء الله که رفع کنیم.
  6. alala
    فارس پ ن: برای همین مطالعه دیدگاه های بیشتر از اطراف مختلف جامعه سیاسی-امنیتی آمریکا میتونه شناخت دقیق تری به ما بده. در مورد آمریکا به قول مولن ما در این دوره بسیار پررنگ تر با «پس باید کاری که می‌خواهند انجام بدهید.» این افراد و گروه های پرقدرت در آمریکا طرف هستیم تا ترامپ و حکومتش.
  7. alala
    فارس پ ن: رفتارهای بولتن و پمپئو در مورد ایران قابل تحلیل بود و تحلیلی وجود داره تمام فشارها به کره شمالی و ونزوئلا و روسیه ( یکی در بعد روانی قضیه یعنی مذاکره خوب با ما(آمریکا) و یکی نفت و یکی هشدار به عدم حمایت سیاسی از ایران) ناشی از هدف نهایی در مورد ایران هست ولی برخی تناقضات وجود داره از جمله مانع تراشی پمپئو برای عدم توافق با کره شمالی ( برای ترامپ جزییات قطعا اهمیت نداشت و مشخص بود راضی به توافقی بود که پمپئو مانعش شده ). یک تفاوت دیدگاه هم به نظر ( در ابتدا البته چون ترامپ با فشار بیرونی دائم مجبور هست تصمیماتش را تعدیل کنه یا لغو در برخی حوزه ها) از ابتدا وجود داشت. ترامپ هدف نابودی ایران را نداره ولی تیم پمپئو-بولتن-نتانیاهو دقیقا این هدف را دنبال میکنند. نابودی به معنای شناخته شده سیاسیش البته.
  8. alala
    چند نکته. اگر اشتباه نکنم این دومین حمله از نوع خود به حلب هست. اولین بار طی یک سری حملات گسترده، حمله ای هم به حلب شده بود که یک سوله خالی که قبلا مقر تیپ زینبیون بود هدف قرار گرفته بود که به نظر با توجه به بقایا با بمبهای بالک دار کم قطر بود که خساراتش هم محدود به نظر میرسید. در این مورد با توجه به اینکه مدتهاست صهیونیستها عملیات هجومی به عمق و تا حدی عمق را هم حتی نداشتند ( به حما و لاذقیه و تی فور و ... ) و حملات اخیر عمدتا به مناطق جنوبی و اطراف دمشق بوده پس احتمالا این حمله مثل اکثر مواقع نه با بمبهای کم قطر و مهمات دورایستای با برد متوسط که با مهمات بردبلند (کروزهای برد بلند) انجام گرفته یا اینکه حمله از جایی صورت گرفته مثل مرزهای عراق. یعنی حرکت روی نوار مرزی اردن و عراق با پوشش پایگاه تنف و مناطق کردی شمال سوریه و حمله از اون سمت. اگر موشکها کروز و محدود بودند احتمالا پدافند اطراف حلب به اندازه برخی پایگاه های مهم مرکزی قدرتمند نبوده ( حالا یا به خاطر تصور امنیت بیشتر به خاطر عمق یا کم اهمیت بودن فعالیتها در این منطقه - به هر حال از ابتدا هم ادعاها در مورد حضور نظامی ما در حلب کمتر بوده حتی توسط دشمن و با توجه به موقعیت در خطرش از سمت غرب و جولانیها و شمال و مناطق تحت تسلط غرب به پیمانکاری کردها) به هر حال باید واقعیات را در نظر گرفت. فشارهای اقتصادی و اطلاعاتی و نظامی و هجمه های سیاسی و یارگیری با کشورهای مرتجع منطقه مثل سعودی و امارات و فشار اونها به مصر و اردن و فشارهای بی سابقه به داخل کشور در مقام مقایسه نیست حتی با درست نقطه مقابلش یعنی حمایت های همه جانبه سیاسی و اقتصادی و اطلاعاتی و نظامی و پوئن های متعدد داخلی و رانتهای سیاسی و اقتصادی و نظامی به صهیونیستها توسط تقریبا اکثر کشورها خصوصا آمریکایی ها. به هر حال دست ما بسیار بسیار بسته است در سوریه اگر همه چیز را هم کنار بزاریم فقط از لحاظ مالی هم حساب کنیم باز صد به یک عقب هستیم. باید دید در نهایت این شطرنج پرتنش در این مرحله و با گذر از مرحله های متعددش در این هفت سال به نفع کی تموم میشه. آیا سر و صدای مدام و عربده کشی و قدرت نمایی صهیونیستها منجر به تحقق هدف در تبدیل سوریه به یک منطقه امن از لحاظ بازدارندگی براشون میشه یا ما با تمام کمبودهای نابرابر با دشمن در یک بازی فرشبافانه! و آرام و پرحوصله، یک سوریه ی مثل لبنان خواهیم داشت ولو در ورژنی بسیار ابتدایی تر.
  9. alala
    به نظرم بخش بزرگی از داستان مقاومت در سوریه و حتی عراق زیر شانتاژ خبری برخی مغرضین با کمک رسانه های قدرتمند و جریان رسانه ای غربی و فارسی زبان خارجی و پروپاگاندای رسانه های اجتماعی فضای مجازی و حتی جریان خبری عربی و عبری در منطقه و تحریف صریح واقعیات دفن شد و شاید هیچوقت نتونه خودش را از زیر بار این همه تحریف و دروغ نجات بده. شبکه یک مستند بی واسطه ای نشون میداد در رابطه با کادر پزشکی و امدادی ایرانی در خطوط مقدم حلب و ریف حلب در مقطعی از جنگ. امکانات و تجهیزات تقریبا صفر. شرایط تقریبا باورنکردنی از حیث ایزولگی و غریب بودن نیروها. میشد حدس زد تقریبا هزینه ها برای اون شرایط وخیم و سیل انبوه مجروحین فاطمیون و ایرانی و عراقی شبیه به یک شوخی بود و حتی در مورد خون و کمبود شدیدش نیروهای کادر امدادی و پزشکان و نیروهای مقاومت در شرایطی که اوضاع کمی ارومتر بود و نیاز به فعالیت نداشتند خودشون خونهاشون را اهدا میکردند تا در شرایط اضطرار استفاده بشه. در این میان برخی پرسوناژها هم شاید فقط در چنین میدان هایی دیده بشند. متفاوت و جذاب و خودشون. مثل جراحی که در این مستند بود به اسم اگر اشتباه نکنم دکتر فرهمندی.
  10. alala
    هر چند برای ونزوئلا فاجعه بار هست ولی برای کشوری مثل ایران اینچنین رونمایی از راهکارهای ضد سرزمینی دشمنانش چه در سوریه (نحوه حنلات صهیونیستها و قبلتر مواجهه با تکفیریها و تهاجم ائتلاف به سوریه ) و چه عراق ( ارتباط گیری کنسولگریها) و چه یمن ( حملات چند جانبه و کمکهای اطلاعاتی به کشورهای درگیر) و چه ونزوئلا ( حملات سایبری-روانی-سرمایه گذاری بر روی یک فرد ) یک موهبت است که قطعا باید درس گرفت. در مورد پدافند غیرعامل واقعا گفتن و گله کردن دیگه معنا نداره. باید ددلاینهایی برای شرکتها و سازمانها و ... خصوصا دولتی گذاشت و تک به تک پیاده سازی راهکارهای متنوع پدافند غیرعامل را در تمام سطوح کنترل کرد. یک مورد در مورد روسیه، روسها مدتی است که برنامه جداسازی اینترنت جهانی را دنبال می کنند توسط شبکه ملی و در حقیقت عبور ترافیک از روترهای روسی است که شرایط را تا حدودی میتونه در مواقع بحرانی و ضدکشوری کمک کنه در کنترلش. ( در سناریوهای ابتکاری و انتهایی چون به هر حال کشوری مثل آمریکا به خاطر ماهیت زیرساختی که داره همیشه دست برتر را داره اگر در شرایطی قرار بگیره که بخواد اقدامی جدی کنه ) و جالبه یک سری تظاهرات در شهرهای مختلف روسیه ضد این حرکت برگزار شد. به نظر من ماهیت پوپولیستی و پروپاگاندایی که رسانه های غرب مردم کشورهایی چون روسیه و ایران را باهاش تحت تاثیر قرار میدند که دولتتون میخواد اینترنت را ازتون بگیره به واقع عملیات فریبی است برای انجام نگرفتن اقدامات تامینی در حوزه اینترنت جهانی. حالا که شمه هایی ازش را میبینیم ولی میشه اطمینان داشت در روز موعود آمریکا از بستری که در اختیار داره ( خارج از حوزه روانی که الان داره ازش استفاده میکنه و مثلا رسانه های ازادی چون توئیتر و اینستا کوچکترین صدای مخالف رویکرد سیاسیش در بعد موضوعات انتخاب دشه ( مقاومت و صهیونیسم ) را در نطفه خفه میکنه ) در حوزه فنی اینترنت ( قطع اینترنت - حملات سایبری متمرکز و ... استفاده خواهد کرد.
  11. alala
    مشرق به نقل از دفاع پرس
  12. alala
    سوری ها باید فکری به حال شمال حما و لاذقیه کنند، هر روز حملات بیشتری توسط تروریستها انجام میگیره. اگر قرار به عملیات در آینده نزدیک نیست، بهتره یک فکر اساسی برای خطوط دفاعی بشه. هر چند به نظر با توجه به اینکه عملیات در این منطقه قطعی است ولی تابعی از زمان و شرایط منطقه است بنابراین خطوط دفاعی بهتره تعمیق و یا فکری براشون بشه. در مورد اقدامات ما هم سوای اقدامات نظامی، هر چند باید منتظر تثبیت بیشتر شد قبل از هر گونه سرمایه گذاری تا ریسک کاهش پیدا کنه ولی قطعا بخشی از تحریمها هدفش ایجاد مانع در سرمایه گذاری ما در سوریه است. احتمالا روسها هم از این نظر راضی هستند از تحریم ها ( برای همین تحریمها و روابط کشورها تا این حد پیچیده است، هر عاملی به تقریبا بیشمار فاکتور مرتبط هست که پیش بینی یا برنامه ریزی حول تصمیمات را به شدت سخت میکنه ) ولی به هر حال در مواردی که ریسک کمتری وجود داره ( سرمایه گذاری کمتر و بهره سریعتر و بیشتر مثل همون معادن و کشاورزی و .. ) میتونه هم پوششی برای حضور نیروهای تجاری و کم کردن حساسیت ها باشه از یک بعد و هم تثبیت بیشتر اوضاع.
  13. alala
    سلام به نظرم این یک تاکتیک جناحی و سیاسی و بیشتر دولتی است تا حاکمیتی. اصولا پیگیری این دست اخبار در رسانه های خاص همسو و در مواقع خاص و بعد بازخوردهاش در روزنامه های مشترک و آشنایی به بهره برداریهای کلامی نشون میده بیشتر از اینکه از طرف حاکمیت و رسانه هاش تولید و منتشر بشه ( که اتفاقا برعکس معمولا در بیشتر اوقات سعی دارند با سخنان فرماندهان نشون بدند کشور اصلا در موقعیت جنگ نیست و شرایط دفاعی بسیار کاراماده و بعضا متهم به بزرگ نمایی هم میشند ) از طرف طیف خاصی از دولت منتشر میشه با اهداف بسیار روشن. فقط یک نمونه کدش اصرار دولتی مبنی بر نزدیک بودن جنگ و ایران در آستانهه حمله قرار داشتن در مقاطع مختلف هست در حالیکه حاکمیت همیشه رد کرده و میکنه این طرز نگاه را و معمولا اطمینان خاطر میده که هیچگاه در سالهای اخیر در استانه جنگ نبودیم و در اینده هم نخواهیم بود. مثالش هم همین سخنرانی اخیر گیلان.
  14. alala
    یک موردی که هست حالا نمیدونم چقدر صحیح هست و میشه در موردش بحث کرد با توجه به شرایطی که وجود داره و اصولا اجماعی که قدرتهای سابق هسته ای و جدیدترها دارند حتی؛ مبنی بر اینکه کشور دیگه ای اتمی نشه و الان کاملا بسترهای برخورد باهاش را تدارک دیدند (قطعنامه ها و فشارهای اقتصادی و تهدیدات فوری نظامی و مثلا شرایط مثل شرایط شلخته زمان هند و پاکستان نیست و کره شمالی هم که به علت سیستم حکومتی تا حد زیادی از تاثیرپذیری اجتماعی تحریمها مصون بود) و واکنش فوری نشون میدند ( چند روز پیش چین اعالم کرد هرگز هند و پاکستان را به عنوان کشورهای اتمی به رسمیت نمیشناسه (پاکستان به عنوان متحد نزدیکش هرچند به خاطر هند هست بیشتر این ژست)) به نظرم برای کشوری شبیه ما که در موعد مقرر حالا یا به علت تعلل، یا خیانت امثال منافقین و یا نبود زیرساختها و یا نبود انسجام در تصمیم داخلی نتونستیم به این سمت بریم، لااقل اجماع در مورد قرارگیری در آستانه اتمی شدن (سوخت ذخیره شده کافی، دانش قطعی ساخت کلاهک و غنی سازی صنعتی ...) هم حتی تا حدودی مفید هست و بازدارنده. ولی بمب اتمی که به کنار در همین مورد هم کلی کارشکنی وجود داره و این را هنوز عده زیادی به عنوان یک برگ برنده، اهرم فشار و ابزار چانه زنی به رسمیت نمیشناسند و تجویز میکنند حتی به سراغ موشکها و منطقه بریم. ( جالبه در منطقه گمان میکنند بهانه طرف حضور و ظهور و بروز سیاسی و مستشاری ما مثلا در عراق و سوریه است و واقعا گویا درک نمیکنند اصل مطلب طرف غربی حذف حزب الله به عنوان یکی از اصلی ترین مهره های بازدارنده ما در مقابل صهیونیستها در تهاجم نظامی به ایران هست. ) گویا مثلا آمریکا بخواد بدون هیچ امتیاز و تضمین قطعی(که امکانش قطعا نیست) تمام تسلیحات و سازمان پدافندی استقراریش در اروپا و نیروهاش را در محل مناقشات با روسها را جمع کنه و ببره. دوست خوب شما بعد از تمام صحنه های جاری این روزهای جهان واقعا گمان میکنید که کشورهایی شبیه آمریکا یا رژیم هایی چون اسراعیل در موعد آسیب دیدن یک بند انگشت کشورها و مناطق اشغالیشون رجوع میکنند به مکتوبات و دکترینهاشون؟ خوبه در چند سال اخیر رسما تهدیدهای پیش دستانه هسته ای را شاهد بودیم اون هم در برابر کشورهای غیرهسته ای چه برسه به دفاع در برابر یک تهاجم ولو از یک کشور غیر هسته ای. اصولا در زمان یک جنگ واقعی و احساس خطر برای منافع (بسته به نوع و کیفیتش) تمام قوانین و اصول جهانی هم با عذرخواهی کشک حساب میشه اعم از قراردادهای چند جانبه تا قوانین جاری و اصول اخلاقی چه برسه به دکترینها و ...
  15. alala
    یک روزنامه نگار غربی گزارش می دهد که ژنرال نیازی در شرق پاکستان تسلیم هندی ها شده است. پدرم از دست یحیی کاملا از کوره در می رود. شایعات را تکذیب کنید. این را پدرم با فریاد به مشاور نظامی یحیی می گوید چرا که هنوز امکان دسترسی به یحیی وجود ندارد، «چه طور می توانم بر سر یک توافق مناسب مذاکره کنم، اگر چیزی برای چانه زنی نداشته باشم.» خاطرات بی نظیر بوتو - درگیری هند و پاکستان-سازمان ملل
  16. alala
    این که در رزمایش اعلامی پیش رو در تنگه هرمز و تا مدار ده درجه اقیانوس هند قرار هست فاتح هم اولین حضور عملیاتی و شلیک به سطح را داشته باشه احتمالا تایید همین گونه استفاده از فاتح هست.
  17. alala
    در بعد رسانه ای زاویه دید خیلی مهمه و البته جزییات. در مورد مطلب روزنامه آمریکایی و اظهارات سردار تقریبا تناقضی وجود نداره. احتمالا منظور سردار این بوده که این خرابکاریها اخلالی در روند کار ایجاد نکرده ( خودشون هم جایی اشاره میکنند که در برهه ای خرابکاری های صنعتی در قطعات خریداری شده وجود داشت و کشف کردند ) و روزنامه آمریکایی هم به همین مطلب خرابکاریها که در صنعت هسته ای هم وجود داشت ( و یکبار گفتم در صنایع حتی غیرنظامی هم هیچ بعید نیست که انجام نداده باشند با توجه به رویکرد وحشی! و جنگلی! غرب در برابر دشمنانش) اشاره میکنه و البته شاید اینطور به مخاطب عرضه میکنه که ممکن هست خللی در روند کار ایجاد کرده باشه که سردار مورد اول را تایید و مورد دوم را رد میکنند. به هر حال باز هم این نکته را باید تاکید کرد که چقدر کار دانشمندان نظامی ایران سخت هست و در چند جبهه دارند بدون ادعا میجنگند. در بعد داخلیون ناآگاه و بعضا مغرض ضد صنایع نظامی، در بعد بودجه ها و دولت ها، در بعد رسانه ای دشمن علیهشون، در بعد پیچیدگیهای تکنولوژیکی و تحریم مطلق همکاری در این بخش، در بعد دسترسی به قطعات (خرید، همکاری، تهیه و ...) و دانش بین المللی، در بعد صنعت و پیشرفتهای صنعتی در سایر علوم و مواردی از این دست که نه تنها باید با تمام اینها مقابله کنند بلکه باید با خرابکاریهای نظامی، نرم و سخت و جاسوسی، ترور، خرابکاریهای صنعتی و سایبری هم مقابله کنند. باید ازشون از صممم قلب تشکر کرد.
  18. alala

    ستاد تحریریه (SET)

    alala پاسخ داد به remo تاپیک در ماهنامه میلیتاری

    سلام با تشکر از زحمات دوستان من هم در حوزه پدافند و موشکی و سایبر (اجتماعی و سیاسی) و تاریخ (عمومی و سیاسی و نه جنگ - اگر بنا تنها پرداختن به تاریخ جنگ هست دوستان متخصصی بسیار خوب داریم در این زمینه) علاقه به فعالیت هستم. هر چند من بیشتر از جنبه عمومی تا به حال مباحث را دنبال می کردم و در صورت نیاز در یک حوزه میشه وارد جزییات شد. حوزه بندی هم هر چند انجام شده ولی به نظرم حالا شاید دوستان در دل حوزه های دیگه این مطلب را دیدند ولی در مورد دیپلماسی عمومی و رسانه ای و بحث های عمومیشون هم میشه وارد شد اگر برخی حوزه ها را از مثلا صرفا جنگ گسترش داد دامنه محتواشون را.
  19. alala
    این جدل ظریف در کنفرانس مونیخ خوب بود. هم از نظر محتوا و هم پرداخت غیرمستقیم به دوگانگی غرب در فروش سلاح و تجهیزات پیشرفته به منطقه در حالیکه ادعای توقف برنامه موشکی ایران را داره. (اون نکته اساسی که در بحث ها بهش اشاره شد و گویا در گفتگوی دیگه ای در حاشیه همین کنفرانس عنوان شده بود طبق نوشتار رسانه ها در این گفتگو دیده نمیشد یعنی تاکید مستقیم روی بحث همانند سازی فروش جنگنده و توقف فعالیت های موشکی، هر چند از این گفتگو طرف غربی میتونه بگه من اینطور تفسیر کردم ولی اون دیگه نقل مستقیم از ظریف نیست بلکه تفسیر طرف غربی است که ظریف بعدها به راحتی میتونه عنوان کنه این تفسیر شماست و نه گفته من و من جایی نگفتم اگر سلاحی به ما فروخته بشه ما هم در مورد موشکی وارد مذاکره میشیم بلکه اینجا نقل مستقیمی داره مبنی بر اینکه "من مردم خودم را هیچوقت بی دفاع نمیکنم تا صدام دیگه ای در منطقه به جونشون بیفته") و حتی درست هست که مجری حرفه ای و احتمالا آماده شده با رویکرد ضد ایرانی (به نظر میرسید حتی عصبانی میشه از پاسخ های ظریف و بی قرار) با دخالت های مکرر در خلال بحث اجازه اوج گیری لحن ظریف را نمیده در پاسخ های منطقیش ولی ظریف با حرارت ادامه میده بحث را و اتفاقا پایان بندی بسیار خوبی هم داره جایی که اشاره میکنه به نقل قول ترامپ مبنی بر ارسال تجهیزات زیبای نظامی به منطقه و بعد که به نظر مردم یمن قطعا این تجهیزات هیچ زیبایی ندارند. از کار خوب باید دفاع کرد و از کاری که به نظر میرسه مناسب نیست انتقاد کرد. این مدل اشاره به واقعیت و دوگانگی موجود بدون اینکه آتویی به غرب بدیم یعنی هوشمندی و از وزیر امور خارجه هم چنین انتظاری میره.
  20. alala
    به هر حال قضاوت بر مبنای برخی عملکردها و گفتارها که نشان از ذهنیات افراد هست صورت میگیره و نه فرضیات مبتنی بر ذهنیت پنهان افراد. در مورد جناب ظریف بر اساس گذشته قضاوت میشه که ذهنیت دقیقی از اصول نظامی ندارند. حالا شاید نیت درستی در بیان سیاسی اهدافشون داشته باشند ولی نباید وارد حوزه نظامی بشند چون در این مورد حتی اون یک صدم درصد هم بوقوع بپیونده ما در موقعیت سختی گرفتار خواهیم شد با اینکه فرض مقابلش تنها یک سیگنال محاسبه میشه در نهایت اونطور که برداشت شده. در ضمن عنوان شد اگر بحث فرضیات و سیگنالها را که قابل اثبات و تایید نیستند مگر اینکه خود جناب ظریف عنوان کنه قصدشون این بوده و موقعیت هم فراهم بوده و بایستی چنین سیگنالی ارسال میشده را هم کنار بزاریم، در صورت گذشته این یکسال و اندی و لغو تحریم و خرید جنگنده از روسیه همین بهانه نخواهد بود که مثلا ما(اروپا) کارشکنی نکردیم در این خرید پس حالا شما هم موظفید طبق گفته خودتون بیایید پای میز مذاکره موشکی؟ به هر حال تحلیل من هم اینطور هست که اینکه در سطح مقامات عالی تا به حال به این ظلم اشاره نشده و این برابری سازی میان خرید تسلیحات و برنامه موشکی صورت نگرفته نه بی اطلاعی از این دوگانگی و ظلم به ما بوده، بلکه اطلاع از این امر بوده که ممکنه غرب سوء استفاده کنه از این موقعیت چون خرید تسلیحات (اگر منع قطعنامه نباشه اون هم همه میدونیم بهانه ای بیش نیست) برای یک کشور حق محسوب میشه ولی تقاضای توقف یک برنامه دفاعی از یک کشور به هیچ عنوان حق محسوب نمیشه برای اروپا. و همانند سازی این دو یک اشتباه استراتژیک هست به هر بهانه و حتی موقعیت سازی ای که میخواد باشه. در مورد موارد و نکته های دوستمون هم که موشک تهاجمی محسوب نمیشه و 300 جنگنده کلا موازنه را تغییر میده (بحث دشمن اصلی ما یعنی صهیونیستها را اشاره کرده بودم) و ما اگر جنگنده داشتیم در سوریه میتونستیم نقش روسیه را بازی کنیم ( در حالیکه لااقل بخش عمده نقش روسیه در سوریه نقش سیاسیش بود علاوه بر میدانیش و حق وتوش در سازمان ملل و تابلوی توقف ممنوعش در باربر ترکیه عضو ناتو از بعد سیاسی) هم به نظرم به اندازه کافی موارد روشن هستند. به هر حال این یک تحلیل شخصی است و مثل همیشه رعایت انصاف حکم میکنه که در این مورد هم بگم من در موقعیت ظریف و اطلاعات محفوظش نیستم و نمیدونم آیا اصلا مشورتی با نیروهای نظامی داشته یا خیر برای ورود به این حیطه و ... و این عبارات را با هوشمندی و از پیش تعیین شده گفته یا از روی احساسات لحظه ای و حاضرجوابی ( از اونجا که قطعا این حق برای همه ما در ذهنمون مرور میشه دائما و در ذهنمون این دوگانگی غرب را به چالش میکشیم) ولی به هر حال با توجه به رویکرد غرب و استاندادرهای همیشه دو گانش و سوء استفاده از قوانین طبیعی چه برسه به اظهارات دوپهلو و قابل سوء استفاده به نظر من تکیه بر روی این موضوع برای ما خطرآفرین هست در بحث سوء استفاده غرب.
  21. alala
    این بیان ظریف حتی به نظر ضربه به اهداف فرضی میان مدت خود دولت هم هست. اگر یکی از اهداف در ماندن در برجام رفع تحریم تسلیحاتی باشه، غرب میتونه با اتکا به همین موضع ظریف و فرضا فروش جنگنده توسط روسها به ما بعد مدت معین قطعنامه عنوان کنه که خب حالا که جنگنده دارید پس بیایید سر توقف موشکی صحبت کنیم. اصولا ظریف شاید در بعد سیاسی مواضع دفاعی ( و متاسفانهکمتر تهاجمی) خوبی داشته باشه ولی قبلا هم نشون داده که درک درستی از تحولات نظانی نداره و بهتر هست در این موارد حساس کمی با تامل بیان موضع کنه. شاید بارها خود ما این رویکردهای دوگانه را در میلیتاری بیان کردیم و بیانش هم براممون شیرین بوده چون یک حقیقت محض هست و البته ظلم بزرگ ولی از جانب وزیر امور خارجه اشتباه هست این ارائه. حالا در نظر بگیرید آتوی اروپا از این اظهار نظر را و این واقعیت که "فروش جنگنده" کجا در برابر گزینه ای که ظریف در برابر ادعای گستاخانه توقف فعالیت موشکی عنوان کرده و در حقیقت برابری ای که بوجود اورده و تسلیح و فروش و آموزش تسلیحات غرب طی چندین دهه به فرضا عربستان کجا. یعنی همین حالا هم چنین فرضی را متصور باشیم نسخه نظامی درستش این هست فرضا غرب به مدت 15 سال مثل عربستان نامحدود به ما سلاح و انواع سلاح را بفروشه، پشتیبانی کنه، آموزش بده و تامین کنه تا بعد 15 سال تازه ما برسیم به نقطه مذاکره در مورد یک توافق موشکی. (اگر فرضا قرار هست یک برابری ایجاد بشه)
  22. alala
    در مورد اظهارات ظریف نکته ای که وجود داره از مدتها پیش غلغلک استفاده از این "بیان حق" وجود داشت ولی در نظر بگیریم این استفاده از حق ایران مثل یک شمشیر دو لبه است. نظر شخصی من این بوده که هیچوقت از این بیان حق استفاده نکنیم چون ممکنه (با توجه به اینکه دشمنان ما در بعد پدافندی و در مورد صهیونیستها بعد مسافت هم اضافه میشه بسیار بسیار قدرتمند هستند چه پدافند زمین پایه و چه هواپایه و جنگ الکترونیک) فی المثل (اگر من بودم به جای اروپایی ها این کار را میکردم) توپ را به زمین ظریف پرتاب کنه و بگه اکی، من برای مثال 100 جنگنده به شما میفروشم پس حالا برنامه موشکی را تعطیل کنید. در نظر بگیرید این یعنی بعد آفندی ما تعطیل. اگر موشکی نباشه ما با توجه به دشمنانمون حتی با 300 جنگنده هم ریسک بسیار بسیار بسیار بزرگی برای حمله به سرزمین های اشغالی داریم از کریدور هوایی گرفته تا بحث سوخت رسانی و آواکسها و هدایت و بعد تازه پدافند دشمن و حمایت نظامی غربی ولو در حد مزاحمت، برای دفاع صرف از آسمان کشور هم که سوریه نشان داده وقتی متکی بر دفاع صرف باشه دکترین نظامی چه بلایی سر وضعیت دفاعی میاد اگر برگ تهاجمی در اختیار نداشته باشی. بنابراین من اظهارات ظریف را درک میکنم و کاملا هم حقیقت داره ولی عنوان کردنش اصلا و ابدا به نفع ما نیست، چه برسه تکرار و تاکید بر روش. حالا بحث های دیگه که کیفیت و کمیت فروش و پشتیبانی جنگنده غرب به ما چه طور باشه به کنار. پ ن: اشاره کردم، من اگر جای اروپا بودم با توجه به نوع کلمات به کار رفته توسط ظریف (فروش جنگنده و نه مثلا عادی سازی نامحدود معامله تسلیحاتی با تمام جهان تازه با شرط اینکه هر وقت خواستند متوقفش نکنند (مثل موضوع هسته ای توجه احتمالا برخی دوستان را جلب میکنم، حالا جدا از کیفیت درخواست توقف تولید موشک و کارخانه هاش که خدا میدونه چه میتونه باشه؛ اگر عنوان بشه که خب اگر جلوش را گرفتند ما هم ساخت موشک را دوباره شروع میکنیم ولی متوجه هستیم که تعطیلی یک فرانید تکنولوژیک در برابر یک امضا برای بازگشت تحریم یعنی چه فاجعه ای در بعد برگشت پذیری) ) همونجا میگفتم اکی، قبول. حتی ما سلاح های دیگه هم بهتون میفروشیم همین حالا بیاید پای معامله و امضاش کنید. فروش جنگنده در برابر توقف برنامه موشکی.
  23. alala

    تاپیک جامع مراسم رژه ارتشهای خارجی

    alala پاسخ داد به kingraptor تاپیک در اخبار نظامی

    به نظرم یک تاپیک مجتمع که هم اخبار درش قرار بگیره و هم احتمالا تحلیلهای حول هر رزمایش (از اونجا که پرتکرار هست رزمایشهاشون؛ کوتاه در مورد هر کدوم میشه نقطه نظراتی داشت) خوب هست. حالا امیدوارم قبلا تاپیک مشابهی وجود نداشته باشه.
  24. alala
    نکته اینجاست این کمکها در مقابل حجم نیازهای فعلی ونزوئلا شبیه یک شوخی بی مزه است. راضی شدن مردم ونزوئلا به این کمکهای مشکوک (که عقلانی نیست در وهله اول در مورد محموله ها و اقلام درون کانتینرها مطمئن بود) یعنی گذشتن از حق بسیار بسیار بزرگ تر اقتصادی که آمریکا این کشور و مردمانش را ازش محروم کرده و بر خلاف اینها صدقه هم نیست بلکه حق واضح خودشون و کشورشون هست. اینجا بحثی پیش میاد که گاهی در کشور ما هم بسیار داغ میشه. آیا دولتمردان در مواقع حساس/غیر طبیعی/خاص و ویژه به عنوان زمامدار حق دارند تصمیمی بگیرند که شاید در نظر عوام اشتباه هست و ظالمانه؟ با هزاران نمونه موجود. شرایط خاص در جنگها اعم از محاکمه های نظامی، ترتیبات خاص اقتصادی که به معنای محرومیت قشرهای مختلف از منافع کشور هست، رد دست و آغوش گشوده برخی طرف های دشمن؟ به قول نطانیاحو! اونکه در زلزله کرمانشاه دست یاری به سمت ایران دراز کرد (کمکهاش ممکن بود در وضع برخی خانواده ها تغییرات مثبت هم ایجاد میکرد) چرا ایران رد کرد؟ مگر مردم به اون اقلام نیاز نداشتند؟ در مقابل ما کمکهای خاص و عمدتا پزشکی امریکا را در زلزله بم قبول کردیم. منظورم اینه که شرایط همیشه مطلق نیست و فضاوت های یکسانی نمیشه داشت در موردشون ولی قطعا هر نیازی هم دلیل بر پاک کردن صورت مسئله نیست. نطانیاحو نمیتونه یکی از دلایل اصلی تحریمها و رنج ملت ایران باشه و در ضمن درخواست کنه ایران برای کاهش رنج چند خانوار در کرمانشاه کمکهاش را بپذیره. خلاصه بازی با افکار عمومی بله جواب میده، ولی در واقعیات تغییری ایجاد نمیکنه. (بحث در این مورد خاص)
  25. alala
    در این که زودتر عمل شد موافقم ولی چند تا نکته وجود داره: یکی اینکه تیم ترامپ و نه خودش (به نظر شخصی من) تقریبا بیشتر برنامه هاشون حول فشار به ایران هست. یعنی بیشتر تصمیمات خارجیشون از این دست (در مورد کره شمالی، ونزوئلا، عراق، سوریه (این یک مورد استثنا و در اصل موضوع حریف ترامپ نشدند که براش گویا وعده های انتخاباتیش مهم تر هستند تا تلاش تیم ضد ایرانیش، هر چند تیمش سعی کردند در این مورد هم تا میتونند جوانب ضد ایرانی را حفظ کنند. از جمله در پشتیبانی نتانیاهو در حملات بیشتر، حفظ نیروها در تنف و تحرکات در مرزهای عراق ) در راستای تکمیل فشارهای ضد ایرانیست و در اینجا هم میانداری بولتون در همین راستاست. اگر دقت کنیم ترامپ بعد ورود همه جانبه پنس و بولتون وارد ماجرای ونزوئلا شد. در این مورد هم شاید یکی از دلایل این عجله تکمیل زودتر پازل فشارها به ایران بوده که نیاز داشته این مرحله زودتر شروع بشه. دوم اینکه در مورد انتخابات در ونزوئلا به نظر هر چند همه ما هم تقریبا کار مادورو را شاید یکسره بدونیم(قدرت رسانه) ولی در مورد ونزوئلا هم بخش زیادی از طرفداران امثال مادورو قشری هست که هیچ ظهور و بروز مجازی و رسانه ای نداره. قشر ضعیفی که بعد چاوز مورد حمایتهای مالی نفتی قرار گرفت و از درامدهای خاصه نفت که قبلش در انحصار قشر مرفه حالا یک بخشی از طرفداران گوایدو بود برخوردار شد. اصولا هر چند شرایط اقتصادی شاید به شدت فشار بر مردم را زیاد کرده ولی هیچ آماری در دسترس نیست که اون قشر همیشه محروم اوضاعش (با تمام ابرتورم و ..) بدتر شده یا نهایتا شبیه گذشته شده. این بروز رسانه ای و خیابانی فریبی است که به نظرم هیچوقت نباید مرعوبش شد.