دوست عزیز ، مدل متعارف این هواپیمای مسافربری قرار هست از موتورهای توربوفن NK-44 با قدرت 4000 Kgs یا موتورهای "Of trent" ساخت شرکت رولز رویس استفاده کنه . شرکت آمریکایی در ساخت موتور NK-44 همکاری نداشته .

دوستان عزیز لطفا از مقایسه های سطحی و کلی بین جنگنده های نسل پنجمی موجود خودداری کنید ، جنگنده ی J-20 هنوز اطلاعات زیادی ازش منتشر نشده که بخوایم قضاوت کنیم . در بحث مقایسه بین T-50 و F-22 ، علی رغم احتمال دوستان که میفرمایند F-22 از تکنولوژی بالاتری استفاده میکنه باید عرض کنم که T-50 از تکنولوژی های جدیدی مثل کنترل بردار رانش 3 بعدی ، ثبات ایستایی آرام و پوشش ضد رادار نانو استفاده میکنه که در F-22 و F-35 استفاده نشده و طبق تحلیل ها ، T-50 رو در برخی زمینه ها ، از جمله مانورپذیری در سطح بالاتری نسبت به پرنده های غربی (مخصوصا F-22) قرار میده . مقایسه ی دقیقتر بین این تکنولوژی های این جنگنده و F-22 در تاپیک بنده (که جناب Last war هم لطف کردند لینکش رو قرار دادند) موجود هست .

[b]عضوی از خانواده ی کلاشینکوف که کمتر دیده شده : اسلحه ی تهاجمی AN-94[/b] [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/Izhmash_Nikonov_AN-94_GP-34.jpg/800px-Izhmash_Nikonov_AN-94_GP-34.jpg[/img] اسلحه ی AN-94 Abakan یک مدل پیشرفته از خانواده ی کلاشینکوف است که طراحی آن از اواخر دهه ی 80 میلادی آغاز شد و در سال 1993 به نمایش عمومی در آمد . AN-94 دارای تغییرات زیادی در طراحی نسبت به Ak-47 بوده و برخلاف پدر خود که با یک دستگاه پرس نیز قابل تولید هستند ، از تکنولوژی های مدرن (جوش لیزری ، مهرزنی فولادی،ریخته گری و...) در ساخت ان استفاده شده . این اسلحه از گلوله های استاندارد 5.45 میلیمتری روسیه (با سرعت 900 متر بر ثانیه) استفاده میکند و یک مکانیزم پیشرفته تر و پیشرفته تر برای تغذیه گلوله استفاده میکند . یک ویژگی اضافه شده به این اسلحه ، حالت شلیک دو تیر (Two round burst) است که در مدلهای قبلی کلاشینکوف وجود نداشت (AK-47 تنها دو حالت تک تیر و تمام اتوماتیک دارد) حالت دو تیر دقت AN-94 را تا حد زیادی افزایش داده ، بطوریکه سازندگان ادعا کرده اند دقت این اسلحه از M16A2 نیز بالاتر است (بنابر برخی منابع در حالت دو تیر ، این اسلحه تا فاصله ی 100 متری یک سوراخ ایجاد میکند ، یعنی هر دو گلوله به یک نقطه برخورد میکنند) . ضامن و انتخاب کننده ی حالت تیر این اسلحه دو کلید جدا از هم میباشند . نرخ آتش این اسلحه در حالت دو تیر 1800 گلوله در دقیقه و در حالت فول اتوماتیک ، 600 گلوله در دقیقه است ، برد مفید این اسلحه بین 650 تا 700 متر است . در حالت فول اتوماتیک ، با کشیدن ماشه ، این اسلحه ابتدا بصورت خودکار دو تیر اول را به حالت دو تیر و با دقت بالا شلیک کرده و تیرهای بعدی را بصورت مسلسلی و اتوماتیک شلیک میکند . مگسک آهنی این اسلحه از نوع قابل تنظیم است که برای اولین بار در سلاحهای روسی مشاهده میشود . دهانه ی لوله ی این تفنگ نیز از مکانیزم غیرمعمولی استفاده میکند که هم خود را بصورت اتوماتیک تمیز کرده و هم چشم تیرانداز را از نور شلیک مصون میدارد . یکی از ویژگی های منحصر به فرد دیگر این محصول ، امکان الحاق همزمان سرنیزه و نارنجک انداز (مدلهای GP-30 ، GP-25) به این اسلحه است که با نصب سرنیزه روی یک سطح افقی مسطح میسر شده است . گفته میشود کارخانه ی Izmash (کارخانه ی سازنده ی این اسلحه و خانواده ی کلاشینکوف) تنها دارنده ی تکنولوژی نصب همزمان سرنیزه و نارنجک انداز روی اسلحه است . ارتش آمریکا نیز تلاش هایی برای دستیابی به تکنولوژی مشابه را دارد . [img]http://www.military-today.com/firearms/an94_abakan_l9.jpg[/img] AN-94 دارای طراحی داخلی پیچیده تری نسبت به خانواده ی سلاحهای کلاشینکوف است که استفاده و نگهداری از آن را نسبتا سخت کرده ، در واقع این اسلحه برای استفاده ی عمومی ساخته نشده و در حال حاضر تنها نیروهای ویژه ی ارتش روسیه (Spetsnaz) و نیروهای ویژه ی وزارت کشور (MVD) از این اسلحه استفاده میکنند . [img]http://www.military-today.com/firearms/an94_abakan_l6.jpg[/img]

[quote]اسم عمليات گيره كاغذ رو شنيديد؟طي اين عمليات دانشمندان الماني را به امريكا و روسيه بردن و ازشون استفاده كردند.مثل وارنر فون براون كه پدر برنامه ي موشكي المان بود و خيلي هاي ديگه[/quote] عملیات گیره ی کاغذ (Paper clip) عملیات مختص آمریکا بود ، NKVD (سرویس امنیت شوروی در زمان استالین) سه عملیات برای انتقال تکنولوژی علمی و اثرات هنری آلمان به شوروی داشت که به عملیات هایOsoaviakhim ، russian alsos و Trphoy Brigades معروف شدند . البته همونطور که دوستان اشاره کردند ، آمریکایی ها در جمع آوری تکنولوژی آلمانها به نسبت بهتر از روسها عمل کردند ، دلیلش هم این بود که اکثر دانشمندان آلمانی خودشون برای اینکه به دست شوروی نیافتند به سمت غرب آلمان (که بعدا مناطق تحت اشغال فرانسه شد) فرار کردند . در مقابل ، اداره نهم NKVD عملیات Osoaviakhim رو شروع کرد که هدفش ربودن و جمع آوری دانشمندان و قطعات حساس آلمانی از مناطق ماورای منطقه ی تحت اشغال شوروی بود که تونستند موفقیت هایی کسب کنند . در جریان این عملیات ، از 10000 قطعه ی حساس شرکت Carl zeiss AG (شرکت تجهیزات اپتیکی و عکسبرداری) بیش از 9400 قطعه به شوروی انتقال داده شد و از 92 قطار برای انتقال دانشمندان و لوازمشان و قطعات حساس به خاک شوروی استفاده شد .

با تشکر بخاطر این مقاله توانایی و ظرفیت ترابری Mi-26 با هواپیمای ترابری C-130 قابل مقایسه است . تجهیزات بارگیری این هلیکوپتر هم در نوع خودش جالب هست . در قسمت بار این هلیکوپتر از دو بازوی الکتریکی روی ریل با توان بلند کردن 2.5 تن بار برای حمل محموله ها به داخل محفظه ی بار هلیکوپتر استفاده شده است . همچنین تمام قسمت بار هلیکوپتر مجهز به سیستمهای تلویزیون مدار بسته برای نظارت بر روند بارگیری است . ارابه ی فرود این هلیکوپتر دارای سیستم هیدرولیکی برای تنظیم طول است که به هلیکوپتر اجازه ی تطبیق با شرایط محل فرود را میدهد . نکته ی دیگر اینست که Mi-26 اولین هلیکوپتری است که به پروانه ی 6 پره مجهز شده است . پره های این پروانه از آلیاژ آلومینیوم و نوک این پره ها از تیتانیوم ساخته شده است . هلیکوپترهای Mi-26 در جریان سانحه ی نیروگاه چرنوبیل برای حمل مواد خنثی کننده رادیواکتیو و عملیات های امدادی تا خود محل نیروگاه چرنوبیل اعزام شدند . سیستم تهویه ی هوای NBC و لایه های ضد رادیواکتیو بدنه هلیکوپتر خدمه را در مقابل اثرات رادیواکتیو حفظ میکرد . [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/Chernobyl_reactor_clean-up_operation.JPEG/800px-Chernobyl_reactor_clean-up_operation.JPEG[/img] در سال 2002 و در جریان عملیات آناکوندا ، یک هلیکوپتر Mi-26 Halo غیرنظامی برای بازیابی دو هلیکوپتر شینوک هنگ 160ام وِیژه ی ارتش آمریکا در افغانستان مورد استفاده قرار گرفت . Mi-26 توانست یک هلیکوپتر شینوک (که تقریبا سالم بود) را به کابل و بعد از آن به پایگاه هوایی باگرام انتقال دهد . هلیکوپترهای Halo همچنین در زلزله ی 8 ریشتری سال 2008 چین توسط ارتش این کشور برای انتقال ادوات سنگین (تراکتور و ...) به مناطق زلزله زده استفاده شد .

در اوایل دهه ی 80 و ورود جهان به نقطه ی عطف رقابت تسلیحاتی غرب و شرق ، توان نظامی دو طرف با استفاده از هزاران کلاهک اتمی که قادر بود بارها حیات را روی کره ی زمین از بین ببرد ، روز به روز در حال افزایش بود . در این برهه ، کارشناسان نظامی در شوروی و آمریکا با مشاهده ی قدرت غیر قابل کنترل تسلیحات هسته ای ، دست به تولید سیستمها و ادوات پیشرفته برای تضمین بقای ارکان حکومت این کشورها ، حتی پس از یک جنگ اتمی تمام عیار بودند که از میان آنها میتوان به پناهگاه های مجهز و وسیع زیرزمینی و سیستم های کنترل خودکار تسلیحات اتمی اشاره کرد . هواپیماهای فرماندهی مخصوص ریاست جمهوری ، یکی از محصولات جالب و غیر متعارف این برهه ی حساس است که حتی امروزه نیز ، رنگ و بوی دوران پر تنش جنگ سرد را با خود دارند . هواپیمای IL-86VKP یکی از همین هواپیماهاست که در دوران جنگ سرد برای حفظ مقامات عالی مقام نظامی و سیاسی ، از جمله رهبر شوروی ، در مقابل انفجارهای اتمی و امکان نظارت و فرماندهی نیروهای مسلح حتی پس از جنگ اتمی ، طراحی و ساخته شد . امروزه نیز این هواپیما بصورت 24 ساعته در حالت آماده باش قرار دارد تا مقامات سیاسی ، و در راس آن رییس جمهور فدراسیون روسیه را از حملات اتمی حفظ کند . عبارت VKP مخفف Vozdushnyy Komahndnyi Punkt به معنای پست فرماندهی هوابرد است ، این هواپیما که در ناتو با کد Maxdome و در ارتش روسیه با کد Aimak شناخته میشود . گفته میشود اولین تست این هواپیماها در تابستان 1985 انجام شده و تولید آن از سال 1987 آغاز گردیده . از این هواپیما که بر پایه ی هواپیمای مسافربری IL-86 ساخته شده است ، 3 نمونه تولید شده که یک فروند برای رییس جمهور روسیه (با نام IL-86VKP) و 3 فروند دیگر با نام IL-80 برای مقامات نظامی ارتش روسیه ساخته شده است که با کدهای 'SSSR-86146', 'SSSR-86147'، 'SSSR-86148' ، 'SSSR-86149' شناخته میشوند . این هواپیما بطور ویژه برای مقابل با اثرات انفجار اتمی مقاوم گردیده ، بدنه هواپیما با مواد جاذب امواج الکترومغناطیسی ، حرارت و نور (Flash) تقویت شده است تا اثرات ناشی انفجار اتمی بر سیستمهای ناوبری و ارتباطی هواپیما تاثیر نگذارد ، برخی درها و تمام پنجره های این هواپیما (بجز پنجره ی کاکپیت) برای جلوگیری از ورود نور خیره کننده و امواج الکترومغناطیسی حذف شده اند و پنجره های طرفین کاکپیت هم با لایه های منحرف کننده امواج الکترومغناطیسی تقویت شده اند . این هواپیما همچنین از سیستم تهویه هوای مخصوص برای تصفیه هوای ورودی از گرد و غبار اتمی استفاده میکند . هواپیمای IL-80VKP مجهز گستره ی وسیعی از تجهیزات ارتباطی و ناوبری جهت ارتباط مقامات نظامی و سیاسی روسیه با نیروهای مسلح این کشور و بقیه مراکز حساس است . برجستگی بالای بدنه ی این هواپیما محل استقرار تجهیزات پیشرفته ارتباط ماهواره ای است که به رییس جمهور روسیه امکان ارتباط امن با نیروهای مسلح و مراکز سیاسی از طریق شبکه ماهواره های مخابراتی نظامی Molnyia و ماهواره های سری جدیدتر را میدهد . علاوه بر این ،IL-80VKP مجهز به انتن های ارتباطی رادیویی در بقیه قسمتهای هواپیماست . طبق گزارشات ، یکی از این آنتن ها که در دم هواپیما نصب شده ، برای ارتباط رادیویی در باند VLF (فرکانس 3 تا 30 کیلوهرتز) میباشد که احتمالا جهت ارتباط مستقیم رییس جمهور روسیه با زیردریایی های اتمی استراتژیک نصب گردیده است . این هواپیما دارای قابلیت سوختگیری هوایی بوده و دو پاد ژنراتور توربینی 9.5 متری برای تامین انرژی الکتریکی تجهیزات ناوبری و ارتباطی هواپیما در زیر بالها و کنار بدنه نصب شده اند . این پاد ها از یک ورودی هوا (Intake) در قسمت راست ، خروجی جت در قسمت انتهایی و چند ورودی هوایی جانبی در طرفین پاد استفاده میکند . در نوک این پاد ، یک نورافکن برای فرود نصب شده است . طبق اطلاعات موجود ، این هواپیماها در حال حاضر در لشگر هوابرد مخصوص 8ام نیروی هوایی روسیه در حال خدمت بوده و در فرودگاه نظامی Chkalovsky در 30 کیلومتری شمال شرقی مسکو مستقر هستند . این 4 هواپیما با کد های هواپیماهای مسافربری بین المللی RA-86147, RA-86148, and RA-86149. RA-86147 ثبت شده اند و با رنگ شرکت مسافربری هوایی Aeroflot رنگ آمیزی شده اند . منبع : http://www.globalsecurity.org/military/world/russia/il-87.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Ilyushin_Il-80 http://articles.janes.com/articles/Janes-Aircraft-Upgrades/Ilyushin-Il-86-VKP-Command-Post-Russian-Federation.html مترجم و گرد آورنده : Cheka

[quote]سلام این مثلا برای بعد از جنگه که یارو بره باهاش بالای اون منطقه دور پیروزی یا دور شکست رو بزنه ...[/quote] ببینید دوستان ، درسته که جنگ اتمی تمام عیار تقریبا 80 تا 90 درصد حیات و زیرساخت های بشری رو از بین میبرند ، اما خوبه بدونید که این کشورها (بخصوص شوروی و آمریکا) حتی برای بعد از یک جنگ اتمی تمام عیار هم استراتژی چیده اند ، تجهیز گسترده ی نیروهای زمینی (تانک ها ، نفربرها و ...) و سربازان به تجهیزات NBC که امکان عملیات در شرایط رادیواکتیو رو به این نیروها میدهد ، ساخت مراکز فرماندهی و پادگان های زیر زمینی (برای ادوات رزرو) در عمق زمین ، ایجاد ناوگانهای زیردریایی استراتژیک مجهز به موشکهای بالستیک اتمی که قابلیت ضربه ی دوم اتمی (Second strike capability) رو فراهم میکنه و دهها تدابیر دیگه نشون میده که رهبران این کشورها بمباران تمام عیار اتمی رو پایان جنگ نمیدونسته اند . برای فرماندهی و هماهنگی همین نیروهای "بعد از جنگ اتمی" است که این نوع هواپیماها توسعه یافته اند .

[quote]یعنی اول می ترکه بعد آتیش می گیره بعدش آتیش اکسیژن منطقه رو می بلعه و ایجاد خلا میکنه؟ خلا مطلق یا فقط منطقه ی بدون اکسیژن؟[/quote] برخلاف بمب های معمولی که فرآیند انفجار (ترکیب مواد منفجره با اکسیژن) بخاطر فشرده بودن مواد منفجره در بمب ، در یک منطقه ی خیلی کوچک اتفاق میافته . بمب های خلا (Thermobaric) برای وسعت دادن به منطقه ی انفجار ، از یک فرایند انفجار دو مرحله ای استفاده میکنند . در ابتدا یک انفجار کوچک ، مواد منفجره ی اصلی رو بصورت یک ابر در هوا پخش میکنه . این مواد مشتعل شونده (معمولا ترکیبات پودر شده ی آلومینیوم ، منیزیم و فلزات دیگه) که از قبل به دمای بالاتر از احتراق رسیده اند ،بصورت خود به خود یا با کمک یک انفجار کوچک دیگر بسرعت با اکسیژن اتمسفر ترکیب میشوند و یک ابر انفجاری با حجم بالا تولید میکنند . به علت گسترده بودن حجم انفجار در هوا و طبق آزمایشات انجام شده که به Unconfined vapor cloud explosions معروفند ، موج ناشی از این نوع انفجار بسیار قدرتمند تر از انفجارهای معمولی خواهد بود . همچنین به علت مصرف شدن گازهای اتمسفر (اکسیژن) در جریان مرحله ی اصلی انفجار ، یک خلا مقطعی در محل انفجار بوجود میاد . به همین دلیل ، این بمب ها به بمب خلا (Vacuum bomb) مشهور شده اند . (البته این خلا مقطعی خودش باعث افزایش تخریب میشود)

سلام دوستان اونطور که کارشناسان روسی میگن ، راداری که قراره در ترکیه نصب بشه رادار باند X از نوع AN/TPY-2 هست که یکی از عناصر سیستم دفاع موشکی THAAD به حساب میاد. این المان در حقیقت رادار Forward based یا رادار خط مقدم سیستم دفاع موشکی ناتو هست که همانند رادار Qabala که در آذربایجان مستقر هست ، وظیفه ی کشف زودهنگام موشکها و ردیابی مسیرشون در برد 1000 کیلومتری خودش رو داره . اما موردی که در این باره وجود داره اینه که این رادار اخطار زودهنگام احتمالا به تنهایی نمیتونه اطلاعات لازم برای رهگیری موشکها رو تامین کنه و برای رهگیری موشک بالستیک به اطلاعات رادارهای Aegis و رادار دریاپایه ی SBX-1 هم نیاز داره . این موضوع به این معنیه که راداری که الان در ترکیه و به عنوان المانی از سیستم دفاع موشکی ناتو نصب میشه برای رهگیری زودهنگام موشکهایی هست که از طرف ایران به سمت[b] اروپا و آمریکا [/b]شلیک میشه و بنظر نمیاد که هدف اصلی این رادار ، موشکهای شلیک شده از طرف ما به سمت رژیم صهیونیستی باشه . (البته این احتمال هم وجود داره که این رادار با سیستم ضد موشکی Arrow اسراییل لینک شه یا حتی سیستم THAAD در خاک اسراییل مستقر بشه) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/THAAD_infograph_.jpg[/img]

امروزه نقش هواپیماهای اخطار زودهنگام و کنترل هوایی (موسوم به AWACS) بعنوان مرکز فرماندهی و نظارت در عملیات های هوایی و علی الخصوص در عملیاتهای هوایی کشورهای عضو ناتو به واقعیتی انکار ناپذیر تبدیل شده ، به همین دلیل این کشورها با بکارگیری ناوگان عظیمی از آواکسهای پیشرفته و ناونشین ، سعی در تثبیت این نقش برای نیروی هوایی خود دارند . اما در طرف دیگر ، کشورهای مقابل ناتو با درک جایگاه مهم آواکسها به عنوان مغز متفکر عملیاتهای هوایی و قلب دکترین تهاجم هوابرد ناتو ، دست به تولید سامانه های اخلال سنگین برای از بین بردن توان عملیاتی این هواپیماها کرده اند . در راس این کشورها ، شوروی و فدراسیون روسیه با تجربه ی فراوان در زمینه سامانه های اخلالگر ، دست به طراحی سامانه ی اخلالگر سنگین PELENA-1 با هدف زمین گیر کردن آواکس های E-3 Sentry ایالات متحده کرد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/pelena1.jpg[/img] این سامانه ی اخلالگر به طور ویژه برای حفاظت ادوات زمینی با سطح مقطع راداری 15 مترمربع در مقابل رادارهای نظارت و کشف دوربرد AN/APY-1/-2 شرکت وستینگ هاوس که روی آواکس E-3 نصب شده ، طراحی و ساخته شده است . این اخلالگر پس از کشف هدف ، بطور اتوماتیک با انتشار امواج الکترومغناطیس اخلالی با فرکانس متغیر (Fast frequency Hopping mode) روی فرکانس باند حامل رادار AN/APY-1/2 دارای پوشش زاویه ای 90 درجه (از 45- تا 45+ درجه) برای اخلال و پوشش زاویه ای اسکن (برای هدف) 120 درجه ای میباشد . این سامانه توانایی کشف هدف رادار E-3 را تا برد 250 کیلومتر مختل میکند و برد موثر اخلال 80 کیلومتری دارد ، یعنی از فاصله بیش از 80 کیلومتر قابل آشکارسازی نمیباشد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/450px-Unknown_radar-8__Technical_museum_Togliatti.JPG[/img] لازم به ذکر است که ضریب اطمینان اخلال این سامانه 80% بوده و علی رغم انتشار امواج پر قدرت مغناطیسی ، احتمال هدف قرار داده شدن این اخلالگر با موشکهای ضد تشعشع ( به دلیل احتمال اشباع رسیور راداری موشکها) کمتر از 20% میباشد . بغیر از آنتن اصلی اخلال P-01 ، سیستم PELENA-1 یک منبع تغذیه با کد P-02 (برای تامین انرژی 80 کیلوواتی آنتن اخلالگر) و تریلر کنترل سامانه با کد P-03 را نیز شامل میشود . این سیستم قابلیت عملیات در دمای منفی 50 تا مثبت 40 درجه و تا رطوبت 25% را داراست . [b]لازم به ذکر است که طبق اخبار موثق ، سیستم اخلال سنگین PELENA-1 در حال حاضر در خدمت قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیا میباشد که در رزمایش مدافعان ولایت-2 در آذر سال 88 ، برای اولین بار بطور رسمی ، رسانه ای شد .[/b] منبع : http://www.google.com/search?hl=en&q=PELENA-1%20jammer&gs_sm=e&gs_upl=34563l39976l0l40233l17l14l0l0l0l0l628l4292l3-1.2.5l8l0&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.&biw=1366&bih=599&wrapid=tlif131490284216010&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=iw http://articles.janes.com/articles/Janes-Radar-and-Electronic-Warfare-Systems/PELENA-1-radar-jammer-Russian-Federation.html http://warfare.ru/?linkid=2441&catid=251 http://alef.ir/1388/content/view/67108/ گردآورنده و مترجم : Cheka

[quote]دستت درد نکن خیلی جالب بود فقط یه سوالی اگه حمله اتمی شد که دیگه رئیس جمهور فرصت سوار شدن و ... پیدا نمیکنه از لحظه شلیک موشک های اتمی تا رسیدنش به نفطه هدف 20 دقیقه هم طول نمیکشه[/quote] سلام حملات اتمی استراتژیک معمولا توسط موشکهای قاره پیما (ICBM) انجام میشه که حداقل زمان رسیدنشون از آمریکا به روسیه 30 دقیقه است . همونطوری که در مقاله هم گفته شده ، فاصله ی پایگاه هوایی تا مسکو فقط 30 کیلومتر هست .

[quote name="hadi222"][quote name="cheka"][quote name="hadi222"][quote name="cheka"][quote name="hadi222"][quote name="worior"][quote]یه سوال دیگه هم داشتم این 8000 تاکتیک استفاده از جنگ الکترونیک که توی تاپیک سوخو 34 ذکر شده به چه صورته؟ یعنی مثلا 30 40 تاشو دارین که به ما بگین چجوریه؟ اخه 8000 تا خیلیه! یک جور بلوف به نظر میاد مگه چه کارایی در جنگ الکترونیک میشه کرد؟![/quote] دوست عزیز ، البته بقول شما این عدد میتونه یک بلوف باشه ، اما علم جنگ الکترونیک علم بسیار وسیعی است و بخش عمده ی این این مسایل بخاطر اهمییت بالا و مسایل امنیتی برای عموم آشکار نیستند و تعداد بسیار معدودی از این تاکتیکهای جنگ الکترونیک هستند که عمومی شده اند . در کل ، تکنیک های جنگ الکترونیک و ECM در دو بخش اختلال (Noise) و فریب (Deception) سامانه ها طبق بندی میشوند که هر کدام شامل تکنیکهای زیادی میشوند . با استفاده از دو یا چند پاد جنگ الکترونیک به صورت هماهنگ ، گستره ی زیادی تاکتیکها (عملیاتهای جنگ الکترونیک جمعی) به موارد قبلی اضافه میشود . به همین صورت ، در صورت هماهنگ شدن چند جنگنده ی مجهز به تجهیزات جنگ الکترونیک بصورت دسته ای ، تاکتیکهای بیشتری برای فریب سامانه ها قابل استفاده میشوند .

[quote name="hadi222"][quote name="cheka"][quote name="hadi222"][quote name="worior"][quote]سلام ممنون که پیگیری کردین 2 تا سوال: اولا انتن اسکنر جنگنده امکان اسکن در تمام باند ها و فرکانس ها رو باید داشته باشه؟ دوما اطلاعات امواج ارسالی باید از قبل به جنگنده وارد بشن یا در حالی که موشک در حال نزدیک شدن هست این پاد ها خودشون متوجه باد و فرکانس ارسال میشن؟ نکته بعدی هم اینکه این سیستم روی رادار های زمینی یا جنگنده ها هم عمل می کنه؟ یا نه؟[/quote] سلام البته نه در تمام باندها و فرکانسها (چون اصولا از همه ی باندها برای سرهای جستجوگر راداری استفاده نمیشود) اما اخلالگرهای راداری اصولا باید بتونند در گستره ی وسیعی از باندهای رادیویی هم برای تهدیدات اسکن کنند و هم توانایی اخلال داشته باشند . برای مثال ، پاد جنگ الکترونیک SPS-171 (که روی خانواده ی فلانکر نصب شده) قابلیت پوشش اکثر باندهای رادیویی فرکانس متوسط و بالا رو داره . (به نقل از Janes) در مورد نحوه ی کشف تهدید و واکنش جمرها ، پاد خودش بصورت خودکار از طریق گیرنده هاش مراقبت و به اصطلاح شنود (Listening) برای تهدیدات راداری (مثل قفل راداری یا پرتاب موشک) در باندهای مختلف رو انجام میده . در صورت کشف تهدید ، باند عملیاتی و بقیه مشخصات سیستم مهاجم (پدافند هوایی یا سر جستجوگر موشک) شناسایی شده و به خلبان اخطار داده میشود ، اما احتمالا نحوه ی واکنش و انتخاب تاکتیک جمینگ توسط خود خلبان انجام میشود و پاد بصورت خودکار واکنشی نشان نمیدهد. البته در این موارد ، هر پاد جنگ الکترونیک برای خودش شیوه ی خاصی داره ، اما پاد جنگ الکترونیک SPS-171 Sorbtsiya از یک ساختار دو بخشی از فرستنده ها و گیرنده های رادیویی استفاده میکند . این ساختار به پاد اجازه میده از یک بخش اقدام به شنود و مراقبت برای تهدیدهای راداری و همزمان از بخش دیگر برای اعمال جمینگ استفاده کند. در مورد تاثیر این پاد ها روی رادارهای زمینی و جنگنده ها هم باید عرض کنم از اونجاییکه پاد SPS-171 یک اخلالگر راداری دفاعی است ، هر سیستمی (سیستمهای پدافند زمینی یا جنگنده ها و یا ...) که از رادار و باندهای رادیویی برای کشف هدف (Detection) و ناوبری (Guidance) استفاده میکنند ، در معرض اخلال این سیستم قرار دارند ، البته تاکتیک جمینگ Cross eye تنها برای فریب موشکهای هدایت راداری فعال استفاده میشود . لینک بررسی دقیق تاکتیک Cross Eye و تاثیر آن روی سرجستجوگر راداری موشک : http://tti-ecm.com/uploads/resources_technical/cross%20eye%20effectiveness%20paper.pdf

Lich عزیز در مورد زرادخانه های هسته ای دو طرف ، بنده فقط به یک حرف خود شما در همین پست اخیرتون اشاره میکنم [i]"لغو پروژه مدرنیزاسیون کلاهک های هسته ای آمریکا بیشتر به دلیل صرفه جویی بود دلیلی بر عدم توانایی یا نداشتن تکنولوژی توسط آمریکا نیست!" [/i] . فارغ از اینکه لغو این طرح در ابتدا توسط کنگره ی آمریکا کلید خورد ، حرف شما تقریبا تاکید روی همون مساله ای هست که در ابتدای بحث هم داشتیم ، قدرت نظامی ارتباط تنگاتنگی با قدرت اقتصادی داره ، لازمه ذکر کنم در همین سال 2008 که آمریکا این پروژه مدرنیزاسیون زرداخانه ی اتمیش رو لغو کرد ، روسیه پروژه ی ارتقای همه جانبه ی توان اتمیش رو آغاز کرد (هم بمب افکنها ، هم موشکهای قاره پیمای زمینی و دریایی)که تا امروز هم ادامه داشته . شما چندین بار روی این نکته تاکید داشتید که روسها تکنولوژی و علم دارند و مشکلشون تنها پول هست . اما ظاهرا الان داریم به این نتیجه میرسیم که مشکلات اقتصادی بیشتر از اونکه روی زرادخانه ی روسیه تاثیر بذارند روی پروژه های توان هسته ای آمریکا تاثیر گذاشته اند! در مورد سیستم پاسخ متقابل آمریکا باید این نکته رو عرض کنم که روسیه/شوروی خیلی وقت هست که پروژه های مشابه (و شاید حتی برتر از) NORAD برای اعمال پاسخ متقابل به حمله ی اتمی رو توسعه داده اند که از جمله ی اون میشه به سیستم اخطار سریع و پدافند بالستیک A-135 و سیستم کنترل خودکار تسلیحات اتمی موسوم به Dead Hand اشاره کرد . در بحث تقسیم توان هسته ای در نیروهای مختلف هم مشخص هست که الان تقریبا تمام کشورها (از آمریکا و روسیه بگیرید تا فرانسه و انگلیس و ...) توان حمله ی اتمی دوم (Second Strike Capability) و در واقع توان بازدارندگی اتمیشون رو به زیردریایی های اتمی انتقال داده اند که تقریبا غیرقابل شناسایی هستند ، این یک استراتژی مختص آمریکا نیست ! در مورد تکنولوژی فضایی ، موضوع این نبود که ناسا اگر میخواست میتونست شاتلها رو تا زمان تولید نسل بعدی سفینه ها حفظ کنه تا وابسته به روسیه نشه ، ناسا حتی در زمانی که شاتل هم هنوز استفاده میشد باز از سفینه های روسی (به علت هزینه ی کمتر ، و البته امنیت بیشتر) استفاده میکرد و قطع روابط فضایی بین آمریکا و روسیه اگر ناسا رو فلج نمیکرد حداقل هزینه های سنگینی رو به این سازمان تحمیل میکرد ، روسها هم با دونستن همین موضوع ، در سال 2008 تهدید به قطع روابط نظامی کردند . در زمینه موشکهای اس-300 ، بنده هم از فشار همه جانبه ی غرب برای اینکه به ما کوچکترین تجهیزاتی هم نرسه مطلعم . اما بیاید یک بار مرور کنیم ، از زمان لغو یک طرفه ی قرارداد گور-چرنومردین توسط دولت پوتین ، فشار آمریکایی ها برای تحویل ندادن اس-300 با کدامیک از دیگر پروژه ها قابل مقایسه بود ؟ حتی به پیشرفتهای موشکی و دریایی ما هم به این اندازه گیر ندادند ! دلیلش هم واضحه ، چون اس-300 بطور موثری اصل توان نظامی غربی ، یعنی نیروی هوایی رو هدف قرار میده ، ما هر چقدر هم موشک بسازیم اگر نتونیم ازشون پدافند موثر کنیم سرنوشتی بهتر از اسکاد های عراقی که زیر پلها یا روی زمین هدف قرار میگرفتند نخواهد داشت . این چیزیه که آمریکایی ها بخوبی ازش مطلعند . در مورد نیروی هوایی و علی الخصوص جنگنده های نسل بعد ، اول از همه پیشنهاد میکنم مقاله ی ترجمه ی بنده در مورد T-50 در همین سایت رو مطالعه کنید . F-35 به هیچ عنوان رقیبی در سطح T-50 نخواهد بود و آمدن یا نیامدنش فرق چندانی نخواهد داشت و F-22 هم تنها در صورت یک ارتقای سنگین توانایی مقابله با T-50 را دارد (ارتقایی که حداقل الان اثری ازش در ارتش آمریکا به چشم نمیخوره) در اشاراتی که به بحث جنگ جهانی دوم شد بنده چند نکته رو ذکر میکنم ، بخش اعظم تلفات زیاد شوروی در جنگ جهانی دوم بخاطر مشکلات فرعی ناشی از جنگ (گرسنگی ، سرما و ...) و البته فرمان هیتلر مبنی بر قتل عام تمام مردم روسیه ، از جمله غیرنظامیان بود و فکر نکنم این مسایل به ارزیابی ما از توان نظامی طرفین مربوط بشه . در بحث موفقیت اولیه آلمانها (عملیات بارباروسا) در عقب راندن ارتش روسیه ، باید عرض کنم که این موضوع دلایل دیگری مثل پراکندگی ارتش شوروی در غرب و شرق ، استفاده از تاکتیک های غافلگیری ، عدم استفاده انبوه از تانکهای جدید T-34 بود و ربط چندانی به عملکرد تی-34 نداشت . بطوریکه در اواسط جنگ و با تولید انبوه تی-34 ها و برقراری توازن کمیتی ، ضعف تانکهای آلمانی در مقابل تی-34 کاملا مشهود بود .

ببخشید تو این مدت نبودنم مثل اینکه یک بحث اول تاپیک اتفاق افتاد در مورد نحوه ی فریب موشکهای هدایت راداری فعال توسط فلانکرها ، فریب موشکهای هدایت راداری فعال توسط ارسال هماهنگ امواج توسط دو پاد نصب شده در نوک بالهای خانواده ی سوخو (از جمله فلانکر) انجام میشه که به تکنیک Cross Eye معروف هست . در تاپیک تجهیزات الکترونیکی سوخو-34 تا حدی این تکنیک رو معرفی کردم . http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=16013 بررسی دقیق این تکنیک و اثر اون در فریب سرجستجوگر موشکهای هدایت راداری فعال (از جمله آمرام) در مقاله ی زیر موجود هست . http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=posting&mode=quote&p=194140 محمد89 عزیز ، تا زمانی که آواکس E-3 آواکس سازمانی نیروی هوایی آمریکاست و از رادار AN/APY-1/2 استفاده میکنه ، این سیستم کارایی خواهد داشت .

[quote][quote]الكترواپتيك با IMAGE PROCESSING تقريبا همون شليك كن فراموش كن ميشه كه تكنولوژي آسوني نيست و يه كن داشتنش توسط ايران شك برانگيزه!!! ما كه هنوز از موشك هاي هدايت سيمي ضد تانك استفاده مي كنيم يه كم باورش سخته كه نوع ضد كشتيش اينجوري باشه. [/quote]برخي عزيزان غايب توي سايت و از خود من هم اگر خواستي بگو تا كل مباحث ايميج پروسسينگ رو واست توضيح بدم .. تا هر سطح پيشرفته اي كه بخواي!.. ضمن اينكه دليل استفاده از موشك هاي سيمي اخلال ناپذيريشون هست .نه عقب ماندگي تكنولوژي ! و اگرنه موشك هاي جديدي مثل اسپايك هم هدايت سيمي دارند . بشين از اول اين سايت رو مطالعه كن تا كمي سوادت بياد بالا و تا اون موقع سعي كن حرفهات سوالي بپرسي و مطمين نباشي ...[/quote] جناب Warrior کاملا درست میفرمایند ، Image processing چیز پیچیده ای نیست و همین الان ما تو دانشگاه داریم باهاش پروژه کار میکنیم ! برای هدایت دقیق یک موشک (البته در فاز ترمینال و پایانی) کافیه یک الگوریتم خوب برای تشخیص هدف از اطرافش (تفاوت Contrast یا ...) نوشته بشه

[quote]دوست عزیز cheka [quote]بهترین نیروی هوایی جهان برنده میشه یا بهترین پدافند هوایی جهان[/quote] در مورد نیرو هوایی هیچ شکی نیست که آمریکا بهترین ولی در مورد پدافند روسیه بیشتر به ه ادعا شبیه است (مانند اکثر تسلیحات روسیه ادعای زیادتر کارایی کمتر) پاترویوت جنگ دیده تر و مرتب در حال به روز رسانی است و با توجه به اختلاف زیاد فناوری کامپیوتری آمریکا با یک کشور جهان دومی مثل روسیه همین مزیت نسبی روسیه نسبت خودش هم می تونه در آینده از دست بره در مورد استراتژِی موج انسانی و تانک ........... هم این فقط در مورد جنگ جهانی صادق نیست و در جنگ کره و افغانستان و.... و کلیه ارتش هایی که از شیوه شرقی استفاده می کنن صادق هست و دیگه همه اینو می دونن در این که T34 تانک خوبی بوده شکی نیست ولی تانکی که به عقیده خیلی ها بهترین تانک و کامل ترین بوده تایگر آلمانی است که نسبت به T34 بسیار مشهور تر و تزسناک تر جلوه می کنه برنامه های فضایی روسیه هم دیگه اصلا نارسایی هاش تابلو شده آرین فرانسوی ها رو ببینید پشت سر هم داره ماهواره می فرسته فضا با کیفیت و امنیت واقعا بالا نابودی 6 ماهواره در 3 ماه اصلا توجیه نداره در چند سایت خارجی خوندم که خود روس ها هم گفتن لزوم بازنگری در برنامه های فضایی احساس میشه الان روس ها موشک خوذشون رو آوردن در گویان فرانسه تا اون ها بهسازی هایی اعمال کنن بر موشک روسی و چند پرتاب از گویان انجام بشه با موشک روسی[/quote] ببینید جناب Waffen SS ادعا و تبلیغات و بزرگنمایی همیشه وجود داشته ، همین آمریکا هم اینهمه ادعا داره در مورد نیروی هوایی ، اما من و شما باید فارغ از این مسایل با بررسی علمی برتری یک طرف رو متوجه بشیم ، در مورد سابقه ی جنگی پاتریوت فرمودید ، بله سابقه ی جنگی پاتریوت بیشتره اما چه سابقه ای !؟! نرخ موفقیت 40% (تازه به قول خود شرکت سازنده) سیستم پاتریوت مستقر شده در اسراییل در مقابل اسکادهای عراقی سابقه ی خوبی به حساب میاد ؟! واقعیت اینه که پاتریوت در جنگهای خلیج در مقابل اسکادهای عراق عملکرد خوبی نداشت و همین موضوع باعث شد پروژه نسخه ی جدید پاتریوت (PAC-3) با شدت و سرعت بیشتری انجام بشه . اما در طرف دیگر ماجرا ما اس-300 رو داریم ، درسته که اس-300 هنوز در یک جنگ واقعی استفاده نشده تا ما عملکردش رو ببینیم . اما خود ناتو و آمریکا که از توانایی های این سیستم باخبرند ! بنظر شما اگر سیستم اس-300 کارایی نداشت چرا آمریکا و اسراییل انقدر به روسیه فشار آوردند که این سیستم رو به ایران تحویل ندهد . در مورد بروزرسانی سامانه ها فرمودید ، من از شما میپرسم شما میدانید در کل چند ارتقا و بروزرسانی روی سامانه S-300P (سامانه ی اولیه S-300) انجام شده ؟ جهت اطلاع شما عرض میکنم که از سال 1978 (زمان عملیاتی شدن اولین ورژن پدافند اس-300) تا امروز. 4 ارتقا تحت عنوان های S-300V ، S-300PMU-1 ، S-300PMU-2 ، S-300VM روی این سامانه انجام شده است . چند هفته پیش هم که اصلا تولید S-300 بکلی متوقف شد و سیستم S-400 به عنوان جدیدترین سامانه روسیه در حال تولید هست که دارای عملکرد بالاتر نسبت به آخرین مدل پاتریوت (PAC-3) میباشد . در بحث تانک T-34 ، امیدوارم جسارت نباشه اما تانک رو با فاکتورهای مهمتری مثل قدرت آتش ، تحرک و زره ارزیابی میکنند نه مشهوری و ترسناکی ! در ثانی تانک Tiger یک تانک کلاس سنگین هست و مقایسه ی این تانک با T-34 از نظر علمی صحیح نیست . به دلیل استفاده از تکنولوژی های جدید ، تانک T-34 در جنگ جهانی دوم در کلاس خودش (کلاس متوسط) بدون شک برترین تانک بود و این چیزیه که عالیترین فرماندهان آلمان نازی هم بهش اذعان داشتند . توجه داشته باشید تانکهای کلاس متوسط ستون فقرات و نیروی اصلی قوای زرهی هستند. در زمینه تکنولوژی فضایی هم همونطور که عرض شد ، سانحه جز جدایی ناپذیر تکنولوژی (خصوصا از نوع فضاییش) هست . علاوه بر این تکنولوژی های بسیار مهمتر و با اهمییت تر از حمل محموله به فضا مثل تکنولوژی ایستگاه های فضایی ، تلسکوپهای فضایی ، سفینه های اکتشافی و... وجود داره که تجربه و علم کشورهای غربی (خصوصا اروپا) در مقابل روسها قابل مقایسه نیست .

بله همونطور که اشاره شد موشکهای جدید AGM-88E از یک نوع حافظه استفاده میکنند که با انتشار امواج توسط رادار زمینی ، موقعیت اون رادار رو ذخیره میکنند . خب در این مورد فکر کنم مواردی که دوستان به عنوان راه حل مطرح کردند قابل ملاحظه است . استفاده از اخلالگرهای GPS ، رادارهای متحرک (البته رادارهای برد بلند معمولا ثابت یا نیمه متحرک هستند ، اما راه حل خوبی است) و استفاده از امواج و آنتن های ایضایی که بنده هم پیش از این ذکر کردم ، کافیه با فاصله زمانی کوتاهی قبل از اینکه رادار اصلی روشن شه ، آنتن های حفاظتی ایضایی شروع به انتشار امواج کنند ، در این حالت این موقعیت رادارهای ایضایی هست که در حافظه ی موشک ذخیره میشه و موشک به سمت اونها میره .

دوست عزیز ، جناب Lich دلیلی که شما برای ابراز علاقه ی آمریکا به پیمان کاهش تسلیحات هسته ای (استارت و ...) آوردید در حقیقت علت علاقه مندی طرف روسی به این قرارداد هم هست ، روسها هم مثل آمریکا فکر یک زرادخانه ی جمع و جور و کم هزینه (از جهت نگهداری) و در عین حال قدرتمند و تضمین کننده بازدارندگی هسته ای رو دارند . منظورم اینه که اگر روسیه هم میاد این قرارداد رو امضا میکنه حتما اونها هم نقشه هایی برای تولید کلاهکهای قدرتمند تر و در تعداد کمتر رو دارند ، نمونه اش همین بمب خلا FOAB که در سال 2007 رونمایی شد . در اون زمان روسها اعلام کردند این بمب (که قویترین بمب غیر اتمی دنیاست) جایگزین کلاهک های هسته ای تاکتیکی ارتش روسیه خواهد شد . اما خب از آمریکا صدای زیادی از مدرنیزاسیون زرادخانه ی هسته ای (چه کلاهک ها و چه حامل های این تسلیحات هسته ای) بگوش نمیرسه ، بطوریکه اگر در لینک مربوط به اظهارات رابرت گیتس و لینک سایت nti.org دقت کرده باشید ، آمریکا از سال 2004 برنامه ای بنام Reliable Replacement Warhead برای جایگزین کردن کلاهک های هسته ای فعلی با یک کلاهک جدید با "اطمینان پذیری و امنیت بالاتر" (حرفی از قدرت بالاتر کلاهک به میان نیامده بود) داشت ، اما در سال 2008 این طرح لغو شد و بجاش ،قرار شد کلاهکهای W78 با W87 تعویض شن. در مورد بازدارندگی اتمی ، درسته که تاکید کلی آمریکا بر استفاده از بمب افکنها و توان هوایی است ، اما توجه داشته باشید که در حال حاضر ، بیشتر کلاهک های اتمی عملیاتی آمریکا روی پلتفرم های زمینی و دریایی هستند . طبق گزارش همین وبسایت Armscontrol ، در سال 2010 ، از 1.968 کلاهک اتمی عملیاتی آمریکا ، 500 کلاهک روی موشکهای Minuteman III ، حدود 1152 کلاهک روی زیردریایی های اتمی و تنها 316 کلاهک روی بمب افکنها نصب شده اند ، یعنی تنها 15% کلاهک های آمریکا روی بمب افکنها هستند . این موضوع در برنامه ی آینده ی آمریکا ،از 1550 کلاهکی که تا سال 2017 باقی خواهند ماند فقط 60 عدد روی بمب افکنها خواهد بود ! http://www.armscontrol.org/factsheets/USStratNukeForceNewSTART من نمیدونم چرا آمریکا برخلاف همیشه تاکید روی توان هوایی ، شاید بخاطر اینه که کشورهای میزبان پایگاه های آمریکا دیگه حاضر به پذیرش کلاهک های اتمی در خاک خودشون نیستند . اما با این آمارها ، مسلما عقلانی اینه که پروژه های مدرنیزاسیون روی موشکهای بالستیک متمرکز بشه تا بمب افکنهای استراتژیک . در مورد احتمال تخلیه ایستگاه فضایی از خدمه ، اولا طبق لینک شما ، این موضوع هنوز در حال بررسی هست و قطعی نشده ، در ثانی همونطور که گفته شده ، ناسا سر سانحه ی چلنجر هم یک بار موضوع تخلیه ایستگاه فضایی رو بررسی کرده که همچین اتفاقی نیافتاد (منظورم اینه که ظاهرا این بررسی خیلی هم غیرعادی نیست) اما اگر همه ی این موارد رو هم بذاریم کنار بنظر من این کار ناسا بیشتر یک حرکت سیاسی هست تا تکنولوژیک ! در واقع ناسا منتظر یک بهانه بود که توی این دوران چند ساله ی بدون سفینه بودن (از بازنشستگی شاتل تا تولید نسل بعدی سفینه ها) وابستگی فضاییش رو به روسها بصورت مقطعی قطع کنه یا کاهش بده . چراکه اگر یادتون باشه روسها سر تنشهای سال 2008 (مساله ی گرجستان و سپر دفاع موشکی) تهدید کرده بودند همکاری های فضاییشون را با آمریکا قطع میکنند ، بنظر من با افزایش تنشها سر پروژه سپر دفاع موشکی جدید ، ناسا میخواد تا دوباره سنگ رو یخ نشده خودش عقب بشینه ! در ثانی همونطور که عرض کردم فقط این برنامه نیست ، اروپا و آمریکا سر پروژه های عظیم دیگه ای هم با روسها همکاری دارند . در مورد اینکه پدافند روسیه دیر یا زود جلوی نیروی هوایی آمریکا شکست میخوره حرف شما رو قبول ندارم ! به هر حال ما هنوز برخورد این دو تا رو ندیدیم که بخوایم قضاوت کنیم بهترین نیروی هوایی جهان برنده میشه یا بهترین پدافند هوایی جهان ، در ضمن توجه داشته باشید که نیروی هوایی روسیه هم بیکار ننشسته است . اگر تاپیک بنده در مورد جنگنده ی T-50 رو مطالعه کرده باشید ، در مقاله ای که توسط سایت Airpower Australia در مورد این جنگنده نوشته شده (و من لینکش رو از سایت Warfare.ru گذاشتم) به صراحت ذکر شده که [b]در صورت عملیاتی شدن T-50 ، نیروی هوایی آمریکا فقط در صورت ارتقای سنگین جنگنده ی F-22 (به عنوان تنها رقیب جنگنده T-50) میتونه شانس گرفتن برتری هوایی رو حفظ کنه [/b] در مورد دکترین ها ، منظور من این بود که استراتژی Sea denial آلمان به هر حال به اهدافی که داشت تا حدی رسید . در مورد دکترین غربی و اینکه تلفات کمتری داشته دو نکته رو باید عرض کنم ، یکی اینکه توجه داشته باشید دکترین شرقی و غربی در شرایط برابر استفاده نشدند ، آمریکا و اروپای غربی در کل با 30% ارتش آلمان درگیر بودند و آمریکا در سال 1943 (زمانی که ارتش آلمان بسیار ضعیف شده بود) وارد جنگ شد ، اما روسها از ابتدای جنگ با 70% ارتش تازه نفس آلمان درگیر بودند . بهمین دلیل نمیشه تلفات ناشی از این دو شیوه ی جنگ رو باهم مقایسه کرد چون در شرایط برابر نبودند . نکته ی بعدی شرایط ژئوپلیتیک هست ، دکترین غربی و شرقی بنابر شرایط ژئوپلیتیک هر منطقه توسعه پیدا کردند و نمیشه اونها رو بطور کل باهم مقایسه کرد ، برای مثال دکترین حمله هوایی در جبهه ی شرق با اون شرایط آب هوایی وحشتناک عملا امکانپذیر نبود و یکی از دلایل شکست آلمان هم همین عدم قابلیت استفاده موثر از نیروی هوایی (چه در نقش حمله و چه در نقش لجستیک) بود . بهمین صورت استراتژی موج زرهی هم در شرایط اروپای غربی (که یک اقیانوس بین طرفهای درگیر فاصله بود) امکانپذیر نبود . نکته ی آخر در این مورد هم اینه که تکنولوژی پدافند زمین پایه اصولا در جنگ جهانی دوم هنوز انقدر توسعه نیافته بود که جلوی بمباران های سنگین رو بگیره ، کل پدافند آلمان به توپهای سنگین 88 میلیمتری خلاصه میشد ، نه کشف و هدایت دقیقی بود و نه موشکی ... در واقع جنگ جهانی دوم بهشت بمب افکنها بود . اما امروز شرایط فرق کرده و پدافندهای زمینی پیشرفته اوضاع رو تغییر دادن . در مورد نیروی زرهی ، فرماندهان آلمانی خودشون به برتری تانکهای شوروی و مخصوصا T-34 اذعان داشته اند (به خاطرات ژنرال گودریان رجوع فرمایید) . اینکه نیروی زمینی و بخصوص تانکهای شوروی/روسی فارغ از نظر کمیت ، از نظر کیفی هم بر رقبای غربیشون برتری داشتند بحث مفصلی هست که بنظرم باید بیشتر روش حرف بزنیم . موفق باشید

[quote]اونقدرام که فکر می کنید موثر و مفید نیست چون سیستمای موشکی ضد رادار قادر هستند حتی منابع اخلال الکترونیک را شناسایی کنند و اونها را هدف قرار بدن . حتی آمرام هم چنین قابلیتی داره و می تونه جنگنده هایی که دارای اخلال گر راداری هستن رو شناسایی کنه و به راحتی از طریق همین سیستم اخلال گر اونها را هدف قرار بده . در این مورد می تونید به مشخصات آمرام مراجعه کنید که این مطلب اونجا ذکر شده.[/quote] دوست عزیز همونطور که در متن مقاله ذکر شده ، به علت اشباع شدن رسیور راداری ، احتمال هدف قرار گرفتن این سامانه توسط موشکهای ضد رادار حدود 20% هست . علاوه بر این همونطور که جناب Shola فرمودند ، سیستمهای حفاظتی کمکی برای حفاظت از سامانه های راداری در مقابل موشک های ضد رادار وجود داره که از تاکتیکهای ویژه ای مثل قطع و وصل کردن امواج اون سامانه ، ارسال امواج الکترومغناطیسی منحرف کننده ، پرتاب Chaff و اخلال در عملکرد سرجستجوگر موشک ضد رادار و ... استفاده میکنند

[quote]ببخشید امکان ساخت پدافند فوق دوربرد برای هدف قرار دادن هواپیماهای ترابری و اواکس وجود نداره؟ با توجه به اینکه کشفشون از فواصل دور امکان پذیره؟ اگه میشه توضیح بدین چرا؟ [size=7]ببخشید سوال یکم چیز بود[/size] [/quote] دوست عزیز نیاز به یک پدافند اختصاصی برای زدن آواکس نیست ، همه ی پدافندها در شرایط عادی قابلیت زدن آواکس در دور برد رو دارند ، اما در شرایط جنگ الکترونیک سنگین میشه اقداماتی کرد که یک پدافند اختصاصی ضد آواکس قدرتمند برای هدف قرار دادن هواپیماهای اواکس و جنگ الکترونیک (EW) داشته باشیم ، کافیه سرجستجوگر موشک با یک جستجوگر راداری پسیو تعویض بشه ، اینطوری موشک بصورت خودکار روی منبع امواج راداری ( آواکس یا هواپیماهای جنگ الکترونیک) قفل میکنه و هواپیما رو هدف قرار میده . کارشناسان شوروی در زمان جنگ ویتنام با انجام این تاکتیک روی موشکهای پدافندی SA-2 Guideline هواپیماهای جنگ الکترونیک Wild weasel (راسوی وحشی) ارتش آمریکا رو هدف قرار میدادند یعنی از امواج جمینگ آمریکایی ها علیه خودشون استفاده میکرد ، این کار هم نیاز موشک به رادار زمینی رو از بین میبرد و ویتنامی ها با خاموش کردن رادارهای سامانه پدافند ، اونها رو از حملات ضد رادار حفظ میکردند و هم براحتی هواپیماهای اخلالگر رو از بین میبرد .

[quote]از مقالتون ممنون مي تونين بگين پهناي فركانسيش چقدره .... آيا اين رادار مانند بمب الكترونيكي سيستم هاي هدايتي آواكس رو هم از كا ر مي اندازه...[/quote] این سامانه روی همون باند S (باندی که رادار AN/APY-1/2 روش کار میکنه) اخلال میکنه که میشه پهنای فرکانسی 2 تا 4 گیگاهرتز این سامانه فقط برای اخلال روی رادار کشف و نظارت آواکس E-3 طراحی شده و سیستمهای ناوبری رو جم نمیکنه . البته اخلال در رادار کشف و نظارتی یک آواکس متعاقبا باعث مشکل در سیستم هدایت و کنترل اواکس هم میشه چون آواکس اصولا برای اینه که اهداف رو از فاصله ی دورتر شناسایی کنه و جنگنده ها و واحدهای درگیری رو به سمت اهداف هدایت و مدیریت کنه . بدون قابلیت کشف و شناسایی اهداف ، هدایت موثر واحده ها هم امکان پذیر نیست . Areza : منظور پروژه ی پاد های جنگ الکترونیک سحاب هست . Irankurdtehran : همونطور که در ابتدای مقاله گفته شده ، این سامانه ساخت کشور روسیه است ، از سال ساختش اطلاعاتی موجود نیست .

خواهش میکنم رضا جان یک مورد دیگه ای که میشه به لیست تسلیحات T-50 اضافه کرد (و جاش هم خالی بود) بمب هوشمند KAB-250 هست . این بمب به تازگی رونمایی شده و با وزن 250 کیلوگرم (550 پوند) ، کوچکترین بمب هوشمند روسی هست و طبق گزارش Strategy page ، طراحی آن با قطر 225 میلیمتر ، این بمب رو در رده بمبهای SDB (بمب کم قطر) قرار میده که مناسب برای حمل در مخازن تسلیحات داخلی جنگنده هستند. این بمب در دو ورژن KAB-250L و KAB-250S-E طراحی شده که فرق این دو نسخه در سیستم هدایتیشون هست ، بمب KAB-250L از سیستم هدایت نیمه فعال لیزری استفاده میکند . بنابر گزارشات ، سرجستجوگر این بمب از نوع جستجوگر لیزری نیمه فعال Azov 27N یا 27N1 هست که از حلقه ی ایرفویل و طراحی اپتیکی (همانند بمبهای Paveway I/II) استفاده میکند . دقت این بمب بین 3 تا 10 متر است که با بمبهای هوشمند آمریکایی Paveway I/II قابل مقایسه میباشد . مدل دیگه ی این بمب (KAB-250S-E) از هدایت ترکیبی اینرسیایی/ماهواره ای استفاده میکند و به احتمال زیاد ، مجهز به رسیور ماهواره ای PSN-2001 که در بمب هوشمند KAB-500S-E نیز استفاده شده ، میباشد . در مورد توپ هم طبق چیزی خبرگزاری ریانوستی اعلام کرده است ، این جنگنده مجهز به نمونه اصلاح شده ی توپ 30 میلیمتری GSH-301 میباشد . توپ GSH-301 از نوع یک لول بوده و از مکانیزم رفت و برگشت گازی استفاده میکند . نکته ی ویژه در این توپ ، دقت بالای اون هست . بسیاری از توپهای طراحی شده از زمان جنگ جهانی دوم به بعد با مکانیزم گتلینگ یا رولور ساخته شدن که نرخ آتش وحشتناکی به اونها میداد . اما توپ GSH-301 از طراحی خطی استفاده میکند که نرخ آتش توپ را کاهش داده اما دقت را بشدت افزایش داده است . این توپ دارای نرخ اتش 1800 گلوله در دقیقه و برد 1.8 کیلوکتری بوده و از سیستم خنک کننده تبخیری استفاده میکند ، گلوله های این توپ دارای سرعت 860 متر بر ثانیه هستند . گفته میشود در صورت تجهیز این توپ به سیستم هدفگیری و مسافت یاب لیزری ، دقت این توپ به اندازه ای خواهد بود که هدف را با 3 تا 5 گلوله از بین ببرد .

تو وبسایت Army technology نوشته این کامیون میتونه یه هواپیما به وزن 35 تن (تقریبا معادل یک F-14 با حداکثر تسلیحات و سوخت بارگذاری شده) رو یدک بکشه . طبق وبسایت شرکت KrAZ ، قسمت راننده ی این کامیون سمت راسته (البته شاید برای ما مدل سمت چپ ساخته باشه) .

[quote]این رادار جزیی ار سامانه موشکی اس 200 نییست [/quote] دوست عزیز البته این در اصل یک سامانه ی اخلالگر هست تا رادار ، بخش رادار اسکن این سامانه هم به احتمال زیاد برای اهداف بال سطح مقطع راداری بالا (در ابعاد یک آواکس ساخته شده) و اگر بردش رو 250 کیلومتر در نظر بگیریم بردش از برد 350 کیلومتری رادار کشف و رهگیری P-35 Bar lock کمتره