ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

[MR9 119,178]

خط ونشان خرس بزرگ

تعهد روسیه برای جلوگیری از تلاش بلوک غرب به منظور تمدید تحریمهای تسلیحاتی علیه ایران

 

 

در میانه تلاشهای مستمر غرب به رهبری ایالات متحده  برای ادامه تحریم های شورای امنیت سازمان ملل که شامل تجدید روند منع فروش جنگ افزار نظامی  به تهران و احتمالا سخت تر شدن تحریم های اقتصادی خواهد شد و براساس توافقنامه 2015 قرار است در اکتبر 2020 به اتمام برسد ، رفتار کرملین حاکی ازآن است که این کشور احتمالا تلاشهایی را برای فرجام نیافتن فشار غرب ، در دستور کار خود قرار داده است .

این برداشت ، براساس بیانیه صادر شده از سوی سفیر روسیه در سازمان ملل ، واسیلی نبنزیا و بدنبال تحرکات ایالات متحده  برای به جریان افتادن  پیش نویس قطعنامه ای به منظور تمدید نامحدود تسلیحاتی ایران صورت گرفته است . براساس توافقنامه هسته ای که در سال 2015 میان طرفین به امضاء رسید ، تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل ،5 سال پس از عملی شدن این توافقنامه ،بطور کامل برداشته خواهد شد . این درحالی است که ایالات متحده  ،پس از یکسری برداشتهای یکجانبه از متن توافقنامه ، در سال 2018 و متعاقب آن اعمال تحریمهای شدید تر ، از این گروه خارج شد و اکنون بخشی از برجام بحساب نمی آید .

 

 

با توجه به اقدامات ایران در 5 سال اخیر که بخش عمده از کارشناسان ، آنرا با قوانین بین المللی  مطابق میدانند ، اکنون بهانه طرف غربی  به منظور تمدید تحریم های تسلیحاتی در پایین ترین میزان خود قرار گرفته  است . این درحالی است که ایران براساس آنچه که در متن توافق آمده ، فعالیتهای هسته ای خود را کاهش داده  و حتی در پاسخ به نقض توافق از سوی ایالات متحده  بواسطه اعمال تحریم های جدید ، همچنان به مفاد قرار داد پایبند مانده است .

 

 

به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، اعمال شدیدترین تحریم های تسلیحاتی و فشار برای محدود نمودن توسعه فناوری موشکهای بالستیک که در دودهه اخیر طرف غربی بر انجام آن اصرار ورزیده ، عمدتا" به منظور حفظ توازن استراتژیک میان ایران  و کشورهای غربی و همچنین شرکای منطقه ای آنان نظیر رژیم عبری و اعراب حاشیه جنوبی خلیج فارس صورت می گیرد ، در حالی که مقایسه ها نشان می دهد ، بودجه دفاعی ایران  در سالهای اخیر ، به نسبت دشمنان این کشور ، رشد چندانی را بخود ندیده است . ازسوی دیگر ، روسیه سود قابل توجهی را درپشتیبانی از  موضع ایران در زمینه  لغو تحریمهای بلند مدت تسلیحاتی ازآن خود می نماید ،زیرا مسلح نمودن یک نیروی متخاصم ضد غربی ، نه تنها موجبات طولانی و گسترده شدن  جبهه درگیری بلوک غرب خواهد شد بلکه فروش خارجی تسلیحاتی روسها  را نیز به نوبه خود با رشد قابل توجهی روبرو میکند ،در حالی که پیش ازاین ، بازار تسلیحاتی ایران ، بصورت انحصاری ، در اختیار کره شمالی و جمهوری خلق چین قرار داشت .

 

پی نوشت :

1- متن الزاما" به معنای موضع انجمن میلیتاری یا مترجم نیست و تنها برای آگاهی بخشی به مخاطب برای اطلاع از روند برگردان شده  .

2- بن پایه

 

صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

[Ghalam 3,288]

ما به صورت ساده شده با گام های زیر رو به رو هستیم ( به ترتیب و در صورت موفقیت گام قبلی -- بسیار ساده شده )  :

 

گام 1 - آیا چین و رسیه اراده ای برای رویارویی با آمریکا دارند !؟

گام 2 -  آیا چین و روسیه قادر به تحمیل اراده ی خود به آمریکا هستند !؟

گام 3 - آیا چین و روسیه قصدی برای فروش سلاح به ایران دارند ( در صورت تامین مالی )

گام 4 - آیا حاضر به فروش سلاح های موثر ( جنگنده ، کشتی ، زیردریایی - ضعیف نشده ) در تعداد زیاد به ایران می شوند !؟

گام 5 - آیا حاضر به تولید مشترک می شوند !؟

گام 6 -  آیا در قرارداد ثبات قدم دارند یا در پی استفاده از ایران و قرارداد برای کسب منافع در برابر غرب هستند ( آیا ایران کارت بازی هست !؟ )

گام 7 - آیا پس از فروش ، حاضر به فروش قطعات و کمک به ایران برای نگهداری هستند

گام 8 - آیا حاضر به همکاری با ایران برای بهبود ویژگی های سلاح های فروخته شده در سال های بعد خواهند بود

گام 9 - آیا در درگیری احتمالی ، رازداری می کنند و اطلاعات سلاح را به دشمن ایران نمی فروشند ( یا در عملکرد سلاح ، اختلالی ایجاد نمی کنند !؟ )

 

یعنی حتی اگر گام 1 و 2 هم بگذریم ، تازه شروع ماجرا هست .

 

کلا تاریخ خریدهای نظامی ایران رو بعد از انقلاب نگاه کنید ، می بینید که همیشه فروشندگان سلاح به ایران در هر موقعیت یک واکنش نشان دادن :

 

پروزه ی شفق ( همکاری مشترک )  - خروج یک باره ی روسیه از پروژه

میگ 29 ها - کیفیت بسیار پائین و عدم پشتیبانی روس ها + عدم به روز رسانی

کیلو کلاس ها - در خواست برای تعمیر در روسیه به نیت ضبط زیر دریایی ها

اف 7 ها - اجبار برای فروش ، کیفیت نازل ، عدم ارائه ی مستندات نگهداری از جنگنده ها

اس 300 - لغو یک طرفه ی قرارداد پس از دریافت هزینه ، تاخیر 10 ساله برای تحویل

 

 

 

به نظر مسئولین نظامی پس از انقلاب ما ، خاطرات خوبی از همکاری های رسمی نظامی و همچنین خریدهای نظامی نداشتند ، البته به جزء سلاح های مثل تانک های تی 72 ، موشک های ضد زره ، موشک های Anti Access کروز دریایی و احتمالا بحث های راداری که تقریبا همه ی موارد به صورت غیر رسمی بوده .

 

 

پی نوشت ، از گام 3 به بعد ، هر کدام از گام ها شرایط مطلوب رو برای ما نداشته باشه ، خرید نظامی ما چیزی به جزء یک هزینه کرد سنگین با طول عمر کمتر از 5-10 سال ، نخواهد بود.

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط Ghalam

[Brave_Heart 1,965]

3 hours قبل , Ghalam گفت:

 

 

پروزه ی شفق ( همکاری مشترک )  - خروج یک باره ی روسیه از پروژه

میگ 29 ها - کیفیت بسیار پائین و عدم پشتیبانی روس ها + عدم به روز رسانی

کیلو کلاس ها - در خواست برای تعمیر در روسیه به نیت ضبط زیر دریایی ها

اف 7 ها - اجبار برای فروش ، کیفیت نازل ، عدم ارائه ی مستندات نگهداری از جنگنده ها

اس 300 - لغو یک طرفه ی قرارداد پس از دریافت هزینه ، تاخیر 10 ساله برای تحویل

نخواهد بود.

مورد آخری را نباید با موارد دیگر قاطی کرد زیرا که مستنداتی هرچند ظاهری برای آن وجود دارد. حتی این مورد هم هیچگاه چرایی اصلی و نیت هر دو‌کشور از این داستان مشخص نشد چه اینکه در این مورد هم باعث شد ایران نسخه کاملا” به روزتری دریافت کند (مدل پی ام یو ۱ اصلا” در بازه زمانی ادعایی رسانه ها تولید نمی شد!). موارد دیگر همه بازی های رسانه ای دروغگوهای داخلی است. هم میگها همواره پرواز می کردند و هم کیلوها زیر نظر متخصصین روسی به روزرسانی شدند. اگر روس‌ها در ایران نبودند پس چگونه از کیفیت بازسازی زیردریایی ها در ایران شگفت زده شدند!!! 

[sasasasa 3,167]

مسئله عدم سرویس دهی مناسب روس ها در مورد فروش هواپیماهای میگ 29 و سوخو24 وجود دارد. مهمترین مشکل هم این است که اصولا موتورهای ساخت روسیه عمر محدودی دارند و بعد از چند بار اورهال باید کلا تعویض شوند. فلسفه روس ها این است که ما موادی در ساخت موتور استفاده میکنیم که ارزان تر است ولی موتور عمر کمتری دارد در عوض هر بار با تعویض موتور که هر چند سال اتفاق می افتد موتور به روز تری بر روی هواپیما قرار میدهیم بنابراین هواپیما از نظر موتوری هر چند سال یکبار به روز رسانی میشود. این فلسفه برای خود انها فلسفه خوبی است ولی برای ما خوب نیست چون بعد چند سال معلوم نیست به ما موتور بفروشند یا نه که ممکن است در شرایط جنگی باعث زمینگیری هواپیما شود. میگ های 29 و سوخوهای 24 ما به این علت سال ها زمینگیر بودند. تا اینکه در یکی از سفرهای  پوتین به تهران تعدای RD33 به ایران داده شد و ناوگان میگ 29 احیا شد. الان هم زیاد از این هواپیما استفاده نمی شود تا موتورها سالم بماند.

برای حل این مشکل ایران حاضر شد یک هواپیمای از نظر تکنولوژی پایین تر روس ها یعنی سوخو 30 را بگیرد ولی در عوض دانش ساخت ان و دانش موتور ان به ایران منتقل شود. طبق شنیده ها روس ها حاضر به فروش سوخو 35 به تعداد محدود بودند ولی حاضر به انتقال دانش ان نبودند. به عبارتی یک گزینه خرید تعدادی سوخو 34 و 35 بود ولی بدون انتقال دانش فنی که ما خرید سوخو 30 با انتقال دانش فنی را ترجیح دادیم. 

[arminheidari 24,481]

41 minutes قبل , sasasasa گفت:

مسئله عدم سرویس دهی مناسب روس ها در مورد فروش هواپیماهای میگ 29 و سوخو24 وجود دارد. مهمترین مشکل هم این است که اصولا موتورهای ساخت روسیه عمر محدودی دارند و بعد از چند بار اورهال باید کلا تعویض شوند. فلسفه روس ها این است که ما موادی در ساخت موتور استفاده میکنیم که ارزان تر است ولی موتور عمر کمتری دارد در عوض هر بار با تعویض موتور که هر چند سال اتفاق می افتد موتور به روز تری بر روی هواپیما قرار میدهیم بنابراین هواپیما از نظر موتوری هر چند سال یکبار به روز رسانی میشود. این فلسفه برای خود انها فلسفه خوبی است ولی برای ما خوب نیست چون بعد چند سال معلوم نیست به ما موتور بفروشند یا نه که ممکن است در شرایط جنگی باعث زمینگیری هواپیما شود. میگ های 29 و سوخوهای 24 ما به این علت سال ها زمینگیر بودند. تا اینکه در یکی از سفرهای  پوتین به تهران تعدای RD33 به ایران داده شد و ناوگان میگ 29 احیا شد. الان هم زیاد از این هواپیما استفاده نمی شود تا موتورها سالم بماند.

برای حل این مشکل ایران حاضر شد یک هواپیمای از نظر تکنولوژی پایین تر روس ها یعنی سوخو 30 را بگیرد ولی در عوض دانش ساخت ان و دانش موتور ان به ایران منتقل شود. طبق شنیده ها روس ها حاضر به فروش سوخو 35 به تعداد محدود بودند ولی حاضر به انتقال دانش ان نبودند. به عبارتی یک گزینه خرید تعدادی سوخو 34 و 35 بود ولی بدون انتقال دانش فنی که ما خرید سوخو 30 با انتقال دانش فنی را ترجیح دادیم. 

 

سوخو 30 در مقابل سوخو 34 زیاد تفاوتی ندارد و موتورشون هم یکسان هست و ما هم دستمون توی ارتقا سیستم راداری و کنترلش بازتر هست 

و اگر ساخت در داخل باشه همزمان میتونیم سیستم کنترل و راداری خودمون رو روش نصب کنیم و عملا چیزی متفاوت داشته باشیم 

در نتیجه انتقال فناوری و امکان ساخت دست ما رو تو کار خیلی باز میکنه

 

 

تنها چند سوال مطرح می ماند 

آیا این موتور برای آب و هوای ما جواب گو هست؟ مثل میگ 29 دودزا نباشه

آیا اصلاح کیفیت متریال باعث بهبود موتور میشه؟

آیا میتونیم از این موتور برای جنگنده های دیگرمون استفاده کنیم؟

https://en.wikipedia.org/wiki/Sukhoi_Su-30

https://en.wikipedia.org/wiki/Sukhoi_Su-35

در مورد سوخو 35 ما با چابکی بالای هواپیما روبرو هستیم و موتور ها هم کمی متفاوت هستند ولی اگر میشد موتورش رو با سوخو 30 ها جمع زد عالی میشد 

چون یک پلت فروم خوب رو اون موقع داشتیم 

https://en.wikipedia.org/wiki/Saturn_AL-31

 

---------------

در خصوص شرکت آقای فرزانه و مپنا و تولید بومی موتور فکر می کنم

تقسیم کار بهترین حالت هست 

تمرکز توان داخلی روی تولید موتور موتور هلیکوپتر و ارتقا ناوگان بالگردی کشور بذاریم

و در گام بعد تولید موتور توربوفن برای پهن پیکر و زنده کردن ایران 140 و حتی ارتقا پرنده های از رده خارج برای کارهای مهم ولی متفرقه مثل ترابری، اواکس، اطفا حریق، آمبولانس هوایی، گشت دریایی و ... 

چون تامین این نوع موتور از طریق روسیه و چین تقریبا محال است چون امریکا همیشه تو این خطوط تولید حاضر است

در صورت موفقیت این طرح می شود علاوه بر صادرات طراحی و تولید رو به سمت نمونه های جدید در جنگنده نیز هدایت کرد

موتورهایی مثل 

https://en.wikipedia.org/wiki/Pratt_%26_Whitney_F119

https://en.wikipedia.org/wiki/Pratt_%26_Whitney_F135

در حال حاضر مپنا روی تولید نیروگاه های سیکل ترکیبی کلاس F متمرکز هست که یک جهش بزرگ در تولید برق و تبدیل گاز به انرژی هست 

همچنین تولید لکوموتیو و تلاش برای ارتقا خطوط ریلی کشور (ضعف بزرگی تو خطوط ریلی داریم و هزینه های سنگینی رو به کشور تحمیل می کند بویژه شمال غرب به جنوب غرب) 

 

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط arminheidari

[M-ATF 4,315]

18 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

سوخو 30 در مقابل سوخو 34 زیاد تفاوتی ندارد و موتورشون هم یکسان هست و ما هم دستمون توی ارتقا سیستم راداری و کنترلش بازتر هست 

و اگر ساخت در داخل باشه همزمان میتونیم سیستم کنترل و راداری خودمون رو روش نصب کنیم و عملا چیزی متفاوت داشته باشیم 

در نتیجه انتقال فناوری و امکان ساخت دست ما رو تو کار خیلی باز میکنه

 

 

تنها چند سوال مطرح می ماند 

آیا این موتور برای آب و هوای ما جواب گو هست؟ مثل میگ 29 دودزا نباشه

آیا اصلاح کیفیت متریال باعث بهبود موتور میشه؟

آیا میتونیم از این موتور برای جنگنده های دیگرمون استفاده کنیم؟

https://en.wikipedia.org/wiki/Sukhoi_Su-30

https://en.wikipedia.org/wiki/Sukhoi_Su-35

در مورد سوخو 35 ما با چابکی بالای هواپیما روبرو هستیم و موتور ها هم کمی متفاوت هستند ولی اگر میشد موتورش رو با سوخو 30 ها جمع زد عالی میشد 

چون یک پلت فروم خوب رو اون موقع داشتیم 

https://en.wikipedia.org/wiki/Saturn_AL-31

 

 

خود روس ها برنامه بروز رسانی سوخو 30 اس ام هاشون رو به استاندارد سوخو 35 دارند (سوخو-30-اس ام 1) که در اون موتورها به AL-41 تغییر خواهند کرد و البته رادار جدید هم نصب میشه، ظاهرا 2021 قرار هست تحویل بشه. 

 

اگر روزی قرار بر خرید سوخو 30 از روسیه باشه و این امر امکان پذیر بشه، قطعا باید رو این نمونه (SM1) تمرکز کرد. اگر بناست بعد از دهه ها ناوگان نیروی هوایی ایران بروز رسانی بشه، چه بهتر که با یک پرنده بروز تجهیز بشه

البته سوخو 35 جدای از بحث موتور و رادار ، یک مزیت عمده دیگر هم نسبت به سوخو 30 داره که اون هم آر سی اس یک دهمی اون نسبت به آر سی اس سوخو 30 هست. 

[sasasasa 3,167]

24 minutes قبل , M-ATF گفت:

 

خود روس ها برنامه بروز رسانی سوخو 30 اس ام هاشون رو به استاندارد سوخو 35 دارند (سوخو-30-اس ام 1) که در اون موتورها به AL-41 تغییر خواهند کرد و البته رادار جدید هم نصب میشه، ظاهرا 2021 قرار هست تحویل بشه. 

 

اگر روزی قرار بر خرید سوخو 30 از روسیه باشه و این امر امکان پذیر بشه، قطعا باید رو این نمونه (SM1) تمرکز کرد. اگر بناست بعد از دهه ها ناوگان نیروی هوایی ایران بروز رسانی بشه، چه بهتر که با یک پرنده بروز تجهیز بشه

البته سوخو 35 جدای از بحث موتور و رادار ، یک مزیت عمده دیگر هم نسبت به سوخو 30 داره که اون هم آر سی اس یک دهمی اون نسبت به آر سی اس سوخو 30 هست. 

 

گفته میشه خانواده فلانکر. اینها همه شبیه هستند. سوخو 27 سوخو 30 سوخو 34 و 45 وحتی پکفا. ولی تفاوت هم دارند. سوخو 34 و 35 سطح مقطع راداری کمتری دارن. سوخو 34 تا حدی مانند سوخو 25 زره پوش است به نحوی که ضد هوایی های کالیبر 24 روش کم اثر است. اوینیک برای حملات زمینی طراحی شده یک جنگنده ضربتی تمام و کمال است. تکنولوژی موتور AL41  را قطعا به ما نمی دهند. سوخو 35 یک رادار تخصص هوا به هوا دارد. برای شکار هواپیماهای نسل 5 طراحی شده به این منظور مجهز به رادار باند L بر روی بال ها سیستم الکترواپتیکی رادارهای بغل نگر و عقب نگر است که تقریبا یک پوشش راداری 360 درجه به ان میدهد.

نهایتا کاری که میتوانیم بکنیم این است که AL31 هم ورژن هایی با Trust vectoring  دارد هم ورژن های بدون این سیستم. سعی کنیم این نوع ورژن موتور را بگیریم. سپس در مراحل بعد با کمک و یا بدون کمک روس ها رادارهایی مشابه سوخو 35 برای ان بسازیم تا صاحب یک نمونه رهگیر سوخو 30 شویم. نمونه فعلی یک نمونه چند منظوره است که نهاجا به عنوان جایگزین فانتوم میراژ و چند هواپیمای چند منظوره دیگر به ان نگاه میکند با این تفاوت که برخلاف فانتوم هواپیمای چالاکی هم است و توانایی رهگیری خوبی دارد.

[arminheidari 24,481]

38 minutes قبل , sasasasa گفت:

 

گفته میشه خانواده فلانکر. اینها همه شبیه هستند. سوخو 27 سوخو 30 سوخو 34 و 45 وحتی پکفا. ولی تفاوت هم دارند. سوخو 34 و 35 سطح مقطع راداری کمتری دارن. سوخو 34 تا حدی مانند سوخو 25 زره پوش است به نحوی که ضد هوایی های کالیبر 24 روش کم اثر است. اوینیک برای حملات زمینی طراحی شده یک جنگنده ضربتی تمام و کمال است. تکنولوژی موتور AL41  را قطعا به ما نمی دهند. سوخو 35 یک رادار تخصص هوا به هوا دارد. برای شکار هواپیماهای نسل 5 طراحی شده به این منظور مجهز به رادار باند L بر روی بال ها سیستم الکترواپتیکی رادارهای بغل نگر و عقب نگر است که تقریبا یک پوشش راداری 360 درجه به ان میدهد.

نهایتا کاری که میتوانیم بکنیم این است که AL31 هم ورژن هایی با Trust vectoring  دارد هم ورژن های بدون این سیستم. سعی کنیم این نوع ورژن موتور را بگیریم. سپس در مراحل بعد با کمک و یا بدون کمک روس ها رادارهایی مشابه سوخو 35 برای ان بسازیم تا صاحب یک نمونه رهگیر سوخو 30 شویم. نمونه فعلی یک نمونه چند منظوره است که نهاجا به عنوان جایگزین فانتوم میراژ و چند هواپیمای چند منظوره دیگر به ان نگاه میکند با این تفاوت که برخلاف فانتوم هواپیمای چالاکی هم است و توانایی رهگیری خوبی دارد.

 

از روس ها سخت هست تکنولوژی راداری خودشون گرفتن ، معمولا دانگرید می کنند

پس هر مانوری روی بدنه و موتور و موشک باید صورت بگیرد و توجه شود 

[Msebr 242]

18 hours قبل , sasasasa گفت:

برای حل این مشکل ایران حاضر شد یک هواپیمای از نظر تکنولوژی پایین تر روس ها یعنی سوخو 30 را بگیرد ولی در عوض دانش ساخت ان و دانش موتور ان به ایران منتقل شود. طبق شنیده ها روس ها حاضر به فروش سوخو 35 به تعداد محدود بودند ولی حاضر به انتقال دانش ان نبودند. به عبارتی یک گزینه خرید تعدادی سوخو 34 و 35 بود ولی بدون انتقال دانش فنی که ما خرید سوخو 30 با انتقال دانش فنی را ترجیح دادیم. 

من متوجه نمیشم!

دوستان چطور این حجم اطلاعات دارند!

به کجاها وصل هستید شیطونا!

این داستانها و از کجاها شنیدید!

تویتر اینستاگرام تکخال های سر به هوای ارتش؟!

[sasasasa 3,167]

2 hours قبل , Msebr گفت:

من متوجه نمیشم!

دوستان چطور این حجم اطلاعات دارند!

به کجاها وصل هستید شیطونا!

این داستانها و از کجاها شنیدید!

تویتر اینستاگرام تکخال های سر به هوای ارتش؟!

 

دوست عزیز فهمیدنش سخت نیست. اولا قابل حدس است که روسیه اخرین دانش هواپیماهاش رو به ما نمیده. دوما زمانی پر نت بحث همیی ها بود که چرا ما میگ 35 نمی خریم یا سوخو 30 میخریم و غیره. با این لحن هم که شما ارسال دادی نوعی این حرف ها را تایید کردی

[sohrabirani 706]

دعوا نکنید قرارنیست تحریمی برداشته بشه چندروز مونده باشه هم اروپا مکانیزم ماشه رو فعال میکنه

[Msebr 242]

49 minutes قبل , sasasasa گفت:

 

دوست عزیز فهمیدنش سخت نیست. اولا قابل حدس است که روسیه اخرین دانش هواپیماهاش رو به ما نمیده. دوما زمانی پر نت بحث همیی ها بود که چرا ما میگ 35 نمی خریم یا سوخو 30 میخریم و غیره. با این لحن هم که شما ارسال دادی نوعی این حرف ها را تایید کردی

اشتباه میکنید بنده چیزی رو تایید نکردم و اصلا از چیزی هم اطلاع ندارم که بخوام تاییدش کنم.اما دلایل بسیار زیادی هست برای خرید سوخو۳۰ بجای میگ ۳۵. اما فارغ از دلایل شما فرمودید روسیه به ما تکنولوژی موتوری مثل al31 رو میده میده که میگم اصلا با منطق جور درنمی‌آید اصلا هنوز شک هست در خرید بعد شما صحبت میکنید حتی از انتقال تکنولوژی. ما حتی زیرساخت تولید این موتور رو نداریم.

[MA5 1,403]

به نظر بنده ،  با ورود ناوگان سوخو ها یا جی ها ، کلی مشکل حل میشه ، هم از لحاظ امنیت هوایی هم از نظر تکنولوژی  .

 

مثلا چقدر خوب میشه قاهر رو با موتور های روسی تجهیز کنیم و رادار سوخو ۳۰ رو روش نصب کنیم ، همچنین اگر انتقال تکنولوژی صورت بگیره ، در بحث ارتقای تایگر ها به استاندارد اف ۲۰ میتونه کمک زیادی بکنه ، هرچند که به عقیده من تایگر دیگه جایی در نسل آینده جنگنده ها نداره و از همین الان پروژه قاهر رو باید عملی و منطقی جلو ببرند ، نه لزوما با همین پلتفرم  ، میشه از جلوه ی هالیوودیش کم کرد و به واقعیت نزدیک کرد ، همچنین نباید به دنبال یک پشتیبانی نزدیک بود ، باید به دنبال یک جنگنده برتری هوایی بود ، پشتیبانی نزدیک به درد ما نمیخوره الان  ما در حال حاضر بشدت در بحث نبرد هوایی مشکل داریم ، انشالله میشه از گربه های خسته ی نیروی هوایی ،  یه ببر درنده ساخت ، اگر ارادش باشه

 

[majid363 3,612]

واقعا دوستان عزیز تصور کرند روسیه به ایران سوخو میده که روز ارتش یا هفته دفاع مقدس پرواز کنه و از اونطرف رو موشک ها شعار مرگ بر اسراییل باشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[alala 29,253]

یک نکته جالب در مورد فرمان اجرایی دیروز اینه که بنده خدا! مادورو را برای کشتن گربه دم حجله بی خبر از همه جا هم قاطی تحریمهای تسلیحاتی ایران کرد. بدین ترتیب که تمسخر جوک رییس جمهور کلمبیا توسط مادورو که بله! خرید موشک از ایران فکر خوبیه در عطفی ماسبق! تازه؛ به عنوان زیرپاگذاشتن! تحریمهای تسلیحاتی آمریکا ضد ایران محسوب شده و علیهش اقدام شده و پس مادورو اولین قربانی خارجی این تحریمها حساب میشه. حالا جرات دارید با ایران سلاح معامله کنید.

 

در مورد معاملات پشت پرده نکته تازه ای که وجود داره تقریبا چند روز هست آمریکا از تمام پیش شرطهاش در مورد پیمان استارت جدید کوتاه اومده و به روسها پیشنهاد داده بدون هیچ شرطی حاضر به تمدید این پیمان هست. به هر حال قطعا پمپئو حتی اگر یک معامله موفق کلاشینکوف هم صورت بگیره بازننده این فضاسازی بیش از یک ساله محسوب میشه (خصوصا قبل از انتخابات) و بنابراین باید منتظر هر اقدام تکمیلی ای بود. علاوه بر اقدامات تهدیدآمیز معطوف به سایر کشورها دو مورد مهم هم وجود داره:

 

تحریک و تهدید برخی کشورهای کوچک وابسته برای اقدام علیه کشتی ها و پرنده های ایرانی به بهانه این تحریمها

اقدام مستقیم ایالات متحده در این راستا

 

احتمال رخدادش از این جهت هست که آمریکا باید یک عمل و اقدامی در جهت اینکه نشون بده بله تحریمهای سازمان ملل به صورت عملی برگشته و داره اقدام میشه روشون نمایش بده (لااقل برای اون بخش تبلیغاتی ماجرا) برای همین نمایشی ترین راهکار همین دو مورد هست که به جهان اعلام کنه که طبق قطعنامه های پیشین (که بازرسی از محموله کشتیها را مجاز میشمرد ولی حتی در زمان اجرایی بودنشون هم اوباما اقدامی در این جهت نکرد) ما داریم عمل میکنیم و این قطعنامه ها را ببینید که برگشتند.

 

از جانب ما هم باید بر هر دو صورت ممکن طرح و برنامه عملی وجود داشته باشه. با پذیرفتن ریسکها و حتما با عملی واکنشی.