امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

10 hours قبل , Amirali123 گفت:

خب حالا بعد از پیدا شدن محل این پایگاه (البته توسط دوستان خارجی) یکم هم ما کار اوسینتی انجام بدیم ;)

 

 

oghab-4428329.png

 

البته تمام این موارد بالا برداشت شخصی از تصاویر منتشر شده بوده و ممکن است کاملا غلط باشد!

 

 

فکر کنم الان مشکل تداخل مسیر الرت با غیر الرت هم حل شدو

ممنون از دقت شما

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 


اف۴ های ارتقا یافته را میتوان از پچ روی ورودی هوا و آنتن سفید رنگ سامانه ناوبری دیجیتال تشخیص داد (دو  فانتوم اول)

این ارتقا که به پروژه دوران معروف است در گذشته شامل تغییر سیم کشی و رفع خستگی سازه و .. بود  اما جدیدا مثل اینکه  نصب نمایشگر چند منظوره و تعویض رادار و اویونیک دیجیتال و ....را هم شامل شده  است به همین دلیل شاهد لود های سنگین بر روی فانتوم ها مانند لود ۴ عددی بمب لیزری ستار و یا نصب موشک ضد کشتی و بمب هدایت ماهواره ای یاسین بر روی این جنگنده هستیم (نحوه تشخیص ارتقا حتی بدون پچ)

 

 در صورتی که فانتوم های معمولی تنها موشک ماوریک زیر بال های خود لود میکنند

متاسفانه اکانت گالری من از کار افتاده اگر کسی تونست بگه از جه کسی بگیرم 

 

تا سامانه ناوبری و پچ دوران رو  روی فانتوم ها علامت گذاری کنم 

 

 

 راجب رادار های جدید فانتوم  

 سال ۹۶ یه رادار به اسم بنیات معرفی شد که میشه گفت چند منظوره هست 
مود های هوا به هوا ، هوا به زمین ، هوا به دریا و قابلیت جنگ الکترونیک و مقابله با جنگ الکترونیک ،پسیو  هم از مشخصاتش هست اما چیزی از برد و اطلاعاتش اعلام نشده 
این رادار روی اف۴ های دورانی یعنی ارتقا یافته نصب میشه

 

 

فکر میکنم نوز ارت  عقاب روی قسمت دماغه فانتوم هم مربوط به نصب رادار جدید باشه 

ان شاالله 

 

ویرایش شده در توسط iron_man63
  • Like 3
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

@SAEID @MR9

 

سلام 

در خصوص ساعت پروازی خلبان ها و حتی آموزش خلبان ها دو روش پرواز واقعی و پرواز شبیه سازی مطرح شده است 

پرواز واقعی که معمولا با جنگنده تخصصی و مبتنی بر ساعت گشتی روتین و تجدید آموزش (پروازهای رزمایشی و شبیه سازی عملیات) هست 

پرواز شبیه سازی کلا مبتنی بر شبیه سازی عملیات هست چه عملیات گشتی و چه عملیات های متنوع جنگی

 

اگرچه جمع ساعت پروازی شبیه سازی و واقعی برای ساعت حد نساب حساب میشود 

ولی منطبق بر فرآیند آموزش حین دوره، طوری چیده میشود که توانایی های فرد به چالش کشیده شود 

اوج چالش در شبیه سازی رخ می دهد جایی که از دست رفتن پرواز خطری ندارد و خلبان این شانس را دارد و خطر واقعی رودرو شود پیش از واقعیت

ولی پروازهای واقعی به دو دسته گشتی روتین و رزمایشی تقسیم می شود که تلاش می شود رزمایش ها تکرار شبیه سازی ها باشد تا ریسک خلبان به مراتب کمتر شود

 

  • Like 3
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان در مورد موتور توربو فن ملی کسی اطلاعاتی داره ؟ هنوز داره جلو میره یا خیر ! گویا قرار بود از روی موتور RD-33 ساخته بشه اما توی یه عکسی که آقای منطقی دارن برنامه ساخت موتور رو تشریح میکنن واسه سال 1405 ساخت یه موتور شبیه به AL-31 نشون داده شده ! 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
17 hours قبل , alvand90 گفت:

دوستان در مورد موتور توربو فن ملی کسی اطلاعاتی داره ؟ هنوز داره جلو میره یا خیر ! گویا قرار بود از روی موتور RD-33 ساخته بشه اما توی یه عکسی که آقای منطقی دارن برنامه ساخت موتور رو تشریح میکنن واسه سال 1405 ساخت یه موتور شبیه به AL-31 نشون داده شده ! 

در طی این سال ها شایعات و نظرات مختلفی پیرامون موتور توربوفن ( البته منظور با تراست حدود بالا تر از 25 کیلو نیوتون) مطرح شده. از جی 90 که از حاصل ارتقا جی 85 بوده تا مهندسی معکوس آر دی 33 تا تولید موتور بر مبنای سی اف ام 56 تا مهندسی معکوس tf30 تا این خبر آخر که مربوط به خانواده موتور al31 . که موارد ذکر شده هم از طریق تصاویر موجود در بنر ها شناسایی شدن. ساخت موتور سنگین مناسب هواگرد های نظامی نیازمند بودجه های سنگین و صرف وقت است. که با توجه به مشکلات اقتصادی و محدودیت های بودجه ای دسترسی به آن نیازمند تغییر رویکرد های کلان نظامی دارد. در صورتی که خرید موتور al41   با ادامه روند همکاری های ایران و روسیه همراه باشد. امید ان میرود که طرح های انتقال فناوری و ایجاد زیر ساخت در دستور کار قرار گیرد.

  • Like 2
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در عرصه اقتصاد ساخت تعداد محدودی از یک وسیله صرفه اقتصادی ندارد و وقتی صرفه اقتصادی نداشته باشد عملا ساخت ان تنها در زمان تحریم توجیه می شود 

 

مثلا همه اسم موتور یخچال دانفوس لهستان رو شنیده اند این شرکت سالیانه چندین میلیون موتور تولید میکند و هرسال هزینه زیادی را صرف R&D می و بهبود موتور های خود می نماید

بسیاری از شرکت های بزرگ یخچال سازی اقدام به واردات موتور با کیفیت این شرکت می نمایند حتی شرکت های بزرگ امریکایی

ساخت موتور هواپیما در کشور ما غیر ممکن نیست در بسیاری از نمایشگاه ها ساخت پره های توربین های هواپیمای مختلف با ساختار تک کریستالی رو دیدیم اما ساخت موتور هواپیما به شکل کامل منهای ساخت قسمت داغ موتور (اگر نگوییم غیر ممکنه چون خود چینم از روسیه وارد میکنه )صرفه اقتصادی نداره و این بزرگترین مشکل کشور و صنایع نظامی هست در واقع در کشور های پیشرفته سر ریز صنایع تجاری در صنایع نظامی وارد میشه اما در کشور هایی مثل شوروی روسیه و ماصنایع نظامی به عنوان

نابود کننده بودجه نمود پیدا میکنن

 

صنایع سامسونگ و ال جی هیوندا و کیا کره جنوبی  به چنان پیشرفتی رسیدن که سرریزتکنولوژی   هریک در ساخت تجهیزات نظامی با قیمت مناسب وارد شده است اما.....

 

صنایع ایران خودرو و سایپاسالیانه  یک میلیون خودرو تولید میکنه اگر این صنایع یک صنعت  مولد و با مدیریت درست بودند اکنون هر کدام می بایستی چندین نوع موتور و ......رو تولید میکردن و این تولید موتور و پیشرفت باید به جایی می رسید که مثل صنایع معظم میتسوبیشی از موتور خوردرو سبک و سنگین قطار مترو تانک و هواپیما همه رو تولید میکرد نه اینکه از انحصار به وجود امده سو استفاده کنه و فقط رانت استفاده کنه

مشکل ساخت موتور هواپیما در کشور ما اینه

 

الان ارتش در کشور ما با اقتصاد کارگاهی اقدام به ساخت قطعات موتور هواپیما ها میکنه که شاید در استاندارد در حد اول دنیا نباشه اما در حد خودش خوبه از این طریق ارتش تونسته نیرو هوایی خودشو با صرفه جویی و با بودجه کم سرپا نگهداره

 

هرزمانی شما یک اقتصاد پویا و شفاف در کشور دیدید این بنگاه پیشرفت میکنه مثل اسنپ( در مقابل آژانس های کرایه تاکسی در گذشته)این شرکت هر روز در کشور پیشرفت کرده و دراینده میتونه حتی بانک خودشو داشته باشه و.....این شرکت اگر مدیریتش درست و سالم ادامه پیدا کنه ساخت قطعات خودرو و.... هم براش دور از ذهن نیست 

 

 

مثال این شرکت ها یک سایت میزنن و در اون سایت مشخصات پیچی که میخوان رو میزارن شما تو خونت یک دستگاه تراش میزاری و پیچ رو تولید و تحویل شرکت میکنی و شرکت تنها وظیفه کنترل کیفیت اونم با تجهیزات نرم افزاری خارج از حضور نیروی انسانی رو دارد و از هزار پیچ تولیدی شما ۸۰۰ تا تایید شده و پولش پرداخت میشود  این یعنی شفافیت و پیشرفت کاری که چین در کشورش انجام داده است 

هروقت صنایع ما به این سمت از شفافیت و کیفیت رفت ما میتونیم همه چیز بسازیم

ویرایش شده در توسط iron_man63
  • Like 3
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 26 بهمن 1401 در 00:47 , iron_man63 گفت:

صنایع ایران خودرو و سایپاسالیانه  یک میلیون خودرو تولید میکنه اگر این صنایع یک صنعت  مولد و با مدیریت درست بودند اکنون هر کدام می بایستی چندین نوع موتور و ......رو تولید میکردن و این تولید موتور و پیشرفت باید به جایی می رسید که مثل صنایع معظم میتسوبیشی از موتور خوردرو سبک و سنگین قطار مترو تانک و هواپیما همه رو تولید میکرد نه اینکه از انحصار به وجود امده سو استفاده کنه و فقط رانت استفاده کنه

تا وقتی دولت پاشو از روی گلوی شرکت ها نکشه بیرون و از شرکت های خصوصی حمایت نکنه وضع همینه،شما همین فیلتر اینستا و تلگرام رو ببین چه قدر کسب و کار خانوادگی رو له کرد ما حتی پایه ای ترین زیرساخت های قرن 21ام رو نداریم هنوز، متاسفانه تو این مملکت بزرگترین دشمن شرکت ها دولته نه تحریمها

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نیویورک تایمز مدعی شد: ایران آماده دریافت سوخو ۳۵ می‌شود

روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارشی مدعی شده که تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره ای از پایگاه هوایی ایران نشان می‌دهد که ایران در حال آماده شدن برای دریافت جنگنده روسی سوخو ۳۵ است.
 

این گزارش با ارائه عکسی از سوخو ۳۵ در داخل پایگاه عقاب ۴۴ مدعی این موضوع شده است این عکس که بنظر می رسد ماک اپ جنگنده سوخو۳۵ ساخت روسیه است که احتمالا از طریق هوایی به ایران ارسال شده  تا در ساخت زیر ساخت های مربوطه مورد استفاده قرار گیرد 

نکات جالب در خصوص این عکس و پایگاه عقاب ۴۴  

 

 

۱-در این تصویر، ماک‌آپ جنگنده F-4 فانتوم (که در زمان رونمایی از پایگاه در تونل‌ها مشاهده شد) و ماک‌آپ جنگنده‌ای از خانواده فلانکر (مانند سوخو-۳۰ و ۳۵) دیده می‌شود که در کنار تاسیسات و محل دپو تجهیزات کارگاهی مستقر شده‌اند.

 

۲-بنظر هدف از حضور این ماک‌آپ‌ها، تست و بررسی حضور این دو کلاس جنگنده در این پایگاه باشد.

 

۳- تنها ۱ ورودی از ۴ ورودی این پایگاه زیرزمینی در زمان رو نمایی عملیاتی بوده  است!

 

۴- هر ۲ ورودی این پایگاه یک تکسی‌وی اختصاصی دارد.

 

۵-تکسی‌وی فعلی مختص ورودی‌های شماره ۱ (در حال احداث) و ورودی شماره ۲ (عملیاتی) می‌باشد.

 

۶-ظاهرا تکسی‌وی اختصاصی ورودی‌های شماره ۳ و ۴ (از سمت راست) در حال احداث می‌باشد.

 

۷-ورودی‌های شماره ۳ و ۴ مربوط به استقرار جنگنده سوخو-۳۵ باشند؛ چرا که در ورودی شماره ۲ (و احتمالا ۱) جنگنده F-4 فانتوم مستقر شده است.

 

۸-اکثر میلیتاری نویس ها اشاره داشتند که سوخو ۳۵ احتمالا در اصفهان و تهران مستقر می شوند اما حالا می بینیم که در جنوب کشور هم نقاطی برای آن در نظر گرفته شده و بنظر می رسد دقیقا هر وظیفه ای به عهده تامکت ها گذاشته شد امروز بر عهده سوخو ۳۵ گذاشته خواهد شد

 

۹-قرار گیری سوخو۳۵ در این پایگاه میتواند دارایی های ارزشمند نیرو هوایی را حفظ نماید 

 

۱۰-با توجه به سطح دسترسی در جنوب بعیده که این جنگنده در پایگاه دیگری به طوری دائمی مستقر شود و احتمالا نهایتا یک اسکادران در همین عقاب ۴۴ بجای بندر عباس و بوشهر مستقر شوند 

 

۱۱-باید دید ایا پایگاه های زیر زمینی دیگری برای اف ۱۴ در نظر گرفته شده است یا خیر

به هر حال ساخت زیر ساختهای پذیرش جنگنده های پیشرفته در همه پایگاه ها امکانپذیر نیست

با توجه به سطح درگیری احتمال حضور هر دو جنگنده جهت در در گیری هوایی در یک نقطه با هدف پوشش ضعف های  هم بعید بنظر میرسد

بعد ازاین اف ۱۴ در مکان هایی مستقر می شود که سطح تهدیدات کمتر باشد

 

۱۲- احتمالا یک گردان  اس ۴۰۰ در جنوب کشور جهت اشتراک گذاری  اطلاعات رادار با سوخو ۳۵ در جنوب کشور مستقر شود

 

https://www.google.com/amp/s/www.mehrnews.com/amp/5711888/

 

 

ویرایش شده در توسط iron_man63
  • Like 2
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام بر همگی .

دوستان اگه به تصاویر گوگل ارت پایگاه عقاب 44 نگاه کنید با توجه به وسعت و حجم دپوی مواد حاصل از حفاری تونلها که در اطراف پایگاه موجوده ، براحتی میشه وسعت زیاد تونلها را متوجه شد و مشخصه که تونلهای بسیار بیشتری در سه رشته کوه موازی در این پایگاه وجود داره که رسانه ای نشده و ما فقط دو تا ازین تونلهارو دیدیم .البته با درصدی از خطا میشه حجم مصالح دپو را هم محاسبه کرد تا به حجم حفاری برسیم .چون شیب زمین منطقه طول و عرض دپو ، مساحت سر ریز دپوها و درصد افزایش حجم خاک بعد از حفاری ، همگی در دسترسه

  • Like 1
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درباره ی احتمال ماکت نبودن این عکس ماهواره ای از سوخو 35

16vid-vi-iranbase-su35-articleLarge.png

احتمالا چند عدد سوخو 35 را برای ایران تا الان فرستادند که آموزش نیروهای پایگاه ها با آن صورت بگیرد. غیر از این هم نیاز به تجهیزات زمینی مناسب برای سوخو 35 هم داریم که احتمالا آن ها هم باید در این چند وقت فرستاده شده باشند تا با این پایگاه(عقاب 44) یا پایگاه های دیگه همزمان افتتاح بشوند و این پایگاه ها توانایی میزبانی از سوخو 35 را به دست بیاورند.

 

از آنجایی که قرار هست بعد از نوروز 1402 تحویل سوخو 35 ها شروع بشود به نظرم دیده شدن چند سوخو 35 واقعی غیر طبیعی نیست. 

 

البته برای پدافند غیر عامل هم دیده شدن ماکت جنگنده ها در ایران سابقه ی زیادی داشته از قدیم. 

ویرایش شده در توسط mehdipersian
  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
21 hours قبل , iron_man63 گفت:

در این تصویر، ماک‌آپ جنگنده F-4 فانتوم (که در زمان رونمایی از پایگاه در تونل‌ها مشاهده شد) و ماک‌آپ جنگنده‌ای از خانواده فلانکر (مانند سوخو-۳۰ و ۳۵) دیده می‌شود که در کنار تاسیسات و محل دپو تجهیزات کارگاهی مستقر شده‌اند.

دماغه اش خیلی پهنه،به نظر من بیشتر شبیه سوخو 34 هست 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 30 بهمن 1401 در 09:03 , Hoshang20 گفت:

دماغه اش خیلی پهنه،به نظر من بیشتر شبیه سوخو 34 هست 

از حالت بال ها مشخص هستش که 35 هست

 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.