امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1356259647' post='289909']
[quote name='MERCEDES' timestamp='1356246111' post='289870']
دوستان بهتر نیست بجای نمره منفی جواب مرحمت کنید؟؟

من نظرم اینه که این جنگنده ها بخاطر تحریم ها علیه ایران هرگز بازنشسته نمیشن ، و ایران هم توانایی لازم برای ساخت جنگنده های هم سطح رو نداره (نظر من اینه ، اگر غلطه اصلاحش کنید) قضیه خرید هم که کلا منتفیه ، شما راه دیگه ای میدونید؟

ضمنا یه چیزی داریم به نام Fatigue که در هر صورت عارض جنگنده های ایران خواهد شد (شده) و با لحاظ کردن ضعف ایران در متالورژی برای جایگزینی استراکچر هرروز شاهد سقوط پرنده ها (که امیدوارم با شهادت فرزندان این مرز و بوم همراه نباشه) خواهیم بود
[/quote]

اولا) آمار سقوط های نهاجای جنگ دیده و تحریم کشیده ما از نیروی هوایی پر خرج و پر زرق و برق کشورهای همسایه که شما آرزوش رو دارید به مراتب کمتره. حتی با آمار سقوط های قبل از انقلاب که همین جنگنده ها نو و تحت پشتیبانی فنی سازنده بودن هم قابل مقایسه نیست؛ به عنوان مثال سوانح منجر به سقوط تامکت های ما از 55 تا 57 دو فروند و از 58 تا 91 سه یا چهار فروند بوده (شک از منه)
ثانیا) جنگنده یعنی رادار و موتور، پس وقتی ما رادار و موتور جنگنده هامون رو با نمونه های جدیدی که حالا به هر طریق تهیه شدن تعویض می کنیم، در واقع مثل اینه که یه جنگنده جدید رو وارد خدمت کرده باشیم؛ رفع خستگی سازه هم برای هسایی که جنگنده سوراخ سوراخ شده با ترکش سه تیر سام-3 رو مجددا عملیاتی کرده کاری نداره.
ثالثا) ساخت جنگنده از ساخت ناو هزار و خورده ای تنی و سانتریفیوژ و موتور موشک ماهواره بر سخت تر نیست ولی با توجه به هزینه گزافی که داره و محدودیت منابع کشور در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی تا زمانی که فانتوم ها و تامکت ها قابلیت عمردهی و خدمت داشته باشند در اولویت نیست بودجه اش به بخش های ضروری تر مثل هوافضای سپاه و قرارگاه پدافند و نداجا اختصاص داده میشه.
[/quote]
فکر کنم همه تصدیق میفرمایید که میزان سقوط ها کاملا با تعداد سورتی پرواز ها باید شمرده بشه یعنی 5 سقوط از 7 پرواز اصلا با 10 سقوط از 10000 پرواز قابل مقایسه نیست گو اینکه 10 سقوط بیشتر از 5 سقوط هست البته ما نمیدونیم تعداد سورتی پرواز های نیرو هوایی در روز چند تاست اما میدونیم مال سعودی ها خیلی هست یا در زمان شاه هر خلبان اف 14 روزی حداقل یه پرواز می رفت (سرهنگ خلبان علی مازندرانی گنج جنگ)
در بحث تعمیر و بروز رسانی باید قاطعانه گفت لوازم یدکی خیلی مهم هستن که اگه باشه میشه جنگنده روتعمیر یا به روز رسانی کرد نه باشه شما بهترین تکنسین های تعمیر و نگهداری جهان هم که بیاری هیچ کاری نمیشه کرد
مقایسه شما در مورد ساخت ناو با جنگنده مثل اینکه مثلا یه اپارتمان 6 طبقه رو ما راحت در کشور می سازیم پس cpu ساختن که کاری نداره !! به نظر من ساخت جنگنده و ماهواره لبه تکنولوژی نظامی هست البته نه هر ماهواره و نه هر جنگنده ای
ویرایش شده در توسط death
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فرماندهان نیروی هوایی که بارها تاکید کردن تعداد سورتی های پرواز تمرینی ما از تمام کشورهای همسایه بیشتره، دوستان ساکن در بوشهر و تبریز و شیراز هم شهادت دادن که تقریبا هر روز و گاه روزی دوبار تامکت ها و فالکروم ها و فنسرها رو در فورمیشن های دو فروندی در حال نشست و برخاست می بینن.
حداقل سالی یک رزمایش بزرگ با مشارکت حدود 100 فروند جنگنده هم که برگزار میشه، آخریش همین مدافعان حریم ولایت شرق و جنوب شرق، پس تعداد پروازهای ما همچین کم هم نیست.
ناو هم همچین سازه زمخت و عاری از ظرایف فنی و تکنولوژیکی نیست، ظاهرا شما ناو جنگی رو با قایق رابینسون کروزوئه اشتباه گرفتید icon_cheesygrin ضمنا من برای رفع شبهه از سانتریفیوژ و موتور ماهواره بر هم مثال زدم و حالا باید پهپادهایی مثل شاهد-129 رو هم اضافه کنم که قطعا لبه تکنولوژی محسوب میشن.
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='death' timestamp='1356278894' post='289959']
[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1356259647' post='289909']
[quote name='MERCEDES' timestamp='1356246111' post='289870']
دوستان بهتر نیست بجای نمره منفی جواب مرحمت کنید؟؟

من نظرم اینه که این جنگنده ها بخاطر تحریم ها علیه ایران هرگز بازنشسته نمیشن ، و ایران هم توانایی لازم برای ساخت جنگنده های هم سطح رو نداره (نظر من اینه ، اگر غلطه اصلاحش کنید) قضیه خرید هم که کلا منتفیه ، شما راه دیگه ای میدونید؟

ضمنا یه چیزی داریم به نام Fatigue که در هر صورت عارض جنگنده های ایران خواهد شد (شده) و با لحاظ کردن ضعف ایران در متالورژی برای جایگزینی استراکچر هرروز شاهد سقوط پرنده ها (که امیدوارم با شهادت فرزندان این مرز و بوم همراه نباشه) خواهیم بود
[/quote]


اولا) آمار سقوط های نهاجای جنگ دیده و تحریم کشیده ما از نیروی هوایی پر خرج و پر زرق و برق کشورهای همسایه که شما آرزوش رو دارید به مراتب کمتره. حتی با آمار سقوط های قبل از انقلاب که همین جنگنده ها نو و تحت پشتیبانی فنی سازنده بودن هم قابل مقایسه نیست؛ به عنوان مثال سوانح منجر به سقوط تامکت های ما از 55 تا 57 دو فروند و از 58 تا 91 سه یا چهار فروند بوده (شک از منه)
ثانیا) جنگنده یعنی رادار و موتور، پس وقتی ما رادار و موتور جنگنده هامون رو با نمونه های جدیدی که حالا به هر طریق تهیه شدن تعویض می کنیم، در واقع مثل اینه که یه جنگنده جدید رو وارد خدمت کرده باشیم؛ رفع خستگی سازه هم برای هسایی که جنگنده سوراخ سوراخ شده با ترکش سه تیر سام-3 رو مجددا عملیاتی کرده کاری نداره.
ثالثا) ساخت جنگنده از ساخت ناو هزار و خورده ای تنی و سانتریفیوژ و موتور موشک ماهواره بر سخت تر نیست ولی با توجه به هزینه گزافی که داره و محدودیت منابع کشور در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی تا زمانی که فانتوم ها و تامکت ها قابلیت عمردهی و خدمت داشته باشند در اولویت نیست بودجه اش به بخش های ضروری تر مثل هوافضای سپاه و قرارگاه پدافند و نداجا اختصاص داده میشه.
[/quote]
فکر کنم همه تصدیق میفرمایید که میزان سقوط ها کاملا با تعداد سورتی پرواز ها باید شمرده بشه یعنی 5 سقوط از 7 پرواز اصلا با 10 سقوط از 10000 پرواز قابل مقایسه نیست گو اینکه 10 سقوط بیشتر از 5 سقوط هست البته ما نمیدونیم تعداد سورتی پرواز های نیرو هوایی در روز چند تاست اما میدونیم مال سعودی ها خیلی هست یا در زمان شاه هر خلبان اف 14 روزی حداقل یه پرواز می رفت (سرهنگ خلبان علی مازندرانی گنج جنگ)
در بحث تعمیر و بروز رسانی باید قاطعانه گفت لوازم یدکی خیلی مهم هستن که اگه باشه میشه جنگنده روتعمیر یا به روز رسانی کرد نه باشه شما بهترین تکنسین های تعمیر و نگهداری جهان هم که بیاری هیچ کاری نمیشه کرد
مقایسه شما در مورد ساخت ناو با جنگنده مثل اینکه مثلا یه اپارتمان 6 طبقه رو ما راحت در کشور می سازیم پس cpu ساختن که کاری نداره !! به نظر من ساخت جنگنده و ماهواره لبه تکنولوژی نظامی هست البته نه هر ماهواره و نه هر جنگنده ای
[/quote]



بسی استفاده کردیم!

مقایسه آپارتمان با سی پی یو هم جالب بود و البته کاملا مرتبط!

============================================================

دوستان توجه کردید که یجورایی این اولین تاپیکی هست در مورد نیروی هوایی و جنگنده و ساخت اون که داره به نتیجه میرسه؟

اینو مدیون جناب ای ام پی هستیم و ازشون بخاط مطالب نابشون صادقانه تشکر میکنیم ویرایش شده در توسط talash
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1356280619' post='289964']
فرماندهان نیروی هوایی که بارها تاکید کردن تعداد سورتی های پرواز تمرینی ما از تمام کشورهای همسایه بیشتره، دوستان ساکن در بوشهر و تبریز و شیراز هم شهادت دادن که تقریبا هر روز و گاه روزی دوبار تامکت ها و فالکروم ها و فنسرها رو در فورمیشن های دو فروندی در حال نشست و برخاست می بینن.
حداقل سالی یک رزمایش بزرگ با مشارکت حدود 100 فروند جنگنده هم که برگزار میشه، آخریش همین مدافعان حریم ولایت شرق و جنوب شرق، پس تعداد پروازهای ما همچین کم هم نیست.
ناو هم همچین سازه زمخت و عاری از ظرایف فنی و تکنولوژیکی نیست، ظاهرا شما ناو جنگی رو با قایق رابینسون کروزوئه اشتباه گرفتید icon_cheesygrin ضمنا من برای رفع شبهه از سانتریفیوژ و موتور ماهواره بر هم مثال زدم و حالا باید پهپادهایی مثل شاهد-129 رو هم اضافه کنم که قطعا لبه تکنولوژی محسوب میشن.
[/quote]
در ایران کم نیستن افرادی که قایق موشک انداز رو ناوچه می نامند اما قطعا من ناو شما رو با قایق رابیتسون اشتباه نگرفتم ببین دوست عزیز ساخت رادار بروز برای جنگنده پروژه خیلی سختی هست که به نظر من گلوگاه ساخت جنگنده توسط ایران ساخت یه رادار بروز برای جنگنده هاش خواهد بود
موتور جنگنده مثله موتور ناو نیست جنگنده وقتی موتورش از کار میوفته سقوط میکنه اما ناو غرق نمیشه سانترفیوژ اگه کیفیتش پایین باشه درش باز میکنن قطعه جدید میزارن با هواپیما وسط اسمون چی کار میشه کرددر ضمن ساخت سانتر فیوژبا موتور توربوفن تفاوت های تکنولوژی هم دارن
ناو ما حتی اگه با تکنولوژی روز دنیا فاصله معنی داری هم داشته باشه در منطقه مشکل چندانی نداره (در مقایسه با همسایه ها) اما ایا یه جنگنده در حد اف 5 یا اف 4 ائی ما بسازیم از پس ایگل ها یا اف 18،16 های بروز همسایه های جنوبی خودمون بر میایم ؟
پهپاد شاهد 129 یه افتخار ملی هست اما ایا سامانه های ائی سی ام یا ائی سی سی ام قوی داره رادار پیشرفته روشه یا موتور توربو فن با تراست بالا داره ؟ چرا وقتی ما یه پهپاد خوب یا مثلا ماهواره بر میسازیم لزوما توانایی ساخت جنگنده داریم ؟ ما جنگنده بومی خودمون رو با چی می خواهیم لود کنیم ما در دریا کلی موشک کروز و اژدر ساختیم که حداقل در سطح بهترین های چین هست اما در اسمان چی کار کردیم ؟ متاسفاته اسمون پاشنه اشیل نیروهای مسلح ایران هست که اصلا بهش توجه نمیشه و فقط قراره با تولید پدافند قدرتمند این مشکل رو حل کرد که حداقل به نظر من کافی نیست
در مورد سوزتی پرواز های نیرو هوایی من ترجیح میدم نظر ندم اما اینو بگم که اف 4 حتی در سطح فانتوم 2000 پرنده قدرتمندی نیست و نمیتونه با هواگرد های روز جهان مقابله کنه خصوصا اینکه مانور پذیری پایینی داره
  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
death عزیز
در عصر جدید پودمانی و ماژولار شدن تجهیزات نظامی این امکان رو فراهم کرده که با نصب پک های خاصی تسلیحات قدیمی رو تا میزان قابل توجهی ارتقا داد و اونها رو برای تاثیرگذاری در جنگ های جدید آماده کرد. به طور مثال فیشبدهای ارتقا یافته هندی در ردفلگ دمار از روزگار ایگل های امریکا در آورده بودن، چرا ما نتونیم همین کار رو با تایگرها و ایرگاردهامون بکنیم ؟ یا فانتوم های 2000 ترکی در عقاب آناتولی به وضوح از جی-11 های چین سرتر بودن، ما هم می تونیم همین کار رو با فانتوم هامون بکنیم.
برای تامین مایحتاج این ارتقا هم اصلا لازم نیست همه قطعات مورد نیاز جنگنده هامون رو خودمون بسازیم، امریکا هم با اون عظمت صنایع هواییش این کار رو نمی کنه؛ درسته که روسیه و چین از ترس امریکا جنگنده جدید رو که قابل مخفی کردن نیست به ایران نمی فروشن ولی از رادار و موتور و موشک دریغ نکردن که نمونه اش رو تو همین مقاله می بینید.
آر-27 و آر-73 که مدت هاست تحت لیسانس در ایران تولید میشن و حتی خط تولیدشون به فرماندهان نیروی هوایی عمان و پاکستان هم نشون داده شد تا به گوش امریکا برسونن.
حالا باید پی ال-9 و پی ال-12 رو هم به لیست دارایی هامون اضافه کنیم چون تکنولوژی شون برای چین از سی-802 و سی-803 سری تر نیست.
تجهیز فنسرهای نهاجا به خا-31 و خا-35 هم که تقریبا محرز و قطعیه : http://en.wikipedia.org/wiki/Kh-35
چند وقت پیش تصویر فالکروم های مجهز شده به سیستم ناوبری چینی هم که همه مون رو ذوق زده کرد.
از همه این ها بالاتر ایما اشاره های امیر شاه صفی و امیر چیت فروش از وجود آر-77 در سازمان رزم نهاجا حکایت داره که نمی تونه بی تجهیز میگ هامون به رادار ژوک صورت گرفته باشه.
چرا با این تفاصیل جنگنده های نهاجا رو دست بسته فرض می کنید ؟!
بله در رزم نامتقارن اولویت با موشک و پدافنده و نیروی هوایی نقش مکمل رو داره و به همین دلیل در اولویت دوم تخصیص بودجه قرار گرفته ولی این به هیج وجه به این معنا نیست که توی تابستون67 مونده و کلا 10 جنگنده عملیاتی بی موشک داره !
ان شاءالله در جنگ آینده می بینید که نتیجه زحمات بیست ساله پرسنل نیرو باد هوا نبوده و خیلی کارها از این نیرویی که تعطیل فرضش می کنید بر میاد.
  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آر 27 و آر73 و پی ال ها همه موشک بودند
اما برای این موتور ها منبعی داری؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='arminheidari' timestamp='1356291477' post='290014']
آر 27 و آر73 و پی ال ها همه موشک بودند
اما برای این موتور ها منبعی داری؟
[/quote]
دوست گلم کسی که میره انواع و اقسام موشک رو تهیه می کنه فکر موتوری که باید این موشک ها رو ببره آسمون نمی کنه ؟!
قطعا برای تامین موتور هم اقدامات شایسته ای صورت گرفته وگرنه جنگنده هایی که عمر عملیاتی موتور اورجینالشون سال 65 تموم شده الآن نمی تونستن بپرن !
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]death عزیز
در عصر جدید پودمانی و ماژولار شدن تجهیزات نظامی این امکان رو فراهم کرده که با نصب پک های خاصی تسلیحات قدیمی رو تا میزان قابل توجهی ارتقا داد و اونها رو برای تاثیرگذاری در جنگ های جدید آماده کرد. به طور مثال فیشبدهای ارتقا یافته هندی در ردفلگ دمار از روزگار ایگل های امریکا در آورده بودن، چرا ما نتونیم همین کار رو با تایگرها و ایرگاردهامون بکنیم ؟ یا فانتوم های 2000 ترکی در عقاب آناتولی به وضوح از جی-11 های چین سرتر بودن، ما هم می تونیم همین کار رو با فانتوم هامون بکنیم.
برای تامین مایحتاج این ارتقا هم اصلا لازم نیست همه قطعات مورد نیاز جنگنده هامون رو خودمون بسازیم، امریکا هم با اون عظمت صنایع هواییش این کار رو نمی کنه؛ درسته که روسیه و چین از ترس امریکا جنگنده جدید رو که قابل مخفی کردن نیست به ایران نمی فروشن ولی از رادار و موتور و موشک دریغ نکردن که نمونه اش رو تو همین مقاله می بینید.
آر-27 و آر-73 که مدت هاست تحت لیسانس در ایران تولید میشن و حتی خط تولیدشون به فرماندهان نیروی هوایی عمان و پاکستان هم نشون داده شد تا به گوش امریکا برسونن.
حالا باید پی ال-9 و پی ال-12 رو هم به لیست دارایی هامون اضافه کنیم چون تکنولوژی شون برای چین از سی-802 و سی-803 سری تر نیست.
تجهیز فنسرهای نهاجا به خا-31 و خا-35 هم که تقریبا محرز و قطعیه : [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Kh-35"]http://en.wikipedia.org/wiki/Kh-35[/url]
چند وقت پیش تصویر فالکروم های مجهز شده به سیستم ناوبری چینی هم که همه مون رو ذوق زده کرد.
از همه این ها بالاتر ایما اشاره های امیر شاه صفی و امیر چیت فروش از وجود آر-77 در سازمان رزم نهاجا حکایت داره که نمی تونه بی تجهیز میگ هامون به رادار ژوک صورت گرفته باشه.
چرا با این تفاصیل جنگنده های نهاجا رو دست بسته فرض می کنید ؟!
بله در رزم نامتقارن اولویت با موشک و پدافنده و نیروی هوایی نقش مکمل رو داره و به همین دلیل در اولویت دوم تخصیص بودجه قرار گرفته ولی این به هیج وجه به این معنا نیست که توی تابستون67 مونده و کلا 10 جنگنده عملیاتی بی موشک داره !
ان شاءالله در جنگ آینده می بینید که نتیجه زحمات بیست ساله پرسنل نیرو باد هوا نبوده و خیلی کارها از این نیرویی که تعطیل فرضش می کنید بر میاد[/quote]

در مورد pl-9 نمی خواستم چیزی بگم اما حالا که بحثش شد باید بگم این عکس خیلی واضح نیست و در ضمن این موشک اگه درست یادم باشه از روی موشک پیتون اسرائیلی ساخته شده که بعید می دونم اسرائیل قبول کرده باشه این موشک به ایران تحویل داده باشه وقتی من میگم موشک کروز و اژدر ساختیم منظورم چیزی هست که رسما رو نمایی شده نه اما اگر انشا الله که ما اصلا خود موشک پیتون رو داشته باشیم رو اف7 ها و میراژ جای پی ال7 پیتون لود کنیم اما ... فعلا که همچنان پی ال 7 لود میشه تا اونجا که من میدونم
درمورد ساخت ار - 27 و ار 73 هم همینقدر بگم که منبع معتبری در این زمینه ندیدم که ایران توان تولیدشون رو داشته باشه البته ایران این موشک ها رو در اختیار داره
در مورد عقاب اناتولی چیزی نمیدونم در ضمن ضعف جی 10 در مقابل فانتوم های ترک مشکل جی 10 رو میرسونه نه قدرت اف4 رو اما در مورد میگ 21 های به روز شده هندی یه بار خلبان امریکایی فکر کنم اشاره کرد در اینده میتونند خطرناک بشن چون رادر های ما اونا رو نمیشناسه یا یه همچین چیزی توضیح اساطیری شما رو جایی ندیدم و ایا ما همواره توان این رو داریم که با جنگنده های دشمن وارد داگ فایت بشیم؟(و اما اینکه چرا نمیتونیم این کار رو با جنگنذه های خودمون بکنیم اینه که هند و ترکیه به کمک اسرائیل این کار رو کردند و تا اونجا که یادم میاد اسرائیل دشمن ماست)
باید این رو هم بگم بله صاعقه شاید جنگنده خوبی نباشه اما در کلاس خودش بد نیست اما ایا یه نیرو هوایی به جنگنده سبک ضربتی احتیاج داره ما قبل از هر چیز به یه اینتر سپتر قدرتمند برای دفاع از مراکز استراتژیکمون در خلیج فارس احتیاج داریم که شاهرگ حیانی کشور هستن یه چیزی مثله اف 14 دی یا سوخو 30 ام کا ای (توضیح از میگ 31 بدم میاد)یا میگ 29 او وی تی نه فانتوم دی به روز شده توسط چین
در مورد وارد کردن تکنولوژی سی 802 و یا سی803 این رو هم در نظر بگیرید اون زمان انقدر تحریم نداشتیم و فشار روی ما زیاد نبود ولی اگه ما به این 2 موشک مجهز شیم نیرو هوایی ما از شرایط فعلی وضعش بهتر میشه اما این به معنی این که به شرایط خوب یا ایده ال رسیدیم هرگز نیست
خیلی کشور ها جنگنده های خودشون رو به روز میکنن اما هیچ وقت به روز رسانی ها معنی عدم نیاز رو نمیده همونطوری که هند وقتی میگ 21 ها خودش رو به روز میکرد سوخو 30 خرید یا در تی -50 شریک شد و ترکیه اف 16 خرید و در اف35 شریک شد قطعا به روز رسانی ها کار خوبی هستن اما درمان خرید جنگنده جدید هست امیدوارم مسولین فکری کنن اگه بتونیم میگ 29 های خودمون رو به روز کنبم یا با واسطه سوخو 30 بخریم خیلی خوبه
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
درسته که چین در پی ال-9 از پیتون اسرائیلی الگو برداری کرده ولی چون محصول رو با ثبت انحصاری و به عنوان ابداع خودش به بازار آورده مالک تمام حقوق اون محسوب میشه و نیازی به اجازه گیری از اسرائیل برای صادرات یا حتی اهدای لیسانس اون که اکثر مراودات نظامی ایران و چین به این صورته نداره.
حضور پی ال-12 در ایران هم که حتی توسط منابع عمومی مثل ویکی تایید شده : [url="http://en.wikipedia.org/wiki/PL-12،"]http://en.wikipedia.org/wiki/PL-12،[/url] به تولید موشک های هوا به هوای آلامو و آرچر هم که تبعا نمی تونه بدون اخذ لیسانس و رضایت روس ها باشه بارها در مصاحبه های فرماندهان نهاجا به صورت غیر مستقیم اشاره شده.
در رزمایش عقاب آناتولی هم جی-11 (نمونه چینی سوخو-27) شرکت کرده بود که از بهترین جنگنده های برتری هوایی دنیاست نه جی-10.
اتفاقا رونمایی از موشک قادر (سی-803) یکسال بعد از تصویب آخرین تحریم شورای امنیت صورت گرفت و اصولا چینی ها و روس ها با تحریم ایران موافقت می کنن تا بازار ایران رو از وجود رقبای اروپایی خالی کنن و تا حد امکان به این تحریم ها اعتنایی ندارن.
تجربه روسیه و چین و خود ما در ارتقای تجهیزات نظامی اگر از اسرائیل بیشتر نباشه کمتر نیست که نمونه اش در داخل مقایسه محراب با استاندارد و در روسیه بسته ارتقای کمپانی میگویان برای میگ-23 که ازش یه شکاری چالاک می سازه.
در پایان باید بگم درباره برتری جنگنده جدید حق با شماست و فانتوم رو جون تو جونش کنی سوخو-30 نمیشه ولی تا زمانی که قدرت هسته ای مون رو کاملا تثبیت و طرف مقابل رو به تسلیم در برابرش وادار نکردیم از خرید جنگنده جدید خبری نخواهد بود و اونموقع که حداقل 10 سال بعد میشه باید به فکر پکفا و جی-20باشیم. ویرایش شده در توسط bigdelimohamad9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif][quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1356259647' post='289909']
[quote name='MERCEDES' timestamp='1356246111' post='289870']
دوستان بهتر نیست بجای نمره منفی جواب مرحمت کنید؟؟

من نظرم اینه که این جنگنده ها بخاطر تحریم ها علیه ایران هرگز بازنشسته نمیشن ، و ایران هم توانایی لازم برای ساخت جنگنده های هم سطح رو نداره (نظر من اینه ، اگر غلطه اصلاحش کنید) قضیه خرید هم که کلا منتفیه ، شما راه دیگه ای میدونید؟

ضمنا یه چیزی داریم به نام Fatigue که در هر صورت عارض جنگنده های ایران خواهد شد (شده) و با لحاظ کردن ضعف ایران در متالورژی برای جایگزینی استراکچر هرروز شاهد سقوط پرنده ها (که امیدوارم با شهادت فرزندان این مرز و بوم همراه نباشه) خواهیم بود
[/quote]

اولا) آمار سقوط های نهاجای جنگ دیده و تحریم کشیده ما از نیروی هوایی پر خرج و پر زرق و برق کشورهای همسایه که شما آرزوش رو دارید به مراتب کمتره. حتی با آمار سقوط های قبل از انقلاب که همین جنگنده ها نو و تحت پشتیبانی فنی سازنده بودن هم قابل مقایسه نیست؛ به عنوان مثال سوانح منجر به سقوط تامکت های ما از 55 تا 57 دو فروند و از 58 تا 91 سه یا چهار فروند بوده (شک از منه)
ثانیا) جنگنده یعنی رادار و موتور، پس وقتی ما رادار و موتور جنگنده هامون رو با نمونه های جدیدی که حالا به هر طریق تهیه شدن تعویض می کنیم، در واقع مثل اینه که یه جنگنده جدید رو وارد خدمت کرده باشیم؛ رفع خستگی سازه هم برای هسایی که جنگنده سوراخ سوراخ شده با ترکش سه تیر سام-3 رو مجددا عملیاتی کرده کاری نداره.
ثالثا) ساخت جنگنده از ساخت ناو هزار و خورده ای تنی و سانتریفیوژ و موتور موشک ماهواره بر سخت تر نیست ولی با توجه به هزینه گزافی که داره و محدودیت منابع کشور در شرایط تحریم و جنگ اقتصادی تا زمانی که فانتوم ها و تامکت ها قابلیت عمردهی و خدمت داشته باشند در اولویت نیست بودجه اش به بخش های ضروری تر مثل هوافضای سپاه و قرارگاه پدافند و نداجا اختصاص داده میشه.
[/quote][/font][/size]
[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]سقوط های قبل از انقلاب رو بذارید به حساب تازه کار بودن و جونی خلبان های ما در اون دوره که داشتن رو این جنگنده ها آموزش میدیدند همونطور که میدونید خلبان های ما در آمریکا دوره های مقدماتی رو میگذروندن و آموزش هایی مثل پرواز در ارتفاع پست و شلیک موشک یا هدف قرار دادن اهداف با بمب های سقوط آزاد تماما در ایران آموزش داده میشد و در این آموزش ها سقوط جنگنده هم چیز عجیبی نیست در مورد سقوط تامکت ها هم با وجود موتور مشکل سازش و تحویل تازه اون به ایران سقوط اونها هم چیز عجیبی نیست که همین سقوط ها و آموزش ها سبب کار آزموده تر شدن نیرو های ما شد که در جنگ هم خودش رو نشون داد .[/font][/size]

[size=5][font=arial, helvetica, sans-serif]و اینکه چرا بعد ار انقلاب سقوط هایی از این دست کمتر شد به خاطر کارآزمودگی خلبان های ما بعد از جنگ و به قولی آشنا شدن با زیر و بم این جنگنده ها در این سال ها بوده که با آموزش خوب به خلبان های تازه کار از آمار این سقوط ها کاسته شده.[/font][/size] ویرایش شده در توسط arash666

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
امیدوارم ما پی ال 12 داشته باشیم اما حتی منبع غیر معتبری مثل ویکی هم میگه به گزارش ماهنامه http://www.combataircraft.net/Default.asp(کسی میدونه چقدر معتبره) و جزو پتانسیل های صادرات قلمدادش میکنن اما خوب عموما اولین بار تجهیزات جدبد نیرو های نظامی ایران همینطوری معرفی میشن و البته نظر شخصی من در مورد بهترین جنکنده های برتری هوایی به ترتیب اینه اف 22 واف 18 و اف 14 و اف 15 و یورو فایتر مسلما گونه چینی نمونه های اولیه سوخو 27 جزو اونا نیست (کلا نیرو هوایی غرب رو از شرق کاملا بهتر میدونم)اما به هر حال برای اف 4 های ترک یه موفقیت محسوب میشه و یه زنگ خطر برای ما

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='death' timestamp='1356286238' post='289989']
[quote name='bigdelimohamad9' timestamp='1356280619' post='289964']
فرماندهان نیروی هوایی که بارها تاکید کردن تعداد سورتی های پرواز تمرینی ما از تمام کشورهای همسایه بیشتره، دوستان ساکن در بوشهر و تبریز و شیراز هم شهادت دادن که تقریبا هر روز و گاه روزی دوبار تامکت ها و فالکروم ها و فنسرها رو در فورمیشن های دو فروندی در حال نشست و برخاست می بینن.
حداقل سالی یک رزمایش بزرگ با مشارکت حدود 100 فروند جنگنده هم که برگزار میشه، آخریش همین مدافعان حریم ولایت شرق و جنوب شرق، پس تعداد پروازهای ما همچین کم هم نیست.
ناو هم همچین سازه زمخت و عاری از ظرایف فنی و تکنولوژیکی نیست، ظاهرا شما ناو جنگی رو با قایق رابینسون کروزوئه اشتباه گرفتید icon_cheesygrin ضمنا من برای رفع شبهه از سانتریفیوژ و موتور ماهواره بر هم مثال زدم و حالا باید پهپادهایی مثل شاهد-129 رو هم اضافه کنم که قطعا لبه تکنولوژی محسوب میشن.
[/quote]
در ایران کم نیستن افرادی که قایق موشک انداز رو ناوچه می نامند اما قطعا من ناو شما رو با قایق رابیتسون اشتباه نگرفتم ببین دوست عزیز ساخت رادار بروز برای جنگنده پروژه خیلی سختی هست که به نظر من گلوگاه ساخت جنگنده توسط ایران ساخت یه رادار بروز برای جنگنده هاش خواهد بود
موتور جنگنده مثله موتور ناو نیست جنگنده وقتی موتورش از کار میوفته سقوط میکنه اما ناو غرق نمیشه سانترفیوژ اگه کیفیتش پایین باشه درش باز میکنن قطعه جدید میزارن با هواپیما وسط اسمون چی کار میشه کرددر ضمن ساخت سانتر فیوژبا موتور توربوفن تفاوت های تکنولوژی هم دارن
ناو ما حتی اگه با تکنولوژی روز دنیا فاصله معنی داری هم داشته باشه در منطقه مشکل چندانی نداره (در مقایسه با همسایه ها) اما ایا یه جنگنده در حد اف 5 یا اف 4 ائی ما بسازیم از پس ایگل ها یا اف 18،16 های بروز همسایه های جنوبی خودمون بر میایم ؟
پهپاد شاهد 129 یه افتخار ملی هست اما ایا سامانه های ائی سی ام یا ائی سی سی ام قوی داره رادار پیشرفته روشه یا موتور توربو فن با تراست بالا داره ؟ چرا وقتی ما یه پهپاد خوب یا مثلا ماهواره بر میسازیم لزوما توانایی ساخت جنگنده داریم ؟ ما جنگنده بومی خودمون رو با چی می خواهیم لود کنیم ما در دریا کلی موشک کروز و اژدر ساختیم که حداقل در سطح بهترین های چین هست اما در اسمان چی کار کردیم ؟ متاسفاته اسمون پاشنه اشیل نیروهای مسلح ایران هست که اصلا بهش توجه نمیشه و فقط قراره با تولید پدافند قدرتمند این مشکل رو حل کرد که حداقل به نظر من کافی نیست
در مورد سوزتی پرواز های نیرو هوایی من ترجیح میدم نظر ندم اما اینو بگم که اف 4 حتی در سطح فانتوم 2000 پرنده قدرتمندی نیست و نمیتونه با هواگرد های روز جهان مقابله کنه خصوصا اینکه مانور پذیری پایینی داره
[/quote]

این قدر هم بد بین نباشین :)
نمی دانم می دانید یا نه که نیروگاههای گازی ایران که خیلی سریع هم راه اندازی می شدند از موتور توربوفن میراژ استفاده می کردند و در سالهای قبل از انقلاب به راحتی در اختیار ایران قرار می گرفت و بعد ها به دلایل سیاست های خاص بهره کشانه اروپایی-آمریکایی ما از داشتن آنها محروم شدیم و از بازار آزاد و ... تامین کردیم. بنابراین اگر نیروگاههای گازی ما دارند هفت روز هفته و 24 ساعت شبانه روز کار می کنند یعنی تعمیر آنها در حال انجام است. حتی تست های بار گزاری آنها هم که قبلا از خارج مستشار می آوردیم امروزه در همین ایران خیلی بهترانجام می شود. کلی مقاله دوستان من در مورد تشخیص عیب ژنراتور از روی ارتعاشات آن چاپ کرده اند که باعث می شود که قبل از اینکه موتور بلید بشکند و کل موتور از دست برود، آن را تریپ بدهند و برای اورهال آماده بکنند. متاسفانه صنایع ما با هم چندان هم افزایی ندارند وگرنه نباید می شنیدیم که یک شکاری در آسمان بلید موتور شکسته است. مپنا هم که به تازگی ژنراتور گازی خود را ساخت که احتمالا کپی از بعضی نمونه های موجود داخلی با افزودن کیفیت آنها است. یک مشکلی که این ژنراتورهای اروپایی در ایران داشتند این بود که به دلیل ارتفاع و دمای زیاد کشور ایران هوای ورودی این ژنراتورها رقیقتر از اروپا بود و این باعث کاهش بازده می شد که چندین طرح برای افزایش این بازده در داخل کشور انجام شده که مقالاتش موجود است اما بهترین کار این بود که دهانه ورودی هوای موتور و کمپرسور سرد آن تقویت می شد که در نمونه ساخت مپنا این موارد دیده شده است. فقط برای مدل کردن اگزوز خروجی ژنراتورهای قدیمی و طراحی بهتر ابعاد آنها چندین قرار داد با پژوهشکده های مخلف بسته شد و در نهایت یک محصول قابل ارائه و مناسب شرایط ما تولید شد. تنها تفاوت این ژنراتورهای گازی با موتورهای جنگنده (که در اوایل ظهور ژنراتورهای گازی هیچ تفاوتی وجود نداشت) این است که به تدریج برای دادن قدرت بیشتر و تعمیر راحت تر و ... شکل متفاوتی به خود گرفته ، از الیاژهای ارزانتر که سنگین هستند در طراحی استفاده می شوند و درون بلیدهای آنها فاقد سوراخهایی برای پمپاژ هوای سرد است تا از ذوب شدن بلید در دماهای غیر عادی جلوگیری شود (برعکس موتور جت شکاری) و در ضمن بلیدها زمخت تر طراحی شده اند تا احتمال شکستن آنها پایین بیاید. با علم به اینکه تیتانیوم و آلیاژهای فولاد مناسب بلید در ایران به اندازه کافی وجود دارد (یک سری به دفتر فن آوری نهاد ریاست جمهوری یا نمایشگاهای مرتبط بزنید شرکتهای دانش بنیان انواع بلیدهای نیروگاههای گازی را به نمایش گذاشته اند) و طراحی بلید هم کار سختی نیست و دادن پوشش توریوم (جهت جلوگیری از خوردگی و تحمل دما فشار بالا) هم بر روی بلید ها از بخش خصوصی هم ساخته است، فقط باقی می ماند طراحی APU ، starter، سامانه مهار حریق و عایقها و سنسورهای اندازه گیری پارامترهای موتور که هم می شود خرید و هم می شود کپی کرد. یک بار دیگه می گویم که ما می توانیم موتور جتی بسازیم که خیلی بهتر از موتورهای آمریکایی برای ما ومتوسط ارتفاع فرودگاههای کشور ما کار بکند فقط سرمایه و مدیریت و داشتن یک تیم بی رحم کنترل کیفیت و تست مورد نیاز است که همه این موارد در کشور موجود است. به یاد داشته باشید که حتی آمریکا معمولا برای موتورهای موجود در کشور خود جنگنده می سازد و این نشان دهنده محدودیتهای این بخش حتی در آمریکا است. مهمترین قسمت موتور قابلیت اطمینان آن و کنترل کیفیت تولید است [b]که در کشور ما ضعیف است [/b]نه تکنولوژی ساخت.

یک آفتی هم که به جان مراکز تحقیقاتی ما افتاده این است که دولت مرتبا بودجه ها را قطع کرده و دستور می دهد که خود گردان بشوید. اصولا پژوهشگاه ها پروژه محور هستند و شرکتهای پروژه محور هم 100% ورشکسته خواهند شد. تنها شرکتی که محصولی برای فروش دارد می تواند از ورشکستگی فرار کند که پژوهشگاهها حق تولید محصول ندارند. تمام پژوهشگاههای ملی آمریکا با بودجه 100% دولتی می چرخد و هیچ کس آنجا که مدعی سرمایه داری ترین اقتصاد دنیا است ادای خصوصی سازی پژوهشگاهها را در نمی آورد.
آفت دیگر این است که به دلیل تحریم ها بعضی از ما بهتران فکر کردند که بهتر است طراحی مفهومی در ایران انجام شود و سپس به چینی ها بدهند تا آنها طرح را تکمیل کنند و محصول را به ما بفروشند. اگرچه این طرح در ابتدا جالب بود زیرا چینی ها با اینکه بزرگترین نگرانی آمریکا محسوب می شوند ، به هر قطعه ای که بخواهند دسترسی دارند و به راحتی می توانندبا همکاری شرکتهای امریکایی پروژه ها را جلو ببرند!!! اما در نهایت باعث شد که اطلاعات این طیف از محصول های نظامی ما در اختیار همه دشمنان جنوبی و شرقی و غربی و شمالی قرار بگیرد و یک محصول قفل شده به ما بدهند با قیمت نجومی و در نهایت مجبور بشویم خودمان دوباره آن را بسازیم. ای کاش به جای این رادار چینی یک رادار ایرانی درون F-4D قرار بگیرد (البته با فرض اینکه گزارش مجله درست باشد). در مورد ساخت رادار هم یک بار دیگه باید تکرار بکنم که هر نوع راداری که بودجه ساخت آن تامین شود در کشور با کیفیت رده اول جهانی قابل ساخت است. اصولا رادار دیگر اسرار خاصی ندارد که از ما پوشیده باشد و در بعضی شرکتهای خصوصی حتی دانش داخلی فراتر از لبه تکنولوژی چاپ شده در مقالات IEEE است. یادم می آید یک تکنیکی ما لازم داشتیم برای ساخت اعداد [b]رندام واقعی[/b] و از قطعاتی که بر روی برد داشتیم به شکلی استفاده کردیم که این اعداد رندام واقعی تولید بشود و بعدها در سال 2006 دیدم که این تکنیک ما شده مقاله IEEE. در آن موقع ما فکر می کردیم که این روش را همه بلد هستند و فقط ما خنگ ها هستیم که نمی دانسته ایم تا اینکه دیدیم از روش ما مقاله چاپ شد اونم سالها بعد. البته من نمی گویم که از Raytheon جلوتر یا همتراز هستیم اما نیازی نیست که هزینه آن تامین شود و بدست نیاید. مشکل اینجا است که این تکنولوژی های پراکنده در شرکتها به دلیل نبود سپارش به آنها یا از کشور به همراه مهندسش مهاجرت می کند یا اینقدر استفاده نمی شود که کهنه می شود.
با وجود این همه شرکت که در سالهای گذشته فعالیت می کردند و در آن دوران طلایی پروژه های چند ده میلیاردی داشتند آیا از خود پرسیده اید که چرا هیچ شرکت بزرگی مثل Raytheon یا هیوز در ایران بوجود نیامد؟ چرا ما از سرمایه دار شدن تکنوکراتها می ترسیم؟ چرا بعضی شرکتهای وزین مخابراتی ورشکست شدند؟ اگر چنین شرکتهایی بوجود می آمد، دیگر نیازی به بودجه دولتی نبود. متاسفانه تحریم صادرات تسلیحات ایرانی فقط یکی از علتهای فرعی و بهانه است. ویرایش شده در توسط EMP
  • Upvote 12
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون از توضیحات کاملتون(خصوصا در موتور ها) اما من بدبین نیستم واقعا چیزی که میبینم رو میگم البته قطعا تکنولوژی اولین مشکل ما نیست اما به هر حال وقتی قرار از صفر و بدون کمک شروع کنیم مشکلاتی خواهیم داشت وصرف داشتن پتانسیل ساخت به معنی توان ساخت محصول با کیفیت جهانی نیست به نظر من بزرگترین مشکل ما این فرهنگ دلالی که در تار و پود جامعه ما رفته و ارزش تولید نادیده گرفته میشه در مورد پژوهش کده ها شرکت های دانش محور بیشتر از اینکه نیاز باشه دولت بودجه شرکت های دانش محور رو تامین کنه مهمه که براشون بازار تهیه ببینه تا انگیزه اونا بیشتر بشه چند وقت پیش با واحد ار اند دی یه شرکت بزرگ نفتی همکاری میکردم کلی زحمت کشیدم اما مطمئینم الان تمام زحمت های من گوشه یه دفتر داره خاک میخوره و کسی ازش استفاده نمی کنه این خیلی دردش از اینکه کم بهت پول میدن بیشتر (البته من مجردم دانشجو هستم خیلی نیاز به پول ندارم)
در مورد کیفیت هم قطعا تایید میکنید که در کشور ما خیلی از مدیران سطح بالا حتی فرق بین تضمین کیفیت و کنترل کیفیت رو نمیدونن و کیفیت یه بحث مهجور هست و بزرگترین صنایع ملی ما که خودرو سازی هستن با اصول قدیمی بازاریابی سعی میکنن مشکل کیفیت رو با گارانتی و وارانتی حل کنن نه راهبرد های نوین تضمین کیفیت
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]نمی دانم می دانید یا نه که نیروگاههای گازی ایران که خیلی سریع هم راه اندازی می شدند از موتور توربوفن میراژ استفاده می کردند و در سالهای قبل از انقلاب به راحتی در اختیار ایران قرار می گرفت و بعد ها به دلایل سیاست های خاص بهره کشانه اروپایی-آمریکایی ما از داشتن آنها محروم شدیم[/quote]

در نیروگاه از توربوفن استفاده نمی کنند بلکه از توربین گازی متفاوت استفاده می کنند که تنها گشتاور یا همان نیروی چرخاننده تولید می کند
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%88%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D9%86_%DA%AF%D8%A7%D8%B2

توربوفن در حقیقت نوعی از توربین گازی است کمی سطح تکنولوژی اش بالاتر از توربین گازی است
البته کسی که بتواند توربین گاز بساز توان تولید توربین جت یا توربوفن را هم خواهد داشت
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b][color=#4b0082]گزارشی در مورد ساخت کمپرسور و توربین در ایران!(البته به دلیل تنظیم نبودن ستاپ باکس ما , تو چند جای این گزارش گیر مختصری دیده میشه!)[/color][/b]

[color=#ff0000][b][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/turbin.JPG[/IMG][/b][/color]


[color=#ff0000][b]حجم:حدود 20 مگابایت[/b][/color]
[color=#ff0000][b]لینک دانلود:[/b][/color]http://www.mediafire.com/?ftonboena6r8v7c
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.