درود به دوستان گرامی به ویژه جناب MR9 ضمن تقدیم این کتاب (اگر هنوز آن را نخوانده اید) http://libgen.io/book/index.php?md5=67B1798E700508A8E058F0E8E8ACE469 به جناب MR9 و دیگر دوست داران گربه گرامی. بی تردید تامکتهایی که امروز اویونیک جدید آنها در ایران در حال تغییر و تعویض و نوسازی و تست است هواپیمایی است که سازنده هم از توانایی های آن بی خبر است. ایران با داشتن ارتش بزرگی از مهندسان ارزان مرتبط دارای مزیت نسبی بالقوه بزرگی در این زمینه است. برای بالفعل کردن آن کار زیاد سختی لازم نیست مقدار پول می خواهد و مقداری اراده. برای مثال با وجود تحریم ها برخی شرکتهای خصوصی توانستند که هواپیمای پهن پیکر به صورتی وارد کشور بکنند خوب نیروی هوایی می توانست برخی پهن پیکرهای اینها که از رده خارج هستند را اورهال کند و به عنوان رادار و الینت پرنده یا سوخت رسان استفاده بکند اما اقدامی ندیدیم یا حداقل رو نمایی نشد. بعد از ارتقاء صنعت هوانوردی آمریکا با غارت فناوری آلمانی در انتهای جنگ دوم جهانی تا به امروز صنعت هوانوردی نظامی این کشور همواره یک اشتباه بزرگ را در زمینه ساخت هواگرد تکرار کرده است. قبلا هم از قول منابع خارجی به این موضوع اشاره کرده بودم. آنها برعکس حرکت می کنند!!! در حالیکه ارتقاء تسلیحات و اویونیک مورد استفاده هواگردها کار بسیار ارزانتری است آنها مرتبا در پی ارتقاء خود هواگردها هستند که هزینه های کمر شکنی دارد. البته ریشه این اشتباه ندانستن نیست و انگیزه های اقتصادی در بین است. مثلا تولید هواپیمای 737 به ویژه آنهایی که قرار بود به ما بدهند امروز کار بسیار پر مخاطره ای در آمریکا شده زیرا سازندگان بسیاری از قطعات و زیر سیستمها یا دیگر وجود ندارند یا توسط دیگران خریداری شده اند و یا به دنبال تامین قطعات از زباله های الکترونیک هستند زیرا باز طراحی زیر سیستم کهن نیازمند پاس کردن دوباره استانداردها و هزینه های کمر شکن طراحی و تولید است. بنابراین به دلیل مدل اقتصادی که دارند مرتب مجبورند که پلتفرم های قدیمی حتی کارامد را نیز کنار بگذارند. در حالیکه طراحان قدیمی مثل داگلاس پری اعتقادی به بدنه های رادار گریز ندارند و سرعت تکنولوژی های ضد رادار گریزی را بیشتر از پیشرفت هواگردهای رادار گریزها می دانند تحلیلگران داخلی در نبردهای هوایی با رادار گریزها هیچ شانسی برای هواگردهای نسل 3 و4 ما قائل نیستند. اما این را فراموش می کنند که یک اف-35 که مجبور است از سلاح ایگل ( AIM-120C ) استفاده بکند نه سلاحی درخور خودش، با یک F-15S چه فرق بنیادی دارد؟ اف-15 هم وقتی که از تسلیحات فانتوم استفاده می کرد چقدر مرگبار تر از فانتوم بود؟ اف-35 موتور متفاوت، اویونیک بسیار پیچیده تر، رادار LPI (با قابلیت کشف کم توسط سامانه های الینت) و خاصیت رادار گریزی دارد. اما برای شکار هواگرد ما یا باید از داگفایت استفاده بکند یا از تمرکز توان آنتن رادار روی هواگرد ما یا از موشکهای حرارتی AIM-9X و یا از موشکهای آمرام مدل C و امکان دیگری ندارد. با اینکه گفته شده دفاتر فناوری دولتی چینی، به اسناد اصلی F-35 دست یافته اند از طریق جاسوسی اما فراموش نکنیم که از دلایلی که غربی ها پرواز اف-35 های شناسایی اسرائیل بر فراز ایران را ادعایی مردود اعلام کردند این بود که اگر بر اثر نقص فنی یکی از اینها در قلمرو ایرانی ها سقوط می کرد مانند RQ-170 چه کسی در قبال اینکه فناوری آن به دست روسها و چینی ها برسد مسئول بود؟ (مثل آنچه سر موشک های کروز آمریکایی در سوریه آمد). پس یک سناریو این است که اف-22 های اجاره ای و اف-35 های دیگران به عمق ایران وارد نشوند و از دور ماموریت های خود را بخواهند که انجام بدهند . در مورد رادار گریزی هم آنتنهای مسطح رادار هواپایه اف-35 می تواند سطح مقطع راداری معادل چندین هزار متر مربع داشته باشد و رادار گریزی بی معنی شود به همین دلیل آمده اند سطح آنتن آن را با فناوری های Frequency-Selective-surface فرکانس دوست کرده اند سطوحی که بازه وسیعی از فرکانس را باید بتوانند به کل جذب بکنند که کار سختی است. این ساختارهای راه راه عمودی، راه راه افقی، چهارخانه، لانه زنبوری، مربع مربع و متخلخل و .... ریز ریز که روی آنتن رادار مسطحی مانند APG-81می بینید به دلیل تولید یک فیلتر RLC ضمنی و تضعیف بازتاب آنتن مسطح است. این مشکلات پنهانکاری طوری است که در ماموریتهای ضربت شاید بهتر باشد فقط شکاری های رهگیر دسته پروازی رادار رویشان نصب باشد و جنگنده ای که قرار است کار شناسایی یا پرتاب بمب را انجام بدهد رادارش را باز بکنند تا ضمن سبک شدن و مصرف کمتر سوخت و در نتیجه برد بیشتر احتمال کشف شدن کمتری را به خاطر بازتاب آنتن مسطح داشته باشد. (مصرف برق زیادی که رادار دارد مستقیم روی میزان مصرف سوخت تاثیر دارد) هواگردهای ما اگر دیکوی های ضد رادار پسیو خوبی حمل بکنند (یا اینکه اصلا رفلکتور حمل بکند و موقع خطر رها بکنند) و به فلیرهای روسی مجهز بشوند در نبرد با موشکهای هوا به هوای آمریکایی و فرانسوی و چینی مغلوب نخواهند شد. حتی با هزینه-زمان کم می توانیم دیکوی اکتیو هم بسازیم. دیکوی اکتیو یک گیرنده امواج باند ایکس بعلاوه یک تقویت کننده و یک فرستنده است که ماژول خیلی کوچکی می شود اگر با نیمه هادی درست بکنند. وقتی که هواگرد این دیکوی را رها می کند با استفاده از باتری و یا پره های پشت خود انرژی لازم را تولید کرده هدف بهتری از هواگرد اصلی را عرضه می کند. یک کارت DRFM مثل کارت زیر که از تراشه FPGA زایلینکس Virtex-7 تجاری سری T مخصوص ساخت سوئیچ های شبکه پرسرعت و ADC ها و DAC هایی با نمونه برداری 12 گیگا سمپل در ثانیه استفاده می کند که ساخت آن در توان خیلی از شرکت هایی که امروز کار ساخت سوئیچ شبکه می کنند هست تا به امروز ساخته باشیم یا در دست ساخت باشد، می تواند رادارهای پالسی را که در باند ایکس کار میکنند دچار مشکل کند.(به دلیل دقت این باند و تاثیر کم شرایط آب و هوایی روی آن) را با 40 درصد احتمال موفقیت دچار خطا کرد. http://www.aewa.org/Library/rf_bands.html http://www.mistralsolutions.com/newsletter/Jan14/CHAMP-WB-DRFM.pdf امروز این توان پردازش و سپس نرم افزار است که کیفیت و قیمت یک محصول هوافضا (حتی Automotive) را تعیین می کند. به این نمودار توجه کنید: MOPS مخفف میلیون عمل در ثانیه است. یک نگاهی به یک رادار شرکت SELEX تولید کننده رادار گریفو بکنیم این رادار یک قسمت IF-digitization دارد که از دو تراشه Virtex-4 سری SX مخصوص پردازش سیگنال و از نوع صنعتی (سری I) و تعدادی FPGA شرکت Altera و ADC و DAC پر سرعت استفاده می کند. در این رادار بعد از کاهش فرکانس در میکسر که یک ضرب کننده فرکانس است و ساخت سیگنال IF، برای ساخت سیگنالهای I و Q که 90 درجه با هم اختلاف دارند از مدارهای آنالوگ استفاده نشده و کلا به صورت دیجیتال پیاده شده که ذات رادارهای دهه اخیر است. این قابلیت تکرار پذیری سخت افزار و قابلیت اطمینان آن را افزایش می دهد ضمن اینکه انعطاف پذیری خوبی به رادار می دهد. یک نگاهی به تعداد فراوان خازنهای نارنجی رنگ تانتالیوم بکنید متوجه میزان مصرف این تراشه های مهیب می شوید که طراح را مجبور کرده به این تعداد خازن به مدار اضافه بکند تا دچار مشکل Power-Integrity نشود. نکته جالب این هست که با توجه به اینکه رادار SELEX هواپایه بوده اما باز هم بر خلاف نمونه های آمریکایی از تراشه های خاص سری نظامی (Q) یا سری هوافضا (QV) استفاده نکرده است. همچنین از تراشه های شرکت ALTERA هم استفاده کرده که معمولا در یک کار از زایلینک و آلترا کنار هم استفاده نمی شود مگر اینکه کاربرد خاصی باشد یا قصد داشته باشند که قسمتی از سخت افزار را درون CPLD ها حفاظت بکنند تا از کپی شدن جلوگیری بکنند. به نظر می رسد که SELEX به جای استفاده از تراشه های بسیار بسیار گران قیمت سری هوافضا از تراشه سری صنعتی که تحمل دمایی زیر صفر دارد به جای سری تجاری که این تحمل را ندارد استفاده کرده و فقط با استفاده از سینتسایزرهای خاص توصیف سخت افزار خود را با رعایت استاندارد هوا فضا درون تراشه سنتز کرده که راه حلی بسیار ارزانتر و با کیفیت نزدیک به راه حل آمریکایی ها است. با این روش شرکت SELEX کاهش قیمت چشمگیری در محصول نهایی ایجاد کرده است.

ورود رسمی جنگ افزار ضد زره Raybolt به درگیری های یمن ریاض : براساس تصاویر و ویدئوهای منتشره در فضای وب ، به احتمال بسیار زیاد ، واحدهای رزمی ارتش سلطنتی عربستان سعودی ، به تازگی از یک سامانه جدید ضد زره هدایت شونده (ATGM) قابل حمل توسط پیاده نظام رونمایی نموده اند . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، این تصاویر و ویدئوها ، فرآیندی را به نمایش میگذارد که در آن اثبات می کند عناصری از ارتش سعودی سامانه ضد زره Raybolt را در جریان یک عملیات نظامی در نزدیکی مرزهای مشترک این کشور با یمن مورد استفاده قرار داده اند . در این فیلم های منتشر شده ، لحظه ای وجود دارد که در آن نیروهای سعودی با موشک ضد زره کره ای Raybolt شبه نظامیان حوثی را مورد هدف قرار می دهد . این سامانه ضد زره کره ای ، در ردیف پیشرفته ترین جنگ افزارهای ضد زره قرار دارد که عمدتا" برای استفاده عناصر پیاده نظام برای مقابله با تانکهای اصلی میدان نبرد ، خودروهای زرهی و همچنین نسل آینده خودروهای زره پوش مورد استفاده قرار می گیرد . این سامانه تسلیحاتی به تازگی توسط شرکت جنگ افزار سازی LIG Nex1 کره جنوبی توسعه پیدا نموده است . یکی از برجسته ترین ویژگی های این سامانه ضد زره ، استفاده آن از یک جستجوگر تصویرساز مادون قرمز است که به آن توانایی " شلیک کن- فراموش کن " می دهد . پرتابه این جنگ افزار ضد زره ، مسلح به یک کلاهک دوتایی است که قابلیت حمله مستقیم یا حمله از بالای هدف (top attack) را بدان می بخشد . مجموع وزن این سامانه ضد تانک در حدود 20 کیلوگرم است که به ادعای شرکت سازنده در مقایسه با همتایان خود ، سبکتر است . برد موثر این سامانه کره ای ، تا 2/5 کیلومتر برآورد میشود . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، این محصول کره ای ، بدلایل مختلف از جمله ، کوچکی ، عملکرد ساده ، برد مطلوب ، استفاده از حسگرهای پیشرفته ، توان نفوذ کلاهک به درون هدف و.... در ردیف کار آمد ترین سلاح های ضد زره قرار می گیرد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

کمپانی Marmon-Herrington از زمان جنگ دوم جهانی در کار ساخت تانک و کامیون بوده و پس از روی به ساخت اتوبوس و دیگر خودروهای غیر نظامی آورد . یکی از اولین خودروهای زرهی تاریخ ایران به نام TH310 ALF-1 نیز ساخت این شرکت بوده است . این خودروی زرهی در اواسط دهه 30 میلادی (دقیق تر سال 1935 میلادی یا 1313 هجری شمسی) به ارتش ایران تحویل گردید . شاسی آن ТН300-4 برای مصارف غیر نظامی ساخته شده بود و در جریان آزمایش در زمین تمرین Aberdeen از پس آزمایشات برنیامد . لکن خریداران ایرانی پسندیدنش و سفارش دادن . شخصی به نام Elie Aghnides که مخترعی یونانی آمریکایی بود به سال 1945 برای این شرکت خودروی همه جا رو یی با ظاهر عجیب و فضایی طراحی کرد . خودروی Rhino به معنی کرگدن از دو جفت چرخ با اختلاف سایز بسیار زیاد بهره میبرد که به دلیل بزرگی چرخ ها و همچنین مرکز ثقل بسیار پایین میتوانست شیب 75 درجه را هم بدون واژگون شدن بپیماید . همین چرخ ها به دلیل تو خالی بودن باعث شناور شدن خودرو در آب میشد در حالی که شکل کلی خودرو مناسب آب پیمایی و دو واتر جت در پشت خودرو ، نیروی راندن لازم برای سرعت حدودا 6 کیلومتر برساعت رو ایجاد میکرد . پیش نمونه ی ساخته شده عملکرد خوبی داشت ولی ارتش ایالات متحده ، سفارش تولید نداد .

به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، مجموع گزارشهای منتشر شده از سوی منابع مختلف نشان میدهد که نیروی هوایی ایران در سالهای اخیر ، با موفقیت قابل توجهی ، ظرفیت رزمی ناوگان جتهای رزمی اف-14 خود را گسترش و در کنار آن ، قابلیتهای جدیدی نظیر کاربرد پرنده های بدون سرنشین را بخود اضافه نموده است ، این درحالی است که برای آموزش خدمه هوایی ، تلاش های قابل توجهی برای بازسازی یا تولید جتهای دو سرنشینه نیز صورت گرفته است . نیروی هوایی ایران ، در دهه 70 میلادی ،سفارشی بی سابقه برای خرید 80 فروند جنگنده برتری هوایی اف-14 را به ایالات متحده ارائه داد ، تا جایی که کسب مجوز برای خرید این جت گرانقیمت و پیچیده که درزمان خود ، تقریبا" همتایی برای آن وجود نداشت ، خود به تلاشی قابل توجه تبدیل شد . بدین ترتیب نیروی هوایی ایران (IIAF) به تنها مشتری تامکت تبدیل شد ، در حالی که سایر همپیمانان ایالات متحده ، عمدتا" خرید جتهای سبکتر ، ارزان تر و کم توان تری نظیر اف-5 و اف-16 را در دستور کار خود قرار دادند . در حقیقت ، توانمندی های این ابررهگیر افسانه ای به اندازه ای پیشرفته بود که گونه صادارتی آن هرگز بصورت رسمی توسعه پیدا ننمود و جتهای سفارش داده شده از سوی تهران ، پس از انجام یکسری تغییرات بسیار کوچک ، با استتار ویژه نیروی هوایی ایران بصورت مشترک با خدمه ایرانی – آمریکایی ، به این نیرو تحویل داده شدند . پس از سرنگونی دودمان پهلوی در ایران و پیروزی انقلاب اسلامی ، به سال 1979 ، در صد عملیاتی بودن ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران ، بدلایل مختلف نظیر کمبود قطعات و آغاز تحریم تسلیحاتی ایالات متحده ، بشدت کاهش پیدا نمود و این بدان معنی بود که پس از تهاجم غافلگیرانه عراق به خاک ایران ،تنها 10درصد از ناوگان 79 فروندی از این جتهای پیشرفته در اختیار نیروی هوایی قرار داشته باشد . اگر چه تامکت هشتادم سفارش داده شده ، هرگز تحویل ایران نشد ،اما درحالی که نیروی هوایی آمریکا برای اجرای ماموریتهای رهگیری ، همچنان از موشکهای کوتاهبرد AIM-9 و AIM-7 استفاده مینمود ، تامکتهای ایرانی برای جلوگیری از نفوذ جتهای عراقی ، تنها بر موشکهای دوربرد فینیکس و توپ متکی بودند که از یک نظر دوربردترین تسیلحات هوا به هوا با بردی نزدیک به 200 کیلومتر محسوب میشدند . براساس مستندات موجود ، فینیکس های ایرانی اغلب به شکل موفقیت آمیزی برضد جتهای نیروی هوایی عراق در بردهایی که در آن زمان بصورت استاندارد و برای اطمینان از انهدام هدف شلیک می شدند ( عموما" در 19 کیلومتری هدف ) مورد استفاده قرار می گرفتند . به گفته منابع نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران تنها 3 مورد تلفات را در طول جنگ در کارنامه خود به ثبت رساندند ( احتمالا دو فروند بدلیل نقص فنی و یکفروند با آتش میراژهای عراقی . "مترجم " ) ، اما درمقابل نیز مسئولیت ساقط شدن بیشتر از 160 فروند از جتهای نیروی هــوایی عراق را به نام خود سند زدند . از یک نظر ، مزیت اصلی تامکتهای نیروی هوایی ایران برای خنثی سازی توان رزمی رو به گسترش نیروی هوایی عراق بیشتر بروی توانایی هوا به هوای دوربرد آن اتکاء داشت ، تاجایی که مشهور است که حتی رصد امواج رادار AWG-9 تامکت از سوی گروه های مهاجم عراقی باعث میشد تا ماموریت های رزمی بلافاصله لغو گردد . اما نکته بسیار پراهمیتی که دراین میان وجود داشت ، محدود بودن توانایی نیروی هوایی ایران در تامین قطعات پرمصرف و حساس تامکت بود ، در حالی که این مساله برای ناوگان فانتوم ها و تایگرهای نیروی هوایی کمتر مصداق داشت و به دلیل پرشمار بودن تعداد آنها ، خدمه فنی بااستفاده از روش " کانابلایز کردن "( استفاده از قطعات جتهای زمینگیر برای عملیاتی نمودن جتهای فعال ) و یا مهندسی معکوس قطعات ، و یا خرید از بازارسیاه ، به هرترتیب ، تعداد جتهای عملیاتی را ثابت نگاه میداشتند ، اما این گزینه ها برای قطعات اف-14 که ایران تنها کاربر خارجی آن بود ، پیچیده تر محسوب میشد . علاوه براین ، کمبود رو به تزاید موشکهای فینیکس در پایان جنگ با عراق ، اهمیت حفظ تامکتهای نیروی هوایی را محدود تر نمود و برای یک دهه ، تنها درصد کمی از این ناوگان در حالت عملیاتی قرار داشت . اما به تازگی ، نیروی هوایی ایران با اتکاء بر فناوریهای جدیدتر ، نظیر فناوری چاپ سه بعدی ، به شکل موثرتری موفق شده تا قطعات حساس تامکت بویژه قطعاتی برای سازه اصلی و موشکهای فینیکس را در داخل تولید کند ، که به این ترتیب بستر لازم برای تولید بومی موشکی مشابه فینیکس که می توانست ناوگان تامکت را مجدد بحالت عملیاتی درآورد فراهم می آمد . به اعتقاد ناظران نظامی ، جتهای اف-14 نیروی هوایی ایران پس از جنگ ، درحدود 250 مورد تغییرات و ارتقاء را بخود دیده اند که این تغییرات ، بویژه در حوزه رادار ، نمایشگرهای کابین ، حوزه جنگ الکترونیک محسوس تر به نظر می رسد . بدین ترتیب ، ترکیبی از موشکهای باقی مانده فینیکس با موشکهای جدیدتر فکور-90 ، تامکتهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ( IRIAF) را به کشنده ترین جت رزمی خاورمیانه تبدیل نموده است . از سویی دیگر ، نمی بایست اهمیت ارتقاء و عملیاتی شدن رو به رشد جتهای رزمی اف-14 نیروی هوایی ایران را نادیده انگاشت ، چرا که برای هر نیروی مهاجمی ، این مساله ، پیامدهای قابل توجهی را درپی دارد . بخش قابل توجهی ازاین ناوگان ، برای بیشتر از یک دهه ، از بهترین شرایط تعمیر و نگهداری برخوردار بودند ، حتی تعدادی از این هواپیماها بدلیل کمبود قطعات ، برای حداقل 5 سال یا کمتر ، بصورت ذخیره در پایگاه های نیروی هوایی نگهداری میشدند و با توجه به پیشرفتهای تشریح شده ، انتظار میرود که نیروی هوایی ایران ، حداقل 40 فروند از تامکت موجود در سازمان رزم خود را بحالت عملیاتی ، در اختیار داشته باشد . اگر تغییرات قیمتی دلار بعنوان مبنایی برای ارزیابی قرار گیرد ، امروز جنگنده –رهگیر اف-14 تامکت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، رکورد قیمتی بیش از 150 میلیون دلار را به نام خود ثبت نموده که به احتمال زیاد اگر این جت ، امروز به ایران فروخته میشد ، قیمتی سرسام آور و گیج کننده ای داشت . این میزان ، تقریبا" دو برابر خرید یکفروند جت رزمی برتری هوایی سوخو-35 است که هم اکنون نیز ایرانی ها توانایی خرید آن را ( در صورت عدم وجود تحریم های تسلیحاتی ) نخواهند داشت . تامکتهای نهاجا ، به استثنای جت برتری هوایی اف-22 رپتور نیروی هوایی ایالات متحده ، امروز در شمار یکی ازگرانقیت ترین جتهای رزمی عملیاتی در دنیا قرار دارد و در نتیجه جنگجوی توانمندی در حوزه رزم هوایی در خاورمیانه بشمار می آید . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، تامکتهای نیروی هوایی ایران باتولید گسترده موشک هوابه هوای فکور-90 که احتمالا دقت بالای پدر بزرگوارش !!!! موشک دوربرد فینیکس را به ارث برده و همچنین سوخت جدید ترکیبی که آن نیز به احتمال زیاد با کمک روسها در خط تولید قرار گرفته ، به موشکی مسلح میشود که کمتر از 300 کیلومتر برد خواهد داشت که این برد کمی کمتر از همتای روس آن یعنی R-33 است . بدین ترتیب ، تامکتهای پارسی با در اختیار داشتن این مهمات بومی به شکل گسترده که بردی بیش از 4 برابر مهمات AIM-120B آمریکایی( با برد 75 کیلومتر ) و 3برابری از مهمات AIM-120C بعنوان سلاح اصلی زرادخانه دوربرد نیروی هوایی آمریکا و متحدانش دارد ، به خطری جدی تبدیل خواهد شد . در حقیقت ، در صورت وقوع یک جنگ منطقه ای ، تامکتهای نیروی هوایی ایران ، با خیالی آسوده قادرند تا جتهای مهاجم سعودی ( بویژه ناوگان ایگل ) را از درون فضای هوایی خودی با دقت بالایی مورد اصابت قرار دهند و حتی در یک شرایط ضروری ، با ورود به خاک عراق ، جتهای مهاجم عبری را رهگیری و قبل از هرگونه واکنش ، طومار آنها را در هم پیچیند . در مجموع ، تهدید ناشی از روند رشد رو به گسترش ظرفیت رزمی ناوگان تامکتهای نیروی هوایی ایران برضد توانمندی های هوایی ایالات متحده و متحدان منطقه ای آن ، بتدریج در حال افزایش است و این درکنار سایر مزیتهای سخت افزاری و نرم افزاری جمهوری اسلامی ، احتمال تهدید از سوی دشمن را تا حد قابل قبول کاهش خواهد داد . اما ماهیت پاسخ رقبای این کشور ، عمدتا" روی خرید جتهای پیشرفته تر اف-35 ، ارتقاء ناوگان ایگلها ، یا درخواست از ایالات متحده برای اعزام جتهای اف-22 به منطقه خاورمیانه محدود می گردد . پی نوشت : 1- با تشکر از استاد و برادر عزیز ، جناب EMP 2- منبع : https://militarywatchmagazine.com/article/70899 صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

درود بر شما میگ 21 نسل 2 هست طبق گفته ویکی https://en.wikipedia.org/wiki/Second-generation_jet_fighter و همین طور اف 5 که این روزا صحبتش زیاده

آیا سپاه به راه راست هدایت می شود !؟

بعد از بررسی بیشتر متوجه شدم چند مدل دسته بندی وجود داره برای جنگنده ها. مثلا در یک دسته بندی به اسم Hallion ، اف 14 نسل 6 حساب میشه و میگ 21 نسل 5 یا مثلا در درسته بندی Aerospaceweb ، اف 14 نسل 4 هست و میگ 21 نسل 2 منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Jet_fighter_generations

فیلم در خصوص بکار گیری سوخو22 توسط سپاه http://www.tabnak.ir/fa/news/829212/تجهیز-جنگنده‌های-سوخو22-سپاه-به-مهمات-هوشمند

یک فیلمی اخیرا گویا منتشر شده که دو تن از نیروهای حوثی ها به نظر در بالای یک بلندی صعب العبور به دل شاید ده دوازده تن از نیروهای مسلح ائتلاف سعودی میزنند و تنها یکیشون سلاح داره و دیگری با سنگ هایی که از روی زمین برمیداره و پرتاب میکنه به سمت اون ده دوازده نفر حمله میبرند. طرف های ائتلاف شروع به فرار می کنند و بعد که تعداد نفرات را میبینند فقط دو نفر هستند یک نفری که اسلحه داره را حین حمله بهشون به شهادت میرسونند ولی نفر اول همچنان با سنگ هایی که از زمین برمیداره به سمتشون حمله میکنه و جایی تا محل شهادت همرزمش پیش میره و اسلحش را برمیداره ولی اسلحه کار نمیکنه و بعد همچنان با همون سنگ ها سراغ یکی از کشته های ائتلاف میره تا اسلحش را برداره. هر چه قدر مسلحین سوری رسانه و گریه کن و تدارکاتچی داشتند و اسلحه و تاو و گراد و مویه کن در توئیتر و فیس بوک و سازمان ملل و حقوق بشر و مقامات عالی رتبه دولتی و افکار عمومی از ایرانی گرفته تا عرب و غرب و شرقی، حوثی ها در مظلومیت کامل و غریبانه و واقعا با دستان خالی در بسیاری از جبهات در برابر یک جهان به قول ائتلاف سعودی دارند مبارزه میکنند.

بسم الله............ نبرد الدریهمی از اویل مرداد ماه نیروهای ائتلاف که در تصرف فرودگاه شهر الحدیده و ورود به این بندر ناکام بودن حملات مجدد رو برای تصرف شهرک الدریهمی در حومه حدیده شروع کردن . هدف اصلی تصرف شهرک الدریهمی در واقع مهیا کردن شرایط برای محاصره ویا حداقل دو زدن شهر الحدیده است نیروهای ائتلاف پس از چند روز نبرد سنگین موفق شدن وارد شهرک بشن اما باز هم انصارالله با تاکتیک های موثر خود تا این لحظه مانع سقوط شهرک شده نیروهای ائتلاف در بخشهای از شهرک حضور دارن که هر بار با هجوم حوثی ها مواجه و مجبور به عقب نشینی شده نکته جالب در درگیریهای ساحل حملات هوایی اشتباهی است که بارها و بارها تکرار شده و جنگنده های ائتلاف نیروهای تحت حمایت خودشون رو مورد حمله قرار میدن نیروهای ائتلاف در دریهمی + توپ و نفربر بی ام پی 2 منهدم شده انصارالله ضد حملات حوثی ها = شکار دو نفربر بی ام پی 2 و چند زرهپوش مهاجمین در محور حجه هم از سه هفته پیش ائتلاف حملات خود رو شروع کرده وتا شهرک حیران پیشروی نموده نیروهای انصارالله با ارسال نیروهای کمکی پیشروی مهاجمین را سد و با چند ضذ حمله برخی از مناطق رو باز پس گرفتن درگیریها در اطراف حیران در جریانه متفرقه انهدام نفربر برادلی سعودی ها + شکار ادوات نیروهای ائتلاف + به نمایش دراوردن اسرای کم سن سال نیروهای ائتلاف وقبیله ایی توسط انصارالله این حرکت حوثیها در واکنش به تبلیغات غربیها وسعودیها در استفاده واجبار حوثی ها از کودکان به عنوان کودک سرباز بود / حضور نیروهای کم سن سال در بین دو طرف درگیر رواج دارد

سلام و رحمه الله بر همه دوستان عزیز خصوصا استاد EMP عزیز در استفاده از FPGA های صنعتی مشکل Error Resilience در Soft Error های Instruction-level در اثر جمر ها و اشعه کیهانی و ... را چه می‌کنند؟

تامکت همونقدر توان درگیری با اف 35 رو داره که میگ 21 توان درگیری با اف 14 رو داشت ... میگ 21 : نسل 3 تامکت : نسل 4 اف 35 : نسل 5

ممنون از زحمت شما برای این مقاله در مورد اف 35 ها که اشاره کردید، در صورت تقابل ایا تامکت ها توانایی درگیری با اف 35 رو دارن یا این که به کل در مقابل اون ها ناتوان هستند؟

با تهدیدهای امروز مکرون به نظر تصمیم قطعی برای حمله گرفته شده. آمریکا هم چندین ناو در مدیترانه و بمب افکن در قطر مستقر کرده. گویا حتی چون تدارک حمله دیده شده منتظر اقدام سوری ها هم نخواهند شد و تروریستها طبق گفته وزارت دفاع روسیه در شمال حما و حلب تدارک یک یورش گسترده را دیدند که متعاقبش ارتش سوریه مجبور به واکنش خواهد شد و احتمالا سناریویی که گویا در جسرالشغور فعلا تدارک دیده شده مبنی بر حمله شیمیایی رخ خواهد داد. باید دید هدف این دور از حملات چی هست و گستردگیش به چه صورت خواهد بود و آیا قصد استمرارش برای نابودی و یا تضعیف کلی باقی مانده ارتش سوریه را دارند و یا تا جایی که ارتش سوریه فکر حمله به ادلب را کنار بزاره یا آسیب جدی به زیرساخت های مقاومت مدنظر هست تا در دوره فعلی که دوره بازسازی و تثبیت در سوریه هست وقفه جدی ایجاد بشه یا شاید به همراه این هشداری باشه برای خروج ایران از سوریه که در مرحله فعلی بسیار برای آمریکا اهمیت داره البته به درخواست اسراییل والا اگر فشار اسراییل نبود آمریکا شاید مدتها پیش حتی التنف را هم تخلیه میکرد. روس ها هم دو ناو از دریای سیاه روانه مدیترانه کردند. نکته جالب این هست که در هر حمله خصوصا ترامپ اعلام میکنه توان شیمیایی ارتش سوریه را از بین بردیم. یا اینکه چنان اطلاعات دقیق هست که حتی هواپیمای حامل بمب شیمیایی را در پایگاه مدنظر هدف قرار میدند چندین روز بعد از حملات. حالا جای سوال هست با این توان نابود شده یا تضعیف شده شیمیایی و اطلاعات دقیق چرا در حمله پیشگیرانه که استراتژی غرب هست در همون پایگاه مستقر که ازش قراره حمله صورت بگیره از بین نمیبرند با یک بمباران کم هزینه تر؟ که کودکانی هم نمیرند که ترامپ خیلی دلش براشون میسوزه؟ چرا در هر حمله علاوه بر بهانه هایی چون انبار شیمیایی به پایگاه های نظامی و گارد ریاست جمهوری و حزب الله و ... طبق گفته منابع حمله میشه؟ این ها علاوه بر نبود یک توجیه یا منطق نظامی برای حملاتی هست که غرب ادعا میکنه و معمولا محدود به پرتاب یک بمب یا بشکه اون هم بر سر یک درمانگاه و مهدکودک و خانه مسکونی هست اون هم در شرایطی که ارتش سوریه دست برتر در حملات را داره/به شدت تحت فشار رسانه ای و سیاسی هست/کاملا آگاه به تهدید نظامی و تاریخچه بمباران های قبلی است که ضربه بزرگی به ارتش زخم خوردش و امکاناتش هست/فشار افکار عمومی هم متعاقبش اضافه میشه در جهان عرب با رسانه های قدرتمند عربستان و عربی/بی فایده بودن یک بمباران شیمیایی اون هم در صورتیکه فی المثل دست باز را داره در توپخانه و زرهی و هوایی و ده ها عامل دیگه که کفه ی بهانه بودن برای ضربه زدن و یا تهدید سوریه و حمایت از تروریستها برای جلوگیری از پاکسازی کامل سوریه را بسیار بسیار سنگین تر میکنه ...

کاج بلند روسی در میان آبهای اقیانوس آرام خیز بلند شرکتهای روسی برای صدور سامانه دفاع هوایی "Sosna" به جنوب شرق آسیا مسکو : دفتر طراحی "KB tochmash" از آمادگی این شرکت برای توسعه سامانه دفاع هوایی کوتاهبرد Sosna ( کاج ) برای تجهیز ارتش های جنوب شرق آسیا ، پرده برداری نمود . این سامانه جدید معرفی شده که درردیف سیستم های دفاع هوایی متحرک کوتاه برد قرار می گیرد ، در واقع گونه ارتقاء یافته سامانه استرلا-10 محسوب میشود که در نمایشگاه فناوری نظامی آرمیا-2018 به نمایش گذاشته شد . به اعتقاد ناظران نظامی ، این دفتر طراحی روسی ، در نظر دارد تا با متمرکز شدن روی بروزرسانی سیستم های دفاع هوایی موجود که مهمترین آنها ، پیکربندی Strela-10M بشمار میرود ، فرصت لازم برای بازاریابی محصول جدید خود در بازار رو به رشد تسلیحاتی در جنوب شرقی آسیا را بدست آورد . استرلا-10 از یک نظر ، علت علاقه به ارتقاء این سامانه خاص ، حضور این سخت افزار دفاع هوایی در سازمان رزم ارتشهای بیش از 20 کشور در خاورمیانه ، آفریقا ، آمریکای لاتین و اروپای شرقی است . در حال حاضر ، ارتقاءسامانه های جدیدتر Pantsyr-S1 و Tor نیز در دست اقدام قرار دارد ، اما این سامانه ها ، علیرغم استفاده از لبه فناوری و توانایی اجرای آتش برعلیه اهداف متنوع ، محدودیت های خاص خود را نیز دارند و مضاف بر آن ، پیچیدگیهای ناشی از کاربرد فناوری پیشرفته ، امکان استفاده از آنها را با محدودیت مواجه می کند ، چنانکه آسیب پذیری آنها بدلیل وجود تشعشعات ناشی از استفاده از فرکانس های رادیویی ، قابل توجه است . در نتیجه ، به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی نظیر آرکادی شیپونوف ، استاد آکادمی علوم نظامی مسکو ( که در دهه 90 قرن گذشته ، ماموریت ماهیت شناسی سامانه های دفاع هوایی پیشرفته در قرن بیست و یکم را برعهده داشت ) سامانه دفاع هوایی جایگزین Strela-10 می بایست از ویژگیهایی نظیر سبک بودن ، غیر فعال و نسبتا" ارزان را که سامانه پایش آن الکتریکی و بخش هدایت شونده آن براساس فناوری لیزر عمل کند ، برخوردار باشد . به اعتقاد وی ، این سیستم جدید ، عمدتا" برای تقویت حلقه دفاع هوایی در سطح تاکتیکی و همچنین اجرای عملیات در قالب واحدهای مستقل رزمی می بایست بکار گرفته میشد . به همین دلیل ، سامانه جدید متحرک کوتاهبرد زمین به هوای Sosna ( کاج ) با هدف دفاع از یگانهای زمینی دربرابر تهدیدات هوایی از جمله موشکهای کروز و تسلیحات هواپایه دقیق در یک برد 10 کیلومتری و در ارتفاع 5000 متری ، معرفی گردید . این سیستم جدید دفاع هوایی ، شامل دو سری شش تایی از پرتابگرهای Sosna-R است که برروی یک برجک با قابلیت گردش 360 درجه ای نصب می گردد . این برجک ، به حسگرها و سامانه های جستجو و ردیابی هدف ، واحد پایش پرواز موشک و همچنین یک سامانه جنگ الکترونیک با دقت بالا نیز مجهز شده است . براساس طراحی صورت گرفته ، سیستم دفاع هوایی Sosna را میتوان بعنوان بخشی از رینگ دفاع هوایی در رده آتشبار با بصورت تلفیقی با سایر سامانه های دفاع هوایی مورد استفاده قرار داد . پی نوشت : اصطلاح "Sosna" ، در کشورهایی نظیر روسیه ، لهستان و اوکراین ،کنایه از "انسان قد بلند" یا "درخت کاج" است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

برادر من ، چرا توهم می زنی !؟ مطمئنم هیچ کدوم از این افکار اقتصادی پشت هزینه کردها در سوریه نیست .... در ضمن ، شما کشور و مردم خودت دارند به فنا می رند و فقر و فحشا و توی کشور داره بیداد می کنه ، ازدواج سفید داره ریشه ی ملت رو می زنه ... اونوقت شما این افکار مشعشع رو داری !؟ متوسط حقوق در تهران 3 میلیون هست و برای اجاره ی یک خونه ی معمولی مردم باید بالای 70 میلیون تومن رهن بدهند و ماهی بین 700 تا 1500 کرایه بدهند و اونوقت شما دم از سرمایه گذاری در سوریه می زنی !؟ به پیر به پیغمبر ، مردم ایران دیگه توانی ندارند .... دیگه چیزی نمونده که بخوان تحت عنوان مالیات و گمرک و آبونمان و کاهش ارزش پول ملی ، از مردم بگیرند ... من با حداقل حقوق بیش از یک سال از تمام خوشی هام زدم تا پولم رو جمع کردم (3 میلیون تومان ) تا برای کارم یک لپ تاپ متوسط Core i5 بگیریم ولی حالا قیمت ها بیش از 3 برابر شده و عملا نمی تونم بخرم !!! باید برم برای خرید یک لپ تاپ یک وام 10 میلیون بگیرم و با سود 24 درصد ماهانه بین 600 تا 1 میلیون تومن پول قسط وام بدهم .... اینجور خبرها و اظهار نظرها ، نمک بر زخم مردم پاشیدن که چه عرض کنم ، بلکه پوست مردم کندن و توی نمک غلطاندن ، هست ...

اونوقت پولش رو از کجا می دهیم !؟ چطور برای تکمیل طرح های عمرانی و زیربنایی داخل ایران ، بودجه نیست ولی .... اعمال تکبر نسبت به مردم ایران هم حد و حدودی داره ... همین چند وقت پیش ، برادرِ همسرِ پسر عموم ، به علت فقر شدید ، خودکشی کرد .... جوان 25 ساله به خاطر فقر شدید خودش رو کشت ... تو اوج جوانی و آرزو !!!

می بینم که از بس این ائتلاف امراپ و نفربر زرهی از دست داده باز به سراغ تویوتاهای سبک خودمون رفتن !!!

با سلام فولاد آتشین - 2 توپ صحرایی مدل 1903 یکی از محصولات خط تولید شرکت تسلیحاتی کروپ آلمان بشمارمی آمد که با توجه به طراحی مدولار آن ، شرکت سازنده می توانست بنا بر نیاز مشتری ، تغییرات مورد نیاز را در ان اعمال نماید . علاوه براین ، طراحی این جنگ افزار به گونه ای بود که مشتری می توانست علاوه بر سفارشی ساز نمودن جزییات این توپ ، کالیبر متفاوتی را نیز برگزیده و بسرعت نیز آن را دریافت نماید . در خصوص این مورد ، ارتش رومانی در بازه زمانی سالهای 1903 تا 1908 چیزی در حدود 360قبضه توپ صحرایی 75 م.م ( 2.95 اینچی ) گونه M1903 و M1908 را خریداری نماید که بخش مهمی از این تسلیحات تا سال 1942 در سازمان رزم این ارتش مورد استفاده قرار می گرفتند ، هر چند بدلیل پیشرفت فناوری ، طبیعتاً این جنگ افزارها تا این سال (1942) منسوخ و از رده خارج بشمار می آمدند. این توپ از یک سامانه عقب نشینی ترکیبی فنر – هیدرولیکی و همچنین نمونه استاندارد سامانه مسدود کننده ته قبضه افقی کروپ نیز بهره می برد. مشخصات : سازنده : کروپ ، امپراتوری آلمان کالیبر : 75 م.م ( 2.95 اینچ ) وزن رزمی : 1070کیلوگرم ( 2358 پاوند ) طول سلاح : 2/25 متر ( 86.58 اینچ ) زاویه شلیک : 8- درجه تا 16+ درجه زاویه گردش حول محور عرضی : 4 درجه مهمات : پرتابه شرپنل به وزن 6.5 کیلوگرم ( 14.42 پاوند ) سرعت دهانه سلاح : 500 متر بر ثانیه حداکثر برد موثر : 8000متر (8748یارد ) صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

با تشکر از پست بالا، در اوایل دههٔ ۷۰ شمسی یک سریال تلویزیونی از شبکهٔ دوم سیما پخش شد که موضوع آن ، زندگی مردمان این جزیره،تحت اشغال نازیها و چگونگی ایجاد مقاومت زیرزمینی توسط آنها علیه آلمانها بود......۲۵ سال گذشت....عمر چقدر سریع میگذرد.

  با سلام   این عمل چرخیدن موشک به دور هواپیما به دلیل مشکل Bad Rocket هست .   نکته جالب اینکه زمانی که اعضای تیم پروژه سجیل مشغول تهیه سناریویی برای انجام تست شلیک گرم سومین موشک هاوک (از پنج موشک مورد آزمایش) بودند به دستور سرهنگ شهید عباس بابایی سرگرد مازندرانی سریعا به همراه تیم پروژه عازم پایگاه بوشهر شدن و تست بعدی رو در شرایط واقعی و در مقابل هواپیمای عراقی انجام دادند . بعد از این دستور و عزیمت به بوشهر سرگرد مازندرانی و سروان ابراهیم انصارین کابین عقب ایشون پس از سه روز به عنوان هواپیمای اسکرامبل در آلرت پایگاه بوشهر در نهایت در روز چهارم با به صدا درآمدن آژیر اسکرامبل در پایگاه هواپیمای خودشون رو به پرواز درآوردن و در فاصله 25 مایلی از هواپیمای عراقی اولین موشک خودشون رو به سمت وی شلیک کردند اما به دلیل اینکه این موشک یکی از پنج موشک از رده خارج شده اولیه تست‌ها بود که به اشتباه توسط پرسنل فنی بر روی تامکت نصب شده بود ، موشک پس از شلیک به دلیل مشکل Bad Rocket شروع به انجام برل رول به دور هواپیمای اف 14 کرد و چیزی باقی نمونده بود که به هواپیما برخورد کنه که خوشبختانه به خیر گذشت پس از این اتفاق سرگرد مازندرانی و ستوان انصارین ضمن انجام قفل مجدد بر روی هواپیمای عراقی اقدام به شلیک موشک دوم خود از فاصله 20 مایلی به سمت وی کردند که چند ثانیه بعد با برخورد موشک به هواپیمای عراقی موفقیت پروژه سجیل بر همه اثبات شد.

شما پروپوزال هم می خوای ارائه بدی ، به همین سبک ارائه می دهی !؟

فقط تو این عکس 10تا اف14هست تقریبا معادل کل اف14های عملیاتی ایران

البته بخش خصوصی قرار هست بسازد مبلغ 480 دلار پیشنهاد دادن ولی نظر طرف سوری 300 دلار هست الان در ونزوئلا هم داریم میسازیم به نظرم با 450 دلار اتفاقا برای رفع مشکل بیکاری و اقتصاد هم خوب هست . پولش رو هم ایران قرار نیست بده