ناسا و اسپیس ایکس تا آخر خط رو رفتن و حالا که همه تکنولوژی رو دارن فقط بخاطر هزینه ی پایین تر این کار رو میکنن در ثانی تحریم نیستن و کسی جرأت نداره ماهواره هاشون رو بلوکه کنه! انگار قضیه ماهواره مصباح و ایتالیا رو فراموش کردید حتی اگه تمام پروژه فضایی ایران ریختن مستقیم پول توی جوب باشه، من یکی ترجیح میدم پولم اینطوری ریخته بشه توی جوب تا اینکه بره تو حلقوم یه آقازاده

اون بیانیه تند پمپئو احتمالا با رصد نشانه های همین پرتابها بود. بیانیه ای که عنوان کرده بود ایران حق نداره ماهواره به فضا با ماهواره بهای بومی ارسال کنه چون خطرناکه و باز با وقاحت قطعنامه 2231 را شهد دلیل اورده بود ( جالبه ارتشهای غربی که هیچ، شرکتهای خصوصی غربی هم حتی میتونند با تمام توان بر روی انواع و اقسام پرتابه های اینچنینی کار کنند ولی فلان کشور نمیتونه و این یعنی غرب به خودش اجازه میده و اجازه خواهد داد در آینده کشورهای متعددی را از بخش بزرگی از تکنولوژی ها به بهانه های اینچنینی منع کنه و بخشی از علوم را تنها در انحصار خودش روا بدونه و نه فقط در حوزه نظامی که حتی شرکتهای خصوصی خودش این اجازه تحقیق و توسعه را داشته باشند ولی یک کشور/ملت خیر ) باید امیدوار باشیم پرتاب ها موفق باشند، به هر حال فیل شدنها طبیعی است ولی برای ما از دست دادن ماهواره ها که زحمت زیادی روشون کشیدیم و زمانبر بوده پروسه ساختشون جایگزینیش کمی سخت هست در کوتاه مدت پ ن: با توجه به موقعیت 500 کیلومتری این دو ماهواره سیمرغ باید انجام وظیفه کنه قاعدتا.

طي روزهاي آينده، ايران دو ماهواره به فضا پرتاب خواهد كرد . اين دو ماهواره آماده پرتاب، دوستي و پيام هستند كه هر دو ماموريت تصویربرداری دارند . علاوه بر اين،براي ماهواره پيام، دو ماموريت ديگر نيز در نظر گرفته شده كه شامل ماموريت مخابراتي(ذخيره سازي و ارسال پيام به سمت زمين) و اندازه گیری تشعشعات فضایی ميشود . تست‌های فنی ماهواره دوستی در سال ۹۵ تمام شده بود ولي بنا به دلايلي، پرتاب آن به تعویق افتاد و اکنون دوباره برای پرتاب آماده شده است . تست‌های فنی ماهواره پیام نیز دیشب تمام شد و هردوي این ماهواره‌ها در حال بسته‌بندی و انتقال به محل پرتاب هستند

افقی جدید برای نیروی دریایی هند معرفی گونه دریاپایه جنگنده بومی "تجاس" برای ناوهواپیمابر/بالگرد بر INS Vikramaditya مجموعه صنعت هوایی نظامی هند بدنبال مجموعه ای از آزمایشات مستمر و ناموفق پروژه جنگنده بومی ( تجاس) که نیروی دریایی این کشور را مجبور نمود تا راهبرد خود را بصورت پی درپی تغییر دهد ، اکنون در حال برنامه ریزی جهت اعمال تغییراتی مهم جهت راه اندازی مجدد برنامه جت تک موتوره دریاپایه برای اجرای عملیات در آبهای آزاد از روی حامل های شناور خود است . اگر چه برنامه تولید انبوه نمونه زمین پایه این جت بومی درطول چند دهه گذشته با فرازو نشیب فراوانی روبرو شده و هنوز در خط تولید انبوه قرارنگرفته ، اما توجه به تلاش های مسستمر ارتش هند برای توسعه یک جنگنده رزمی سبک زمین پایه ، باعث شده تا استراتژیستهای هندی ، بتدریج بررسی یک جت رزمی دریاپایه را در دستور کار خود قراردهند ، هر چند این مساله در آینده نزدیک به چالش های غیر قابل پیش بینی مواجه خواهد شد . بااین وجود ، به نظر می رسد نیروی دریایی ارتش هند با ارائه دو بروزرسانی ، قصد دارد تا یک گونه خاص از این جت سبک را به قابلیت بلند شدن از روی سکوی پرتاب زاویه دار شناور بالگرد بر/ هواپیمابر INS Vikramaditya که تنها حامل رزمی موجود در نیروی دریایی این کشور است ، مجهز نماید . پرواز نخستین نمونه تجاس ازروی این حامل شناور نشان میدهد که نیروی دریایی هند ، همچنان اعتقاد محکمی به پتانسیل های برنامه جت بومی خود دارد و به همین دلیل سرمایه گذاری بیشتری را برای توسعه نمونه دریاپایه تجاس خواهد نمود . براساس اطلاعات منتشر شده ، نمونه دریایی تجاس در حالی نخستین پرواز خود را از روی شناور هندی به ثبت رساند که به مخازن سوخت خارجی و دو تیر موشک کوتاهبرد روسی R-73 مجهز بود . INS Vikramaditya بالتبع در نگاه نخست ، این آرایش رزمی ، نشاندهنده محدودیتهای اولیه در جت هندی است ، اما به اعتقاد کارشناسان هندی ، این رویداد ، یک قدم رو به جلو برای نیروی دریای محسوب میشود . از یک نظر ، موشک هوا به هوای R-73 یکی از سبکترین موشکهای هوابه هوای موجود در فهرست موجودی نیروی هوایی هند بشمار می رود و درصورتی که تجاس در نهایت امر وارد خدمت گردد ، برای اجرای ماموریتهای محوله می بایست به مهمات سنگین تری مسلح گردد . این موشک روسی ، در آخرین گونه های در خدمت خود ، برد درگیری 30 کیلومتر با سرعت 2.5 ماخ را به ثبت رسانده که در مقایسه ، تنها 50 درصد برد سنگین ترین موشک هوا به هوای موجود در نیروی هوایی این کشور را پوشش میدهد . با این حال ، اگر نمونه درپایه تجاس وارد خدمت شود ، نه بعنوان یک جت رزمی مستقل ، بلکه بعنوان یک مکمل سبکتر برای جتهای دو موتور MIG-29K نیروی دریایی که هم اکنون برروی شناورهای NS Vikramaditya و حامل سبکتر INS Vikrant مورد استفاده قرار می گیرد ، مورد توجه قرار خواهد گرفت . هر دو شناور فوق الذکر ، از یک سامانه مشابه پرتاب هواگردهای رزمی ، مشابه آنچه تستهای گونه درپایه تجاس برروی آن صورت گرفته بهره می برند . توجه نیروی دریایی هند به این برنامه تا اندازه ای است که فرماندهان این نیرو بدون پرده پوشی ، از علاقه مندی خود برای استفاده از این جت رزمی سبک بر روی حامل دریایی آینده خود (INS Vishal) که هم اکنون در دست طراحی است ، صحبت می کنند . این درحالی است که فلسفه طراحی این شناور رزمی هندی ، بیشتر برروی استفاده از جتهای فرانسوی Rafale M یا F/A-18 متمرکز شده و هواگرد آمریکایی ، بدلیل ویژگی های فوق العاده و همچنین مزیتهای برتر نسبت به محصول فرانسوی ، در اولویت قراردارد ، اما هندی ها ، نیم نگاهی به پروژه تجاس دریاپایه نیز دارند . به گفته کارشناسان نظامی ، علت تمایل نیروی دریایی هند به جنگنده های غربی ، کمبود تجربه روسها در طراحی جتهای دریاپایه سنگین با قابلیت پرواز از روی حامل دریایی به کمک منجنیق (catapult) است . طبیعتا" اگر نیروی دریایی هند سامانه منجنیق مشترک را برای جتهای آمریکایی در دست طراحی داشته باشد ، تجاس درپایه ، یک مکمل سبک رزمی کم هزینه برای جتهای غربی خواهد بود . پی نوشت : 1- نکات جالبی در پروژه تجاس وجود دارد . صنعت هوایی هند ، اورهال گونه های مختلفی از جتهای غربی و شرقی را تجربه و حتی یک پروژه نیمه بومی را هم کلید زده ( مصداق اعتماد به توان داخلی ) ولی همچنان برای تقویت قدرت هوایی اش ( زمین پایه و دریاپایه ) ، اقدام به خرید خارجی کند . 2- نیروی هوایی هند ،علیرغم دریافت کمکهای متعدد در این برنامه از منابع خارجی ، تجاس را همچنان یک جنگنده مکمل ( و نه مستقل ) تعریف نموده که این مساله در نوع خودش و در مقایسه با تلاش های داخلی ایران برای تعریف پروژه های موجود در قالب جتهای رزمی مستقل ، قابل توجه به نظر می رسد . 3- شاید مرور تجربه هندی ها در تعریف پروژه های بومی و در عین حال ، توجه به بروزرسانی ناوگان هوایی اش با خرید خارجی، الگوی خوبی برای ما باشد . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

. . چقدر جای اسکای هاوک (آقا رضا) خالیه تو فروم!

دریاسالار سخن می گوید هوراشیو نلسون 9 اکتبر 1805، در حال آموزش فرماندهان نیروی دریایی سلطنتی " کاپیتانی که کشتی خود را موازی کشتی دشمن قرارمیدهد ، فرصت جبران هیچ اشتباهی را ندارد .................................."

استراتژی 2028 قسمت ششم ادامه "رویکرد استراتژیک" و "نتیجه گیری" خط تلاش چهارم (LOE 4) : تقویت اتحاد ها و شرکا A. همکاری امنیتی B. کمک امنیتی نیروی زمینی به آموزش و مبارزه به همراه متحدین و شرکا ادامه خواهد داد ، بنابراین ما باید تلاش کنیم آن‌ها را در عملیات های خود به منظور افزایش قابلیت همکاری(interoperability) به کار بگیریم. قابلیت همکاری (interoperability) ، توانایی انجام فعالیت به صورت منظم و مکرر، موثر و کارآمد برای دستیابی به اهداف تاکتیکی، عملیاتی و استراتژیک است. ما از کمپین مشارکت استراتژیک (Strategic Engagement Campaign) نیروی زمینی آمریکا برای دستیابی به سطوح مناسب تعامل با متحدان و شرکا و اولویت‌بندی همکاری امنیتی و کمک‌های امنیتی استفاده خواهیم کرد. این امر ما را قادر خواهد ساخت تا اتحاد و شراکت های موجود را تقویت کرده و به دنبال شرکای استراتژیک جدید در تغییرات محیط عملیاتی باشیم. نقشه اتحاد های نظامی منطقه ای امریکا A. همکاری امنیتی فعالیت های مربوط به همکاری های امنیتی و مشارکت های نیروی زمینی ؛ آژانس ها ، وزارت دفاع و اولویت های فرماندهی رزمی را پشتیبانی می کند تا توانایی قابلیت همکاری و ساختن شرکات جدید را افزایش دهند. تمرین‌های و فعالیت‌های آموزشی جمعی ما تمرینات ترکیبی و آموزش‌های جمعی را در حمایت از طرح‌های فرماندهی رزمی طراحی خواهیم کرد و متحدین و شرکا را از طریق تمرینات دو جانبه و چند ملیتی و تبادل برنامه‌ها ادغام خواهیم کرد. از طریق این فعالیت‌ها، ما همچنین زمینه هایی برای نوآوری در قابلیت های ترکیبی معرفی خواهیم کردتا اثربخشی و سازگاری سیستم‌های خود را افزایش دهیم. مشارکت استراتژیک (Strategic Engagement ) نیروی زمینی از تماس‌های مرسوم و مشارکت های نظامی - نظامی برای ایجاد رابطه و تبادل اطلاعات با متحدان و شرکا استفاده می‌کند. چنین مشارکت هایی شامل ملاقات‌های رهبران کلیدی، بازدیدهای متقابل ، گفتگوهای بین ستادی ، تبادل پرسنل، کنفرانس‌ها و سمینارها است. ما برای تقویت همکاری های امنیتی ، مشارکت ها در کمپین مشارکت استراتژیک مان را هماهنگ خواهیم کرد. B. کمک امنیتی (کمک مستشاری) نیروی زمینی برای مقابله با تهدیدات کلیدی و دستیابی به اهداف دفاعی مشترک با متحدان و شرکا ، کمک‌های امنیتی را اولویت بندی خواهد کرد. آموزش و تجهیز برنامه‌های کمک امنیتی شامل فروش های نظامی خارجی Foreign Military Sales (FMS) ، تامین مالی خارجی، کمک‌های مالی، وام، و دیگر برنامه های آموزش و تجهیز می‌شود که قابلیت شراکت را ایجاد می‌کنند. این برنامه‌ها نه تنها تجهیزات لازم برای کشورهای شریک را فراهم می‌کنند بلکه شامل آموزش ویژه تجهیزات نیز می‌شوند، بنابراین شرکای ما می‌توانند به بهترین نحو از این تجهیزات در تشکیلات خود استفاده کنند. برنامه‌های آموزش و تجهیز همچنین باعث افزایش قابلیت همکاری و کاهش هزینه‌های واحدها می شود و سامانه های استقراری [میدان رزم] (fielded systems) ما را بهبود می‌بخشد. آموزش حرفه ای نظامی نیروی زمینی همچنان از فعالیت های تربیتی (training) و آموزشی (education) برای مهمترین متحدان و شرکای خود به جهت ساختن فرصت های آموزشی از طریق مدارس نظامی، گسترش برنامه ها، تیم های آموزشی سیار و آموزش های میدانی استفاده خواهد کرد.برای مثال، آموزش و تربیت بین‌المللی نظامی ابزاری موثر برای ایجاد روابط پایدار و رساندن مهارت‌های لازم به پرسنل کشور شریک است. 4- نتیجه گیری استراتژی نیروی زمینی ، محیط استراتژیک و خطوط تلاش را برای دستیابی به چشم‌انداز ۲۰۲۸ شرح می دهد.مجموعه نیروی زمینی آمادگی، نوسازی مفاهیم و توانایی‌ها، روند اصلاحات و تقویت اتحاد ها و شرکایمان را برای تضمین تسلط قدرت زمین پایه در هر میدانی علیه هر تهدیدی در هر زمانی خواهد ساخت.ما برای استقرار، مبارزه و پیروزی قاطعانه در برابر هر دشمن هم رده ای در یک درگیری مشترک، چند دامنه و با شدت بالا در حین حفظ بازدارندگی و توانایی برای انجام جنگ‌های نامنظم نامحدود ، آماده خواهیم بود. ما مطمئن هستیم که استراتژی نیروی زمینی تا زمانی که با منابع کافی و تلاش مستمر اجرا شود، نیروی زمینی ما را به عنوان نیروی زمینی برتر جهان حفظ خواهد کرد. پایان سند استراژی 2028 نیروی زمینی ایالات متحده اسناد : استراتژی 2028 نیروی زمینی امریکا پ.ن: یکی از اهروم های بازدارندگی قوی و موثر و سالم امریکا ، بحث اتحاد ها و همکاری های نزدیک دفاعی امنیتی است ..... تفاوت بین متحدان و شرکا : متحدان ما(امریکا) کشورهایی هستند که با آن‌ها روابط رسمی و بلند مدت با ارزشهای مشترک و حرکت رو به جلو داریم. به عنوان مثال، ناتو. شراکت معمولا در طول زمانی خاص یا برای شرایطی خاص، روی مسائل مورد توافق تمرکز می‌کند. به عنوان مثال، رابطه ایالات‌متحده با شرکای آمریکای‌لاتین از تمام تیتر ها میشه برای اقدام در نیروهای مسلح و نظام جمهوری اسلامی به عاریه گرفت. اجالتا متحدین ، اصلاح ساختار ها ، نوسازی تجهیرات ، مفاهیم ، دکترین و بودجه .... خب برنامه اینده نیروی زمینی امریکا رو خدمتون ترجمه و ارسال کردیم . با درک این سند خیلی از اقدامات نظامی امریکا قابل فهم تر خواهد بود در ادامه به مبحث مهم و زمان بر ، ساختار نیروی زمینی امریکا از حیث عملکردی خواهیم پرداخت ، انشالله...

متخصصین وزارت دفاع تعریف جدیدی از تولید انبوه ارائه دادن، با این سرعتی که اینا تولید (به احتمال ۹۹درصد تولید نیست و صرفاً بروزرسانی تایگرهای قدیمیه) تا یکی دو دهه‌ی اینده (اگه تا اون موقع ایرانی وجود داشته باشه) هیچ امیدی به رونمایی/ساخت/تولید یه جنگنده‌ی جدید وجود نداره. http://defapress.ir/fa/news/326389/تحویل-۱۵-جنگنده-کوثر-به-نهاجا-تا-۳-سال-آینده

بگذارید همین ابتدا از زحمتی که برای انتشار مطالب در جهت زنده نگه داشتن سایت میلیتاری می‌کشید تشکر کنم آن هم در فضایی که رسانه‌های جدید مجازی همه چیز را بلعیده‌اند در خصوص مطالب فوق اما بگذارید کمی دقیقتر و موجز با موضوع برخورد کنیم، نسخه‌ی ناونشین تجاس در واقع چیزی بیشتر از تکرار همان شکست شترگاوپلنگ نیروی هوایی نیست، سی سال توسعه برای چیزی که قیمت آن با یک Su-30mki بیشتر است و از پیچ و پرچ تا موتور و اویونیک و..... ساخت کشورهای دیگر است یک آبروریزی است و برای ما باید عبرت باشد تا الگو هند نمونه‌ی کامل یک شکست و نداشتن برنامه‌ریزی دقیق و نداشتن تعریف روشن از افق است، کشوری که از حدود نیم قرن پیش درگیر تولید جنگنده تحت لیسانس بوده با دریافت حجم بسیار زیادی کمک‌های فنی از شرق و غرب هنوز نمی‌تواند یک پلتفرم سبک آموزشی رزمی را به تنهایی پس از گذشت سی سال و صرف هزینه سرسام آور به نتیجه برساند و چیزی بسازد که از خودش در سطح جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد؟ این وضعیت در مورد هواپیمابر ویکرام‌ هم صدق میکند و با وجود انواع و اقسام کمکها و هزینه فراوان هنوز از زمانبندی های عقب است

پرتابه های فراصوت برای آتشبارهای پدافند هوایی اس-400 چین کلید طلایی برای بازپسگیری تایوان براساس اطلاعات غیر رسمی موجود ، شاخه موشکی ارتش آزادیبخش خلق چین در حال مقدمه چینی برای اجرای آزمایش آخرین گونه مهمات زمین به هوای فراصوت دوربرد خود بر روی سامانه های پدافند هوایی اس-400 که در سالهای اخیر به سازمان رزم این نیرو اضافه شده است ، می باشد . در حالی که ارتش چین از ابتدای دهه 90 میلادی ، سامانه های پدافند هوای قدرتمندی را از در شبکه دفاع هوایی خود بکار گرفته ، اما پس از تجزیه و تحلیل شیوه اجرای حملات ضربتی توسط نیروی هوایی ارتش ایالات متحده بر علیه عراق ( 2003- 1991) و یوگسلاوی (1993) ، فرماندهان ارشد این نیرو مصمم شدند تا حد امکان ، آخرین فناوری های موجود دفاع هوایی قابل تهیه ( که طبیعتا" سیستم دفاع هوایی اس-400 روسی بود ) را با قابلیتهای پیشرفته تر بخدمت گیرند . بدین سان ، با اضافه شدن این سخت افزار جدید به گردان های دفاع هوایی مسلح به سامانه های بومی HQ-9A و HQ-9B و همچنین سه نمونه از پیشرفته ترین سامانه های اس-300 ( شامل PMU, PMU-1 و PMU-2 ) ، ساختار پدافند هوایی این کشور استحکام افزون تری یافت ، هر چند در گذشته ، تعداد محدودی از سامانه های قدیمی تر روسی نظیر اس-200 در اختیار این نیرو قرار داشت ، اما بدلیل تغییر شرایط رزمی ، از حضور در نوک پیکان دفاع هوایی چینی ها کنار گذاشته شد . سامانه دفاع هوایی زمین پایه S-400 که در ابتدا با شناسه S-300PMU-3 شناخته می شد ، به تقریب حسگرها ، سامانه های جنگ الکترونیک و مهمات متعارف خود را از بدو ورود به خدمت عملیاتی ، بصورت کامل در اختیار داشت ، هرچند چینی ها تصمیم گرفته بودند تا با توجه به نیازمندی های روز افزون خود ، تغییرات لازمه را روی آن اعمال نمایند . از جمله این تغییرات ، اجرای تست غیر رسمی با استفاده از مهمات جدید بر علیه یک هدف شبیه سازی شده در یک فاصله 250 کیلومتری بود که گفته میشود با موفقیت همراه بوده است . اما آنچه که این آزمایش را در مقایسه با تستهای متعارف ویژه ساخته ، برد رهگیری آن نبود ، بلکه سرعت پرتابه تست شده بشمارمی آمد که گفته میشود نزدیک به 9 ماخ اندازه گیری شده است . بدین ترتیب ، سرعت فوق الذکر به موشک اجازه میدهد تا هدفهای متخاصم با سرعت بالا از قبیل موشکهای بالستیک را با درصد موفقیت بیشتری منهدم نماید ، ضمن اینکه امکان سرنگونی جتهای رزمی دشمن نیز بالتبع افزایش خواهد یافت . سیستم دفاع هوایی اس-400 ، در گونه استاندارد خود ، حداقل از دو پرتابه اصلی ( شامل مهمات 48N6DM/48N6E3و40N6E) برای درگیری با اهداف متخاصم در یک برد موثر به شعاع 250 کیلومتر استفاده می کند . مهمات نخست به گونه ای طراحی شده که هدف رهگیری شده را در یک برد 250 کیلومتری با سرعتی در حدود 14 ماخ و بصورت آشیانه یابی نیمه فعال ردگیری می نماید ، در حالی مهمات دوم ، با یک افزایش برد قابل توجه می تواند در صورت مساعد بودن تمامی شرایط ، هدف مورد نظر را در برد 400 کیلومتری مورد اصابت قرار دهد ، چنانکه شرکت سازنده مدعی است موشک مذکور قبل از رسیدن به هدف ، به ارتفاعی بالاتر از اتمسفر صعود کرده و سپس بسمت هدف شیرجه میزند . این ویژگی به مهمات 40N6E اجازه میدهد تا اهداف متخاصم را در بردی فراتر از افق و در ارتفاع پروازی کمتر از 5 متر منهدم نماید . موشک مذکور به یک سامانه هدایت آشیانه یاب ترکیبی نیمه فعال و فعال مجهز بوده در این حوزه ، به تقریب همتایی به خود نمی بیند . این در حالی است که بنابر ادعای ارتش چین ، این نیرو شمار قابل توجهی از آتشبارهای اس-400 را به کشور سازنده سفارش داده ، اما این نکته که آیا چینی ها موفق شده اند موشک 40N6E را نیز در اختیار گیرند یا خیر ، هنوز در هاله ای ابهام قرار دارد ، چنانکه کارشناسان نیز معتقدند که هنوز استفاده از مهمات استاندارد روسی در این سامانه ها ، مشخص نشده است . برد موثر درگیری سامانه های اس-400 چینی بااین وصف ، توجه به آزمایش اخیر ارتش ،برخی گمانه زنی ها حاکی ازآن است که ارتش چین قصد ندارد تا از توانمندی های رزمی خود را بطور کامل ، در معرض دید قراردهد و به جای استفاده از مهمات جدید ، همچنان از موشکهای قدیمی تر در آزمایشات میدانی خود استفاده می کند . به اعتقاد ناظران نظامی ، با اتمام استقرار سامانه های اس-400 ، این سخت افزارجدید ، مکمل سیستم های پدافند هوایی بومی HQ-16 ، HQ-17 خواهند بود ، در حالی که آتشبارهای دفاع هوایی بردبلندتری نظیر HQ-9B به همراه عملیاتی شدن حسگرهای پیشرفته برای کشف هواگردهای پنهانکار ، قابلیت شلیک و هدایت بیش از 160 تیر موشک به شکل همزمان ( بیشتر از دو برابر سلف خود S-300PMU-2 ) را در اختیار شبکه پدافندی چین خواهد گذاشت که یک دارایی ارزشمند برای دفاع از قلمرو هوایی این کشور است . به گفته کارشناسان نظامی ، تطبیق پذیری این ساختار تا جایی است که در فهرست اهداف این شبکه ، طیف متنوعی از اهداف شامل موشک های بالستیک ، کروز ، جتهای رزمی بال ثابت ، بالگردها قرار می گیرد . بنابراین ، درصورت ورود گسترده مهمات 40N6E به سازمان رزم ارتش چین ، این موشک به یک مکمل ارزشمند در کنار نسل جدید ناوگان نیروی هوایی تبدیل شده و این خود ، استراتژی دفاعی تایوان را به شکل جدید به چالش خواهد کشید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9 بن پایه

تصحیح شد . متشکرم ]

این تصویر مربوط به موشک کروز ضدکشتی YJ-12 نیروی دریایی چین است

استراتژی 2028 قسمت پنجم ادامه "رویکرد استراتژیک" خط تلاش سوم (LOE 3) : اصلاحات A. زمان B. بودجه C. نیروی انسانی وضع مالی کشور به صرفه جویی در بودجه دفاعی ادامه خواهد داد و ارتش را وادار به اتخاذ تصمیم‌های دشوار در مورد چگونگی صرف منابع محدود خود می‌کند. ضروری است که اصلاحات تهاجمی را تا سال ۲۰۲۰ به منظور آزادی زمان، پول و نیروی انسانی برای بالاترین اولویت‌های خود اجرا کنیم و به فرماندهان فرعی قدرت بدهیم تا تصمیمات به موقع و موثر اتخاذ کنند. A . زمان نیروی زمینی بر روی وظایف اصلی خود در عنوان 10 ( Title 10 ) تمرکز خواهد کرد و به طور سیستماتیک ، آن دست از فعالیت هایی را که زمان لازم برای ساخت آمادگی رزمی و مرگ آوری را مصرف میکنند کاهش یا حذف خواهد کرد. کاهش نیازمندی ها (Reduce Requirements): ما باید فعالیت‌های با ارزش پایین را که آمادگی برای عملیات‌های رزمی با شدت بالا را ایجاد نمی‌کنند ، حذف یا کاهش دهیم. این شامل حذف آموزش ها، گزارش دهی ها و بازرسی‌های غیر ضروری و سایر الزامات در سراسر رده‌ها برای دادن زمان به رهبران برای آماده‌سازی برای مبارزه است. تفویض اختیار به فرماندهان رده پایین _توانمندسازی زیردستان _ (Empower Subordinates) ما اختیارات، مسئولیت‌ها و منابع را به پایین‌ترین سطوح فرماندهی که صلاحیت و توانایی استفاده از آن‌ها را دارند به جهت فوریت در اقدام و تصمیمات تفویض خواهیم نمود. B. بودجه نیروی زمینی اصلاحات مالی را برای بهبود فرآیندهای کسب و کار، ساختارهای سازمانی، و مدیریت منابع انسانی به جهت صرفه‌جویی و افزایش کارایی برای اولویت‌های بالاتر دنبال خواهد کرد. فرآیندهای کسب و کار (Business Processes) نیروی زمینی برای افزایش کارایی ، کارکردهای تجاری(business functions) خود را به نهادهای خارجی (external agencies)منتقل ، فرآیندهای کسب و کار را خودکار و رویه ها را تسهیل یا حذف خواهد کرد. این شامل ارزیابی مدیریت قرارداد، اجرای بودجه (budget execution)، ارزیابی و تحکیم سیستم های موروثی (legacy systems)، اصلاح خدمات درمانی، و ارزیابی منابع (auditability of resources) می‌شود. مدیریت برنامه (Program Management ) ما اصلاح مدیریت برنامه را از طریق بررسی دقیق و اولویت‌بندی تمام برنامه های نیروی زمینی دنبال خواهیم کرد. نیروی زمینی همچنین در صورت لزوم برای آزمایش و رونمایی از نمونه های اولیه به عنوان تکنولوژیهای به بلوغ رسیده، راه حل های تجاری مقرون به صرفه و کم هزینه را پیگیری خواهد کرد. این کار تضمین می‌کند که ما بازده مان را به حداکثر برسانیم و اولویت‌های خود را در کل برنامه نیروی زمینی هماهنگ کنیم. مدیریت مالی (Fiscal Management ) فرماندهان و رهبران در هر سطحی مسئول حصول اطمینان از اختصاص هر دلار از نیروی زمینی هستند که با هدف ایجاد آمادگی و مرگبار بودن در تمام نیروها خرج می‌شود. این امر مستلزم اجرای یک برنامه جامع نظارتی در هر رده فرماندهی است که بر حذف زیاده روی ها و به حداقل رساندن مصارف غیر ضرور در زمینه‌های عملیات‌های زنجیره تامین، مدیریت قراردادها ، حمل و نقل تجهیزات و نیروی انسانی می باشد. C.نیروی انسانی ما باید سیستم مدیریت پرسنل فعلی خود را برای جذب، توسعه، و حفظ رهبران و سربازان استثنایی تغییر دهیم. ما با استفاده از یک سیستم مدیریت استعداد جدید، سوابق شغلی را با کارایی بیشتری مدیریت می کنیم و همچنین ساختاری را برای نیرو به جهت بکارگیری افردا مستعد در بخش ها طراحی خواهیم کرد. استخدام و ابقا نیروی زمینی یک ارزیابی نهایی برای استخدام، حفظ و مشوق‌هایی برای جذب سربازان و شهروندان با کیفیت بالا انجام خواهد داد و دانش ، مهارت‌ها، رفتارها و ترجیحات آن‌ها را با مشاغل مناسب در سراسر نیرو تطبیق خواهد کرد مدیریت استعداد ستاد مدیریت استعدادها یک استراتژی مدیریت استعداد جدید را تدوین و راه های تکمیلی برای اصلاح سیستم پرسنلی مارا تا سپتامبر 2019 را تعیین خواهد کرد. ماژول گمارش تعاملی 2.0 (Assignment Interactive Module 2) تا اکتبر 2019 به توانایی کامل عملیاتی خواهد رسید و با یکپارچه سازی سیستم های پرسنلی و سیستم پرداخت - نیروی زمینی اولین قدم برای بهبود مدیریت استعداد را خواهد برداشت. ساختار نیروی زمینی نیروی زمینی همچنین روند خود را برای انجام تحلیل تمام نیرو به جهت تهیه یک ارزیابی جامع و فراگیر در مورد تصمیمات ساختاری نیروی زمین برای اطمینان از بکارگیری افراد مناسب در جایگاه های مناسب در تمام رده ها، به روز خواهد کرد. پ.ن: بزرگترین بودجه نظامی تاریخ ایالات متحده : علارغم بیان موضوع کمبود بودجه دفاعی در سند ، باید گفت در ابتدا پنتاگون درخواست بودجه 733 میلیاردی خود را به دولت تقدیم کرد و ترامپ با بودجه 700 میلیاردی موافقت نمود ، در آخر ترامپ در چرخشی 180 درجه لایحه 750 میلیاردی بودجه دفاعی را تقدیم سنا کرد.و سنا بودجه 717 میلیاردی را برای پنتاگون در سال مالی 2019 تصویب نمود. از این میزان بودجه اختصاص یافته برای وزارت دفاع ۶۳۹.1 میلیارد دلار برای بودجه های عمومی ، 8.9 میلیارد دلار برای وزارت انرژی و هزینه ‌های ضروری و ۶۹ میلیارد دلار برای عملیات های نظامی خارج از کشور اختصاص داده شده است. در این قانون پیشنهاد افزایش ۱۵ هزار و ۶۰۰ نفری نظامیان ارتش آمریکا داده شده و بر افزایش 2.6 درصدی حقوق کارکنان نظامی ارتش آمریکا تاکید شده است. حالا باید دید با این افزایش بودجه و رضایت پنتاگون از آن ، آیا بازهم روند صرفه جویی رو اتخاذ خواهند کرد یا خیر.....

بسمه تعالی با سلام جنگنده ي تجاس دروازه ي ورود هند به صنعت هوانوردي معرفي و تاريخچه : هندوستان کار بر روي ساخت جنگنده ي تهاجمي سبک ( Light Combat Aircraft LCA ) را از سال 1983 آغاز نمود .در سال 2003 اين هواپيما تجاس ( به معناي تششع و پرتو ) نام گذاري شد و اعلام گشت به عنوان جنگنده ي تهاجمي و چندمنظوره ي سبک و ارزان قيمت ، جايگزين ناوگان قديمي ميگ 21 ها مي شود .صنايع هواپيماسازي هندوستان ( HAL ) و آژانس توسعه ي هوانوردي هندوستان ( ADA ) به عنوان مشارکت کنندگان اصلي ، طراحي و ساخت اين هواپيما را بر عهده گرفتند .تجاس اولين پرواز رسمي خود را در 4 جولاي 2001 انجام داده و برنامه ريزي ورود به خدمت آن براي سال 2010 در نظر گرفته شده است . برخي از قسمت هاي اصلي و ويژگي هاي طرح : _ انتخاب بال دلتا _ سيستم کنترل ديجيتالي پرواز با سيم fly by wire _ اويونيک توسعه يافته _ استفاده ي گسترده از مواد سبک کامپوزيتي _ نمايشگر هاي ديجيتالي چند منظوره ي کابين _ رادار چند حالته multi - mode _ FLIR system , laser designator pod _ سيستم هاي ناوبري اينرسيايي ring laser gyro _ سيستم هاي ارتباطي مقاوم در برابر جمينگ روند آغاز طرح : برنامه ي ساخت تجاس با تاخير هاي زيادي مواجه شد که باعث شد تکميل آن يک دهه ي ديگر تمديد شود .اولين بار در سال 1990 مشکلات ناشي از نبود تکنولوژي ساخت برخي از قسمت هاي حساس هواپيما ، باعث توقف پروژه شد .اينگونه شد که هندي ها به منظور به دست آوردن و تثبيت تکنولوژي هاي اوليه ي ساخت جنگنده ، شروع به ساخت 2 جنگنده ي ساده تر و در واقع تثبيت کننده ي توانايي اين کشور کردند( همانند آنچه که نيروي هوايي ايران انجام داد که طي آن جنگنده هاي آذرخش و صاعقه تنها به جهت تثبيت تکنولوژي براي ساخت يک جنگنده ي پيشرفته در کلاس اف18 انجام داده است ) اولين نمونه از اين هواپيما در سال 1995 رونمايي شد ولي اندکي نگذشت که به دليل مشکلات ناشي از سيستم هاي کنترل پرواز و استفاده ي نامطلوب از مواد کامپوزيتي در بدنه ، هواپيما زمينگير شد .مشکل بعدي سر راه اين هواپيما در سال 1998 رخ داد . در اين زمان بود که آزمايشات هسته اي هند ، آمريکا را وادار کرد تا مجازاتي را عليه هندوستان وضع کند و اين چنين شد که موتور هاي جنرال الکتريک توربوفن انتخابي براي تجاس با نام F-404 به هند صادر نشد . همچنين شرکت لاکهيد مارتين هم از همکاري در رابطه با سيستم کنترل پرواز اين هواپيما منع شد .اين تنبيه ها سبب شد هندي ها به جهت دستيابي به فناوري هاي مورد نياز و بومي سازي آن ها ، سرمايه گذاري هاي زيادي کنند و در نهايت تلاش ها به ساخت موتور داخلي kaveri انجاميد . اولين نمونه از سري جنگنده هاي اثباتگر فناوري هند با نام ( TD-1 (Technology Demonstrator در سال 2001 به پرواز در آمد . مدل بعدي آن TD-2 و مدل هاي ديگر نظير PV-1 / 2 / 3 نيز پس از آن آزمايش شدند . آزمايشات ديگر به سرعت ادامه يافت و در نهايت نمونه ي درياپايه ( PV-4 ) و آموزشي( PV-5 ) نيز تست شدند .قرار است آزمايشات تسليحات سري جنگنده هاي تجاس نيز امسال انجام پذيرد اما به نظر نمي رسد تجاس به طور کامل تا سال 2010 ، رسما وارد خدمت شود . انواع مدل هاي تجاس : _ LCA-TD-1:اولين پيش نمونه ي توليدي با موتور جنرال الکتريک F404-F2J3 _ LCA-TD-2:دومين پيش نمونه ي اثباتگر فناوري _ LCA-PV-1 and PV-2:مدل اوليه ي تک سرنشينه _ LCA-PV-3:نمونه ي بسيار شبيه به مدل اصلي که قابليت سوخت گيري هوا به هوا را دارد . _ LCA-PV-4:نوع درياپايه ي تک سرنشينه _ LCA-PV-5:پيش نمونه ي دو سرنشينه و آموزشي _ Tejas:مدل اصلي ساخته شده براي نيروي هوايي هند _ Navy model:مدل دريايي با بهينه سازي هايي مثل تقويت ارابه ي فرود و طراحي مجدد بدنه به جهت انطباق با ناوهواپيمابر _ MCA:طرح ابتدايي ساخت جنگنده ميان وزن با قابليت هاي پنهانکاري و داراي موتور مجهز به تغيير دهنده هاي بردار رانش مشخصات اصلي : خدمه : يک نفر قيمت پايه : 21 ميليون دلار طول : 13.20 متر عرض : 8.20 متر ارتفاع : 4.40 متر مساحت بال : 38.4 متر مربع وزن خالي : 5500 کيلوگرم وزن معمولي : 8500 کيلوگرم وزن حداکثر هنگام برخاست : 12500 کيلوگرم وزن سوخت : 3000 ليتر ( داخلي ) 4000 ليتر ( خارجي ) حداکثر وزن تسليحات در هنگام بارگذاري : 4000 کيلوگرم نيروي محرکه : يک دستگاه موتور General Electric F404-F2J3 يا F404-IN20 turbofan ( مدل اوليه ) GTRE GTX-35VS Kaveri turbofan ( مدل اصلي ) کشش : (F404-F2J3 : 18,100 lb (80.50 kN (F404-IN20 : 18,700 lb (83.18 kN (GTX-35VS : 20,200 lb (89.86 kN حداکثر سرعت : 1.8 ماخ در ارتفاع 11 کيلومتري سقف پرواز : 15250 متر برد : 850 کيلومتر نرخ اوجگيري : نامعلوم آستانه ي محدوديت g جي : 9+ / 3.5- تسليحات : يک عدد مسلسل 23 ميليمتري GSh-23 داراي 220 تير فشنگ موشک هاي هوا به هوا شامل R-77/AA-12 Adder, R-73/AA-11 Archer, BVRAAM موشک هاي هوا به زمين شامل بيش از 2 موشک کروز يا موشک ضد کشتي بمب ها شامل انواع بمب هاي هدايت ليزري ، سقوط آزاد ، سنگر شکن داراي 8 مقر خارجي براي نصب انواع موارد فوق کاربران : نيروي هوايي هند / اسکادران دريايي نيروي هوايي هند منبع: دوست خوبم سهیل عزیز http://www.partizan.parsiblog.com نظریه: با توجه به رقابت تسلیحاتی بین دو کشور هند و پاکستان به نظر میرسد که پروژه جیان اف-17 تندر که مشترک بین چین و پاکستان است نیز در راستای این رقابت صورت گرفته است . از نظر سطح و کلاسبندی نیز دو جنگنده تجاس و تندر هر دو برای پشتیبانی نزدیک و علیه اهداف زمینی در نظر گرفته شدند ولی در مقایسه سطح به سطح به نظر میرسد که جنگنده تندر چینی،پاکستانی در کل نسبت به رقیب هندی خود برتری تکنولوژیکی بیشتری داشته باشد. یا علی مدد. نجف47

بنام خداوند بخشنده مهربان پیش گفتار : مدتها بود که گرفتاری های کاری و خانوادگی اجازه نمیداد که خدمت دوستان باشم و تاپیک جدید تقدیم کنم. بهرحال بعد از دو سال بالاخره فراغتی دست داد که بتونم مجدد در خدمت دوستان خودم باشم و یه مطلب ناقابل برای دوستان و سروران خودم توی میلیتاری آماده کنم. بهرحال ، برگ سبزی هست تحفه درویش ، ان شاء الله که مقبول بیافتد. جستارگشایی : شاید به جرأت بتوان گفت که جنگ جهانی دوم یکی از مهمترین صفحات در تاریخ نظامی و میلیتاریستی نوع بشر هست. به همین دلیل تصمیم گرفتم تا در این تاپیک تعدادی از بازیگران سوپراستار این تئاتر عظیم رو خدمت دوستان عزیز معرفی کنم . مناسب ترین گزینه و در عین حال به اعتقاد بنده یکی از مغفول مانده تریم بخش ها در انجمن میلیتاری ، معرفی ژنرال های 5 ستاره (فیلدمارشال + رایشس فوهرر اس اس ) ارتش رایش هست که ان شاء الله و به یاری دوستان سعی میکنم که در این تاپیک اونها رو به نوبت خدمت دوستان عزیز معرفی کنم. برای این معرفی خیلی دنبال نظم و ترتیب و رده بندی اهمیت اونها نیستیم و فقط سعی میکنیم که در هر پست این تاپیک ، یکی از این عزیزان دل برادر رو معرفی کنیم. پس لطفا دوستان اگه ژنرال محبوبشان در گزینه های اول معرفی نبود خیلی گلایه مند نباشند ، چون ممکنه که دیر و زود داشته باشه ، اما ان شاء الله یقینا سوخت و سوز نداره. " فیلدمارشال - رایشس فوهرر اس اس " فیلدمارشال : فیلد مارشال ( به آلمانی Generalfeldmarschall ) یا ژنرال 5 ستاره ، بالاترین درجه نظامی در ارتش کشورهای آلمانی زبان است که یک درجه از ارتشبد ( ژنرال 4 ستاره ) بالاتر و یک درجه از رایش مارشال ( ژنرال 6 ستاره ) پائینتر است. این درجه معادل General of the Army در ارتش ایالات متحده آمریکاست. ژنرال 5 ستاره آمریکائی - عمر برادلی منشاء اولیه این رتبه ( یا درجه ) به اوایل قرون وسطی ( زمان پادشاهان فرانک ) مربوط می شود که به معنای " نگهبان اسب پادشاه " است . عنوان فِلد مارشال به عنوان یک درجه نظامی رسمی ، از قرن شانزدهم در امپراطوری مقدس روم و از قرن هجدهم در امپراطوری پروس بکار گرفته شد. معادل این درجه در نیروی دریائی گراند آدمیرال ( بزرگ دریابد ) می باشد. نماد سنتی یک فیلد مارشال ، یک باتوم تزئین شده است که در مراسمات رسمی فیلد مارشال آنرا بدست می گرفت. رایشس فوهرر - اس اس : رایشس فوهرر - اس اس ( به آلمانی Reichsführer-SS ) بالاترین درجه مربوط به نیروهای نظامی حزب ملی سوسیالیست کارگران آلمان ( نازی ) بود که در حد فاصل سال های 1925 الی 1945 به فرمانده گردان " شوتزاستافل " ( Schutzstaffel ) یا همان گردان S.S تعلق داشت. این عنوان از سال 1925 تا 1933 فقط یک عنوان بود اما از سال 1934 تا 1945 تبدیل به یک درجه نظامی و معادل درجه فیلدمارشال در ورماخت گردید. فکر میکنم که این مقدمه برای شروع بحث و آشنائی با این لغات کفایت داشته باشد. ان شاء الله از پست بعد به ترتیب و یکی یکی به سراغ این ژنرال های 5 ستاره ارتش رایش میریم و اونها رو ( هر چند کوتاه و مختصر ) خدمت دوستان عزیز میلیتاریست معرفی میکنیم. گردآوری و ترجمه : mehran-55 منابع : 1 و 2 و 3 ادامه دارد ...

بزرگترین و جدیدترین شناورهای ارتش ایران به قاره آمریکا می‌روند ناوگروه اعزامی ارتش، اوایل سال آینده به ماموریت اقیانوس اطلس اعزام می‌شود و مدت زمان در نظر گرفته شده برای آن نیز ۵ ماه است.طبق آنچه تاکنون از سوی فرماندهان و مسئولان مربوطه اعلام شده، حضور دو یگان شناوری در ماموریت آتی اطلس حضور خواهند داشت که عبارتند از «ناو لجستیک خارک» و «ناوشکن سهند» ازجمله آنها هستند. https://cdn.mashreghnews.ir/d/2019/01/05/4/2422859.jpg ناو لجستیک خارک https://cdn.mashreghnews.ir/d/2019/01/05/4/2422861.jpg ناوشکن سهند

13 4 7 12 1 شما خطا در محل رو محاسبه کردید و اگر از محاسبات شما برخورد رو حساب کنیم : 13+4+7+12-1= 37 برخورد و نه 44 برخورد ادعایی ... و اگر با خطای احتسابی شما یعنی 12 جمع بزنیم، تازه میشود 49 از 60، بعبارتی اگر موارد فوق بدرستی محاسبه شده باشد، 81% شلیک ها رسیده اند و از 81 درصد موشک های رسیده به منطقه، 37 موشک به هدف اصابت کرده است بعبارتی موفقیت 75 درصدی در زدن هدف و موفقیت کل 62درصدی برای کل سیستم، بدون هیچگونه مواجه با پدافند، با این فرض که واقعا 60 موشک شلیک شده باشد. در تقویت محاسبه فوق، تکرار ضعف در حمله بعدی به تاسیسات شیمیایی ادعایی سوریه قابل بررسی است...

بررسی حمله موشکی آمریکا به پایگاه هوایی الشعیرات پایگاه هوایی الشعیرات در ششم آوریل 2017 ساعت 3 و 45 دقیقه بامداد دو ناو یو اس اس ریپورتر و یو اس اس راس در دریای مدیترانه 60 موشک کروز دوربرد تاماهاوک را به پایگاه هوایی الشعیرات سوریه شلیک کردند. این عملیات در پاسخ به حمله شیمیایی ارتش سوریه (صحنه سازی کلاه سفیدهای مورد حمایت غرب) به خان شیخون صورت گرفت. شلیک موشک تاماهاوک از ناو یو اس اس راس در زمان حمله یک موشک در میانه راه به دلیل نقص فنی در دریا سقوط کرد. اما بنا به ادعای آمریکایی ها 59 موشک دیگر به اهداف خود دست پیدا کردند. آمریکا هرگز تصاویر اهداف موردنظر خود را قبل و بعد از عملیات منتشر نکرد، به همین دلیل آمار متناقضی در مورد میزان موفقیت این عملیات منتشر شد. روس ها ادعا کردند که 23 تاماهاوک به الشعیرات نرسیده‌اند اما منابع غیررسمی غربی با انتشار اهداف منهدم شده ادعا کردند که 59 موشک اهداف خود را با موفقیت کامل منهدم کرده‌اند که نشان از موفقیت 98.3 درصدی تاماهاوک دارد. رقمی قابل قبول و تحسین برانگیز. در این پست قصد دارم با استفاده از تصاویر ماهواره ای، ویدئوی منتشر شده از سایت اپتیک پهپاد روسی و گزارش های مختلف از پایگاه الشعیرات، میزان عملیات آمریکا را در حد توان بررسی کنم. ISI تصاویر اهداف منهدم شده در الشعیرات را منتشر کرد. طبق این تصویر 44 هدف مورد اصابت قرار گرفتند که برای برخی از اهداف بیش از یک موشک شلیک شده است. تصویر اهداف ادعایی ISI از اهداف منهدم شده در الشعیرات طبق نظر این سایت این اهداف شامل 17 شیلتر، 5 جزء از آتشبار سام 6، 7 جایگاه سوخت، 10 انبار مهمات و 7 کارگاه بوده است. خوشبختانه گوگل مپس تصاویر پایگاه الشعیرات را بروزرسانی کرده‌است و میتوانیم اهداف را با دقت بررسی کنیم. شیلترها سوراخ‌های ایجاد شده در سقف شیلترها به دلیل ورود تاماهاوک از قسمت فوقانی در این قسمت 15 شیلتر وجود دارد که 13 عدد از آنها مورد اصابت قرار گرفته است. به صورت مشخص شیلتر سمت چپ هر یک از شیلترهای دوقلو مورد اصابت قرار نگرفته است با توجه به اینکه یک اصابت ناموفق در جلوی باند وجود دارد پس نشان دهنده‌ی این است که هر 15 شیلتر هدف بوده‌اند اما 13 کروز موفق بوده اند تا اینجا 2 خطا برای تاماهاوک ثبت می‌شود. قابل توجه است که برای هر شیلتر تنها یک موشک استفاده شده است. قسمت سیاه رنگ محل اصابت تاماهاوک است کارگاه‌ها و ساختمان‌های آموزشی در قسمت بعدی 5 ساختمان دیده می شود. طبق ادعای ISI هر 5 ساختمان هدف قرار گرفته اند. اما تصاویر نشان می دهد که تنها 4 ساختمان هدف قرار گرفته‌اند. البته شاید فقط 4 ساختمان از 5 ساختمان هدف آمریکا بوده است. آتش سوزی شیلترها و ساختمان در نزدیکی یک‌دیگر از دید دوربین پهپاد و مقایسه آن با تصویر ISI اما با دقت در تصاویر قبل از حمله و بعد از حمله می بینیم ساختمانی که تخریب نشده است در جلوی آن زمین دچار تغییراتی واضح بوده است که احتمالا موشک در آن قسمت به زمین برخورد کرده و به اصطلاح اسکی کرده و فیوز موشک عمل نکرده است. تصویر یکی از ساختمان های منهدم شده. باتوجه به میزان تخریب بعید است بیش از یک تاماهاوک به آن برخورد کرده باشد. با توجه به میزان تخریب ساختمان ها با قاطعیت می توان گفت برای بعضی از ساختمان‌ها بیش از یک موشک استفاده نشده است. تنها 4 ساختمان منهدم شده است نه 5 ساختمان. یعنی باز هم 10 موشک برای ساختمان ها استفاده نشده است. جایگاه‌های سوخت قسمت بعدی پایگاه بخش جایگاه‌های سوخت است. 3 جایگاه سوخت وجود دارد. که دو جایگاه هر کدام دارای دو ردیف مخزن سوخت و یک جایگاه دارای سه ردیف مخزن سوخت است. جایگاه‌های سوخت الشعیرات پس از بروزرسانی گوگل مپس گرچه مخازن سوخت در هر جایگاه نزدیک به هم هستند اما فرض را بر این میگذاریم که برای هر ردیف یک موشک استفاده شده است یعنی 7 موشک برای 7 ردیف جایگاه سوخت. یکی از جایگاه مورد هدف پس از برخورد موشک با توجه به میزان تخریب و سرجنگی 450 کیلویی تاماهاوک به نظر نمی‌رسد که برای هر ردیف بیش از یک موشک استفاده شده باشد. در سمت راست پایگاه 24 شیلتر وجود دارد که 12 عدد از آنها با موفقیت مورد اصابت قرار گرفته است. برای هر شیلتر یک موشک استفاده شده است. در اینجا یک مورد مشکوک وجود دارد و آن هم دو اصابت در نزدیکی یکدیگر است گرچه منابع غربی آنها را تعمیرگاه/کارگاه معرفی کرده اند اما با توجه به تصاویر ماهواره ای هیچ ساختمانی قبل از حمله در آنجا وجود نداشته است. و هواگردی هم در آن مکان پارک نشده است. در آن مکان دو اثر سوختگی وجود دارد اما هیچ حفره‌ای دیده نمی شود. تصاویر آن را در پایین مشاهده می کنید. قبل از حمله پس از حمله تصویر پس از حمله از دید دوربین محل دپوی مهمات 10 محل ذخیره مهمات که تنها یکی از آنها هدف قرار گرفته است تنها یک قسمت از پایگاه باقیمانده است و آن هم انبار مهمات است. این انبار دارای 10 محل ذخیره مهمات است. از این 10 محل ذخیره تنها یک اصابت در تصاویر دیده می‌شود و 9 مکان دیگر کاملا سالم هستند. یعنی 9 کروز به اهداف خود در این قسمت نرسیده اند. تنها محل ذخیره‌ی آسیب دیده به نظر من در صد موفقیت بسیار پایین بوده است. من احتمال خود را بیان می کنم. در قسمت چپ پایگاه دو شیلتر کاملا سالم مانده‌اند و یک موشک خطا رفته است در نتیجه 2 خطا. در قسمت انبار مهمات تنها یک هدف مورد اصابت قرار گرفته است و 9 هدف سالم باقیمانده اند در نتیجه 9 خطا یک موشک هم در ابتدای پرتاب به دلیل نقص فنی سقوط کرده است. پس حداقل 12 موشک از 60 موشک به هدف اصابت نکرده اند یعنی درصد اصابت 80 درصد بوده است. این درصد موفقیت از میزان 85 درصدی ادعایی موفقیت تاماهاوک در جنگ عراق حتی کمتر است. محل برخورد دو موشک تاماهاوک که خطا رفته‌اند/ تصاویر از داخل الشعیرات است. GHIAM

بحران آب و بنزین دو تا ردیف بودجه قطار سریع السیر تهران به اصفهان 1 میلیارد تومان آب شرب شهر اصفهان 5 میلیارد تومان

پیرمردهای زرهی از راست به چپ تانک M4 شرمن 76 میلیمتری ، زره کوب M36B1 و زره کوب M18 تصویر نزدیک تر از دو زره کوب M36B1 و M18 زره کوب M18 تانک M4 شرمن و زره کوب M36B1 تانک M4 شرمن پ.ن : ادوات زرهی فوق در سال 1396 به موزه دفاع مقدس شهرکرد منتقل شدند و در این مکان نگه داری می شوند. تانک M4 شرمن 76 میلیمتری ، زره کوب M36B1 و زره کوب M18 از جمله تجهیزاتی هستند که در زمان پهلوی دوم از ایالات متحده آمریکا تهیه شدند و در جریان دفاع مقدس و ایستادگی در مقابل ارتش بعث عراق مورد استفاده قرار گرفتند.

فقط با قشر تحصیل کرده نمیشه هواپیما ساخت، نیاز به سرمایه هست، اقتصاد قوی میخواد که اقتصاد ما هم مریضی های مزمن بسیار داره، با این اقتصاد مریض مهمترین صادراتمون میشه همون قشر تحصیل کرده. در واقع شما سرمایه رو‌ داشته باش، قشر تحصیل کرده هم نمیخواد داشته باشی، تهش اینه که با پول اون رو هم وارد میکنی. تو مملکتی که بعد از چهل سال صدا و سیما میاد برا اثبات کارایی نظام مقایسه میکنه طول راه های ساخته شده، یا خط تلفن و برق امثالهم رو در سال ۵۷ و ۹۷، به جا اینکه بگه سال ۵۷ ایران کجا بود و ترکیه و کره و امارات و خیلی از کشورهای دیگه که پتانسیل ها و منابع ما رو هم ندارن، چه وضعیتی داشتن الان چین، بقیه با چه سرعتی دارن حرکت میکنن ما چطور، خیلی نباید انتظار داشت اصلاح بشه، تا نپذیرفتیم نتیجه عملکردمون مناسب نبوده همین مسیر رو ادامه خواهیم داد. تئوریسین ها و تصمیم گیرندگان سیستم ما عدم مراوده با سایر جهان و به عبارتی دیگر آیزولیشن تکنولوژیکی اقتصادی رو جزو افتخارات سیستم میدونن، چه امیدی میشه به خروجی همچین تفکری داشت.

2 - چشم انداز 2028 نیروی زمینی ایالات متحده قسمت اول تکامل مستمر در اواخر سال 2017 بعد از گذشت 8 ماه که عالی ترین مقام نیروی زمینی بوسیله سرپرست اداره میشد ، دونالد ترامپ ، شخص مارک توماس اسپر (Mark Esper) را برای ریاست دپارتمان نیروی زمینی ایالات متحده (United States Secretary of the Army ) به مجلس سنا معرفی کرد. کارنامه درخشان اسپر ، نمایندگان سنا را متقاعد نمود او را با رای 89 به 6 به سمت رئیس دپارتمان نیروی زمینی انتخاب کنند. United States Secretary of the Army United States Department of the Army دپارتمان نیروی زمینی ایالات متحده رئیس دپارتمان نیروی زمینی "مارک اسپر" پرچم ریاست دپارتمان نیروی زمینی سرهنگ دوم بازنشسته مارک اسپر ، افسر سابق " لشکر 101 ام هوابرد" ملقب به "عقابهای غران" بود که با گردان تحت امرش در جنگ اول خلیج فارس و مانور معروف "left-hook" در عملیات "سپر کویر " و طوفان صحرا حضور داشته و موفق به دریافت ستاره برنز شد.اما چیزی که کارنامه اسپر را درخشان نموده صرفا خدمت در مشهور ترین یگان ضربتی نیروی زمینی نیست ، حوزه هایی که اسپر تا قبل از تصدی پست در ان حضور داشته او را توانمند برای انجام این وظیفه نموده است. که شامل : تحصیلی : کارشناسی ارشد مدیریت دولتی از دانشگاه هاروارد و دکترای تخصصی از دانشگاه جورج واشنگتن کاری : اندیشکده : رئیس ستاد کارکنان اندیشکده Heritage Foundation از سال 1996 تا 1998 کنگره : فعالیت در کمیته های روابط خارجی ، امنیت داخلی ،رئیس سیاست گذاری کمیته خدمات تسلیحاتی مجلس سنا ، مشاور ارشد چاک هیگل رییس مجلس سنا در امر سیاست و قانون گذاری از سال 1998 تا 2002 و مدیر امور امنیت ملی مجلس سنا از 2004 تا 2006 پنتاگون : دستیار معاون وزیر دفاع در امر مذاکرات سیاسی و مسئول موارد عدم اشاعه سلاح های هسته ای، کنترل تسلیحاتی و مسائل امنیت بین الملل از سال 2002 تا 2004 اتحادیه های تجاری: مدیر اجرایی و مدیر عامل در اتحادیه صنایع هوا و فضا Aerospace Industries Association (AIA) ، قویترین گروه حامی خدمات دفاعی آمریکا ، معاون اجرایی مرکز جهانی مالکیت معنوی در اتاق بازرگانی ایالات متحده و معاون رئیس بخش اتاق اروپا و اوراسیا. صنایع دفاعی : رایزن دولتی شرکت Raytheon به مدت 7 سال. واکنش رسانه ها هم به انتخاب اسپر مثبت بود جایی که واشنگتن نوشت "با انتخاب مارک اسپر ، دپارتمان نیروی زمینی آرام خواهد بود. کارنامه کاری اسپر نشان میدهد که مدیریت او همراه با آرامش و بدون تنش کاری است. " [ اشاره به بروز تنش ها در نیروی زمینی به دلیل اینکه طبق قانون رئیس های دپارتمان به عنوان مقام عالی اون نیرو باید فردی غیر نظامی ( civilian ) باشد و رئیس ستادهای نیرو که مقاوم دوم محسوب میشن باید ژنرال 4 ستاره باشند ، معمولا اختلافاتی در این بین صورت میگرفته.البته گویا افراد بازنشسته نظامی بعد از گذشت 5 سال میتونن برای سمت های غیر نظامی معرفی بشوند] وزیر دفاع جیمز متیس در حال اجرای مراسم تحلیف ریاست دپارتمان نیروی زمینی ایالات متحده مارک اسپر ، همسر اسپر کتاب انجیل مقدس را نگه داشته است جیمز متیس در سخنرانی تحلیف گفت : " آنچه ما اکنون باید انجام دهیم این است که ارتشی مرگبارتر و تواناتری بسازیم (more lethal and more capable).متیس گفت، رهبران غیر نظامی برای عملکرد گذشته خود انتخاب نشده اند.او اضافه کرد: "این ها همه مقدمات است.آنچه که در اینجا داریم این است که اعتماد داریم او کسی است که میتواند نیروی زمینی را پیش ببرد، کسی است که دارای سیستم ارزشی درست است و می داند که اگر چیزی به مرگباری نرسد ، به زباله دان تاریخ می رود ... بسیار، بسیار ،سریع......." اسپر خطاب به متیس گفت : " چالش هایی وجود دارد و او اطمینان می دهد که با آنها مواجه شود. آمادگی یک معضل است.اولویت اصلی در ذهن او آمادگی برای مبارزه در یک نبرد سخت ، طولانی و بسیار شدید است. پس از آن، بر ظرفیت و قابلیت های ارتش تمرکز خواهد کرد ، ارتش باید نقش اصلی خود را در آینده حفظ کند. او خاطرنشان کرد که سومین اولویت ، اصلاح و آزاد کردن زمان، پول و نیروی انسانی است تا بر دو اولویت بالا متمرکز شود.". اسپر بعد از سخنرانی تحلیف با حضور در محافل مختلف برنامه خود را ارائه داد ، در ماه های آینده او هر چه بیشتر برنامه های خود را شرح میداد ، رسانه ها و دیگر افراد را بیشتر شگفت زده میکرد: افزایش ظرفیت نیروی زمینی به بیش از 500.000 هزار نیرو اسپر : به طور فزاینده ای نیروی زمینی آمریکا "فقط از یک درصد کشور" تامین میشود و تبدیل به یک "تجارت خانوادگی" شده است که برای کشور سالم نیست. نوسازی نیروی زمینی با 6 برنامه الویت بالا ، مبتنی بر مفهوم جدید نبرد چند حوزه ای (Multi-Domain Battle-MDB ) 6 برنامه با الویت بالا در دستور نوسازی نیروی زمینی ایالات متحده تعریف برنامه های با الویت بالا در چارچوب گذار تسلیحاتی به نبرد آینده MDB مارک اسپر : " ما نیاز به آگاهی از نبرد آینده داریم ،این مفهومی است که به سرعت در حال تکامل است ، هنوز نبرد چند حوزه ای مبهم است،.ما می خواهیم توانایی جنگ الکترونیک EW را در دو جوزه تهاجمی و دفاعی بازیابی کنیم.EW یک مکمل مهم برای قدرت آتش دوربرد است: پرتاب کننده موشکی شما هیچ هدفی را برای شلیک پیدا نمی کنند، اگر دشمن ارتباطات آنها را با ماهواره ها ، هواپیماهای شناسایی و دیدبان ها قطع کند. " زمانی که از اسپر پرسیده شد که چطور علی رغم تعهد رئیس جمهور ترامپ برای کاهش 33 میلیارد دلاری هزینه های دفاعی برنامه های خود را پیش ببرد گفت : "ما باید تلاش خود را انجام دهیم ... به این معنی که برنامه های غیر ضرور را کاهش یا لغو کنیم ، هر چه که ممکن است، برای آزاد کردن پول برای اولویت های بالاتر.او خاطر نشان کرد که ارتش در حال بررسی بیش از 800 برنامه ، تحت نظارت جدید است و هر کدام از این طرح ها را براساس الویت رزمی ارزیابی خواهد کرد." طرح 6 الویت برای نیروی زمینی یا افزایش نیرو از اقدامات شخص مارک اسپر نبود.در واقع از سال های بعد از 2015 این برنامه ها با تغییراتی نسبت به الویت های اسپر در حالی پیگیری بود .چیزی که اسپر را از بقیه متمایز میکند ایجاد مفهومی به نام "تکامل مستمر" در سازمان رزم نیروی زمینی ایالات متحده است.مفهومی که باعث تشکیل چهارمین فرماندهی نیروی زمینی امریکا شد...... فرماندهی نیروی زمینی آینده Army Futures Command (AFC) پ.ن : چیزی که در سازمان نظامی امریکا بسیار جالبه ، ایجاد مرزی منطقی برای فعالیت های رزمی عملیاتی (شخص نظامی) و سازمانی مدیریتی (شخص غیر نظامی) ارتش آمریکا است . البته که به جالبی سوگند خوردن رئیس دپارتمان نیروی زمینی در مقابل همسرش بر کتاب مقدس نیست منابع : https://en.wikipedia.org/wiki/Mark_Esper https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Secretary_of_the_Army https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Department_of_the_Army https://breakingdefense.com/2017/07/mark-esper-washington-insider-will-be-quiet-army-secretary/ https://nationalsecuritymedia.gwu.edu/2018/09/03/dr-mark-t-esper-secretary-of-the-u-s-army https://breakingdefense.com/2018/11/trump-cuts-democrats-wont-stop-army-modernization-growth-sec-esper اسناد: سند معارفه

ادامه... چگونگی دفع موج سوم و چهارم، ..: خصوصیات و هدف موج سوم: در دو موج اول پدافند و فرماندهی و تعدادی از مراکز با اثرگذاری تبلیغاتی بالا مورد تهاجم قرار گرفتند. سوای موفقیت، این موج حمله جهت ایجاد اطمینان از قطعیت کارایی موج چهارم است نه تکمیل امواج قبلی، این حمله است که فلج کننده خوانده میشود. و پس از آن ورود ناوگان هوایی صورت میپذیرد در حالی که چیز نگران کننده و شناسایی نشده ای روی زمین باقی نمانده. هدف این موج میتواند اصابت به سیلوهای موشکی استفاده شده(موقعیت های شناسایی شده تهاجمی ما) و ... باشد. دلیل رقم 600 موشک صرفا مباحث لجستیک، این آتش از قبل تهیه شده تا زمان لازم برای موج اصلی چهارم آماده شود. 4 راه عمده برای دفع موج سوم: - افزایش کارایی (کاهش خطا) در سیستم های قبلی - توسعه سامانه(افزایش تعداد موشک ها و بارگذاری مجدد) - اجرای عملیات تدافعی(نیروی هوایی) - ترکیبی بررسی راه های فوق 4 ساعت گذشته، تمامی سامانه ها هشیار شده اند، سامانه های پشتیبانی و تله های آفندی اجرا شده اند، سامانه های ارتباطی مهاجمین دچار اخلال وسیع شده است. نیروی هوایی میتواند با طراحی عملیات آفندی حملات بعدی را ناکام بگذارد، صدها پهپاد صاعقه بدون نیاز به اوپراتور(همانند موشک های کروز) به سمت پایگاه های دشمن روانه شده اند، ترافیک پدافندی و اخلال عملیاتی در نظم و مدیریت عملیات هوایی مهاجم ایجاد میشود، تعداد زیادی موشک بالستیک و کروز شلیک میشود و ... اینها سناریوهای تهاجمی ست و خارج از ایده پدافند. 1- افزایش کارایی: سامانه پاسخ به امواج اولیه، 20 درصد در توپخانه و 60درصد در پاسخ موشکی شانس انهدام غیر قابل اخلال داشت. موشک های حرارتی زمین پایه و توپخانه توسط موشک های کروز و گشت اخلالگر مهاجم قابل دفع نیستند. تا اینجا 1784 موشک از 4000 موشک با شانس قبلی قابل انهدام است و این مقدار 1760 موشک موج اول و دوم را پوشش داده است. یک راه اساسی، افزایش کارایی یعنی بالابردن شانس این سامانه هاست، به محاسبه ای اگر: شانس توپخانه از 20 به 30 (گلوله های هوشمند و مکانیزاسیون) شانس هر موشک پدافند از 60 به 70درصد افزایش یاید(موشک های هوشمند و مدرن تر) با بهینه سازی فوق به قابلیت انهدام اسمی 1200 موشک برای توپخانه و شلیک 3 موشک بجای 4 برای هر هدف کروز با شانس نزدیک به 0.98 معادل 1300 موشک قابل انهدام خواهیم رسید. که مجموع ظرفیت 2500 موشک قابل انهدام 260 فروند بیش از نیاز پیش بینی شده برای 800 موشک موج اول و 80درصد موج های دوم و سوم یعنی 2240 موشک و معادل 0.96 کل موشک ها در این سه موج است. 2- توسعه سامانه: توسعه سامانه به مفهوم استفاده از تعداد بیشتری سامانه و موشک است، به نحوی که با خطای قبلی سطح بیشتری از تهاجم را پوشش دهد. این کار در عمل پرهزینه است و در دراز مدت هزینه های نت بالایی میطلبد. مطابق با خطای قبلی برای 600 موشک جدید 3 تا 4 ساعت زمان لازم است تا رقمی در حدود 1400 موشک جدید بارگذاری شده برای صرفا پاسخ رهگیری موشکی این موج آماده شلیک باشند. 3- نیروی هوایی واگذاری این بخش تدافع به نیروی هوایی میتواند کارآمد باشد، جنگنده های اف 5، میگ 29، 21 و... به پرواز در می آیند تا در کنار شبکه راداری پدافند و اتکا به شناسایی هوابرد، در اطراف مناطق با اهمیت پرسه زده و این موج حمله را دفع کنند. شانس نیروی هوایی برای دفع چنین حمله ای بسادگی قابل پیش بینی نیست و بستگی به عوامل بسیاری دارد. 4- سناریوی ترکیبی: عاقلانه است که هر 3 اقدام فوق همزمان انجام شود. افزایش کارایی در کنار ذخیره بیشتر تجهیزات و لجستیک مناسب و پاسخگو در زنجیره تامین پدافند به نحوی که قادر به تحویل به موقع نیازها در زمان و مکان لازم با کمترین خطا باشد. نتیجه: با ترکیب هر سه اقدام فوق، یعنی افزایش کارایی سامانه به پوشش تهاجم تا موج سوم، توسعه ظرفیت سکوها و ذخایر موشکی به دو برابر نیاز موج سوم، یعنی آماده بودن برای بارگذاری 2800 موشک جدید و کارامد، موج چهارم تهاجم نیز به بطور اسمی در نقاط هدف قابل پاسخ خواهد بود. - همچنان بدنه اصلی پدافند، یعنی برد بلند، میانبرد و کوتاه برد متحرک پا به میدان مقابله نگذاشته اند. - شبکه پدافندی فوق صرفا برای حذف کروز از رقابت در نزدیکی هدف بوده است. - هدف از این تفکیک، قرار دادن پدافند در موقعیت برتر برای مقابله با تهاجمات ترکیبی بوده است. - جمعا به 6800 موشک از نوع منپد و R-73 نیاز است تا هر 4 موج بدون دخالت پدافند موجود حمله را دفع موثر کنند. - هوشمندسازی و بهینه سازی لجستیک توپخانه امری اجتناب ناپذیر است. - استفاده از رادار هوابرد شانس مقابله سامانه را به شکل قابل توجهی افزایش میدهد.

میتونیم با داشته هامون یک سامانه ی بسیار کارآمد طراحی کنیم. باید یک بوستر برای موشک های میثاق طراحی کنیم تا بتونیم برد این موشک رو به 8 کیلومتر برسونیم . با استفاده از این بوستر برد موشک 60 درصد افزایش پیدا می کنه و همچنین سرعت موشک تا 1100 متر برثانیه میرسه. در این حالت هم مانورپذیری و هم سرعت عمل موشک افزایش چشمگیری داره. ما بعد از این نیاز به یک سیکر جدید داریم سیکر باید قدرت کشف از مسافت بیشتری رو داشته باشه. با ساخت سیکر جدید و افزایش سرعت موشک و قدرت مانورپذیری اون احتمال انهدام اهداف بسیار بیشتر میشه. قیمت این موشک تا 27000 دلار افزایش پیدا میکنه. اما با پرتاب دو موشک احتمال انهدام تا 92 درصد میرسه. برای این موشک باید یک لانچر جدید طراحی کنیم تا کل سیستم روی یک خودرو بارگذاری بشه. لانچر جدید چیزی مثل لانچر کاتیوشا از نظر شکل لوله‌ها. روی خودرو 4 لانچر هشت تایی قرار میگیره که هرکدوم دارای 8 موشک هستند یعنی 32 موشک. لانچر ها دوتا دوتا روی هم قرار میگیرن و هر 4 لانچر می تونن در یک زمان به چهار جهت مختلف شلیک کنن. (یعنی هر لانچر به یک جهت که در این صورت سامانه به چهار جهت مختلف در یک زمان میتونه شلیک کنه.) تعداد 32 موشک به این دلیله که در یک حمله از حالت عملیاتی خارج نشه مثل اتفاقی که برای پانتسیر در سوریه افتاد و اسرائیل به راحتی شکارش کرد. چون در یک موج حمله تمام موشک ها با هم به هدف نمیرسن. در حمله به پایگاه الشعیرات 30 دقیقه فاصله بود بین اولین و آخرین موشکی که به هدف اصابت کرد. یعنی اگر سوریه در الشعیرات از این سامانه استفاده می کرد میتونست با 4 سامانه کل اهداف رو بزنه. بدون اینکه در حین حمله نیاز به بارگذاری مجدد باشه. در صورتی که اگر از پانتسیر استفاده می کرد باید از 8 سامانه پانتسیر استفاده می کرد تا در حین حمله نیاز به بارگذاری نباشه. این سامانه از رادار کشف سامانه مصباح استفاده می کنه. رادار توانایی کشف 20 هدف با آر سی اس 0.1 متر مربع (آر سی اس توماهاوک) را از فاصله 20 کیلومتری داره. کل سامانه بر روی یک خودرو (مثل خوردروی سامانه حائل یا یک ایوکو) حمل میشه. قیمت این سامانه با احتساب 32 موشک و لانچر و رادار حدود 4 میلیون دلاره. یعنی 4 عدد از این سامانه از نظر قیمت برابر با 1 عدد پانتسیر هست. در صورتی که 4 سامانه ما توانایی زدن 32 هدف در زمان واحد رو داره و بدون بارگذاری 64 موشک در لانچر باقی میمونه تا با 32 هدف دیگه درگیر بشه. اما پانتسیر توانایی زدن 8 هدف رو داره. البته سامانه مدنظر من به هیچ عنوان از لحاظ راداری به پای پانتسیر نمیرسه. اما کارایی بالایی داره.) با پول 50 عدد سامانه پانتسیر ما می تونیم 200 عدد از سامانه جدید خودمون رو بسازیم که یعنی با 800 میلیون دولار هزینه قابلیت هدف قرار دادن 3200 موشک کروز توماهاوک رو با احتمال اصابت 92 درصد برای پرتاب دو موشک داریم. این سامانه رو میتونمی در کنار بسیاری از پایگاه و اهداف مدنظر دشمن قرار بدیم و در کنار توپهای 23 و 57 و 76 و 100 میلیمتری یک پدافنده کشنده بر علیه کروزها داریم. پی نوشت: یکی دیگه از دلایلی که برای طراحی این چنین سامانه مدنظر بود، افزایش توانایی مقابله موثر با بمب های دور ایستا و تجهیزات استنداف هست. که این سامانه خطر بزرگ اونها رو میتونه دفع کنه. فرض کنید 5 اف 15 سعودی از سد پدافند ما عبور می کنه و در فاصله 110 کیلومتری 100 عدد جی بی یو 39 رو به سمت یک میدان نفتی پرتاب می کنه ما میتونیم انتخاب کنیم که هفت عدد از این سامانه رو در اونجا بکارگیری کنیم یا اینکه 13 سامانه 15 میلون دلاری پانتسیر رو. حالا ما چند تا میدان نفتی و زیرساخت باارزش در منطقه جنوب فقط داریم؟

ناسا و اسپیس اکس ماهواره هاشون را میدن به هند چون با پول کم پرتاب میکنه ایرانم یه جوری که فقط دل نظامی ها خوش بشه حساب میکنه گران ترین موقع ایران الان ونزوئلا دومه شلیک ماهواره باعث نارضایتی مردم میشه