بسمه تعالی این هواپیما آخرین محصول کارخانه SAAB در زمینه ساخت هواپیماهای جت جنگی است. هم اکنون کشورهای سوئد و چک این هواپیما را در نیروی هوایی خود به خدمت گرفته اند و کشور های مجارستان و آفریقای جنوبی چند فروند از آن را سفارش داده اند. این هواپیما برای حصول حداکثر عملکرد و انعطاف طراحی شده است.پسوند JAS نیز به معنایJAKT (جنگی)، ATTACK(تهاجمی)و Spaning (شناسایی) به نام این هواپیما اضافه شده تا معرف قابلیتهاو تواناییهای ان باشد. ترکیب بالهای دلتا و کانارد باعث شده تاGRIPEN از قابلیت نشست و برخاست بالایی بر خوردار باشد.همچنین سیستم های الکترونیکی ان را می توان در چند حالت مختلف برنامه ریزی کرد.انعطاف بالا،هزینه نگهداری پایین و قیمت مناسب GRIPEN را به یک انتخاب منطقی برای نیروی هوایی تمامی کشورها تبدیل کرده است. یک سیستم الکترونیکی پیشرفته باعث شده تا قابلیت حمل مهمات و تسلیحات این هواپیما افزایش یابد بدون اینکه از قابلیت ضد حمله و دفاع ان کاسته شود. GRIPEN قادر است از یک باند کوتاه با طول ۸۰۰ متر و عرض ۹متر صعود کند در حالی که با به کار گیری پره های بزرگتر در بال های آن مساحت مورد نیاز برای فرود و توقف آن کاهش پیدا کرده است. قسمت کانارد طوری طراحی شده تا سرعت،برد و مانور پذیری این هواپیما بهبود یابد. این هواپیما میتواند سوختگیری هوایی انجام دهد .ساب 39 با استفاده از یک رادار بسیار پیشرفته به نام ps-05 میتواند اهداف هوایی یا زمینی را درتمام شبانه روزو تمام شرایط جوی شناسایی کند البته این هواپیما ازیک صفحه HUD بهره میبرد که میتواند تمام اطلاعات مورد نیاز خلبان را در جلوی آن نشان دهد.در حال حاضر قیمت این هواپیما 40 میلیون دلار است نیروی هوایی سوئد ۲۰۴ فروند از این هواپیما را در اختیار دارد. کشورهای چک و مجارستان هر کدام ۱۴فروند و افریقای جنوبی ۲۸ فروند از این هواپیما را سفارش داده اند. شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه این هواپیما هم اکنون در نیروی هوایی چک در حال خدمت است. مدرسه خلبانی و هوانوردی انگلستان از GRIPEN بعنوان هواپیمای جت پیشرفته برای تست خلبانان و دانشجویان استفاده می کند. GRIPEN به معنای ترکیبی چند حیوان است و به آرم کارخانه ساب وقابلیت های مختلف این هواپیما اشاره دارد. مشخصات: تعداد سرنشين:1–2 طول:14.1 m فاصله دو سر بال:8.4 m ارتفاع:4.5 m وزن خالي:6,620 kg وزن با تجهيزات نرمال:8,720 kg حد اكثر وزن تيكاف:14,000 kg نيروي محركه: Volvo Aero RM12 حداكثر سرعت:Mach 2 برد:Combat radius of action with air-to-surface and enhanced self-defence weapons: >1200km ارتفاع پرواز:15000 متر تجهيزات قابل حمل: 1عدد توپ 27 ميل و10 جايگاه حمل براي حمل:6عددموشك AIM-9 Sidewinder و4عدد AIM-120 AMRAAM كه هردو نمونه سوعدي هستند و همچنين موشك ماوريك و RBS-15 Mark 2 air-to-sea ساخت سوعد و بمب كالستر

إنّا لله وإنّا إليهِ رَاجعُون مرحوم ، امیر سرتیپ خلبان ، احمد دانشمندی ، اولین فرمانده گردان هفتادو دوم شکاری نیروی هوایی ( F-4D) شاهین های آریزونا

قطاری از جنس پروپاگاندا در روسیه تجهیزات و سلاح های که در طول 4 سال نبرد نیروهای روسی از جنگ در سوریه به دست امده است گردآوری و توسط یک قطار ویژه حمل می شود. این قطار دارای 9 واگن اصلی و 10 واگن باری برای حمل تجهیزات است. این قطار در 23 فوریه 2019 (4 اسفند 1397) حرکت خود از یک منطقه نظامی در مسکو به مناسب روز دفاع از سرزمین پدری آغاز کرده بود. در مجموع قرار است این قطار از 61 شهر از جمله مناطق دورافتاده روسیه به مدت 75 روز سفر کند. بازدید از این قطار برای عموم مردم روسیه آزاد است. پایان سفر این قطار روز جشن سالانه پیروزی اتحاد جماهیر شوروی بر آلمان نازی است که در 9 ماه مه برگزار می شود و این قطار دوباره به مسکو باز خواهد گشت. تجهیزات و تسلیحات مختلفی که از گروه های مختلف در سوریه حضور داشته اند جمع آوری شده است و در این قطار به نمایش گذاشته شده است. روس ها فقط گلچین تجهیزاتی که از نبرد سوریه جمع اوری کرده اند را در این قطار به نمایش گذاشته اند. رسانه های غربی اعتقاد دارند روسها تجهیزات را به شکلی گلچین کرده اند تا تسلحیات غربی در این قطار بیشتر به چشم بیایید و نشان دهد غرب حامی اصلی تروریستها در سوریه است. اینفوگرافی قطار تبلیغاتی روسیه از جلو به عقب به ترتیب تانک T-55MB ، نفربرOT-64، نفربر زرهی ACV-15 ، خودرو زرهی Panthera F9 ، هاموی ، امرپ RG-31 و هاموی _ تانکT-55MB و نفربر OT-64 در اصل متعلق به ارتش سوریه بودند که به دست نیروهای تروریستی می افتد و در اخر با تصرف و پاکسازی مرز اردن با سوریه به دست نیروهای روس می افتند.نفربر زرهی ACV-15 متلعق به ارتش ترکیه است که در شمال سوریه به دست نیروهای روس می افتد. تانک T-55MB که با زره قفسی و بلوک های زره های واکنشی بر روی ان تقویت شده است. مین روب Aardvark JSFU ساخت انگلستان - اردن از کاربران این مین روب است و به نظر می رسد از طریق این کشور مین روب Aardvark JSFU در اختیار گروهای تروریستی قرارگرفته است راست امرپ RG-31 ساخت افریقای جنوبی سمت چپ هاموی با زره تقویت شده_ امرپ RG-31 متعلق به نیروهای سازمان ملل بوده است که به دست گروهای تروریستی افتاده ،خودروی هاموی نیز احتمالا متعلق به ارتش عراق بوده است یا از طریق اردن به سوریه منتقل شده است. تویوتا لندکروز مسلح به توپ بدون لگد وانت ZX Grand Tiger چینی مسلح به راکت های هوا به سطح کامیون زرهی گروه YPG پهپاد های دست ساز گروه های تروریستی واگنی مربوط به عمکلرد نیروهای روسیه در پاکسازی شهر پالمیرا از شر مین ها و بمب های دست ساز بازدید عموم مردم از این قطار

شاهین عمود پرواز سعودی مرکز تحقیقاتی امیر سلطان عربستان( که حاصل همکاری نیروی هوایی سلطنتی و دانشگاه ملک سعود عربستان از سال 2011است) در نمایشگاه IDEX 2019 پهپاد عمود نشست و برخاست (VTOL)جدید خود به نام شاهین (SH_1) را عرضه کرد. این پهپاد برای امور نظارتی، شناسایی و حمل و نقل قابل استفاده است،ناگفته پیداست این پهپاد برای نشست و برخواست دریایی بسیار مناسب است. سازه اصلی این پهپاد سبک از فیبر کربن ساخته شده است.این پهپاد از چهار موتور به همراه قابلیتtilt wing (بال هایی با قابلیت چرخش به مانند V-22) برای پرواز استفاده می کند. پره ها و بال ها قابلیت جداسازی برا حمل و نقل را نیز دارا می باشند. ارتفاع پروازی3000متری، مدوامت پروازی3 ساعته، دوربین الکترواپتیکی- حرارتی، ارتباط از طریق باندS/C ، سیستم پرواز با تکیه بر سیستم موقعیت یابی (GPS) از قابلیت های این پرنده عربستانی است.

شرکت کشتی سازی CSSC چین ، از شناور بدون سرنشین (USV) خود با نام XLOONG رونمایی کرد در طی IDEX ۲۰۱۹، امارات‌متحده‌عربی، در بخش NAVDEX نمایشگاه ، شرکت CSSC چین با تاکید بر اهمیت شناورهای بدون سرنشین در رزم آینده، از شناور بدون سرنشین (USV) خود با نام XLOONG پرده‌برداری کرد. طراحی مدولار این شناور آنرا قادر به حمل انواع تسلیحات از جمله موشک های میان برد و بلند ، موشک های ضد کشتی و حتی راکت ها کرده است . XLOONG USV توانایی انجام مأموریت های مختلفی نظیر ممانعت (interdiction)، گشت زنی (patrol ) و جاسوسی (intelligence)، عملیات نظارت (surveillance) و شناسایی(reconnaissance) را دارد. شرکت CSSC در بدنه شناور با طراحی زاویه دار خود سعی در کاهش بازتاب راداری (Radar cross-section) کرده است. در این شناور می توان قابلیت تعویض بخش میانی را مشاهده کرد. به نظر می رسد که این بخش بتواند شش پرتابگر موشک ضد کشتی یا هشت پرتابگر عمودی (VLS) برای طیف وسیعی از تسلیحات هدایت شونده عمود پرتاب را در خود جای دهد. علاوه بر این ، هشت پرتابگر عمودی در کنار بدنه شناور (در هر طرف 4 پرتابگر ) جاسازی شده است. طبق گفته CSSC این USV در ارتباط با برنامه‌ریزی مسیر و مدیریت رزمی ماموریت بسیار مستقل (autonomous) است. علاوه بر آن همچنین می تواند به صورت کنترل از راه دور مورد استفاده قرار گیرد. CSSC اعلام کرده‌است که چندین شناور بدون سرنشین XLOONG می‌توانند با ترکیب هواپیماهای بدون سرنشین یک گروه "سوارم" (Swarm) را تشکیل دهند. همه این موارد نشان می‌دهد که شرکت‌ها ، از جمله CSSC، اعتقاد زیادی به شناور بدون سرنشین (USV) در درگیری‌های دریایی آینده دارند. چنین شناورهایی به برقراری یک منطقه ضد دسترسی (A۲ / AD) بسیار کمک خواهند کرد ، همچنین به نیروهای دریایی کمک میکنند تا از سواحل و مناطق دریایی خود در برابر نفوذ خارجی محافظت کنند. صرفا برای میلیتاری / بن پایه

نمونه ارتقا یافته تانک اصلی میدان نبرد Arjun Mark 1-A وارد خدمت نیروی زمینی هند خواهد شد براساس گزارش وب سایت هندیTribune ،تانک Arjun Mark 1-A ، نسخه بازسازی‌شده اولین نسخه Arjun هست که بزودی وارد خدمت نیروی زمینی هند خواهد شد. نیروی زمینی هند آزمایش‌ها نمونه ارتقا یافته را در دسامبر ۲۰۱۸ نهایی کرده‌ است. در مجموع ۱۱۸ تانک به نیروهای مسلح هند تحویل خواهد شد. در سال ۲۰۱۰ اولین نسخه تانک Arjun وارد خدمت ارتش هند گردید و ۱۲۴ تانک سفارش داده شد. تولید Arjun Mark 1-A امسال در مرکز صنعتی Avadi در Tamil Nadu شروع به کار خواهد. Arjun Mark 1-A شامل ۱۴ ویژگی جدید از جمله هدف یاب خودکار ، سیستم گیربکس اتوماتیک و بهبود در سیستم تعلیق است.این تانک‌ به عنوان بخشی از آزمایش‌ها ، در حدود ۴،۰۰۰ کیلومتر را پیموده است. نمونه ارتقا یافته دارای یک توپ ۱۲۰ میلیمتری با قابلیت شلیک انواع مهمات از جمله موشک های ضد تانک LAHAT که قادر به شکافتن تمامی زره های مدرن است ، میباشد. شلیک مهمات LAHAT از تانک مرکاوا مارک 3 (راست) و نمونه هواپرتاب بالگردی (چپ) صرفا برای میلیتاری/ بن پایه

سلام خدمت دوستان و با تشکر از مطالب ارزشمند اخیر این تاپیک بنظرتون با افزایش تقویت نیروی هوایی کشور های منطقه (ماشالا از هورنت و رافال تا فالکون و فلانکر و ایگل و چه چه خریداری کردن) و گپی که بین کشور ما و دیگران در بحث نیروهای هوایی ایجاد شده بهترین اقدام چی میتونه باشه؟ در حوزه تولید داخلی که دستاورد کاربردی و عملیاتی نداشتیم متاسفانه به هر دلیلی! در زمینه خرید هم که غرب رو باید گذاشت کنار روسیه هم که با داستان اس 300 یجورایی بعید به نظر میرسه بشه ازش هواپیمای جنگی دراورد! (هرچند شایعاتی هست مبنی بر خریداری شدن فلانکر 30 و منتظر پایان تحریم تسلیحاتی هستند) ناوگان فعلی هم مثل پیرمردیه که با تغذیه سالم و ورزش صبحگاهی و چکاپ دوره ای قصد داره از مرگش جلوگیری کنه! چقدر میشه روی پاکستان و چین حساب کرد؟ البته که با خرج دلار و یوآن مضاف!

درسته ، البته بنده این موضوع به طور کامل رد نکردم و با توجه اینکه tvc موشک ۹ دی ممکنه از نوع internal jet vane باشه عرض شد یحتمل از نوع sam باشه با توجه به دومین تصویر ارسالی شما که متعلق به موشک hq-9 است http://www.ausairpower.net/APA-HQ-9-FD-FT-2000.html حداقل این مورد در aam ها مخصوصا نسخه های غربی و هم پیماناش دیده نشده حتی در مورد segmented dome deflector هم از نوع پرچ ها و اهرم ها که در سومین تصویر ارسالی شما از موشک r-73 که رو پایلون نصب شده این موضوع مشهوده و در مورد موشک r-77 هم tvc مشاهده نشده حتی تو آخرین نسخه رونمایی شده از خانواده صیاد این مورد مشاهده نمیکنیم با این حال پلتفرم موشک ۹ دی شباهت زیادی با موشک k-77m دارد که اگر بر فرض فناوری آن را در اختیار داشته باشیم میتونیم منتظر اتفاقای خیلی خوب در توسعه aam ها نسل جدید amraam based داشته باشیم در نهایت اکثر دستاوردهایی که در نمایشگاه در معرض عموم قرار گرفت صرفا یه prototype بوده و نمیشه تا رو نمایی رسمی نظر قطعی داد.

موشک های AAM که سیستم بردار رانش دارند دارای پیشرانه هایی کاملاً متفاوت هستند که حداقل موئلفه هاش تو 9 دی دیده نمیشه ، ولی در مورد موشک هایی مثل AIM-9X & IRST_T این موضوع کاملا متفاوته ، ظاهرا 9 دی یک موشک SAM برد کوتاه که ممکنه یار کمکی طائر باشد که هدف از تولیدش پر کردن خلاء سامانه های کوتاه برد متحرک مثل Pantsir-S1 & Tor-M2U است

دلواپسی از نوع عبری آیا اسراییل نگران توانمندی جدید موشکی ایران خواهد بود ؟ در ژانویه 2019 و همزمان با سالگرد چهلمین سال سقوط دودمان پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی ، نیروهای مسلح ایران ، نمایشگاهی از دستاوردهای نظامی خود را در پایتخت این کشور برگزار نمودند که ستاره اصلی آن ، رونمایی از یک نمونه جدید از موشک کروز میانبرد سومار ، با شناسه هویزه "Hoveyzeh " بشمار می آمد که به تقریب ، جدیدترین کارت برنده جمهوری اسلامی در منازعات منطقه آسیای جنوب غربی محسوب می گردد . به شکل رسمی ، برد این موشک ، 1350 کیلومتر اعلام شده که میتواند اهداف مشخصی رادر سراسر منطقه خاورمیانه و همچنین آسیای مرکزی با دقت قابل توجهی مورد اصابت قراردهد . اما ناظران براین باورند که این موشک به شکل اختصاصی برای حمله به اهداف کلیدی دو دشمن اصلی منطقه ای ایران ، یعنی اسراییل و عربستان سعودی ، طراحی و احتمالا به تولید انبوه رسیده است . گذشته از حواشی ماجرا ، این نخستین بار است که تهران سامانه موشکی در کلاس موشکهای کروز را رونمایی میکند که میتواند از عمق خاک ایران ، اهداف مد نظر را مورد هدف قراردهد . جمهوری اسلامی ایران ، از اواخر دهه هشتاد میلادی و پس از تجربه دردناک حملات موشکی رژیم بعث به مناطق جمعیتی و نظامی این کشور ، به صورت سیستماتیک ، برنامه موشکی بالستیک خود را پیگیری میکند که پس از فراز ونشیبهای فراوان و توسعه سامانه های برگرفته از نمونه های رودونگ-1 و موسودان ( شهاب -3 و خرمشهر /// به اعتقاد نویسنده این سطور / م ) ، توانایی حمله به ریاض و تل آویو را بدست آورد ، اما رونمایی از موشک کروز جدید ، فی الواقع نشان دهنده یک قابلیت بسیار جدید و غافلگیر کننده برای طرفهای درگیر در منطقه محسوب میگردد . به گفته تحلیلگران نظامی ، مسیر جدیدی که برای برنامه موشکی ایران با معرفی کروز هویزه تعریف شده ، چالش بسیار عمیقی برای دشمنان بالقوه جمهوری اسلامی در منطقه خواهد بود ، چرا که شناسایی و رهگیری این پیکربندی تسلیحاتی ، بخصوص در مراحل اولیه و میانی شلیک ، با فناوری موجود ، مشکل است . به شکل خاص ، سامانه های دفاع هوایی اسراییل نظیر سیستم های باراک 8 و فلاخن داوود ، که یک حلقه دفاعی سنگین در برابر موشکهای بالستیک و راکتهای توپخانه ای غیر هدایت شونده به نظر می رسند ، حداقل در شرایط فعلی ، ضعف مفرطی را در برابر شلیک متراکم موشکهای کروز زمین پایه و احتمالا" گونه های هواپایه آن نشان می دهند . اما همین دسته از ناظران نظامی معتقدند که در حال حاضر ، تنها سامانه دفاعی موثر در برابر این شکل حملات ، آتشبارهای پاتریوت محصول ریتئون است که حداقل براساس تجربیات رزمی گذشته ، اثر بخشی مشکوکی را در برابر حملات هوایی از خود به نمایش گذاشته است . به شکل خاص ، عملکرد رزمی پاتریوت در جنگ سال 1991 و همچنین حملات غافلگیرکننده موشکی یمنی و حتی پرواز پهپادهای ایرانی بر فراز سرزمین های اشغالی توسط حزب ا... ، اخبار ناامیدکننده ای را برای کاربران آن به همراه داشت . در این میان ، تحلیلگران دفاعی اسراییل (به اعتقاد نویسنده این متن /م ) که از رونمایی موشک کروز میانبرد هویزه ، دچار غافلگیری شدند ، معتقدند که هویزه ، در واقع سومین گونه موشکهای کروز خانواده سومار محسوب میشود ( این وسط مشخص نیست که دومین گونه اصولا نامگذاری جدیدی داشته یا خیر / م ) که توسط وزارت دفاع ایران آزمایش شده و به شکل خاص برای حمله به اهداف بشدت محافظت شده زیر محدوده پوشش راداری ، قرار است بکار گرفته شود . به همین دلیل ، موشک کروز جدید ایرانی ، ایده آل ترین سامانه موشکی برای حمله به زیرساختهای دفاع موشکی کشور های منطقه و انجام حملات دقیق در مقیاس انبوه است . البته هنوز میزان دقت این موشک کروز ، نوع کلاهک جنگی ( متعارف یا نامتعارف / م ) ، تعدادی که تاکنون از خط تولید خارج شده ، مشخص نشده ،اما در صورت ورود انبوه این موشک به واحدهای رزمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یا ارتش جمهوری اسلامی ایران ، هویزه میتواند برای حمله به تاسیسات راداری یا دفاع هوایی اسراییل در مراحل اولیه جنگ ، مورد استفاده قرار گیرد و این بطور طبیعی ، بدان معنی خواهد بود که یگان های موشکی ایرانی ، خواهند توانست پس از تضعیف شبکه دفاعی اسراییل ، سیلی از موشکهای بالستیک با سرهای جنگی متنوع رابدون نگرانی از وجود اقدام متقابل بسوی مراکز حیاتی اقتصادی / نظامی در سرزمین های اشغالی روانه نمایند . بن پایه پی نوشت : 1- صرف نظراز مباحث مربوط به فناوری ، اینکه رقبای ما ، به چه شکل بلافاصله پس از اعلام یک رونمایی ،( بدون کوچک یا بزرگ شمردن تهدید ) مبادرت به سناریونویسی برای آینده می کنند ، درس عبرتی باید برای ما باشد . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

سقّای بسیجیان شب بود ، حسن باقری وارد شد . من را صدا کرد و به یکی از خطوط نبرد در منطقه خوزستان فرستاد . گفت مواظب باش نیروهای ما امشب به سمت دشمن حمله نکنند! گلوله توپ و ... هم از طرف ما شلیک نشود . شب دیگری گفت : به فلان منطقه برو ، مثل قبل مواظب باش ! چند بار این ماجرا تکرار شد . تا اینکه علت کار را پرسیدم . حسن گفت : در این شب ها که تو رفتی فرمانده لشکر عراق که در خوزستان مستقر است به بازدید خط آمده بود ! با تعجب گفتم : پس چرا گفتی ما شلیک نکنیم !؟ مکثی کرد و گفت : این فرمانده عراقی فوق العاده ساده و بی درایت است . او آنقدر ضعیف است که ما می توانیم با انجام کوچکترین عملیات ایذایی فریبش دهیم ! من می ترسم او کشته شود و فرمانده لایقی جانشین او شود !! ما برای عملیات بعدی به او احتیاج داریم !!

این دقیقاً همون چیزیه که محاسبات و معادلات رو تغییر میده ، فقط باید کسانی هم که شاید بی هدف و یا بی طرف هستند با توجه به حضور اکثریت طرفداران با آگاهی البته با روشی که با نوع نگرش اونها اشتراک زیادی بوجود بیاره بهش جهت داد.

بارکِش توپخانه بوسینگ KZW 1800 باظهور توپخانه و متعاقب آن توپخانه سنگین در جنگهای مدرن ، یکی از چالش های مصیبت بار ارتشها ، جابجایی قطعات ( در اینجا معادل قبضه ها ) توپخانه بود که این خود ، سرآغاز طراحی و تولید بارکِش ( تراکتور / کِشنده ) سنگین برای جابه جایی سریع یگان های آتشبار سنگین گردید . هاینریش بوسینگ ، به سال 1903 نخستین پایه های شرکت خود را در برانشویک آلمان بنا نهاد و اولین محصول این شرکت ، یک کامیون سنگین به وزن 2تُن بود که از یک پیشرانه بنزینی 2 سیلندری و سامانه انتقال نیروی حلزونی بهره میبرد . طراحی موفق این خودرو باعث شد تا تولید تحت امتیاز آن در اتریش ، مجارستان و بریتانیا نیز دنبال شود . در مجموع تا قبل از آغاز جنگ بزرگ ( 1918-1914) شرکت بوسینگ کامیون های سنگین در کلاس 5 تا 11 تَن را با پیشرانه 6 سیلندر به مشتریان تحویل میداد . با این حال ، کار مطالعاتی بر روی تراکتور (کِشنده ) KZW 1800 از ماه های قبل از شروع جنگ ، در نتیجه یک همکاری مشترک میان این شرکت و ستاد کل ارتش امپراطوری با هدف افزایش سطح تحرک یگانهای توپخانه ارتش قیصر آغاز گردیدکه نتیجه این همکاری بسیار نزدیک، کِشنده KZW 1800 (KZW = Kraftzugwagen ) شد . این طرح به مانند گونه های تولید شده غیر نظامی شرکت بوسینگ ، از یک پیشرانه شش سیلندر بقدرت 90 اسب بخار استفاده می نمود . این محصول که به شکل انبوه در بازه یکساله 1917-1916 تولید شد ، پیکربندی یکپارچه ای را شامل می گردید که خدمه درمیانه آن جای میگرفتند . دربرخی از نمونه های تولیدی نیز بخش انتهایی این خودرو به محفظه حمل مهمات اختصاص پیدا کرده بود . شاید علت اهمیت یافتن چنین تجهیزاتی ، ناشی از تجربیات ارتش آلمان در استفاده موثر از آتش توپخانه و نیازمندی واحدهای نیروی زمینی به خودرویی که بتواند سریعتر از راه آهن و چهارپایان ، توپهای سنگین Mörser کالیبر 210 م.م را در جبهه جابه جا کند ،بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9 پی نوشت : این شرکت بعدها با گروه صنعتی معظم MAN ادغام گردید .

بیشتر از این نتونستم وضوحشو ببرم بالا چون distort میشد ، امیدوارم بشه تشخیص داد

در فوتوشاپ قسمت فیلتر ها گزینه ای به نام Gaussian Sharp وجود داره فکر کنم بشه وضوح تصویر بیشتر کرد اون موقع شاید بشه بهتر تشخیص داد

به هر حال تشکر ، در مورد نوع موشک استفاده شده در سامانه باور ۳۷۳ نمیشه نظر قطعی داد که با پلتفرم 48N6E2 باشه چون ما قبل از تحویل سامانه S-300PMU-2 Favorit شروع به تولید این سامانه کردیم چه بسا در آینده با چند نوع موشک در این سامانه (حال مسلح به کلاهک های HE-Frag و چه بسا Kinetic Warhead و همچنین افزایش برد رادارای و موشکی و یا حتی تولید سامانه های جدید دور برد با rule متفاوت برای ردگیری اهداف خارج از اتمسفر باشیم).

FP-45 Liberator کمی بعد از اینکه ایالات‌متحده وارد جنگ جهانی دوم شد، کمیته مشترک جنگ روانی شروع به جستجو راهی برای حمایت از مبارزان مقاومت در کشورهای اشغال شده نمود . نتیجه این جستجو سلاح FP-45 بود که می شد به ارزانی در قلمرو دشمن آن را تولید کرد و یا از آسمان برای نیروی های مقاومت ارسال نمود . نظریه این بود که مبارزان مقاومت از طپانچه های ساده برای ترور نیروهای دشمن استفاده ‌کنند و سپس سلاح‌های آنها را بگیرند . این سلاح ها همچنین یک اثر روانی داشتند، زیرا این فکر که هر شهروند ممکن است مسلح به یک "Liberator" باشد، ترس را در قلب سربازان اشغالگر خواهد انداخت . ایالات متحده بین ماه های ژوئن و اوت 1942، 1 میلیون FP-45 تولید کرد، اما این اسلحه ها در هنگام عمل موفق نبودند . فرماندهان نیروهای متفقین و افسران اطلاعاتی فهمیدند که این طپانچه ها غیر کاربردی هستند و جنگجویان مقاومت اروپایی تمایل داشتند که از "Sten" که یک مسلسل نیمه اتوماتیک بریتانیایی می باشد استفاده کنند . حدود یکصد هزارLiberator به چین و تعداد کمتری از آن به فیلیپین و بعد ها یونان ارسال شدند . همچنین دومین محموله بزرگ به تعداد دویست هزار عدد به کلکته هندوستان ، چهل هزار عدد به سریلانکا ، و چهل و چهار هزار عدد هم به برمه فرستاده شدند اما هیچ مدرکی در مورد نحوه استفاده گسترده یا موثر آنها وجود ندارد . FP-45 های باقیمانده هم تبدیل به کالاهای کلکسیونی شدند و مدل هایی از آن که هنوز کار می کنند گهگاه با قیمت بیشتراز 2000 دلار فروخته می شوند . ویدئو نحوه عملکرد این سلاح صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Special Operations - American Shooting Journal

پروژه Iceworm در سال 1958، ارتش ایالات متحده یکی از آزمایشهای متهورانه جنگ سرد را راه اندازی کرد. به عنوان بخشی از یک پروژه فوق سری موسوم به "Iceworm"، آن‌ها طرح‌هایی را برای پنهان کردن صدها موشک بالستیک در زیر یخ های گرینلند بنا نهادند . پس از پنهان و عملیاتی شدن در زیر برف های قطب شمال، این سایت ها برای حملات بالقوه هسته ای به سرزمین اصلی شوروی آماده می شدند . تصویر راه ورودی به کمپ به طول 400 متر برای آزمایش نحوه طراحی ، ارتش اولین کمپ خود را به صورت یک پایگاه یخی اولیه ، تحت پوشش یک مرکز تحقیقاتی علمی ایجاد کرد . این پایگاه دورافتاده با نام Camp Century شامل چندین تونل زیرزمینی که از ورقه‌های یخی ساخته ‌شده بود و با فولاد و برف تقویت شده ‌بودند. یک دستگاه حفاری حرارتی برای نمونه برداری از هسته های یخ در سال 1964 این اقامتگاه می توانست بیش از 200 نفر را در خود جای دهد و آزمایشگاه ها، بیمارستان ها و تئاتر مخصوص خود را داشت و همه آن‌ها از یک رآکتور هسته‌ای قابل‌حمل استفاده می‌کردند. این مرکز می توانست برای قرن بیستم یک اعجاز تکنولوژیکی باشد اما برای مادر طبیعت هیچ حریفی یافت نمی شود . پس از تنها چند سال، تغییر در کلاه‌های یخی باعث شد تا بسیاری از تونل‌های آن تاب دار شده و ساختاری نامطلوب پیدا کنند . با اعتقاد به اینکه گرینلند دیگر جایی برای سلاح‌های هسته‌ای نیست ، ارتش با اکراه این پروژه را در سال ۱۹۶۶ کنار گذاشت. ورودی شمال شرق کمپ اندکی پیش از رها کردن آن پس از رها شدن کمپ زیرساخت‌ها همراه با زباله هایی که شامل ضایعات رادیو اکتیو و بیولوژیکی بود، بر جای ماندند و در زیر یخ مدفون شدند . در آن زمان محققان فکر می‌کردند که آنها برای همیشه در زیر یخ ها خواهند ماند. در سال ۲۰۱۶ مطالعه‌ای نشان داد که ورق یخی که اردوگاه را پوشانده است قرار است تا اواخر قرن ذوب شود و زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد هر گونه زباله‌ای که در زیر یخ مدفون شده‌است می‌تواند وارد محیط شود. مطالعه‌ای نشان داد که بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ یخی که زمین را پوشانده بود دو برابر سریعتر از زمانی که یخ در طول قرن بیستم ذوب شده بود، ذوب می شود. محققان اسناد ارتش آمریکا را مورد مطالعه قرار داده‌اند تا دریابند که عمق اردوگاه چقدربوده و میزان زباله انباشته در آن چه مقدار می باشد . آن‌ها به این نتیجه رسیدند که حدود ۲۰۰،۰۰۰ لیتر سوخت های دیزلی و فاضلاب وجود دارد که مقادیرنامعلومی از آن ، همراه با آلاینده های سمی و خنک کننده های رادیواکتیو می باشند . محققان پس شبیه‌سازی تغییرات آب و هوایی جهانی و منطقه‌ای به این نتیجه رسیدند که با توجه به اندازه شتاب تغییرات آب و هوا، و با معرض خطر قرار گرفتن این مواد ، دیگر قادر به معکوس کردن جریان مخرب نخواهند بود . تصویری از آب شدن یخ ها در ورقه های یخی گرینلند هنگامی که این اتفاق بیافتد ، اکوسیستم هایی که در کنار خطرات جدید ایجاد شده اند را مختل خواهد کرد. در حال حاضر مشخص نیست چه کسی باید مسئولیت این مساله را بر عهده بگیرد و زباله‌ها را پاک سازی کند. این مواد زائد که مدت‌ها قبل به خاک سپرده شده اند ، می‌تواند شروعی برای تنش‌های سیاسی جدید بین گرینلند و ایالات‌متحده باشد. صرفاً برای میلیتاری / منابع : History - LiveScience - Disclose

فصل شکار انتشار تصاویر جدید از سقوط یکفروند پهپاد MQ-9 توسط طالبان کابل : براساس اخبار منتشر شده ، ظاهرا" شبه نظامیان طالبان ، تصویری از لاشه یکفروند پهپاد MQ-9 Reaper را که در مناطق تحت کنترل این نیروها ساقط شده است را منتشر نموده اند . به گزارش مجله اسکرامبل ( Scramble Magazine ) ، شبه نظامیان شورشی طالبان تصاویری را در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته اند که نشان می دهد یکفروند پهپاد ریپر به رجیستر بدنه 12-4174 در حالی که به مهمات ضد زره هلفایر نیز مسلح بوده بدلایل ناشناخته ساقط شده و دراختیار این گروه قرار گرفته است. به اعتقاد تحلیلگر مجله اسکرامبل ، هنوز تاریخ دقیق این حادثه مشخص نیست ولی تحقیقات مقدماتی نشان می دهد که به احتمال زیاد این حادثه در 25 اکتبر 2018 روی داده است . علی الظاهر ، خبرگزاری موسوم به Voice of Jihad وابسته به طالبان ادعا نموده بود که نیروهای این گروه حداقل یک فروند پهپاد آمریکایی را در نزدیکی روستای Horak ( ولایت قندهار ) ساقط کرده و لاشه ان را نیز در اختیار دارند . پرنده بدون سرنشین هدایت شونده MQ-9 Reaper یک هواگرد هدایت شونده محسوب میشود که به شکل خودکار توانایی اجرایی عملیات در عمق مناطق دشمن را دارد و به شکل خاص برای نیروی هوایی ارتش ایالات متحده تسلیح گردیده است. در حقیقت MQ-9 نخستین پهپاد شکارچی – قاتل رزمی بشمارمی آید که برای اجرای عملیات دوربرد در ارتفاع بالا ، در کنار ماموریت ثانویه نظارت و شناسایی طراحی شده و به اعتقاد رییس وقت ستاد نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، ژنرال مایکل موزلی ، کارت برنده نیروی هوایی در نبردهای شبکه محور قرن 21 خواهد بود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

تاثیر انجمن میلیتاری بر نیروی های مسلح این تصویر یک بُرش از چند مقطع یک کتاب منتشر شده از سوی دانشگاه عالی دفاع ملی محسوب میشود که چاپ اول آن به سال 1394 به بازار نشر روانه شد و ظاهرا" نویسنده محترم این مطلب را از انجمن MILITARY.IR به امانت ذکر کردند . اینکه معتقدم ، میلیتاری بدون توسل به کپی کردن تحلیل ها از بولتن های درون سازمانی یا رسانه های دیگر ، پیشگام نخست تحلیلهای نظامی (در حوزه تاریخ نظامی و تاکتیک ) بوده و خواهد بود ، تا جایی که بعنوان مرجع کتب منتشره یکی از دانشگاه های نظامی قرار می گیرد ( که نمونه هایش حتی در کتب منتشر شده نیروی هوایی ارتش هم موجود و مستند هست ) ، نشان میدهد که بالانس نگاه داشتن جریان تحلیل در این انجمن تا چه اندازه پر اهمیت است و بر خلاف سایر رسانه های جدید ، همچنان در کانون مراجعات قرار دارد . باشد که منزلت این انجمن حفظ شود .

بعد از ارتقا سایت VIP بودن اکانت ما پریده! امکان برگردوندنش هست؟

به نام خدا با عرض سلام     خودروی رزمی بدون سرنشین Udar :             برای مشاهده تصاویر در اندازه اصلی بر روی آنها کلیک کنید.   خودروی بدون سرنشین "Udar" (به انگلیسی: Strike) در نمایشگاه روز نوآوری وزارت دفاع روسیه 2015 در نزدیکی مسکو رونمایی شد که براساس ارتقای خودروی رزمی پیاده نظام BMP-3 توسعه یافته است. خودروی رزمی بدون سرنشین (UFV) جدید براساس شاسی BMP-3 است ولی برجک آن حذف شده و به جای آن جایگاه سلاح کنترل از راه دور Epoch در مرکز خودرو قرار گرفته است. برجک کنترل از راه Epoch با یک توپ خودکار 30 میلیمتری 2A42 ، یک مسلسل هم محور 7.62 میلیمتری PKT و دو مجموعه پرتابگرهای موشک هدایت شونده ضد تانک Kornet-EM در دو طرف، مسلح شده و از سیستم های نظارتی و هدفگیری پیشرفته بهره می برد.   سامانه موشکی هدایت شونده نسل جدید Kornet-EM در مقایسه با نسل قبل خود دارای قابلیت های رزمی بالاتری است که می توان به مقابله با اهداف به صورت خودکار، وجود قابلیت شلیک کن-فراموش کن، قابلیت مقابله همزمان با دو هدف، افزایش دو برابری برد به 10kmو بهبود پنج برابری دقت، وجود قابلیت شلیک و هدایت دو موشک به سمت یک هدف و برخورداری از موشک شدیدالانفجار ضد تانک و شدیدالانفجار ترموباریک اشاره کرد.         Udar در تماس با زمین و بدون حضور پردازنده انسانی عمل می کند و می تواند برای بسیاری از ماموریت ها که حضور اپراتور انسانی نامناسب، خطرناک و غیرممکن است مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی، این خودرو، مجموعه ای از سنسورها برای نظارت محیطی و انجام عملیات دارد که در نتیجه تصمیم گیری مستقل یا ارائه این اطلاعات به یک اپراتور انسانی در مکان های مختلف برای کنترل خودرو از طریق عملیات از راه دور را فراهم می کند.   روبات رزمی Platform-M :               Platform-M یک روبات رزمی پیشرفته است که در جریان یک تمرین نظامی در نزدیکی کالینینگراد در اواسط ماه ژوئن 2014 رونمایی شد و با سیستم های کنترل خودکار و نیمه خودکار قادر به انجام ماموریت های گشتزنی و هجومی است. بنابه گفته موسسه تحقیقات علمی و فنی Izhevsk توسعه دهنده این روبات، Platform-M می تواند "برای جمع آوری اطلاعات، کشف و از بین بردن اهداف ثابت و سیار، ارائه پشتیبانی آتش، گشتزنی و حفاظت سایت های مهم مورد استفاده قرار گیرد."   این روبات  در حال حاضر به یک تیربار کلاشنیکف و چهار راکت انداز مسلح شده و با انواع شاسی تدافعی و تسلیحات مانند سلاح های هدایت شونده قابل عرضه است. ضمن اینکه Platform-M به سیستم های شناسایی رادیویی و الکترواپتیکی مجهز شده است که روبات را قادر می سازد وظایف رزمی خود را بدون جلب توجه انجام دهد.    سیستم روباتیک رزمی Argo :            موسسه تحقیقات مرکزی و طراحی تجربی روباتیک و سایبرنتیک فنی روسیه یک سیستم روباتیک رزمی توسعه داده است که "Argo" نام دارد. این روبات می تواند به حالت کنترل از راه دور عمل کند و برای انجام عملیات های شناسایی و ارائه پشتیبانی آتش با 2 ساعت مداومت عملیاتی طراحی شده است. سیستم سلاح Argo برای نابودی تجهیزات و نیروهای دشمن شامل یک مسلسل 7.62 میلیمتری، سه راکت انداز RPG-26 و دو نارنجک انداز RSHG-2 است.   مشخصات Argo :   وزن : حدود 1 تن  طول : 3.4 متر  عرض : 1.85 متر ارتقاع : 1.62 متر حداکثر سرعت بر روی زمین : 20 کیلومتر در ساعت حداکثر سرعت در آب : 4.6 کیلومتر در ساعت مداومت عملیاتی : 2 ساعت   به گفته برخی منابع، روبات های Platform-M و Argo در سوریه مستقر و تست میدانی شده اند و ارتش سوریه درعملیات های خود در لاذقیه از آنها استفاده کرده است .   سیستم روباتیک رزمی MRK-002-BG-57 :                 سیستم روباتیک رزمی MRK-002-BG-57 ملقب به Wolf-2 یک خودروی رزمی بدون سرنشین زمینی است که توسط شرکت OAO Izhevsky Radiozavod توسعه یافته است. این روبات را می توان با مسلسل های کالیبر 7.62mm و 12.7mm و نارنک انداز خودکار 30mm مسلح کرد و در ماموریت هایی هم چون شناسایی، پشتیبانی آتش، حفاظت تاسیسات حیاتی و... مورد استفاده قرار داد. تصویرساز، مسافت سنج لیزری و ژیروسکپ تثبیت کننده دقت شلیک Wolf-2 را افزایش می دهند ضمن اینکه از لایه ای زره ویژه برای حفاظت روبات استفاده شده است.   Wolf-2 قابلیت جستجو و انهدام تا 10 هدف که اپراتور از راه دور انتخاب کرده را دارد، وزن آن 1.1 تن است و از حداکثر سرعت 35 کیلومتر در ساعت برخوردار است. این روبات در حال تست است و برای نگهبانی نیروهای استراتژیک موشکی مانند سیستم موشکی Topol-M و Yars مورد استفاده قرار خواهد گرفت.      روبات رزمی "تیرانداز" :             روبات تیرانداز (Strelok) در حقیقت یک روبات مینیاتوری مسلح به یک مسلسل است که با توجه به کوچکی و سبکی ، می توان آن را برای حمله به ساختمان ها در مناطق متراکم شهری مورد استفاده قرار داد. این روبات یاور جنگجویان در میدان نبرد خواهد بود و در نتیجه بکارگیری آن کاهش تلفات انسانی را موجب خواهد شد.   تیرانداز، قابلیت بالارفتن از پله را دارد و در جنگ شهری یا یک عملیات ضد تروریستی با توجه به کارکردش یک گزینه غیر قابل جایگزین است. این روبات برای اولین بار در یک نمایشگاه نظامی در شهر نیژنی تاگیل در سپتامبر 2013 به معرض نمایش عموم گذاشته شد که با یک موتور بنزینی Honda GX390 با قدرت 8.2 کیلووات مجهز شده بود و 450 کیلوگرم وزن داشت. Strelok قادر به عملیات در فواصل تا 20 کیلومتر و ارائه دید اپراتور با دوربین بوده و از حداکثر سرعت 4 کیلومتر در ساعت برخوردار است.   سیستم زمینی بدون سرنشین رزمی  RS1A3 MiniRex :          شرکت روسی KBIS یک سیستم زمینی بدون سرنشین (UGS) را تحت نام RS1A3 MiniRex توسعه داده است که می توان آن را در یک کوله پشتی حمل کرد. این روبات در عملیات های جستجو و نجات، ماموریت های رزمی و ضد تروریستی و ارائه پشتیبانی آتش در حمله یا انواع دیگر عملیات های پلیسی و شهری کاربرد دارد.   RS1A3 MiniRex یک روبات تاکتیکی سبک، طراحی شده توسط lobaev Robotics است و در مقایسه با دیگر روبات های موجود در بازار نسبتا کوچک و سبک وزن است و قابلیت های شلیک به مراتب بالاتری دارد. لازم به ذکر است KBIS توسط تیمی از TSAR-CANNON که یک شرکت پیشرو در توسعه و تولید سلاح های تک تیرانداز دوربرد و دقیق است تاسیس شده است. روبات رزمی RS1A3 MiniRex از یک بازوی مسلح به سیستم سلاح کالیبر 7.62×39 میلیمتر با طول لوله 200 میلیمتر در نسخه هجومی و 400 میلیمتر در نسخه جهانی بهره می برد و قابلیت شلیک هر دو مهمات کشنده و غیر کشنده را در حالت خودکار یا نیمه خودکار دارد.   از جمله ویژگی های اصلی این روبات می توان به موارد فوق اشاره نمود: با اطمینان بالارفتن از پله - مجهز به دست-بازوی مکانیکی - وجود قابلیت بلند کردن بارها با دست - تغییر باتری در میدان بدون ابزار - حالت کنترل خودکار و نیمه خودکار و تعمیر از طریق بلوک استاندارد جایگزین.   خودروی حمل و نقل بدون سرنشین چندمنظوره Mars A-800 :       دفتر طراحی Avrara واقع در شهرستان ریازان روسیه پلتفرم حمل و نقل بدون سرنشین چندمنظوره Mars A-800 را برای حمل سربازان پیاده در میدان جنگ توسعه داده است که اخیرا در یک کنفرانس روباتیک تحت حمایت وزارت دفاع روسیه رونمایی شد. پلتفرم Mars A-800 در وهله اول، برای همراهی پیاده نظام و حمل محموله و همچنین برای پشتیبانی از عملیات واحدها طراحی شده است و می تواند 4 سرباز را با تجهیزات کامل جابجا کند.   این خودرو 950 کیلوگرم وزن دارد و دارای ظرفیت حمل بالا تا 500 کیلوگرم بار است. Mars A-800  قادر به عملیات در دمای محیطی -40 تا +40 درجه سانتی گراد توسط یک اپراتور از طریق یک کانال رادیویی از راه دور است و از یک موتور دیزلی 65 اسب بخاری بهره می برد که می تواند شارژ باتری را نیز تامین کند.   این خودرو در چهار حالت عمل می کند:   1- حالت دنبال کردن من به معنی دنبال کردن خودکار چراغ فعال متصل شده به لباس اپراتور ها. 2- حالت مسیر که یک مسیر با ایستگاه های برنامه ریزی شده توسط اپراتور در نقشه را دنبال می کند. 3- حالت مشاهده سیکلی که به معنی دنبال کردن مداوم یک مسیر از پیش تعیین شده است. 4- حالت کنترل مستقیم توسط اپراتور در حالت کنترل از راه دور   برد عملیاتی Mars A-800  با سرعت حرکت 32 کیلومتر در ساعت با استفاده از مخازن داخلی سوخت 200 کیلومتر و با مخازن سوخت خارجی 500 کیلومتر است. این روبات به سیستم ناوبری اتوماتیک شامل اسکنرهای لیزری، راداری و اندازه گیری حرکتی مجهز شده و سیستم کنترلی آن با سیستم سرباز روس، "راتنیک" سازگار است.   روبات رزمی شبه انسان :            در جریان بازدید ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه از موسسه تحقیقات مرکزی ماشین دقیق (Tochmash) در Klimovsk ، خارج از مسکو در تاریخ Jan. 20, 2015 یک روبات رزمی شبه انسان رونمایی شد که یک یونیفرم استتار پوشیده و بر روی موتور چهار چرخ سوار شده بود. از این روبات به عنوان یک روبات رزمی نام برده می شود در حالی که در زمان رونمایی به هیچ سلاحی مسلح نبود.   روبات شناسایی و پاکسازی مین  MRK-46 :              روبات MRK-46 ارتش روسیه که برای جستجو و از بین بردن مین ها و دیگر مهمات انفجاری طراحی شده و به طور بالقوه برای عملیات شناسایی در مناطق متاثر از اشعه سنگین، سموم شیمیایی و در کل، مناطق خطرناک برای انسان نیز کاربرد دارد.     مستند روبات های نظامی روسیه :   [aparat]PX2Gr[/aparat]   http://www.aparat.com/v/PX2Gr     منابع :   http://defence-blog.com/army/russian-bmp-3-infantry-fighting-vehicle-converted-to-unmanned-vehicles.html http://www.armyrecognition.com/weapons_defence_industry_military_technology_uk/russia_defense_industry_unveils_the_udar_first_unmanned_bmp-3_infantry_fighting_vehicle_10510153.html http://warfiles.ru/show-41145-robot-pulemet-strelok-na-vystavke-russia-arms-expo-2013-fotoreportazh.html http://survincity.com/2011/12/remote-robot-shooter-shown-at-the-exhibition-rae/ http://russia-insider.com/en/2015/01/23/2683 http://www.rme.estranky.sk/en/photos/mrk-002-bg-57/mrk-002-bg-57-001.html http://www.valuewalk.com/2015/10/porject-armata-russia-planning-drone-tanks/ https://en.wikipedia.org/wiki/9M133_Kornet http://defense-update.com/20151231_russian-combat-robots.html http://myidst.com/en/military/land/item/345-russia-developing-family-of-killer-robots-conduct-war-games http://www.fort-russ.com/2015/12/syrian-army-use-military-robots-made-in.html https://www.rt.com/news/310291-russia-military-robot-sevastopol/ http://rbth.com/defence/2014/07/02/new_combat_robot_is_russian_armys_very_own_deadly_wall-e_37871.html http://www.armyrecognition.com/february_2016_global_defense_security_news_industry/russia_develops_robotized_transport_to_carry_infantrymen_in_battle_51202164.html http://www.armyrecognition.com/weapons_defence_industry_military_technology_uk/new_russian-made_light_armed_robot_rs1a3_mini_rex_able_to_be_carried_in_a_backpack_11401163.html http://www.themoscowtimes.com/article/514688.html http://www.discussionworldforum.com/showthread.php?t=4969       copyright © Military.ir تمامی حقوق برای وبسایت میلیتاری محفوظ است .

خریداران : سوئد نیرو هوایی سوئد در مجموع 204 فروند گریپن را در 3 مجموعه سفارش داد که شامل 28 فروند نمونه 2 نفره بود . اولین گریپن در 8 ژوئن 1993 ( 18 خرداد 1372 ) به نیرو هوایی این کشور تحویل شد . اولین هواپیمای سری دوم در 19 دسامبر 1996 ( 28 اذر 1375 ) تحویل گردید . اخرین گریپن سری دوم در 26 نوامبر 2008 ( 5 اذر 1387 ) به نیرو هوایی سوئد – هر یک به بهای کمتر از 30 میلیون دلار – تحویل گردید . این نمونه به سیستم سوختگیری هوایی مجهز شده و قادر به دریافت سوخت از هواپیمای ویژه سوخت رسان هرکولس بود . نیرو هوایی سوئد به منظور صرفه جویی در هزینه ها – با توجه به از میان رفتن تهدیدیات جنگ سرد – با بازنشسته کردن گریپن های موجود در خدمت ، در حال حاضر دارای 120 فروند jas-39 است که شامل 53 فروند ajas-39 ، 10 فروند bjas-39 ، 45 فروند cjas-39 و 12 فروند djas-39 می باشد . در 29 مارس 2011 ( 9 فروردین 1390 ) ، نخست وزیر سوئد اعلام کرد که 8 فروند گریپن را برای پشتیبانی از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در مورد منطقه ممنوع پرواز لیبی ، اعزام می کند . عملیات این جنگنده ها – همانطور که اشاره شد – فقط برای پشتیبانی از عملیات پرواز ممنوع است و در عملیات حملات زمینی مشارکت ندارند . در 8 ژوئن ( 18 خرداد ) ، دولت سوئد توافق خود را برای تداوم ماموریت 5 فروند از این هواپیما در لیبی اعلام کرد . جمهوری چک در دسامبر 2001 ( اذر 1380 ) ، دولت جمهوری چک اعلام کرد که جنگنده گریپن را برای تجهیز نیرو هوایی این کشور انتخاب کرده است . در پی ان ، قراردادی برای اجاره 14 فروند از این هواپیما را امضا کرد . دلیل اصلی این تصمیم جمهوری چک ، اعطای تخفیف ها و تسهیلات چشمگیری بود که به این کشور ارائه شد . در حال حاضر ، نیرو هوایی این کشور دارای 14 فروند گریپن است که 2 فروند از ان ، نمونه 2 نفره می باشد . مجارستان این کشور نیز همانند جمهوری چک اقدام به اجاره 14 فروند گریپن کرد . تصمیم تعجب برانگیز مجارستان در انتخاب این هواپیما به جای f-16 ، تخفیف ها و اعتبارات مالی فوق العاده ای بود که این کشور در ازای این کار دریافت کرد . در ابتدا ، مجارستان قصد اجاره گریپن سری دوم را داشت ، ولی عدم توانایی این هواپیما در انجام سوختگیری هوایی و حمل سلاح های هدایت شونده دقیق امریکایی منجر به ارتقای این نمونه برای انطباق با استاندارد های مورد نیاز ناتو گردید . سوختگیری هوایی گریپن مجارستان از یک هواپیمای سوخت رسان ناتو در ماه مه 2010 ( اردیبهشت 1389 ) انجام شد که اولین سوختگیری هوایی یک جنگنده ساخن سوئد از یک هواپیمای ناتو به شمار می رود . افریقای جنوبی در سال 1999 ( 1378 ) ، دولت افریقای جنوبی قرادادی را با تیم ساب / صنایع هوافضایی برتانیا برای خرید 26 فروند گریپن ( استاندارد هواپیمای c و d ) و با انجام حداقل تغییرات برای انطباق با نیازهای خاص این کشور امضا کرد . تحویل این هواپیماها از اوریل 2008 ( فروردین 1387 ) اغاز شد و تا ماه مه ( اردیبهشت ) سال جاری ، در مجموع 18 فروند هواپیما ، شامل 9 فروند نمونه تک نفره و 9 فروند نمونه 2 نفره تحویل شده بودند . تایلند نیرو هوایی تایلند 6 فروند گریپن ( 2 فروند یک نفره مدل c و 4 فروند دو نفره مدل d ) را در فوریه 2008 ( بهمن 1387 ) سفارش داد که تحویل انها از سال جاری میلادی ( 2011 ) اغاز شد . این کشور ، 6 فروند gripen c دیگر نیز در نوامبر 2010 ( ابان 1389 ) سفارش داد که تحویل انها از سال 2013 ( 1392 ) اغاز می شود . این هواپیماها جایگزین جنگنده های قدیمی f-5 ساخت نورث روپ می شوند که در نیرو هوایی این کشور به خدمت مشغولند . انتظار می رود که تایلند در مجموع 40 فروند گریپن سفارش دهد . مشخصات فنی (gripen a/b/c/d ): طول ( با استثنای میله پیتوت دماغه ) : نمونه یک نفره : 1/14 متر و در نمونه دو نفره : 8/14 متر . پهنا ( شامل ریل پرتاب موشک در دو نوک بال ) : نمونه یک نفره : 4/8 متر و در نمونه دو نفره : 4/8 متر . ارتفاع : 5/4 متر در هر دو نمونه . سطح بال : 30 متر مربع در هر دو نمونه. //// وزن : وزن خالی : در حدود 7000 کیلوگرم . حداکثر وزن خارجی ( قابل حمل ) : در حدود 5000 کیلوگرم . حداکثر وزن برخاستن : در حدود 14000 کیلوگرم . //// مقدورات پروازی : حداکثر سرعت ( ارتفاع بالا ) : 2 ماخ . حداکثر سرعت ( سطح دریا ) : 1/2 ماخ . حداکثر برد عبوری : 3000 کیلومتر . حداکثر قابلیت مانور : 9g مسافت مورد نیاز برای برخاستن : 400 متر . مسافت مورد نیاز برای فرود : 500 متر .

نيروي هوايي پاكستان (PAF) از روز 15 اوت 1947 با تعدادي خلبان و هواپيما كار خود را آغاز كرده و در حال حاضر PAF دارای حدود 330 هواپيماي جنگنده و 45000 پرسنل است. استخوان بندی نیروی هوایی پاکستان از پنج معاونت عملیات، مهندسی، پرسنل، برنامه ریزی و آموزش تشکیل شده است. 1- نيروي هوايي پاكستان - ساختار فرماندهی از لحاظ جغرافيايي، PAF به سه مرکز فرماندهي تقسيم مي‌شود. اين مراکز عبارتند از بخش شمالي (واقع در پیشاور)، بخش مركزي (واقع در سرگودا) و بخش جنوبي (واقع در مسرور كراچي). این مراکز فرماندهي داراي 4 مركز عملياتي واقع در شمال (پیشاور)، غرب(کویته)، مركز (سرگودا) و جنوب (كراچي) و هفت مركز گزارش و كنترل فرعي است. PAF داراي نه پايگاه عملياتي اصلي است كه تحت هر شرايطي (در زمان جنگ يا صلح) به طور كامل فعال مي‌باشند. اين نه پايگاه مجهز به 11 پايگاه تهاجمي هستند كه در زمان جنگ به طور كامل فعال مي‌شوند. نيروي هوايي پاکستان- انواع هواپيماها و هليکوپترها اين نيروي هوايي داراي 22 اسكادران رزمي است. شش عدد از اين اسكادران‌ها با استفاده از Aerospatial Alouette III عمليات نجات و جستجو را انجام مي‌دهند و يك واحد نيز عمليات حمل و نقل را برعهده دارد. بخش هوانوردي نيروي دريايي پاكستان (Pakistan Naval Aviation) با استفاده از هواپيماهاي P-3C Orion، Berguet Atlantic ، فوكر F-27، MK45، westland lynx HAS.3 و Alouette III عمليات گشت هوايي خود را به انجام مي‌رساند. ميراژهاي فرانسوي نيز از سال 1967 به خدمت نيروي هوايي پاكستان در آمده اند. هواپيماهاي ميراژ III داراي سرعت بالایی بوده و در هر شرایط آب و هوایی قابل استفاده هستند. مجهز به حسگرهای دمایی با برد بالایی نیز هستند و در عين حال هم به عنوان جنگنده و هم به عنوان بمب افكن به کار می روند. در حالي كه ميراژ 5 داراي نوع جنگنده زميني (Ground attack) نيز هست. در سال 1990، PAF، 43 فروند ميراژ III دسته دوم را از استراليا تحويل گرفت و در سال 1996 نيز 40 فروند ميراژ III نوسازي شده و ميراژ 5 را از فرانسه دريافت كرد. 40 فروند جنگنده فالكن F16 A/B نيز توسط آمريكا در 1980 به ناوگان نيروي هوايي پاكستان پيوست که البته PAF 10 سال بعد دسته ديگري از اين هواپيماها نيز سفارش داد. با تحريك اقتصادي غرب، پاكستان به چين به عنوان اصلي ترين بازوهاي تامين كننده نيازهاي خود روي آورد و تاكنون از اين كشور جنگنده‌هاي چنزو اف- 7 پي و اف – 7جی چند منظوره و هواپيماهاي پشتيبانی A-5III را دريافت كرده است. اف 7، نوعي از ميگ 21 است كه تحت ليسانس چين ساخته شده است. نيروي هوايي پاكستان از سال 2002 در حال دريافت 55 فروند از آخرين نوع اف 7 پي / جي با تكنولوژي متوسط است تا بدين وسيله خلبانان و خدمه پرواز خود را با سيستم‌هاي تسليحات نيرومندتر آشنا سازد. در سال 1999 چين و پاكستان همكاري مشتركي با سهم %50 براي ساخت FC- Super7 امضا كردند. اين هواپيما بعدها به JF-17 Thunder مشهور گرديد. انتظار مي‌رود در اواخر دهه جاري JF-17 به توليد انبوه برسد. PAF علاقه‌مند است كه تا سال 2020، 150 فروند از اين جنگنده سبك وزن چند منظوره را جايگزين هواپيماهاي F-7 ميراژ و A-5III خود نمايد. تاكنون پنج مدل اوليه از JF-17 ساخته شده است . ماكزيمم سرعت اين هواپيما 8/1 ماخ بوده با وجود اين كه برد آن كمتر از F-16 است، JF-17 توانايي ناوبري و هدايت و حمله در هر شرايط آب و هوايي، حمل طيف وسيعي از مهمات و درگيري با هدف در هر سرعت و ارتفاعي را داراست. Fairing هاي نوك بال اين هواپيما محل قراردادن تجهيزات جنگ الكترونيكي است. اين هواپيما مجهز به تسليحات چيني مانند رادار نيمه فعال هدايت كننده و موشك هوا به هوا است كه از توانايي‌هاي كمتري برخوردار هستند. پاكستان همچنين 6 فروند هليكوپتر HAI Z-9C را از چين خريداري نموده. هوانوردي پاكستان نيز با جايگزين كردن هواپيماهاي آتلانتيكس خود توسط 8 فروند هواپيماهاي گشت دريايي دوربرد P3C Orion قدرت بيشتري يافت. در 25 اوت 2005 يك فروند ميراژ به دليل عمر بالا (در حدود 30 سال) و به دليل ساييدگي برخي قطعات آن سقوط كرد. در اين شرايط نيروي هوايي پاكستان در تهيه قطعات اضافي براي اين هواپيما با مشكلاتي مواجه گرديد، زيرا شركت Dassault توليد برخي از قطعات را متوقف ساخته بود. با اين وجود نيروي هوايي پاكستان نمي‌توانست اين هواپيما را به دليل نقش آنها در بازدارندگي هسته‌اي بازنشسته كند. براي رفع اين مشكل، PAF در سال 2004 از نيروي هوايي ليبي، كه به دليل تحريم اقتصادي هواپیماهای میراژ خود را باز نشسته کرده بود ، 150 موتور ،پنجاه فروند ميراژ و مقدار زيادي قطعات يدكي خريداري نمود. نيروي هوايي پاکستان- هواپيماها و سيستم آموزشي شركت گروه هوانوردي پاكستان با همكاري چين هواپيماي (k-8) karakoram 8 و Super Mushshak را از روي هواپيماي سوئدي Saab MFI-17 توليد كرده است که خود نيز اين هواپيماهاي آموزشي را به خدمت گرفته است. در عين حال K-8 که يک جت آموزشي دو نفره‌ است، كه تاكنون به 8 كشور در خاورميانه فروخته شده است، در حالي كه هواپيماي آموزش مقدماتي سبك وزن Super Mushshak كه داراي موتور پيستوني با قدرت 1940 كيلووات است توسط عربستان سعودي و عمان خريداري شده است. به تازگي نيروي هوايي پاكستان قراردادي را براي دريافت 27 فروند k-8 امضا نموده‌اند. PAF، داراي 16 فروند از اين هواپيماها مي‌باشد. در آينده، نيروي هوايي پاكستان به MFI-mushshak براي آموزش ابتدايي، k-8 براي آموزش پايه‌اي نوع دو صندلي و JF-17 براي آموزش جنگنده مجهز خواهد شد. ارتش‌هاي خارجي از تبحر پرسنل زميني و هوايي پاكستان در شگفت هستند. در اين سيستم همواره پس از دادن آموزش‌ها حداقل دو زن براي گذراندن آموزش‌هاي پرواز انتخاب مي‌شوند که ‌اين موضوع نشانگر تمايل مقامات PAF بر حضور مؤثر زنان در صحنه نظامي اين کشور است. نیروی هوایی پاکستان - تجهيزات موشکي پاكستان از ميان همسايگان، بيشترين خطر را از جانب هند احساس مي‌كند. البته تعداد پرسنل نيروي هوايي هند (IAF) 4 برابر PAF مي‌باشد. بعلاوه IAF ذخاير بيشتر، توانايي برد بالاتر، تعداد متخصصين بيشتر و توانايي انجام عمليات شناسايي قويتر را دارا بوده و همچنين داراي تعداد هليكوپترهاي جنگي معادل سه برابر PAF، قابليت برتر حمل و نقل هوايي، امكانات ماهواره‌اي و تكنولوژي پنهان شدن از رادار (Stealth) مي‌باشد. هركدام از كشورهاي پاكستان و هند داراي 40 كلاهك هسته‌اي بوده و هر دو مليت پابه پاي يكديگر براي توسعه سيستم‌هاي پرتاب موشك‌هاي بالستيك خود تلاش مي‌كنند. تا زماني كه موشك شاهين II با 1080 مايل دريايي برد وارد خدمت گردد و هواپيماهاي F-16 و ميراژ 5 نيروي هوايي پاکستان تسليحات دور برد هسته‌اي اين كشور را تشكيل مي‌دهند. به طور كلي پاكستان، به عنوان كشوري كوچك، نمي‌تواند با هند وارد جنگ شود. برخلاف هند، پاكستان داراي امکان فرماندهي سه گانه نيروهاي استراتژيك tri-service strategic forces) command) نمي‌باشد. بدین معنی که كلاهك‌هاي جنگي پاكستان و سيستم‌هاي پرتاب ارتش يا نيروي هوايي به صورت مجزا مستقر هستند. از آنجا كه نيروي هوايي پاكستان توانمندي واكنش سريع را ندارد، نيروهاي متعارف بايد تا رسيدن كلاهك‌هاي هسته‌اي، وظيفه حفظ خط مقدم را برعهده داشته باشند. جنگنده‌هاي F-16 و ميراژ 5 نيروي هوايي پاكستان به اندازه MIG27، ميراژ 2000 اچ و Su30M نيروي هوايي هند، توانمند نيستند. لذا اين کشور سعي در بهبود وضعيت كيفي هواپيماهاي موجود از لحاظ قابليت بقاپذيري نموده‌ است. تكنيسين‌هاي پاكستاني موشك تي وارتر متعلق به آفريقاي جنوبي كه يك موشك هوا به هوا با برد متوسط بوده و توسط رادار كنترل مي‌شود را به موشك H-4 BVR با برد 65 مايل دريايي تغيير دادند. نوع سبكتر اين موشك H-2 است كه مجهز به اشعه مادون قرمز مي‌باشد و تا 32 مايل دريايي برد دارد، اين دو موشك قابليت حمل شدن توسط ميراژ را دارند. موشك H-2 با Pytho4 و H-4 با AA-12 در نيروي هوايي هند قابل مقايسه هستند. پاكستان در حال توليد سيستم موشك كروزي به نام ببور است. اين نام با زيركي تمام بعد از اين كه امپراطوري مغولستان 5 بار به هند حمله كرد انتخاب شده است، گفته می شود كه در ساخت اين موشك مهندسان چيني و اوكرايني نيز همكاري داشته‌اند. اين موشك داراي سرعت بالايي بوده توانمندي پرواز در سطح پايين و بردي برابر 70 مايل دريايي داشته و نوع كلاهك جنگي آن، هم از نوع معمولي و هم از نوع هسته‌اي است. موشك ببور در ابتدا براي پرتاب از سطح زمين و زیر دريا ساخته شد ولي قدم بعدي تبديل اين موشك به يك موشك هوا به زمين است. نیروی هوایی پاکستان - برنامه‌هاي آتي پس از واقعه 11 سپتامبر، پاكستان حمايت خود را از آمريكا براي مقابله با تروريسم اعلام كرد. به اين ترتيب از شدت تحريم‌هاي وارده بر اين كشور توسط جهان غرب كاسته شد. از طرفي آمريكا نيز از ترس اين موضوع كه پاكستان با دسترسي به انرژي هسته‌اي به منطقه‌اي براي پرورش تروريسم تبديل شده و سبب ايجاد ناامني‌هاي منطقه‌اي شود، توجه بيشتري به اين كشور نمود. به اين ترتيب پاكستان كمك‌هاي اقتصادي دريافت كرده، زمان‌بندي پرداخت وام‌هاي اين كشور دوباره تنظيم گرديده و شرايط تجاري نيز براي پاكستان مساعد گرديد. دولت پاكستان نيز كمك‌هاي دريافتي را براي توسعه‌هاي برنامه‌ريزي شده نيروهاي ارتش و PAF به كار بردند. نكته مهم براي اسلام آباد دسترسي به شبكه‌‌اي براي در اختيار داشتن آخرين تكنولوژي جنگي است و اين به معني حمايت غرب است. پاكستان تصميم دارد ميراژهاي قديمي خود را مجهز به رادارها و سيستم‌هاي اويونيكي كند. كار مدرنيزه كردن سيستم‌هاي اويونيكي 14 فروند ميراژ 5 نوع F, E توسط شركت ساژم فرانسه انجام مي‌گيرد. در سپتامبر 2004 آمريكا با فروش 7 فروند C-130E به PAF موافقت نمود. اما نيروي هوايي پاكستان همچنين قراردادي را با اندونزي براي دريافت 4 فروند هواپيماي ترابري CASA CN-235 امضا كرده است. در پي شكل‌گيري همكاري‌هاي جهاني جديد، جنگنده‌هاي F-16 پاكستان در اکتبر 2004 براي آموزش هاي جنگي به پايگاه Kanya در تركيه منتقل گرديد. نيروي هوايي آمريكا قراردادي 89 ميليون دلاري با لاكهيد مارتين جهت توليد شش سيستم رادار قابل حمل و دوربرد ASTPS-77 براي پاكستان بست. اين رادارهاي تاكتيكي دائماً تصاوير سه بعدي از اهداف هوايي تا برد 243 مايل دريايي تا ارتفاع 100000 پا را فراهم مي‌كند. اين هواپيماها همچنين مجهز به موشك‌هاي Block-II نيز هستند، PAF تا اواخر سال جاري، دو فروند P3C خود را كه زمين گير شده‌اند راه‌اندازي خواهد كرد. اين کشور همچنين تصميم دارد از ترس اعمال دوباره تحريم ترکیبی از تجهيزات چيني و غربي را خريداري كند. سيستم هشدار پيش‌هنگام هوايي (AEW) يكي از سيستم‌هاي حياتي براي حفظ موقعيت نيروي هوايي پاكستان به شمار مي‌آيد. سيستم سوئدي Evieye كه داراي AEW بوده و بر روي Saab 2000 نصب خواهد شد، قابل رقابت با سيستم فالکن اسرائيل است كه بر روي Il-76S نصب شده و هند تمايل به خريد آن‌ها را دارد. سيستم Evieye در مناطق مرتفع كوهستاني پاكستان مورد آزمايش قرار گرفته است.البته فروش برخي از تجهيزات به پاكستان منوط به اجازه از جانب آمريكاست. در مارس 2005 به پاس كمك‌ها و حمايت‌هاي پاكستان از آمريكا در جنگ بر عليه تروريسم، بوش اجازه فروش جنگنده‌هاي F-16 به پاكستان را صادر كرد. PAF تمايل به تجهيز ناوگان خود را داشته و تصميمات اوليه نيز براساس خريد 79 فروند F-16 از لاكهيد مارتين مي‌باشد. 55 فروند از اين جنگنده‌ها، F-16 نوع C/Dوخواهند بود و مابقي دستِ دوم مي‌باشند. به طور كلي پاكستان 60 سال را در حفظ حريم هوايي خود و ترساندن متجاوزان گذرانده و همواره تلاش خود را براي بدست آوردن آخرين تكنولوژي نموده است. استراتژي پاكستان به طور طبيعي بر دفاع استوار است و همواره تلاش نموده بر سر ميز مذاكره، رهبران سياسي را بر روي لبه تيغ قرار دهد. نيروي هوايي پاكستان تنها مي‌تواند دشمنان خود را وادار كند قبل از حمله بيشتر فكر كنند. PAF با كمك چين و تلاش بي‌وقفه متخصين خود تسليحات موردنياز را به صورت داخلي توليد كرده است. همكاري نزديك پاكستان در جنگ بر عليه تروريسم، PAF را در زمينه انجام عمليات ضد شورشي در مرزهاي افغانستان متبحر نموده است. تلاش براي مدرنيزه نمودن پايگاه‌هاي زميني دفاع هوايي پاكستان نياز به سرمايه‌گذاري خارجي بيشتر دارد تا PAF را به دوران اوج خود بازگرداند. اما اين كشور براي آماده نمودن پرسنل خود هنوز به سيستم‌هاي آموزشي پيشرفته‌تري نيازمند است. در اين ميان بزرگترين رقيب نیروی هوایی پاکستان، یعنی نیروی هوایی هند نيز داراي ضعف‌هايي است. كمبود زيرساخت‌ها براي حمايت از تلاش‌هاي هوايي به خصوص در بخش جنوبي، گسترش ترکیب هواپيماي غربي و روسي و قابل اطمينان نبودن برخي از جنگنده‌هاي ,MIG سبب افزايش نرخ تصادف‌هاي هوايي در نيروي هوايي هند شده است. آمريكا همواره تلاش مي‌كند با فروش تجهيزات و هواپيما به دو كشور پاكستان و هند، نيروهاي اين دو كشور را در حالت تعادل قرار دهد. در این راستا، در كنار فروش جنگنده‌هاي F-16 به پاكستان، به لاكهيد مارتين و بويينگ اجازه داده تا جنگنده‌هاي F-16 و F/A-18 را به هند بفروشد. در عين حال آمريکا با همکاري مشترک با اين دو کشور قصد افزايش همكاري‌هاي استراتژيك و افزايش امنيت ملي و بهبود سياست خارحي آمريكا را دارد. از آن‌جا که به دست آوردن مداوم سيستم‌هاي پيچيده نياز به سرمايه‌ها و منابع عظيم انساني و مالي دارد، پاكستان در حال حاضر برای دريافت تكنولوژي‌هاي برتر با مشكلات مالي رو‌به‌رو است. نيروي هوايي پاكستان تجهيزات كافي ندارد اما با توجه به بودجه و تشكيلات موجود، PAF يكي از نيروهاي هوايي متبحر و آماده به حساب مي‌آيد. به هر شكل و در هر وضعيت ممكن، نیروی هوایی پاکستان به عنوان سپر بلاي این کشور عمل خواهد کرد. منبع :وبلاگ هواپيماهاي جنگنده دنيا

گریپن برای جایگزینی تمام نمونه های کنونی ویگن در نیروی هوایی سوئد و سپس فروش به دیگر کشورها طراحی شد و نخستین تجربه سوئد در بازار صادرات به شمار می رود.برای بازاریابی این جنگنده در بازار بین المللی ,شرکت ساب به همکاری با BAE سیستمز پرداخت تا از تجربه گرانبهای این شرکت بهره گیری نماید.نیروی هوایی سوئد 204 فروند گریپن , شامل 28 فروند نمونه دو سرنشین JAS-39B , سفارش داده است که تحویل آنها تا سال 2007 به طول خواهد کشید.گریپن در سال 1997 با دریافت سفارش 28 فروندی (19 فروند نمونه تک سرنشین و 9 فروند نمونه دو سرنشین) از سوی آفریقای جنوبی به نخستین فروش بین اللملی خود دست یافت , بدین ترتیب نخستین جنگنده کاملا جدید نسل چهارم شد که این مشکل را پشت سر می گذارد. گریپن به اعضای جدید ناتو یعنی جمهوری چک , مجارستان و لهستان نیز پیشنهاد شد و مجارستان در دسامبر 2001 قراردادی برای اجاره 14 فروند از این هواپیما امضاء کرد که این روند با موافقت جمهوری چک برای خرید 24 فروند از این جنگنده ادامه یافت.اما احتمالا سفارش چک به دلیل مشکلات اقتصادی موجود کاهش یافته و یا لغو خواهد شد. ویژگیهای هواپیما توانایی گریپن در زمینه حمل گستره وسعی از جنگ افزارها , از برترین ویژگیهای این جنگنده به شمار می رود.JAS-39 دارای دو پیشبال دلتا شکل کوچک نزدیک به هم می باشد و چهار آویزگاه زیر بال برای راکتهای هدایت ناپذیر , بخش کننده های مهمات خوشه ای DWS39 , موشک های هوا به سطح AGM-56 ماوریک , موشک ضد کشتی RBS15 , انواع بمبها , موشک هوا به هوا AIM-120 آمرام , AIM-9P سایدوایندر یا ماتوامیکا دارد.این جنگنده همچنین به یک توپ 27 میلیمتری ماوزر BK27 برای درگیریهای نزدیک هوایی مجهز است.افزودن یک سامانه خط انتقال داده پیشرفته به گریپن , به همراه مجموعه جنگ افزاری ان , نیروی هوایی سوئد را قادر ساخت تا به یک "جنگنده چند منظوره" دست یابد.به طوری که این جنگنده می تواند در یک نوبت پروازی , هم در نقش هوا به هوا و هم در نقش هوا به سطح ظاهر شود. "چند منظوره بودن" مفهومی است که اکنون به یک توانایی استاندارد برای بیشتر جنگنده های نسل جدید تبدیل شده است.در اصل , با به کارگیری این مفهوم ,امکان ارسال دستورات جدید به هواپیما در هنگام پرواز از طریق سامانه ارتباط داده های اطلاعات تاکتیکی (TIDLS) و با کمک یک کانال رادیویی از پیش برنامه ریزی شده , جهت نمایش بر روی یکی از صفحات نمایش فراهم می شود.بدین ترتیب , نیاز به ارتباطات صوتی از بین می رود و خطر ردگیری رادیویی جنگنده توسط دشمن به کمترین میزان ممکن می رسد.TIDLS یک سامانه مرکزی برای عملیات این هواپیما در چارچوپ فلسفه عملیاتی نیروی هوایی سوئد جهت "کسب برتری هوایی از طریق برتری اطلاعاتی"می باشد.گریپن به عنوان نخستین جنگنده عملیاتی از نسل چهارم , یک پایه استاندارد برای دیگر هواپیماهای رزمی در "عصر فناوری اطلاعات" به شمار می رود و اطلاعات به دست آمده توسط حسگرهای گوناگون آن یک "تصویر هوایی" از منطقه نبرد برای خلبان ایجاد می کند.رادار چند حالته اریکسون PS-50/A , حسگر جلونگر فروسرخ و هشدار دهنده نزدیکی موشک از جمله سامانه هایی هستند که در ایجاد این تصاویر هوایی دخیل می باشند.ترکیب داده ها (Data Fusion) نیز همانند مفهوم "چند منظوره بودن" به یک عامل مفهومی و تعریفی برای طراحی کابین جنگنده های امروزی و چیده مانی صفحه نمایش آنها تبدیل شده است. سامانه صفحه نمایش شامل یک صفحه نمایش سربالا با زاویه دید گسترده و سه صفحه نمایش سر پایین می شود که از مجموع این سه صفحه نمایش , یکی برای نمایش اطلاعات پروازی و داده های سامانه ها و جنگ افزارها , یک صفحه نمایش موقعیت افقی به ایجاد تصویری تاکتیکی با یک نقشه متحرک الکترونیکی و یک صفحه چند حسگری به اطلاعات به دست آمده از رادرا , سامانه جلونگر فروسرخ و دیگر حسگرها اختصاص یافته است.داده های به دست امده از غلاف شناسایی گریپن می تواند با کمک سامانه مدیریت شناسایی در زمان نزدیک به واقعی در اختیار خلبان قرار داده شود. مجموعا کلی از سامانه های طوری طراحی شده است که تنها اطلاعات مورد نیاز و ضروری در اختیار خلبان قرار گیرد و بدین ترتیب از ازدحام اطلاعات جلوگیری شود.مهمترین بخش کابین خلبان , سامانه مدیریت اطلاعات می باشد که امکان مبادله اطلاعات را از بین چندین فروند گریپن یا بین گریپن با هواپیماهای "اری ای" فراهم شده برای خلبان تا آنجا که از نظر عملیاتی مورد نیاز است , تضمین می شود.این تصویر هوایی به اندازه هزاران کلمه ارزش دارد و با کمک آن , سامانه نمایش اطلاعات تاکتیکی گریپن ارزیابی سریعتر سناریوی نبرد و در نتیجه , واکنش صحیح و خودکار به وضعیت منطقه جنگی را ممکن می سازد. نمونه های صادراتی گریپن , علاوه بر تمام سامانه های یاد شده , دارای سامانه کنترل هوتاس , سامانه تامین اکسیژن داخلی , توانایی سوختگیری در پرواز , غلاف نشانه گذاری و کابین سازگار با عینکهای دید در شب خواهند بود.به کارگیری یک سامانه نشانه روی نصب شده بر روی کلاه خلبان نیز در دست بررسی است که احتمالا برای گریپن های نیروی هوایی سوئد نیز به کار گرفته خواهد شد. در حال حاضر , همان موتور RM12 با توانایی تولید رانش خشک 12140 پاوند و با پس سوز 18100 پاوند برای نمونه صادراتی مدنظر است , اما احتمالا در آینده یک موتور با توانایی کنترل بردانش , همچون EJ230 نیز برای آن ارایه خواهد شد.