تجهیز تیپ های قطب شمال ارتش روسیه به بولدوزرهایی زرهی بولدوزرهای زرهیB10M2-S ساخت شرکت Uralvagonzavod تیپ های قطب شمال ارتش روسیه، بولدوزرهایی زره پوش B10M2-S را تحویل می گیرند. این بلدوزر های زرهی می تواند در برابر آتش سلاح های سبک، انفجار های نارنجک وحتی به ادعا شرکت سازنده در برابر موشک های ضد زره مقاوم باشد. بولدوزرها زرهی می توانند در مناطق قطبی به راحتی فعالیت کنند به گونه ای که پبشرانه ی این بلدوزر ها می تواند در منفی 60 درجه سانتی گراد کار کند. تجربه سوریه نشان داده است نیروهای مسلح به سخت افزارهای ارزان و ساده مانند بولدوزرهایی زرهی نیاز دارند. این بولدوزر به یک کپسول زرهی برای راننده مجهز است. صفحات زرهی با ضخامت 20 میلی متر از راننده در برابر تهدیدات میدان نبرد حفاظت می کند. درب کابین و پنجره های کناری دارای شیشه های زرهی هستند. وزن این بولدوزر 20تن و سرعت آن 10 کیلومتر در ساعت می باشد. زره های قفسی را میتوان بر روی بولدوزر نصب کرد تا در مقابل راکت های ضد زره مقاوم باشد.تجربه سوریه نشان داد که زره های ترکیبی تلفات انسانی را کاهش می دهد و اثربخشی ماموریت ها را افزایش می دهد. بولدوزرهایی زرهی B10M2-S می توانند به سرعت فعالیت های مهندسی مانند سنگربندی، جا به جایی موانع،ایجاد موانع مهندسی ساده، پاکسازی جاده ها و... را انجام دهد. علاوه براین در زمان صلح این بولدوزرها می توانند در شرایط اضطراری و پاکسازی یخ و برف جاده ها کمک کنند.

بسم الله الرحمن الرحیم بر فراز کوزوو عملیات ناتو بر فراز اسمان کوزوو درس هایی تاریخی برای هر علاقه مند به مباحث پدافند دارد ذکر این نکته لازم است بررسی این بخش از تاریخ باعث بروز سوتفاهم هایی نیز شده است ریشه این سوتفاهم ها در تعداد بسیار کم پرنده منهدم شده سرنشین دار از جمله جنگنده ها توسط پدافند هوایی صربها( در مقایسه با تعداد پروازهای انجام گرفته طرف مقابل) و از جهت دیگر نادیده گرفتن همزمان این نکته یعنی قدیمی بودن بخش بزرگی از دارایی پدافندی هوایی صربها میباشد. البته نکاتی مانند مجهز بودن بخشی از این دارایی به سیستم های اپتیکی وحراراتی IR و ناچار شدن تمامی پرنده های ائتلاف به پرواز در ارتفاع بالای 10,000 ft و یا تلفات نسبتا بالای پهبادهای شناسایی ائتلاف ( بالای 47 فروند) از جمله مواردی هستند که بررسی این بخش از تاریخ نظامی را هیجان انگیزتر میسازد. سازمان پدافند هوایی صربستان متشکل از تجهیزات معمول شوروی در دهه 70 الی 80 میلادی بود بخش رو به کاهشی از این تجهیزات شامل سامانه سام-2 بود و تعداد کمی سامانه سام-3 Pechora که به تازگی مدرنیزه نیز شده بودند از دارایی های با ارزش این ارتش به حساب می امد.پیش از شروع جنگ داخلی یوگسلاوی فرماندهی پدافند این کشور دارای 6 باتری سام-2 بود که شامل 40 لانچر تک ریل بود جالب است بدانید تا اوایل سال 1999 تنها 3 باتری از این سامانه عملیاتی و اماده جنگ بود.همچنین 14 باتری سام-3 با 60 لانچر چهار فروندی نیز از تجهیزات دیگر یوگسلاوی بود که حدود 50 لانچر عملیاتی تا سال 1999 موجود بود. دفاع هوایی میدانی این نیرو نیز شامل چهار باتری از سامانه سام-6 بود که دوتای انها توسط صربها در منطقه کوزوو مستقر شده بودند تا قبل از شروع جنگ داخلی 70 درصد از این سامانه اماده عملیات بود که این رقم به 25 درصد در طول جنگ داخلی در سال 1999 رسیده بود.این دارایی شامل شش رادار مستقل 1S91 نیز بود که هر رادار چهار لانچر را تغذیه می کرد.که همین امر انعطاف پذیری این سامانه را تا حد زیادی کم کرده بود. در بخش پدافندی کوتاه برد تجهیزات شامل سامانه های سام-9و سام-10 و سام-13 بود که البته بخش بزرگی از ان سام-9 بود شامل 113 لانچر ان در دهه 70 میلادی تحویل یوگسلاوی شده بود.وحتی موشک نیز تحت لیسانس در داخل کشور تولید شده بود.علاوه بران 17 سامانه سام-13 نیز که نسبتا مدرن تر نیز بودند در دهه80 تحویل این کشور شده بود که برخلاف سام-9 از قابلیت تفکیک هدف از فریب دهنده های حرارتی نیز برخوردار بود.در کنار این سامانه ها صربها در تلاشی داخلی موشکهای هوا- هوا حرارتی ساخت شوروی از جمله موشکهای ار73 و ار 60 را نیز در قالب سامانه های زمین به هوا برروی ارتفاعات مهم تحت عنوان Pracka (تیرکمان)استفاده میکردند و حتی بعدها ادعای موفقیت موشک ار73 در انهدام هدف نیز اعلام شد که البته اسناد قابل دفاعی برای ان منتشر نشد. پایان بخش-1 نصب موشکهای ار73( تصویر بالا) و ار 60 (تصویر پائین) روی خوردو زرهی Praga M53/59 توسط مرکز تحقیقات دفاعی و مرکز تست نیروی هوایی یوگسلاوی منابع http://pvo.guns.ru/russia/index5.htm

منپادها و نقش انها در جنگ کوزوو صربها در کنار سامانه های میان برد خود واحدهای کوچک اما در شمار بالایی از نظر تعداد مجهز به سامانه های منپاد چون سام-7 تدارک دیده بودند البته حضور منپاد های جدیدتر چون سام-16 و سام-18 درتعداد کم در میان این بخش از نیروها گزارش شده بود.جالب است بدانید یوگسلاوی سامانه Strela-2M را در این کشور تحت نام Strela-2M2J Sava تولید کرد که به همین دلیل از سامانه های پرکاربرد نیز بود.قزاقستان هم با فروش 75 منپاد سام-16 کل دارایی سامانه های دوش پرتاب یوگسلاوی را به عدد 850 رسانده بود. ناتو تهدیدات ناشی از موشک های هدایت حرارتی را با توجه به تجربه عملیات طوفان صحرا در زمره تهدیدات بزرگ تلقی کرده بود اعتقاد کلی بر این بود سامانه های مبتنی بر هدایت راداری را میتوان با اقدامات معمول وسنتی سرکوب پدافند هوایی SEAD و همچنین اقدامات الکترونیک ECM از میان برداشت .اما برخلاف سامانه های راداری سام های مبتنی برهدایت پسیو حراراتی با توجه به کوچک بودن وقابلیت تحرک بالا توانایی ایجاد تهدیدات بالایی را دارند البته در این میان سام-7 و سام-9 به دلیل داشتن سیکرهای نسبتا قدیمی در مقابل اقدامات فریبی چون پرتاب فلرها مقاومت زیادی از خود نشان نمیدادند اما در این بین سام-16 و سام -18 وهمجنین سام های 13 به دلیل داشتن سیکرهای جدید و قدرتمند تهدید عمده شمرده شدند و برنامه ریزان هوایی را مجبور به صدور دستور العمل پرواز بالای ارتفاع 10000ft کردند و در کنار ان پرواز باگردهای تهاجمی اپاچی در فاصله نسبتا دور از خطوط صربها و بی میلی فرماندهان امریکایی به حضور گسترده این بالگرد نشان از تهدیدات بالا ناشی از منپادهای جدید بود. محدودیت های ناشی از ارتفاع پروازی نتایج مثبت خود را به خوبی نشان داد اگرچه گزارشات مربوط به اسیب ناشی از منپادها در مقایسه با میزان پرواز هواپیماهای طرف مقابل محدود بود. اما نکته بسیار مهم این بود استفاده از این سلاح باعث ایجاد محدودیت بسیار شدید و کاهش فعالیت های هوایی نیز شده بود با توجه به شرایط اب و هوایی ناتو بسیاری از عملیات های برنامه ریزی شده را به دلیل حضور ابرها در ارتفاع زیر ارتفاع مجاز پروازی لغو کرد همین امر و همچنین توانایی منحصر بفرد امریکا در میان نیروی هوایی سایر کشورها در استفاده از بمب های JDAM که قابل استفاده در هر شرایط اب وهوایی و با دقت بالا و تفکیک اهداف نظامی و غیر نظامی از تلفات ناخواسته نیز جلوگیری میکرد به طور کلی میزان عملیات هوایی را محدود ساخته بود. البته ذکر این نکته نیز جالب است با وجود مجهز بودن پرنده های ناتو به تجهیزات الکترواپتیک شناسایی هدف اما انجام ماموریت در ارتفاع متوسط از میزان دقت انها در تشیص و تفکیک اهدف نظامی وغیر نظامی به میزان قابل توجهی کاسته بود. درس هایی که باید اموخت سام-13 اگرچه از نظر تعداد حضور کمی در این جنگ داشت اما به دلیل سیکر قدرتمند خود و ناتوانی نسبی در انحرافش نشان داد توسعه سامانه های مبتنی بر هدایت IR قابلیت خوبی در ناامن سازی اسمان برای دشمن دارد. و به طور کلی استفاده از منپادهای مدرن باعث کاهش اثر بخشی حملات هوایی دشمن بر علیه واحدهای زمینی میشودچیزی که به نظر ناظران کره شمالی از این جنگ اموختند و به صورت گسترده نیز اجرا کرده اند. ناتو و امریکا نیز عملا اموختند که باید به تهدیدات ناشی از سامانه های هدایت IR به صورت جدی تری نگاه کرد واقدامات مقابله با انها IRCM نیز با سرعت بالاتری توسعه یابد. همچنین اگرچه تسلیحات هدایت ماهواره های و یا JDAM . JSOW به صورت گسترده ای توسعه یافته اند اما مشکل تفکیک اهداف متحرک از یکدیگر تا حدود زیادی باقی است تا زمانیکه استفاده گسترده از سنسورهای تصویربرداری حرارتی از اهداف توسط نیروهای هوایی این کشورها انجام نشود. نسخه ساخت یوگسلاوی از سام-13 با نام S-10MJ Sava که برروی یک شاسی بومی دوزیست توسعه پیدا کرده بود

شما برو آمار شکار اف 14 نسبت به جنگنده های نسل 3 عراقی ( غالبا نو بودند با پشتیبانی مکفی ) رو بررسی کن ، مطمئن باش در یک جنگ احتمالی جنگنده های نسل 3 و 4 ما با میانگین سنی 35 سال ، در برابر اف 22 و اف 35 و جنگنده های نسل 4++ آمریکایی و همسایگان به همون سرنوشت دچار می شوند .... با واقعیت کنار بیاید

دونالد ترامپ ناجی تانک های آبرامز؟؟!! دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا ، پیش از انتخابات ریاست جمهوری 2020، در روز 20 مارس 2019 از آخرین کارخانه تولید تانک ایالات متحده آمریکا، لیما در اوهایو بازدید کرد. در اوایل سال جاری، پنتاگون 714 میلیون دلار را به جنرال دینامیکس داد تا تا تانک های آبرامز را در این کارخانه ارتقاء دهد. کاخ سفید می گوید این پروژه منجر به استخدام صدها کارگر جدید شده است. پس از اتمام بازدید ترامپ ،به کارگران این کارخانه گفت:" اگر کار من نبود، این مکان بسته می شد. خب، بهتر است من را دوست داشته باشید، من این محل را باز نگه داشتم. "از زمان سال اخر ریاست جمهوری اوباما کارخانه لیما بیش از 150 کارمند اضافه کرده است و با توجه به بوجه پیش رو قرار است 400 کارمند دیگر را در طول یک سال و نیم دیگر نیز استخدام شوند. این کارخانه به طور مستقیم بیش از 1000 کارمند را استخدام کرده است و بسیاری دیگر در زنجیره تامین پشتیبانی خدمت می کنند. اگرچه ترامپ برای حفظ کارخانه لیما اعتبار دریافت کرده بود اما کنگره از سال 2015 به طور پیوسته برای آبرامز و دیگر خودروهای نظامی ارتش تأمین مالی می کند. پس از سالها تمرکز جنگ در عراق و افغانستان اکنون نیاز به ادوات زرهی سنگین در اروپا پس از حمله روسیه به کریمه در سال 2014 ارتش ایالات متحده به بحث گذاشته شد است. به همین منظور ایالات متحده تیپ های رزمی زرهی خود را به اروپا فرستاده است. ترامپ می گوید : "چهار سال متوالی بودجه برای ارتقاء تانک ها صفر بود، این اتفاق در دوران اوباما رخ داد آمادگی نظامی ما کاهش یافت و نیروی کار شما(کارخانه لیما) 60 درصد کاهش یافت اما آن روزها تمام شده اند ما ارتش آمریكا را بازسازی می كنیم". در اوایل سال 2010 علیرغم برنامه ریزی برای ارتقاء تانک آبرامز، سال ها جنگ ضد تروریسم، کاهش نیروی و نبود فرصت های فروش نظامی خارجی، کنگره را مجبور به توقف ارتقا کرد که مربوط به اثرگذاری طولانی مدت نظامی آبرامز و سایر خودروهای زرهی بود. در سال 2012، دولت اوباما در تلاش بود تا با توقف تعمیر و بازسازی دوباره تانک های ابرامز از سال 2014 تا 2017 یک صرفه جویی 3 میلیارد دلار داشته باشد. در آن زمان ژنرال ریموند اودیرنو رئیس ستاد ارتش استدلال می کند تانک های آبرامز نقش کمی در مبارزات در عراق و افغانستان بازی کردند(با برخی از موارد استثنایی برجسته در مبارزات شهری در مکان هایی مانند فلوجه و شهرک صدر) اودیرونو تصدیق می کند "ما به تانک نیاز نداریم "ناوگان تانک های ما به طور متوسط دو و نیم ساله هستند. ما در شکل خوب هستیم و به این تانک های اضافی نیاز نداریم. " در نتیجه کارخانجاتی مانند لیما در لبه بسته شده بوند. در سال 2013، کنگره رای به اضافه کردن 183 میلیون دلار برای ارتقا تانک ها داد. با این وجود اوباما در اوایل سال 2015 اوضاع را عوض کردو بودجه پیشنهادی خود برای تسریع ارتقاء تانک های آبرامز و نگه داشتن کارخانه لیما فراهم کرد. در زمان بودجه سال 2016، دولت اوباما 368 میلیون دلار برای ارتقاء آبرامز درخواست کرد که 50 درصد از مبلغ 237 میلیون دلار در سال مالی 2015 بود ودر بودجه سال 2017 تقاضای 558 میلیون دلار برای ارتقا تانک های بیشتری را داده شد.با این حال در دولت ترامپ بودجه برای ارتقا تانک آبرامز و همچنین نفربر های استرایکر در لیما افزایش داد به طوری که به جنرال دینامیکس اجازه داده می شود که حجم نیروی کار از 400 تا 1000 نفر برساند. به گفته مارک کانسیان، سرهنگ دوم سپاه بازنشسته سپاه تفنگداران دریایی که اکنون مشاور ارشد مرکز مطالعات استراتیژیک و بین المللی است، دولت اوباما تولید و ارتقا تانک های را کاهش داده بود زیرا تعادل دوباربه اقیانوس آرام و چین بازگردانده شده بود همچنین به نظر نمی رسید روسیه یک تهدید بزرگ باشد. کانسیان گفت: وضعیت استراتژیک تغییر کرده است. روسیه، با نیروی زمینی قدرتمند خود، کشور های ناتو به ویژه کشورهای حوزه بالتیک را تهدید میکند. بنابراین، ایالات متحده نیاز به بازسازی توانایی زمین خود دارد. ارتش قصد دارد جایگزین خودرو های رزمی برادلی را دارد اما هنوز هیچ برنامه ای برای آبرامز وجود ندارد. بنابراین، نیاز به ارتقا تانک آبرامز وجود دارد. در ماه ژانویه جنرال دینامیکس اعلام کرد که سفارش 714 میلیون دلاری برای ارتقاء 174 دستگاه تانک ابرامز به ورژن SEP V3 را دریافت کرده است. دستورالعمل تحویل، به گفته مقامات شرکت، با سرعت ثابت تا سال 2021 حفظ خواهد شد.

سیستم پوشش پیشرفته ارتش ایالات متحده آمریکا برای خودرو های رزمی تانک ابرامز با رنگ TALON قهوه ای، سیاه و سبز در مناطق جنگلی فلوریدا مورد آزمایش قرار گرفته است در حالیکه لباس استتار سربازان کمک کند با محیط نبرد ترکیب بشوند بسیار حیاتی است که اطمینان حاصل شود خودروهای رزمی نیز در میدان نبرد به راحتی شناسایی نمی شوند. با وجود گسترش دوربین های با سیستم های تصویربرداری حرارتی یا مادون قرمز مخفی شدن خودرو های رزمی به راحتی نخواهد بود. این سیستم های اپتیکی به راحتی در اختیار نیروهای نظامی در سراسر دنیا قرار دارد از سربازان پیاده نظام تا پهپاد های بدون سرنشین مجهز به این سیستم ها هستند. علاوه بر شناسایی، تسلحیاتی هدایت شونده با کمک جستجوگر مادون قرمز می تواند رد حرارتی تولید شده از خودروهای رزمی را دنبال، بر روی آنها قفل کنند و آنها را از بین ببرند. در نتیجه یکی از الزامات ارتش ایالات متحده آمریکا برای خودروهای رزمی پنهان سازی امواج حرارتی است. در حال حاضر ارتش ایالات متحده آمریکا بر روی یک سیستم پوشش جدید پیشرفته که برای خودروهای نیروی زمینی است کار میکند که رد حرارتی را خنثی می کند و باعث می شود خودروهای رزمی به سختی شناسایی شوند. خودرو های رزمی با کمک سیستم های تصویربرداری حرارتی به راحتی شناسایی می شوند. سیستم پوشش خودروهای نیروی زمینی (GVCS) موجب کاهش انتشار امواج مادون قرمز قابل تشخیص خودروهای رزمی می شود که کشف و ردیابی آنها را سخت تر می کند. اسم این پوشش جدید TALON نام دارد. از دیگر ویژگی های TALON این است که باعث کاهش اثرات عوامل شیمیایی می شود که دشمن برای آسیب زدن، ناتوانی یا کشتن سربازان از آن استفاده می کند. به نظر می رسد این پوشش جدید نسبت به رنگ های قبلی توانایی جذب محدود عوامل شیمیایی و بیولوژیکی را دارد که به خصوص برای سرعت بخشیدن به روند تصفیه پس از حمله کمک شایانی خواهد کرد. تانک ابرامز با رنگ TALON استتار بیابانی که در صحرای اریزونا مورد آزمایش قرار گرفته است-( این سری از تانک های ابرامز مورد تست دارای محل قرار گیری زره های واکنشی مشابه بسته ارتقا 2 TUSK هستند البته در این تصویر هنوز زره های واکنشی بر روی تانک سوار نشده و محل قراری گیری زره های واکنشی بر روی برجک و کناره شاسی خالی است.) پوشش جدید نیازی به فضای اضافی، وزن و انرژی ندارد،که به ویژه برای خودروهای نسل بعدی ارتش مهم است که نه تنها کشنده تر و پایدارتر از سیستم های رزمی فعلی هستند بلکه همچنین کوچکتر، سبک تر و کارآمدتر خواهند بود. برنامه سیستم پوشش خودروهای نیروی زمینی قرار است بر روی خودروهای نیروی زمینی از جمله تانک اصلی میدان نبرد آبرامز، خودرو رزمی پیاده نظام برادلی و خانواده خودروهای استرایکر اجرا شود. با توجه به گزارش ارتش امریکا تا کنون این پوشش بر روی تانک ابرامز و خودرو رزمی پیاده نظام برادلی تست و آزمایش شده است. رنگ TALON را می توان با همان امکانات و پرسنل رنگ های قبلی بر روی خودروهای رزمی استفاده کرد. گفته می شود پوشش جدیدمی تواند هزینه را در هر گالن به میزان 75 درصد کاهش دهد. خودرو رزمی برادلی با رنگ TALON قهوه ای، سیاه و سبز در مناطق جنگلی فلوریدا مورد آزمایش قرار گرفته است. چنین پوشش های پیشرفته ای علاوه بر خودروهای رزمی برای قایق های تندرو نیز کاربرد دارد زیرا می تواند آنها را در یک پس زمینه سرد (دریا) مخفی سازد.

سربازان ارتش آمریکا مهارت های لازم برای کار با JLTV را یادمی گیرند . سربازان تیپ یکم زرهی از لشکر سوم پیاده نظام ارتش ایالات متحده آموزش ها و تکنیک های لازم برای کار با خودروهای سبک وزن مشترک(JLTV) در مرکز فورت استوارت را یادمی گیرند. در آینده قرار است 49000دستگاه JLTV برای ارتش امریکا و حدود 9000دستگاه برای سپاه تفنگداران دریایی ارتش امریکا تا اواسط سال های 2030 تهیه شود. JLTV مجهز به یک نمایشگر هوشمند بر روی کنسول مرکزی هستند که مانند یک کامپیوتر صفحه لمسی عمل می کند که خدمه می تواند اطلاعاتی همچون مایعات داخل خودرو، فیلترها، فشار هوا تایرها و حتی دوربین دید عقب را کنترل کنند. یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد JLTV سیستم تعلیق هوشمند TAK-4 با قابلیت تنطیم ارتفاع است. سربازان در حال آموزش و آشنایی با بخش های مختلف از جمله JLTV سیستم تعلیق سربازان در حال یادگیری عملکرد کامپیوتر صفحه لمسی - این صفحه نمایش به سربازان کمک می کند عملکرد خودرو را به راحتی بازرسی نمایند

دلیل ورود مستقیم آمریکا به جنگ یمن بهنام خدا در بحرانهای کنونی خاورمیانه شاید بحران یمن از این نظر شاخص و متمایز باشد که در آن شاهد در باتلاق فرو رفتن سعودی ها و ائتلاف آنها با گذشت بیشتر زمان هستیم. زمانی که عبدالعزیز به فرزندان خود توصیه کرد که یمن گورستان متجاوزان است و به آن وارد نشوند، نوه های وی به توصیه جدشان عمل نکردند و وارد باتلاقی شده اند که برای خروج از آن دست و پا می زنند. هر روز که می گذرد جنایاتی که آل سعود در یمن مرتکب می شود بیش از گذشته آن را در مجامع بین المللی رسوا می کند و بودجه آن را می بلعد. انگلیسی ها که طعم تلخ شکست را از یمنی ها در جریان استعمار چشیده اند؛ در حال تکاپو در سازمان ملل برای آتش بس در یمن و از سرگیری مذاکرات سیاسی هستند. این تلاشها پس از حمله به مراسم عزا در صنعا، صورت می گیرد که طی آن صدها نفر شهید و زخمی شدند. اما در واقع این تلاش را به مثابه نجات سعودی ها دانست. سعودی ها در طی نوزده ماه گذشته تصمیمات عجولانه و از روی جهل سیاسی و نظامی و جغرافیایی ضد یمن گرفتند. انگلیسی ها به خوبی یمنی ها به ویژه رزمندگان انصارالله را می شناسند و به این نکته رسیده اند که جنگ یمن با پیروزی ائتلاف تحت سرکردگی سعودی ها همراه نخواهد بود. آنها از تبعات ادامه این جنگ بر امنیت و ثبات منطقه آگاه هستند. جنگ یمن هم اکنون به رسوایی برای غرب و آمریکا تبدیل شده است به ویژه که این کشورها در جنگ یمن حمایت همه جانبه ای از سعودی ها به عمل آوردند اما جنایات هولناک ائتلاف تحت سرکردگی آل سعود، حامیان ریاض را نیز رسوا کرد. در این میان نقش آمریکا طی روزهای گذشته جدای از حمایت پنهان، علنی تر شده است و ۱۳ اکتبر رسانه ها از حمله ناوهای آمریکایی به سه سکوی راداری یمنی ها در سواحل دریای سرخ(سواحل غربی یمن) خبر دادند. بهانه آمریکایی ها، حملات موشکی ارتش و کمیته های مردمی به ناوهای آمریکایی بود؛ موضوعی که از سوی یمنی ها تکذیب شد. آمریکا از زمان شروع توفان موسوم به قاطعیت از سوی سعودی ها و ائتلاف تحت سرکردگی آنها از هیچ کمکی به این ائتلاف دریغ نکرد. از سوخت رسانی به جنگنده ها تا مشخص کردن اهداف و مشورتها و اطلاعات نظامی لازم و ممانعت از اقدام رسانه ای علیه آل سعود و همپیمانانش در رسانه های غربی. آمریکایی ها میلیاردها دلار سلاح پیشرفته به سعودی ها فروختند تا با آن ملت بی پناه یمن را هدف قرار دهند. اما آمریکا هم مانند انگلیس زمانی که مشاهده کرد، کشورهای عضو ائتلاف ضد یمن در گرداب فرو رفته اند و از سویی دامنه عملیات های ارتش و کمیته های مردمی به داخل عربستان کشیده شده و یمنی ها کشتی اماراتی را در نزدیکی باب المندب هدف قرار دادند وارد عمل شد. ورود آمریکایی ها در ۱۲ اکتبر و تهدید حملات بیشتر در حالی صورت گرفت که ناظران امور درباره اینکه آمریکا به جنگ یمن بیش از این وارد می شود یا خیر با دیده تردید می نگرند. یکی از عواملی که سبب شده است که تحلیلگران در این باره شک داشته باشند؛ سیاست باراک اوباما رئیس جمهور آمریکاست که از جنگ و دخالت نظامی مستقیم در دیگر کشورها خودداری کرده است و این سیاست از زمان روی کار آمدن وی تا کنون ادامه داشته است. یکی از دیگر از عوامل را می توان در این دانست که یمن در حال حاضر اولویت آمریکا را تشکیل نمی دهد و سوریه اولویت اصلی را تشکیل می دهد. در حال حاضر سعودی ها به نیابت از آمریکایی ها در یمن مرتکب جنایت می شوند. البته جنایات بی شمار سعودی ها علیه ملت بی پناه یمن را هم تحلیلگران به عنوان یکی از دلایلی که آمریکا مایل به ورود بیشتر در جنگ یمن نباشد، می دانند. تصویر سیاهی که سعودی ها به واسطه جنایات در جنگ یمن در محافل بین المللی دارند و آخرین مورد هم جنایت صنعا بوده، سبب می شود که واشنگتن رویارویی مستقیم پرهیز کند تا دامنه انتقاد ضد آمریکا به عنوان حامی یک کشورناقض حقوق بشر، کشیده نشود. از دیگر عوامل؛ ناظران امور، به نزدیکی به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا اشاره می کنند که دخالت نظامی مستقیم در یمن و دیگر مناطق را محال می کند. دخالت آمریکا در مقطع کنونی می تواند نقش موثری در فضای انتخابات سرنوشت ساز آمریکا داشته باشد. در واقع می توان تلاش آمریکایی ها را نیز مترداف تحرکات انگلیسی ها و دیگر کشورهای غربی دانست که تمایل به آتش بس در یمن دارند. اما یکی دیگر از دلایل ترس آمریکایی ها برای رویارویی با ملت یمن، بیم از تبعات آن است زیرا آنها به خوبی وضعیت همپیمان خود یعنی آل سعود را مشاهده می کنند که فقط جنایت مرتکب می شود. پر واضح است که آمریکایی ها با در اختیار گذاشتن سلاح در واقع شریک جنایات سعودی ها هستند. واشنگتن به خوبی می داند که سلاحهایی که به عربستان و دیگر کشورهای شرکت کننده در جنگ یمن می فروشد ضد غیرنظامیان به کار گرفته می شود. آمریکایی از محاصره هوایی، دریایی و زمینی یمنی از سوی سعودی ها و بروز فاجعه انسانی در یمن آگاهند و اقدامی صورت نمی دهند. بسیاری از یمنی ها بر اثر همین محاصره کشته می شوند. آمریکایی ها به موجب معاهده تجارت سلاح نباید به سعودی ها سلاح بدهند تا آن را علیه ملت یمن به کار گیرد. آمریکایی ها به ائتلاف تحت سرکردگی سعودی ها کمک لجستیکی و اطلاعاتی می دهند. بدون کمک کارشناسان نظامی آمریکایی، سعودی ها و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس شرکت کننده در جنگ یمن نمی توانند جنگنده های خود را به پرواز درآورند سعودی ها در جنگ زمانی که بمب لیزری و دیگر سلاح ها را کم می آورند به سراغ آمریکا می روند و ادامه جنگ یمن با حمایت آمریکاست. واقعیت این است که آمریکایی ها زمانی که موضوع سوریه است همه اقدامات مطلوب جلوه می دهند؛ زیرا هدف براندازی نظام ضد آمریکایی است اما زمانی که موضوع به یمن مربوط می شود و یکی از همپیمانان آمریکا نشانه گرفته می شود، آنگاه نه تنها حمایتی صورت نمی گیرد بلکه برعکس حمایت همه جانبه ای از متجاوز و علیه ملت یمن صورت می گیرد. اگر حاکم همپیمان آمریکا در معرض خطر قرار گیرد هر اقدامی قابل توجیه است؛ دیگر نه بحث حقوق بشر مطرح است و نه کشتار غیرنظامیان و نه دموکراسی. حمایت آمریکا و انگلیس و دیگر کشورهای غربی است که سبب شده؛ سعودی ها به جنایات خود در یمن ادامه بدهند. بمب لیزری جی پی یو ۱۲ پیو وی با وزن ۲۲۵ کیلوگرم که سعودی ها بر سر مردم یمنی می ریزند ساخت آمریکاست. کیست که نداند، تصمیم جنگ یمن آمریکایی است و اگر آمریکا تصمیم به توقف آن بگیرد، سرسپرده آنها یعنی آل سعود چاره ای جز توقف ندارد. اما موضوعی که آمریکایی و همپیمان سعودی آنها نمی توانند آن را نادیده بگیرند، تحول ایجاد شده در عرصه بازیگران منطقه ای است. روسها در عرصه تحولات خاورمیانه به همراه همپیمانان خود قوی ظاهر شده اند و اگر روند اوضاع به سمت و سویی سوق داده شود که بحران یمن همانند سوریه شود، وضع برای سعودی ها نگران کننده خواهد بود. در پایان می توان گفت که آمریکا در جنگ یمن با سلاح و حمایت غیر مشروط از سعودی ها حاضر و در جنایات آنها شریک است. گواه این مدعا نیز قراردادهای متعدد فروش سلاح به ارزش میلیاردها دلار از سوی ترامپ است. ترامپ به خوبی از تبعات استفاده این سلاحها ضد ملت یمن آگاه است -عیان شدن عجز ریاض در یمن که سبب درخواست حضور نظامیان آمریکایی شده است. یمنی ها در جبهه های مرزی ضربات مهلکی به ارتش عربستان وارد کرده اند. در حال حاضر سعودی ها نه تنها به اهداف خود در جنگ یمن نرسیده اند بلکه برای برقراری امنیت مرزهای خود دست به دامان واشنگتن شده اند. عکس ورود تکاروان آمریکا به یمن

سلام ما اصلا بحثمون سر تکنولوژی نبود که من بخواهم با واقعیت آن کنار بیایم یا نه !! شما درباره تمرین و ساعات پروازی و ربطشان به مهارت و جسارت صحبت کردید و بنده جسارت را وابسته به عوامل دیگری دانستم . واقعیت در اینجا به عنوان یک محیط علمی این است که وقتی بر روی یک مبحث مشخص گفتگو می شود بی دلیل نباید بحث را منحرف کرد (و این چیزی است که باید با آن کنار آمد) . پی نوشت - بررسی کردم ، دیدم بنده و جنابعالی قبلا بر روی یک موضوع دیگر با یکدیگر گفتگوهایی داشتیم و به این نتیجه رسیدیم که اصول مباحثه ما یکسان نیست و منجر به نتیجه نمی شود . این ایراد از من بود که این امر را فراموش کرده بودم و نباید وارد این گفتگو می شدم . نام کاربری شما را یادداشت کردم تا دیگر مزاخمتان نشوم . موفق باشید

واقعیت اینکه که ما هنوز نمیدونیم دقیقا با چی طرف هستیم به این راحتی قضاوت میکنیم و هنوز داریم تو ۴۰ سال پیش سیر میکنیم واقعیت تو میدان رزم آشکار میشه نه تو Simulation یا پروپاگانداهایی امثال بوئینگ و لاکهید و ریتیون که تو YouTube و امثالهم منتشر میشه ، حتی خود کارشناسان نیروی هوایی ایالات متحده یه همچین ادعایی ندارند که رپتور و لایتنینگ یا جنگنده های نسل ۴.۵ شون یگانه شکارچیان آسمانند.

یک بند باز تازه کار ، بند بازی رو در ارتفاع نیم تا یک متری شروع می کنه ولی زمانی که مهارت و تمرین کافی داشته باشه ، می ره بین برج های دو قلو بند می کشه و بند بازی می کنه .... در همه ی زمینه ها ، مهارت و تمرین کافی منجر به داشتن جسارت می شه ... مسلما خلبانی که سالانه ی 250 ساعت با جنگنده ش پرواز داره ، در انجام دادن مانورها و عملیات ها ، جسارت ( اعتماد به نفس ) بیشتری نسبت به یک خلبانی که سالانه 50 تا 60 ساعت پرواز می کنه ، داره ... بارانی که از مدتها پیش قابل پیش بینی بود ولی برای مدیریتش هیچ کاری انجام نشده و یا یک زلزله ی کوچک با میزان خسارت کم ( در حد یک شهرستان کوچک کشور ) هنوز مدیریت نشده رو شما نمی بینی !؟

از خوندن مقالاتی که در اون با شور و شوق نوشته میشه هواپیماهای اف 14 یا اف فلان با گذشت 40 یا 50 سال بهتر و بهتر میشن ، ترس برم میداره. یا عزیزان مولف مقالات، خستگی سازه رو در نظر نمی گیرن و یا گمون میکنن اون سازه مثل سوپرمن ضد ضربه است . در این شرایط البته به نظر من با این کمبود شدید سخت افزار سخن از کمبود پروازهای آموزشی خیلی موضوعیتی نداره چون با این هواپیماها واقعا اگه بخواهیم براساس استانداردهای بین المللی برای خلبانان دوره های یا ماموریت های آموزشی و یا بازآموزی برگزار بشه بی برو برگرد بازی کردن با جون اون عزیزانه که علاوه بر ارزش انسانی ( که با پول قابل ارزیابی نیست) سالها و سالها برای اون سرمایه خرج شده تا بتونن در نهایت خدمتی شایسته به این آب و خاک ارائه بدن.

شما یا خجسته احوال هستی یا جاهلی یا توی سیستم داری سود می بری .... وگرنه هر آدم عاقلی می دونه که کسی که هر روز موتور سواری می کنه ، بعد از 6 ماه از کسی که هر ماه یک ساعت موتور سواری می کنه ، مهارتش بیشتره ... شما فقط ساعت پروازی خلبانان ایرانی با خلبانان ناتو رو مقایسه کنی می فهمی که سطح مهارت خلبانان ناتو و جسارتی که دارند بیشتر هست .... یک خلبان ایرانی هنوز از روی باند بلند نشده باید بترسه که آیا این اف 4 متعلق به 45 سال پیش آیا از روی باند بلند می شه یا نه !؟ حالا بلند شد !؟ آیا اصلا سالم به محدوده ی درگیری می رسه یا نه !؟ حالا رسید هم آیا رادار عهد بوقش می تونه هدف رو پیدا کنه یا نه و بعدش آیا سایدویندر زمان محمد رضا شاهش اصلا شلیک می شه یا نه ... به لطف ج.ا این کشور رو یک بارون و یک زلزله ی کوچک داره نابود می کنه اونوقت امثال شما ادعای جنگ با ناتو ( که آمریکا جزشون هست ) رو دارید !!!

بسم الله........ 4فروردین 1398 پایان کار داعش در شرق فرات بعد از 200 روز درگیرهای خونین سرانجام بعد از چند ماه نبردهای سنگین بر سر پاکت (حصار ) هجین اکراد تحت حمایت آمریکا وائتلاف آن موفق شدن باقیمانده عناصر گروه تروریستی داعش را در این منطقه از بین برده ویا وادار به تسلیم کنند . نبردهای که از ماه سپتامبر 2018 آغاز شده در 23 مارس 2019 به پایان رسید . در این مدت نزدیک به 65000 هزار نفر از مناطق درگیر خارج شده اند که دست کم 8000 هزار نفر از آنها اعضای داعش و وابستگان به داعش بوده اند عموم این افراد تبعه عراق بودن اماری که دیده بان حقوق به اصطلاح بشر سوریه( امار مورد تایید نیست) منتشر کرده از کشته شدن 750 تن از نیروهای سوریه دمکراتیک در برابر 1600 کشته داعش حکایت دارد . دربمباران شدید کمپ باغوز در یک نوبت نزدیک 250 نفر غیر نظامی به همراه دهها تن از اعضای داعش کشته شدن که اجساد برخی از انها همچنان در منطقه وجود دارد . گفته شده این بزرگترین کشتار غیر نظامیان در حملات هوایی در سوریه است ( یک مورد 200 تایی دیگه هم ائتلاف در منبج داشت که اون موقع فقط به سهوی بودن حمله اشاره کرد ) اماری که از غیر نظامیان کشته شده منتشر شده 650 نفر در این 200 روز بوده . غیر نظامیانی که در حصار هجین حضور داشتن عموما فرزندان واعضای خانواده داعشی های حاضر در منطقه بودن نکته: گروههای کوچک و پراگنده داعش همچنان در منطقه هچین درحال زد خورد با اکراد هستن +18 جنگنده های روس مناطقی از استان ادلب ازجمله شهرک های فوعه و کفریا رابمباران کردن. بعد از تخلیه این دو شهرک شیعه نشین تکفریها با توجه به رافضی خواندن شیعیان این مناطق را تحت مالکیت خود در آوردن سرنگون کردن پرنده کنترلی مخالفین در لاذقیه سه روز پیش روسها مدل ارتقا یافته بالگرد میل 28 با نام Mi28nm را به فراز استان حماه به پراوز درآوردن تا اولین تجربه رزمی این مدل از میل 28 ثبت گردد

آمادگی رزمی سامانه های رزمی اس-300 سوری !!! مزیتها و چالش ها بخش نخست سامانه دفاع هوایی برد بلند S-300PM2 ( کد ناتو SA20-B Gargoyle) هم اکنون 50 درصد آمادگی لازم را برای استفاده رزمی بدست آورده و به احتمال بسیار زیاد تا اوایل مه/ژوئن 2019 میلادی به آمادگی کامل رزمی خواهد رسید . وزارت دفاع روسیه در پاسخ به ساقط شدن هواگرد شناسایی IL-20 نیروی هوایی روسیه در سپتامبر 2018 حداقل سه گردان ( شامل 8 پرتابگر 5P85SE) از گونه SA-20B/S-300PM2 را که از نوع غیرصادراتی بوده ، از موجودی دفاع هوایی خود به نیروی هوایی سوریه منتقل نمود ، با این حال برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که استقرار کامل این سامانه تهدید جدی برای نیروی هوایی اسراییل یا ائتلاف به رهبری ایالات متحده نخواهد بود ، چرا که ورود این سامانه به عملیات رزمی ، احتمالا" به محدودیتهای تحمیل شده از سوی مسکو ارتباط پیدا خواهد نمود ، این ارزیابی بر اساس 11 شاخص کلیدی صورت پذیرفته است : یکم – بررسی و تحلیل تصاویر ماهواره ای از موقعیتهای استقرار این سامانه ها تا تاریخ 5 فوریه 2019 نشان میدهد که تا حال حاضر از 4 خودروی TEL سامانه SA-20B که بتدریج از اکتبر 2018 وارد سوریه شده اند ، 3 دستگاه توسط تکنسین های روسی در ارتفاعات ( تپه ها ) Masyaf ( استان حماه ) عملیاتی شدند ، با توجه به این مساله که وقتی موقعیت قرارگیری این سیستم های پدافندی بحالت عمودی در می آید ، فرض تحلیلگر براین گذاشته می شود که سیستم آماده درگیری است ، ضمن اینکه تحلیلگران مجموعه Image Satellite International براین باور قراردارند با در نظر داشتن فیلتر اطلاعات تصویری موجود ، بطور قطع سخت افزارهای موجود واقعی بوده و برای فریب ناظران از نمونه های غیر واقعی استفاده نشده است . با این حال ، ناظران نظامی معتقدند که بررسی های بیشتر حاکی ازآن بوده که هیچ رادار جستجو یا درگیری در نزدیکی این پرتابگرها دیده نمیشود و این عدم وجود رادار از یک نظر نشاندهنده غیر عملیاتی بودن سیستم های ارسالی به سوریه است ، اما این امکان وجود دارد که برای تست های مقدماتی ، لانچر های اس-300 سوری با رادارهای روسی موجود سامانه های سام-21(96LE / Cheese Board) و همچنین رادارهای ( Grave Stone 96N6E ) که تنها 1.3 کیلومتر دورتر مستقر هستند ، هماهنگ شده باشند . دومین استدلال قابل قبولی که ممکن است وجود داشته باشد ، این است که روسیه در گذشته به سوری ها اطمینان داده بود که تا اواخر 2018 سیستم های جدید تحویلی را با شبکه دفاع هوایی سوریه ادغام نماید ، ضمن اینکه این احتمال نیز وجود دارد که کل سیستم های مستقر در موقعیت Masyaf بعنوان یک دوره آموزشی اولیه برای پرسنل سوری ، قبل از آنکه سامانه ها به دمشق ( بعنوان اصلی ترین هدف نیروی هوایی اسراییل ) منتقل شوند ، در نظر گرفته شده باشند . دوم – به اعتقاد تحلیلگران اطلاعاتی ، حملات فشرده و متراکم نیروی هوایی اسراییل در سوریه ، پس از آخرین تهاجم این نیرو که با هدف سرکوب سیستم های دفاع هوایی سوری در ژانویه 2019 صورت پذیرفت ، به شکل ناگهانی فروکش نموده و این نیز احتمال وجود مذاکرات محرمانه میان اسراییل و روسیه در خصوص شکل اصلی کاربرد سامانه های جدید روسی در سوریه را بیش از پیش پررنگ تر می نمایاند . سوم - دراوایل سال 2019 ، میزان سورتی های پروازی هواگردهای جمع آوری اطلاعات نیروی هوایی اسراییل و نیروی هوایی ایالات متحده ( بخصوص هواگردهای ELINT و SIGINT ) که در امتداد سواحل سوریه وارد عمل میشدند ، بشدت افزایش نشان می داد . این هواگردها شامل نمونه های RC-135V ، RC-135U و P-8 Poseidon جمعی نیروی هوایی ایالات متحده و همچنین نمونه های G550 متعلق به IAF هستند که تا قبل از میانه سال 2018 حضور کم رنگی را به ثبت رسانده بودند . به نظر می رسد که ترکیب عملیات مشترک این دو نیرو ، به شکل خاص برای شناسایی سازمان رزم شبکه دفاع هوایی سوریه پس از ورود اس-300 و همچنین تعیین دقیق فرکانس ها ، رادارهای عملیاتی ، ویژگی های حسگرهای جدیدی که بصورت اعلام نشده وارد سوریه شده اند ، در حال انجام است ، علاوه براینکه نظارت بر روند انتقال نیرو و تسلیحات از سوی ایران و درنهایت رصد فعالیتهای نیروی دریایی روسیه در مدیترانه ( مستقر در طرطوس ) نیز جزء لاینفک وظایف این هواگردهای محسوب میشود . چهارم – نیروی هوایی و دفاع هوایی سوریه از آغاز درگیری ها و بطور خاص پس از سرنگونی فانتوم نیروی هوایی ترکیه ، محدوده نوتام (NOTAM) مورد نظر خود را تا برد نهایی سامانه های دفاع هوایی موجود خود تا 200 مایل دریایی ( 396 کیلومتر ) خارج از محدوده دمشق تعیین نموده بودند . با این حال ، از 18 ژانویه 2018 تا 18 آوریل 2019 سخت گیری های افزون تری برای دادن مجوز به کاربران تجاری اعمال شده که نشانده این است که افسران دفاع هوایی سوری احتیاط های بیشتری را برای کاهش خطر پذیری تست های سامانه جدید در دستور کار خود قرارداده اند . برخی از ناظران اطلاعاتی رویدادهای سوریه معتقدند که نوتام اعلامی از سوی ارتش سوریه مستقیم به تمرینات سیستم های دوربرد جدید اس-300 مربوط میشود ، کما اینکه دوره زمانی فوق الذکر ، همزمانی عجیبی با ارسال اس-300 به سوریه و تکمیل آموزشها و عملیاتی شدن اس-300 در سوریه دارد . بنابراین ، درصورتی که روسها در خصوص ادغام سریع شبکه دفاع هوایی موجود خود در سوریه با ساختار دفاع هوایی ارتش سوریه جدی باشند ، تمرینات مربوط به هماهنگی کشف مهاجمان مدت زمانی بیشتری به طول خواهد انجامید . بدیهی است که اعلام محدوده نوتام 200 ناتیکال مایلی با حداکثر برد درگیری موشکهای 40N6 سیستم دفاع هوایی سام-21 که در اواخر 2018 وارد سوریه شد ، هماهنگی کاملی نشان میدهد . این درحالی است که اعلام این محدوده برای به حداکثر رساندن ایمنی پروازهای منتهی به بیروت ، تل آویو و همچنین پروازهای عبوری اروپایی – عربی بسیار ضروری به نظر میرسد ، با این وصف ، فرآیند زمانی بسیار غیر معمول نوتام اعلامی از سوی سوریها احتمالا برای جلوگیری از تمرکز تلاش ها برای جمع آوری اطلاعات از سوی نیروی هوایی اسراییل و ایالات متحده صورت پذیرفته است . پی نوشت : ادامه دارد ............................................ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

ظاهرا تو نسخه ارتقاء یافته TCS & IR Seeker اضافه نشده ، به نظر میاد تمرکزشون برای ارتقاء تامکت ها روی موشک های راداری برد متوسط و برد بلند باشه که با توجه توانایی های تامکت در مقابل جنگنده های نسل ++4 و نسل 5 و نوع تهدیداتی که با آن مواجه هستیم منطقی به نظر میاد

یک خبر نامعتبر از منبعی نامشخص. اگر عصام زهرالدین زنده بود احتمالا دو قطبی نمر و زهرالدین رو پیش میکشیدن. ماهر اسد برادر بشاره همین دو کلمه برای جایگاه ایشون کافیه . واحدهای گارد در حلب دیرالزور درعا سویدا غوطه جنگیدن چه زیر نظر ماهر چه سایرین جایگاه ماهر اسد با جایگاه سهیل حسن تفاوت داره . همین مشخص میکنه خبر جعلی هستش حالا همین خبر بهانه ایی میشه برای پرداختن به موضوعات نامربوط ...... سوریها و روسها دیروز شدید استان ادلب و بخشهای از حماه رو کوبیدن شش سرباز سوری در حملات تروریستها کشته شدن چندین تروریست هم در این حمله شکار شدن در حملات دو روز پیش ارتش هم هفت فرد مسلح جیش العزه منهدم شدن

SIPRNET SIPRNet مخفف عبارت Secret Internet Protocol Router Network بوده و یک شبکه کامپیوتری است که توسط وزارت دفاع و دیگر سازمان های دولتی کشور آمریکا برای انتقال اطلاعات طبقه بندی شده در سطح "محرمانه" مورد استفاده قرار می گیرد. این شبکه برای حل مشکل مزمن بروکراسی های بزرگ ، ایجاد شده و اطلاعات را به راحتی و محرمانه در میان تعداد زیادی از افراد در سراسر جهان پخش می نماید . SIPRNet علاوه بر برقراری ارتباط امن از طریق پست الکترونیکی، قادر است دسترسی به اسناد هایپرتکست و ویدئو کنفرانس را نیز داشته باشد. از آنجا که SIPRNet برای انتقال مطالب طبقه بندی شده طراحی شده است، در آن دسترسی به شبکه به شدت کنترل می شود. کاربران باید سطح امنیتی مناسب داشته باشند و تنها می توانند بر روی پایانه های خاصی که قادر به دسترسی به شبکه هستند کار کنند. سخت افزار مورد نیاز برای دسترسی به SIPRNet توسط سازمانهای کاربران ارائه شده است و در شبکه منحصر به فرد هستند. SIPRNet از سیستم فرماندهی و کنترل جهانی (GCCS) و سیستم پیام رسانی دفاعی (DMS) پشتیبانی می کند که هر کدام برای عملیات های نظامی روزانه کشور آمریکا حیاتی می باشند. پی نوشت – گفته می شود نشت اطلاعات از SIPRNet باعث به وجود آمده پدیده ویکی لیکس شده است .

جنگ طب سوزنی در دکترین سایبر چین جنگ طب سوزنی(Acupuncture Warfare) یا جنگ فلج کننده یک نوع جنگ نامتقارن بر گرفته از تعالیم سان تزو است. نحوه عمل در این نوع جنگ به مانند ضربه زدن به نقاط حساس انسان در هنرهای رزمی بوده که باعث فلج کردن مبارز و از میدان به در شدن او می شود . در این نوع جنگ ابتدا نقاط بحرانی شبکه دشمن شناسایی و بررسی شده سپس با حمله به پیوند های ضعیف در فرماندهی ، کنترل ، ارتباطات و اطلاعات دشمن ، باعث فلج شدن سیستم آن گشته و بدین ترتیب کل سیستم دشمن از کار می افتد . هدف اصلی این گونه رزم این است که اولین نبرد آخرین نبرد باشد . پی نوشت – چینی ها به چگونگی وابستگی غرب به زیر ساخت های فناری اطلاعات پی برده اند و می خواهند به مراکز ثقل آنها حمله کنند . آنها به یکپارچگی سیستم ها حمله کرده و باعث می شوند دشمنانشان نتوانند به سیستم های فرماندهی و کنترلشان اعتماد نمایند .

یکی از دلایلی که پنتاگون به فکر پیدا کردن جایگرین برای HMMWV که 25 سال سابقه خدمت در ارتش امریکا را دارد ، افتاد این بود که این خودرو اساساً به عنوان یک گشتی طراحی شده بود و نه یک خودرو زرهی جنگی ولی ارتش مجبور بود آنرا به عنوان خودرو زرهی نیز استفاده کند.بنابراین پنتاگون در قرار داد خود برای ساخت این خودرو تاکتیکی مشخصاتی را تعیین کرده که هم یک خودرو گشتی باشد و هم خودرویی که توانایی اعزام به ماموریتهای جنگی را داشته باشد یعنی مقاومت بیشتری در برابر حملات از خود نشان دهد و همزمان تحرک پذیری و قابلیتهای HMMWV را نیز داشته باشد. l-atv علاوه بر سبک بودن دارای حفاظت بیشترو در کلاس امرپ است که هم میتواند به عنوان خودروی شناسایی ، حمل بار ، ضد شورش و خودروی رزمی از آن استفاده کرد .

Ikara، نام موشک ضدزیردریایی استرالیایی شلیک‌شونده از عرشه است و در فرهنگ این کشور به "چماق پرتاب‌شودنده" نیز گفته می‌شود. این موشک که دارای برد 19 کیلومتر است، حامل یک اژدر صوتی است و شناور را قادر می‌سازد تا با امنیتی بیشتر و از فاصله‌ای دورتر نسبت به زیردریایی دشمن واکنش نشان دهد. همچنین با توجه به اینکه این موشک در هوا حرکت می‌کند سرعت واکنش افزایش یافته و فرصت پاسخ دادن دشمن را نیز کاهش می‌دهد. ایکارا سلاحی موشکی است که شباهت‌هایی با راکت‌های ضدزیردریایی ASROC آمریکایی RUR-5 و یا مدل فرانسوی یعنی Malafon دارد. البته در این موشک تفاوت‌هایی با سایر مدل‌های ASROC دیده می‌شود، این موشک اژدر را در قسمت زیرین خود حمل می‌کند در حالی که در سایر مدل‌ها اژدر در دماغه قراردارد، ایکارا همانند موشک‌های کروز عمل می‌کند در حالی سایر مدل‌ها بالستیک هستند و به شیوه‌ی "نقطه‌گذاری و شلیک" عمل می‌کنند. ایکارا دارای برد 19 کیلومتر است که این چیزی حدود دو برابر مدل‌های عادیASROC است. در واقع ایکارا گونه‌ای خاص از موشک‌های ضدزیردریایی است و حتی میتوان آنرا پهباد شکارگر زیردریایی دانست، این موشک در زمان حرکت به سمت هدف به دقت هدایت می‌شود که این امر دقت موشک را افزایش می‌دهد. استفاده از ASROC باعث غافل‌گیر شدن زیردریایی هدف می‌شود چرا که زیردریایی تنها زمانی که اژدر در آب می‌افتد می‌تواند با سوئیت سوناری خود آنرا ردیابی کند و در این حالت چاره‌ای جز فرار وجود نخواهد داشت. با شلیک یک موشک‌عادی به سمت زیردریایی در صورتی که زیردریایی با سرعت 25 گره حرکت داشته باشد و مدت زمان رسیدن موشک به نقطه‌ی هدف 55 ثانیه باشد زیردریایی دشمن می‌تواند حدود 700 متر از نقطه‌ی تعیین شده دور شود اما با توجه به عملکرد ایکارا و استفاده از اژدر صوتی مارک 44 این فاصله به حدود 457 متر کاهش می‌یابد. با استفاده از پیشران اتمی در زیردریایی، سرعت این جنگ‌افزارها افزایش یافت و عملکرد آنها بهبود یافت، استفاده از تسلیحات هسته‌ای زیردریایی‌ها را به تهدیدی جدی برای شهرهای پرجمعیت تبدیل کرد. همزمان با پیشرفت زیردریایی‌ها سوئیت‌های کشف سوناری نیز بهبود یافتند و برد آنها افزایش یافت. اما تسلیحات ضدزیردریایی در رقابت عقب ماندند. در این هنگام دول مختلف از خواب غفلت بیدار شده و درصدد تهیه‌ی تسلیحات ضدزیردریایی برآمدند. در اینجا به دو مورد ار نتایج این تلاش‌ها که حاصل آنها تسلیحاتی کوتاه برد است؛ اشاره می‌کنیم: ●Mortar. نتیجه‌ی تلاش بریتانیا در این ضمینه منجر به ساخت خمپاره‌های ضدزیردریایی گشت. این خمپاره‌ها دارای بردی معادل 945 متر بودند که این چیزی حدود دو برابر اندازه‌ی یک ناوهواپیمابر بود. اما این برد کم باعث میشد تا ناو مجبور شود تا اندازه‌ی زیادی به شکارگر زیرسطحی نزدیک شود که این امر خود ناو را به طعمه‌ای مناسب برای زیردریایی تبدیل می‌کرد. ●Torpedo. نتیجه‌ی تلاش ایالات متحده ساخت اژدرهای مدرن بود که آخرین آنها اژدر سبک مارک 46 می‌شد که البته دارای قابلیت‌های محدودی بود، چرا که برد آن 7.4 کیلومتر و سرعت آن 52 کیلومتربرساعت بود. این فاصله در مدت زمان حدود هشت و نیم دقیقه طی میشد. در این حالت ممکن بود زیردریایی از دسترس اژدر خارج شود. همچنین اگر فرض کنیم زیردریایی در 30 ثانیه مانده به برخورد متوجه وجود اژدر شود در این مدت باید آماده پذیرایی از تعداد زیادی موشک یا اژدر شلیک‌شده از زیردریایی باشیم. تسلیحات با برد بیشتر با کمک واحدهای هوایی پا به عرصه ظهور گذاشتند که از جمله‌ی آنها می‌توان به بمب‌های زیرآبی هسته‌ای و یا اژدرهای صوتی هدایت‌شونده از داخل اشاره کرد. از این‌گونه تسلیحات با توجه به سلایق و روش‌های متفاوت انواع مختلفی تولید شدند. در اینجا به چند مورد از کمک‌های هواگردها در نبرد علیه واحدهای زیرسطحی اشاره می‌کنیم: ●بالگرد. استفاده از بالگردهای ضدزیردریایی توان ناوها را جهت محاربه با زیردریایی‌ها افزایش می‌داد خصوصا که ناوها قادرند به راحتی یک فروند بالگرد را حمل و از آن استفاده نمایند. بالگرد اژدر یا بمب زیرسطحی را به راحتی تا محل هدف حمل کرده و آن را رها می‌سازد. همچنین بالگردها قادرند از حسگرهای مختلف مغناطیسی و یا سوناری جهت شناسایی مکان زیردریایی‌ها استفاده نمایند. ورود بالگردها به عرصه نبرد دریایی حاوی پیامی مهم برای زیردریایی‌ها و خدمه‌ی ‌آن بود: "مراقب باشید!" البته برخی زیردریایی‌ها در برابر بالگردها دست‌وپا بسته نیستند که در این صورت این بالگردها هستند که باید مراقب باشند! سیستم‌های هواگردی مانند LAMPS "سامانه‌ی هواگردی چندکاره" آمریکایی از جمله سیستم‌هایی است که بالگرد در آن نقش اصلی را ایفا می‌کند. ●هواپیماهای‌ دوربرد مستقر در ساحل MPA. اوریون P-3C شکارگر آمریکایی، توپولف 95 خرس روسی و Nimrod ستمگر بریتانیایی از جمله هواپیماهای ضدزیردریایی دوربرد هستند. ●هواپیماهای ناونشین. S-3 Viking جنگجوی ایالات متحده از جمله‌ هواپیماهای ناونشینی است که در رزم با زیردریایی‌ها کاربرد دارد. روش‌های رهاسازی اژدر یا بمب زیر‌آبی اندازه اصلی تمامی موارد فوق‌الذکر دارای محدودیت‌های خاص خود هستند؛ وابستگی به وضعیت هوا، عدم دسترسی به آنها در هنگام تعمیرات، محدودیت سوخت و درنتیجه محدودیت برد و زمان عملیاتی و... باعث می گردند تا سرعت واکنش افسران یگان‌های محافظ سطحی کاهش یابد که این خبر خوبی برای افسران یگان زیرسطحی مهاجم است! همچنین زیردریایی قادر است حضور بالگرد یا هواپیما را از طریق صدای تولیدی پروانه تشخیص دهد و با شلیک یک موشک سطح‌به‌هوا، هواگرد محافظ را به دیار باقی بفرستد! البته نمرود بریتانیا و اوریون آمریکایی به جهت استفاده از موتور جت در حاشیه‌ امنیتی بهتری قرار دارند. آنچه افسران فرمانده یگان‌های سطحی جهت رزم با زیردریایی‌ها نیاز دارند می‌بایست دارای ویژگی‌های زیر باشد: ●سلاحی با قابلیت عملکرد در هر وضعیت هوایی که در حالت آماده باش برای استفاده باشد. ●دارای برد سوناری زیاد باشد. ●مدت زمان رسیدن آن به نقطه‌ی حدف کم باشد. ●تحت کنترل مستقیم افسر فرمانده باشد تا نیازی به رجوع (و البته اجازه گرفتن!) به فرماندهان سایر بخش‌ها وجود نداشته باشد. موشک‌ ایکارا تا حدی انتظارات افسران را برآورده می‌نماید. قرارگیری آن تحت کنترل مستقیم افسر فرمانده، قابلیت عمل در هر وضعیت هوایی، برد نسبتا مناسب، آمادگی شلیک در 24 ساعت شبانه‌روز و سرعت مناسب در رسیدن به هدف از جمله ویژگی‌های این موشک است که هر افسر فرماندهي را وسوسه می‌کند. البته این ویژگی‌ها کم و بیش در موشک‌های ASROC و یا SUBROC آمریکایی، Malafon فرانسوی و RPK-2 Viyuga روسی وجود دارند. <

به نظر من از اين موشك جايي استفاده ميشه كه واقعا خطري جدي وجود داشته باشه مثلا در برابر زيردريايي هاي اتمي چين يا روسيه كه موشك‌هاي بالستيك اتمي حمل ميكنن. نه اينكه براي زدن نهنگ يا غدير ويا حتي كيلو ازش استفاده بشه. در مورد سونار هم به يك تاپيك مفصل نياز داريم ببينم چي ميشه! [quote]كسي ميدونه يه زير دريايي چطور از نزديك شدن اژدر ها با خبر مي شه ؟[/quote] فكر ميكنم زيردريايي قادر به شناسايي علايم سوناري توليدشه توسط موشك باشه.

در مورد معادل ايراني خبر ندارم اين موشك به نحوي اگر به تاريخ ساختش نگاه كنيد ميبينيد كه جديد هستند ... اما يك مسئله ای که وجود داره اینه که اینموشک پس از پرتاب تا عمق آب پیشروی میکنه و بعد شروع به جستجو میکنه با توجه به سونار های که میتونه داشته باشه هم فعال و هم غیر فعال دو مشل بوجود میاد اول اینکه سونار فعال توی عمق کم خلیج فارس جواب نمیده ! دوم اینکه سونار غیر فعال هم توی اون عمق اگر دچار اختلالات زیاد نشه و بتونه هدف رو پیدا کنه نمیتونه این موشک دارای کلاهک هسته ای باشه ! چرا چون عمق کم اون آب ها و فاصله تقریبا 18 کیلومتری یا کمی بیشتر و کمتر تا کشتی پرتاب کننده میتونه خسارات شدیدی به خود کشتی هم بزنه !!! اما برای سواح ما اگر قابلیت انفجار داشته باشه خیلی خطرناکه همچنین برای کشتی های که بصروت مجتمع و ردیفی حمله میکنند ! اگر ما این اژدر ها رو داشته باشیم میتونند بد بلایی سر ناوهای هواپیما بر دشمن بیارن ! منظورم شلیک خود اون اژدر حمل شونده توسط کیلو ها مون با همون کلاهک W44 .

با سلام و عرض خسته نباشید خدمت دوستان و عزیزان جناب شما توی حرفاتون گفتین که خلبان های ما در طول سال چند پرواز رزمی یا اموزشی دارند درسته؟؟؟؟؟ هر جا که اشتباه نقل قول کردم بهم بگین و عرض میکنید که ناتو یا هر کشور دیگه ای فلان مقدار برای امادگی خودشون تمرین میکنن ولی این رو هم نمیگین که حتی اگر ما 500 تا هواپیمای نو و تازهاز هر حیث چه نظامی و چه اموزشی تهیه کنیم باز هم تهیه کنیم باز هم ما هواپیما کم میاریم جناب بنده فقط همینو میتونم بگم و بس شما یک کشور رو با ناتو نمیتونی قیاس کنی این یک مورد هر جا اشتباه میکنم لطف میکنید بنده رو از گمراهی رها کنید . و نکته دوم اینکه ما هواپیما نداریم و گرنه تایم پروازی ما الان هم بیشتر از اون چیزی هستش که انتشار پیدا میکنه و مورد بعدی این هست که خلبان زیاد داریم این رو از یک منبع موثق میگم قرار هم نیست که هر خلبانی هم خلبان شکاری باشه و هم خلبان بمب افکن این جور افراد هم بندرت پیدا میشن ولی خواهشا دیگه ناتو رو با ایران قیاس نکنید چون بهترین خلبا های جهان توی ایران هستند و دلیل بر این نمیشه که کسی هواپیمای نسل 5 نداشت حتما شکست میخوره استراتژی هر کشور با کشور دیگه فرق میکنه نمیدونم شما نظامی هستین یا نه ولی من یه سوال از شما دارم اگر به ما بگن ما شما 500 هواپیمای نسل 5 میدیم ولی اصلن و مطلقا اجازه استفاده از موشک رو نداشته باشین انتخاب شما کدوم گزینه است . فقط خواهشی که دارم به موردم توجه کنید که همین موشک سایه جنگ رو از سر ایران برداشته من فقط یک امارم بدم که رتبه ایران در جایگاه نظامی روزبه روز داره بهتر میشه اونم بدون احتساب نیروهای سپاه یکم بیایم از ایران طرفداری کنیم بله وضعیت اقتصادی بد و خراب درسته ولی اگر به قضیه اماری نگاه کنیم میبنیم که چقدر ایران امروز اقتدار داره و حیفه که تا یه محصولی درست میشه و به نمایش گذاشته میشه بیایم بگیم که اره اینم یه نمایش دیگه ولی اگر شما نمایشگاه های نظامی جهان رو دیده باشید متوجه میشید که همه ی محصولات به تولید انبوه نمیرسه . از شما که ادمین هستید واقعا بابت تاپیک های زیباتون تشکر میکنم .

موشک یوپر ماترا R530-D که زمان خودش حتی از آخرین نسخه های اسپارو هم بهتر بود چندین تامکت را در طول جنگ (عمدتا اواخر ) شکار کرد