جایگاه سلاح جدید L-ATV خودرو سبک وزن مشترک (JLTV) نیروهای مسلح ایالات متحده به یک جایگاه سلاح جدید مجهز شده است. این جایگاه سلاح از نوع کنترل از راه دور مدل LW-30 می باشد که مسلح به یک توپ 30 میلیمتری M230 LF به همراه موشک ضد زره هدایت شونده جاولین است. البته علاوه بر تسلیحات نام برده شده می توان این جایگاه سلاح کنترل از راه دور را یک مسلسل 7.62 میلیمتری هم محور نیز مجهز کرد. موشک ضد زره جاولین به خودروهای L-ATV این امکان را میدهد که به راحتی تانک ها و نیروهای زرهی دشمن را در میدان نبرد از بین ببرند.

بسم الله........ 24 فروردین 1398 حمله هوایی رژیم صیهونیستی به مواضع ارتش سوریه در منطقه مصایف استان حماه منطقه ایی که مورد حمله قرار گرفته است در محدوده مرکز تحقیقات موشکی ارتش سوریه و مکان احتمالی استقرار اس 300 های ارسالی روسیه و آموزش خدمه این سیستم است در این حملات 20 سوری زخمی چند ساختمان اسیب و یا تخریب و همچنین یک پرتابگر راکت زلزال هم منهدم شده است البته روسهاهم در چند کیلومتری این منطقه مرکزی رو برای استقرار اس 300 و400 های خودشون دارند .

  سامانه تور ام 1 دارای یک سیستم رهگیری هدف پشتیبان از نوع اپتیک تلویزیونی یا  backup TV optical tracker هست با کد 9Sh319 این سیستم عمدتا جهت رهگیری تصویری در روز کاربرد داره حالا سپاه اومده یک سیستم تصویربرداری حرارتی نسل جدید رو به جای سیستم روسی قرار داده که نتیجتا امکان رهگیری اپتیکی موثر هم در شب و هم در روز رو فراهم میکنه   خود روس ها در سامانه تور ام 2 سیستم رهگیر حرارتی رو هم اضافه کردن در ضمن ارتقای سیستم رهگیر تلویزیونی   چون سیستم رهگیری حرارتی کاربری دوگانه (برای شب و روز) رو داره در سپاه دیگه لزومی ندیدن که سیستم رهگیر تلویزیونی بر روی سامانه باقی بماند و در حقیقت رهگیر اپتیک دو کانال داشته باشه سر راست تک کاناله حرارتی گذاشتن در یک کلام خلاصه اش میشه : قابلیت رهگیری شبانه موثر در سامانه تور از طریق سیستم الکترواپتیکی  

صنایع هوافضای اسرائیل از آغاز تاکنون چندی پیش در اسرائیل، مانوری برای مقابله با حمله اتمی اجرا شد که در این مانور صراحتا از ایران به عنوان تهدید بالقوه و بسیار جدی در این زمینه یاد شد. جدا از اهداف تبلیغاتی ، باید توجه نمود که اسرائیل در حال کسب آمادگی برای هرگونه تهدید علیه خود می باشد. نخستین گام در مقابله با هر تهدیدی، رسیدن به شناختی درست و واقع بینانه از آن تهدید است. به همین منظور بدون هیچگونه افراط و تفریطی به بررسی توان نظامی اسرائیل می پردازیم. اسرائیل تولیدکنندهء انواع متنوعی از مهمات، سلاح‌های کوچک، سیستم‌های الکترونیکی پیشرفته، تانک و. . . است. طی 40 سال گذشته، اسرائیل برای افزایش توان نظامی خود، فعالیت‌های بسیار گسترده‌ای انجام داد که منجر به شکل‌گیری نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) گردید. اسرائیل که صاحب سه شرکت مهم دفاعی است، شرکت‌های خصوصی را نیز به تجهیز IDF تشویق نمود. توسعه صنایع نظامی اسرائیل باعث صادرات گسترده‌ای شد که هم‌اکنون مهمترین درآمد این کشور را شامل می‌شود. پس از کاهش تقاضای ادوات نظامی در 15 سال تأخیر، اسرائیل توجه خود را به بازار غیرنظامی نیز معطوف ساخت و تحقیق و توسعه در این بخش را به صورت وسیعتری دنبال نمود. به طوری که در حال حاضر یکی از پیشرفتهترین صنایع هوافضای دنیا را دارا می‌باشد. به طور کلی قابلیتهای هوافضایی اسرائیل، ناشی از نیازهای دفاعی و جنگی بوده است و این کشور را به سمت استقلال در زمینههای مختلف از جمله هوافضا سوق داده است. حرکت‌های اولیهء اسرائیل در زمینه‌های دفاعی، به دههء 1920 بر می‌گردد. برای مقابله با تهدیدات اعراب، گروهی به نام jewish ساخت نارنجک‌های دستی را آغاز کرد. در اوایل دههء 1930، این گروه کارگاه‌های کوچک تولید سلاح را به صورت مخفیانه تأسیس کردند که بعدها (در سال 1948) به نام صنایع نظامی اسرائیل یا IMI شناخته شد. IMI در دو دههء اول فعالیت خود، سلاح‌های پایه‌ای که توسط IDF استفاده می‌شد را تولید می‌کرد. آن زمان، هواپیماها و سلاح‌های پیشرفته‌تر مورد نیاز اسرائیل از طریق کشورهای خارجی مخصوصاً فرانسه تأمین می‌شد. عامل محرک اسرائیلی‌ها در شتابگیری برای تولید سلاح‌های پیشرفته‌تر، جنگ 6 روزه 1967 بود. در طول این جنگ، فرانسه فروش تسلیحات نظامی به اسرائیل را تحریم کرد. این تحریم شامل هواپیماهای میراژ نیز می‌شد و پس از آن اسرائیل به سمت آمریکا سوق داده شد تا هواپیماهای نظامی خود را از این طریق تأمین کند و در همین زمان هم سرمایه‌گذاری بیشتر برای تولید صنایع خود را آغاز کرد. در این راستا صنایع هواپیماسازی اسرائیل IAI نیز به عنوان یک شرکت دولتیِ تعمیر و نگهداری هواپیما، در سال 1953 تأسیس شد. طولی نکشید که این شرکت توسعه و مونتاژ انواع هواپیما را آغاز نمود. هواپیمای کفیر kfir این شرکت به زودی جایگزین میراژهای فرانسوی شد. این شرکت همزمان با تولید هواپیماهای آراوا (Arava) و نشر (Nesher)، با انعقاد قراردادهایی با مهمترین شرکت‌های آمریکایی از جمله بوئینگ و لاکهید مارتین، جزء همکاران اصلی این شرکت‌ها شد و بدین ترتیب سریعن رشد کرد. به طوری که تعداد کارکنانش در اواخر دهه 1970 از 4000 نفر به 14000 نفر رسید. افزایش توانایی اسرائیل در بخش صنایع نظامی، انگیزه‌ای برای تولید هواپیمای کاملاً اسرائیلی به نام لاوی (Lavi) شد. در نیمهء اول دهه 1980، صنایع IAI، سیستم‌های الکترونیک، اویونیک و سلاح‌های این هواپیما را تولید کرد و اولین پیش نمونهء آن را در سال 1986 به پرواز درآورد. اما از آنجایی که این پروژه هزینه‌های زیادی دربرداشت، یک سال بعد لغو شد. پس از لغو پروژه لاوی، IAI، توسعهء محصولات نظامی و غیرنظامی را به صورت متنوع‌تری دنبال نمود که از آن جمله می‌توان به رادار سیستم، سیستم‌های سلاح دقیق، هواپیمای بدون سرنشین و هواپیمای نظامی و غیرنظامی دیگر اشاره نمود. بیشتر این محصولات بر پایه تکنولوژی‌هایی ساخته شدند که در جریان پروژه لاوی به دست آمدند. در حال حاضر بیش از 150 شرکت نظامی در اسرائیل فعالند که درآمدی در حدود 3.5 میلیارد دلار دارند. سه شرکت مهم دولتی اسرائیل IMI، IAI و رافائل هستند که تولیدکنندهء سلاح‌های معمولی تا ابزار پیشرفتهء دفاعی می‌باشند. شرکت‌های خصوصی نسبتن بزرگ اسرائیلی نیز البیت سیستم (Elbit Systems) و تادیران Tadiran هستند که عمومن بر روی ابزار الکترونیکی دفاعی تمرکز دارند. هم اکنون نزدیک به 50 هزار نفر در صنایع نظامی اسرائیل مشغول به کار می‌باشند. بخش صادرات نظامی با نام SIBAT که زیر نظر وزارت دفاع می‌باشد، مسؤولیت بازاریابی و فروش تولیدات IDF را داراست. پس از لغو پروژه لاوی، IAI به کمک آمریکا محصولات خود را تنوع بخشید و ماهواره‌های Amos و Ofeq و اولین سیستم موشکی ضد موشک بالستیک آرو Arrow را تولید نمود. هواپیماهای بدون سرنشین «هانتر» نیز که هم اکنون مشتریان زیادی در سطح جهان دارد از جمله تولیدات این شرکت است. IAI همچنین در بخش تعمیر و نگهداری انواع هلیکوپتر و هواپیما نیز رشد کرد. طراحی، توسعه و تولید انواع سیستم‌های زمینی و دریایی، تجهیزات راداری، تجهیزات جنگ الکترونیک و موشک نیز در حال حاضر توسط IAI انجام می‌گیرد. فروش این شرکت در سال 2000 در حدود 2.8 میلیاد دلار بوده است. در ضمن این شرکت در همان سال، 1600 قرارداد جدید به ارزش 2.6 میلیارد دلار را نیز منعقد نموده است. در حال حاضر فعالیت‌های اصلی هوافضای اسرائیل شامل بخش‌های زیر می‌باشد: - توسعه و ساخت انواع هواپیماها - پرنده‌های بدون سرنشین و سیستم‌های شناسایی - سوار کردن و نصب تجهیزات بر روی هواپیما - سیستم‌های جنگ‌افزار هدایت‌شونده - سیستم‌های موشکی - سیستم‌های جستجو و نجات هوایی - سیستم‌های جنگ الکترونیک - تجهیزات پیشرفت منحرف‌کننده‌ی الکترونیکی و سیستم‌های هوشمند - رادارهای اپتیک - سیستم‌های رادیویی و ارتباطی نظامی - سیستم‌های ناوبری و هدایت و نمایش کابین هواپیما - سیستم‌های ماهواره‌ای و تصویربرداری هوایی پیشرفته - به روزرسانی هلی‌کوپترها - سیستم‌های زمینی جدول سلاح‌های اسرائیل اسرائیل دارای چندین شرکت دولتی و غیردولتی قدرتمند در صنایع هوافضایی است که از آن جمله می‌توان به صنایع هوافضای اسرائیل IAI، صنایع نظامی اسرائیل IMI، شرکت رافائل، شرکت سیستم‌های البیت، شرکت تادیران، شرکت سایکلون، شرکت موتورهای بت-شمش، شرکت سیلورآرو و شرکت سیستم‌های هوایی رادوم اشاره نمود. صنایع هوافضای اسرائیل IAI صنایع هوافضای اسرائیل یک شرکت کاملن دولتی است که تولید انواع سیستم‌های دفاعی را برای رفع نیازهای داخلی و صادرات بر عهده دارد. این شرکت که بزرگترین مجموعه هوافضای اسرائیل می‌باشد، از چهار بخش اصلی زیر تشکیل شده است: * بخش نگهداری هواپیما که خود شامل چهار بخش می‌شود: شهام (اورهال و به روزرسانی هواپیما)، مشام (اورهال موتور)، متام (تعمیر و نگهداری هواپیما) و مشاب (اورهال تجهیزات). * بخش الکترونیک که شامل چهار زیربخش است: صبات (تکنولوژی‌ها و سیستم‌های فضایی)، تمام (ابزار دقیق)، ملام (مهندسی سیستم‌های ترکیبی)، و شرکت‌های صنایع الکترونی التا. * بخش هواپیمایی که شامل شش زیربخش است: تشن (مهندسی و توسعه زیرساخت‌ها)، لاهاو (مونتاژ و به روزرسانی هواپیماهای نظامی)، کیام (تولید و مونتاژ هواپیماهای نظامی)، هالکام (تولیدات تجهیزات هوانوردی)، ماتان (هواپیماهای غیرنظامی) و مالات (هواپیماهای بدون سرنشین). * بخش تکنولوژیکی که شامل چهار زیربخش است: رامتا (اجزا و سیستم‌ها)، شهال (سیستم‌های سرور هیدرولیک)، ماتا (هواپیماهای غیرنظامی) و کلان (صندلی‌ها و هواپیماهای executive). IAI در سال 1933 به عنوان کارگاه ماشین‌سازی فعالیت خود را آغاز کرد. مدتی بعد مسئولیت تعمیر و به روزرسانی هواپیماهای مختلفی را که در طول جنگ مورد استفاده قرار می‌گرفتند، به عهده گرفت و بدین ترتیب به میزان قابل ملاحظه‌ای در این کار تبحر یافت. اما این سازمان با نام شرکت هواپیمایی بدک (Bedek) در سال 1953، یعنی 5 سال پس از اعلام استقلال اسرائیل، بنیانگذاری شد. در سال 1968 با نام IAI و با مسؤولیت محدود زیر نظر وزارت دفاع قرار گرفت. این شرکت از سال 1953 توسعه و مونتاژ انواع هواپیماها را آغاز کرد که هواپیمای کفیر، آراوا و نشر از آن جمله بودند. در اوائل دهه 1980، IAI تصمیم به ساخت هواپیمای کاملن اسرائیلی لاوی گرفت و پس از توسعه سیستم‌های اویونیک و الکترونیک و سلاح‌های آن، اولین پیش‌نمونه از این هواپیما را در سال 1986 به پرواز درآورد. افزایش هزینه‌های این پروژه، یک سال بعد منجر به لغو آن شد. پس از لغو پروژه لاوی IAI به کمک آمریکا توسعه محصولات نظامی و غیرنظامی خود را به صورت متنوع‌تری دنبال کرد که از آن جمله می‌توان به ماهواره‌های آموس و افق، اولین موشک ضد موشک بالستیک آرو (هما)، انواع رادار سیستم، سیستم‌های سلاح دقیق، انواع پرنده‌های بدون سرنشین، سیستم‌های زمینی و دریایی، تجهیزات جنگ الکترونیک هواپیمای نظامی و غیرنظامی اشاره نمود. در سال 1968، IAI اجازه تولید هواپیماهای jet commande executive aircraft را از کمپانی آمریکایی راک‌ول دریافت کرد. در دههء 1990، IAI تولید هواپیمای تجاری Galaxy را با همکاری خانواده Pritzke در شیکاگو آغاز نمود. علاوه بر آن در اواخر دهه 1970 بخش تعمیر و نگهداری IAI با نام Bedek اورهال هواپیماهای بوئینگ 707 را آغاز نمود. این بخش در حال حاضر تعمیر و به روزرسانی انواع هواپیماهای غیرنظامی را انجام می‌دهد. قراردادهای جدید غیرنظامی IAI در سال 2000 در حدود 101 میلیارد دلار بوده است. به طور کلی فعالیت‌های کنونی IAI شامل موارد زیر است: - فضا - دفاع محلی - توسعه و ساخت هواپیماهای تجاری - به روزرسانی هواپیما و هلیکوپترها - پرنده‌های بدون سرنشین - سیستم‌های هوشمند - هدایت، کنترل و فنّـاوری اطلاعات - سیستم‌های ناوبری - سیستم‌های زمینی - دفاع ملی شرکت IAI با بیش از 15000 کارمند و 1.6 میلیارد دلار فروش خارجی در حال حاضر بزرگترین صادرکننده صنعتی اسرائیل می‌باشد. صنایع نظامی اسرائیل (IMI) سازمان صنایع نظامی اسرائیل (IMI) نیز یک شرکت دولتی است که عمده تولیدات آن در زمینه تسلیحات و سیستم‌های دفاعی، در راستای رفع نیازهای IDF می‌باشد. این شرکت دارای چندین هزار کارمند در بیش از دو جین کارخانه است. این شرکت که در سال 1933 تأسیس شده است در حال حاضر، تولید کنندهء بوسترهای ماهواره‌ای و انواع پرنده‌های بدون سرنشین، تانکهای سوخت خارجی و موشک‌های هوا به زمین متنوع است. مسئولیت این شرکت در وهله اول، تولید تسلیحات مورد نیاز IDF بوده و در درجهء دوم، تولید و توسعه انواع تسلیحات به منظور فروش خارجی و تولیدات شیمیایی و متالورژی در بخش غیرنظامی می‌باشد. IMI دارای 9 بخش تخصصی است که هر یک از آنها به چندین زیربخش تقسیم شده است. این شرکت در سال 1948 تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفت. تولیدات این شرکت از سلاح‌های تهاجمی نظیر اسلحه‌های یوزی (Uzi)، سلاح‌های سنگین تا هواپیماها و سیستم‌های راکت، تجهیزات حمله مانند تانک مرکاوا و سیستم‌های امنیتی یکپارچه را شامل می‌شود. در سال 1990، IMI به شرکتی کاملن دولتی تبدیل شد. این شرکت در مجموع دارای 350 نوع محصول و بیش از 4 هراز کارمند است. علاوه بر اسرائیل و آمریکا این شرکت به کانال‌های توزیعی در برخی از کشورها مانند نروژ، بلژیک، فیلیپین و آلمان نیز دسترسی دارد که در حدود 60 درصد گردش مالی آن (550 میلیون در سال) از طریق صادرات به این کشورها انجام می‌شود. شرکت البیت سیستمز شرکت سیستم‌های البیت (ESL) یک شرکت دفاعی خصوصی است که در نتیجه تقسیم شرکت البیت به سه بخش در سال 1996 تاسیس شد. این شرکت که در شهر حیفا واقع شده است کار توسعه، تولید و ترکیب سیستم‌های الکترونیکی دفاعی پیشرفته با عملکرد بالا را دارا بوده و بیشتر بر روی هواپیماها و وسایل نظامی متمرکز شده است. این کمپانی تولیدکنندهء سیستم‌های ارتباطی و فرمان و کنترل نیز می‌باشد. در سال 2000 شرکت البیت سیستمز با شرکت خصوصی الکترواپتیک ادغام شد. فروش این شرکت در سال 2000 به 591 میلیون رسید. شرکت رافائل سومین شرکت دولتی مهم اسرائیل در بخش هوافضایی، شرکت رافائل است که تولیدکننده موشک‌های هوایی پایتون و پوپی می‌باشد. این دو موشک با همکاری تعدادی از شرکت‌های هوافضایی آمریکایی ساخته شده‌اند. تولیدات این شرکت علاوه بر موشک شامل انواع مختلفی از سلاح‌های غیرفعال، سیستم‌های فریب دریایی، سیستم‌های مشاهداتی بالون، سیستم‌های اخلالگر آکوستیک، زره‌های سرامیکی، سیستم‌های رانش تنفسی و موشک‌های زمین به زمین، هوا به زمین و هوا به هوا می‌شود. موشک هوا به سطح فوق پیشرفتهء Popeye ساخت اسرائیل این موشک هوا به سطح که در نمونه های مختلف ساخته شده است و از سیستم های هدایتی متنوع، مانند هدایت فروسرخ و تلویزیونی و ... بهره می برد، از جمله تسلیحات Stand-Off محسوب می شود، یعنی اینکه قبل از رسیدن هواپیما به محدودهء پوششی پدافند هوایی، شلیک می شود. این موشک به هواپیما امکان می دهد اهدافی را در فاصله حداکثر 110 کیلومتر مورد هدف قرار دهد و بدون نزدیک شدن به هدف که امکان شناسایی و مواجه شده با سیستم دفاعی هدف و در نهایت افزایش ریسک پذیری ماموریت باشد بتواند به اهداف خود حمله نماید. موشک Popeye در زیر بال جنگندهء F-15 منبع برداشت اطلاعات در مورد موشک Popeye اطلاعات بیشتر در مورد Popeye بخش 1 اطلاعات بیشتر در مورد Popeye بخش 2 شرکت تادیران - الیسرا دومین شرکت مهم خصوصی اسرائیل در بخش هوافضایی شرکت تادیران - الیسرا است که عمدتن در بخش‌های الکترونیکی دفاعی فعالیت دارد. گروه الکترونیک الیسرا مجموعه‌ای از سیستم‌های الکترونیک جنگی را برای نیروهای نظامی تولید می‌کند که شامل سیستم‌های اخطار رادار، سیستم‌های ایجاد خطای فعال، سیستم‌های خودمحافظ، سیستم‌های شنود، و لینک‌های ارتباطی پیچیده می‌شود. این شرکت بیش از 800 کارمند داشته که حدود دو سوم آنها مهندس هستند. گروه سیستم‌های الکترونیکی تادیران، مجموعه بسیار وسیعی از تجهیزات نظامی نظیر سیستم‌های تجسسی، سیستم‌های شناسایی، جنگ الکترونیک و سیستم‌های ارتباطی ویژه نیروی دریایی را طراحی و تولید می‌کند. این مجموعه که زیر نظر صنایع koor می‌باشد در سال 2000 فروشی بالغ بر 284 میلیون دلار داشته است. علاوه بر البیت و تادیران – الیسرا، چندین شرکت کوچک‌تر خصوصی نیز در بخش هوافضایی فعال هستند که شامل شرکت‌های زیر است: * شرکت هوایی سایکلون که کار به روزرسانی هلیکوپترها و تولید قطعات هواپیماها را انجام می‌دهند. * شرکت اردان که سازنده قطعات تانک از جمله تانک مرکاو است. * شرکت سیستم‌های حفاظتی ماگال که تولیدکنندهء سنسورهای ایمنی و ابزار تشخیص مواد منفجره برای فرودگاه‌ها و سایر اماکن عمومی است. * شرکت BVR تکنولوژی که تولیدکنندهء سیستم‌های ایمنی هوایی جلوگیری از برخورد، تسلیحات آموزشی و انواع سیمولاتورهای آموزشی است. معرفی تعدادی از هواپیماهای ساخت اسرائیل و فرآیند پیشرفت این کشور در زمینه ساخت هواپیما آراوا 201 (Arava 201) نیاز به جتهای آموزشی در نیروی هوایی اسرائیل در اواخر دهه 1950 عامل محرکی برای تولید Fouga-Magister شد. پس از این برنامه IAI با تجربه‌ای که از انجام کار قبلی بدست آورده بود، تصمیم به طراحی و ساخت هواپیمای STOL آراوا گرفت. آراوا گامی در جهت تولید مجموعه هواپیماهای نظامی و غیرنظامی IAI‌ به شمار می‌رود. تمامی هواپیماهای این مجموعه در دو رده نظامی سری 200 و غیرنظامی سری 100 قرار می‌گیرند. این هواپیماها در نقش‌های مراقبت هوایی،‌ جنگ و آتش،‌جمع‌آوری اطلاعات و . . . مورد استفاده بوده‌اند. هواپیمای آراوا دارای ظاهری شاخص است. بدنه تخم‌مرغی شکل این هواپیمای توربوپراپ در زیر بالهای بزرگی معلق بوده و دارای دم بوم‌شکل است. موتورها روی بال قرار گرفته‌اند و ناسل آنها تا دم عمودی امتداد یافته و به وسیله دم افقی به یکدیگر مرتبط می‌شوند. بال مستطیلی و strut based آراوا دارای ضریب منظری بالا و دایهدرال 1.5 درجه می‌باشد. آراوا اولین هواپیمای مسافری بود که توسط اسرائیل طراحی و تولید شد. نخستین پیش‌نمونه این هواپیما در 27 نوامبر 1969 پرواز کرد. مدل غیرنظامی این هواپیما با موتورهای PT6A-27 پرت‌اندویتنی تجهیز شده و دارای 20 صندلی مسافری یا 12 تخت پزشکی است. مدل نظامی این هواپیما که دارای سیستم رانش قویتری است،‌ قابلیت حمل 24 سرباز،‌ یا 17 چترباز و یا 205 تن بار را دارد و در صورت لزوم می‌تواند با سلاح‌های مختلفی تجهیز شود. نشر نشر اولین جنگنده ساخت اسرائیل است که راه را برای ساخت هواپیماهای دیگر نظیر کفیر و لاوی باز کرد. اسرائیل این هواپیما را برای استفاده موقت و تا زمان آماده شدن مدلهای پیشرفته‌تر، ساخت. به همین دلیل با ورود جنگنده‌های پیشرفته‌تر نشر نیز از صحنه کنار رفت. در واقع عمر این هواپیما تنها 10 سال بود. کفیر C7 نیز مدل تک سرنشینه کفیر C2 است که در سال 1983 وارد سرویس گردید. قدرت موتور این هواپیما که از نوع J79-GEJ1E می‏باشد، با پس‌سوز 10000 پوند می‌باشد. کفیر C7 برای استفاده از تسلیحات مدرن‌تر به روزرسانی شده است. ماکزیمم وزن برخاست این هواپیما نیز به میزان 3395 پوند افزایش یافته است. لاوی (Lavi) پس از ساخت جنگنده‌های نشر (کپی میراژ 3‌) و کفیر (مونتاژ مجدد میراژ 5)‌،‌ اسرائیل تجربه زیادی در زمینه ساخت و بروزرسانی هواپیماها خصوصا جنگنده‌های میراژ و F-4 بدست آورده بود. در اواسط دههء 1970، اسرائیل قراردادی را مبنی بر همکاری در ساخت F-16 با آمریکا به امضاء رسانید، اما به دلیل رقابت میان شرکتهای آمریکایی برای کسب این مقام، قرارداد مذکور لغو شد. با توجه به تجارب حاصله اسرائیل تصمیم گرفت خود راسن اقدام به ساخت جنگنده مدرنی بنماید که دارای قابلیت حمله با استفاده از تجهیزات و سلاح‌های پیشرفته باشد. این کار به IAI واگذار گردید و پروژهء تعریف شده «لاوی» (به معنای شیر) نام گرفت. هواپیمای ساخته شده به تمامی اهداف تکنیکی و عملیاتی خود رسید و اولین پرواز خود را در دسامبر 1986 انجام داد. اسرائیلیها در نظر داشتند در بین سالهای 2003 - 1993 ،‌ تعداد 300 فروند از این هواپیما را تولید کرده و جایگزین ناوگان کفیر و A-4 نمایند. تخمین های اولیه نشان می‌داد توسعهء این هواپیما در حدود 3 میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت. 1.3 میلیارد دلار از 1.5 میلیارد دلار لازم در سالهای 1986 - 1980 توسط ایالات متحده تامین شد. به دلیل کمبود امکانات، اسرائیل برای ساخت موتور و بخشهایی مانند بالهای کامپوزیتی و کامپیوترهای کنترل پرواز،‌ ساخت این اجزا به صورت مشترک به پیمانکاران اسرائیلی و تعدادی از شرکتهای آمریکایی واگذار شد. از آنجایی که پیشرفت پروژه لاوی می‌توانست منافع آمریکا را در صادرات جنگنده‌های F-16 و F-18 به خطر بیندازد و از طرفی هزینه‌های توسعه آن نیز در مراحل بعدی به شدت افزایش یافته بود، تحت فشار شدی آمریکا، این پرو‍ژه در سال 1987 به حالت تعلیق درآمد. اسرائیل‌ نیز 450 میلیون دلار به عنوان غرامت بابت لغو قرارداد از آمریکا مطالبه کرد که با 400 میلیون دلار آن موافقت گردید و پرو‍ژه لاوی در آگوست 1987 کنسل اعلام شد. منابع: Israeli Weapons Avia بخش 1 Avia بخش 2 Avia بخش 3 انجمن هوافضا مجله هوایی

" ایگل های تازه نفس برای نیروی هوایی ایالات متحده " شرکت هواپیماسازی بویینگ نمونه مفهومی یک نسخه جدید از جت مافوق صوت F-15C را با هدف دستیابی به یک جنگنده برتری هوایی جهت حفظ ناوگان عملیاتی فرسوده این نسخه از ایگل را تا سال 2040 رونمایی نمود . نسخه استاندارد F-15C در حال شلیک اسپارو بسته ارتقایی این نسخه که با شناسه 2040C شناخته می شود ، عمدتاً شامل مقرهای حمل مهمات چهارتایی برای دوبرابر شدن ظرفیت حمل مهمات هوا به هوا و رساندن آن به 16 و اضافه نمودن مخازن سوخت تطبیقی برای افزایش برد عملیاتی آن خواهد بود . این شرکت برای بهبود توانایی های ارتباطی این پرنده رزمی ، به شکل طبیعی بسته TALON HATE، ( که همان برنامه نیروی هوایی برای اتصال شبکه انتقال داده میان جنگنده های اف-15 با محصول جدید لاکهید مارتین اف-22 رپتور را شامل می گردد ) را پیشنهاد داده است . در حوزه بقاء پذیری ، بسته پیشنهادی بوئینگ شامل رادار آرایه فازی فعال محصول ریتئون ،APG-63 V.3 و جستجوگر مادون قرمز دوربرد (IRST) برای محقق نمودن شعار " اولین در کشف ، اولین در شلیک و اولین در انهدام " در رزم هوایی خواهد بود . APG-63 V.3 این نمونه جدید (2040C) به سیستم هشدار دهنده فعال/ غیرفعال عقاب (EPAWSS) ( برنامه طراحی شده برای تجهیز چهار نسخه جنگنده ایگل به آخرین تجهیزات جنگ الکترونیک ) مجهز خواهد شد. براساس پیش بینی ها ، انتظار می رود تا این قرار داد بزودی منعقد گردد . معاونت شرکت هواپیماسازی بوئینگ ( مایک گیبونز) اعتقاد دارد که نسخه مفهومی 2040C ، نسخه تکامل یافته مدلی است که تحت شناسه سایلنت ایگل ، به کره جنوبی پیشنهاد شده است ، البته به شکل بارزی با توجه به محدویتهای فناورانه بویژه در حوزه رزم هوایی و مرگ آوری تسلیحات . وی در کنفرانسی که از سوی انجمن نیروی هوایی برگزار شده بود ، چنین اعتقاد داشت که ، دو جنگنده رزمی ایگل و رپتور ، حداقل تا 2030 در کنار هم وارد عرصه نبرد خواهند شد و ارزیابی ها و تجزیه و تحلیل های انجام شده نشان می دهد این ترکیب ، یک راه حل مناسب برای نیروی هوایی بشمار می رود . وی در ادامه چنین توضیح داد که نیروی هوایی بخشی از بودجه لازم برای این طرح را تامین نموده است و بویینگ در حال مذاکره با طرفهای علاقمند به این پروژه برای برعهده گرفتن باقی سرمایه لازم است . وی معقتد است ، دو برابر شدن ظرفیت حمل مهمات ، چیزی نیست که در محور اصلی برنامه ارتقاء ایگل قرار داشت باشد ، اما اطلاع موثقی وجود دارد که نیروی هوایی به این پروژه بسیار علاقه مند است . گیبونز براین عقیده است که نیروی هوایی به جای تمرکز بر طرح های ارتقاء این پرنده برای حمل سلاح در داخل بدنه ، ( با هدف کاهش سطح مقطع راداری ) ، می بایست به تهدیدهای در حال تحول ، بویژه جنگنده های جدید روسی و چینی توجه کرده و این استراتژی نیروی هوایی را به سوی ارتقاء تعداد بیشتری از جنگنده های موجود سوق می دهد . با توجه به محدود شدن تولید اف-22 به 195 فروند ، نیروی هوایی مجبور خواهد بود تا جنگنده های ایگل سری C را در بازه طولانی تر در خدمت نگاه دارد واین نیازمند برنامه ریزی برای بکارگیری پرنده هایی است که قادر باشند بصورت ترکیبی در ارتفاع بالا و پایین ، ماموریتهای رزمی محوله را اجرا نمایند . براساس پیش بینی ها ، بویینگ یک بازار 200 فروندی از این جنگنده را برای نیروی هوایی و گارد ملی را هدف قرار داده است و بسته ارتقاء پیشنهادی می تواند قسمتی از برنامه افزایش عمر عملیاتی این پرنده بحساب آید . گیبونز می گوید : اگرچه بخش بزرگی از ناوگان ایگل های سری c نیروی هوایی بیشتر از 20000 ساعت پروازی را پشت سر گذاشته اند و تعدادی نیز به نسبت از عمر کمتری برخوردارند ، اما این پرنده ها به بالها و سکان های عمودی جدید نیاز مبرم خواهند داشت . وی در 15 سپتامبر 2015 ، در جریان یک میزگرد رسانه ای مشترک با فرماندهی مرکز رزم هوایی نیروی هوایی ، ژنرال هاک کارلیس چنین بیان نمود که جنگنده های F-15C نیروی هوایی ، در آینده نزدیک نیاز شدیدی به ارتقاء و اضافه شدن قابلیتهای تهاجمی جدید دارند که این مساله باید توسط نیروی هوایی در نظر گرفته شود . لایحه بودجه درخواستی برای انعقاداین قرار داد قابل توجه خواهد بود ، اما وی اعتقاد دارد که برنامه ریزی به منظور شروع نوسازی و ارتقاء این جنگنده ها ، منوط به روشن شدن تعداد رپتورهای تحویلی است . بویینگ علاوه بر نیروی هوایی ایالات متحده ، سایر کاربران این جنگنده نظیر نیروی هوایی ژاپن ، رژیم صهیونیستی و عربستان را بعنوان بازار بالقوه این بسته ارتقاء در نظر دارد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

برنامه تویوتا برای ماه https://www.space.com/japan-futuristic-moon-rovers-by-toyota.html

مقدمه ای بر جنگ های هیبریدی – تئوری ، تاریخچه و حال بخش دوم پس از آنکه اقدامات روسیه در اوکراین و کریمه از مرحله پنهانی در اوایل سال 2014 وارد مرحله عیان خود شد ، اصطلاح جنگ هیبریدی در میان مقامات ، دانشگاهیان و متخصصان برای توصیف درک غرب از اقدامات روسیه به عنوان یک اقدام جدید بر سر زبان ها افتاد . بازسازی جناح شرقی ناتو، منعکس کننده این تصور است که انگاره امنیتی در اروپا و غرب، به یک سناریوی مشابه جنگ سرد بازگشته است . در مقابل روسیه تا سال 2016، یعنی زمانی که در سخنرانی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح خود والری گراسیموف رئیس کنونی ستاد مشترک نیروهای مسلح فدراسیون روسیه که در آکادمی علوم نظامی روسیه ارائه شد ، از اصطلاح جنگ هیبریدی استفاده نکرده بود . براساس ارزیابی تهدیدات در مقابل کشور روسیه و به ویژه در پرتو اصلاحات گسترده ی نیروهای مسلح این کشور در سال 2008، گراسیموف جنگ های هیبریدی را به عنوان جنگ های مدرن توصیف کرد و انقلاب های رنگی را هم بخشی از این نوع جنگ قلمداد نمود و مدعی شد که ایالات متحده و متحدانش مرزهای بین جنگ و صلح را مخدوش کرده اند . وی ادامه داد که استفاده از ابزارهای غیرنظامی برای دستیابی به اهداف نظامی و استراتژیک رشد کرده است و در بسیاری موارد این ابزارها از قدرت سلاح ها در تأثیرگذاری فراتر رفته اند . در طول سال ها، پیشنهادات زیادی برای چگونگی مقابله با فعالان دولتی و غیردولتی که ظاهرا نیروهای هیبریدی هستند، ارائه شده است. سوال اصلی در نبرد آینده این است که آیا از استراتژی یا تاکتیک های مشابه دشمن خود استفاده کنیم یا اینکه کاری متفاوت و غیر منتظره انجام دهیم . محققان و مقاماتی وجود دارند که اصرار می کنند که تطبیقی از تاکتیک های جدید و رویه های به روز شده را انجام دهند ، اما تعداد کمی از آنها ، در مورد چگونگی مقابله با تهدیدات آینده هیبریدی پیشنهادات مشخصی را ارائه می دهند. به گفته ژنرال یپتر پاول ، رئیس کمیته نظامی ناتو ، هدف اولیه ایجاد تاثیری است که به اندازه کافی قوی باشد ، اما در زیر آستانه ماده 5 (ماده دفاع جمعی) قرار بگیرد ، به طوری که بدون تحریک دشمن و یا رقیب برای آغاز یک پاسخ دفاعی ، به اهداف خود برسیم . ذکر این نکته در پایان این قسمت ضروری است که واقعا مهم نیست که آیا جنگ هیبریدی یک مفهوم جدید است و یا که نه ، یک مفهوم قدیمی می باشد . با این حال مفید خواهد بود که به خوانندگان آنچه را که کارل فون کلاوزویتس (1780 – 1830) و سان تزو استراتژیست چینی قرن پنجم پیش از میلاد گفته بودند را یادآوری کنیم : یک رویکرد هیبریدی صرفا جنگی است که از تمام ابزارهای لازم برای رسیدن به پیروزی استفاده می‌کند . همچنین اصطلاح عملیات هیبریدی ممکن است به صورت دقیق‌ تر برای مشخص کردن تاکتیک‌هایی باشد که به صورت کوتاه مدت در جنگ استفاده می شوند ، درواقع سناریوهای قبل از ماده 5 ، یعنی چگونگی اینکه ناتو بتواند اقدامات خود را در سطوح پایین منازعه بهبود بخشد و یا در صورت امکان از وقوع جنگ اجتناب کند . حال پرسش اصلی که سعی در پاسخ دادن به آن ، با صرف نظر از تعریف جنگ هیبریدی هستیم این است که چگونه می توان با یک نیروی هیبریدی و یا دشمنی که از تمام ابزارهای ضروری - چه متعارف و غیر متعارف، قانونی و غیرقانونی، منظم ویا نامنظم - برای تضعیف هدفی در طول زمان، سطوح مختلف ومکان ، قبل از اعلان جنگ استفاده می‌کند مقابله نمود ؟ پی نوشت – در بخش بعدی دکترین گراسیموف را نگاهی می اندازیم اما با این وجود همان گونه که قبلا بیان داشتم به صورت مفصل تری نظریات روس ها درباره جنگ هیبریدی را در تاپیکی جداگانه ارائه خواهم کرد .

معذرت میخام شما مگه در زمینه زرهی دانشی دارین اصلا داشته باشین مگه قرارهکه هر چیز جدیدی تولید بشه تکنسین های قبلی از اون سر در بیارن دوست عزیز بنده هم گفتم اینا همه مقدمه یک پلتفرم اصلی هستن یعنی نمونه هستن که در مورد موشک شاید دیده باشین موشک های مورد تست یا در حال تست رنگ های متفاوتی دارند اگر قرار بود با حرف های شما جلو بریم الان پهباد رو هم نمیتونستیم بسازیم اینا همه تحلیله اینا همه در حد اظهار نظر هست مگر توی همین تاپیک ها مشاهده نکردین که میگن فلان پهباد ایرانی موتور نمیدونم فلان کشور رو داره که اصلا برای پهباد استفاده نمیشه دوستان هنوز نمیدونن تفاوت ماکت و نمونه رو بعد اظهار نظر میکنن اقا بیخیال حرف شما درسته ........ دوست عزیز بله ما هم میتونیم مثل امریکا تموم بودجه رو روی تجهیزات نظامی بزاریم و هر چند سال یک بار زرادخانه هامونو با جنگ هایی که درست میکنیم به فروش برسونیم ولی به نظر تو ما دنبال این کاریم برین تاریخ رو بخونید ببیند یه کشوری مثل امریکا کی خودشو وارد هر جنگی میکنه .....امریکا یه کشور مرده خوره که حتی به جرات میتونم بگم هیچ جای تاریخ خودش به تنهایی جنگی رو پیروز نشده ......گسی منکر تجهیزات پیشرفته و به قول خودمون خفنشون نیست ولی ایا به نظر شما امریکا به تنهایی میتونه یک سلاح رو تولید کنه خیر از لحاظ دانش که امریکا ناسا رو داره که خیل عظیمی از دانشمندان در اون هستن شما میتونی منکر این بشی که امریکا یا شوروی بمب هسته ای رو توسط دانش نازی ساختن دو کشور هم از تجربیات دانشمندان نازی استفاده کردن ولی منکر میشن .......پس تجهیزات ملاک برد یا باخت یک جنگ نیست دوست عزیز قابل توجه اون دوستی که گفته بود ما تو این ۴۰ سال کاری نکردیم اگه نکردیم برای چی دانشمندای ما رو ترور میکنن ملاک علمه امریکا از علم ایران میترسه نه از تجهیزات و چیزای دیگه چون خودش قدرت علم رو به خوبی در دوران جنگ سرد دیده دوست عزیز ... شرمنده طولانی شد .... یا علی

استقرار عملیاتی جنگنده های اف 35 آمریکا ، در امارات متحده ی عربی ایالات متحده ی آمریکا برای اولین بار جنگنده ی F35A Lighting II که جنگنده ی نسل 5 و چندکاره هست را در تاریخ 26 فروردین 1398 هجری خورشیدی در پایگاه هوایی الضفرا ی کشور امارات متحده ی عربی ، مستقر کرد . این جنگنده ها متعلق به یگان عملیاتی 338 و یگان ذخیره ی 419 اسکادران Fighter Wing مستقر در فرودگاه هوایی Hill در ایالت Utah آمریکا هستند . به عنوان اولین اعزام این نیرو به منطقه ، ، خدمه توسط فرماندهی مرکزی نیروی هوایی ایالات متحده برای ماموریت های AFCENT آموزش دیده اند . F35A به عنوان نمونه ی با برخاست ( تیک آف ) متعارف از پروژه ی جنگنده ی ضربتی مشترک آمریکا است که قابلیت های پنهانکاری پیشرفته را با آخرین تکنولوژی سلاح های پیشرفته ترکیب می کند . در این باره ، فرمانده ی نیروی هوایی نیروی مرکزی ایالات متحده ، ژنرال Joseph T. Guastella گفته است که: « ترکیب سنسور ها و قابلیت بقایی که این جنگنده به نیروهای مشترک ارائه می دهد باعث افزایش امنیت و ثبات در منطقه و جلوگیری از تعرض مهاجمان می شود . » https://www.afcent.af.mil/News/Article/1813833/us-air-forces-f-35a-lightning-ii-arrives-for-first-middle-east-deployment/

تصاویری از جنگ جهانی دوم آنتون داستلر ، ژنرال آلمانی لحظاتی پیش از اعدام به عنوان جنایتکار جنگی امتناع یک مرد تنها از ادای احترام به پیشوا نیروهای آلمانی در استالینگراد - 1942 استفاده سربازان ژاپنی از اسرای هندی به عنوان تمرین هدف زنده

خودرو سبک ضربتی مارک 2 ( LSV MK. II) LSV MK. II یک خودرو 4X4 است که توسط شرکت فن آوری Kinetics سنگاپور به عنوان نسل جدید خودرو سبک ضربتی عنکبوت (SPIDER ) طراحی وساخته شده است. در سپتامبر سال 2011 شرکت فن آوری Kinetics سنگاپور برنده قرارداد 68 میلیون دلاری برای عرضه نسل جدید خودرو سبک ضربتی عنکبوت برای ارتش سنگاپور بود. اولین خودرو LSV MK. II در سال 2013 به ارتش سنگاپور تحویل داده شد و در سال 2014 تمامی 550 دستگاه خودرو در قرار داد به ارتش تحویل داده شد. هدف اصلی از طراحی و به کارگیری LSV MK. II داشتن یک خودرو چابک و سریع برای مقابله نیروهای با زرهی دشمن است. این خودرو توانایی شبکه شدن با دیگر سیستم های مبارزاتی در طول عملیات را برای پشتیبانی و اشتراک گذاری داده ها برخورد است. خودرو LSV MK. II در سمت راست در کنار خودرو سمت چپ LSV خودرو LSV MK. II خودرو LSV تصویر داخلی از خودرو LSV MK. II وسط محل قرارگیری راننده است.در سمت راست راننده یک مسلسل 7.62 میلیمتری قرار داردو در سمت چپ تجهیزات ارتباطی و شبکه ای قرار میگرد LSV MK. II در مقابل نسل قبلی خود برتری های قابل توجه ای دارد که شامل یک پیشرانه قدرتمند تر، سیستم تعلیق بهبود یافته و یک طراحی بهتر فریم بدنه با فضای بارگیری بالاتری است. همچنین ظرفیت بیشتر صندلی ها و پشتیبانی از مجموعه های ارتباطی برای قابلیت های شبکه شدن با سیستم های رزمی دیگر از جمله ویژگی های دیگر LSV MK. II است. محل قرارگیری راننده که در نسل قبلی در سمت راست بود در نمونه جدید به مرکز خودرو منتقل شده است. با توجه به طراحی و وزن سبک این خودرو، میتوان LSV MK. II را با بالگردهای ترابری CH-47 شینوک و در صورت نیاز نیز می توان این خودرو با استفاده از هواپیمای ترابری C-130 باریزی هوایی کرد. تغییراتی اعمال شده در LSV MK. II ، آن را چابک تر و منعطف تر از نسل قبلی خود کرده است. ارتقاء قابلیت سرعت و حرکتی، این خودرو را برای نیروهای یپاده نظام و نیروهای ویژه برای ارائه پشتیبانی نزدیک آتش ایده آل کرده است. LSV MK. II می تواند در تمامی مناطق خارج از جاده ای تحرک مناسبی داشته باشد به طوری به راحتی می تواند از شیب های با زاویه 60 درجه بالا برود. قابلیت های حرکتی LSV MK. II به مدد پیشرانه دیزلی توربوشارژ با قدرت 136 اسب بخار فراهم میشود. LSV MK. II می تواند بیش از 6 نفر به همراه تجهیزات کامل را جابه جا کند. با توجه به ظرفیت بارگیری 1000کیلوگرم این خودرو و ماموریت های محول شده به آن میتوان تسلحیات مختلفی مانند مسلسل های سنگین ، نارنجک اندازهای اتوماتیک، پرتابگرهای موشک های ضد زره هدایت شونده را بر روی آن نصب کرد. به شکل استاندار این خودرو به یک مسلسل 7.62 میلیمتری مسلح است که در سمت راننده نصب شده است. علاوه بر مسلسل نمونه های تحویلی به ارتش سنگاپور یا دارای نارنجک انداز 40 میلیمتری هستند و یا به پرتابگر دوتایی موشک ضد زره اسپایک LRمجهز می باشند. خودروLSV MK. II مجهز به پرتابگر دوتایی موشک اسپایک خودروLSV MK. II مجهز به نارنجک انداز اتوماتیک 40 میلیمتری کلیپی در مورد خودرو :LSV MK. II LSV MK. II مشخصات کلی شرکت سازنده : ST Kinetics سال ورود به خدمت : 2013 خدمه و سرنشین : 6 نفر وزن : 1800 کیلوگرم طول : 4.9 متر عرض :2.11 متر ارتفاع : 1.9 متر تسلیحات : مسلسل 7.62 میلیمتری - نارنجک انداز 40 میلیمتری یا موشک ضد زره اسپایک پیشرانه : دیزل توربوشارژ 136 اسب بخار حداکثر سرعت در جاده: 110 کیلومتر / ساعت عبور از شیب :60 درجه مترجم و گردآورنده: Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و گردآورنده بلامانع است.

ممنون بابت شرح دقیق نظرو دیدگاهتون در بخش اول شاید این دیدگاه من باشد که این رفتار اسرائیل رو در این چندساله حرفه ای نبینم بخشی از سیاست اسرائیل از سیستم منظم و تجربه محور ارتش اسرائیل و موساد می آید تا نظرات نتانیاهو که تایید صحبت شماست ولی بحث هایی بین نخست وزیر و این دونهاد و کشمکش های ایجاد شده ولی چون این پایه تصمیم گیری هنوز محکم هست انتخاب روش ابهام یا آشکار تفاوت جدی در مساله نمی کند اگرچه که رفتار نتانیاهو این مساله را تداعی می کند که وی این روش را برگزیده است در بخش دوم نکات خوبی و درستیرو گفتید - قطع منابع مالی فلسطینیان - فشار زیاد و تغییر زمین بازی و زمان به ضرر فلسطینیان - رو کردن ارتباط با اعراب و ناامید سازی فلسطینیان - تفرقه ذاتی فلسطینیان این موارد نقاطی هست که نتانیاهو به آنها امیدوار است و با این موارد اسرائیل در نهایت فرای مرزهای 1947 تثبیت می شود ولی از سوی دیگر رشد حزب الله لبنان، تقویت دفاعی غزه و تغییر بازی در سوریه عملا یک ترک در این شرایط ایجاد کرده است و اگر ایران از این مشکل اقتصادی سربلند بیرون بیاد یک شبه محاصره رو شاهد خواهد بود چیزی که در اینجا زمان به ضرر اسرائیل است دقیقا دو نقطه متقابل خب راهکار مقابله با ایران نه در جنگ که در صلح پایدار با فلسطینیان است --------------------------------------- اینجا بحث نتانیاهو و رقیبش پیدا می شود که نتانیاهو دنبال صلح اجباری است مثل قرارداد پایان جنگ جهانی اول ولی رقیبش به صلح فراگیرتری اعتقاد دارد نتیجه قراردادهایی مثل ورسای آتش زیرخاکستری است که دوباره شعله ور می شود در نتیجه عدم رسیدن به صلح پایدار و فراگیر خطر جنگ و حتی نابودی را در پی دارد بویژه با حضور ایران در سوریه و تصمیم برای بازپسگیری جولان البته افکار عمومی دست راست اسرائیل دست هر دو رو محدود میکنه

عرض سلام و ادب. با تشکر از پاسخ خوب شما؛ اگه اجازه بدهید بنده نیز نظرم را درمورد فرمایشات شما عرض کنم : این موضوع، به نتانیاهو برنمی گردد. کما اینکه اسرائیل تا همین دو سال پیش هم اگر جایی را می زد یا کسی را ترور می کرد (در عصر همین نتانیاهو)، نه تأیید می کرد و نه تکذیب. از ترور محمود المبحوح در دبی (آن هم با پاسپورت دیگر کشورها) و ترور فرماندهان حزب الله لبنان در چندین نوبت در دوران جنگ سوریه گرفته تا ترور کسانی که مثلاً آزاد کرده بود (نظیر سمیر قنطار) و یا حتی بمباران پایگاه ها و فردوگاه های سوری در هنگام انتقال و یا تخلیه محموله ها. تمامی این موارد در زمان نتانیاهو رخ داد و اسرائیل هم دقیقاً همین سیاستی که فرمودید را در پیش گرفت. تازه عملکرد وی در دهه نود و سیاست هایش در لبنان را هم می شود به این لیست بلند بالا اضافه نمود. پس موضوع، شخص و شخصیت نتانیاهو نبوده و نیست. مگر اینکه معتقد باشیم که یا وی عوض شده است و یا اینکه پیر و خرفت شده و روی رفتارش تأثیر گذاشته است که به نظرم این گزینه ها بسیار ساده انگارانه بوده و بعید می دانم مدنظر شما باشد و شما این رفتار را جزو ویژگی های فردی وی در نظر گرفته اید. داستان از نگاه بنده چیز دیگری است. اعلام علنی این کارها، به نظر می رسد در راستای سیاست جدید وی در تقابل مستقیم با ایران باشد که کار از پیغام و پسغام غیر مستقیم، به مستقیم کشیده شده است. به عبارتی ما این جدیت را در گذشته، در زمان ناصر نیز دیده ایم که اسرائیل هرگاه نیاز بود جدیت خود را نشان دهد، کارهایی علنی انجام می داد و عملاً هم اعلام می کرد به دلیل سیاست های بعدی. بحث این موضوع طولانی است و نیازمند پست و فضایی جدا. اما توصیه می کنم اگر معتقد به این هستید که این مدل اعلام ها، ویژگی فردی نتانیاهو است، تاریخچه آن را یکبار مرور بفرمایید. شاید به نظر دیگری رسیدید. اجازه بدهید این فقره را با شما با جدیت مخالفت کنم. چون از قضا هرکس که با مدل سخنرانی های وی آشنا است، می داند که وی از گذشته تاکنون، عادت به استفاده از تصاویر (به عنوان یکی از تاکتیک های تأثیرگذار سخنرانی) داشته و هنوز نیز از این سیاست برای اثرگذاری بیشتر روی مخاطب استفاده می کند. به عبارتی با استفاده از تصاویر در زمان سخنرانی، می توان اثربخشی و هم افزایی نفوذ پیام را بشدت افزایش داد و البته مهم است که چطور و از چه تصویری استفاده شود. نتانیاهو در این زمینه تبحر دارد و در موارد مختلفی از این تاکتیک استفاده نموده است که از قضا چندی پیش یکی از خبرگزاری های داخلی (و یا شاید هم بی بی سی فارسی. دقیقاً بخاطر ندارم کدامیک) تحلیلی بر روی این کار نتانیاهو نوشته و تاریخچه این گونه کارهای وی را نیز درآورده بود که با جستجویی در فضای وب می توانید بدان دست یابید (اگر پیدا نکردید بفرمایید شب از آرشیوم آن را پیدا کرده و تقدیمتان کنم). خلاصه امر اینکه تاکتیکی که از نظر شما، ضعف نتانیاهو می باشد، جزو یکی از تاکتیک های موثر سخنرانی است و به اشکال مختلفی هم پیاده می شود (یک نمونه ساده آن را در دوران دانشگاه در قالب ارائه های دانشگاهی حتماً خودتان انجام داده اید.). حالا اینکه هر وقت وی عکسی را نشان می دهد، رسانه های ایرانی و برخی دیگر در فضای مجازی آن را ترول می کنند، دلیل بر درست یا غلط بودن آن نمی شود و نیز آن هایی که باید از این اقدام تأثیر بپذیرند هم قطعاً دنبال کننده چنین ترول هایی نیستند. منهای این که این مواردی که فرمودید را نتانیاهو با چندین سیاست مختلف پیاده کرده است و نه یک سیاست مشخص (که از نظر شما تهدید به جنگ است)، اما باید عرض کنم که از قضا هم نتانیاهو و هم ترامپ، دقیقاً فهمیده اند که کجا را باید نشانه بگیرند. ریشه ماندگاری فلسطینیان از گذشته تا امروز، بحث حمایت های معنوی و بخصوص و بخصوص و بخصوص مالی اعراب از این کشور بوده است. البته طبیعتاً آن هم برای رضای خدا نبوده است. ولی در کل همین کمک های مالی و معنوی و حتی بعضاً تسلیحاتی آن ها بوده است که امکان اداره دولت را به ایشان داده است. بطور مثال می خواهم یادآور شوم وضع غزه را تا قبل از سال 2007 که در دست دولت خودگران بود و پس از آن که حماس غزه را تسخیر نمود و دولت موقت را اخراج، عربستان اعلام کرد کمک های خود به دولت در غزه را قطع می کند و همین باعث شد که حماس از پس هزینه های غزه برنیامده و مشکلات پشت سر هم بر سر آن نازل شود که بحران اقتصادی امروز غزه (که بعضاً باعث تظاهرات هایی هم شده است) محصول بذر همان سال هاست. البته در این چند سال ایران تلاش زیادی نمود که با حاتم بخشی، این مشکل بوجود آمده توسط عربستان را جبران نماید. یعنی هزینه کرد نه برای تسلیح و تجهیز غزه و مبارزه علیه اسرائیل؛ که برای جبران کمبود بودجه برای اداره معمول آن که عملاً باعث افزایش بیش از معمول هزینه برای ایران و البته عدم دریافت منفعت متقابل از بابت اثرگذاری نظامی حماس بر روی اسرائیل شده است. بالعکس هر سال که می گذرد، دولت حاکم در غزه، دست به عصاتر پیش می رود و تا جایی که می تواند از سیاست های ماجراجویانه علیه اسرائیل تا حد توان پرهیز می کند و همین موضوع نیز یکی از موارد اختلاف نظر ایران و حماس بوده است (حتی قبل از جنگ داخلی سوریه). تلاش های ایران برای سرمایه گذاری روی دیگر گروه های فلسطینی در غزه را نیز خودمان بهتر می دانیم و این هم چیزی است که از قضا در این سال ها ما هم علنی کرده ایم (و البته دلیل آن نه پیر و یا عوض شدن رهبران سیاسی و نظامی مان، که به دلیل تغییر پیام و روش ارسال آن بوده است.). اگر اسرائیل امروز موفق شود حمایت های مادی و معنوی اعراب را از فلسطین قطع نماید، به این معنی است که دولت های فلسطینی (و به تبع آن افکار عمومی مردم) تحت فشار قرار خواهند گرفت برای به رسمیت شناختن اسرائیل و یا راه سختی و بدبختی واقعی. به عبارت ساده تر، برخلاف شما اسرائیل دو گزینه پیش پای ایشان قرار می دهد. اگر امروز نتانیاهو سیاست های گذشته در قبال فلسطینیان را برای مذاکرات صلح پیاده نمی کند، دلیل آن هم نه ضعف سیاست های وی، که دقیقاً تغییر زمین بازی است. در گذشته این همراهی عربی و غربی با موضوع صلح وجود نداشت و اساساً یکی از شروط صلح که امریکا روی آن پافشاری می کرد، بازگشت اسرائیل به مرزهای قبل از 1967 میلادی و نیز اجرای همان مصوبه جامعه ملل در سال 1947 درخصوص اورشلیم (بیت المقدس) و نیز تخلیه شهرک های اسرائیل در مناطق فلسطینی ها بوده است. امری که از همان ابتدا نتانیاهو با آن مخالف بود (اولمرت و شارون از قضا انعطاف بیشتری روی این زمینه داشتند.) و اکثریت اسرائیل نیز با وی هم نظر بودند و اساساً این موضوع، یکی از تبلیغات اصلی نتانیاهو بود که با کمک آن بر کادیما غلبه کرد. اما طبیعتاً وی نیز می دانست که می بایست امتیازاتی بدهد برای صلح. ولی می خواست تا حد امکان، این امتیازات اندک و کم ارزش باشد. امروز اگر نتانیاهو می خواهد همان امتیازات حداقلی را هم ندهد و یا بسیار بسیار کمتر از آن را بدهد، تنها به این دلیل است که موازنه بشدت به نفع اسرائیل تغییر نموده است و اسرائیل از موضع پیروز دارد مذاکره می کند و زمان کاملاً به نفع وی پیش می رود؛ برعکس طرف فلسطینی. اگر نظر شما این است که این موضوع باعث متحد شدن فلسطینیان در موضع مقاومت می شود باید عرض کنم که متأسفانه از این امر خبری نیست. به رگ گردن باد کردن های جناب محمود عباس و دیگر فتح ای ها چندان توجه نفرمایید. متأسفانه ایشان اهل مقاومت نیستند و داستان مقاومت از نظر آن ها سال هاست که تمام شده است (تلاششان را کرده اند و به بی نتیجه بودن آن رسیده اند از نگاه خود!). امروز تمام تلاششان بر روی احیای سرزمین عرب نشین در فلسطین طبق مصوبه جامعه ملل است و دیدیم که چند سال پیش تمام تلاششان را کردند که به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل پذیرفته شوند. امری که در گذشته حتی طرح آن را نیز فلسطینی ها خیانت آمیز می دانستند. اما دیدیم که آن را جشن هم گرفتند. البته طبیعتاً بخشی از مردم فلسطین، تنها راه را مقاومت می دانند (مانند موضع ایران). اما متأسفانه این آمار سال به سال دارد کمتر و کمتر می شود. سیاست امروز نتانیاهو این است که نه تنها به فلسطینی ها امتیاز خاصی نمی دهد، بلکه حقوق بیشتری را هم سلب می کند تا فردای روز، آن حقوق سلب شده را به عنوان بخشی از وجه المصالحه پرداخت نماید و حداقل امتیاز را بدهد (چیزی شبیه به داستان هسته ای و مذاکره و مصالحه بر سر چیزی که قبلاً در گذشته اصلاً وجود هم نداشت!). البته من مشکلی در این نگاه نمی بینم که امیدوار باشیم این سیاست نتانیاهو، نه تنها به صلح نیانجامد، بلکه با رفتن اعراب از این بازی و تنها ماندن دو سه کشور مثل ایران و سوریه (اگر فرض کنیم پای کار باشد که تجربه نشان داده است نیست) و لبنان (آن هم حزب الله)، فلسطینیان بیشتر به سمت مبارزه و مقاومت پیش بروند. بالاخره این هم یک فرضیه است و قابل بررسی. اما اگر وجه مقابل آن باشد و صلح با اعراب، فلسطینیان را به این نتیجه برساند که واقعیت امر را بپذیرند و خود را خسته نکنند، به نظر می رسد که نتیجه ی نامطلوبی برای ما حاصل می گردد. در هر صورت این گزینه ای است که به نظرم باید مستقل از این بحث و با دقتی بیشتر مورد بحث و بررسی قرار گیرد. از بابت اطاله کلام عذرخواهی می کنم. -------------------------------------------------------------------------------- پ.ن : موارد مطرح شده به معنی «نفی اصل و حق مقاومت مردم فلسطین» نبوده و نیست. بلکه تحلیلی است بر روی نحوه تفکر فلسطینی ها و مواجهه شان با این قضیه با فرض صلح اعراب با اسرائیل که طبیعتاً مستقل از خواست و میل و نظر شخصی ماست. حال ممکن است درست و یا غلط باشد. وگرنه آرزوی ماست که ملت فلسطین یکبار در تاریخ با هم متحد شده و سرنوشتشان را خود رقم بزنند.

سلام دوری از سیاست عقلانی رو میشه در مقایسه رفتارها دید 1- سیاست ابهام، اسرائیل تا پیش از نتانیاهو سیاست ابهام را در همه مسائل در پیش می گرفت ترورها، حملات وحشتناک و ... انجام می داد و وقتی پرسیده میشد شما بودید؟ میگفت من نه تایید میکنم و نه تکذیب این روند همراه با انتشار عکس ها و نمایش برخورد سخت بود تا عبرتی برای دیگران باشد این سیاست برای این رژیم مفید بود ولی به ناگاه به نفع انتخابات و سیاست کنار گذاشته شد بویژه از سال 90 و در حملات به سوریه و ایران این موضوع رو به شدت شاهدیم حتی در مساله هسته ای، نمایش های نتانیاهو چه در سازمان ملل با آن نقاشی بمب و چه با نمایش کتاب خانه مدارک هسته ای، کاملا بر خلاف روند دهه های قبل بود به بیان ساده، اسرائیل خود را از سایه به زیر نور برده و نتیجه آن گسترش ضدیهودیت و بایکوت ها و تحریم های غیردولتی هست از سمت دیگر اقتدار و ترسناکی ارتش اسرائیل هم کم رنگ شده که نتیجه این روش در تبلیغات است عملا بخش سیاسی از اعتبار دیگر بخش ها به نفع خود استفاده می کند و یک پوپولیست راه انداخته به شخصه فکر می کنم سیاست های افرادی مثل شارون بسیار کاربردی تر و بهتر برای رژیم بود 2- عدم ایجاد صلح از زمان تاسیس این رژیم تلاش برای تثبت اسرائیل به عنوان یک کشور اولویت اول بود در حال حاضر نتانیاهو با دیدار از عمان تمام سیاست های قبلی و پنهان رو نمایش داده و به سمت توافقی بزرگ با کشورهای عربی می رود ولی مساله اصلی صلح با فلسطین است نه با کشورهای عربی چون کشورهای اصلی عربی مصر و اردن بودند که قبلا با آنها صلح صورت گرفته بود و سوریه هم کلا از کار افتاده بود غزه و کرانه باختری عملا هنوز به عنوان دو مشکل جدی مطرح هستند راهکار نتانیاهو این است که با زور و ضمیمه خاک مساله صلح رو حل کنه در غزه با بمباران و تحریم به سمت تسلیم ببرد و در جولان و کرانه باختری با ضمیمه خاک صورت مساله را پاک کند و همه را در عمل انجام شده قرار دهد در حالی که شارون و دیگر رهبران خشونت را همراه با مذاکره جلو می بردند و گزینه ای برای زندگی مسالمت آمیز پیش پای فلسطینیان می گذاشت ولی نتانیاهو هیچی جلوی آنها نمی گذارد و عملا جز جنگ انتخابی برایشان نمی گذارد از سمت دیگر سیاست اسرائیل همیشه بر مبنای ایجاد تفرقه بین فلسطینیان بود و همیشه جنگ و درگیری بین گروه های فلسطینی وجود داشت ولی روش اخیر باعث اتحاد نسبی فلسطینینان شده است در عمل نتانیاهو به جای حل مشکلات اصلی و نهایی کردن مرزهای اسرائیل به سمت مسائل پر سر و صدا و حاشیه ایی می رود

نتیجه تقریباً نهایی انتخابات مجلس اسرائیل : بدین ترتیب احزاب میانه و چپ گرا (که چهار حزب عرب را نیز شامل می شود) در مجموع 55 کرسی از 120 کرسی کنست را بدست آوردند و 65 کرسی دیگر به احزاب راست گرا رسید. پس اگرچه نتانیاهو و حزب لیکود نتوانست کرسی بیشتر از رقیب خود گانتز و ائتلاف آبی و سفیدها بدست آورد، اما به دلیل کسب اکثریت کرسی ها توسط جناح راست، نخست وزیر آتی اسرائیل خواهد بود. احزاب عرب هم در مجموع 10 کرسی که سه کرسی کمتر از دوره قبل بوده است، را بدست آوردند. مشارکت این دوره از انتخابات نیز 68% بود که نسبت به دوره گذشته، 4% کاهش داشته و در حد دو دوره قبل (انتخابات سال 2012) بوده است. در آخر نکته ای که خدمت دوستان عرض شد را اینجا نیز یادآور می شوم. دو حزب کادیما (Kadima) که دو نخست وزیر قبل از نتانیاهو از این حزب بودند (آریل شارون و ایهود اولمرت) و هاتنوعا (Hatnuah که از کادیما در سال 2012 انشقاق پیدا کرد) به رهبری تزیپی لیونی (وزیر امور خارجه اسرائیل در دولت اولمرت و رهبر حزب کادیما تا قبل از انشقاق) در این دوره، از رقابت انصراف دادند و در انتخابات شرکت نکردند که این امر در جای خود نیاز به توجه و بررسی بیشتر توسط دوستان دارد. کادیما از سال 2015 و پس از کناره گیری شائول موفاز (که در سال 2012 جایگزین لیونی شده بود)، عملاً از قدرت فاصله گرفته است. اما هاتنوعا به دلیل اینکه حزب کارگر به مانند گذشته، حاضر به ائتلاف با هاتنوعا نشد، ترجیح داد در این دوره مشارکتی نداشته باشد. در انتخابات سال 2015، دو حزب کارگر و هاتنوعا با تشکیل ائتلاف و تحت عنوان اتحاد صهیونیستی (Zionist Union)، اصلی ترین رقیب حزب لیکود بودند و موفق به کسب 24 کرسی شدند. با تشکر از شما؛ امکان دارد برای «دوری از سیاست عقلانی»، مصادیقی را بفرمایید و بیشتر توضیح بدهید که چه مواردی مدنظر شماست؟ همچنین آیا در این سال ها که مذاکرات صلح در جریان بوده است، نتانیاهو در رأس قدرت حاضر نبوده و فردی میانه رو به دنبال مذاکرات صلح بوده است؟ آیا وی به دنبال «عدم ایجاد صلح» است و یا گرفتن امتیاز بیشتر در هنگام ضعف رقیب (بدیهی ترین اصل حفظ منافع در عرصه سیاست)؟ اگر امکان دارد نظر خود در این زمینه را نیز بیشتر تشریح بفرمایید. در آخر، نتانیاهو یک چهار سال در زمان کلینتون، نخست وزیر اسرائیل بود و یک ده سالی هم تا الان (از زمان اوباما تا ترامپ) نخست وزیری را تجربه کرده است. آیا تاکنون آشنایی ما با سیاست های وی (که بیش از 14 سال در قدرت بوده و در تقابل با ما)، در بهبود اوضاع به نفع ما تأثیر خاصی داشته است که از نظر شما با این انتخاب جدید، قرار است اوضاع به ضرر اسرائیل و به نفع ما شود؟

فکر می کنم مشکل در سایت های ایرانی زبان اینه که اختلاف های درون حزبی آمریکا که اکثرا با حرف های اغراق شده رسانه ای همرا هستو با سیاست کلی آمریکا اشتباه میگیرن .. نمونش مثل ایران حمایت از حزب الله لبنان ساخت کریدور ارتباطی به دریا مدیترانه سیاست کلی امنیتی ایرانه مهم نیست که کدوم گروه سیاسی و کدو افکار بیاد این سیاست به شدت دنبال میشه . در آمریکام همین شکله چیزی که دموکرات ها به عنوان به به جلو رفتن می گن تا حالا چیزی برای آمریکا به ارمغان نیاورده نمونش در مرزهای جنوبی آمریکا شاهد بحران هستیم اما دموکرات ها فکر می کن با صبر کردن مشکل حل میشه اما جمهوری خواها فکر عملن .. در زمینه اقتصاد جمهوری خواها متوجه شدن که جذب سرمایه دار کشورو قوی می کنه دموکرات ها طرحی به نام انقلاب سبز دادن خوب این انقلاب سبز در حقیقت طرح کمونیستی اما تو اسم قشنگ این طرح رو یک دختر جون که مهمترین کار اقتصادیش این بوده که یک بار مشروب فروشی اداره کنه داده و بقیه دموکرات ها بخاطر این که این جونه دنبالشن .. به نظرم اون چیزی که باعث افت در امریکا شده تفکر پوسیده دموکرات هاس این قشر سیاسی واقعیت دنیای اطرافشونو نادیده گرفتن و واقعا شانسی در اینده آمریکا ندارن بیشترین تلاششون اینه با استفاده از چهرهای جنجال افرین مثل کورتز ، جونا رو جذب کنن دقیقا مثل کاری که کوربین در بریتانیا می کنه (سخنرانی این ادم گوش کنید جالبه تو دنیای لیلی پود زندگی می کنه ) اما با تمام این اختلاف های با تمام جنگ رسانه ای که بینشونه من فکر می کنم سیاست کلی امنیتی یکیه........ این که شرکت های چینی در قسمت فناوری بن بشن سیاست دو طرفه این که مرزها کنترول بشه سیاست دو طرفه (مشکل اینه کی دستور میده هیچ کس نمی خواد فردا بد نام باشه ). و... به نظرم از روی جنگ رسانه ای سیاست آمریکا تحلیل کردن که در حقیقت هر دو طرف اغراق می کنن اشتباس و ما باید از روی عمل امریکا تحلیلش کنیم ....

انگار عید آمد و نوروز هم رسید در حفظ جسم این همه فکر محال چیست؟ غیر از شکست، عاقبت این سفال چیست؟ عمر دوباره مهر ز صبح از زوال یافت لرزیدن تو این همه بهر زوال چیست؟ آیینه بی مثال نماند چو باصفاست ای جان، پی خرابی جسم این ملال چیست؟ در زیر آسمان چه بود جز مثال چند؟ در پرده های خواب بغیر از خیال چیست؟ انگار عید آمد و نوروز هم رسید جز طی عمر در گره ماه و سال چیست؟ عزم درست، کار پر و بال می کند ای مرغ پر شکسته تمنای بال چیست؟ پی نوشت - شعر برای مخاطب آورده شده است و توضیح تصاویر نمی باشد .

تصاویر قدیمی از لبنان و جنگ های داخلی آن بستن خیایان با گونی های سیب زمینی و پیاز - سال 1975 اولین خودروی دست ساز زرهی در صفوف مقاومت لبنان - سال 1975 جنگجویان حزب فالانژ لبنان در پشت سنگر - سال 1975 دانش آموزان شیعه دبیرستانی بعد از دیدن آموزش های استفاده از اسلحه - سال 1979 سمیر جعجع در حال اهدای مدال به یکی از نیروهای شبه نظامی اش - سال 1985 تظاهرات اعضای حزب الله در مقابل سفارت مراکش - سال 1986

در دل دوزخ بهشت جاودان داریم ما همت پیران دلیل ماست هر جا می رویم قوت پرواز چون تیر از کمان داریم ما گر چه می دانیم آخر سر به سر افسانه ایم پنبه ها در گوش از خواب گران داریم ما نیست جان سخت ما از سختی دوران ملول زندگانی چون هما از استخوان داریم ما

تصاویری از جنگ جهانی دوم لبخند یکی از اعضای مقاومت فرانسه به جوخه اعدام آلمانی ها صف اعدام شهروندان لهستانی در مقابل نازی ها (به واکنش ها دقت کنید) دو سرباز ارتش سرخ شوروی که در سرمای فنلاند یخ زده اند اولین تصویری که شهروندان آمریکایی از کشته شده گان سربازان خود مشاهده کردند که باعث شد دیدی تازه به جنگ پیدا کنند سرباز آلمانی که در بازگشت به خانه اش متوجه شده خانواده اش مدتی است آنجا را ترک کرده اند

ما هم باید به این سمت بریم .... نکته ی مثبت این هست که ما فونیکس رو داریم که می تونیم با تغییر دادنش ، اون رو اهداف زمین پایه مورد استفاده قرار بدهیم .... فونیکس در حالت معمول ( هوا به هوا ) علیه اهداف متحرک بردی بین 120 تا 180 کیلومتر داره ولی اگه قرار باشه علیه اهداف زمین پایه و ثابت مورد استفاده قرار بگیره ، می تونه بردی بیشتر داشته باشه ... علاوه بر این می تونیم با تغییر موتور و سوخت و حذف سیستم های اضافی ( رادار و ... ) ، بُرد موشک رو بیشتر کنیم ... یک موشک شبه بالستیک دقیق با بُردی بینی 300 تا 400 کیلومتر و سرعتی بین 5-7 ماخ در فاز نهایی می تونه کاری کنه که حتی اف 4 ها ما برای دشمن هم کشنده بشوند .... حداقلش دیگه امثال امارات برای ما دور بر نمی دارند ... البته با توان طراحی که ما در زمینه ی موشک های زمین به زمین دقیق ( مثل سری فاتح ) داریم ، می تونیم ازشون برای ساخت موشک های دقیق زن استفاده کنیم ... البته هواپایه کردن موشکی مثل فاتح 110 برای ما به صرفه نیست چون ما جنگنده هایی که توانایی حمل فاتح رو به صورت عملیاتی داشته باشند رو نداریم .... یگ موشک سبک تر با سوخت و موتور بهتر می تونه حتی این نیروی هوایی رو به موت ما رو هم روی کاغذ خطرناک کنه ...

ارس سفیر و موشک ضد زره رعد

علاوه بر امکان رهگیری الکترواپتیکی در روز و شب، و در شرایط جنگال، ممکنه در شرایطی باعث بهبود عملکرد در برابر اهداف با سطح مقطع پایین راداری هم بشه.

سلام تفاوت اصلی ذوالفقار با فاتح کم کردن وزن سرجنگی نیست ! بدنه موتور و البته سوخت ممکنه کسی سوال کنه تو این حجم سرجنگی خوشه ای یا بارانی به چکار میاد از پایگاههای نظامی اطراف بپرسند !!! یه سری تکنولوژی سوخت هست که الان فقط ماییم و دو سه تا کشور ! یه سری ها هم هست فقط ماییم ... تلویزیون ما بعضی وقتا با افتخار صحبت تحلیلگرای غربی که میگن تحریمها رو ایران اثر نداشته رو پخش میکنن ! در حالی که این نوع اظهار نظرها دقیقا ناظر به مسایل نظامی و درخواست تحریم و فشار بیشتر هست !!! امریکا تو موشکی از روسیه خیلی عقبه ... برای رسیدن به تکنولوژی عماد حدود 15 سال وقت گذاشتند ولی ما از وقتی خواستیم تا تونستیم 5 سال !!! الان ما موتور خیلی خفنی رونمایی کنیم شر میشه ... هم برا ما هم برا روسیه ... البته نه اینکه روسیه کمک کرده ... متهمه !!!

بخش چهارم   در ادامه مبحث به ویژگی های کلیدی سامانه های پدافندی مدرن میپردازیم   تحرک  بالا تمامی سیستم های پدافندی روسی که در طی یک دهه گذشته طراحی و ساخته شده اند از قابلیت زدن و جستن  در مدت پنج دقیقه برخوردارند ، قابلیتی که از طریق متحرک سازی اجزای کلیدی آن ها ایجاد شده. در حال حاضر عمده سامانه های پدافندی روسی به صورت نصب شده بر خودروهای همه جا رو (all terrain) چرخ دار با تحرک  بالا (چه در حرکت در جاده و مسیرهای از پیش آماده و چه در مسیرهای خارج از جاده و ناهموار) ارائه میشوند. عمده رادارهای پیش اخطار و اکتساب هدف مورد استفاده در کنار سامانه های پدافندی نیز از قابلیت  استقرار/جمع آوری در مدت زمانی در حدود 15 دقیقه برخوردارند. کشور چین نیز سیستم های راداری و پدافندی خود را با الگوی تحرک مشابه و رو به توسعه در این زمینه ارائه میکند. علاوه بر این در روندی همزمان با ارائه سامانه های جدید با تحرک بالا ، به روزرسانی هایی برای متحرک سازی سامانه های ایستا نظیر سام 2 و سام 3 نیز تاکنون ارائه شده است و تنها سامانه سام 5 (اس 200) به عنوان یک سیستم ذاتا ایستا از این روند مستثنا مانده.     S-300V در جریان مانور پدافندی ، این سامانه به عنوان یک سامانه برد بلند پدافندی از قابلیت های حرکتی بالایی برخوردار است   http://www.military.ir/forums/topic/16587-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%BE%D8%AF%D8%A7%D9%81%D9%86%D8%AF-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-s-300vs-300vmvmkantey-2500/     نمونه ای از افزایش تحرک سامانه هاوک و تبدیل آن به یک سامانه خودکششی تمام متحرک     از FM-80 نیمه متحرک کششی تا حرز نهم کاملا متحرک خودکششی ، توسعه تحرک در این کلاس از سامانه های پدافندی برد کوتاه کشورمان     پروژه پوش جهت افزایش تحرک سامانه نیمه متحرک هاوک     سامانه های طبس و سوم خرداد نمونه های شاخص از جهت تحرک در میان سامانه های پدافندی بومی برد متوسط     متحرک سازی سامانه پدافندی برد کوتاه راپیر توسط متخصصین ایرانی و تبدیل این سامانه از یک سامانه نیمه متحرک کششی به یک سامانه تمام متحرک خودکششی     متحرک سازی پرتابگر سام 2 توسط کوبی   مقاومت بالا در برابر جنگ الکترونیک جدیدترین رادارهای کنترل آتش و اکتساب هدف روسی به مکانیزم پرش خودکار شبه تصادفی فرکانس (automatic pseudorandom frequency hoppers) که در حقیقت مکانیزم پرشگر فرکانسی سریع (fast frequency hopper) با قابلیت پرش فرکانس به صورت پالس به پالس (pulse-to-pulse hopping) است ، مجهز هستند. یک چنین ویژگی هایی هم اکنون در طراحی سامانه های راداری چینی لحاظ ش ده است. این نوع از رادارها از جهت مقاومت در برابر جنگ الکترونیک مشابه نمونه رادارها و شبکه های دیجیتالی غربی مجهز به تکنولوژی پرش فرکانس هستند. نکته مهم در این مورد آن است که تکنولوژی پرش فرکانس در حال حاضر جهت ارتقای رادارهای نسل گذشته نیز ارائه شده است و حداقل در یک مورد رادار SNR-125 Low Blow سامانه سام 3 در جریان ارتقا به این تکنولوژی مجهز شده.   تکنولوژی آنتن آرایه فازی ارائه رادارهای برخوردار از تکنولوژی آرایه فازی چه در سطح رادارهای اکتساب هدف و چه رادارهای کنترل آتش توسط روسیه روندی رو به توسعه دارد. این روند با ارائه رادارهای ارایه فازی غیر فعال اغاز و با طراحی و ساخت رادارهای آرایه فازی فعال (AESA) ادامه یافت. از جمله ویژگی های رادارهای ارایه فازی هدایت سریع العمل پرتو در زوایای مختلف (agile beam steering) ، صفر گذاری وفقی اخلالگر (adaptive jammer nulling) ، تخصیص وفقی توان ارسال موج (adaptive allocation of transmit power) و انتشار بسیار محدود پرتو های جنبی (very low sidelobe emissions) نام برد که ویژگی آخر خصوصا در مقابله با موشک های ضد رادار و ایضا سیستم های موقعیت یاب ساتع کننده (یا emitter locating systems که جهت دریافت امواج و موقعیت یابی رادارها و کلیه منتشر کننده های امواج رادیویی به صورت غیر فعال یا پسیو استفاده میشوند) موثر است. ویژگی های مورد اشاره از جمله مواردی است که در رادارهای نسل جدیدی چینی نیز ارائه میشود و هم اکنون عمده رادارهای کنترل اتش و اکتساب هدف ساخت چین مجهز به تکنولوژی آنتن آرایه فازی هستند. یک مزیت مهم در رادارهای آرایه فازی ، امکان ردیابی زاویه ای (angle tracking) بسیار دقیق و مقاوم به اخلال هدف از طریق سوئيچ كردن شعاع آنتن (Sequential lobing) و استفاده از تکنیک های رهگیری مونوپالس است.   این رادارها همچنین از نرخ بالای به روزرسانی اطلاعات هدف ، قابلیت رهگیری همزمان اهداف متعدد ، قابلیت هدایت چندین موشک به سمت چند هدف متفاوت و ........... برخوردار هستند. ویژگی آنتن های آرایه فازی نه تنها موجبات افزایش توان رادارهای کنترل آتش سیستم های پدافندی را فراهم آورده بلکه وجه تمایز و تفاوت میان رادارهای کنترل آتش و اکتساب هدف را نیز به میزان قابل توجهی از میان برده است. یک رادار آرایه فازی به عنوان عنصیری چند منظوره امکان انجام طیفی از وظایف از اکتساب هدف تا هدایت موشک به سمت آن را داردد. ارائه اطلاعات تکمیلی و دقیق از اهداف توسط این رادار ها این امکان را فراهم کرده که علاوه بر رادار کنترل آتش ، از اطلاعات رادارهای اکتساب هدف آرایه فازی نیز بتوان در هدایت موشک در فاز میانی پرواز استفاده کرد. به عنوان مثال میتوان از اطلاعات رادار اکتساب هدف باند VHF در کنار اطلاعات رادار کنترل آتش باند X  برای هدایت موشک در فاز میانی بهره برد در اینصورت هر دو رادار به عنوان عنصر کنترل آتش واحد اتشبار پدافندی قابل تعریف هستند.     رادار کنترل آتش آرایه فازی سامانه سوم خرداد     رادار آرایه فازی اکتساب هدف حافظ     رادار آرایه فازی اکتساب هدف برد بلند نجم 802   http://www.military.ir/forums/topic/28922-%C2%AB%D9%86%D8%AC%D9%85%C2%BB%D8%9B-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C/     نمونه اولیه از انتن راداری ارایه فازی 30N6-1 سامانه اس 300     افزایش توان رادار و برد موشک ها برد موشک های زمین به هوای روسی همواره روندی رو به توسعه را تجربه کرده است که در نتیجه آن رادارهای کنترل آتش نیز افزایش برد وتوان یافته اند. افزایش برد موشک ها و برد هدایت آن ها علاوه بر استفاده از تکنولوژی های روز الکترونیکی از جمله قطعات حالت جامد (solid state) جهت افزایش توان رادار ، به استفاده از تکنیک ها و قواعد هوشمند هدایت و کنترل پرتابه (smart trajectory control) در سیستم های هدایتی دیجیتال نیز مرتبط است. موشک های 48N6E2/E3 و 40N6E که دوربردترین موشک های روسی محسبوب میشوند با پرواز در مسیری منحنی (بالستیک) بر علیه اهداف در فواصل دور ، از قابلیت دستیابی به برد های 250 الی 400 کیلومتری برخوردار هستند. کنترل هوشمند مسیر پروازی در حداقل یک نمونه به روزرسانی دیجیتالی بر روی سامانه SA-3 اعمال شده که حاصل آن افزایش حدودا دو برابری برد حرکتی (kinematic range) موشک های سامانه است. افزایش اوج توان (peak power) رادار که با افزایش برد حرکتی و کنترلی موشک ها همراهی میشود ، قابلیت های موثری در مقابله با اهداف در برد بالا و خصوصا مقابله با اهدافی که در رده کارایی پنهانکاری -20 دسی بل متر مربع (dBsm) هستند ، ایجاد میکند. (در مقابله با اهدافی نظیر اف 35)     موشک 48N6E3 داخل محفظه پرتاب برش خورده   عملکرد در باندهای فرکانسی پایین (باند متریک) از اواخر دوره جنگ سرد ، تمایل برای ساخت رادارهای باند S کاهش یافته و این رادارها با تمرکز بر روی رادارهای باند L و VHF تحت شعاع قرار گرفتند. از شش طرح راداری اخیر روسیه تنها یک مورد در باند S عمل میکند و مابقی در باند هایی از جمله L و VHF عمل میکنند. باند های فرکانسی پایین جهت مقابله با شکل دهی و پوشش دهی رادار گریز سطوح هواگرد ها که جهت ایجاد اختفای راداری در رادارهای باند S و X اجرا میشوند ، مورد استفاده قرار میگیرند ، ضمن آنکه این رادارها از مقاومت به مراتب بالاتری نسبت به جنگ الکترونیک برخورداند چرا که اشباع کامل آن ها توسط امواج اخلالگر نیازمند بهره گیری از آنتن های بزرگی است که در اخلالگرهای تاکتیکی فعلی قابل تعبیه نیستند.       باند های فرکانسی     رادار نبو باند VHF     رادار کاوش (نسخه بومی کاستا راداری در باند UHF)   http://www.military.ir/forums/topic/16868-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-nebo-svu-%D9%88-kasta-2e2-%DA%86%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AA%DB%8C%D8%B2%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D9%BE%D8%AF%D8%A7%D9%81%D9%86%D8%AF-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C/     رادار مطلع الفجر 2 باند VHF     رادار Vostok باند VHF   استفاده فراگیر از سیستم های پردازش دیجیتال تجاری در دسترس (COTS) عمده سیستم های پدافندی جدید چین و روسیه با  بهره گیری از بازار جهانی قطعات کامپیوتری و نرم افزارهای متن باز (اصطلاحا open source) و استفاده از سیستم عامل هایی نظیر لینوکس یا زبان های برنامه نویسی نظیر C/C++ طراحی و ساخته شده اند. این روند در بر گیرنده پردازش سیگنال ، شبکه ، پردازش پست فرماندهی و ........... است. تجاری سازی و در دسترس بودن سخت افزارهای کامپیوتری پیشرفته با کارایی بالا که قادر به تطبیق جهت کاربریهای مختلف بودند یکی از بزرگترین مزایای فناورانه جهان غرب نسبت به شوروی در طول جنگ سرد را از بین برد و موجبات الگوبرداری تکنولوژیکی بلوک شرق و کاهش فاصله آن با رقیب غربی در این زمینه را فراهم آورد.   پردازش دیجیتالی پیشرفته سیگنال و داده در دسترس بودن سخت افزار های دیجیتالی تجاری و نرم افزارهای متن باز ، به عنوان عوامل توانمند سازی اساسی جهت ارائه طیف وسیعی از الگوریتم ها و تکنیک های پردازشی پیشرفته ایفای نقش کرده اند. هم اکنون تکنیک ها و الگوریتم های پردازشی در سطح جهان به صورت تجاری قابل عرضه است که پیشتر منحصر به سیستم های راداری و پدافندی غربی بود. از جمله آن ها میتوان به تکنیک های هدف شناسی غیر اشتراکی (NCTR)، پردازش تطبیقی مکان- زمان (STAP) و الگوریتم های ترکیبی ردیابی اشاره کرد که هم اکنون در سیستم های راداری و ......... روسی نیز مورد استفاده قرار دارند. به عنوان نمونه ، الگوریتم های ترکیبی ردیابی که اساس سیستم قابلیت درگیری مشترک (CEC) نیروی دریایی آمریکا است در سامانه روسی Salyut Poima E نیز مورد استفاده قرار گرفته.   اقدامات متقابل دفاعی و فریب دهنده های فعال (ساتع کننده امواج) فریب دهنده های ساتع کننده امواج رادیویی یکی از تجهیزات دفاعی هستند که جهت مقابله با موشک های ضد رادار در کنار عمده رادارهای روسی ارائه میشوند. بسیاری از این رادارها از قابلیت های یکپارچه شده جهت همسان سازی انتشار امواج راداری با فریب دهنده های راداری متعدد برخوردار هستند. فریب دهنده های بصری از جمله عناصر دفاعی هستند که میتوان در کنار سامانه های راداری و پدافندی به کار گرفت ، تاکنون نمونه های مختلفی از آن ها از جمله فریب دهنده های بادی اس 300 و اس 400 به ساخت رسیده است.در حال حاضر حداقل یک سیستم راداری ساخت روسیه (Gamma DE) به صورت یکپارچه با مجموعه کاملی از اقدامات متقابل (تحت نام سیستم Gazetchik E) ارائه شده که این مجموعه شامل مولد دود به منظور مقابله با موشک ها و تسلیحات هدایت تلویزیونی و لیزری ، پرتابگر شراره جهت اخلال در هدایت تسلیحات هدایت فروسرخ یا تصویر ساز حرارتی ، پرتابگر چف جهت مقابله با تسلیحات مجهز به کاونده های راداری موج میلیمتری (MMWI) و .......است.   گالری انواع فریبنده های نظامی از جمله پدافندی   http://www.military.ir/forums/topic/10475-%DA%AF%D8%A7%D9%84%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A8-%D8%AF%D9%87%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C/?hl=300+%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C   اطلاعات بیشتر و تصاویر سامانه Gazetchik   http://www.military.ir/forums/topic/22598-gazetchik-e-%D8%8C-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%81%D8%B9-%D8%AC%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1-%DA%A9%D9%81-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D8%A7/?hl=gazetchik   یکی دیگر از سیستم های دفاعی ، اخلالگر های جی پی اس هستند که این سیستم ها در حدود یک دهه است که توسط روسیه در بازارهای تسلیحاتی جهانی ارائه میشوند. از این سیستم ها میتوان جهت اخلال در هدایت ماهواره ای تسلیحات هدایت شونده بهره برد. (اخلاگرهای جی پی اس توسط عراق به صورتی محدود علیه موشک های کروز و تسلیحات هدایت ماهواره ای امریکا مورد استفاده قرار گرفتند و البته تاثیر گذاری خود را نیز در ایجاد اخلال و بروز خطا در هدایت تسلیحات آمریکایی به نمایش گذاشتند)     اخلالگر جی پی اس تولید داخل   رهگیری فعال تسلیحات هوشمند رهگیری فعال تسلیحات هدایت شونده روندی است که از دهه نود میلادی اغاز شد و هم اکنون با ارائه سامانه های جدیدی نظیر تور و پنتسیر تقویت شده است ، سامانه های موشکی یا ترکیبی موشکی/توپخانه ای که جهت مقابله با تسلیحات هدایت شونده که رادار و اجزای سیستم های پدافندی را نشانه رفته اند ، قابل استفاده هستند. تسلیحات مورد اشاره شامل موشک های کروز ، موشک های ضد رادار/ضد تشعشع ، بمب های هدایت لیزری و جی پی اس و دیگر تسلیحات هدایت شونده دقیق میباشد که معمولا در عملیات سرکوب و نابودی پدافند هوایی مورد استفاده قرار میگیرند. سامانه هایی نظیر پنتسیر و تور با برخورداری از رادارهای ارایه فازی پیشرفته از امکان مقابله موثر با جنگ الکترونیک و درگیری همزمان با چند هدف برخوردار هستند.     سامانه پدافندی برد کوتاه تور ام 1 ایران   جستجوگرهای جایگزین برای موشک در دوران جنگ سرد موشک های پدافندی برد متوسط و برد بلند ساخت شوروی در درجه اول به سیستم هدایتی از نوع هدایت فرمانی و آشیانه یابی نیمه فعال راداری مجهز بودند. بعد ها سیستم ردیابی از طریق موشک (Track Via Missile guidance) نیز در موشک های پدافندی روسی مورد استفاده قرار گرفت که سیستم هدایتی مشابه موشک های MIM-104 Patriot آمریکایی بود. برخلاف طراحان موشک های هوا به هوا که از جستجوگرهای جایگزین راداری ، حرارتی ، غیر فعال ضد اخلالگر (در موشک های با روش هدایتی موسوم به آشیانه یابی بر اختلال یا Home on jam) و در انواع جدیدتر جستجوگرهای ضد تشعشع باند ایکس در پلتفرم های موشکی یکسان و ثابت استفاده میکردند، طراحان سیستم های پدافندی در آن دوران عمدتا بر استفاده از یک نوع جستجوگر انحصاری برای موشک های پدافندی تاکید داشتند.   پس از پایان جنگ سرد این روند تا حدود قابل توجهی تغییر یافت و کشورهایی نظیر صربستان و عراق با انجام پروژه های آزمایشی نسبت به نصب جستجوگرهای حرارتی بر روی موشک های پدافندی روسی خود اقدام کردند ، مسئله ای که بیش از هر چیز جهت مقاوم سازی سیستم هدایتی این موشک ها در برابر جنگ الکترونیک بود. صنایع Agat روسیه با استفاده از توسعه جستجوگر های موشکی هوا به هوا ، نسبت به ساخت نمونه های مشتق شده ای جهت استفاده در موشک های زمین به هوای  SA-6/8/11/17 اقدام کرده است. چین نیز جستجوگر های ضد تشعشع یا جستجوگر های غیر فعال با آشیانه یابی بر اخلال را جهت استفاده در سامانه پدافندی  FT-2000 توسعه داده است سامانه ای که گفته میشود نمونه ای از سامانه پدافندی برد بلند HQ-9 است. به طور کلی ارائه جستجوگر های متنوع و جایگزین برای موشک ها یک روش موثر جهت مقابله با اقدامات متقابل الکترونیکی طرف مقابل است.     نمونه هایی از جستجوگرهای موشک های پدافندی ارائه شده توسط ایران     جستجوگر راداری موشک سام 6     دو نمونه از جستجوگرهای راداری به کار رفته در موشک های سامانه بوک   استفاده فراگیر از پیوند داده و شبکه های دیجیتالی شروی از جمله استفاده کنندگان عمده و بزرگ سیستم های پیوند داده دیجیتالی (digital datalink) بود. این گرایش به سیستم های ارتباطی مدرن در روسیه نیز ادامه داشته و در طرح های به مراتب جدید سیستم های پدافندی و اجزای شبکه های پدافندی یکپارچه ، با کاهش هزینه طراحی و ساخت از طریق بهره گیری از قطعات سخت افزاری جدید نظیر چیپ های گالیم آرسنید و ایضا استفاده و دسترسی گسترده به ابزارهای طراحی نرم افزاری موجبات توسعه شتابان این بخش (استفاده از پیوند داده و شبکه های دیجیتالی) را فراهم کرده است. بسیاری از سیستم های راداری و پدافندی امروزی از قابلیت برقراری ارتباط بیسیم با اجزای متحرک دیگر و  کاربری تحت شبکه ای یکپارچه برخوردار هستند. بر خلاف تمایل غرب جهت ایجاد سیستم های ارتباطی تعمیم یافته و عمومی ، طراحان روسی با ایجاد الگوهای منظم تر به دنبال توسعه سیستم های ارتباط بیسیم به مراتب اختصاصی تر بوده اند.     سامانه های ارتباطی فکور و رسول دو نمونه از تلاش های ایران در زمینه ایجاد شبکه های دیجیتالی پدافندی   استفاده از تکنیک های احتمال پایین رهگیری (LPI) تکنیک های احتمال پایین رهگیری یا Low Probability of Intercept شامل چالاکی استثنایی بسامد (exceptional frequency agility) ، فرم پارازیت گونه امواج (noise-like waveforms) و انتشار امواج با الگوی انتشاری کنترل شده (controlled emission patterns) به منظور دشوار سازی رهگیری رادار یا امواج سیستم های ارتباطی پیوند داده ای (datalink) است. هم اکنون متخصصین و صنایع الکترونیکی روسیه بر عمده تکنیک های مورد نیاز جهت ارائه قابلیت LPI در رادارها مسلط شده اند و از این تکنولوژی در رادارهای ساخت خود بهره میگیرند.   یکپارچه سازی سیستم های موقعیت یابی منتشرکننده امواج رادیویی با سیستم های پدافند هوایی یکی از ویژگی هایی که مدت ها از سامانه های پیشرفته ای نظیر اس 400 انتظار میرفت و هم اکنون آن ویژگی به صورت کامل محقق شده ، قابلیت یکپارچه سازی این سامانه سیستم های موقعیت یابی غیر فعال منتشر کننده امواج رادیویی (اصطلاحا emitter locating system) نظیر سامانه 85V6 یا 1L222 و استفاده از اطلاعات حاصل از این سیستم ها برای مقابله با اهداف است. یک چنین سیستم هایی از قابلیت ردیابی سه بعدی و موثر امواج سیستم های ارتباطی هواگرد ها (نظیر لینک 16) ، امواج سیستم تشخیص دوست از دشمن (IFF) و امواج حاصل از سیستم های موقعیت یابی و ناوبری هواگرد ها برخوردار هستند. در صورتی که سامانه کشف و موقعیت یابی غیر فعال در کنار سیستم پدافندی مورد استفاده قرار گیرد و سامانه پدافندی با اخلال دشمن مواجه شود ، این سامانه میتواند رهگیری دقیق هدف در ضمن اخلال دشمن را تسهیل کند در اینصورت اخلال از یک مزیت برای دشمن به یک مزیت برای نیروهای مدافع جهت رهگیری و موقعیت یابی منبع اخلال (هواگرد دشمن) تبدیل میشود.     سیستم کشف و موقعیت یابی غیر فعال علیم     سامانه کشف غیر فعال  Avtobaza-M در خدمت ایران   تلفیق سیستم های پدافندی مفهومی که تحت نام هیبریدیزاسیون یا تلفیق سیستم های پدافندی (Hybridisation of SAM Systems) شناخته میشود ، شامل ترکیب تکنولوژی های سامانه جدید با اجزای سامانه پدافندی قدیمی تر است. مسئله ای که توسط شوروی با پشتیبانی تکنولوژی های جدیدتر رادارهای کنترل آتش از پرتابگرها و موشک های موجود سامانه های قدیمی صورت پذیرفت هر چند که قالبی آزمایشی به خود گرفت و در سطحی گسترده اعمال نشد. با این وجود تلاش های صورت گرفته در این زمینه موجبات ایجاد سازگاری در میان اجزای سامانه های پدافندی را فراهم کرد مسئله ای که بعد ها در سامانه های مدرن و به روز ساخت روسیه نمایان گردید. دو مورد از بهترین نمونه های ایجاد سازگاری و تلفیق سامانه های پدافندی را میتوان در ترکیب سامانه های SA-6 و SA-11  (و ساخت سامانه ای تحت نام 2K12M4 Kub M4) ، استفاده از موشک های سامانه SA-6 در پرتابگر سامانه SA-11 و کنترل این موشک ها توسط رادار کنترل اتش Fire Dome و بعد ها در سامانه های  SA-10/20 در زمینه هدایت خانواده موشک های 5V55 توسط مدل های جدیدتر رادارهای سری  30N6 یافت. (در یک کلام تطبیق موشک های قدیمی تر یا جدیدتر با رادارهای موجود یا جدید سامانه).     تصویری از سامانه 2K12M4 Kub M4       تلفیق موشک استاندارد با سامانه هاوک در پروژه شباهنگ   روند اخیر تلفیق سیستم های پدافندی شامل استفاده از رادارهای نسل جدید آرایه فازی برای کنترل و هدایت موشک های سامانه های قدیمی است. بهترین نمونه از این مسئله در وجود قابلیت کنترل رادار Square Pair سامانه سام 5 توسط سیستم های پدافندی SA-20/21 است. یا در یک نمونه دیگر ترکیب موشک های پدافندی سام 2/HQ-2 چینی با رادار آرایه فازی کنترل آتش H-200 متعلق به سامانه پدافندی HQ-12 است. در جایی که ارائه بسته های به روزرسانی برای سامانه های پدافندی قدیمی دارای محدودیت ها و مشکلاتی است ، تکنیک تلفیق سامانه های پدافندی از دو جهت قابل توجیه است. نخست انکه استفاده از رادار کنترل اتش جدید کلیه اقدامات متقابل الکترونیکی  و تجهیزات توسعه داده شده بدین منظور جهت اخلال بر روی رادار قدیمی سامانه را بی اثر میسازد. مورد دوم افزایش قابلیت های سامانه ، سطح کشندگی آن و ارائه قابلیت هایی است که رادار قدیمی قادر به ارائه آن نیست اما با استفاده از رادار ارایه فازی میتوان به آن دست یافت. با تلفیق سامانه های پدافندی میتوان به سیستم هایی دست یافت که در ضمن حفظ بخشی از قالب قدیمی ، دارای ویژگی های کاملا به روز و جدیدی هستند که برای نیروهای متخاصم غافلگیر کننده خواهد بود.     رادار و پرتابگر سامانه پدافندی HQ-12   انچه که در دهه اول قرن 21 ام به روشنی مشخص است ، بازیابی و موفقیت چشمگیر صنایع دفاعی سابق شوروی (در قالب صنایع نظامی روسیه) در دستیابی به تکنولوژی های پیشرفته الکترونیکی و به کارگیری آن ها در ساخت سامانه های مدرن پس از گذشت دو دهه از فروپاشی شوروی است. صنایع نظامی روسیه به دست یابی و ارائه تکنولوژی های پیشرفته الکترونیکی از جمله رادارهای ارایه فازی فعال باند ایکس و ........... شکاف موجود در عمده مباحث کلیدی مرتبط با سامانه های پدافندی و شبکه های پدافندی یکپارچه در رقابت با غرب در پر کرده است. کشورهایی نظیر چین و ایران نیز به صورت مداوم در حال به روزرسانی و توسعه تکنولوژی های الکترونیکی خود و به کار گیری آن ها در حوزه پدافند هوایی هستند.   البته این مسئله ، موردی به دور از انتظار یا غافلگیر کننده نیست با این حال با توجه به اظهارات مکرر و مرتبط از سوی مسئولین ارشد غربی در این مورد در زمان حال ، آشکار است که این حقیقت جدید (توسعه تکنولوژیکی طرف مقابل و به روزرسانی مداوم شبکه های پدافندی و سامانه های زمین به هوا) از سوی آن ها یا درک نشده و یا یک عدم بی تفاوتی درباره وجود آن وجود دارد. برای درک اثرات ایجاد شده از توسعه تکنولوژی ها و دکترین شبکه های یکپارچه پدافندی  بهترین اقدام به آزمایش گذاشتن ابزارهای اصلی غرب جهت شکست شبکه یکپارچه پدافندی در مقابله با این حقیقت جدید است.   ادامه دارد ...............   هرگونه برداشت از مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت میلیتاری به عنوان منبع مجاز است