دو رگه راین متال و WB Group راین متال با همکاری WB Group لهستان سامانه ای را آماده کرده است که شامل مهمات با قابلیت پرسه زنی (چرخ زدن بر فراز میدان نبرد) که از دقت حمله بالایی برخوردار بوده و با حامل بدون سرنشین این شرکت یکپارچه شده است. آن ها نمونه جدیدی از حامل 8*8 بدون سرنشین همه جا روی mission master را به نمایش گذاشته اند که سیستم مهمات پرسه زن warmate بر روی آن سوار شده است. کاربران قادرند هم حامل و هم سیستم warmate را از یک مرکز کنترل زمینی متحرک کنترل کنند. نرم افزار کنترل و فرماندهی راین متال می تواند بر روی سیستم مدیریت نبرد کاربر نصب شود که شامل دستگاه های قابل حمل مرسوم است که در سسیستم سرباز آرگوس این شرکت استفاده می شود. راین متال بیش از این لانچر های راکت و یک سیستم کنترل سلاح را بر روی حامل mission master یکپارچه نموده بود. اضافه شدن پهپاد های رزمی کوچک warmate قابلیت های رصد و تهاجمی جدیدی را به مشتریان می دهد. به عنوان یک پلتفرم بدون سرنشین رصد هوایی، warmate توانایی پویش میدان نبرد و تعین موقعیت دقیق دشمن را داراست. قابلیت پرسه زنی این امکان را در اختیار کاربر می گذارد که اهداف مورد نظر را تعقیب کند. اگر حمله ای ناموفق بود، می توان پهپاد را مجددا فرا خواند یا اینکه به چرخ زدن بر فراز میدان نبرد ادامه دهد و یا هدف دیگری را هدایت کند. هر حامل mission master می تواند شش لانچر warmate را حمل کند که می توانند برای حمله های مجزا یا به صورت یک گروه هماهنگ از مهمات پرسه زن هدایت شونده به کار روند. Alain Tremblay معاون بخش توسعه تجارت کانادا ی راین متال می گوید: (( استفاده از پهپادهای رزمی کوچک بر روی حامل بدون سرنشبن ما، قابلیت های شگفت انگیزی را به فرماندهان میدانی می دهد. مشاهده اهداف مخفی شده و انجام شناسایی دقیق، قبل از انجام یک حمله جراحی شده، یک مزیت تاکتیکی واقعی در میادین نبرد امروزی است و از انجایی که هم mission master و هم warmate قادرند تا به صورت مستقل و خودکار عملیات ها را هدایت کنند، به پرسنل نظامی کمتری احتیاج است و به نیروها اجازه می دهد که تمرکز خود را بر روی موفقیت ماموریت بگذارند.)) منبع: https://defense-update.com/20190903_rheinmetall-wb-group-pursue-remotely-operated-loitering-weapon-capability.html

این جملات جناب وریور @worior ارزشمند است فکر کنم ارزش داره کمی روی این جملات تامل کنیم چون حق مطلب رو ادا کرده برجام رو همیشه از دید مادی نگاه کردیم ولی باید از دید فرهنگی هم بهش نگاه کرد

به نظر میرسه با توجه به شبهاتی که نسبت به رونمایی پهپاد کیان نیروی پدافند هوایی ارتش به وجود آمد ، در فیلم زیر توضیحاتی در این زمینه داده شده : پهپاد کیان 1 : پهپاد هدف سرعت 480 رونمایی سال 93 کیان 1 پهپاد کیان2 : پهپاد رزمی / پدافندی ماموریت رهگیری - شناسایی- نقطه زنی قابلیت حمل مهمات ارتفاع پرواز 15000 پا به بالا (به گفته فرمانده نیرو ) شعاع پروازی 1000 کیلومتر رونمایی سال 98 در خبرگزاری ها گفته شده پهپاد با پیشران جت می باشد ولی در تصاویر و فیلم های خبری موتور ملخی مشهوده تحلیل مشرق نیوز : تصاویری که در حال حاضر از پهپاد کیان منتشر شده این سامانه پروازی را فاقد سیستم های اپتیکی یا تسلیحات نشان می دهد ولی اندازه کیان مشخصا و برای مثال جوابگوی یک سیستم اپتیکی در بخش دماغه به منظور هدف گیری است. امکان نصب نوعی از سیستم های دریافت کننده امواج راداری متخاصم نیز در درون این پهپاد وجود دارد که می تواند آن را برای نقش ضد رادار تبدیل به یک گزینه مناسب کند. نکته مهم اینجاست که پهپاد کیان از طراحی سازه تقریبا ساده ای برخوردار است و می توان در تعداد بالایی آنها را ساخته و در سناریوهایی مثل حملات موجی به سمت اهداف خاص استفاده کرد. کیان 2 مقایسه ابعادی کیان 1 و2 در فضای نت هم این پهپاد رو به عنوان پهپاد کیان معرفی کردند : https://twitter.com/hosseindalirian/status/548847108904976385?lang=fa منبع : https://www.mashreghnews.ir/news/990305/فیلم-با-پهپاد-سری-کیان-بیشتر-آشنا-شوید

دوست گرامی میلاد۱۱۰ (iranian_defensive_power) در این دو پست پیج اینستاشون نمونه های مختلف تولیدی از پهپاد RQ-170 (در مقیاس های ۱۰۰،۶۰،۴۰،۱۵ درصد) رو مورد بررسی قرار داده که حاوی نکات ارزنده ای هست. از مهمترین نکات میشه به مقیاس ۴۰ درصد بودن پهپاد وارد شده به حریم هوایی رژیم اسرائیل اشاره کرد که پیش از این بنده تصور میکردم مقیاس ۱۵ درصد باشه! با این یاغته جدید و با توجه به ناکامی صهیونیست ها در رهگیری و انهدام این پهپاد (که سایز بزرگی داشته و ملخی هم هست) به وسیله پدافند هوایی (که نهایتا با سیستم اپتیکی بالگرد آپاچی شکار شد) ، میشه گفت که نمونه های ۶۰ درصد که با اسامی شاهد۱۶۱ و شاهد۱۹۱ معرفی شدن شانس بالایی در پنهانکاری و موفقیت عملیات تهاجمی دارند که مصداقش حمله این پهپادها به دیرالزور سوریه بدون واکنش آمریکایی ها بود که در نزدیکی اهداف قرار داشتند و از تهاجم هم بی خبر بودند! این پهپادها یک توانمندی جدید و بسیار ارزشمند در اختیار نیروی هوافضای سپاه هست که در ساعات اولیه جنگ میتونه تمام سیستم های پدافند هوایی و ضد بالستیک دشمنان منطقه ای رو (با استفاده از بمب های نقطه زن) خنثی کرده و پس از این مرحله و در فاز دوم موشک های بالستیک در امنیت بالاتری مورد استفاده قرار می گیرند و به این ترتیب همان چند درصد شانس پاتریوت و تاد هم از بین خواهد رفت.

هدف از این رونمایی دادن پیام به اسراییل بوده فکر میکنم این سلاح ارزان و کارامدی در جنگ های حزب الله هست و همزمانی رونمایی این با درگیری های لبنان و اسراییل میشه نتیجه گرفت هدف چی هست

امیدوارم شایعه باشه

یکی از نکاتی که خیلی از تفسیرها رو با مشکل روبرو کرده رفتار متفاوت در سوریه و لبنان هست در سوریه و لبنان ریشه داستان ایران هست پس چطور در سمت حزب الله اینقدر توان قوی می بینیم و در سوریه اینقدر ضعف عملکردی اولین برداشت متفاوت بودن اهداف هست لبنان به تثبیت رسیده و سوریه در حال آماده شدن

اگه کیان موتور جت داره پس قطعا تصویر آخر میتونه کیان باشه که موتوری مانند هویزه داره در تصاویر بالایی پهپادهایی که نشون دادند هیچ کدوم از اونها ظاهرا ورودی هوا ندارند و بیشتر انگار پبشران موشکی دارند و شبیه پهپادهای انتحاری هستند

دستهای بلندتر برای مقاومت قابلیتهای افزون تر برای واحدهای ضد زره حزب ا... لبنان تابستان 2006 ، برای طرفهای درگیر در شمال سرزمین های اشغالی و جنوب لبنان ، زمان بسیار حساسی بشمار می آمد . به اعتقاد بخش مهمی از ناظران نظامی ، یک گروه کوچک شبه نظامی شیعه در برابر واحدهای آموزش دیده IDF یکی از معدود موفقیتهای نظامی اعراب پس از شکستهای پی درپی از سال 1948 ( به استثنای بیلان ارتش مصر در جنگ 1973 ) را به ثبت رساندند که در تاریخ پرفراز و نشیب نظامی اعراب ، تنها نقطه روشنی است که دیده میشود . این موفقیت بلحاظ نظامی ، بدان دلیل پر اهمیت محسوب میشود که با تلفات نسبی واحدهای زرهی ارتش اسراییل ( بعنوان رکن اصلی نبرد زمینی ) بخصوص علیرغم بکارگیری تانکهای اصلی میدان نبرد مرکاوا-3 و مرکاوا-4 که در گذشته غیر قابل دفاع تبلیغ می شد ، همراه گردید . با این پیشینه تاریخی ، تبادل آتش میان واحدهای ضد زره حزب ا... لبنان و واحدهای ارتش اسرائیل در هفته نخست سپتامبر 2019 که گفته میشود یک نفربر زرهی IDF در جریان آن هدف قرار گرفته ، بار دیگر اهمیت تقابل تاریخی میان تسلیحات ضد زره حزب ا... و قابلیتهای زرهی چشمگیر IDF را در نزد تحلیلگران نظامی ، برجسته نمود . در این میان ، مهمترین سلاح ضد تانک حزب ا... در جنگ 2006 ، موشکهای 9M113 کورنت ، محصول صنایع نظامی روسیه بشمار میرفت که با بیلان ثبت شده در این درگیری ها ، موفقیتی بسیار بزرگ برای سیستم روسی و افزون تر نمودن سطح تهدیدات بر علیه تجهیزات زرهی ناتو در حوزه قابلیتهای بقاء در میدان نبرد فراهم آورد . گزارشهای موجود نشاندهنده آن است که حزب ا... لبنان علیرغم تلاشهای متعدد ، موفق نشده بود تا بطور مستقیم به این تجهیزات دسترسی یابد ، به همین دلیل ، طرف سومی ( سوریه ) برای تحویل این سامانه ها در نظر گرفته شد . تاثیر حضور این سلاح در میدان نبرد ، تا آنجا بود که پس ازپایان درگیریها ، اسرائیل فشار قابل توجهی رابر مسکو برای توقف یا محدود نمودن صادرات این سیستم ها اعمال نمود تا حزب ا... قابلیت ذخیره سازی زرادخانه موجود یا دسترسی به مهمات پیشرفته تری نظیر KORNET-EM را در اختیار نداشته باشد . اما تنها سه سال پس از تابستان داغ 2006 ، گزارشهای جسته و گریخته ای مبنی بر انتقال کامل بخشی از کورنتهای موجود در سازمان رزم ارتش سوریه به کره شمالی با هدف ایجاد زمینه مناسب برای خرید موشکهای ضد زره جدید کره ای که با فناوری مشابهی توسعه پیدا کرده بودند ، منتشر گردید . متعاقب این اخبار ، در سال 2016 ارتش کره شمالی از جدید ترین موشک ضد زره خود با شناسه Bulsae-3 رونمایی نمود که بلحاظ ظاهری ، پلتفرم مشترکی با کورنت را به نمایش می گذاشت ، درحالی که از فناورهای پیشرفته تری برخوردار می بود . برخی منابع معتقدند که Bulsae-3 از همان ابتدای رونمایی ، وارد خدمت عملیاتی شده ، اما قابلیتهای رزمی آن برای سالها در معرض عموم قرار نگرفته بود . KN-02 TOSKA ( چپ ) و OTR-21 ( راست ) از سویی دیگر ، سوریه سابقه طولانی در خرید و کاربرد سامانه های محصول کره شمالی داشته و در گذشته برخی محصولات روسی را برای خرید انبوه مشتقات کره ای آن ، به این کشور شرق آسیا تحویل داده است ، تا جایی که می توان گفت موشک کره ای KN-02 TOSKA در نتیجه انتقال فناوری موشک روسی OTR-21 از سوی سوریه توسعه پیدا نموده است . برخی از ناظران براین اعتقادند که این احتمال وجود دارد که بدلیل اعمال محدودیتها افزون تر روسیه بر صادرات این نوع پیکربندی های ضد زره ، سوریه با امضاء موافقتنامه ای با طرف کره ای ، زمینه لازم برای توسعه فناوری Bulsae-3 را فراهم آورده و یا اینکه ایده توسعه قابلیتهای کورنت ، اساسا" از سوی حزب ا.... و با واسطه سوریه انجام گرفته باشد . به این ترتیب ، تصور می شود که Bulsae-3 امروز به عنوان سامانه اصلی ضد زره حزب ا... جانشین ذخیره رو به پایان کورنتهای روسی شده باشد و احتمالا در نبردهای آینده شاهد روندی گسترده بکارگیری این سلاح بر علیه توان زرهی ارتش اسراییل خواهیم بود ، گرچه این امر احتمالا " وابستگی روزافزون حزب ا... به تسلیحات کره ای ، در کنار مباحث مربوط به آموزش و پشتیبانی را در پی خواهد داشت . درصورتی که تاثیر ورود این سلاح به درگیری های غیر قابل پیش بینی در خاورمیانه را نادیده بگیریم ، فروش یا ارسال این تسلیحات ، زمینه مناسبی را برای ارزیابی سامانه های تسلیحاتی کره شمالی در میدان نبرد واقعی فراهم آورده و به کارشناسان کره ای کمک می کند تا موثرترین شیوه ها را برای بروزرسانی چنین تسلیحاتی در پیش گیرند . بن پایه پی نوشت : 1- به اعتقاد منابع نظامی ، مهمات ضد زره Bulsae-3 در رده موشکهای ضد تانک هدایت شونده لیزری قرار دارد که احتمالا " بردی بیشتر از نمونه پایه کورنت ( 5.5 کیلومتر ) را در اختیار کاربر می گذارد. 2- اصرار نویسنده متن مبنی بر وصل کردن حزب ا... به کره شمالی بسیار عجیب هست ( حالا سوریه را شاید بشود قبول کرد ) ، در حالی که بغل گوش حزب ا... ، ما به شکل رسمی کورنت را تولید می کنیم و احتمالا هم تا الان ان را توسعه هم دادیم . 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

درود ؛ البته که سال گذشته بود که یکی از دوستان که منبع فوق العاده معتبری هست و بنده از چشمانم هم بیشتر به ایشون اعتماد دارم میگفت که کماندوهای سپاه و حزب الله با پشتیبانی آتش ارتش سوریه ( نمیدونم روسها بودن یا نه ) در شهر اللطامنه یک هلی برن موفق داشتن و موفق شدن جلسه افسران ترک با سرکرده های تروریستها رو شناسایی و اونجا دست به عملیات بزنن و به خوبی هم تلفات گرفتن هم اسناد و مدارکی جمع کردن که در جلسه ای که روحانی و پوتین و اردوغان داشتن این اسناد توسط روحانی و پوتین به صورت اردوغان کوبیده بشه تا نگه ما از تروریستها حمایت نمیکنیم و فلان میکنیم

سلام علیکم مزیت اصلی میلیتاری بعنوان بزرگترین مرجع مباحث نظامی وب پارسی ، این هست که میشود تحلیل های مشخصی را در آن پیدا و به آن استناد کرد در واژگان نظامی یک اصطلاحی هست با عنوان ROE یا ROLES OF ENGAGEMENT و در تعریف : "آیین ‏نامه و قوانینی که مقامات ذی‌صلاح نظامی صادر می‌کنند و تعیین‌کنندۀ شرایط و محدودیت‌هایی است که نیروهای نظامی براساس آنها با نیروهای دشمن درگیر می‌شوند یا به درگیری ادامه می‌دهند"این مقررات و قوانین ، بسته به موقعیت و مکانی که یک واحد نظامی ( زمینی / هوایی و دریایی ) در ان وارد عمل می شود و همچنین زمان و شرایط رزمی ، متفاوت هست . ======================= حالا در مورد عدم واکنش در سوریه ، قبلا مفصل تحلیل شده و استنادات لازمه هم وجود دارد : به احتمال قریب به یقین ، این حملات پی درپی یک نشانه واضح از افزایش حس خطر برای اسراییل در سوریه است و اینکه حریف ما ظاهرا یک مقدار دستپاچه شده و این دستپاچگی به اندازه ای هست که مجبور شده کارت خودش را به اصطلاح "رو" کند . ( فرض کنید انها، این نکته را بخوبی متوجه شدند که ما قصد داریم عین نسخه کاری که در دهه هشتاد در جنوب لبنان انجام دادیم را در سکوت کامل رادیویی ، در سوریه ، بخصوص در امتداد بلندی های جولان مجددا تکرار کنیم ) . یادمان باشد در پلان جامع حریف ، این حملات ، در قالب حملات بازدارنده انجام میشود . یعنی تحلیل آنها بدین صورت باید باشد که این حملات پی در پی یا مقطعی صورت می گیرد ، چون یک روندی در سوریه آغاز شده و باید جلوی این روند را گرفت . اگر در جنوب لبنان ، دست جمهوری اسلامی یک مقدار بسته تر بود و هست ولی در سوریه آزادی عمل بیشتری وجود دارد ( چه بلحاظ نیرویی و چه بلحاظ سخت افزاری و حتی حوزه عملیات اطلاعاتی ) این وسط بطور قطع ، درز اطلاعاتی وجود دارد ( ویژگی غیر قابل اجتناب هر عملیات اطلاعاتی ) و یا حتی می توان چنین تحلیل کرد که سعی شده تا به دشمن چنین قبولانده شود که اهداف ، برای آنها حیاتی است و باید در اولویت انهدام قرار بگیرد . یعنی دشمن را آنقدر بچرخانید تا در مورد نیّت اصلی شما ، دچار سرگشتگی شود ( پرچم ساختگی ) هر چند بطور قطع ، حریف ما ، ارزیابی های خودش را دارد و نباید توان تحلیل انها را دست کم گرفت . در مجموع کار بسیار ظریفی هست که برنامه ریزی و پیش بینی همه احتمالات را می طلبد . طبیعتاً این اقدامات ، تلفات هم دارد ، همانطور که برای حریف ما هم این مساله مصداق پیدا می کند . البته تنها نکته در این بین برای ما ، هوشمندی تصمیم سازان این حوزه در توجیه عقلانی چرایی عدم پاسخگویی هست ، چون فشار افکار عمومی ، بصورت بی رحمانه ای مطالبه اقدام متقابل را دارد و در هر شکل ، اقدام عجولانه ، به سود حریف ما تمام شود . این را بگذارید در کنار آماده بودن دولت ترامپ برای شروع یک هجمه تبلیغاتی یکپارچه بر علیه ما و بهانه ای برای ملغی کردن معاهدات ..... با توجه به این موارد ، عدم واکنش هیستریک ج.ا به حملات اسراییل در دو حالت قابل تحلیل هست : 1- یا توانایی پاسخ دهی نداریم (که بخشی از تحلیل ها است ) 2- یا پلان طراحی شده برای سوریه و هزینه ای که بلحاظ مالی و انسانی و تجهیزاتی دارد پرداخت میشود ، به گونه ای هست که نیازمند وجود استانه تحمل بیشتری است . در یک دعوا ، عصبانیت یک طرف ( واکنش هیستریک و عصبی بدون منطق ) کمکی به برتری در برابر یک حریف قدرتمند تر نمی کند ، تنها مزیت آن ، تحلیل رفتن قدرت عکس العمل هست . پی نوشت : 1- اگر حوصله مطالعه دارید ، این دو تا پست را مطالعه کنید ، معرفی کتاب درسهایی از جنگ 2006 عملیات تاثیر محور 2- یک پیشفرض برای تحلیل این قضایا : جنگ ، طراحی پلان های راهبردی و.... نیازمند صبرو حوصله است . در این حوزه ها ، کاراکترهای شخصیتی عجول ، بازنده اصلی هستند . 3- یکی از مزیتهای رصد تحلیل های نظامی - اطلاعاتی رژیم عبری و مطالعه نظام مند شیوه تحلیل آنها از رخداد ها و وقایع این هست که تحلیلگر ، شناخت دوجانبه ای از وضعیت خودی و دشمن پیدا می کند ( که بطور دقیق ترجمان دقیق توصیه سر بازیل لیدلهارت محسوب میشود )

مشخصات موشک کروز مبین البته شباهتی هم به پهپاد Scarab امریکا دارد تنها کاربر خارجی ان مصر می باشد https://www.thedrive.com/the-war-zone/24966/the-united-states-sold-egypt-this-unique-stealth-recon-drone-called-scarab-in-the-1980s

گوجه فرنگی قاتل !! نیروهای دریایی برای تمرین های تیراندازی ، بهبود و وضعیت آمادگی رزمی خود در شرایط دریا از سازهای شناور گوناگونی در انواع مختلف استفاده می کنند. یکی از مدل های معروف در نیروهای دریایی، سازهای بادی هستند که به خاطر رنگ نارنجی آن به " گوجه فرنگی قاتل " معروف شده اند. البته این سازهای بادی در رنگ های دیگری مانند زرد و سبز نیز عرضه می می شود ولی رنگ معمول آنها نارنجی است. این سازه های بادی وزن نسبتا پایینی دارند و به راحتی با تعداد معدودی نیروی انسان قابل اماده سازی و استفاده است. برخی از مدل های گوجه فرنگی قاتل قابلیت اشکار سازی برای رادارها را دارند تا اپراتورهای سیستم راداری بتوانند به راحتی این اهداف را شناسایی کنند. نمونه های دیگر این اهداف دارای آشکارسازهای بصری مانند رنگ شب تاب و یا چراخ برای تمرین در شب هستند. عموما هدفهای گوجه های قاتل برای تمرین تیراندازی تسلیحات سبک شناور ها و یا هواگرد ها استفاده می شود. خدمه ناوشکن کلاس آرلی برک در حال آماده سازی وباد کردن یک گوجه فرنگی قاتل بر روی عرشه باد شدن یک گوجه فرنگی قاتل بر روی عرشه کشتی فرمانده ای ابی-خاکی USS Mount Whitney رها سازی دو گوجه فرنگی قاتل از روی ناو هواپیمابر رونالد ریگان برای شروع تمرین تیراندازی رها سازی یک گوجه فرنگی قاتل از روی عرشه کشتی یواس‌اس مک‌فال کلاس ناوشکن آرلی برک- این نوع از گوجه فرنگی قابلیت ردیابی بوسیله رادار را دارد. شلیک به سمت گوجه فرنگی قاتل با مسلسل M240B کالیبر 7.62 میلیمتری از روی عرشه کشتی یواس‌اس مک‌فال شلیک به سمت گوجه فرنگی قاتل از روی بالگرد MH-60R تمرین تیراندازی سامانه دفاع نزدیک فالانکس با گوجه فرنگی قاتل تمرین تیراندازی lav-25 از روی عرشه کشتی تهاجم آبی-خاکی یواس‌اس واسپ با گوجه فرنگی قاتل

در باب اهمیت شبیه سازی ( بازی ) جنگ بازی جنگ طبق تعریف وزارت دفاع آمریکا شامل: "شبیه‌سازی از یک عملیات نظامی که شامل دو یا چند نیروی مخالف است، که در آن از قوانین، داده‌ها و رویه‌هایی طراحی شده برای نمایش دادن شرایط یک زندگی واقعی یا نزدیک به واقعی استفاده می‌شود" است . پروژه بازی جنگ، باعث بوجود آمدن بازیهای جنگ کامپیوتری بسیاری در شاخه‌های مختلف نظامی گردید. در کشورهای پیشگام در توسعه قدرت نظامی نظیر ایالات متحده ، از بازیهای جنگ، برای مکانیزه کردن آموزش نیروهای نظامی خود نیز استفاده می‌کنند که برای این کشورها این خود بعنوان هدف بزرگی مطرح می‌باشد. یکی از دلایل استفاده از سیستمهای بازی جنگ به هنگام رزم، امکان تحلیل و بررسی راه کارهای موجود و موفق به همراه شبیه سازی کردن رزم آتی می‌باشد. با توجه به این مساله ، یکی از مشهورترین وقایعی که در این حوزه قابل بررسی است ، شبیه سازی ارتش امپراتوری تزار از جنگ آتی دریایی با یگان های نیروی دریایی سلطنتی ژاپن بشمارمی رود . آدمیرال زینویف روژستونسکی در بازه سال تحصیلی 1903-1902 ، آکادمی نیکلای نیروی دریایی ارتش روسیه تزاری مستقر در سن پیترزبورگ ، شاهد اجرای شبیه سازی رزم دریایی توسط دو کاپیتان این نیرو بود که توسط آدمیرال زینویف روژستونسکی ، مورد داوری قرار گرفت . این شبیه سازی ، به شکل غیر قابل باوری ، با محوریت یک نبرد سنگین میان نیروی دریایی روسیه و نیروی دریایی ژاپن انجام شد که در نوع خود ، یک پیش بینی هیجان انگیز از نبردی بود که دو سال بعد (1905 ) صورت واقعی بخود گرفت . گزارش هایی که از این شبیه سازی در دست است ، نشان می دهد اسکادران های نیروی دریایی روسیه ، مستقر در شرق دور ( ولادی وستک و پورت آرتور ) به محور اصلی قدرت روسیه در این حوزه تبدیل شده بودند و بهترین شیوه برای شکست دادن این ناوگان ، اجرای یک عملیات آفندی بارعایت دقیق اصل غافلگیری و بدون اعلام جنگ ، تشخیص داده شد . در این شبیه سازی ، ناوگان روسی بدون هیچ اخطاری ، در بندر مورد تهاجم قرار گرفت و نابود شد . با توجه به سلسله وقایعی که یک سال بعد ( 8 فوریه 1904 ) ، بوقوع پیوست ، شرکت کنندگان در این شبیه سازی ، به درستی ، راهبرد اصلی نیروی دریایی سلطنتی ژاپن را برای شروع جنگ ، پیش بینی نموده بودند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم : MR9

همچون پهپاد حماسه که ظاهرا اسکیل کوچک پهپاد فطرس بود این پهپاد هم نمونه ی کوچک تر پهپاد کمان 12 به نظر میرسه . البته پبش از رونمایی اسکیل کوچکتر با نام مهاجم 92 که نشان دهنده ی پروژه ی ساخت یک پهپاد رهگیر در سال 92 هست ازین پهپاد بدون هیچ نامی در نمایشگاه پدافند هوایی رونمایی شده بود . نمونه ی اولیه از همون لرکس عریض بهره میبرد ولی ظاهرا محل نصب موتور به جای انتهای بدنه ؛ بالای آن و در قسمت نزدیک به انتها بود . اکنون مشخص میشه که گمانه زنی ها بر اساس اینکه پهپاد فوق پهپاد هدف بوده است در اون موقع صحیح نبوده . لینک + اولین نمونه مشاهده شده در نمایشگاه پدافند : نمونه ی بعدی ( مهاجم 92 ) با کشیده تر شدن بوم ها موتور به انهتای بدنه انتقال پیدا کرده و همچنین برجستگی رادوم در طراحی لحاظ شده . نمونه ی آخر ( کمان 12 ) که در روز رونمایی دوفروند به همراه موشک اخگر نمایش داده شد . اسکیل حدودا دوبرابر شده و در انتهای بالها از بالچه های یکپارچه ( blended winglet ) استفاده شده . این فقره در طراحی ، در دنیا هم مربوط به سالهای جدید هست و درنمونه های تجاری ایرباس با طراحی sharklet در a 320 و در نمونه های نظامی ، جنرال اتمیکس در پروژه ها ی Predator B ER افزایش برد پریدیتور و MQ-1C ER Gray Eagle افزایش برد گری ایگل دیده شده بود . ظاهرا به دلیل مداومت بالای بیشتر چنین نکته ای در طراحی واردشده . گذشته از اون این پهپاد به دلیل شکل بدنه اش که منحنی هست در میان پهپاد های ایرانی سابقه ای نداره . نزدیکترین نمونه united 40 امارات هست . به نظر میرسه این هم باعث افزایش برازایی بدنه میشه . پریدیتور بی اکستندد رنج : گری ایگل اکستندد رنج :

با سلامی دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست ؛به اتفاق هم مبحث موشکهای بالستیک رو ادامه میدهیم: موشک های بالستیک برد متوسط Medium-range ballistic missile (قسمت سوم) Hwasong-9 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط هواسنگ-9 (Scud-ER) ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. گفته می شود که این موشک بالستیک از سال 2000 در اختیار کشور سوریه هم قرار گرفته است و منابعی در ترکیه مدعی این هستند که سوریه خط تولید Scud-ER را هم راه اندازی کرده است. این موشک دارای برد ماکزیمم 995 کیلومتر است. این موشک ساخته سال 1994 میلادی است و از تعداد تولید شده این موشک اطلاعی در دست نیست. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Scud#Hwasong-9/Scud-ER Pukkuksong-1 : موشک زیردریائی پرتاب بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-1 ساخت جمهوری خلق کره (کره شمالی) است. این موشک بالستیک گاها با نام KN-11 نیز شناخته می شود توسط زیردریائی Sinpo-class ( ساخت کره شمالی) قابلیت حمل و پرتاب را دارد. این موشک دارای برد عملیاتی 500 الی 2000 کیلومتر بود. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-1 Pukkuksong-2 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط پوک کوک سونگ-2 ساخت جمهوری دموکراتیک خلق کره (کره شمالی) است. این موشک که در واقع بر خلاف بسیاری از موشک های بالستیک ساخت کره شمالی ، از سوخت جامد استفاده میکند در خارج از مرزهای کره کد KN-15 شناخته می شود. با توجه عدم اعلام رسمی دولت کره شمالی ، اما بر اساس برآوردها احتمالا این موشک دارای برد 1200 الی 2000 کیلومتر می باشد. سال ساخت این موشک سال 2017 میلادی است و توان حمل کلاهک هسته ای را نیز دارا می باشد. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Pukkuksong-2 Shaheen-II : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط شاهین-2 تنها ساخته جمهوری اسلامی پاکستان است که در این پست به معرفی آن می پردازیم . این موشک دارای برد 1500 الی 2000 کیلومتر می باشد. این موشک در نوامبر سال 2014 تولید شده است. در انجمن هیچ تاپیکی در خصوص این موشک بالستیک وجود ندارد. https://en.wikipedia.org/wiki/Shaheen-II Ghadr-110 : موشک زمین به زمین بالستیک برد متوسط قدر-110 هم ساخت جمهوری اسلامی ایران است که به معرفی آن می پردازیم. طبق ادعای منابع غربی این موشک دارای برد ماکزیمم 1800 الی 3000 کیلومتر است. منابع غربی مدعی هستند که این موشک نوعی بهینه سازی موشک شهاب - 3 می باشد و در سال 2007 به تولید رسیده است. ادامه دارد ... ----------- پ.ن 1 : امیدوارم که مورد پسند دوستان واقع شده باشد. دوستانی که پسندیدند ، مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : ان شاء الله در پست های بعدی به ترتیب سایر موشکهای بالستیک (برد متوسط ) را به اتفاق بررسی خواهیم نمود.

به نظر میاد شاهد موتور معروف pbs tj100 درنمایشگاه اقتدار 40 باشیم امیدوارم صرفا خرید نباشه و تولید داخلی هم داشته باشه به ویژه که این موتور یک نمونه توروبوشفت و پراپ هم داره که امبدوارم اوناهم ساخته بشن به زودی میشه با دوعدد ازش یک پهپاد سنگین برای مصارف مختلف مثل جنگ الکترونیک بمباران و پل ارتباطی با غلاف های مختلف تولید کرد. برای تولید هلیکوپترهای سبک و هواپیماهای اموزشی هم کاملا به کار میاد. دوعدد از این موتور به راحتی یک اموزشی سبک به دست میده چندی پیش در یکی از نمایشگاههای داخلی هلیکوپتر VV-2 هم توسط اوکراینی ها نمایش داده شد که از خویشاوندان مورد استفاده همین موتور استفاده میکنه. دوعدد از این موتور حداقل یک مدل هلیکوپتر دوموتوره چهار نفره به دست میده اما مورد بسیار مهمتر اینکه موتور دیگه ای در یکی از قسمت های برنامه ثریا نشون داده شد که همون لحظه توضیح داده شد که: دفعه بعد که برای فیلم برداری بیاید این قسمت یک POWER TURBINE اضافه شده اما تاکید بر تولید برق بود که این هم یکی از کارهای موتورهای توربینی است. توانی که گفته شد حدود 450 کیووات اگر اشتباه نکنم بود که حدودا 600 اسب بخار هست این موتور با موتور طلوع چهار فرق میکنه اما به نظرمیاد از همون خانواده باشه به لحاظ ظاهری هم به نظر میاد با موتور axial یا خطی و نه مثل موتور pbs tj100 با کامپرسور centrifugalروبه رو باشیم برای مقایسه موتور طلوع چهار رو ملاحظه کنید.

با سلام    چشمان جدید برای خرس روسی         براساس اعلام وزارت دفاع روسیه ،  ارتش این کشور محموله جدیدی شامل 5 سیستم راداری چند بانده  متحرک  نبو- ام 55Zh6M ، محصول موسسه تحقیقات رادیویی  نیژنی نوووگراد (NNIIRT) را به  سازمان رزم خود اضافه  نمود . با تحویل این تعداد، هم اکنون پدافند هوایی ارتش این کشور 10 سیستم نبو- ام را در اختیار خواهد داشت .   به اعتقاد سرهنگ آلکسی زولوتین ، سخنگوی سرویس مطبوعاتی وزارت دفاع ،  تلاش ارتش روسیه برای روزآمد سازی خود ، عمدتاً پاسخی به تهدید ناشی از استقرار سیستم  ضد موشک بالستیک ناتو در شرق اروپا است . این  سخت افزار نظامی که یک رادار 3 بُعدی پیشرفته بشمار می آید ، قابلیت اجرای عملیات در چند فرکانس را داراست . طبق اطلاعات منتشر شده ، نبو-ام ، از یک خودرو جمع آوری داده های راداری ، خودرو فرماندهی و 3 دستگاه رادار تشکیل شده  و  همگی بر روی کِشنده های هشت در هشت 24 تُنی نصب می گردد که قابلیت تحرک آن را افزایش خواهد داد.   به اعتقاد تحلیلگران مجله آوییشن ویک ، رادارهای این سیستم ، داده های جمع آوری شده را با استفاده از یک خط انتقال داده ای با سرعت بالا در فرکانس ماکروویو به پست فرماندهی منتقل کرده تا در آنجا توسط خدمه بررسی گردد .      این سیستم راداری به گفته  شرکت سازنده  عملکردی کاملاً خودکار داشته و با پردازش اطلاعات دیجیتال بدست آمده ، با تشخیص هواپیما یا موشک ، براساس میزان تهدید ، آن را طبقه بندی و اطلاعات آنالیز شده را به سیستم های دفاع هوایی انتقال دهد .  این بدان معناست که نبو –ام ، در ارتش روسیه بیشتر بعنوان یک " نشان گر" عمل خواهد نمود .   صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

  ممنون از اطلاع رسانی   دو نکته قابل توجه اینجا هست : در آخرین ثانیه های پرواز آن سر جنگی انفجاری   یعنی موشک بالستیک رو در آخرین ثانیه های پروازش مورد اثابت قرار داده؟ اون هم با روش انفجاری و نه برخورد مستقیم؟ بعیده این روش انهدام موشک فایده ای داشته باشه؟ چون در آخرین ثانیه ها سرجنگی یا موشک بالستیک سرعت زیادی داره و یک انفجار نسبتا کوچک نمی تواند آن را متوقف کند، و سرجنگی بالستیک همانطور که اشاره شد ساختار بسیار قدرتمندی داره و با انفجار نابود نمیشه، اگر هم منفجر بشه باز انرژی جنبشی زیادش باعث آسیب به هدف میشه.

با توجه به رفتارهای بدون پرده و آشکار عربستان در ارتباط با اسرائیل، اواخر مرداد ( المپیک ریو ) باید شاهد حمله به جنوب لبنان از طرف اسرائیل باید باشیم، احتمال این جنگ به شدت بالا است و دامنه آن هم احتمال دارد از لبنان هم فراتر برود ، از این نظر باید علائم برای اسرائیل فرستاده شود که تاوان این جنگ چقدر بالا است و به طوری مانع این جنگ شویم  از نظر من احتمال جنگ بالای 60 درصد است  فکر کنم نیاز به یک رونمایی درست و حسابی برای اسرائیل شدیدا نیاز است یا حداقل برای آمریکا

شاید به این دلیل که به طور کاملا سری ساخته شد و طراحی شده بود تا نامرئی باشد , در ان لحظه ای که می توانید یک بمب افکن استیلث را ببینید تصویری فراموش نشدنی در ذهن شما نقش می بندد . این داستانیست از سرگذشت Senior Peg , که چگونه پا به عرصه ی وجود گذاشت و از طالعی که گرفتارش بود پهنه ی آسمان را بدرود گفت و چرا امروز مجددا به ان نیازمندیم . بعضی هواپیما ها به قدری پرآوازه اند که نوشتن در موردشان نیاز به هیچ مقدمه چینی ای ندارد , مانند پی-51 موستانگ و اف-14 تامکت که همانقدری که بخشی از تاریخ نظامی هستند به جزئی از فرهنگ عمومی نیز تبدیل شده اند . اما در این میان نوعی از هواپیما هستند که به قدری ظاهرشان متمایز و قابل شناسایی و در عین حال تهدید امیز است که در لحظه ای که انها را رویت می کنید بیش از 2 کلمه بر زبان شما جاری نمی شود : STEALTH BOMBER این گران قیمت ترین و پیچیده ترین وسیله ی پرواز درون اتمسفری ست که تا کنون ساخته شده . این بومرنگ عظیم از مرگ و تخریب به قدری شمایل آینده نگارانه ای دارد که تقریبا غیر قابل باور است که بپذیریم 2 و نیم دهه از جولان شبح وار ان در اسمان کره ی خاکی می گذرد . شکل و شمایل منحصر به فرد و کاملا نفس گیر B-2 چنان محکم و عمیق بر ذهن ها نقش بسته است که بسیار سخت است بتوانیم باور کنیم این بمب افکن استیلث می توانست امروز چیزی متفاوت از این باشد . اما حقیقت این است که بال پرنده ی شاهکار نیروی هوایی می توانست دارای یک دم بلند , اسمانه ی دو وجهی و یک لوگوی Lockheed Skunk Works روی اهرم کنترل باشد . تکنولوژی استیلث حرکتی خزنده را از گمنامی و ابهام تا رسیدن به سایه ها ی تاریک دفاتر فوق سری طراحی هواپیما در امریکا در اواسط دهه ی 70 میلادی طی کرد . یک گروه کوچک اما در حال رشد درون اژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته ی پنتاگون , خواستار بررسی امکان ساخت هواپیمایی تاکتیکی بود که در برابر دید رادار ها نامرئی باشد . این برنامه ی رقابتی eXperimental Survivable Tactical " XST " نام گرفت , که در عرصه ی رادار گریزی بهترین طراحان هواپیما های نظامی امریکا را به چالش و میدان کارزار طلبید . هدف بسیار ساده و روشن ترسم شده بود , هر طراحی کانسپت از یک هواپیمای تاکتیکی به شرط انکه چشمان رادار ها را یارای کشف ان نباشد . یک سفارش بزرگ ان هم در دوره ای که بازتاب رادار از اشکال پایه و اساسی بحثی داغ و چالش بر انگیز بود . در نهایت طرح واحد خط شکن کمپانی لاکهید , اسکانک ورکز , بر سازنده ی افسانه ای هواپیما , نورث روپ , برتری یافت . مابقی ماجرا بخشی از تاریخ است , و همانند داستان برنامه ی بمب افکن پیشرفته ی تاکتیکی , بازنده ی ان رقابت به دلیل خیلی ساده ای متحمل شکست شد , به این دلیل که کانسپت انها خیلی از زمانشان جلوتر بود ! در اواخر دهه ی 70 تیم اسکانک ورکز پس از برنده شدن برنامه ی XST به سرعت می تاخت , و سرگرم بررسی و پردازش اطلاعات بدست امده از پرنده ی دست ساخته ی شان , اثبات گر تکنولوژی Have Blue بود . پرنده ای با ظاهر پیکانی شکل که مستقیما بر اساس مدل کامپیوتری انها hopeless diamond که برگ برنده ی شان بود , طراحی شده بود . در نهایت موفقیت هواپیمای اثبات گر Have Blue دست اور چشم گیر F-117A Nighthawk را در پی داشت . اما یک تصمیم مهم دیگر نیز در نیروی هوایی وجود داشت که باید قبل از تایید طرح نهایی گرفته می شد . در میانه ی میدان 2 نمونه ی پیشنهادی هواپیمای تاکتیکی پیشرفته ATA وجود داشت که اسکانک ورکز پس ار برنده شدن برنامه ی ATX و انجام تست ها روی Have Blue , در مقابل نیروی هوایی قرار داده بود . ATA-A در ابعاد یک جنگنده با 450 مایل برد عملیاتی بود , با یک خلبان و حدود 5 هزار پوند ظرفیت حمل . ATA-B یک بمب افکن منطقه ای بزرگتر بود که برد عملیاتی ان 1150 مایل بود , 2 سرنشینه بود و می توانست 10 هزار پوند سلاح هدایت پذیر نقطه زن حمل کند . ATA-B حتی از سوی اسکانک ورکز به عنوان مستعد جانشینی بمب افکن بال متغییر F-111 Aardvark مطرح شد . در انتها نیروی هوایی پیشنهاد ارزانتر و کم ریسک تر را برگذید , هواپیمای کوچتر ATA-A , چرا که انها مایل بودند تا با بودجه ی سیاه این برنامه بتوانند به تعدادی جت تولید کنند تا ما حصل برنامه تاثیر گذار و ارزشمند باشد . نتیجه ی این تصمیم کلیدی F-117A Nighthawk بود که امروزه نیز به همین نام شناخته می شود . Ben Rich ابداع کننده و عنصر محرک تیم مدیریتی اسکانک ورکز , که به عنوان طراح هواپیماهای افسانه ای استیلث و پدر بزرگ طراحی استیلث شناخته می شود , مدتی بعد به نیروی هوایی بازگشت , این بار یه عنوان فرماندهی استراتژیک هوایی , و طراحی یک نمونه ی بهینه سازی شده از بمب افکن تهاجمی بزرگتر انها ATA-B را بر عهده شان گذاشت . نیروی هوایی و دولت کارتر که به شکل بحث برانگیزی برنامه ی B-1A را لغو کرده بود که بخش مهمی از دلایل ان پیشرفت های ذکر شده در تکنولوژی استیلث بود , ایده ای مشابه بن ریچ داشتند . در حقیقت دولت کارتر که اعتقاد عمیقی به تکنولوژی استیلث داشت قول بازگشت مجدد این برنامه را داده بود , متحمل دردسرهای زیادی برای لغو کردن برنامه ی جنجالی B-1A شد و حتی نتوانستند به خبرنگاران و رسانه ها توضیح دهند که در حال کار و تمرکز ویژه بر روی یک تکنولوژی خط شکن که تغییر دهنده ی میدان بازی خواهد بود هستند , چرا که تکنولوژی استیلث و تمام موارد مربوط به ان در ان زمان به شدت طبقه بندی شده بود . پس از انکه اجماع حاصل شد که بمب افکن استیلث یک گزینه ی راهبردی مناسب و امکان ساخت ان فراهم است , شروع حرکت این برنامه تقریبا بلافاصله اغاز شد . نیروی هوایی به دنبال چیزی برای جایگزینی اف-111 نبود , بلکه به دنبال هواپیمایی برای جایگزینی برای پروژه ی به تازگی لغو شده ی B-1A و حتی سلطان کهنه کار دهه ی پنجاهیشان B-52 بودند . انها خواستار یک بمب افکن سنگین , برد بلند و با قابلیت اختفا و بقا پذیری بالا بودند و همچنین می خواستند این بمب افکن همچون پرنده ی کوچک Have Blue در برابر رادار ها نامرئی باشد . دهه ی جدیدی اغاز شده بود و برنامه با نام بمب افکن با فناوری پیشرفته (ATB) به حرکت خود ادامه داد . طرح های دو رقیب به مرحله ی فینال رسید تا یکی از انها برنده ی نهایی باشد . همان 2 رقیبی که برنامه ی XST را به انجام رسانده بودند , نورث روپ و لایکهید , یکبار دیگر رویاروی یکدیگر قرار گرفته بودند , اما این بار در یک معرکه ی بزرگ , چه از لحاظ فیزیکی و چه اقتصادی . نیروی هوایی به دنبال به خدمت گرفتن 132 فروند بمب افکن استیلث در طی قریب 20 سال بود . هر دو رقیب به خوبی می دانستند که هر کدامشان که برنده ی این برنامه شوند به لحاظ تئوری تمامی ناوگان بمب افکن سنگین نیروی هوایی را از 1990 تا هزاره ی پس از ان را به نام خود می زد , و حتی شاید تا ابد ! با در نظر گرفتن ابعاد هواپیما و تعدادی که نیروی هوایی به دنبال به خدمت گرفتن ان بود هر دو تیم سازندگان دیگری را برای تولید به همکاری گرفتند . اسکانک ورکز با Rockwell که به تازگی برنامه ی B-1A را از دست داده بود همراه شد , و نورث روپ به همراه بوئینگ تیم خود را تشکیل داد . نورث روپ هنوز از برنده شدن لاکهید در برنامه ی XST که به ان اجازه داده بود با ساخت F-117A عنوان سازنده ی اولین بمب افکن استیلث را از ان خود کند دچار تلخ کامی بود . علاوه بر ان , توانایی نورث روپ برای طراحی یک هواپیمای کم پیدا در طی نیم دهه ی قبل از ان یا در واقع از بعد از پروژه ی XST دچار یک جهش کوانتومی شده بود . به مدد مدل سازی های کامپیوتری و تحقیقات بیشتر , نورث روپ یکی از باور ناپذیر ترین و فهم ناپذیر ترین هواپیماهای همه ی تاریخ را به میدان فرستاد , هواپیمای ازمایشی نظارت بر میدان نبرد BSAX , که به نام معروف تر Tacit Blue شناخته می شود . این نسخه ی تجربی و استیلث از "اتوبوس مدرسه ی فضایی ها" , با بال هایی که فناوری هایی را به اثبات می رساند مه نتیجه ی انها را امروز در دنیای اطرافمان می بینیم , حدود 30 سال پس از اولین پرواز ان . در سمت دیگر رینگ مبارزه ی بمب افکن تاکتیکی پیشرفته اسکانک ورکز قرار داشت , که نسبت به نورث روپ تجربه ی خیلی بیشتری در به تولید رساندن و کار کردن با عجایب پیرامون یک هواپیمای استیلث عملیاتی داشت . کانسپت ها و تنها یک اثبات گر یک چیز بود , ساختن یک هواپیمای کم پیدا که به لحاظ اقتصادی به صرفه باشد , به پرواز در اوردن و تعمیر و نگه داری از ان در مقیاس انبوه به کلی تجربه ی تخصصی متفاوتی بود . نیازمندی ها برای سوپر بمب افکن جدید اشکارا قابل توجه بود . هواپیما می بایست با حمل 20 تن بمب و بدون سوخت گیری مجدد برد 6 هزار مایل را طی میکرد . همچنین داشتن بازتاب راداری بسیار ناچیز به طور ویژه مورد توجه قرار گرفته بود و سایر اقدامات لازم برای کاهش کشف پذیری نیز در دستور کار قرار داشت , از جمله پوشاندن یا از بین بردن رد حرارتی مادون قرمز نیز باید در طراحی ایرفریم گنجانده می شد . این نیازمندی های منحصر به فرد , به همراه قدرت پردازش رایانه ای که در ان زمان در دسترس بود , و واقعیت های ساده و قدیمی فیزیک , تیم ها را به حرکت و سرمایه گذاری در مسیر های طراحی مشابه رهنمون ساخت . در حقیقت در طول فاز طراحی برنامه یک مقام وزارت دفاع درگیر با دفتر طراحی ATB پنتاگون مدلی از کانسپت لاکهید را مشاهده کرد در حالی که در تاسیسات اسکانک ورکز در بوربانک بود و از انها سوال کرد چگونه توانسته اند به نسخه ای از طرح نورث روپ دست یابند ؟! ترکیب برد بلند , ظرفیت حمل زیاد و الزامات کم پیدایی باعث شده بود دو تیم روی فضای مشابهی اقدام به طراحی و پردازش کنند . این همچنین نشانه ای از این است که در ان زمان حقیقتا طراحی هواپیمایی با این توانایی ها و خواسته های ایرودینامیکی چگونه و چه حد چالش بر انگیز بوده است . بدون در نظر گرفتن شباهت ها , هر کدام از هواپیما ها واقعا منحصر به فرد بودند . طرح لاکهید با کد Senior Peg و طرح نورث روپ با کد Senior Ice نام گرفت . Senior Peg کاملا محصولی مربوط به همان مقطع زمانی بود که اسکانک ورکز ارائه داده بود , همراه بسیاری از ویژگی های نایت هاوک که گسترش پیدا کرده و با یک پلت فرم بال پرنده ترکیب شده بود . شیشه های کاکپیت ان چند وجهی شده بودند . بخش بالایی بدنه مسطح بود و یک صفحه ی شبکه ای ورودی های هوا را می پوشاند . بال ان شبیه پهپادهای مدرنی بود که امروزه می بینیم و زاویه ی عقب رفتگی ان از بخش جلویی بدنه کم تر بود . با این حال چیزی که طرح لاکهید را نسبت به رقیب متمایز می کرد سکان کوچک V شکلی بود که در انتهای یک دم باریک قرار داشت . کانسپت دارای ظاهر عجیبی بود ولی در واقع بازتابی از راهبرد طراحی لاکهید بود , اینکه هواپیما را به کوچکترین و ارزان ترین حالتی بسازیم که کف نیازمندی های مطرح شده در برنامه را نیز پوشش دهد . به بیان دیگر , لاکهید فکر می کرد نیروی هوایی مزیت های عددی را به قابلیت های اضافی ترجیح می دهد , همان گونه که تیم چنین انتخابی را در ارائه ی ATA-A و ATA-B به نیروی هوایی در چند سال قبل از ان دیده بود . در همین حال نورث روپ به کار غیر قابل درکی که همیشه انجام میداد ادامه داد , بهبود دادن طراحی یک خم استیلث , و تصمیم گرفت تا یک بال پرنده ی غول پیکر عجیب و غریب بسازد . چیزی که Jack Northrop , بنیان گذار کمپانی , دیوانه وار برای حدود نیم قرن شیفته ی ان بود . گفته شده هنگامی که تیم مدیریتی نوث روپ مدلی از بمب افکن استیلث را به جک که در اواخر عمرش وضع سلامتی رنجوری داشت نشان دادند , او با لذت گریه کرد . بال پرنده حقیقتا تبدیل به "موبیدیک" جک نوث روپ شده بود , و قدرت پردازشی کامیوترهای مدرن در نهایت ان را با بال های فوقالعاده کارامد شکار کرده بود , اما تا حدی باطراحی ناپایدار . سیستم پرواز با سیم , رایانه ای بود که فرمان های خلبان را تفسیر می کرد و سپس برای سطوح کنترلی مشخص می کرد تا به ترتیب چه کاری را انجام دهند تا نتیجه ی مورد درخواست ارائه گردد . در حالی که این هواپیمای ذاتا ناپایدار همواره در سمت درست قرار بگیرد , این امر باعث می شد تمام مشکلات مرتبط با پایداری که چنین طراحی با ان دست به گریبان بود از میان بروند . بال پرنده ی بزرگ کمپانی نورث روپ Senior Ice نام گرفته بود این کانسپت ظرفیت حمل مازاد و بردی بیشتر از انچه در نیازمندی های برنامه قید شده بود را فراهم می کرد . علاوه بر ان به دلیل اینکه هواپیما بزرگتر بود و سطوح کنترلی اش مساحت خیلی بیشتری داشتند , طرح نورث روپ یک بال پرنده ی کامل و واقعی بود (بر خلاف طرح لاکهید که نیازمند دم و سکان وی شکل بود) , که ان را از هرگونه دم و سکان عمودی بی نیاز می کرد . بر اساس برخی گزارش ها شکاف elevon ها روی بال ها , به همراه تنظیمات قدرت دیفرانسیل , طرح نورث روپ را قادر می سازد تا کاهش پایداری سمت و کنترل yaw (انحراف افقی) به دلیل فقدان دم , را جبران کند . تیم نورث روپ با جامه ی عمل پوشاندن به بزرگترین ارزوی موسس کمپانی انرژی زیادی گرفته بود , انها عزمشان را جزم کرده بودند تا دوباره عرصه ی رقابت را به لاکهید واگذار نکنند . رقابت بین 2 کمپانی شامل , داکیومنت هایی که ویژگی های طراحی هایشان را به صورت تئوری با جزئیات کامل تشریح و تفسیر می کرد و مجموعه ای از تست های تونل باد بود که در نهایت در می 1981 در pole off خاتمه یافت , درست همانند روال برنامه ی XST . در انجا مدل هایی از هر دو طرح در برابر امواج رادار در باند های مختلف و از زوایای مختلف تست شدند . برخی گفته ها حاکی از ان که تعدادی تست پروازی نیز از یکی از اثبات گرهای یکی از کمپانی ها گرفته شده است . هر دو تیم به طرح هایشان بسیار افتخار می کردند اما رقابت نسبت به XST که چند سال قبل اجرا شده بود بسیار نزدیک تر دنبال می شد . بالاخره نتایج اعلام شد , نورث روپ برای ساخت بمب افکن پیشرفته انتخاب شد . لایکهید گمان می کرد در تست های راداری مچ نورثروپ را خوابانده است و همچنین طرحی ارزانتر ارائه داده که با توجه به تجربیاتی از نایت هاوک بدست اورده ریسک های بسیار کمتری دارد فلذا با نتیجه ی اعلام شده مخالفت کرد . نوثروپ شکایت لاکیهد را رد و تیم مدیریتشان بیان داشت نه تنها سینیور ایس دارای سطح مقطع راداری کمتری بوده بلکه راندمان و قابلیت های بیشتری را در تست ها از خود نشان داده است . طرح بدون دم نوثروپ بهره وری بیشتری داشت , طبق انچه ادعا شده 5 تا 10 درصد به لحاظ کارایی ایرودینامیکی , و ارائه ی راه حل برای کاهش بازتاب راداری , که در برنامه ی XST این روش ابداع شده بود و در Tacit Blue به بلوغ رسیده بود , عملکرد بهتری ثبت کرده بود . همچنین در قرار گیری برابر چند باند راداری هم زمان نتایج بهتری از خود نشان داده بود . همچنین این توانایی رادار گریزی " broadband " , اگر چه در بعضی زوایا در برابر برخی باند های فرکانسی در انحراف امواج کارایی کمتری داشت , تصور می شد در برابر پتانسیل راداری اینده ی دشمنان برای کشف اهداف رادارگریز بتواند مقاومت بیشتری از خود نشان دهد . نوث روپ همچنین وقتی که پای یکپارچه سازی سنسور ها با طرح اش به میان می امد بر لاکهید برتری داشت . Tacit Blue یک پلتفرم نظارتی تقریبا نامرئی در دید رادارهای بود . نورثروپ گام بلندی برداشته بود نه فقط اینکه کشف هواپیما را سخت کند , بلکه انتشار راداری از Tacit Blue را تقریبا به حد غیر قابل کشف رسانده بود . این با توجه به اینکه ATB در برابر ارایه های راداری عظیم و قدرتمندی به میدان فرستاده می شد یک مزیت بسیار مهم بود . داشتن تکنولوژی استیلث بی خاصیت می شود اگر انتشار راداری شما مکان یا حتی محدوده ی حضور شما را لو دهد . این به صورت استعاری مانند این است که شما در وسط یک زمین فوتبال به صورت نامرئی حضور داشته باشید درحالی که از شدت بلند جیغ زدن حنجره ی خود را پاره میکنید , همه متوجه حضور و مکان شما می شوند به رغم اینکه شما را نمی بینند . ممکن است پیدا کردن شما کمی سخت باشد اما با وجود کسانی که در میانه ی میدان هشدار و اطلاع می دهند طولی نمی کشد که لو می روید . بال پرنده ی نورث روپ از هواپیمای لاکهید بزرگتر بود , ظرفیت حمل و برد بیشتری هم داشت , و البته گران تر هم بود . خیـــــــــلــــــــی گران تر . لاکهید تخمین زده بود پس از قرار گرفتن Senior Peg در خط تولید بهای هر فروند 200 میلیون دلار تمام شود (به ارزش ان زمان) . عددی که تیم بن ریچ در اسکانک ورکز پس از به خط تولید بردن نایت هاوک خیلی در مورد ان مطمئن بودند . پیشنهاد نورثروپ حدود 2 برابر این رقم بود . و این هنوز مربوط به اوایل دوره ی ریگان بود , زمانی که هزینه های دفاعی در حد یک سوپر نوا ( ابرنواختر – مرگ همراه با انفجار عظیم یک ستاره ی بسیار پر جرم-مترجم ) بود . در طول این دوره که بزرگترین سرمایه گذاری های نظامی امریکا در ان انجام شد , وزارت دفاع دیگر مشتاق راه حل های مقرون به صرفه نبود . انها خواهان قابلیت های افراطی حتی با صرف هزینه های سرسام اور بودند . بنابر این همان گونه که امروز بدان واقفیم نورثروپ برای ساخت بمب افکن B-2 برگزیده شد . با نگاهی به گذشته این خیلی سخت است که بگوییم نیروی هوایی انتخاب درستی انجام داد . B-2 گنجینه ی امریکاست اما موجودی این هواپیما تنها 20 فروند است , که اکثریت انها هم در حال طی کردن دوره های تعمییر و نگه داری , رزرو برای اماده باش اتمی , یا ارائه ی وظایف ازمایشی در زمان های مختلف هستند . نیروی هوایی نیازمندی های فراست مدارانه سطح پایینی را در برنامه ی ATB وارد کرده بود , که نتیجه ی ان به صورت وزن بیشتر و پیچیدگی زیاد در طراحی B-2 خود را نشان داد . این امر همچنین ارتقاع پروازی در نظر گرفته شده برای هواپیما را از 60 هزار پا به 50 هزار پا تنزل داد . علاوه بر این دولت ریگان طبق وعده ی انتخاباتی اش B-1 را با سرعت محدودی در خط تولید قرار داد , البته نسخه ی نسباتا رادار گریز ان را تحت عنوان B-1B , بنابر این هیچ نیاز مهم و فوری به ATB وجود نداشت و بودجه ای که صرف ATB شد می توانست برای بمب افکن در دسترس تر B-1B هزینه شود . مساله ی بعدی بی تجربگی نوثروپ در به تولید انبوه رساندن یک هواپیمای استیلث بود . این هواپیما پیچیده ترین هواپیمایی بود که در طول تاریخ ساخته شده بود , با هزاران قطعه ای که با هیچ هواپیمایی که قبل از ان ساخته شده بود مشترک نبود . بیش از 3500 پیمانکار فرعی کامپونت ها را برای این برنامه برای نورثروپ فراهم می کردند , که همچنین پیچیدگی لجستیکی خط تولید را نیز افزایش می داد . در اثر موانع موجود قیمت هر فروند از این بمب افکن نرخ صعودی گرفت . و این امر با این حقیقت که تولید B-1B در حال بلعیدن سریع و نگران کننده ی بودجه ی نیروی هوایی بود توامان شده بود , و حال انکه نشانه های روشنی از اینکه جنگ سرد در حال ذوب شدن است نمایان شده بود که همگی کنگره را واداشت تا سفارش خرید B-2 را به 75 فروند محدود کند . این کار بهای هر فروند از این بمب افکن را به میزان سرسام اور یک میلیارد دلار برای هر فروند رساند . در ان زمان که جنگ سرد رو به پایان و پرچم های صلح در حال افراشته شدن بود , تعداد نهایی خرید B-2 توسط کنگره به 21 فروند کاهش یافت . این تصمیم بهای هر فروند از این بمب افکن را به رقم اعجاب اور 2 میلیارد و 200 میلیون دلار برای هر فروند کشاند ! این تقریبا برابر بهای کلی ساخت مجموعه ی Wynn Resort در لاس وگاس است ! در بازگشت به امروز امریکا را در حالی که نیاز مبرم به یک پلتفرم استیلث سنگین دارد می یابیم . در حالی که تمرکز راهبردی از خاورمیانه به اقیانوس ارام در حال انتقال است , در جایی که فاصله خودش یکی از دشمنان است , و چین در حال تبدیل شدن به بزرگ ترین تحدید در منطقه است . در نهایت اولویت نیروی هوایی دست یافتن به یک هواپیمای چند ماموریته ی استیلث برد بلند شده . این برنامه ی نیمه سری همانند پیشینیان خود به نام های مختلفی خوانده می شود . در اصل 2018 Bomber نام گرفته بود , سپس به Next Generation Bomber نامیده شد و اکنون Long Range Strike Bomber " LRS-B " خوانده می شود . ////////پیوند//////// این هواپیما چیزی بیش از ماموریت های ضربتی صرف را انجام خواهد داد . پیشبینی می شود LRS-B قادر به جرای عملیات ضربتی عمیق , نفوذ و شناسایی دورایستا , جمع اوری اطلاعات الکترونیک , شبکه و انتقال اطلاعات , حمله ی دورایستا , بازدارندگی اتمی , و وظایف اخلال و جمینگ احتمالی باشد . اگر نیروی هوایی به درستی این برنامه را اجرا کند نسخه های متفاوت LRS-B این پتانسیل را خواهند داشت که مامورت های دیگر را نیز به خوبی انجام دهند . به دلایل زیادی LRS-B برای فرماندهان نیروی هوایی تبدیل به پرده ای شده تا بتوانند وحشی ترین رویاهای خود را بر ان بنگارند , و این ها شامل این مهم است که سرنشین دار بودن باید از جمله اپشن های این هواپیما باشد و نیز نسباتا مقرون به صرفه باشد . چیزی که در موردخصوصیات LRS-B بسیار جالب است این است که نیازمندی های فیزیکی که برای این برنامه اعلام شده بیشتر به پرنده ی ناکام لاکهید Senior Peg شباهت دارد تا پرنده ی افسانه ای نورث روپ B-2A Spirit . به عنوان مثال , LRS-B از B-2 کوچکتر خواهد بود و ریسک های کمتری از انچه B-2 در چند دهه قبل داشت در پی خواهد داشت . علاوه بر این گفته می شود که LRS-B ظرفیت حمل سلاح کمتری خواهد داشت , در حدود 30 هزار پوند در مقایسه با 50 هزار پوند در مورد B-2 . همچنین 20% برد کمتری خواهد داشت و نسبت به B-2 از قطعات از پیش موجود بیشتری استفاده خواهد کرد . طراحی ان ماجولار خواهد بود لذا قابلیت های مختلف برای انجام ماموریت های مختلف به ان قابل افزودن خواهد بود و انجام اپگرید در طول مدت خدمتش هزینه های کمتری را در پی خواهد داشت . نیروی هوایی در تلاش است تا بمب افکن جدیدش را با الزامات اساسی حداقلی بخرد تا در نتیجه ی ان تیراژ تولیدی افزایش یابد که طبیعتا به کاهش قیمت هر واحد بیانجامد . این دقیقا همان چیزی ست که اولویت اسکانک ورکز در کانسپت Senior Peg بود , قماری که باعث شد امکان ساختن جد LRS-B را از دست بدهد . با در نظر داشتن تمام این موارد , سوال مهمی که به ذهن خطور می کند این است که : ایا نیروی هوایی حدود 30 سال پیش تصمیم درستی در مورد برگزیدن بمب افکن استیلث نورثروپ بجای Senior Peg گرفت ؟ در ان صورت ایا امریکا تنها مالک همین 20 فروند بمب افکن فعلی می بود ؟ (1 فروند در اثر سانحه ای در گوام از بین رفت) اگر نیروی هوایی انتخابی کم ریسک تر و به مراتب ارزان تر می کرد , که البته به لحاظ بصری کمتر قابل توجه بود , ایا امروز کماکان نیاز به LRS-B وجود داشت ؟ اغلب وقتی فردی نگاهی به ان رقابت بزرگ تسلیحاتی که در گذشته انجام شد می اندازد , با صرف توجه به کانسپت ها و نه گمانه زنی ها , بازنده در نظرش فریبنده تر می اید تا برنده ! اگر چه B-2 ماشینی شگفت انگیز است , و در واقع می بایست به دلیل کمیاب بودن و توانایی های منحصر به فرد و در معرض خطر قرار دادن دشمنان در هر زمان از هر نقطه ای از کره ی خاکی به عنوان گنجینه ای ملی در نظر گرفته شود , اما ممکن است با نگاه به گذشته انتخابی سبکسرانه به نظر اید با توجه به اینکه امریکا هم اکنون نیازمند ویژگی های عمومی مشابهی ست و با قیمت پایه ای که اسکانک ورکز چند دهه قبل پیشنهاد داده بود (البته به لحاظ قیمت خیلی مقایسه ی صحیحی نیست چرا که ارزش دلار در طی چند دهه ی اخیر تغییرات قابل توجه داشته - مترجم) ممکن است فرصت هایی که Senior Peg فراهم می کرد مدت ها قبل از دست رفته باشند , اما بیایید دست کم از گذشته بیاموزیم . ////////////////////////////////////////// منبع شادی ارواح شهدای گمنام صلوات کلیه ی حقوق برای نویسنده و انجمن میلیتاری محفوظ است Military.ir

کانسپت های برنامه ی XST که در تاپیک در موردش توضیح داده شده ( برای نمایش در سایز اصلی کلیک کنید )   ابتدا تصاویر مربوط به کانسپت لاکهید که 2 تا ی اولی در متن تاپیک اومده بود      تصاویر مربوط به کانسپت های مکدانل داگلاس       و تصاویر کانسپت نورثروپ    

[url="http://www.tabnak.ir/fa/news/328076/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%AF%D9%88-%D8%B3%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%81-%DA%A9%D8%B1%D8%AF"]خواننده لبنانی به قتل دو سرباز اعتراف کرد[/url] [color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]خواننده لبنانی که با آغاز جنگ در سوریه به یکی از طرفداران دو آتشه گروه های سلفی افراطی تبدیل شده، در پی حوادث اخیر جنوب لبنان اعتراف کرد که دو سرباز ارتش کشورش را به قتل رسانده است.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم "فضل شاکر" در ویدیویی که اخیرا در اینترنت منتشر شده اعتراف می کند که دو نفر از افراد ارتش لبنان را در نخستین روز درگیریهای شهر "عدرا" به قتل رسانده.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]المنار نوشت که این خواننده که در این ویدیو در کنار چند تن از عناصر مسلح ایستاده و به قتل دو سرباز لبنانی به خود می بالد.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]عملیات ارتش لبنان در صیدا سرانجام دیشب پس از 48 ساعت درگیری با عناصر "احمد الاسیر" مفتی سلفی تکفیری پایان یافت.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]نیروهای ارتش لبنان در این عملیات 60 نفر از عناصر مسلح را که تبعه کشورهای بیگانه بودند دستگیر کردند.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]در این درگیری ها 20 نفر از سربازان ارتش لبنان کشته شدند.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]دادستان کل نظامی لبنان، دستور پیگرد احمد الاسیر و 123 نفر از هوادارانش از جمله برادر وی و فضل شاکر را به دلیل حضور در درگیریهای صیدا صادر کرده است.[/size][/font][/color] [url="http://www.tabnak.ir/fa/news/328076/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%AF%D9%88-%D8%B3%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%81-%DA%A9%D8%B1%D8%AF"]http://www.tabnak.ir/fa/news/328076/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%82%D8%AA%D9%84-%D8%AF%D9%88-%D8%B3%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%81-%DA%A9%D8%B1%D8%AF[/url]

بله بعضی مواقع! بعضی مواقع هم نه! اون هم " همه " واقعیت! فلذا! با این وجود چه بحث های بیهوده ای که حول ترورهای مختلف تاریخی به وقوع نپیوسته! روشن هست: فلان فرد مخالف فلان جریان هست! فلان جریان از فلان فرد خوشش نمیومده! پس فلان جریان بنابر " واقعیاتی که نیاز به توضیح ندارند! دیگه، " فلان فردی که کشته شده را " حتما " ترور کرده! البته دیدگاه ها همه محترم هست و این هم نوعی از پرداختن به حوادث هست و جای بحث هم نداره. بالاخره " به اندازه آدم های روی کره زمین " راه برای تفسیر وقایع وجود داره!

اولا قرار نیست از اون ۱۵ میلیارد دلار نصیبی به ملت ایران برسه ( مثل اون۱۸۰ میلیارد دلار و در مجموع ۱۳۰۰ میلیارد دلار درآمد صادراتی ۱۵ سال اخیر ) پس لطفاً از لفظ « ما » استفاده نکنید ثانیاً از قبل گفتن « آزموده را آزمودن خطاست