اصولاً دولتی که در مقابل کوچکترین انتقاد منطقی ضعف نشان می داد می خواست یا برچسب زدن ( بی شناسنامه ، بی سواد. و ....) و ایجاد دو دستگی در جامعه از پاسخ دهی فرار کنه ، ظرفیت و توان فکری وارد معاملات و مذاکرات پیچیده شدن به صورت همزمان با چند طرف رو ندارن ...‌ حالا هم ترامپ با زیرکی هر چه تمام تر و احتمالا با مشاوره گرفتن از اروپایی ها مهمترین تحریمی که می تونه برای مسولین ج.ا مهم باشه رو اعلان کرده ... محدودیت ورود فرزندان مسولین ج.ا به آمریکا .... احتمالا اروپایی ها هم در پشت صحنه همین تهدید رو کردن .... این تنها تحریمی هست که مستقیما مسولین ج.ا و خانواده هاشون رو نشانه گرفته و کاری با مردم عادی نداره و بنا به تجربه بعد از چند تا دعوای خانوادگی بین مسولین ج.ا و همسران یا شوهرانشان و چند بار لوس بازی در آوردن آقازاده‌ها یا خانم زاده هاشون ،تمامی روزنامه ها و رسانه ها و صدا و سیما به این نتیجه می رسند که تحریم‌ها به مردم و جامعه فشار میاره و منجر به آسیب های اجتماعی می سه و باید هر جور شده ، برداشته بشوند .... بنازم ترامپ را که اگه یک مرد توی غرب باشه که بتونه دو رویی یک عده ی کثیری از عزیزان رو رو کنه ، فقط خودشه ....اگه آمریکایی بودم برای انتخاب مجددش هر کاری از دستم بر می اومد ، انجام می دادم راستی ، اینهمه سرمایه ای که دردانه های مسولین به آمریکا انتقال دادن چی میشه !!؟

UAV kent 2.0 concept: عملیات تن ماهی تاپیک پیش رو حاصل جمع آوری اطلاعات از منابع اوپن سورس و تحلیل های شخصی بر اساس آن می باشد بخش اول: روزی روزگاری در یمن اخیرا شاهد حمله ای بهت آور به پالایشگاه بزرگ بقیق در عربستان با ظرفیت پالایش 6.8 میلیون بشکه نفت در روز و تعدادی دیگر از تاسیسات نفتی مرتبط با آن بودیم که قیمت جهانی نفت را با شوکی 20 درصدی مواجه کرد، در پی این حمله حدود نیمی از تولید نفت عربستان و 5 درصد از کل تولید نفت جهان مختل شد. ساعاتی پس از این حمله جماعت انصار الله یمن مسئولیت این حمله را بر عهده گرفتند. گرچه حوثی ها این حمله به این پالایشگاه که در منطقه شمال شرق عربستان در نزدیکی سواحل خلیج فارس، جنوب شرق راس تنوره و غرب بحرین قرار دارد را از نوع پهپادی اعلام کردند، ولی برخی شواهد از حمله و مهمتر از همه تصاویری که از یکی از موشک های به ظاهر فیل شده در مسیر منتشر شد، حاکی از آن بود که دست کم بار اصلی این حملات بر عهده ی موشک های کروز بوده است. این حمله را می توان موفق ترین و خسارت بار ترین و یکی از دوربرد ترین حمله حوثی ها به عمق خاک عربستان دانست که در آن تعداد قابل توجهی موشک کروز شلیک شده بود. از دیگر ویژگی های شاخص این حمله آنچنان که در تصاویر مشخص است دقت بالای اصابت ها در برخورد به تاسیسات حیاتی پالایشگاه است که قطعا ناشی از وجود نوعی سیکر فاز ترمینال برای برخورد دقیق با اهداف از قبل برنامه ریزی شده است. این حمله گرچه پرتعداد ترین حمله ی با موشک کروز توسط حوثی ها بود که در بحث برد و تعداد شلیک در نوع خود در بین تمامی قدرت های نظامی خاور میانه بی رقیب بود، اما اولین حمله با موشک کروز توسط یمنی ها نبود. بخشی از بقایای موشک های ظاهرا فیل شده در این حمله (گفته می شود 3 موشک از میان 7 موشک کروز شلیک شده قبل از رسیدن به محدوده ی هدف سقوط کرده است): اما در طی چند ماه قبل هم در دست کم 2 حمله به فرودگاه های ابها و جیزان اثراتی از بکار گیری موشک کروز اما در شلیک های تکی یا کم تعداد دیده می شد. حمله به فرودگاه جیزان به صورت ترکیبی با پهپاد های انتحاری و ظاهرا تعداد اندک یا حتی تنها 1 موشک کروز استفاده شده بود، در تصاویر مربوط به حمله تعدادی اثرات برخورد که با اثرات تخریبی پهپاد های انتحاری مطابقت دارد دیده می شد که دارای دقت بالایی نبودند و نیز نابودی کامل یک سیلوی بزرگ، در صورتی که نابودی آن سیلو در اثر برخورد موشک کروز باشد، تنها شدت انفجاری کلاهکی حتی 500 کیلوگرمی آن حجم از تخریب را توجیه نمی کند، به نظر می رسد انفجار ثانویه ای مربوط به مواد یا تجهیزات انبار شده در آن سیلو (مانند مهمات) آن حجم از تخریب را به بار آورده باشد. در حمله به فرودگاه ابها، موشکی به سقف سالن فرودگاه برخورد کرد و پس از عبور از سقف قسمتی از انرژی انفجار درون قسمت سالن فرودگاه تخلیه شد که به زخمی شدن 26 تن انجامید. از نکات این برخورد با توجه به فیلم ها و تصاویر مربوط به حادثه، شدت انفجار می باشد که با موشک های کروز بزرگی که عموما حدود 500 کیلوگرم سرجنگی دارند مطابقت ندارد و به نظر دارای اثری به مراتب ضعیف تر است. این مساله نظریه ی استفاده انصار الله از موشک های کروز ایرانی مشتق شده از موشک KH-55 را با تردید جدی مواجه می کرد. از سوی دیگر سعودی ها نیز بر اساس برخی قطعات باقی مانده از آن موشک از جمله بخش هایی مطعلق به موتور که موتوری از نوع مینی توربوجت با اصالت ساخت در جمهوری چک با عنوان TJ-100 عنوان کردند که ایران موشک کروز دیگری به نام "یا علی" که در رسانه های حکومتی داخلی تنها معدود تصاویری از مراحل تست و توسعه آن منتشر شده است و ظاهرا موشکی کوچکتر از سومار است که برد 700 کیلومتری برای آن عنوان شده است، را برای این حمله در اختیار حوثی ها قرار داده است. اما از میان تصاویری که خود عربستان از بقایای این موشک منتشر کردند شواهد غیر قابل انکاری به دست امده بود که این فرضیه را کاملا رد می کرد، قطعه ی مورد نظر آنچنان که پیشتر برادر عزیز seyedmohammad نیز اشاره کرده بودند کاملا با سازه ی موشک یا علی متفاوت است و در برابر بسیار شبیه قطعه ای در قسمت دم موشک سومار است. در اینجا پارادوکسی وجود داشت، در یک سوی قطعات برجای مانده از موشک کاملا متفاوت با کروز کوچک یاعلی و کاملا مشابه سومار بود، از طرف دیگر اثر انفجار با سرجنگی حدود 500 کیلوگرمی اساسا مطابقت نداشت و نیز موتور TJ-100 با توان تولید حدود 1.3 کیلونیوتن تراست در برابر موتور MS400 مورد استفاده در خا-55 که حدود 4 کیلونیوتن تراست تولید می کند، کاملا فاقد توانایی لازم برای به پرواز دراوردن موشکی همچون سومار بود. تصاویر مربوط به حمله به فرودگاه ابها: بقایای مربوط به موشک کروز مورد استفاده انصار الله : اندک زمانی بعد انصار الله در نمایشگاهی از تسلیحات جدید خود رونمایی کرد که دارای 2 عضو شاخص بود، پهپاد انتحاری جدیدی معروف به شاهد X و یک موشک کروز به نام قدس. این موشک شباهت غیر قابل انکاری به موشک هویزه داشت با این تفاوت که کوچکتر بود و البته به نظر می رسید که وارونه بر روی استند قرار گرفته است. از تفاوت های این موشک با هویزه به غیر از ابعاد کوچکتر آن استفاده از بال ثابت به جای بال جمع شونده درون بدنه بود که می توان آن را به یکی از 2 دلیل زیر نسبت داد: اول آنکه این کار به دلیل ساده تر کردن ساخت و منتاژ موشک با توجه به امکانات محدود انصار الله و کاهش هزینه های مربوطه صورت گرفته است، کما اینکه نصب موتور به صورت خارجی (خورجینی) به مانند هویزه بر خلاف خا-55 که پیشران ابتدا در داخل بدنه قرار دارد و در فاز کروز به بیرون آن منتقل می شود نیز با همین رویکرد و کاستن از پیچیدگی های مکانیکی صورت گرفته است. البته در برابر این رویه در مورد موتور در هویزه و قدس در بال، قرار دادن این موشک ها در لانچر های چندتایی را دشوار یا اساسا نشدنی می سازد. دلیل دوم را می توان به آن نسبت داد که نسخه ی نمایش داده شده در واقع تنها یک ماکت است و در نسخه ی واقعی بال ها جمع شونده هستند. موشک قدس نمایش این موشک هم مساله تشابه قطعه قسمت دم با خا-55 و موشک های مشتق شده از آن را توجیه می کرد، هم قدرت تخریب کمتر آن و نیز قطعات مربوط به پیشران را. اما اینکه ایران به عنوان منشا مفروض این تسلیحات چرا در موازات موشک یا علی، موشک کروز کوچک دیگری را توسعه داده است، این موشک چه تفاوت های عملکردی با یا علی دارد، و اساسا دارای چه قابلیت ها و بردی ست کماکان در حاله ای ابهام قرار داشت. از انجایی که فرودگاه های ابها و جیزان در فاصله ی کمی نسبت به مرز های یمن قرار داشتند برخی منابع بردی نهایتا چندصد کیلومتری را برای این موشک تخمین می زدند، اما با حمله ی اخیر به بقیق و یا مفروض دانستن یمن به عنوان مبدا شلیک، شاهد بردی در حدود 1000 کیلومتر هستیم! سوالات زیادی در مورد این موشک کماکان بی پاسخ باقی ماندند ... موتور TJ-100 و اطلاعات مربوط به آن، برخی منابع اذعان داشته اند که نسخه ی بومی این موتور در ایران به نام طلوع-10 تولید می شود: بخش دوم: در اعماق سوراخ خرگوش پاول نومنکو دانشمند اوکراینی متولد 9 سپتامیر 1965 در کیو است، که عضو آکادمی مهندسی دانشگاه ملی هوا فضای اوکراین-موسسه ی هوانوردی خارکیف[1] می باشد. نومنکو در سال 2003 عنوان بهترین کارفرما را به عنوان مدیر عمومی از سوی کمپانی هواپیما سازی دولتی خارکیف (KSAMC) را دریافت کرد. وی توانست از سوی مجله تخصصی هوانوردی آمریکایی "Aviation Week and Space Technology" نشان Laureate را برای موفقیت در پیشبرد پروژه ی [2]An-140 که اولین هواپیمای مسافربری بود که در دوران استقلال اوکراین پس از فروپاشی شوروی طراحی و ساخته شده بود را دریافت کند. وی نویسنده ی طرح های پژوهیشی متعدد آکادمیک و نیز دارای ابتکاراتی در حوزه ی توسعه و تولید هواپیماهای با سرنشین و بی سرنشین است، و توانسته پتنت هایی را در کشور های اوکراین، روسیه، آمریکا، اتحادیه اروپا و نیز ایران ! ثبت کند. از ایشان در ایران دست کم 8 پتنت رسمی به شرح زیر ثبت شده است: قفسه چمدان هواپیما کابین مسافری هواپیمای AN-140 قفل سریع قفل کابین برای AN-74 پوشش دریچه اضطراری برای AN-74 بلوک مسافر انفرادی برای AN-74 عنصر قفسه چمدان برای AN-74 روش ساخت عناصر هواپیما دستگاه محافظ پنجره هواپیما بخشی از زندگی نامه: وی در سال 1982 از کلوزکی لیسوم واقع در کیف فارق التحصیل شد و پس از آن راهی دانشگاه ملی هواوفضا – مؤسسه هوانوردی خارکیف شد، و توانست در سال 1988 با رتبه ممتاز به عنوان مهندس مکانیک از این دانشگاه فارق التحصیل شود. نومنکو کار خود را به عنوان استاد در سایت تولیدی کارگاه منتاژ نهایی کارخانه هواپیما سازی خارکیف شروع کرد. در این زمان KSAMC تولید انبوه هواپیمای An-72 را در دست اقدام داشت. آنتونوف-72 به دلیل ویژگی های پروازی منحصر به فرد اش، سادگی تعمییر و نگه داری و توانایی نشست و برخاست اش بر روی باند های نیمه آماده، تبدیل به بستری برای خانواده ای کاملا جدید از هواپیماهای چند منظوره ی An-72 / 74 ملقب به " SUV پرنده" شد. An-72 InterAMI در اگوست 1990، در شب فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نومنکو کمپانی KSAMC را ترک کرد تا شرکت خصوصی خودش را با نام InterAMI تاسیس کند. معروف ترین پروژه این شرکت تولید مشترک تلویزیون های آمیترون با همکاری سامسونگ در سال های 1992 تا 1995 و تولید پلیمر بر اساس فناوری کمپانی آلمانی ADM Isobloc در سال های 1994 تا 2004 بود. این شرکت در سال 1996 با کمپانی KSAMC وارد همکاری شد که حاصل آن شرکت تخصصی "KSAMC Trading House" بود که به بازاریابی تخصصی انواع مختلف هواپیمای An-74 در بازار های بین المللی اختصاص داشت، فعالیت های این شرکت در دورانی که اوکراین در میانه ی بحران اقتصادی غوطه ور بود به فروش 12 فروند An-74 به ایران منتج شد. InterAMI در سال 1999 دپارتمان مهندسی خود را تحت عنوان InterAMI-Interior راه اندازی کرد که وظیفه ی آن طراحی و توسعه بخش های داخلی هواپیما و بالگرد به ویژه برای هواپیما های An-74 و An-140 بود. InterAMI-Interior توانست تغییرات اساسی را در طراحی های قدیمی شوروی سابق در بخش های داخلی هواپیما بر اساس فناوری های جدید غربی که در بازار رقابت پذیرتر بودند، ایجاد کند. پروژه ی بعدی پاول نومنکو به عنوان مدیر InterAMI تاسیس ایرلاین جدید Aeromist-Kharkiv در سال 2002 بود. این ایرلاین تبدیل به یکی از اولین شرکت هایی شد که در پرواز های داخلی و بین المللی به کشور های عوض اتحادیه اروپا، ارمنستان، آذربایجان و روسیه از هواپیمای An-140 استفاده کرد و این استفاده تا سال 2007 ادامه داشت. ایرلاین Aeromist-Kharkiv توانست از کمپانی KSAMC مجوز نمایش عمومی An-140 را در نمایشگاه های هوایی بین المللی بدست آورد. An-140 هوافضا از اواخر دهه ی 90 پاول نومنکو نقش مستقیمی را در پروسه تولید انبوه هواپیما های An-140 و An-74TK-300 که توسط مجتمع فنی علمی هوانوردی آنتونوف طراحی شده بود، ایفا کرد. در طی سال های 2002 تا 2007، نومنکو فرایند تولید هواپیما های: هواپیمای منطقه ای An-140-100 (2004)، هواپیمای تجاری An-74TK-300D (2004)، هواپیمای چند منظوره ی An-74T-200A (2004–2005)، هواپیمای تجاری An-140 VIP (2004)، را در کمپانی KSAMC رهبری می کرد. در پی ابتکار وزارت حمل و نقل اوکراین، به اولین هواپیمای An-74TK-300D شماره ی رجیستری مخصوصی داده شد که حاکی از آن بود که رئیس جمهور اوکراین از هواپیمایی ساخت اوکراین استفاده می کند. پس از انتقال مالکیت این هواپیما به دولت اوکراین در سال 2004، کد رجیستری UR-LDK (L.D. Kuchma) به آن اعطا شد و ملقب به نام UR-YVA (اختصار نام ویکتور یوشچنکو) گردید. نام این هواپیما در سال 2012 به نام بی طرفانه ی UR-AWB تغییر کرد. اولین پرواز آزمایشی An-74T-200A – دسامبر 2004 خارکیف هواپیمای An-74TK-300D در مرحله ی منتاژ نهایی- خارکیف 2003 نسخه ای از هواپیمای An-74 به نام An-74T-200A که در آن حرف A سرواژه عبارت "Arabic" بود در سال 2003 از سوی کمپانی KSAMC در مناقصه ای برای نیروی هوایی مصر با هواپیماهای C-27J Spartan (لاکهید مارتین)، هواپیمایی از شرکت ایتالیایی Alenia Aeronautica، هواپیمای CASA C-295 از سوی کمپانی EADS وارد رقابت شد که در نهایت با پیروزی کمپانی اوکراینی همراه بود که در پی آن نیروی هوایی مصر در ابتدا 3 فروند و نهایتا در مجموع 6 فروند از این هواپیما سفارش داد. از سال 2012 پاول نومنکو برای تعدادی از کمپانی های اروپایی در پروژه های هواپیما های سرنشین دار و بی سرنشین در حوزه ی استفاده از سامانه های پرواز با سیم[3] پرواز با فیبر نوری[4] در کنار سیستم های کنترل کامل موتور دیجیتال (FADEC) ، به عنوان مشاور همکاری می کند. القصه ... ایشان دارای وبسایتی شخصی به نشانی naumenko.info می باشد که در آن به ارائه ی توضیحاتی در مورد پروژه های کاری، مقالات اکادمیک، طراحی ها و سایر موارد مرتبط با صنعت هوانوردی می پردازد که در میان آنها برخی طرح ها و پروژه های مرتبط با حوزه ی نظامی و جنگ افزاری نیز وجود دارد. در پستی منتشر شده در 12 فوریه ی 2015 در مورد طرحی مفهومی از سوی ایشان این چنین آمده است: مهندسین شوروی موشک کروز X-55 (Kh-55) “Kent” [5] را در پاسخی به موشک آمریکایی BGM-109 Tomahawk ساختند. موشک و همچنین اصلاحاتی که بر روی آن اجرا شد از رقیت آن سوی اتلانتیکی اش از جهت راه حل های طراحی و نیز مشخصات فنی برتر بود (نظر نویسنده متن اصلی). این مساله انتقال خط تولید موشک X-55 را از کمپانی هواپیما سازی دولتی خارکیف در اوکراین را به صنایع ماشین سازی Vyatka در کیروف واقع در روسیه در سال 1986، چند سال قبل از فروپاشی شوروی در سال 91 را توضیح می دهد. بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های روسی تولید این موشک کماکان در صنایع مستقر در کیروف ادامه دارد. ایده ی فنی موشک X-55 را می توان به عنوان پهپادی که پس از اجرای ماموریت به پایگاه خود باز می گردد توسعه داد، که می تواند جایگاه مناسبی را در بازار پهپاد های چند منظوره ی پر سرعت که می تواند به سرعت 800 کیلومتر بر ساعت برسد، بدست آورد. با استفاده از یک هواپیمای در حال پرواز به عنوان بستر لانچ هواپایه و همچنین قابلیت برگشت به هواپیمای مادر پس از اجرای ماموریت، این جنگ افزار می تواند ماموریت های نظارتی، ارسال محموله تا وزن 100 کیلوگرم به محدوده ی هدف و نیز ماموریت های رزمی را به شیوه ای امن، سریع و ارزان انجام دهد. اصلی ترین تفاوت میان پهپاد (سلاح گشت زننده) با X-55 استفاده از متریال کامپوزیتی پایه کربنی مدرن، موتور مینی توربوجت TJ-100 ساخت جمهوری چک، و سامانه ی FADEC[6] و طول عمر 3600 ساعت پرواز ، همچنین مجهز بودن به سیکر گردان الکترواپتیکال در نوک موشک است. مقایسه ی طرح کنت2 با موشک خا-55 همانطور که مشاهده می کنید، ابعاد و استایل طراحی، نوع موتور مورد استفاده، توان رسیدن به برد های بلند، وزن محموله ی قابل حمل به عنوان سرجنگی و متناسب بودن آن با اثر تخریبی موشک های کروز انصار الله، و نیز پیش بینی شدن سیکر یا سنسور الکترو اپتیکی در دماغه این موشک گشت زننده یا پهپاد قابل استفاده مجدد (بر حسب نوع ماموریت) که دقت بالای اصابت موشک های کروز به تاسیسات پالایشگاه بقیق آنچنان که در تصاویر آمده ست را، توجیه می کند، کاملا با موشک قدس، طراحی آن و مشخصات و اجزا و عملکرد آن از هر نظر تطابق دارد. هرچند در تصاویری که انصارالله از موشک قدس منتشر کرد هیچ تصویر واضحی از دماغه موشک منتشر نشد، ولی با زوم کردن در برخی تصاویر می توان اثری از قطعه ای محدب با رنگ متفاوت در نوک موشک را دید که می تواند پوشش سرامیکی سیکر الکترو اپتیکال باشد، البته از آنجا که نحوه استفاده از این موشک نه به عنوان پهپادی با ماموریت نظارتی، شناسایی با امکان استفاده مجدد، بلکه به عنوان سلاحی دوربرد با جثه کوچک و لجستیک ساده تر و متناسب جنگ های نا متقارن، و نیز بسیار ارزان تر از موشکی چون خا-55 می باشد، از سنسور با قابلیت چرخش به طرفین در دماغه استفاده نشده است و تنها توانایی جلونگری را داراست. در ادامه توضیحات این پروژه این چنین آمده است: نوآوری ها: هواپیمای آنتونوف 74 به دلیل ویژگی های پروازی خوب آن و تاریخچه عملیاتی طولانی و موفق اش، از جمله در نقش نظامی به عنوان هواپیمای مادر و بستر لانچ در نظر گرفته شده است. قرار گیری موتور ها بر روی بال فضای مناسبی را برای حمل این هواگرد در زیر بال ها فراهم می آورد. Kent 2.0 می تواند به سیستم کنترلی غیر ماهواره ای مجهز شود که از طریق اپراتوری درون هواپیمای مادر کنترل و هدایت شود. نمای برش خورده و مشخصات این موشک: به واسطه ی چنین سیستمی می توان تا تعداد 8 موشک/پهپاد را از هواپیمای مادر تا شعاع 100 کیلومتری به صورت مستقل کنترل کرد. با استفاده از ایستگاه های بین راهی با مختصات جی پی اس این پرنده می توند پرواز طولانی تری را به مدت 2 ساعت و تا برد 1500 کیلومتر به انجام برساند. همچنین این پهپاد/موشک قادر است تا در ارتفاع پروازی کمتر از 50 متر و با سرعت 0.7 ماخ به انجام ماموریت پبردازد و در زمانی که به شعاع 100 کیلومتری هواپیمای مادر برسد می تواند اطلاعات جمع آوری شده توسط سنسور های الکترواپتیکی خود (یا سایر سنسور ها) را به هواپیمای مادر مخابره کند. قیمت تولیدی هر فروند Kent 2.0 رقمی ما بین 400 تا 500 هزار دلار تخمین زده می شود که به میزان قابل توجهی از قیمت 1.59 میلیون دلاری موشک تاماهاوک که قابلیت استفاده مجدد را ندارد نیز ارزان تر است. البته گرچه اطلاعات مربوط به قیمت X-55 در سطح عمومی منتشر نشده است ولی ظاهرا نسباتا در سطح قیمت همتای آمریکایی اش است. پاول نومنکو در کنار موتور TJ-100 در جریان تست این موتور در کیف در تاریخ 13 فوریه ی 2015 ====================================================================================================================== با توجه به سابقه طولانی همکاری های فنی پاول نومنکو با ایران از جمله در پروژه های خرید و به روز رسانی هواپیماهای آنتونوف-74، پروژه ی ایران 140، و نیز پتنت هایی که خصوصا در ایران به ثبت رسانیده است، فعالیت وی در شرکتی که سابقا تولید کننده ی موشک خا-55 بوده، دسترسی احتمالی وی به این موشک و اجزای آن در اوکراین، دسترسی قطعی وی به نمونه اصلی موتور TJ-100، توان و دانش فنی او و شرکت اش در تولید زیر سیستم های مورد نیاز برای این موشک ها از جمله در مورد سیستم های کنترل موتور، و طراحی های او حول پروژه های نظامی، خصوصا مورد یاد شده مربوط به 4 سال قبل، به نظر شواهد و احتمالات قابل توجه و به سختی! قابل انکاری در مورد نقش او در انتقال برخی قطعات، فناوری ها، و سامانه ها به ایران و نیز همکاری های فنی مستمر او با بخش نظامی ایران وجود دارد. و دست کم در مورد موشک قدس، به شکل غیر قابل کتمانی موشک قدس را می توان نسخه تولیدی با تغییرات جزئی از طرح Kent 2.0 دانست. ======================================= 7mmt کلیه ی حقوق محفوظ است شادی ارواح طیبه ی شهدای گمنام صلوات [1] دانشگاه ملی هواوفضا – مؤسسه هوانوردی خارکیف در سال ۱۹۳۰ تأسیس گردید و یکی از معروف‌ترین دانشگاه‌های اوکراین در شهر خارکیف است. [2] آنتونوف 140 که در ایران به هواپیمای ایران 140 در هنگام پرواز و همان آنتونوف 140 در هنگام سقوط معروف است. [3] Fly-by-Wire [4] Fly-by-Optics control system [5] AS-15 'Kent' نام گذاری ناتو برای موشک خا-55 بود [6] full authority digital engine control

ظاهرا " سردبیر محترم کیهان (بعنوان سر سلسله مجموعه نقد کنندگان به وضعیت موجود ) نظر دیگری دارند . ( ستون یادداشت روز - 4 مهر 98) http://kayhan.ir/ دیروز هم عرض شد " تاکتیکهای دیپلماسی به مانند تاکتیک های رزم در دریا ، بدلیل سیالیت فضای درگیری و نبرد دیپلماتیک دائم در حال تغییر هست ، کشوری که تا دیروز متحد شما بود ، برای تامین منافع ملی اش امروز دیگر متحد شما نیست . به همین دلیل سکاندار وزارت خارجه ( هر شخصیت و با هر سلیقه سیاسی ) باید آنقدر هوشمند باشد که قبل از وقوع تغییر یا چرخش ، خودش را آماده کند " پی نوشت : البته این به معنای درست یا اشتباه بودن شیوه عمل دولت یا حتی شیوه نقد کیهان نیست ، بلکه هدف این هست که تمامی پتانسیل حاکمیت برای نیل به منافع ملی متمرکز شود

تکرار مدام این نشانه ها برای اون خطای راهبردی ( حالا یا قول تلفنی به مکرون، یا فریب مکرون را خوردن و فضاسازی مکرون با لغاتی که از دهان روحانی قاپیده! بود یا سخنان کاملا اشتباه در زمان اشتباه از دهان گریخته در یک همایش ) برای این هست که دید روشنی داشته باشیم که گاهی یک خطای کوچک در سیاست چطور میتونه همه چیز را از هم بپاشه. و تاکید بر اینکه این خطای به ظاهر ساده و کوچک ( "من برای منافع ملی با هر کسی ملاقات میکنم") حالا بعدش هزاران تفسیر هم ازش ارائه بدیم که این یک عبارت کلی است و منظور از منافع ملی چنین بوده و منظور در فلان زمان بوده و منظور با چنین شرطی بوده ( و هیچ فایده ای نداره دیگه) چه چیزی را تغییر داد باز هم عمق فاجعه را نشون میده: صحنه کلان ماجرا از مضیقه اروپا برای انجام تعهداتش ذیل برجام و 11 تعهدی که جناب ظریف فرمودند اروپا متقبل شده ( و فشار زمان) کاملا تغییر کرد به صحنه اجبار ملاقات ایران با ترامپ. حالا (هیچ کس جز ما) حتی خود اروپایی ها حرفی از تعهداتشون ذیل برجام نمیزنند بلکه همگی با یک نشانه کوچک ضعف از ایران تمام صحنه را کاملا عوض کردند به اینکه ایران باید با ترامپ ملاقات کنه و مذاکراتی را بپذیره که نتیجش شاید منجر به کاهش تحریم ها بشه و ما هم دیگه کاری نداریم به تعهداتمون و ایران خودش توپ را در زمین خودش انداخته. حالا فرانسه با زیرکی آلمان و انگلستان را هم با خودش همراه کرده که ایران با پذیرش ملاقات با ترامپ (یک بازی دو سر برد و توافق احتمالی پشت پرده ترامپ با اروپا ) هم اروپا را از بند تعهداتش ازاد کنه، هم یک بار برای همیشه مرگ برجام و پذیرش گفتگوهای جدید و پیوست مسائل موشکی و مطنقه ای را قبول کرده باشه و هم به ترامپ هم کمک کرده باشه که یک برد قاطع در مورد استراتژی فشارش که حتی در مورد کره شمالی به دست نیاورد را در استانه انتخابات به دست بیاره و تمام اینها جرقه فشارش به کمک مستقیم خود ما کلید خورد. بهتر هست هرچه زودتر در مورد برنامه های سریع خروج از برجام فکر کنیم چون دولت که خودش بیشترین امید را به اروپا در این قضیه داشت به دست خودش همین امید را هم دفن کرد و یک اتحاد شیک اروپایی شکل داد علیه خودمون و در سمت ترامپ. در این مورد هم باز مهم هست که به اعتقاد افراد و زاویه نگاهشون توجه کنیم ولی از یک منظر و اعتقاد و زاویه نگاه؛ شاید لازم باشه امید و توسل! به اروپا را هم از چشم بندازیم و تنها به اویی که باید امید داشته باشیم که از ابتدا هم شاید باید چنین میبود که شاید از این گردنه بتونیم عبور کنیم انشاء الله با کمک خودش.

خب این مصاحبه با یک شبکه سراسری امریکا خیلی اعتماد به نفس میخواد چنین دعوتی و چالشی. یا جناب رییس جمهور خیلی مطمئن هستند یا اینکه صرفا یک گفتار هیجانی بوده و یا اینکه اطلاعات خاصی دارند/ندارند! به هر حال در مجموع به نظرم هیچ وقت پنتاگون را مثل ماه های اخیر این همه آشفته و غیرحرفه ای ندیده بودیم ( در حالیکه همیشه حرفه ای گری در بخش های دفاعی امریکا یک تعریف ثابت بود از جانب مخاطبان خارجی خصوصا ولی به نظر سیاست زدگی تاثیر خودش را گذاشته. فقط در یک مورد چندین ادعای ارائه مدارکی دال بر تایید یک موضوع را که زمانش را هم مشخص کرده بودند پشت گوش انداختند! و یا براش بهانه ای جور کردند. ) در مورد ادعای ارائه اطلاعات در مورد حادثه آرامکو هم میتونه دلایل مختلفی داشته باشه عقب نشینیشون از ارائه اطلاعات در مقطع فعلی: درخواست ریاض برای عدم افشا و قرار نگرفتن ال سعود در موقعیت سخت انتخاب بین پاسخگویی به افکرا عمومیشون یا ایران. دست خالی بودنشون و قانع کننده نبودن مدارک ( حتی اگر یک تصویر واضح از تعدادی پهپاد یا موشک اماده روی زمین داشته باشند خب قاعدتا این مدرک معتبری مبنی بر شلیک حتمیشون به سمت عربستان نیست) و یا اینکه همونطور که یکی از مقامات پنتاگون اشاره کوچیکی داشت تلاش برای فاش نشدن مسیرهای جاسوسی و روش های اطلاعاتیشون ضد ایران. اگر تکذیب نشه و واقعا اینطور باشه حدسی که میزنیم تمام این هیجانات و فشارها و فضاسازیها برای این هست که ایران در موقعیت یک متهم فشار بیاره به یمنی ها که دیگه چنین حمله ای نکنند. ( چون مثلا غرب میخواد به ایران تفهیم کنه که حمله اگر از جانب یمنی ها هم باشه ما کاری نداریم و فضای افکار عمومی را طوری اماده کردیم که تو مقصر شناخته خواهی شد پس بهتره اجازه ندی به عنوان تنها طرفی که با یمنی ها ارتباط داری که یمنی ها دوباره چنین حمله ای را انجام بدند ( که نشون داد چقدر برای جهان ترسناک بود) ) پ ن: اظهارات رییس جمهور و به چالش کشیدن مدارک آمریکا برای انتساب حمله به ایران و حالا این اظهار نظر صهیونیستها در سازمان ملل که از هر فرصتی برای اتهام دروغ ضد ایران بهره میبرند یعنی واقعا هنوز هم در مورد منشا حملات تردیدهای جدی وجود داره. زاویه برخوردها هم این را تقویت میکنه که حملات احتمالا اگر از یمن هم نبوده باشند از مثلا عراق میتونستند باشند و نکته عجیب تر این هست چرا پمپئو همون روز اول صحبت ها در مورد عراق بلافاصله یک تماس تلفنی گرفت و با قاطعیت اعلام کرد مطمئن هست منشا حملات عراق نبوده و پرونده گمانه زنی در این مورد را بست؟ آیا اطلاعاتی داشت و از طرفی نمیخواست عراق را بیش از این (حملات صهیونیستها به عراق و پاسخ از همون خاک عراقی که خودشون منشا حملات مبهم و غیرقابل انتساب کرده بودنش و حالا مقاومت هم با یک پاسخ دوگانه از همین زمینی که خودشون پی اش را ریختند داشت اهوشمندانه استفاده میکرد ) وارد ماجراجویی ها کنه چون دستشون کاملا بسته میشد در اینصورت. نه خودشون میتونستند ادعای اقدام نظامی در عراق کنند آشکارا (پنهانی که دارند میکنند ولی حمله اشکاراست که میتونند برای تبلیغات که انتقام گرفتیم مورد استفاده قرار بگیره) و نه عربستان چنین جراتی داشت (دردسر پاسخ متقابل و افکار عمومی) و نه اینکه میتونستند بهره برداری ضد ایرانی کنند مثل حالا با این شدت. پس میشه بسیار محتمل دونست که منشا حملات از عراق بوده ولی امریکا تصمیم گرفته همون ابتدا این حقیقت را با تماس فوری پمپئو با نخست وزیر عراق و اعلام اینکه مطمئن هستیم از عراق نبوده پنهان کنه و در بازی هوشمندانه ای که مقاومت ( به نظرم قسمتیش در پاسخ به حملات مشکوک در عراق) طراحی کرده بود گرفتار نشه. اینطوری برخی پازل ها هم حل میشه: چرا امریکا مدارکش را افشا نکرد؟ زاویه حملات چرا بیشتر شمال و شمال غربی بود؟ پمپئو چرا سریعا عراق را از منشا حملات کنار گذاشت؟ ایران چرا چنین ریسک بزرگی کرد؟ علاوه بر اینکه هم از حریم هوایی کویت و خلیج فارس اجتناب میشده و هم ایران ریسک افشا شدن حمله از خاکش را خنثی میکرده و هم پاسخی به حملات مشکوک در عراق و نوعی پیام میتونسته تلقی بشه. هرچند طرف مقابل هم بیکار ننشست و بازی ایران را احتمالا حدس زد و با شرکای اروپایی (با عصبانیت) این ترفند ایران را سعی کرد با اتهام زنی همه جانبه مغلوب کنه، چون ایران که نمیتونه برای سلب اتهام بگه منشا حملات عراق بوده نه ایران!

نزدیک به شش سال حضور مستمر و ارسال پنجهزار پست در میلیتاری که در واقع نزدیک به 88 درصد آن را پستهای برگردان شده به پارسی / تالیفی و تحلیلی را تشکیل میدهد ، بلحاظ زمانی ، بسیارسریع سپری شد . بطور قطع ، این دوره زمانی با فرازو فرودهای بسیاری همراه بود که در جای خود می بایست مورد نقد و بررسی قرار گیرد . با این وصف ، به همین بهانه و براساس بررسی های انجام گرفته در آرشیو میلیتاری ، مطلبی که می تواند در آینده با استفاده از منابع افزون تر ، گسترش نیز پیدا کند ، در دست تهیه قرار گرفت که به شکل غافلگیر کننده ای با حملات شبه نظامیان حوثی به تاسیسات نفتی عربستان سعودی مصادف شد . گر چه ادعایی در کامل بودن آن وجود ندارد ولی قابلیت مناسبی برای تبدیل شدن به بستری آکادمیک به منظور بررسی دقیق تر شبکه دفاع هوایی ارتش سلطنتی عربستان سعودی در اختیار دارد . مقدمه : ارتش ایالات متحده ، در جریان طراحی نقشه بمباران استراتژیک ژاپن در سالهای پایانی جنگ دوم جهانی پس از بررسی های طولانی شیوه های رزم میان دو طرف درگیر ، به این نتیجه رسیده بود که اولین هدف تمامی فرماندهان حاضر در صحنه نبرد ( چه فرماندهان ژاپنی و چه فرماندهان متفقین ) ، حصول اطمینان از کنترل آسمان به نفع نیروی خودی است . نزدیک به چهل و پنج سال بعد ، در آستانه جنگ دوم خلیچ پارس ، ژنرال مالیکوف ، فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش شوروی نیز براین اعتقاد قرار داشت که این جنگ مفهوم برتری هوایی را چه برای ارتشی که این برتری را بدست آورد و چه ارتشی که این برتری را از دست داد ، به گونه ای متفاوت تعریف نمود . کلیات : از یک نظر ، هدف از اجرای عملیات ضد هوایی پدافندی ( defensive counter air/DCA ) حفاظت از نیروهای خودی و موقعیت های استراتژیک در برابر حملات هوایی و موشکی دشمن خواهد بود که در اصطلاح با واژه پدافند هوایی ( counter-air defence ) نیز مورد شناسایی قرار می گیرد ، در ادبیات نظامی به دو گونه کاملا متفاوت دفاع عامل و غیر عامل قابل تقسیم بندی است . با این وصف ، تمامی تاکتیکهای مربوط به عملیات ضد هوایی پدافندی ، 2 هدف اصلی را دنبال می کند : 1-از میان بردن و خنثی سازی تمامی تهدیدات / حملات هوایی و موشکی دشمن 2-کاهش تاثیر مخرب روانی و فیزیکی این گونه حملات بر واحدهای خودی معماری سلسله مراتبی شبکه دفاع هوایی با توجه به این دو هدف ، اصول و پایه اصلی عملیات ضد هوایی پدافندی ، شامل مفاهیمی نظیر تشخیص ، شناسایی ، رهگیری و نابودی تهدیدات هوایی – موشکی دشمن است . طبیعتا" عملیات ضد هوایی پدافندی را می توان در قالبی استاندارد ، بصورت نمایش واکنش مناسب با هدف گرفتن ابتکار عمل از دشمن بواسطه اجرای تاکتیکهای کنترل آتش و تقسیم فضای دفاعی به مناطق هوایی مشخص ( AADC/Area AirDefence Command) مورد تعریف قرار داد . به شکل خلاصه ، مجموعه عملیات ضد هوایی پدافندی نیازمند وجود یا دسترسی به اطلاعات رزمی منسجم بر پایه توانمندی های دفاعی / هجومی و همچنین برآوردهای مستدل در خصوص روشها ، تاکتیکها و داده های مربوط به سامانه های تسلیحاتی خودی و دشمن است که آن را می توان در چهارچوب مفهومی آماده سازی اطلاعاتی میدان نبرد ( IPB/ Intelligence Preparation Of The Battle space) مورد بازشناسی قرار داد . با توجه به موارد پیش گفته ، مهم ترین بخش در ساختار یک شبکه دفاع هوایی را می توان "مرکز عملیات هوایی" (AOC/Air Operation Center) دانست که در آن ، هواگردهای نظامی ، سامانه های پیش اخطار پایش ، هدایت و عملیاتی می شوند . این مرکز ، عنصر اصلی سامانه کنترل هوایی و نماینده اصلی مرکز هماهنگی منطقه ای بوده و بواسطه آن می توان عملیات هوایی ، زیرسیستم های پدافند زمین پایه در بردهای مختلف را تحت یک فرمان قرار داد . این مرکز بدلیل برخورداری از تجهیزات و پرسنل مرتبط ، می تواند طراحی ، هدایت و انجام عملیات پدافندی را در منطقه نبرد بر عهده گرفته و با استفاده از داده های بدست آمده از منابع مختلف می تواند حریم هوایی خودی را کنترل نماید . سپر صحرا : بررسی شبکه دفاع هوایی ارتش عربستان سعودی پادشاهی عربستان سعودی (المملکة العربیة السعودیة) با مساحتی در حدود 2149690 کیلومتر مربع ، با قرار گرفتن در رده سیزدهم وسیع ترین کشورها ، بزرگترین واحد سیاسی در غرب آسیا بشمار می رود که بخش عمده شبه جزیره عربستان را دربر گرفته‌است و از شمال با عراق ، اردن و کویت ، از سوی شرق با امارات متحده عربی ، قطر و خلیج فارس و از جنوب شرقی با عمان ، از جنوب با یمن و از سوی غرب با ساحل دریای سرخ هم‌مرز است. با این وصف ، حملات شبه نظامیان حوثی به زیرساختهای نفتی این کشور در سپتامبر 2019 موجب شد تا ساختار و شبکه دفاع هوایی این کشور زیر ذره بین رفته و بررسی آن در کانون توجهات قرار گیرد. تغییر پارادایمیک برای سپر صحرا: ایده اولیه ایجاد شبکه دفاع هوایی مستقل از نیروی هوایی در سازمان رزم ارتش پادشاهی عربستان سعودی به سال 1966 ( یکسال قبل از دومین جنگ اعراب و اسراییل در سال 1967 ) با ورود سپهبد خالد بن سلطان (ستوان وقت ) باز می گردد . با سازماندهی این فرماندهی ( نیروی پدافند هوایی سلطنتی سعودی / RSADF) بعنوان یک نیروی مستقل که معادل نیروهای هوایی، زمینی ، دریایی بود ، یک تغییر ساختاری عمیق در ارتش این کشور پدید آمد ، بدین معنی که شبکه دفاع هوایی این کشور دیگر بعنوان زیر مجموعه نیروی زمینی ارتش سلطنتی (RSLF) محسوب نمی شد . به اعتقاد مورخان نظامی ، انگیزه ایجاد این تغییر را می توان در سیالیت تهدیدات موجود بر علیه این کشور تحلیل نمود . نگرانی سطح ارشد تصمیم گیر در ارتش عربستان از گسترش تسلیحات کشتار جمعی و حامل های این نوع جنگ افزارها ( موشکهای بالستیک ، هواپیما و... ) منجر به تغییرات گسترده در افق دید فرماندهان ارتش شده و بالتبع راه کارهای خنثی شدن این تهدیدات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که در نهایت به تولد پدافند هوایی ارتش سلطنتی منجر گردید . خالدبن سلطان سپهبد خالد بن سلطان در کتاب خود با عنوان A WARRIOR OF DESERT در خصوص چرایی تشکیل نیروی چهارم می نویسد : " مساحت کشور سعودی بیشتر از2 میلیون کیلومتر مربع بود و اتکاء صرف بر نیروی زمینی برای دفاع از آن ، به هیچ عنوان عاقلانه به نظر نمی رسید ، به همین دلیل درسال 1974 طرحی رابه منظور جدایی نیروی دفاع هوایی از نیروی زمینی ارائه ودر آن خواستارشدم تا شبکه دفاع هوایی عربستان می بایست مستقل از سه نیروی دیگر وارد عمل شود و این یک مسالع ضروری و پر اهمیت است . تلاش ها برای ایجاد این استقلال نیرویی نهایتا" در سال 1983 به ثمر نشست " علیرغم وجود تهدیدات پیش گفته ، تفکیک یگان های پدافند هوایی از نیروی زمینی و تبدیل شدن آنها به یک نیروی مستقل نزدیک به 20 سال ( اواسط دهه هشتاد میلادی ) بطول انجامید تا شاخه چهارم از ارتش عربستان ، ماموریت و مسئولیت حفاظت از فضای هوایی این کشور را با استفاده از سامانه های زمین پایه بر عهده گیرد. فرماندهی این نیرو در ابتدای امر به امیر خالد بن سلطان آل سعود ، فرزند وزیر وقت دفاع و نیروی هوایی سپرده شد و پس از 4 سال بررسی های اولیه ، نیروی تازه متولد شده به 5 زیرشاخه G1، G2،G3،G4و G5 تقسیم گردید و ستاد مرکزی آن برای ایجاد هماهنگی میان بخش های عملیاتی ، لجستیکی به ریاض ( پایتخت عربستان ) منتقل شد . علاوه براین ، بدلیل تغییر تهدیدات ، بخصوص برای حفاظت از این ستاد در برابر حملات موشکی ، یک مجموعه پیشرفته در سال 2004 تاسیس و همه پرسنل و تجهیزات کنترل و فرماندهی در آن استقرار یافت . این نیرو تا ابتدای دهه نود میلادی با در اختیار داشتن 4000 پرسنل ، 33 آتشبار دفاع هوایی موشکی را در سازمان رزم خود می دید که از این تعداد 16 آتشبار با مسلح شدن به 128 سامانه MIM-23 I-HAWK با برد 40 کیلومتر ، حفاظت از ریاض ، راس التنوره ، ظهران ، جده و همچنین پایگاه های هوایی این کشور شامل خمیس موشیت (Khamis Mushayt) ، حفر الباطن ( Hafar al Batin) و تبوک ( Taube) و همچنین تاسیسات استراتژیک نفتی در استان های شرقی این کشور را بر عهده داشت . هفده آتشبار باقی مانده که خط دوم پدافندی عربستان سعودی را تشکیل میداد ، 68 سامانه متحرک شاهین (Shahine) بابرد 16 کیلومتر را در برمی گرفت . این سامانه که در واقع نوع بهبود یافته و متحرک سازی شده سیستم فرانسوی کروتال (Crotale) نصب شده برروی شاسی AMX-30SA بشمارمی رفت ، ماموریت داشت تا از میادین نفتی و سایر تاسیسات حیاتی ، بسته به موقعیت و شرایط زمانی دفاع کند ، در حالی 73 سامانه شاهین دیگر ، بعنوان سیستم های دفاع هوایی ثابت ، مورد استفاده قرار می گرفتند . با توجه به گستره و موقعیت سرزمینی عربستان ، تمامی آتشبارهای موجود شامل سامانه های I-HAWK و شاهین با متصل شدن به سامانه کنترل و هشدار زودهنگام هوابرد ( AWACS) ، سامانه فرماندهی و کنترل سپر صلح ( Peace Shield command and control system) را پدید آوردند . ضمن اینکه شبکه دفاع هوایی عربستان برای اجرای ماموریتهای دفاع هوایی نزدیک به سامانه های توپخانه ای خودکششی 20 م.م و 30م.م ولکان (Vulcan ) که بر روی شاسی فرانسوی AMX-30SA قرار گرفته بود ، نیز مسلح گردید . اگر چه شبکه دفاع هوایی این کشور با در اختیار داشتن سامانه های موشکی برد بلند و توپخانه ای کوتاه برد ، قابلیت دفاع از حوزه سرزمینی خود را داشت ، اما برای افزایش قابلیتها و ارتقاء ضریب حفاظت ، بکارگیری سیستم های دفاع هوایی موشکی کوتاهبرد ( SHORAD) و همچنین میانبرد ( HIMAD) را نیز در دستور کار خود قرار داد . ورود این سیستم های جدید ، موجبات تغییرات افزون تر در حوزه های پشتیبانی و آموزش شده تا شبکه دفاع هوایی این کشور بتواند با تهدیدات موجود و خطراتی که در دهه های آینده ممکن است پدید آید ، مقابله نماید . در حوزه لجستیک ، دفاع هوایی ارتش سلطنتی زیرساختهای مطلوبی را برای آموزش و تربیت پرسنل وظیفه و افسران در سطوح مختلف فراهم نموده است . ستاد این نیرو که در ریاض قرار دارد ، مسئولیت اصلی طرح ریزی و عملیاتی نمودن برنامه های تصویب شده برای شش زیرشاخه ( فرماندهی دفاع هوایی ) پادشاهی سعودی را بر عهده دارد . از سویی دیگر ، جده (Jeddah) خانه اصلی دانشکده دفاع هوایی (Air Defense Forces Institute /(ADFI ، زیرساختهای تعمیر و نگهداری ، پشتیبانی فنی ، تاسیسات آموزشی پرسنل جدید الورود پدافند و در نهایت بستر اصلی آموزشی سامانه های تسلیحاتی محسوب می گردد . در دانشکده دفاع هوایی عربستان ، دروس پایه برای آموزش افسران و درجه داران پدافند در دو سطح مقدماتی و پیشرفته ارائه شده است . این دانشکده که مطابق با الگوی آکادمی های معتبر نظامی در ایالات متحده ایجاد شده ، برای افسران دفاع هوایی ، یک دوره 3 ساله را در نظر گرفته که به فارغ التحصیلان ، مدرک معادل لیسانس در حوزه مطالعات نظامی اعطاء می نماید . به اعتقاد کارشناسان نظامی ، مرکز پشتیبانی و تعمیر و نگهداری مستقر در جده ، یکی از تاسیسات پیشرفته این نیرو بشمارمی آید که تمامی امور مربوط به به روز نگاه داشتن شبکه دفاع هوایی عربستان را برعهده دارد . این مرکز به سه بخش تاسیسات (آمادگاه ) سامانه های موشکی ، آمادگاه یکپارچه سازی و در نهایت آمادگاه پشتیبانی فنی تقسیم می گردد. در این میان ، آمادگاه پشتیبانی فنی این نیرو ، مجموعه ای از تاسیسات چند میلیون دلاری است که ماموریت و وظیفه نگهداری از ذخیره موشکهای دفاع هوایی را بر عهده داشته ، بدون آنکه نیازبه ارسال آنها به کشور سازنده ( ایالات متحده ) باشد ، که این خود صرفه جویی قابل توجهی را فراهم مینماید . دومین مجموعه (تاسیسات-آمادگاه سامانه های موشکی /TRMF/ Theater Readiness Missile Facility ) نیز ترکیبی از زاغه های ذخیره سازی مهمات موشکی و طیف متنوعی از مهمات استاندارد مورد استفاده پدافند هوایی بشمارمی رود که در نقاط مختلف این کشور برای کاربردهای مشخص ، ایجاد گردیده است ، در حالی که آمادگاه یکپارچه سازی نیز بطور همزمان مسئولیت بررسی نهایی آمادگی سامانه های تسلیحاتی ، یکپارچه سازی و درنهایت ارتقاء گردان های دفاع هوایی ، قبل از استقرار در محل تعیین شده را بر عهده دارد . تمامی این مجموعه ها نیز توسط مرکز پشتیبانی فنی پدافند هوایی که به شکل مستقیم با شبکه فرماندهی و کنترل این نیرو مرتبط است ، حمایت می گردد . به گفته تحلیلگران نظامی ، هدف اصلی از ایجاد چنین ساختاری ، ادغام کلیه سامانه های در دسترسی در یک مرکز فرماندهی و اطلاعات ( CIC / command and information center ) است . با این وصف ، چندگانگی فرهنگی میان پرسنل بومی و مشاوران نظامی خارجی در نیروی پدافند هوایی سعودی ، موجبات پدید آمدن شکافهایی شد که این امر با اعزام اولین دسته از پرسنل ارتش این کشور به دانشکده دفاع هوایی توپخانه ای سنت بار بارا(air defense and artillery fraternal organization ) به منظور بهبود درک شیوه های خدمات- محور به تقریب برطرف گردید . با توجه به این امر ، نقش مشاوران دفاع هوایی در اجرای صحیح ماموریتهای محوله به این نیرو از اهمیت بسیارزیادی برخوردار می بود . نمونه بارز این تلاش مشترک میان شبکه دفاع هوایی عربستان سعودی و ناظران نظامی خارجی را می توان در برنامه ریزی ، هماهنگی و تکمیل پروژه فروش سیستم دفاع هوایی FIM-92 STINGER مشاهده نمود ، چرا که برای خرید این سامانه تسلیحاتی ، می بایست یک فرهنگ پشتیبانی مشترک میان نیروی دریایی سلطنتی ،ستاد فرماندهی شبکه دفاع هوایی سلطنتی ، وزارت دفاع و نیروی هوایی ایجاد می گردید . اهمیت این تلاش پس از واقعه 11 سپتامبر 2001 مشخص شد ، چرا که این اطمینان بوجود آمد که هیچکدام از موشکهای استینگر فروخته شده در اختیار شبه نظامیان مسلح قرار نگرفته است . از سویی دیگر ، اجرای برنامه های آموزشی ضمن خدمت از سوی ستاد پدافند هوایی برای افسران این نیرو از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . بخش عمده ای از افسران پدافند هوایی سعودی به چند زبان مسلط بوده ، چرا که بخش عمده ای ازآنها در دانشکده های نظامی ایالات متحده آموزش دیده بودند ، هر چند پس از 11 سپتامبر 2001 ، روند اعزام دانشجو با افت بسیار زیادی مواجه شد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ........... 2-منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 3- تشکر فراوان از سه دوست عزیز جناب @bds110@ ، mehran55@ ، warrior بابت راهنمایی های گسترده 4- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

راه حل مشکل بازدارندگی یا ... سیستم بمباران مداری برخه ای سیستم بمباران مداری برخه ای من جمله شیوه های رساندن کلاهک های هسته ای بود که ابتدا توسط اتحاد جماهیر شوروی در دهه 60 ابداع شد و یکی از اولین برنامه های شوروی در جهت نظامی کردن فضا به شمار می رفت. در این سیستم هدف فرستادن کلاهک به مدار های پایین زمین و سپس هدف قرار دادن و ارسال کلاهک به هدف انتخاب شده است . همانند بمباران جنبشی اما با کلاهک های هسته ای استفاده از این شیوه نکات مثبت زیادی را به همراه دارد که شامل : برد بی نهایت ( بدون حد ) - مسیر پروازی محل هدف قرار گرفته را مشخص نمی کند و می توان با تغیر مسیر پروازی به قطب جنوب هنگام هدف قرار دادن آمریکای شمالی ( به صورت مثال ) احتمال شناسایی شدن توسط فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی و سیستم های هشدار زود هنگام این فرماندهی که غالبا به سمت شمال اند را کاهش داد یا با استفاده از مسیر قطب شمال کشور های آسیایی مثل چین و ژاپن را هدف قرار داد و ... در این روش سیستم مربوطه در ارتفاع 150 کیلومتری جو مستقر خواهد شد . مشکل اصلی مسئله حقوقی هست که استفاده از این روش در پیمان برون فضایی ممنوع شده است اما باید دید نقاط قوت این سیستم به تنش ها و دعاوی حقوقی و فشار های سیاسی آن می ارزد یا خیر ؟ ... صرفا " جهت انتشار با ذکر منبع مترجم : AM4

نخستین خلبان زن ایرانی سرکار خانم " اینا آرشید " ، در سال 1300 خورشیدی در تهران متولد شد و درسال 1318 ، وارد باشگاه هواپیمایی ایران گردید . با شروع جنگ جهانی دوم ، آموزشهای وی ناتمام ماند ، اما با پایان یافتن جنگ ، وی موفق شد تا در شهریور 1322 ، گواهی نامه خلبانی با هواپیمای تایگر ماوس را دریافت نماید .

پاکستان به دنبال خرید میراژ 5 های مدرنیزه شده مصر گزارش ها حاکی از آن است که پاکستان به انعقاد قرارداد برای دریافت میراژ های سری 5 ارتقا یافته مصری نزدیک شده است. در پی مذاکرات چندین ساله، طبق گفته های دولت پاکستان برنامه ریزی شده است تا قبل از استقرار آن ها در کنار اسکاندران های موجود به طور بومی ارتقا یابند. حال که دولت مصر قصد از خدمت کردن جنگنده هایی مانند میراژ 3، میراژ 5، فانتوم F-4 و مدل های قدیمی تر F-16 و جایگزینی آن ها با Mig-29M ، Su-35 و رافال را دارد؛ می خواهد برای کسب سود و درامد یک سوم ناوگان قدیمی خود را به فروش برساند. بیش از این نیز گزارش هایی منتشر شده بود که مصر تعدادی از Mig-21 های خود را تحت یک برنامه کمک رسانی نظامی به لیبی منتقل کرده است؛ هر چند تا کنون این موضوع اثبات نشده باقی مانده است. در حالیکه برای میراژ 5 های مصری توانایی های کمتری نسبت به همتایان پاکستانی خود که ارتقاهای سنگینی را دریافت کرده اند در نظر گرفته می شود؛ با این حال آن ها ارتقاهای چشمگیری را نسبت به نسخه اصلی دارا هستند، مانند نمایشگرهای نصب شده بر روی هملت خلبان، انواع غلاف و تجهیزات جنگ شبانه. با وجود آنکه انواع مختلف JF-17 و F-16C و F-16A سرآمدان نیروی هوایی پاکستان هستند، تقریبا نیمی از ناوگان جنگنده های این کشور شامل میراژ 3 و میراژ 4 فرشوده می باشد. این دو پلتفرم از یک طرح مشترک فرانسوی مشتق شده اند که تاریخ آن مربوط به اواخر دهه 1950 میلادی می باشد و هر دو به صورت گسترده ای توسط مجتمع هوانوردی Kamra پاکستان مدرنیزه شده اند. از خدمت خارج کردن جت های میراژ در کنار ناوگان J-7 نیازمند تعداد بیشتری JF-17 و جنگنده نسل آینده پاکستان (که تحت عنوان پروژه جنگنده پنهانکار AZM شناخته می شود) خواهد بود؛ بنابراین به نظر می رسد که بخش قابل توجهی از این ناوگان تا دهه 2030 در خدمت باشند. همچنین طبق گزارش هایی مصر قصد دارد تا به عنوان بخش از برنامه، جنگنده JF-17 BLOCK III را که توسط چین و پاکستان توسعه یافته است را دریافت کند. این پلتفرم با هزینه های عملیاتی پایینی که دارد و همچنین دسترسی به لوازم و تجهیزات و مهمات کیفیت بالا، برای نوسازی ناوگان جنگنده های این کشور یک گزینه مقرون به صرفه است. JF-17 BLOCK III منبع: https://militarywatchmagazine.com/article/pakistan-plans-purchase-of-modernised-mirage-5-attack-jets-from-egypt

نمازهایت را عاشقانه بخوان. حتی اگر خسته ای یا حوصله نداری قبلش فکر کن چرا داری نماز میخوانی و با چه کسی قرار ملاقات داری. آن وقت کم کم لذت میبری از کلماتی که در تمام عمر داری تکرارشان میکنی. تکرار هیچ چیـــــز جز نماز در این دنیا قشنگ نیست.....

بسم الله الرحمن الرحیم تاریخچه مختصر نوراد - فرماندهی دفاع هوایی [پدافند] امریکای شمالی North American Aerospace Defense Command ساخت یک دفاع هوایی امریکای شمالی با آغاز جنگ سرد کارشناسان دفاعی و رهبران سیاسی امریکایی شروع به برنامه ریزی و اجرای یک سپر دفاع هوایی نمودند ، که به اعتقاد آن ها برای دفاع علیه حمله احتمالی بمب افکن های دوربرد شوروی لازم بود فرماندهی پدافند هوایی ADC در زمان تاسیس در سال 1947 بشکل قطعی به عنوان یک سرویس (نیروی) جداگانه تایید شد که نیروی هوایی در نقطه کانونی این نیرو قرار داشت فرماندهی دفاع هوایی اولین بار در سال 1948 تشکیل شد و در سال 1951 در پایگاه هوایی Ent سازماندهی مجدد شد و زیر نظر نیروی هوایی مسئولیت دفاع از مناطق مختلفی از امریکا (به فرماندهی دفاع هوایی) داده شد Air Defense Command - ADC پایگاه هوایی Ent (روز تاسیس ADC ) در سال 1954 با تشدید نگرانی ها در مورد قابلیت های شوروی ، یک فرماندهی واحد متشکل از چند نیروی مختلف شامل نیروی دریایی ، ارتش (نیروی زمینی) و واحد های نیروی هوایی ایجاد شد (فرماندهی دفاع هوایی قاره ای کوناد) the Continental Air Defense Command - CONAD رهبران نیروی هوایی به ویژه ژنرال بنجامین چیدلاو و ژنرال ارل پاتریج برنامه پدافند هوایی و برنامه ریزی ها را در میانه دهه 50 هدایت کردند بنجامین چیدلاو ژنرال ارل پاتریج طی سال ها نیروی هوایی پرنده های رهگیر را تدارک و بروز رسانی های مورد نیاز را برنامه ریزی میکرد ، همچنین نیروی هوایی بصورت گسترده رادار ها و سامانه های پیش اخطاری را توسعه داده و بکار برد که به شکل خودکار (تریپ وایر) مقابل حملات هوایی عمل میکرد سامانه های هشدار و ارتباطی پیشرفته برای هشدار در زمان مورد نیاز و همینطور فرماندهی و کنترل نیرو ها لازم بود که شامل بخش عمده نیروی هوایی می شد ، روندی که ادامه پیدا کرده و به دفاع هوا - فضای امریکا انجامید با توسعه طرح ها توسط نیروی هوایی و مطرح شدن برنامه سامانه های هشدار دهنده ، سران نیروی هوایی نسبت به نیاز منطقی برای گسترش همکاری با همسایه قاره ای امریکا [کانادا] متقاعد شدند روابط دفاعی امریکا /کانادا به جنگ دوم جهانی بر میگشت زمانی که رهبران سابق دو کشور (فرانکلین روزولت و ویلیلم لیون مکنزی کینگ) برای مشارکت نظامی در اوایل 1940به توافق رسیدند ( توافقنامه اوگدنزبورگ ) این پیوند ها در سایه افزایش قابلیت های نظامی شوروی و روند رو به رشد ناپایداری های بین المللی مانند ظهور یک اروپای تقسیم شده و جنگ کره در اواخر دهه 1940 با اشتراک بیشتر برنامه های دفاعی تجدید شد در اوایل دهه 50 توافقنامه دفاعی بین کانادا و امریکا روی ساخت شبکه راداری در سراسر کانادا (محور میانی کانادا) معروف به حصار مک گیل ، محور درخت کاج و خط معروف پیش اخطار دور (The Distant Early Warning Line) متمرکز شده بود خطوط گیرنده های راداری در کانادا این همکاری ها منجر به گسترش طبیعی گفتگو ها در مورد ادغام و اجرای نقشه های دفاع هوایی شد. درسال 1957 جزئیات مورد بررسی قرار گرفته و مقامات ارشد دفاعی دو کشور تشکیل فرماندهی پدافند هوایی امریکای شمالی را تصویب کردند ، که در پایگاه هوایی Ent در کلرادو محل فرماندهی دفاع هوایی قاره ای ایالات متحده CONAD و زیرمجموعه هایش شامل فرماندهی دفاع هوایی نیروی هوایی ADC برپا شد ژنرال نیروی هوایی ارل پاتریج که همزمان فرمانده مرکز فرماندهی پدافند نیروی هوایی و مرکز فرماندهی پدافند قاره ای امریکا بود به عنوان فرمانده فرمانده پدافند امریکای شمالی (نوراد) منصوب شد وارتشبد هوایی روی اِسلِمان افسر ارشد نیروی هوایی پادشاهی کانادا که نماینده اصلی کانادا در مذاکرات همکاری بود به عنوان قائم مقام فرماندهی نوراد منصوب شد مارشال هوایی روی اِسلِمان نه ماه پس از عملیاتی شدم فرماندهی در دوازدهم ماه می 1958 دو کشور اعلام کردند که یک منظومه پدافند هوایی مشترک را در قالب یک توافق دوسویه دفاعی در سطح ملی ایجاد کرده اند که که توافق نوراد NORAD نامیده میشود توافق نوراد و شرایط مرجع آن (پیوست های توافقنامه) ، روابط سیاسی را فراهم می آورد که طول عمر روابط دفاع هوایی کانادا – امریکا را در سال های آتی امکانپذیر می نماید توافقنامه نوراد با الزام آن به بازبینی های دوره ای انعطاف پذیری را برای سازگاری با شرایط دفاعی متغیر تضمین میکند، مانند وقایعی که فرماندهی تازه تاسیس بزودی با ان روبرو میشود ان شاالله ادامه دارد... پ.ن1: برای میلیتاری پ.ن2: لطفا عکس ها منتقل شوند پ.ن3: پایگاه هوایی Ent

سخنرانی ترامپ را یک مرتبه مرور کنید ، کلازه ویتس بدرستی معتقد بود ، دیپلمات خوب کسی هست که لبخند بزند ( ظریف ) ولی خنجر از پشت داشته باشد (آرامکو ، گلوبال هاوک ، کشتی انگلیسی و ... ) استمرار استفاده از ادبیات خشن در برابر شیوه ای که ما بر خلاف تصورات معمول ، در پیش گرفتیم ( سردرگمی حریف در آنالیز خطوط فکری تصمیم ساز در ج.ا ) بخوبی نشان می دهد که طرف مقابل در تشخیص اینکه کدام سیگنال صادره از سمت جمهوری اسلامی قوی تر هست ( سیگنال مذاکره یا سیگنال تقابل ) ناتوان شده. وضعیت خاکستری برای ما یک گزینه خوب و به نسبت مطلوب هست ، چون می شود بنا بر واکنش حریف ، به یکی از دو گزینه موجود سویچ کرد

موشک وی 2 رو قبلا مدل کرده بودم .. اینبار جزئیاتشو بیشتر کردم و مجدد رندر گرفتم

با سلام مدیران و برادران محترم خواهشا سلیقه ای رفتار نکنید .این رفتار مغایر با اصل آزادی بیان و دیدگاه سیاسیت. یکی دو نظر از حقیر که مشابه نظر دوستمون که دو پیام بالاتر اومده توسط مدیران محترم پاک شده ولی حالا همان تحلیل با همان زبانی که بنده در نوشتار رعایت کردم امده ولی حذف نشده،و این تعبیری ندارد جز اعمال سلیقه در حذف یا عدم حذف پیامها . فراموش نکنید همین دولتی که نباید ازش انتقاد کرد ،نزدیک هفت ساله ملت رو به خاک سیاه نشونده و همگان چه دوست و چهدشمن میدانند هدف این فشارهای اقتصادی بر ملت پر کردن آستانه تحمل ملت بوده و در ادامه سناریوی سوریه. همگان میدانند همین دولت که الان نباید بهش انتقاد کرد بجای عزت دادن به مردم ذلت و شرمندگی داد . همگان میدانند این دولت مافیای دزدی و دست درازی به بیت المال بوده و هست. همگان میدانند این دولتی که الان نباید از انتقاد کرد جوان و نوجوان و حتی کسانی که حداقل اعتقاداتی داشتن با حربه های خاص خودشون از خدا و پیغمبر و امامان دور کردند که بالاترین مصیبتی بود که بر سر مملکت امام زمان و شیعه علی بن ابیطالب ع وارد شد که برنامه چهل ساله دشمنان و وهابیت نمیتونست انجامش بده. آمار بالای فساد و فحشا و متعاقب اون نرخ طلاق از برکات این دولت فخیمه است. فراموش نکردیم همین آقایان چطور فلش ناکارامدی و سو مدیریت خودشون رو طرف رهبر مظلوم انقلاب بردند و ایشان جز صبر و نصیحت بخاطر منافع همه ملت و امام وار لب نزدند و سکوت کردند اجحاف از این بالاتر ؟ همه دیدند رهبر انقلاب چطور بجای آقایان بخاطر عدم وجود عدالت اجتماعی از مردم عذرخواهی کردند هر چند جز در زمان احمدی نژاد که به داد مظلومان رسید عدالت اجتماعی نبوده و جز شعار ملت چیزی ندیدند. آخه برادران عزیز کجای این دولت درسته که لب نزنیم و از خوبیها بگیم ،چهار سال مردم رو با برجام بازی دادند و همگان دیدند که اخرش چی شد .اگر چه بنده یا هر کس دیگه بخواد بگه میشه چند ساعت نوشت از شاهکارهای اقایان . اگر قراره حذف کنید این متن رو حذف کنید .از سال86 و شاید زودتر پیگیر مطالب خوب این سایت بودم و از سال 89عضو شدم سعی کردم بیشتر ببینم و بخوانم تا بنویسم و الحق و النصاف اگه نگم هیچ ولی از اطلاعات ناچیز نظامی که داشتم به واسطه این سایت حداقل بهتر از هیچ شدم و افتخار میگنم در محضر اساتید و دوستان تلمذ کرده و میکنم . هدف از نوشتن این پیام ابراز گلایه دوستانه بود برای مدیران محترم خواهشا سلیقه ای رفتار نکنید .متشکرم

در باب ابتکار عمل رزمی شما می توانید نقشه خود را از طریق روش های مرسوم اجرا کنید ، اما زمان هایی وجود دارد که این روشهای مرسوم ، برای کسانی که ابتکار عمل ندارند ، می تواندبه یک " تله" ( دام ) تبدیل گردد. ( فون رونشدت )

شدنی نیست تا وقتی که دولت به این بزرگی و رانتی داریم و اقتصاد کوچک و ضعیف . دولت مثل اژدها همه چی رو می بلعه

دولت در زمان دولت نهم اومد درآمد وزارت خونه ها رو ریخت تو خزانه با این دلیل که جیب تو جیب هست ولی وزارت خونه ها بدون پول ماندند در حالی که قبلا وزارت خونه ها هزینه خود رو از پول کسر می کردند و به حساب دولت واریز می کردند این اتفاق باعث شد وزارت خونه هایی مثل نفت و نیرو فقیر بشن و توسعه اونها با مشکل روبرو بشه برای مثال نیروگاه ها پول برای تعمیرات ندارن و بدهکارهای بزرگی شدن خب اولین کار همین جدا کردن حساب وزارت خونه ها از دولت هست تا شرکت های سود ده دوباره جون بگیرن و شرکت های زیان ده مشخص بشن و باتوجه به استراتژیک بودن محصولاتشون و میزان کارمند و کارگران براشون برنامه توسعه و بهبود در نظر گرفته بشه در گام دوم درآمد خام فروشی از قبیل نفت و فلزات به حساب صندوق توسعه واریز بشه و تو پروژه های سود ده تولیدی و زیرساختی صرف بشه مثل اتوبان، خطوط سریع ریلی یا کارخانه های تولیدی بعضی از این طرح ها سود غیر مستقیم میدن مثل اتوبان با کاهش مصرف سوخت و تصادفات و زمان جابجایی بعضی درامد مستقیم میده مثل پتروشیمی و پالایشگاه و نیروگاه و بعضی نیاز استراتژیک کشور هستن مثل صنایع فضایی ولی این پول دست دولت نیست و صرف امور جاری نمیشه دولت وظیفه اش حفظ امنیت سیاسی، تجاری و نظامی هست و در مواقع اضطراری کمک به بخش ها در شوک های غیرعادی با این روش که در نروژ هم پیاده شد اقتصاد شرایطش به شدت فرق خواهد کرد

برنامه پنتاگون برای هواگرد های بدون سرنشین خودرو سوار پنتاگون یک قراد داد دو میلیون دلاری با شرکت پلانک آئروسیستم برای تولید هواگردهای بدون سرنشین خودرو سوار بسته است. شرکت آیروسیستم های پلانک در این برنامه قرار است یک سیستم پهپادی با قابلیت پرواز از روی خودرو تاکتیکی را بسازد. دراین سیستم، پهپاد به دستور یک اپراتور در داخل خودرو می توانند با اطمینان بالا از روی یک وسیله نقلیه زمینی در حال حرکت پرواز کند و بدون نیاز به توقف راننده ، مأموریت خود را به شکل کامل انجام دهند. خصوصا این ویژگی برای کاروان های نظامی بسیارمهم خواهدبود که بدون توقف در مسیر های پرخطر به حرکت خود ادامه دهنند و پهپاد تمام تهدیدات در طول مسیر را بررسی می کند. نمونه ای از سیستم پهپادی شرکت پلانک آئروسیستم برروی خودرو غیر نظامی پهپاد به شکل مستقیم و برخط اطلاعات، فیلم های گرفته شده را به صورت شناسایی هدف، طبقه بندی و ردیابی اهداف برای اپراتور پخش می کند.در پایان ماموریت پهپاد بدون توجه به مکانی که خودرو قرار دارد، به سمت آن برمیگردد وحتی در حالت حرکت بر روی خودرو فرود می آید.برای این سیستم پهپادی یک سازوکار ایمنی نیز تعبیه شده است که می تواند به شکل خودکار به سمت خودرو پرواز کند . تست سیستم پهپادی شرکت پلانک آئروسیستم بر روی خودروهای GMV 1.1 سیستم پهپادی پلانک آئروسیستم می تواند به شکل کاملا خودمختار پرواز کند، اهداف را به شکل دقیق شناسایی و ردیابی کند و بر روی وسیله نقلیه فرود آید. در حقیقت برای شناسایی اهداف این سیستم به یک هوش مصنوعی با قابلیت پردازش تصویر قدرتمند مجهز است. ویژگی خود مختاری در این سیستم پهپادی به خدمه اجازه می دهد تمرکز خود را به ماموریت خود بدهند تا اینکه مجبور باشند همیشه به هدایت پهپاد اهمیت دهند. ویژگی های منحصر بفرد این سیستم موجب شده است که بتوان از ان در ماموریت های نجات وجستجو، پشتیبانی از کاروان ها و ماموریت های نیروهای ویژه استفاده شود. علاوه بر وسایل نقلیه زمینی ، وسایل نقلیه دریایی نیز میتواند سیستم پهپادی شرکت پلانک آئروسیستم را دریافت کنند. همچنین به غیر از اهداف نظامی این سیستم می تواند برای ماموریت های غیر نظامی مانند ماموریت های زیست محیطی استفاده شوند.

بسم الله الرحمن الرحیم سخن مهم دریابد آرلی برک درباره انتخاب میدان نبرد و پیشدستی در انجام عملیات تهاجی علیه نیروی متخاصم : " هیچ گاه مکانی که حریف برای جنگیدن اتخاب کرده است مکان مناسبی برای جنگیدن ( برای شما ) نیست !!! با تشکر

عرق ریختن خونها را حفظ می کند، و خون دادن جانها را حفظ می کند، و تعقل، هردو را حفظ می کند. منسوب به فیلدمارشال اروین رومل پ.ن. با وجود معروف بودن این جمله، اصل آن ظاهرا متفاوت است : Lieber zuviel als zu wenig Spatengebrauch! Diese Arbeit spart Blut. Better too much spade work than too little! This work saves blood. چیزی با این مضمون که «کار گل و مقدمه سازی اگر زیادی هم باشد، بهتر از این است که کم باشد، این کار خونها را حفظ می کند.» از کتاب « پیاده نظام حمله می کند» صفحه 28 Infanterie greift an (1937), p. 28.

بچه ها اگر شهر سقوط کرد آن را دوباره فتح می کنیم مواظب باشید ایمانتان سقوط نکند. شهید محمد جهان آرا

حیف که در این زمانه غول های الهام دهنده ای مثل شریعتی و چمران به ندرت پیدا میشن آنان که به من بدی کردند ، مرا هشیار کردند آنان که از من انتقاد کردند ، به من راه و رسم زندگی آموختند آنان که به من بی اعتنایی کردند ، به من صبر وتحمل آموختند آنان که به من خوبی کردند ، به من مهر و وفا ودوستی آموختند پس خدایا به همه ی آنانی که باعث تعالی دنیوی واخروی من شدند ، خیر و نیکی دنیا وآخرت عطا بفرما (مصطفی چمران)

لیدل هارت در استراتژی طولانی ترین مسیر ، کوتاه ترین راه برای رسیدن به خانه است بیش از پیش آشکار شده که یک رویکرد مستقیم و در امتداد انتظارات طبیعی دشمن ، بیشترین گرایش را به خود جلب کرده اما این راه نتایج منفی به بار می آورد به هم ریختن توازن فیزیکی و روانی دشمن مقدمه ای حیاتی برای تلاش موفقیت آمیز در سرنگونی او است

به نام خدا مدل سازی موشک سفیر میلیتاری .. این موشک از سه مرحله و یک بلوک انتقال مداری سامان استفاده می کنه مرحله ی اول از موتور های ارتقاع یافته ی 9D21 کلاستر شده مرحله ی دوم از موتور ارتقاع یافته 4D10 موشک خرمشهر مرحله ی سوم از یک موتور با سوخت کرایژنیک RD0146 روسی مرحله ی اخر از یک بلوک انتقال مداری سوخت جامد سامان طول این موشک 38 متر میباشد ...وزن موشک بدون بوستر 129 تن محاسبه شده .. مرحله ی اول از چهار بوستر سوخت جامد کمکی به طول 11.4 متر و قطر 1 متر کمک میگیرد مشابه GEM-40 مدلسازی با نرم افزار راینو 6 متریال و رندر با نرم افزار کی شات 8

بسم الله الرحمن الرحیم سخن مهم دیوید هکس ورت خبرنگار جنگی و سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا درباره جای نداشتن جنگ منصفانه در نبرد امروز : "اگر شما خود را در نبرد منصفانه ای یافتید . ماموریت { عملیات } خود را به درستی طراحی نکرده اید !!! " پ.ن : امیدوارم لذت برده باشید