نکته ای که جا مانده این هست که هدف بیش از اینکه غرق ناو باشد از کار انداختن اون هست بعد از این مورد زخمی و نیاز به تعمیر و کار های پیرامون بیشتر نیروی دشمن رو زمینگیر میکنه بنا به تجربه زخمی بیش از کشته فشار به نیروی مقابل می آورد پس با فرض عدم امکان غرق کشتی با موشک باز موضوع از کار افتادن ناو مطرح هست

سی و چند سال بعد از اتمام جنگ ایران و عراق ، نیروی هوایی بعنوان صف دفاعی نخست دفاع از آسمان ایران زمین ، همچنان در حال تقدیم شهید هست اما این بار نه سلاح های تقدیمی شرق و غرب ، بلکه اهمال ناجوانمرادنه مدیریتی باعث شنیدن این اخبار ناگوار می شود . سرهنگ خلبان شهید محمد رضا رحمانی دوره خدمتی : 1373-1398 برای ثبت در تاریخ میلیتاری 1398/10/06

به نام خدا موشک های ایران علیه نیروی دریایی امریکا توجه"این مطلب به هیچ عنوان مورد تایید حقیر و هیچ کدام از مدیران و مسئولان سایت Military.ir نبوده نیست و نخواهد بود و صرفا برگردانی از نظر یک کارشناس خارجی در مورد توان نیروی موشکی ایران است. لازم به ذکر است که از همین جا دست تک تک کارکنان زحمت کش تمام نیروهای نظامی ایران و به ویژه نیروهای موشکی را می بوسم و به تمامی این دلاور مردان خداقوت و خسته نباشید عرض می کنم. این متن تنها جهت اشنای خوانندگان و بحق و تبادل نظر برگردان شده است وبه هیچ عنوان نیت سوئی علیه نیروهای نظامی ایران ندارد. باشد که با نقد صحیح و هدفمند جهت توسعه کشور عزیزمان و به خصوص نیروهای نظامی حرکت کنیم." توجه ایران موشک های زیای در اختیار دارد و اماده است انها را به طرف ناوهای امریکا شلیک کند. حتی در شرایط مطلوب، بعید است زرادخانه موشک های ایران خطر جدی را متوجه نیرویی دریایی امریکا کند. رویدادهای اخیر، خصوصا هدف قرار گرفتن MQ-4 نیروی دریایی امریکا توسط نیروهای نظامی ایران، بار دیگر احتمال جنگ بین امریکا و ایران را افزایش داده است. کش و قوس مذاکره بین تهران و واشنگتن وارد چهارمین دهه خود شده است، زمانی بوده است که هر دو طرف مذاکره را اغاز کرده اند و هر بار تهران قوی تر می شود. اگر ایران تصمیم بگیرد تا بر علیه هدف بزرگتری-همچون ناوشکن ها یا ناوهای هواپیمابر- حمله کند، چگونه از یگان موشکی خود در این زمینه استفاده خواهد کرد؟ در طول 40 سال گذشته، مثل چین و کره شمالی و همانند دلیل آنها- پر هزینه بودن توسعه و حفظ نیروی هوایی- ایران منابع قابل توجهی بر نیروی موشکی بالستیک خود هزینه کرده است، و در واقعیت امر نیز توسعه و حفظ یک نیروی هوایی جهت رقابت با امریکا بسیار پر هزینه است. موشک های بالستیک راه تقریبا کم هزینه ایی جهت حمله متعارف، شیمیایی، بیولوژیکی و حتی هسته ایی دور برد در اختیار می دهند. مقابله با این موشک ها پیچیده و پر هزینه است. هر سه کشور زرادخانه بزرگی از موشک های بالستیک را با پیچیدگی متنوع در اختیار دارند و گاهی اطلاعات غیرقانونی و محرمانه بین خود و دیگران تقسیم می کنند. همان طور که ماه گذشته وب سایت The National Interest اشاره کرد، ایران زرادخانه موشک های بالستیک بزرگ و متنوعی دارد. از انجا که اطلاعات محرمانه در داخل کشور سخت کنترل می شود و دولت نیز اغلب در مورد توان نظامی خو مبالغه کرده و یا طفره می رود، تعیین دقیق قابلیت های ایران بسیار دشوار است. در این مغاله، فرض بر این است که ایران موشک های توصیف شده در وب سایت The National Interest ، همچون موشک هایی با جست و گرهای مادون قرمز برای هدایت نهایی (مدل های فاتح و مبین) و موشک های ضد کشتی بالستیک با برد 434 مایل را در اختیار دارد. ایران به چنین توانایی حتی برای در نظر داشتن هدف قرار دادن کشتی ها در دریا نیاز دارد. شاید به اندازه در اختیار داشتن موشک های بالستیک، داشتن ابزراهای مورد نیاز "زنجیره کشتار" (kill chain) اطلاعات، مراقبت و شناسایی ISR)) برای زیرنظر داشتن دائمی گروه های رزمی نیروی دریایی امریکا مهم باشد. این ابزارها به پرتاب کننگان موشک اجازه می هد تا موشک های خود را با به روزترین اطلاعات از وضعیت فعلی اهداف شلیک کنند. ناوهای هواپیمابر امریکا و کشتی ها اسکورت انها می توانند تا سرعت 35 نات حرکت کنند، و اطلاعات را حتی با تاخیر یک ساعته برای هدف قراردادن کشتی عیرقابل استفاده و بی فایده کنند. کارشناسان متذکر می شون که چین نیز به ابزارهای ISR مشابه در پهنه اقیانوس ارام نیاز خواهد داشت، اما در مقایسه با چین، ایران ماموریت اسان تری را پیش روی خود خواهد داشت. مرزهای جنوبی جمهوری اسلامی ایران در طول خلیج فارس و دریای عمان امتداد دارند، نوار مرزی که از خط ساحلی کالیفرنیا، اریگان و واشنگتن نیز بیشتر است، و هر دو در پهن ترین قسمت خود کمتر از 300 مایل پهنا دارند. حتی کشوری مثل ایران که از نبود ابزارهای شناسایی و مراقبت رنج می برد، بسیار راحت می تواند شیئی به بزرگی گروه رزمی ناوهای هواپیمابر را دنبال کند. تجهیزات نظامی همچون هواپیماها و بالگردهای نظامی از رده خارج، قایق ها و کشتی های بی شمار سپاه پاسداران، نیروهای اطلاعاتی ایران، و کشتی های غیر نظامی دوست ایران می توانند تقریبا به راحتی ناوگان نیروی دریایی امریکا تحت تعقیب قرار دهند. احتمالا ایران مایل است تا یک گروه زرمی ناو هواپیمابر امریکا را تا جایی که ممکن است به خط ساحلی خود نزدیک تر کند. این مسئله به ایران اجازه می دهد تا ناوگان موشک های بالستیک خود را در منطقه گسترده تری در داخل کشور پخش کند، و شانس بهتری به انها می دهد تا بعد از شلیک و قبل از اینکه توسط تجهیزات شناسایی و مراقبت امریکا – JSTARSو RQ-4-شناسایی شوند، فرار کنند. از انجا که موشک های ایران برد و پیچیدگی خوبی دارند، می توان این موشک ها را در عمق بیشتری در داخل کشور مستقر کرد تا شناسایی انها دشوار تر شود. لازم به ذکر است که ایران کشور بزرگ و وسیعی با مساحت 636.000 مایل مربع است که این کشور را بزرگتر از مجموعه ایالت های کالیفرنیا، نوادا، اوریگان، واشنگتن و یوتا می کند. در صورت وقوع حمله، احتمالا ایران هر موشکی را که بتواند- حتی موشک هایی که شانس معقولی برای هدف قرار دادن یک کشتی جنگی متحرک ندارند- به طرف گروه ناوهواپیمابر شلیک می کند، و باید انتظار صد ها موشک را داشته باشیم. اکثریت غالب نیروی موشکی، شلیک می شوند تا دفاع ناو را از پا بیندازند. ایران که پبشتاز استفاده از قایق های تندرو مجهز به راکت، تیربارهای سنگین، و راکت های توپخانه ای در طول جنگ عراق-ایران است، طرفدار از پا انداختن نیروی دشمن با استفاده از تسلیحات قدیمی و بی فایده برای حفظ قدرت رزمی است. یک حمله موشکی نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود. احتمالا هشدار دفاعی گروه رزمی به سرپرستی موشک های هدایت پذیر کروز همراه با سامانه رزمی Aegis، تمامی موشک های متخاصم را نابود می کند. موشک های دفاع هوایی SM-6 با موشک های بالستیک کوتاه برد شلیک شده از خط ساحلی درگیر خواهند شد و موشک های رایج تر SM-2 BLOCK IV نیز قابلیت ضد بالستیک کم تری در اختیار دارند. ممکن است لازم شود تا از رهگیرهای موشک های بالستیک SM-3 بر علیه موشک های بالستیک برد بلند ایران استفاده شود. اکثریت موشک های ایرانی هدف قرار گرفته و هرگز شانسی برای اثابت به هدف نخواند داشت و در بهترین حالت به عنوان ابزاری جهت گیج و سردرگم کردن دشمن به کار می روند. ایا یک موشک ایرانی خوش شانس می تواند بک ناو هواپیمابر امریکایی را غرق کند؟ احتمال ان بسیار کم است. موشک هایی با بهترین شانس اثابت، موشک های کوتاه برد با هدایت پایانی همانند فتح و مبین، کوچک ترین کلاهک ها را در اختیار دارند و در پایین ترین سرعت حرکت می کنند. موشکی برای غر کردن یک ناو هواپیمابر باید کلاهک هسته ایی حمل کند تا تهدیدی جدی برای یک کشتی 100.000 تنی باشد، و ایران دانش و تجهیزات کافی برای ساخت چنین کلاهکی در اختیار ندارد. هدفی کوچکتر همچون ناوشکن می تواند بسیار اسیب پذیر تر باشد اما هدف قرار دادن ان نیز بسیار دشوار است. حتی در شرایط ایده ال، بعید است تا زرادخانه موشک های ایران خطری جدی بر علیه نیروی دریایی امریکا باشد. می توان انتظار داشت تا ایران موشک هایی با برد بیشتر را توسعه دهد که وزن پرتاب بیشتر و دقت بهتری داشته باشند. ممکن است زمانی برسد که پنتاگون از روی احتیاط، دیگر ناوهای خود را به خلیج فارس نفرستد، اما زمان این امر هنوز نرسیده است. مترجم: محمد رجبعلی/صرفا برای میلیتاری منبع: https://nationalinterest.org/blog/buzz/iran-has-lot-missiles-and-ready-use-them-against-americas- aircraft-carriers-105572

جالب بود ، مخصوصا اون قسمت پرزنتیشن AEGIS ، برای فریفتن عوام خوبه ، ولی تهاجم گسترده با موشک های بالستیک یه قسمت کاره ، موشک های کروز فراصوت ضد کشتی و پلتفرم های زیر سطحی جنگ الکترونیک جنگ سایبری و... را عامدانه از قلم انداختن تا Massive Challenges همین موارد ذهن مخاطب مشوش نکنه وگرنه تنوع توانمندی ها تو بعد عملیاتی فراتر و پیچیده تر از بعد تحلیل های رسانه ای است.

مادر همه بمب ها

پی نوشت : پرواز FCF یا Functional Check Flight بوده ، این پروازها معمولا بعد از انجام چک رده C یا D ( اورهال سنگین ) با هدف چک کردن تست عملکرد همه سامانه های موجود در پرنده به منظور جلوگیری از حوادث ناخواسته و غیر منتظره برای هواپیما پس از تحویل به یگان بکارگیرنده صورت می گیرد .

اوسینت (OSINT) مخفف عبارت Open Source INTeligence یعنی هوشمندسازی بر اساس اطلاعاتی که آزاد بوده و در دسترس همگان می‌باشد. در این حوزه، به طور طبیعی، بحث بر روی اطلاعاتی است که از طریق شبکه‌ی جهانی وب در دسترس هستند.   http://www.marichkanews.com/wp-content/uploads/OSINT.jpg   منابعی که به شکل محتواهای تصویری، ویدئویی، متنی و یا به شکل سرویس‌های مختلف و معمولاً بطور رایگان در اختیار کاربران قرار می‌گیرند. OSINT مجموعه‌ای از دانش‌هاست که در مورد شیوه‌ی دسترسی به اطلاعات مختلف مثل ایمیل، شماره تماس، علایق، سلایق، مکان‌ها، زمان‌ها و تحلیل آنها بحث می‌کند. خیلی از این اطلاعات، از طریق جستجوی پیشرفته‌ی گوگل قابل دسترسی است. بسیاری از اطلاعات را گوگل هم ایندکس نمی‌کند؛ این دسته‌ی دوم، اصطلاحاً وب عمیق (deep web یا dark web) نامیده می‌شود و روش‌ها و کانال‌هایی برای دسترسی به این محتواها هم وجود دارد. یافتن اطلاعات با دسترسي آشکار که اغلبOSINT  خوانده می‌شود، می‌تواند برای بسیاری از مردم معانی مختلفی داشته باشد. این اطلاعات از لحاظ حقوقی، به هرگونه آگاهی از اطلاعاتی گفته می‌شود که به‌ طور عمومی در دسترس قرار دارند و برای مخاطبی خاص و تأمین یک نیاز اطلاعاتی خاص و به ‌گونه‌ای مناسب و به ‌موقع، جمع‌آوری، بهره‌برداری و منتشر شده باشد.   http://mindit.com.lb/siteimages/osint.png   مفهوم osint برای سازمان CIA می‌تواند به معنی اطلاعاتی باشد که از بنگاه‌های خبری خارجی به ‌دست ‌آمده است. برای یک وکیل می‌تواند به معنی داده‌هایی از اسناد رسمی دولتی که در دسترس عموم قرار دارند، باشد. برای اکثر مردم نیز به معنی اطلاعات و مطالبی است که از اینترنت به ‌دست‌ آمده و در دسترس عموم قرار دارد. با این همه، آنچه که باعث می‌شود یک نفر، یک اوسینت‌کار حرفه‌ای باشد، نه صرفاً بلد بودن این تکنیک‌ها و دانستن منابع اطلاعاتی، بلکه داشتن ابتکار در بهره گیری از این تکنیک‌ها و منابع اطلاعاتی است. به نوعی می‌توان گفت که یک اوسینت‌کارِ حرفه‌ای، بسته به نیاز مسئله‌ای که در پی حل آن است، می‌تواند از بعضی قابلیت‌های وب بهره برده و با ترکیب این قابلیت‌ها به جواب برسد.   http://newssourcegy.com/wp-content/uploads/2016/07/timthumb.jpg   برای مثال اگر یک فایل ویدئویی نمایش داده شود و مکان آن فایل خواسته شود، از چه منابع اطلاعاتی و چه ابزارهایی می‌توان استفاده کرد تا مکان را تشخیص داد؟ شاید از گونه‌ی گیاهی یا حیوانی موجود در آن فایل ویدئویی، شاید از ترکیب فضایی مکانی که در ویدئو نمایش داده می‌شود، شاید از روی صداهایی که در کلیپ شنیده می‌شود، شاید از روی علائمی که روی بناهای داخل کلیپ دیده می‌شود و …. . برای ردگیری هر کدام از این نشانه‌ها در وب، لازم است ابزارهایی را شناخت و از آنها بهره برد. نمونه های این امر را در تاپیک سوریه دیده ایم. به عنوان مثال دیگر اگر بخواهیم بدانیم که نظر مردم یک کشور نسبت به یک موضوع چیست، از روی چه اطلاعاتی در وب می‌توان نظر آنها را استنتاج کرد؟ آیا از روی روند جستجوی کلمات همراه با این موضوع که در گوگل‌ترند قابل مشاهده است؟ آیا از روی سرویس اتوکامپلیشن گوگل و ساجست‌هایی که در هنگام تایپ آن موضوع به کاربر پیشنهاد می‌کند؟ آیا از روی جستجوی آن موضوع در پربیننده ترین سایت‌های خبری (طبق رنک الکسا) و مشاهده‌ی تعامل کاربران با آن خبر؟ آیا از روی نظرسنجی‌های مرتبط با آن موضوع که توسط موسسات معتبر انجام و منتشر شده؟ و ….   http://praescientanalytics.com/wp-content/uploads/2015/10/OSINT-Figure-3.png   در OSINT فرض بر این است که در یک فرآیند سریع می‌شود اطلاعاتی بسیار ذی‌قیمت را از طریق ترکیب اطلاعات مشهود و رایگان موجود در وب حاصل کرد و یا تحلیل‌های سریعی را با نتایجی بسیار نزدیک به تحلیل‌های میدانی انجام داد. در OSINT آنچه که موضوعیت دارد، انباشتگی اطلاعاتی است که هر کدام تک به تک ممکن است ارزش چندانی نداشته باشند؛ اما با کنار هم گذاشتن آنها در یک پازل ذهنی توانمند، می‌توان به هر اطلاعات و تحلیلی دسترسی داشت.   http://www.ctwatch.us/images/content/slide10.jpg   این هم یک ویدئو معرفی اوسینت http://www.aparat.com/v/JEbns <div id="1483358801565497"><script type="text/JavaScript" src="https://www.aparat.com/embed/JEbns?data[rnddiv]=1483358801565497&data[responsive]=yes"></script></div>   در ادامه ابزارهای اوسینت معرفی می شود   منبع: بلاگ فناورد کانال تلگرام اوسینت     سایت Keyword Tool این سرویس، اطلاعات autocomplete را از گوگل، بینگ، یوتیوب و App Store به نمایش می‌گذارد. احتمالاً متوجه شده‌اید همانطور که در حال تایپ کردن عبارت مورد جستجوی خود هستید، گوگل به سرعت پیشنهادهایی برای شما ارائه میدهد. به این پیشنهادها autocomplete می‌گویند. اگر در گوگل عبارت "macb" را جستجو کنیم، به ما فوراً پیشنهاد می‌شود که یکی از عباراتی که با همین لغات شروع میگردد، و مردم پیش از این آنها را جستجو کرده‌اند، انتخاب نماییم. این اطلاعات ممکن است ما را به عبارات جدیدی برای جستجو هدایت کند.  مزیت این سرویس نسبت به پیشنهادهای گوگل این است که گوگل تنها پنج پیشنهاد اول -که بیش از همه جستجو شده‌اند- در اختیار قرار می‌دهد. به علاوه در این سرویس ما میتوانیم جستجوهای پرطرفدار کشورهای مختلف را به‌ صورت جداگانه در اختیار داشته باشیم. همچنین میتوان نتایج جستجوهای مشابه را نیز دریافت نمود که گوگل این امکان را نیز در اختیار ما قرار نمی‌دهد. http://keywordtool.io/   سرویس جستجویiBoogie این سایت دسته‌بندی‌هایی ارائه می‌دهد و اجازه می‌دهد که از میان تعداد زیادی از نتایج یکی از این دسته‌ها را انتخاب کنیم. این سرویس دو ویژگی دسته‌بندی و فرا جستجو (metascarch) را ترکیب میکند تا از آن برای اجرا و سازماندهی یک جستجو از چندین منبع و ارائه آن به‌ صورت ساختارمند استفاده کند. این سرویس نتایج را گردآوری کرده و به‌ صورت ساختارمند به کاربر ارائه می‌دهد. طبقه‌بندی‌ها به ‌راحتی نشان می‌دهند که عبارت مورد جستجوی ما چیست و نیازی نیست برای شناخت آن چندین صفحه مختلف را بررسی کنیم.  وقتی عبارت " michael bazzell"  را جستجو کنیم، صدها نتیجه با تقسیم‌بندی‌های مختلف ارائه میشود که هر کدام از آنها می‌تواند به ما کمک کند تا دقیقاً بر آنچه که می‌خواهیم متمرکز شویم. iboogie.com  

اولا باید فاتحه ای جهت شادی روح اون شهید بزرگوار فرستاد. واقعا کار کردن با جنگنده هایی با فقدان پشتیبانی از کشور سازنده و فرسوده بودن تقریبی سازه ( حال در مورد میگ 29 کمتر و بقیه هواگردهای دیگه نیروی هوایی من جمله اف 4 و اف 5 بیشتر) شجاعت و ایمان بالایی رو می طلبه. شاید برای میگ 29 که یک شکاری رهگیر نقطه ای و اف 14 که یک هواپیمای رهگیره کار سخت تر هم باشه چون نیازه این هواپیماها با پروازهای زیاد از نظر عملیاتی بودن حسابی چک بشن چون وظیفه دفاع از آسمان ایران رو بر عهده دارن و نوع وظیفه ای که بر دوش دارن گاها مانورهای مختلف و یا داگ فایت رو می طلبه. اف 14 و پیشرانه اش که تی اف 30 وضع درست و حسابی نداره و واقعا فکری اساسی برای نیرویی کرد که در تقابل ها ویترین نیروهای نظامیه ولی عملا اولویتی برای به روز و قدرتمند نگاه داشته شدنش وجود نداره. ناوگان هوایی ما در زمان صلح اینطوره خدا به زمان جنگش رحم کنه.

آرزوی پتر کبیر .. دسترسی به آبهای گرم شناور رزمی یاروسلاو مودری ، نیروی دریایی روسیه فدرال جمهوری اسلامی ایران ، سال 1398 خورشیدی

بسم الله الرحمن الرحیم استراتژی چین در قبال امریکا در منطقه اقیانوس ارام بسیاری از ناظران بر این باورند که چین در حال ساخت و توسعه ی نیروی نظامی خود، خصوصا نیروی دریایی است تا اولین و دومین حلقه جزایر خود را پشت سر گذاشته و ایالات متحده را از منطقه اسیا-اقیانوسیه بیرون براند. (اولین زنجیره از مجمع الجزایر اسیای شرقی چین که شامل جزایر کری، مجمع الجزایر ژاپن و.... می شود. در دکترین دفاعی چین، این کشور باید این مناطق را عاری از پایگاه ها، ناوهای هواپیمابر و هواپیماهای امریکایی کند، و در دفاع از خود باید حمله پیشگیرانه به این مناطق صورت دهد. هدف از این سیاست دفاعی حفاظت از دریای زرد، دریای جنوبی چین و دریای شرقی چین است. طبق گزارشات مراکز تحقیقاتی RAND و CSBA امریکا، تا سال 2020 چین در مسیر دست یافتن به این سیات خود قرار خواهد گرفت.) گسترش حضور نظامی چین در منطقه به عنوان تهدیدی جدی علیه امنیت و منافع امریکا است. اما مشکل بزرگی در زبان موجود است. عباراتی مثل "بیرون راندن امریکا از منطقه اسیا-اقیانوسیه "، "گسترش حضور نظامی چین در اسیا"، "پشت سر نهادن دو زنجیره جزایر" تصویری از یک فرایند فیزیکی فشار نظامی چین به نیروهای امریکا و پایگاه های آن در منطقه اسیا-اقیانوسیه را به ما می دهد که امریکا دیگر نمی تواند مقاومت کند و مجبور به خروج از منطقه است. در واقعیت، هم هدف و هم فرایند متفاوت هستند-و تا زمانی که استراتژیست های امریکا شیوه نگرش خود در این مورد را اصلاح نکنند، ممکن است به نتایج خطرناکی دست یابند. موضوع نه تنها در مورد یک نتیجه فیزیکی بلکه یک نتیجه سیاسی است. مسئله تنها به پایگاه های امریکا در ژاپن یا کره جنوبی بر نمی گردد. امریکا در فیلیپین پایگاه های دائمی ندارد، اما به خاطر معاهده نظامی مشترک بین دو کشور، در صورت حمله نظامی، سربازان امریکایی از این کشور دفاع خواهند کرد. هدف چین تنها این نیست تا خدمه و تجهیزات نظامی امریکا را از منطقه بیرون کند، و یا اینکه استقرار نظامی ادواری یا تمرین های مشترک در اسیا-اقیانوسیه را متوقف کند: بلکه هدفش این است تا نفوذ واشنگتن بر کشورهای منطقه را از طریف ابطال معاهده های دفاعی انها و قانون روابط تایوان بگیرد که همه ی این موارد امریکا را متعهد به حمایت دفاعی از تایوان می کند. این بدین معنی نیست که چین قصد دارد تا برای همیشه از شر امریکا در کشورهای منطقه اسیا-اقیانوسیه خلاص شود: چین با مبادلات تجاری و سرمایه گذاری شرکت های امریکایی در کشورهای منطقه مشکی ندارد. اما هدف چین محدود کردن نفوذ واشنگتن تا حدی است که امریکا دیگر سعی نکند یا نتواند دولت های منطقه را متقاعد کند تا علیه چین اقدام کنند همانند انچه در مسئله ممنوعیت تکنولوژی نسل پنج Huawei رخ داد. اگر سربازان امریکایی ژاپن و کره جنوبی را ترک کنند تا حدودی به چین کمک خواهد کرد اما معاهده های دفاعی مشتکر آنها هنوز اجرایی می ماند. تا زمانی که واشنگتن شریک اصلی انها باقی بماند، دولت امریکا باز هم می تواند توکیو و سئول را متقاعد کند تا دست به اقداماتی علیه چین همچون محدود کردن شرکت های تکنولوژی چین بزند. با این حال هم در پکن و هم در واشنگتن، باوری وجود دارد که اگر چین برتری نظامی خود بر امریکا را در منطقه ایجاد کند، قادر خواهد بود تا امریکا را از منطقه اقیانوس ارام اسیا بیرون کند. اما انتقال این برتری نظامی به نفوذ سیاسی بسیار بغرنج تر از آنچه به نظر می رسد است. تصور کنید سال 2025 است و در حالی که امریکا از چین عقب مانده است، نیروی نظامی چین قوی تر و فعال تر شده است. اندیشکده ها و کاشرشناسان هشدار می دهند که تعادل نظامی به نفع چین تغییر کرده است و در صورت وفوع جنگ، احتمال پیروزی چین بالا است. ایا متحدان امریکا در منطقه از سئول تا کانبرا (پایتخت استرالیا) خود را با خواسته های چین همانند حاکمیت بر شبه جزیره های دریای جنوبی چین مثل Senkaku و Diaoyu، و یا سانسور مخالفان ضد دولتی محلی هماهنگ می دهند؟ و یا اینکه به امریکا می چسبند، توان نظامی خود را می سازند و دیگر پیمان های نظامی را تقویت می کنند؟ هم متحدان امریکا و هم کشورهای بی طرف در منطقه اسیا-اقیانوسیه از قدرت رو به رشد چین در منطقه و خواسته های ژئوپوتیک ان واهمه دارند. این مسئله در زمانی اتفاق می افتد که تعادل نظامی هنوز به نفع واشنگتن است. اگر چین قوی تر شود، تهدید کننده تر می شود. به استثای هند، تمامی کشورهای منطقه تحت الشعاع چین قرار داند و از ان کوچک تر هستند. اگر این کشورها تنها گذاشته شوند، مجبور خواهند بود تا تسلیم خواسته هایی پکن شوند، زیرا شانس انها برای غلبه بر چین در یک درگیری نظامی دوطرفه صفر است. در چنین منطقه متنوع ژئوپولوتیکی، ایالات متحده-حتی ضعیف تر از چین-تنهی شانس این کشورها خواهد بود. چین ترسناک تر (خظرناک تر) دولت امریکا و عامه مردم را تحریک به رویارویی با خود می کند. توسعه نظامی به خودی خود نمی تواند چین را به اهداف خود برساند. قدرت نظامی چین می تواند در دو سناریو امریکا را مجبور به خروج از منطقه کند: چینی که قدرت امریکا را کوچک جلوه داده و حضور این کشور در منطقه را تحت الشعاع قرار داده که قدرتش بلامنازع و شکست ناپذیر است، یا یک پیروزی نظامی قاطع. سناریوی اول مستلزم این است که برنامه ریزان نظامی منطقه باور کنند که دیگر نمی توانند هزینه کافی بر چین تحمیل کنند، در نتیجه تاثیر بازدارنگی اتحادهای نظامی بی اثر و ملغی خواهد شد. اگر مشخص شود که روابط با امریکا به هیچ هدف دفاعی کمک نخواهد کرد، همراه با تحریم های اقتصادی چین یا درگیری های نظامی، ممکن است کشورهای اسیا-اقیانوسیه مجبور شوند روابط خود با امریکا را قطع کنند. اما بسیار بعید است که یک دولت امریکایی اجازه دهد چنین فاصله ایی بین این کشورها با امریکا رخ دهد. سناریوی دیگر، نیازمند یک پیروزی قاطع نظامی چین در برابر امریکا است که ممکن است شامل اشغال یکی از همپینان امریکا شود. در این سناریو یک پیروزی تاکتیکی کفایت نمی کند. اگر چین اتحاد امریکا-ژاپن را با غرق کردن چند کشتی و بمباران برخی پایگاه ها از بین ببرد، ایا منجر به یک توافق دیپلماتیک می شود که پکن کنترل جزایر Senkakuو Diaoyu را به دست گیرد و نهایتا ژاپن معاهده دفاعی خود را با امریکا معلق کند و در چنگ چین اسیر بماند؟ این سناریو از از نظر ژوپولوتیکی قابل فهم و عاقلانه به نظر نمی رسد. بلکه منجر به تقویت روابط دفاعی با امریکا و یا حتی توسعه توان هسته ای برای بازدارندگی در برابر تهدید چین شود. تنها یک شکست ویران بار در یک درگیری تمام عیار که ممکن است به جنگ هسته ای منجر شود می تواند باعث تحقق این هدف شود-مسئله ای که چین نیز همانند بقیه به ان تمایلی ندارد. این رویه به مشکل اصلی با استراتژی چین منجر می شود: اولین دیدگاه نظامی این کشور در نگاه اول خوب به نظر می رسد، اما زمانی که نگاه عمیق تری به ان داریم، قابل فهم و عاقلانه به نظر نمی رسد. اگر امریکا رقابت خود با چین را مشتاقانه ترک کند، پکن هرگز نمی تواند شکاف نظامی مورد نیاز برای ترساندن تمام منطقه برای تسلیم را ایجاد کند. این استراتژی به سادگی ترس کافی ایجاد می کند تا حضور متوازنانه امریکا در منطقه بین کشورهای منطقه را محبوب تر کند. یک هدف سیاسی به یک راه کار سیاسی نیاز دارد. نیروی نظامی تنها بخش کوچکی از استراتژی ژئوپولوتیکی است، استراتژی که به نظر می رسد چیم فاقد ان است. دو راه وجود دارد که چین به هدف خود مبنی بر اسیا-اقیانوسیه عاری از امریکا دست یابد: متقاعد کردن کشورهای منطقه برای رها کردن امریکا، یا ایجاد شرایطی (یا اینکه به راحتی اجازه دهد همه چیز مسیر طبیعی خود را طی کند) برای اینکه امریکا منطقه را ترک کند. مورد دوم تا نوامبر 2016 بسیار سخت و مشکل می نمود. رئیس جمهور امریکا دونالد ترامپ هیچ فایده ای در حضور نظامی امریکا در منطقه اسیا-اقیانوسیه نمی بیند. اگر همه چیز تنها به وی بستگی داشت، بدون فشار مسئولان امنیت ملی و سیاسیون جمهوری خواه، ترجیح می داد سربازان امریکایی را خارج کند و معاهده های نظامی دوجانبه را لغو کند. برای اولین بار ترامپ انزواگرایی سیاسی را وارد کاخ سفید کرد. تمام کاری که چین باید انجام می داد این بود تا اجازه دهد همه چیز مسیر خود را طی کند، و شاید تکان کوچکی نیز به ان بدهد. ترامپ برد تجاری می خواست. چین می توانست با تقدیم یک پیروزی بزرگ مورد لطف و مرحمت ترامپ واقع شود، و مطمون شود که ترامپ نیت سوئی نسبت به پکن ندارد و مشاوران تندرو خود را نادیده بگیرد و منتظر بماند تا ترامپ دیدگاه انزواگرایانه خود را به اجرا دراورد. متاسفانه رهبران چین در محاسبات خود اشتباه کرده و وارد یک جنگ تجاری شدند که منجر به یک رویارویی کلی با امریکا شده است. هدف چین باید این باشد تا سیاست انزواگرایانه امریکا را تقویت کند، و این امر با استراتژی گسترش حضور نظامی محقق نمی شود. انتخابات مقدماتی دموکرات امریکا فرصت دیگری را فراهم می کند: اگر نامزدان این حزب- سناتور Bernie Sanders یاسناتور Elizabeth Warren انتخاب شوند، چشم انداز اقتصادی متغیر آنها فرصت مالی کمی برای یک دهه نزاع ژئوپولوتیکی و نظامی در سطح جهانی علیه چین به دست می دهد. از طرف دیگر اگر تصویر منفی چین، هم به علت اقدامات داخلی و هم اقدامات خارجی در بین کشورها به همین صورت بدتر شود، حتی دموکرات ها نیز در صورت رای آوردن مجبور به رویارویی با چین می شوند. چین فرصت بی نظیر و فوق العاده یک انتخابات امریکا را در اختیار دارد که ممکن است دو حزب را بر سر حضور نظامی امریکا وارد رقابت با یکدیگر کند. هدف چین باید تقویت انزواگرایی سیاسی امریکا باشد و این امر با گسترش حضور نظامی محقق نخواهد شد. تحقق این هدف تنها در این است که مردم امریکا چین را به عنوان دوست خود قلمداد کنند. چین گزینه دیگری نیز در اختیار دارد: کشورهای اسیا-اقیانوسیه را مقاعد کند تا در (راه خروج) را به واشنگتن نشان دهند. همان طور که قبلا دیدیم، برای پکن غیر ممکن است با اجتناب از جنگ علیه امریکا و ابزار نظامی به این هدف دست یابد. اما این هدف قابل دست یابی است. در فوریه، بیش از نیمی از رای دهندگان اوکیناوا در رفراندومی در مورد پایگاه نظامی Futenma شرکت کردند که 72% انها با جابه جایی پایگاه مخالف بودند. البته سیاست اوکیناوا در مورد پایگاه ها در گیر رابطه متضاد با سرزمین اصلی ژاپن است. پایگاه های امریکا در مناطق دیگر-از فیلیپین تا کره جنوبی- مشکلات زیادی ایجاد کرده اند. معمولا کشورها از ترس یک تهدید بزرگ تر نسبت یه حاکمیت خود میزبانی پایگاه های نظامی خارجی را قبول می کنند. در نبود یک تهدید، مشکلات و دردسرهای حضور سربازان خارجی شروع می شود. اما هر انچه که چین در دهه گذشته انجام داده است، یا به صورت مستقیم- توسعه ی نظامی-یا غیر مستقیم-حمایت از کره شمالی- به تهدیدات و تنش ها دامن زده است. چین نمی تواند با افزایش گشت های دریایی و هوایی اطراف جزایر اوکیناوا انها را به بیرون راندن پایگاه امریکا متقاعد کند. زمانی که ترامپ شروع به فشار به کره جنوبی و ژاپن برای معاهده های تجاری کرد، و در همین حال عوارض گمرگی بر انها وضع کرد، حالا هم انها را مجبور به پرداخت میلیاردها دلار برای پرداخت حضور نظامی امریکا در منطقه می کند، چین باید روابط اقتصادی خود را با کشورهای منطقه گسترش دهد و خود را به عنوان یک شریک با ارزش و با ثبات ارتقا دهد. با این حال ذهنیت چین مبنی بر اولیت قدرت نظامی منجر به تحریم های اقتصادی غیر رسمی علیه کره جنوبی به خاطر تصمیم کره جنوبی مبنی بر استقرار سامانه ضد هوایی THAAD در این کشور شده است. استقرار این سامانه برخی امتیازات را به کره جنوبی داد اما خصومت علنی علیه چین را افزایش داد. بزرگترین تهدید علیه حضور و نفوذ امریکا در منطقه اسیا-اقیانوسیه گسترش حضور نظامی چین نیست بلکه انزواگرایی سیاسی، مشکلات داخلی کشور، احساسات یا عقاید ضد امریکایی گرایی است. بزرگترین تهدید علیه حضور و نفوذ امریکا در منقه اقیانوس اسیا-اقیانوسیه گسترش حضور نظامی چین نیست بلکه انزواگرایی سیاسی، مشکلات داخلی کشور، احساسات یا عقاید ضد امریکایی گرایی است. نیازی به تقابل با افزایش قدرت نظامی چین نیست . تا زمانی که امریکا متعهد به دفاع از متحدان خود باقی بماند، ایت کشورها طرف امریکا خواهند ماند، حتی اگر تعادل نظامی به نفع چین حرکت کند. مهم نیست اگر امریکا قادر نیست تا توان نظامی چین را در همه زمینه ها شکست دهد، تنها کافی است تا توان نظامی خود را تا ان حد حفظ کند تا بتوان خسارت کافی به چین وارد کند یا مانع حمله چین به متحدانش در منطقه شود. افزایش توان نظامی چین تا همان اندازه ای که یک تهدید است یک فرصت نیز هست. هر یوان چینی که برای تجهیزات نظامی به هدر می رود تا کشورهای منطقه را به سمت ارتش امریکا سوق دهد، پولی است که چین نمی تواند بر خدمات اجتماعی مورد نیاز خود سرمایه گذاری کند و در بلند مدت وی را ضعیف می کند. واشنگتن بسیار درگیر تعدل نظامی است و در عوض باید بر روابط اقتصادی با کشورهای منطقه، منافع مشترک، و روابط مردم با مردم تمرکز کند تا مطئن شود عموم مردم با امریکا هستند. تا زمانی که مردم منطقه امریکا را به چین ترجیح بدهند، امریکا در موقعیت خود باقی می ماند و بدون توجه به گسترش توان نظامی چین منطقه را تحت نفوذ خود نگه می دارد. از طرف دیگر چین باید بفهمد که اولویت برتری نظامی (بها دادن بسیار زیاد به توان نظامی یا فدا کردن اهداف یا پول برای رسیدن به توان نظامی زیاد) اهداف ژئوپولوتیک چین را تضیف می کند. به جای ترساندن کشورهای منطقه، چین باید کشورهای منطقه را متقاعد کند تا او را دوست داشته باشند و به وی اعتماد کنند. تنها یک چین مهربان نیروهای امریکا از منطقه را بیرون می راند، در حالی که گسترش توان نظامی و خطر یک جنگ تمام عیار ان حضور امریکا را تضمین می کند. بنابراین به جای فشار اوردن به کشورهای منطقه، تشدید نزاع های منطقه ای و تقویت ملیت گرایی، چین باید بر روابط تجاری اقتصادی با انها تمرکز کند. در ازای بیرون راندن سربازان امریکا از منطقه، چین باید از خودر بپرسد چگونه می تواند واشنگتن را متقاعد کند تا سربازان خود را به خانه برگرداند. این به معنی اجتناب از ورود به درگیری بلند مدت با امریکا و شروع اقدامات لازم برای تقویت تصویر خود بین امریکایی ها است. امریکا تنها زمانی که ببیند در حال نبرد با یک تهدید جهانی است تا امنیت و ارزش های خود را حفظ کند قوی تر خواهد شد. هر چه بیشتر چین تلاش کند تا امریکا را از منطقه بیرون کند، امریکا با قدرت بیشتری مقاومت می کند. پ.ن: 1. به موارد رنگی شده بسیار دقت کنید. 2. ایا کشور ما نیز نباید استراتژی مشابهی در منطقه خاورمیانه انچه نویسنده توصیه کرده اتخاذ کند؟ 3. کشورهای منطقه باید از ایران بترسند یا ان را دوست و شریک تجاری اقتصادی و یار روزهای سخت بدانند؟ 4. تقویت وجه ایران در بین کشورهای منطقه مستلزم حمت و عزم جدی مردم و خصوصا مسئولان است. فضاوت انچه که اکنون مسئولان مشغول به ان هستند با شما. مترجم: محمد رجبعلی/صرفا برای میلیتاری منبع: https://foreignpolicy.com/2019/12/12/china-asia-pacific-blowing-chance/

مسابقه طراحی خودروی نظامی FNSS سال 2019 شرکت ترکیه ای FNSS در سال 2019 هم مسابقه طراحی خودرو نظامی را برگزار کرد . این سری مسابقات سومین دوره طراحی خودروی نظامی FNSS بود. در این دوره شرکت کنندگان باید یک خودرو نظامی هیبریدی با قابلیت هدایت سرنشین دار و بدون سرنشین (در صورت نیاز ) را طراحی کنند. خودرو های نظامی طراحی شده باید از نظر ماموریت های محول شده به آنها ماژولار باشند و در صورت تغییر ماموریت قابلیت انطباق با آن را داشته باشند. قوانین، شرایط و نحوه ی امتیازدهی به طراحی خودروها مانند دوره قبل یعنی سال 2015 بود. از میان 184 طرح ارسالی به این مسابقه در هر بخش (حرفه ای و دانشجویی) 3 طرح برتر انتخاب و در نمایشگاه دفاعی IDEF 2019 جوایز نقدی به آنها اعطا شد. طراحی های برتر سطح حرفه ای رتبه اول نام طرح : Tunga نام طراح: Göktürk Topuz- طراح صنعتی و طراح قایق های تفریحی پات وضعیت مشارکت: مشارکت فردی جایزه : 100,000 لیر ترکیه توضیح طرح: خودرو Tunga یک وسیله نقلیه زرهی ماژولار هیبریدی است که برای شرکت در جنگ های با شدت کم و زیاد طراحی شده است. خودرو Tunga مجهز به "موتور الکتریکی داخل چرخ"است. سیستم تعلیق منحصر به فرد از نظر قدرت، چابکی، پایداری و انعطاف پذیری مزیت تاکتیکی ایجاد می کند. انواع ماژولار منحصر به فرد و سیستم کنترل از راه دور، موجب می شود Tunga انواع ماموریت ها را انجام دهد. رتبه دوم نام طرح : Y4-360 نام طراح: Metin Kaplan - مشاور طراحی محصولات صنعتی وضعیت مشارکت: مشارکت فردی جایزه : 50.000 لیر ترکیه توضیح طرح: هر فناوری پیشرفته ای که در یک خودرو زره پوش استفاده می شود به خاطر افزایش فناوری های ضد زره است. در نتیجه خودرو های زرهی بسیار سنگین، آهسته ، بزرگ، پر مصرف، پر هزینه و با قابلیت ها کم تولید میشوند. حتی بعد از این نیز خودروهای زرهی در برابر تهدیداتی مثل موشک های ضد زره و بمب های کناره جاده ای بسیار آسیب پذیر هستند. درنتیجه خودرو نسل آینده Y4-360 به شکلی طراحی شده است که زره سنگینی نداشته باشد در نتیجه احتمال ضربه خوردن در آن کاهش می یابد. ساده بودن ساختار خودرو موجب شده است هزینه ساخت آن کاهش یابد. در نتیجه افزایش تولید انبوه آن میسر خواهد بود. ساختار ظاهری Y4-360 نیز باعث می شود دشمن در مورد پیش بینی حرکت آن درچار سردگمی شود. رتبه سوم نام طرح : Bufalo نام طراح : Mehmet Bozok - الکترونیک وضعیت مشارکت: مشارکت فردی جایزه : 20.000 لیر ترکیه توضیح طرح:؟؟؟؟ طراحی های برتر سطح دانشجویی رتبه اول نام طرح : KIRAY نام طراحان : Ahmet Aygur, Hüseyin Durnacı, Akgül Eldem, Beyza Özdemir, Hatice Boran - دانشگاه Erciyes وضعیت مشارکت: مشارکت گروهی جایزه : 20,000 لیرترکیه توضیح طرح: خودرو Kira یک وسیله نقلیه چند منظوره و نیمه خودمختار می باشد که دارای سیستم سوخت هیبریدی است. این خودرو برای مطالعه سیستم های دفاعی نسل جدید و هوش مصنوعی مناسب است. خودرو Kira با ادغام سیستم های بدون سرنشین طراحی شده است دارای تجهیزات ساده ای است که می تواند با سیستم های مختلف زمینی و سیستم های تسلیحاتی سازگار باشد. رتبه دوم نام طرح :zipkin mapv نام طراح: Furkan Uçar - دانشگاه Gazi وضعیت مشارکت: مشارکت فردی جایزه: 10,000 لیر ترکیه توضیح طرح: خودرو zipkin، یک وسیله نقلیه زمینی نظامی ماژولار است که نوآوری ماژولار دارد. این خودرو دارای سیستم هدایت هیبریدی با حفاظت بالستیک و قابلیت کنترل از راه دور را دارد. رتبه سوم نام طرح : gökbörü نام طراح : VOLKAN TUNA - دانشگاه Gazi وضعیت مشارکت: مشارکت فردی جایزه: 5,000 لیر ترکیه توضیح طرح: خودرو gökbörü یک وسیله نقلیه چند منظوره زرهی است که دارای ماژلار های هیبریدی است و می تواند به شکل کنترل از راه دور هدیت شود. ============================================================================================================== ادامه دارد... در پست بعدی طراح های شایسته تقدیر معرفی خواهند شد.

این فریگیت نیواستراشیمی ظاهرا به اژدرهای عمودپرتاب-راکتی-برد بلند(45کیلومتر) مجزه که از کلاهک های ضد زیردریایی گرماهسته ای با توان 5 کیلوتن دارند.

در سال 1950 ارتش امریکا تصمیم به طراحی وسیله نقلیه هوایی نسبتا سریع و تک سرنشینه برای سربازان خود گرفت نتیجه تولید ازمایشی DH-4 بود .پرنده ای که با سرعت 120 km/h بسیار مناسب به نظر می رسید.اما در عین حال شاید این وسیله را ترسناکترین وسیله پرواز تاریخ دانست زیرا برای حفظ تعادل فرد باید بروی روتور و به فاصله چندسانتی متری از ان قرار می گرفت و در صورت اشتباه به فجیع ترین شکل ممکن از دنیا می رفت.در نهایت این پروژه به دلیل خطر و هزینه بالا متوقف شد.

عقاب بر فراز جبهه غرب سرگرد یوهانس زیفرت ، فرمانده گروه دوم رزمی لوفت وافه وی در این تصویر با درجه ستوانی در تابستان 1942 ، فرماندهی اسکادران یاگد گشوادر 26 (JG-26) را از ژوییه 1941 تا مه 1943 در اختیار داشت ، دیده میشود . وی در سپتامبر 1943 به فرمانده گروه رزمی دوم لوفت وافه منصوب گردید ، اما در اواخر همان ماه در جریان یک درگیری هوایی با یکفروند جنگنده P-38 لایتینینگ-2 کشته شد . وی درجریان نبردهای هوایی ، مجموعا" 57پیروزی هوایی را ثبت نمود که از این تعداد ، 11 پیروزی هوایی در جبهه شرقی و در قالب اسکادران فوق بود لیست شکارها : 1 فروند فوکر D.XXI 35 فروند اسپیت فایر 1فروند پی-38 2 فروند بی-17 6 فروند IL-2 1 فروند پوتز63 5 فروند هاریکن 1 فروند میگ-3 2 فروند PE-2 1 فروند بلنهایم 1 فروند P-39 1 فروند لاگ -5 صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

سلام دیشب در بروزرسانی مجموعه مقالاتی از موسسه تحقیقات استراتژیک کارنگی اروپا خدمت دوستان با عنوان New Perspectives on Shared Security : NATO’s Next 70 Years معرفی شد که دوستان می توانند آن را از لینک زیر دریافت نمایند . http://s7.picofile.com/file/8381501200/NATO_int_final1.pdf.html در همین راستا سعی می کنم بخش های مهم هر کدام از مقالاتی را که مطالعه می کنم را برای استفاده و آشنایی دوستان در انجمن قرار بدهم . مطلب زیر از قسمت توصیه های مقاله NATO in the Era of Global Complexity برگزیده شده است . توصیه هایی به ناتو در عصر پیچیدگی های جهانی آمادگی برای مدل های جدید جنگ اولین مفهوم استراتژیک محیط امنیتی جدید این است که ناتو باید خود را برای جنگ های چند حوزه ای (Multidomain) مجهز سازد . بهره‌ برداری از حوزه‌های جدید سایبری، کنترل و بکارگیری داده‌ ها و محیط بیرونی تر فضا ، که در آن فعالیت خصمانه را می توان زیر آستانه بند ۵ شرط دفاع متقابل هدایت کرد، دشمنان سعی خواهند کرد ناتو را در طیف الکترومغناطیسی پیش از استفاده از تانک ، زره و هواپیما شکست دهند . آمادگی برای جنگ به خود جنگ تبدیل شده ‌است. ... ناتو باید تمرینات خود را بیشتر از قبل انجام دهد و آموخته های خود را سریعتر در مراحل عملیاتی و سازمانی اش بگنجاند. اتحاد به یک گروه ارشد مشاوران علمی احتیاج دارد که بتوانند به سیاست گذاران در ایجاد درک بهتر و سریعتر تاثیر تغییرات تکنولوژیکی با تکیه ‌بر تخصص و مشارکت بخش خصوصی کمک کنند. اعلام فضا به عنوان یک حوزه عملیاتی می تواند یک حرکت مثبت در این جهت باشد. توصیه اول : ناتو باید خود را برای جنگ های چند حوزه ای (Multidomain) مجهز سازد و به بهره‌ برداری از حوزه‌های جدید سایبری ، کنترل و بکارگیری داده‌ ها و محیط بیرونی تر فضا ، که در آن فعالیت خصمانه را می توان زیر آستانه بند ۵ شرط دفاع متقابل هدایت کرد اقدام کند . آمادگی برای جنگ به خود جنگ تبدیل شده ‌است پاسخ های محکم به جنگ هیبریدی مفهوم دوم در حوزه جنگ هیبریدی یا جنگ در ناحیه خاکستری می باشد . ممکن است تعیین سریع مختصات اینگونه فعالیت ها مشکل باشد ، اما این فعالیت ها ، خصمانه ، آسیب ‌رسان و غیرقابل‌ تحمل هستند . بنابراین ناتو باید با قاطعیت و در یک الگوی منسجم پاسخ دهد که نوعی بازدارندگی را با گذشت زمان ایجاد می کند. این یک تغییر فرهنگی برای پیمان خواهد بود ، زیرا این بدان معناست که تصمیم گیری های کوچک زیادی ، در تمام مدت انجام بگیرد و نه تصمیم گیری های مهم آنهم به ندرت. ایجاد همبستگی در پاسخ به رودررویی های کوچکتر و تدوین دفترچه ای از پاسخ های ماقبل استفاده از نیروی نظامی کار ساده ای نخواهد بود. این امر به آگاهی موقعیتی خوب و توانایی مقابله با یک بحران هیبریدی نیاز دارد ، بدون آنکه به سمت تشدید ناخواسته بحران یا ایجاد شکاف در همبستگی پیمان برود . روسیه و چین از فعالیت های هیبریدی متفاوت استفاده می‌کنند. روسیه تمایل به سنجیدن جزئیات و بررسی دقیق و متمرکز بر فعالیت‌های سیاسی برای آزمودن برگشت پذیری (تاب آوری) و دو قطبی شدن جوامع دشمن خود دارد. چین به دنبال ایجاد رخنه در اقتصاد و نفوذ در صنایع دارای تکنولوژی بالا و همچنین در بخش‌های تحقیق و نوآوری مانند دانشگاه ‌ها می باشد . پکن همچنین علاقمند به دستیابی به زیرساخت های حیاتی و زنجیره‌های تامین است . بنابراین پیمان به دو استراتژی هیبریدی مجزا نیاز دارد تا برگشت پذیری (تاب آوری) خود را افزایش داده و استقلال استراتژیک خود را در برابر هر دو نوع چالش حفظ کند . آنچه برای روسیه و چین متداول است ، این است که آنها بیشتر در حوزه های غیرنظامی بازی می کنند تا در حوزه های نظامی سنتی . بنابراین ، ناتو باید با تعمیق مشارکت خود با بخش خصوصی ، مدیران زیرساخت های حساس و دانشگاه ها ، ظرفیت های پاسخ های غیرنظامی خود را بیشتر توسعه دهد. جلسه ماه مه 2019 شورای آتلانتیک شمالی با مشاوران امنیت ملی اعزامی پایتخت ها شروع خوبی بود ، اما لازم است به جای استثنا ، به یک هنجار تبدیل شود. توصیه دوم : ناتو در مقابله با جنگ هیبریدی یا جنگ در ناحیه خاکستری باید با قاطعیت و در یک الگوی منسجم پاسخ دهد که نوعی بازدارندگی را با گذشت زمان ایجاد می کند . پیمان ناتو در برابر روسیه و چین به دو استراتژی هیبریدی مجزا نیاز دارد تا برگشت پذیری (تاب آوری) خود را افزایش داده و استقلال استراتژیک خود را در برابر هر دو نوع چالش حفظ کند . ناتو باید ظرفیت های پاسخ های غیرنظامی خود را بیشتر توسعه دهد صرفا برای میلیتاری منبع در ابتدای متن ذکر شده است .

برای دوستانی که به جمع اوری اطلاعات اشکار یا اوسینتosint علاقه دارند این 2 مقاله خالی از لطف نیست آموزش ترجمه عکس با کامپیوتر و راهنمای کاربردی رهگیری هواپیمای در حال پرواز کلیک کنید + https://osintframework.com/

پانزدهم آذر ماه روز هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران منطقه " بیم زورته" ، استان سلیمانیه ، عراق از راست : جناب رشادت جو ، حسام روحانی و آخرین نفر ، سرهنگ خلبان ، بهروز سلطانشاهی بهار 1362 شمسی https://www.aparat.com/v/D5d4r

غلاف AN/AAQ-14 لانتیرن ، جت ضربتی اف-15 و انهدام سایتهای تولید سوخت موشکهای اسکاد عراق جنگ خلیج فارس - 1991

بخش چهارم و پایانی : فکر کردن به آنچه که فکر ناکردنی است !!!! اسرائیل و جنگ یمن : یکی از ویژگی های حوزه ژئوپلیتیکی آسیای جنوب غربی از زمان تاسیس رژیم عبری ( 1948 بدین سو ) ، وجود بازی موش و گربه میان این رژیم با کشورهای عربی و پس از انقلاب 1979 با جمهوری تازه تاسیس اسلامی ایران بشمارمی رود . در بازه زمانی اعلام استقلال حاکمان تل آویو تا آغاز جنگ در یمن ، بازه زمانی طولانی وجود دارد که در جریان آن ، فرازو فرودها و شکست ها و پیروزی های متعددی عاید طرفین شده که شرح آن در این سطور نمی گنجد ، با این وصف ، به شکل خلاصه می توان منافع امنیتی ایالات متحده بعنوان یک بازیگر عمده در حوزه آسیای جنوب غربی را با رژیم عبری در قالب یک چهارچوب مشترک ، مورد تحلیل قرار داد . این چهارچوب مشترک در تمامی این دوران از جنگ 1948 تا پایان نزاع کلاسیک اعراب و اسراییل به سال 1982 تا تابستان 2006 و از جنگ تموز میان حزب ا.... با IDF در این سال و سپس بحران سوریه و امروز در بحران یمن ، بخوبی قابل مشاهده است . بااین وصف ، نقش قابل تامل اسراییل در یمن را می توان در قالبی جداگانه بررسی نمود تا جایی که ران ایدلیست براین باور قرار دارد که حضور عناصر اطلاعاتی ارتش اسراییل در خلیج فارس و جنگ داخلی یمن ، تبدیل به امری انکار ناپذیر شده است ، چنانکه برخی معتقدند که عملیات ترور عناصر تاثیر گذار انصارا.... در یمن ، نوعی عملیات مشترک میان سازمان های اطلاعاتی عرب و رژیم عبری است . سازمان رزم شبکه دفاع هوایی سعودی به تفکیک مناطق دفاع هوایی بااین وصف ، به گمان برخی تحلیلگران نظامی ، این امکان وجود دارد که ضلع سوم حمله به تاسیسات نفتی عربستان سعودی ، به نحوی با شکل عملکرد واحدهای اطلاعاتی اسراییل در گذشته ( سرقت شناورهای رزمی از بندر شربورگ ، سرقت کشتی حامل اورانیوم از مدیترانه و حتی اجرای عملیات تازش هوایی بر علیه راکتور اتمی عراق و.... ) ارتباط داشته باشد . در این زمینه ، چند فرضیه قابل بررسی است . نخستین فرضیه ، استفاده تل آویو از موشکهای مشابه که عربستان مدعی است بسوی تاسیسات بقیق و خصیص شلیک شده ، بشمار می آید . این مساله با توجه به وجود اطلاعاتی مبنی بر خرید پیشرانه محصول چک TJ-100 توسط تل آویو به نوعی برای تحلیلگران تقویت میشود ، ضمن اینکه هم اکنون نیروی دریایی و هوایی این رژیم قابلیت شلیک موشکهای کروز میانبرد مجهز به پیشرانه های توربوفن ALCM و SLCM را نیز دراختیار دارد . یکی از فرضیات حمله به آرامکو ، شلیک موشک کروز کوتاه برد قدس -یک از درون خاک عربستان است. تصویر فوق ، اسکرین شات شلیک آزمایشی موشک کروز یا علی (ع) از روی یک سکوی ساده را به نمایش می گذارد آیا این احتمال وجود ندارد که مهاجمان ، موشکی در کلاس قدس- یک را از درون خاک عربستان و یا حتی شناورهای ناشناس در خلیج فارس بسوی آرامکو شلیک کرده باشند؟!!!!! آسیب های وارده به تاسیسات آرامکو بلحاظ تنوع ، شاید مقداری عجیب به نظر برسد . از شکافهای بزرگ که شاید نشانه برخورد موشک کروز یا پهپادهای انتحاری باشد تا شکافهای کوچکتر که شاید بر اثر برخورد ترکش و یا حتی ریز پهپادهایی که عاملی سومی برای تشدید خسارات ، آن را به آرامکو شلیک نموده باشد اما شاید محتمل ترین گزینه تسلیحاتی برای اسراییل به منظور حمله به این دو مجموعه ، استفاده از آخرین فناوری معرفی شده توسط دانشجویان مهندسی MIT در آزمایشگاه لینکلن به منظور اجرای حملات دقیق به تاسیسات فوق الذکر است . پردیکس میتواند در نقش های گوناگونی ظاهر شود . بعنوان مثال میتواند با تجهیزات الکترونیک خود بازتاب راداری انواع هواپیماها شامل بمب افکن ها و جنگنده ها را بازسازی نماید و ماموریت فریب سامانه های دفاع هوایی را بر عهده گیرد .همچنین میتواند به ماموریت های شناسایی و ردگیری محیطی پرداخته و داده ها را به شبکه گسترده ای از تجهیزات طرف دوست انتقال دهد . در مواردی هم میتواند مقادیری ماده منفجره با خود حمل کند و به شکار اهداف کوچک بپردازد .حال با فرض تبدیل شدن پردیکس به یک حامل هوایی حاوی مواد منفجره ، در تعداد زیاد ، بدون آنکه رادارهای دفاع هوایی عربستان قابلیت کشف آنها را داشته باشد ، براحتی به هدف نزدیک شده و بدون روبرو شدن با مانع مهمی به نقاط حساس تاسیسات نفتی با دقت بالا حمله ور میشوند . اگر چه دو احتمال پیش گفته ، بیشتر شبیه به سناریوهای هالیوودی است ، اما توجه به سابقه طراحی عملیات های مشترک میان سازمان های اطلاعاتی و ارتش اسراییل ، می توان حداقل در این خصوص گمانه زنی نمود . تصاویر ماهواره ای تخریب تاسیسات آرامکو استراتژی : علیرغم اینکه تصور عمومی بر تهاجمی بودن استراتژی نظامی سعودی متمرکز است ،اما بر خلاف اظهارنظرهای موجود ، فرماندهان سعودی بطور کامل اجرای راهبرد دفاع نقطه ای (point defense strategy) را در دستور کار قرار داده اند ، به همین دلیل ، سرمایه گذاری هنگفت برای ارتقاء شبکه دفاع هوایی ، عمدتا" بر روی توانمند سازی مراکز اقتصادی و اجتماعی متمرکز شده ، در حالی که اکثر پایگاه های هوایی فاقد دفاع ضد بالستیک هستند و برخی تاسیسات نظیر پایگاه های موشکی اصولا فاقد دفاع زمین پایه مشخصی ارزیابی می گردند. این درحالی است که با فرض اجرای حملات غافلگیر کننده از سوی نیروی هوایی ایران ، تنها یک کریدور باریک در جنوب کویت می تواند مسیری ایمن برای حمله عربستان در نظر گرفته شود ، در حالی که درصورت اجرای یک عملیات آفندی با شلیک حجم گسترده ای از موشکهای بالستیک ایرانی ، تمامی استانهای شرقی سعودی ، علیرغم حفاظت شدید ، در تیررس قرار خواهد گرفت . آینده : براساس یک قـــاعده قدیمی (سرهنگ دوم ارنـــــــست سوئینتون (1951-1868) بعنوان ایده پـــرداز اصـــلی سپاه تانک ارتش سلطنتی بریتانیا ) تاریخ نشان داده است که ، تنها وحــــشت از بروز یک جنـــگ بـــــــــــزرگ می تواند چرخ های بوروکراتیک سازمانهای مسلح تصمیم گیر را سریع تر از حد معمول ، به حرکت در آورد ، بر همین مبناء ، ارتش عربستان سعودی برنامه های جامعی جهت گسترش قابلیتهای ضد بالستیک بواسطه خرید سامانه های تاد به ارزش 15 میلیارد دلار و همچنین دریافت نزدیک به 600 تیر موشک پاتریوت پک.3 مجهز به کیتهای اصلاح مسیر حین پرواز برای لانچرهای عملیاتی خود ، طرح ریزی نموده است . براساس قرار داد امضاء شده به سال 2014 ، پدافند هوایی سعودی قراراست تا 202 تیر موشک به 36 دستگاه پرتابگر بهبود یافته ( Launcher Station Modification Kits/ LSMK) که می بایست جایگزین پرتابگرهای تکی ام-901 شود دریافت نماید که این بدان معنی خواهد بود که خرید حداکثر 9 سامانه پاتریوت پک.3 در سال 2014 برای رفع نیازمندی های پدافند عربستان سعودی کافی خواهد بود ، با این وصف ، خبرهای منتشرشده حاکی از خرید 6 لانچر ( در ارتش سعودی هر آتشبار پاتریوت به 6 لانچر مسلح میشود ) بعلاوه 3 مجموعه بعنوان ذخیره بود . بطور طبیعی ، با ورود این نسخه مدرنیزه شده ، هر سامانه پاتریوت سعودی قابلیت دسترسی به 96 تیر موشک برای شلیک سریع و در صورت نیاز بارگیری مجدد ( 106 تیر موشک اضافی ) را در اختیار خواهد داشت . بر اساس این منطق ، محاسبات نشان می دهد قرار داد خرید سال 2015 شامل 600 تیر موشک به همراه 156-108 سلول موشک LSMK به منظور مسلح نمودن 26-18 لانچر میشد که این نیز به نوبه خود ، پتانسیل سعودی برای تبدیل کردن 4-3 آتشبار پاتریوت پک.2 به نسخه پک.3 را نشان میدهد . با تکمیل روند فوق ، شبکه دفاع هوایی عربستان برای صرفه جویی در هزینه ها ، می تواند بدون هیچ نگرانی ، حداقل 12-11 آتشبار پک.2 و 5-4 آتشبار پک.3 را بصورت ذخیره نگهداری نماید . از سویی دیگر ، امضاء قرارداد خرید سامانه تاد پیام به مراتب واضح تری به منظور ارتقاء قابلیتهای ضد بالستیک بشمار می رفت . در جریان این قرارداد ، 360 تیر موشک ، 44 لانچر و 7 رادار ویژه تاد می بایست به سعودی تحویل شود و در صورتی که قاعده بیان شده برای پاتریوت پک.3 مجددا برای سامانه تاد بکار رود ، این به معنای خرید 7 سامانه کامل تاد ( منطبق شده با رادارهای سازمانی پدافند سعودی ) به همراه دو لانچر اضافی است . اما بر خلاف پاتریوت ، در لانچر تاد ، تنها 8 موشک اضافی را به شکل عملیاتی در اختیار خواهد گرفت و این بارگذاری متعدد برای تاد را بدنبال دارد . با این حال ، بر خلاف بدبینی های موجود ، اضافه شدن تاد به شبکه دفاع هوایی سعودی ، یک دارایی ارزشمند خواهد بود . درصورت استقرار کامل تاد در شبه جزیره عربستان ، سعودی ها قابلیت کشف موشکهای بالستیک میانبرد در فاصله 200 کیلومتری با ارتفاع 150 کیلومتری را بدست می آورند که این به معنای استحکام بیشتر برای پدافند هوایی ارتش عربستان است . اما خبر خوب در اینجاست که سیستم گرانقیمت تاد ، بدلیل تمرکز بر کشف پرتابه های بالستیک در فضای خارج از جو ، قابلیت محدودی در برابر خانواده موشکهای بالستیک فاتح ( 700 کیلومتر برای ذوالفقار و 1000 کیلومتر برای دزفول ) که مسیر شلیک آنها در درون جو تعیین شده ، دارد . نتیجه گیری : در مجموع ، آنچه که وضعیت حال حاضر ( سپتامبر 2019 ) نشان میدهد ، ایرانی ها بشدت تمامی منابع خود رابرای تطبیق قابلیتهای بالستیکی آفندی ، با هدف غلبه بر تلاشهای 20 ساله سعودی به منظور ایجاد چتر دفاع هوایی ترکیبی ( زمین- هواپایه ) متمرکز نموده اند ، تا جایی که برخی معتقدند ، صنایع موشکی ایران با سرعت هر چه تمام تری ، دپوهای تسلیحاتی خود را با تولید انبوه موشک های بالستیک میانبرد مسلح به کلاهکهای چندگانه ( شامل موشکهای کلاس عماد ، قدر وخرمشهر ) لبریز می کنند . بدون هیچ شکی ، ایران تلاش خواهد کرد تا با شلیک تعداد محدودی از موشکهای کلاس خرمشهر مسلح به کلاهکهای MIRV/MRV شبکه دفاع هوایی سعودی را بخود مشغول کند تا فرصت لازم برای شلیک انبوه موشکهای بالستیک کوتاهبرد فراهم آید . اما نوک پیکان تلاش های ایران به این نقطه ختم نشده ، چرا که سرمایه گذاری سنگینی برای توسعه کلاهکهای هایپرسونیک سرشی( advancements like Hypersonic Glide Vehicles /HGV) مجهز به پیشرانه های کمکی برای نفوذ به درون چتر سامانه تاد و شکست راهبرد ضد بالستیک در حال انجام است و این مساله در کنار پیشرفتهای غیر منتظره این کشور در حوزه موشکهای کروز برای غلبه بر سامانه های کوتاهبرد شاهین ، حاکی از خبرهای ناخوشایند و ناگوار برای شبکه پدافند هوایی ارتش عربستان سعودی است . تشکر فراوان از سه دوست عزیز جناب @bds110@ ، mehran55@ ، warrior بابت راهنمایی های گسترده استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9 منابع : 1- https://www.globalsecurity.org/military/world/gulf/rsadf-modernization.htm 2- Analysis: Saudi Arabian Air and Missile Defences 3- https://missiledefenseadvocacy.org/intl_cooperation/saudi-arabia/ 4- https://www.armscontrolwonk.com/archive/1208062/meet-the-quds-1/ 5- https://warontherocks.com/2019/09/under-the-radar-irans-cruise-missile-capabilities-advance/?singlepage=1&fbclid=IwAR13vaxafJ5Zy8qm8SDeenMDm8NYMqWKYsMVnF-7_S5XMi3m-U6bTU61rkY 6- https://www.armscontrolwonk.com/archive/1208139/a-trace-of-the-quds-in-tehran/ 7- surfacer-based air defence system analysis

بخش چهارم ... ابهام راهبردی ، موشک کروز یا عملیات پهپادی : اگر چه شوک حاصله از حمله شبه نظامیان حوثی به تاسیسات نفتی عربستان سعودی با توجه به عدم سابقه وقوع این نوع حملات ، برای حاکمان ریاض غیر قابل هضم بود ، اما ادعای حوثی ها در استفاده از 10 فروند پهپاد برای حمله به این اهداف ، موجب گردید تا این عملیات آفندی در مقایسه با حملات قبلی شکل متفاوتی بخود بگیرد و این نه تنها در حوزه خسارات مادی ، بلکه در نگرانی فرماندهان ارتش سعودی نسبت به بلادفاع بودن قلمرو هوایی این کشور در برابر حملات مشابه قابل تحلیل بود . نخستین شک و تردید ها پس از انتشار ویدئویی که در آن ادعا شده بود که اشیاء پروازی نورانی بر فراز آسمان کویت مورد رصد قرار گرفته اند به این گمانه زنی منجرشد که بر خلاف حملات پهپادی حوثی ها از خاک یمن ، این بار مبداء پرواز این اشیاء ممکن بود از داخل خاک ایران و حتی عراق باشد . با این حال ، صحت این ویدئو تا تاریخ انتشار این مطلب ، هنوز تایید نشده و دولت کویت در حال انجام برنامه ریزی های لازم برای بررسی این وضعیت است . از سویی دیگر ، وزیر امور خارجه ایالات متحده بلافاصله پس از نشر این ویدئو مدعی شد که هیچ مدرکی دال بر اجرای این حملات از خاک یمن وجود ندارد ، به همین دلیل گمانه زنی های در خصوص کشف مبداء اصلی افزون تر شد . با این وصف ، مهمترین ابهام این رویداد ، نه مبداء حمله ، بلکه کشف حقیقت سلاح مورد استفاده در آن محسوب میشود ، بدین معنی که به مانند گذشته ، شبه نظامیان حوثی از پرنده های بدون سرنشین استفاده نموده اند یا اینکه کاربرد موشکهای کروز عامل اصلی خسارات ایجاد شده در تاسیسات نفتی عربستان است . به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، حملات قبلی حوثی ها به چنین زیرساختهایی ، خسارات مادی محدودی برجای می گذاشت که این امر اثبات کننده کاربرد تسلیحات مشخصی است . به همین دلیل ، پس از رفع شوک اولیه ناشی از هدف قرار گرفتن این زیرساختها ، آرامکو مدعی شد که مجموعه های بقیق و خصیص با موشکهای کروز مورد اصابت قرار گرفته است تا جایی که حتی تصاویری مبنی بر ساقط شدن حداقل یک تیر موشک کروز در بیابانهای سعودی نیز در رسانه های اجتماعی بسرعت منتشر گردید . اما نکته اینجاست که گر چه تصاویر واقعی به نظرمی رسند ، اما تاریخ و محل سقوط این موشکها تقریبا" غیر قابل تایید بوده ، به همین دلیل نمی توان آن را بعنوان مدرک مستدل ، قبول نمود . علیرغم این منطق مستدل ، برخی تحلیلگران حاضر در فضای مجازی مدعی شدند که این تصاویر ، در واقع موشک کروز "سومار" و نسخه بروز شده آن "هویزه " بوده که حاکی از موفقیت آمیز بودن تلاش های ایران برای روگرفت ( کپی ) از موشک کروز روسی KH-55 است که نزدیک به 6 تیر از آن در اواخر دهه 90 میلادی به شکل غیر رسمی از اوکراین وارد گردید . برخی نیز ، معتقد بودند که موشک ساقط شده ، گونه "قدس-1" است که شبه نظامیان حوثی با کمک یک کشور ثالث موفق به تولید آن شده اند . با توجه به اینکه سئوالات بی شماری در خصوص کیفیت حمله وجود دارد ، اما ایده مطلوب آن است که به صورت دقیق تری ، موشک قدس-1 مورد بررسی قرارگیرد با این پرسش که آیا حقیقتا" تصاویر منتشره از موشک کروز ساقط شده در کویر واقعا" موشک کروز قدس-یک بوده و آیا قدس- 1 ، نمونه غیر ر سمی موشک کروز ایرانی سومار بشمار می آید ؟؟ در واقع امر ، داستان کروز قدس-1 از اواسط ژوئن 2019 و پس از اصابت یک تیر از این موشکها به پایانه فرودگاه "ابها" (Abha Airport) واقع در جنوب عربستان که منجر به مجروع شدن 26 غیر نظامی گردید ، تبدیل به خبری جنجال برانگیز در محافل رسانه ای جهان شد . پس از این رویداد ، وزارت دفاع عربستان در جریان یک کنفرانس خبری رسمی تصاویری از بدنه دفرمه شده موشکی را رسانه ای نمود که به ادعای آنها ، بخشی از موشک کروز ایرانی " یاعلی " محسوب میشد . این موشک بلحاظ ابعاد ، در رده پایین تر از موشک کروز سومار قرار می گیرد و در حالی که سومار در آخرین گونه معرفی شده خود ، بردی برابر 1350 کیلومتر را به نمایش می گذارد ، برد موشک یاعلی تنها به 700 کیلومتر محدود میشود . از آنجایی که فرودگاه نامبرده شده ، در 110 کیلومتری مرز بین المللی قرار گرفته ، منطق نظامی حکم می کند که یمنی ها از یک سامانه تسلیحاتی کوچکتر که برد کوتاه تری دارد استفاده کرده باشند که این مساله ، ادعای سعودی را با شبهات زیادی همراه می کند . از سویی دیگر بالکها و تثبیت کننده های موشک به نمایش درآمده توسط سعودی با تصاویر رسمی منتشر شده از کروز یا علی چندان تطابقی ندارد ، در حالی تحلیل گران با مشاهده لاشه مورد نظر ، شباهت بیشتری با سومار را رصد می کنند .تنها چند هفته پس از این حمله و در اوایل ژوییه 2019 ، حوثی ها نمایشگاه بزرگی از دستاوردهای موشکی و پهپادی خود را رسانه ای کردند که یکی از شگفتی های این رونمایی ، حضور یک تیر موشک کروز جدید با عنوان قدس-یک بود که حوثی ها مدعی بودند به شکل بومی توسعه یافته است . با این حال ، تحلیلگران نظامی با ذکر شباهتهای قدس-یک با اِلِمان های موشک کروز سومار ، مدعی شدند که همانطور که الگوی موشک بالستیک قیام به سادگی در اختیار یمنی ها قرار گرفت ، سومار نیز با اندکی تفاوت ، در سازمان رزم حوثی ها مورد استفاده قرار می گیرد . اما داستان به همین جا خاتمه پیدا نمی کند ، چرا که به مانند شباهت نزدیک نوشیدنی های نشاط آور !!!!! "غیر شرعی " ، همه موشکهای کروز نیز در ابتدای امر شبیه به هم ، به نظر می رسند ، اما وقتی ساختار و کالبد این موشکها با صرف زمان کافی ، مورد تحلیل قرار می گیرد ، می توان اختلافات واقعی را میان آنها تشخیص داد . به همین ترتیب ، تفاوت های میان کروز قدس-1 و سومار را در طراحی کالبد بوستر ، موقعیت قرارگیری بالها ، شکل مخروط دماغه ، بخش انتهایی موشک ، موقعیت قرارگیری تثبیت کننده ها ، شکل پوشش و خروجی موتور مشاهده نمود . بدین ترتیب ، تفاوت در شکل انتهایی بدنه و موقعیت قرارگیری تثبیت کننده ها را می توان در تصویر موشک ناشناس ساقط شده در کویر به عینه مشاهده و نتیجه گرفت که این موشک ، در واقع امر ، همان کروز قدس-یک است . تفاوت ظاهری دیگری که میان قدس-1 و گونه سومار/ هویزه وجود دارد را می توان در مقایسه اندازه آنها جستجو نمود . یک اندازه گیری سریع با نرم افزار اثبات می کند که قطر کروز قدس-1در مقایسه با سومار ، کوچکتر است . اما برای چند نمایش سعودی را بررسی کنید . تحلیلگران وزارت دفاع عربستان هنگام توصیف بقایای موشک بدست آمده در فرودگاه ابهاء معتقد بودند که درمیان آوار ناشی از برخورد کلاهک ، بخش هایی از پیشرانه TJ-100 را یافته اند . یک جستجوی مختصر نشان میدهد که چنین پیشرانه ای توسط یک شرکت مستقر در جمهوری چک ( شرکت هوا- فضای PBS) طراحی و تولید شده و در شرح کارایی آن ، پیشرانه فوق الذکر را برای نصب بر روی پرنده های بدون سرنشین مناسب دانسته ، چنانکه این پیشرانه در پرنده بدون سرنشین محصول مشترک اسپانیا/ برزیل نیز مورد استفاده واقع شده است . با مقایسه پیشرانه به نمایش درآمده توسط سعودی ( بعنوان پیشرانه قدس-یک) و پیشرانه TJ-100 ، کاملا" آشکار میشود که نمونه یمنی ، روگرفتی دقیق از پیشرانه محصول چک است ، در حالی که نمونه پیشرانه ای که در نمایشگاه رسمی دفاعی ایران نیز در معرض دید همگان قرار گرفت ، شباهت خیره کننده ای به TJ-100 را نشان میدهد و این بدان معنی است که ایران نیز از این پیشرانه برای نصب بر روی پرنده های بدون سرنشین خود اسفاده می کند . بطور طبیعی ، با بررسی دقیق پیشرانه محصول چک ، می توان قطر کروز قدس-1 را بطور دقیق اندازه گیری نمود . در این حوزه ، مشخصات TJ-100 اثبات می کند که قطر 34 سانتی متری قدس-یک به مراتب کوچکتر از کروز سومار ( با قطری برابر 51.4 سانتی متر و برابر با قطر KH-55) است . با این وصف ، استفاده از پیشرانه محصول چک در قدس-یک ، بدلایلی از اندازه گیری هایی که به منظور اثبات تفاوت آن با کروز سومار شد ، اهمیت بیشتری دارد . نخست اینکه کروز یمنی ، دقیقا" از همان پیشرانه ای استفاده می کند که سعودی ها در ویرانه های فرودگاه ابهاء موفق به یافتن آن شدند و این بدان معناست که فرودگاه سعودی توسط قدس-یک و نه سومار هدف قرار گرفته است ، به شکلی که نوع بالها و ثبیت کننده های موشک ، منطق فوق را تقویت می کند . دومین دلیل ، با بررسی جزییات بیشتر در حوزه پیشرانه استفاده شده ، روند منطقی خاصی را در خصوص عملکرد موشک ، در اختیار مخاطب قرار میدهد ، چنانکه هر کروز KH-55 روسی و سومار ایرانی از پیشرانه های توربوفن استفاده می کنند ، در حالی که گرچه پیشرانه TJ-100 نه تنها تراست کمتری در مقایسه با نمونه پایه پیشرانه KH-55 دارد ، بلکه یک پیشرانه توربوجت به نسبت قدیمی است . این مورد ، به شکل اتوماتیک ابهاماتی را در زمینه برد رزمی پدید می آورد . بدین معنی که اندازه کوچکتر موشک یمنی ( که معادل حمل سوخت کمتر است ) در کنار پیشرانه پر مصرف محصول چک تحلیگر نظامی واقع بین را به این نقطه می رساند که برد رزمی قدس- یک ، قطعا" قابل مقایسه با برد 1350 کیلومتری سومار/ هویزه ، نخواهد بود . با توجه به این داده ها ، اگر ادعای سعودی در شلیک موشک کروز به تاسیسات نفتی بقیق و خصیص ، بعنوان پایه تحلیل قرار گیرد ، موشک یا موشکهای مورد نظر احتمالا از موقعیتی نزدیک در شرق عربستان در مقایسه با شمال یمن ، احتمالا عراق ، ایران و حتی از روی کشتی هایی تجاری عبوری شلیک شده است . در این زمان یک سئوال بزرگتر مطرح می شود که چه کسی مسئولیت توسعه کروز قدس-1 است ؟؟!! بطور قطع این تحلیل که یمن بعنوان یک کشور جنگ زده ، محاصره شده و فقیر ، به تنهایی و بدون کمک خارجی به این موفقیت دست پیدا نموده ، قطعا" دور از ذهن خواهد بود . در نتیجه با قرار دادن شواهد متعدد ، می توان گفت که احتمالا ، ایران شریک مهمی در توسعه این کروز یمنی است ، اما آن چیزی که بر ابهام موضوع می افزاید ، این است که تا کنون ( سپتامبر 2019 ) هیچ مدرکی دال بر شراکت ایران در پروژه قدس-1 بدست نیامده و در یک مرحله بالاتر ، این معما تنها به قدس- یک نیز محدود نمی شود . به اعتقاد بر خی ناظران نظامی ، از ابتدای سال 2018 ، یمنی ها جنگ افزارهای موشکی جدیدی را به کار گرفتند که به شکل غیر قابل باوری به سامانه های ایرانی شباهت داشت ، در حالی که بطور همزمان ، بطور دقیق معادل نمونه های ایرانی نیز نبود . این سامانه ها شامل موشکهای کوتاه برد هدایت دقیق بدر-یک پی ( Badr-1P) و بدر- اف ( Badr-F) است . این مساله ناظران نظامی را با یک سئوال بسیار بزرگ و احتمالا مرگبار برای عربستان روبرو می کند که آیا ایران به شکل مخفیانه و نیابتی در حال کمک به دوستان خود در منطقه برای طراحی ، تست و تولید سامانه های موشکی به شکل مستقل است ؟!!! شاید باید منتظر ماند تا دانالد ترامپ ( رییس جمهوری فعلی ایالات متحده ) در توییتر شخصی خود ، با انتشار عکسی ماهواره ای به این ابهام غیر قابل باور ، پاسخ دهد !!!!!!!!!!!!!!!! پی نوشت : 1- ادامه دارد ........... 2-منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 3- تشکر فراوان از سه دوست عزیز جناب @bds110@ ، mehran55@ ، warrior بابت راهنمایی های گسترده 4- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .  برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

جستجو بر اساس شغل در فیس‌بوک فیس‌بوک می‌تواند برای پیدا کردن کارمندان فعلی و سابق یک شرکت به ما کمک کند. بعنوان مثال اگر بخواهیم پروفایل فیس‌بوک تمام کارمندان مایکروسافت را پیدا کنیم، باید از آدرس زیر استفاده کنیم.(بجای عبارت Microsoft در URL زیر میتوان نام هر شرکتی را قرار داد) www.facebook.com/search/str/Microsoft/pages-named/employees/present با تغییر عبارت "present" به "past" در داخل آدرس، پروفایل کارمندان سابق شرکت پیدا خواهد شد.   ما می‌توانیم گزینه‌های جستجوی مختلف را نیز در یک URL ترکیب کنیم. برای این کار لازم است هر ساختار جستجو را در یک آدرس قرار داده و در انتها از کلمه intersect استفاده کنیم. بعنوان مثال اگر بخواهیم تمامی کارمندان پیشین مایکروسافت که نام آنها Mike Smith بوده را جستجو کنیم، با آدرس زیر به نتیجه مناسب خواهیم رسید. شایان ذکر است، گزینه «20%» در URL نشان‌دهنده فاصله است. اکثر مرورگرها به‌ طور خودکار این علامت را تبدیل به فاصله می‌کنند. www.facebook.com/search/str/Mike%20Smith/users-named/intersect/str/Microsoft/pages-named/employees/present/intersect

  ممنون از بازخوردت   این تاپیک بیشتر هدفش آموزش مهارت اوسینت و ابزارهاش هست و کم کم هم تکمیل میشه حتما مشارکت شما میتونی غنی ترش کنه همه خوشحال میشیم اگر شما و بقیه دوستان هم مطالبتون رو بذارید. از جمله یک معرفی کوتاه از این نرم افزار مالتیگو...!   لینک وبلاگ هم اینه : لینک

سرویسCarrot2 این سرویس نیز یک موتور جستجوی دیگر است که نتایج را بر اساس موضوعات آنها در دسته‌های مختلف ارائه می‌دهد. یکی از ویژگی‌های متمایزکننده این موتور جستجو اینست که سه فرمت متفاوت برای فیلتر کردن و نمایش نتایج دارد.  در جستجوی اولیه، مثل سایت‌های قبلی، دسته‌های مختلف در منوی سمت چپ ارائه می‌شوند. گزینه‌های  "Circles" و "Foam Tree" گزینه‌های متنی را به قالب‌های گرافیکی تعاملی تبدیل می‌کنند. اندازه هر بخش بر اساس میزان نتایجی که در آن قرار می‌گیرد، تعیین می‌شود. برای مثال، با جستجوی اسم "michael bazzell"، بزرگ‌ترین بخش به OSINT Traninig تعلق می‌گیرد. با کلیک بر آن بخش، تنها نتایجی ارائه می‌شود که مربوط به همان بخش است. http://search.carrot2.org/stable/search       سرویس Exalead این سایت در جستجوی اسناد و فایل‌هایی که عبارت مورد جستجو در متن آنها آمده، خوب عمل می‌کند. عملگر filetype در این موتور جستجو نیز مانند دیگر موتورهای جستجو کار می‌کند. در این سایت گزینه جستجوی اسناد در FOCA (یک اسکریپت فراداده ساده) نیز ارائه شده است. موتور جستجوی Voxalead که وابسته به این سرویس است، فایل‌های صوتی و تصویری را به دنبال یک کلمه خاص جستجو می‌کند. این کار با استفاده از تکنولوژی‌های تبدیل صوت به متن انجام می‌شود. این سرویس تمامی یک فایل صوتی را تا رسیدن به عبارت مورد جستجو مورد بررسی قرار می‌دهد. نتایج بر اساس زمان نشان داده می‌شوند. در حال حاضر، اکثر نتایج این سرویس، لینک به فیلم، اخبار عمومی و رسانه‌های خبری است. https://www.exalead.com/search/ http://voxalead.labs.exalead.com/       منبع : کانال @osint_ir  

 مرکز مانیتورینگ  بی بی سی  (خبیثه) 70زبان و 150 کشور تحت پوشش دارد  1939 میلادی  تشکیل شده  https://en.wikipedia.org/wiki/BBC_Monitoring   مرکز اطلاعات ازاد  امریکا تشکیل شده 1941 با بیش 20 ایستگاه ترجمه وجمع اوری اطلاعات  در جهان  اطلاعات چند سری توسط مجرب ترین مترجم ها به زبان انگلیسی ترجمه میشه  https://en.wikipedia.org/wiki/Open_Source_Center     تاریخچه از اوسینت و ما جرای  فتنه 88   https://www.bellingcat.com/resources/articles/2016/07/14/a-brief-history-of-open-source-intelligence/   نرم افزار ویزدوم شرکت لاکهید مارتین  http://www.aparat.com/v/1gXZO   اینم از ویدئو مرکز دکترین  اموزش و فرماندهی امریکا  داعش و میدان گزی ترکیه  http://www.aparat.com/v/qor5F مقاله اشاره شده در ویدئو بالا از فضای وبلاگ های فارسی  https://cyber.harvard.edu/publications/2008/Mapping_Irans_Online_Public   یک نمونه از  بخش هسته ای  درمورد ایران هم اشاره میشه  http://www.nti.org/analysis/reports/applying-new-tools-nonproliferation-nuclear-detective-story/

با توجه به سقوط میگ ۲۹ و فوت یکی از خلبانان (‌سرمایه ی کشور )‌ .... دنبال مقصر گشتن و حالا کسی که فوت کرده رو مقصر دونستن ، جه سودی داره !؟‌ این پست بنده برای ۱۹ آذر ۱۳۹۸ هست ... حتی بنده که هیچ سر رشته ای از جنگنده ها ندارم می فهمم که این جنگنده های فرسوده حتی در پرواز های تستی در زمان صلح هم قابلیت اعتماد ندارند ولی ... عملا با توجه به تعدد نوع جنگنده هایی که داریم ، نه امکان این هست که وزارت دفاع روی نوسازی یک جنگنده ی خاص سرمایه گذاری کنه ، نه نیروی هوایی می تونه روی آموزش های کادر پروازی ، خدمه نگهداری و تعمیر جنگنده ها ، سرمایه گذاری کنه .... امکان ساخت سلاح های پیشرفته هم وجود نداره چون سلاحی که برای اف ۴ ساخته بشه ، امکان نصب روی سوخو ۲۴ و میگ ۲۹ نداره در وضعیت فعلی ، بارزترین آفت نیروی هوایی علاوه بر کمبود بودجه و امکانات و جنگنده ای قدیمی ، همین تعدد انواع جنگنده هست .... متاسفانه فرماندهی نیروی هوایی جرات لازم رو نداره وگرنه عملا خیلی از این جنگنده های فرسودده رو باید بازنشست کنه .... هدف اینه که در آمار ها بگند ما مثلا ۲۰۰ تا جنگنده ی عملیاتی داریم و بس ...