پرتاب موشک بالستیک هواپایه فجر ۴ از سوخو۲۲ نیرو هوافضای سپاه

چرا سوخو-35 !!!! واکاوی تلاش چین برای بخدمت گرفتن جتهای نسل چهارم ، همزمان با توسعه و عملیاتی نمودن جت رزمی نسل پنجم جی-20 امروز ، در حالی وارد دهه سوم قرن بیست و یکم شده ایم که نیروی هوایی ارتش آزادیبخش مردمی چین ( PLAAF) ،بزرگترین ناوگان جنگنده های سنگین وزن جهان را در اختیار دارد که بخش عمده ای از این ناوگان ، از مشتقات جنگنده سوخو-27 فلانکر طراحی شده در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق بشمارمی آید . اهمیت این امر تا بدانجاست که برخی ناظران براین باورند که کمیت این ناوگان ، حتی از تعداد جتهای عملیاتی کشور سازنده نیز افزون تر است . این جنگنده ها که برحسب نیاز میان نیروی هوایی و نیروی دریایی تقسیم شده است ، به استثنای جنگنه ضربتی JH-7 که ماموریت رزم هوایی را درمیان نقشهای تعیین شده اش ، نمی بیند ، به تقریب تمامی نمونه های خریداری شده و بومی شده شامل سوخو-27 ، سوخو-30 ، جی-11بی ، جی-15 و جی-16 را در برمی گیرد . بااین وصف ، نخستین جنگنده برتری هوایی سنگین وزن چین که مشتقی از فلانکر نبود ، در اوایل سال 2017 با در اختیار داشتن کاراکترهای جنگنده نسل پنجم ، و شناسه جی-20 "عقاب شجاع " به دنیای هوانوردی نظامی معرفی گردید . در واقع ، جی-20 اولین جنگنده نسل5 بشمارمی آید که روند طراحی ، تولید وعملیاتی شدن را در خارج از ایالات متحده طی نموده و امروز در کتار دو جنگنده اف-22 و همتای سبکترش ، اف-35در خدمت قرار دارد . علت این رده بندی را می توان بدین گونه تبیین نمود که بخش عمده ای از تحلیلگران نظامی معتقدند که این جت جدید ، قابلیتهای رزم هوایی ارتش چین را تنها سه سال پس از ورود بخدمت متحول نموده است . با این وجود ، برخی از تحلیگران نظامی با توجه به این مساله که چینیها به رغم تولید جنگنده های نسل 5 برای تجهزنیروی هوایی خود ، هنوز بدنبال خرید جنگنده ای نسل چهارم ( قرار داد 2میلیارد دلاری خرید جتهای سوخو-35 از روسیه در نوامبر 2015 ) هستند ؟ از یک نظر ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده قبل از ورود اف-22 و اف-35 بخدمت ، سفارش بزرگی برای خرید جتهای اف-15 و اف-16 نداده بود وانتظار می رفت که چینی ها نیز از این قاعده پیروی نمایند. در نتیجه ، این واقعیت که ارتش چین رویکرد متفاوتی را دنبال نموده و توجه به این نکته که به نظر نمی رسد این قصد وجود داشته باشد که چینی ها قابلیتهای جتهای نسل4 بومی خود را فاش کرده و یا حتی انها را بخدمت گیرد ، بخش عمده ای از ناظران را به این فکر واداشت که احتمالا نظامیان ارشد چینی ، اعتقادد چندانی به طراحی جی-20 ندارند . اگرچه کاربرد اصطلاح نسل5 ، به معنای یک هواگرد به مراتب توانمندتر نسبت به نسل 4 ( که دقیقا همانگونه که جتهای نسل 4 نظیر اف-15 از همتایان نسل سوم خود " اف-4" پتانسیل رزمی افزون تری داشته ) است ، اما جتهای نسل چهارم که از سال 2010 بدین سو به دنیای هوانوردی نظامی معرفی شده اند ، بدلایل مختلف ، برخی مزیتهای نسل بعدی را نیز با خود بصورت یکپارچه شده ، مشاهده می کنند . اما برخی قابلیتهای نسل 5 نیز وجود دارند که نمی توان آنها را با یک نسل قبل تر ، تطبیق داد ، بطور مثال ، کاهش سطح مقطع راداری که به جزء ثابت کاراکترهای جتهای نسل 5 تبدیل شده ، الزاما" با همان شرایط برای جتهای نسل چهارم نظیر سوخو-35 و میگ-35 قابل تطبیق نیست . نمونه بارز این وضعیت را می توان در مقایسه میان سوخو-35 با اف-22 و جی 20 مشاهده نمود . این واقعیت که فلانکر از 14 جایگاه حمل سلاح ، خروجی سه بعدی بردار رانش و طبیعتا ابر مانورپذیری و در نهایت یک سامانه ردگیری فروسرخ بهره می برد ، در حالی که دو رقیب دیگر فاقد این کاراکترها هستند ، غیرقابل کتمان است . ضمن اینکه برخی شایعات نیز وجود دارد که سامانه های جنگ الکترونیک سوخو-35 نسبت به دو رقیب دیگر ، در جایگاه بالاتری قرار می گیرد ( هر چند ممکن است این مساله برای جتهای تحویلی به چین مصداق نداشته باشد ) پی نوشت : 1- ادامه دارد .................  2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

بسم ا... مقایسه تطبیقی دو جنگنده نسل پنجمی اف-22 و جی -20 https://www.aparat.com/v/OklzM

بسم الله........ 17 اردیبهشت 1399 سفر فرمانده هوانیروز ارتش عراق به ایران در این سفر ژنرال حامد عطیه از پایگاه چهارم رزمی پشتیبانی هوانیروز به نام شهید وطن پور و مرکز آموزش این پایگاه و همچنین صنایع یاعلی هوانیروز در اصفهان بازید کرد.اما مهم ترین رویداد این بازید امضا قراداد اولیه همکاری بین ایران وعراق بوده .در این قرداد مقرر شد در صورت تایید نهایی توسط دولتهای دو کشور ایران در زمینه آموزش وتعمیر ونگهداری وساخت قطعات به عراق کمک نماید. به نظر میرسد عراق قصد دارد بهینه سازی بالگردهای یو اچ 1 ایروکوای خود رابه ایران بسپارد . ارتش عراق 15 فروند از این مدل بالگرد را در اختیار دارد فرمانده هوانیروز ایران دو روز پیش در مصاحبه ایی از تمایل برخی از کشورهای دوست وهمسایه برای نصب تجهیزات دید در شب ساخت ایران بروی بالگردهای خود خبرداده بود امیر قربانی خاطرنشان کرد: مطمئن باشید که این قابلیت روز به روز توسعه پیدا می کند و ما حجم زیادی از بالگردهایمان را به این سامانه ها مجهز خواهیم کرد. این بحث سامانه های دید در شب بالگردها در کشور فعلا در هوانیروز فقط وجود دارد و در خاورمیانه هم اگر باشد با پشتیبانی کشورهای دیگر است؛ اما آنها رزمایش شبانه ندارند و این بحث رزمایش فقط شبانه در اختیار ماست. وی افزود: حتی کشورهای دوست و همسایه هم که آمدند بازدید کردند، بنا شد از این سامانه استفاده کنند و ما برای آنها این سامانه را نصب کنیم و خلبانان آنها را برای پرواز شب آموزش دهیم. امروز پرواز شب جزو سیلابس و برنامه های آموزش خلبانی ما در مرکز آموزش ما شده است.

بسم ا... @worior : شما داری در مورد ژنرالی صحبت میکنی که از بچگی با اندروید بزرگ شده، هنجار هاش با سازمان نظامی بسیار نا همخوان هست. نقل قولی از در skyfall : به مضمون ... Q : من در حالی که پیژامه پوشیدم و یک فنجان قهوه دستم هست ، توانایی آسیب رسانی ، بیشتر از تمامی سالهای کاری تو را دارم ..... 007 : بالاخره یک نفر هم باید پیدا بشود تا ماشه را بچکاند

در تحلیل های قبل به این نکته اشاره شد که قاعدتا مقاومت انقدر ساده نیست که فریب صهیونیستها را بخوره. یعنی در مقطعی که بعد از جنگی سخت و نابرابر مسیر مقاومت حفظ شد و از محاصره حزب الله و نابودی در قدم بعدش جلوگیری شد و متعاقبش نابودی عراق و محاصره کامل ایران و بریدن ابزارهای قدرت ایران در منطقه و به شکل بدتر استفاده از همون ابزارها علیه خودش ( فرض کنیم الان النصره یا احزاب ترکستانی اردوغان مسلط بر سوریه بودند، نه تنها ایران دیگه سوریه و لبنان و حتی عراق را از دست داده بود بلکه رقیب قدرتمندش در منطقه ترکیه دست بالاتر را در جایی که روزی محل نفوذ ایران بود را داشت و از طرفی یک کشور دوست به یک کشور دشمن تبدیل شده بود که حداقل ضررش برای ما این بود که به جای تمرکز بر اسراییل باید بر این دشمن جدید که خط قرمزها و محدودیتهای اعراب جنوب خلیج فارس را هم نداره تمرکز میکردیم و پاسخ اقدامات تخاصمی و تهاجمیش را میدادیم و چون یک کشور جنگ زده . آشفته بود اقداماتش انتحاری هم میبود ) فواید و پیروزی های بزرگ در سوریه چیزی نیست که قابل کتمان باشه و به قول دوستان تروریسم بغل گوش کاخ ریاست جمهوری دمشق را خوشبخت ترین افراد هم گمان نمیکردند بشه پس زد و شاید خیلی ها سوریه را از دست رفته میدیدند و این شاید قدرت مدیریت سردار و ایستادگی شخص رییس جمهور سوریه بود که سوریه و بعدش لبنان و حتی عراق و ایران حفظ شد. و اما فریب صهیونیستها که در ابتدا گفتم. چه کسی باور میکنه صهیونیستها مشکلشون با حضور چند تیپ پیاده در سوریه است؟ هیچ کس! سوریه تا وقتی توان دفاع نداشته باشه و تا وقتی اسراییل را به رسمیت نشناسه این رژیم به هر بهانه ای سعی میکنه این کشور و حکومتش و زیرساختهاش را تضعیف کنه حالا ایران نباشه یک چیز دیگه چون سابقش نشون میده در استراتژی جنگ پیشگیرانه حتی پتانسیل تقویت کشورهای مخالفش را تحمل نمیکنه چه برسه جایی که دسترسی آسان بهش داره و براش خط جدی هم محسوب میشه. (راکتور هسته ای عراق، سوریه، سایت موشکی ایران، دانشمندان هسته ای ایران، داشنمندان سوری و فلسطینی و عراقی و چه و چه ) از این نظر یک بار عنوان شد که این رژیم تنها بهانه ها را برای توجیه سرخوشانه حملاتش ردیف میکنه و نه واقعیت میدانی: (قدم های بعدی را دقت کنیم اگر یک بهانش را ما سعی کنیم به خاطر اینکه داره فشار میاره عمل کنیم در راستای خواستش): -ایران نیروهاش را خارج کنه! ایران پایگاه هاش را ببنده ایران مستشار داره باید اونا را خارج کنه (اموزش ساخت موشک میدند ) ایران سوله های ساخت موشک داره حمله میکنیم تا هر چی سوله در سوریه هست و ما بهش شک داریم جمع بشه ( رسما تا اخرین سوله را میخواد بزنه چون میبینه چیزی جلودارش نیست و یک سوریه بی سوله! قابل رصدتر هست تا با سوله!!!) ایران داره به طور زیرزمینی فعالیت میکنه تا این فعالیتهاش متوقف نشه ما حمله میکنیم ( حالا چطور ثابت کنیم نداریم؟ قسم بخوریم؟ جامعه جهانی حرف ما را باور میکنه؟ یا همچنان میگه اسراییل حق داره لابد چیزی هست ) ایران داره سلاح انتقال میده حزب الله در سوریه حضور داره چرا ایران از مسیر سوریه به لبنان رفت و امد داره گروه های شیعه در سوریه هسته مقاومت تشکسل دادند و ما نمیتونیم یک حماس و جهاد را در سوریه تحمل کنیم و الی آخر .... خب عقب نشینی ما به چه منجر میشه؟ فریب فشار همزمان و حیله صهیونیستها را خوردن به چه منتهی میشه؟ اصلا هدف اصلی این رژیم که عنوانش نمیکنه چی هست؟ ببینینم: توجه کنیم که معمولا این قراردادها با شرکتهای روسی منعقد میشه ولی وقتی تهدید تحریم هست یکبار گفته شد کشورها عقب میشکند و اونی که میمونه چیه؟ استفاده هوشمندانه از ظرفیت کشورهای تحریم که تحریم بیشتر براشون معنا نداره. حالا این را بزارید کنار قرارداد معادن ارزشمند فسفات، زمین های کشاورزی غنی حاشیه رودهای باستانی فرات و شاخه هاش، دسترسی آرزومندانه تاریخی ایران به مدیترانه ( فقط همین یک مورد و سوء استفاده ای که ترکیه از ما میکنه به خاطر تک مسیر ترکها برای دسترسی به مدیترانه را حساب کنیم ) و همچنین خط لوله مهم انتقال نفت و دور زدن تگه هرمز و عمان و رهایی از این ماهیت تک بعدی و بسیار پرریسک جزیره خارک و مسیر دسترسی ریلی و زمنی به لبنان و ... حالا تمام این پازل را کامل شده ببینیم؟ ایران چرا این همه فشار و حمله و حتی تحقیر رسانه ای و قدرت طلبی صهیونیستها را زیر ضربات مدام داره تحمل میکنه به قول دوستان با تحقیر مدام واژه "صبر استراتژیک" ؟ و صهیونیستها چرا انقدر اصرار روی کلید واژه خروج ایران از سوریه دارند؟ آیا واقعا فکر میکنند ما فکر میکنیم مشکل اونها از حضور ما در سوریه چند صد نیرو است و حتی مستشار؟ یا اینکه مشکلشون در زیرساختی است که قراره از این دارایی ارزشمند و پتانسیل بینظیر که اون هم ناخواسته و بالاجبار به سمتش رفتیم محافظت کنه؟ ( شاید اگر جنگ سوریه نبود ما بهش فکر هم نمیکردیم و اونها هم هیچ مشکلی نداشتند یعنی این پتانسیل های بالا را ایران هیچوقت در سوریه فعال نکنه (اصلا یک موشک هم پاش وسط نباشه ) مثل قبل کشور دوست هم باشند و حتی برای حزب الله سلاح هم منتقل کنند مشکلی نیست ولی فکر این پتانسیل ها را از سرش به در کنه.) نهایتا هم ما و هم اونها خوب میدونند بدون زیرساخت بازدارنده، هزینه در سوریه برای فعال کردن پتانسیل های بالا یک نوع حماقت است چون دادن گوشت دم توپ هست! اتفاقا تبدیل میهشه به یک اهرم ضد ما چون همیشه گروگان صهیونیستها هستند سرمایه گذاریو ولی شما یک زیرساختی داشته باشی که حداقل بازدارندگی (مثل جنوب لبنان ) را داشته باشه نه تنها میتونی کل پتانسیل های استراتژیک بالا را فعال کنی که حتی در کنارش برای روز مبادا همون پتانسیل بازدارنده را حفظ کنی که اگر به خاک اصلیت هم تعرضی شد از اون ابزار بازدارنده استفاده دوگانه و تهاجمی هم ببری. حالا شاید بیشتر درک بشه چرایی "صبر استراتژیک" ما و چرایی " بی صبری استراتژیک! " صهیونیستها باشد که ما حمایت و توان و انگیزه مضاعف فراهم کردن هر چه قویتر اون زیرساخت مدنظر در سوریه را داشته باشیم. چه افکار عمومی و چه دولتها و چه نظامیان

چرا يك بمب ساده با بمب جديد بأهم انداختن؟ براي مقايسه عملكرد؟ يا توازن بار هواپيما يا تنها يك شو و تست حمل سلاح بود؟ حركت خوبي هست استفاده و عمومي سازي سلاح هاي ارزان در پايه هاي هوايي زميني و دريايي، از نظر اقتصادي ارزشمند است مسلما ما نميتونيم مثل غرب سلاح ميلياردي براي يه تروريست چند دلالي شليك كنيم اين چنين بمب هايي از نظر هزينه و ميزان ضربه دست نيروهاي ما رو تقويت ميكنن

تصویر موشک فجر 4 هواپایه! . http://uupload.ir/files/ghqu_photo_2020-05-09_04-45-08.jpg . پینوشت: من دسترسی به گالری ندارم، عذرخواهی می کنم که تصاویر را باز فرستادم ظاهرا تصاویر خارج گالری باید به صورت لینک باشد متشکرم از مدیران و عزیزانی که تذکر دادند

آیا ماشین جنگی ایالات متحده باید نگران باشد ؟!!!! گمانه زنی های جدی در خصوص تسلیح بمب افکن های تاکتیکی H-6N به موشکهای بالستیک هواپرتاب "قاتل ناوهواپیمابر " پکن : در نوامبر 2019 ، نشریه چینی موسوم به " Modern Ships " ، طرحی دیجیتالی را به چاپ رساند که در آن یک تیر موشک بالستیک ضد کشتی ناشناس برروی یک فروند از آخرین گونه بمب افکن میان وزن H-6N نصب شده بود . به گفته تحلیلگران نظامی ، این رویداد ، درواقع امر ، واکنشی از سوی ارتش چین به روند رو به رشد مخاصمه در شمال شرقی آسیا ، بخصوص ، حضور پرشدت ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده محسوب می گردید . بااین وصف ، طرح دیجیتالی فوق الذکر ، براساس تجربیات قبلی ، نمونه ای بزرگتر از موشکهای خانواده اسکاد روسی یا خانواده موشکهای آمریکایی MGM-140 بشمارمی آمد و برخی گمانه زنی ها ، این پرتابه ناشناس را نسخه ای مشتق شده و بزرگتر از موشک چینی DF-21D دانستند . سامانه موشکی زمین به زمین تاکتیکی MGM-140 ناظران براین باورند که موشک جدید چینی درواقع نوعی پرتابه سوخت جامد فشرده شده بلحاظ طراحی است و گرچه در مقایسه با موشکهای "قاتل ناوهواپیمابر " زمین پایه ، کوچکتر به نظر می رسد اما بدلیل استفاده از سوختهای ترکیبی جدید و هواپرتاب بودن ، انرژی پتانسیل جنبشی و گرانشی قابل توجهی را برای حمله به اهداف بزرگی نظیر ناوگروه های هواپیمابر خواهد داشت . علاوه براین ، گونه N از بمب افکن H-6 نیروی دریایی/ هوایی چین نیز به شکل انحصاری بعنوان یک پیکربندی رزمی برای حمل موشکهای بالستیک تغییر نقش یافته ، بهسازی های مشخصی را بخود دیده و بدلیل تطبیق پذیری ، قابلیت اطمینان رزمی و سهولت تعمیر و نگهداری ، گرچه درسال 1959 اولین پرواز خود را انجام داده است ، اما ، به احتمال زیاد همچنان درسالهای پس از 2020 نیز به ماموریتهای محوله خود ، ادامه می دهد . با توجه به تمامی این موارد ، ظاهرا ارتش آزادیبخش خلق چین ، سرمایه گذاری سنگینی بر روی توسعه سلاح های پیشرفته ضد کشتی شامل پرتابه های کروز YJ-18 ، YJ-100 ، و گونه در دست طراحی YJ-XX برای ناوشکن های جدید نیروی دریایی تا موشکهای بالستیک DF-21D و گونه ضد شناور DF-26 که دومی بعنوان یک موشک میان برد شناخته شده و توانایی انهدام اهداف دریایی را در بیشتر مناطق شرق و جنوب و شرقی آسیا را دارد ، را هدفگذاری نموده است . در حوزه موشکهای بالستیک ، ارتش چین بسرعت در حال بهبود توانایی های گونه DF-21D در حوزه تحرک ( به منظور افزایش بقاء پذیری ) و همچنین حوزه برد بوده و و علاوه براین ، با معرفی پهپادهای شناسایی خانواده WZ-8 ، پتانسیل هدفگیری اهداف در دریا را برای خود ، حداقل بر روی کاغذ ، را افزایش می دهد . در واقع امر ، این سلاح بالستیک هواپایه به ارتش چین اجازه میدهد تا شناورهای رزمی سنگین نظیر ناوهای هواپیمابر ، ناوشکنها و ... را در فواصل دور مورد هدف قرار دهد و این مستقیما" به معنای تقویت قابلیتهای منع دسترسی حریف در شرق آسیا محسوب خواهد شد . در نتیجه ، اضافه شدن بمب افکن های مسلح به پرتابه های بالستیک به نیروی دریایی / هوایی ، به معنای خطر بیشتر برای ناوگان دریایی مهاجم/ مهاجمان احتمالی است . گزارشهای اطلاعاتی موجود نشان میدهد که عملیاتی شدن کامل ناوگان بمب افکن های H-6N میتواند پتانسیل یک عملیات آفندی به مراتب موثرتر و بزرگتر را برای این کشور به ارمغان آورد . پی نوشت : 1- منبع 2- خوب هست دقت به استراتژی ارتش چین بعنوان یک قدرت هسته ای و تمرکز آنها بر روی افزایش قابلیتهای مرگ آور متعارف بعنوان ابزار نخست برای پاسخ متقابل به دشمن . 3- برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR)

مشخصات و فیلم پرواز پهپاد معراج https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/02/20/2259537/فیلم-اختصاصی-معراج-جدیدترین-پهپاد-شناسایی-نیروی-زمینی-سپاه ضمنا مشخصاتش از جهاتی شبیه و از جهاتی با پهپاد aerosonde متفاوت هست https://en.wikipedia.org/wiki/AAI_Aerosonde بنده که زیاد سر در نمیارم ولی به نظر دوستان صدای پهپاد یه مقدار بیش از حد نبود؟

اون كسي كه لحظاتي رو ديده كه همه ميگفتن كأخ اسد سقوط ميكنه اون كسي كه وقتي رژه تانك هاي النصره رو كنار دمشق ديد و كرك و پرش ريخت اون كسي كه ارزوى ازادسازي حلب رو داشت اون كسي كه حملات امريكا به بهانه سلاح شيميايي رو ديد اون كسي كه ... امروز اگر ميخوريم از بابت كم كاري هامون هست ولي قرار نيست فراموش كرديم چه مسيري رو طَي كرديم تا اينجا رسيديم مسلم هست تركيه و اسراييل حضورشون پررنگ تر كنن و علنا حرف بزنن چون اگر ادلب ازاد بشه و سوريه رها بشه، با چيزي روبرو هستن كه بدتر از حزب الله لبنان خواهد بود سوريه همون كشوري هست كه تو نبرد با اسراييل هميشه شكست ميخورد و جنگ شش روزه و داستان تانك هاي سوري و رسيدن اسراييل به نزديكى دمشق واقعيت هايي هست كه هميشه سايه اشون بر سوريه هست سوريه همون كشوري هست كه اسراييل به راحتي مركز هسته اي اش رو زد امروز هم اسراييل ٥ سال هست ميزنه و ميگه إيراني ها رو زدم اگر در هر حمله ٢ إيراني كشته شده باشد ميدونيد چه تعداد ميشه يه حساب تقريبي خيلي از ادعاهاي ما و دشمن رو صحت سنجي ميكنه

مقدمه : از یک نظر ، نیروی دفاعی دولت عبری ( IDF) از ابتدای تاسیس تاکنون در میان طیف گسترده ای از تهدیدات رو به رشد در حوزه برتری هوایی و همچنین تهدیدات بالستیکی زمین پایه قرار گرفته است ، به همین دلیل سالهاست که بخش های مرتبط در حوزه توسعه صنایع نظامی این مجموعه ، مشغول افزایش قابلیتهای بازوی تهاجمی اصلی آن ، یعنی نیروی هوایی هستند و در چند سال اخیر نیز ، طراحی ، تولید و بکارگیری جنگ افزار موشکی هواپایه جدیدی با هدف افزون نمودن توانمندی های تهاجمی این نیرو در دستور کار قرار گرفته است . سلاح دورایستای جدید در زرادخانه IAF : این سلاح جدید که با شناسه Rampage نامگذاری شده ، قادر خواهد بود تا توسط پیکر بندی های رزمی موجود IAF ، یعنی جتهای جنگنده F-15I ، F-16I و جدیدا" F-35 حمل و شلیک شود که بطور طبیعی برای اجرای حملات دقیق بر علیه اهداف مورد نظر متخاصم در برد های بلند مورد استفاده قرار می گیرد و مشخصا" ، سلاحی ایده آل برای از میان بردن شبکه یکپارچه دفاعی هوایی متراکم دشمن بشمار می آید . این مهمات جدید ، با توجه به سرعت قابل ملاحضه ای که برای ان در نظر گرفته شده ، تاثیر مرگ آوری را با ترکیب یک کلاهک 750 کیلوگرمی و انرژی جنبشی تولید شده در آن بر علیه هدفهای مشخص شده ، خواهد داشت . علیرغم اطلاعات پراکنده موجود ،این برنامه ، پروژه ای مشترک میان صنایع هوا- فضای اسراییل ( IAI) و صنایع نظامی اسراییل ( IMI) در پاسخ به نیازمندی های IAF برای مقابله با شبکه های پیچیده موشکی A2AD بشمار می آید . ریشه اصلی این پیکر بندی جدید را می توان در راکت هدایت شونده توپخانه با برد ارتقاء یافته زمین پایه Extended Range Artillery guided rocket (EXTRA) دانست که برای استفاده در نقش هوا به زمین مورد بهسازی قرار گرفته است . فناوری این پرتابه های غیر معمول که با شناسه ALBM (air-launched ballistic missile) نیز شناخته می شوند ، تا کنون در شرایط واقعی رزمی استفاده قرار نگرفته است ، اما مقایسه اولیه این فناوری با تسلیحات موجود در سازمان رزم IAF ، نشان میدهد که احتمالا" ابعاد این جنگ افزار از نمونه موشکهای کروز موجود در نیروی هوایی اسراییل ، بزرگتر بوده و سرجنگی مورد استفاده در آن احتمالا" کوچکتر از همتایان زمین پایه خود است . بنا بر اعتقاد برخی از تحلیلگران نظامی ، دوشرکت فوق الذکر ، در جریان این برنامه مشترک ، درصدد بودند تا فناوری موشکهای فراصوت بالستیک زمین پایه مسلح به کلاهکهای متعارف را برای حمل با جتهای نیروی هوایی به منظور اجرای حملات سنگین دور ایستا بر علیه اهداف بخوبی محافظت شده توسعه دهند . در این زمینه ، آمیت هایموویچ مدیر بخش بازاریابی شعبه آمریکای شمالی واحد " مالام " معتقد است : " منطقه خاورمیانه ، به تقریب مجموعه ای از متراکم ترین شبکه های دفاع هوایی را در خود جای داده و برای نفوذ به درون این شبکه بدون اینکه پیکر بندی هوایی مهاجمان دچار تهدید عمده ای شود ، می بایست از جنگ افزارهای دور ایستای دقیق پرسرعت استفاده گردد . " بنابراین ، با توجه به اینکه نیروی هوایی اسراییل افزون تر از گذشته ، عملیات های تهاجمی دقیقی را برعلیه اهداف مشخص شده در درون خاک سوریه ، بخصوص پایتخت این کشور ( دمشق ) ( که بتدریج به سامانه های دفاع هوایی پیشرفته مجهز شده و بر تراکم حضور چنین تجهیزاتی بسرعت افزوده میشود ) اجرا می نماید ، ضروری بود که تسلیحات دورایستای بومی با قابلیتهای بیشتر نسبت به جنگ افزارهای موجود ، در اختیار آن قرار گیرد . به همین دلیل ، جنگ افزار جدید عبری با برد اسمی 1145 کیلومتر ،می بایست در بردی فراتر از محدوده شلیک موثر سامانه های دفاع هوایی فعلی موجود در سازمان رزم ارتشهای سوریه و جمهوری اسلامی ایران ، وارد عمل شود . از سویی دیگر ، با توجه به اینکه بخشی از حملاتی که IAF در ماه های اخیر بر علیه اهداف سوری اجرا نموده ، توسط عناصر دفاع هوایی این کشور رهگیری و خنثی شده است ، مقامات ارشد IAF به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای کروز موجود با قابلیتهای متعارف رزمی بدلیل افزایش تراکم سامانه های پدافندی نمی توانند در اینده از سد آتش ایجاد شده ، عبور کنند ، در نتیجه می بایست مهمات جدیدی طراحی گردد تا به شکل خاص شرایط را برای بازگشت برتری هوایی IAF فراهم نماید . بدین ترتیب ، براساس اظهارات آمیت هایموویچ ، Rampage طراحی گردید تا با در اختیار داشتن ترکیبی از مشخصات برتر ، نظیر سرعت فراصوت ، شانس رهگیری و انهدام را از سوی سیستم های دفاعی پدافندی تا حد زیادی کاهش دهد . براساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های عبری ، Rampage به شکل خاص برعلیه اهدافی نظیر پستهای فرماندهی ، فرودگاه ها و دپوهای تعمیر و نگهداری استفاده خواهد شد . به گفته این رسانه ها ، اهمیت این سلاح بیشتر در مراحل اولیه جنگ ، برای نفوذ به درون شبکه های چند لایه دفاع هوایی خواهد بود ، به همین منظور ، مسیر بالستیکی آن بر خلاف موشکهای کروز ، مستقیم نیست و به گونه ای طراحی شده تا با در اختیار داشتن مانور پذیری افزون تر ، رهگیری و انهدام آن مشکل تر گردد . این مهمات جدید عبری ، با مجهز شدن به یک سامانه ناوبری داخلی ، تقریبا" در برابر هر گونه اقدامات متقابل برای منحرف نمودن آن ، مصونیت داشته ، در عین اینکه می تواند در هر گونه شرایط آب و هوایی بسوی هدف شلیک گردد . بدین سبب ، با برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب ، صنایع هوا- فضای اسراییل سرانجام در ژوئن 2018 به شکل غیر رسمی اعلام نمود که در جریان یک تست محرمانه که برروی یکفروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی صورت پذیرفت ،از یک پرتابه بالستیک با شناسه اولیه Rampage به درازی 15 فوت و وزن 1200 پاوند که از هدایت GPS نیز بهره میبرد ، رونمایی نموده که هم اکنون IAF قصد دارد تا با سرمایه گذاری بیشتر ، آن را بصورت انبوه بخدمت بگیرد . بدین ترتیب ، با در نظر گرفتن احتمال ورود بخدمت این جنگ افزار جدید ، نیروی هوایی اسراییل میتواند به آرامی ، ناوگان جتهای رزمی خط مقدم خود را به قابلیت حمل جنگ افزارهای خانواده ALBM مسلح کند که این نیز به نوبه خود ، به معنای افزایش توانمندی های رزمی تهاجمی غیر هسته ای این نیرو خواهد بود . همزمان با انتشار این خبر، نیروی هوایی روسیه نیز از چنین سلاحی رونمایی نمود و گفته میشود که چینی ها نیز درصدد توسعه این فناوری برای ناوگان بمب افکن های سنگین و میان وزن داخلی خود هستند . ادامه دارد ...................... پی نوشت : 1- منابع مورد استفاده در انتهای مقاله پیوست خواهد شد . 2- این متن و بخش دومی که ارائه خواهد شدرا با دقت بیشتری مطالعه فرمایید ... 3- پاراگراف آخر این مقاله در نوع خودش قابل توجه هست ، یک قدرت غیر رسمی هسته ای ، تهاجمی ترین سلاح موجود در زرادخانه خودش را به کلاهکهای متعارف مسلح می کند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

به نظر میاد چین فقط آمریکا و ژاپن رو حریفی می بینه که نیاز داشته باشه براشون در آینده ی نزدیک از جی 20 استفاده کنه ولی سایر حریفانش رو می تونه با پرنده های ارزان تر ، از پای در بیاره . در ضمن ، به دست آوردن آخرین تکنولوژی روس ها که خیلی به پاکفا نزدیکه ، برای چینی ها وسوسه کننده است . علاوه بر این ، به نظر میاد طرح جی 20 حداقل تا زمانی که موتورهای کاملا اختصاصی براش توسعه داده نشوند ، تکمیل شده محسوب نمی شه و احتمالا فقط در تعداد تولید می شه تا نیازهای ضروری و فوری چین رو رفع کنه .

شاید قصد بکارگیریش در یگان بال ثابت هوانیروز رو دارند.

نخست وزیری مصطفی الکاظمی .... تفاهم برای بازگشت به توازن ؟ کشمکش ها وتنش های چندساله اخیر در عراق که با روی کار آمدن دونالد ترامپ و خروج امریکا از برجام شروع شده و با ترور سردار سلیمانی وابو مهدی المهندس به اوج خود رسید با تحولات چند هفته اخیر بنظر می رسد که که به نوعی از تفاهمات و قبول موازنه قدرت در عراق رسیده است واگر در تحلیل وضعیت موجود گرفتار جو خوشبینی مفرط نشده باشیم احتمال میرود که این شرایط به سایر مسائل منطقه نیز کشیده شود. برای اینکه متوجه شویم واقعا چه چیزی در جریان هست نیاز داریم که کمی زمان بگذرد و اطلاعات بیشتری منتشر شود ولی بازهم با این وجود اگر نگاهی دقیق به جریاناتی که از قبل و در حین وهمچنین بعد از انتخاب نخست وزیری الکاظمی بیندازیم کمترین چیزی که میتوان گفت رسیدن الکاظمی به پست نخست وزیری عراق شبیه خارج کردن خرگوش از کلاه شعبده بازی است چرا که هردو طرف تمام کارت های خود در این بازی استفاده کردن و آخرین این کارت ها معرفی عدنان الزرفی بود که به شکل یکجانبه از طرف برهم صالح رئیس جمهور عراق برای پست نخست وزیری بود که البته برهم صالح با توجه به شرایط عراق نمی توانست بدون هماهنگی با طرف امریکایی دست به چنین اقدامی بزند بنظر می رسید که این حرکت صرفا برای فشار به ایران و احزاب شیعه انجام شد تا انها را به سمت میز مذاکره و تفاهم سوق دهد سفرهای مقامات عالی رتبه ایران به عراق علی شمخانی دبیر شورای امنیت ملی و بعد از آن سردار اسماعیل قاآنی که در بهبوهه تنش با آمریکا صورت گرفت و آنطور که در رسانه ها گفته میشد محور اصلی این دیدارها بحث مربوط ایجاد همگرایی و تفاهم بین احزاب و گروههای شیعه بر سر انتخاب گزینه مناسب برای پست نخست وزیری بود اما در این میان یک شخصیت دیگر هم نقش کلیدی در جریان برون رفت از وضیعت نابسامان عراق داشت و آن شخص هم نماینده حزب الله و سید حسن نصرالله در عراق الشيخ محمد كوثرانی بود که به جهت فعالیت زیادش در چند وقت اخیر در عراق بسیار مورد توجه آمریکایی ها قرار گرفت و کار تاآنجا بالا گرفت که برای هرگونه اطلاعات از وی مبلغ کلان 10 میلیون دلاری تعیین کردند ( سردار قاآنی و شیخ الکوثرانی ) اما درباره مصطفی الکاظمی کمترین چیزی که میتوان گفت وی شخصی مبهم وسوال برانگیز است آنهم بعد از جنجالی که کتائب حزب الله عراق بر سر دست داشتن وی در پرونده ترور سردار سلیمانی و ابو مهدی المهندس براه انداختند اما با رسیدن کار به مرحله جدی شاهد حمایت سایر احزاب و گروهای شیعه از مصطفی الکاظمی بودیم که این حمایت نمی توانست بدون هماهنگی با ایران صورت گیرد و حمایت سایر احزاب سنی و کرد عراق و همچنین نحوه پوشش رسانه های وابسته به عربستان و امارات نشان از وضعیتی میداد که جریان امور عمیق تر از آن چیزی است که تصور می شد وهنگامی که کار کمی گره خورد شاهد ظهور دو جریان قوی بر معادلات موجود بودیم یکی ظهور عملیات داعش و بازگشت تظاهرات در یکی از استانهای عراق آن هم در شرایط شیوع کرونا و حملات سنگین داعش به برخی مواقع نظامی و امنیتی که خسارت سنگینی به همراه داشت که احتمالا برای فشار به گروههای مقاوت عراقی برای دادن برخی امتیازات بوده باشد . ( تظاهرات در استان الواسط عراق ) اما از نکات قابل توحه که بعد از انتخاب انتخاب مصطفی الکاظمی به پست نخست وزیری صورت گرفت اولین پیامد آن تمدید معافیت عراق به مدت 120 روز برای واردات برق و استقبال وزارت خارجه امریکا و ایران از انتخاب الکاظمی همچنین استقبال کشورهای عربی و اروپایی ازین انتخاب و اعلام تمایل برای همکاری با دولت جدید عراق در نوع خود بسیار جالب بود مسائل دیگری که این احتمال رو تقویت میکند که شاید ما با شرایط جدیدی در منطقه روبرو هستیم در سخرانی دیشب سید حسن نصرالله به این نکته اشاره کرد «برخی معتقدند ماجرای کرونا شبیه اتفاقی است که موریانه‌ها برای سند قریش رقم زدند و آن‌ها را خوار کردند و محاصره مسلمانان در [شعب ابی‌طالب] به پایان رسید. امروز کرونا همانند موریانه‌ایست که در زمان پیامبر (ص) محاصره شعب ابی‌طالب را شکست و ممکن است همان، امروز باعث شکست محاصره ظالمانه علیه برخی ملت‌ها شود» حالا شما اگر این رو در کنار اخبار مربوط به خارج کردن سامانه های پاتریوت و بعضی از نیروها از عربستان و منطقه توسط آمریکا همچنین سفر مایک پمپئو به اسرائیل که با محوریت رسیدگی به مسئله ایران صورت گرفته قرار دهید با کمی خوشبینی و کنار هم قرار دادن اتفاقات به این نتیجه خواهید رسید که احتمالا مسائل جالبی در جریان هست حالا عمق این جریان و وسعت این تفاهمات احتمالی تا کجا باشد باید منتظر شد و دید. توضیح : مطلب بالا صرفا بررسی اتفاقات چند وقت اخیر در عراق و منطقه می باشد و بنده اصراری بر درست بودن این تحلیل ندارم

در صحبت هاتون به اين جمله استناد ميكنم همه چیز رو با بهایی گزاف تاخیر انداختیم اما مسئله حل نشده باقی موند! بله بعد از طي مسيري سخت از دمشق تا ادلب ، باز هنوز مشكل و ناامني پاربرجا هست اما اين مشكل چيست؟ مشكل تقابل ديدگاه ما و رژيم اشغالگر قدس هست و تا اين مشكل حل نشود هر اتفاقي در بهترين حالت يك اتش بس است مثل جنگ ٣٣ روزه يا ٢٢ روزه و اين مشكل بيشتر از منافع به خاطر تقابل ايدولوژي ما و اسراييل هست كه كاملا ريشه اي هست و راهي جز كوتاه آمدن يكي و در نهايت نابودي ان طرف وجود ندارد اسراييل باور دارد زمان به نفع اوست و ما هم به مقاومت باور داريم براي اينكه بهتر منظور من رو متوجه شويد فكر كنيد سوريه اصلا وارد جنگ داخلي نميشد ايا باز مشكل حل بود يا ايجاد نميشد يادمان باشد كه ارتش سوريه يك ارتش هميشه بازنده بود و اسد تنها و تنها بازو خون رسان مقاومت بود نه بازو درگيري و نبرد و برنامه انقلاب رنگى در سوريه قطع ارتباط سوريه با مقاومت و زدن حزب الله بود ولي در لحظه اخر خدا ياري كرد و اقدام به موقع سردار سليماني و سپاه قدس ورق برگشت

1- از تجزیه سوریه و عراق و یمن جلوگیری شود 2- از عملیاتی شدن معامله قرن جلوگیری شود دو اقدام بالا راهبرد دشمن را بی اثر خواهد کرد و بهترین پاسخ است

بخش دوم ... محدودیتها : یکی از نکات منفی استقرار ماهواره های تصویر برداری در مدار با ارتفاع پایین ، این است که تصاویر برداشته شده ، به منطقه مشخصی از منطقه یا فضای نبرد محدود شده و این در سطح تاکتیکی ، تجزیه و تحلیل را برای کاربران این تصاویر ، بسیار مشکل خواهد کرد ، بدین معنی که این ماهواره های تصویر برداری در زمان عبور از فراز منطقه نبرد ، الزاما" قادر نیستند تا از همه رویدادها و وقایع روی داده شده ،تصویر برداری کند . دوربین های مورد استفاده در این سخت افزارهای فضا پایه ، بدلایل فنی ، بخصوص در حوزه کیفیت تفکیک پذیری ، مسیر پروازی و زمان عبور ، از محدودیتهای فراوانی برخوردار هستند . بعنوان مثال ، پهنای نوار تصویر برداری یکی از پیشرفته ترین ماهواره های تصویر برداری تجاری که امروز در مدار مشغول فعالیت است ،(World View-3) تنها 13.1 کیلومتر با وضوح فوق العاده 0.31 متر است که بسیار مطلوب تر از تصاویر گوگل ارث ، نیازهای کاربران را برآورده می کند . محدودیت در پهنای نوار عریض تر برای یک ماهواره تصویر برداری نظامی ، به تقریب یک مفهوم " خاص" محسوب میشود ، ( ماهواره های مستقر در مدار GEO بلحاظ حجم ، اندازه بزرگتر و پیچیده تر عمدتا" برای ماموریتهای مهمتری نظیر هشدار موشکی یا ماموریتهای محرمانه تری برای جامعه اطلاعاتی کشور کاربر مورد استفاده قرار می گیرند ) ، چرا که این ماهواره ها ، می توانند تنها یک نوار به عرض 13.1 کیلومتر در در یک بازه زمانی 24 ساعت ، انتخاب کرده و مورد شناسایی قرار دهند ، یا اینکه یک منظر از پیش تعیین شده را بصورت جارویی ، و البته با کیفیت پایین تر ، اسکن و تصویر برداری نمایند . پس از آن ، ماهواره مورد نظر می بایست از فراز یک ایستگاه زمینی عبور کند ، تا تصاویر جمع آوری شده آن ، دریافت و سپس پردازش و تجزیه و تحلیل گردد . سرعت این فرآیند نیز بسته به فوریت کاری که این تصویر برداری برای آن انجام میشود ، متفاوت خواهد بود ، اما حداقل 24 ساعت طول می کشد تا تحلیلگران بتوانند نتایج مفیدی را از تصاویر مورد نظر ، بدست آورند . این محدودیت ها ، از نظر تاریخی ، مانع از تاثیر گذاری تصاویر ماهواره ای در تصمیمات تاکتیکی میدان نبرد شده و نقش آنها را به تصمیمات استراتژیک ، محدود می نماید . دوره گذار به صنعت نظامی در فضا : علیرغم محدودیتهای پیش گفته در خصوص استفاده از ماهواره های تصویر برداری در سطح تاکتیکی ، فناوری به گونه اعجاب آور ، نکات منفی در این خصوص را بسرعت از میان برمی دارد و این مساله در درجه نخست ، با کاهش چشمگیر هزینه ها برای دسترسی به مدار لئو و افزایش چشمگیر ماهواره های کوچک و ارزان که نتیجه مستقیم پیشرفت فناوری در این زمینه است ، ارتباط دارد . درواقع ، صنعت فضایی در حال عبور از یک مارپیچ هزینه های سربار مثبت به مارپیچی با هزینه های پایین است . در این ارتباط و براساس الگوی نخست ، هزینه های بالای پرتاب ها ، موجب میشد تا کاربران بسمت ماهواره های سنگین و پیچیده و با کیفیت بالا کشش داشته باشند که این مساله به نوبه خود ، انگیزه کشورهای دارنده فناوری پرتاب را برای توسعه اقدامات و بسترها ، به منظور کاهش خطر پذیری ، افزون می نمود . اما این فاکتورها ، در حال حاضر ، روندی معکوس بخود گرفته و بسرعت به یک مارپیچ با هزینه های سربار کمتر تبدیل می گردد . با توجه به این روند ، پرتابهای ارزان تر ، بخوبی می تواند توجیه کننده طراحی و تولید ماهواره های ارزان تر و کم هزینه تر باشد که بطور طبیعی ، میتوان آنها را در تعداد بیشتری بخدمت گرفت و در مدارهای پایین مستقر نمود که بدلیل افزایش پسار ( DRAG) طول عمر آنها بشدت کاهش یافته و در عین حال ، در مقایسه با پیکربندی های متعارف تصویر برداری که هم اکنون در خدمت بوده و استقرار در چنین مداری ، قابلیتهای آنها در برداشت تصاویر با کیفیت را محدود می کند ، عملکرد بهتری را به منصه ظهور می رسانند . در این زمینه ، یکی از مجموعه های پیشگام در تغییر پارادایمیک فوق الذکر ، شرکت Planet Labs است که در حال حاضر با در اختیار داشتن صدها ماهواره کوچک ، قابلیت تصویر برداری سطح زمین با وضوح کافی را در 24 ساعت داشته و از این نظر ، یک پتانسسیل قابل توجه را در سطح عملیات و تاکیتک ، به نمایش می گذارد . در واقع ، گسترش ماهواره های شناسایی کوچک و سکوهای پرتابی که قابلیت ارسال آنها به مدار را داشته باشد ، به کشورهای کوچکتر ، اجازه می دهد تا حضور خود را در فضا وسعت بخشند ، تا جایی که حتی قدرتهای درجه دومی نظیر نیجریه نظیر در حال حاضر ، ماهواره های فعالی برای کاربردهای مختلف ، در اختیار دارند . با توجه به مواردی که مورد تبیین قرار گرفت ، شاید یکی از کم اهمیت ترین پیامدهای توسعه این قابلیت در عملیات نظامی ، تاثیر آن بر حوزه " طرح ریزی / برنامه ریزی نظامی " است ، چرا که به مانند عملیات طوفان صحرا ، آماده سازی های اولیه برای آماده سازی صحنه نبرد را نمیتوان به سادگی از چشمان تیزبین مستقر در فضا پنهان نگاه داشت . گرچه در حال حاضر پایش فضای هوایی صحنه عملیات تا حدودی برای نیروی مهاجم ، آسان به نظر می رسد ، اما کنترل ماهواره های کوچک و یا حتی نمونه های تجاری که قدرت تفکیک پذیری تصاویر آنها در برخی موارد از نمونه های نظامی نیز بیشتر است و 24 ساعته در حال پایش سطح زمین هستند ، به تقریب دشوار خواهد بود . اینک هر گونه برنامه ریزی و آماده سازی هر عملیات نظامی مهم ، به احتمال بسیار زیاد چشمان ناظر مستقر در فضا را بخود جلب می کند و در کنار آن ، سهولت انتقال اطلاعات در عصر کنونی موجب شده تا حتی کشورهای فاقد چنین قابلیتهایی ، بسرعت با استفاده از منابع اطلاعاتی باز ، هوشیار شده و دست به اقدامات متقابل زنند . با این وصف ، روشهای متقابلی برای ایجاد محدودیت در دسترسی حریف به تصاویر ماهواره ای تجاری ( غیر نظامی ) نیز وجود دارد ، چنانکه در خلال جنگ خلیج فارس ( 1991 ) ، سازمان ملل بسرعت تحریم سخت گیرانه ای را برای فروش تصاویر تجاری به عراق وضع نمود ، هر چند این شیوه نیزدر وضعیت منحصر بفردی رخ داد و بعید است که مجددا بتوان آن را برای کشور دیگری اعمال نمود . بعنوان مثال در دهه نود میلادی ، چین هنوز قابلیت های تصویربرداری ماهواره ای اختصاصی برای خود در اختیار نداشت و اتحاد جماهیر شوروی نیز بشدت درگیر اصلاحات داخلی و مذاکرات فشرده با ناتو و ایالات متحده در خصوص سرنوشت اروپای شرقی بود . علاوه براین ، تنها یک ارائه کننده تصاویر ماهواره ای غیر تجاری خارج ازایالات متحده ( ماهواره اسپات متعلق به فرانسه ( Satellite Pour l’Observation de la Terre – literally spot -) فعالیت داشت که میتوانست تصاویری با وضوح و تفکیک پذیری 10 متر تولید کند . ده سال بعد ( 2001 ) وضعیت دسترسی به تصاویر ماهواره ای تجاری به تقریب ، دچار تغییر شگرفی نشد . با این حال ، تغییرات درراه بود ، چرا که در اکتبر 2001 ، نخستین ارائه کننده تصاویر ماهواره ای تجاری در خاک ایالات متحده ، (Earth watch) اولین ماهواره خود را با شناسه Quick Bird 2 به فضا اعزام کرد . این ماهواره ، قابلیت تولید تصاویر با قدرت تفکیک 1 متر را به کاربر ارائه می نمود که درآن زمان برای شرکتهای غیردولتی که دسترسی محدودی به تصاویر ماهواره های نظامی داشتند ، یک موهبت بشمارمی آمد . اما براساس توافقنامه امضاء شده بین شرکت صاحب امتیاز و دولت ایالات متحده ، سازمان ذیربط دولتی حق استفاده از آنچه که “shutter control” نامیده میشد را در اختیار داشت و برهمین اساس از فروش تصاویر این شرکت که از افغانستان تهیه شده بود ، جلوگیری بعمل آورد . در عوض ، وزارت دفاع به جای اینکه با عدم صدور مجوز برای فروش این تصاویر ، به اعتبار بین المللی شرکت فوق آسیب بزند ، تصمیم گرفت تا براساس یک حق انحصاری ، تمامی تصاویر تولید شده را خریداری نماید . با این وصف ، گرچه تهیه و خرید این تصاویر ، به یک قرارداد گران قیمت تبدیل شد ، اما بخوبی مانع شد تا رسانه های جمعی با پرداخت پول ، تصاویر با وضوح بالا را خریداری و از این طریق واحدهای طالبان را به شکل تصادفی ، از جزییات حساس اجرای مانورهای نظامی خود در افغانستان ، آگاه نمایند . اما همه تلاش ها ، حتی با تشدید قوانین مشابه “shutter control” برروی طیف وسیعی از ارائه دهندگان تصاویر ماهواره ای در ایالات متحده و یا حتی افزایش کاربرد تاکتیک خرید ، برای جلوگیری از روند روبه گسترش کاربرد این تصاویر ، تقریبا به روندی بی نتیجه تبدیل شد . به اعتقاد تحلیلگران این حوزه ، گرچه برقراری قوانین سخت گیرانه برای ارائه دهندگان این خدمات مسقر در آمریکا از انتشار مواردحساس تا حدودی موفق بوده اما این مسیر برای ارائه کنندگان چنین قابلیتهایی در سایر کشورها ، بخصوص آن دسته کشورهایی که علنی یا غیر علنی ، با سیاستهای ایالات متحده مخالفند ، صادق نخواهد بود . این دسته از کشورها که به تدریج وارد یک رقابت شدید ژئو استراتژیکی با ایالات متحده میشوند ، نسبت به دهه گذشته ، توانایی های افزون تری برای اعزام سامانه های تصویربرداری به مدار در اختیار داشته و همین امر موجب میشود تا توانایی بالقوه و بالفعل زیادی برای ردیابی تحرکات نظامی ایالات متحده در اختیار آنها قرار گیرد . بدین ترتیب و بدون هیچ شکی ، انتشار تصاویر موقعیتهای استقرار نظامی ایالات متحده تحت پوشش قانون آزادی اطلاعات ، می تواند به یک مسیر عادی برای شناسایی شکل و ماهیت تحرکات این ارتش گردد . طبیعی است که حتی اگر رسانه های داخلی این کشور ، تا حد امکان از خریداری و تجزیه و تحلیل چنین تصاویری خودداری کنند ، این مساله مانع ازاین نخواهد شد که تصاویر با کیفیت بالا ، در اختیار حریف قرار نگرفته و کارشناسان اطلاعاتی و مفسران عکس قادر نباشند تا نیت و اهداف ارتش ایالات متحده را ردیابی و پیش بینی نمایند . علاوه براین ، گسترش این قابلیت ، اجرای عملیات فریب نظامی را بیش از پیش دشوار می کند ، همانطور که این امر توسط واحدهای ارتش روسیه در اوکراین ، آن را به عینه ، به نمایش گذاشتند . در این زمینه ، یعنی دشواری اجرای فریب نظامی با گسترش تصاویر ماهواره ای نظامی با وضوح بالا در جریان عملیات نظامی روسیه در اوکراین بخوبی بعنوان یک نمونه از صحنه نبرد درآینده می بایست مورد توجه قرار گیرد . در جریان این درگیری ها ، و در ابتدای امر ، براساس انچه که تحلیگران نظامی بدان باور داشتند ، بعید به نظر می آمد که واحدهای منظم ارتش روسیه در شرق اوکراین حضور فیزیکی داشته باشند و دولت روسیه نیز تصاویرو گزارشهای منتشر شده از منطقه درگیری را جعلی و فاقد اعتبار می دانست ، اما انتشار تصاویر طبقه بندی شده ماهواره ای از منابع غیر دولتی ، بدون هیچ شکی ، دخالت ارتش روسیه در این درگیری ها را به اثبات نموده و این حساسیت ناشی از کاربرد منابع اطلاعاتی دولتی را به حداقل ممکن می رساند . در این زمینه ،ناتو به منظور اثبات حضور ارتش روسیه در منطقه درگیری شرق اوکراین ، باقدام به انتشار تصاویر ماخذ شده از شرکت غیر دولتی DigitalGlobe مستقر در آمریکا نمود . این تصاویر ، کاروان های بزرگ نظامی روسی را در حال حرکت در خاک اوکراین بخوبی به نمایش می گذاشت و این فریب کاری دولت روسیه را بخوبی عیان نمود. پی نوشت : 1- ادامه دارد .................  2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

ژاپن تایپ 16 MCV بیشتری به خدمت میگرد براساس اسناد بودجه نیروی دفاع با عنوان "برنامه های دفاعی و بودجه ژاپن" نسخه 2020، ژاپن می خواهد 33 دستگاه خودرو جدید تایپ 16 MCV را به خدمت بگیرد. دولت ژاپن قصد دارد 2/2 میلیارد دلار (23/7 میلیارد پوند) برای خرید خودروهای جدید تایپ 16 هزینه کند. بر طبق گفته منابع خبری، ژاپن در حال حاظر حدود 70دستگاه خودرو پشتیبانی اتش تایپ 16 را در اختیار دارد. یکی از برنامه های دفاعی ژاپن به خدمت گرفتن خودروهای نظامی با قابلیت های تحرک پذیری بالا است این خودروها باید قابلیت جابه جایی با کمک هواپیماهای ترابری و یا لندیکرافت ها داشته باشند تا واحدهای واکنش سریع ارتش ژاپن تقویت شوند. ژاپن دارای جزایر مختلفی است که در صورت بروز جنگ نیاز خواهد داشت تا از این جزایر دفاع نمایید. از همین رو به خدمت گرفتن تایپ 16 MCV موجب خواهد شد تا واحدهای واکنش سریع بیشتری به واحدهای رزمی اضافه شود و در صورت بروز مشکلات امنیتی واحدهای نظامی ژاپنی قادر خواهند بود به سرعت واکنش نشان دهند. تایپ 16 ترکیب قدرت آتش در کنار تحرک پذیری بالا است با توجه به ویژگی های تایپ 16 این خودرو پشتیبانی آتش درکنار واحدهای آبی-خاکی به یکی از گزینه های اصلی برای دفاع از جزایر ژاپن تبدیل شده است

معمولا برای نگهداری سلاح داخل جعبه ، یکسری فیکسچر / استند داخل ان تعبیه میکنند . حالا ممکن هست داخل جعبه باز شده ، چنین چیزی وجود داشته باشد که برداشته شده یا اینکه این جعبه ها ارتباطی به سلاح مورد بحث نداشته باشد... جعبه چوبی AK-47 جعبه خانواده M-16

عبدالملک الحوثی رهبر انصارالله خطاب به عربستان: وقتی دریا با توست،جو با توست،خشکی با توست،نفت با توست،پول باتوست،مزدوران با تو هستند،اِمریکا و اسرائیل و انگلیس و فرانسه واتحاد کشورهای عربی با تو هستند،اما پیروز نمی‌شوی،یقین بدان که خدا با تو نیست.

به نظر من رعد500 بهترین گزینه هست البته با کمی تغییرات. اگر سرجنگی 500 کیلوگرمی رو به 300 کیلوگرم کاهش بدیم و برد موشک زمین به زمین رو با کاهش 200 کیلومتری به 300 کیلومتر برسونیم. وزن موشک احتمالا بیش از 800 کیلوگرم کاهش پیدا می کنه که در نتیجه ابعاد موشک چه از نظر طول و چه قطر کوچیکتر میشه. با توجه به برد 300 کیلومتری موشک زمین به زمین جدید برد 500 کیلومتری برای نسخه هواپرتاب اون احتمالا به دست خواهد اومد. با وزن تقریبا 900 کیلومتری موشک جدید، میشه حداقل دو موشک رو روی فانتوم بارگذاری کرد. با توجه به ماموریت میشه از سیکرهای مختلف استفاده کرد. یک موشک پرسرعت با قدرت تخریب بالا که کار روی برای پدافند بالستیک بسیار دشوار میکنه و همچنین زدن حامل اون قبل از پرتاب تقریبا محاله.

نفس های آتشین اژدهای چینی پیشرفت در توربوفن های چینی ، کاهش وابستگی به پیشرانه های روسی باورود بخدمت جت پنهانکار چینی جی-20 در بهار 2017 ، نیروی هوایی این کشور ازهواگرد سرنشین دار برتری هوایی نسل پنجم محصول شرکت چنگدو رونمایی نمود که از یک نظر تنها جت رزمی نسل پنجم با قابلیت پنهانکاری خارج از ایالات متحده بشمار می آمد که درواقع به سمبلی برجسته از تولید هواگرد های نظامی در شرق آسیا تبدیل گردید .این جت رزمی که در حقیقت امر یک جنگنده برتری هوایی سنگین وزن محسوب میشود ، بنا بر برخی تحلیل ها قرار بود تا جانشین جت J-11B شود که در دهه گذشته ، استخوان بندی اصلی ناوگان نیروی هوایی چین را تشکیل میداد و بعنوان گونه آنالوگ از جنگنده اف-22 نیروی هوایی آمریکا با همان نقش محوله به رپتور نیزمحسوب میشد ، گردد . با این وجود و علیرغم اینکه طراحان جی-20 در تلاش بودند تا آخرین فناوری های توسعه یافته یا مکتسبه از حسگرها تا تسلیحات را بااین طرح تطبیق دهند و در کنارآن از همه تجارب موجود برای طراحی پیکربندی هوایی ( AIR-FRAME) با هدف کاهش سطح مقطع راداری استفاده نمایند ، اما یک کمبود قابل توجه همواره تولید این گونه جدید را با دشواری روبرو نموده بود و آن اتکاء غیر قابل اجتناب جی-20 به پیشرانه های روسی AL-31FM2 بود . راست : AL-31FM2 .... چپ : WS-10A این پیشرانه ها برای نخستین بار درسال 2014 به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شدند تا بر روی جت ضربتی نسل ++4 سوخو-34 مورد استفاده قرار گیرند . این پیشرانه که درواقع مشابهت بسیار زیادی با پیشرانه AL-41F-1 جت سوخو-35 داشت ، به چین صادر شد ، در حالی که با تغییر در یکسری از مشخصات ، قدرت رانش بیشتری را در اختیار نیروی هوایی این کشور می گذاشت . با توجه به این محدودیت، شرکتهای چینی از همان زمان تلاشهای گسترده ای برای توسعه موتور بومی به منظور استفاده در جی-20 را در دستور کار خود قرار دادند که درنهایت به دو محصول WS-10 و WS-15 منتهی گردید . راست : WS-15 ..... چپ : ساترن AL-41F1A در واقع ، فلسفه توسعه پیشرانه WS-10 را میتوان در هدف چینی ها برای تولید انبوه جتهای نسل چهار برای نیروی هوایی بخصوص جتهای تک موتوره سبک J-10B و همچنین جنگنده های چند ماموریته سنگین تر دو موتوره J-15 جستجونمود . در این فرآیند ، پیشرانه WS-10B تولید شد که نسبت به گونه های اولیه ، پیشرفت قابل ملاحضه ای را بخود میدید و به همین دلیل در سال 2019 تصمیم براین شد تا این موتور به برنامه جی-20 اضافه گردد . به اعتقاد ناظران نظامی ، این پیشرانه چینی ، قابیلتهای مشابهی را در مقایسه با پیشرانه های روسی AL-31FM2 از خود نشان می دهند و همین امر نیز باعث میشود تا این تحلیل بوجود آید که بتدریج تمامی اسکادرانهایی که قرار است به جی-20 مجهز گردد ، از پیشرانه های بومی استفاده نمایند . نسل بعدی این موتورها ، یعنی WS-10G براساس گزارشهای موجود 9درصد قدرت رانش بیشتری را در کنار وجود قابلیت بُردار رانش در اختیار کاربر می گذارند . به اعتقاد تحلیلگران حوزه هوایی ، عملیاتی شدن این پیشرانه قدرتمند ، گامی قابل ملاحضه برای ارتش چین در میدانی که برای مدتهای طولانی درآن دچار عقب ماندگی شده بود ، محسوب می شود ، جایی که درآن روسیه و ایالات متحده ، به بازیگران یکه تاز تبدیل شده اند . سمت راست : اف-135 .. سمت چپ : اف-119 در کنار گونه های متنوع از پیشرانه WS-10 ، چینی ها در حال حاضر یک موتور به مراتب پیشرفته تر را تحت شناسه WS-15 در دست توسعه قرار داده اند . به گفته منابع اطلاعاتی ، این پیشرانه جدید احتمالا ازفناوری هایی فراتر از طرح های گذشته چینی و فعلی روسی قرار داشته و بنابر برخی گزارشها ، شباهت بسیار زیادی به پیشرانه های F-119 و F135 که به ترتیب متعلق به جتهای اف-22 و اف35 هستند را خواهند داشت و حتی به اعتقاد برخی تحلیلگران ، کارآمد تر از این دو موتور می باشند . اخبار موجود نشاندهنده آن است که این موتور وارد مراحل تست نهایی شده ولی هنوز از اطمینان پذیری کافی برای استقرار در خط مقدم برخوردار نیست . بااین وصف ، انتظارمی رود که ادغام این پیشرانه با جتهای جی-20 در اوایل سال 2020 صورت گیرد و این به معنای ورود جی-20 به یک سطح رزمی بالاتر به منظور ایفای نقش برتری هوایی است . این در حالی است که چینی ها درصدد هستند تا فناوریهای جدید تری نظیر موشکهای هوابه هوای فراصوت و سامانه های ارتباط داده ای امن تر را در آینده بهاین جت نسل پنج اضافه نمایند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : چین بنا بر تحلیل این متن ، برای پوشش ضعف خود در حوزه پیشرانه های هوایی ، بسمت روسیه حرکت کرد تا درمیان مدت ، دچار ضعف در حوزه قدرت هوایی نگردد و همزمان با سرمایه گذاری ، توسعه پیشرانه های بومی را در دستور کار خودش قرار داد . به شکل قطع ، اگر چینی ها لجوجانه سعی می کردند تا قدرت هوایی را فدای توسعه موتور بصورت بومی در درازمدت کنند ، در حال حاضر حرفی برای گفتن در حوزه هوایی نداشتند ولی تصمیم گیری منطقی در کنار نگاه درست به قدرت هوایی باعث شد تا در عین کمک گرفتن از روسها ، توان بومی خودشان را در حوزه گلوگاهی موتور ، متحول کنند .

زبانه آتش اژدهای شرق جهش توانمندی های J-20 با اضافه شدن گزینه سوخت گیری هوایی برای وارد کردن ضربه های موثر به اهداف راهبردی در آسیای شرقی پس از نمایش پروازی اخیر جنگنده جی-20 و رصد قابلیتهای مانورهای پروازی در کنار انتشار خبر مسلح شدن این جت رزمی چینی به موشکهای PL-15 که در نمایشگاه هوایی ژوهای 2018 صورت پذیرفت ، نیروی هوایی ارتش چین در جریان یک برنامه خبری اعلام نمود که این نیرو احتمالا" قصد توسعه توانمندی های ضربتی خود را در آینده نزدیک دارد . مفسران نظامی معتقدند که نیروی هوایی این کشور برنامه ریزی گسترده ای برای تجهیزاین جت رزمی به یک میله سوخت گیری هوایی (refuelling probe) در دست اقدام دارد تا برد و پایایی رزمی جی-20را افزایش دهد . به گفته این ناظران ، این میله سوخت گیری جدید ، جمع شدنی بوده و در سمت راست کابین خلبان قرار میگیرد تا اطمینان حاصل آید بازتاب راداری هواپیما در زمان سوخت گیری ، در حداقل ممکن قرار داشته باشد . این امر به شکل قابل ملاحضه ای ماندگاری جنگنده در ماموریتهای رزمی طولانی ، که نیازمند حضور تانکرهای پرنده است را افزایش می دهد و این مساله به شکل طبیعی نقش تهاجمی جتهای جی-20 را برای اجرای ماموریتهای ضربتی ، خارج از سواحل چین پررنگ تر می نمایاند . جت چینی جی-20 ، بعنوان یک جنگنده نسل پنجم برتری هوایی ، هم اکنون در کنار همتای آمریکایی اش ( اف-22 رپتور ) ، بدلیل ظرفیت حمل سوخت داخلی قابل توجه ، یکی از چند جت برد بلند در این نسل بشمار می آید ، چنانکه گمانه زنی های نشان میدهد که به احتمال زیاد ، شعاع رزمی آن به فراتر850 کیلومتر برسد . براساس اطلاعات در دسترس ، وجود پارامترهایی نظیر ارتفاع عملیاتی بالا ، تسلیح این پرنده به موشکهای برد بلند ، مانورپذیری فوق العاده ، استفاده از حسگرهای پیشرفته و همچنین برخورداری از خصوصیات پنهانکاری ، این پیکربندی شرقی را به یک گزینه ایده آل برای ماموریتهای هوا به هوا تبدیل کرده است . بنابراین ، با توجه به شباهت بسیار زیاد به فلسفه طراحی رپتور ، جنگنده چینی نیز تواند به یک گزینه مطلوب جهت اجرای ماموریتهای ضربتی در برد بلند برای نیروی هوایی چین و کاربران احتمالی آن تبدیل گردد ، هرچند ترکیب مزیتهای برتری هوایی این جت در کنار استفاده از جتهای مشابه نظیر J-16 ، می تواند کارآمد تر به نظر برسد . اما در حالی که رپتور ، از ابتدا توانمندی راهبردی سوختگیری هوایی را دارا بود ، و این خود ، کلید اصلی نیروی هوایی ایالات متحده برای حمله به عمق دفاع چین در سراسر محیط اقیانوس آرام محسوب می گردید ، اضافه شدن این قابلیت به جنگنده چینی ، نشان می دهد که چین بطور فزاینده ای بدنبال توسعه توانمندی های تهاجمی خود بر علیه ایالات متحده ، ( بر خلاف گذشته که صرفا" توسعه توانمندی های تدافعی در دستور کار قرارداشت.م ) است . نمایش توانمندی جدید برای جی-20 ، همزمان با انتشار گزارشهایی مبنی بر عزم راسخ چین برای تقویت توانایی های تهاجمی خود در شرق آسیا ، نشان میدهد که استراتژیستهای چینی بتدریج از تمرکز شدید بر توسعه توانمندی های تدافعی خود دست کشیده و متناسب با تهدیدات جدید ، راهبرد خود را نیز تغییر داده اند . به گفته کارشناسان نظامی ، به احتمال بسیار زیاد ، این روند با گسترش ناوگان تانکرهای سوخت رسان بومی با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت و این خود به مثابه یک سرمایه گذاری اصولی برای برنامه اصلی نیروی هوایی چین که همانا ، اعزام واحدهای رزمی خود به ماوراء اقیانوس آرام است ، خواهد بود . ناوگان جتهای جنگنده چین ، پس از تغییر استراتژی ارتش این کشور ، به کوچکترین تعداد ممکن ، کاهش پیدا نمود و هم اکنون استخوان بندی آن از جتهای دو موتوره ، سنگین و برد بلندی نظیر سوخو-27 و مشتقات بومی آن ( J-11B و SU-35) تشکیل شده است . با تثبیت این جتهای روسی در سازمان رزم نیروی هوایی چین ، ورود جی-20 ، توانمندی های مشابه اما با فناوری پیشرفته تر را در اختیار این نیرو خواهد گذاشت و ترکیب این دو موجب می شود تا PLA ( نیروی هوایی چین ) در صورت پشتیبانی همه جانبه از سوی ناوگان سوخترسان ، پس از کسب برتری هوایی توسط جی-20 ، حملات عمقی موثری را با استفاده از ناوگان سوخو-27 به اجرا گذارد . در مقابل نیروی هوایی و دریایی ارتش ایالات متحده از اواسط دهه 70 میلادی برای کاهش هزینه های رزمی بتدریج با کنار گذاشتن جتهایی نظیر اف-14 تامکت ، به جتهای سبک تر با قابلیت پرواز در ارتفاع پایین و مهمات محمول بیشتر نظیر اف-35 ، اف-16 و اف-18 که بطور برد رزمی کمتری دارند ، روی آورد که این نیز به نوبه خود ، افزایش وابستگی به سوخت گیری هوایی را درپی داشت . =============== 1- خوب هست به این جمله با دقت بیشتری نگریسته شود ، بویژه زمانی که قصد داریم ناوگان دریایی را به اقیانوس آتلانتیک اعزام کنیم . به گفته کارشناسان نظامی ، به احتمال بسیار زیاد ، این روند با گسترش ناوگان تانکرهای سوخت رسان بومی با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت و این خود به مثابه یک سرمایه گذاری اصولی برای برنامه اصلی نیروی هوایی چین که همانا ، اعزام واحدهای رزمی خود به ماوراء اقیانوس آرام است ، خواهد بود " منبع با اندکی تصرف و تلخیص صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9