نفس های آتشین اژدهای چینی پیشرفت در توربوفن های چینی ، کاهش وابستگی به پیشرانه های روسی باورود بخدمت جت پنهانکار چینی جی-20 در بهار 2017 ، نیروی هوایی این کشور ازهواگرد سرنشین دار برتری هوایی نسل پنجم محصول شرکت چنگدو رونمایی نمود که از یک نظر تنها جت رزمی نسل پنجم با قابلیت پنهانکاری خارج از ایالات متحده بشمار می آمد که درواقع به سمبلی برجسته از تولید هواگرد های نظامی در شرق آسیا تبدیل گردید .این جت رزمی که در حقیقت امر یک جنگنده برتری هوایی سنگین وزن محسوب میشود ، بنا بر برخی تحلیل ها قرار بود تا جانشین جت J-11B شود که در دهه گذشته ، استخوان بندی اصلی ناوگان نیروی هوایی چین را تشکیل میداد و بعنوان گونه آنالوگ از جنگنده اف-22 نیروی هوایی آمریکا با همان نقش محوله به رپتور نیزمحسوب میشد ، گردد . با این وجود و علیرغم اینکه طراحان جی-20 در تلاش بودند تا آخرین فناوری های توسعه یافته یا مکتسبه از حسگرها تا تسلیحات را بااین طرح تطبیق دهند و در کنارآن از همه تجارب موجود برای طراحی پیکربندی هوایی ( AIR-FRAME) با هدف کاهش سطح مقطع راداری استفاده نمایند ، اما یک کمبود قابل توجه همواره تولید این گونه جدید را با دشواری روبرو نموده بود و آن اتکاء غیر قابل اجتناب جی-20 به پیشرانه های روسی AL-31FM2 بود . راست : AL-31FM2 .... چپ : WS-10A این پیشرانه ها برای نخستین بار درسال 2014 به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شدند تا بر روی جت ضربتی نسل ++4 سوخو-34 مورد استفاده قرار گیرند . این پیشرانه که درواقع مشابهت بسیار زیادی با پیشرانه AL-41F-1 جت سوخو-35 داشت ، به چین صادر شد ، در حالی که با تغییر در یکسری از مشخصات ، قدرت رانش بیشتری را در اختیار نیروی هوایی این کشور می گذاشت . با توجه به این محدودیت، شرکتهای چینی از همان زمان تلاشهای گسترده ای برای توسعه موتور بومی به منظور استفاده در جی-20 را در دستور کار خود قرار دادند که درنهایت به دو محصول WS-10 و WS-15 منتهی گردید . راست : WS-15 ..... چپ : ساترن AL-41F1A در واقع ، فلسفه توسعه پیشرانه WS-10 را میتوان در هدف چینی ها برای تولید انبوه جتهای نسل چهار برای نیروی هوایی بخصوص جتهای تک موتوره سبک J-10B و همچنین جنگنده های چند ماموریته سنگین تر دو موتوره J-15 جستجونمود . در این فرآیند ، پیشرانه WS-10B تولید شد که نسبت به گونه های اولیه ، پیشرفت قابل ملاحضه ای را بخود میدید و به همین دلیل در سال 2019 تصمیم براین شد تا این موتور به برنامه جی-20 اضافه گردد . به اعتقاد ناظران نظامی ، این پیشرانه چینی ، قابیلتهای مشابهی را در مقایسه با پیشرانه های روسی AL-31FM2 از خود نشان می دهند و همین امر نیز باعث میشود تا این تحلیل بوجود آید که بتدریج تمامی اسکادرانهایی که قرار است به جی-20 مجهز گردد ، از پیشرانه های بومی استفاده نمایند . نسل بعدی این موتورها ، یعنی WS-10G براساس گزارشهای موجود 9درصد قدرت رانش بیشتری را در کنار وجود قابلیت بُردار رانش در اختیار کاربر می گذارند . به اعتقاد تحلیلگران حوزه هوایی ، عملیاتی شدن این پیشرانه قدرتمند ، گامی قابل ملاحضه برای ارتش چین در میدانی که برای مدتهای طولانی درآن دچار عقب ماندگی شده بود ، محسوب می شود ، جایی که درآن روسیه و ایالات متحده ، به بازیگران یکه تاز تبدیل شده اند . سمت راست : اف-135 .. سمت چپ : اف-119 در کنار گونه های متنوع از پیشرانه WS-10 ، چینی ها در حال حاضر یک موتور به مراتب پیشرفته تر را تحت شناسه WS-15 در دست توسعه قرار داده اند . به گفته منابع اطلاعاتی ، این پیشرانه جدید احتمالا ازفناوری هایی فراتر از طرح های گذشته چینی و فعلی روسی قرار داشته و بنابر برخی گزارشها ، شباهت بسیار زیادی به پیشرانه های F-119 و F135 که به ترتیب متعلق به جتهای اف-22 و اف35 هستند را خواهند داشت و حتی به اعتقاد برخی تحلیلگران ، کارآمد تر از این دو موتور می باشند . اخبار موجود نشاندهنده آن است که این موتور وارد مراحل تست نهایی شده ولی هنوز از اطمینان پذیری کافی برای استقرار در خط مقدم برخوردار نیست . بااین وصف ، انتظارمی رود که ادغام این پیشرانه با جتهای جی-20 در اوایل سال 2020 صورت گیرد و این به معنای ورود جی-20 به یک سطح رزمی بالاتر به منظور ایفای نقش برتری هوایی است . این در حالی است که چینی ها درصدد هستند تا فناوریهای جدید تری نظیر موشکهای هوابه هوای فراصوت و سامانه های ارتباط داده ای امن تر را در آینده بهاین جت نسل پنج اضافه نمایند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : چین بنا بر تحلیل این متن ، برای پوشش ضعف خود در حوزه پیشرانه های هوایی ، بسمت روسیه حرکت کرد تا درمیان مدت ، دچار ضعف در حوزه قدرت هوایی نگردد و همزمان با سرمایه گذاری ، توسعه پیشرانه های بومی را در دستور کار خودش قرار داد . به شکل قطع ، اگر چینی ها لجوجانه سعی می کردند تا قدرت هوایی را فدای توسعه موتور بصورت بومی در درازمدت کنند ، در حال حاضر حرفی برای گفتن در حوزه هوایی نداشتند ولی تصمیم گیری منطقی در کنار نگاه درست به قدرت هوایی باعث شد تا در عین کمک گرفتن از روسها ، توان بومی خودشان را در حوزه گلوگاهی موتور ، متحول کنند .

اون تصویر و پوستر پشت نشون میده در بازی جنگ طرح ریزی شده یک حمله همه جانبه دیده شده. تنها گویا شمال و بخشهایی از شمال غرب و شرق به عنوان مبدا حملات صرف نظر شده. دریای عمان و غرب کشور به نظر جدی تر دیده شده و حملات از مبدا اسراییل هم به نظر از آسمان عربستان و عراق دیده شده. همینطور تمام پایگاه های آمریکا در کشورهای حوزه خلیج فارس و افغانستان هم مبدا فرض شدند گویا. پ ن: جالبه یکی از سناریوها گویا حمله محدود و ضربتی سنتکام به زیرساختهای انرژی در جنوب کشور هست. به نظرم یکی از محتملترین سناریوها (با یک بهانه سازی دروغین) در ادامه فشار حداکثری ترامپ هست که شاید تیم پمپئو مجابش کنند انجام بده (تاکید میکنم با یک بهانه که خودشون جور میکنند و این حمله را در تلافی اون قلمداد میکنند) تا مقاومت ایران بشکنه برای یک توافق جدید (برای ترامپ این هدف ترسیم میشه ولی تیم پمپئو و صهیونیستها تنها به نابودی و کشیده شدن ایران به جنگی که آمریکا راهبریش کنه فکر میکنند)

با سلام خدمت دوستان شکست فرانسه -1940 گی لاشامبر ، وزیر هواپیمایی فرانسه (1940-1938) ستاد ارتش فرانسه در سال 1914 برای جنگ 1870 و در سال 1940 برای جنگ 1914 آماده بود .

در آستانه چهلمین سالگرد دفاع مقدس ملت ایران 1399 - 1359 و شش هزارمین پست بنده در بزرگترین انجمن نظامی وب پارسی لینک دانلود مجله الکترونیکی بزرگترین انجمن نظامی وب فارسی پی نوشت : 1- لازم به یادآوری است که این شماره بدلایلی از جمله برخی مشکلات غیر قابل پیش بینی ، با مقداری تاخیر تقدیم دوستان شد . با این حال انشا...در تلاشیم تا با نظم دهی هر چه بیشتر به روند انتشار این مجله الکترونیک ، پاسخی به محبتهای بی نظیر مخاطبان انجمن میلیتاری و مجله ناورد داده شود . 2- بااین حال می بایست در اینجا از نویسندگان و مترجمان این شماره و همچنین برادر ارجمند جناب @HRA که علیرغم همه مشکلات و گرفتاری ها بار اصلی زحمات را بردوش داشتند و همچنین برادر عزیز @worior برای تهیه و آماده سازی داده نمای رزمایش پیامبر اعظم (ص) 14 و اخوی ارجمند ما ، جناب @eshqali که بعنوان مُصحح به مجله میلیتاری محبت دارند ،و درنهایت برادر عزیز جناب @remo تشکر ویژه و اختصاصی شود ، چرا که بدون توجهات خاص این عزیزان ، ادامه حیات ناورد ممکن به نظر نمی رسید .. 3- از همه دوستان و مخاطبان که به رسانه های مجازی دسترسی دارند ، تقاضا می شود که لینک ارائه شده در این صفحه را برای آشنایی سایرین بصورت گسترده به اشتراک گذارند .. سپاس فراوان تحریریه مجله الکترونیکی بزرگترین انجمن نظامی وب فارسی

چند خبر پایین را ببینیم نقش تایوان برای آمریکا و حساسیت چین را در نظر داشته باشیم از طرفی این حقیقت را که خلیج فارس آرام اهمیتش برای چین ضروری است (به عنوان وارد کننده انرژی و عدم تامین کننده مطمئن دیگه ) را به حساب بیاریم ولی: چین مطمئن هست که کشورهای حوزه خلیج فارس اگر ضرورتش پیش بیاد ممکنه هر تصمیمی ولو به ضرر ضمنی اقتصاد خودشون بگیرند (بستگی به درخواست و جدیت درخواست آمریکا داره و موقعیت پیش آمده اگر مربوط به امنیت و همچنین از همه مهمتر حاکمیت پادشاهان فعلی بر سر تخت باشه) و تنها کشور این حوزه که میتونه سر باز بزنه ایران هست در شرایط خاص (فعلا) از طرفی چین کره شمالی را برای مهار ژاپن و کره جنوبی به عنوان مهمترین متحدان آمریکای رقیب در منطقه خودش حفظ کرده (میشه مطمئن بود اکثر پیشرفتهای کره شمالی و پایداری اقتصادی فعلیش توسط چین هست حتی اگر روسها هم همکاری میکنند ) و در منطقه خلیج فارس تنها ما هستیم که میتونیم نقش متعادل کننده را داشته باشیم. ولی موضوعی که وجود داره به قول برخی از تحلیلگران اعتماد آسیب دیده چین بعد از برجام هست جاییکه ایران کاملا همکاریهای قبلی را هم فراموش کرد و تماما به سمت اروپا چرخید و چین در مقاطع مختلف این دلخوریش را عنوان کرده تلویحا. حدس زده میشه برای همین در توافق فراگیر اولا به دنبال مدت زمان طولانی تر هست و دوما ترجیح میده ضمانت حاکمیت پشت توافق باشه تا دولت. حالا با این دو خبر پایین به نظرم میشه با چین یک همکاری جدی داشت در همه حوزه ها و از جمله نظامی که با ارتباطش با این اخبار ذکر شده اتفاقا شاید مایل باشه خیلی جدی تر از روسها ما را تجهیز کنه به برخی از ابزارها و تکنولوژی ها

چندین سال پیش یکی از مدیران شرکتهای روسی عنوان کرده بود در حال بررسی فروش سامانه های جنگ الکترونیک روسی (اگر اشتباه نکنم از جمله کراسوخا 4) به ایران هستیم. چند سال پیش هم که اون فیلم معروف در ایران منتشر شد که تعدادی سامانه جنگ الکترونیک روسی که از ژیتل تا کراسوخا متغیر بود بین حدسها وارد ایران شده بود. حالا از اونجا که کراسوخا برای مختل کردن سامانه جی پی اس و رادارها و ارتباطات استفاده میشه اگر در اختیار ایران باشه و بردی تا 300 کم هم داره و ازش به عنوان ضد هاروپی قاتل اس-300 هم نام برده میشه، پس ممکن هست در سرنگونی هاروپی های متجاوز به ایران در این چند وقت نقش داشته. (حداقل دو تا هاروپ تو این چند روز اخیر به نحوی سقوط آزاد کردند در اراضی ایران که به نظر مورد اصابت نبودند لااقل از تصاویر اونطور که برمیاد)

رزمایش پدافندی مشترک ولایت 99 روز اول مقابله با جنگ الکترونیک دشمن که بخشیش توسط پهپادهای مامور به ایجاد جنگ الکترونیکی انجام میگرفت. مقابله و پدافند و شبیه سازی میدان تهاجم به یکی از مراکز حیاتی کشور رهگیری جنگنده های دشمن توسط پهپادهای رهگیر شلیک سامانه های سوم خرداد و 15 خرداد متفاوت بودن تمام سامانه های بومی در عملکرد نسبت به سالهای گذشته به این معنا که هر سال سامانه نسبت به سامانه سال قبل ارتقا پیدا کرده و همان سامانه تکراری سال قبل نیست پنهان بودن بخشی از توان مقابله ای برای غافلگیری در روز درگیری پ ن: جمع آوری و بازاستقرار دوباره سامانه ها در محل جدید برای مقابله با هدف قرار گرفتن سامانه ها بعد از عملیات شلیک سامانه های مرصاد ارتش و طبس سپاه به سمت اهداف واگذار شده از قرارگاه مرکزی پدافند آزمایش برخی سامانه ها که به خاطر حفاظت اطلاعات امکان نام بردن ازشون نیست

بسم ا... ناامید کننده نیست به شرط محقق شدن .. فرض بر خرید ، باز تولید روند طی شده آبان سال 1347 هست .. جنگنده ها ، آروم وارد می شوند ، اسکادران ، تشکیل میشود ، آموزشها ، زیرساختهای تعمیر و نگهداری و ....

لغو کامل پروژه جنگنده های رزمی بدون سرنشین ژاپنی برای جایگزینی جتهای رزمی میتسوبیشی اف-2 نسل ششم جنگنده های سرنشین دار برای نیروی هوایی ژاپن نیروی دفاع هوایی ژاپن با رد کامل پیشنهاد جایگزینی جتهای رزمی نسل +4 میتسوبیشی اف-2 با جنگنده های بدون سرنشین ، بخشی قابل توجهی از تحلیلگران نظامی را دچار غافلگیری نمود . براساس گزارشهای موجود ، این پیشنهاد توسط وزیر سابق دفاع ، تارو کونو ، به منظور کاهش هزینه های رزمی ارائه شده بود . جنگنده های اف-2 در کنار جتهای سنگین تر F-15J که از اواخر دهه هشتاد وارد خدمت شدند و همچنین گونه F-4EJ که از دهه 1960 در خط مدم نیروی هوایی این کشور حضور داشتند ، بعنوان جدیدترین هواگرد سرنشین دار ارتش ژاپن بشمارمی آمدند . با این وصف ، نیروی هوایی این کشور با سفارش نزدیک به 100 فروند از جتهای نسل پنجم اف-35 قصد دارد تا 2021 تمامی جنگنده های اف-4 خود را بازنشسته کند ، در حالی که نیمی از ناوگان ایگل این نیرو نیز از خدمت خارج خواهند شد . ایگلهای باقی مانده نیزبا طیف وسیعی از فناورهای نسل پنجم بروزرسانی شده و همچنان در سرویس خواهند ماند . همزمان با این خریدها ، صنعت دفاعی این کشور ، در حال برنامه ریزی برای تولید جتهای رزمی نسل ششم است تا در نهایت جانشین تمامی ناوگان اف-2 و اف-15 فعلی تا اواخر 2030 گردد که تا پیش از این ، بصورت یک جنگنده بدون سرنشین دنبال میشد . نخستین گزارشی که از منابع داخلی این کشور مبنی بر توسعه یک هواگرد بدون سرنشین جدید منتشر شد ، از سوی خبرگزاری کیودو بود ولی وزارت دفاع ژاپن این خبر را بسرعت تکذیب نمود . اگر چه جزییات خاصی از این برنامه منتشر نشد ، اما به شکل خاص ،نشر این خبر همزمان با توسعه فناوری این نوع تسلیحات در کشورهایی نظیر روسیه ، چین ، ایالات متحده و بریتانیا که درآن جتهای نسل ششم بدون سرنشین ، موجبات جلب توجه ناظران گردید . ارتش ژاپن ، بعنوان یکی از پیشرفته ترین سازمانهای مسلح حال حاضر ، تنها ارتشی است که هواگردهای بدون سرنشین را به طور گسترده به کار نگرفته گرچه در حال حاضر مشغول بررسی خرید پهپاد گلوبال هاوک بلاک 30 است که نخستین سرمایه گذاری جدی در این زمینه بشمارمی رود . با توجه به تمامی این موارد ، درباره ماهیت این برنامه ، اطلاعات چندانی در دست نیست ، ضمن اینکه برنامه همکاری مشترکی برای توسعه فناوری جنگنده های نسل ششم با یک کشور خارجی نیز وجود ندارد و این بدان معناست که هرانچه درنهایت جانشین اف -2 خواهد شد ، بیش از گذشته براساس فناوری داخلی است . ارتش ژاپن از زمان پایان جنگ دوم جهانی ، تا کنون هرگز برنامه تولید جنگنده بومی را دنبال ننموده ، گرچه مجوز مونتاژ تمامی جتهای مور نیاز را در داخل خاک این کشور بدست آورده است . جت رزمی میتسوببشی اف-2 نیز که بعنوان یک برنامه بومی در نظر گرفته شده بود ، درنهایت به تولید یک گونه اصلاح شده از جنگنده اف-16 در تعداد 100 فروند ختم شد . با این وصف ، برنامه تولید اف-2 مختصاتی از قبیل نخستین جنگنده مجهز به رادار AESA ، کاربرد مواد ترکیبی جدید و ... تبدیل به نقطه اوج صنعت دفاعی این کشور گردید . اف-2 از سال 2002 وارد خدمت شد و امروز پروژه تجهیز آن به یک رادار جدیدتر و امکان حمل موشکهای ضد کشتی پیشرفته تر و حتی استفاده از فناوری های مدرن تری که قرار است برروی نمونه اولیه جتهای نسل ششم X-2 نصب گردد ، در حال برنامه ریزی است. پی نوشت : 1- بن پایه 2- صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم ا... تمثیل روند استراتژی اقتصادی چین در قرن جاری (بیست و یکم ) این پست ، برای حال حاضر نیست ، برای آینده ای است که اگر مخاطبی به این تاپیک مراجعه کرد ، این موضوع را درک کند که انجمن میلیتاری ، انجمنی برای تحلیل و بررسی حوادث و وقایع بوده و در شرایط متعارف ، الزامی برای حمایت یا مخالفت بدون چون و چرا از روند وقایع ندارد ... این پست به شکل خاص برای کاربرانی ارسال میشود که تصور می کنند ، ترجمه یا بازتاب دادن وقایع یا حوادث ، به معنای تایید یا عدم تایید آن هست !!!! ( به شکل واضح تر ، این ویدئو به معنای تایید محتوا و نظر آن نیست و صرفا" برای بررسی رویه دیگر ماجرای قرارداد ایران و چین قرار داده شده است ) https://www.aparat.com/v/4jw58

ارتباط نزدیک شیر واژدها از نوع سوم آیا پیمان 25 ساله راهبردی ایران و جمهوری خلق چین موجبات تقویت اقتصاد و نیروی های مسلح ایران را فراهم می آورد ؟؟؟ تهران : در میانه تشدید توامان فشارهای سیاسی ، نظامی و اقتصادی غرب بر علیه ایران و جمهوری خلق چین ، براساس اخبار منتشره ، دو کشور در چهارچوب یک قرارداد یک چهارم قرن ( 25 ساله ) افق همکاری های جدیدی را بصورت مشترک ترسیم نمودند که می تواند راه را برای میلیاردها دلار سرمایه گذاری چین در این کشور خاورمیانه ای ، هموار نماید . این خبر در حالی منتشر شد که علائم قدرتمندی در خصوص ایجاد یک بحران اقتصادی قابل مشاهده است و اگرچه این کشور بلحاظ برخورداری از منابع ، یک کشور غنی محسوب می شود ، اما تاکنون موفق نشده تا ساختار اقتصادی خود را برای تحمل ضربات وارده ناشی از تحریم های اقصادی ، مدیریت نماید. با این حال ، گسترش روابط اقتصادی که احتمالا با بهبود روابط دفاعی ، از جمله برقراری دوره های آموزشی و همچنی به اشتراک گذاری اطلاعات و تحقیق و توسعه مشترک فناوری در ابعاد مختلف ، همراه خواهد شد ، می تواند افق نوید بخشی را برای برنامه های نظامی ایران ، پدید آورد . نگاهی به گذشته روابط میان این دوکشور ، نشان می دهد که پکن و تهران ، از اوایل دهه هشتاد میلادی ، تبدیل به شرکای بسیار نزدیکی شدند که این مساله در حوزه ارتباطات دفاعی ، به گونه ای توسعه یافت که این کشور در کنار کره شمالی ، بعنوان دو تامین کننده اصلی تجهیزات نظامی و پس ازآن ،بعنوان شریک اقتصادی پراهمیت در شرق آسیا ، قرار گرفت . بدین ترتیب ، روند حوادث ووقایع ، نشان می دهد که چین ( حداقل در ظاهر . م ) مخالف تلاشهای مستمر غرب برای اعمال تحریم علیه ایران بواسطه صدور قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل وهمچنین تمرکز خاص ایالات متحده برای تحمیل تحریم های نامحدود تسلیحاتی بوده است . در واقع امر ، با انقضای احتمالی تحریم تسلیحاتی 4 دهه ای تهران در اکتبر 2020 ، چین به نخستین کاندیدای خارجی برای تامین طیف بسیار متنوع سامانه های تسلیحاتی برای ایران ( درواقع یک بازار نظامی به نسبت کامل خالی از رقبای قدرتمند ، در صورتی که روسها تمایلی برای معامله با ایران در سطحی گسترده را نداشته باشند . م ) تبدیل خواهد شد . بدین ترتیب ، با رهایی قریب الوقوع و احتمالی تهران از منع خرید و فروش جنگ افزار ، سامانه های تسلیحاتی چینی نظیر جتهای سبک وزن نسل 4++ جی-10سی مسلح به موشکهای هوابه هوای PL-15 ، تانکهای اصلی میدان نبرد VT-4 و طیف وسیعی از سامانه های نظامی فرعی نظیر فناوری شلیک عمودی موشک (vertical launch technologies) که می بایست با شناورهای بومی طراحی بومی ایران یکپارچه گردد ، طبق نشانه ها و علائم موجود ، مورد علاقه تهران قرار گرفته است ، چنانکه از گذشته های نه چندان دور ،ایران یکی از بزرگترین کاربران جنگ افزارهای چینی بشمار آمده و مجوز تولید بومی طیف متنوعی از سیستمهای تسلیحاتی ضد شناور را به همراه کمکهای مشخص برای اصلاح جنگنده های اف-4 برای حمل این موشکها ، دریافت نموده و علاوه بر آن ، نیروی هوایی این کشور نیز اسکادرانی از جتهای اف-7 را بصورت عملیاتی استفاده میکند . با این حال ، گزارشهایی در دست است که ایران به احتمال زیاد ، بخشی از فناوری هواگردبدون سرنشین RQ-170 را به چین منتقل نموده تا امکان مشارکت در برنامه های نظامی این کشور ،از جمله برنامه تولید پهپادهای نظامی را بدست آورد. از سویی دیگر ، همکاری های اقتصادی میان این دو کشور ، در گذر زمان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار شده و از آنجایی که روند تحریم ها با شدت بیشتری ادامه پیدا نموده ، تقویت این ارتباطات ، در صدر اولویتهای ایران و چین قرار گرفته است . بنابراین ، پیش بینی میشود که براساس توافقنامه ای که قرار است مورد بررسی قرار گیرد ، چین مسیر سرمایه گذاری در بخش نفت ، بانکداری ، ارتباطات راه دور ، تاسیسات بندری وراه آهن را هموار نماید . علاوه براین ، امضای احتمالی این توافق ، در حالی که ایران بشدت با طرح های کشورهای غربی در خاورمیانه مخالف بوده و به شکلهای مختلف از کشورها و گروه های ضد غربی ( سوریه ، حزب ا.. ، یمن و...) پشتیبانی می نماید ، تقویت ایران برای چین بدان معناست که تمرکز غرب همچنان بر خاورمیانه قرار گیرد و توانایی های آن برای ورود به صحنه ژئواستراتژیک شرق آسیا ، تضعیف گردد .( قاعده ، دشمن دشمن شما ، دوست شماست . م ) در این میان، گرچه چین روابط بسیار نزدیکی با رقبای ایران در منطقه نظیر سعودی و اسراییل برقرار نموده ، اما ، ارتباط با ایران برای پکن بعنوان یک واحد سیاسی با تضادهای آشکاربا غرب ، ماهیتی جداگانه داشته و خواهد داشت . علاوه براین ، بر خلاف عربستان بعنوان کشوری با روابط بسیار نزدیک با ایالات متحده ، ایران یکی از ارزشمند ترین منبع انرژی های فسیلی برای چین بحساب می آید و انتظار می رود ، فروش نفت یکی از مهمترین بندهای قرارداد 25 ساله با چین باشد . پی نوشت : 1-بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9 گفتگو با دوستان ، بخش بروزرسانی بهمن 98

بخش دوم و پایانی با توجه به جمیع جهات ، در حالی که سوخو-35 مزیتهای قابل توجهی را در مقایسه با جی-20 در اختیار دارد ، اما این مساله الزاما" به معنای برتری کامل نسبت به هواگرد چینی نخواهد بود . بدین معنی که جنگنده چینی احتمالا کاراکترهای پنهانکاری افزون تری را نسبت به سوخو-35 در اختیار کاربر قرار میدهد ، ضمن اینکه قابلیت حمل حسگرهایی با توان افزون تر و همچنین توانایی تطبیق با فناوری های نسل بعدی نظیر سامانه های روزنه تقسیم شده ( distributed aperture systems) به این محصول چینی اجازه میدهد تا در جایگاه بالاتری نسبت به محصول روسی برای درگیر شدن با اهداف متخاصم در فواصل دورتر ، در کنار مزیت بزرگتری که همانا توسعه نهایی پیشرانه WS-15 با خروجی های بردار رانش ، قرار گیرد . با این وصف ، علیرغم پتانسیل افزون تر جنگنده چینی ، نیروی هوایی ارتش خلق چین همچنان دلایل محکمی برای خرید تعداد بیشتری از جتهای روسی ارائه می کند . درواقع ، افق دید فرماندهان نیروی هوایی چین براین استدلال قرار دارد که سوخو-35 سبکتر و ارزان تر بوده و موجب تنوع بیشتری در ناوگان نیروی هوایی در حوزه هایی نظیر سیستم های جنگ الکترونیک ، مهمات هوا به هوا و همچنین موشکهای کروز خواهد شد . از سویی دیگر ، ارتش چین برحسب تجارب بدست آمده در زمینه همکاری با شوروی / روسیه ، امیدوار است که خرید سوخو-35 در نهایت موجبات انتقال فناوری های افزون تر را به بخش دفاعی چین به منظور تکمیل برنامه توسعه جنگنده نسل4++ که برجسته ترین آنها را می توان در جتهای J-10C و J-11D مشاهده نمود ، فراهم آورد . در این خصوص ، جی-10 سی یک هواگرد رزمی تک موتوره است که در آوریل 2018 وارد خدمت گردید در حالی که دومی هنوز در دست توسعه قرار دارد . هر دو جنگنده فوق الذکر از فناورهای مشابه سوخو-35 استفاده می کنند ، در حالی که با توجه به کاربرد فناوری خروجی های بردار رانش سه بعدی در این دو ، دسترسی به فناوری روسی ، تقریبا یک موهبت بزرگ بشمار می آید . البته این بدان معنا نخواهد بود که صنعت هوانوردی روسیه از چین جلوتر است ، درواقع ، ارتش چین با کاربرد رادارهای گسترده AESA و توسعه بیشتر فناوری پنهانکاری ، حداقل چندگام از روسها جلوتر بوده و سرمایه گذاری حداقل 2 دهه ای چینی ها و استفاده ترکیبی از فناوری شرقی و غربی ( به اعتقاد مترجم .م ) نشان از استراتژی درست آنها دارد . ارتقاء جتهای نسل 4 نیروی هوایی ایالات متحده ، چرخش اشکار در استراتژی بلند مدت نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در همین خصوص ، برخی ناظران براین باور قرار دارند که چینی ها بخوبی از سه حوزه پیشگام در فناوری هوایی ( ایالات متحده ، اروپا و روسیه ) استفاده می کنند تا ناوگان هوایی متفاوتی را پایه گذاری نمایند که هیچکدام از این سه قدرت ، دراینده توانایی رقابت با ان را نداشته باشند . بعنوان مثال ، نیروی هوایی ایالات متحده محدودیتهای فزاینده ای را در خصوص اتکاء صرف بر روی ناوگان جتهای نسل 5 خود اعمال و متعاقبا" از سال 2019 برنامه های مختلفی نظیر F-15EX را برای ارتقاء ناوگان نسل 4 خود برنامه ریزی می کند . به همین دلیل بسیاری از تحلیلگران نظامی صنعت هوانوردی ، تعجب خود را از عدم پیروی چین از سیاست آمریکا اعلام نموده ، چرا که این ایالات متحده بود که در حوزه جنگنده های نسل 5 پیشگام بوده و اولین کشوری نیز بشمار می رود که تمرکز خود را از روی جتهای نسل 5 به هواگردهایی یک نسل عقب تر قرار میدهد . ناظران براین باورند که F-15EX بعنوان مکملی برای جتهای اف-22 ، درست به همان شیوه ای که سوخو-35 برای پوشش نقاط ضعف جی-20 برای نیروی هوایی چین عمل می کند ، در نظر گرفته شود . پی نوشت : 1- بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بسم ا... مقایسه تطبیقی دو جنگنده نسل پنجمی اف-22 و جی -20 https://www.aparat.com/v/OklzM

چرا سوخو-35 !!!! واکاوی تلاش چین برای بخدمت گرفتن جتهای نسل چهارم ، همزمان با توسعه و عملیاتی نمودن جت رزمی نسل پنجم جی-20 امروز ، در حالی وارد دهه سوم قرن بیست و یکم شده ایم که نیروی هوایی ارتش آزادیبخش مردمی چین ( PLAAF) ،بزرگترین ناوگان جنگنده های سنگین وزن جهان را در اختیار دارد که بخش عمده ای از این ناوگان ، از مشتقات جنگنده سوخو-27 فلانکر طراحی شده در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق بشمارمی آید . اهمیت این امر تا بدانجاست که برخی ناظران براین باورند که کمیت این ناوگان ، حتی از تعداد جتهای عملیاتی کشور سازنده نیز افزون تر است . این جنگنده ها که برحسب نیاز میان نیروی هوایی و نیروی دریایی تقسیم شده است ، به استثنای جنگنه ضربتی JH-7 که ماموریت رزم هوایی را درمیان نقشهای تعیین شده اش ، نمی بیند ، به تقریب تمامی نمونه های خریداری شده و بومی شده شامل سوخو-27 ، سوخو-30 ، جی-11بی ، جی-15 و جی-16 را در برمی گیرد . بااین وصف ، نخستین جنگنده برتری هوایی سنگین وزن چین که مشتقی از فلانکر نبود ، در اوایل سال 2017 با در اختیار داشتن کاراکترهای جنگنده نسل پنجم ، و شناسه جی-20 "عقاب شجاع " به دنیای هوانوردی نظامی معرفی گردید . در واقع ، جی-20 اولین جنگنده نسل5 بشمارمی آید که روند طراحی ، تولید وعملیاتی شدن را در خارج از ایالات متحده طی نموده و امروز در کتار دو جنگنده اف-22 و همتای سبکترش ، اف-35در خدمت قرار دارد . علت این رده بندی را می توان بدین گونه تبیین نمود که بخش عمده ای از تحلیلگران نظامی معتقدند که این جت جدید ، قابلیتهای رزم هوایی ارتش چین را تنها سه سال پس از ورود بخدمت متحول نموده است . با این وجود ، برخی از تحلیگران نظامی با توجه به این مساله که چینیها به رغم تولید جنگنده های نسل 5 برای تجهزنیروی هوایی خود ، هنوز بدنبال خرید جنگنده ای نسل چهارم ( قرار داد 2میلیارد دلاری خرید جتهای سوخو-35 از روسیه در نوامبر 2015 ) هستند ؟ از یک نظر ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده قبل از ورود اف-22 و اف-35 بخدمت ، سفارش بزرگی برای خرید جتهای اف-15 و اف-16 نداده بود وانتظار می رفت که چینی ها نیز از این قاعده پیروی نمایند. در نتیجه ، این واقعیت که ارتش چین رویکرد متفاوتی را دنبال نموده و توجه به این نکته که به نظر نمی رسد این قصد وجود داشته باشد که چینی ها قابلیتهای جتهای نسل4 بومی خود را فاش کرده و یا حتی انها را بخدمت گیرد ، بخش عمده ای از ناظران را به این فکر واداشت که احتمالا نظامیان ارشد چینی ، اعتقادد چندانی به طراحی جی-20 ندارند . اگرچه کاربرد اصطلاح نسل5 ، به معنای یک هواگرد به مراتب توانمندتر نسبت به نسل 4 ( که دقیقا همانگونه که جتهای نسل 4 نظیر اف-15 از همتایان نسل سوم خود " اف-4" پتانسیل رزمی افزون تری داشته ) است ، اما جتهای نسل چهارم که از سال 2010 بدین سو به دنیای هوانوردی نظامی معرفی شده اند ، بدلایل مختلف ، برخی مزیتهای نسل بعدی را نیز با خود بصورت یکپارچه شده ، مشاهده می کنند . اما برخی قابلیتهای نسل 5 نیز وجود دارند که نمی توان آنها را با یک نسل قبل تر ، تطبیق داد ، بطور مثال ، کاهش سطح مقطع راداری که به جزء ثابت کاراکترهای جتهای نسل 5 تبدیل شده ، الزاما" با همان شرایط برای جتهای نسل چهارم نظیر سوخو-35 و میگ-35 قابل تطبیق نیست . نمونه بارز این وضعیت را می توان در مقایسه میان سوخو-35 با اف-22 و جی 20 مشاهده نمود . این واقعیت که فلانکر از 14 جایگاه حمل سلاح ، خروجی سه بعدی بردار رانش و طبیعتا ابر مانورپذیری و در نهایت یک سامانه ردگیری فروسرخ بهره می برد ، در حالی که دو رقیب دیگر فاقد این کاراکترها هستند ، غیرقابل کتمان است . ضمن اینکه برخی شایعات نیز وجود دارد که سامانه های جنگ الکترونیک سوخو-35 نسبت به دو رقیب دیگر ، در جایگاه بالاتری قرار می گیرد ( هر چند ممکن است این مساله برای جتهای تحویلی به چین مصداق نداشته باشد ) پی نوشت : 1- ادامه دارد .................  2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .   برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

سلام دیشب در بروزرسانی مجموعه مقالاتی از موسسه تحقیقات استراتژیک کارنگی اروپا خدمت دوستان با عنوان New Perspectives on Shared Security : NATO’s Next 70 Years معرفی شد که دوستان می توانند آن را از لینک زیر دریافت نمایند . http://s7.picofile.com/file/8381501200/NATO_int_final1.pdf.html در همین راستا سعی می کنم بخش های مهم هر کدام از مقالاتی را که مطالعه می کنم را برای استفاده و آشنایی دوستان در انجمن قرار بدهم . مطلب زیر از قسمت توصیه های مقاله NATO in the Era of Global Complexity برگزیده شده است . توصیه هایی به ناتو در عصر پیچیدگی های جهانی آمادگی برای مدل های جدید جنگ اولین مفهوم استراتژیک محیط امنیتی جدید این است که ناتو باید خود را برای جنگ های چند حوزه ای (Multidomain) مجهز سازد . بهره‌ برداری از حوزه‌های جدید سایبری، کنترل و بکارگیری داده‌ ها و محیط بیرونی تر فضا ، که در آن فعالیت خصمانه را می توان زیر آستانه بند ۵ شرط دفاع متقابل هدایت کرد، دشمنان سعی خواهند کرد ناتو را در طیف الکترومغناطیسی پیش از استفاده از تانک ، زره و هواپیما شکست دهند . آمادگی برای جنگ به خود جنگ تبدیل شده ‌است. ... ناتو باید تمرینات خود را بیشتر از قبل انجام دهد و آموخته های خود را سریعتر در مراحل عملیاتی و سازمانی اش بگنجاند. اتحاد به یک گروه ارشد مشاوران علمی احتیاج دارد که بتوانند به سیاست گذاران در ایجاد درک بهتر و سریعتر تاثیر تغییرات تکنولوژیکی با تکیه ‌بر تخصص و مشارکت بخش خصوصی کمک کنند. اعلام فضا به عنوان یک حوزه عملیاتی می تواند یک حرکت مثبت در این جهت باشد. توصیه اول : ناتو باید خود را برای جنگ های چند حوزه ای (Multidomain) مجهز سازد و به بهره‌ برداری از حوزه‌های جدید سایبری ، کنترل و بکارگیری داده‌ ها و محیط بیرونی تر فضا ، که در آن فعالیت خصمانه را می توان زیر آستانه بند ۵ شرط دفاع متقابل هدایت کرد اقدام کند . آمادگی برای جنگ به خود جنگ تبدیل شده ‌است پاسخ های محکم به جنگ هیبریدی مفهوم دوم در حوزه جنگ هیبریدی یا جنگ در ناحیه خاکستری می باشد . ممکن است تعیین سریع مختصات اینگونه فعالیت ها مشکل باشد ، اما این فعالیت ها ، خصمانه ، آسیب ‌رسان و غیرقابل‌ تحمل هستند . بنابراین ناتو باید با قاطعیت و در یک الگوی منسجم پاسخ دهد که نوعی بازدارندگی را با گذشت زمان ایجاد می کند. این یک تغییر فرهنگی برای پیمان خواهد بود ، زیرا این بدان معناست که تصمیم گیری های کوچک زیادی ، در تمام مدت انجام بگیرد و نه تصمیم گیری های مهم آنهم به ندرت. ایجاد همبستگی در پاسخ به رودررویی های کوچکتر و تدوین دفترچه ای از پاسخ های ماقبل استفاده از نیروی نظامی کار ساده ای نخواهد بود. این امر به آگاهی موقعیتی خوب و توانایی مقابله با یک بحران هیبریدی نیاز دارد ، بدون آنکه به سمت تشدید ناخواسته بحران یا ایجاد شکاف در همبستگی پیمان برود . روسیه و چین از فعالیت های هیبریدی متفاوت استفاده می‌کنند. روسیه تمایل به سنجیدن جزئیات و بررسی دقیق و متمرکز بر فعالیت‌های سیاسی برای آزمودن برگشت پذیری (تاب آوری) و دو قطبی شدن جوامع دشمن خود دارد. چین به دنبال ایجاد رخنه در اقتصاد و نفوذ در صنایع دارای تکنولوژی بالا و همچنین در بخش‌های تحقیق و نوآوری مانند دانشگاه ‌ها می باشد . پکن همچنین علاقمند به دستیابی به زیرساخت های حیاتی و زنجیره‌های تامین است . بنابراین پیمان به دو استراتژی هیبریدی مجزا نیاز دارد تا برگشت پذیری (تاب آوری) خود را افزایش داده و استقلال استراتژیک خود را در برابر هر دو نوع چالش حفظ کند . آنچه برای روسیه و چین متداول است ، این است که آنها بیشتر در حوزه های غیرنظامی بازی می کنند تا در حوزه های نظامی سنتی . بنابراین ، ناتو باید با تعمیق مشارکت خود با بخش خصوصی ، مدیران زیرساخت های حساس و دانشگاه ها ، ظرفیت های پاسخ های غیرنظامی خود را بیشتر توسعه دهد. جلسه ماه مه 2019 شورای آتلانتیک شمالی با مشاوران امنیت ملی اعزامی پایتخت ها شروع خوبی بود ، اما لازم است به جای استثنا ، به یک هنجار تبدیل شود. توصیه دوم : ناتو در مقابله با جنگ هیبریدی یا جنگ در ناحیه خاکستری باید با قاطعیت و در یک الگوی منسجم پاسخ دهد که نوعی بازدارندگی را با گذشت زمان ایجاد می کند . پیمان ناتو در برابر روسیه و چین به دو استراتژی هیبریدی مجزا نیاز دارد تا برگشت پذیری (تاب آوری) خود را افزایش داده و استقلال استراتژیک خود را در برابر هر دو نوع چالش حفظ کند . ناتو باید ظرفیت های پاسخ های غیرنظامی خود را بیشتر توسعه دهد صرفا برای میلیتاری منبع در ابتدای متن ذکر شده است .

ایگل ضربتی چگونه یک جنگنده برتری هوایی به یک جنگنده/ بمب افکن ضربتی دوربرد تبدیل شد بخش نخست جت رزمی دو موتوره اف-15 ایگل ( عقاب) که نخستین پرواز خود را در سال 1976 تجربه نمود ، دومین جنگنده نسل چهار ، در کنار جت برتری هوایی اف-14 محسوب می شد که بطور دقیق ، 24 ماه پس از ورود بخدمت تامکت به خدمت رزمی در نیروی دریایی ، پروازهای عملیاتی خود را برای نیروی هوایی آغاز کرد . مورخان تاریخ هوانوردی معتقدند که ارتش آمریکا پس از عدم محقق شدن انتظارات نیروی دریایی و هوایی از جنگنده اف-4 در برابر جتهای نسل اول و دوم روسی نظیر میگ-17 ، 19 و 21 در جریان جنگ ویتنام ، در کنار انتشار گزارشهایی مبنی بر تلاش اتحاد جماهیر شوروی سابق در خصوص توسعه نسل جدیدی از جتهای برتری هوایی که بعدها در قالب میگ-23 و 25 نمود پیدا نمود ، درصدد برآمد تا یک پیکربندی رزمی جدید را که تضمین کننده برتری نظامی این کشور در برابر نیروی هوایی اتحاد شوروی بوده و در عین حال بتواند تهدیدات آینده را نیز خنثی سازد ، توسعه دهد . ازسوی دیگر ، بررسی توان رزمی جت افسانه ای میگ-25 فاکس بت که درآن زمان با سرعت غیر قابل تصور خود ( چیزی در حدود 3 ماخ ) عملیات شناسایی برفراز شبه جزیره سینا و همچنین قلمرو اسراییل را به اجرا می گذاشت و توجه به این واقعیت که تلاشهای مکرر IAF برای رهگیری این جت روسی بارها ناکام مانده بود ، باعث گردید تا تصمیم گیران پنتاگون ، بیش از گذشته ، نسبت به توانایی های روزافزون نیروی هوایی ارتش سرخ دچار نگرانی شده و همین امر منجر به تولد پیکربندی اف-15 گردید . طبیعتا" فلسفه طراحی ایگل در درجه نخست ، ایجاد پتانسیل لازم در ارتش ایالات متحده برای کسب برتری کامل هوایی و کنترل فضای نبرد در آسمان تعریف شد و این از جمله مشهوری که توسط طراحان ایگل دائما" تکرار می گردید (not a pound for the ground) کاملا عیان بود . بدین ترتیب ، اسکلت هوایی (بدنه هواپیما ) به گونه ای چیدمان شد که صرفا" برای رزم هوایی مناسب بود و به تقریب در ابتدای امر ، هیچ سامانه تخصصی برای اجرای حملات هوا به زمین بر روی ایگل نصب نشده بود . با توجه به موارد فوق ، اف-15 بعنوان یک جنگنده تخصصی برتری هوایی ، پس از ورود بخدمت ، کارنامه قابل قبولی را به نمایش گذاشت و علیرغم اینکه حضور آن در ویتنام ، بدلیل طولانی شدن اتمام برنامه و تولید آن ، میسر نشد ، اما نقطه اوج عملیات رزمی آن در ابتدای دهه هشتاد میلادی و در سازمان رزم نیروی هوایی اسراییل (IAF) رقم خورد . این مساله را می توان در رویارویی این جنگنده ( عملیات Mole Cricket 19 ) با جتهای نسل دوم و سوم روسی نیروی هوایی سوریه ( شامل میگ-23 و 23 ) بخوبی مشاهده نمود . واضح بود که ایگل به گونه ای طراحی و مسلح گردید که بتواند جتهای قدیمی روسی را بطور قاطع ، وارد چالش جدی نماید و این درگیری ها ( علیرغم ثبت گزارشهایی مبنی بر آسیب دیدن ایگلها در رزم هوایی ) نیز به عینه ، این مساله را به اثبات رساند . با این حال ، ایگل تا زمان معرفی ابررهگیر میگ-31 بعنوان نخستین جت نسل چهار روسی به سال 1981 ، سلطان بدون رقیب رزم هوایی بشمار می آمد ، اما با انتشار اخباری مبنی بر تمایل روسها برای صادرات گونه های خاصی از جتهای میگ-31 ( که هرگز صورت نگرفت . م ) و همچنین سوخو-27 که رقبای سرسختی برای اف-15 در رزم هوایی محسوب میشدند ، مزیت ایگل ، بتدریج رو به افول نهاد . با توجه به این وضعیت ، ارتش ایالات متحده که پس از جنگ ویتنام ، به شکل فزاینده ای به یک پیکربندی هوایی انعطاف پذیر رزمی برای اجرای حملات دوربرد هوا به زمین نیازمند شده بود ، بتدریج به ارتقاء و تغییر ماموریت ایگل علاقه مند شد . با این وصف ، مسیر برای تطبیق این نیازمندی ارتش با ویژگی های ذاتی اف-15 چندان هموار به نظر نمی رسید ، مضاف براینکه ، برخی براین اعتقاد قرارداشتند که هر چند اف-16 قابلیت اجرای حملات هوا به زمین را از ابتدای ورود بخدمت ، در خود می دید ، اما توانایی حمل مهمات کافی در بردهای طولانی را نداشت و این برای نیروی هوایی به یک معضل تبدیل شده بود . به همین منظور ، مک دانل داگلاس ، بعنوان شرکت توسعه دهنده ایده ایگل ، ماموریت پیدا کرد تا با توسعه نمونه اولیه اف-15 به گونه E ، قابلیت اجرای حملات دوربرد هوا به زمین را به این پیکربندی اضافه کند ، که این برنامه ، طرح اولیه ایگل را بطور کامل دچار تغییرات عمده نمود . ادامه دارد .................... پی نوشت : 1- تصاویر پستهای قدیمی این تاپیک بطور کامل بازیابی شد صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

history repeats itself , first as tragedy , second as farce   Karl Marx   http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Marx

با سلام خدمت دوستان   اتحاد جماهیر شوروی در بازه زمانی دو عبارت تاریخی         از استتين (Stettin) در بالتيک تا تريست (Trieste) در ساحل آدرياتيک يک ديوار آهنین در سراسر قاره اروپا کشيده شده است   وینستون چرچیل ، 5 مارس 1946         با توجه به وضعیت  موجود و تشکیل کشورهای مشترک المنافع ، بدینوسیله از مقام ریاست جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی استعفا می دهم.   میخاییل گورباچف ، 25 دسامبر 1991

  با سلام    البته این فرموده شما ، به نقل از عمو جوزف :winking: ، در همه زمان ها ودر همه مکان ها صدق نمی کند . 

  در نگاه دیکتاتورکمونیست :   کمیت ، کیفت مخصوص به خود را دارد   هدف وسیله را توجیه می کند   پی نوشت :   اینا اعتقادات ایشون بوده ! به نظر بنده هر دوتاش ایراد داره !

با سلام خدمت دوستان      در باب اهمیت لجستیک ( آماد و پشتیبانی )         از دلاورترین مردان، بدون سلاح ، کاری ساخته نیست، اسلحه بدون مهارت به هیچ دردی نخواهد خورد و در جنگ متحرک، از اسلحه و مهمات کاری بر نمی‌آید، مگر وسیله نقلیه و سوخت کافی برای جابه جایی آنها وجود داشته باشد .    اروین رومل اعتقاد داشت ، ماهیت عملکرد فرمانده لجستیک هر ارتشی ، تعیین کننده پیروزی یا شکست آن ارتش خواهد بود . وی این تجربه ذیقیمت را از " العلمین " آموخته بود 

با سلام خدمت دوستان        "جنگ مهم‌تر از آن است که به دست نظامیان ، سپرده شود"       پی نوشت : البته بعدها ، به این جمله کلمانسو ، پاسخی داده شد که تقدیم خواهد شد . :winking: 

با سلام خدمت دوستان     ارتباط میان جنگ وسیاست       به اعتقاد کارل فون کلازه ویتس :   " هر قدر انگیزه های جنگ قوی تر باشد ، به همان میزان هدفهای سیاسی و نظامی جنگ با یکدیگر بیشتر هماهنگ و سازگار خواهند بود و در این صورت ، جنگ بیشتر دارای جنبه نظامی و کمتر از جنبه سیاسی برخوردار می باشد "   " هر قدر انگیزه های جنگ ضعیف تر باشد ، جنبه نظامی جنگ ، کمتر خواهد بود و کمتر با هدفهای سیاسی هماهنگی و سازگاری خواهد یافت . د رنتیجه جنگ از مسیر طبیعی خود دور می شود و هدف سیاسی بیشتر با اهداف آرمانی جنگ در تعارض قرار می گیرد "

  واقعا اگه فرماندهان در طول تاریخ همین پنج اصل ساده رو رعایت میکردن هیچگاه شکست نمیخوردند.