پیکان های پارسی در آمریکای جنوبی آیا ایالات متحده از مسلح شدن ارتش ونزوئلا به بالستیکهای ایرانی واهمه دارد ؟ درسالهای اخیر ، با رشد فزاینده روابط میان تهران و کاراکاس و حمایتهای قابل توجه ایران از این کشور آمریکای جنوبی درحوزه مختلفی نظیر کالاهای مصرفی تا انرژی ، واشنگتن نگرانی های رو به رشدی را با این استدلال که این ارتبط در آینده می تواند منافع ایالت متحده را در حیاط خلوت خود به خطر افکند ، حس می کند ، به همین دلیل تلاشهای سیستماتیکی را برای تغییر حاکمیت در کاراکاس از خود نشان داده است . این مساله با انتشار اخباری مبنی بر انتقال موشک های بالستیک راهبردی به این کشور امریکای جنوبی و ایجاد قابلیت تهدید علیه خاک اصلی ایالات متحده و به شکل خاص ایجاد بازدارندگی نسبی در جلوگیری از حمله نظامی مستقیم آمریکا به ونزوئلا موجبات نگرانی های بیشتر در میان استراتژیستهای مستقر در واشنگتن گردیده است . در این زمینه ، الیوت آبرامز ، نماینده ویژه وزارت امور خارجه ایالات متحده معتقد است که : " انتقال موشکهای بالستیک ایرانی به ونزوئلا برای ایالات متحده امری غیر قابل قبول است و تحمل نخواهد شد . وی براین مساله که ایالات متحده دست زدن به اقدام نظامی برای جلوگیری از این اقدام حق خود می داند، تاکید می کند " در همین زمینه ، یکی از مقامات ارشد دولت فعلی (ترامپ . م ) نیز می گوید : " ما تمام تلاش خود را برای متوقف کردن حمل موشکهای دوربرد به کار خواهیم گرفت و حتی اگر به نحوی وارد خاک ونزوئلا نیز بشوند ، در همان جا ، از بین خواهند رفت ." علیرغم تمامی لفاظی های مقامات واشنگتن ، فروش این سلاح ها بنا بر عرف بین المللی ، کاملا قانونی و براساس معاهدات امضاء شده میان دو طرف مبنی بر خرید و فروش تسلیحات متعارف ، صورت میگیرد . در حال حاضر ، ایران ، طیف وسیعی از موشکهای بالستیک پیشرفته را در اختیار دارد که درصورت استقرار در خاک ونزوئلا ، بصورت بالقوه می تواند خاک ایالات متحده را مستقیما مورد تهدید قرار دهد . بنابه برخی تحلیل ها ، این طرح ها ، عمدتا" ریشه ای شرقی ( کره شمالی ) داشته و این نیز به نوبه خود ، بدان معناست که احتمالا پیونگ یانگ ، اجازه صدور چنین فناوریهایی را به طرف سوم ، صادر نموده است . از سویی دیگر ، ونزوئلا از سال 2019 ، سفارت خود را در کره شمالی افتتاح نموده و این ارتباط سه ضلعی می تواند برای ایالات متحده در درازمدت یک مشکل با پتانسیل بالا تلقی گردد . با توجه به همه این موارد ، مهمترین موشکهایی ایرانی که میتواند بهترین کاندیدا برای انتقال به آمریکای جنوبی باشد ، موشکهای سری "سجیل " و "خرمشهر" است که هم اکنون قابلیت حمله به اهداف مشخصی در اروپا را دارد . نسخه اصلی خرمشهر که در کره شمالی با شناسه "موسودان" شناخته میشود ، چیزی در حدود 4000 کیلومتر برد دارد ، در حالی که نمونه ایرانی براساس اطلاعات موجود ، تا 2500 کیلومتر را می تواند طی کند . مضاف براین ، موشک "سجیل" یک طرح کاملا ایرانی است که بنابرخی اطلاعات از برخی اجزاء غیر بومی نیز بهره می برد و درصورت فروش میتواند مستقیم خاک آمریکا را مورد تهدید قرار دهد . در مجموع ، با علم به اینکه موجودی فعلی نظامی ارتش ونزوئلا ،از جمله سازمان رزم نیروی هوایی این کشور ، سامانه های توپخانه ای و پدافند هوایی ، تا حدودی به روز تر از نیروهای مسلح ایران تخمین زده میشود ، عدم وجود یک سلاح راهبردی برای مقابله با تهدیدهای روز افزون ایالات متحده و همچنین رقبای منطقه ای نظیر برزیل و کلمبیا ، موجب شده تا کاراکاس برای رفع این مشکل ، گوشه چشمی به کمکهای ایران و یا حتی کره شمالی داشته باشد . پی نوشت : 1-بن پایه - -استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند مترجم : MR9

بسم الله الرحمن الرحیم پیرو درخواست جمعی از دوستان سایت که داوطلب مشارکت در هزینه های نگهداری و توسعه سایت میلیتاری هستند، اقدام به نصب درگاه اختصاصی برای سایت میلیتاری کردیم تا دوستان بدون مشکل و بدون قید کردن نام و اطلاعات کاربری شان، امکان مشارکت و پرداخت داشته باشند. در حال حاضر امکان پرداخت 50 هزار تومن فراهم شده تا به طور متوسط قابل پرداخت برای همه دوستان باشد و دوستانی که مبلغ بیشتری مد نظر دارند، می توانند چند مرتبه پرداخت انجام بدهند بدون کسر کارمزد. لازم به ذکر است که این مبالغ در بخشی از هزینه های سایت شامل: شارژ ماهانه سرور، خدمات فنی شامل خرید لایسنس نرم افزار های مورد استفاده و پیشبرد و رفع مشکلات فنی سایت خواهد شد. اگر مبلغی هم اضافه بر هزینه های نگهداری در اختیار ماند که برای ماه های آینده مشکلی نداشته باشیم، این مبالغ را صرف تهیه یک سیستم سرور اختصاصی برای سایت خواهیم کرد تا به صورت بلند مدت از هزینه های سایت کاسته شود و با انتقال به دیتاسنترهای داخلی تنها هزینه پهنای باند را پرداخت کنیم. که پیش از این در این مورد توضیحاتی داده شد. لینک پرداخت برای میلیتاری: حمایت مالی از میلیتاری باتشکر والسلام.

بسمه تعالی غروب موازنه ابزارهای موازنه، پکیجی برای بقا بر روی کاغذ، میدان نبرد یا تالار بورس؟! مقدمه در تحلیل های دیگری که نسبت به اوضاع و احوال این روزهای منطقه خاورمیانه میتوان ذکر کرد، تحولات در مفهوم موازنه در عمل است، شواهد بسیاری بدست آمده که استراتژی ها مانند تصورات صرفا بر روی کاغذ موازنه ساز هستند. برای کوتاه کردن سخن، با چکیده ای از تئوری موازنه آغاز میکنم. تئوری موازنه نظریه موازنه قدرت بر این اصل استوار است که امنیت بین‌المللی زمانی افزایش می‌یابد که قدرت نظامی به نحوی توزیع شده باشد که هیچ دولتی به اندازه‌ای که توانایی تفوق آمدن بر دیگر دولت‌ها را داشته باشد، قدرتمند نباشد. این نظریه پیش بینی می‌کند که اگر یک دولت، قدرت فوق العاده زیادی داشته باشد از قدرت خود استفاده می‌کند و به کشورهای ضعیف حمله می‌کند. این امر موجب می‌شود دولت‌هایی که در معرض خطر هستند برای پیوستن به ائتلاف‌های تدافعی انگیزه پیدا کنند. برخی از واقع گرایان بر این عقیده هستند که این امر می‌تواند موجب ثبات بیشتری شود چرا که از تجاوز جلوگیری می‌کند و آن را غیرجذاب نشان می‌دهد البته اگر میان ائتلاف‌های رقیب تعادل قدرت برقرار باشد.1 اما چرا عبارات فوق درست نیست، یا بعبارتی دیگر کاملا عاقلانه به نظر نمیرسد. باید از تفسیر لغت "تفوق" یا در معنای فارسی آن برتری یافتن یکی بر دیگری شروع کرد. برای تشریح ابعاد برتری، حوزه هایی که عوامل موثر موجود در آن قادرند آنچه مطابق با تعریف موجود موازنه گفته شده است را برهم بزنند. برتری همان مزیت بیشتر است (پنداشت کلی از ماهیت رقابت) کسب مزیت های انحصاری اگر یکی از دو رقیب نظامی یا اقتصادی در صورتی که به یک مزیت ویژه موثر و غیر قابل دستیابی توسط رقیب دست پیدا کنند قادر به ایجاد برتری خواهد شد. این مزیت میتواند اشکال مختلفی، جئوگرافی منطقه ای، مثل تسلط بر شریان ها، آبراه ها و تنگه ها، یا تسلط بر زیرساخت های خاص، مانند فناوری اطلاعات، توانایی های اقتصادی، و یا تسلیحات ویژه، مانند موشک های دوربرد، هواپیماهای پنهانکار و یا توانایی های بومی در تولید و ... آنچه به طور کل موازنه را بر هم خواهد، مجموع مزیت های یک رقیب در برابر دیگری است، و همین مزیت ها(نقاط قوت) و ضعف هاست که راهبردهای دو رقیب را در برابر یکدیگر و در برابر بهره جویی از منابع خود و پاسخ به مشکلات داخلی خود شکل خواهد داد. اما لااقل در بعد نظامی شواهد دنیای معاصر چیز دیگری نشان داده است؛ یک نمود سنتی از موازنه آنچه از زمان جنگ تحمیلی شاهد هستیم، بر هم خوردن موازنه بین دو قدرت منطقه ای، یعنی ایران و عراق، مسبب ایجاد انگیزه تهاجم رژیم بعث به ایران شد، از نظر منطقی دو کشور گرچه درگیری های مرزی پیش از جنگ تحمیلی داشته اند ولیکن وجود موازنه قدرت، اجازه گسترش درگیری و یا اجازه حملات با ابعاد موثر مثلا ضربه زدن به زیرساخت های اساسی دو کشور را نمیداد. این یک مدل کلاسیک از نظام برقرار موازنه قدرت از نظر نظامی بود. و بر اساس نرم های قابل شناسایی به محض ایجاد خلاء قدرت در تهران، رژیم صدام با کمترین اتلاف وقت جنگ با ایران را آغاز نمود. از مثال فوق در طول تاریخ بسیار میتوان یافت، اما شواهد برای عکس نادر است، نه به این مفهوم که کشور ضعیف تر بدون کسب اطلاع و احتساب درست قدرت رقیب محافظ کاری را رها کرده و دست به حمله حساب نشده و برتری یافتن و کسب موفقیت در آن بزند، از این گونه نمونه های بسیاری در طول تاریخ میتوان یافت، اما موارد اندکی را میتوان یافت که رقیب اطلاع دقیق از قدرت نظامی و اقتصادی رقیب داشته باشد، و دست به تهاجم حساب شده بزند و با نتایج موفقیت آمیزی روبرو شود. یا اینکه نتوان یک طرف را به طور کل رقیب استراتژیک دانست، مانند حملات یک گروه تروریستی یا جدایی طلب به دولت مرکزی. محور مقاومت(ایران - یمن) بر علیه ائتلاف چند ملیتی عربستان و آمریکا همراه با 7 کشور دیگر، نه از نظر عددی و نه از نظر تجهیزات نظامی و نه از سایر نیروها مانند نفوذ سیاسی، نفوذ بین المللی و مهمترین فاکتور قدرت اقتصادی در موازنه به سر نمیبرند، همه وجوه به نفع ائتلاف عربی - آمریکایی بوده است. راهبرد اوباما در تقویت قوای نظامی شرکای اقتصادی آمریکا در منطقه خلیج فارس با فروش بی محدودیت گرانترین تسلیحات و پیشرفته ترین تسلیحات به این کشورها هدفی جز ایجاد موازنه و یا حتی برتری نظامی با وحشت آفرینی علیه رقبای منطقه ای عربستان نداشت، همین امر در راهبرد کلان تر آمریکا برای ممانعت از بدست گیری بازار تسلیحات و پر کردن خلاء های امنیتی(با بسته های پیشنهادی ارزشمند از نظر اقتصادی برای آمریکا) در برابر سایر رقبای استراتژیک خود، یعنی چین، روسیه و در یک دورنمای وسیع ممانعت از رشد یک پاسخ درونی در کشورهای عربی نسبت به تولید مستقل و بومی تسلیحات منطقی به نظر میرسید. موتور محرک این راهبرد البته دیرینه برای آمریکا تحریک کشورها، تقویت ترس، بزرگنمایی رقیب و بر هم زدن پیوسته موازنه بر روی کاغذ و ارائه پیشنهاد متقابل برای بازگرداندن این موازنه از دست رفته بود. این راهبرد آمریکا همیشه جواب داده است. تصورات راهبردی از جنگ، درگیری با گروهک ها، جنگ محدود، جنگ گسترده در دهه 60 هنری کسینجر با تاختن بر راهبرد امنیت هسته ای آمریکا، ضمن انتقاد از تاکید راهبرد های وقت این کشور بر توسعه سلاح های هسته ای، این مدعا را مطرح ساخته که، گرچه سلاح هسته ای توانسته در برابر رقیبی چون شوروی برای آمریکا موازنه نظامی ایجاد کند، اما همزمان دست و بال آمریکا را نیز در پاسخ به مسائل عمدتا ساده پس از جنگ بسته است. ایالات متحده ای که صرفا به سلاح هسته ای متکی باشد، در صورت مواجهه با یک تهاجم محدود، مثل یک منازعه منطقه ای و درگیری کوچک بین یکی از متحدین آمریکا با گروهک های کمونیستی و از این دست، آیا ایالات متحده میتواند صرفا با بهره گیری از موازنه هسته ای به آن پاسخ دهد؟ و یا حتی آنرا به کار برد؟ وی در ادامه نتیجه گرفت که آمریکای پس از جنگ دوم صرفا با نیروهای خرد، اختلافات محدود، و نزاع های کوچک روبرو خواهد بود، از طرفی دشمنان ایالات متحده هم نیز به سلاح هسته ای دست خواهند یافت، بنابراین آمریکا میبایست تسلیحات متعارف را آنقدری توسعه دهد که به سطحی در حد بازدارندگی سلاح هسته ای برسند. باید نیروهای معمولی را چندان و در حدی تقویت کنیم که دیگر دفاع به وسیله سلاح هسته ای تنها یکی از راه حل ها باشد و نه راه حل منحصر به فرد . بهترین وضعی که باید به ان برسیم وضعی است که در آن نیروهای معمولی ما غلبه ناپذیر باشند ، مگر به وسیله سلاح هسته ای . هیچ دلیل تکنولوژیکی هم وجود ندارد که مانع رسیدن ما به چنین وضعی شود . این وضع به دیپلماسی ما نرمش و انعطاف مورد نیازش را میبخشد و در همین حال به ما ، در مذاکرات خلع سلاح اعتماد به نفس بیشتری میدهد .2 از آن دوران تا کنون آمریکا با توسل به این راهبرد ضمن استفاده از تسلیحات هسته ای خود بعنوان ستون فقرات موازنه نظامی، نیروی متعارف خود را توسعه داده و پیوسته در راه اندازی درگیری های مختلف و یا ایجاد ائتلاف های منطقه ای و فروش این تسلیحات متعارف موفق باشد. فروش تسلیحات به اروپا، به کره جنوبی و ژاپن، ایضا به تایوان در برابر چین و اعراب و اسراییل و ترکیه در برابر هم و در برابر رقبای منطقه ایشان، همه نمودی از موفقیت توسعه تسلیحات متعارف بوده است. مطابق با راهبرد کسینجر دست آمریکا نیز بدین واسطه برای حضور سیاسی و پاسخ نظامی در سطح محدود در بسیاری از نقاط جهان فراهم شده است. بنابراین آمریکا به پشوانه تسلیحات اتمی و متعارف هم در برخورد با گروهک های تروریستی، هم در راه اندازی حملات محدود علیه کشورها و هم در راه اندازی جنگ های گسترده، دستی باز برای خود یافته است. اما آیا این تسلیحات، اعم از هسته ای و متعارف همراه با اهرم های نفوذی که ایجاد میکنند توانسته اند به موازنه مورد نظر دست یابند؟ ویرانی تصورات راهبردی پاسخ به سوال فوق را باید در حملات یازده سپتامبر، عدم موفقیت در جنگ عراق، افغانستان، یمن و حضور در سوریه دانست. نه تنها هیچ موازنه ای ایجاد نشده، بلکه موجبات یک نزدیک بینی استراتژیک3 را نیز فراهم آورده است این راهبرد صرفا ابزاری برای ورود به این منازعات بوده است، و در عمل آمریکا را به دام منازعات بی حاصل بسیاری بدون کشف راهبردی هم عرض از این مجرا در خروج از آن منازعه هدایت کرده است. گذشته از آن، آنچه که در ابتدای این متن و در تعریف موازنه آوردم، نشان میدهد همه ارزش پدیدآوردن یک موازنه، ممانعت از تحت تهاجم قرار گرفتن است. در حمله اخیر به ابقیق و حملات پیشین انصارلله میتوان نکات بسیاری از ضعف تکنولوژیک فناوری دفاعی آمریکا یافت، شاید ساده و بدیهی به نظر برسد که یک گروه کوچکتر قادر باشد با وسایلی که بر اساس توانایی محدود خویش توسعه داده و از طریق راههایی مانند جنگ های چریکی و نامنظم، بتواند ضرباتی غیر کلاسیک به دشمن بزرگ خود وارد آورد. اما نباید آاین حملات را مانند اقدام یک گروه تروریستی یا جدایی طلب به یک دولت مرکزی قلمداد کرد، بلکه آنچه شاهدیم، حمله به قلب امنیتی و راهبردی ترین نقاط اقتصادی دنیاست، جایی که بالاترین سطوح فناوری دفاعی با هدف ایجاد یک تفوق راهبردی به کار گرفته شده است. اگر چنین حمله تمیز، دقیق و کارآمدی توسط یک گروه با امکانات محدود به این شکل بتواند موثر واقع شود، در ابعاد یک درگیری فراگیر و یا محدود بین دو قدرت نظامی هیچ امکانی از تببین و یا برقراری معادله ای بر روی کاغذ بواسطه انواع چینش های نظامی و یا حتی شبیه سازی های متعدد کامپیوتری وجود ندارد، که بتواند تضمینی برای ناکام گذاری رقیبی مثل ایران و یا برقراری نیمه پایدار یک عدم دسترسی4(Area denial) در برابر آن حتی در جایی که عمیق ترین لایه های دفاعی وجود دارند بدست دهد، گرچه این بدان معنا نیست که رقبای ایران، یعنی آمریکا و اعراب قادر به شکل دهی به چنین حملاتی در پاسخ و یا در اقدامی پیش دستانه مانند این نباشند، ولیکن آنچه اصالت دارد و موضوع بحث بوده این است که موازنه دیگر با توسعه فناوری و بکارگیری تجهیزات نظامی حتی بر روی کاغذ امکان پذیر نیست. و پیشرفت های تکنولوژیک میرود که بر پیچیدگی دستیابی به چنین موازنه علیرغم صرف هزینه های بسیار بی افزاید. پایانی بر موازنه علاقه مندان به تحلیل های اینچنینی، احتمالا این مطلب را در شبکه های اجتماعی و تحلیل های رسانه ای بسیار خوانده اند که یک گروه مثل داعش توانسته ارتش دو کشور سوریه و عراق را تر سرحد نابودی کامل ببرد، و یا این عبارت که پهپادهای چند صد دلاری انصارالله توانسته اند، از سد پاتریوت های چند ده میلیون دلاری عبور کنند، همانطور که گفته شد این نسبت ها(دو دوتا چارتای حجم، برد، قدرت و کیفیت تسلیحات و یا حتی چینش آنها) نه در بازی های استراتژیک بین یک قدرت و یک گروه، که در یک معادله استراتژیک بین دو قدرت هیچ سد محکمی در برابر امکان شکل دهی به موازنه جز بر روی کاغذ و در رسانه ها ایجاد نکرده است. اکنون پاسخ ائتلاف عربی آمریکایی هر چه باشد، چه سستی در پاسخ متقابل نظامی به ایران با هر نتیجه ای،اعم از اینکه به جنگ تمام عیار منجر شود، پاسخ ایران محدود باشد ویا حتی ایران هیچ پاسخی به آن ندهد، باید گفت که همانطور که پیوسته در متون بالا تکرار شد، اصل "موازنه تسلیحاتی" از دست رفته است، و این اگر به مدد ویژگی های فناوری نوین بدست آمده باشد یا اتخاذ تصمیمات متهورانه از سوی ایران، معادلات موازنه را طوری بر هم خورده است که به هیچ وجه امکان بازگشت به قبل برای آن نمیتوان متصور شد.از این به بعد تسلیحات موجود را باید صرفا ابزاری کاربردی و برای لحظه استفاده شدن تلقی کرد، نه به مانند کشورهای عربی، بصورت ویترینی برای قایم شدن پشت آن و احساس امنیت. نظام کاغذی خلق موازنه از بین رفته است. نویسنده @worior منبع: https://andishevarz.com/t/grwb-mwznh/153/ مقاله به زبان انگلیسی: http://msai.ir/2019/12/30/balance-of-power/ ارجاعات 1- موازنه قدرت به نقل از تارنمای ویکیپیدیا بر گرفته شده از Kegley, Charles W.; Wittkopf, Eugene R. (2005), World Politics: Trends and Transformation 2- استراتژی جنگ محدود هنری کسینجر 3- دیدگاه ها و مکاتب مدیریت استراتژیک 4- Antiaccess area denial (a2d2) برای مطالعه بیشتر: www.realcleardefense.com/articles/2016/09/13/a2ad_-_anti-accessarea_denial_110052.html

در آستانه چهلمین سالگرد دفاع مقدس ملت ایران 1399 - 1359 و شش هزارمین پست بنده در بزرگترین انجمن نظامی وب پارسی لینک دانلود مجله الکترونیکی بزرگترین انجمن نظامی وب فارسی پی نوشت : 1- لازم به یادآوری است که این شماره بدلایلی از جمله برخی مشکلات غیر قابل پیش بینی ، با مقداری تاخیر تقدیم دوستان شد . با این حال انشا...در تلاشیم تا با نظم دهی هر چه بیشتر به روند انتشار این مجله الکترونیک ، پاسخی به محبتهای بی نظیر مخاطبان انجمن میلیتاری و مجله ناورد داده شود . 2- بااین حال می بایست در اینجا از نویسندگان و مترجمان این شماره و همچنین برادر ارجمند جناب @HRA که علیرغم همه مشکلات و گرفتاری ها بار اصلی زحمات را بردوش داشتند و همچنین برادر عزیز @worior برای تهیه و آماده سازی داده نمای رزمایش پیامبر اعظم (ص) 14 و اخوی ارجمند ما ، جناب @eshqali که بعنوان مُصحح به مجله میلیتاری محبت دارند ،و درنهایت برادر عزیز جناب @remo تشکر ویژه و اختصاصی شود ، چرا که بدون توجهات خاص این عزیزان ، ادامه حیات ناورد ممکن به نظر نمی رسید .. 3- از همه دوستان و مخاطبان که به رسانه های مجازی دسترسی دارند ، تقاضا می شود که لینک ارائه شده در این صفحه را برای آشنایی سایرین بصورت گسترده به اشتراک گذارند .. سپاس فراوان تحریریه مجله الکترونیکی بزرگترین انجمن نظامی وب فارسی

جنگنده ای که بتونه آسمان رو پاکسازی و در یک جنگ هوا به هوا بالای 60 درصد شانس داشته باشه چندتا جنگنده برتر هوایی مثال می زنیم که ما با اونها سر شاخیم اف 22 اف 15 مدل Silent Eagle اف 18 سوپرهورنت در این جنگنده ها چه می بینیم 1- رادار خوب و امکان لینک و حمایت راداری 2- جنگ الکترونیک 3-موشک های زهرآگین 4- مانور خوب بویژه در داگ فایت 5- کاهش سطح مقطع راداری - در زمینه جنگ الکترونیک و رادار کارهای خوب انجام داده ایم و فناوری های جالبی ساخته ایم، نمونه زمین پایه خیلی خوب بوده ولی نمونه های هواپایه رو در اف 14 استفاده کردیم پس این تکنولوژی و دانش کسب شده است ولی باید رادار و سیستم ها مطابق با جنگنده تطبیق داده شود. - رادارهای زمین پایه به راحتی می تونن بخشی خدمات آواکس رو برای جنگنده ها را تامین کنن ولی لازم است از پهن پیکرهای موجود استفاده بشه تا نیمه آواکسی برای حمایت از جنگنده ها استفاده شود - موشک های تولید شده برای جنگنده ها بیشتر قابلیت های که موشک های آمریکایی دارن رو پوشش میده، درسته موشک های نسل جدید دارن میان و ما داریم جا می افتیم ولی موشک های تولیدی ما حرف برای گفتن در صحنه نبرد دارن بویژه موشک های حرارتی و راداری دوربرد - مانور خوب مستلزم بدنه خوب به همراه موتور قوی هست، برای موتور بازارهای سیاه در دسترس هست و برای بدنه استفاده از پلتفرم های جنگنده های خود آمریکایی ها یا روس ها کاربردی هست و به نوعی چرخ را از نو طراحی نکردن، بماند که پلت فرم اف 14 هنوز که هنوز قوی و ایده آل هست - سطح مقطع راداری رو میشه در طراحی بدنه ارتقا بخشید، در گام اول کاهش و بهبود بدنه به همراه مواد جاذب و در گام دوم طراحی بدنه ای خاص و ضد رادار که قبلا آزمایشات و جواب های خوبی بدست اومده ولی کاربردی نشد. در مورد بدنه تونل های باد و تجربه و دانش ساخت بدنه های اف 4 و اف 14 و اف 5 همگی زیرساخت کار رو فراهم کرده است و تنها مدیریت می خواهد تا جواب های دلخواه نهایی شود. در مجموع دانش و فناوری بعضی از پارامترهای لازم برای برتری هوایی موجود است یا زیرساختش موجود است. خب چرا منجر به جنگنده نمی شود؟ حداقل یک جنگنده عادی نسل 4+ ؟ اینجاست که مشخص می شود اراده ای برای جمع کردن این فناوری ها و تولید نیست

Dassault Mirage III

C-160 TRANSALL (AEROSPATIALE, MBB)

McDonnell Douglas AV-8B Harrier II

در حمله قبلی به آرامکو ( بقیق و خریص ) مشاهده شده بود که یمن در انتخاب اهداف با دقت عمل نموده است . به گونه ای که مخازن انتخاب شده نشان از اشراف اطلاعاتی یمنی ها از ساختار پالایشگاه های آرامکو دارد . ( به شکلی که کدام مخزن اکنون پر و کدام خالی است و به طبع ارزش عملیاتی کمتری دارد) لازم میدانم توضیح مختصری در رابطه با نوع مخازن نفتی عرض نمایم : مخازن هم به لحاظ نوع سیال ذخیره شده و قابلیتی که برای آن نیاز هست و هم به لحاظ فشار درونی آنها تقسیم بندی می شوند . بعضی از مخازن حاوی مواد اشتعال پذیر و بعضی حاوی مواد قابل انفجار هستن و همچنین ممکن است در صورت پراکنده شدن مواد آنها بسیار سمی باشند . در رابطه با اشراف اطلاعاتی که عرض شد . در حمله قبلی تعدادی از برادران فرمودند ممکن است بعضی از مخازن خالی بوده باشند . ( با توجه به اینکه مخازن نسبتاً سالم به نظر می رسیدند و تنها حاوی یک حفره کوچک بودند در بدنه و در ساختار کلی آنها دفرمگی روی نداده بود) - قابل عرض است تمامی میعانات گازی و نفتی قابلیت انفجار شدید را ندارند و پس از اشتعال تا سوخت در مخزن باشد مشتعل می گردند و پس از اتمام آن آتش خاموش می شود ( البته سیستم های fire fighting هم به خاموش شدن کمک می کنند ولی در این حجم دیگر کاری از آنها هم بر نمی آید ) لذا در حمله قبلی ( بقیق و خریص ) عکس های روز بعد ظاهراً به نظر می رسید که مخازن خالی بوده اند ولی در واقع سوخت آنها کاملا مشتعل و از بین رفته بود . - فرآیند بازسازی مخازن و تاسیسات آنگونه که رسانه های سعودی مایل بودند نشان دهند سهل و سریع نیست ( 24 ساعت بعد عده ای کارگر را در حال بستن داربست و تخته به تصویر کشیدن و مدعی شدند تا 3 روز دیگر بازسازی را کاملاً انجام می دهند ) بیشتر شبیه بیان لطیفه بود تا دادن برنامه تعمیر و بازسازی ! ( دوستانی که فرآیند ساخت این گونه تاسیسات را از نزدیک مشاهده نموده اند عرایض بنده را تایید خواهند کرد که ساخت یک مخزن 400 هزار بشکه ای بین یک الی دو سال زمان خواهد برد . ( حتی توسط خبره ترین مهندسان و کارگران شرکت های توتال و بریتیش پترولیوم ) و همچنین زمانی کمتر از 4 الی 6 ماه برای تعمیرات قابل تصور نخواهد بود . - ساختار بعضی از مخازن به گونه ای است که با نگاه کردن به ظاهر آنها ( خصوصا با پهپاد و حتی از دید افقی با نگاه کردن به Walkway ) می توان به پر یا خالی بودن آنها پی برد و مخزن مناسب تر را برای اصابت علامت گذاری کرد . - این مخازن دارای سقفی شناور هستند و با بالا و پائین رفتن سطح سیال درون مخزن سقف نیز جابجا میشود ( اساساً سقف مانند یک شناور بر روی سیال عمل میکند) - در سمت راست این دو تصویر که برادر ارجمند @mehdipersian درج فرمودند می توان مخازن اتمسفریک سقف شناور را مشاهده نمود که از سایه آنها در عکس نیز پایین بودن سطح سیال و خالی بودن مخزن مشخص هست . - در مخازن سقف ثابت حتماً لازم است که از وجود سیال اطمینان حاصل نمود تا در صورت موفقیت در اصابت پرتابه به آن حداکثر خسارت مادی و تخریب روانی طرف مقابل بدست آید . - مخزنی که دور آن با خط قرمز مشخص شده مورد هدف قرار گرفته و مواد نفتی آن نشت و در محوطه دور مخزن پخش و سوخته است . - لازم به ذکر است به خاطر جلوگیری از سرایت آتش دور اینگونه مخازن یک دیوار به ارتفاع 2 الی 3 متر به نام دایکت وال ساخته می شود تا در مواقع حادثه تمام تاسیسات دچار حریق نشود . این دیواره کاملاً محصور بوده و دارای درب نمی باشد . معمولاً محوطه و دیواره محافظ به اندازه ای طراحی می شود که قابلیت حفظ نشت از یک مخزن پر را خواهد داشت . - در این حمله به شکل دقیق مخزن ( بالای دایره قرمز) مورد اصابت قرار گرفته و نشت کرده و به نظر می رسد مخازن دوم سالم بوده و تنها مواد نفتی دور آن و درون دیوار محافظ پخش شده است . آسيب ناشي از حمله رژیم بعث عراق به واحد 100 پالايشگاه گازي بيدبلند در دوران جنگ تحمیلی پس از هر حمله رژیم بعثی ماهواره های غربی میزان اثر گذاری حمله و شدت خسارت ها را رصد و به گماشته خود صدام اطلاعات دقیق را اعلام می کردند تا بتواند در حملات بعدی برنامه ریزی بهتری برای انهدام پالایشگاه های ایران داشته باشد تصاویر ماهواره‎ای از آتش سوزی حاصل از بمباران پالایشگاه آبادان از نگاه ماهواره آمریکایی لندست 3 در پنج روز پیاپی در سال 1360 و گزارش دقیق به آن به نیروهای عراقی ( یعنی رصد مداوم برای طول مدت اشتعال که هم اثر گذاری حمله دیده شود و هم میزان آمادگی و رمق ایران در رفع آسیب برآورد شود! ) در پایان مرور خاطرات علیرضا ضیغمی (مدیرعامل اسبق شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی) ، امیر حبیب بقایی (فرمانده اسبق نیروهای هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران) را در همین رابطه به برادران میلیتاری توصیه می کنم که نکاتی جالب توجه و شنیدنی دارد .

اولویت بندی در توسعه دانش ساخت هواپیما مثالی که اینجا در موردش بحث می شود روش ایران در مورد ساخت جنگنده است * اولین سوال کدام جنگنده برای ساخت بهینه تر بود؟ بویژه با نمونه هایی که داشتیم * دومین سوال کدام بخش های جنگنده به ترتیب باید کار می شد؟ اول باید یک نگاه به مسیر رسیدن به خودکفایی و تولید باید انداخت جنگنده هایی که در اختیار داشتیم ما را به کجا می برد؟ یک سری متعلق به خرید های زمان شاه بود که شامل اف 5 اف4 و اف 14 بودند و شناخت خوبی روی آنها و تعمیرات مربوطه وجود داشت. سری دوم مربوط به جنگنده های روسی بود که یا از شوروی گرفته بودیم و یا از عراق به همراه تعدادی میراژ که در مورد این جنگنده ها شناخت بسیار کم بود. از این بابت انتخاب می بایست از جنگنده هایی صورت می گرفت که در طوفان دفاع مقدس خود را اثبات کرده بودند. انتخاب بین جنگنده ها بسیار سخت بود چون تفاوت ها راهبردی است اف 14 جنگنده برتری هوایی بود بالاترین سطح تکنولوژی ولی گران و پیچیده اف 4 ستون فقرات نیروی هوایی بود و سلاح اصلی در تهاجم و بمباران ها اف 5 جنگنده ای پر تعداد، ساده و دم دست شهید ستاری و تیم همراهان در جمع بندی بر روی اف 5 توافق کرده و کارشان را با ساخت آذرخش اجرا کردند؟ تاپیک کامل تر در مورد این مسیر در جنگنده چند ماموریته بومی سبک شفق ، برهان ، صاعقه ، آذرخش و تاپیک جت آموزشی - رزمی کوثر 88/ یاسین آمده است. و مسیری که طی شد تا اینجا جنگنده کوثر ساخته شد. اما باتوجه به اهمیت نگهداری اف 4، اف 14 قطعه سازی چه در سطح اورهال و چه در سطح ارتقا پیگیری شد و ارتقا پیشرانه ها و دیگر سامانه ها نیز صورت گرفت. محدودیت در خرید و نیاز به پرواز پرندگان آهنین باعث شد تفکر تعمیر و ارتقا سراغ میگ و میراژ هم برود. با این اوصاف و شواهد ایران روی بخش های هواپیما کار کرد و سعی به تولید دانش فنی هر بخش و دانش ماژوال نمود. اما تولید هواپیما در ایران بسیار کند تر از آنچه تصور می شد جلو رفت و ناگاه کشورهایی چون تایوان و ژاپن را می دید که جنگنده می سازند و کشورهایی چون عربستان با پول خود آمار بی شماری جنگنده خریداری می کنند و این اتفاقات افزایش اختلاف سطوح نیروی هوایی ایران با کشورهای اطرافش را نشان می داد که موجب شد عدم توازنی در آسمان بر علیه ایران ایجاد شود. بویژه از سمت ترکیه و از سمت خلیج فارس ابهام بزرگ این تفاوت تکنولوژی ابهامی بزرگ رو بر سر اقدامات نیروی هوایی ایجاد می کند چرا که نیازها در حال سرعت گرفتن است و پاسخ محسوسی هم دیده نمی شود. همه و همه باعث ایجاد نگرانی و غر می شود و این نگرانی پیشرفت های موشکی را می بیند و به آن چشم غره می رود. * ولی کجای کار اشکال دارد؟ آیا بحث فقط بودجه است و یا اینکه مشکل در عدم بکارگیری پتانسیل ها و پروژه های موازی است؟ اما هدف ساخت اف 5 و ارتقا آن چه بود؟ رسیدن به اف 20، اف 18 و یا ... * چرا جنگنده نهایی همچون این جنگنده ها نشد؟ * سوال کاربردی تر : در این مسیر چه اقداماتی انجام شد و چه توانمندی هایی کسب شد؟ - ورود به عرصه جمینگ و جنگ الکترونیک هوایی - ارتقا سیستم رادار در جنگندها و تولید حداقل یک نمونه راداری داخلی (ژن برتر گرومن) - ارتقا سیستم ایونیک و کنترل آتش و نیمه بومی کردن آن برای جنگنده ها - تولید رنج نسبتا خوبی از موشک های هوا پایه - ساخت نمونه های موتور جنگنده اف 5 و اف 14 و مهندسی معکوس انها - توانمندی ساخت بدنه جنگنده های موجود بویژه بال اف 14 - ساخت اجزا جانبی مثل چرخ و متعلقات، چتر نجات، تجهیزات عملیات در شب، تجهیزات سوخت گیری هوایی و ... این همه کار ولی خروجی در جنگنده دیده نمی شود چرا؟ آیا بودجه نداریم؟ آیا مدیریت نداریم؟ آیا بحث حفاظت اطلاعات وجود دارد؟ آیا و آیا .... ماژول برای تایید این صحبت ها موضوعی به نام ماژول را می توان مطرح کرد که یک جنگنده را به اجزای گسسته تبدیل کرده و همچون ابزارهای خانه سازی کنار هم می چسباند این اجزا همگی در نقاطی متفاوت ساخته می شوند ولی در یک ساختار واحد مونتاژ و نهایی می شوند. این تکنیک اگرچه کمی هزینه را بیشتر کرده و طراحی دوباره را طلب می کند ولی سبب ساده سازی در تولید، نگهداری و ارتقا تجهیزات شده و امکان استفاده از یا در دیگر سیستم ها را ممکن می نماید. در حقیقت این روش نوعی استاندارد سازی برای کاهش تنوع بی حاصل است. شبیه به تولید کابل های استاندارد برای لپ تاپ های یک شرکت برای مثال یک سیستم کنترل آتش می تواند در همه جنگنده های ما یکسان باشد تا برای حمل تسلیحات مشکل خاصی وجود نداشته باشد. یا سیستم های رادار بر اساس یک پروتکل و قانون ارتباطی مشخص پیروی کنند تا در همه جنگنده ها قابل استفاده باشند (فارغ از ابعاد و توان مصرفی ) https://www.terma.com/media/433426/2017%20Anders%20Hjermitslev.pdf به نظر می آید ما در چند جبهه دچار ضعف هایی هستیم و ترس از همین ضعف ها سبب شده است که تمام زحمت ها بر روی زمین بماند 1- عدم سرمایه گذاری روی بدنه و طرحی جدید ( امکان الگو گیری از روی جنگنده هایی مثل اف 18 بود پس دلیل قابل قبولی نیست) 2- موتور جنگنده ( امکان خرید از بازارهای جهانی بود و هست حتی بازارهای سیاه و چین که این کار چند بار صورت گرفته است) 3- حمایت مثل موشکی بر نیروی هوایی نبود ( حضور رهبری در تصاویر در کنار شهید ستاری نشان می داد حمایت رهبری بر نیروی هوایی همیشه بوده است) به شخصه فکر می کنم تمام قطعات پازل آماده است ولی نهایی کننده وجود ندارد تا این قطعات را کنار هم بچسباند و خط تولید جنگنده برتری هوایی در کشور بسازد کل این اتفاق می تواند در 2 الی 3 سال نهایی شود ولی چرا نمی شود؟ چگونه شد در ان اوضاع بعد از جنگ سریع آذرخش به پرواز در آمد ولی با گذشت این همه سال و بعد از رفتن شهید ستاری تازه باید شاهد پرنده کوثر باشیم؟ ما سابقه ساخت هلیکوپترهایی رو داریم که با موتورهای بازار سیاه ساخته شدند ولی طرحشان ادامه نیافت اینجاست که وجود شهیدانی چون ستاری، کاظمی، تهرانی مقدم و حسن باقری معنا پیدا می کند، شهیدانی که مجری میدان بودند و از جانه مایه ایثار می کردند تا کارها به ثمر بنشیند. مدیریتی که به جهادی مشهور است ولی درک درستی از آن نداریم. مدیری که سدهای نشد را می شکند و در سیستم تغییر ایجاد می کند. به نظر می آید سیستم ما اجازه رشد و جسارت به اینگونه افراد نمی دهد و تکرار شهیدانی این چنین را سخت می کند. پس سوال نهایی متفاوت از انتظار این است مدیر جهادی کیست؟ و روش رشد و تکرار این مدیران چگونه است؟ * صحبت های یک ضد انقلاب در مورد خصوصیتی از شهید کاظمی که بحث امروز ماست https://www.youtube.com/watch?v=3Uc5RxFbpkA&list=ULlk-z8m-WDs0&index=676 * توضیح عملکرد شهید حسن باقری در ایجاد اطلاعات و عملیات سپاه در مستند اخرین روزهای زمستان، قسمت سوم ( آغاز به کار با ابزارهای ابتدایی و خلق امیدی بر پایه تلاش و خلاقیت) https://www.aparat.com/v/o240k?playlist=563444 لازم است همیشه به یادآوریم که در چالدران ما از تکنولوژی شکست خوردیم و تبریز را از دست دادیم و هرگز نباید گذاشت آن اتفاق دوباره رخ دهد. در خبیر و بدر هم نبود برتری هوایی و پوشش از هوا سبب شد که علارغم تمام مجاهدت ها اهداف میسر نشود. تقدیم به جناب @MR9 که در زمینه رشد تفکر نیروی هوایی پرتلاش و خلاق اند.

ماهنامه شماره یک میلیتاری (درسری جدید انتشار با شناسه "نآورد" ) لینک دانلود پی نوشت : بازیابی مجدد آرشیو اولیه در مورخ ششم آذرماه سال یکهزار و سیصد و نود و نه خورشیدی

شما میتوانید بخشی از افراد را برای همیشه گول بزنید و همینطور میتوانید همه ی افراد را بصورت موقت گول بزنید. اما هیچ وقت نمیتوانید همه مردم را برای همیشه گول بزنید. "آبراهام لینکلن"

آیا همواره باید اطلاعات کامل پیش از یک اقدام داشت یا ...؟! فیلم سینمای word war z مامور سازمان ملل: اسرائیل حمله زامبی ها را از کجا می دانست؟ مامور موساد: ما یک اطلاع رسمی از یک ژنرال هندی دریافت کردیم. میگفت که با "راکشاشا" مبارزه میکنند. یعنی زامبی ها. اساسا مرده متحرک. مامور سازمان ملل: افسر درجه یک موساد کاملا هوشیارانه، منطقی و موثر این مطلب را توصیف میکند. یعنی باور کنم که شما بخاطر یک اطلاعیه که داخلش به زامبی ها اشاره کرده بود؛ دور تا دور اسرائیل دیوار ساختید؟! مامور سیا: در سال ۱۹۳۰ یهودیان باور نمیکردن که به کمپ های کار اجباری فرستاده شوند. در سال ۱۹۷۲ باور نمیکردیم که در بازی های المپیک قتل عام میشویم. قبل از اکتبر ۱۹۷۳ نیروهای عرب را دیدیم و فکر میکردیم که تهدیدی برای ما نیستن. خب یک ماه بعدش؛ عرب ها به ما حمله کردند و نزدیک بود تا مارا به دریا بریزند. پس تصمیم گرفتیم تغییری ایجاد کنیم. مامور سازمان ملل: تغییر؟!! مامور موساد: "دهمین مرد" اگر ۹ نفر از ما با یک اطلاع، دقیقا به یک نتیجه برسند، وظیفه ی دهمین نفره که مخالف کند. مهم نیست که چقدر غیر محتمل باشد. دهمین نفر باید با این فرض شروع کند که همه ۹ نفر اشتباه میکنند. مامور سازمان ملل: و تو دهمین نفری؟! مامور موساد: دقیقا از وقتی همه فکر میکردن بحث زامبی ها برای پوشاندن سایر مسائل هست، من روی فرضیه ام تحقیق کردم. و بعد اونا گفتن "زامبی ها". و منظورشان واقعا زامبی بود. پ ن: در جواب نظریه داشتن اطلاعات کافی برای هر اقدامی! گهگاهی صبر بیش از حد برای کسب اطلاعات باعث رسیدن دشمن به کوچه ها و خیابان های شهرمان میشود...

جغد پیر عاقل درباب عجله نکردن در اتخاذ و اجرای تصمیم در سپهر بین المللی جان .دی . راکفلر ( 1937-1839) موسس و مالک شرکت نفتی استاندارد اویل و بعدها تراست استاندارد اویل ، در سالهای آخر عمر ، قطعه ای از یک شعر را که از جوانی به یاد داشت ، همواره پیش خود زمزمه می نمود : جغدپیر و عاقلی ،بر درخت بلوطی آشیان داشت از بالای درخت ، هر چه بیشتر می دید ، کمتر سخن می گفت و هرچه کمتر سخن می گفت ، بیشتر می شنید چرا ما مردم ، مثل آن پرنده پیر نیستیم ؟!! پی نوشت : در ایام جنگ قره باغ ( 2020 . م ) پس از مطالعه برگی از کتاب The Prize از مورخ مشهور Daniel Yergin

خدا هم خسته شده از بس دو طرف جنگ صداش کردن... cold mountain 2003

" پرچم ایران " سرباز سرافراز راه حق و آزادی ، هموطن غیور ارتشی ، انسان وارسته ، ایرانی وطن پرست ، ناخدا یکم تکاور " هوشنگ صمدی کلخورانی " تصویر اولیه ( قبل از اعمال تغییرات و تصویر نویسی ) از سایت گنج جنگ برداشته شده است . تصویر دوم از سایت دفاع پرس .

درباب شوق به پرواز پرواز اندازه آدمو برملا میکنه ... هرچی بالا و بالاتر میری دنیا از دید تو بزرگتر میشه و تو از دید دنیا کوچکتر!!

در باب رفع نیاز برای خنثی کردن تهدید در زمان حال و نه اینده سال 1944 ، پس از حمله به نرماندی .... هیتلر : برای اطلاعت باید بگم که این بمب ها ( موشکهای وی-2 ) نخستین سلاحی هست که تمام جهان را به نفع ما دگرگون خواهد کرد رومل : الان مساله مورد بحث برای ما همین حالاست پیشوای من هیتلر : من امکانات دیگری دارم که بزودی می تواند جهان را زیر و رو بکند رومل : تکلیف حالا چی هست !!! پیشوای من ، ما فردا صبح باید چه کار کنیم ؟ پی نوشت : بخشی از دیالوگ فیلم روباه صحرا . محصول 1951

یک جامعه وقتی رشد می‌کند که پیرانش نهال‌هایی بکارند که مطمئنند هرگز زیر سایه‌شان نخواهند نشست. ضرب‌المثل یونانی

انسان بی رویا، انسان بی سرنوشتی است ( محسن رنانی)

بسم ا... "من با تجربه این را می‌گویم که میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد در خود فرصت‌ها نیست. اما شرط آن، این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم" "سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی "

این شیار ها که حاصل عمل آرایش شیاری یا fluting میباشد در واقع جدا سازی بخشی از سطح لوله هستند که دلایلی متنوعی جهت اجراش وجود داره مثل: ۱-کاهش وزن جزعی ۲- برخورد بیشتر هوا با لوله در نتیجه خنک شدن بهتر و گیر های کمتر و ... تا حالا این کار بصورت خیلی محدود روی سلاح های تک تیرانداز و تیربار ها انجام شده اونم نه بصورت گسترده. و دلیل این استفاده غیرگسترده در سطح دنیا هم با تست های میدانی بدست آمده! شیار عمر لوله را به شدت پایین میاورد. دقت یک سلاح با نواخت بالا را کم میکند و صد البته انچه بسیار مهم است عمل fluting بسیار پر هزینه و خاص است! این عمل تا آنجا مفید است که با لوله با کیفیت رو به رو باشید که عمر لوله حفظ شود و در این صورت شما یک سلاح مناسب تر از باقی سلاح ها خواهید داشت. اما این مطلب باعث گران تر شدن طرح خیلی گران قبلی میشود. و برای سلاحی که قرار است به تعداد زیاد دست کم ۳ میلیون قبضه ساخته شود توجیه اقتصادی ندارد. نکته قابل تامل عمر اعلام شده این سلاح است که رقم ۶ هزار شلیک ذکر شده که مصداق حرف من هستش. این عدد گویای استفاده از متریال ضعیف در سلاح مصاف است. برای مثال اسلحه HK416 قابلیت ۲۰ هزار شلیک را دارد که نزدیک به ۴ برابر اختلاف با سلاح ایرانی است! که البته باید بگم که این عدد به سلاح M4امریکایی نزدیک است.که جنبه مثبت قضیه را نشان میدهد. احتمالا دلیل این عمر پایین در کنار طراحی مناسب این سلاح همین fluting باشد. در آخر مصاف سلاح مناسبی برای نیاز فعلی است ولی احتمال دارد در یگان های ویژه سلاح های دیگری هم ورود کنند. مصاف بعنوان یک سلاح ملی یاید تیراژ ملی داشته باشد تا بهره اقتصادی داشته باشیم. اعم مطلب اینه که ایران همچین سلاحی را در داخل تولید کند حال تنها یا با همکاری توفیق نمیکند. یک حرف در پرانتز با دوستان : (ما دو نوع پاسخ و تحقیق و نگرش داریم. یک پاسخ عقلی و دیگری پاسخ تجربی(علمی). پاسخ عقلی حاصل عملکرد عقل هستش مثل احساسات و مکاشفات و ... که البته در بعضی علوم مفیده؛ مانند علوم انسانی و ادبیات و ... اما نوع پاسخ و نگرش دیگر تجربی و علمی است که در علوم دیگر مانند مهندسی مثل البتهنجوم و صنایع هوایی و تسلیحات نظامی نقش پر رنگی دارد. اینکه بگیم نه مگه میشه ایران این کارو کنه دقیقا مشابه حرفایی است که در باقی این وب اتفاق میوفته! که اکثرا احساسی هستند( پاسخ عقلی) این که دلایل ارتباط منفی ترکیه رو گوشزد میکنید. بخاطر داشته باشید ترکیه یکی از کشورهایی است که در تمام این سال های تحریم در دور زدنش به ما کمک کرد. خطوط انتقال گاز رو هم که نیاز به توضیح نداره. در لیبی همه طرف خلیفه حفتر و گرفتن ایران و ترکیه طرف دولت وفاق گرفتن! ترکیه در سوریه علیه ما جنگید ولی تنها کشوری بود که حوادث ابان رو به ایران هشدار داد!!! ولی امیدوارم تمام دوستان همانطور که نیمه پر لیوان را میبینند؛ نیمه خالی رو هم ببینند تا بحث مثبت ادامه پیدا کنه نه بحث منفی و بقولی جدال!)

مصاف رائفی پور بیشتر شبیه به تیر بار بود تا یک سلاح تهاجی خودکار یا نیمه خودکار ولی اونم در نوع خودش بسیار جالب بود و کیفیت مهم هست تست های اولیه کلاش مو به تن ادم سیخ میکنه تو چه شرایط دمایی قرار دادن اونا رو بالاخره ما هم باید از یکجایی شروع کنیم چه خوب و چه بد بالاخره پیشرفت میکنیم اگه بودجه و هزینه مکفی باشه ...... یا علی

معمولا برای نگهداری سلاح داخل جعبه ، یکسری فیکسچر / استند داخل ان تعبیه میکنند . حالا ممکن هست داخل جعبه باز شده ، چنین چیزی وجود داشته باشد که برداشته شده یا اینکه این جعبه ها ارتباطی به سلاح مورد بحث نداشته باشد... جعبه چوبی AK-47 جعبه خانواده M-16

در حاشیه نمایشگاه توانمندی های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران آذر 1398