همین تفاوت در نوع شاسی ( چرخدار ویا شنی دار بودن) ، وزن ، سطح حفاظتی و... در یک خودرو زرهی میتواند در نقش و کاربری آن تاثیر بسیار زیادی بگذارد. پلتفرم چرخدار بومرنگ تحرک پذیری بالاتری به نسبت خودرو های رزمی تی-15 در نتیجه بیشتر در اختیار نیروهای پیاده نظام و واحدهای مکانیزه خواهد بود. اما خودروهای رزمی تی-15 خصوصا در نقش رزمی پیاده نظام به علت سطح حفاظتی بالاتر عموما در واحدهای زرهی و در کنار تانک های اصلی میدان نبرد خدمت خواهند کرد. پلتفرم تی-15 ارماتا هم توانایی تبدیل شدن به کاربرهای مختلف را دارد. روسها تا به امروز دو نسخه از ارماتا تی-15 را ارائه داده اند. یکی از نسخه ها مجهز به برجک رزمی Epoch و دیگری مجهز به برجک رزمی AU-220M است. البته برای تبدیل شدن یک پلتفرم زرهی به کاربری های مختلف علاوه اینکه خود پلتفرم باید برای این کار به درستی طراحی شده باشد تجهیزات مختلف رزمی، مخابراتی، لجستیکی و... که قرار است بر روی ان پلتفرم نصب شوند نیز باید به شکل ماژولار طراحی شده باشند. به عنوان مثال برجک های رزمی Epoch و AU-220M به شکل ماژولار طراحی شده اند تا بر روی طیف گسترده ای از وسایل نقلیه نصب شوند.

آیا این پایان آذربایجان است؟ هنگامی که نیکول پاشینیان نسخت وزیر ارمنستان در روز 10 ژانویه 2020 آتش بس را پذیرفت، الهام علی اف احساس پیروزی کرد. علی اف سرزمین‌های را که پدرش رئیس جمهور پیشین آذربایجان در جنگ اول قره باغ از دست داد توانست بازپس بگیرد. علی اف قبلا با تعهد به دیپلماسی در ازای دریافت کمک‌های مالی و تسلیحاتی با موفقیت آمریکا را فریب داد و پس از آن با یک حمله غافلگیرانه توانست از لحاظ نظامی بیشتر از آنچیزی حاصل کند که ممکن بود با استفاده از دیپلماسی به دست آورد. او همچنین با تبدیل خود به یک متحدد ضروری برای اردوغان رئیس جمهور ترکیه و پوتین رئیس جمهور روسیه، قدرت خود را افزایش داد. او احتمالا برآورد کرده است که در صورت بروز هرگونه ناآرامی در آذربایجان، آنها قدرت او را حفظ خواهند کرد همانطور که پوتین با حمایت از بشار اسد رئیس جمهور سوریه از هیچ تلاشی برای محافظت از منافع روسیه فروگذار نکرده است. ارمنستان در جنگ شکست خورد و علی اف پیروز شد. اما آذربایجان هم باخت. پرچم های آذربایجان ممکن است بر فراز شوشا که در بین ارامنه به نام های شوشی و کالباجار نیز شناخته می شود ، به اهتزاز درآیند، اما پیروزی علی اف به قیمت استقلال آذربایجان تمام می شود. علی اف برای تقویت قدرت شخصی و تضمین احتمالی جانشینی همسر و پسرش ، حاکمیت آذربایجان را فروخته است. نیروهای روسی اکنون در آذربایجان هستند. هم بر روی کاغذ و هم در واقعیت ، آنها آتش بس را بین آذربایجان و ارمنستان اعمال میکنند ، اما وارد کردن مجدد نیروهای روسی در منطقه، هدف دیرینه پوتین بوده است چرا که به نظر می‌رسد او همه کشورهای شوروی سابق را گام به گام به آغوش خود بازگرداند. شاید علی اف از پذیرش سربازان روسی اطمینان خاطر داشته باشد زیرا آنها دستاوردهایی را که وی و نیروهای ترک در طول جنگ بدست آوردند، تقویت کردند ، اما علی اف فراموش کرده است گرچه نیروهای روسی به سرعت وارد می شوند ، آنها به ندرت از آنجا خارج میشوند. بعید است ترکها نیز آذربایجان را ترک کنند. هدف آذربایجان از جنگ، آزادسازی قره باغ و مناطق آذربایجانی اطراف آن بود که ارمنستان در جنگ 1988-1994 آنها را اشغال کرده بود. اما انگیزه ترکیه متفاوت بود. اردوغان و رهبران فکری امنیتی-نظامی ترکیه مانند دوغو پرینچک مدتها است که از جاه طلبی‌های پان ترکی استقبال میکنند تا ترکیه را از نظر فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی با آذربایجان و کشورهای ترک آسیای میانه پیوند دهند. با گذر از فرودگاه آسین بوغا آنکار به سمت شهر، دیوارنگاره‌ای منقش به پرچم‌های جمهوری‌های ترک از آذربایجان به ترکستان شرقی (اویغورهای چین) دیده ‌می‌شود. طبق گزارشات بر اساس توافق آتش، نه تنها ترکیه یک راه ارتباطی از طریق خاک ارمنستان به آذربایجان به دست آورده است (البته ساز و کار این جاده مشخص نیست) بلکه ترکیه نیروهای خود را به یک مرکز مشترک نظارت روسی-ترکی اعزام می‌کند. نیروهای ویژه ترکیه در باکو حضور دارند و جت های اف -16 ترک نیز در پایگاه های آذربایجان مستقر هستند. علی اف ممکن است به اردوغان به عنوان یک دوست نگاه کند اما اردوغان علی اف را به عنوان وسیله ای برای رسیدن به هدف می داند. در نهایت به مزدوران سوری (تروریستهای سوری) می‌رسیم. ترکیه با استقبال علی اف این تروریستها را به آذربایجان منتقل کرد، با این حال به نظر می‌رسد علی اف حتی اگر اراده کند نمی‌تواند آنها را مجبور به خروج از خاک آذربایجان کند. همانطور که ترکیه توانست آتش تروریست‌ها را علیه ارمنی ها هدایت کند ، آنها به همین راحتی می توانند از آنها برای هدفگیری آذری های مخالف اهداف ترکیه استفاده کنند. آذربایجان برای اولین بار توانست در سال 1918 به استقلال برسد اما 23 ماه بعد، با ورود نیرویهای روسی این استقلال شکست خورد. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دومین فرصت را به آذربایجان اعطا کرد. شورای عالی سوسیالیستی جمهوری آذربایجان در 18 اکتبر 1991 استقلال آذربایجان را اعلام کرد ، اقدامی که متعاقباً با همه پرسی تأیید شد. هرچند این دوره از استقلال آذربایجان طولانی‌تر شده است اما همچنان نتیجه یکسان است: نیروهای خارجی حاضر در آذربایجان به باکو جواب پس نمی‌دهد بلکه به کاخ کرملین و کاخ آک ساری (ترکیه) پاسخگو هستند. ممکن است آذری‌ها روز 10 نوامبر را به عنوان روز تاریخ پیروز خود بر ارمنستان در جنگ قره باغ 2020 جشن بگیرند اما زمانی‌که روزهای جشن به پایان برسید ممکن است آنها متوجه شوند این پایان واقعی استقلال آذربایجان و آغاز فرمان‌برداری این کشور از روسیه و ترکیه است. ترجمه توسط GHIAM/ منبع

یک اقدامی هم دوستان در مورد امارات خبر گذاشتند که یک تیم ایرانی را در امارات دستگیر کرده که لازم به ذکر هست در این مورد هم باید پاسخ های هوشمندانه داده بشه که البته چند باری در قالب های مختلف داده شده. شهید حسینی، شهید وزارت اطلاعات که من در تاپیک تروریسم گذاشتم مطلبش را که اخیرا فاش شد که توسط موساد و احتمالا در تل آویو به قتل رسیدند و سرشون بریده شد لازم هست بدونیم که چند سال پیش که خبر اولیه (بدون اطلاع از مشخصات ایشون و رده شغلیشون) قتل ایشان منتشر شد توسط سخنگوی وزارت خارجه اشاره شد که در زندان های امارات پس از دستگیری کشته شدند و امارات هم پاسخی نداد به این قتل. حالا با کنار هم گذاشتن این اطلاعات میشه اینطور نتیجه گرفت همون سالها هم امارات در همکاری با موساد احتمالا ایشون را به نحوی ( حالا جزییات میتونه بسیار متنوع باشه و فقط حدس میشه زد یکی دو تاش را ) یا تحویل موساد داده بعد از اینکه پوششون لو رفته و از تل اویو برای بازگشت مثلا یک سفر غیرمستقیم داشته به امارات و دستگیر شده در این کشور یا در همکاری به قتل رسانده و بعد به امارات منتقل کرده در پوششی برای گم کردن رد موساد و یا هر چیز دیگه. پس اقدامات امارات ضد ایران مربوط به امروز و حالا و ترامپ و آشکاری رابطه با اسراییل نیست و از گذشته این رژیم ضد ایران به شدت فعال هست حتی اگر موضوع جزایر را کنار بزاریم. این را نباید فراموش کرد که حتی پیچیده تر از سعودیها عمل میکنند اماراتی ها و چنگالهاشون به شدت گسترده تر از سعودی است در خاوریمانه و شمال افریقا و ...

ایران نباید اسیر فضاسازی کره و احتمالا کشورهای متحدش بشند. وزارت دفاعشون گویا بچه میترسونه از اعزام واحد مبارزه با دزدان!! دریایی و مشورت با ائتلاف دریایی در منطقه میزنه. (نگران نباشه حتی برای همین مشورت ترامپ براشون فاکتور میکنه مبلغ را ) محکم باید همه پشتیبان اقدام انجام شده باشند و هرگونه حرکت احمقانه احتمالی کره جنوبی را سخت تر هم پاسخ بدند. ما نبودیم که شروع کردیم این بازی را. بماند که کره از قبل خودش را سرخورد! عضو ائتلاف امریکا در منطقه ما کرده بود و شناور اعزام کرده بود که به تنهایی یک اقدام خصمانه تلقی میشه علیه ما با اینکه روابط ما با کره همیشه دوستانه بوده و البته همیشه از ما اونها منفعت بردند نه بالعکس. اتفاقا باید از این فرصت استفاده کرد و با اعزام یک گروه ویژه به کره شمالی در حالیکه احتمالا افکار عمومی و سیاسی کره شمالی تحت تاثیر این اتفاق هست تا حدودی همکاری ها را گسترده کرد. هرچند کره شمالی در عمل و ظاهر فعلا دوست نداره برون داد سیاسی تنش زا داشته باشه با آمریکا ولی باید اقدامات خصمانه کره جنوبی را حتما پاسخ داد. خصوصا با گستاخی وزارت دفاع و خارجشون پس از این اتفاق که از سر طلبکاری دراومدند. حتی بحث اقدام به شدت خصمانه در قطع رابطه مالی یکطرفه و دستبرد 7 میلیارد دلاری به منابعمون را هم کنار بزاریم اقدام به شرکت در ائتلاف نظامی آمریکا در منطقه ما و بر علیه کشور ما و ابهای ما خودش یکی از خصمانه ترین اقداماتی است که تنها از یک کشور دشمن برمیاد چه برسه به ظاهر بی طرف.

مدلها و نقشهای احتمالی پلتفرم چرخدار بومرنگ تصویر بالا کاربری های و نقشهای متفاوت پلتفرم چرخدار بومرنگ را نشان میدهد که همگی از یک نمونه اولیه مشتق شده اند. یکی از ویژگی های پلتفرم های زرهی چرخدار مدرن قابلیت ماژولار بودن است. در حقیقت این پلتفرم ها باید به شکل طراحی شوند تا بتوان با کمترین تغییرات تجهیزات مختلف رزمی، مخابراتی، لجستیکی و... را بر روی انها سوار کرد. شماره 0: مدل پایه شماره 1 : خودرو رزمی پیاده نظام شماره 2: خودرو پشتیبانی اتش/سیستم توپخانه متحرک شماره 3 : خودرو پدافند هوایی شماره 4: خمپاره انداز خودکششی شماره 5: خودرو فرماندهی شماره6 : خودرو شناسایی ش.م.ر شماره 7 : خودرو بازیابی زرهی شماره 8 : امبولانس زرهی شماره 9 : نفربر زرهی تصویر گرافیکی از نسخه پدافتد هوایی بومرنگ مجهز به سامانه برد کوتاه Sosna

وزارت دفاع آمریکا مجوز فروش سیستم ضد موشکی و مقابله مادون قرمز را برای پرنده های مقیاس بزرگ* را (طبیعتا بخشی برای حفاظت ویژه برای سیسی جانشون!) از وزارت خارجه دریافت کرد. سفارش حکومت مصر شامل یک سامانه AN/AAQ-24(V)N برای ایرباس A340-200 ریاست جمهوری است. *Large Aircraft Infrared Countermeasures (LAIRCM)

امروز ارمنستان شاهد جمعیت زیادی از طرفداران نیکول پاشینیان بود که در حمایت از اون و ضد مخالفینش تظاهرات کردند. این هم یک تایید دیگه برای اتخاذ مواضع محتاطانه در مورد حمایت از پاشینیان. مردمی که خودشون هم راضی به شرایط خفت بار تحمیلی هستند و از عاملش حمایت هم میکنند؛ حالا تحت تاثیر پوپولیسم و مکتب سلبریتیسم هستند یا اینکه مثل بخش زیادی از منطقه روابط نرمال با ترکیه* را ترجیح میدند در برابر واگذاری قره باغ فرقی نمیکنه؛ مشخصا از نمونه های خوب خنجر زدن از پشت فرداروز حمایتها بوده و هستند. اونهایی که تازه اصلا و ابدا چنین مواضعی ضد منافع کشور خودشون نداشتند چنان خنجر زدند که جاش هنوز هست چه برسه به اینها که پس فردا وسط معرکه تمام اختلافات را کنار میگذاشتند و علیه ما متحد میشدند. *شاید این نکته خیلی ساده و بدیهی باشه و سطحی به نظر برسه ولی کسانیکه تحولات ترکیه را دنبال میکنند میدونند بخش زیادی از علائق جمعیت عوام منطقه از پاکستانی و افغانستانی بگیر تا اعراب و جمهوریه ای قفقاز و ... که طبیعتا اولین تاثیر خودش را در بحث توریسم ترکیه میزاره تنها و تنها بواسطه قدیمیتر موسیقی ترکیه و بالاخص سریال های ترکیه در حال حاضر شیفته این کشور و سفر بهش شدند و هستند. استفاده از رنگ و لعاب و تقریبا تماما دکور شیک حتی در صحنه های خارجی، داستان های عاشقانه فراتر از حتی بالیوود و استفاده بسیار شدید و پررنگ از زنان و دختران و مدلهای ترک (کافی است به کامنتها یوتیوب برای مدتی دقیق بشید) تصویری رویاگون را از ترکیه به مخاطبان القا میکنه و کرده که تنها ارزوی بسیاریشون دیدن بستر این جغرافیایی است که سریالها درش رخ میده و ادمهای درون اون. بحث اقتصاد عجیب و غریبی که همین سریالها در بحث پوشاک و مدلینگ و سلبریتیسم و خود فروش رسانه ای تصویر و ویدئو و صوت به کنار که ایجاد کرده. حالا این بحث بدیهی را به این خاطر اشاره کردم که موضوع زنان و دختران به کنار، تصویری که سینمای ایران و در کلیت هنر ایران از ایران به افکار عمومی خارجی در همون شکل محدودش مخابره کرده (تماما هم با حمایت وسیع دولتی) چه تصوری برای مخاطب میسازه از ایران؟ حالا تصویر سازی هیولانه گونه رسانه های غربی به کنار.

شهید سپاهی سرلشکر عبدالرسول استوار

توسعه سیستم دفاع فعال برای خودروهای جدید ارتش فرانسه سیستم دفاع فعال SHARK نصب شده بر روی نفربر VAB دو شرکت دفاعی فرانسوی، تالس و نکستر به طور رسمی اعلام کرده اند که در حال توسعه یک سیستم دفاع فعال مقابله سخت (HARD Kill) جدید با نام پرومتوس ( PROMETEUS ) برای خودروهای ارتش فرانسه در پروژه عقرب هستند. این دو شرکت در ادامه اعلام کرده اند در سال 2022 اولین تست این سیستم دفاع فعال بر روی خودروی چند منظوره گریفون را انجام خواهند داد . در سالهای گذشته شرکت دفاعی تالس از توسعه سیستم دفاع فعال SHARK خبر داده بود. به نظر میرسد تجریبات توسعه سیستم دفاع فعال SHARK توانسته است به شرکت تالس در توسعه یک سیستم دفاع فعال جدیدتر کمک نمایید. سیستم دفاع فعال پرومتوس با قابلیت پوشش 360 درجه ای می تواند با راکت ها و موشک های ضد تانک مقابله کند. این سیستم دفاع فعال میتواند با پرتابه های که در نزدیکی خودروها نیز شلیک میشوند درگیر شود که نشان از سرعت عمل بالایی این سیستم دارد. چنین ویژگی خصوصا در نبردهای شهری که احتمال نزدیک شدن تیمهای ضد زره دشمن به خودروهای زرهی وجود دارد بسیار مفید خواهد بود. همچنین سیستم دفاع فعال پرومتوس همانند سیستم دفاع فعال SHARK پرتابه ها را در نزدیکی بدنه خودرو غیر فعال میکند. این ویژگی نیز امنیت و سلامت سربازان و تجهیزات که در نزدیکی خودروهای دارای سیستم دفاع فعال قرار دارند را افزایش میدهد و احتمال ایجاد ترکشهای خطرناک را کاهش میدهد. https://www.aparat.com/v/mYyJn

موشک مافوق صوت جدید روسیه Klevok-D2 پیش از این گزارش شده بود که صنایع نظامی روسیه در حال معرفی مدلی مفهومی، از سیستم موشکی تاکتیکی جدیدی با دقت بالا برای تیپ ها و لشکرهای نیروی زمینی هستند. طبق اطلاعات منتشر شده وزن مهمات جدید بیش از 150 کیلوگرم نخواهد بود، و کالیبر 207 میلی متر گرفته شده از "هرمس" نیز تغییری نخواهد کرد. یک کلاهک 57 کیلوگرمی هم برای نابودی وسایل نقلیه زرهی و پناهگاه های سبک و یا ساختمان های منفرد باید کافی باشد. پرتابگر این موشک به قدری کوچک است که بتوان آن را روی پهپاد ها، بالگرد ها و خودروی شناسایی (Tiger) و زرهی (Typhoon) نصب کرد. این سلاح جدید، جایگاهی میان توپخانه و سامانه موشکی مانند اسکندر دارد. ( با توجه به این موضوع که امروزه تا برد 50کیلومتر در تیررس توپخانه قرار دارد، و موشک هرمس هم بردی حدود 50 تا 100 کیلومتر دارد پس احتمالا برد این سلاح بیش از 100 کیلومتر خواهد بود.) این موشک به بالهایی مجهز است که پس از پرتاب باز می شود. پس از برخاستن به کمک یک بوستر جداشونده و با شتاب اولیه، پرواز به وسیله موتور رمجت ادامه خواهد یافت. پی نوشت: 1-منبع

تیم جهنمی ! تصویر فوق مربوط به نیروهای آمریکایی مستقر در سوریه است. این تصویر نمونه ای از تیم ترکیبی شامل سربازان پیاده نظام، خودرو زرهی برادلی و بالگرد تهاجمی آپاچی ارتش ایالات متحده آمریکا است که میتواند به شکل مشترک در یک عملیات با یکدیگر همکاری نمایند. سربازان پیاده نظام در این تصویر به اسلحه ام 4 و مسلسل ام 249 مسلح هستند. آنها می تواند با سلاحهای خود با سربازان و تجهیزات سبک درگیر شوند. همچنین برای حفاظت از بخش های حساس بدن خود در برابر تسلیحات سبک و ترکش ها کلاهخود و جلیقه بر تن کرده اند. خودرو زرهی برادلی مسلح به توپ اتوماتیک 25 میلیمتری، مسلسل هم محور 7.62 میلیمتری و پرتایگر دوتایی موشک هدایت شوند ضد زره تاو است. خدمه برادلی میتواند با کمک سیستم های نظارتی (توپچی و فرماننده) و تسلیحات، اهداف سبک مانند تک تیر اندازان ، تیربارچی های دشمن و یا خودروهای تکنیکال را شناسایی و با انها مقابله کنند همچنین در صورت مشاهده خودروهای زرهی متوسط و سنگین دشمن می تواند با موشک های تاو آنها را نابود کنند. خودروهای زرهی برادلی در برابر تسلیحات سبک ، متوسط و ترکشهای توپخانه ای مقاومت هستند. همچنین با اضافه شدن زره های واکنشی بر روی برجک و بدنه مقاومت انها در برابر راکت ها و موشک های ضد زره افزایش پیدا کرده است. خودروهای زرهی برادلی با کمک نارنجک های دودزا خود میتواند خود و سربازان پیاده نظام را از دید دشمن خارج کنند. خودروهای زرهی برادلی علاوه بر جابه جای ایمن سربازان پیاده نظام نقش پیشیانی اتش از انها را نیز برعهده دارند. بالگردهای آپاچی نیز در اسمان میتوانند در نقش دیده بان واحدهای زمینی باشند. انها میتوانند اهدافی که واحدهای زمینی توانایی دیدن و یا مقابله با آنها را ندارند از بین ببرند. رصد و خنثی کردن کمینهای احتمالی، نابودی تسلیحات منحی زن مانند خمپاره اندازها و راکت اندازهای برد کوتاه و خودروهای زرهی متوسط و سنگین از جمله وطایف احتمالی اپاچی در آسمان خواهد بود. در این تصویر بالگردهای آپاچی به توپ 30 میلیمتری، 4 موشک هدایت شونده هلفایر و راکت 70 میلی‌متری هایدرا مجهز است. کابین بالگرد اپاچی در برابر مهمات 12.7 میلیمتری مقاوم است. اجزای حیاتی موتور ،پره ها و روتور می توانند در برابر مهمات با کالیبر 23 م.م مقاومت داشته باشند. بالگردهای اپاچی مجهز به سیستم های اقدام متقابل مادون قرمز از نوع غیر فعال هستند. همچنین بالگرد عقبی در تصویر مجهز به سامانه LAIRCM جهت مقابله با موشک های دوش پرتاب است. یکی از مزیت های ترکیب سربازان پیاده نظام، خودروهای زرهی و بالگردهای تهاجمی باهم، پوشاندن نقاط ضعف هر بخش با بخش دیگر است. هر واحد دارای یک سطح مشخص برای مقابله اهداف است ترکیب هر سه سطح باعث میشود کل تیم رزمی بتواند با طیف گسترده ای از تهدیدات دشمن در زمان کوتاه مقابله کند. استفاده از چنین تیم رزمی در میدان نبرد باعث ارتقا علمکرد هر واحد میشود در نتیجه کل توان رزمی تیم ارتقا پیدا میکند. در صورتی که استفاده جداگانه از هر واحد باعث میشود نیروها عملکرد مناسبی در میدان نبرد از خود نشان ندهند. توضیح درباره سامانه LAIRCM تصویر اصلی

پذیرش نسخه فرماندهی خودروی زرهی گریفون توسط ارتش فرانسه در تاریخ 13 نوامبر سال 2020 (23 آبان 1399) ارتش فرانسه نسخه فرماندهی خودروی زرهی گریفون را تایید کرد. به همین منظور 3 دستگاه نسخه فرماندهی گریفون به بخش فنی ارتش فرانسه تحویل داده شد تا ارزیابی های عملیاتی این تجهیزات با استقرار سریع آنها در تیپ ها ادامه یابد. شرکت های نکستر (Nexter)، تالس (Thales) و بخش دفاعی رنو (Renault) قرار است 20 دستگاه خودرو زرهی گریفون نسخه فرماندهی را پایان سال 2020 جهت آزمایشهای عملیاتی به ارتش فرانسه تحویل دهند. در مجموع این شرکت ها قرار است 333 دستگاه خودرو فرماندهی گریفون را به ارتش فرانسه تحویل دهند که تا سال 2025 نیمی از آن به ارتش فرانسه تحویل داده خواهد شد. گریفون نسخه فرماندهی که به اختصار EPC نامیده شود با نمونه استاندارد گریفون تفاوت چندانی ندارد. با این حال برای تبدیل شدن به یک خودرو فرماندهی بخش محفظه سرنشینان به شکل ویژه ای به تجهیزات ارتباطی، صفحه های نمایش بزرگ، چاپگر، سیستم رادیوی عملیات مشترک و SICS (سیستم اطلاعات نبرد عقرب) مجهز شده است. گریفون فرماندهی میتواند 2 خدمه ( راننده و توپچی) و 5 سرنشین را در خود جای دهد. به لطف سطح حفاظت و تحرک خودروی گریفون، نسخه EPC را قادر میسازد تا به سرعت در قلب عملیات مستقر شود. بنابراین فرماندهان می تواند نیروهای حاضر در میدان نبرد را هدایت کرده ،دستورها و تاکتیکهای لازم را به آنها اعلام و پیشروی انها را در سطح تیپ را رصد کنند. خودروهای فرماندهی گریفون نقش کلیدی در برنامه عقرب و انجام " نبرد مشارکتی" ارتش فرانسه ایفا میکنند. زیرا این خودروهای فرماندهی خواهند بود که واحدهای زرهی برنامه عقرب را جهت یک نبرد مشارکتی با یکدیگر هماهنگ خواهند کرد. محفظه سرنشینان گریفون فرماندهی با نمونه استاندارد گریفون متفاوت است در نمونه فرماندهی محفظه سرنشینان مجهز به صفحه های نمایش، سیستم های ارتباطی و سیستم های مدیرت میدان نبرد است.

در دولت #آمریکا ۳ نفر بیشترین مسئولیت اجرایی را در قبال ایران دارند: 1. وزیر خارجه 2. وزیر خزانه داری، که مسئول اجرای تحریم‌ها است. 3. "مدیر اطلاعات ملی"، که رئیس ۱۷ نهاد اطلاعاتی آمریکا است. امروز تکلیف این پست در دولت بایدن مشخص شد. هر سه نفر صهیونیست هستند. خوش خیالی تا کی؟ فواد ایزدی

در حاشیه حضور سامانه مرصاد 16 در رزمایش مدافعان اسمان ولایت 99 ... سامانه مرصاد 16 نمونه متحرک سازی شده و ارتقا یافته مرصاد هست که خود آن هم ارتقا سامانه هاوک میباشد... سامانه مرصاد 16

با حضور اف 14 تمرین پدافندی بوده نه آزمایش تسلیحات. تامکت ها با اسپارو پریدند.

لاکهید مارتین اولین تصویر از سامانه جدید موشکی برد بلند هایپرسونیک ( LRHW ) را رونمایی کرد لاکهید مارتین بزرگترین تامین کننده تسلیحاتی پنتاگون اولین تصویر عمومی گرافیکی ساخته شده توسط کامپیوتر سیستم موشکی برد بلند هایپرسونیک ارتش آمریکا را رونمایی کرد. با توجه به تصویر ارائه شده این سامانه شامل چهار کشنده برپاگر پرتابگر ( TEL ) که هر یک بر روی تریلر های اصلاح شده M-870 چهل تنی نصب شده اند و پست های فرماندهی میشود. هر سیستم آتش ( TEL ) شامل 2 موشک هایپرسونیک در محفظه های خود به صورت آماده و موشک های دیگری برای بارگذاری مجدد خواهد بود.

نسخه فارسی داده نمای رزمایش پیامبر اعظم 14 تقدیم به شهید عزیز موسی اسکندری.

مسئولین ج.ا از هوشمندترین مسئولین جهان هستند و تمام اقدامات داخلیشون با برنامه ریزی کامل و هوشمندانه هست و وضع فعلی حاصل برنامه ریزی دقیق ایشان می باشد .

میشه بگید کدوم ‌منطقی میگه دوتا دولت دو ‌کشور هرچی‌ که اسمشو ‌بذارید باید تا ابد دشمن باشند تا جایی که یکیشون نابود بشه؟ چه ‌منفعتی بهتر از حمایت تمام و ‌کمال آمریکا برای کشورهایی که میدونن‌ در صورت هرگونه درگیری کارشون تمومه؟! فقط کافیه یه قرارداد حمایت نظامی بسته بشه! مگه این‌کشورهای مینیاتوری چی‌ میخوان بجز اقتصادی مطلوب و امنیت کافی؟! موضوع بعد که بدبختی ایران بود فکر کنم شما کمی عصبانی هستید وگرنه با توجه به شناختی که از شما دارم بر اساس نظراتتون، مطمئنم بهتر از من ‌میدونید که تقریبا تا کسی خودش نخواد هیچکس‌ نمیتونه بدبختش کنه! مارو شعارهای بدون عمل بدبخت کرده! مارو فساد بدبخت کرده! مارو تنگ نظری بدبخت کرده! مارو نسنجیده حرف زدن و کم‌سوادی بدبخت کرده! بله منم ‌معتقدم اسرائیل یک ‌رژیم آپارتاید هست ولی دیگرانی هم‌ هستن که معتقد به این موضوع و در عین حال دارای عقلانیت و مصلحت اندیشی اند! چرا ما باید برای مسئله فلسطین و قدس دایه عزیزتر از مادر میشدیم از همون اول، که الان در چنین وضعیتی قرار بگیریم که بخاطر اعلام رسمی (بنظر من رابطه خیلی وقته وجود داره و الان رسمی شده) رابطه دو دولت بشیم چوب دو سر طلا؟! با وضعیت داخلی که داریم مطمئن باشید بیشتر مردم ایران اگرچه قبول دارن اسرائیل رژیمی آپارتاید هست ولی حاضر نیستن بخاطر دشمنی باهاش چنین زندگی روز به روز خراب تر و بحرانی تری رو تحمل کنند! در بند پایانی فرمایشاتتون هم وقتی کلاهک های اتمی این رژیم رو ‌لحاظ کنید میبینید که اصلا به نفعشون نیست که همه جنگنده هاشون رو برای اسرائیل به صف کنن. بیانات شما قابل درکه ولی دیگه این ظرف داره لبریز میشه! قیمت دلار رو ببینید؟ وضعیت مسکن رو ببینید؟ قیمت سکه رو ببینید؟ این پویش ایران همدل رو‌ نگاه کنید که درخواست واریز نفری ۳۰۰ تومن میکنن! یعنی صندوق های صدقه سراسر کشور کمه؟ یا وضعیت بورس رو‌نگاه کنید! شما شک دارید که این همهمه برای ورود مردم به بورس چیزی نیست جز تلاش دولت برای تامین بودجه؟ این وضعیت کشور بزرگ و ثروتمندی مثل ایرانه که ۴ دهه به انواع روش ها در برابر اسرائیل قرار گرفته، حالا وقتی اعراب وضعیت حال مارو نگاه کنند باید به دشمنی با اسرائیل ادامه بدن یا بهتره آبرومندانه این جدال رو جمعش کنن؟ ما داریم به خودمون میبازیم! نه به ۴تا کشور لی‌لی‌پوتی! از دست عزیزان چه بگویم، گله ای نیست، گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست! بنده عادت ندارم زیاد صحبت کنم ببخشید اگه طولانی شد.

رونمایی تانک سبک جنرال داینامیکس در تاریخ 3 اردیبهشت 1399 ( 22 آوریل 2020 ) در جریان بازدید رایان مک کارتی وزیر ارتش ایالات متحده آمریکا از کارخانه جنرال داینامیکس، تانک سبک این شرکت که قرار است در برنامه ارتش آمریکا شرکت کنند MPFبرای اولین بار نمایش داده شد. در جریان برنامه MPF هر شرکت برای حضور در این برنامه باید 12 دستگاه از وسیله نقلیه خود را تولید کند و برای ارزیابی دقیق و انجام طیف گسترده ای آزمایش در اختیار ارتش آمریکا قرار دهد. در این حال جنرال داینامیکس در نظر داد 12 دستگاه تانک سبک خود را تا ماه مارس-سپتامبر 2020 به ارتش آمریکا تحویل دهد. رقیب اصلی شرکت جنرال داینامیکس در برنامه MPF شرکت بی‌ای‌ئی سیستمز است که بر پایه پروژه تانک سبک M-8ساخته شده است. با تکمیل معرفی اولیه تانک سبک شرکت بی‌ای‌ئی سیستمز(سمت راست) و تانک سبک جنرال داینامیکس(سمت چپ) دو شرکت باید 12 دستگاه از تانکهای خود را به ارتش آمریکا تحویل دهند تا رقابت MPF با بررسی بیشتر اغاز شود ==================================================================================== بخش تکمیلی بازدید رایان مک کارتی از تانک سبک بی‌ای‌ئی سیستمز اخبار جدید نشان میدهد در همان تاریخ( 3 اردیبهشت 1399 ) رایان مک کارتی وزیر ارتش ایالات متحده آمریکا از تانک سبک شرکت بی‌ای‌ئی سیستمز نیز بازدید کرده است. بازید همزمان وزیر ارتش آمریکا از طرح های شرکت کننده در رقابت MPF نشانه ای از اهیمت این پروژه در ارتفاء توان رزمی نیروهای زمینی ارتش امریکا است. در حقیقت ارتش امریکا میخواد به سرعت اولین واحد رزمی خود در سال مالی 2025 را به تانک های سبک مجهز کند.

بسم ا.... مرداد 1396

جدید ترین تصویر از خودروی رزمی MPF جنرال داینامیکس جنرال داینامیکس بخش سیستم های زمینی در کانادا اولین تصویر دیجیتالی از نمونه اولیه خودروهای رزمی MPF ( Mobile Protected Firepowe ) را به نمایش گذاشت است. این خودرو رزمی در کلاس خودروهای رزمی متوسط طبقه بندی می شود. در حقیقت خودروی رزمی MPF جنرال داینامیکس برای پشتیبانی از تیپ های پیاده نظام ارتش ایالات متحده در نظر گرفته شده است. با توجه به اطلاعات اولیه، طراحی خودروی رزمی MPF جنرال داینامیکسبه این شکل است که راننده و پیشرانه در بخش جلویی بدنه قرار دارند . برجک رزمی نیز در بخش عقبی بدنه قرار خواهد گرفت. این برجک رزمی دارای 3 نفری است که شامل فرمانده ، توپچی و لودر می باشد. سیستم کنترل آتش و سایت دید مستقل فرمانده ( CITV ) در این خودرو رزمی مشابه با تانک M1A2 SepV3 است. برجک رزمی مسلح به توپ 105 میلیمتری می باشد ولی این احتمال نیز باید در نظر گرفته شود که توپ اصلی می تواند یک توپ 120 میلیمتری نیز باشد. این خودرو مجهز به مسلسل 7/62 میلیمتر هم محور است. در بالای دریچه فرمانده نیز یک مسلسل 12/7 میلی متری قرار دارد. پیشرانه از نوع دیزلی خواهد بود فعلا نوع و میزان قدرت آن نامشخص است. سیستم تعلیق از نوع هیدرو پنوماتیک خواهد بود که از هر طرف به شش چرخ متصل است. در حال حاظر خبری از سیستم دفاع فعال در نمونه جدید نیست اما با توجه به برنامه های پیشین خودروی رزمی MPF در جنرال داینامیکس که دارای سیستم دفاع فعال بودند این احتمال وجود دارد در آینده نمونه و یا طراحی از MPF جدید مجهز به سیستم دفاع فعال منتشر شود. روند تکامل و معرفی خودرو رزمی MPF در شرکت جنرال داینامیکس

ورود سریع ارتش امریکا برای ساخت تانک سبک جدید ارتش ایالات متحده یک رقابت کامل و باز برای ساخت یک تانک سبک جدید بین شرکت های General Dynamics وBAE Systems برگزار می کند. در حال حاضر هیچ کدام از پلتفرم زرهی در ارتش آمریکا نمی تواند نیازهای تعریف شده برای پروژه Mobile Protected Firepower (MPF) در بخش تحریک، حفاظت و قدرت آتش را برای پیاده نظام فراهم کند. پروژه MPF نشانه ی دیگری از چگونگی آماده شدن پنتاگون برای جنگ علیه رقبای خود مانند روسیه و چین و پس از تقریبا دو دهه جنگ در کشورهای عراق و افغانستان است. MPF به ارتش آمریکا این قابلیت را می بخشد که موقعیت های دشمن و پناهگاه ها آنها را از بین ببرد و تسلیحات سنگین و تهدیدات زرهی را در حین عملیات تهاجمی و یا انجام عملیات های دفاعی نابود سازد. ژنرال جان م. موری، ژنرال فرمانده از مدیریت ارتش های آینده می گوید:"با قبول برخی ریسک های کوتاه مدت در این برنامه، تیم های پیاده نظام ما به زودی یک وسیله نقیله با قابلیت تحرک پذیری بالا، حفاظت بالا و قابلیت آتش مستقیم با دقت و برد بالا را دریافت می کنند." ژنرال راس کافمن مدیریت کارگروه ترکیبی خودروهای رزمی آینده ، گفت: "در حال حاضر، قابلیت های پروژه MPF در تشکیلات نظامی ما وجود ندارد. نیازمند های مرتبط با این پروژه ارتش ایالات متحده را قادر می سازد تا مناطق امنیتی و کمربندهای دفاعی دشمن را مختل کند، سپس باعث پیش روی و در آخر موجب شکست آنها بشود که در نتیجه آن پیاده نظام می تواند به اهداف تعیین شده نزدیک و آنها را نابود کند. در این پروژه ارتش آمریکا محدودیت وزنی مشخصی برای خودرو رزهی جدید وضع نکرد. اما یکی از الزامات این بود که یک هواپیمای ترابری C-17 با ظرفیت بار حدود 80 تن بتواند دو دستگاه از این خودرو را جا به جا نماید. در حال حاضر هواپیمای ترابری C-17 فقط می تواند یک دستگاه تانک M1A2 ابرامز با وزن حدودی 73 تن را جابه جا نماید . تانک ابرامز به یک توپ 120 میلیمتری مجهز است در حالی که در تانک سبک جدید، به یک توپ با کالیبر 105 تا 120 میلیمتر مجهز خواهد بود." کافمن افزود: "در حال حاضر هیچ سلاح دقیقی برای حذف پناهگاه ها مستحکم در میدان جنگ وحود ندارد، شلیک به ساختمان های متراکم در میدان نبرد شهری به پیاده نظام اجازه می دهد تا به دشمن نزدیک شوند." هرکدام از شرکت هاGeneral Dynamic وبا BAE Systems سفارش ساخت ساخت 12 نمونه اولیه برای ارتش آمریکا را دریافت کردند. مقامات ارتش آمریکا گفتند قرار داد وضع شده ارزشی حدود 376 میلیون دلار دارد و انتظار می رود اولین نمونه هر یک از این شرکت ها 14 ماه دیگر اماده باشد. ارتش با استفاده از خرید ویژه اجازه می دهد که خودروهای زرهی جدید سریعتر از یک برنامه خرید سنتی وارد نیروهای مسلح بشوند. دیوید دوپ، مدیر پروژه تانک سبک گفت : این وسیله نقلیه جدید در حال حاضر وجود ندارد، اما فن آوری ها، قطعات، سیستم ها و زیر سیستم های موجود است. که با یک دریگر ادغام خواهند شد. سربازان خودروها را در تست های ارتش آزمایش خواهند کرد و این تانک ها با اجرای آتش نشان خواهند داد که چگونه در مقابل تسلیحات دشمن ایستادگی می کنند. ارتش قصد دارد در سال مالی 2022 برنده این پروژه را انتخاب کند و در سال 2025 تانک های سبک جدید آماده ورود به میدان های نبرد خواهند بود. در مجموع، در پروژه MPF برنامه ریزی برای خرید 504 دستگاه تانک سبک در نظر گرفته شده است.

LAV-25A2 با قابلیت بارریزی هوایی با بازنشست شدن تانک سبک هوابرد شریدان در ارتش آمریکا، وجود یک خودرو زرهی برای پشتیبانی از نیروهای پیاده نظام هوابرد احساس می شود. در25 ژانویه سال 2018 بخش فرماندهی تست و ارزیابی ارتش آمریکا برای استفاده از خودروی سبکLAV-25A2 به عنوان یک خودرو هوابرد سلسله آزمایشاتی را انجام داد. این تست ها توسط تیپ 73 ام سوارنظام از لشکر 82 ام هوابرد در پایگاه فورت برگ با موفقیت انجام شد. با انجام موفقیت تست ها این خودرو زرهی سبک در 25 اکتبر سال 2018 به گروهان آلفا، جمعی گردان چهارم از هنگ 68 زرهی وابسته به تیپ یکم از لشکر 82 هوابرد به تحویل داد شد. بارریزی هواییLAV-25A2 از هواپیمای ترابری c-17 وزن خودروی زرهی سبک LAV-25 در حدود 12/8 تن است و مسلح به یک توپ 25 میلیمتری مدل بوش متسر M242 است. ظرفیت این خودرو شامل 3 خدمه (راننده،توپچی و فرمانده) و 6 سرنشین می باشد. نمونه خودروی زرهیLAV-25A2 نسب به نمونه استاندارد این خورو بروزرسانی شده است. این مدل در بخش زره، تسلیحات، سیستم تعلیق و سیستم های نظارتی ارتقا یافته است. زره برای حفاظت در برابر بمب های دست ساز (IED) و گلوله های انرژی جنبشی بروزرسانی شده است. ارتقاء بخش تعلیق شامل فرمان واهرم فرمان، میله های پیچشی ، کمک فنرها و محورها است. از دیگر بخش های بروز رسانی شده می توان به نصب سیستم نظارت حرارتی بهبود یافته (ITSS) که توسط شرکت Raytheon در سال 2007 بروی خودرو هایLAV-25 نصب شده است اشاره کرد. شبیه سازی فرود بعد از فرود تجهیزاتی مانند توپ بر روی خودرو نصب می شود و تست های مانند کالیبره بودن توپ، دقت شلیک و عملکرد درست سیستم تعلیق مورد بررسی قرار می گیرد به طور قطع نیروهای هوابرد ارتش امریکا برای انجام ماموریت های خود به یک خودروی زرهی هوابرد نیاز دارند اما باید منتظر ماند و دید در آینده چه خودروی زرهی در نیروهای هوابرد ارتش به شکل فراگیر به خدمت در خواهد آمد.

بخش سوم   رقابت های سیستم توپ زرهی  (AGS) در دهه 1980 ارتش آمریکا به دنبال یک جایگزین برای تانک های سبک شریدان در لشکر 28 ام هوابرد بود. تلاش ها برای بروزرسانی تانک های شریدان نیز ناموفق بود. همچنین ارتش آمریکا نیاز داشت تا این وسیله نقلیه جدید قابل جایگزینی با خودرو های هاموی مجهز به موشک ضد زره تاو در  هنگ 2ام سوار نظام زرهی نیز باشد. به همین منظور رقابتی برای یافتن طرح جدید تانک سبک آمریکا شروع شد. از جمله شروط مهم ارتش آمریکا برای پذیرش طرح  امکان جابه جایی تانک با هواپیمای ترابری C-130  بود.  در این رقابت 3 کمپانی کادیلاک ، جنرال داینامیکس و FMC  طرح های خود را به نمایش گذاشتند. طرح کادیلاک با نام Stingray (نوعی سفره ماهی) ، طرح Teledyne با نام Expeditionary و طرح شرکت FMC با نام M8 شناخته میشوند. نتایج این رقابت در سال 1992 با پیروزی طرح M8 پایان یافت. البته با این حال هیچ کدام از طرح های ارائه شده نتوانستند نظر مثبت ارتش ایالات متحده آمریکا را به خود جلب کند و هیچ کدام وارد ارتش نشدند.   تانک سبک هوابرد M8 بعد از پیروزی طرح شرکت FMC ، شش نمونه ی اولیه این تانک ساخته شد و تحت عنوان XM8 AGS  به ارتش ایالات متحده آمریکا تحویل داده شد. قرار بود  شروع ساخت این تانک سبک در سال 1996 آغاز شود. اما پروژه در سال 1997 کنسل شد و سرمایه ای که برای این پروژه در نطر گرفته شد صرف طرح های نوپایی دیگر ارتش امریکا شد. درسال 2004 ارتش ایالات متحده آمریکا به طور کامل از طرح M8 و تانک های سبک هوابرد  صرف نظر کرد. با این حال متشریان خارجی علاقه زیادی به خرید طرح M8 از خود نشان دادند. برای نمونه شرکت ترکیه ای FNSS در اواخر سال 1997 سفارش خرید این تانک را برای فرماندهی نیروی زمینی ترکیه داد و یا در سال 2006 کشور تایوان ابراز علاقه کرد که خواهان خرید M8 برای جایگزین کردن آن با تانک های سبک M24  وM41  است . با این وجود آمریکا با هیچ کدام از پیشنهاد ها موافقت نکرد. البته با این وجود به نظر میرسد که انگلستان دسترسی قابل توجه ای به این تانک داشته است به طوری که تانک سبک VFM 5  خود را براساس پلتفرم M8 طراحی و ساخته است. در سال 2015 نیز شرکت BAE Systems یک بروزرسانی جامع برای تانک سبک  M8 طراحی کرده است که هدف از آن بازار مشتریان خارجی می باشد. تانک سبک M8 به شکل پایه از یک زره آلیاژ آلومینیومی بهره میگرد . همچنین این تانک مجهز به زره های ماژولار تیتانیومی بوده است البته توجه به نوع ماموریت زره های مختلف با سطح های حفاظتی متفاوت بروی تانک نصب می شد. سطح حفاظتی یک و یا پایه برای انجام ماموریت های واکنش سریع طراحی شده بود. دراین سطح تانک توانایی حمل شدن و فرود هوایی از هواپیمای ترابری C-130 را دارد. همچنین  می تواند در برابر تسلیحات سبک و ترکش گلوله های مقاوم باشد. در سطح حفاظتی 2 باز هم تانک قابلیت جا به جایی با هواپیمای ترابری C-130 را دارا است اما قابلیت پرتاب از هواپیما را ندارد. در حالی که در سطح حفاظتی 3 (زره های ماژولار تیتانیومی ) تانک به هیچ عنوان قابلیت جا به جایی با هواپیمای ترابری C-130 را ندارد. در سطح 3 تانک می تواند در برابر تسلیحات سبک ضد تانک به راحتی مقامت کند.  تمام نسخه های قابلیت جابه جایی هوایی با هواپیماهای ترابری C-5 و C-17 را دارند. سطوح حفاظتی مختلف تانک زره های ماژولار تیتانیومی جابه جایی هوایی M8 سطح حفاظتی 3 با هواپیمای ترابری C-5 لحظه پرتاب تانک M8 از هواپیمای ترابری C-130   M8 مجهز به یک توپ به نام XM35 است. کالبیر این توپ  105 میلیمتری ودارای یک بارگذار خودکار است. البته در مواقع اضطراری خدمه توانایی لود کردن توپ به طور دستی را داشتند. نرخ آتش M35 حدود 12 گلوله در دقیقه است. ظرفیت ذخیره در داخل بارگذار 21 گلوله و در بدنه حدود 9 گلوله قرار میگیرد. تسلیحات ثانویه شامل یک مسلسل 7.62 میلی متر هم محور و یک مسلسل 12.7 میلی متر که بروی برجک نصب می شود است. پیشرانه ی دیزیل توربوشارژ این تانک حدود 580 اسب بخار قدرت داشت. تعداد خدمه نیزدر این تانک3 نفر شامل : راننده ، توپچی و فرمانده می باشد. تست شلیک توپ 105 میلیمتری XM35 تست بخش شاسی  محل قرار گیری دریچه ی پوکه پران در پشت برجک تانک  سبک انگلیسی VFM 5 که در حقیقت نمونه ی ساده تر تانک M8 است. بروزرسانی M8 که توسط شرکت BAE Systems انجام شده است مشخصات : وزن:  حفاظت سطح 1 : 19.25 تن حفاظت سطح2 : 22.25 تن حفاظت سطح 3 : 24.75 تن طول : 8.9 متر عرض : 2.69 متر ارتفاع : 2.55 متر تعداد خدمه : 3نفر – فرمانده ، توپچی ، و راننده تسلیحات : توپ 105 میلیمتری  XM35– مسلسل 7.62 میلیمتری – مسلسل 12.7 میلیمتری پیشرانه : 6V 92TIA – 580 اسب بخار قدرت حداکثر سرعت در جاده : 45 کیلومتربر ساعت برد : 451 کیلومتر   تانک سبک Stingray تانک سبک Stingray توسط کمپانی کادیلاک ساخته و طراحی شد. بعد از انتخاب نشدن طرح در رقابت AGS ، کمپانی تصمیم به فروش این تانک به مشتریان خارجی گرفت. اولین نمونه اولیه ی این تانک در سال 1985 ساخته شد و تا سال 1988 حدود 106 دستگاه از این تانک به تنها مشتری خارجی، ارتش سلطنتی تایلند فروخته شد. البته شرکت کادیلاک برای به دست اوردن مشتریان بیشتر از برجک این تانک برای ساخت یک خودرو پشتیبانی آتش با نام LAV-600 بهره گرفت. همچنین برجک این تانک نیز بر روی شاسی تانک های M41 ، M47  و M551 تست شد . با این حال نتوانست مشتری برای این محصولات پیدا کند. تانک سبک Stingray قابلیت جا به جایی هوایی با هواپیمای ترابری C-130 را دارد. به همین دلیل وزن آن بسیار پایین است. زره جلویی این تانک می تواند در برابر مهمات  14.5  میلیمتری مقاومت داشته باشد. تانک سبک Stingray در اختیار تنها مشتری خارجی ارتش سلطنتی تایلند    البته می توان حفاظت تانک را با کمک زره های اضافه شونده بهبود داد. این تانک مجهز به یک توپ 105 میلیمتری با لگد پایین است که از توپ انگلیسی L7A3 مشتق شده است. توپ این تانک به طوردستی لود میشود . 8 گلوله ی آماده شلیک در داخل برج و باقی گلوله های در بدنه ذخیره شده اند. جنگ افزار ثانویه این تانک مسلسل هم محور 7.62 میلی متر و مسلسل 12.7 میلیمتری نصب شده بروی برجک است. تعداد خدمه ی تانک 4 نفر شامل فرمانده ، راننده ، توپچی و لودر می باشد. پیشرانه ی دیزیلی این تانک  دیزل دیترویت مدل8V-92TA با قدرت 535 اسب بخار است. برای کاهش هزینه و نگهداری تانک Stingray، در ساخت موتور، انتقال قدرت و تعلیق از قطعات استاندارد استفاده شده است. البته شرکت کادیلاک بعد از مدتی یک بسته ی برزورسانی برای این تانک سبک با نام Stingray II ساخت. از جمله تغییرات اضافه شده در نمونه جدید  می توان به ارتقا زره ،  بهبود سیستم پیشرانه ، نصب  سیستم های دید توپچی پیشرفته تر با قابلیت سیستم تصویربرداری حرارتی ،  نصب فاصله یاب لیزری برای فرمانده ،  اضافه شدن تجهیزات حفاظتی ش.م.ر و ... اشاره کرد. کمپانی کادیلاک تصمیم گرفت تا برجک Stingray را بروی شاسی 6x6 خودرو زرهی LAV-300 نصب کند و نام محصول را LAV-600 گذاشت. البته آن طور که مد نظر کادیلاک بود این محصول موفق نبود. مشخصات : وزن:  20.2 تن طول : 9.3 متر عرض : 2.71 متر ارتفاع : 2.55 متر تعداد خدمه : 4نفر – فرمانده ، توپچی ، بارگذار و راننده تسلیحات : توپ 105 میلیمتری  L7A3 – مسلسل 7.62 میلیمتری – مسلسل 12.7 میلیمتری پیشرانه : 8V-92TA– 535 اسب بخار قدرت حداکثر سرعت در جاده : 67 کیلومتربر ساعت برد : 483 کیلومتر   تانک Expeditionary اگر چه طرح کمپانی Teledyne در رقابت دهه ی 1980 شکست خورد اما ایده ی این کمپانی نقش بسزایی در گسترش خودرو های پشتیبانی آتش آینده ارتش آمریکا داشت. آزمایشات اولیه بروی این طرح بین سال 1980 تا 1981 انجام شد. در سال 1982 طراحی دقیق و کامل پروژه صورت گرفت. اولین پیش نمونه در دسامبر 1983 تکمیل و  کار  برروی بخش برجک تانک نیز در اواسط سال 1984 تکمیل شد. بعد از از اتمام آزمایشات بخش شاسی در نوادا، برجک و بدنه در ماه آوریل سال 1985 با یکدیگر ترکیب شدند و در همان سال برای اولین بار در کنفرانس ارتش ایالات متحده در پایگاه نظامی فورت ناکس برای عموم نمایش داده شد. با مشخص شدن نتایج رقابت AGS  در سال 1992 و شکست طرح کمپانی Teledyne، این کمپانی در سال 1996 تصمیم به فروش این طرح در بازار های خارجی گرفت که بازهم این پروژه نتوانست در این زمینه نیز موفقیتی کسب نماید. Teledyne برای حل مشکل فروش نیز  از کمپانی جنرال دینامیک کمک گرفت. اما جنرال دینامیک برای حل مشکل تانک Expeditionary ، با بهبود عملکرد برجک از آن برای ساخت خودروهای پشتیبانی آتش استرایکر MGS استفاده کرد. ایده ی یک برجک کم ارتفاع و بدون سرنشین کمپانی Teledyne موجب شد که در نسل جدید خودروهای پشتیبانی آتش آمریکا شکل بگیرد.     وزن سبک و اندازه کوچک تانک Expeditionary ، توانایی جا به جایی به کمک هواپیمای ترابری C-130 یا C-141 را به آن میدهد. اما به علت پایین آوردن وزن تانک، زره های تانک حفاظت چندانی ندارند. برای جبران زره ضعیف طراحان تصمیم گرفتند تا یک محفظه خدمه ایمن برای این تانک طراحی کنند محل قرار گیری این بخش در قسمت عقبی بدنه قراردارد. علاوه براین در صورت نیاز می توان زره های اضافه شونده را بروی تانک نصب کرد. تانک Expeditionary فقط 3 خدمه دارد ( توپچی، راننده و فرمانده). سلاح اصلی این تانک توپ 105 میلیمتری مدل M68 و سلاح ثانویه ی آن یک مسلسل 7.62 میلیمتری است. توپ اصلی مجهز به یک بارگذار خودکار  از نوع رولور( مشابه عملکرد فشنگ گذاری در هفت تیر )  با ظرفیت 9 گلوله  است. علاوه براین باقی مهمات در یک محظه جداگانه در بخش عقبی بدنه جای گرفته است. البته بخش بارگذار به طور مکرر دچار اشکال فنی میشد. تعمیرات و دسترسی به بخش بارگذار تانک نیز با مشکلاتی همراه بود. به همین دلیل وقتی کمپانی جنرال دینامیک تصمیم به استفاده از برجک این تانک برای ساخت  یک خودرو پشتیبانی اتش گرفت سیستم بارگذار را تغییر داد. تا علاوه بر مشکلات فنی کمتر ، دسترسی آسان به بارگذار وجود داشته باشد. بخش الکترونیک این تانک جز پیشرفته ترین تانک ها در زمان خود بود. کامپیوتر کنترل آتش M21 ، مسافت یاب لیزری AN / VVG-2، سیستم تصویربرداری حرارتی AN / TAS-4 ، پریسکوپ دید در شب راننده AN / VVS-2 V از جمله قطعات پیشرفته ی این تانک به حساب می آید. بخش پیشرانه در جلوی شاسی تانک قرار گرفته است. پیشرانه ی مطعلق به شرکت  Cummins مدل VTA 903-T660 با قدرت 495 اسب بخار است. سیستم انتقال اتوماتیک این تانک، جنرال الکتریک مدل HMPT-500 با 3 دنده جلو ویک دنده عقب بوده است.   مشخصات : وزن : 19 تن – در صورت نصب زره های اضافه شونده 30 تن طول : 7.49 متر عرض : 3.6 متر ارتفاع: 2.8 متر تعداد خدمه : 3نفر – فرمانده ، توپچی ، و راننده تسلیحات : توپ 105 میلیمتری  M68 – مسلسل 7.62 میلیمتری پیشرانه : VTA-903T – 495 اسب بخار قدرت حداکثر سرعت در جاده : 80 کیلومتربر ساعت برد : 480 کیلومتر   سیستم توپ متحرک M1128 –( استرایکر MGS)  با بازنشسته شدن M551 و لغو شدن طرح M8 ارتش ایالات متحده امریکا دیگر به دنیال توسعه و یا ساخت تانک ها /آتش پشتیبانی/ توپهای خودکششی سبک هوابرد  با وظیفه پشتیبانی آتش نرفت. یکی از دلایل بی علاقگی ارتش در به خدمت گرفتن این نوع اداوات محدودیت در وزن آنها به خاطر قابلیت داشتن هوابرد بودن بود. که درنتیجه آن موجب  کاهش میزان حفاظت ، کاهش میزان قدرت آتش و ... می شد. همچنین در میدان نبرد محل فرود این خودروها به سرعت شناسایی میشد که برای عملیات های هوابرد مسئله ساز بود.  تانکهای زرهی سبک بدون قابلیت هوابرد نیز کنار گذاشته شدن زیرا هواپیماهای ترابری جدید قابلیت بارگیری بالاتری به دست اورده بودند در نتیجه می تواستند  ادوات زرهی با وزن های بالا و اندازه بزرگتر را جابه جا کنند. همچنین پیشرانه های جدید می توانند چالاکی و قدرت بیشتری برای خودرو های زرهی با وزن بالا فراهم کنند. اما ارتش آمریکا در جنگ های گوناگونی از جمله جنگ کره، ویتنام، جنگ داخلی در دومینیکن، حمله به پاناما و جنگ اول خلیج فارس که در آن حضور خودرو های سبک زرهی وهوابرد ارتش ایالات متحده آمریکا پررنگ بود یک نکته را به خوبی آموخت. حضور یک خودرو زرهی با قدرت آتش و تحرک پذیری بالا برای ایجاد آتش پشتیبانی مستقیم برای نیروهای پیاده نظام بسیار ضروری و کار آمد است. به طوری که باعث افزایش عملکرد نیروهای پیاده نظام درمیدان نبرد می شود. در نتیجه ارتش ایالات متحده امریکا  برای پر کردن جای خالی تانک های سبک، خودروهای زرهی استرایکر MGS را که 3مولفه قدرت آتش با رتیم آتش مناسب ، تحرک پذیری و حفاظت قابل قبول را باهم داشت  در ماه جولای سال 2006  به خدمت درآورد . مزیت بزرگی که استرایکر MGS  در مقابل خودروهای پشتیبانی آتش پیشین دارد استفاده از یک  شاسی مشترک با نفربر استرایکر است که در هزینه های ساخت و نگهداری آن کاهش چشمگیری ایجاد میشود. استرایکر MGS سه مولفه ی قدرت آتش ، تحرک پذیری و حفاظت که برای یک خودرو پشتیبانی آتش لازم است را در کنار هم دارد.   برجک کنترل از راه دور MGS مجهزبه یک توپ 105 میلیمتری مدل M68A2 دارای یک تثبیت کننده و بارگذاری خودکار است. این نوع برجک در حقیقت الگو برداری از برجک تانک Expeditionary است .تسلیحات ثانویه شامل یک مسلسل 7.62 میلیمتری و در صورت نیاز می توان یک مسلسل 12.7 میلیمتری را بروی برجک نصب کرد.  MGS می تواند 18 گلوله را در بارگذار خود ذخیره کند و نرخ آتش آن 6 گلوله در دقیقه است. توپ M68A2 می تواند چهار نوع از مهمات زیر را شلیک کند. گلوله های انرژی جنبشی M900 : این گلوله ها برای مقابله با وسایل نقلیه و خودروهای زرهی سبک کاربرد دارد. گلوله های شدید النفجار ضد تانک M456A2  : برای ضربه زدن به نقاط حساس خودرو های زره و از بین بردن سربازان دشمن به شکل ترکش شونده استفاده می شود. گلوله های شدید النفجار پلاستیکی M393A3 : برای از بین بردن استحکامات دشمن مانند سنگر ها، موقعیت مسلسل ها و تک تیراندازهای دشمن وایجاد سوراخ در دیوارها برای عبور نیرو های خودی به کار میرود. گلوله های ترکش شونده M1040 : برای مقابله با پیاده نظام دشمن کاربرد دارد.    قابلیت استفاده متنوع از مهمات با عملکرد های متفاوت در کنار شلیک های دقیق و خطای پایین  باعث شده است استرایکر در ماموریت های پشتیبانی آتش درخشان ظاهر بشود. اگرچه استرایکرهای MGS  به طور بلقوه قابلیت هوابرد بودن را دارد اما ارتش آمریکا تمایلی به استفاده از این قابلیت ندارد. در ضمن با وجود وزن 18.77 تن، قابلت جابه جایی هوایی با هواپیما های ترابری نظیر C -130 و هواپیماهای ترابری بزرگتر را دارد. علاوه بر این به مدد پیشرانه 350 اسب بخاری و پلتفرم 8×8 چرخدار استرایکر تحرک پذیری بالایی دارد که برای یک خودروی پشتیبانی آتش بسیار مناسب و قابل قبول است. نمایی از بارگذار استرایکرهای MGS بخش پوکه پران در پشت برجک قرار دارد. مهمات متنوع باعث میشود که استرایکر انعطاف بالایی در انجام دادن ماموریت ها داشته باشد. تصویر شماتیک مهمات انرژی جنبشی M900 توپ M68A2 قابلیت گردش عمودی -10 تا + 18  درجه و گردش کامل افقی 360 درجه را دارد.    استرایکر MGS به خوبی در جنگ عراق و افغانستان نشان داده است که می تواند در محیط های متفاوت صحنه ی نبرد از نبرد های شهری تا حرکت در مناطقع بیابانی و یا کوهستانی  ایجاد آتش مستفیم برای پیاده نظام مفید باشد. در بحث محافظت با نصب زره های اضافه شونده استرایکر MGS می تواند در برابر پرتابه های 14.5 میلیمتری مقاومت ازخود نشان دهد و همچنین نصب زره های قفسی که برای این خودرو پشتیبانی آتش رایج است در برابر راکت های آر پی جی آن را مقاوم می سازد. در ضمن می توان زره های واکنشی قدرتمندی تری را بروی این خودرو زرهی نصب کرد اما باید توجه کرد که ارتش ایالات متحده به تحرک استرایکر MGS در کنار حفاظت قابل قبول نیاز دارد پس نصب این گونه زره های سنگین کاربرد ندارد. البته استرایکر MGS خالی از اشکال نیست و خدمه ای که تجربه ی استفاده از این خودرو زرهی را خصوصا در جنگ عراق داشتند از عملکرد این خودرو زرهی رضایت ندارند. به عنوان مثلا استرایکر MGS در جنگ عراق فاقد یک سیستم تهویه مطبوع است و خدمه برای فرار از گرما از جلیقه خنک کننده استفاده می کنند. تجربیات خدمه در جنگ عراق نشان می دهد این جلیقه ها فقط ناحیه قفسه سینه را خنک می کنند. ولی خدمه هنوز احساس گرما می کنند. همچنین خدمه در طول ماموریت نیاز به یک ایستگاه سلاح کنترل از راه دور را احساس می کردند خصوصا در مواقع درگیری با تک تیرانداز نیروهای چریک عراقی وجود یک مسلسل با کالیبر بالا بیشتر حس میشد. فضای کم داخلی این خودرو زرهی ، وزن زیاد برجک و آسیب پذیر بودن چرخ ها نیر از جمله موارد نارضایتی خدمه از استرایکر MGS  است. با این حال می توان گفت که خودروهای پشتیبانی آتش هچون استرایکر MGS  در حال حاضر جانشین مناسبی برای تانک های سبک ارتش آمریکا برای حمایت از نیروهای پیاده نظام هستند. استرایکر MGS در حال اسکورت کردن کاروان کامیون های تجاری در افغانستان انجام تست موفقیت آمیز برای قابلیت هوابرد بودن مدل پایه ی استرایکر ( البته برای مدل MGS نیز شبیه سازی کامپیوتری انجام شده است که موفقیت آمیز بوده است) جا به جایی 2 دستگاه استرایکر MGS توسط هواپیمای ترابری C-5 جا به جایی استرایکر MGS توسط هواپیمای ترابری C-17 مشکلات استرایکر MGS که خدمه در عراق با آن مواجه بودند تا حدودی قابل حل است. نصب  یک سیستم تهویه ی هوا و نصب محافظ زرهی برای مسلسل 12.7 میلیمتری از جمله بروزرسانی ها برای استرایکر MGS ارتش ایالات متحده آمریکا است.   مشخصات: وزن : 18.77 تن طول : 6.95 متر عرض : 2.7 متر ارتفاع: 2.9 متر تعداد خدمه : 3نفر – فرمانده ، توپچی ، و راننده تسلیحات : توپ 105 میلیمتری  M68A2 – مسلسل 7.62 میلیمتری- مسلسل 12.7 میلیمتری پیشرانه : Caterpillar دیزلی 3126    با قدرت 350 اسب بخار قدرت حداکثر سرعت در جاده :100 کیلومتربر ساعت برد : 530 کیلومتر     پایان   گردآوری و ترجمه:Crash نقل با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است   منابع اصلی : http://www.combatreform.org/ARMORHISTORY/ https://en.wikipedia.org/wiki/M22_Locust https://en.wikipedia.org/wiki/M24_Chaffee https://en.wikipedia.org/wiki/M41_Walker_Bulldog https://en.wikipedia.org/wiki/T92_Light_Tank https://en.wikipedia.org/wiki/M56_Scorpion https://en.wikipedia.org/wiki/M50_Ontos http://militarymashup.com/artillery-sp-m50-ontos.htm http://www.army-guide.com/eng/product4488.html https://en.wikipedia.org/wiki/M8_Armored_Gun_System https://en.wikipedia.org/wiki/Stingray_light_tank http://www.military-today.com/tanks/stingray_light_tank.htm http://www.military-today.com/tanks/expeditionary_tank.htm https://en.wikipedia.org/wiki/Expeditionary_tank https://en.wikipedia.org/wiki/M1128_Mobile_Gun_System http://www.popularmechanics.com/military/a2696/4253991/