به نظر میاد وظیفه اش اینه که برای سایر ناوها در اوقیانوس پدری و مادری کنه. یه تعداد هلیکوپتر برای انتقال نیرو و تجهیزات داره مقدار زیادی انبار سوخت و تجهیزات. و از اونجایی که خیلی سنگین و بزرگ هست در برابر امواج اوقیانوس دوام کافی داره(البته نه اونقدرا) نکته اول اینه که، وقتی کارهای اصلی تموم بشه میندازن به آب و بعد از یه سری ماموریت تجهیزات فرعی رو نصب میکنند. مثلا توپ ها، موشک ها رادار و ... و دست کم به دو نوع دیگه احتیاجه: 1- با ماموریت پشتیبانی تعمیراتی، حمل کشتی و زیردریایی رزمی آسیب دیده: روی تصاویر کلیک کنید. 2- ماموریت پشتیبانی عملیاتی:

بسم ا... ویدئوی رسمی از ناوبندر مُکران نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران https://www.aparat.com/v/vwOVB پی نوشت : 1- تا اینجا که شکل تبلیغات برای این رونمایی قابل قبول بوده ، حرفه ای ، بدون مبالغه ، ساده تابعد ببینیم چه میشود ... 2- این ناو در حال حاضر ، در کنار 6 فروند بالگرد سنگین استالیون و 10 فروند نیمه سنگین سی کینگ و سبک 212 ، نیازمند بالگردهای جدید هست .. این را دوستان در ارتش باید پیگیری کنند 3- زد-9 هایی که قرار بود خریداری بشود ، سرنوشتش چی شد ؟

صبحت های پدر موشکی ایران در ۱۴ سال قبل برای کسانی که باور ندارن تمام خاک امریکا در تیررس موشکهای ماست / تمام https://www.youtube.com/watch?v=6MEelcPFL6c&pbjreload=101

احتمالا اخبار مربوط به تحریمهای ارمنستان را شنیدید. ارمنستان ورود کالاهای ترکیه را ممنوع کرده و رسما اعلام کرده از کشورهای دیگه ای چون روسیه و ایران تامین میکنیم نیازهامون را و یک فرصت بینظیر هست و حالا نوبت دولت محترم هست. در ایران هم برخی بخشهای خصوصی و دولتی دست به کار شدند با تهیه لیستی از اقلام مورد نیاز ارمنستان که تحریم شده ورودشون از ترکیه تهیه شده و به تجار و بازرگانان اعلام شده در اسرع وقت اطلاع بدند که چه بخشهایی را توان تامینش را دارند. از طرفی یک هیئت اقتصادی از ارمنستان در همین رابطه قرار هست وارد کشور بشه و امروز هم یک مسئول عنوان کرد باید در مرز نوردوز اقدامات لجستیکی را بهبود بدیم از نصب ایکس ری تا زیربنایی. تمام صادرات ما به ارمسنان سال پیش 330 م بوده که امسال کمتر هم شده. نصف بازار ترکیه یعنی 3 میلیارد دلار هم تثبیت کنیم در ارمسنتان کافی است. وظیفه دولت علاوه بر تسهیل امکانات و قوانین برای صادرات تا حد ممکن مراقبت از تجار طمع کار و یا حتی نفوذیهای ترکیه در بین بازرگانان برای بدنام کردن محصولات ایرانی است. فرصت را نباید از دست داد.

بسم الله الرحمن الرحیم لورا ، نشان شرارت اخیرا در یک آزمایش نظامی که توجهات زیادی را در جامعه نظامی دنیا متوجه خود ساخت رژیم اسرائیل دست به آزمایش موشک بالستیک لورا زد. در این آزمایش لورا از یک شناور شلیک شد و در فاصله 400 کیلومتری هدفی را با دقت چند متر با موفقیت مورد اصابت قرار داد. اما آنچه در مورد این موشک از اهمیت ویژه ای بر خوردار است نه برد آن است و نه دقت قابل توجه آن، و نه حتی انجام این آزمایش در بستر دریا! مساله اصلی در این آزمایش بستر لانچ این موشک بود که نه از یک شناور نظامی که از یک کشتی تجاری کانتینر بر و در کنار تعدادی کانتینر شلیک شد. نحوه این آزمایش به گونه ای بود یک کشتی با ماهیت کاملا تجاری و غیر نظامی بر خلاف قوانین بین المللی که استفاده جنگ افزاری از شناور های غیر نظامی را نمی دهد نقش واحد شلیک کننده موشک را بر عهده گرفت. آخرین سابقه استفاده جنگ افزاری تحت استتار شناور های غیر نظامی به جنگ جزایر مالویناس توسط نیروی دریایی انگلیس بر می گردد. در جریان جنگ جزایر مالویناس در 1982 نیروی دریایی انگلیس علاوه بر کریر های HMS Invincible و HMS Hermes که تنها کریرهای نیروی دریایی سلطنتی بودند از کشتی های SS Atlantic Conveyor و SS Atlantic Causeway که در اصل کشتی های تجاری کانتینر بر بودند نیز بدین منظور استفاده کرد. این کشتی ها به درخواست وزارت دفاع انگلیس از تجاری به نظامی تغییر وضعیت داده و بهینه سازی هایی روی آنها جهت پذیرش بالگرد های نظامی و هواپیماهای عمود پرواز هریر صورت گرفت که با قرار دادن ردیفی از کانتینر ها در اطراف عرشه جهت استتار تکمیل شد. چنین اعمالی به وضوح این کار علاوه بر نقض قوانین بین المللی امنیت کشتی رانی تجاری را در سراسر دنیا به خطر می اندازد. کاری که البته به نظر می رسد اسرائیل خود قصد انجامش را نخواهد داشت. اتهام استفاده از پوشش غیر نظامی برای اجرای عملیات های نظامی را می توان علیه ایران نیز وارد آورد که از خودرو ها و کشنده های با پوشش تجاری به منظور مقاصد نظامی استفاده می کند. اما در اینجا 2 نکته مطرح است: اول آنکه ایران این کار را درون خاک خودش و در راستای جنگ نامتقارن انجام می دهد و نه در مناطق و آب های بین المللی. دوم آنکه ایران با این کار امنیت سایر کشور های دنیا و کشتیرانی بین المللی را به مخاطره نمی اندازد. از طرف دیگر از انجایی که اسرائیل دولتی نظامی ست و نیاز دارد تا هیمنه نظامی خود را حفظ کند لذا به نظر نمی رسد این چنین آشکار به نقض قوانین بین المللی دست زده و امنیت کشتی رانی بین المللی را بر هم زند، در واقع اسرائیل این سلاح را در شرایطی تست کرد که برای آن رژیم صرفا استفاده صادراتی دارد. این مساله انجا حساس تر می شود که بدانیم اسرائیل این موشک را قبلا در لیست محصولات صادراتی خود قرار داده است و جمهوری آذربایجان خریدار رسمی آن بوده است. همچنین به دلیل ماهیت این آزمایش، چنین سلاحی می تواند بسیار مورد توجه و علاقه بازیگران غیر دولتی و گروه های تروریستی قرار بگیرد. استفاده از چنین سلاحی با چنین روشی نه در جهت دفاع نظامی مشروع بلکه قطعا در جهت ترویج تروریسم، افزایش قدرت آتش گروه های تروریستی و بر هم زننده ی امنیت کشتی رانی تجاری جهانی و نا امن کننده ی شاه راه های تجاری دنیا خواهد بود. مصرف دیگر چنین سلاحی در چنین روشی تروریسم دولتی، انجام عملیات های سیاه (Black operetions) و عملیات های فالز فلگ و نا امن سازی و بر افروختن آتش جنگ در مناطق کم ثبات است. در تضادی کاملا آشکار، بر خلاف رونمایی های نظامی ایران که در جهت افزایش بازدارندگی و ثبات منطقه ای صورت می پذیرد، انجام این تست جنگ افزاری نویدی جز افزایش تروریسم و سلب امنیت از شاه راه های دریایی جهان نخواهد داشت.

اینم یه تصویر از نمای پشت ناور بندر مکران رنگ آمیزیش بد نیست ولی چرا هیچ راداری روش دیده نمیشه؟؟؟ به نظر میاد که فقط آنتن های ارتباطی داره! بزرگی عرشه رو میشه با توجه به نفراتی که روی پد ایستادن، به صورت ملموسی حس کرد این پد بالگردی کلی جا گرفته! اونم فقط برای حمل چندتا بالگرد پس سامانه دفاعی و تهاجمی قراره کجا چاگذاری بشه؟ به نظر من بهتره که ما به فکر یه حامل موشک بر در همین اندازه باشیم به جای این پد بالگرد، همه اون سیلوهای زیرشو با موشکهای بالستیک و کروز عمود پرتاب و پدافندی پر کنیم، بیشتر کاربردی باشه! میشه با یکی از اینها زیرساختهای یه کشور رو از روی دریا شخم زد منبع تصاویر استفاده شده : https://www.mashreghnews.ir/photo/1167275/اولین-تصاویر-از-ناوبندر-مکران

کیم، رهبر کره شمالی راهبرد نظامی آینده کشورش را معرفی کرد مبتنی بر سه مسیر جدی: 1.کار روی کلاهک های چندگانه 2.کار روی زیردریایی های هسته ای با توان شلیک موشک 3.کار روی موشک های برد بلند سوخت جامد پ ن: در ماه های آینده شرایط برای تست موشک برای ما سخت تر و سخت تر خواهد شد.

بسمه تعالی جامعه تحقیقات عملیات نظامی جامعه تحقیقات عملیات نظامی Military Operations Research Society که به اختصار ( MORS ) خوانده میشود ، یک جامعه اندیشکده ای است که در سطحی بالاتر از اندیشکده ها در زیست بوم اندیشه ورزی قرار میگیرد . این جامعه شامل بسیاری از افراد حقیقی چون تحلیلگران ، پژوهشگران، مشاوران و افسران در وزارت دفاع ایالات متحده و افراد حقوقی چون پژوهشگاه ها و مراکز تحقیقاتی مرتبط با سازمان ارتش ایالات متحده آمریکا، موسسات دانشگاهی ، شرکت های مشاوره و از همه مهم تر اندیشکده های دفاعی و نظامی است . انجمن تحقيقات عمليات نظامي سمپوزیم ها و دوره هاي مختلفي را برگزار مي كند و كتاب ، يك بولتن سه ماهه به نام فالانكس و يك مجله با عنوان تحقيقات عمليات نظامي منتشر مي كند . مشارکت در فعالیت های MORS به طور کلی نیاز به یک ترخیص امنیتی ایالات متحده دارد . مقر اصلی این جامعه ، در ویرجینیا است . انجمن تحقیقات عملیات نظامی (MORS) بیش از چهل سال است که مشغول خدمت به جامعه تحلیلی وزارت دفاع بوده است و اکنون جنبه های دیگری از امنیت ملی را برای دولت فدرال ایالات متحده در بر دارد. این جامعه تحت حمایت مالی ارتش ، نیروی دریایی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، دفتر وزیر دفاع ، ستاد مشترک و وزارت امنیتداهلی قرار دارد . هدف MORS افزایش کیفیت و اثربخشی تحقیقات عملیاتی است که در مورد مسائل امنیتی ملی اعمال می شود. چشم انداز MORS این است که "از طریق پیشبرد و استفاده از زمینه های بین رشته ای تحقیقات عملیات به موضوعات امنیت ملی ، پاسخگو بوده و با ایجاد فرصت های همکاری و توسعه و گسترش عضویت هایش به رهبر شناخته شده در پیشبرد جامعه تحلیلی امنیت ملی تبدیل شود. " این دیدگاه شامل کلیه جنبه های امنیت ملی ، نه تنها ارتش ، بلکه امنیت داخلی و سایر آژانس های دولتی - از جمله ایالات متحده و متحدان آن است. اعضای جامعه شامل یک بخش متشکل از تحلیلگران دفاعی ، اپراتورها و مدیران دولت ، صنعت و دانشگاه و همچنین مراکز اندیشکده ای هستند. مشارکت آنها باعث ایجاد تبادل حرفه ای در جامعه تحقیقاتی عملیات نظامی ، به اشتراک گذاری بینش ها و اطلاعات در مورد مسایل چالش برانگیز امنیت ملی و حمایت ویژه از تصمیم گیرندگان در بسیاری از سازمان ها و آژانس هایی است که به دفاع ملی می پردازند. MORS مجموعه ای از جلسات و انتشارات را هم ارائه می دهد. به ویژه ، انجمن محیط منحصر به فردی را فراهم می کند که در آن سخنرانی ها و بحث های طبقه بندی شده با مشارکت و انتقاد از طیف گسترده ای از دانشجویان ، نظریه پردازان ، دست اندرکاران و کاربران تجزیه و تحلیل نظامی صورت می گیرد. تاریخچه : قبل از جنگ جهانی دوم و در طول آن ، این مرکز تنها منطقه ای برای تجزیه و تحلیل نظامی بود ، بنابراین عضویت اصلی انجمن تحقیقات عملیات آمریکا (ORSA) ، که در سال 1952 تاسیس شد ، شامل بسیاری از اعضای رسمی در ارتش بود. به تدریج ، دامنه ORSA گسترده تر شد ، اما هنوز هم این انجمن ، بیشتر ، کاربردهای نظامی را شامل می شود. در آگوست سال 1957 ، اولین سمپوزیوم تحقیقاتی عملیات نظامی ("MORS") با حمایت مالی دفتر تحقیقات نیروی دریایی در پاسادنا در کالیفرنیا برگزار شد . در ابتدا گردهمایی های ارتش یا جامعه در سواحل غربی ایالات متحده بود. در سال 1962 این سمپوزیومها در کانون ملی و مشترک قرار گرفتند. در آوریل 1966 ، انجمن تحقیقاتی عملیات نظامی به منظور رسیدگی به این سمپوزیومها گنجانیده شد ، و در 1989 کلمه ی سرواژه ی MORS به عنوان اسم مورد توافق برای جامعه پذیرفته شد در حالیکه سمپوزیومها MORSS نامیده می شدند. اولین سمپوزیوم تحقیقاتی عملیات نظامی (MORS) ، با حمایت دفتر تحقیقات نیروی دریایی (ONR) - پاسادنا ، در اوت سال 1957 در آزمایشگاه نیروی دریایی کورونا ، در کورونا ، کالیفرنیا برگزار شد. موضوع جلسه دفاع هوایی بود. در این جلسه 83 دانشمند حضور داشتند. این جلسات اولیه و متعاقب آن جلسات دیگر جهت برآوردن نیازهای انجمن تحقیقات عملیات در ساحل غربی جهت گیری شد. با پایان هشتمین سری جلسات، سمپوزیوم با خدمات مشترک. ملی شد. اولین سمپوزیوم ملی نهمین MORS بود که در آوریل 1962 در فورت مونرو ، ویرجینیا برگزار شد. از اول تا دهمین مورس هیچ سازمان رسمی برای برپایی جلسات وجود نداشت. آنها توسط ONR - Pasadena با کمک یک کمیته رهبری داوطلب انجام میشد. طی بیش از چهل سال ، MORS خدمات خود را گسترش داده است. علاوه بر اجرای سمپوزیوم طبقه بندی شده ، MORS سالانه چندین نشست و کارگاه ویژه دیگر برگزار می کند. یعنی MORS همچنین اسناد و اطلاعات غیر طبقه بندی شده ای را هم در دسترس قرار می دهد. به لحاظ حقوقی جامعه تحقیقات عملیات نظامی یک انجمن صنفی یا حرفه ای است که تحت قوانین ایالت ویرجینیا به همین عنوان ثبت شده است. این جامعه هیچ گونه سیاست رسمی را اتخاذ یا حمایت نمی کند و تلاش نمی کند تا مانند اندیشکده ها در تدوین سیاست ها تأثیر بگذارد. موضوعاتی که درباره سمپوزیوم های MORS یا چاپ شده در انتشارات آن بیان شده است ، بیانگر نظرات نویسندگان و اندیشکده هایشان و نه انجمن است. تنها کار این مجموعه ، گرد آوری اندیشکده ها و مراکز تحقیقاتی و فراهم آوردن فضای گفتگو برای ایشان است . ازین منظر این جامعه مانند یک هاب یا ترمینال برای ارتباطات میان اندیشکده ها عمل میکند . لازم به ذکر است که مانند بسیاری از سازمان های پایین دست نسبت به اندیشکده ها ، برخی سازمان ها چون این مجموعه در بالادست اندیشکده ها و تینک تنک ها وجودشان ضروری است تا در یک لایه بالاتر به سامان دهی زیست بوم اندیشه ورزی کمک نمایند . .................................................................. www.mors.org/

البته این برد 5500 کیلومتری یه برد استراتژیک هست و اهداف بازدارندگی بخصوص روانی داره تا تاکتیکی. و در برابر دشمنی در سطح ناتو با غیر از بالستیک محقق نمیشه. مگر اینکه به یه توان هوایی در سطح ناتو برسیم! که حتی روسیه و چین هم دست و پا بزنن بهش نمیرسن. - هر حمله ای با نیروی هوایی ساعتها طول میکشه، و حمله لو میره، - شبکه راداری عظیم ناتو رو باید دفع کنید و با حجم وسیعی پدافند روبرو هستید. - بنابراین حمله باید ترکیبی باشه مثلا با کروز و بمب افکن و با جنگنده اسکورت بشه - خیلی پیچیده و پرهزینه خواهد بود و در طول مسیر ممکنه حمله بسادگی دفع بشه و یا حتی کروز ها رو رهگیری و منهدم کنند این موارد رو در مورد خوب و بد نیروی هوایی نگفتم. در مورد اینکه هر حمله عمقی در این سطح در اقدام اول و حتی پاسخ دوم لاجرم موشکی هست. بنابراین بازدارندگی متعارف برای ما واجبه! حتی اگر سرجنگی اتمی نداشته باشیم. اما چقدر بازدارندگی متعارف؟! با چقدر هزینه؟ مثلا چندتا به اروپا بزنیم! بازدارنده هستیم؟ - از جنبه روانی یکی هم موثره حتی متعارف باشه و از جنبه اتمی بازهم یکی موثره حتی اگر 2 کیلوتن باشه! - ولی از جنبه تاکتیکی برای حمله هسته ای به اروپا بالای 200 کلاهک نیازه، و اونم در مقادیر بالا. که هزینه اش خیلی زیاد هست! خیلی خیلی زیاد. و البته چون هیچ وقت جراتی برای استفاده از سلاح هسته ای نیست! بکار نمیاد. - موشک متعارف رو میشه زد و عواقبی در همون سطح دریافت کرد. بنابراین موشک متعارف از دید بنده چون قابلیت استفاده داره اونم بدون نگرانی، بازدارنده تر هست. روشهای مختلفی هم وجود داره، تعداد بر اساس اهداف نظامی راهبردی، تعداد بر اساس پایتخت ها و شهرها، تعداد بر اساس متوقف کردن متقابل موشک های هسته ایشون، تعداد بر اساس ضربت متقابل انتقامی به یکی دو کشور مهم و ... قیمت ماهواره بر سیمرغ که از نظر فنی مشابه همین UNHA2 و یا تایپودونگ 2 هست و مورد بحث این تاپیک، حدود 3.5 میلیون دلار اعلام کردن: https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/01/03/2228364/گزارش-تسنیم-ــ-1-سیمرغ-چگونه-متولد-شد-ماهواره-بر-3-5میلیون-دلاری-با-آرمان-های-بزرگ البته سیمرغ مراحل دوم و سوم به مراتب پیچیده ای داره، و موتور سلمان بسیار هزینه ها رو کم میکنه. اما اگر بخواهیم هزینه مرحله اول رو تخمین بزنیم کمتر از نیمی از قیمت کل موشک باید باشه. مثلا حدود 40 تا 60 درصد که میشه حدود 1.4 تا 2.1 میلیون دلار و این به تخمین قیمتی قبلی من در حدود 700 هزار دلار بودن یه شهاب 3 نزدیک هست. و قیمت 2.5 میلیون دلار برای حدود 4000 تا 5500 کیلومتر خودش یه موفقیت اقتصادی-نظامی بسیار قابل توجه محسوب میشه. اما اگر بخواهیم دست آمریکا در اروپا رو ببندیم، به حدود 10 پایگاه اصلی که در حمله سوریه شرکت داشتن پاسخ بدیم میتونه یه مبنای طراحی عددی باشه؛ 10 پایگاه، هر پایگاه هوایی دست کم 60 اصابت میشه 600 موشک که بقول دوستان 60 درصد خطا و گذر از پدافند رو هم حساب کنیم، میشه حدود 960 موشک، سرجمع 1000 فروند. و قیمتی میشه حدود 2.5 تا نهایتا 3 میلیارد دلار معادل قیمت حدود 40 فروند جنگنده. اما با یه قابلیت بسیار جالب! اونم اینه که هر موقع به پرتاب فضایی نیاز داشتید میتونه مرحله اول هر پرتابی باشه. این مقدار قطعا بازدارندگی تاکتیکی رو هم ایجاد میکنه، ولی دشواری های بسیاری برای شلیک وجود داره، چون موشک بزرگی از نظر ابعاد هست و عمدتا باید از لانچرهای ثابت شلیک بشه، زمان سوختگیری بسیار بیشتری داره. بنابراین لازم هست که درصدی رو هم به سوخت جامد اختصاص بدید.

رژه در این مکان برای ایرانی ها خاطرات بدی را بیاد میاره ۸ سال تجاوز فقط برای بازسازی یک تجاوز دیگه بنام قادسیه امیدوارم هیچوقت فراموش نکنیم این اتفاقات را و درس بگیریم!

بسم الله الرحمن الرحیم ردیابی اینترنتی راهی برای بهینه سازی یا سلاحی قدرتمند ردیابی اینترنتی(Internet tracking) عملی است که توسط آن اپراتورهای وب سایت ها اطلاعات مربوط به فعالیت بازدیدکنندگان را در شبکه جهانی وب جمع آوری ، ذخیره و به اشتراک می گذارند. ممکن است از تجزیه و تحلیل رفتار کاربر برای تهیه محتوایی استفاده شود که اپراتور را قادر به استنباط ترجیحات خود کند و مورد توجه طرف های مختلف مانند تبلیغ کنندگان قرار گیرد. ردیابی وب می تواند بخشی از مدیریت بازدید کننده باشد. به‌محض اجرای مرورگر اینترنت و شروع وب‌گردی، رد پای دیجیتال شما در فضای وب باقی می‌ماند و وب‌سایت‌هایی که از آن‌ها بازدید کرده‌اید می‌توانند با بهره‌گیری از این رد پای به‌جا‌مانده، فعالیت‌های شما را ردیابی کنند و به هویت شما پی ببرند. البته در این مقاله درباره‌ی نفوذ و کار های غیر قانونی در بستر اینترنت بحث نمیشود. جمع‌آوری اطلاعات کاربران توسط وب‌سایت‌ها و سرویس‌های اینترنتی، یک اقدام کاملا قانونی است. این داده‌های جمع‌آوری شده، اطلاعاتی جزئی را در بر می‌گیرند که احتمالا خود کاربر نیز گاهی از آن‌ها بی‌اطلاع است. این مقاله به این اشاره میکند که چگونه با اولین ورود به اینترنت و با کنار هم گذاشتن اطلاعاتی که هر کدام به تنهایی ناچیز به نظر میرسد میتوان برای هر کاربر یک اثر انگشت منحصربه‌فرد ایجاد کرده و تمام فعالیت ها و رفتار های او را در فضای اینترنت زیر نظر داشت. اطلاعاتی که در اینترنت جمع‌آوری می‌شود آی پی: نشانی پروتکل اینترنت (به انگلیسی: Internet Protocol Address) یا به اختصار نشانی آی‌پی (به انگلیسی: IP Address) نشانی عددی است که به هریک از دستگاه‌ها و رایانه‌های متصل به شبکه رایانه‌ای که بر مبنای نمایه TCP/IP (از جمله اینترنت) کار می‌کند، اختصاص داده می‌شوند. پیام‌هایی که دیگر رایانه‌ها برای این رایانه می‌فرستند با این نشانه عددی همراه است و راه‌یاب‌های شبکه آن را مانند « نشانی گیرنده » در نامه‌های پستی تعبیر می‌کنند، تا در نهایت پیام به رابط شبکه رایانه مورد نظر برسد. موقعیت مکانی: با استفاده از آدرس آی پی میتوان موقعیت مکانی تقریبی هر شخص را مشخص کرد. یکی از کاربردهای موقعیت یابی، بهینه سازی مطالب نمایش داده شده بر اساس کشور، شهر یا حتی محل زندگی هر کاربر میباشد. سایت ها برای تعیین مکان شما از API Google Geolocation استفاده می کند. البته این روش هرگز به اندازه مکان یابی GPSدقیق نیست. دقت به موقعیت مکانی شما و همچنین به نوع اتصال شما بستگی دارد. اگر در شبکه تلفن همراه هستید ، تا 50 کیلومتر را امکان خطا وجود دارد. با این حال آدرس آی پی را میتوان به سادگی تغییر داد ولی همچنان موارد دیگری نیز وجود دارند که میتوان با استفاده از آن هر کاربر را به یک هویت منحصر به فرد تبدیل کرد. موارد دیگر که با جمع آوری آن میتوان هویت هر شخص را متمایز کرد: نوع سیتم عامل و مرورگر سخت افزار زبان پیش‌فرض فونت‌های نصب‌شده‌ی وضوح تصویر نمایشگر و عمق رنگ منطقه زمانی پلاگین های نصب شده با استفاده از دریافت و آنالیز داده های زیر میتوان شناخت کاملی از رفتار یک کاربر به دست آورد و با استفاده از آن سلایق، رویکرد ها، افکار، اعتقادات و... هر فرد را شناسی کرد : حرکات موس و کیبورد ژیروسکوپ (موبایل) میزان باتری (موبایل یا لپ تاپ) مطالب بازدید شده کلمات جستجو شده اطلاعات شخصی (نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، نام کاربری و...) مطالب به اشتراک گذاشته شده شبکه های اجتماعی که در آن عضو هستید نکته : برای مشاهده‌ی برخی از این ردیابی‌ها می‌توانید به وب‌سایت های زیر مراجعه کنید : https://clickclickclick.click : این وب‌سایت جابه‌جایی‌های ماوس، کلیک‌ها و تمام حرکات شما در مرورگر را گزارش می‌دهد. (در صورت درخواست میکروفون و یا وب کم درخواست را رد کنید.) https://webkay.robinlinus.com : اگر این وب‌سایت بتواند اطلاعات یادشده را بخواند؛ هر وب‌سایت دیگری در سطح اینترنت نیز قادر به دسترسی به آن‌ها خواهد بود. https://coveryourtracks.eff.org : با مراجعه به این وب‌سایت که متعلق به بنیاد حریم الکترونیک است، می‌توانید دریابید که چگونه مرورگر شما می‌تواند یک اثر انگشت منحصربه‌فرد از شما در اینترنت منتشر کند که شامل ترکیب اختصاصی نرم‌افزار مرورگر، سخت‌افزار، زبان پیش‌فرض و حتی فونت‌های نصب‌شده‌ی شما می‌شود و بدون نیاز به هیچ اطلاعات دیگری می‌تواند هویت شما را مشخص کند. موارد استفاده از ردیابی اینترنتی تبلیغات : وب‌سایت‌ها از طریق داده‌هایی که با بازدید، جستجو، کوکی‌ها و مرورگر شما به‌ دست می‌آورند و ترکیب آن‌ها با یکدیگر به کمک تعدادی عملیات ریاضی، تلاش می‌کنند مناسب‌ترین تبلیغ را برای هر فرد تشخیص و نمایش دهند. حباب فیلتر (حباب اطلاعاتی) : حباب فیلتر (انگلیسی: Filter bubble‎) وضعیت انزوای فکری است که بر اثر نتایج جستجوی شخصی‌سازی‌شده در اینترنت پدید می‌آید. در این حالتْ الگوریتمِ وبگاه، آنچه کاربر انتظار دیدنش را دارد حدس می‌زند و نتایج دلخواهش را به‌طور گزینشی نمایش می‌دهد؛ این کار با استفاده از اطلاعات مربوط به کاربر از قبیل مکان، رفتار و کلیک‌های قبلی و سابقه جستجوی او انجام می‌شود. در نتیجه کاربر در حباب‌هایی که به لحاظ فرهنگی و ایدئولوژیک با سلیقه و ذائقه او همخوانی دارند محبوس می‌شود و امکان برخورداری از نتایجی که با دیدگاه‌های او مغایرت دارند را از دست می‌دهد. اصطلاح «حباب فیلتر» را ایلای پاریسر کنشگر اینترنتی ابداع کرد. پس از همه پرسی سال 2016 عضویت اتحادیه اروپا در انگلیس و انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده ، حباب اطلاعاتی مورد توجه قرار گرفت زیرا بسیاری از افراد نسبت به نتایج بسیار دور از انتظارات خود اعتراف کردند. بهینه سازی موتور جستجو : سایت های جست و جو با استفاده از داده هایی که از کاربران خود به دست می آورند از قبیل آمار مراجعه به سایت ها، مکان، زبان و... هر کاربر میتوانند نتایج را طوری نمایش دهند که بیشترین شباهت را به محتوای مورد نظر کاربر داشته باشد. تجزیه و تحلیل احساسات : تجزیه و تحلیل احساسات (همچنین به عنوان استخراج نظر یا هوش مصنوعی شناخته می شود ) به استفاده از پردازش زبان طبیعی ، تجزیه و تحلیل متن ، زبانشناسی محاسباتی و بیومتریک برای شناسایی سیستماتیک ، استخراج ، کمی سازی و مطالعه حالات عاطفی و اطلاعات ذهنی اشاره دارد. تجزیه و تحلیل احساسات به طور گسترده ای در رسانه های آنلاین و اجتماعی استفاده می شود. پیشنهاد افراد در شبکه های اجتماعی : زمانی که کاربر در شبکه اجتماعی عضو میشود با توجه به مطالبی بازدید شده، مکان، کلیک ها و سابقه ی جستجو و هم چنین کاربران دیگری که دنبال میشوند، شبکه های اجتماعی با استفاده از تجزیه و تحلیل این موارد اشخاصی که بیشترین شباهت را با این کاربر دارند به او معرفی میشود. تجزیه و تحلیل وب: بیشتر بر عملکرد کلی وب سایت تمرکز دارد. ردیابی وب به نحوه استفاده از وب سایت و همچنین مدت زمانی را که کاربر در یک صفحه خاص صرف کرده است ، را نشان می دهد. این مورد می تواند برای این به کار گرفته شود تا ببینید هر کاربر چه میزان به هر یک از محتوای وب سایت علاقه دارد. آژانس های اجرای قانون ممکن است برای جاسوسی از افراد و حل جرم از ردیابی وب استفاده کنند. روشهای ردیابی وب کوکی : کوکی HTTP کد و اطلاعاتی است که هنگام بازدید کاربر از وب سایت ، توسط یک وب سایت در سیستم کاربر ثبت می شود. وب سایت ممکن است اطلاعات مربوط به کوکی را در بازدیدهای بعدی کاربر از وب سایت ، بازیابی کند. از کوکی ها می توان برای شخصی سازی تجربه مرور کاربر و ارائه تبلیغات هدفمند استفاده کرد. یک کوکی می‌تواند هنگام بازدید از یک وب‌سایت هواشناسی کاربر را از دردسر انتخاب هر باره‌ی شهر مورد نظر خلاص کند؛ زیرا کوکی باعث میشود، وب‌سایت از انتخاب دفعه‌ی قبل شما اطلاع دارد. علاوه بر این، یک کوکی می‌تواند اقلام انتخاب‌شده در سبد خرید شما را ذخیره کند؛ در نتیجه در صورت بازگشت مجدد به سایت پس از چند روز، آن‌ها همچنان در سبد خرید باقی خواهند ماند. برخی از فعالیت های مرور که کوکی ها می توانند ذخیره کنند: صفحات و محتوایی که کاربر مرور کرده است. آنچه کاربر به صورت آنلاین جستجو کرده است. وقتی کاربر روی تبلیغات آنلاین کلیک می کند. چه زمانی کاربر از سایتی بازدید کرده است. پروتکل امنیتی مرورگر به وب‌سایت‌ها اجازه می‌دهد که تنها به کوکی‌های خودشان دسترسی داشته باشند. این مسئله یک اقدام ایمنی کاملا ضروری است؛ با این حال نوع دیگری از کوکی‌ها به نام کوکی‌های شخص ثالث نیز وجود دارند که با هیچ وب‌سایت مشخصی ارتباط ندارند؛ اما از طریق شبکه‌های تبلیغاتی و دیگر فناوری‌های ردیابی در صفحات مختلف وب حضور پیدا می‌کنند. کوکی‌های شخص ثالث: یک کوکی شخص ثالث برای کاربری که اولین بار از وبسایتی بازدید میکند ایجاد می شود. کوکی شخص ثالث توسط وب سایت های دیگری به غیر از آنچه کاربر از آن بازدید می کند ، ایجاد می شود. آنها کد پیگیری اضافی را وارد می کنند که می تواند فعالیت آنلاین کاربر را ثبت کند. این برای اندازه گیری بسیاری از جنبه های تعامل کاربر از جمله تعداد دفعات مراجعه کاربر است. عملکرد کوکی‌ شخص ثالث بدین صورت است که اگر چند مرتبه از یک فروشگاه اینترنتی پوشاک بازدید کنید، تبلیغات مربوط به پوشاک را در کل هفته و در وب‌سایت‌های گوناگون مشاهده خواهید کرد. تبلیغات مبتنی بر این نوع کوکی‌ می‌تواند برای برخی از افراد ناخوشایند باشد. علاوه بر این، مطالعه‌ی جدیدی از سوی دانشگاه پرینستون نشان داده است که از ۵۰ هزار وب‌سایت برتر، در ۴۸۲ وب‌سایت «ردیاب‌ چند وب‌سایتی» جاسازی شده‌ است که به‌صورت مجازی مشغول ثبت تمام فعالیت‌های مرورگر کاربران خود و تحلیل آن‌ها هستند. ثبت این داده‌ها ظاهرا به‌منظور مدیریت و بهینه‌سازی وب‌سایت‌ها انجام می‌شود و هرچند از نظر آن‌ها اطلاعات حساس حذف شده است؛ اما این مسئله مجددا نشان می‌دهد که کاربران ناچار به اعتماد به شرکت‌های شخص ثالث و قرار دادن اطلاعاتشان در دست آن‌ها هستند. آی پی آدرس : به هر دستگاه متصل به اینترنت یک آدرس IP منحصر به فرد اختصاص داده شده است که برای فعال کردن دستگاه ها برای برقراری ارتباط با یکدیگر مورد نیاز است. با استفاده از نرم افزار مناسب در وب سایت میزبان ، می توان آدرس IP بازدیدکنندگان سایت را ثبت کرد و همچنین می تواند برای تعیین موقعیت جغرافیایی بازدید کننده استفاده شود. ثبت آدرس IP می تواند به ، از شرکت مجدد شخصی که بیش از یک بار در رأی گیری اینترنتی شرکت کرده باشد جلوگیری کند و همچنین الگوی مشاهده وی را کنترل کند. دانستن مکان بازدید کننده ، علاوه بر موارد دیگر ، باعث نمایش مکان کاربر میشود.. به عنوان مثال ، این ممکن است منجر به قیمت گذاری شده در ارز محلی ، قیمت یا دامنه کالاهای موجود ، اعمال شرایط ویژه و در برخی موارد درخواست یا پاسخ به یک کشور خاص به طور کامل مسدود شود. کاربران اینترنت ممکن است انسداد جغرافیایی و سانسور را دور بزنند و از هویت شخصی و موقعیت مکانی محافظت کنند تا با استفاده از اتصال VPN در اینترنت ناشناس بمانند. اثر انگشت کانواس )Canvas fingerprinting(: اثر انگشت یکی از تعدادی از تکنیک های انگشت نگاری مرورگر برای ردیابی کاربران آنلاین است که به وب سایت ها اجازه می دهد به جای کوکی های مرورگر یا سایر روش های مشابه ، بازدیدکنندگان را با استفاده از عنصر بوم HTML5 شناسایی و ردیابی کنند. این تکنیک در سال 2014 پس از توصیف محققان دانشگاه پرینستون و دانشگاه KU Leuven در مقاله خود The Web never ، پوشش گسترده ای در رسانه ها پیدا کرد. کدام وب سایت ها شما را ردگیری میکنند؟ ردیابی یک مسئله گسترده است. طبق مطالعه انجام شده توسط Ghostery ، 79 درصد وب سایت ها در سطح جهانی در حال ردیابی داده های شما هستند. برخی از وب سایت های دارای بزرگترین شبکه ردیابی ، سایت های رسانه های اجتماعی و موتورهای جستجوی بزرگ و غیر خصوصی هستند. Google Analytics: 45.3% of web traffic Google Static: 36.7% of web traffic Google Tag Manager: 35.7% of web traffic Google Fonts: 27.5% of web traffic Google: 26.5% of web traffic Facebook: 24.9% of web traffic DoubleClick: 22.2% of web traffic Google APIs: 15.4% of web traffic Google AdServices: 10% of web traffic YouTube: 9.7% of web traffic Twitter: 9.7% of web traffic ScoreCard Research: 9.4% of web traffic Amazon Adsystem: 8% of web traffic CloudFlare: 7.6% of web traffic Google Syndication: 7.6% of web traffic Google User Content: 7.3% of web traffic Google Photos: 6.9% of web traffic Amazon CloudFront: 6.8% of web traffic Criteo: 6.1% of web traffic New Relic: 5.5% of web traffic Google بیش از نیمی از 20 ردیاب برتر اینترنت را به خود اختصاص داده است. در واقع ، گوگل ردیابی 82 درصد از بازدیدکننده ها را برعهده دارد. منابع : https://gizmodo.com/heres-all-the-data-collected-from-you-as-you-browse-the-1820779304 D. Sundarasen, Sheela Devi (2019-04-08). "Institutional characteristics, signaling variables and IPO initial returns". PSU Research Review. 3 (1): 29–49. doi:10.1108/prr-10-2016-0003. ISSN 2399-1747. S. L. D. M. P. Kushal Dave, "Mining the peanut gallery: opinion extraction and semantic classification of product reviews," in Proceeding of the 12th international conference on WWW, Budapest, Hungary, 2003. Knibbs, Kate (July 21, 2014). "What You Need to Know About the Sneakiest New Online Tracking Tool". Gizmodo. Retrieved July 21, 2014. "What is an IP address?". HowStuffWorks. 2001-01-12. Retrieved 2019-12-13. Martin, Kirsten (2015-12-22). "Data aggregators, consumer data, and responsibility online: Who is tracking consumers online and should they stop?". The Information Society. 32 (1): 51–63. doi:10.1080/01972243.2015.1107166. ISSN 0197-2243. Kleinberg, Samantha; Mishra, Bud (2008). "Psst". Proceeding of the 17th International Conference on World Wide Web - WWW '08. New York, New York, USA: ACM Press: 1143. doi:10.1145/1367497.1367697. ISBN 9781605580852. Bozdag, Engin (September 2013). "Bias in algorithmic filtering and personalization". Ethics and Information Technology. 15 (3): 209–227. doi:10.1007/s10676-013-9321-6. S2CID 14970635. https://en.wikipedia.org/wiki/Sentiment_analysis Huffington Post, The Huffington Post "Are Filter-bubbles Shrinking Our Minds?" Archived 2016-11-03 at the Wayback Machine https://choosetoencrypt.com/search-encrypt/internet-tracking-why-its-bad-and-how-to-avoid-it/#fingerprinting

عملا در جنگ قفقاز اذربایجان به خواسته خود نرسید بلکه ترکیه به اهداف خود رسید. به عبارتی آذربایجان الت دست ترکیه شد. هنوز قسمت های بزرگی از قرباغ دست ارمنستان مانده. هدف ترکیه کمک به ازادی قرباغ توسط اذربایجان نبود هدف اصلی ایجاد کمربند مواصلاتی بین ترکیه و دریای کاسپین برای دور زدن ایران به منظور کنترل و ایجاد جاده ابریشم از این مسیر بوده است. ترکیه در جنگ در سوریه در هدف قطع دسترسی ایران به مدیترانه شکست خورد و حالا به دنبال ایجاد یک مسیر موازی ایران است. ایران با راه اندازی قطار خواف هرات به دنبال ایجاد یک مسیر بسیار کوتاه از طریق افغانستان به چین است که ادامه ان از طریف ایران عراق و سوریه به مدیترانه میرسد. این مسیر بسیار کوتاهتر و بهتر است ولی ده ها مشکل امنیتی دارد. در افغانستان به نظر من باید هم با طالبان هم با دولت افغانستان در مورد ان مذاکره کرد تا بتوان امنیت انرا تامین کرد چون دولت افغانستان نمی تواند کامل طالبان را مهار کند. در عراق تا حدی امنیت برقرار است در سوریه هم در چند سال میتوان اوضاع را تثبیت کرد. ترکیه دشمن بزرگ و خطرناکی است. اقتصاد قوی دارد. در دنیا حرف اول را پول میزند. ما متکی به نفت هستیم نفت در طی بیست سال اینده اهمیت خود را بیش از بیش از دست می دهد. اگر تا ان موقع ما اقتصاد خود را سروسامان ندهیم و ترکیه هم بتواند در این نوع پروژه ها که میتواند پول ساز باشد ما را بایکوت کند بیست سال بعد قدرت نظامی خود را هم در برابر ترکیه از دست خواهیم داد. ترکیه ای که چشم طمع به خاک ما دارد. نکته ای که هست این است که مسیر ترکیه به اذربایجان نیز مسیر خیلی جالبی نیست زیرا اولا باید کالاها را کنار خزر از قطار پیاده کنند و سوار کشتی کنن و بعد دوباره در ان سوی کاسپین سوار قطار کنند که زمان و هزینه را بالا میبرد. دوما امنیت کریدور توسط روسیه تامین میشود که قطعا سهم خواهی می کند. سوما ممکن است در اینده بین ارمنستان و اذربایجان دوباره تنش ایجاد شودو گذرگاه قطع شود. چهارما چین به ترکیه خیلی اعتماد ندارد پنجما مسیر ما غیر از ترانزیت کالا میتواند برای تامین انرژی چین به کار اید. بنابراین ما نباید زمان را از دست بدهیم و در زمانی کوتاه تلاش کنیم با تکمیل خطوط ریلی به افغانستان- چابهار و ترکمنستان و تلاش برای توسعه قطار عراق و افغانستان و بعد سوریه چند مسیر موازی و کارامد ایجاد کنیم. تا عملا مسیر ترکیه را از کار بندازیم و بتوانیم اتحاد نظامی و استراتژیک خود را با چین تقویت کنیم. به نظر من در اینده با اتحاد با چین که حق وتو دارد و بعد از زمان غروب برجام و اینکه چین به انرژی و مسیر ما وابسته باشد میتوان حتی بدون ترس از شورای امنیت به سوی بمب اتم هم رفت

حضور صلح بان روسی در مدارس منطقه مرداکرت قره باغ صلح بانان روس در یک مدرسه منطقه مرداکرت قره باغ حضور پیدا کردند. این نیروها در این مدرسه به کودکان و والدین هایش اموزش های در مورد مواد منفجره عمل نکرده میدهد. نیروهای روس به این افراد خصوصا کودکان اموزش می دهند که با دیدن اشیا ناشناس خارجی ابتدا باید بزرگسالان را خبر کنند و انها نیز وظیفه دارند تا مورد مشکوک را به نیروهای صلح بانان جهت بررسی و خنثی سازی مواد منفجره عمل نکرده اطلاع دهند. چنین اموزش های به افراد غیر نظامی جهت کاهش تلفات و زخمی ها بسیار مفید خواهد. خصوصا کودکان که احتمال کنجکاوی کردن آنها با دیدن بمب های عمل نکرده تحریک میشود. علاوه بر اموزش ، نیروهای صلح بان به کودکان لوازم تحریر و بسته های بهداشتی (ماسک و مواد ضد عفونی ) اهدا کردند. اموزش والدین به همراه کودکان و اشنایی انها با خطرات پیرامون مین ها و خطرات مواد منفجره عمل نکرد یک سرباز روس در حال آموزش به کودکان و والدینشان که در هنگام مشاهده بمب ها و مین ها چه کاری باید انجام بدهند. نشان دادن نمونه تیم خنثی سازی به افراد حاضر در کلاس اهدا لوازم تحریر و بسته های بهداشتی به کودکان با ارم ستاره سرخ( نماد ارتش روسیه) و سر عقاب (نماد ارتش ارمنستان) عکس یادگاری سرباز روسی با کودکان

تجربیات شنیداری از یک مدیر - قسمت دوم گفتگویی با مرتضی سلطانی مرتضی سلطانی کارآفرین بزرگ و بنیان گذار مجموعه زر ماکارون و زرفروکتوز در گفتگو با دانشجویان کارآفرینی دانشگاه تهران از سرگذشت و عقاید خود میگوید. https://www.aparat.com/v/sIben چند نکته خلاصه : * مزیت های گروه زر ماکارون - تحقیق و توسعه R&D - تنفیض اختیارات * بازار مواد غذایی به شدت بر بازار خودرو مزیت داشت چون ساده و پرتقاضا بود * ماشین آلات نو نخریدم بلکه آلمان رفتم و یک کارخانه قدیمی رو دمونتاژ کردم و ایران اوردم، تازه یه پولی هم بهم دادن اینجا فهمیدم که تجهیزات استوک و دست دوم چه ارزشی دارد ماشین دست دوم در هامبورگ، ماشین دست دوم در کلن هست و ... * آرد یارانه ای بلای جان این صنعت بود * تیم جمع کردن وقتی پول نداری با وقتی پول داری خیلی فرق می کنه وقتی پول نداری برای تیم جمع کردن باید التماس بکنی، با رفاقت و دوستی تیم رو جمع کنی * بهتر است بدانیم چه کاری می کنیم، وقتی به عمقش پی ببریم می تونیم پیشرفت کنیم اول سوله رو پوشش می دادیم، اون موقع گفتن ساختن سوله کار تو نیست برو بعد با کمک یه متخصص شروع کردیم به ساخت سوله * کارآفرین فقط با امید زنده است، سد شکنی می کند خودش رو با حاشیه معطل نمی کند * پول مفت و رانت دشمن پیشرفت است. * رقیب خوب یک معلم است که مدام باعث درک تفاوت ها و بهبود مستمر است. * پسر من ، بیشتر از کارگرها کار می کند در خانه خانمم غذا به اندازه غذا درست می کند و به موقعش به نیازمندان دست باز برخورد می کند. * اگر صفر بشم، فردا صبح اولین کاری که می کنم از فرصت هایی که داشتم و درست استفاده نکردم اینبار درست استفاده می کنم. تقدیم به جناب @worior که به مسائل مدیریتی استاد هستن

مرزبانی در مرز آذربایجان غربی 16 آذر 1399 خدا وقت و عرض خسته نباشید به مرزبانانی که حقیقتا با دست خالی به حفاظت و حراست از مرزهای کشور میپردازند. ======================================================================================================= ارتش ازادی بخش چین چند ماهی است که به شکل جدی در حال تقویت نیروهای مرزبانی خود است. در ماه میلادی گذشته به نیروهای مرزبانی چین نسل جدید خودروهای زرهی دونگ فنگ منگشی تحویل شد. این خودروها به شکل خاصی برای فعالیت در مناطق مرتفع هماهنگ شده اند. همچنین رسانه های دولتی چین گزارش دادند سربازان مرزبانی منطقه خودمختار تبت در جنوب غربی چین به اسکلت های خارجی مجهز شدند. این اسکلت های خارجی به مرزبانان کمک میکند کارهای سخت از جمله راهپیمایی های طولانی در مناطق کوهستان را با راحتی بیشتری و صرف انرژی کمتر انجام دهند.

بسم ا... کیفیت شلیک سلاح ژ-3 (تولید تحت امتیاز صنایع دفاعی ایران) توسط یک کاربر آمریکایی - ویدئو از تابناک بیش از 35 سال است که سلاح ژ 3 به عنوان اسلحه سازمانی در اختیار ارتش و نیروهای مسلح ایران می باشد.این سلاح در ابتدا بصورت تعداد محدودی توسط کارخانه هکلروکخ اقدام به راه اندازی خط تولید این سلاح در صنایع مسلسل سازی ارتش ( جنگ افزار سازی فعلی ) نمود.پس از پیروزی انقلاب اسلامی متخصصین آلمانی ایران را ترک کردند، در حالی که هجوم مردم به کارخانه و اشغال آن ، موجبات مفقود شدن بسیاری از مدارک فنی و ابزار آلات تولید گردید.اما با تلاش متخصصین ایرانی کارخانه ، خط تولید بازسازی و راه اندازی گردید.این سلاح خوب به دلیل پاره ای از مسائل فنی و کیفیت پایین ساخت و مونتاژ در برابر بعضی از شرایط محیطی مثل گرد و غبار و آلودگی های ناشی از اشتعال باروت در هنگام شلیک بسیار حساس می باشد.اما با نگهداری صحیح و نظافت به موقع این سلاح بسیار قابل اطمینان می باشد.بدلیل استفاده از این سلاح در ارتش ایران و انعقاد پیمان منحله سنتوبین سه کشور ایران ، ترکیه و پاکستان ، این دو کشور نیز نسبت به انتخاب این سلاح برای نیروهای مسلح خود مبادرت ورزیدند ، و هم اینک تولید سلاح ژ3 تحت امتیاز شرکت هکلروکخ در این دو کشور ادامه دارد.نمونه های جدید تولیدی این سلاح مجهز به مکانیزم چکاننده سه تیر می باشند. https://www.aparat.com/v/2Q3s8

خودروهای جدید چرخدار 6x6 و 8x8 ارتش کره شمالی در رژه 2020کره شمالی تجهیزات جدیدی به نمایش گذاشته است. از جمله این تجهیزات خودروهای زرهی چرخدار 6x6 و 8x8بودند. ارتش کره شمالی طی سالها 2000 تا 2001 حدود 32 دستگاه نفربر 8x8رزمی BTR-80A را از روسیه تحویل گرفت. درحقیقت نفربرهای زرهی BTR-80A روسیه منشا خودروهای چرخدار 6x6 ارتش کره شمالی هستند. خودروهای رزهی چرخدار 6x6 نمایش داده شده در رژه 2020 برای اولین بار در سال رژه سال2010 به نمایش گذاشته شدند. این خودرو های در سال 2010 مجهز به یک برجک رزمی مجهز به دو مسلسل 14.5 میلیمتری و مسلسل هم محور 7.62 میلی متری بودند. با وجود تغییرات جزی نفربرهای 6x6 در رژه سال 2013 اما هنوز تغییرات اساسی در این نفربرهای دیده نمیشد. حدس زده میشود این نفربرها در نقش شناسایی برای ارتش کره شمالی ساخته شده اند. با توجه به مسلسلهای جفتی 14.5 میلیمتری و زاویه حرکت عمودی برجک درکنار موشکهای دوشپرتاب ضدهوایی بر روی نفربر در هنگام رژه به نظر میرسد یکی از کارکردهای دیگر این نفربرها در نقش درگیری با هواگردهای در ارتفاع پایین برای پدافند نیروهای زمینی باشد. اما در رژه سال 2020 شاهد تغییر اساسی در کاربری این خودروهای 6x6 هستیم. این خودروها با مجهز شدن به موشکهای ضد زره اکنون در نقش خودروهای ضد زره ظاهر شدن. به نظر می رسد موشکهای جدید بر روی این خودروها نمونه های بومی شده موشک اسپایک اسرائیلی یا HJ-10 چینی هستند. در حقیقت چنین سلاح ضد زره ای با قابلیت تاپ اتک (حمله از بالا) می تواند یک چالش اساسی برای نیروهای زرهی کره جنوبی و آمریکایی در منطقه باشد خصوصا اینکه این خودروهای زرهی دیگر لازم نیست در دید نیروهای دشمن قرار بگیرند بلکه به خاطر شکل پروازی موشک در یک منطقه امن و دور از دید مستقیم دشمن اجرای اتش خواهند کرد. نفربر BTR-80A روسیه متعلق به ارتش کره شمالی خودروی رزهی چرخدار 6x6 در رژه سال 2010- خودروهای زرهی که نه تسلیحات و نه حفاظت مناسبی برای نبرد های مدرن کنونی دارند خودروهای زرهی چرخدار 6x6 مجهز به موشک های ضد زره تاپ اتک اکنون این خودروها تبدیل به سلاحهای کشنده واثر گذار در میدان نبرد شده اند خودرو ضد زره AFT-10 مجهز به موشکهای ضد زره HJ-10 ساخت چین در مورد خودروهای 8x8 رژه 2020 نمیتوان به شکل قطعی صحبت کرد. اما احتمال دارد منشا آنها نیز به نفربرهای زرهی BTR-80A روسی بازگردد. کره شمالی در رژه سال 2010 نیز نمونه های بومی شده نفربرهای زرهی BTR-80A را به نمایش گذاشت که البته تفاوت های با نمونه روسی داشتند. نفربرهای 8x8 کره شمالی نیز ارایش تسلیحاتی مشابه نفربرهای 6x6 داشتند یعنی دو مسلسل 14.5 میلیمتری و مسلسل هم محور 7.62 میلی متری و در برخی نمونه دارای موشکهای دوشپرتاب ضدهوایی هستند. اما نمونه های رژه 2020 به شکل اساسی چه از نظر کاربری چه از نظر ساختار برخلاف مدلهای 6x6 دگرگون شد. نمونه های نفربر 8x8 دارای بدنه جدید هستند که بسیار شبیه پلتفرم خودروهای زرهی 8x8 آمریکا یعنی استرایکر ها هستند. به نظر میرسد این تغییر بدنه باعث افزایش مقاومت بدنه در برابر تسلیحات مهمات 12.7 میلیمتری و 7.62 میلیمتری شکافنده زره خواهد شد. اگر این نمونه سطح حفاظتی در حد نفربرهای استرایکر را داشته باشد میتواند در برابر مهمات 14.5 میلیمتری نیز مقاوم باشد. دراین رژه خودروهای 8x8 در دو کاربری نمایش داده شده اند. اما ارتش کره شمالی می تواند نمونه های مخلتف با کاربرهای مختلف را بر روی این پلتفرم 8x8 جدید سوار کند. نمونه اول یک خودرو ضد زره با 5 موشک ضد زره ( احتمالا Bulsae-3 ) است. این نمونه میتواند برای حمله به تانک های دارای دفاع فعال موثر باشد. خصوصا اینکه تانک های k2 کره جنوبی دارای دفاع فعال هستند و تانکهای ابرامز نیز احتمالا به بزودی در کره مجهز به سامانه دفاع فعال تروفی بشوند. از طرف دیگر پرتابگر 5 تایی یعنی تعداد موشکهای اماده به شلیک بیشتر که میتواند تعداد هدف های بیشتر را بدون بارگذار مجدد موشکها و توقف از میان بردارد. نمونه بعدی احتمالا یک هویتزر خودکششی با توپ کالیبر 122 میلیمتر و برجک بدون سرنشین است. این نمونه بسیار شبیه خودرو پشتیبانی اتش استرایکر MGS ارتش آمریکا است. اما ممکن است نمونه کره شمالی علاوه بر اجرای اتش مستقیم قابلیت اتش غیر مستقیم همانند هویتزر خودکششی چینی PLL-09 را داشته باشد. نفربر زرهی 8x8 رژه سال 2010 نفربر زرهی 8x8 رژه سال 2013 نفربرهای 8x8 در نقش ضد تانک با 5 موشک ضد زره ( احتمالا Bulsae-3) رژه 2020 خودروهای زرهی 8x8 ارتش کره احتمالا در نقش هویتزر/پشتیبانی اتش با قابلیت اجرای اتش مستقیم و غیر مستقیم رژه 2020 سمت راست هویتزر خودکششی چینی PLL-09 با قابلیت اجرای اتش مستقیم و غیر مستقیم سمت چپ خودرو پشتیبانی اتش استرایکر MGS آمریکایی با قابلیت اجرای اتش مستقیم نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است

شرکت آلمانی FFG خودروی 8x8 هیبریدی معرفی کرد طبق اطلاعات منتشر شده توسط شرکت آلمانی FFG این شرکت خودروی زرهی 8x8 خود به نام Genesis (جنسیس) را رونمایی کرده است که مجهز به سیستم پیشرانه دیزلی-برقی کاملاً هیبریدی است. امروزه ، چندین مطالعه و پروژه در زمینه وسایل نقلیه الکتریکی و هیبرید برقی در ایالات متحده و اروپا ، چه در بخشهای نظامی و چه در بخشهای تجاری ، در حال انجام است. خودروهای رزمی هیبریدی می توانند مزایای زیادی را برای نیروهای نظامی فراهم کنند. عملکرد خودروهای هیبرید برقی از نظر سرعت، شتاب و عملیات پنهانکاری نسبت به عملکرد خودروهای دیزلی برتر هستند. سیستم های محرک الکتریکی هیبریدی به دلیل استفاده از عملکرد مطلوب موتور و بازیابی انرژی در هنگام ترمز ، مصرف سوخت بهتری نسبت به سیستم های دیزیل دارند. ذخیره انرژی روی وسایل نقلیه الکتریکی هیبریدی صدا کمتری تولید میکنند و همچنین سلاح الکتریکی مانند سلاح های لیزریوی یا انرژی هدایت شده راحت پشتیبانی میشود. جنسیس برای داشتن قابلیت های ماژولار همانند خودروی زرهی Boxer 8x8 آلمانی به شکل دو بخشی (بخش پیشرانه و محرکه و بخش ماژولار رزمی) ساخته شده است تا بتواند انطباق پذیری بالایی با ماموریت ها مختلف داشته باشد. این خودرو رزمی دارای پشیرانه هیبریدی دیزلی / برقی است که در جلوی خودرو نصب شده است. پیشرانه هیبریدی دیزلی/برقی فناوری است که در آن موتور احتراق داخلی دیزل یک ژنراتور را برای تولید انرژی موتور برقی در خودرو راه می اندازد. ژنراتور، برق را به باتری واقع در جلوی خودرو انتقال می دهد. انرژی الکتریکی ذخیره شده توسط هشت موتور الکتریکی استفاده می شود که از طریق شفت های محرک جداگانه حداکثر 15622 نیوتن متر گشتاور را به هر چرخ منتقل میکند. نمونه اولیه اثبات فناوری جنسیس به عنوان IFV (خودرو رزمی پیاده نظام) با یک برجک بدون سرنشین Kongsberg مسلح به توپ 30 میلی متری ساخته شده است. این خودرو دارای سه خدمه شامل راننده ، فرمانده و توپچی است و قسمت عقب خودرو می تواند تا 10 سرنشین را در خود جای دهد. با استفاده از پیشرانه الکترونیکی ، جنسیس از 40 تا 150 کیلومتر برد دارد. موتور دیزلی ، خودرو حداکثر 600 کیلومتر برد دارد و به حداکثر سرعت جاده تا 100 کیلومتر بر ساعت برسد. مجموع توان پشیرانه 1860 اسب بخار است. وزن رزمی جنسیس 40 تن و طول، عرض و ارتفاع آن به ترتیب 8/25، 2/25 و 2/4 متر است. این فناوری انعطاف بالایی دارد و میتوان ان را بر روی خودروهای 4x4 یا 6x6 نیز پیاده سازی کرد پلتفرم جدید جنسیس همانند بوکسر قابلیت ماژولار بودن را داراست از جمله مزایای استفاده از پیشرانه های هیبریدی کم سر و صدا بودن است که میتواند در انجام عملیاتهای اختفا موثرباشد

طرح های مفهومی جدید خودرو ضد تانک لهستان در نمایشگاه دفاعی MSPO 2020 کنسرسیوم موشکی اروپا MBDA طرح های جدیدی از خودرو زرهی ضد تانک برای لهستان را به نمایش گذاشته است. تمرکز اصلی در ارائه نمونه های جدید نصب لانچر موشک های ضد تانک بریمستون بر روی یک پلفترم زرهی چرخدار بود. این طرح های جدید شامل پلتفرم چرخدار 8x8 زرهی Rosomak و خودروهای 4x4 زرهی Zubr بود. در طرح های مفهومی جدید هر پلتفرم زرهی چرخدار 12 موشک بریمستون اماده به شلیک در اختیار دارد. به نظر میرسد لهستان علاوه بر خودروهای ضد تانک با شاسی شنی دار به دنبال توسعه نمونه های با شاسی چرخدار نیز می باشد. طرح مفهومی خودرو زرهی Rosomak مسلح به موشک بریمستون - لهستان مجموعا 863 دستگاه از این پلفترم زرهی در کاربری های مختلف را در اختیار دارد طرح مفهومی خودرو زرهی Zubr ساخت لهستان مسلح به موشک بریمستون البته جدا از طرحهای MBDA به تازگی شرکت اسرائیلی رافائل نیز دو طرح مفهومی خودرو ضد تانک (شاسی چرخدار و شنی دار) مجهز به موشک های اسپایک NLOS را جهت فروش به لهستان پیشنهاد داده است. نکته قابل توجه در مورد نمونه رافائل با نمونه MBDA برد این سامانه و تعداد موشکهای اماده برای شلیک است. نمونه ی شرکت رافائل مجهز به موشکهای اسپایک NLOS با برد تقریبی 25 کیلومتر است اما برد موشکهای بریمستون برد تقریبی 12 کیلومتر دارد. با توجه به برد بالاتر موشک اسپایک وزن و ابعاد آن در مقابل موشک بریمستون نیز بیشتر است. در نتیجه در طرح خودرو ضد تانک شرکت MBDA هر خودرو 12 موشک بریمستون آماده برای شلیک در اختیار دارد اما در طرح مفهومی رافائل هر خودرو فقط 8 موشک اماده به شلیک در اختیار دارد. طرح مفهومی شرکت رافائل برای خودرو ضد تانک برای لهستان که بر روی شاسی بی ام پی -1 و پلتفرم زرهی Rosomak سوار شده است.

بسم ا... مقایسه تطبیقی دو جنگنده نسل پنجمی اف-22 و جی -20 https://www.aparat.com/v/OklzM

اژدهای آتشین سرخ برفراز سرزمین پارس آیا جی-10 نقطه پایانی بر 4دهه توقف بروزرسانی ناوگان نیروی هوایی ایران خواهد شد ؟ براساس آنچه که در برنامه جامع اقدام مشترک ( برجام / JCPOA ) یا به اصطلاح عامه ، "توافق هسته ای" پیش بینی شده است ، اکتبر 2020 ، تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل در خصوص خریدهای نظامی تهران به پایان خواهد رسید و این مساله بدان معنا خواهد بود که این کشور پس از این تاریخ می تواند به طیف گوناگونی از تسلیحات تهاجمی شامل شناورهای رزمی و جتهای جنگی را دسترسی داشته باشد . بدین ترتیب ، پس از یک دهه انتظار ، احتمالا" تهران تا پایان سال 2021 حداقل سفارش یک کلاس از جتهای جنگنده را اعلام خواهد کرد . این در حالی است که مقامات ارشد نظامی ایرانی در اوساط 2010 برای نیل به ایجاد یک تعادل منطقی در توازن نظامی منطقه ای ،درصدد بود تا جنگنده سنگین سوخو-30 را بخدمت گیرد و در حالی ناوگان نیروی هوایی خود را بروزرسانی نماید که پس از انقلاب 1979 و قطع همه روابط نظامی با ایالات متحده و جنگ 8 ساله ، عملا" فرصت مطلوبی برای بازسازی نیروی هوایی فراهم نگردید . انتخاب آشکار ؟!!!!! میگ-35 ، میگ-29 بدین ترتیب ، اگر نیروی هوایی ایران موفق شود ، جت رزمی سوخو-30 را بخدمت گیرد ، در دو حوزه برد و پایایی رزمی یک جهش را بخود خواهد دید و به ارتش این کشور اجازه می دهد تا در خاورمیانه و محدوده فراتر از آن ، پس از چهاردهه ، بار دیگر به یک وزنه قابل توجه رزمی تبدیل گردد ،در حالی که گمانه زنی های جدی دیگری در خصوص برنامه های این نیرو برای خرید سوخو-57 نیز به گوش می رسد . با تمامی این اوصاف ، برخی ناظران براین باورند که ایران ، به احتمال زیاد ، به موازات مذاکرات برای خرید سوخو-30 ، گوشه چشمی به یک جنگنده سبک تر و در عین حال پیش رفته تر وبا برد کوتاه تری دارد که بتواندآن را با هزینه عملیاتی کمتری بکار گیرد . علاوه براین ، شایعاتی نیز در جریان است که نیروی هوایی ایران با توجه به اینکه از ابتدای دهه 90 میلادی ، یکی از کاربران میگ-29 محسوب میشود ، براین قصد قرار دارد تا یک جنگنده میان وزن با پیشرانه های دوقلو ( میگ-35) یا جت رزمی تک موتوره J-10C را بعنوان جنگنده های نسل ++4 که به ترتیب در ژوئن 2019 و مارس 2018 وارد خدمت شده اند را بعنوان مکمل سوخو-30 وارد خدمت نماید . با توجه به این پیشینه ، برخی تحلیلگران نظامی بر این اعتقادند که در رقابت میان میگ-35 وجی -10 به منظور تعیین یک مکمل برای سوخو-30 ، گونه بهسازی شده فالکروم ، در عین اینکه نسبت به رقیب چینی خود سنگین تر است ، اما رادار قدرتمندتری را با خود حمل خواهد نمود ، قدرت مانور بیشتری داشته و در سرعت و ارتفاع بیشتری قادر است وارد عملیات شود . مضاف براین ، مسلح شدن میگ-35 به موشک R-37M با برد 400 کیلومتر ( 398- 150 کیلومتر ) در مقایسه با برد300 کیلومتری تقریبی PL-15 جت J-10C قابلیت های بیشتری را در اختیار تهران قرار خواهد داد . اما هر جت روسی و چینی ، به رادارهای AESA و خروجی های موتور بردار رانش سه بعدی مجهزبوده و با درصد بالاتری می توانند با شبکه پدافند هوایی ایران یکپارچه شوند . هر چند جی -10 بلحاظ عملیاتی ، ارزان تر خواهد بود و احتمالا" برخی قابلیتهای پنهانکاری را نیز در اختیار خواهد داشت ولی بلحاظ برد رادار و پایایی رزمی ، در سطح پایین تری نسبت به جنگنده روسی قرار می گیرد . اگر چه تاثیر روندها و بده- بستانهای سیاسی بر خرید جنگنده های رزمی توسط ایران تاثیر گذار به نظر می رسد ، اما میگ-35 را میتوان انتخاب آشکار نیروی هوایی ایران بشمار آورد . علیرغم انکه فالکروم ارتقاء یافته روسی ، هزینه عملیاتی بالاتری را طلب می کند ، اما امتیاز نصب موشک R-37M ، به معنای وجود برد شکار 2 برابری نسبت به مهمات عملیاتی موجود در منطقه خاورمیانه است ، چرا که بخش اعظمی از کشورهای منطقه ای و رقیب جمهوری اسلامی ایران ، به مهمات استاندارد AIM-120C با برد 105 کیلومتر بوده و تعدادی ازآنها نیز درآستانه خرید مهمات AIM-120D با برد 180 کیلومتر هستند که با توجه به این ارقام و سابقه درخشان نیروی هوایی ایران در استفاده از مهمات برد بلند در عملیات رزمی واقعی ( ترکیب تکرار ناشدنی فینیکس / تامکت .م ) و همچنین تجربه غیر قابل باور تکنسین های نیروی هوایی ایران در تعمیر ونگهداری ناوگان MIG-29A های خریداری شده در دهه نود میلادی ، مزیت آشکاری را فراهم مینماید . ضمن اینکه با خرید این جنگنده ، نخست در هزینه های آموزشی صرفه جویی قابل توجهی صورت گیرد و دوم اینکه نیاز به پرداخت پول برای ایجاد زیرساختهای جدید برای جتهای امتحان پس نداده چینی وجود نداشته باشد . با وجود همه این مزیتها ، این احتمال وجود دارد که نیروی هوایی ایران ، در نهایت بسمت خرید J-10C برود ، چرا که نیروی های مسلح ایران ، به تقریب خاطره خوشایندی از اتحاد شوروی و سپس روسیه در خصوص فروش سلاح ندارند ، چرا که تجربه نشان داده که سیاست فروش سلاح روسها در خاورمیانه ، بشدت تحت تاثیر لابیهای طرفدار غرب و بخصوص اسراییل قرار دارد . از جمله این موارد میتوان به فریز شدن خرید تعداد بیشتری MIG-29A و احتمالا MIG-31 در اوایل دهه نود میلادی ، توقف فروش سامانه اس-300 در اوایل سال 2010 ( با دستور مستقیم دیمیتری مدودف ) تحت فشار غرب ، نام برد ، این خاطره ناخوشایند ، تا جایی در میان جامعه ایران نفوذ نموده که به گزارش برخی مطبوعات داخلی ایران ، روسها به احتمال بسیار زیاد ، کدهای حساس سامانه اس -300 را در اختیار اسراییل قرار داده است که این به شکل خودکار ، روند حمله احتمالی نیروی هوایی اسراییل به ایران را تسهیل خواهد کرد . از نظر ایرانی ها ، درصورت خرید موشکهای R-37M چه چیزی مانع ازآن خواهد شد که روسها ، شیوه های استفاده از این سلاح را بر علیه جتهای عبری ، در اختیار تل آویو ، قرار ندهد ؟!!!!!! رقبای سرسخت سمت راست : R-37 سمت چپ : PL-15 گذشته از اطمینان ایرانی ها به چین بعنوان کشور قابل اطمینان در حوزه تامین سلاح ( البته نویسنده ظاهرا مطالعه عمیقی در خصوص خریدهای نظامی ایران از چین ندارد . م ) ، مزیتهای خرید جنگنده چینی ، بخصوص وضعیت موشک PL-15 عامل مهمی در خرید جی-10 خواهد بود . مهمات PL-15 درسطح گسترده ای ، در مقایسه با موشک روسی،بصورت عملیاتی بکار گرفته شده و سرمایه گذاری افزون تری از سوی ارتش چین برای توسعه این موشک صورت پذیرفته است . این بدان معناست که درصورت انتخاب J-10C ، گزینه خرید موشکهای پیشرفته تر برای تهران ، باز خواهد بود . مضاف براین ، خرید جی-10 می تواند دست نیروی هوایی ایران را برای خرید جتهای سنگینتری نظیر سوخو-35 یا سوخو-57 ، بازتر نموده و این بدان معناست که ناوگان جنگنده های عملیاتی نیروی هوایی ایران ، تنوع بیشتری خواهد یافت ( البته این مساله ، چالش های لجستیکی افزون تری را نیز بدنبال دارد .م ) ، بویژه اینکه حداقل تا تاریخ انتشار این تحلیل ، چین برنامه ای برای صادرات جنگنده سنگین خود ندارد و این بدان معناست که تطبیق عملیاتی جتهای روسی و چینی ، سخت تر خواهد شد . از سویی دیگر ، خرید جی-10 می تواند نزدیکی بیشتر روابط سیاسی و دفاعی ایران و چین را فراهم آورد و این به نوبه خود ، احتمالا موجبات افزایش سرمایه گذاری چین در اقتصاد ایران و بطور طبیعی ، پشتیبانی سیاسی بیشتری از سوی چین را فراهم آورد . بنابراین ، خرید جی-10 مسیر سرمایه گذاری بیشتر چینی ها در ایران پیش بینی میشود ، ضمن اینکه می توان چنین حدس زد که با توجه به مزیتهای ایران در منطقه ، جریان همکاری های قطعا" یکطرفه نخواهد شد . ایران به نوبه خود می تواند هزینه خریدهای خود را با تحویل نفت یامنابع دیگر تامین کند ، کاری که به احتمال زیاد ، انجام آن با روسیه ، به مراتب سخت تر خواهد بود . در مجموع ، اگر تهران قصد داشته باشد ، ماهیت خرید راهبردی اش ، از روسیه باشد ( جتهای سنگین و سامانه های دفاع هوایی پیشرفته تر ) ، جی-10سی ، از شانس بالایی برای تامین نیازمندی های نیروی هوایی ایران در میان مدت به یک جنگنده سبک یا میان وزن نسل ++4 برخوردار خواهد بود . پی نوشت : 1- بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

بهترین گزینه صادراتی چین کدام کشورها پتانسیل سفارش احتمالی J-10C را خواهند داشت ؟ جت رزمی جی-10سی در حال شلیک موشک PL-12 براساس گزارشهای موجود مجموعه صنایع هوایی چین بتدریج درصدد است تا زمینه های لازم برای صدور نسخه تکمیل شده J-10C را فراهم کند ، به همین دلیل برخی تحلیلگران براین نظر هستند که کشورهای خاص برحسب وضعیت سیاسی و اقتصادی به احتمال بسیار زیاد در ردیف مشتریان این جت رزمی قرار خواهند گرفت . در حقیقت ، علت اصلی پررنگ شدن این خبر را می توان در این مساله جستجو نمود که چین برای نخستین بار در دهه اخیر است که نوع کاملا متفاوتی از جتهای رزمی را به بازار صادرات معرفی می کند ، در حالی که در گذشته ، محصولات چینی ، عمدتا" به نوعی روگرفت از نمونه های غیر بومی بشمار می آمدند ، بدین معنی که صنعت هوانوردی نظامی چین در گذشته ، جتهای رزمی نسل دوم و سومی نظیر J-7 را که برگرفته از گونه روسی MIG-21 بود ، به شکل گسترده به بازار صادراتی عرضه نمود که این روند در سال 2013 با بسته شدن خط تولید آن ، پایان یافت . پس از آن ، چینی ها با ارائه پیکربندی JF-17 که بصورت ویژه برای صادرات طراحی شده بود ، هدف گذاری مشخصی را در این حوزه دنبال می نمودند . ناوگان ایرگارد نیروی هوایی ایران گرچه موقتا فضای تنفس محدودی را ایجاد کرد اما در مقایسه با خریدهای گذشته( اف-4 / اف-14 ) مطلقا" بازگشت به عقب واضحی بشمارمی آمد اما قرارگرفتن J-10C در ردیف محصولات هوایی صادراتی ، داستان دیگری است. این جت چینی که نسبت به اسلاف خود ، هواگرد پیشرفته تر در عین حال سنگین تری بحساب می آید ، به اعتقاد ناظران نظامی ، رقیبی سرسخت برای جتهای غربی و شرقی موجود در کلاس خود بوده و احتمالا" برای کشورهای که پیش از این کاربر J-7 بوده و محصولی پیشرفته تر از JF-17 را خواستارند میتواند به یک گزینه جدی تبدیل گردد . بازدید دریابان سیاری از جت JF-17 پاکستان آیا این بازدید نشانه خاصی از رویکرد جدید ایران بود ؟؟؟؟ ناظران براین باورند که J-10C بدلایل مختلف ، از جمله مصرف سوخت پایین پیشرانه ، استفاده از رادار AESA و سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته و مهمتر از همه ، کاراکترهای پروازی مطلوب و نیاز کمتر به تعمیر و نگهداری مداوم ، به یک انتخاب مشخص تبدیل شده است ، ضمن اینکه مهمات هوایی محمول این جت نظیر PL-15 میتواند با موشکهای R-77 روسی و AIM-120 آمریکایی نیز مقایسه شود . به همین دلیل مشتریان بالقوه این محصول بدین شکل قابل تحلیل هستند : تصویری دستکاری شده از JF-17 با علائم نیروی هوایی ایران 1- نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران : جت رزمی J-7 ( یا بعبارت بهتر F-7) یکی از جنگنده ای رزمی نیروی هوایی ایران پس از انقلاب بشمار می آمد که در کنار ناوگان میگ-29 و سوخو-24 روسی، وارد خدمت شد . این محصول چینی در مقیاس یک اسکادران ، در اواخر دهه هشتاد میلادی برای پر نمودن شکاف عمیق حاصله از تلفات جتهای آمریکایی اف-5 در جنگ ایران و عراق، سفارش داده شد . در این میان ، گرچه نیروی هوایی ایران در حاضر با دراختیار داشتن 17 اسکادران ، به تقریب در ردیف بزرگترین نیروی هوایی منطقه قرار می گیرد ، اما تنها بخش محدودی از این ناوگان ، قابلیت کاربرد موشکهای فامد را در اختیار داشته و این به معنای وجود یک شکاف غیر قابل باور میان این کشور و ارتشهای همسایه خواهد بود . اما در میانه دهه نود میلادی ، شایعات بسیاری در مطبوعات کشورهای غربی ، بویژه اسراییل ، در خصوص انعقاد قرارداد میان ایران و چین ، برای دریافت بیش از 100 فروند از نسخه قدیمی J-10 وجود داشت ، اما سه دهه پس از انتشار چنین شایعاتی ، روند ها به گونه ای دیگر پیش رفت و این ادعاها هرگزبه اثبات نرسید . با این وجود ، برخی ناظران براین باورند که گونه J-10C میتواند به یک هواگرد مقرون به صرفه برای نوسازی ناوگان نیروی هوایی ایران باشد ، بویژه اینکه هواگرد چینی می تواند به یک جانشین مناسب برای ناوگان کهنسال اف-5 و اف-4 های نیروی هوایی ایران تبدیل گردد . علاوه براین ( حداقل تا زمان برگردان این مطلب / دسامبر 2019... م ) محدودیتهای خرید تسلیحات از میانه سال 2020 منقضی شده و پیش بینی میشود که نخستین اولویت برای سازمان مسلح ایران ، نوسازی ناوگان رزمی نیروی هوایی باشد که برای مدت 20 سال است در سطوح مختلف دنبال می شود . اما هنوز مشخص نیست که ایران قصد دارد در چه مقیاسی دست به خرید جتهای پیشرفته رزمی بزند و شاید هم خرید J-10C ( البته درصورت وجود اراده برای نوسازی ناوگان . م ) به یک تا دو اسکادران محدود گردد ، اما با توجه به تجربه قبلی ایران در قرارداد J-7 ( F-7) شاید این رویداد به یک فرآیند جامع تر که شامل دریافت امتیاز تولید برخی از قطعات یا اجزای J-10C باشد ، منتهی گردد . پی نوشت : ادامه دارد ............

شبکه پدافند هوایی ارتش ونزوئلا و نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، یک چالش جدید بخش دوم و آخر با توجه به مواردی که در بخش نخست مورد توجه قرار گرفت ، درصورتی که پنتاگون بدنبال اقدام نظامی برعلیه کاراکاس باشد ، تنها هواگرد مناسب برای رودرویی با نیروی هوایی ونزوئلا و همچنین شبکه دفاع هوایی این کشور ، جنگنده برتری هوایی اف-22 رپتور خواهد بود . علت چنین انتخابی را میتوان به قابلیتهای جنگنده اف-22 در حوزه اجرای عملیات رزمی در ارتفاع بالا دانست که این خود بدلیل پیشرانه پرقدرت F119 است که به تقریب دو برابر پیشرانه های جنگنده اف-16 توان خروجی تولید می کند . علاوه براین ، ویژگی های رادار نصب شده بر روی این جنگنده بدان اجازه میدهد تا درفضایی وارد عمل شود که درآن ، سامانه های رزمی نسل چهارمی نظیر اف-18 و اف-15 آسیب پذیری افزون تری را به نمایش می گذارند ، مضاف براینکه ناظران نظامی معتقدند که جنگنده جدید تر اف-35 بعنوان یک جت نسل پنج سبک تر ، خفاکاری افزون تری را درمقایسه با رپتور ، در اختیار نیروی مهاجم قرار خواهد داد ،اما کاربرد آن در این منطقه ، حساسیت زا محسوب میگردد. علیرغم چنین وضعیتی ، رپتور بعنوان جنگنده برتری هوایی نسل5 ، با برخورداری از توانمندی های پیشرفته هوا به هوا ، رادار قدرتمند AESA ، سامانه های جنگ الکترونیک ، پیشرانه های مجهز به خروجی های بردار رانش و همچنین برد طولانی که نیازآنها به سوخت گیری هوایی را در منطقه آمریکای جنوبی را کاهش میدهد ، به گزینه ایده آل برای اجرای عملیات رزمی تبدیل شده است . در حوزه مهمات محمول جتهای دو طرف ، در حالی که موشک هوابه هوای AIM-120C بلحاظ برد موثر که توسط بخش عمده ای از جتهای آمریکایی مورد استفاده قرار میگیرد ، به سختی قابل مقایسه با مهمات محمول سوخوهای ونزوئلایی هستند ، اما تجهیز رپتورها به مهمات AIM-120D با برد 180 کیلومتر ، می توانند فراتر از برد درگیری جنگنده های ونزوئلا ، وارد عمل شوند . از سویی دیگر ، پنهانکاری خیره کننده اف-22 به گونه ای است که کار برای جتهای مدافع بسیار سخت خواهد شد و این مزیت قابل توجهی برای رپتور به نظر می رسد ، در حالی که با حضور عملیاتی سامانه S-300VM ، امکان کشف رپتور در بردهای طولانی برای ونزوئلا فراهم میشود و این ، شانس نیروی هوایی مدافع برای کشف سریعتر مهاجمان ( در صورت لینک شدن دفاع هوایی و جتهای نیروی هوایی ) و قفل راداری را افزون تر خواهد نمود . در چنین شرایطی ، با توجه به مانورپذیری بالای هر دو جنگنده و کاربرد سامانه های پیشرفته جنگ الکترونیک ، قابلیت بقاء آنها در بردهای زیاد ، به نظر بیشتر خواهد شد ، هرچند احتمال نفوذ رپتور به داخل شبکه دفاع هوایی ونزوئلا با ضریب بیشتری قابل تحلیل خواهد بود . با تامین پوشش هوایی از سوی رپتورها ، اینک بمب افکن های سنگین نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (B-1B Lancer و B-52 Stratofortress ) قادر خواهند بود تا اجرای حملات دورایستای دقیق را با استفاده از موشکهای کروز بر علیه اهداف مشخص در عمق خاک ونزوئلا ، بخصوص سایتهای موشکهای زمین به هوا در دستور کار خود قرار دهند . به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، جنگ افزارهای متعارفی نظیر AGM-86 با برد چند هزار کیلومتری ، استخوان بندی حملات دورایستای آمریکایی ها محسوب میشوند ، اما حضور سامانه هایی نظیر S-300VM و Patsir-S1 در صورت استفاده مناسب ، میتواند به دفع شدن بخشی از حملات منجر شود . هر چند در طولانی مدت ، تضعیف شبکه دفاعی هوایی ونزوئلا ، معضلی جدی را پدید خواهد آورد . بعنوان مثال ، هر بمب افکن بی-52 ، در هر راید ، می تواند حداقل 20 تیر موشک کروز را بسوی اهداف از پیش تعیین شده شلیک نماید و درصورتی که یک صورتبندی چند فروندی وارد عمل شوند ، امکان تضعیف شدید دفاع هوایی ونزوئلا تا حد زیادی افزایش خواهد یافت ، چنانکه به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، پایگاه های هوایی که سوخو-30 های نیروی هوایی ونزوئلا در آن مستقر هستند ، در لیست اهداف بالقوه برای حمله قرار دارند و این حقیقت نیز قابل توجه است که تراکم دفاع هوایی این پایگاه ها هرگز قابل مقایسه با همتایان روسی یا کره شمالی به نظر نمی رسد. به اعتقاد نویسنده ، در هر شرایطی ، ارتش ونزوئلا قادر نخواهد بود تا بطور کامل با چنین حملاتی مقابله کند ، هر چند امکان ایجاد اخلال و کاهش ضربه را خواهد داشت . به گفته تحلیلگران نظامی ، گرچه سامانه های پدافند هوایی مدافعان ، نظیر S-300VM و یا BuK-M2 بدلیل تحرک پذیری بالا ، آسیب کمتری را متحمل خواهند شد ، اما حضور قطعی هواگردهایی نظیر E-3 و تمرکز ماهواره های نظامی بر این کشور ، کار را برمدافعان بسیار سخت خواهد کرد ، بخصوص اینکه بر خلاف روسها یا ارتش کره شمالی ، ونزوئلا فاقد شبکه تونل های زیرزمینی مناسب بوده و با توجه به ایجاد برتری هوایی توسط رپتورها و حملات هوایی بمب افکن های سنگین بر علیه فرودگاههای نظامی این کشور ، هواگردهایی نظیر F-15E در ارتفاع پایین تری میتواند دست به اجرای حملات ضربتی دقیق تر زنند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 بن پایه

صرفا" برای یک یاد آوری تاریخی ( مجبور می کنید که خاک آرشیو را هر چند یکبار تکانده تا گردو غبار از اذهان پاک شود ) دره بقاع لبنان سال 1982 سام های سوری در برابر عملیات SEAD نیروی هوایی عبری ( فانتوم های مسلح به شرایک و استاندارد ) به همراه E-2 C های اسراییلی سال 2018 یا بعد از آن ... باور 373 ( که حداقل تا الان روز چهارشنبه 28 شهریور سال 97 هنوز رونمایی نشده و در شبکه پدافندی داخلی امتحان خودش را پس نداده ) در برابر ناوگانی متشکل از F-35I ، F-16I ودر نهایت F-15I پی نوشت : البته هنوزF-16 CJ های آمریکایی و یوروفایترهای آلمانی / بریتانیایی و رافال های فرانسوی را هم حساب نکردیم !!!!!

این مورد دقیقاً چیزی هست که دوستان در وزارت دفاع باید پاسخ بدهند ( البته اگر تمایلی به پاسخگویی وجود داشته باشد ) (1) - مشکل ازاین جا شروع میشود ، کشورهایی که صنایع دفاعی آنها دولتی هست و تفاوت انها با کشورهایی که بطور کامل صنعت دفاعی آنها خصوصی هست ( که قطعا وقتی فناوریها دوگانه باشند ، بخش غیر نظامی هم منتفع خواهد شد ) (2) گرفتاری بخش دولتی همین هست ، چون بحث رانت و بودجه دولتی وجود دارد ، پروژه ها ، مخصوصاً در حوزه نظامی سالها به درازا کشیده میشود بدون آنکه به نتیجه مشخصی برسد .نمونه آن هم رومانی در دوران حکومت نیکلای چائشسکو بود (3) چرا به نظر بنده ممکن هست ، ولی تا زمانی که اراده پیشرفت نظامی در معنای اصلی خودش ، استفاده از نیروی خلاق داخلی در معنای حقیقی خودش ، کوتاه کردن دست عناصر مداخله گر در شرایط واقعی خودش و.... صورت نگیرد ، عملاً همین شیوه ادامه پیدا می کند . (4) تا جایی که اطلاع دارم ما رسماً به 47 کشور سلاح صادر می کنیم ( اظهارات چند سال پیش جناب شمخانی و اظهارات وزیر محترم وقت دفاع جناب دهقان لینک ) در نتیجه رسمی یا غیر رسمی ، درست یا نادرست ، بازار برای فروش وجود دارد ، مخصوصاً برای کشورهایی که توانایی خرید سلاح های گرانقیمت را ندارند . حالا تنها گلوگاه موجود ، تصمیم گیری مراجع در وزارت دفاع یا سایرین برای بازکردن فضای تولد و رشد و نّمو شرکتهای غیردولتی هست . مساله ای که تا حال حاضر در برابر آن بشدت مقاومت شده !!!!