با سلام خرس جاسوس روسی در سرزمین شامات پی نوشت : البته با یک جستجوی مختصر ، پرنده ای که در این داده نما معرفی شده ، بیشتر به TU-204 SUS شباهت دارد تا گونه SR . با این وصف ، خبرگزاری اسپوتنیک ، پرنده فوق الذکر را بدین شکل تشریح نموده است

،ATLAS خدمه مجازی در تانک های ارتش آمریکا پروژه ATLAS در حقیقت برنامه ارتش آمریکا برای اضافه کردند هوش مصنوعی که مانند یک سرباز مجازی در تانک ها عمل می کند است و برای کمک به خدمه انسانی فعالیت می کند. در واقع هوش مصنوعی ATLAS به خدمه کمک می کند تا تهدیدها را شناسایی و اهداف را الویت بندی کند حتی سلاح را به سمت هدف تنظیم نمایید اما هیچگاه اجازه شلیک را ندارد. سیستم شناسایی هدف ATLASاز الگوریتم های یادگیری ماشین استفاده می کند در نتیجه پایگاه های داده این هوش مصنوعی باید همیشه بروز باشد و از اطلاعات نادرست محافظت شوند. در حقیقت ATLAS داده ها را از چندین سنسور که بر روی وسایل نقلیه زرهی نصب است یا حتی از وسایل نقلیه مختلف جمع آوری می کند سپس اهداف بالقوه را شناسایی و آنها را به خدمه معرفی می کند.مقدار جزئیات کارATLAS بستگی به الگوریتم آموزش آن خواهد داشت. "باب استفان" سالهاست در تانک ها خدمت می کند و در حال حاضر افسر پروژه ATLAS می باشد:" می گوید سرباز باید سوئیچ شلیک سلاح را فشار دهد تا شلیک انجام شود به این ترتیب ما اطمینان حاصل خواهیم کرد که ATLAS هرگز مجاز به اجرای اتش به طور خودکار نیست." با وجود اینکه هوش مصنوعی اختباری در اجرای آتش به شکل فیزیکی یعنی شلیک ماشه ندارد اما در صورتی رابط کاربری ضعیف طراحی شده باشد و یا اپراتورهای ضعیف آموزش دید باشند نقش انسان کاهش می یابد و فقط نقش آن به فشار دادن ماشه محدود می شود در نتیجه هر هدفی که توسط هوش مصنوعی خطر شناسایی شود توسط انسان نابود می شود. پس خدمه باید به طور کامل در فرایند تصميم گيري مشارکت داشته باشد، آنها بايد به طور فعالانه اهداف را تشخيص دهند تا اینکه منتظر باشند هوش مصنوعی اینکار را برای آنها انجام دهد. بنابراین مسئولیت هر شلیک بر عهده سربازان است آنها به طور کامل بخشی از زنجیره ای از وقایع هستند نه فقط مسئول فشار دادن یک دکمه در پایان ماجرا. خدمه انسانی می تواند در هر موقعیتی که خواستند هوش مصنوعی ATLAS را خاموش کند که استفاده از آن یک انتخاب تاکتیکی است. حتی با وجود ATLAS خدمه می توانند به طور عمده برای استفاده از چشم ها، گوش ها و قضاوت های خود، محیط اطرافشان را بررسی نماییند. آنها قادر خواهند از همان حسگریهای که ATLAS بهره میگرد برای تجزیه تحیلیل محیط استفاده کنند. حتی خدمه می توانند دسترسی بیشتری داشته باشند مثلا سر خود را از دهلیزهای تانک بیرون بیاورند و محیط پیرامونی را بررسی کنند. هنگامی که ATLAS اهداف بالقوه را پیشنهاد می دهد خدمه می تواند چیزهایی را که فکر نمی کنند تهدید نیست، حذف کنند یا حتی ATLAS را خاموش کنند. در نهایت وقتی ATLAS سلاح را به سمت هدف احتمالی به چرخش در آورد اما این وظیفه توپچی است که از سایت دید خود هدف را شناسایی کند و اجرای آتش را انجام بدهد یا ندهد.در حقیقت ATLAS شبیه عملکرد hunter-killer در تانک های فعلی است که فرمانده تانک می تواند با شناسایی هدف برجک را به سمت آن بچرخاند پس همانطور که قابلیت hunter-killer اجازه می دهد فرمانده (انسان) به توپچی (انسان) در شناسایی اهداف کمک کند. ATLAS نیز به منظور کمک به خدمه مورد استفاده خواهد بود اما عملکرد شناسایی هدف را با سرعت بیشتری انجام خواهد داد. ایده ATLAS این است که انسان و ماشین به بهترین شکل ممکن ترکیب شود. ATLAS یک دستیار برای خدمه است و تانک ها را به ربات های قاتل تبدیل نمی کند.در حقیقت سیاست فعلی ارتش آمریکا در ارتباط با هوش مصنوعی نگه داشتن خدمه انسان به عنوان تصمیم گیرنده اصلی است.

      یکی از زمینه هایی که علاقه مندان به دنیای نظامی گری و تسلیحات به آن توجه می کنند ، سلاح های تخریب انبوه یا همان سلاح های کشتار جمعیست. از آن جایی که به کار گیری این سلاح ها در دکترین ارتش های کشورهای مختلف جزء آخرین حلقه های دفاعی – تهاجمی محسوب می شود و امروزه بیشتر جنبه ی بازدارندگی دارد ، تدابیر امنیتی شدیدی برای به کار گیری این تسلیحات اندیشه شده است. چرا که به کار گیری اشتباه ممکن است جنگی به راه بیاندازد که حتی باعث نابودی تمدن بشری شود.     یکی از بزرگ ترین و پیشرفته ترین زرادخانه های اتمی دنیا در اختیار ایالات متحده ی امریکاست. در این مقاله سعی می کنیم تا به سلسله مراتب به کار گیری این تسلیحات در امریکا بپردازیم.   فوتبال   حتما ماجرای کیف دستی ای که همیشه همراه رئیس جمهور است و تنها از طریق این کیف است که به کار گیری یک سلاح اتمی تایید می شود را شنیده اید. این کیف "فوتبال" نام دارد! جرقه ی ایجاد فوتبال به ماجرای بحران موشکی کوبا برمی گردد. رئیس جمهور جان اف. کندی نگران بود که شاید یک فرمانده ی جسور زیردریایی اتمی شوروی بدون تایید مسکو اقدام به شلیک موشک اتمی به خاک امریکا کند شاید هم یک فرمانده ی خودی به شوروی. بعد از ختم بحران موشکی کوبا ، رئیس جمهور کندی دستور داد تا یک بازبینی کلی در سیستم فرماندهی و کنترل تسلیحات اتمی ایالات متحده صورت بگیرد. ماحصل این بازبینی یک سیستم فوق محرمانه ی امنیتی به نام "فوتبال" بود. (حتی نام این سیستم هم محرمانه است و فوتبال لقبیست که عوام به آن داده اند). اسم فوتبال از آن جایی انتخاب شد که ماهیت این کیف درست مانند یک شوت سرضرب (Dropkick) در فوتبال است.         سر دفتر سابق اتاق نظامی کاخ سپید ، بیل گالی ، در شرح فوتبال می نویسد:   " در فوتبال 4 چیز وجود دارد. "کتاب سیاه" که شامل اهداف احتمالی حمله ی اتمیست ، یک کتاب که شامل مکان های سیلوهای محرمانه است، یک جزوه با 8 تا 10 برگ که برگه ها بهم منگنه شده اند و شرح راهنمای سیستم اضطراری هشدار است و یک کارت 3 در 5 اینچی که تمامی کد های تصدیق حمله در آن موجود است. کتاب سیاه 9 در 12 اینچ است و 75 برگ دارد که نوشته های آن برنگ سیاه و قرمز چاپ شده اند. کتاب سیلوهای محرمانه هم در همین اندازه بود و در آن اطلاعاتی وجود دارد که سایت های امن در سراسر کشور را معرفی می کند ، مکان هایی که رئیس جمهور در زمان های بحرانی باید به آن ها برود."   یانکی سفید (Yankee White)   وظیفه ی حمل فوتبال بر عهده ی یانکی سفید است. کسانی که در ارتش امریکا خدمت می کنند ، همگی توسط سازمان امنیت ملی امریکا (NSA) برای بررسی سوء سابقه بررسی می شوند. طبیعیست که هرچقدر شغل یک نظامی مهم تر باشد ، پاک بودن ، وفادار بودن و فرمانبرداری او نیز درجه ی اهمیت بالاتری دارد. شخصی که از شدید ترین بررسی ها در پس زمینه ی خود و خانواده اش سر بلند بیرون می آید "یانکی سفید" لقب می گیرد.   از جمله ملاک های مهم انتخاب یانکی سفید می توان به شهروند امریکایی بودن ، وفاداری بی چون و چرا و عدم تاثیرپذیری و وابستگی فرد ، اطرافیان و خانواده ی وی به کشورهای خارجی اشاره کرد.   یانکی سفید توسط زنجیری که به مچش متصل است ، به طور فیزیکی به فوتبال متصل است و وظیفه ی او آماده ی استفاده نگه داشتن فوتبال در تمامی زمان هاست. یانکی سفید حامل فوتبال باید همیشه در نزدیکی رئیس جمهور باشد ، اگر رئیس جمهور ایستاده است ، اوهم می ایستد ، همراه با رئیس جمهور راه می رود و با او در تمامی وسایل نقلیه همراه می شود.   شخصی که به عنوان یانکی سفید انتخاب می شود باید از درجه ی O-4 باشد ، یعنی حداقل سرگرد نیروی هوایی ، نیروی زمینی ، تفنگدار دریایی ویا ناوسروان نیروی دریایی یا گارد ساحلی باشد.   گفتنیست که اولین زنی که به این درجه رسید ، ناخدادوم ویوین کری از گارد ساحلی بود. وی برای مدتی فوتبال را برای رئیس جمهور ریگان حمل می کرد.   ویوین کری   رئیس جمهور ریگان و کارتر دو شخصی بودند که برگه ی کدهای تاییده را همیشه در لباسی که به تن داشتند حمل می کردند و یک سرهنگ تفنگدار دریایی ، جان کلاین ، فوتبال را برایشان حمل می کرد.   سرهنگ کلاین ، رئیس جمهور ریگان ، بازی گلف   حمل کدهای تایید حمله توسط رئیس جمهور، بعد از حمله ای که به رونالد ریگان انجام شد ممنوع شد ، زمانی که وی را به اتاق اورژانس بردند و لباس هایش را از تنش در آوردند لیست کدها گم شد و بعدا درون یکی از کفش های ریگان پیدا شد و بر سرزبان ها افتاد که ریگان لیست را در جورابش نگه می دارد!        سوء قصد به جان ریگان   زمانی که نیکسون رئیس جمهور بود ، در یکی از بازدیدهای رئیس جمهور شوروی لئونید برژنف ، باهم دیگر سوار به اتومبیل لینکلن ریاست جمهوری شدند و به گشت و گذار پرداختند! بعدا مشخص شد که یانکی سفید جا مانده است ! نیکسون 30 دقیقه از فوتبال جدا بود !   جداماندن از فوتبال در زمان فورد ، کارتر ، بوش پسر و کلینتون هم اتفاق افتاده است!   کدهای طلایی   کدهای تایید پرتاب سلاح های اتمی ، کدهای طلایی نام دارند. این کدها به طور روزانه توسط آژانس امنیت ملی صادر شده و به کاخ سپید ، پنتاگون ، هواپیمای تاکامو (Take Charge and Move Out) و مراکز استراتژیک فرماندهی فرستاده می شود. به منظور امنیت بالاتر ، همراه با کدهای اصلی کدهای دیگری هم بر روی لیست و بینابین کدهای اصلی چاپ می شوند که هیچ معنی ای ندارند. رئیس جمهور هر روز صبح باید این لیست را مرور کند و به خاطر بسپارد که کدامین یک از کد ها صحیح هستند.      تاکاموی فعلی و پیشین ، تاکامو هواپیماییست که در صورت وقوع حمله ی اتمی به خاک ایالات متحده ، وظیفه ی رساندن رئیس جمهور و سایرمسئولین نظام را به سرپناه امن بر عهده دارد   زنجیره ی عمل   اگررئیس جمهور یا شخص دیگری که در آن لحظه فرماندهی را بر عهده دارد ، تصمیم به صادر کردن دستور استفاده از سلاح اتمی بگیرد باید شخص حامل فوتبال را مطلع کرده و با او به محلی خلوت برود. حامل فوتبال کیف را باز خواهد کرد. یک سیگنال فرماندهی توسط فوتبال به ستادمشترک فرستاده می شود. سپس رئیس جمهور به کمک راهنماهایی که توسط یانکی سفید در اختیارش قرار می گیرد  سناریوهای مختلف ممکن برای حمله را مرور می کند و یک برنامه ی پیشنهادی را انتخاب می کند که ممکن است شامل استفاده از یک تک موشک کروز یا یک برنامه ی ترکیبی از پرتاب چندین موشک قاره پیما ، بمب ها و کروزها باشد. این برنامه های حمله به فراخور زمان توسط OPLAN 8010 چیده می شود.   سپس از طریق ابزار ارتباطی محرمانه ای که در کیف موجود است ، یانکی سفید با مرکز فرماندهی ملی نیروهای نظامی تماس می گیرد یا در زمانی که خاک امریکا مورد حمله قرار گرفته باشد با مراکز متعدد هوابرد که در بوئینگ های E-4B و زیر دریایی های اتمی مستقر هستند تماس گرفته می شود.   مراکز استراتژیک هوابرد امریکا ، امریکا 4 فروند از این هواپیما را در خدمت دارد   قبل از این که امکان صادر کردن دستور ممکن شود ، رئیس جمهور باید هویت خود را برای ارتش محرز کند ، این کار توسط قرائت یک کد از روی یک کارت پلاستیکی (به نام بیسکوییت ) انجام می گردد.   در زمانی که رئیس جمهور زنده باشد ، صدور دستور حمله فقط توسط رئیس جمهور ممکن است ولی دستور حمله باید توسط وزیر دفاع تایید شود. پس از طی مراحل بالا و تایید شدن کد ها توسط ارتش دستورها با توجه به برنامه ای که خواستده شده است به واحد های مربوطه داده می شود و یک بار دیگر برای تایید صحت دوباره بررسی می شوند.   تایین هدف استراتژیک   گفته می شود که کتاب سیاه 75 برگ دارد که همگی از مختصات اهداف پر شده اند. اهدافی که در این کتاب لیست شده اند در چهار دسته طبقه بندی می شوند:   - نیروهای هسته ای روسیه (Russian Nuclear Forces) - نیروهای نظامی متعارف (Conventional military forces) - پایتخت های نظامی و سیاسی (Military and political leadership) - اهداف اقتصادی/صنعتی (Economic/Industrial targets)   هر کدام از این بخش ها نیز به 3 زیرگروه تقسیم می شوند:   - گزینه های حمله ی اساسی (MAO) - گزینه های حملی ی انتخابی (SAO) - گزینه های حمله ی محدود (LAO)   همچنین این دستورالعمل به رئیس جمهور اجازه ی انتخاب اهداف منطقه ای برای مقابله با نیروهای مهاجم متعارف در برابر نیروهای ایالات متحده را نیز می دهد. این راهنما اجازه ی اجرای دستور در هر شرایطی را می دهد.   رئیس جمهور دو انتخاب در پیش رو دارد ، فعال سازی پرتاب بر پایه ی اخطار (Launch on Warning) یا فعال سازی پرتاب در زمان تحت حمله ی اتمی بودن (Launch under Attack).   مسئولیت توزیع روزانه ی کدهای طلایی بر عهده ی آژانس امنیت ملی (NSA) قرار دارد. این کدها به طور روزانه در اختیار کاخ سپید ، پنتاگون ، STRATCOM و هواپیمای تاکامو قرار می گیرد تا در صورت نیاز توسط NCA مورد استفاده قرار گیرد. NCA شامل رئیس جمهور ، وزیردفاع ، معاونان و جانشین های انتخابی آن ها می شود.   سامانه ی عمل اجازه دهنده   تمامی کدها و مراحل امنیتی در نهایت به سلاح اتمی ختم می شوند ، سلاحی که باید کد امنیتی به آن خورانده شود تا مسلح شده و اجازه ی انفجار را داشته باشد. این سامانه چندین قفل برروی مهمات هسته ای اعمال می کند تا از عدم قابلیت استفاده از آن بدون داشتن کد های امنیتی اطمینان حاصل شود ، برای مثال ممانعت از مسلح شدن ، ممانعت از روشن شدن موتور و شلیک ، مسدود کردن حفره ی انفجار و جلوگیری از شروع واکنش هسته ای ، مسدود کننده ی مدارهای الکترونیکی، ممانعت از دسترسی انسانی به کنترل پنل بمب و ... توسعه ی این سیستم در سال 1951 شروع شد و در ابتدا سامانه ای بسیار ساده و عموما فیزیکی بود. و تا سال 1981 تنها نیمی از زرادخانه ی امریکا به این سامانه ها مجهز بودند که در نهایت بادستور وزیردفاع وقت تا سال 1987 تمامی زرادخانه با این استاندارد ارتقاء پیدا کردند. سامانه ی فعلی حداقل تا سال 2025 عملیاتی خواهد بود و با صرف هزینه های چندصدمیلیون دلاری ، ارتش امریکا سالانه سیستم های قدیمی را نوسازی می کند. در سال 2001 امریکا پیشنهاد نصب این سامانه را به پاکستان ارائه کرد ولی مقامات پاکستان که می ترسیدند این سیستم ها با داشتن حفره ی امنیتی و اصطلاحا "kill-switch"  این قابلیت را به امریکایی ها بدهد که سامانه های آن ها را کنترل و یا در مواقع لزوم از استفاده ی آن ها جلوگیری کنند ، این پیشنهاد را رد کردند.   2 قفل فیزیکی پال   اولین پال   مرد دقیقه ها (Minuteman)   در ایالات متحده ، پنجاه سیلویی که موشک های اتمی قاره پیمای آن ها دائما آماده پرتاب است مرد دقیقه ها نام دارند. شاید جالب باشد که بدانید کد پرتاب این سیلو ها به مدت تقریبی 20 سال در دوران جنگ سرد 00000000 بود ! این عمل که عامدانه انجام شده بود البته محرمانه بود.     تمامی سلاح های اتمی ایالات متحده برای به کار گیری نیاز به تایید و طی مراحل و پروسه های ذکر شده دارند، شامل موشک های قاره پیما ، تسلیحات حمل شده توسط B-52 و سایر هواگردها ، موشک های ترایدنت زیردریایی ها و سایر بمب ها و موشک ها و ...         یک بمب اتمی B61 امریکایی همراه با تمام محتویات ، من جمله سامانه ی امنیتی PAL که استفاده ی این بمب بدون کد تایید را غیرممکن می کند   شاید ارتش امریکا برای استفاده از سلاح های هسته ای خود بسیار سخت گیر بوده و پروتکل های پیچیده ای برای آن ها وضع کرده باشد ولی با وجود ارتش های بی در و پیکری به مانند پاکستان و بمب های اتمی بریتانیا که همچنان تنها توسط یک کلید فیزیکی فعال می شوند و زیردریایی های اتمی آن ها که تنها با دستور فرمانده امکان شلیک سلاح اتمی دارند (بدون نیاز به تایید مقامات) ، باید دعا کنیم که دیگر جنگی بین کشورهای بزرگ اتفاق نیفتد !   حسن ختام رئیس جمهور سابق فدراسیون روسیه، دیمیتری مدودف ، در حال بازی با فوتبال خود !         نویسنده: آرمان مجدی (Commandant)   کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع copyright © Military.ir

شلیک نخستین موشک از ناوشکن پنهانکار زوموالت واشنگتن : نیروی دریایی ایالات متحده ، با شلیک نخستین موشک استاندارد-2 (SM-2) از یکی از سلولهای پرتاب عمودی ، بطور رسمی ، این شناور پنهانکار را بحالت عملیاتی درآورد . برنامه زوموالت ، یکی از بحث برانگیزترین پروژه های تاریخ نیروی دریایی ایالات متحده بشمار می آید که بلحاظ پیچیدگی و گستره فناوری های بکار رفته درآن ، تنها با طرح های مشابه در طول جنگ سرد قابل مقایسه است ، به همین دلیل این برنامه با مشکلاتی مختلفی از جمله عملکرد حسگرهای مورد استفاده تا سامانه های پیشرانش و تسلیحات نصب شده درآن ، مواجه گردید که منجر به لغو 90درصدی سفارشات و تحویل تنها 3 فروند به نیروی دریایی این کشور گردید . این برنامه بیش از شش سال از برنامه اصلی خود دچار عقب ماندگی است و آخرین رقم ارائه شده برای تولید هر کشتی ، چیزی در حدود 8 میلیارد دلار محاسبه شده است . ناوشکن های کلاس زوموالت ، در حال حاضر ، گران ترین شناور رزمی عملیاتی دنیای معاصر به استثنای ابرحامل های هواپیمابر کلاس جرالد فورد که حدود شش برابر بزرگتر هستند ، بشمار می آیند و انتظار می رود که قبل از ورود به خدمت رزمی ، یک رادار جدید را دریافت نمایند . با این حال ، نخستین فروند از این ناوشکن ها ، اولین شلیک رزمی خود را 9 سال پس از نصب ، در 21 اکتبر 2020 ، به انجام رساند که از یک گونه منحصر به فرد موسوم به SM-2 BLOCK III AZ منطبق شده با سامانه راداری جدید این شناور بشمار می آید .نیروی دریایی ارتش ایالات متحده ، با اعلام این خبر ، مدعی است که گونه جدید SM-2 موفق شد تا شبیه سازی شلیک یک موشک کروز ضد کشتی را رهگیری کند . کاپیتان مت شرودر ، مدیر برنامه زوموالت ، در خصوص پیامدهای این شلیک معتقد است : " آزمایش موفقیت آمیز امروز ، نه تنها توانایی این شناور رزمی را برای دفاع از خود ، افزون می کند ، بلکه گام مهمی درجهت تست سامانه رزمی پیشرفته این کلاس از کشتی های جنگی خواهد بود ، جایی که خدمه نخستین زوموالت عملیاتی و جوخه توسعه عملیاتی در کنار هم ، مشغول همکاری مشترک برای رساندن این شناور به سطح کامل رزمی هستند" در این زمینه ، افسر فرمانده این کشتی ، کاپتیان گری کِیو در خصوص اهمیت این آزمایش می گوید : " این شلیک ، نقطه عطفی در بلوغ قابلیتهای عملیاتی زوموالت محسوب میشود که نشان دهنده همکاری نزدیک خدمه کشتی ، طراحان و همچنین برنامه نویسان است تا در نهایت به عملیاتی شدن کامل شناور منتهی گردد . این روزی است که نیروی دریایی ، سالهاست انتظار آن را داشت " این درحالی است که در طرح اولیه ، قرار بود تا دو سامانه توپخانه ای پیشرفته برای ایفای نقش بمباران ساحلی روی این شناور نصب گردد ، بدلیل مشکلات فنی متعدد ، از طرح حذف گردید و به جای ان هر ناوشکن به هشتاد سلول پرتاب عمودی موشکهای سطح به هوا و کروز مسلح گردید . با توجه به حجم اعلام شده جابه جایی این شناور ، این محموله در ردیف "متوسط" مهمات قابل حمل توسط زوموالت قرار می گیرد که در مقایسه با ناوشکن های رقیب کلاس آرلی بروک و شناورهای تایپ 05 چینی کمتر خواهد بود . با این حال ، موشکهای قابل حمل توسط این کلاس شامل SM-2 BLOCK III AZ ، موشکهای کوتاهبرد RIM-162 و همچنین پرتابه های کروز توماهاوک بلاک 4 می تواند نقش ضد کشتی این شناور را با محدودیت روبرو نماید . اما با وجود استقرار موشکهای کروز و همچنین پرتابه های سطح به هوا ، قدرت آتش این شناور به میزان قابل توجهی بهبود یافته است . پی نوشت : 1-بن پایه 2- صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

حفاظت بیشتر برای یانکی ها توسعه نسل جدیدی از سامانه های حفاظت زرهی پیشرفته توسط ارتش ایالات متحده واشنگتن : مرکز تحقیق و توسعه مهندسی خودروهای زرهی و تانک(TARDEC) ارتش ایالات متحده در حال سرمایه گذاری بر روی توسعه سامانه های حفاظت زرهی جدیدی برای زره پوشهای رزمی است که می بایست ماموریت پشتیبانی از پیاده نظام را در محیط رزمی قرن بیست و یکم بر عهده گیرند . به اعتقاد ناظران نظامی ، در حال حاضر ، ناوگان تانکهای اصلی میدان نبرد و خودورهای رزمی پیاده نظام برای محیط رزمی نبردهای آینده بهینه سازی نشده اند و این مضاف بر نیاز ارتش به خودروهای رزمی جدید است که می بایست خریداری گردد . بنابراین ، ارتش برای تطبیق خود با صحنه رزم در قرن بیست و یکم، نیازمند خودروهای است که الزامات نیروی زمینی و سپاه تفنگداران را در محدوده ای فراتر از وضعیت فعلی در زمینه حفاظت و مرگ آوری برآورده سازد و شامل فناورهایی نظیر کارکرد خودکار ، ورود فناوری های رباتیک ، کاهش وزن و درنهایت کار آمدی بیشتر گردد . به همین دلیل ، مرکز تحقیق و توسعه مهندسی خودروهای زرهی و تانک ، گزارشی را درخصوص مفهوم توسعه سامانه های پیشرفته حفاظت زرهی نسل آینده که می بایست برروی خودروهای زرهی نسل بعدی (NGCV) نصب گردد منتشر نمود . طبق مندرجات این گزارش ، این خودروها می بایست به لایه های زرهی با عکس العمل بهبود یافته برای پاسخ به نیازمندی های آینده جهت محافظت از خودروهای زرهی مجهز شوند . به شکل خاص ، خودروهای زرهی نسل بعدی می بایست به جدیدترین کیتهای ماژولاری که در حوزه زره های واکنشی توسعه می یابد ، مسلح شوند که کارکردی متفاوت از سامانه های فعلی خواهند داشت ، چنانکه انعطاف پذیری عملیاتی این کیتها به گونه ای است که به شکل هLزمان قابلیت نصب بر روی تانک های اصلی میدان نبرد ، زره پوشهای میان وزن و یا خودروهای رزمی پیاده نظام را دارند . این کیت جدید ، لایه های مشخصی از ماژولهای ERA را به نمایش می گذارد که به شکل زوایه دار با پیکربندی V شکل ترکیب میشود و این مجموعه ، از نفوذ سرجنگی تسلیحات ضد زره سبک ( نظیر مهمات خانواده جنگ افزار RPG) جلوگیری خواهد نمود . برای کاهش وزن خودرو های زرهی آینده نیز ، کیتهای حفاظتی فوق الذکر که بصورت یکپارچه نصب می شوند ،با استفاده از مواد جدید و روش های طراحی پیشرفته تولید خواهند شد . طراحان فناوری فوق ، در مجموع براین نکته متمرکز شده اند که برای کاهش هزینه های تولید و بکارگیری و همچنین کاهش وزن کلی سیستم ، می بایست ایده های جدیدی پردازش گردد . این ماژولهای جدید به گونه ای طراحی می شوند که تا در صورت برخورد پرتابه ، آسیب به ماژولهای مجاور آنها به حداقل ممکن ، برسد که در نتیجه ، کارایی و چرخه عمر این ماژولها افزایش پیدا می کند . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

زير پايه پلي كه ايراني ها ساختن عكس يادگاري گرفتن آسونه اگر شهامت داري بيا روي پل عكس بگير ! صدام هم در ساحل عراقي( غربي ) اروندرود پايه مجسمه نصب كرده بود و مجسمه ها به سمت ايران اشاره ميكردند ولي نه از صدام اثري و نه از اون مجسمه ها خبري هست

خائن، سازشکار و... برچسب هایی اند که باهاش متاسفانه دکان اندیشه و عقل بسته میشه. این دوست گرامی حرف منطقی زد و اشکالی در کلامش نبود. امنیت مبحث گسترده ایه و فقط سخت افزار نیست، باید امنیت مالی باشه تا فرد انگیزه کار کردن بر روی همون سخت افزار یا نرم افزار رو داشته باشه و یا در نقشه دشمن گرفتار نشه، امنیت روانی داشته باشه که تمرکزش در زمان کار بهم نخوره، جامعه متحد باشه تا خلبان هواپیما به خاطر دودستگی جامعه، جنگنده رو به خاک دشمن نبره یا اپراتور سیستم پدافند به اشتباه هواپیمای خودی رو نزنه ، تامین سخت افزار خیلی هم خوبه ولی فقط یکی از پازل های تامین امنیته و موارد دیگه هم لازمه که باید به سهم خودش بررسی بشه، اگر جامعه ای دچار مشکلات درونی شه در کشمکش های بیرونی چوبشو می خوره. نمونه اش همین ارمنستان که به خاطر شرایط مالی اسفناک و چند دستگی های سیاسی دیدیم که شکست فجیعی رو در منازعه اش با آذربایجان متحمل شد

اگر نقل قول یا پست مشکلی داره و یا اگر چیزی مد نظر شما براساس واقعیات بیرونی هست بفرمایید تا استفاده کنیم، لزومی به استفاده از ادبیات همیشه طنزآمیز و از دید دانای کل از جانب شما دوست گرامی یا هر عزیز دیگه ای نمی بینم، من از سایت فارس یا مشرق نیوز بالاخص خاستگاه سیاسی شو مطلقا خوشم نمیاد ولی به کلام دقت می کنم نه گوینده یا خاستگاهش. هر کس یا پایگاهی می تونه نظرات درست یا غلطی داشته باشه و این مقاله به نظرم مطالبی خوب رو ارائه داده. اگر قبولش ندارید بفرمایید به چه دلیل و کدوم بندش غلطه.

برادر من ممنون از پاسخ مبسوطتون بنده قصد باز کردن و ادامه دادن بیشتر بحث را ندارم چون این بحث از قدیم الایام در این انجمن مطرح بوده و هیچ گاه تمام نشده و هیچ گاه به نتیجه هم نرسیده است که اگر رسیده بود من و شما امروز دوباره نبش قبر نمی کردیم . اختلاف نظر ما بر سر 2 دیدگاه متفاوت هست ، شما دیدگاه خودتان را دارید ، دیدگاهی که قائل به پیشرو بودن نیروهای مسلح در کشور است و کشور را در خدمت نیروهای مسلح می داند و از آن با عنوان مختصات جمهوری اسلامی نام می برید ، دیدگاهی که محور را نیروهای مسلح می داند و همه چیز باید در خدمت اهداف و شعارهای این ارگان ها بوده ،حتی اگر الان هم تکذیب کنید ولی در عمل شاهد چنین اتفاقی هستیم ، اهداف و شعارهایی که تولید خودشان است و در دستگاه تبلیغاتی خودشان پر وبال می دهند و نهایتاً به کالبد نظام حقنه می شود . دیدگاه دیگر دیدگاه بنده است که قائل به این هستم همه نیروهای مسلح و امنیتی و نظامی باید در اختیار قانون بوده و در چهارچوب قانون حرکت کنند ، طبیعتاً نیروهای مسلح چنین دیدگاهی را نمی پسندد چون در تضاد با منافع است ، دیدگاهی که کار سیاسی و اقتصادی را با توسل به قانون مقدس جمهوری اسلامی برای نیروهای مسلح منع یا محدود کرده و اگر از 41 سال پیش تا کنون اجرا شده بود چه بسا هم محبوبیت و هم مقبولیت این ارگان ها دست نخورده و مثل سابق باقی می ماند و هم ساختار مدیریت کشور را دچار بحران چند دولتی و دولت مخفی و دولت در سایه و ... نمی کرد .

شاید ، البته شواهد امر چنین چیزی را نشان نمی دهد چون وضع به قدری خراب هست که نیاز به سیاه نمایی نباشد و با پوست و گوشتمان در حال لمس کردنش هستیم خائن هم برچسبی است که سالهاست داره به دلسوزان کشور زده میشه و نتیجه اش این شلم شولبایی شده که الان شاهدهش هستیم البته ظاهراً شما در این کشور زندگی نمیکنید که اقتصاد را قوی می پندارید عرایض بنده جهت دعوا و مجادله نبود ، اینکه شما تعریفتان از امنیت چیز دیگری است به دید شما برمیگرده ، برای اینکه موضوع را قابل هضم تر کنم برای شما مثال یک خانه را می زنم که شما دیوار های بلند بکشی ولی درب و پیکر ورودی ساختمان را کار نکنی ، یا اینکه اهالی خانه به دلیل مشکلاتی که با سرپرست خانه و یا سرپرستان خانه دارند دست به نافرمانی مدنی بزنند و درب را برای دزدان باز کنند ،خوب حالا شما هی بیا دیوار بکش و سیم خاردار بزار و ... تمایلی به ادامه بحث ندارم چون باعث انحراف تاپیک میشه ، تمایل داشتید در استاتوس یا در تاپیک جداگانه در خدمتم .

البته باعث انحراف تاپیک میشه ولی به نظرتون نباید ابعاد دیگری را هم در زمینه امنیت مطالعه کنیم ؟ قطعاً امنیت یک پازل است که سلاح و ادوات نظامی فقط یک تکه از این پازل هستند مگر می شود از درختی که از درون پوسیده است انتظار میوه های آبدار و رسیده و شیرین داشت ؟ شما یک نگاهی به اقتصاد ترکیه و آمارهای بین المللی بیندازید تا متوجه بشید چرا دارن سرمایه گذاری عجیب و غریب می کنند ؟ فکر نمیکنم کسی مخالف قدرت نظامی کشور باشد ، حداقل مردم ما که جنگ 8 ساله را تجربه کرده اند به خوبی اهمیت وجود نیروی توانمند نظامی و ادوات نظامی را درک کرده اند ، مسئله بر سر چیز دیگری است ، مسئله واژه امنیت است نه سلاح ! امنیت شامل امنیت غذایی ، اقتصادی ، روانی ، تحصیلی ، ... می شود اما چون آقایون توانمندی در جهت ایجاد امنیت در این حوزه ها ندارند فقط چسبیدند به بحث سلاح که آقا سلاح امنیت میاره و ... وقتی وضعیت کنونی کشور ماحصل بعضی شعارهای پوچ و هزینه ساز همین آقایان نظامی است انتظار نداشته باشید که مردم خواستار کوتاه کردن دست اینها از قدرت نباشند ... وقتی پایگاه اجتماعیت را در داخل از دست بدی چطوری میتونی ادعای امنیت داشته باشی ؟ موفقیت های ترکیه به دلیل نگاه چندوجهی به مقوله امنیت است نه فقط مسئله سلاح و ...

در چند روز اخیر در جاهای مختلفی دیدم که با کلیدواژه هایی همچون "ایمان" برخی مسائل تخطئه میشد. مشکل از "ایمان" نیست بلکه مشکل از "افراد" هست. چند نفر مثل حاج حسن بودند فرقی نیمکنه تو چه بخشی بسیاری از مشکلات حتی در وضعیت فعلی هم حل میشد و الان بسیار جلوتر بودیم. حتما که همین حالا هم کشور بعد از 40 سال فشار و ده سال طوفان تحریم و تهدید و ضربه و یک تنه در برابر یک جهان دوام آورده به همت همان حاج حسن ها و شهریاری ها و حاج قاسمها و احمدی روشنهای گمنامی است که در بخش های مختلف کشور بدون توجه به استهزاء ها و تمسخرها و ناامیدی ها و فشارها و گله ها و شرایط دارند مجدانه کار میکنند و هیچ چیز قطعا جز نیروی ایمانشون نیست که با تمام این سختی ها همچنان امیدوار فعال و پرتلاش نگهشون میداره. به نظر یا دشمن این پروژه اخیر را که همه جا ازش اسم هست زیر نظر داشته و از به نتیجه رسیدنش نگران بوده یا اینکه از آینده دستاوردهای حاج حسن. اولین موقعیت مناسب را که پیدا کرد ایشون را به شهادت رسوند.

با سلام یک نکته بسیار جالب در درجات قرارگاه پدافند هوایی ارتش وجود دارد که ذکر آن خالی از لطف نیست . اینکه مشاهده میشود سن افسران و حتی درجه داران پدافند ایران با درجه الصاقی شان مطابقت ندارد به این دلیل میباشد که در زمان تاسیس این قرارگاه مستقل و تفکیک آن از نیروی هوایی ، برای امکان تصدی پست های سازمانی در سیستم ارتش توسط مامورین آموزش دیده موجود در نیروی هوایی ، مطابق تصمیم فرمانده کل قوا ، تمام درجه داران و افسران مامور شده به این قرارگاه با دو درجه ارتقا به درجات بالاتری رسیدند حال اگر میبینید در فیلم ها و عکسهای پخش شده از این نیرو افراد با سن کم دارای درجات افسر ارشد هستند زیاد تعجب نکنید . این درجات ربطی به تشویق ندارند و فقط برای امکان تصدی این افراد در پست های سازمانی ، برای تشکیل اولیه این سازمان بوده است .

انهدام ۱۱ موشک اگزوست در دوران دفاع مقدس - ماجرای حمله بعثی‌ها به جزیره خارگ که با انهدام موشک‌های اگزوست دشمن از سوی پدافند همراه بود را تشریح کنید. امیر شاهرخ شهرام: در روز‌های پایانی جنگ تحمیلی بحث امنیت شریان‌های اقتصادی کشور مطرح شد و جزیره خارگ به‌عنوان یکی از مراکز مهم اقتصادی کشور همواره مورد توجه دشمن بعثی قرار داشت؛ دشمن می‌خواست به هر ترتیب آن را مورد هدف قرار دهد؛ اما پدافند با حضور و اقدامی هوشمندانه توانست دشمن را در رسیدن به این هدف ناکام گذارد. جریان بدین ترتیب بود که رژیم بعثی به وسیله بالگرد‌هایی که در اختیار داشت، توانست با موشک‌های ضد ناو اگزوست در ارتفاع پایین، یکی از نفتکش‌های ما را در جزیره خارگ مورد هدف قرار دهد و سامانه‌های پدافندی ما برای اولین بود که با چنین موشکی برخورد می‌کردند که بتواند در کمترین سطح ارتفاع و خارج از برد راداری ما تا نقطه اصابت حرکت کند و این مسئله کار را برای ما پیچیده می‌کرد. از طرفی هم وضعیت جزیره خارگ برخلاف تاکتیک پدافندی است؛ به گونه‌ای که قانون پدافند می‌گوید که سامانه‌های راداری باید یک تا دو کیلومتر جلوتر از نقطه آسیب‌پذیر باشد تا پیش از آنکه دشمن آن منطقه را ببیند، پدافند آن را تحت پوشش راداری خود داشته باشد؛ اما متأسفانه در خارگ این جریان برعکس بود و اسکله ما هزار و ۵۰۰ متر جلوتر از سامانه‌های پدافندی مستقر بود و کشتی‌ها، نفتکش‌ها و همچنین چاه‌های نفت متعاقب آن قرار داشتند و ما در پشت این نقاط حساس استراتژیک مستقر بودیم؛ لذا این کار را برای ما دشوار می‌کرد؛ زیرا دشمن در زمان حمله زودتر از ما بر این مناطق تسلط چشمی داشت؛ لذا همان شب در پست فرماندهی جزیره خارگ جلسه‌ای با حضور تمامی پرسنل پدافند مستقر در جزیره برگزار شد؛ که در این نشست از جوان‌ترین فرد تا فرماندهان ارشد نظامی حضور داشتند و به خوبی به یاد دارم که در آن زمان بنده نیز به‌عنوان یک افسر ستوان دوم در این جلسه حضور داشتم و چون شرایط خاص و ویژه بود، همه خود را ملزم می‌دانستند که فکر کنند تا راه برون‌رفت از این وضعیت بحرانی آشکار شود؛ از این رو هر یک از افراد تجربیات کار خود با سیستم‌ها و متعاقب آن ایده خود را برای مقابله با تهدید ارائه می‌دادند و چون در این جمع کارکنان بخش فنی هم حضور داشتند، برخی نظرات که زمینه اجرایی نداشت را رد می‌کردند و نظراتی که به لحاظ فنی و عملیاتی مغایرت نداشت را کنار هم قرار می‌دادند؛ که در نهایت با جمع‌آوری نظرات و برآورد‌هایی که صورت گرفت، تصمیم بر این شد که با تاکتیک جدید از سیستم‌هایی که در اختیار داشتیم، استفاده کنیم. ما از زمان شلیک موشک اگزوست تا زمان انهدام آن در سطح آب فقط چهار و نیم ثانیه وقت داشتیم و اگر این زمان کوتاه به پنج ثانیه می‌رسید، دیگر کار تمام شده بود و موشک با یکی از کشتی‌های ما اصابت کرده بود. به یاد دارم که با بکارگیری تکنیک جدید در استفاده از سامانه‌ها، اولین موشک اگزوست را در فاصله زمانی کمتر از چهار ثانیه در ارتفاع دو متری سطح دریا منهدم کردیم و این روند تا انهدام ۱۱ موشک اگزوست رژیم بعثی ادامه پیدا کرد و باعث شد تا امنیت در این منطقه حساس برقرار بماند. هرکدام از این اتفاقات سرآغاز تکوین یک روش و تاکتیک جدید در عرصه دفاع هوایی بود که به ما یاد می‌داد «شاید یک سامانه دارای قابلیت‌هایی باشد که در دستورالعمل استفاده از آن ثبت نشده است» و یا اینکه می‌توان به گونه‌ای دیگر هم عمل و بازدهی لازم را کسب کرد.

تانکهای آبرامز مجهز به تروفی در آلمان در تاریخ 10 جولای سال 2020 میلادی(20 تیر سال 1399) ، ارتش امریکا تصاویر تانکهای آبرامز مجهزبه سامانه دفاع فعال تروفی که در آلمان مستقر بودند را منتشر کرد. این تانک های آبرامز علاوه بر سامانه دفاع فعال تروفی مجهز به زره های واکنشی ARAT در کناره شاسی و زره های تقویتی بر روی جلوی برجک بودند. بخشی از علت حضور این تانک های ابرامز شدیدا تقویت شده در آلمان اموزش نیروهای گروهان 527 پلیس نظامی بود. در صورت بروز مشکل امنیتی در اروپا، پلیس های نظامی ارتش امریکا باید تجهیزات مستقر در اروپا را راه اندازی کنند. در نتیجه این نیروها باید با ساختار جدید دفاعی تانکهای ابرامز اشنا شوند. این نیروها برای اولین بار آموزش دیدند تا بتوانند به سرعت زره های واکنشی را بر روی تانک آبرامز سوار نمایند. سربازان باید در مجموع 62 کاشی از زره های واکنشی را بروی تانک نصب کنند. زره های واکنشی به همراه زره های جدید برجک و سیستم دفاع فعال تروفی موجب خواهد شد وزن تانک ابرامز افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کند( افزیش وزنی در حدود 2 تن) . در نتیجه بخش دیگر اموزش سربازان پلیس نظامی آشنایی آنها با نحوه حمل و نقل تانکهای آبرامز شدیدا محافظت شده است. وزن بیشتر و ابعاد بزرگتر تانک ها میتواند موجب بروز خطارات جدی در هنگام سوار و پیدا کردن تانکها از تانکبرها بشود پس در این سری تمرین سربازان نکات ایمنی را نیز یاد میگیرند. پلیس های نظام ارتش امریکا در حال آموزش برای نصب زره وکنشی ARAT بر روی تانک آبرامز بخش دیگر تمرین پلیس های نظامی ارتش آمریکا آموزش جابهجایی تانک های آبرامز با وزن و ابعاد جدید بود.

https://www.youtube.com/watch?v=iJpeWAxk2So&feature=emb_logo

SU-17 M.4

تغییر در استراتژی نیروی دریایی روسیه تسلیح آدمیرال کوزنتسف به موشکهای فراصوت ضد کشتی Zircon و ایجاد پتانسیل برای تبدیل شدن به قاتل حامل های هواپیمابر بخش نخست در میانه دهه هشتاد میلادی ( 1985 ) صنایع نظامی دریایی اتحاد شوروی ، به سفارش نیروی دریایی ارتش سرخ، شناور رزمی آدمیرال کوزنتسف را بعنوان لبه آفندی نیروی دریایی این کشور برای ابتدای دهه نود میلادی ، طراحی و در خط تولید قرار داد . درآن زمان ، تصور این بود که عملیاتی شدن این حامل رزمی ، شکاف عمیق میان حامل های سبکتر کلاس کیف که در قالب یک آرایش سنگین تسلیحاتی ، به یک زرادخانه از موشکهای کروز و همچنین سامانه های سطح به سطح مسلح شده و جتهای رزمی مستقر درآن ، تنها بعنوان یک عامل ثانویه ، می بایست مورد استفاده قرار گیرند ، را جبران نموده وبه جای آن ، ابر حامل های هواپیمابر کلاس اولیانوفسک به مانند حامل های کلاس نیمیتز نیروی دریایی ایالات متحده ، بصورت اختصاصی و بدون سیستم های تسلیحاتی اضافی ، تنها ماموریت حمل جنگنده ها را بر عهده گیرند . کلاس کیف با این وصف ، آنچه که حامل های کلاس کوزنتسف را به یک نمونه جالب تبدیل نمود ، ترکیب قدرت هوایی مستقر در دریا با زرادخانه موشکی قابل توجه موجود درآن بود . جنگنده های حامل این شناور ، قابلیت پرواز از سکوی پرش اسکی مانند آن را داشتند که درمقایسه با جتهای عمود پرواز مستقر درآن ( یاک – 38 ) عملکرد بهتری را علیرغم محدودیتهای وزنی به نمایش می گذاشت ، هر چند ، کیفیت استفاده از منجنیق های بخار هنوز بصورت بی همتایی ، در شناورهای رزمی ادامه داشت . یاک – 38 ( کد ناتو : فورجر ) با این وصف ، سامانه های موشکی مستقر بر شناورهای کلاس کوزنتسف بدلیل طراحی قابل ملاحضه و وجود فضای بیشتر نسبت به شناورهای کلاس کیف ، باعث شده بود تا پتانسیل انهدام شناورهای رزمی دشمن در بردهای غیرقابل باوری ، در اختیار نیروی دریای روسیه قرار گیرد . اما فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اکتبر 1990 ، بدان معنا بود که نیروی دریایی روسیه ، تا اطلاع ثانوی ، تنها یک فروند از شناورهای کلاس کوزنتسف را در خدمت خواهد داشت . علاوه براین ، بدلیل کمبود شدید بودجه ای ، نیروی دریایی از عملیاتی نگاه داشتن 4 فروند حامل کلاس کیف عاجز شده و برنامه تولید کلاس اولیانوفسک نیز بطور کامل لغو گردید . اما بدلایل مشخص ، ارتش این کشور در طول دو دهه گذشته به انحاء مختلف ، در تلاش بود تا تنها شناور کلاس کوزنتسف را بطور دائم در حال عملیاتی قرار دهد ولی کمبودهای بودجه ای ، مانع از توسعه کامل جنگنده های جدید ، سامانه های پیشران پیشرفته تر و زیرسیستم هایی که می بایست جایگزین سامانه های قدیمی تر گردد ، شد . وضعیت نیروی دریایی این کشور تا جایی دچار بحران شد که خدمه توانایی نگهداری مستمر پیشران این شناور که بسیار مستعد نقص فنی بود ، را نداشتند و حتی پس از بروز بحران سوریه و اعزام این شناور به مدیترانه ( سال 2016 ) نیروی دریایی روسیه مجبور شد ، جنگنده های حامل این شناور را برای اجرای عملیات رزمی ، به پایگاه های زمینی منتقل نماید . از سویی دیگر ، اگر چه قابلیتهای رزمی جتهای MIG-29K و SU-33 شگفت انگیز به نظر می رسید ، اما عملکرد این حامل شناور ، در مقایسه با همتایان آمریکایی و حتی چینی خود ، به شکل قابل ملاحضه ای پایین تر نشان می داد . مضاف براین ، نمایش ضعیف اسکادران های این حامل رزمی ، قدیمی شدن سامانه های موشکی نصب شده روی این کشتی جنگی نیز موجبات غافلگیری فرماندهان روسی را فراهم آورد . در نتیجه ، کوزنتسف بدلایلی که ذکرآن رفت ، از یک حامل هواپیمابر مسلح به موشکهای کروز ، به یک شناور با پتانسیل بسیار محدود شده رزمی تبدیل گردید . مجموع این موارد باعث شد تا آدمیرال کوزنتسف به مرز بازنشستگی از حضور در خط مقدم نبرد نزدیک شده و احتمالا به یک ناو آموزشی برای نیروی دریایی روسیه تا زمان ورود شناورهای جدید ، تبدیل گردد . با این حال ، برخی ناظران معتققدند که روسها درصددند تا با احیای برخی قابلیتهای این شناور ، ازآن بعنوان یک سکوی موشکی برای پشتیبانی از ناوگان خط مقدم دریایی این کشور ، استفاده نمایند . بدین معنی که برخلاف پیش بینی های صورت گرفته برای جایگزینی سوخو-35 های جدید به جای سوخو-33 های فعلی ، سرمایه گذاری احتمالی بر روی ارتقاء سامانه های الکترونیک و پیشران این حامل متمرکز گردد . اما این تغییرات ، درصورتی که نیروی دریایی این کشور مجددا" تصمیم به اعزام کوزنتسف به خط مقدم نبرد را داشته باشد ، کافی نخواهد بود . اما با فناوری های جدیدی که قرار است به این شناور اضافه شود ، این مساله قابل پیش بینی است که پتانسیل رزمی آدمیرال کوزنتسف به یک کشتی جنگی مهلک ، با یک جهش ، به سطح قابل قبولی خواهد رسید . پی نوشت : 1- ادامه دارد .... صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 

سلام علیکم حرف و حدیث زیاد هست ولی رادار کنترل آتش این جت چینی / پاکستانی ظاهرا KLJ-7 باند ایکس محصول موسسه تحقیقات الکترونیک چین (NRIET) را استفاده میکند برای بلوک 3 هم رادار آرایه فازی LKF601E را قصد دارند استفاده کنند

سرگرد خلبان نیروی هوایی پاکستان " حسن صدیق" ( خلبان JF-17) در مرکز تصویر که شکار فیشبد هندی به وی نسبت داده میشود . تاپیک JF-17

ویدئو / یک گزارش ویدئویی از حضور رپتورهای در رد فلگ 2015   دانلود (حجم: 64.9 مگابایت) http://trainbit.com/files/2677887884/ExerciseRedFlag__F22ARaptor_FO_1001.mp4 https://www.youtube.com/watch?v=Kaxh530FWvg