13 دی 1398 عراق شهید حاج قاسم سلیمانی - فرمانده نظامی کل مقاومت - پدر نظامی مقاومت اسلامی الَّلهُمَّ صلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّد و عجِّل فَرَجَهُم و أهلِک عَدُوَّهُم منَ الجنِّ و الإنس منَ الاوّلینَ و الآخِرین مغز متفکر نظامی مقاومت اسلامی طی 20 سال اخیر - پیشبرنده مقاومت در مقابل چندین جنگ شبه جهانی علیه مقاومت - شکل دهی جریان های مقاومت و تحولات منطقه و خارج از منطقه ترور بوسیله دستور مستقیم رئیس جمهور ایالات متحده (دونالد ترامپ) و فرماندهی سنتکام ارتش آمرریکا با همکاری و تحریک مستقیم مشاوران و متحدان صهیونیست و آمریکایی

تصاویر ناو بندر مُکران

مشخصات فنی پهپاد کیان١ سرعت این پهپاد در حدود ۴۸۰ کیلومتر بر ساعت تخمین زده می‌شود. این پرنده بدون سرنشین با دهانه بال ٢ متر، قابلیت حمل محموله ٣٠ کیلوگرمی با سقف پرواز نزدیک به ٥٥٠٠ متر بوده و با سرعت پیمایشی ٣٥٠ کیلومتر بر ساعت پرواز می نماید. پهپاد کیان ١ از شتاب دهنده سوخت جامد برای شروع پرواز و رسیدن به سرعت اولیه لازم برای شروع به کار موتور جت استفاده می کنند. مشخصات فنی پهپاد کیان ٢ کیان ٢ با دهانه بال حدود ٣.٥ تا ٤ متر و طول حدود ٤.٥ متر ساخته شده است. این ابعاد بزرگتر نسبت به کیان ١ و بال های با ضخامت بالا که مناسب پرواز در سرعت های فروصوت است، امکان حمل سوخت بسیار بیشتری را به کیان ٢ داده است. برد عملیاتی این پهپاد بیش از ١٠٠٠ کیلومتر عنوان شده که با توجه به بزرگی قابل توجه ابعاد کیان ٢ نسبت به کیان ١ قابل دستیابی است. امکان نصب نوعی از سیستم های دریافت کننده امواج راداری متخاصم نیز در درون این پهپاد وجود دارد که می تواند آن را برای نقش ضد رادار تبدیل به یک گزینه مناسب کند. کیان ٢ از موتور جت توربین گازی کوچک و احتمالاً از نوع توربوجت در داخل بدنه استفاده می کند که دو ورودی هوای آن با طراحی بسیار پیشرفته ای به صورت منطبق بر بدنه و طرفین آن قرار گرفته اند. این پهپاد از نوع بال دلتا بوده که خصوصیات دینامیکی خوبی برای آن در سرعت های بالا ایجاد می کند. از جمله مانورپذیری بالا که برای افزایش دقت در انهدام هدف نیز به کار می آید. پهپاد کیان ٢ نیز مثل مدل قبلی خود یعنی کیان ١ از شتاب دهنده سوخت جامد برای شروع پرواز و رسیدن به سرعت اولیه لازم برای شروع به کار موتور جت استفاده می کنند.

احتمالا اخبار مربوط به تحریمهای ارمنستان را شنیدید. ارمنستان ورود کالاهای ترکیه را ممنوع کرده و رسما اعلام کرده از کشورهای دیگه ای چون روسیه و ایران تامین میکنیم نیازهامون را و یک فرصت بینظیر هست و حالا نوبت دولت محترم هست. در ایران هم برخی بخشهای خصوصی و دولتی دست به کار شدند با تهیه لیستی از اقلام مورد نیاز ارمنستان که تحریم شده ورودشون از ترکیه تهیه شده و به تجار و بازرگانان اعلام شده در اسرع وقت اطلاع بدند که چه بخشهایی را توان تامینش را دارند. از طرفی یک هیئت اقتصادی از ارمنستان در همین رابطه قرار هست وارد کشور بشه و امروز هم یک مسئول عنوان کرد باید در مرز نوردوز اقدامات لجستیکی را بهبود بدیم از نصب ایکس ری تا زیربنایی. تمام صادرات ما به ارمسنان سال پیش 330 م بوده که امسال کمتر هم شده. نصف بازار ترکیه یعنی 3 میلیارد دلار هم تثبیت کنیم در ارمسنتان کافی است. وظیفه دولت علاوه بر تسهیل امکانات و قوانین برای صادرات تا حد ممکن مراقبت از تجار طمع کار و یا حتی نفوذیهای ترکیه در بین بازرگانان برای بدنام کردن محصولات ایرانی است. فرصت را نباید از دست داد.

توسعه دانش با استفاده از دانش و سپس سودآور بودن دانش 3 مفهوم مجزاست اروپایی ها مقدار زیادی دانش و علوم مختلف تولید میکنند بسیار زیاد اما این تولید علم به اندازه اونچیزی که در چین و یا آمریکا هست سودآور نیست و به تولید سرمایه منجر نمیشه، در ایران هم به همین شکله با اینکه مقدار زیادی علم تولید میشه اما سرمایه ای تولید نمیشه و حتی سود این تولید علم به کشورهای دیگه میرسه. اینکه دانش ساخت هواپیما رو داشته باشید تا هواپیماساز بودن فرقش در همون نکته ای هست که گفتم؛ ساخت یک وسیله به قیمت های 7.5 میلیون تا 1.7 میلیون دلار. اسراییل هم جنگنده ای تولید نکرده! یک دستکاری و کپی از میراژ با موتور فانتوم هست. این کار رو خیلی از کشورها کردن. ولی نتونستن از این سطح فراتر برن و اونچیزی هم که تولید کردن در واقع دامنه ای از یک محصول قبلا تولید انبوه شده بود. یه نمونه هند و جنگنده تجاس. هندی ها مجبور به پرداخت حدود 7 میلیارد دلار برای 83 فروند تجاس نوع یک شدن. یعنی 84 میلیون دلار برای هر جنگنده و همه میدونیم که این تجاس در برابر سوخوی 35 با همین قیمت هیچ چیزی نیست و میدانیم که ارزانتر از هند جایی دیگری نمیشه چیزی تولید کرد. اگر برگردیم به مثال موشک ما اون 50 میلیون دلار رو پرداخت کردیم. نه 550 میلیون دلار و سپس 7 میلیارد دلار برای کل برنامه. و باهاش اف 5 ساختیم که اصلا هیچ نادونی رو نمیتونیم باهاش راضی به خرید کنیم. بنابراین برای جنگنده ساز شدن باید یه برنامه چند ده میلیارد دلاری و یه زیرساخت سالی دست کم 24 فروند داشت.

جمعیت شاغلین بخش کشاورزی امریکا فقط 1% کل جمعیت هست!! فقط این 1% کل اون 99% رو غذا که میدن هیچ، مقدار عظیمی هم به چین و سایر دنیا صادر میکنن. چرا؟ دلیل ساده ای داره. چون دولت در کار بخش تولید فضولی و اخلال و سوددزدی نمیکنه. نمیگه نه حتما 40% جمعیت باید پاشن برن سر زمین کشاورزی کار کنن. در گوگل یه سرچ بکنید. 95% مساحت سرزمینی امریکا روستایی(Rural) لحاظ شده که فقط 19% جمعیت(همه هم کشاورز و دامدار نیستن) ساکن این همه زمین هستند(امریکا 10 میلیون مترمربع هست. شش برابر ایران). تا وقتی تعصب و دیدگاههای پوسیده که نتیجه فاجعه بارشان را داریم به عینه میبینیم کنار نذاریم، وضع کشاورز و تولید کشاورزی بهتر نخواهد شد. https://en.wikipedia.org/wiki/Agriculture_in_the_United_States

سلام تو پستم گقتم یکی از دلایلی که رفتم سراغ امریکا مساحت زیاد کشور و نحوه مدیریت اونه و اینکه نمودار شما شامل کانادا هم میشه که برف ها و زمستون هاش تو دنیا معروفه شما اگه به نقشه امریکا دقت کنیید تو مرکز امریکا بر خلاف غرب و شرقش خبری از جلگه و جنگل های سرسبز و انبوه نیست و پر از کاکتوسه و اب و هوای بسیار گرم و اتش سوزی یک چیزی تو مایه های استان های کرمان و شیراز و اصفهان خودمونه که خوب با همون چشمی دیدن هم متوجه میشیم زیر ساخت های لازم برا کشاورزی و ابیاری پیچیده تر میشه که خوب از شواهد معلومه امریکا تونسته به نحو احسنت از عهدش بر بیاد چون تونسته این مناطق هم عین ایالت های غربی از سر تا پاش رو کشاورزی کنه یک جورایی کل ایران اون تو جا میشه بعد اصلا از بحث میزان بارندگی و این چیز ها که بگذریم زاویه دید کشور های صنعتی به امر کشاورزی خیلی جالبه تو عکس اولم که از فاصله 265 کیلومتری از سطح زمین گرفته شده دو مزرعه تا 400 کیلومتر از هم فاصله دارند و هر دو دقیقا یک اندازه هستند تعداد راه هایی هم که میتونند به هم برسند هم که سر به فلک میزاره بعد این تقسیم بندی تو تمام ایالت ها هست خیلی جالب میشه اگه بفهمیم فلسفه این کار از کجا اومده و دلیلش چی بوده این زمین ها چطور تقسیم شدند از لحاظ جامعه شناسی چه تاثیری دارند اگه به همون تصویر اول دقت کنید ما با یک مساحتی به اندازه کل مساحت استان کرمان طرفیم که سر تا پاش مزرعه های یکسان و یک اندازه هست کنار هر مزرعه هم خونه مزرعه دار هست این خونه ها اب و برق و گازشون چجوریه ؟ مدرسه رفتن بچه هاشون چجوریه من واقعا توش موندم

سلام اول سخنم از دوستان بابت پریدن وسط بحث عذرخواهی میکنم حقیقتش من هیچ تخصصی باب موضوع تاپیک ندارم ولی وقتی این تاپیک رو دنبال کردم و همینطور بحث دوستان و نظراتشون از سر کنجکاوی با برنامه گوگل ارث رفتم یک سری به نقشه امریکا زدم ببینم وضع ابر قدرت دنیا که از قضا تو بحث کشاورزی هم ابر قدرته چجوریه ! فقط به صورت دیداری . سه دلیل داشتم که مستقیم رفتم امریکا رو بررسی کردم دلیل اولش ابر قدرت بودن امریکاست که خوب هرکی این تاپیک رو خونده باشه میدونه یکی از ملزومات قدرتمند بودن داشتن صنعت کشاورزیه دلیل دوم مساحت بسیار زیاد امریکا بود که میخواستم ببینم چطوری مساحت رو مدیریت کردند سوم هم اب و هوا و طبیعت بسیار نزدیک امریکا به ایرانه چون دقیقا مثل کشور ما همه جور طبیعتی رو داره از جنگل های انبوه تا بیابون های وسیع و کوهستان و دره و بنادر شرجی و.... که خب بدجور شوکه شدم چون اون چیزی که من دیدم چیزی نبود که انتظار داشته باشم و حتی تصورش هم نمیکردم به هر حال نه تخصصی دارم تو این زمینه و نه تا حالا مشابهش رو تو کشور دیده بودم با چهارتا عکس جریان رو توضیح میدم عکس اول از فاصله265 کیلومتری به صورت رندوم از یکی از ایالت ها گرفتم مساحتش برابری میکنه تقریبا با کل استان کرمان اگر به تصویر خوب دقت کنیید میبینید کل نقشه به صورت ریز شطرنجی شده خودم اول فکر میکردم افکت نرم افزاره حالا به تصویر دوم دقت کنیید در واقع این ها زمین های کشاورزی هستند که با یک تقسیم بندی یکسان از بالا اینطور به نظر میرسند و اون خط هاهم جاده هستند تقریبا 90 درصد زمین ها از یک اندازه هستند عکس های بالا ایالت های غربی و سرسبز امریکاست ولی عکس پایین از ایالت مرکزی و خشک امریکا گرفته شده که محیطش بسیار شبیه محیط ایران خودمونه ولی اون ایالت هم دقیقا به صورت بقیه ایالت ها با همین مقیاس تقسیم بندی شدند یعنی هز مزرعه برابر است با 2.57 کیلومتر مربع که همونجا کنار مزرعه محل زندگی مزرعه دار هم هست یکم که تو نقشه گشتم به این نتیجه رسیدم که یکجورایی مساحت زمین های کشاورزی امریکا از مساحت کل کشور ما به عنوان یک کشور نسبتا بزرگ از لحاظ پهناوری بیشتره و ما واقعا با بزرگ های دنیا خیلی بیش از حد فاصبه داریم چون خوب که نگاه کردم دیدم که یک ایالت مرکزی امریکا که خشک و کم ابه از کل کشور ما بهروی بیشتری داره حالا من دقیق نمیدونم سیستم اداری و تجاری کشاورزی تو امریکا چجوریه فقط فهمیدم اونا کجا و ما کجا

از دید بنده تجمیع اراضی یعنی نابودی روستاها. شما ساختار زندگی روستایی رو باید به دقت مطالعه کنید و همچنین عوارض مهاجرت از روستاها به شهرها. در حال حاضر نسبت بیکاری در نقاط روستایی ۳.۱ درصد و در نقاط شهری ۵.۶ و در نقاط شهری حتی مشارکت اقتصادی هم پایین تره در ایران. کشورهای ژاپن و آلمان کشورهای فوق صنعتی بودن و هستن و بسیار سرمایه پذیر، ایضا از نظر مقیاس در برابر ایران کوچک. اونها تونستن بیکاری روستایی رو پوشش بدن در حالی نرخ بیکاری شهری رو کاهش بدن. در بسیاری از کشورهای اروپایی مردم همچنان زندگی مزرعه ای دارن. بیشتر صنایع در آلمان و ژاپن خصوصی هستند، بخش کوچکی از صنایع بسیار بزرگ دولتی هستن که خود آلمانی ها میگن صنایع کم بازده!. در آمریکا بخش اعظمی از سرمایه داران کشاورزان هستن، البته اونجا مشکلات آب و زمین مثل ما وجود نداره، اما کشاورزان ثروتمند بعضا سهامداران اصلی بورسها و یا تراست ها هست و یا بعدا تایکون های اقتصادی شدن. اینجا کمترین سهم در تجارت کشاورزی به کشاورز میرسه. نه به خاطر اینکه کارش صرفه نداره، بخاطر اینکه حاشیه سود در تولید کشاورزی بیشتر در سمت بعد از تولید محصول هست، محصولی که کشاورز فرصت کمی برای نگهداشتنش داره و بسرعت باید برداشت کنه، و سود اصلی بعد از اون یعنی در نگهداری و فراوری ایجاد میشه. ما این چرخه نگهداری و فراوری رو رها کردیم و چسبیدیم به مقدار زمینی که یه کشاورز داره! در صورتی که اصلا اهمیتی نداره، شما تضمینی محصولات رو بخر، بزار زمین دو متر باشه حتی! و این نقش دلال یا واسطه هست. واسطه ها رو درست کنیم به امنیت غذایی میرسیم، واسه ها رو درست نکنیم، همین کشاورزی موجود رو هم از دست میدیم. اما تجمیع اراضی باعث انحصارهای بزرگ در قیمت محصولات میشه. مثال: ما خوراک دام به شکل عمده تولید نمیکنیم و بصورت عمده وارد میکنیم. چون تعداد وارد کننده کم هست و دولت کنترل انحصاری داره(از طریق تخصیص ارز و مدیریت گمرکات و مجوزهای واردات) تنها بازیگر این عرصه است. بنابراین هیچ وقت نمیتونه با گرانی مقابله کنه و چون علت خودش هست نمیتونه با تولید کننده مرغ و تخم مرغ بصورت دستوری روبرو بشه. از طرفی اگر مقابله کنه دو حالت پیش میاد؛ در حالت صنایع بزرگ؛ - هیچ وقت موفق نمیشه چون این صنایع اونقدر بزرگ هستن که عوارض مقابله باهاشون مستقیم روی اقتصاد و امنیت غذایی تاثیر میگذاره، ایضا روی نرخ بیکاری و ... بنابراین تسلیم تمام فرامین صنایع بزرگ هست(یه نمونه خودرو سازی انحصاری) در حالت صنایع خرد؛ - هیچ وقت نمیتونه کنترل کنه! ولی نرخ ها بصورت منطقه ای در میاد بجای سراسری، مثلا همون موقع که مرغ شده بود کیلویی 30 تومن من تو یکی از روستاها بودم و مرغداری کوچک اونجا مرغ رو کیلویی 16 تومن میداد. - یا یه نمونه دیگه اینکه در روستاها دامپروری بخصوص گوشت گوسفندی متکی به همین زمین های کوچک دیم هست. کشاورز یک زمین نچندان مرغوب رو دیمی جو میکاره و محصول نچندان مرغوبی بدست میاره که میشه خوراک گوسفند. یعنی کشاورز خرد دامپرور خرد هم هست. و همین باعث میشه که من گوشت رو از اهواز کیلویی 120 هزار تومن نخرم! و کیلویی 80 هزارتومن از روستاها بخرم. گوشت های گرم اهواز رو دامپروری های صنعتی تولید میکنند و گوشت های ارزان روستاها رو دامپروری های خرد تولید میکنند! بنابراین شاهدید که صنایع بزرگ انحصارهایی ایجاد میکنند که افزاینده قیمت و از بین برنده قدرت رقابت و از بین برنده امنیت غذایی هست. از طرفی به بیکاری های گسترده در مناطق روستایی و خالی شدن روستاها از سکنه منجر میشه. حالا دخالت دولت در ایجاد صنایع تولید کننده عمده؛ - معادل هست با ایجاد قیمت های رقابتی و ورشکسته شدن صنایع خرد. و چون صنعتی هستن میزان اشتغال رو این صنایع بزرگ به شکل موثر افزایش نمیدن. - دخالت نظام بانکی در توسعه صنایع خرد، مثل گاوداری های شیری هست که در یک سال در حدود60 درصد کل کشور بخاطر عدم سود دهی ورشکسته شدن! ولی این ورشکستگی ناشی از افزایش تولید بوده و قیمت رقابتی و انحصار های صنایع بزرگ!. - من یه بار چند سال پیش اتفاقی سرم رو انداختم پایین و رفتم وزارت جهاد کشاورزی، در همین وزارت خونه در دفتر خود وزیر به عنوان یه ایده کار آفرینی به من پیشنهاد شد که برم در مناطق مرزی قرنطینه دامی ایجاد کنم! این یعنی صادرات یعنی عدم پوشش تقاضای داخلی و فرار گوشت به خارج، یعنی نبود امنیت غذایی در شرایط بحران و عدم نگرانی نسبت به قیمت در داخل. بنابراین پیشنهاد دیگر بنده؛ ایجاد شرکت ها و دفاتر مدیریت و بازارگردانی تولیدات کشاورزی بصورت منطقه ای.

اصلاح و تجمیع و یکپارچه سازی تو کشور های زیادی انجام شده معمولا در کشورهای کهن و یا کشورهایی باقوانین معیوب و یا چالش ها بزرگ پیش آمده این خرد بودن اراضی بصورت خود به خود و به مرور زمان درزمین ایجاد شده ! کشور آلمان پس از جنگ جهانی دوم از سوی فاتحین!! برنامه ریزی تحمیل شدکه قصدبر خرد کردن اراضی و ایجاد اشتغال کاذب و تبدیل یک کشور فوق صنعتی به یک‌کشور پیشه وری را داشتن که بیشتر جمعیت و نیروی مولد در اراضی فاقد خروجی و تولید لازم مشغول به کار بشوند و عملا بخش صنعت این کشور دچار کمبود نیرو بشه که انجام هم شد ولی اصلاحات و یکپارچه سازی چند سال پس از پیدا کردن مقداری استقلال عمل بازیابی شد و اراضی بازیابی شد. در ژاپن و کشور های دیگه ‌ای که قصد پیمودن این راه یعنی تامین کردن امنیت غذایی با کمترین انرژی و صرف نیروی انسانی کمتر نیزبوده این اقدامات انجام شده !! درسته نیروی کار زیادی بیکار میشه در صورت یکپارچه سازی و تجمیع وکشت مکانیزه ولی ما صنایعی داریم که در اون بخش ها وارد کننده هستیم مثلا صنعت نساجی که بشدت نیرو بر هست!! علاوه بر اون‌جمعیت کشور ما هم رو به میانسالی هست!! و لزوم بازبینی بسیار حیاتیه همین الان‌میشه گفت‌جمعیت زیادی نیروی کار خارجی در کشور مشغول کار در بخش کشاورزی و دامداری و ساختمان سازی ما هستن بشدت ارز بر هم هست چرا کار مکانیزه نشه؟!؟!؟ در کشور ما هم قوانین زیادی تصویب شده و حتی یکسری برنامه ریزی هایی شده ولی هنوز به شکل جدی به ان‌توجه نشده !! کشورهای با برنامه های اصلاحی را میتونید در لینک زیر مشاهده کنید. http://www.agripolicies.rushd.ir/بررسی-تقلیدی-بودن-خط-مشی-یکپارچه¬سازی/ جناب رضا شما ۱.۵ هکتار یا ۱۵۰۰۰ متر ژاپن را با ایرانی مقیاس و تناسب بگیرید که بالای ۵برابر وسعت داره و‌جمعیت یک سومی داره!! که قطعا اگر اماری واقعی باشه به نسبت قطعه ها خیلی کمتر از ژاپنه! مگه این همه شرکت که داره تو جهان‌ سرمایه داری کار میکنه چطوریه ! مدیر عامل و سیستم داره مگه باید بیان زمین را به قطعه کوچیک حتما وارثین تقسیم کنند !! این همه الگو تو دنیا هست مثلا انگلیس اگر تونستن بصورت یک شرکت خانوادگی اداره کنند و طبق سهام تقسیم که هیچ اگر با هم کنار نیامدن دولت وارد میشه و زمین را به شرکت ها دیگه واگذار میکنه(البته صرفا کشت اون را نه مالکیت را )و اونها فقط سهام‌دار ملک هستن!! و سهام‌ها هست که خرید فروش میشه!! پس الگوی اشتباه کمنیستی اخرین فرمول نیست برادر رضا ..... جناب واریور بجز نداشتن الگو و علم و نوین بودن اراضی و تخریب و خشک‌سالی و یا شهر سازی شدن و تغییر کاربری یکی از بزرگترین تهدیدات کشاورزی ما‌همین خرد بودنه که باعث عدم توسعه و‌پیشرفت و‌غیر توچیه پذیر بودن اقتصادی برای مالک‌و یا مالکین شده و اینکه ما داریم برای تامین غذا و مایحتاج حداقل ۵۰۰ میلیون نفوس ایرانی بصورت پایدار برنامه ریزی کنیم شاید عدد فضایی و خنده داری باشه ولی قطعا استعدادش بیشترش را هم داریم و با چنین جمعیت و پتانسیلی میتونیم تو دنیا پیشتاز باشیم در غیر اینصورت باید بازیچه یکسری کشور بزرگ باشیم البته الان طی اماری بین ۶۰ الی ۸۰ درصد غذای کشور را تامین میکنیم که واقعا خیلی رقم پایینیه!! جناب ابراهیم صحبت های شما بیشتر جنبه اقتصادی داره که بله مهم‌هم هست ولی تامین و افزایش مقدار تولید و ایجاد زیر ساخت صادراتی هم باید بشدت مد نظر قرار بگیره

بسم الله الرحمن رحیم. به نظرم پرداختن به نقش دولت در تامین امنیت غذایی به معنی کنار گذاشتن سهم مردم و ندیدن امور بسیار مهمی مثل کارآفرینی در بخش کشاورزی هست. اونچیزی که بهره وری و سودآوری در کشاورزی رو افزایش میده نگاه امنیتی دولت به مسئله تامین عذایی مردم نیست. یک تحقیق و یک تعریف: - شواهد بسیاری از شرکت های کوچک با 100 یا کمتر از 100 کارمند وجوددارد که 81 درصد شغل های جدید در ایالات متحده را خلق کرده اند. کسب و کارهای کوچک سهم قابل ملاحظه ای در رشد اقتصادی دارند. (1979 دیوید بیرچ!) - کارآفرینی مرتبط با فعالیت هایی است که سود باقیمانده ای بیش از نرخ بازگشت زمین، نیروی کار و سرمایه داشته باشد.(هاولی 1907!) یک مشکل عمده(رها شدن مدیریت عرضه و تقاضا): مدیریت کشاورزی در ایران بخصوص مدیریت هماهنگ سازی کاشت و برداشت محصول امری رها شده است. مثلا هر فصل و هر سال با این وضعیت روبرو هستیم که کشاورزان بصورت دسته ای همه باهم محصولی رو میکارن که سال قبل سود خوبی داده و همه در نتیجه در سال جاری ضرر میکنند، یه سال سیر شد کیلویی 30 هزارتومن و سال بعد همه کشاورزا بخاطر اینکه سیر رو بصورت محدود کاشته بودن و سود خوبی داشت فکر میکردن که برای امسال بیشتر کشت کنند و اونایی که سال قبل پیاز کاشته بودن رها کردن و همه سیر کاشتن! در نتیجه همه با هم متضرر شدن و قیمت سیر تا 6 هزارتومن و کمتر هم اومد پایین. در عوض پیاز کم شد. امسال این مسائل سر گوجه، سیب زمینی و ... تکرار شده. یک مسئله حیاتی که معضل شمرده میشود: دلالی... در بخش کشاورزی مهمترین نقش رو نه زمین دار بازی میکنه و نه کشاورز و نه مهندسی ژنتیک و آفت. بلکه دلال یا همون واسطه بازی میکنه. واسطه کسی هست که هیچ کس نمیتونه حذفش کنه، در هر شغلی اگر واسطه ها حذف بشن فقط افراد هستن که کنار میرن و شغلشون رو باید کسی بر عهده بگیره. واسطه کشاورزی بخاطر نگهداری محصول در یک فصل و فروش در فصلی دیگر و همچنین انبارداری و سیلو داری، اصلی ترین نقش در امنیت غذایی هست. اگر مسئله بهره وری رو با تکنولوژی جدید کشاورزی مدیریت کنیم، مشکل آب و زمین نخواهیم داشت، کشت گلخانه ای و روشهای پیشرفته آبخیزداری بالاترین بهره رو میدن. و اگر دلالی یا واسطه گری رو مدیریت کنیم و به امری علمی و متکی به رفتار و تقاضای بازار کنیم بالاترین سودها در کل چرخه کشاورزی رو بدست میاریم. بنابراین راه حل ایران تجمیع زمین های کشاورزی و یا باز کردن موضوعات نخ نمایی چون اصلاحات ارضی و ... نیست. بلکه کشت و صنعت هایی است که به علم بازارگردانی مسلط باشن و در قالب فعالیت شرکتی امر واسطه گری رو هم خودشون انجام بدن. نمونه اش میشه گلخانه های کوچکی که انبارداری میکنند و محصولاتشون رو متناسب با عرضه و تقاضای علمی در بازار تولید و توزیع میکنند. یعنی یکپارچه سازی عمودی رو بخوبی انجام دادن. این شرکت های کوچک میتونند بزرگ بشن و یکپارچه سازی افقی رو متناسب با توانشون ایجاد کنند. مثال یکپارچه شده: - یک گلخانه گوجه با 5 نفر و 5 هکتار، مجهز به انبار های نگهداری سرد گوجه است، مجهز به سیستم حمل و نقل هست، توان ایجاد پوره گوجه برای گرفتن رب رو داره و میتونه در فصول مختلف محصولش رو بده به بازار و سود و زیان رو مدیریت کنه. مثال ماجولار: - یک تعاونی کشت و صنعت هست، یه عده زمین دار و گلخانه دار هستند، یک عده انباردار و صنایع تبدیلی دارند، یک عده حمل و نقل و یک شرکت بازاریابی. هر کدوم برای خودش اما در یک محدوده جغرافیایی مشخص بصورت هم نیاز با دیگران کار میکنه. مثال چرخه آزاد؛ - یک سری کشاورز هستن، یه سری دلال که محصولات رو انتخابی میخرند و یک سری شرکت های فرصت طلب که انبارداری و صادرات میکنند. در این گردونه هیچ رابطه تنظیمی دو یا چند سویه وجود نداره و هر کس مبتنی بر سود و زیاد خودش فعالیت میکنه. نتیجه: این چرخه آزاد به نظر میرسه وضعیت کنونی کشاورزی در ایران هست. حلقه های هماهنگ کننده وجود نداره. اداره مبتنی بر فرصت طلبی هست و نظارت متکی بر زمان بحران. این سیستم در زمان تحریم قادر به مقاومت نیست چون عناصر موجود در سیستم متکی به حداکثر کردن سود بودن نه اتکا به مرزگستری و حداقل کردن تهدید و ضرر. - اصلا نمیشود به دلال گفت که رفع تهدید غذایی ایران وظیفه اصلی شماست! بلکه اون تهدید غذایی رو به عنوان بهترین فرصت برای کسب سودهای کلان میبینه. - کشاورز در این سیستم عمدا مدیریت نمیشه، به این دلیل که حاکم بر بازار میدونه که محصولات ارزانش رو بخوبی میتونه با سودهای کلان صادر کنه و محصولات گرانش رو هم خودش به قیمت نازل بدلیل انحصار در قدرت خرید میتونه تهیه کنه. - انبارها در این سیستم نه در موقعیت های استراتژیک رفع تهدیدات غذایی که در نقاط مرزی، بخصوص بازارچه ها و برای صادرات ایجاد میشن. - در این سیستم نه تجمیع زمین های کشاورزی جوابگو هست و نه خرد سازی، اما آثار خرد سازی برای ایجاد حاشیه امنیت بازار داخلی مفید تر هست، شانس ورود این محصولات به صورت پارتیزانی به بازار زیاده و میتونه موجبات کاهش قیمت رو فراهم کنه، اما عدم مدیریت در کاشت زمین های بزرگ و یا خیانت دارندگان آنها مثلا نکاشتن در یک سال یا مسائل اینچنینی میتونه معضلات زیادی ایجاد کنه. ...

برادر من شما مثل همیشه کلا” در یک فاز دیگر هستید. در نتیجه موفق بودن برنامه های اول و دوم توسعه کشور، نرخ رشد متوسط اقتصاد ایران در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۶ (سال‌های اجرای برنامه سوم توسعه) بیش از ۱۰ درصد و نرخ تورم کمتر از ۱/۵ درصد بود. این دوران درخشان اقتصادی دیگر هیچگاه در تاریخ این کشور تکرار نشد، چه اینکه نرخ رشد اقتصادی در سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۱ (برنامه چهارم توسعه) حتی به مقادیر بالاتر حدود ۱۳ درصد نیز رسید، ولی نرخ تورم بیش از ۲/۵ برابر شده بود و به عدد ۳/۶ درصد رسیده بود. پس چگونه در سال ۱۳۴۵ یعنی اوج دوران طلایی اقتصاد کشور انقلاب می شد؟ اتفاقا” انقلاب زمانی روی داد که اشتباهاتی همانند اصلاحات ارضی و وادار کردن کارخانه داران خصوصی به تقسیم سهام میان کارگران آثار اجتماعی خود را در سال‌های پس از به اصطلاح انقلاب سفید به تدریج نمایان کرد. هر دو این تصمیمات، بر اساس زورگویی نظام بود و شاه در گفتگویی با رسانه ها با غرور کبریایی خود اعلام نمود: “نیازی نبود آرتش دخالت کند”. چه معنی دارد کارخانه داران و زمینداران ثروت خود را به زور به دیگران ببخشند؟ مشکل پایه اینگونه تاپیک ها در این انجمن این واقعیت است که نظام شاهنشاهی با همه کاستی هایی که داشت (و برخی از آنها همانند به اصطلاح ‘اصلاحات ارضی’ تیشه به ریشه کشاورزی ایران زده است) در امور نظامی، خریدهای جنگ‌افزاری، و نیز توسعه زیرساخت‌های جنگ افزاری بسیار خوب عمل کرد. بنابراین انتقاد از آن نظام در زمینه های غیر نظامی در انجمنی که بصورت تخصصی به امور نظامی می پردازد چندان دلچسب نبوده و برخی از دوستان را به لجبازی های بیهوده در پاسخگویی سوق می دهد، به گونه ای که بزرگ‌ترین پولشویی حکومتی تاریخ ایران را که در قالب یک برنامه عوام فریبنده و کاملا” کمونیستی تحت عنوان اصلاحات ارضی اجرا شد را برنامه ای ضد کمونیستی می خوانند.

من اعتقاد دارم که اگر این طرح اجرا نمیشد نهایتا 1345 انقلاب میشد اما انقلاب توده ای. اجرای این طرح بود که باعث شد مردم جذب چپ نشن. ما عین همین کارهای اصلاحات ارضی رو بعد از انقلاب به کرات داشتیم! بخصوص با اسامی چون برنامه های 5 ساله توسعه ... الان این جملات رو برداشت میکنید بعنوان دفاع از طرح اصلاحات ارضی، ولی اینطور نیست، در واقع اصلاحات ارضی آغاز اصلاحات در اقتصاد ایران و رفتن سراغ اشکال و راه های دیگر هست. ولی بیایید راه های دیگر رو نگاه کنیم؛ تقریبا همه طرح ها بدلایلی چون: عدم کارشناسی، سوء مدیریت، اجرای غلط و ... نابود شدن. ولی من قبول ندارم! این طرح ها بخاطر تضاد منافع به شکست کشیده شدن. دولتی سازی صنایع بعد از انقلاب و به غلط کردن افتادن بعد از دهه 90 و فروپاشی شوروی ... خصوصی سازی مجدد و اصل 44 شکست در خصوصی سازی، نابودی بسیاری از صنایع مهم، بیکاری گسترده و بازداشت فعالین اقتصادی ... اصلاح نظام مالی، شناور کردن نرخ ارز و افزایش نرخ بهره برای کنترل تورم افزایش قیمت دلار و فلج شدن اقتصاد، به غلط کردن افتادن بخاطر نرخ بهره و تعدیل چند باره، افزایش بی انتهای نقدینگی... سونامی بجای شوک ... کمبود منابع و کپنی سازی مصرف محصولات کشاورزی بعد از انقلاب رشد جمعیت و به غلط کردن افتادن در تامین مایحتاج عمومی حذف کپن ... آزادسازی یارانه ها بخصوص انرژی بازگشت یارانه ها به شکلی بسیار بدتر همراه با تخصیص بیشتر یارانه به ثروتمندان ... نظام مالیاتی دانشگاه آزاد پیمانی و موقت کردن استخدامها صندوق های بازنشستگی بانک های ربوی و ...

بسیار جالبه دکتر مصدق اینجا اینقدر واقع بین میشه که می داند اقتصاد بدون تکنولوژی پیش نمی رود، ولی همین آدم سر ملی کردن صنعت نفت، در حالیکه کشور نه توان فنی برداشت، نه وسیله حمل، نه بازار مصرف و خلاصه هیچ چیزی ندارد، با لجبازی پایش را می کند در یک کفش که باید صنعت نفت ملی شود!! صنعت نفتی که از لحاظ اقتصادی اهمیتش برای نوسازی صنعتی ایران، 10 برابر زمینهای کشاورزی بود. این تناقض از کجاست؟ از آنجایی که جریان چپ ایران دروغگو و حقه باز و رنگ عوض کنه، و راست و دروغ رو بهم می بافه. شکی نیست که تقسیم اراضی به تولید کشاورزی ایران صدمه زد و شکی نیست که شاه انسانی به شدت مستبد و بلندپرواز بود، ولی شاه در سایه دادن امتیازات نفتی ملایم(تا کم کم رسیدن به استقلال حقیقی در اوپک) و آرام کردن فضای اجتماعی ایران به کمک تقسیم اراضی، اژدهای کمونیسم(رفقای مصدق) از سر ایران دور کرد. و اجازه نداد امثال شریعتی و آل احمد و رفقای توده ای با شعارهای توخالی، مسیر اقتصادی ایران به بیراهه ببرند. و بعدها با گردآوری جمعی از بهترین متخصصین و نخبگان حقیقی، سطح رفاه جامعه در جایگاه بی سابقه ای قرار داد(مسیر اقتصادی درست منتهی به نتیجه درست). ولی بعدها که کار دست چپی های زر زرو افتاد دیدیم که چطور خصوصی سازی از بیخ در ایران نابود کردند، مداخله قیمتی دولت در بازار نهادینه کردند(که هنوز داریم ازش می کشیم)، تمام متخصصین کشور فراری دادند، و با خراب کردن رابطه ایران با امریکا(شیطان سرمایه داری!) هزینه های هنگفت باورنکردنی به ملت ایران تحمیل کردند. و بعد همین مصدقی ها و چپی ها(بخوانید کارگزارانی ها و اصلاحاتچی های فعلی) که از دیوار سفارت بالا می رفتند، یک دفعه رنگ عوض کردند و شدند عاشق امریکا و برجام و خلع سلاح و بچه هایشان هم همه سر از امریکا درآورند.... از من می شنوید از هر چیزی که بوی گند چپ و چپگرایی استشمام کردید بلافاصله فرار کنید... با هیچ وایتکسی نمیشه کارنامه چپگرایی در ایران سفید کرد... امروزه که ماشالا اتحاد پوپولیسم/چپگرایی/فمینیسم/رنگین کمونی ها دهن سیاست و امنیت و فرهنگ دنیا رو سرویس کرده...

من اگه بودم حتی صنعت نفت رو هم کامل خصوصی میکردم!! تمام این شرکت های نفت جنوب و مرکز و POGC و NIOC و.... هزار تا شرکت دیگر رو میدادم دست بخش خصوصی اونم از طریق بورس یا تعطیل! الان شعار کارمندهای دولتی اینه:" کار رو یاد بگیر اما انجام نده!" صنایع نظامی هم باید خصوصی میشد البته نه همه بخش هاش! به غیر از آموزش و پرورش و بهداشت که براش سوبسید زیادی میدیدم بقیه همه دست مردم! الان دقیقا برعکسه! اقتصاد دست دولته! آموزش و بهداشت یا دست بخش خصوصی جیب بره یا اگه دولتیه کیفیت بسیار پایین!

دوستان خواهشا بحث را سیاسی نکنید هر نظامی چه گذشته چه حال تصمیمات مثبت داشته منفی هم داشته اصلاحات اراضی نقطه تاریک پهلوی بود که این یک سیاست دستوری از بیرون ایران بود حالا با این توجیهاتی که اقا جواد فرمودن اتفاقا انجام شد که گویا روی یک سری جنگ روانیشون جواب داده برای توجیه!! _تنبیه و زورگویی جبر زمانه اون زمان بوده مثلا تا همین یک دهه قبل در مدارس دانش اموزان تنبیه بدنی میشدن ولی الان امریه منسوخ!! _زمین داران و ملاکین بزرگ به این شکل هم نبوده که با زور مردم را بیارن سرکار یه تقسیم بندی بوده که کل محصول به ۷قسمت تقسیم میشده و بنا مقدار اورده کشاورز و کارگر سهم میبرده یک تقسیم عادلانه ای وجود داشته حالا با پرداخت نکردن مالیات به خزانه توسط ارباب ها قیمت گذاری روی مالیات پرداختی انجام شد و فکنم دولت مالیاتی که بده کار هم بودن ملک کرد و به زارعین داد زمین هایی خردی که اتفاقا مشکل بیکاری را حل نکرد و باعث بیکاری بیشتر و هجوم به شهر ها و رشد دلالان خرد شد که اثراتش را میبینید!! _ تاکید میکنم هیچ کشور وشرکت خارجی نمیاد روی کشاورزی خرد شده‌ای که زمین ها زیر ۱۰ هکتاره سرمایه گذاری کنه و با قانون ارثی که پا برجاست همچنان داره خرد میشه بجز معدود اراضی شرکتی و دولتی که بزرگه که سهم‌ناچیزی دارن !! البته سرمایه گذاران زیادی برای تغییر کاربری این اراضی به مسکونی ویلایی تفریحی و صنعتی پیدا میشه که باز هم تابودی دو چندان _این اصلاحات اراضی جناب واریو به نفسه کار بدی نبوده ولی میتونست به روش بهتری انجام بشه مثلا تبدیل میزان مالکیت به سهم ها و بیجک ها کاغذی و کار دسته جمعی !! برای یک مجموعه برداشت ۱کیلو گرم اضافه هم در واحد مطرحه چون مقدار کشت زیاده ولی برای کشاورز خرده پایی که کلا ارزش توجیهی نداره و کار دست چندمش کشاورزیه خرد هست خیچ ارزشی نداره که مثلا حتی از میانگین کشوری هم تولید یک سومی داشته باشه!! _ کشاورزان‌خرد قدرت لایروبی قنوات را نداشتن توجیه استفاده مثلا از سمپاشی هوایی را نداشتن و همین الانم ندارن و به روش اولیه تمدن دارن کار میکنن که نیروی انسانی زیاد میبره تاحالا فگر کردید برنج کاری ما چرا اینقدر نیرو بره؟ و یا چرا با اینکه خیلی مناطق میتونن چین دوم هم با ابیاری و داشت برداشت کنند ولی از خیرش میگزرن؟ سنتی و نیرو بره چون زمین ها خرده !!

در که بازشد شرکتهای کشت و صنعت بزرگ خارجی میان و جوینت میشن با کشاورز ایرانی... زمین از ما سرمایه از اونها.... اون وقت قضیه خودش راست و ریس میشه لفظ من نیست.... گفتم که برنده ی نوبل اقتصاد تز نوبل ش اصلا برای همین بود... در کدوم کشورها قحطی میاد ؟ جواب یه کلمه اس.... کشورهای دیکتاتوری نمیدونیم.... شما بگو

وقتی مشکل اب وجود داره وقتی مشکل زمین یکپارچه برای مکانیزه شدن و نبود صرفه وجود داره وقتی به قول شما مرز هاوبستس و ایزوله شدن تولید کنندگان که اگه باز بشه چیز نمی مونه برای مصرف داخل چون شدیدا قیمت خرید از کشاورز سرکوب شده به خاطر پرداخت سوبسید های کلان به واردات و اون توانی براش نمونده و همه اینها دقیقا به برنامه ریزی دولت و حکومت مرکزی و هزینه کرد اون بستگی داره برای حل شدنش! مگه قدیم که این پروژه های بزرگ مثل قنات های که حفاری میشدن کشاورزان خرد بودجه وپول انجامش را داشتن قطعا دولت های مرکزی طراحی و برنامه ریزی و مقداری کمک میکردن و بعد ها هم با دریافت مالیات پول را برگشت میدادن! اتفاقا برخلاف صحبت‌شما کشاورزی ما تنها جاییه که بیشترین سهم را خصوصی ها و عوام مردمدارن( بجز مقداری اراضی کشت و صنعت بنیاد ها و اداره اوقاف که اون هم دست متولیان خصوصی و یا دست زارعینه خصوصیه و شاید حق کرد دارن) ! شما دوست عزیز اگه قصد دست گرفتن بیل داریدبرای اشنایی بیایید ایمیل بدید ادرس بدم الانم از چند وقت دیگه بیل زدن پایه درخت ها شروع میشه و‌ما برای درک‌بهتر این کار را بهتون‌میسپاریم و توفصل میوه از خجالتتون در میاییم . (البته ما با تراکتور و تیلر هم اینکار را انجام میدیم) البته امروزه بیل زدن و این‌موضوعات درسته باید کارکرد تو کف میدان ولی این تفکر همون تفکر منسوخه که مثلا فرماندهان نظامی ما هم دارن که مثلا فلان فناوری سوسول بازیه تو جوان مگه اصلا جنگ دیدی چه شکلیه و یا اینکه ادارات ما هزاران تن‌کاغذ و عکس و چه و‌چه هنوز میگیرن و با وجود کد ملی هنوز نتونستن این پرونده سازی هارا حذف کنن وقتی بگی میگه شما خبر ندارید کف میدان چخبره البته بی ربطه ممکنه تا هزاران پست سر غلط املایی و یا فلسفه و چرایی موضوع اینجا سفسطه کنیم ولی درکل کشاورزی ما مشکلات ساختاری داره که فقط بدست تصمیم حاکمیت و هزینه سنگین حل میشه(که اتفاقا به خاطر قوانین ارث و سیاست دستوری اشتباه برای طی مدت طولانی ایجاد شده) ......... بقول شما ازاد سازی تجارت و نرخ ارز و حذف گمرکات هم انجام بشه تهش اینه که بازم شما مقدار تولیدات کشاورزیت هیچ افزایشی با این سطح کم آبی خرده مالکیتی و یا مکانیزه نبودن و تغییر کاربری پیدا نمیکنه نهایت صورت مسئله پاک شده که شما با تجارت فعلا داری ادامه میدی و یسری موارد دیگه صادر میکنی و با از یکسری کشور با مزیت نسبی محصولات اصلی و بیس نیاز کشورت را وارد میکنی فقط ج‌ج۱ و ج‌ج۲ ناگهان و ۳اتفاق بیافته شما نمیتونی بگی من همه تجارت ازاد کردم الان ادامه بدید چه بسا در زمان جنگ نیاز به کالای تولیدی شما نباشه خودت را بازمیتونیتامین کنی اونجا ضعفهات رو میشه اگه حرف شما درست بود شاید فرانسه واردات گوشت و فراورده های دامی از بلژیک‌ براش خیلی به صرفه باشه و چرا داره مثلا هوا را الوده میکنه و این‌همه روستایی را خدمات‌بهشون میده اصلا استرالیا کل محصول کشاورزی امریکا میده امریکا مزیت‌صنعتی داره چرا این ایده های شمارا اونا اجرایی نکردن داداشم؟ البته الان‌میایی یسری امار کمی میدی که واردات دارن ولی مقدارش آیا و اون کالا مثلا امکانش بوده که تولید کنند ؟ مثلا امریکا چرا باید پسته مارا تولید کنه الان از ما جلو زده تو تولید مکانیزه پسته قیمت ما شاید یک دهم اون باشه ولی بازم تولید داره چرا نسبت به ما مزیت نسبیش چیه و اصلا چرا مخترع اقتصاد ازاد این مسائل را نقض کرده؟؟؟ اتفاقا امریکا و انگلیس قونین دخالتی سختی دارن برای بهبود کشاورزیشون از جلوگیری از خرد شدن قطعه بندی اراضی تا خرید تضمینی تا کنترل کیفیت و حتی نوع مصرف اب و حتی برخورد شدید با تغییر کاربری و یا رها کردن اراضی که به خاطر جرائم و مالیاتها اگه کسی زمین را بایر بزاره طی چند ستل کلا مالکیتش ملغی میشه شما یه بررسی کنید دوست عزیز بد نیست ولی بله من‌مخالف سوبسید دادن مثلا ارز ۴۲۰۰ برای واردات به قول دوستان کالاهای اساسی هستم چون هم کشاورز ما به فلاکت کشیده میشه و یسری وارد کننده فقط جیب پر پول میزنن در کل حکومت ما به شهر نشینی داره یارانه میده و کشاورز را ضعیف کردع

اصلاحات ارضی در زمان خودش اقدام درست و به موقعی بود. اقدامات را باید با شرایط زمان خودش سنجید. آن زمان ایران فئودالی در آستانه فروغلطیدن در دهان اژدهای شوروی بود. این اقدام در ایجاد قشر متوسط و پخش ثروت موثر بود. ولی اشتباهی که شاه کرد این بود که به دنبالش تعاونی ها را با مشوق های بیشتر تقویت نکرد تا جلوی خرد شدن زمینها را بگیرد. البته باید این توجه را هم داشت که بعد از 2 هزار سال، کشاورز ایرانی صاحب زمین خودش شده بود و طبیعتا زیر بار شراکت و تعاونی هم به سادگی نمی رفت! باید سالها می گذشت تا هم ذهن مردم آرام و بالغ شود و هم اهمیت بازده اقتصادی زمینهای بزرگ و یکپارچه روشن گردد.

در ادامه بحث... در واقع به صرفه نبودن تولیدات کشاورزی ریشه در یارانه های دولتی داره. ایران سالانه 50 میلیارد دلار یارانه انرژی و اقلا 5 میلیارد دلار بابت ارزاق خوراکی مردم پرداخت میکنه ولی این حجم عظیم یا اسراف میشه، یا قاچاق میشه یا در پروسه های کم بازده اتلاف میشه. این قضیه هم راه حل ساده و شجاعانه ای داره. من با احمدی نژاد سمپاتی و علقه ای ندارم، ولی راهی که در مورد یارانه انرژی می رفت، راه حل اقتصادی صحیحی بود که همه کشورهای مدرن به کار گرفتن. یعنی بساط یارانه انرژی و ارزاق باید به کل برداشته بشه(یا نهایتا 90% فوب خلیج فارس باشد). و در مقابل همین میزان پول مستقیما به مردم نیازمند(با شناسایی دقیق) پرداخت شود. دستمزدها هم به تبع این قضیه افزایش می یابد. گران شدن مواد خوراکی، انگیزه ورود بخش خصوصی به بخش کشاورزی را مهیا می کند. جلوی قاچاق و هدر رفت عظیم بی ضابطه انرژی گرفته می شود. دست فاسد دولتی از قیمت گذاری و دخالت در بازار چیده می شود و صرفا نقش نظارتی بازی می کند. وقتی بخش خصوصی وارد کار شود، خودش می رود دنبال بذر اصلاح شده، و صرفه جویی در آب و روش های مدرن و... و دیگر نیازی نیست دولت و ما راهکار اجرایی به او بدهیم. خود بخش خصوصی به سرعت برق بهترین راهکارها را پیدا می کند. به عنوان مثال یکی از صادرکنندگان می گفت طعم نوشیدنی های بهنوش در دنیا منحصربفرد است. یا کیفیت جهانی محصولات شیرین عسل و کاله. آیا دولت و ما به اینها راهکار دادیم یا وقتی زمینه مهیا شد خودشان بهترین راهها را یافتند؟

قوهای سفید روسی ، خطرناک تر از همیشه مسلح شدن بمب افکن های استراتژیک TU-160 به مهمات هواپایه فراصوت مسکو: نیروی هوایی روسیه فدرال براساس گزارشهای منتشر شده از قصد خود برای تسلیح بمب افکن های راهبردی TU-160 بلک جک عملیاتی به موشکهای بالستیک هواپایه فراصوت کینژال ، رونمایی نمود . به گزارش خبرگزاری "تاس" ، نیروی هوایی روسیه در نظر دارد تا قابلیت حمل موشکهای کینژال را به تمامی بمب افکن های بلک جک در حال خدمت خود اضافه نماید که بنا بر احتمالات موجود ، این برنامه تا پایان سال جاری میلادی (2020 ) به اتمام برسد . بدنبال این گزارش ، منابع ناشناسی در نیروی هوایی روسیه ، اضافه شدن این موشکها به بمب افکن های میانبرد TU-22 M3 را در سال 2018 مورد تایید قرار داده بودند و در همان سال نیز ویدئوهایی مبنی بر صحت این گزارشها نیز منتشر گردید . همزمان با انتشار این خبر ، گزارشهایی از قصد این نیرو برای افزایش کمّی ناوگان بمب افکن های TU-160 به 3 برابر ( 50 فروند بمب افکن از گونه TU-160M2) و ارتقاء نمونه های اولیه تولید شده دردوران اتحاد شوروی نیز به گوش می رسید . علیرغم انتشار چنین اخباری ، هنوز این مساله که توسعه گونه خاصی از کینژال برای قرار گیری بر پرتابگرهای مهمات در درون دهلیز این بمب افکن در دست توسعه است یا خیر در پرده ای از ابهام قرار دارد . در حال حاضر یک گونه فشرده شده از کینژال برای تطبیق با جتهای نسل بعدی نیروی هوایی روسیه (سوخو-57 ) در دست توسعه است .طرح نخستین کینژال در مارس 2018 رونمایی گردید تا پتانسیل نیروی هوایی روسیه در انهدام سخت افزارها و شناورهای دریایی دشمن را در بردی 2000 کیلومتری و با سرعتی در حدود 10 ماخ را افزایش دهد . این موشک با در اختیار داشتن ترکیبی از سرعت و قدرت مانور بالا که رهگیری آن را برای سامانه های ضد موشکی دشوار می کند ، میتواند پیکربندی حامل خود را به یک سامانه ارزشمند شکارچی ضد کشتی تبدیل کند. ترکیب این قابلیت با مزیت پایایی بمب افکن افکن TU-160 ، به ناوگان هواپایه آفندی ارتش روسیه اجازه میدهد تا شناورهای دشمن را به تقریب در تمام نقاط کره زمین تهدید کند . بااین وصف ، در حال حاضر تنها گونه K از جنگنده MIG-31 بعنوان یک سکوی هواپایه ، برای کاربرد این مهمات ، از آمادگی رزمی برخوردار است . پی نوشت : 1- منبع 2- ادغام پستهای مرتبط با بمب افکن TU-160 ، بیست و چهارم بهمن سال یکهزار و سیصد و نود و هشت خورشیدی صرفا" برای میلیتاری / مترجم : MR9

پهباد های سامارا تقلید زیستی زمینه ساخت ربات‌هایی با الهام از فرم های حیات ، مخصوصا توجه به نحوه حرکت حیوانات می باشد ، اما پروژه‌ ای توسط محققان دردانشگاه فناوری و طراحی سنگاپوردر حال انجام می باشد که به جای حیوانات ، در آن از گیاهان الهام گرفته شده است . با پنج پهباد بدون سرنشین که با مهار به یکدیگر متصل هستند ، این پروژه می‌تواند به آرامی تعدادی از ربات‌ های کوچک را در یک منطقه توزیع کند ، همان طور که یک درخت ، سلاله های بالقوه را در باد آزاد می نماید . قبل از وارد شدن به جزئیات این تحقیق ، شایان‌ ذکر است که دفتر تحقیقات نیروی دریایی آمریکا و ناسا در حال حاضر در حال هزینه ، بر روی ربات های کوچکی هستند که به صورت سوارم های بی سرنشین به عنوان یک پلتفرم حسگر حرکت می کنند . با استفاده از تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی ارزان ، هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند یک زمین را پوشش دهند و همه چیز را از داده‌های هواشناسی تا شاید حتی تشخیص شیمیایی یا سلاح های زیستی را فراهم نمایند . چیزی که پهباد های سامارا samara-drones را جذاب می سازد ، دینامیک و کنترل جمعی و جداگانه بال های یکتای سامارا در هنگام سقوط می باشد . در حالی که هواپیماهای بدون سرنشین طرح نیروی دریایی آمریکا و ناسا ، اغلب گلایدرهای پسیو هستند ، با این وجود هنوز از طریق ناوبری اینرسی وار و فلپ های کنترل در هر بال، مانند یک هواپیمای سنتی یا گلایدر به سمت مکان هدایت می‌شوند. اما در اینجا ، بال‌ های خود چرخان سامارا ، تنها یک فلپ به طرح تک بال به آن اضافه می‌ کند تا به وسیله آن فرود نرم حامل را کنترل نماید . در مجموع ، پنج پهباد سامارا به وسیله یک دستگاه لانچر یگانه با یکدیگر لینک شده و به صورت یک واحد یکتا نازل می شوند تا وقتی که زمان مناسب برای جدایی از یکدیگر را یافته و محل مناسب فرود را بیابند . در میان مزایای طراحی ، همانطور که در IEEE Spectrum اشاره شده است ، توانایی پایین رفتن به صورت عمودی ، اجازه ورود به استوانه های عمودی ، قبل از گسترش پهباد ها ، درفضاهای باز پایین ورودی را می دهد . این کار می‌تواند برای برخی محیط‌ های زیرزمینی خاص یا در جنگل‌ ها مناسب باشد ، چرا که پهباد سامارا می تواند به زیر شاخ و برگ درختان رفته و در آن هنگام در بخش هایی که به سختی قابل دسترسی هستند فرود آید . در حال حاضر سامارا می تواند حدود 30 گرم بار را حمل نماید که به احتمال زیاد برای حمل یک سنسور کوچک کافی می باشد . در حالی که محققان بر روی بهبود کنترل و سرعت هواپیماهای بدون سرنشین تمرکز دارند ، برنامه ریزان نظامی و طراحان علاقه‌مند به استفاده از امکانات بالقوه ای که توسط این فرم به آنها می دهد ، می‌توانند به ظرفیت حمل و نقل با استفاده از چرخش دانه وار فکر کنند. یک میکروفن که می تواند صدا ها را از طریق ورودی یک غار مخابره کند ، یک دوربین که حرکات را در زیر چتر های درختان نشان می دهد ، سنسورهای حرارتی که حرکت انسان ها ، حیوانات و وسایل نقلیه را نمایان می کنند و همچنین رادیوهایی که می توانند به استراق سمع پیام های کوتاه محلی بپردازند ، می توانند با استفاده از این تکنولوژی به کار گرفته شوند . سنسورهایی که برای مدت های طولانی توسط وسایل نقلیه به کار گرفته می شدند ، اکنون می توانند به مانند یک دانه که توسط باد پراکنده می شود عمل نمایند . صرفاً برای میلیتاری / بن پایه : C4ISRNET

فیشبد دربرابر فالکون آیا مدعای نیروی هوایی هند مبنی بر ساقط کردن F-16 پاکستانی حقیقت دارد ؟؟ نگاهی کوتاه به قابلیتهای میگهای بروز رسانی شده هندی ( MiG-21 Bison ) بدنبال انتشار گزارشهایی مبنی بر ساقط نمودن دو فروند هواگرد هندی در 27 فوریه 2019 توسط نیروی هوایی پاکستان و به اسارت در آمدن یکی از دو خدمه هندی ، بلافاصله نیروی هوایی هند نیز مدعی شد که یکفروند جت تک موتوره فیشبد ( بیسون ) این نیرو در یک درگیری هوایی ، یکفروند جت اف-16 پاکستانی را با آتش متقابل ، منهدم نموده است . اما در حالی که مدعای نیروی هوایی هند در ابتدای امر بطور گسترده ای مورد تردید قرار گرفت ، فرمانده نیروی هوایی این کشور ، مارشال هوایی RGK Kapoor در جریان یک کنفرانس خبری تایید نمود که یکفروند جت این نیرو با موفقیت یک فروند جنگنده اف-16 نیروی هوایی پاکستان را برفراز خطوط کنترل مرزی ساقط نموده و بلافاصله تصاویر مشخصی از بقایای لاشه یک تیر موشک هوا به هوای دوربرد AIM-120C-5 نیزدرا ختیار رسانه ها قرار گرفت . مارشال هوایی RGK Kapoor با توجه به این مساله ، می توان چنین تحلیل کرد که تصاویر فوق الذکر ، شاهدی بر مدعای هندی هاست ، چرا که پیش از این نیروی هوایی پاکستان اعلام کرده بود که تمام ماموریتهای رزمی این نیرو با جتهای بومی JF-17 صورت می گیرد و فالکون ها ، هیچ ماموریت رزمی برفراز مرزهای دو کشور بر عهده ندارند . اما انتشار لاشه موشک اثبات میکند که اف-16 های پاکستانی حضور فعالی در عملیات رزمی بر عهده داشتند ( آمرام صرفا" بر روی فالکون ها نصب و استفاده می شود ) و بازیابی موشک فوق الذکر نیزتایید کننده این مساله است . صرف نظراز این موارد ، در حالی که سن ناوگان میگ-21 نیروی هوایی هند ( 1959 تا کنون ) یکی از مهمترین دلایل شک و تردیدهای تحلیلگران در مدعای نیروی هوایی این کشور در ساقط نمودن یک جنگنده به نسبت پیشرفته تر مسلح به مهمات دوربرد محسوب میشد ، نگاه دقیق تر به قابلیتهای این دو هواگرد رزمی نشان میدهد که ادعای هندی ها بسیار قابل تایید تر از آنی است که تصور میشود . کابین میگهای هندی قبل از ارتقاء ( سمت راست ) و بعد از ارتقاء ( سمت چپ ) ناظران نظامی معتقدند که همانند روند طراحی و توسعه جنگنده اف-16 از نزدیک به 40 سال قبل ( 1978) ، جت روسی میگ -21 نیز پس از ورود بخدمت در نیروی هوایی هند ، برنامه های متعدد ارتقاء و بروزرسانی را پشت سر گذاشته اند و به غیر از پیکربندی ظاهری ، تفاوت های عمده ای با فیشبدهای اولیه فروخته شده از سوی اتحاد شوروی به هند دارند . به این ترتیب ، به استثنای گونه های مشتق شده چینی از نمونه روسی (J-7) ، میگ-21 که در هند با شناسه BISON نیز شناخته میشوند ، شاید یکی از بروزترین جتهای رزمی در عصر کنونی بشمارمی آیند . بنابراین ، در حالی که فیشبدهای اولیه ، هم اکنون در رده جتهای منسوخ و از رده خارج قابل طبقه بندی هستند ، ناوگان میگهای هندی ، یک استثنای عجیب در این میان خواهند بود . پاد اخلاگر عبری EL/L8222 ( تصویر بالایی ) مرجع کاتالوگ شرکت سازنده براساس اطلاعات منتشر شده ، میگ-21 نیروی هوایی هند ، هم اکنون از سامانه کنترل آتش و رادار فازاترون Kopyo ، هلمتهای مجهز به سایتهای نشانه گیر ، و سامانه های پیشرفته ارتباط داده های تاکتیکی (tactical data links) استفاده می کنند که طبق استانداردهای فعلی ، همه این ویژگی ها تنها در جتهای نسل 4 قابل شناسایی هستند . مضاف براین ، میگهای هندی با بروزرسانی های متعدد ، اکنون میتوانند موشکهای هوا به هوای برد بلندی نظیر R-27 و R-77 و حتی مهمات پیشرفته تری نظیر R-27ER را برای نبردهای فامد ( فراتر از میدان دید ) و همچنین تسلیحات به روز برای داگفایت در محدوده بصری خلبان را حمل و استفاده نمایند . یکی از مهمترین شاخصه های برجسته میگهای هندی ، و شاید قدرتمندترین سامانه مورد استفاده درآن ، غلاف اخلال الکترونیک عبری EL/L8222 محسوب میشود که دریک رزم هوایی پرشدت ، مانع از شناسایی دقیق هواگرد خودی از سوی رادارهای دشمن در فواصل دور خواهد شد ، به این معنی که در صورت بروز سناریوی درگیری در برد خارج از محدوده بصری خدمه هوایی و در مقایسه با اف-16 ، این غلاف اخلاگر ، به یک مانع جدی برای موشکهای برد بلند پاکستانی ( نظیر آمرام ) تبدیل شده و و به این ترتیب به جتهای هندی اجازه می دهد تا در فواصل نزدیکتر ، وارد داگفایت با جنگنده های حریف شوند . میگهای هندی در جریان تمرینات تاکتیکی مشترک با جتهای اف-15 سی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان یک پیکربندی سنگین تر و به مراتب پیشرفته تر از اف-16 های پاکستانی ) موفقیتهای غیر قابل باوری را بدست آورده که مایه غافلگیری و تعجب افسران ارشد آمریکایی شده و این زنگ خطری جدی برای نیروی هوایی پاکستان محسوب میشود . بنابراین ، میتوان اینگونه تحلیل نمود که با توجه به بروزرسانی های متعدد میگهای هندی و استفاده آنها از سامانه های انتقال داده تاکتیکی ، موشکهای پیشرفته تر و حسگرهای مدرن نسل چهار ، دلیلی بر ایجاد شبهه در مدعای هندی ها در ساقط کردن اف-16 پاکستانی ، وجود نخواهد داشت . از سویی دیگر ، جنگنده های F-16A و F-16C نیروی هوایی پاکستان فاقد قابلیتهای پیش گفته میگهای هندی هستند و این با توجه به کاربرد گسترده غلاف عبری در نیروی هوایی هند ، باعث خواهد شد که تحلیلگران بدین نتیجه برسند که اف-16 حریف قابل ذکری برای ناوگان بیسون های نیروی هوایی هند نخواهند بود و امید اول پاکستان ، به شکل روز افزونی به ناوگان جتهای JF-17 وابسته است . این درحالی است که نام میگ-21 همواره با درگیری های هوایی ویتنام ( و اعراب و اسراییل ) پیوندی ناگسستنی دارد ، اما بیسون های هندی ، هواگردی کاملا متفاوت نسبت به اسلاف خود ( پیشرفته تر از همتایان خود در دهه هفتاد ، هشتاد و نود میلادی ) به نظر می رسد . بعنوان مثال ، در حالی که میگهای هندی به شکل گسترده ای قابلیت حمل وشلیک موشکهای R-77 را دارند ، اف-16 های نیروی هوایی پاکستان بسیار دیرهنگام توانایی حمل وشلیک آمرام را بدست آوردند و با قرار دادن پتانسیل اخلال میگهای هندی ، عملا" شرایط برای اف-16 ( حداقل برای پاکستان ) بسیار سخت به نظر میرسد . بن پایه صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9 پی نوشت : 1- آنچه که واضح هست ، ناوگان بیسون های هندی ، قطعا" توانمندی های افزون تری نسبت به نمونه های قدیمی در اختیار دارند که تحلیلگران را به این نتیجه می رساند که درصورت برنامه ریزی منطقی برای ارتقاء و بروزرسانی جتهای قدیمی ، میتوان در درگیری های قرن بیست و یکم نیز به تاثیر گذاری آنها بر فضای نبرد امید داشت . 2- در خصوص روند بروزرسانی های میگهای هندی ، طبعا باید بررسی های بیشتری صورت بگیرد ، اما آنچه عیان هست و نیازی به تکرار ندارد ، اهمیت ایجاد روابط دفاعی منطقی با کشورها یا شرکتهای دارنده فناوری ( دیپلماسی دفاعی ) است که در میان مدت ، میتواند قابلیتهای تدافعی یک کشور را تقویت کندو این نیازمند توجه بیشتر تصمیم سازان دفاع کشور در سطح ارشد خواهد بود که امیدواریم بیشتر مورد توجه قرار بگیرد . 3- الحق و الانصاف قضاوت و مقایسه کنید ، تجربه رزمی نیروی هوایی هند را با تجربه 8 سال رزم فرسایشی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، یعنی عزیزان ما در ستاد کل نیروهای مسلح ، حتی توانایی تهیه کلاه های پروازی به روز شده برای نیرو را ندارند ؟!!!!!!

قیاس این ۳کشور با فرانسه که تو اکثر تکنولوژیهای ساخت هواپیما و اویونیک و تسلیحاتش صاحب سبک هست و ید طولی در ساخت و صادرات جنگنده داره به نظر من درست نیست ایران و هند و پاکستان به خاطر نداشتن توان فنی لازم ۳راه متفاوت رو در پیش گرفتند هند که از لحاظ تکنولوژی و اقتصادی و سیاسی و روابط بین الملل برتری محسوسی نسبت به ما و پاکستان داره با تولید و انتقال فن آوری جنگنده های روسی و انگلیسی و فرانسوی و تا حدوی اسراییلی صاحب ملغمه ایی از تکنولوژیهای این کشورها شده هند کاملا اصرار داره که سازنده جنگنده بشه درست مثل چین ولی دیرتر شروع کرده jf17هوشمندانه ترین مسیر برای پاکستان بود برای اینکه صاحب جنگنده بشه ولی قطعا این یک جنگنده چینی به سفارش پاکستان هست و نه بیشتر ولی از نظر من تجاس یک جنگنده هندی هست حتی اگه اویونیکش با کمک اسراییلیها ساخته شده باشه یا موتورش با کمک آمریکاییها ایران کلا نه تنها با هند و پاکستان بلکه با تمام دنیا فعلا وضع متفاوتی داره بسیار بیشتر از این دوتا کشور دشمن منطقه ای داره با قدرتهای جهانی هم مشکل داره و متحدی نداره از همه مهمتر بمب اتم هم نداره ایران نه مثل هند موفق شد فن آوری رو منتقل کنه نه مثل پاکستان تولید مشترک کنه پس کپی کاری رو شروع کرده چاره ای جز کار کردن رو اف۵نداره ولی خیلی دیر شروع کرد به نظر من داشتن انواع جنگنده شرقی و غربی برای هند و ایران دو دلیل کاملا متفاوت داره هند برای دسترسی به تکنولوژی شرقی و غربی اینکار و کرده و ما هر چی که تونیستیم رو بخریم خریدیم قطعا بهترین گزینه برای ما رافایل یوروفایتر یا سوخو۳۴هست ولی کی به ما میفروشه حتی به دو برابر قیمت

7 میلیمتری جان سلام . خدا قوّت . جای مطلبی درباره پرتابگرِ مهم و انقلابیِ پگاسوس توی سایت خالی بود . هر چند که به صورت پراکنده اطلاعات زیادی ازش در تاپیک های مختلف وجود داره .     بد نیست در همین جا توضیحی درباره آخرین وضعیت آینده کاریه راکت پگاسوس ارائه بدم .    2 ماه پیش دو کمپانی اُربیتال اِی تی کِی و گروه استراتولانچ سیستمز به توافق نهایی رسیدن که بر اساس اون ، راکت پگاسوس اکس ال به عنوان پرتابگر اصلی مورد استفاده توسط هواپیمای حامل استراتولانچ انتخاب شد .          این انتخاب به این معناست که تمامی فعالیت ها و سرمایه گزاری ها در جریان طراحی و ساخت راکت پرتابگر جدیدِ ساخت اُربیتال ای تی کی متوقف میشه و تا بازه زمانی نامشخصی ، پگاسوس تنها وسیله پرتابگر باقی خواهد ماند .    پیش بینی میشود هواپیمای حامل که توسط کمپانی اسکِیلد کامپوزیتز و طراح و مغز متفکر اصلی آن " برت روتان " در حال ساخت است ،  در سال آینده میلادی آزمایشات پروازی خودش رو آغاز کنه .                  http://www.orbitalatk.com/news-room/release.asp?prid=188 http://aerospace.vulcan.com/News/Stratolaunch-Orbital-ATK-Partnership.aspx       اینم خبری که مهدوی 3D عزیز 5 سال پیش درباره سامانه استراتولانچ کار کرده بود :   http://www.military.ir/forums/topic/18495-stratolaunch-systems-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D8%A7%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D9%87-%D9%81%D8%B6%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D8%B7%D8%B1%DB%8C%D9%82-%D8%A8%D8%B2/