بسم ا... بزرگراه تاتو ( Tatev) به آقوانی ( Aghvani ) تا نوامبر 2021 تکمیل میشود قرمز مسیر قدیمی و سبز مسیر جدید و طبق اطلاعاتی که اخیرا منتشر شده ، فقط 8 کیلومتر از ساخت این مسیر باقی مونده اسکرین شاتهای مربوط به ویدئوی جاده در دست احداث

سلام علیکم آنتن UHF بالگردهست . البته در نسخه S این بالگرد ، پشت این آنتن ، یک رادار ارتفاع سنج هم نصب کردند . گونی نیست ، لوله چیفتن را اگر دقت بفرمایید ، دو قسمتی هست ، بخش جلو ، فشار شکن و بخش عقبی ، روی بخش جلویی و عقبی ، پوشش حرارتی (thermal sleeve) قرار می گیرد -----

رزمایش فاتحان خیبر - سری دوم https://www.aparat.com/v/xafHp

وزرای اسراییلی از وقتی نتانیاهو توی عرصه سیاسی اسراییل ظاهر شده، حرف زیاد میزن تشکیل حزب الله معلول شرایط و زمان خاصی بود و دلیل موفقیتش هم دقیقا همین مسائل بوده ولی آیا اون شرایط برای کشور آذربایجان هم صادقه؟ مسلما جواب بله نیست دشمنی یه فرد در قدرت بدون پشتوانه دائمی مردمی که به صورت مرتب توسط مردم تایید نشه، با یک کشور همسایه قدرتمند، به هیچ وجه به نفع اون فرد نیست! تا وقتی که خونی ریخته نشه، جای دوست و دشمن به راحتی میتونه عوض بشه و به نظر میاد که جمهوری اسلامی این موضوع رو به خوبی درک میکنه

سلام چند سال پیش وزیر اسرائیلی گفته بود آذربایجان رو برای ایران مثل لبنان برای اسرائیل میکنیم..یعنی همونطور که ایران در لبنان حزب الله رو تشکیل داد و حمایت کرد بدنبال این هستن که در اذربایجان از گروهکهای تروریستی وهابی و پانترکیستی برای ایران تهدید ایجاد کنند در حال حاضر هم مقدمات این کار توسط ترکیه و اسرائیل و حکومت علیف آماده میشه اگه مقابله نکنیم تا چندسال آینده مشکلات جدی امنیتی در این بخش از مرزهامون خواهیم داشت.. دیگه باید مماشات و کلی گویی در مورد این کشورک ها رو کنار گذاشت و با استراتژی صحیح و اقدامات عملی به مقابله با تهدیدات پیش رو بپردازیم

یعنی قشنگ چسبیدن به رود ارس دارن رزمایش انجام میدن اگه بگن اونور رود آذربایجانه تعجب نمیکنم یه سوال اون آنتنای پشت کبری هامون چیه ؟ سوال دوم چرا لوله چیفتنا رو گونی پیچ کردن یا من اشتباه دارم میبینم؟

کشنده کراز 6322 (یا به شکل دقیق تر کراز 63221) نزاجا در رزمایش فاتحان خیبر سال 1400 شمسی

بسم ا... عجالتا همین تصاویر منتشر شدند تا ببینیم بعداً چه چیزی از رزمایش در می آید

سه ژنرال دائمی روسیه پرتره ای از نبرد اسمولنسک وسعت روسیه نزدیک به 17 میلیون کیلومتر مربع ( در دوران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، 22 میلیون کیلومتر مربع ) است که به دو بخش آسیایی و اروپایی تقسیم می گردد . با این وصف ، وسعت این کشور ، در کنار سرمای استخوان سوز زمستان های مشهور آن تا کنون حداقل دو ارتش بزرگ تاریخ نظامی ( گراند آرمه و ورماخت ) را چون هیولایی سپید ، به درون خود کشیده و از میان برده است . در سال 1812 ، ناپلئون بناپارت ، ارتش کبیر ( گراند آرمه ) خود را که مورخین استعداد سازمانی این نیرو را تا 500000 نفر تخمین می زدند و یگانهای آن از ملیتهای فرانسوی ، آلمانی ، لهستانی ، ایتالیایی و سایر کشورهای اروپایی که روابط حسنه ای با فرانسه داشتند ، تشکیل میشد ، بسیج نمود تا روسیه را بعنوان کلید امپراتوری ، فتح کند. این عملیات تهاجمی چند ماه به طول انجامید و حتی به اشغال مسکو نیز منجر شد ، اما بدلایل مختلف این حضور چندان دوام نیاورد و وی مجبور به عقب نشینی گردید. مشهور است که از این ارتش پانصدهزار نفری ، تنها 95000 نفر به ویلنا ( لهستان ) رسیدند . چیزی در حدود 120 سال بعد ، درست در همان روزی که فرانسوی ها عازم فتح روسیه شدند ، ورماخت دست به یک عملیات تهاجمی سراسری در طول مرزهای مشترک با اتحاد شوروی زد . وقتی افسران ستاد ارتش به هیتلر هشدار دادند که اشغال روسیه ممکن است طول کشیده و سرمای زمستان تحرک واحدهای رزمی را متوقف خواهد کرد ، وی پاسخ داد که "عامل موتور" این مشکل را حل نموده است . اما پیش بینی ها به تقریب درست از آب درآمد و با اولین برف زمستانی ، جاده ها لغزنده شد ، با شدت گرفتن سرما ، موتور خودروها و زره پوش ها یخ زد و قطعات توپخانه در اجرای آتشباری به مشکل برخورد نمود و این بار از ارتش 3000000نفری آلمان ، تنها عده ای معدود موفق به بازگشت شدند . به همین دلیل ، مشهور است که روسیه ، 3 ژنرال معروف دارد که در سراسر تاریخ ، از این کشور محافظت نموده اند ، این سه ژنرال مشهور دسامبر ، ژانویه و فوریه (اواسط آذر تا اواسط اسفند) نام دارند . در این سه ماه ، ریزش برف و شدت سرما به حداکثر خود میرسد و فقط بومیان این کشور تحمل زندگی در شرایط ناگوار را در اختیار دارند .

حالا همه موارد درست و حتما باید بره زیر ذره بین و رفتارهای انگلستان حتما تعقیب بشه و رفتارهای سفیر هم به دقت تجزیه و تحلیل و در صورت لزوم اقدام. ولی انتشار تصویر ملاقات با سفیر انگلستان در ایران در سفارت باکو اگر ما مرد میدان جنگ روانی/رسانه ای باشیم اتفاقا به نفع ماست. برای مقابله رسانه ای با پان ها و حامیانشون یکی از بهترین سندهاست که نشون بدیم مستعمره باکو رژیمی است بازیچه قدرتهای جهانی و منطقه ای و اتفاقا در این مورد خاص هم با یکی از بدنام ترنیشون نسبت به کشور ایران جلسه برگزار میکنه. از اشغالگران قدیمی و استعمارگران حرفه ای و ضدایرانی ترینشون و بهتر از این تصویر در این زمان خاص دشمنی رژیم باکو را نمیشد نشون داد با ایران و ایرانی ها. پ ن:

متشکریم آقای مک دانل ...... برای خاطرات خوبی که ایجاد شد گردان 61 نیروی هوایی ایران پی نوشت : شش سال پیش ، یکی از دوستان عزیز در گردان شصت ویک نیروی هوایی ، این پچ را به رسم یادگار ، به بنده هدیه دادند و تذکر دادند که فعلا جایی عکس آن را منتشر نکنید ، حالا که خود نیرو برای انتشار آن مشکلی ندارد ، پس تصویر این پچ هم قابل انتشار هست

مطلبی که من شنیدم این است که پروژه کوثر یک پروژه مهندسی معکوس خالص بوده. یعنی کاملا پروسه کپی سازی انجام شده و فعالت های طراحی و شبیه سازی جدی روی ان انجام نشده. خود به خود تیم سازنده دارای توانایی فنی برای انجام تغییرات بر روی ان را ندارند. برعکس پروژه یاسین که کلا پروسه طراحی بر روی ان انجام شده است. بنابراین به این زودی منتظر ارتقا جدی بر روی کوثر نباشید. موتور ان هم که توربو جت است. بعضی می گویند که باید یک ورژن توربوفن از ان ساخت. به نظر من نهایتا این کار سخت تر از ساخت یک توربوفن جدید است و موتور حاصل نیز یک نسل 4 واقعی نخواهد بود. شاید بهتر باشد این هواپیما در همین حد باقی بماند و بعنوان هواپیمای اموزشی و حداکثر پشتیبانی نزدیک به کار گرفته شود و به سراغ یک پلتفرم جدید رفت مثلا خرید j10c که ظاهرا دنبال ان هم هستند. ارتقا اف 5 شاید افتابه خرج لحیم باشد. اگر واقعا خواستند انرا ارتقا دهند بهتر است فکر یک موتور جدید باشند. مثلا al222 که روی یاک 130 نصب است موتور خوبی است. برای یاسین هم گزینه خوبی است.

دیروز 3 فروند پهپاد مهاجر6 به یگان عملیاتی غرب کشور ارتش تحویل داده شد. اپراتور مهاجر6 بیان کرد این پرنده 1200 کیلومتر برد رزمی دارد و مداومت پروازی آن در حالت شناسایی 14 ساعت و در زمان عملیاتی 8 ساعت است. پس فعلا خبری از مداومت پروازی 24 ساعته برای مهاجر6 نیست. مهاجر6 را میتوان با پهپاد فالکو ساخت ایتالیا با مدوامت پروازی 14 ساعته و وزن قابل حمل 70 کیلوگرمی مقایسه کرد. البته فالکو از موتور 65 اسب بخاری استفاده میکند در برابر موتور 100 اسب بخاری مهاجر6. نسخه جدید فالکو با موتور 80 اسب بخاری بیش از 20 ساعت مداومت پروازی دارد و حداقل 100 کیلوگرم بار می تواند بار حمل کند. وزن این نسخه 750 کیلوگرم است. همچنین یکی دیگر از پهپادهای همرده مهاجر6 پهپاد ترکیه‌ای بیرقدار است. این پهپاد هم وزن مهاجر6 می باشد و هردو از پیشران یکسان استفاده میکنند اما بیرقدار مدوامت پروازی 24 ساعته و توان حمل 150 کیلوگرم محموله را دارد. که این اعدا برای مهاجر6 بسیار کمتر است یعنی 14 ساعت مداومت پروازی و 40-80 کیلوگرم وزن قابل حمل. تفاوت مهندسی و طراحی ترکها در زمینه صنعت پهپادی با توانایی ایران در این زمینه اختلاف فاحشی دارد در حالی‌که ایران حدود 40 سال است وارد صنعت ساخت پهپاد شده است. البته امروز شرکت بایکار تولید کننده پهپاد بیرقدار اعلام کرد این پهپاد را ارتقاء داده که در نتیجه آن مداومت پروزای بیرقدار به 30 ساعت رسیده است و 700 کیلوگرم وزن دارد. بیرقدار جدید می‌تواند تا ارتفاع 27000 پایی پرواز کند که این عدد برای مهاجر6 ایرانی 18000 پا است. بنابراین مداومت پروازی بیرقدار 214 درصد بیشتر از مهاجر6 است. سقف پرواز آن 150 درصد بالاتر و وزن مهمات قابل حمل بیرقدار 187 درصد بیشتر است.

سلام یک نگاهی به همون کنیستری که یک تکه اش در همین عکسی که گذاشته اید و دیده می شود ، بیندازید ، تفاوتی را که منظورم بود مشاهده می فرمایید .

سلام کنیسترهای موشک به نظر میرسد که نسبت به تولیدات قبلی خیلی زمخت درست شده اند . فکر میکنم احتمالا ( علتش را نمی دانم ) به خاطر فشاری که برای رو نمایی بوده است همه چیز عجله ای آماده شده است . اون از داستان حامل که کنیستر ها مستقیم روی ریلهای موشک اصلی گذاشته شده اند و ظاهرا فقط به صورت موقت تثبیت شده اند و این هم از شکل کنیستر ها و این که کمی هم به نظر میرسد نسبت به طول موشک بلند تر از معمول هستند .

خودروهای زرهی در برابر پالس های الکترومغناطیسی ازمایش دستگاه تانک لئوپارد-2 در شبیه ساز پالس های الکترومغناطیسی امروزه اجزای الکتریکی و الکترونیکی بر روی انواع اتجهیزات نظامی (هواگردها ، شناورها ، وسایل نقلیه زمینی و ...) به شکل متداولی نصب و استفاده میشوند. پالس های الکترومغناطیسی میتوانند به زیر سیستم های الکترونیکی این تجهیزات صدمات جدی وارد کند. بزرگترین پالس های الکترومغناطیسی ناشی از انفجارهای هسته ای (NEMP) ایجاد می شوند. اما سلاح های مایکروویو ، رعد و برق و بادهای خورشیدی نیز تهدیدی برای عملکرد درست تجهیزات الکترونیکی هستند. موسسه تحقیقاتی فن آوری های حفاظتی ش.م.ر آلمان که در شهر مونستر واقع شده است مجهز به دستگاه شبیه ساز برای تولید پالسهای الکترومغناطیسی است. در حقیقت دراین شبیه ساز با ایجاد میدان الکترومغناطیسی میتواند اثرات وارده شده به تجهیزات نظامی را مورد بررسی قرار داد و مطمئن شد که حتی در شدیدترین پالس های الکترومغناطیسی نیز تجهیزات نظامی می توانند به درستی فعالیت کنند. آزمایش خودرو رزمی پیاده نظام پوما در شبیه ساز پالس های الکترومغناطیسی نمونه دیگر از شبیه ساز پالس الکترومغناطیسی در مرکز White Sands Missile Range آمریکا برای ازمایش بر روی تانک ابرامز تصویر شماتیک از شبیه ساز پالس الکترومغناطیسی- این شبیه سازها از ژنراتورهای مارکس استفاده میکنند. به زبان ساده این ژنراتورها خازنهای زیادی دارند که انرژی را در آنها ذخیره می شود سپس می توان همه آنها را همزمان تخلیه کرد.

سيستم صدا خفه كن موتور تانک عموما موتورهای دیزلی نصب شده بر روی تانک ها بسیار پر سر و صدا هستند. صدای اگزوز به شکل بالقوه مهمترین منبع آلودگی صوتی در موتورها دیزل محسوب میشوند. این سر و صدا برای سربازان میتواند ازار دهنده باشد. به همین منظور برخی ارتش ها برای تانک ها یک سیستم صدا خفه كن موتور طراحی کرده اند. بیشترین کاربرد این نوع سیستم صدا خفه کن در تمرین های نظامی است اما میتوان از آن در عملیات های نظامی نیز استفاده کرد. همچنین این سیستم میتواند در کاهش آلودگی هوا نیز موثر باشد. سیستم صدا خفه كن موتور تانک لئوپارد 2 سیستم صدا خفه كن موتور تانک های K1

اتش دقیق برد بلند ارتش آمریکا ایالات متحده آمریکا برای مقابله با این تهدیدات نوظهور مانند سیستم های پدافند هوایی یکپارچه و موشکهای بالستیک دور برد از عملیاتهای "چند دامنه ای" استفاده میکند که به نیروهای ارتش امریکا اجازه میدهد تا به منطقه عملیاتی دسترسی پیدا کرده، به عنوان یك تیم تسلیحاتی تركیبی بجنگند ، در برابر قدرت تهاجمی دشمن ایستادگی کند و لایه لایه دفاعی دشمن را از بین ببرند. در این بین اولویت شماره یک ارتش امریکا برای ایجاد اتش سطح به سطح غیر مستقیم " اتش دقیق برد بلند" است. در حقیقت برنامه "اتش دقیق برد بلند" ارتش آمریکا ترکیبی از سامانه های موشک های ضد کشتی زمین پایه، موشکهای تهاجمی با ماموریت های چند گانه، توپخانه برد بلند با مهمات کم هزینه و موشکهای برد بلند تاکتیکی است. در این بین موشک های هایپرسونیک با سرعتی معادل 5 ماخ یا بیشتر با قابلیت مانور بالا برای جلوگیری از رهگیری، توانایی تهاجمی و تدافعی ارتش امریکا را ارتقا خواهد داد. یکی از بخش های اصلی برنامه "اتش دقیق برد بلند" ارتش آمریکا هماهنگی واحدهای نظامی باهم است که نیاز به یک فرماندهی واحد دارد. این فرماندهی واحد برای نیروهای "اتش دقیق برد بلند" لازم است تا عملکرد این واحد را برای از میان برداشتن اهداف مختلف هماهنگ کند.

سامانه های توپخانه ای برد بلند ارتش امریکا هوشمند میشوند! ارتش امریکا در جدیدترین طرح خود برای سامانه های توپخانه ای آینده علاوه بر افزایش برد و افزایش سرعت پرتابه های توپخانه در نظر دارد هوش مصنوعی را نیز به این توپخانه ها اضافه نمایید. در میدان نبرد با شناسایی اهداف برای سامانه های توپخانه ای، هوش مصنوعی کمک خواهد کرد تا فاصله بین شناسایی هدف تا اجرای اتش به آن کاهش یابد. هوش مصنوعی میتواند سامانه توپخانه ای را برای اجرای اتش بر روی هدف تعیین شده به سرعت آماده نمایید. خصوصا در صورتی که چندین هدف برای سامانه توپخانه ای تعیین شده باشد هوش مصنوعی باعث می شود عکس العمل و دقت سامانه توپخانه ای برای هدفگیری در زاویه های مختلف در مقایسه با نیروی انسانی افزایش یابد. همچنین هوش مصنوعی میتواند چندین هدف را با سرعت بالایی الویت بندی کند تا کارایی سامانه های توپخانهای افزایش یابد. علاوه بر نقش سنتی سامانه های توپخانه ای در اجرای اتش غیر مستقیم هوش مصنوعی می تواند قابلیت پدافند ضد موشکی را نیز به سامانه های توپخانه ای اضافه نماید. هوش مصنوعی میتواند با پیش بینی مسیر پروازی موشک های کروز بهتر موقعیت برای اثابت پرتابه های توپخانه ای به آنها را مشخص نمایید و هدایت پرتابه های جدید را به بهترین شکل در دست بگیرد.

برای اطلاعت بیشتر در مورد توپ های الکترومغناطیس یا همون ریل گان ها میتویند تاپیک زیر رو مطالعه کنید که به شکل کامل در مورد این نوع توپ ها توضیح داده: ماکت توپ ریل گان زمین پایه طراحی شده توسط شرکت آمریکای General Atomics_ همان طور که مشاهده میکنید یکی از مشکلات توپهای ریل گان زمین پایه ابعاد بزرگ سامانه برای تامین انرژی آن هست ( دو تریلر کناری در تصویر فقط مسئول تامین انرژی برای توپ هستند) که در آینده با حل این مشکل عملیانی شدن نمونه های زمین پایه سرعت بیشتری خواهد گرفت.

با سلام خدمت دوستان             "برای نابود کردن فرهنگ ، نیازی نیست کتابها سوزانده شوند ،   کافی است کاری کنید تا مردم آنها را نخوانند "   ویکتور هوگو   پی نوشت :   http://www.military.ir/forums/topic/19647-کتاب-هایی-که-باید-خواند/?p=466284

در کنار رودخانه مسکو مردان نقاب زده تا دندان مسلحی که آماده رزم میباشند از یک ایستگاه متروک مترو مراقبت می کنند.در این محل هیچ علامتی بر روی دیوارها دیده نمی شود و خبری هم از رفت و آمد مسافران نیست.از این ایستگاه مترو حتی اثری بر روی نقشه های شهری هم دیده نمی شود.این ایستگاه مدخل ورودی به یکی از محرمانه ترین پناهگاه های روسیه است.زمانی که قطاری به ایستگاه می رسد مانند فیلم های جیمزباندی دیوارها جابجا می شوند.درب آهنی بزرگی که در انتهای تونل قرار دارد باز شده و قطار اجازه می یابد داخل شود.     در عمق 70 متری زمین یک شهر زیرزمینی به مساحت 500 هکتار با خیابان ها آماده تردد اتومیبل قرار دارد.این شهر که در چندین طبقه بنا شده و 50 متر ارتفاع دارد شبیه شهرهای داستان های تخیلی است.اما این شهر واقعیت داشته و هدف از تأسیس آن حفظ سران روسیه از اثرات یک حمله اتمی و فضایی احتمالی است.   شهر مخفی در 6 مایلی جنوب غربی کرملین در زیر شهرک حاشیه ای «رامنسکی» قرار دارد و تا چندی پیش افراد اندکی از آن اطلاع داشتند.امکاناتی که در این شهر فراهم شده برای خاتواده سران و نخبگان حزبی(حدود30 هزار نفر) کافی بود.آنها می توانند برای مدت 30 سال در این شهر بدون دغدغه خاطر زندگی کنند.این پناهگاه بسیار مجهزتر و عظیم تر از پناهگاه زیرزمینی است که اوایل سال 1992 توسط آمریکایی ها در ویرجینیای غربی برای نمایندگاه کنگره این کشور احداث شد.شهر زیرزمینی مسکو همچنین از پناهگاه ریس جمهور آمریکا که در کوههای «ویرجینیا» برای ایمن نگه داشتن وی از حملات هسته ای احداث شده، مجهزتر می باشد.     طراحان روسی احداث این شهر را در دهه 1960 آغاز کردند و در اواسط دهه 1970 به پایان رساندند.در ان زمان هنگامی که «لئونیدبرژنف» رهبر پیشین روسیه از این مجتمع بازدید کرد ضمن قدردانی از دست اندارکاران احداث آن ضرورت آمادگی برای مقابله با یک جنگ اتمی را مورد تأکید قرار داد. این شهر یکی از پناهگاهای امن در مسکو می باشد که دارای ورودهایی از ساختمان های دولتی است.کنترل این پناهگاه ها در دست «مدیریت-15»  بود.این مدیریت از مهم ترین و محرمانه ترین بخش های «ک.گ.ب» و FSB الآن به شمار می رود. یکی از مقامات امنیتی روسیه در این رابطه می گوید این شهر مانند یک قالب پنیر متخلخل می باشد.تونل های مخفی و آسانسورها وظیفه برقراری ارتباط ها را در این مخفیگاه بر عهده دارند. به گفته این مقام امنیتی ارتفاع برخی از ساختمان های زیرزمینی به سقف این شهر که 50 متر ارتفاع دارد می رسد. برخی از تونل ها یادآور دوران «ایوان مخوف» تزار پیشین روسیه می باشد که نیروهای مخفی از طریق آن ها به قصر وی رفت و آمد می کردند. کشیش هایی که در قرن 15 اطراف مسکو در صومعه ها زندگی می کردند نیز برای فرار از دست اشغالگران تونل های مخفی احداث کرده بودند.اما مهندسین روسی برخلاف گذشته در احداث این شهر تمامی هنر و توانایی خود را بکار گرفتند. آنها به جای حفر تونل، شهری را بنا نهادند که می توان به مدت چندین دهه پناهگاه امنی برای ساکنین آن باشد.   یک خط آهن مخفی که «مترو-2» نامیده می شود رابطه اصلی ساختمان های دولتی با این شهر در «رامنسکی» است.این خط آهن تا فرودگاه «ونوکور» در 17 مایلی جنوب غربی مسکو امتداد دارد. البته در حال حاضر برخی از شبکه های مخفی مترو در مسکو فعال است و از آنها جهت جابجایی تسلیحات استفاده می شود.«ولادیمیر گونیک» یکی از اعضای وزارت دفاع سابق روسیه می گوید «زمانی که شما دارای چنین شبکه پیچیده ای هستید باید آن را از دیدعمومی دور نگهدارید».   «گونیک» 53 ساله در حالی که مشعلی در دست داشت از تونل عبور می کرد تا راه را به ما نشان دهد. او می گوید شما در هیچ شهری از جهان چنین مخفی گاه عظیمی را مشاهده نخواهید کرد.«گونیک» در جریان بازدید ما درصدد یافتن ورودی زیرزمین غبارمانندی بود که در دهه 1930 به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفته و به مرکز «ک.گ.ب» در میدان «لوبیانکای» مسکو ارتباط داشت. او می گوید «در مسکو شما می توانید از طریق زیرزمین با ساختمان های بسیاری ارتباط پیدا کنید». پل های متروک مورد استفاده افراد بی خانمان و دزدان قرار می گرفت تا اموال دزیده شده را در آنها مخفی کنند. او می گوید ممکن است یک سگ ولگرد و یا حتی کبوتر را در این تونل ببینید.البته من نمی دانم آن ها چگونه به این محل راه یافته اند ولی خروج آن ها غیرممکن است. وضعیت تونل ها به گونه ای است که گاهی اوقات خروج برای افراد نیز مشکل می شود. «گونیک» می گوید من گاهی با علائمی که در تونل می گذاشتم راه خود را به بیرون پیدا می کردم؛ حتی یک بار در روز روشن از تونلی که به پشت مجسمه «کارل مارکس» در مقابل تئاتر «بلشوی» مسکو قرار داشت خارج شدم که باعث تعجب مردم گردید. او که راهنمای ما در یافتن تونل ها و راه های ورود و خروج بود به خاطر می آورد که در دهه 1960 یکبار خدمه یک زیردریایی مجبور شدند برای مدتی در یکی از پناهگاه ها بسر ببرند. به گفته گونیک این افراد پس از مدتی به بیماری های عصبی و ناراحتی های پوستی دچار شدند.   ساکنین مسکو که آوازه این شهر مخفی را شنیده اند فقط می توانند حدس بزنند که چه مجتمعی در زیر پای آن ها قرار دارد. دودکش های بزرگ که در کنار زمین بازی کودکان دیده می شد و آنها را به شک می انداخت. در محوطه وزارت راه آهن در مسکو یک دودکش عظیم با معماری زمان استالین قرار دارد که با شهر مخفی مرتبط است. پناهگاهی که در زیر ساختمان وزارت دفاع قرار دارد توسط دودکش سیمانی که در اطراف آن نصب شده مشخص است.ارتفاع این دودکش به 7 متر می رسد.در کوچه «لوژنیکوف» که در نزدیکی مرکز پیشین «ک.گ.ب» قرار دارد دودکش عظیمی دیده می شود که توسط یک شبکه تلوزیونی مداربسته مراقبت می گردد.همچنین ورودی مخفی ک.گ.ب صدها متر دورتر از مرکز شهر قرار داشت. منبع   ----------------------------------------------- تاپیک ها ادغام شدند. لینک منبع به علت ناامن بودن(MaleWare) برداشته شد. PersianKing

  هرچقدر عمق ایستگاه ها بیشتر باشه حفاظت در مقابل تشعشعات اتمی بالاتر هست برای همین شوروی از زمان استالین پروژه ساخت مترو رو با جدیت در تمامی شهرهای اصلیش آغاز کرد   البته گستردگی پناه گاه های زیرزمینی به چیزی که شما فرمودید ختم نمیشود ، شوروی در واقع تمامی زیرساخت های اساسی از جمله ذخیره های استراتژیک غذایی ، سیستم های کنترل و فرماندهی نبرد و تسلیحات استراتژیک (از جمله سیستم کنترل اتوماتیک تسلیحات هسته ای موسوم به Dead hand) رو در متروهاش قرار داده بود   اطلاعات جامع تر در : http://www.military.ir/forums/topic/20686-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D9%85%D8%B3%DA%A9%D9%88-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%B9%D8%AC%DB%8C%D8%A8-%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%B1-%D9%86%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86%DB%8C/

ایستگاه های پر رمز و راز مترو شوروی سابق   هر کسی مدتی در کشور های اتحاد شوروی سابق زندگی کرده باشد و با محیط این کشور ها آشنا باشد متوجه موارد جالبی میشود و اگر مثل من فضول هم باشد سؤالاتی برایش پیش می آید . مترو در تمامی این کشورها با سیستمی یکسان و کاملاً مشابه هم ساخته شده که سؤالات زیادی رو برای من به وجود آورده بود . اول این که ایستگاهای متروی این کشورهای در عمق بسیار زیاد قرار دارد . وقتی میگویم عمق زیاد ، ایستگاه تجریش به ذهنتان نیایید . چندین برابر عمیق تر به حدی که پای پله برقی مترو سنت پترزبورگ که میروی وحشت میکنی از عمقش . برایم سؤال بود که چرا در شهرهای عموماً مسطح و هموار ، ایستگاه های مترو در چینین عمق زیادی قرار دارند .   پله برقی مترو کیف   پله برقی ایستگاه میدان آزادی تفلیس       دومین سؤالی که برایم پیش آمد ، جو به شدت امنیتی ایستگاه های مترو است . از این ایستگاه ها به شدت حفاظت میشود . همیشه و در تمام ایستگاه ها مأمورین پلیس مسلح حضور دارند و حتی در گرجستان که کشور آزادی از نظر عکاسیست و میتوانید حتی از کاخ ریاست جمهوری بدون هیچ مشکلی عکاسی کنید اجازه عکس گرفتن از داخل ایستگاه رو به هیچ عنوان نمیدهند . و سومین سؤال ساختار عجیب خود مترو است. مترو در تمام این شهرها به جای یک تونل ، دو تونل دارد و بر عکس متروی اکثر نقاط جهان که سکوها دو طرف و تونل وسط است در این کشورهای یک سکو وسط و دو تونل در دو طرف قرار دارد .     ایستگاه مترو کیف     ایستگاه متروی مسکو      ایستگاه متروی باکو     ایستگاه مترو تفلیس     همیشه برایم سؤال بود که این طراحی چه معنایی دارد و چرا باید این کشورها اولاً در این عمق بسیار زیاد مترو بسازند و دوماً چرا به جای یک تونل ، دو تونل ( یعنی دو برابر کار و هزینه و زمان ) ساخته اند . حفاظت غیر طبیعی از ایستگاه های مترو هم برایم سؤال بود تا این که چند وقت پیش یکی از آشنایان که افسر سابق کی جی بی بوده موضع جالبی را برایم روشن کرد: مترو 2 تونل ندارد . 3 تونل دارد که در واقع در داخل یک تونل اصلی بزرگ به پهنای کل ایستگاه ساخته شده اند تونل سوم که در امتداد سکو ساخته شده با راهرو های بسیار به تونل های تردد راه دارد این تونل در واقع یک پناهگاه عظیم و طویل برای جنگ اتمی در تمام مناطق شهر است و مجهز به امکانات اولیه زندگی برای پناه دادن به صدها هزار نفر است . شوروی واقعاً بعضی جاها کارهایی کرده که دهان آدم باز میمونه .       ----------------------------------- لطفاً به نگارش و املای صحیح پایبند باشید. متن اندکی ویرایش و عکس ها منتقل شد. PersianKing

ضمن تشکر از دوست عزیز جناب رضا برای گردآوری این مقاله ، بحث متروی مخفی مسکو که در افکار همواره یکی از هیجان انگیز ترین اسرار زنده ی جنگ سرد هست که هر از چند گاهی خبری در مورد آن جنجال برانگیز میشه این پروژه در KGB با کد D-6 شناخته میشه (دوستانی که بازی Metro-2033 رو بازی کرده باشند حتما کد D-6 براشون آشناست) . کار ساخت این متروی مخفی در سال 1960 آغاز شد و در سال 1967 فاز اول آن تکمیل شد که در این فاز ، این سیستم مقر کمیته ی مرکزی شوروی در خیابان Staraya Ploshchad ، کرملین ، فرودگاه دولتی Vnukovo-2 و شهر زیرزمینی در Ramenki رو به هم متصل میکرد . در سالهای بعد این خط مترو به میدان لوبیانکا (مقر KGB) نیز رسید . نکته ی جالب این است که این سیستم متروی محرمانه که در انتها 4 خط مترو داشت تنها در یک ایستگاه با متروی اصلی مسکو تلاقی پیدا میکند و آن ایستگاه Sportivnaya است. هرچند در ابتدا این تصور وجود داشت که خط متروی ویژه ی D-6 به محل اقامت رهبران شوروی/روسیه ، از جمله استالین و بوریس یلستن نیز متصل بوده ، اما پس از فروپاشی شوروی ، کارشناسان و منابع اطلاعاتی مطلع این گمانه زنی را انکار میکردند .   فرودگاه Vnukovo-2   درباره ی فاز بعدی این پروژه یعنی یک شهر زیر زمینی مصون از حملات هسته ای هم حرف های زیادی گفته شده که بیشتر اونها توسط اعضای پناهنده شده یا بازنشسته ی KGB عنوان شده ، در مصاحبه هایی که این افراد با روزنامه های روسی داشته اند . D-6 یک شهر زیرزمینی در منطقه ی Ramenki با مساحت 500 هکتار و در عمق 230 تا 395 فوتی زمین توصیف شده که در اواسط دهه ی 70 تکمیل شده دارای ظرفیتی معادل 120000 نفر را دارد . این شهر زیرزمینی مجهز به ژنراتورهای تولید انرژی و ذخایر استراتژیک غذایی عظیمی است که میتواند تا 30 سال جوابگوی نیازهای غذایی ساکنان این شهر باشد . حتی لوازم تفریحات از جمله سالن های سینما نیز در این شهر ساخته شده بود .   سیستمهای تهویه ی هوای شهر زیرزمینی Ramenki   اما این پروژه تنها برای پناه دادن به مقامات و بازماندگان شوروی نبود ، در این پروژه از ایستگاههای مخصوص مجهز به جدیدترین تجهیزات ارتباطی برای هدایت نیروهای مسلح ارتش سرخ و علی الخصوص موشک های هسته ای کشور در زمان وقوع جنگ اتمی استفاده شود . لذا در زمان خروشچف خط متروی محرمانه ی D-6 به 30 مایلی خارج مسکو و تا منطقه ای بنام Sofrino کشیده شد و در این منطقه یک ایستگاه ارتباط رادیویی ویژه تاسیس شد .     یکی از فناوری های جالب توسعه یافته در این پروژه ، سیستمی موسوم به Dead hand (دست مرده) است ، این سیستم کنترل خودکار تسلیحات اتمی شوروی وظیفه داشت تا در صورتی که حتی تمام مقامات سیاسی و نظامی بلند پایه ی شوروی از بین رفته باشند ، قابلیت ضربه ی دوم اتمی (second strike capability) شوروی را حفظ و در صورت شناسایی حمله ی اتمی به خاک روسیه ، از آن استفاده کند ، وجود این سیستم تنها پس از فروپاشی شوروی آشکار شد ، مکانیزم کار این سیستم به این شکل بود که سیستم مرکزی با استفاده از گستره ی وسیعی از حسگرهای رادیواکتیو ، لرزه نگاری (seismic) ، نوری و Overpressure که در سراسر سرزمین شوروی نصب شده بودند ، حمله ی اتمی توسط آمریکا را کشف کرده و به طور خودکار با پرتاب موشکهای اتمی به اهداف از پیش تعیین شده در اروپای غربی و آمریکا ، ضربه ی دوم اتمی را وارد نماید . مقاله ای در مجله ی Wired ادعا کرده که این سیستم هنوز هم فعال است و بصورت منظم ارتقا میابد . هر چند امروزه برخی از قسمت های این سیستم در معرض دید عموم قرار گرفته و برخی دیگر مانند ایستگاه رادیویی Sofrino و پناهگاه مخصوص زیر دانشگاه دولتی مسکو بلااستفاده شده اند ، اما هنوز بسیاری از قسمت های این سیستم از چشم عموم پنهان مانده است و گفته میشود هنوز توسط FSB ، وزارت دفاع و اداره ی پروژه های مخصوص ریاست جمهوری روسیه استفاده میشود . روزنامه ی زلاندنو هرالد چندی پیش گزارش داده بود در پی تخریب هتل معروف Rossyia که از هتل های معروف زمان شوروی بود ، یک شبکه ی زیرزمینی که مشخص نبود به کجا میرود کشف شد . شالوا کیگیرینسکی ، میلیونر روسی و رییس شرکتی که در حال مرمت این هتل بود در مصاحبه با روزنامه ی مذکور گفت «در طول عملیات بازسازی ، ماموران مرموزی که به احتمال قوی از FSB بودند ، از ورود کارگران شرکت را از ورود به برخی بخشهای هتل جلوگیری میکردند» جالبتر اینست که برخی گزارشات (از جمله گزارش CIA که در روزنامه ی Washington times منتشر شد و همچنین برخی گزارشهای خبرگزاری روسی Interfax) حاکی از ادامه ی گسترش این خط ویژه توسط دولت روسیه علی رغم فروپاشی شوروی است . بنابر این گزارش ها ، دولت روسیه و FSB در حال رساندن این خط ویژه به برخی مراکز حیاتی نظامی سیاسی که کیلومترها از مسکو فاصله دارند ، هستند . در این گزارش همچنین از تکمیل یک ایستگاه دیگر از این پروژه در نزدیکی شهر Voronovo در 74 کیلومتری جنوب مسکو سخن به میان آمده .   نقشه ی متروی زیرزمینی D-6 عکس از روزنامه ی ایزوستا