سایه سوار ترک ها وارد میشود برنامه بلندپروازانه ترکیه برای عملیاتی کردن خودرو بدون سرنشین استفاده از خودروهای بدون سرنشین زمینی یکی از بخش های اصلی میدان نبرد آینده به حساب می اید. کشورهای پیشرو در بحث نظامی سعی دارند تا این دسته از خودروهای نظامی را تولید و عملیاتی کنند . به همین خاطر شرکت ترکیه ای FNSS در نظر دارد تا برنامه ای موسوم به Shadow Rider (سایه سوار) را دنبال کتد. این برنامه ساخت یک خودرو بدون سرنشین در کلاس وزنی سنگین براساس شاسی نفربر زرهی M113 است. اولین بار برنامه سایه سوار در نمایشگاه IDEF 2019 نمایش داده شد. در حقیقت شرکت FNSS توانسته بود یک پلتفرم سرنشین دار را به یک پلترم بدون سرنشین تبدیل کند. درنتیجه خدمه میتوانند از یک خودرو هم به شکل سرنشین دار و هم بی سرنشین استفاده کنند. مثلا خدمه میتواند در مناطق با خطرات بالا از خودرو پیاده شوندو هدایت آن را به شکل کنترل از راه دور در دست بگیرند. مفهوم Shadow Rider وظایف مهمی را در میدان نبرد آینده مانند پشتیبان لجستیکی، مهندسی، پاکسازی مین ، شناسایی و رزمی را انجام دهد. شرکت FNSS ادعا میکند در پروژه سایه سوار از سیستم ارتباطی چند لایه با سطح امنیت بالا وسرعت بالای انتقال داده برای هدایت خودرو بدون سرنشین استفاده کرده است. در نمایشگاه IDEF 2021 شرکت FNSS نسخه جدید از خودرو بدون سرنشین Shadow Rider را به نمایش گذاشت. این نسخه رزمی مجهز به یک برجک بدون سرنشین کنترل از راه دور مسلح به توپ 25 میلی متری است. نسخه جدید خودرو بدون سرنشین مجهز به یک کیت خودمختاری می باشد که توسط شرکت FNSS توسعه پیدا کرده است. این کیت خودمختاری اجازه میدهد Shadow Rider فعالیت های مانند گشت زنی، دنبال کردن اهداف و بازگشت به نقطه شروع را بدون دخالت انسان انجام دهد. همچنین این کیت خودمختاری دارای لایه های مختلف حفاظتی برای قابلیت رانندگی ایمن است. کیت خودمختاری FNSS در معماری بازی طراحی شده است تا امکان تطبیق سریع با پیشرفت تکنولوژی جدید را داشته باشد. نسخه رزمی Shadow Rider مجهز به برجک رزمی کنترل از راه دور مسلح به توپ 25 میلی متری بخشی از برنامه FNSS استفاده از پلتفرم Shadow Rider به عنوان یک سکو برای هدایت دیگر پلتفرمهای بدون سرنشین زمینی و هوایی است منابع 1 2

بمباران شاتل قسمت اول بمباران شاتل تاکتیکی است که در آن بمب افکن ها از پایگاه خود پرواز می کنند تا هدف اول را بمباران کنند به فرودگاه خود برنشگسته بلکه به سمت فرودگاهی دیگری دیگری پرواز میکنند . در انجا بهد از سوخت گیری و مسلح سازی مجدد به پراوز أرامده و ممکن است اهداف دیگری را در مسیر بازگشت به پایگاه اصلی خود بمباران کند. با پاکسازی شمال آفریقا از نیروهای المانی ایتالیایی و از بین رفتن تهدید هواگردهای این نیروها در منطقه نیروهای متفقین اقدام به احداث وباسازی فرودگاههایی جهت انجام ماموریتهای برای بمب افکن های دوربرد خود در شمال آفریقا و بخصوص الجزایر کردن. حالا دست متفقین برای حملات هوایی بر ضد قوای المانی و در سرتاسر اروپا و همچنین حملات به خاک ایتالیا باز تر بود . متفقین قصد داشتن با شدت بخشیدن به بمبارانهای سنگین هوایی المانها را تضعیف و ایتالیایی ضعیف را وادار به تسلیم کنند . برای این کار نیروهای هوایی انگلیس RAF طرحی را برای انجام این گونه بمباران ها ارائه داد. در این طرح هواگردهای بعد از بلند شدن ازپایگاههای اصلی خود و بمباران هدف دیگر به ان پایگاه مراجعت نمیکردن بلکه به مسیر خود ادامه دادن و به هدف شماره 2 حمله ویا در فرودگاههای دیگری برای انجام تعمیرات وسوخت گیری ویا مسلح سازی مجدد فرود امده و بعد دوباره به اهداف دیگری دست به حمله می زنند و یا از مسیرهای امن تری به پایگاه اصلی خود مراجعت میکردن . این طرح مزایایی داشت که مهم ترین آن دسترسی راحتر به عمق مناطق اشغال شده بود همچنین در صورت اجرای درست میتوانست آلمانها را غافلگیر کرده ودیگر بمب افکن ها لازم نبود همان مسیری را که برای رسیدن به هدف طی کرده اند برگردن اینگونه حداقل با برخی از واحدهای لوفت واف درگیری نمیشدن و توپهای ضد هوایی کمترهواگردهای متفقین را اذیت میکرد همچنین در هر پرواز بیشتر از یک هدف میتوانست مورد حمله قرار میگرفت . لوفت وافه هم برای مقابله با این گونه حملات مجبور میشد بخشی از توان خود را به سمت ایتالیا راونه کند . البته نکته اساسی توان لوفت وافه بود این نیرو همچنان در 1943 در زمان آغاز این تاکتیک قدرتمند بود اولین استفاده از این تاکتیک تحت رمز عملیات ستیزه جو در خرداد 1943 برای حمله به تاسیسات ساخت رادار شرکت زیپلین در منطقه فریدرشسهافن مورد استفاده قرار گرفت 60 بمب افکن لانکستر RAF نیروهای هوایی سلطنتی در تاریکی شب با پرواز از انگلستان هدف را با موفقیت مورد حمله قرار گرفت اما موفقیت بزرگتری نیز نصیب انگلستان شد آلمانها تاسیسات ساخت موشک های سری V را هم در کارخانجات زیپلین احداث کرده بود بمب افکن لانکستر متفقین از وجود این تاسیسات در این منطقه اگاه نبوده با این حمله و آسیب به تاسیسات موشک V2به طور اتفاقی موفقیت بزرگی نصیب نیروی هوایی سلطنتی شده بود در این حمله هیچ کدام از بمب افکن ها سرنگون نشده بودن تنها به 8 بمب افکن آسیب های وارد شد البته چند ورز بعد از حمله متفقین با پروازهای شناسایی بر فراز فریدریشسهافن به ارزیابی خسارات پرداختن و مشخص شد سوراخ های درسقف کارخانه رادار ایجاد شده است البته به دو کارخانه دیگر ساخت گیر بکس و موتورهای تانک اسیبهای بیشتری وارد شده در مجموع تنها 9 درصد بمب های به هدف اصابت کرده کل تلفات المانها 44 کشته بود هواگردها به جای برگشت به انگلستان به مسیر خود ادامه داده و در قاره آفریقا و در فرودگاهای در الجزایر فرود آمده سه روز بعد 52 لانکستر سالم با بارگذاری مجدد سوخت و مهمات آماده عزیمت به پایگاهای مادر خود در انگلستان بودن اما در مسیر رفت هم یه پایگاه متعلق به نیروی دریایی ایتالیا در لا اسپیزا را مورد حمله قرار دادن در این حمله چند انبار سوخت منهدم شد هواگردهای با پراوز در ارتفاع پایین با عبور از روی فرانسه بدون تلفات خود را به پایگاه های مادردر انگلستان رساندن بندر لااسپیزا دومین عملیات مهم که تحت تاکتیک شاتل صورت گرفت به حمله رگنسبورگ- شواینفورت شهرت پیدا کرد . متفقین برای اماده سازی جهت پیاده کردن نیرو در اورپایی غربی بمباران های خود را بروی مناطق اشغالی وخاک اصلی آلمان شدت بخشیدن یکی از اهداف مهم این حملات مراکز ساخت هواگردها وقطعات آنها بود . متفقین طی یک برنامه بلند مدت حملات به کارخانجات ساخت هواگرد های فوکه-وولف ۱۹۰ را شروع کرده و حالا نوبت صنایع ساخت جنگنده های مسر اشمبت بی اف109 ( پرتیراز ترین هواگرد آلمانی) بود طرح حمله به طور کلی بدین صورت بود دو گروه پروازی از انگلستان به سمت اهداف روانه شده گروه پروازی اول صنایع ساخت مسراشمیت در رگنسبورگ را بمباران و سپس به سمت سه فرودگاه در الجزیر پرواز کرده گروه پروازی دوم انداکی تغییر مسیر داده و مهم ترین صنایع ساخت یاتاقان آلمان را هدف قرار میداد به سمت بلژیک جایی که جنگنده های اسکورت متفقین به دلیل محدودیت برد وسوخت در انجا منتظرشان بودن پراوز و از انجا در انگلستان فرود می امدن برای منحرف کردن و تقسیم کردن توان تمرکز لوفت وافه وتوپهای ضد هوایی دشمن یه یک هدف در مرکز آلمان وهدف فرعی در حومه شهر رگنسبورگ و سه پایکاه هوایی و سه پادگان آلمانی در محدوده ساحل فرانسه ودانمارک حمله میشد برای این حملات بزرگ بیش از 380 بمب افکن بی 17 - 270 جنگنده پی 47 و 190 جنگنده اسپیت فایردر نظر گرفته شد بی 17 اسپیت فایر پی 47 فوکه ولف109 مسراشمیت109 147 بمب افکن B17 ب در 7 د سته پراوزی و هر دسته متکشل از 21 بمب افکن وبا چند آریش رزمی متفاوت راهی صنایع ساخت مسر اشمیت شدن به طوری که طول این گروه پروازی 18 کیلومتر بود . 15 دقیقه بعد از عبور از ساحل فرانسه دسته های پروازی با اولین رهگیرهای المانی روبرو شدن از دو گروه جنگنده های اسکورت بمب افکنها یعنی 87 هواپیمای پی47 تنها یک گروه به موقع خود را به محل ملاقات رسانده و تنها توانست بخشی از بمب افکنهای را اسکورت کند گروه دوم اسکورت هم 15 دقیقه دیرتر به موقعیت رسید هر چند هر دو گروه هم بعد از 15 دقیقه بدون درگیری با رهگیرهای آلمانی مجبور به مراجعت به پایگاه خود شدن . بی 17 ها به مدت 90 دقیقه زیر حملات رهگیرهای آلمانی قرار گرفتن این هواگردهای آلمانی هم به دلیل روبه اتمام بودن سوخت و مهمات مجبور به مراجعت به پایگاههای خود شدن در این 90 دقیقه 15 بمب افکن بی 17 یا سرنگون شده یا بشدت آسیب دیدن که 13 فروند آن مربوط به اخرین دسته پراوازی بوده در طول مسیر هم این گرووهای پرواز به طور دائم زیر آتش توپهای ضد هوایی بوده از 131 بمب افکن باقی مانده 126 فروند موفق شدن 300 تن بمب را راس ساعت تقریبا 12 به وقت آلمان بروی صنایع مسیر اشمیت رها کنند این گروه پروازی بر خلاف انتظار المان ها به سمت چپ یعنی کوههای الپ تغییر مسیر داده و از آنجا از روی مدیترانه عبور کرده خود و در پایگاههای خود در شمال آفریقا فرود آمدن در طول مسیر دو بمب افکن آسیب دیده در سوئیس ویکی در ایتالیا فرود اضطراری داشته 5 بمب افکن هم به دلیل صدمات زیاد و اتمام سوخت در دریایی مدیترانه سقوط کردن . در مجموع 24 بمب افکن بی 17 سرنگون شده و از 60 فروند دیگر هم بشدت آسیب دیدن به طوری که بعد از فرود دیگر قابل تعمیر نبوده ویا تعمیر آنها به صرفه نبود اما گروه پروازی دوم با 230 بمب افکن در 12 دسته پروازی با چند فرمیشن مختلف به سمت صنایع یاتافان سازی راهی شدن طول این گروه پروازی تقریبا 23 کیلومتر بود به دلیل تاخیر در انجام پرواز این گروه 96 جنگنده اسپیت فایر به عنوان اسکورت موفق شدن خود را در انتروپ بلژیک به این بمب افکن ها اضافه کنند با عبور از ساحل هلند حملات رهگیرهای المانی شروع شد هرچند هواگردهای اسکورت موفق شدن 8 هواپیمایی آلمانی را سرنگون کنند اما بدلیل اتمام سوخت مجبور به مراجعت به پایگاه شدن گروه دوم جنگنده های اسکورت شامل 88 هواپیمایی P47 باز هم دیر به بمب افکن ها رسیده وسریعا هم بعد از چند درگیری هوایی مختصر به دلیل کمبود سوخت مجبور به مراجعت به پایگاهای خود شدن با ورود به خاک اصلی آلمان 300 جنگنده المانی به شدت به این گروه پروازی حمله کرده به طوری که 57 بمب افکن تنها از دسته های پروازی جلو یا سرنگون شده یا بشدت آسیب دیدن به طوری که فرماندهی نیروی هوایی انگلیس احتمال داد این دسته ها قبل از رسیدن به هدف به طور 100 درصد نابود خواهند شد اما از آنطرف هم در 15 کیلومتری هدف رهگیرهای آلمانی به دلیل مشکل سوخت مجبور به مراجعت به پایگاه شدن در 7 کیلومتری هدف توپ های ضد هوایی شروع به شلیک کرده به دلیل حملات رهگیر های آلمانی بین دسته های پروازی بی نظمی ایجاد شده به طوری که تنها 40 بمب افکن دقیقا روی هدف قرار داشتن ما بقی بمب افکنها هم به دلیل دود ایجاد شده ناشی از حملات دسته های پروازی جلویی هدف را گم کرده . در مجموع 183 بمب افکن 423 تن از جمله 160 تن بمب اتش زا را در ساعت 15 روی صنایع یاتاقان سازی آلمان در شواینفورت رها کردن سه بمب افکن بر اثر اتش توپهای ضد هوایی بر فراز شواینفورت سرنگون شدن گروه پروازی به سمت بلژیک تغییر مسیر داده نیم ساعت بعد رهگیرهای آلمانی دوباره حملات خود را شروع کردن آما این بار جنگنهده ای اسکورت متفقین حضور داشته و مانع از حملات زهر دار لوفت وافه شدن به طور کلی 36 بمب افکن در این حمله سرنگون شد همچنین نزدیک 40 بمب افکن هم بشدت آسیب دیدن بطوری که یا قابل تعمیر نبود ویا بازسازی آنها صرفه اقتصادی نداشت حملات متفقین آسیب های گسترده ایی را به صنایع ساخت مسر اشمیت وارد کرد هر چند آسیب ها به صنایع بلرینگ سازی به مراتب کمتر بودآلبرت اشپر وزیر تسلیحات رایش سوم گزارش داد نزدیک 30 درصد توان تولید جنگنده های مسر اشمیت و یاتاقان سازی را آلمان از دست داده است هرچند به سرعت این کمبود با مازاد تولید در ماههای قبل رفع و بازسازی صنایع آغاز شد در مجموع متفقین 60 بمب افکن را در صحنه نبرد از دست داده نزدیک 100 بمب افکن ها غیر قابل تعمیر شدن 5 هواگرد اسکورت هم توسط رهگیرهای المانی سرنگون شدن 7 کشته 21 زخمی و 557 مفقود هم در روز حمله تلفات خدمه پروازی بود نصف این تعداد به اسارت آلمانها در امدندر بعد هوایی هم از 400 هواگرد آلمانی که وظیفه رهگیری را بر عهده داشتن 25 فروند سرنگون شده 230 غیر نظامی هم بر اثر حملات هوایی کشته شدن با وجود شکست حمله به اشیانه عقابها (صنایع ساخت مسراشمیت) این حجم سنگین از حملات هوایی در یک روز فرماندهی لوفت وافه در شوک فرو برد چون در درشب همین روز هم نیروهایی هوایی انگلستان در یک عملیات کاملا مجزا به نزدیکی سواحل پروس شرقی در دریای بالتیک و مراکز ساخت وتحقیقات موشکهای المانی حمله و خسارتهای به این مرکز وارد کرد لوفت واف اصلا انتظار این حجم از حملات را در یک روز نداشت . دشمن بشدت قدرتمند شده است و روزهای سیاه نزدیک است . این شوک به حدی بود که رئیس ستاد لوفت وافه در روز بعد خودکشی کرد ارتشبد هانس یشونک رئیس ستاد فرماندهی لوفت وافه چهارشنبه سیاه ( در این حمله از تاکتیک شاتل استفاده نشد) دو ماه بعد متفقین با با 350 بمب افکن بی 17 و بی 24 دوباره حملاتی بر علیه صنایع بلبرینگسازی شوایفورت ترتیب دادن در این حمله شکست سخت تری را متفقین متحمل شدن بطوری که در ازای از کار انداختن فعالیت بخشی از این صنایع آنهم تنها برای 6 هفته 77 بمب افکن خود را در آسمان ا از دست دادن 121 بمب افکن دیگر هم بشدت آسیب دیدن که برخی ا ز آنها قابل تعمیر نبودن 4 جنگنده اسکورت را هم از دست دادن تلفات لوفت وافه 35 رهگیر گزارش شد شدت خسارتهای وارد شده به آمریکایی ها به قدری زیاد بود که این روز را چهارشنبه سیاه نامگذاری کردن این دو حمله باعث شد آلمانها صنایع حیاتی بلبرینگ سازی را مانند دیگر صنایع خود را متفرق و بخش دیگری از آن را به زیر زمین منتقل کنند شدت خسارت بر متفقین در حملات به حدی بود که کلیه عملیات ها روزانه در عمق خاک المان که بدون حضور هواگردهای اسکورت انجام میشد به مدت چند ماه متوقف شد پایان قسمت اول

مقدمه در طول دهه هفتاد میلادی با تغییر صحنه رزم زمینی و افزایش تهدیدات هوایی علیه واحدهای زرهی ،ارتش اتحاد جماهیر شوروی سابق ، بتدریج الزامات جدیدی را برای طراحی و تولید تسلیحات ضد تانک تعریف نمود که این روند به ایجاد فلسفه جدید بکارگیری توپهای ضد تانک خودکششی منجر گردید که نیازهای مهمی نظیر تحرک ، قدرت آتش و دقت را برطرف می نمود و به یگانهای ضد زره نیروی زمینی اجازه میداد تا با ترکیب این ویژگی ها ، اهداف مهاجم را در بردهای قابل توجه مورد اصابت قرار دهند . بنابراین ، با درنظرگرفتن موارد فوق ، طی دستورالعملی به مجتمع های صنعتی – نظامی اتحاد شوروی سابق ، این نیازها اعلام گردید که درنهایت در 17 ماه مه 1976 وظیفه طراحی یک توپ ضد تانک خودکششی سبک وزن با کالیبر 100 م.م به شرکتهای مربوطه واگذار گردید که با الزام وجود سامانه کنترل آتش راداری خودکار ، نام رمز "Norov" بدان اطلاق شد . این توپ ضدزره خودکششی که برپایه پیکربندی هویتزرخودکششی 2اس1 طراحی شده بود ، توسط کارخانه یورگا در دست طراحی قرار گرفت ، در حالی که قرار شد تا سامانه هدایت آتش خودکار راداری آن توسط دفتر طراحی استرلا ( مستقر در تولا) ساخته شود . نمونه اولیه 2اس15 پس از اتمام مراحل طراحی توسط شرکت KB آرسنال می بایست مونتاژ می شد ،اما روند پیچیده تولید این نمونه باعث گردید تا معرفی آن تا سال 1981 به تعویق بیافتد . پس از معرفی نمونه اولیه ، آزمایشات استاندارد ارتش از سال 1983 کلید خورد تا مشکلات و نواقص موجود درآن بررسی و برای تکمیل به شرکت سازنده اعلام گردد که این روند نیز تا سال 1985 بطول انجامید . اما معرفی گونه های جدیدی از سخت افزارهای زرهی تا میانه دهه هشتاد میلادی ، باعث گردید تا دیگر مهمات استاندارد این توپ در برابر پوشش های حفاظتی پیشرفته کارایی خود را از دست بدهد که بدین ترتیب ، خط تولید آن در دسامبر 1985 بطور کامل تعطیل گردید . هویتزرخودکششی 2اس1 یک مفهوم جدید در دنیای تسلیحات ضد زره قابلیت ها و ویژگی های رزمی هر سامانه توپخانه ای ، بواسطه بررسی عوامل مختلفی قابل تحلیل است که دراین میان ، تجزیه و تحلیل سامانه های بصری آن از اولویت بالایی برخوردار می باشد . بطور سنتی ، هدفگیری از ابتدای ظهور سیستم های توپخانه مدرن با سامانه های اپتیکی انجام می پذیرفته بود ،اما گزینه های با مزیتهای بهتر نیز قابل بررسی است که در میان گونه های معرفی شده تاکنون ، محصول روسی 2 اس 15 که در دهه هفتاد میلادی در رده توپخانه ضد زره خودکششی ( self-propelled anti-tank gun /SPTP) قرار می گرفت و به سامانه های کنترل آتش راداری مسلح می شد ، بلحاظ فلسفه اولیه طراحی جالب توجه بشمار می رفت . اصول جدید رزمی برای صحنه نبرد تازه در اواسط دهه هفتاد میلادی ، ارتش شوروی سابق بتدریج احساس مینمود که نیازمند یک سامانه جنگ افزاری سبک خودکششی است که بتواند سد دفاعی محکمی در برابر ستون های تانک دشمن ایجاد کند ، در نتیجه برای پاسخ به این نیاز ، دپارتمان موشکها و توپخانه ارتش ، تعریف مفاهیم و الزامات تاکتیکی و فنی مورد نیاز را برای تولید چنین سیستمی را در دستور کار خود قرار داد که منجر به تولد چند ایده جالب شد . در میان انبوه ایده های ارائه شده ، پیشنهاد طراحی یک توپ خودکششی ضد تانک بر روی یک پیکربندی امتحان پس داده با حداقل زمان مورد نیاز برای تولید از همه جالب تر به نظر آمد ، چراکه باعث میشد تا در عین اطمینان پذیری بالا ، ساده بودن بکارگیری و تعمیر و نگهداری را در خطوط مقدم فراهم می نمود . این خودروی رزمی جدید با مسلح شدن به یک قبضه توپ با کالیبر 100 م.م برای اجرای آتش دقیق به یک سامانه کنترل آتش دوگانه اپتیکی و راداری نیز مجهز می گردید . در واقع امر ، یکی از دلایل نصب سامانه راداری ، کشف خودروی های زرهی مهاجم از فاصله 3 کیلومتری ، ردیابی آن در فاصله 2 کیلومتری و در نهایت اجرای آتش در محدوده برد سلاح بود . با توجه به روند فوق الذکر ، کمیسیون نظامی – صنعتی شورای وزیران اتحاد شوروی ،در ماه مه 1976 این الزامات را تایید و پروژه جدید با دریافت شناسه Norov شروع شد . با توجه به حساسیت برنامه ، کارخانه ماشین سازی یورگینسکی بعنوان پیمانکار اصلی پروژه درنظر گرفته شد و تجهیزات راداری کنترل آتش نیز از کارخانه استرالا در تولا سفارش داده شد و درنهایت مرکز تحقیقاتی بیوروستینک روند کامل برنامه را تحت نظارت خود گرفت . طبق برنامه ریزی های صورت گرفته ، آزمایشهای دولتی می بایست از سال 1979 آغاز میشد ، در نتیجه اتمام برنامه طراحی و تولید نمونه های اولیه می بایست تا سال 1977 به اتمام می رسید ،اما در این مرحله بود که مشکلات آغاز شد . درو اقع با تصمیم وزارت صنعت ، نمونه های اولیه قرار بود در کارخانه آرسنال در لنینگراد ساخته شود ،اما بدلایلی این مجموعه از عهده تولید برنیامد که این نیز به نوبه خود باعث شد تا آغاز آزمایشهای دولتی به سال 1981 موکول شود ، با این حال ، گرفتاری به همین نقطه ختم نشد و شرکتهای همکار برنامه با مشکلات مربوط به نقل و انتقال اجزاء این پروژه مواجه شدند. توپ 2A29R Ruta یکپارچه سازی و نوآوری ها براساس الزاماتی که از رده های بالا ابلاغ شد بود ، خودروی رزمی جدید می بایست بر روی پیکربندی هویتزر خودکششی 2اس1 ساخته می شد . اگر نمونه پایه هویتزر فوق مورد استفاده قرار می گرفت ، تغییر قابل توجهی در شاسی و اجزاء داخلی بوجود نمی آمد ولی برجک بطور کامل مورد بازنگری قرار گرفت تا قابلیت دریافت سلاح و سامانه های جدید را بدست آورد .بدین ترتیب ، توپ ضد زره خودکششی جدید ، بدنه هویتزر 2اس1 را به همان صورت اولیه ( زره فولادی نورد شده ) که خدمه را در برابر مهمات و ترکشهای سبک محافظت می نمود ، به ارث برد در حالی که پیشرانه دیزل YAMAZ-238N به قدرت 300 اسب بخار در میانه بدنه قرار می گرفت و گیربکس مکانیکی با دیفرانسیل جلو در کنار بدنه اصلی بدون تغییر باقی می ماند در حالی سامانه تعلیق میله- پیچشی با هفت چرخ جاده ای نیز حفظ شد . پیشرانه دیزل YAMAZ-238B سلاح اصلی این خودروی رزمی، یک قبضه توپ بدون خان کالیبر 100 م.م بود که براساس توپ MT-12یا 2A29 تولید شده بود در حالی که تفاوت آن را می شد در سامانه خروج پوکه دید ، ولی مابقی اجزاء نظیر فشارشکن دهانه لوله بحالت اولیه باقی ماند . اما به مانند نوع کششی ، قابلیت شلیک خودکار نداشت و اگرچه برد رسمی آن هرگز اعلام نشد ولی گفته شده که میتوان آن را با مشخصات نمونه کششی مقایسه نمود . با این وصف ، نوآوری اصلی این پروژه مجموعه سامانه کنترل آتش رادار خودکار (ARPKUO) با شناسه 1A32 بود که برگرفته از سامانه 1A31 توپ کششی 2A29 بشمارمی رفت و بدلیل آماده بودن اجزاء اصلی ، تنها در عرض چندماه ، خط تولید آن آماده گردید.سیستم راداری کنترل آتش ARPKUO شامل یک آنتن در بخش جلویی برجک و سمت راست توپ اصلی می بود که وظیفه دریافت ، پردازش و ارائه خروجی داده ها را برعهده داشت که می بایست اهداف را در بردهای استاندارد کشف و ردیابی نموده و داده های حاصله ازآن را با بالاترین دقت ممکن در اختیار خدمه قرار دهد .بدین ترتیب ، ابعاد و وزن 2اس-15 در سطح نمونه پایه 2اس1 باقی ماند که این بدان معنا بود که 2اس15 قابلیت حرکت در سطوح ناهموار و شلیک با حداکثر دقت را بدست می آورد . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

تصویر تازه منتشر شده از جنگنده - بمب افکن های JH-7 مسلح به موشکهای YJ-83KB با سر جستجوگر IIR فرماندهی شمالی نیروی دریایی ارتش چین

روز سه شنبه 4 آبان ماه 1400 (26 اکتبر2021) سامانه هوشمند سوخت مورد نفوذ قرار گرفت و توزیع بنزین در جایگاه های سوخت سراسر کشور قطع شد. البته در تاریخ 22 اکتبر 2021 (30مهرماه) گروه عصای موسی دیتا سایت (شرکت پست اسرائیل) منتشر کردن. شامل: اطلاعات هویتی مربوط به مرسوله ها، آدرس و.. https://anonfiles.com/LaxcL6P1u2/Israel-Post-Part1_rar شرکت Gidel https://anonfiles.com/JaZ5b9P3u3/Gidel-POC_rar شرکت Epsilor سازنده باتری در صنایع نظامی https://anonfiles.com/P882BdP5u1/Epsilor-POC_rar 28 گیگابایت دیتا شرکت Epsilor که البته پاک شده (از کانال تلگرام گروه عصای موسی قابل دانلود است) https://mega.nz/folder/2eh3Haja#wwJOt5P0-MfiNtfH2LClEg تصاویری از بنی گانتز منتشر کردن که باید بررسی بشن آیا برای اولین بار منتشر شدن؟ همینطور نامه گانتز در تاریخ 25 نوامبر به معاون رئیس ستاد مشترک ارتش اردن سایز اصلی تصویر hxxps://moses-staff.se/media/2021/10/poster2.jpg https://anonfiles.com/1d9183Qbuc/MOD-PART1_rar گروه هکری Black Shadow در خرداد-تیر ماه امسال هم با نفوذ به سرورهای شرکت بیمه Shirbit و شرکت K.L.S. Capital Ltd در ابتدا درخواست 10 بیت کوین کردند اما پس از 72ساعت که این درخواست پذیرفته نشد، بخشی از اطلاعات رو در سایت و گروه تلگرامی خود منتشر کردند. امروز هم خبر نفوذ به سرورهای CyberServe منتشر کردند. گروه تلگرامی Black Shadow ـ https://t.me/blackshadowsleaks3 وب سایت https://blackshadow.cc گروه تلگرامی گروه عصای موسی https://t.me/moses_staff_se وب سایت https://moses-staff.se بنظرم فرقی بین Black Shadow و عصای موسی نیست. مسئله مهمی که باید به اون توجه کنیم این هست که بعد موج اول نفوذ به شرکت بیمه Shirbit توسط Black Shadow در خرداد-تیرماه 1400 شاهد هک شدن اتوماسیون شرکت راه آهن و وزارت راه و شهرسازی بودیم. (18تیرماه1400) در دو تقابل صورت گرفته، الگوی رفتاری گروه های متهاجم یکسان بوده. امید است مسئولین افتا، مرکز ماهر، سازمان پدافند غیر عامل و دیگر نهادهای مربوطه متوجه وضعیت موجود باشند. نمونه دیگر از تقابل: ادعای حمله به تاسیسات آب شهری صهیونیست ها - آوریل 2021 https://www.timesofisrael.com/6-facilities-said-hit-in-irans-cyberattack-on-israels-water-system-in-april حمله سایبری به بنادر کشور - بندر شهید رجایی - می 2021 "مدیرکل بنادر و دریانوردی هرمزگان گفت: علت اختلال در دو سِرور شرکت های سینا و بتا در بندر شهید رجایی در دست بررسی است." https://www.irna.ir/news/83793686/حمله-سایبری-ناموفق-رژیم-صهیونیستی-به-بندر-شهید-رجایی

بسم ا... شاتل بمبینگ شرقی عملیات فرانتیک مسیرهای بمباران خاک آلمان مبداء : فرودگاه های نیروی هوایی سلطنتی مقصد : اتحادشوروی و مناطق آزاد شده جنوب ایتالیا شعارنویسی مشترک متفقین روسی و آمریکایی بر روی مهمات سقوط آزاد فرودگاه پولتاوا ، دوم ژوئن 1944 فرمانده روسی عملیات فرانتیک به خدمه هوایی نیروی هوایی ایالات متحده ، خوش آمد می گویند !!! همکاری نظامی از نوع سوم !! جنگنده های یاک-9 نیروی هوایی شوروی با ماموریت اسکورت بمب افکن های بی-17 نیروی هوایی ایالات متحده

سلام جالب است که مرکز فضایی امام خمینی تنها مرکز پرتابهای فضایی فعال ایران است که تقریبا تمام پرتابها از این مرکز تا به حال انجام شده است . حالب تر این که ماهواره ای که سپاه پرتاب کرد اصلا از این مرکز پرتاب نشد ! از همه جالب تر این که همه موشکهای پرتابی سوخت مایع بودند و تنها پرتاب ماهواره بر سپاه هم مرحله اولش سوخت مایع بود !

تحولات جدید در شاهرود مجموعه گسترده شاهرود که مرکز فعالیت‌های پرتاب فضایی و توسعه موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با سوخت جامد است، در طول سال 2021 توسعه گسترده‌ای را تجربه کرده است که نشان‌دهنده افزایش بیشتر فعالیت‌های پرتاب فضایی و موشکی آشکار در سال‌های آینده است. اخیراً در پنج منطقه این مجموعه فعالیت مشاهده شده است: منطقه پشتیبانی اداری، منطقه ذخیره سازی، منطقه ساخت پیشران سوخت جامد، منطقه ی پایه ی آزمایش(تست استند) و سکوی پرتاب در انتهای شمال غربی مجموعه، ورودی اصلی شاهرود قرار دارد که شامل ساختمان‌هایی است که احتمالاً با پشتیبانی اداری مرتبط هستند و همچنین دارای یک مسجد میباشد. تصاویر ماهواره ای ارائه شده توسط Maxar Technologies نشان می دهد که ساخت یک ساختمان جدید در این منطقه با ابعاد حدود 40 متر طول و 30 متر عرض، در ژانویه 2021 آغاز شد و قبل از اوایل جولای به پایان رسید. علاوه بر این، تصاویر 3 آوریل نشان می دهد که یک سنگر احتمالی در جهت جنوب شرقی یکی از ساختمان ها امتداد یافته است، اگرچه به نظر می رسد تا جولای این سنگر پوشیده شده باشد. به طور مشابه، تصویر مربوط به ژوئیه، سنگر احتمالی دیگری را نشان می دهد که نزدیک یکی از ساختمان ها به سمت شمال شرقی امتداد یافته است، همراه با آماده سازی یک جاده جدید که در جهت موازی امتداد دارد. در حدود 1.5 کیلومتر به سمت جنوب شرقی منطقه اداری احتمالاً منطقه اصلی تولید موتورهای موشک سوخت جامد است. با توجه به اقدامات ایمنی دیده شده اینها شامل حفره های خاکی بزرگی هستند که چندین ساختمان را احاطه کرده اند و در صورت وقوع انفجار تصادفی از ساختمان های دیگر محافظت می کنند و همچنین صاعقه گیرها نیز وجود دارند. تا سال 2020، این منطقه شامل 23 ساختمان بود که بلندترین آنها حداقل پنج طبقه بود و با توجه به اینکه در کنار یک گودال ریخته گری ظاهری قرار داشت، ممکن بود برای مونتاژ موشک های چند مرحله ای استفاده شود. حداقل هفت ساختمان جدید در این منطقه در حال ساخت است. بزرگترین آنها ساختاری به ابعاد 60 متر در 50 متر با سقف منحنی است که شبیه آشیانه هواپیمای بزرگ است، اما هدف دقیق ساخت آن نامشخص است. یکی دیگر از ساختمان های جدید حدود 32 متر طول دارد و از نظر شکل شبیه به سه سازه مجاور که از قبل موجود بودند است. به نظر می رسد که همه آنها گاراژهایی برای وسایل نقلیه ای هستند که راکت ها یا موشک های مونتاژ شده را حمل می کنند. در همان نزدیکی، کار فونداسیون بر روی هفت سازه آغاز شده است که بر اساس الگوی چیدمان آنها، می‌توانند انبار اضافی برای وسایل نقلیه حمل و نقل یا مواد منفجره باشند. حوالی اواسط ماه مارس، یک جای سوختگی بزرگ در قسمت ایستگاه آزمایش موتور موشک ظاهر شد . این اولین باری بود که مهندسان ایرانی از این پایه آزمایشی استفاده کردند که بزرگترین پایه در میان چهار پایه ی منطقه است. این نشان می‌دهد انها از نظر اندازه موتورها به نقطه عطفی رسیده‌اند. علاوه بر این، گزارشی در janes اشاره کرد که آزمایش موتور موشکی دیگر در یک ایستگاه آزمایشی دیگر احتمالاً در اواسط ژوئیه انجام شده است. سکوی پرتاب در سال 2021 فعال بوده است، اگرچه به نظر می رسد هیچ پرتابی وجود نداشته است. در عوض، جرثقیل دروازه‌ای متحرک که معمولاً در ضلع شرقی سکوی پرتاب قرار دارد، بین 10 ژانویه و 24 فوریه به وسط منتقل شد.ظاهراً چندین ماه در آنجا باقی ماند تا زمانی که دوباره به ضلع شرقی منتقل شد. بین 30 مه و 7 ژوئیه. جرثقیل دروازه ای همچنین ظاهراً بخش زیادی از نیمه دوم سال 2020 را در موقعیت مرکزی گذراند. به طور کلی، یک جرثقیل دروازه ای در زمان پرتاب استفاده می شود ، اما از آنجایی که در این مورد به نظر می رسد هیچ پرتابی رخ نداده است، دلیل تغییر موقعیت آن نامشخص است. ______________ منبع با تلخیص: https://newlinesinstitute.org/iran/irans-military-space-program-picks-up-speed/

در کنار تدابیر پدافندی باید به فکر تقویت قدرت تهاجمی که خودش بازدارندگی محسوب میشه هم باشیم. الان مدتهاست ما موشک یا سلاح جدید در بعد هجومی رونمایی نکردیم. درسته تقویت حضور در سوریه و لبنان و عراق خودش بعدی از هجوم هست ولی نباید از باقی مسائل غافل بشیم. همچنان یک سلاح ضد ماهواره و همچنین موشک های تاکتیکی ساده و ارزان ولی در برد سرزمین های اشغالی از خانواده فاتح و کروزهای جدید مواردی است که قابل دستیابی در کوتاه مدت و نیاز هست. در بعد بازدارندگی امنیتی هم باید فکرهای اساسی بشه.

بسم ا... مساله پذیرش تهدید ( اندامواره تهدید ) در سطوح مختلف و برنامه ریزی برای مقابله یا خنثی سازی ، یک روند منطقی هست ، در حالی که علیرغم تهدید های صورت گرفته ، آن را انکار کنیم یا دست کم بگیریم ، آن هم فرضاً به گفته نشریات خارجی که قطعاً براساس یک پلان کلی وظیفه کانالیزه سازی تحلیلگران ، بخصوص مخاطب ایرانی را بعنوان مقصد این گونه حملات احتمالی دارند ، به هیچ عنوان قابلیت دست کم گرفتن را ندارد حالا سئوال این هست ، اگر بر خلاف تمامی این احتمالات ( اگر تاریخ را قابل تکرار بدونیم و تحلیل بنی صدر را مبنی بر عدم وجود احتمال حمله عراق به ایران در ماه های منتهی به شروع جنگ به یاد بیاریم که چقدر باعث خسران به ما شد ) این تحلیل جدی نبودن ، چقدر می تواند برای ما خسارت آمیز باشد ؟؟ انکار کنندگان می تونند پاسخ خسارت وارده را بدند یا نه ؟!!! پی نوشت : بحث بر سر نوع هواپیمای مهاجم هم نیست ، در حالی که اطلاع داریم ، جتهای ایگل نیروی هوایی عبری در صورت پرواز از شمال یا جنوب ایران ، به مراتب قابلیت غافلگیرسازی بیشتری را نسبت به ما را پیدا می کنند ..

بسم ا.. اگر یک بمب روی برلین بیافتد ، می توانید مرا "مایر" (شهردار/ دهاتی ) صدا کنید ! در سپتامبر 1939 رایشمارشال گورینگ طی یک سخنرانی در جمع افسران ارشد لوفتوافه و پس از اعلام جنگ به فرانسه و بریتانیا و قرار گرفتن منطقه صنعتی روهر در برد بمب افکن های متفقین ، به آنها اطمینان داد که " هیچ بمب افکنی از متفقین نمی تواند وارد فضای هوایی این مجموعه بشود و اگر کسی توانست به روهر حمله کند ، نام من ، گورینگ نیست و می توانید من را مایر ( شهردار/ دهاتی ) صدا کنید " درواقع ، نام خانوادگی مایر در آلمان یک اسم رایج بشمار می رود و این نقل قول تا جایی ادامه پیدا کرد که در برخی منابع ، بصورت " اگر کسی توانست به برلین حمله کند ، نام من ، گورینگ نیست و می توانید من را مایر ( شهردار/ دهاتی ) صدا کنید " نیز درآمد . با این حال در واقع امر ، بمب افکن های متفقین در نهایت به روهر و سپس برلین حمله کردند و این دلیل کافی بود که آلمانی ها علیرغم حس طنز بسیار پایین ، پس از بصدا درآمدن صدای آژیر حمله هوایی ، میان اشارات طعنه آمیز نسبت به این مساله ، لقب " ترومپت مایر " را نیز بکار برند . پی نوشت : 1- حالا تحلیل های دوستان هم دارد بتدریج تنه به تنه هرمان گورینگ می زند و ظاهرا از تاریخ هم قرار نیست درس بگیریم !!!! 2--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بالگرد AB-205 هوادریا قبل از تحویل به ایران سال 1971

بسم ا... تا ترسی نباشد ، شجاعت معنا پیدا نمی کند ، این روند میزنیم ، نمی زنیم ، می زنیم ، نمی زنیم که در این چند سال راه انداختند ، بدون هیچ شکی برای پنهان سازی برنامه اصلی اشون هست که طراحی شده و به مرور تکمیل میشود ، حملات گاه و بیگاه به سوریه ، رزمایش های مشترک با ناتو ، یونان ، که اخبارش در همین تاپیک هست برای ما یک هشدار هست . این هشدارها دست کم گرفته بشود و آن را بگذاریم به حساب ضعف طرف مقابل ، یک دفعه منتهی به وقایعی میشود که بعد جبرانش سخت و هزینه های بیشتری را طلب می کند . این تجربه شده هم برای ما و هم برای دیگران .... بخش قابل توجهی از غرب ایران بلحاظ توپوگرافیک ، کوهستانی هست ، در این توپوگرافی ، دفاع هوایی زمین پایه بدلیل وجود ناهمواری ها در مقیاس های مختلف همیشه برای کشف و ردیابی هدف با مشکل روبرو بوده و هست

بلیت دوطرفه شاهین های عبری به تهران رونمایی نیروی هوایی اسراییل از مخازن سوخت بزرگتر برای ناوگان فالکن های عملیاتی با آغاز رزمایش پرچم آبی 2021 نیروی هوایی عبری به شکل غیر رسمی از مخازن سوخت بزرگتری نسبت به مخازن استاندارد جنگنده های اف-16 ، رونمایی نمود که با شناسه (PTB) شناخته می شود . جنگنده های مجهز به این مخازن ، در رزمایش بین المللی پرچم آبی 2021 که در صحرای نقب با مشارکت کشورهای عضو ناتو ( ایالات متحده ، آلمان ، فرانسه ، بریتانیا ) در حال برگزاری است ، به نمایش گذاشته شد که بلافاصله بازتاب قابل توجهی را در رسانه های اجتماعی از خود برجای گذاشت . با این حال بخش قابل توجهی از تحلیلگران نظامی براین اعتقادند که نیروی هوایی عبری در گذشته از این قابلیت برای اعزام جتهای اف-16 به عمق خاک سوریه برای اجرای حملات دقیق هوایی بر علیه مواضع استقرار واحدهای ایرانی و شبه نظامیان طرفدار آن در استان حلب استفاده نموده و این نمایش علنی ، به نوعی تایید این گونه حملات به نظر می رسد . علیرغم اینکه استفاده از این مخازن سوخت بسیار بزرگ ، می تواند تاثیر منفی قابل توجهی بر قدرت ، سرعت و مانور پذیری جنگنده های مذکور از خود بر جای گذارد ، اما قابلیت حمل سوخت در مقیاس بیشتر میتواند به افزایش برد 3 برابری این جنگنده ها منجر شود . در واقع ، جتهای حامل این مخازن با وضوح بیشتری بر روی اسکوپ رادارهای دفاع هوایی قابل مشاهده هستند و این بطور مستقیم به معنای آسیب پذیری بیشتر برای صورتبندی های تهاجمی خواهد بود ، ضمن اینکه توان حمل سلاح کمتری نیز در اختیار هواگرد قرار خواهد داد . این مساله در کنار لفاظی های تل آویو مبنی بر شروع آمادگی برای حمله به ایران و بویژه تاسیسات هسته ای این کشور می تواند به یک تهدید جدی تبدیل گردد ، چرا که حمله به اهداف درون خاک سوریه ، لبنان و نوار غزه نیازی به حمل چنین مخازنی ندارد ،اما برای طی مسیر به سمت تهران و برگشت به پایگاه های مبداء وجود این مخازن ضروری خواهد بود . با توجه به جنگ روانی تل آویو در زمینه وجود آمادگی برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران از سوی منابع اطلاعاتی اسراییل ، برخی براین گمانه هستند که نیروی هوایی عبری یکسری آمادگی های اولیه را برای اجرای حمله به مواضع ایران در سوریه ، لبنان کسب نموده ، هر چند با توجه به پنهانکاری شدید در این کسب آمادگی ، کسب اطلاعات درباره آن تا حدودی بسیار بعید به نظر می رسد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- یک یاد آوری تاریخی بصورت هشدار : نیروی هوایی عراق با تبدیل کردن جتهای رزمی میراژ اف-یک به مینی سوخت رسان قابلیت حمله به عمق بیشتر از 900 کیلومتری ایران ( حد فاصل نزدیکترین پایگاه نیروی هوایی این کشور به مرزهای ایران تا محل استقرار نیروگاه نکاء ) را بدست آورد بدون هیچ تجربه قبلی ، در حالی که نیروی هوایی اسراییل سابقه اجرای حمله به تاسیسات نظامی در حد فاصل بین جنوب سرزمین های اشغالی تا حومه بغداد را در کارنامه خودش دارد ) 3--استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

تصاویری از جنگنده اف ۵ نیروی دریایی آمریکا همراه با ارتقا در ایونیک و هلمت جدید منبع https://www.thedrive.com/the-war-zone/42507/first-navy-f-5-aggressor-begins-upgrade-that-will-make-the-entire-fleet-far-more-potent

پی نوشت :  بازیابی تصاویر و اصلاح تاپیک گالری شکاری - بمب افکن اف-4 فانتوم-2 /29 مرداد 1400 خورشیدی

حالا فقط یک سریال هست که خودش هم ادعای مستند بودن نداره ها، بر خلاف رسانه های رسمی که در بریتانیا با پول سعودی و دولت انگلستان با خبر و مستند هر روز در حال تحریف وقاع و تاریخ در رابطه با ایران هست به طور مستقیم کم و بیش و البته حرفه ای و خیلی زیرکانه و در پوشش راست و دروغ و زیرپوستی اصطلاحا

دیروز مقامات امنیتی امریکا ایران را متهم به دخالت در انتخابات آمریکا مجددا کردند و جالب هست در این نوع اتهامات توسط بالاترین سوطح امنیتیشون مصداقهای دخالت فرضا "یک ویدئو" ی کوتاه منتشر شده در فضای مجازی با محتوای انتخابات آمریکا را دلیل بر این دخالت ذکر کردند. از اون دست ویدئوها و محتواهای خبری که به هر حال در وب فارسی توسط گروه های مختلف خودجوش حتی به وفورد ساخته میشه و تقریبا احتمالا بازدیدشون در امریکا زیر چند ده نفر هست. حالا هدف این کشمکش دخالت روسیه و ایران و چین در انتخابات امریکا که مشخص هست هدف انتخاباتی است برای رقبا ولی منظور این هست که چه حساسیتی وجود داره و حالا باز اشاره به هجمه تروریستی ( به واقع اگر یک ویدئو دخالت ایران در انتخابات و جرم محسوب بشه با محتوای سیاسی کاری که برخی ابزارها و تلویزیونها و گروهکهای با پشتیبانی غرب در حوزه های عملیات روانی/امنیتی/نظامی ضد کشور انجام میگیره رسما مصداق تروریسم هست ) مصداق این روزها که باز در بستر ابزار به شدت ضدامنیتی تلگرام (خصوصا خاصه برای ایران) رخ میده شایعه کمبودها در اقلام مختلف هست. قبلا این مورد در استانه خصوصا کرونا چون تست شد و جواب داد حالا به طور مقطعی و متناوب در همین زمینه به کار گرفته میشه و جالبه توسط گروه های مختلف بسته به بهانه موجود. جدیدترینش مسئله آرد هست. در این سناریو اول هدف انتخاب میشه و بعد با توجه به زمینه های معمولی و خبرهای روز هدف سوار این بستر میشه و چون خبره، اخبار روز هستند هر گروهک بنا به منافعش این پروژه را که به یک وحدت کلی هماهنگ شده یا ناشده رسیده پیش میبره و چون در این سناریوهای اقلامی نظام توزیع توسط شایعات به هم میریزه، خود این مسئله موجب قویتر شدن پروژه و همچنین تبعات ناشی از اون میشه. مثلا مسئله آرد از همین دست هست. به خاطر اختلاف قیمت آرد آزاد و دولتی برخی تخلفات رخ میده که فرضا در چند نانوایی صف تشکیل میشه (چون ارد دولتی را در بازار فروختند و فی المثل اون روز چون کمتر پخت میکنند نان کمتری به مردم میدند و اعلام میکنند ارد ندارند ) این میشه بستر انتخابی. شروع میشه به دامن زدن به این کمبود و مردم کم کم هجوم میبرند برای خرید نان و ارد. کمبودها شدت میگیره (نظام توزیع نمیتونه خودش را با حجم ناگهانی تقاضا هماهنگ کنه و اگر یادتون باشه در مسئله سوخت هم هر از چند گاهی رخ میداد که با ورود کارت سوخت و قیمت بنزین ازاد دیگه بستر مناسب نیست برای این سناریو) و بعد مرحله دوم شروع میشه. تجزیه طلبان از خبر روز و جنگ قره باغ تیتر: حمل آرد به ارمنستان را با فیلمهایی که در فضای مجازی مثلا در رابطه با تخلف یک نانوا در فروش ارد دولتی در نیمه شب گره میزنند که داره بار میزنه به مقصد نامعلوم (بخونید ارمسنتان چون قبلا این شایعه را کاشته ) منافقین با عکس کمبود آرد در سوریه تیتر میزنند: حمل آرد توسط سپاه به سوریه و ایجاد قحطی در کشور و توصیه به مردم برای انبار کردن یک ماه!! آرد و نان و همینطور به ترتیب و برای سایر اقلام که نهایتا هم مصرف را در این شرایط کشور بالا میبره که باعث کمبود منابع ارزی برای تولید و واردات میشه و هم باعث جو اضطرار و به هم خوردن بازارها میشه و هم اهداف کوتاه مدت امنیتی/اجتماعیشون را محقق میکنه مثل ماجرای بنزین و خودکفایی که فلان مدیر وزاتخانه میگفت: همه جای دنیا بنزین وارد میشه و پالایشگاه سازی به صرفه نیست!! و توجهی به موقعیت خاص ایران نداشت، رها کردن فضای مجازی برای کشوری در شرایط ایران یعنی باز گذاشتن یک مرز برای تردد جاسوس و گروه های تروریستی یا در اخیترا گذاشتن یک ایستگاه رادیویی/تلویزیونی در اختیار یک گروهک تروریستی و یا رها کردن مردم در یک شهر تحت تسلط تروریستها و به همین ترتیب. شعار آزادی رسانه و بیان و عدم فیلتر و نیاز و ... برای شرایط غیرجنگی است تازه با در اختیار داشتن و قانونمند کردن حضور برخی ابزاهای شبه امنیتی این حوزه. در شرایط جنگی این وضعیت و رهاشدگی محض، تنها حماقت هست. الان مشکلاتی که ایجاد میکنند مشکلات اجتماعی/سیاسی/امنیتی و نهایتا آشوبهایی است که تا حالا عبور شده با هزینه های زیاد، در یک شرایط وخیم قطعا همونطور که بمبهای مادر از آسمان فرو میریزه در زمین هم همین ابزارها خود یک ارتش میشند برای هماهنگی های امنیتی و نظامی در یک سطح بالاتر.* * دیگه از نحوه برخورد غرب و آمریکا در موقعیت تنها شاید یک درصد مشابه با موقعیت کشوری مثل ایران در این یکسال گذشته فکر کنم به اندازه کافی مصداق دیدیم که اگر در شرایطش قرار بگیرند تمام شعارها دسترسی آزاد به اطلاعات و اینترنت یعنی چه ( تازه تمامسرورها و اطلاعات و ابزارها در اختیارشون هست و بای مثال آمریکا وقتی یک وبسایت را مخل امنیت کشورش(!) قلمداد میکنه خیلی راحت و شیک میتونه وبسایت را از ریشه بزنه (توقیف آدرس یا حتی توقف خدمات دهی سرور) نه اینکه مثل ما مجبور به فیلتر بشه (که یک ضد ارزش!! جا انداختنش به طور مطلق) بشه و هیاهوهای بعد) یا به جای برخوردهای هدفمندی که توییتر و فیسبوک و ایسنتاگرام میکنند با محتوها و حذف هدفمندشون سرخود به خاطر قانون کشورشون یا حکم دادگاه و نهادهای امنیتی؛ مجبور بشند کل اینترنت را به خاطر نداشتن این اختیار فنی قطع کنند که خودش سبب کلی مشکل و تبلیغات سوء میشه. برای همین اینترنت باید در اختیار حاکمیت باشه با تمام ابزارهاش به شکل موثر فنی (نه فیلتر و قطع اینترنت، بلکه ایجاد بستری برای امکان توقف فعالیت یک ابزار یا وبسایت یا خدمات مبتنی بر وب که قاعدتا گزینه بی اثر فیلتر هم منظور نیست )

جنگ جدی و وسیع رسانه ای به مثابه جنگ سخت علیه ایران بسیار جدی و وسیع و پیچیده است. به نظرم چون مصداق این اقدامات یک جنگ خرابکارانه جدی است نهادهای امنیتی باید با افراد دخیل و آمران دانسته یا نادانسته این جنگ در وهله اول به مشابه یک جنگ نظامی واقعی ( چیزی که میبینیم جز این نیست از سرباز خبرنگاران رسانه های رسما عامل جنگ دشمن علیه ایران ( به مثابه یک بلندگوی نظامی جبهات جنگ با همون پروپاگاندا و تبلیغات روانی) تا ستون پنجم و نفوذیهای داخلی که رسما تحریک کننده هستند و خودشون هم تا به حال متوجه مسیر انتخابیشون هستند به هر بهانه ای) پیگیری و برخورد کنند و اگر اینگونه نشه دقیقا مثل این هست که در جبهه جنگ بخشی از توان رزمی دشمن را نادیده گرفته باشیم. و نهایتا در کنارش و جدی تر به بحث خنثی سازی این جنگ بپردازیم با همون ابزار. ولی مهم این هست که هر دو مکمل هم هستند. جلوی پیشروی دشمن را گرفتن بدون ضربه زدن به توان دشمن امکان پیشروی به خودی ها را نمیده. رسما به نظرم الان در جریان رسانه ای برخی در داخل در پست ها و جایگاه های مختلف نقششون در پازل روانی دشمن دیگه کاملا با عملکرد خودشون به عنوان سند ثابت شده. هرچند برخورد با این افراد باید هوشمندانه باشه چون قطعا دشمن به خوبی حتی برای اون مرحله هم بازی خودش را طراحی کرده و منتظر عملکرد این طرف هست ولی با روشهای خلاقانه میشه هم نارنجک هاشون را خنثی کرد و هم آسیبی به نیروهای خود وارد نکرد.

کشف دریاچه ای از آب مایع! زیر سطح مریخ برداشت هنری از فضاپیمای مارس اکسپرس بر فراز قطب جنوب بهرام، و نمایی راداری از یک بخش آن رنگ آبی پررنگ نماینده‌ی بیشترین بازتاب است که به گفته‌ی دانشمندان نشانگر آب مایع است داده‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهند که دریاچه‌ی بزرگی از آب مایع زیر یک لایه‌ی کلفت یخ سطحی این سیاره پنهان شده. اگرچه سیاره ی بهرام (مریخ) سردتر از آنست که آب خالص بتواند در آن به حالت مایع باشد، ولی در عوض سرشار از نمک‌های کلسیم، منیزیم، و سدیم است که دمای یخ زدن (انجماد) آب‌هایش را پایین می‌آورد. همین می‌تواند آب را در دماهایی به پایینیِ ۷۴ درجه ی سانتیگراد زیر صفر هم به حالت مایع نگه دارد. برخلاف یافته‌های پیشینِ آب در بهرام، که یا یخ‌زده بودند یا اگر هم مایع بودند به شدت فصلی بودند، این ذخیره‌ی آب به نظر می‌رسد مایع پایدار است. روبرتو اوروزی از بنیاد ملی اخترفیزیک در بولونیای ایتالیا می‌گوید: «این تنها جاییست که آب در آن تا مدتی دراز به حالت مایع پایدار می ماند.» اوروزی و همکارانش به کمک ماهواره‌ی مارس اکسپرس، نگاهی به زیر یخ‌های کلاهک یخی قطب جنوب سیاره انداختند. این دریاچه با پهنای ۲۰ کیلومتر و فاصله‌ی ۱.۵ کیلومتر زیر سطح، در عکس‌های راداری روشن‌تر از دیگر بخش‌های زیر سطح دیده می‌شد. اوروزی می‌گوید این دریاچه بی‌اندازه سرد و شور است، ولی می‌تواند زیست‌پذیر باشد، همان گونه که روی زمین در چنین شرایطی می‌توان میکروب زنده یافت: «اینجا جاییست که انتظار نمی‌رود جانداران زندگی راحتی داشته باشند، ولی از روی همسان‌های زمینی می‌توان وجود زندگی را در آن هم امکان‌پذیر دانست.» پژوهش خطرناک یافتن این دریاچه کار سختی بود، زیرا از پیش می‌دانستیم که آشکارساز راداری مارس اکسپرس برای چنین سنجش‌هایی نامطمئن است. در حقیقت این پژوهشگران برای برنامه‌نویسیِ دوباره‌ی نرم‌افزار آشکارساز، آن هم هنگامی که فضاپیما دارد به گرد سیاره می‌چرخد باید قمار می‌کردند. واقعا احتمال داشت یک نقص جدی پدید بیاید، ولی به گفته‌ی اوروزی، همه چیز به خیر گذشت. تصویر راداری- برشی از سطح قطب جنوب بهرام که لایه‌های زیرش را نشان می‌دهد. نوار افق بالاتر از همه، یخ سطح بهرام را نشان می‌دهد. تا ژرفای پایین‌تر، حدود ۱.۵ کیلومتر، ردیف ته‌نشست‌های یخ و خاک را می‌بینیم. پایین‌ترین لایه، بخش مرکز آن که به پهنای ۲۰ کیلومتر است، بسیار روشن‌تر (بازتابندگی بیشتر) نسبت به همه‌ی جاهای دیگر دارد که برداشت دانشمندان از آن، یک ذخیره‌ی آب مایع است. پس از آن، دانشمندان باید منتظر فرصتی برای دیدن قطب جنوب می‌ماندند. مارس اکسپرس تنها زمانی می‌توانست داده‌های خوبی به دست بیاورد که به هنگام شب، نزدیک منطقه‌ی قطب جنوب باشد، زیرا نور روز می‌توانست با داده‌های آن تداخل پیدا کند. در مدت ۳ سال، این فرصت کمتر از ۳۰ بار پیش آمد، ولی خوشبختانه همین هم برای رسیدن به نتیجه بسنده می‌کرد. جفری پلات از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا هشدار می‌دهد که اگرچه این کشفی نویدبخش به نظر می‌رسد ولی برای تایید نیاز به پژوهش‌های بیشتر دارد. به گفته‌ی او، آنچه که عکس‌های راداری نشان داده می‌تواند چیزهای دیگری هم باشد، از جمله آرایش ویژه‌ای از یخ دی‌اکسید کربن، و یا یخ آب بسیار خالص. پلات می‌گوید: «اگر نتایج تایید شود، بزرگ‌ترین رویداد درباره‌ی وجود آب مایع در روزگار کنونی بهرام خواهد بود. این آشکارا می‌تواند بر شناخت ما از تاریخ اقلیمی و امکان زیست‌پذیری این سیاره تاثیر بگذارد.» گزارش این دانشمندان روز ۲۵ ژوییه در نشریه‌ی ساینس منتشر شد. منبع و مطالعه بیشتر: https://1star-7skies.blogspot.ae/ https://www.newscientist.com/article/2174955-massive-lake-of-water-found-beneath-mars-south-pole-could-host-life/ https://www.sciencemag.org/news/2018/07/liquid-water-spied-deep-below-polar-ice-cap-mars http://www.sci-news.com/space/mars-express-reservoir-liquid-water-06239.html https://www.sciencealert.com/vast-liquid-water-reservoir-found-on-mars-radar-planum-australe-subglacial-lake

آزمایش زیپ لاین نجات فضانورد توسط ULA       به تازگی کمپانی یو ال اِی آخرین آزمایش سامانه خروج اضطراری یا EES را به پایان رساند . این سامانه توسط گروه صنعتی " تِرا نُوا " طراحی شده و ساختاری مشابه زیپ لاین ( طناب آویز انتقال ) های معمولی داشته و برای جا به جایی بسیار سریع سرنشینان فضاپیمای استارلاینِر ساخت بوئینگ در ماموریت های آینده طراحی شده است .   استفاده از زیپ لاین ، سریع ترین راه برای انتقال افراد از ارتفاع بالای سکوی پرتاب به سطح زمین و در فاصله ای ایمن میباشد و توانایی انتقال 20 نفر شامل عوامل پروازی و زمینی را دارد .             این زیپ لاین به طبقه 12 برج دسترسی سرنشینان و در ارتفاع 52 متری از سطح زمین متصل است و انتهای آن بر روی زمین و در فاصله 410 متری از راکت قرار دارد . در آن نقطه پناهگاهی ایمن در عمق 12 متری سطح زمین قرار دارد که گنجایش نگداری از 20 نفر در مدت 24 ساعت را دارد .             پس از نشستن و آغاز حرکت ، در مدت 30 ثانیه سرعت سرنشین به 65 کیلومتر در ساعت رسیده و در انتهای مسیر و بر روی هر کابل ، فنرهایی برای کاهش سرعت و فرود آرام تعبیه شده . سرنشین میتواند با دستگیره مخصوص میزان ترمز و سرعت خود را تنظیم کند .    در گذشته نیز از سامانه ای مشابه به نام  " اسلاید وایر "  برای شاتل فضایی استفاده میشده ولی به کابین های بزرگی مجهز بود که میتوانست تعداد سرنشین بیشتری حمل کند . ولی سامانه جدید برای هر نفر به صورت جدا طراحی شده و برتی چشمگیری نسبت به گونه قبلی دارد .      http://www.ulalaunch.com/ula-completes-crew-emergency-egress-system.aspx http://spaceflight101.com/crew-emergency-egress-system-installed-at-slc-41/    

 اولین ماموریت فناوری راداری جدید ناسا       به‌تازگی، سازمان ناسا توانمندی شگرف فناوری راداری جدید خود را با یافتن ماهواره‌ای گمشده در گردش به دور ماه آزموده است.   یافتن و ره‌گیری ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی در مدار زمین کار بسیار سختی است و چالش فناوری به شمار می‌رود. حالا اگر قرار باشد یک ماهواره در گردش به دور ماه ره‌گیری شود، کار بسیار سخت‌تر خواهد بود. تلسکوپ‌های نوری نمی‌توانند اجرامی کوچک را در این فواصل رصد کنند. اما آزمایشگاه پیشرانۀ جت یا جی‌پی‌ال (JPL سرواژۀ Jet Propulsion Laboratory)، وابسته به سازمان هوافضای ایالات‌متحده، فناوری راداری جدیدی را به کار گرفته است که می‌تواند فضاپیماها را در مدار ماه نیز ره‌گیری کند. این فناوری می‌تواند به مأموریت‌های بعدی ماه کمک کند.   برای آزمایش توانمندی این فناوری راداری، محققان آزمایشگاه پیشرانۀ جت دو ماهواره را در مدار ماه ره‌گیری کردند؛ یک ماهوارۀ فعال و یک ماهوارۀ گمشده. ماهوارۀ فعال متعلق به سازمان ناساست و مدارگرد شناسایی ماه  یا به‌ اختصار ال‌آر‌اُ (LRO سرواژه Lunar Reconnaissance Orbiter) نام دارد. پیدا کردن مدارگرد شناسایی ماه آسان‌تر بوده است چون به دلیل فعال بودن این مأموریت اطلاعات محل دقیق آن وجود دارد. ماهوارۀ غیرفعال چاندریان-۱ نام دارد که  سازمان فضایی هندوستان در سال ۱۳۸۷ آن را به مدار ماه فرستاد. فعالیت این ماهواره در شهریور ۱۳۸۸ به پایان رسید. پس از گذشت بیش از هفت سال از پایان آن مأموریت، از موقعیت دقیق چاندریان-۱ اطلاعی در دست نبود و عملاً یک ماهوارۀ گمشده به حساب می‌آمد. پوستۀ ماه پر است از نواحی با جرم فشرده  که میدان گرانشی در آن‌ها قوی‌تر از میانگین است. این نواحی می‌توانند در درازمدت مدار ماهواره‌ها را دچار تغییر کنند و حتی باعث سقوط آن‌ها روی سطح ماه شوند.     کارشناسان آزمایشگاه جی‌پی‌ال برای پیدا کردن ماهواره‌ها در اطراف ماه از ارسال ریزموج (ماکروویو) از آنتن‌های زمینی و تحلیل امواج بازتاب شده بهره می‌گیرند. برای یافتن ماهوارۀ چاندریان-۱ ریزموج قدرتمندی از آنتن ۷۰ متری شبکه فضای دوردست گلدستون (Goldstone Deep Space Communications Complex) متعلق به جی‌پی‌ال که در کالیفرنیای امریکا قرار دارد به سمت ماه ارسال شد. سپس امواج بازتابی از ماه با آنتن صد متری  رادیوتلسکوپ گرین بَنک (Green Bank)، در ویرجینیای غربی در امریکا، دریافت شد. بررسی امواج دریافتی نشان داده است که چاندریان-1 هنوز در مداری ۲۰۰ کیلومتری بالای سطح ماه در گردش است.   جدای از معلوم نبودن موقعیت فعلی، چالش دیگر برای پیدا کردن چاندریان-1 اندازۀ کوچک آن بود. این ماهوارۀ مکعبی تنها به ابعاد یک و نیم متر است و پیدا کردن چنین ابعاد کوچکی در فاصلۀ ماه بسیار دشوار بود. پیدا شدن این ماهواره توانمندی فوق‌العادۀ فناوری ره‌گیری راداری جدید ناسا را اثبات کرد. ازاین‌پس، جی‌پی‌ال می‌تواند با همکاری رادیوتلسکوپ‌های بزرگ زمینی به ره‌گیری ماهواره‌ها و فضاپیماها در اطراف ماه بپردازد.   https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6769 بخشی از نوشتار از مجله نجوم برای اطلاع از برنامه های راداری دیگر ایالات متحده در فضا به این دو تاپیک ارزشمند جناب مهدوی مراجعه بفرمایید: http://www.military.ir/forums/topic/29546-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-6-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D8%B2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%B1/ http://www.military.ir/forums/topic/27768-%D8%AD%D8%B5%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%84%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF/

25-علی‌رغم اتوماسیون بسیاری از فرآیندهای تولید، شغل (حرفه) مونتاژکار ـ پرچ‌کار و مکانیک ـ مونتاژکار هنوز مورد احتیاج‌ترین کارها در تولید هواپیماسازی باقی مانده‌اند.         26-  پس از سرهم‌بندی متعلّقات، قسمت‌های اصلی بدنه و سطوح دم به کارگاه مونتاژ نهایی شاخه‌ی شرکت سهامی خاص «هواپیماهای غیرنظامی سوخوی» در کامسامولسک ناآمور (در منطقه‌ی خاباروفسک) فرستاده می‌شود.         27-  به سوخو Su-34 بازمی‌گردیم. پیش از تحویل محصول به مشتری کارخانه آزمون‌های مربوطه را انجام می‌دهد که در حدود 2 ماه به طول می‌انجامد. آزمون‌ها کاملاً خارج از نواحی مسکونی و در فاصله‌ای در حدود 170-150 کیلومتر از نووسیبیرسک انجام می‌شوند.         28-  پس از یک پرواز آزمایشی 350 حالت هواپیما مورد آزمون قرار می‌گیرد. عملکرد کلی (عمومی) سامانه‌ها، موتور، تجهیزات رادیویی و رادار مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. کیفیت پروازی پرنده در ارتفاع بسیار پائین یا خیلی بالا و نیز پرواز مافوق صوت مورد آزمون قرار می‌گیرد.         29-  خدمه‌ی پروازی شامل دو نفر، خلبان و ناوبر، می‌باشد. آن دو در کنار هم می‌نشینند. قرارگیری جمع و جور صندلی خلبان و ناوبر به خدمه‌ی پروازی امکان می‌دهد تا به نوبت صندلی خود در کابین را ترک کنند و در فضای پشت کابین به شکل تمام قد ایستاده استراحت کنند. (مداومت پروازی بالای هواپیما (بیشتر از 8 ساعت) و نشستن طولانی مدت خدمه، آنها را محتاج به فضایی برای اندکی ایستادن و تغییر وضعیت بدن می‌کند که این فضا در پشت کابین خلبانان ایجاد شده است. مترجم) به لطف شکل خاص دماغه، سوخوی Su-34 «جوجه اردک» لقب گرفته است.         30-  در قسمت بوم دم هواپیما (بین دو خروجی موتورها) رادار دید عقب و نیز واحد تأمین نیروی کمکی (APU) قرار گرفته‌اند. واحد تأمین نیروی مذکور امکان استارت موتورها را بدون وجود واحد تأمین نیروی کمکی (GPU) فراهم می‌کند. داشتن (APU) بر روی خود هواپیما تعداد فرودگاه‌های ممکن برای استفاده‌ی هواپیما را افزایش می‌دهد و کار خلبانان بسیار ساده‌تر می‌کند، چرا که نیاز به انتظار برای استارت موتورهای هواپیما برای نگه داشتن دمای متعادل در کابین خلبانان وجود ندارد.         31-  رادار چندمنظوره با برد کشف (آشکارسازی) اهداف تا 120 کیلومتر، امکان مقابله با 10 هدف و اجرای آتش به سمت چهار هدف به شکل همزمان را دارد.         32-  کابین به شکل کپسولی کاملاً مسلّح با استفاده از صفحات تیتانیومی (با قطر 17 میلی‌متر) ساخته شده، همچنین مخازن سوخت هواپیما نیز تحت حفاظت (زره‌پوش) می‌باشند. به طور کلی (درمجموع) نیم تن زره در این هواپیما به کار رفته که به شدّت بقاپذیری پرنده و حفاظت خلبانان را ارتقاء می‌دهد.         33-  بر روی سوخو Su-34 موتورهای توربوفن AL-31F با خروجی‌های متغیر جهت تغییر بردار رانش نصب شده‌اند. همین موتورها هستند که امکان سرعت گرفتن هواپیما تا 1900 کیلومتر بر ساعت را فراهم می‌کنند.موتورهای مذکور در اتّحادیه‌ی تولیدی موتورسازی اوفا (UMPO) و شرکت سهامی مرکز علمی ـ تولیدی «SALYOT» تولید می‌شوند.         34-  حداکثر وزن برخاستن هواپیما 45 تن و شعاع عملیاتی آن بالغ بر 2000 کیلومتر می‌باشد. این بمب‌افکن به سامانه‌ی سوخت‌گیری هوایی مجهّز بوده که می‌تواند برد هواپیما را بیشتر افزایش دهد.         35-  هواپیما می‌تواند تا ارتفاع 15 کیلومتری ( حدودا  45,000  پایی) اوج گرفته و 8 تن محموله‌ی رزمی شامل 12 موشک هوا به زمین یا هوا به هوا و نیز راکت‌های غیرقابل هدایت و بمب‌ها را با خود حمل کند.         36-  برای اوّلین بار سوخوهای Su-34 در جریان جنگ در اوستیای جنوبی به عنوان هواپیمای پوشش دهنده عملیات بمباران (ضربتی) هوایی، جنگ الکترونیکی بر علیه واحدهای دفاع هوایی گرجستان را پیش می‌بردند. حالا نیز بمب‌افکن‌های ساخت نووسیبیرسک در عملیات جنگی روسیه در سوریه جهت حمله بر علیه مواضع جنگجویان داعش شرکت دارند.         37-  قیمت یک فروند هواپیمای سوخو Su-34 بالغ بر 1.5 میلیارد روبل (بیست و چهار میلیون و صد و نوزده هزار دلار) در چارچوب برنامه‌ی تسلیحاتی دولتی، نیروی هوایی روسیه باید 124 فروند از این هواپیما را تا سال 2020 دریافت کند و به طور کامل سوخوهای Su-24 خود را جایگزین کند.         منبع: http://gelio.livejournal.com/211509.html برگردان: محمد حسین بختیاری

13-  آماده‌سازی برای پرچ‌کاری         14-  در سال گذشته، اتّحادیه‌ی شرکت‌های تولیدی هوایی نووسیبیرسک به نام چکالوف، 18 فروند هواپیما تولید کرد. و برنامه‌ی سال 2015 نیز مشابه سال قبل (تعداد 18 فروند) است.         15-  سرهم‌بندی خطوط لوله (lines) سامانه‌های هواپیما         16-         17-  فرآیند پرچ‌کاری یک هواپیما نزدیک به 5/2 ماه به طول می‌انجامد.         18-  عمر متوسط مجموعه‌ی اصلی کارکنان و متخصصین کارخانه، 40 سال است.         19-  هنگامی که بدنه آماده می‌شود، مونتاژکاران سامانه‌ها و تجهیزات هواپیما دست به کار می‌شوند و هواپیما در دستان آنها به یک موجود «زنده» تبدیل می‌شود و همه‌ی سامانه‌های ضروری را کسب می‌کند.         20-          21-  اتّحادیه‌ی تولیدی هوایی نووسیبیرسک (NAPO) به نام چکالوف کارخانه‌ی اصلی شهر است که برای بیش از 7 هزار نفر کار ایجاد کرده و درآمد نزدیک به 40 هزار روبلی آنها را تضمین می‌کند.         22-         23-  علاوه بر انجام سفارشات دفاعی (نظامی)، کارخانه از سال 2004 به همراه شرکای روس و خارجی بر روی پروژه‌ی هواپیمای منطقه‌ای روسی سوپرجت 100 سوخو (SSJ-100) کار می‌کند. کارخانه قسمت دماغه و دم بدنه‌ی هواپیما و نیز سطوح افقی و عمودی دم هواپیما (سکان‌های افقی و عمودی) را تولید می‌کند.         24-  سرهم‌بندی سکان افقی (دم افقی) هواپیمای مسافربری (سوپرجت)         ادامه در پست بعد