مردی بنام ایپ فیلم مردی به نام ایپ ساخت سال 2008 میلادی اگر چه در ژانر فیلم های رزمی طبقه بندی شده و شیفتگان هنر های رزمی شرقی را مجذوب کرده ولی در پس زمینه ای پررنگ به یورش ژاپنی ها به چین و ددمنشی های متجاوزان ژاپنی اشاره شده که زندگی و معیشت مردم چین را بشدت دگرگون کرده است فیلم به دو بخش پیش و پس از یورش نیرو های امپراطوری ژاپن به چین در سال 1937 تقسیم شده است ، در نیمه نخست فیلم شهر فوشان شهری زنده ، بهره مند و امیدوار تصویر شده است و در نیمه دوم فیلم در این شهر نشانی از زندگی و امید وجود ندارد کارگردان به خوبی حس ملی گرایی بیننده چینی و همینطور همزاد پنداری بینندگان دیگر کشور ها را برانگیخته و ظلم و ستم گذشته بر کشور چین را یادآوری میکند

اولین پرواز

سلام . معمولا پایه های حامل پرتاب ، قابلیت مشخصی برای تغییر راستا و زاویه پرتاب دارند . بنابراین این شکل پرتابگرها ایستا نیست و قابل تغییر است .

سلام آخرین تصویر از ناوچه موشک انداز سپر در مانور دریایی امنیت پایدار 1401 در دریای خزر . گفته شد که تعداد موشکهای سطح به سطح در همه شناورهای این کلاس در دریای خزر به 8 عدد افزایش پیدا کرده است .

بالاخره زیردریایی بلوگورود که حامل اژدر بزرگ پوسایدن خواهد بود رسما وارد خدمت ارتش روسیه شد. هر زیردریایی بلوگرود توانایی حمل 6 اژدر هسته ای پوسایدن رو داره که هر پوسایدون 100 مگاتن قدرت داره( یعنی 2 برابر بمب تزار!!!) و بیش از 10 هزار کیلومتر برد داره! ایا موازنه هسته ای بین قدرت های هسته ای با این سلاح دچار تغییر میشه؟

دماوند به زودی به ناوگان شمال میپیوندد امیر دریادار ایرانی با بیان اینکه با همت متخصصان داخلی ناوشکن دماوند با به روزترین تجهیزات به منظور حفظ تمامیت ارزی در پهنه خزر ساخته شده است، اظهار داشت: این ناوشکن به زودی در یک مراسم ویژه به ناوگان شمال نیروی دریایی ارتش الحاق می‌شود.

با نزدیک شدن سفر بایدن اطلاعات بیشتری هم منتشر میشه. یکی از قسمتهای سفر بایدن بازدید از بخش های نظامی مرتبط با این پروژه بزرگ هست که به سردمداری امریکا و تحرک صهیونیستها و تسلیم و یا شاید تشویق کشورهای عربی داره صورت میگیره. واکنش ایران مهم هست در این مقطع. طبیعتا شاید برخی کشورهای عربی در ظاهر (حتی کشوری مثل عراق و دولت فعلیش) سعی کنند در ظاهر و رسانه ها از کنار ماجرا با دروغ و خلاف گویی بگذرند ولی در اصل داره رخ میده. واکنش ایران به استقرار تسلیحات و تجهیزات ضد خودش بیخ گوش مرزهاش چه میتونه باشه؟ این سوال مهمی است. 1.حمله نظامی و یا تهدید به حمله از اونجا که فاز اول پروژه در پایگاه های امریکایی کلید خورده یعنی از قبل فکر شده در موردش. 2.اخطار به کشورهای دخیل که حداقل کار ممکن هست به این نحو که درگیری ما و رژیم صهیونیستی درگیری کاملا محتملی است و این کشورهای کوچک و بزرگ خودشون را با این حرکت (با هر عنوان و بهانه و توجیهی) دارند قربانی صهیونیستها میکنند و جالبه این بسیار هم نمایان هست. خوشحالی صهیونیستها از اینکه جنگ خودشون و ما را دارند خیلی راحت تبدیل میکنند به جنگ اعراب با ما در حالیکه اعراب میتونستند کاملا در یک درگیری احتمالی فقط نظاره گر باشند و اسیب دیدن دو طرفی را ببینند که به هر حال یکیش را توهم خطرش را دارند (بیشتر برای تخت سلطنت حکام نه کشورهاشون) و ذیگری که حتما خطر موجودیتی در طول زمان براشون خواهد داشت. (اگر هنوز کسی گمان میکنه صهیونیستهای متکبر و زیاده خواه راضی شدند به 24 هزار کیلومتر مربع تنها با این تعداد یهودی و امکانات و پول و وعده سرزمین موعود خب باید یک بار دیگه مرور کنه این موجودات را) 3.استقرار واحدهای تهاجمی (موشک) مرتبط با هر کشوری که وارد این پروژه میشه. برای مثال جزایر و موشکهای سری فاتح به شکل پرتعداد و به سمت امارات اگر امارات وارد پروژه شد. در نزدیک کویت. بحرین که مهم نیست و اصولا چون اراده ای نداره بنابراین این موارد اثری نداره. عربستان هم با اتخاذ رویکرد تهاجمی ضد تاسیسات شرق و نفتیش. البته گزینه 2 و 3 توامان باید در حداقل کار انجام بشه و با تک تک کشورها تماس گرفته بشه و موضع ایران عنوان بشه ولی کاری بیش از این نیاز هست. هرچند همکاری با امارات و سعودی با توجهبه نوع سلاح های ما در یک جنگ پیش رو شاید مهم باشه برای صهیونیستها ولی درح وزه نظامی همین حالا هم به نظرم رادارها و پرنده های امریکایی وظیفه پیش اخطاری را دارند ایفا میکنند و بیشتر این کار فعلی برای عادی سازی ورابط و نفوذ در عمق سیستم نظامی این کشورها توسط صهیونیستهاست. ولی کشورهای سوریه و عراق و کویت و پایگاه های امریکا در این کشورها نقطه اساسی این رویداد هست.

رزم بدون سرنشین های هوایی در صحنه نبرد اوکراین هفت درس نخست بدون سرنشین های معرفی شده در سری فیلم های ترمیناتور صحنه نبرد و درگیری میان اوکراین و روسیه در یکصد و سی و سه روز اخیر ( 24 فوریه 2022 تا 6 ژوئیه 2022 ) شاهد استفاده حجم قابل توجهی از بدون سرنشین های رزمی ، شناسایی و انتحاری بوده است که به شکل خاص ، ارتش اوکراین طیف وسیعی از این جنگ افزارها را از بدون سرنشین های بیرقدار ساخت ترکیه تا نمونه های سبک و فوق سبک را به صورتهای مختلف علیه ارتش روسیه بکار برده است . اما در طرف روسی ، گرچه روزها و به تقریب یکماه نخست عملیات نظامی ، استفاده از این ابزارها درعین غافلگیری ، بسیار محدود بود ، اما بتدریج تلاش روسها برای وارد کردن نمونه های بومی خود نظیر بدون سرنشین های اورلان-10 و همچنین گونه های سبک تر KUB-BLA بیشتر گردید تا امروز که این جنگ افزار کاربردهای فراوانی در اجرای عملیاتهایی از جنس شناسایی ، هدایت آتش توپخانه و حتی تصویربرداری برخط ( آنلاین ) از صحنه نبرد و فراهم آوردن خوراک تبلیغاتی برای بازوی رسانه ای ارتش روسیه ،از خود به نمایش می گذارند . راست : اولان-10 چپ : KUB-BLA با این حال ، این روند تا به امروز ، حداقل 7 درس اولیه را در اختیار برنامه ریزان ، سیاستگذاران ، رهبران نظامی ایالات متحده ( البته سایر کشورهای پیشرو در حوزه فناوری طراحی و تولید بدون سرنشین های هوایی .م ) قرار داده تا بتوانند در مورد آینده و همچنین قابلیتهایی که می بایست به پروژه های در دست طراحی اضافه شود ، فکر کنند . در این میان ، اگر چه روند عملیات نظامی در اوکراین همچنان ادامه دارد و ممکن میان تجارب فعلی با شیوه کاربرد این سلاح ها در آینده این جنگ تضادهایی ایجاد شود و یا این درسها بطور کامل دچار تغییرات اساسی شوند ، اما اصول اولیه بدست آمده از این نبرد سه ماهه ، به احتمال زیاد با تغییرات جزئی ، بصورت مبنایی برای تصمیم گیرهای آینده باقی خواهد ماند . بدون سرنشین بیرقدار - نیروی هوایی ارتش اوکراین 1-درس نخست : رزم بدون سرنشین ها عمدتاً بین دو دشمن با قابلیتهای برابر یا نزدیک به برابر صورت می گیرد در سالهای اخیر ، تحلیلگران نظامی حوزه رزم بدون سرنشین ها ، بتدریج ، ارتباط میان کاربرد بدون سرنشین هادر عملیات رزمی ، تنها مابین ارتشهای پیشرفته را بتدریج کنار می گذارند ، بدین معنی که تصور اولیه این بود که این ارتشها ، بدلیل برخورداری از سامانه های دفاع هوایی پیشرفته ، اقدامات متقابل جنگ الکترونیک و سامانه های تخصصی ضد پهپاد ، بسرعت هر گونه عملیات پهپادی را که از سوی یک دشمن ضعیف تر اجرا میشود ، سرکوب نموده و از میان برمی دارند ، اما به شکل واضح ، این استدلال در جنگ اوکراین ، بطور کامل رد شد تا جایی که برخی از این تحلیلگران بدین نتیجه رسیدند که حضور سامانه های دفاع هوایی میانبرد ، ممکن است نقش بدون سرنشین ها را تا حد مشخصی محدود نماید ( ظاهرا منظور نویسنده این هست که هردوطرف با استقرار سامانه های دفاع هوایی برد متوسط سعی داشتند کاربرد بدون سرنشین های طرف مقابل را محدود کنند .م ) تهدید نامتقارن- نابودی نامتقارن بیرقدار- مسکوا بدین ترتیب ، در حالی که ارتش روسیه تا کنون تنها چند بدون سرنشین اوکراینی را سرنگون نموده ، بخش قابل توجهی از ناوگان بدون سرنشین های بیرقدار ارتش اوکراین که سابقه قابل توجهی در جنگ قره باغ از خود برجای گذاشتند ، با گذشت بیشتر از 2 ماه از جنگ ، هنوز دست نخورده باقی مانده ، حملات موفقی را علیه نیروهای روسی انجام داده اند ، به غرق شدن گل سرسبد ناوگان دریای سیاه نیروی دریایی روسیه ( مسکوا) کمک کرده اند و ماموریتهای متعدد شناسایی و هدایت آتش توپخانه ارتش اوکراین را در کنار ارسال ویدئوهای آنلاین به مراکز کنترل- فرماندهی ارتش کیف برعهده داشتند. این بدون سرنشین ها ، بخش مهمی از موفقیت عملیات نظامی ارتش اوکراین را برعهده دارند تا جایی که برای جشن گرفتن پیروزی های این بدون سرنشین ، آهنگی نیز نوشته و اجرا شده است . 2-درس دوم : اینکه چقدر مرتبط است ....و از چه طریق ... هنوز مشخص نیست !!!! در جریان مناقشه قره باغ ، بدون سرنشین های ارتش آذربایجان براساس داده های منتشره از سوی منابه غیرمحرمانه ، موفق به انهدام 120 دستگاه تانک ، 53 نفربر ، 143 دستگاه هویتزر کششی و چند هدف دیگر توسط بدون سرنشین های بیرقدار شدند . درمقام مقایسه ، گرچه این حملات در اوکراین موفقیت آمیز بوده ولی تا امروز تنها شش نفربر زرهی ، پنج قبضه توپ کششی منهدم شده که درا ین لیست هنوز تانکی دیده نمی شود . بیلان رزمی بدون سرنشین بیرقدار در جنگ قره باغ https://www.aparat.com/v/9qNbU کشورهای عضوناتو تا کنون تلاش زیادی برای تحویل سامانه های ضد زره نظیر جاولین به اوکراین انجام دادند که در ظاهر استفاده از ضد زره بجای پهپاد منطقی تر به نظر می رسد که این امر مقایسه بیلان در قره باغ و اوکراین را تا حدودی سخت نموده است . با توجه به تمامی این جوانب ، موفقیت این بدون سرنشین ها ، میتواند بصورت معکوس ، به معنای شکست روسیه باشد ، بدین معنی که ارتش روسیه با مشکلات لجستیکی قابل توجهی در تدارکات واحدهای مستقر در خط مقدم خود روبروست ودر عین حال ، مقاومت ارتش اوکراین و همچنین مشکلات روسها در ایجاد برتری هوایی باعث شده تا این مساله به یک مشکل دیگر برای مهاجمان تبدیل شود . در نتیجه ، ارتشهایی که آمادگی بهتری داشته باشند ، ممکن است دچارمشکلات مشابه نشوند . بدون سرنشین های اوکراینی در جنگ با روسیه https://www.aparat.com/v/8RNUC 3-درس سوم : فناوری و استراتژی پایه ، به تنهایی کافی نیستند ... ارتش روسیه بلحاظ سالهایی که بدون سرنشین ها وارد سازمان رزمی آن شده اند ، یک نیروی تازه کار محسوب نمی شود . این ارتش در جریان درگیری های سوریه ، استفاده به نسبت گسترده ای از بدون سرنشین ها را در کارنامه رزمی خود ثبت نمود ولی ظاهرا این تجربیات در اوکراین چندان مورد توجه قرار نگرفت . در این مورد ، سام بنت ، تحلیلگر برجسته بدون سرنشین های روسی معتقد است که در جریان جنگ در اوکراین ، بارها پیش آمده که بدون سرنشین های اوکراینی درست در همان منطقه ای که روسها در این حوزه فعال بودند ، حضور داشتند بدون آنکه عملیات اخلالی علیه آنها صورت گیرد . در واقع شاید ارتش روسیه از دکترین استاندارد خود در اوکراین استفاده ننمود که این نشان میدهد فرماندهان روسی تهدید را به درستی متوجه نشدند . البته این مشکل تنها منحصر به ارتش روسیه نیست و سایر ارتشها ، حتی سازمان های مسلح پیشرفته نیز ممکن است در عمل ( نه در تئوری و کلاس های آموزشی .م ) و بدون تجربه واقعی در مقابله با بدون سرنشین های دشمن ، چنین رفتاری را از خود بروز دهند . بعنوان مثال در ارتش ایالات متحده ، از ابتدای ظهور بدون سرنشین های رزمی و شناسایی ، رفتار که با عنوان " پرهیز از عملیات های پرخطر یا بطور خلاصه ریسک گریزی " در زمان استفاده از بدون سرنشین های تاکتیکی شناخته می شود ، به یک عادت تبدیل شده است. 4- درس چهارم : ارتشها در صحنه نبرد می بایست اهدافی را که در برابر بدون سرنشین ها آسیب پذیرند ، شناسایی کنند حتی اگر ارتش روسیه در عملیات ضد پهپاد عملکرد بهتری می داشت ( یا دارد .م ) همیشه محدودیتهایی در اجرای تمام و کمال چنین روندی قابل مشاهده است . درواقع امر ، فناوری مربوط به عملیات کشف ، رهگیری ، شناسایی و سپس ایجاد اخلال یا سرنگون نمودن این سلاح ها ، مرزهای معینی در هر دوره زمانی دارد و به شکل خاص ، تغییرات فناورانه ، تاکتیکی و استراتژیکی بر نوع کاربرد این نوع ابزار نظامی تاثیر گذار است . بعنوان مثال ، اکثر قریب به اتفاق سامانه های ضدپهپادی ، بصورت اخلالگر در دریافت فرمان های رادیویی هدایت پهپاد یا قطع کننده سیگنالهای جی پی اس این نوع سلاح ها ، عمل کنند ،و هر اندازه بدون سرنشین ها ، مستقل تر از کاربرد هدایت کننده روی زمین ، شوند ، امکان موفقیت تسلیحات اخلالگر به نسبت بیشتر خواهد شد . با توجه به این مساله ، سئوال بزرگ امروز ، این است که چه اهدافی بر روی زمین یا دریا در برابر بدون سرنشین های دشمن ، از همه بیشتر آسیب پذیر تر خواهند بود ؟ پاسخ به این سئوال یقینا مشکل به نظر می رسد . این بدان معناست که ایالات متحده و کشورهای متحد آن ، می بایست درک بیشتری از دکترین ها ، مفاهیم عملیاتی و قابلیتهای فناورانه دشمنان خود بدست آورند تا امکان تجزیه و تحلیل شیوه کاربرد بدون سرنشین ها توسط آنان ، بوجود آید . با این وجود ، برخی تحلیلگران ، معتقدند که تفاوت های قابل توجهی در میزان تهدید علیه دارایی های ثابت و متحرک قابل مشاهده است . این امر را می توان تاحدودی به واقعیت صحنه ،نزدیک دانست ، بدین معنی که دارایی های ثابت ، بخصوص آن دسته از زیرساختهایی که مستقیم مربوط به کنترل- فرماندهی صحنه نبرد هستند ، می بایست به حسگرها و اقدامات متقابل چند لایه ای مجهز شوند تا امکان شناسایی و رهگیری بدون سرنشین های مهاجم بخوبی برای آنها فراهم آید . این لایه های دفاعی را به شکل منطقی می بایست براساس ماهیت فیزیکی محیط درگیری شکل داد ، بدین معنی که اگر ساختمان کنترل- فرماندهی در داخل محیط شهری قرار دارد ، منطق حکم می کند که از نصب حسگرهایی مبتنی بر کشف صدای پهپادها ، خودداری گردد . درمورد دارایی های متحرک ( سیار ) نیز این مساله که سامانه های ضد پهپاد می بایست بسته به زمان ومکان حمله انتخاب شوند ، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود . تاکتیک های " گرگ گروه " های نیروی دریایی آلمان در جنگ دوم جهانی https://www.aparat.com/v/BE7AS بدین ترتیب ، ارتش ایالات متحده و کشورهای متحد آن ، می بایست تمرکز دقیق تری برروی تاکتیک های مورد استفاده توسط دشمنانشان داشته باشند . دراین ارتباط ، بازخوانی مجدد تاکتیک های " گرگ گروه " های زیرسطحی های آلمانی در جنگ دوم جهانی ، می تواند مفید باشد . از آنجایی که بدون سرنشین های رزمی در مقایسه با جتهای رزمی سرنشین دار ، به زیرساختهای پشتیبانی کوچکتری نیاز دارند ، میتوان آنها را بصورت گسترده تری در یک صحنه عملیاتی بزرگ ، پراکنده نمود ( شاید این عبارت با اصل تمرکز در اسناد مربوط به اصول کلاسیک جنگ در تناقض باشد ولی در قرن بیستم ، قبض (فشردگی – تمرکز) و بسط ( گسترش – عدم تمرکز ) اصول جنگ براساس آنچه شرایط صحنه رزم حکم می کند ، وجود داشته و قابل بررسی است . م ) با توجه به روند فوق ، هنگامی که اهداف آسیب پذیر دربرابر حملات پهپادی ، مورد شناسایی قرار گرفتند ، این امکان وجود دارد که بدون سرنشین هایی در کلاس های مختلف از محور ها و مناطق مختلف بسوی این هدف روانه شده و در مسیر حرکت ، بر روی هدف متمرکز شوند . یک دسته " گرگ گروه " های هوایی بدون سرنشین شامل سامانه های تجاری / دست ساز تا سامانه های پیچیده تر نظامی به منظور هدف قرار دادن اهداف ویژه ، به مانند آنچه که نیروی دریایی آلمان در جنگ دوم جهانی علیه کاروان های دریایی متفقین اجرا نمود ، می تواند به یک کابوس برای کاروانهای لجستیکی ، حتی متعلق به یک ارتش پیشرفته ، تبدیل گردد . جنگ در اوکراین ، یکی از نمونه های بسیار خوب عملیات رسانه ای دیجیتال و شبکه ای در صحنه نبرد کلاسیک محسوب می شود هر سرباز روسی یا اوکراینی که یک گوشی هوشمند در اختیار داشت ، تبدیل به یک رسانه شد . در حالی که گروه های پهپادی دو طرف نیز با اتصال بدون سرنشین های تجاری ، کوادکوپترها و .... بسرعت از فضای رسانه ای گسترده موجود برای تبلیغات و جنگ روانی علیه طرف مقابل استفاده می نمایند مفهوم ساختار سراسربین Panopticon https://www.aparat.com/v/BQWlr 5- درس پنجم : بدون سرنشین ها در میدان نبرد مدرن ، محیط عملیات اطلاعاتی را گسترش داده اند . جنگ در اوکراین با کاربرد ترکیبی و گسترده رسانه های اجتماعی ، گوشی های هوشمند و هواگردهای بدون سرنشین به یک ساختار سراسر بین ( Panopticon) مجازی در دنیای وب تبدیل شد و ارتش روسیه ، اوکراین ، غیرنظامیان طرفدار روسیه یا اوکراین ، خبرنگاران و ... با استفاده از داده های منتشر شده از این ترکیب دهشتناک ، داستان های زیادی از وحشت یا قهرمانی به دنیا مخابره نمودند . این بدان معناست که سیل اطلاعات ( در معنای information . م ) به تمام انسان هایی که این جنگ را دنبال می کردند ، در درجه نخست نشان دادکه هردوطرف ، همدیگر را زیر نظر دارند و از اطلاعات بدست آمده برای هدایت حملات خود استفاده می کنند ، دوم این اطلاعات به سلسله ای از اخبار هدایت شده تبدیل شد تا مخاطبان را در هر دوطرف درگیر ، تحت تاثیر قرار دهد و درنهایت ، برای پشتیبانان هر دو طرف درگیر ، بینش بی سابقه ای را فراهم آورد که به حمایتهای دیپلماتیک ، اقتصادی و نظامی خود ادامه دهند . در این میان ، نقش و ماموریتی که بدون سرنشین ها در ایجاد پدیده " ساختار سراسربین " برعهده دارند ، فراتر از سایر عناصر است . حتی بدون سرنشین ها تجاری و دست ساز نیز میتوانند مایل ها دورتر از کاربر هدایت کننده ، میدان دید بسیار وسیعی را درمقایسه با عناصر مستقر در زمین فراهم آورند ، در حالی که امکان ارسال تصاویر و ویدئوها بصورت برخط ، امتیازهای مشخصی را برای تصمیم گیرندگان نظامی فراهم می آورد . در این حوزه ، درخواست دولت اوکراین از شهروندان غیرنظامی برای تحویل بدون سرنشین های تجاری خود به ارتش ( و متقابلا ، کمک های مردمی روسها به ارتش در حال جنگ خود که شامل بدون سرنشین های تجاری نیز می گردید . م ) به این تلاشها دامن زد . 6- درس ششم : وارد کردن گسترده بدون سرنشین ها به صحنه عملیات رزمی ، تنها مختص ارتشهای بزرگ نیست ارتش اوکراین ( جدا از روند عملیات نظامی و عقب نشینی های پی در پی .م ) تا یک مقطعی از جنگ ، بطور کامل توانایی خود را در برابر واحدهای رزمی ارتش روسیه اثبات نمود . اوکراین از نظر هزینه های نظامی در رده 40 رده بندی ارتشهای دنیا قرار دارد که پائین تر از کشورهایی نظیر کویت یا ویتنام هست . اما کاربرد بدون سرنشین های رزمی در اوکراین ، شاهد خوبی در زمینه افزایش توان رزمی یک سازمان نظامی با هزینه های کم به نظر می آید . این روند قبلا در جنگ قره باغ نیز دیده شد ، بطوریکه آذربایجان بلحاظ هزینه نظامی در رده 60 ارتشهای دنیا و پائین تر از کشوری نظیر جمهوری چک قرار دارد . این ابزار ، دسترسی به نسبت آسان و ارزانی را در حوزه قدرت هوایی به سازمان نظامی کاربر آن خواهد داد . راست : زمانی که ماتیاس روست ، آلمانی معروف که در سال 1987 با استفاده از یک فروند هواپیمای سبک از سد شبکه پدافند هوایی و رهگیرهای نیروی هوایی ارتش سرخ عبور کرد ( با کمی خوش شانسی البته ) یکی از نشریات مشهور هوانوردی نظامی غرب ، با تیتر " تهدید نامتقارن " از این ماجرا یاد کرد . بدین معنی که این فرد با یک فروند هواپیمای کوچک سسنا-172 بی خود به راحتی از شبکه راداری روسها و حتی رهگیری میگهای-23 نیروی هوایی شوروی سابق عبور نمود و درست در پایتخت شوروی فرود آمد . چپ : به تقریب 35 سال پس از این رویداد ، درسال 2022 و صحنه نبرد اوکراین ، در حالی جتهای پیشرفته سوخو-35 به منظور ایجاد برتری هوایی وارد عمل شدند که بدون سرنشین های سبک و فوق سبک اوکراینی در ارتفاع پائین عملکرد به نسبت موفقی را پشت سر گذاشتند. به نوعی باید گفت " تهدید نامتقارن در قرن بیست و یکم " را در برابر نیروی هوایی کلاسیک شاهد هستیم 7- درس هفتم : مفاهیم مربوط به حوزه برتری هوایی ممکن است نیاز به تعدیل داشته باشند در این مساله که ارتش روسیه به منظور ایجاد برتری هوایی بر فراز صحنه نبرد در اوکراین ، تمام تلاش خود را نموده ، شکی وجود ندارد ، اما برخی تحلیلگران معتقدند که اگر بیلان نیروی هوایی روسیه ، موفق تر از چیزی بود که اکنون ( در 133 روز نبرد ) شاهد آن هستیم ، حضور بدون سرنشین های رزمی و شناسایی ، هنوز تصویر کلی عملیات هوایی ، زمینی و دریایی را برای ناظران نظامی ، پیچیده تر و پرابهام تر می نمود . این ابزار نظامی ، با اجرای ماموریتهای متعدد و موفقیت آمیز در ارتفاع پائین ، به تقریب هیچ سنخیتی با حضور جتهای رزمی سوخو-35 در ارتفاع بالاتر ندارد . بعبارت بهتر ، یک کوادکوپتر تجاری هرگز وارد یک نبرد داگ فایت با سوخو-35 های نیروی هوایی روسیه نخواهد شد و تهدیدی هم علیه آن نیست ولی متقابلا ،سوخو-35 بعنوان یک ماشین رزمی پیچیده ، به ابزار موثری برای جلوگیری از حملات هوایی این کوادکوپتر بر علیه واحدهای زمینی مجهز نیست . در یک میدان دید گسترده تر ، با وجود اینکه روسها موفق شدند تا فرودگاه های نظامی ارتش اوکراین را از کار بیاندازند ، اما این اقدام ، عملیات بدون سرنشین های اوکراینی را متوقف ننمود . به شکل مشابهی ، حضور سامانه های بدون سرنشین ، میتواند چالش جدیدی برای سیستمهای دفاع هوایی دوش پرتاب نیز ایجاد کند . بدین معنی که تهدید هوایی بدون سرنشین ها ، می تواند بسیار پراکنده بوده ، شناسایی سمت و ارتفاع حرکت آن بسوی هدف مورد نظر ، پیچیدگی های خاص خود را داشته و ممکن است حتی دفاع در برابر آن غیرممکن گردد. در نتیجه ، مفاهیم استاندارد برتری هوایی را نمی توان به کناری نهاد ولی ظهور تدریجی بدون سرنشین های رزمی ، این مفاهیم را پیچیده تر می نمایند . از سویی دیگر ، گرچه قابلیتهای رزم هوابه هوا برای پهپادها هنوز به استانداردهای خاص خود نرسیده ولی این هواگردها می توانند در موارد خاص به یک تهدید جدی تبدیل شوند . بعنوان مثال در سپتامبر 2020 ، یک هواگرد بدون سرنشین اسباب بازی ، به شکل تصادفی به یک بالگرد پلیس لوس آنجلس برخورد نمود . اگر چه این حادثه منجر به تلفات جانی و سخت افزاری نشد ولی تحقیقات بعدی نشان داد که شدت ضربه آنچنان بود که اگر برخورد در ناحیه روتور بالگرد صورت می بود، منجر به سقوط بالگرد می شد . مهمات پرسه زن روسی lancet-3 https://www.aparat.com/v/8Oifm در این میان ، گرچه ارتشها ، مدتهاست که درصدد مستحکم سازی سازه و بدنه هواگردهای سرنشین دار در برابر برخورد پرندگان هستند ، اما بدون سرنشین ها که از سازه محکمتری ساخته شده اند و احتمالا می توانند سریعتر پرواز کنند و منطقا امکان حمل مواد منفجره را نیز دارند ، پتانسیل ایجاد یک میدان مین هوایی را بطور کامل در اختیار یک نیروی مدافع یا مهاجم خواهند گذاشت که دراین رابطه ، گفته میشود مهمات پرسه زن روسی lancet-3 چنین توانایی را در حال حاضر ، در اختیار دارد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ مترجم :MR9 2- لازم به توضیح است که مطالب مندرج در این متن تنها نظر نویسنده است و نقدهای قابل توجهی را می توان به بندهای مختلف آن وارد آورد که انشا.. در زمان مقتضی این کار انجام میشود منبع1

تست تاکسی https://www.youtube.com/watch?v=0b9xR6FQBOo&t=52s

قادر و فانتوم .....!!!!

پایگاه های آمریکا نقش اساسی در گسترش نظامی صهیونیستها اطراف ایران دارند. کاملا و به طور مستقیم با حضور مستقیم نظامیان و تجهیزات صهیونیستها خصوصا در عراق (اربیل به خصوص) و کویت و به همراه بحرین و امارات و عربستان ضد ایران در حال فعالیت هستند. قدم اول و قدم های بعد

رونمایی از پهپادهای ایرانی در رژه نظامی ونزوئلا ارتش ونزوئلا برای اولین‌بار در رژه نظامی خود پهپادهای رزمی مونتاژ شده ایرانی را نمایش داد.

زنگ خطر گرسنگی در افغانستان جنگ روسیه و اوکراین، خشکسالی و ناحکمرانی در افغانستان سبب شده است تا ۲۳ میلیون نفر از جمعیت این کشور در شرایط بحران گرسنگی شمرده شوند. مطابق با گزارش سازمان مصونیت غذایی(IPC) یک میلیون کودک افغان در شرایط بحرانی شاخص گرسنگی قرارگرفته‌اند.

ونزوئلا یک میلیون هکتار زمین در اختیار ایران قرارد داد رضوانی‌زاده نائب رئیس انجمن کشت فراسرزمینی: ونزوئلا با هدف کشت فراسرزمینی یک میلیون هکتار زمین کشاورزی در اختیار ایرانیان قرار داده است. اقلیم ونزوئلا برای کشت گندم مناسب نیست، این کشور برای کشت محصولات استراتژیکی چون ذرت و سویا مناسب است؛ ارزش اقتصادی سویا به مراتب از گندم بالاتر است. ونزوئلا مستعدتر از برزیل و روسیه برای کشت فراسرزمینی است. به نظر می‌رسد این کشور می‌تواند خلاء اوکراین را در جهان پرکند. باید از روابط خوب سیاسی شگل گرفته بین ایران و ونزوئلا برای ایجاد امنیت غذایی کشور و جهان بهره بگیریم؛ متاسفانه ما در زمینه فرصت‌سوزی‌ها در جهان در رتبه نخست هستیم.

هنر دروغگویی در تیتر بی‌بی‌سی فارسی: دولت انگل ستان به خاطر دشمنی با ایران و حجاب به بازیکن ایرانی ویزا نداده بعد این بنگاه دروغ پراکنی طوری تیتر زده که انگار کوتاهی از بازیکن ایرانی بوده که ویزا رو دریافت نکرده!!! (یک عکس بد هم از این بازیکن گذاشته)

با سلامی گرم و دوباره به دوستان عزیز میلیتاریست.  کیدون ، نوک نیزه موساد (بخش پنجم و پایانی)  کیدون در برابر ایران رونن برگمن در کتاب «برخیز و اول او را بکش» می نویسد پس از آنکه آریل شاورن ، ژنرال مئیر داگان را به عنوان ریاست موساد منصوب کرد ، او را مسوول برهم زدن برنامه هسته‌ای ایران قرارداد، چرا که از دید هر دوی آنها یک تهدید علیه اسرائیل محسوب می‌شد. داگان برای به انجام رساندن این مهم به شیوه‌های مختلفی دست زد. دشوارترین و البته کاراترین آنها به اعتقاد داگان ، شناسایی دانشمندان کلیدی در صنعت موشکی و هسته‌ای و سپس کشتن آنها بود. در سالهای اخیر، حضور آنها (و همچنین سیا) در ایران در مسیر اختلال در رشد برنامه‌های هسته‌ای فعلی ایران؛ به طور قابل توجهی به‌ویژه برای دانشمندان هسته‌ای یا سایر افراد مرتبطی که برای دولت ایران کار می‌کنند ؛ مؤثر و مرگ آفرین بوده است. در سال‌های اخیر کشور آذربایجان به دلیل نزدیکی و دسترسی راحت به مرزهای ایران و همچنین به دلیل آسودگی خاطر ناشی از فعالیت نیروهای امنیتی آذری در مقابله با عوامل وزارت اطلاعات ایران (MISIRI) [که ممکن است بخواهند دست به عملیات تهاجمی و یا تلافی جویانه علیه نیروهای موساد بزنند] ؛ به نقطه کانونی نه تنها کیدون ، بلکه به طور کلی سازمان موساد تبدیل شده است. نقطه کانونی که علاوه بر سازماندهی ترورهای کیدون ، موساد در آنجا در دو حوزه «گردآوری اطلاعاتی» و «عملیات ضد اطلاعات» فعالیت می نماید. علاوه بر آن ، تحلیلگران تصور می کنند که کیدون ؛ مستقیماً مجاهدین خلق (MEK) را برای بی ثبات کردن ایران مورد آموزش قرار داده و با این تشکیلات در این زمینه کار می کند. اینکه سطح و میزان این همکاری تا چه حد است ، را فقط تعداد کمی به طور قطع و دقیق می دانند. اما حمایت مالی مجاهدین توسط موساد و تأمین مالی عملیات های این سازمان در ایران ، تقریبا از موارد تضمین شده این همکاری مشترک است. همچنین باید توجه داشت که سیمور هرش (یک روزنامه‌نگار برنده جایزه پولیتزر) درباره آموزش «فرماندهی مشترک عملیات ویژه» ارتش آمریکا (J.S.O.C) به مأموران مجاهدین خلق در مکانی مخفی در نوادا از سال 2005 تا 2009 مقالاتی منتشر کرد. لازم به یادآوری است که ایالات متحده در سال 2007 ، مبلغ 400 میلیون دلار برای «بی ثبات سازی ایران» اختصاص داده است ، که به باور سیمور هرش رقم واقعی بسیار بیشتر از این مبلغ ادعائی است. این روزنامه نگار برنده جایزه پولیتزر ، آموزش های J.S.O.C به مجاهدین خلق را شامل سرفصل هائی از «خرابکاری و براندازی» و «رهگیری اطلاعات» تا «آموزش نظامی» و «تاکتیک های عملیاتی واحدهای کوچک» می داند. بنابراین اگر جوامع اطلاعاتی و عملیات ویژه ایالات متحده این کار را برای این سازمان (مجاهدین/ MEK) انجام داده اند ، تنها «می توان» تصور کرد که موساد به ویژه کیدون ممکن است در کنار هم یا در حمایت از مجاهدین خلق ، قادر به انجام چه کارهائی باشد. با وجود تنش های اخیر و بی ثباتی هائی پیش رو که بین دو کشور در جریان است ، بسیار بعید است که «واحد کیدون» در خصوص سرنوشت و آینده «مجاهدین» ، هم در سایه نشسته و بیکار بماند. تجزیه و تحلیل: کارنامه عملکرد کیدون در برابر ایران هنگامی که ایالات متحده قتل های هدفمند را انجام می دهد، اکثراً ترجیح می دهند این کار را از دور و از طریق استفاده از حملات هواپیماهای بدون سرنشین انجام دهند. برای روسیه، سرویس‌های امنیتی آن‌ها مدت‌هاست که تمایل خود را نسبت به استفاده محتاطانه از سموم بسیار سمی نشان داده‌اند. در مقابل، کیدون اسرائیل برای ترورهای دراماتیکی که شبیه صحنه‌هایی از یک فیلم اکشن به نظر می‌رسد، شهرت دارد. در سال 2010، پس از آنکه چهار دور تحریم‌های اقتصادی سازمان ملل نتوانست تهدید ناشی از غنی‌سازی اورانیوم ایران را متوقف کند، منابع اطلاعاتی ایالات متحده می‌گویند که دولت اسرائیل به کیدون «چراغ سبز» نشان داد تا دانشمندان هسته‌ای ایران را هدف قرار دهد. علاوه بر فخری زاده، اسرائیل مظنون اصلی «پنج ترور موفقیت‌آمیز» دانشمندان هسته‌ای ایران از سال 2010 تا 2012 و «یک تلاش ناموفق» برای ترور است. گازگرفتگی اردشیر حسین‌پور، یکی از بنیانگذاران مرکز فناوری هسته‌ای اصفهان در سال 2007 نیز مشکوک است که کار کیدون باشد. مسعود علیمحمدی، فیزیکدان ذرات بنیادین، در 12 ژانویه 2010 بر اثر انفجار بمبی که به وسیله موتور سیکلت به خودرو او متصل شده بود، در حالی که خانه خود را ترک می کرد و به سمت محل کار می رفت، کشته شد. در 8 نوامبر 2010، قاتلان ناشناس موتورسوار، دانشمند و مهندس هسته ای مجید شهریاری را با کار گذاشتن و منفجر کردن بمب C4 در درب خودروی وی در حالی که شهریاری در حال رانندگی بود، کشته شد. تقریباً همزمان با انجام این اصابت به شهریاری، یک قاتل دیگر با موتور بمب گذاری شده به خودروی یکی از رهبران برجسته برنامه تحقیقات هسته ای ایران، فریدون عباسی، کوبید. عباسی و همسرش درست قبل از انفجار بمب با پریدن از وسیله نقلیه خود به سختی فرار کردند. در ۲۳ جولای ۲۰۱۱، داریوش رضایی نژاد، دانش آموخته مهندسی برق و کارمند یکی از تأسیسات تحقیقات هسته‌ای امنیت ملی تهران، پس از اینکه او و همسرش به تازگی خانه‌ جدیدشان را تحویل گرفته بودند، در مقابل خانه‌اش توسط دو مرد مسلح موتورسوار مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. مهاجمان ناشناس در جریان این حمله همسر رضایی نژاد را نیز زخمی کردند در 11 ژانویه 2012، در حمله ای تقریباً مشابه با حمله ای که ماه ها قبل به مجید شهریاری انجام شد، مصطفی احمدی روشن، دانشمند هسته ای، زمانی که یک موتورسوار در حال عبور یک «بمب چسبان» مغناطیسی را روی خودروی وی قرار داد، کشته شد. ماه ها قبل از ترور فخری زاده، در 7 آگوست 2020، قاتلان ناشناس، دومین رهبر ارشد القاعده، عبدالله احمد عبدالله و دخترش میریام، بیوه حمزه بن لادن، پسر اسامه بن لادن را در خیابان های تهران کشتند. نیویورک تایمز با استناد به گفته های چهار مقام آمریکایی در ماه نوامبر مدعی شد که قاتلان کیدون با موتورسیکلت مسئول تیراندازی به عبدالله و دخترش به دستور ایالات متحده بودند. به نظر می رسد در تحلیل چگونگی عملکرد کیدون در ایران ، انگیزه های انتقام و بازدارندگی دست به دست هم می دهند. دیو کیمچه، معاون سابق آژانس موساد، در مورد ترور فردی که توسط بمبی که در تلفن کار گذاشته شده بود، گفت: ... پایان  (با توجه به حجم زیاد مطلب ، به جهت اینکه برای دوستان خسته کننده نشود ؛ معرفی این یگان در قالب 5 پست ارسال گردید) پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. .

سلام گفتگوی مهر با امیر خلبان حسینعلی ذوالفقاری قسمت اول : https://www.mehrnews.com/news/5517587/چهارکیلومتر-از-جاده-عقب-نشینی-بعثی-ها-چگونه-به-آتش-کشیده-شد قسمت دوم : https://www.mehrnews.com/news/5520387/پیامی-که-محمود-اسکندری-برای-صدام-فرستاد-و-دنیا-آن-را-شنید قسمت سوم و پایانی : https://www.mehrnews.com/news/5526670/ضدانقلاب-در-پی-ترور-اسکندری-بود-پرواز-برفراز-جهنم-نیروگاه-اوسیراک

وزارت دفاع ملی تایوان ادعا کرده که ۲۹ هواپیمای چینی وارد منطقه دفاع هوایی تایوان شده اند هواپیما های چینی شامل وارد شده به فضای دفاع هوایی تایوان (ادعایی) : شش بمب افکن H-6 دو پرنده پیش اخطار KJ500 یک سوخت رسان Y20 پنج فروند J-11 هشت فروند J-16 یک فروند پیش اخطار Y-9 یک فروند پرنده تجسسی Y-8 یک فروند ضد زیر دریایی Y-8 چهار فروند سوخو ۳۰ نیروی هوایی تایوان ضمن فرستادن جنگنده ، اقدام به اخطار رادیویی و بکار گیری سامانه های دفاع ضدهوایی برای نظارت بر فعالیت های چینی ها نموده است پیوند

F-5F

و همچنان اف -5 های نهاجا

بسم ا... ابعاد بدون سرنشین اختونیک اس-70 به احتمال بسیار زیاد ، بخش داخلی پست کنترل و فرماندهی بدون سرنشین اختونیک اس -70 با شناسه NPU-70 سرخلبان آزمایشگر شرکت سوخو در پروژه اختونیک نمای بیرونی بدون سرنشین اختونیک واحد کمکی تولید نیرو ( APU) ؟!!!! https://www.aparat.com/v/6qH7j پی نوشت : به درخواست برادر گرامی ، جناب @alrkhs

بدون سرنشین اس-70 اوختونیک اوج می گیرد ! شکارچی روس ، قبل از آزمایشات جدید صنعت هوانوردی بدون سرنشین روسیه ، درآستانه یک جهش قابل توجه فناورانه با معرفی بدون سرنشین اس-70 قرار گرفته است که به احتمال بسیار زیاد در دو نسخه شناسایی و تهاجمی وارد سازمان رزمی نیروی هوایی ارتش روسیه خواهد شد . نمونه نخست این بدون سرنشین جدید ، آزمایشهای اولیه را پشت سر نهاده و درآینده نزدیک ، دومین نمونه و سپس دو فروند دیگر نیز پروازهای آزمایشی خود را پشت سر خواهد گذاشت . با این حال ، نمونه فوق الذکر تفاوتهای مهمی را با گونه های قبلی دارد که این تفاوتها در خط تولید انبوه آن اعمال خواهد شد . رونمایی از نسخه دوم اوختونیک - دسامبر 2021 به بخش های خاکستری دقت کنید دو فروند اول از اس-70 اولین نمونه از بدون سرنشین اوختونیک در ژوئن سال 2019 تکمیل و به نمایش عمومی گذاشته شد و در پاییز همان سال نیز آزمون های خزش روی باند آن آغاز و در اوت 2019 نخستین پرواز کامل آن انجام گردید . متعاقب این مساله ، نمونه اول تولید شده ، به منظور بررسی های فنی و اعمال تغییرات مورد نیاز به شرکت سازنده عودت داده شد تا قابلیتهای جدیدی ، از جمله توانایی پرواز در صورتبندی های جتهای سرنشین دار جدید نیروی هوایی نظیر سوخو-57 نیز بدان اضافه گردد .در همان زمان ، رسانه های روسیه داده های جدیدی را مبنی بر دریافت سفارش شرکت سوخو از نیروی هوایی روسیه در پایان سال 2019 برای کار بر روی نسخه جدیدی از اوختونیک و سپس ساخت حداقل 3 فروند از این بدون سرنشین جدید و پست کنترل زمینی آن را منتشر نمودند و براساس این قرارداد ، تمامی این هواگردها تا پایان سال 2022 می بایست تولید و وارد مرحله آزمایش شوند . با توجه به این روند ، ساخت نمونه دوم آزمایشی اس-70 توسط شرکت هوانوردی نووسیبریک – چکالوف انجام میشود و بدلیل اهمیت راهبردی آن برای نیروی هوایی روسیه ، در اوت سال 2021 وزیر دفاع این کشور با بازدید از خط تولید این پهپاد ، روند تولید آن را مورد بررسی قرار داد و خبر مربوط به وجود چند فروند در خط تولید این شرکت نیز در جریان همین بازدید منتشر گردید . با این حال ، در نهایت امر ، 14 دسامبر 2021مراسم رونمایی از نسخه جدید بدون سرنشین اس -70 برگزار شد و شاهدان حاضر در این رونمایی از تفاوتهای قابل ملاحضه این نمونه با نسخه رونمایی شده قبلی پرده برداری نمودند . علاوه بر این ، رئیس دپارتمان هوانوردی وزارت دفاع نیز بر تلاش دو مجموعه برای تکمیل آزمایشها در اسرع وقت و شروع تولید انبوه آن تاکید نمود . تفاوت های محسوس تحلیلگران نظامی حوزه بدون سرنشین ها بر این اعتقاد قرار دارند که دو نمونه اولیه اوختونیک بلحاظ ظاهری ، شباهت زیادی به یکدیگر دارند، بدین معنی که هر دو نسخه تولید شده ، ورودی هوای مشابه در بخش ابتدایی بدنه هواگرد و یک خروجی پیشرانه را در بخش انتهایی بدون سرنشین ، بخود می بینند. در عین حال ، تفاوت های بیرونی ملموسی نیز وجود دارد که نشان دهنده اعمال یکسری تغییرات و متعاقب آن ، پدید آمدن یکسری احتمالات جدید برای این بدون سرنشین روسی است . در واقع ، برخی ناظران برای اعتقادند که شرکت سازنده برای بهبود عملکرد این پهپاد ، یکسری بهینه سازی های داخلی را در دستور کار قرار داده که مشخصا بدلیل ماهیت محرمانه آن ، امکان دسترسی به آن وجود ندارد . در بخش بیرونی بدنه ، تفاوت غیر ملموسی قابل مشاهده است ، بدین معنی که تمام یا تقریباً همه اجزاء نصب شده روی بدنه از مواد مرکب ساخته شده ( یعنی اجزاء فلزی از روی بدنه حذف شدند . م ) که این مساله باعث شده تا پهپاد روسی قبل از اجرای عملیات رنگ آمیزی ، دو رنگ به نظر برسد که در صورت صحت این احتمال ، مخروط نوک این بدون سرنشین و لبه های کشیده شده بال به رنگ خاکستری، به طور کامل تغییر نموده است . در اکتبر سال 2021 ، شبکه تلویزیونی زوزدا ، برنامه ای را در خصوص فرآیند ساخت یک قطعه کامپوزیتی در ابعاد یک پهپاد بزرگ ، به نمایش گذاشت که آماده نصب تجهیزات و سامانه های جدید در درون آن می شد که احتمالا به برنامه اوختونیک مرتبط می گردید . اوختونیک - 2019 از سویی دیگر ، طراحی جدید خروجی پیشرانه توربوجت اوختونیک نیز نظرات را بخود جلب نمود . نسخه اول اس-70 از یک پیشرانه توربوجت مجهز به خروجی قابل کنترل با سطح مقطع کلاسیک بود ، در حالی که نمونه جدیدی که درسال 2021 رونمایی گردید از یک طرح جدیدتر مسطح ذوزنقه ای بهره می برد که به تحلیلگر اجازه میدهد تا با دقت بیشتری طراحی بدنه هواگرد ، سطح مقطع راداری و اثرفروسرخ کاهش یافته این بدون سرنشین را بررسی کند . با این حال ، آنچه که در پشت این خروجی جدید پنهان شده هنوز ناشناخته است ولی آنچه واضح به نظر می رسد این است که پیشرانه های اوختونیک از نیروی پیش برنده کافی برای اجرای مانورهای رزمی برخوردار خواهد بود .در حوزه های مخابراتی و الکترونیکی ، چه برای نمونه اولیه و چه نسخه جدید رونمایی شده درسال 2021 داده ها همچنان محرمانه هستند ، اما برخی شایعات از وجود یک خلبان خودکار بسیار پیشرفته با درجه بالایی از استقلال عمل به منظور اجرای مستقل ماموریتهای محوله خبر می دهد ، هر چند همچنان تغییرات مربوط به بخش اویونیک اوختونیک با طبقه بندی محرمانه قابل انتشار نیست . ماموریتهای محوله به اوختونیک بسته به اینکه برای این بدون سرنشین جدید روسی چه ماموریتهایی در نظر گرفته شده است ، اس-70 می تواند بصورت مستقل یا تحت کنترل کاربر زمینی ، عمل نماید . پست کنترل اوختونیک که NPU-70 نام گرفته بعنوان بخشی از یک قرار داد دولتی در دسامبر 2019 توسط گروه صنعتی کرونشتاد در حال توسعه است . این پست کنترل که در سال 2019 به نمایش گذاشته شد ، یک کانتیر با ارگونومی مناسب جهت نصب برروی کشنده های استاندارد روسی یا بصورت ثابت است که در بخش داخلی آن ، چند مجموعه برای هدایت پهپاد و تجهیزات الکترونیکی مرتبط با آن وجود دارد و براساس گزارشهای موجود ، اوختونیک احتمالا از یک خط ارتباطی یکپارچه استفاده می کند . این امر به یگان کاربر اجازه می دهد تا تبادل اطلاعات با وسیله پرنده را با امنیت کامل صورت دهد ، در حالی که مرکز تله متری این پست کنترل ، با استفاده از سامانه های اپتیکی و الکترونیک ، داده های مرتبط را دریافت و دستورات بطور مستقیم برای اوختونیک ارسال می گردد . با این وصف ، اینکه کاربران اوختونیک از چه ابزارهایی استفاده می کنند و تفاوت پست فرماندهی دو نمونه اولیه این پهپاد با یکدیگر در چه مواردی است ، هنوز مشخص نشده ولی با توجه به برد و ماموریتهایی که بدان محول خواهد شد ، احتمالا ممکن است مجموعه ای از فناوریهای مختلف در آن استفاده شده باشد . چالش های جدید برای اوختونیک در واقع امر ، پس از خروج اولین پهپاد اس-70 و پست فرماندهی آن از خط تولید ، چالشهای جدید در زمان آزمایش زمینی و سپس پروازی آن بوجود آمد . در جریان این تستها ، هر دو مجموعه می بایست تحت سخت ترین شرایط رزمی وارد عمل شوند و پس از طی موفقیت آمیز تمامی این مراحل است که نیروی هوایی آن را بعنوان یک سامانه جدید رزمی بخدمت خواهد گرفت . اما این آزمایشها ، نیازمند طی زمان مشخص و تلاش زیاد بوده تا جایی که رسانه های روسی ، براین اعتقاد قرار دارند که در ابتدای سال 2023 تجهیزات آزمایشی تحویل و در اکتبر 2025 تمامی مراحل آزمایشی پایان می یابد و تنها پس از این تاریخ خواهد بود که میتوان آن را در خط تولید قرار داد .این مساله نشان دهنده ان است که اوختونیک با تمامی چالشهای موجود ، به پایان مراحل آزمایشی خود نزدیک میشود و انتظار می رود تا پس از اتمام تستهای سه فروند اولیه ، تحویل انبوه آن به نیروی هوایی آغاز گردد . پی نوشت : 1- بن پایه 2- جمع آوری مطالب پراکنده ، بازیابی تصاویر از دست رفته و اضافه نمودن تحلیل و اطلاعات جدید به تاپیک بدون سرنشین اس-70 اوختونیک . بیست و هشتم آذر سال یکهزار و چهارصد خورشیدی 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

هر گردی ، گردو نیست Shell Game ایا چین استراتژی استقرار ICBM دوره جنگ سرد امریکا را احیا می کند؟ تصاویر ماهواره ای از صحرای گوبی تعداد بسیاری سیلوهای موشکی در دست ساخت را نشان می دهد که احتمال استقرار یک مفهوم شیادانه دارد. تصاویر ماهواره ای که اخیرا از صحرای گوبی گرفته شده نشان می دهد که چین در حال ساخت یک مجموعه بزرگ موشک های قاره پیما است. این سایت جدید با بیش از 100 سیلو که در شمال غربی کشور چین در حال ساخت است، بسیار بزرگ تر از هر چیزی است که چین تا کنون ساخته است. قطعا چین قصد دارد تا بازدارندگی خود را تقویت کند ولی نه از طریق چند موشک بیشتر بلکه هدف بسیار چالش برانگیزتری را دنبال می کنند. به گفته محققان، شواهد ساخت و ساز حداقل 119 سیلو در مساحتی بیش از 700 کیلومتر مربع را نشان می دهد. در کنار این سیلو ها ساخت سنگرهای زیرزمینی، جاده ها و یک یک پایگاه کوچک نظامی نیز دیده می شود. دکتر جفری لوئیس " ما معتقدیم که چین در حال گسترش توان هسته ای خود به منظور جلوگیری از بازدارندگی است که امریکا می تواند به وسیله دفاع موشکی ایجاد کند" در واقع چین سعی دارد بتواند در مقابل حمله پیشدستانه امریکا تعداد کافی از موشک های سالم نگه دارد تا بتواند از سد دفاع موشکی عبور کنند. جنبه جذاب این ساخت وساز ها، تفکر پشت ان است که می تواند بازنگری در مفهوم (Shell Game) دوران جنگ سرد امریکا باشد، که تعداد قابل توجهی سیلو ساخته می شود، اما فقط تعداد کمی از انها بارگیری می شود. این باعث می شود که دشمن از مکان واقعی موشک ها مطمئن نباشد و انها را وادار می کند که تمام سیلو ها را هدف بگیرد. در اغاز مبادله اتش بدون نیاز به منابع زیاد و تهیه و نگهداری موشک، توان دشمن تحلیل می رود. در واقه در ده 1970 میلادی برنامه MX ICBMs پیشنهاد شد که نهایتا به موشک (LGM-118 Peacekeeper) ختم شد. قرار بود 23 شیلتر ساخته شود و موشک ها دائما میان انها جا به جا شوند تا از دید ماهواره های جاسوسی پنهان بمانند و دشمن نتواند جای انها را حدس بزند. مقامات امریکایی تخمین میزدند که شوروی برای اطمینان از نابودی کل مجوعه ها و موشک ها مقدار سرسام اور 4600 کلاهک را مصرف کند. تا بتواند ICBM و ABM هارا از میان بردارد. " Shell Game " فقط یکی از مفاهیمی بود که در کنار پرتابگر های ریلی و متحرک و سیلو های های حفاظت شده بود. در انتها ایالات متحده بعد از توافق های کنترل تسلیحاتی ترجیح داد موشک های LGM-118 را در سال 2005 از خدمت خارج کند. فارین پالیسی با اشاره به بازی جدید چینی ها گفت" اگر چه ممکن است به نظر برسد که 120 سیلو به معنای 120 موشک است، اما به راحتی می تواند 12 موشک باشد" فقط ما نمیدانیم! حتی اگر چین هم اکنون بخواهد تعداد معدودی موشک را مستقر کند با گذشت زمان میتواند تمام سیلو هارا مجهز کند. این حرکت چین منطقی به نظر میرسد، با داشتن 250 تا 350 موشک های قاره پیمای هسته ای (م: که تعداد بسیار کمتری نسبت به امریکا و روسیه است) و فراتر از بحث دوام در برابر حمله اولیه دشمن نگهداری سیلو ها در نزدیکی هم باعث می شود نگهداری و کنترل و تدارکات ارزان تر و ساده تر شود. البته برخی از کارشناسان و ناظران این احتمال را مطرح کرده اند که امکان دارد بخشی از یک سیستم دفاع موشکی پیچیده باشد. که برای این بیش از حد در غرب واقع شده اند و به نظر نمی تواند پوشش مناسبی ایجاد کند. از سوی دیگر در گزارش سالانه کنگره ذکر شده ممکن است چین سیلو های جدیدی برای سلاح های قدیمی تر سوخت مایع مانند موشک DF-5 ساخته شود. جیمز اکتون (مدیر مشترک برنامه هسته ای) در بنیاد کارنگی گفته بود"دلایل زیادی برای این سوال وجود دارد که چین قصد دارد زرادخانه هسته ای خود را به سرعت گسترش دهد، اگر چه فقط در بعد کمی باشد" میدان موشکی جدید مطابق با پیش بینی های قبلی در مورد گسترش توانایی اتمی اش است. ولی هنوز زود است قصد چین را از ساخت 100 سیلو عجیب و غریب در دل بیابان را بیابیم اگر چه ممکن است در دل استراتژی بزرگ تری هم جای بگیرد. منبع 1 منبع2 م « به رسم همیشه، این حرکت جدید چینی ها در کنار گسترش توان متعارف به خوبی نمایان گر بلندپروازی های جاه طلبانه ای دارد. اما در خصوص اینکه ایا ممکن است کشور ما هم بتواند از استراتژی Shell Game استفاده کند؟ بله ما هم میتوانیم با ترکیب مفهوم مزرعه موشکی و این شیوه فریب و استتار مانع از این بشویم که دشمن با اجرای حمله ای محدود بتواند توان تهاجمی ما را خنثی کند.»

[align=center][/align] شناورهای چینی Type 022 (کلاس‌بندی ناتو: Houbei) گونه‌ای جدید از واحد‌های حمله‌ی سریع‌السیر FAC نیروی درایایی ارتش‌ آزادی‌خواه چین PLAN است که دارای طرح کاتاماران (طرحی که در آن دو محل تماس با آب وجود دارد. و سازه‌ی شناور دارای دو کیل است.) می‌باشد. شناور اول از این سری (با کد بدنه‌ی 2209) توسط کارخانه‌ی کشتی‌سازی Qiuxin واقع در شانگهای ساخته‌شد و در آپریل 2004 به آب انداخته‌شد. در ساخت این شناور تعداد شش پیمان‌کار مشارکت‌داشته اند. تا سال 2007 تعداد چهل فروند از این شناور ساخته‌شده و قرار براین بوده که در سال‌های بعد تعداد بیشتری از آن ساخته‌شود. شناورهای Type 022 جانشین شناورهایType 021 (کلاس (Huangfeng خواهند شد که در فاصله‌ی سال‌های 1960 تا 1980 وارد خدمت شده‌اند. طرح ویژگی بارز Type 022 طرح بدنه‌ی موج‌شکن کاتاماران (دوبدنه‌ای) یا همان SWATH است. طرح سنتی کاتاماران معمولا در شناورهای بزرگتر دیده می‌شود اما این طرح در آب‌های متلاطم و در سرعت‌های بالا تعادل مناسبی ندارد. اما در Type 022 تغییراتی حاصل شده که این امر شناور را قادر می‌سازد ضمن حفظ تعادل در ‌آب‌های متلاطم نیز به سرعت‌های بالا دست پیدا کند. همچنین آبخور بسیار کم شناور آن را قادر می‌سازد در مکان‌هایی که سایر شناورها قادر به گشت‌زنی نیستد به راحتی تردد کند. مشکل اصلی بدنه‌ی SWATH در این است که این طرح نسبت به طرح سنتی کاتاماران و یا شناورهای تک‌بدنه‌ای هزینه‌برتر و طراحی آن مشکل‌تر است؛ در ضمن سیستم کنترل‌کننده‌ی شناور نیز دارای طرح پیچیده‌ای است. گفته می‌شود دولت چین در دستیابی به این طرح از همکاری شرکت‌ مشاوره‌ی دریایی AMD استرالیا بهره‌برده است. شرکت یادشده با شرکت Sea Bus International چین در طرحی غیرنظامی همکاری داشته ولی دولت چین از طرح ارائه‌شده در ساخت این شناورها بهره‌برده‌است. Type 022 اولین طرح نظامی کاتاماران در دنیا محسوب می‌گردد. اگرچه قبلا برخی شناورهای لجستیکی و پشتیبانی مدل کاتاماران در سایر کشورها به کار رفته‌بود اما هیچ طرحی برای شرکت مستقیم در نبردهای دریایی وجود نداشت. متعاقب ابتکار چین، ایالات متحده نیز دست به سرمایه‌گذاری بر روی طرحی مشابه جهت نبرد‌های ساحلی زد که به FSF1 یا جنگجوی دریا مشهور است. شناورهای Houbei دارای طول 40 متر، عرض 12 متر و آبخور 1.5 متر هستند. تناژ جابجایی شناور 220 تن است. سیستم پیشران شناور از دو موتور دیزلی با قدرت 6865 اسب بخار و دو جت‌آبی تشکیل شده که سرعتی معادل 36 گره را برای آن فراهم می‌آورد. شناور توسط 12 تا 14 خدمه کنترل میشود. طراحی بدنه شناور به گونه‌ای است که سطح مقطع راداری آن را کاهش می‌دهد به گونه‌ای که این شناور با ناوچه‌های کلاس ویسبی سوئد مقایسه می‌گردد. همچنین رنگ‌آمیزی استتاری بدنه‌ی شناور باعث می‌شود شناسایی بصری آن به راحتی امکان‌پذیر نباشد. این رنگ‌آمیزی با توجه به محل به‌کارگیری شناور متفاوت است به گونه‌ای که رنگ‌های به‌کاررفته در مناطق شمالی سیاه-خاکستری-آبی-سفید است اما در رنگ آمیزی شناورهای جنوبی رنگ‌های آبی-سفید-خاکستری به کار رفته‌اند. سامانه‌ی تسلیحاتی شناور مجهز به تعداد هشت فروند موشک ضدکشتی YJ-83 است که در مقرهای نصب شده‌ در پاشنه‌ی شناور قرار دارند. گفته می‌شود می‌توان در این مقر‌ها لانچرهای موشک کروز Hongniao (پرنده‌ی سرخ) نیز نصب کرد. برد Hongniao حداکثر 3000 متر و سرعت آن 0.7 تا 0.8 ماخ گزارش شده‌است. در سینه‌ی شناور یک توپ دفاع نزدیک روسی AK-630 30 میلیمتری قرار دارد. این توپ دارای برد موثر 4000 متر و نواخت 83 گلوله بر ثانیه (4980گلوله در دقیقه) است و برجک آن قادر است در طول مدت 5.1 ثانیه چرخشی 360 درجه‌ای داشته‌باشد. همچنین دو مقر پرتاب چف/دکوی چهارگانه نیز در دو سمت چپ و راست شناور دیده می‌شوند. بر روی این شناور انواع ناشناخته‌ای از حسگرها وجود دارد. آنتن Datalink شناور در بین دو مقر شلیک موشک قرار دارد که می‌تواند داده‌های مربوط به اهداف را از حسگرهای سایر واحدهای هوایی و یا سطحی دریافت نماید. همچنین یک حسگر الکترو-آپتیکال گونه‌ی HEOS 300 نیز در قسمت جلوی شناور دیده می‌شود که احتمالا برای کنترل توپ AK-630 به کار می‌رود. توپ AK-630 [align=center][/align] موشک Hongniao [align=center][/align] تصویر گرافیکی [align=center][/align] سایز اصلی مشخصات ●طول: 42.6 متر ●عرض: 12.2 متر ●آبخور: 1.5 متر ●تناژ جابجایی: 220 تن ●سرعت: 36 گره معادل 66.6 کیلومتربرساعت ●خدمه: 12 تا 14 نفر ●تسلیحات: 8 موشک‌ ضد کشتی YJ-83 8 موشک کروز حمله به اهداف زمینی Hongniao (غیر موثق) 12 موشک سطح به هوای QW (غیر موثق) یک توپ 30 میلیمتری دفاع نزدیک AK-630 ●حسگرها: یک رادار جست‌وجوی سطحی یک رادار ناوبری سامانه ی الکتروآپتیکال HEOS 300 ●پیشران: دو موتور دیزلی با قدرت 6865 اسب بخار دو جت آبی تصاویر متنخب [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] کلاس Huangfeng [align=center][/align] نویسنده: محمدمهدی محمدی منابع لاتین: http://www.sinodefence.com/navy/littoral/type022.asp http://en.wikipedia.org/wiki/Houbei_class_missile_boat توجه! استفاده از مقاله با قرار دادن لینک آن به عنوان منبع بلامانع است.

نورثروپ- گرومن ، عامل تحریک کننده بیشتر از یک دهه قبل از ساقط شدن پهپاد جاسوسی/ تجسسی RQ-4 گلوبال هاوک در بیستم ژوئن 2019 ، وزارت دفاع آمریکا ، براین قصد قرار داشت تا با فرض شروع یک درگیری با جمهوری اسلامی ایران ، ناوگان پهپادی RQ-4 خود را گسترش دهد . در جریان بحث و بررسی های متعددی که در این زمینه به تاریخ فوریه 2008 میلادی در دپارتمان تحلیل نورثروپ- گرومن ایجاد شد ، کارشناسان این شرکت با تحلیل محیط امنیتی آینده ، چگونگی عملکرد پرنده بدون سرنشین گلوبال هاوک را مورد بررسی قراردادند ، در حالی که پیش فرض اصلی این تحلیل ، وقوع جنگ با ایران بشمار می آمد و همین امر نیز بشدت بر میزان فروش این سخت افزار تاثیر نهاد. پیکربندی های هوایی حامل حسگرهای ISR و قابلیت های در دسترس در بخشی از این گزارش ، تحلیلی وجود دارد که معتقد است " اجرای عملیات محاصره سازی و درصورت لزوم ایجاد آمادگی برای ورود به یک درگیری در شکل و ماهیت کلاسیک ، همچنان از اولویتهای مهم برای فرماندهان رده بالای ارتش ایالات متحده باقی مانده است ، چنانکه یک مناقشه فرضی در بازه زمانی 2015 تا 2020 محوریت مباحث و گفتگوهای کارشناسان را تشکیل میداد . سمت راست : پوشش اطلاعاتی ترکیبی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135 و گلوبال هاوک ) سمت چپ : پوشش اطلاعاتی انفرادی ( هواگردهای سرنشین دار RC-135) سند مورد بحث که توسط مرکز تحلیل و بررسی نورثروپ- گرومن تهیه شده ، در واقع یک "خود- تشریحی " از مخزن فکر این شرکت تسلیحاتی است . بررسی این اسناد و مدارک نشاندهنده آن است که نورثروپ – گرومن برنامه بسیار وسیعی را برای توسعه تسلیحات ویژه از جنگ افزارهای لیزری تا نمونه های پنهانکار تدارک دیده است . در حدود 11 سال پیش ، این اسناد موارد کاربرد اصلی پهپاد گلوبال هاوک را در حوزه عملیات دریایی و تامین امنیت مرزی مورد بررسی قرار داده ، ضمن اینکه در نهایت ،کارشناسان نورثروپ-گرومن براین اعتقاد قرار داشتند که پنتاگون برای اجرایی نمودن این برنامه ، به تقریب ، نزدیک به 157 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت . سمت چپ : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی هواگردهای J-STARS سمت راست : محدوده پوشش اطلاعاتی و نظارتی ترکیبی ( J-STARS و گلوبال هاوک ) بدین ترتیب ، تا سال 2015 ، نزدیک به 42 فروندازاین پرنده های بدون سرنشین که تا 220 میلیون دلار هزینه تولید آنهاست ، وارد خدمت شده ، در حالی که برای تطبیق این سخت افزارها با نیازمندی های جدید ارتش ، یک برنامه ارتقاء با قیمت 15.3 میلیون دلار برای تبدیل گونه های موجود به نمونه های روزآمد شده نیز به امضاء طرفین رسید که در مجموع ، هزینه های صرف شده برای این پهپاد ، از آنچه که درسال 1999 پیش بینی شده بود ، به مراتب بیشتر گردید. هدف ، پوشش اطلاعاتی / نظارتی کامل بر محدوده سرزمینی ایران با این وصف ، طبق برآوردهای نورثروپ- گرومن از ماهیت درگیری با ایران ، این شرکت تخمین زده بود که بین 7 تا 8 فروند پهپاد گلوبال هاوک برای ایجاد پوشش لازم و مورد نیاز برفراز این کشور مورد نیاز ارتش ایالات متحده است . حتی دریک برآورد گسترده تر ، تحلیلگران این شرکت ، معتقد بودند که ارتش برای تکمیل پازل اطلاعاتی خود در مورد ایران ، در نهایت به 16 فروند گلوبال هاوک نیاز خواهد داشت تا قابلیت نظارت دقیق بر فعالیت موشکهای بالستیک ایران و یا توسعه برنامه سلاح های کشتار جمعی ( این صرفا" نظر نویسنده متن هست و تنها برای رعایت امانت ، کامل برگردان شد . م ) و همچنین برنامه ریزی و پیش بینی برای اجرای عملیات محدود یا گسترده ، فراهم گردد . نمونه تصویری از حسگرهای الکترواپتیک گلوبال هاوک از فاصله 115 مایلی شفافیت پایین پس از عکس العمل ایران نسبت به تحرکات گلوبال هاوک در سواحل جنوب این کشور و شلیک مستقیم به این پهپاد ، تهران مدعی شد که این پرنده در حال اجرای ماموریت اطلاعاتی / جاسوسی درون مرز هوایی ایران بوده در حالی که متقابلا واشنگتن نیز مدعی شد که این حمله غافلگیرانه ، در فضای هوایی بین المللی رخ داده است . این رویداد ، در واقع مرحله جدیدی از تنش میان دوطرف پس از خروج یکجانبه ایالات متحده از توافق هسته ای (2015 ) است که در آن ، تهران به ازای لغو بخشی از تحریم ها و بازگشت شرایط بحالت عادی ، بخشی از برنامه هسته ای خود را که مشکوک به داشتن جنبه تسلیحاتی بود ، متوقف نماید . پیش از این نیز، ایالات متحده، تهران را به دست داشتن در حمله به شناورهای تجاری متهم نمود و متقابلا" ، تهران نیز هرگونه دخالت در این حملات را بشدت رد نمود ، در حالی که مسئولیت کامل شلیک به پهپاد آمریکایی ، سریعا" پذیرفته شد . پی نوشت : صرف نظر از پاتک غافلگیرانه جمهوری اسلامی به رصد اطلاعاتی ایالات متحده ، سلسله رویدادهای حادث شده اثبات میکند که در طول دهه آینده ، تهدید اصلی بر علیه جمهوری اسلامی ، در جنبه سخت افزاری ، تهدید هواپایه باشد . این مساله بطور طبیعی می بایست اذهان تصمیم سازان نظامی کشور بخود بیش از گذشته ، جلب نماید . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9