majid363

VIP
  • تعداد محتوا

    943
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    5

تمامی ارسال های majid363

  1. طرح ایالات متحده برای استفاده از میدان مغناطیسی زمین در صورت از کار افتادن GPS توسط روسیه و چین ارتش ایالات متحده برای هدفگیری دقیق و موقعیت یابی به سیستم GPS وابسته است اما این سیستم در برابر پارازیت و اختلال آسیب پذیر است و چندین کشور از جمله چین و روسیه ابزارهای مختلفی از انواع سیستم های اختلال GPS تا موشک های برای هدف گرفتن ماهواره های GPS در اختیار دارن که می توانند عملکرد این سیستم را در یک درگیر دچار اختلال کنند همچنین به صورت غبر قانونی و بدون مجوز هم اکنون اخلالگرهای GPS در بازار ازاد وجود دارد که غیر نظامیان هم می توانند به آن ها دسترسی داشته باشند. به همین دلیل نیروی دریایی ایلات متحده بررسی استفاده از میدان مغناطیسی زمین برای ناوبری را آغاز کرده . این پروژه که PUMACE نام دارد هدف ان استفاده از ناهنجاری های موجود در میدان مغناطیسی زمین برای تعیین موقعیت مکانی است. نیروی دریایی در درخواست خود برای این پروژه اعلام کرده : GPS از سیگنالهای رادیویی RF که از ماهواره ها با فاصله دور ارسال میشود استفاده میکند این سیگنال ها در معرض تداخل عمدی و غیر عمدی هستند. ناوبری مبتنی بر میدان میغناطیسی زمین نوید یک فن آوری غیر فعال در همه شرایط آ و هوایی و بدون وابستگی به زیر ساخت را می دهد. در ابتدا نیروی دریایی تولید یک حسگر مغناطیسی برای کشتی ها و زیر دریایی ها خود با دقت بین 30 تا 15 متر با وزنی در حدود 8 کیلوگرم و مصرف 5 وات درنظر گرفته است. موسسه فن آوری نیروی هوایی قبلا ناوبری بر اساس ناهنجاری های مغناطیسی را آزمایش کرده بود که در آن حسگرهای مغناطیسی تفاوت اندازه و جهت میدان مغناطیسی را در هنگام عبور از کنار میدان ها پیدا می کردند و سپس این مقادیر با نقشه های میدان هایی مغناطیسی که از قبل موجود بود مغایسه می شدو این روشی است که احتمالا پرندگان و لاک پشتها برای مکان یابی خودشون استفاده می کنند. اما نیروی دریایی خواستار بهبوداین روند است . نیروی دریایی چالش های اصلی این طرح را تهیه نقشه دقیق میدان مغناطیسی زمین و همچینن تغییرات زمانی که تاثیر گذاری روی دقت این سیستم می شود اعلام کرده وبعلاوه میدان های مغناطیسی هست که عمدا یا غیر عمد ممکن است روی این سیستم اختلال ایجاد کنند. در زمین دو میدان مغناطیسی میتوان پیدا کرد اول میدان مغناطیسی تولید شده توسط پوسته زمین که اگر این میدان سنجش شود دقت بالایی دارد اما ضعف این سیستم عدم موجود بودن حسگرهای قوی مغناطیسی هست که بتوانند تغییرات بسیار جزئی میدان را حس کنند چون میدان پوسته بسیار ضعیف است. میدان مغناطیسی دوم میدان هسته زمین است که قدرت بیشتری دارد و این سنسورها بر روی ا تمرکز خواهند داشت. نقشه ناهنجاری های مغناطیسی قطب جنوب هدف سیستم PUMACE ایجاد سیستمی دقیق و قابل اعتماد و بدون خطا برای بهبود سیستم ناوبری اینرسی INS است که مستقل از GPS باشد. نیروی دریایی اعلام کرده: این نوع از حسگرها می توانند با استفاده از حسگرهای خود تسلیحات مبتنی بر سیستم INS را یدون نیاز به ماهواره با GPS به دقت ناوبری کنند. از طرف دیگر این حسگرها می توانند به سایر حسگرهای برای موقعیت یابی دقیق کمک کنند. این پروژه در دو فاز است فاز اول تهیه سنسورها و نقشه ناهنجاری های زمین و فاز دوم تولید و ازمایش نمونه های اولیه را شامل می شود. با توجه به گستردگی یگانه های ارتش و از طرفی لزوم هماهنگی کامل این نیروها ، هر گونه اختلال در ناوبری این نیروها به شدت عملکرد انها را تحت تاثیر قرار می دهد وهدف سیستم PUMACE جلوگیری از هر گونه اختلال در این موضوع است. منبع Positioning Using Magnetic Anomalies Correlation of Earth (PUMACE)
  2. الجزائر از بررسی جنگنده سوخو 35 به دلیل تکنولوژی راداری آن صرف نظر کرد نیروی هوایی الجزایر یکی از قدیمی ترین کاربرهای جنگنده های روسی هست و عتقاد براین بود که این نیرو برای توسعه نیروی هوایی خود جنگنده سوخو 35 را انتحاب خواهد کرد. اما الجزایر این هواپیما را برای نیروی هوایی خود رد کرده است. در حاظر نیروی هوایی الجزایر جنگنده سنگین su30MKA جنگنده های سبک MIG-29 و Mig29M و بمب افکن su24 و هواپیمای رهگیر MIG25 استفاده می کند. آلجزایر تصمیم دارد برای بروز رسانی سوخو 30 های خود از رادار iIrbis-E. استفاده کند اما برای جنگنده اینده به این نتیجه رسیده که مجموعه رادار و حسگرهای سوخو 35 نمی تواند نیازهای این کشور را تامین کند. هر چند هنوز هم پکفا جز گزینه های خرید ارتش الجزایر هست . منبع سوخو 35 در بحث رهگیری جنگنده توانایی هست قبلا هم گفته شده بود که الجزایر دنبال سوخو 35 و سوخو 34 هست ( هر کدام 14 فروند) اما مطمئنا این سخنان به خاطر تحت فشار قرار دادن روسیه برای تحویل پکفا به این کشور هست مثل کاری که امارات برای اف 35 کرد و اعلام کرد شاید قرار داد لغو بشه بخصوص که مراکش قراره جنگنده های جدید و سیستم های پدافندی جدید بخره
  3. اطلاعات رادار تاندر بلاک 3 مهمترین مزیتش قابلیت sar با دقت یک متر هست برای ما تاندر با موتور روسی و ایونیک چینی گزینه خوبی هست
  4. با اجازه و در تکمیل فرمایشات شما مصر جت های k8 آموزشی چینی خودشو می خواد جایگزین کنه با اینکه اونها عمر کمی هم دارند همچنین تلفات پهبادهای چینی به دلیل نقص فنی هم زیاد هست برای ما هواپیمای روسی مهمات چینی حالت خوبی هست بخصوص تنوعی که چینی ها در تولید مهمات دارن
  5. فکر نکنم حتی روسیه یا چین جنگنده هایی در اختیار داشته باشند که بتونن برتری هوایی را از ناتو بگیرن اما در زمینه تهاجی حق باشماست اگر موشک های کروز یا sdb بشه تولید کرد که از سوخو شلیک بشه همچینین غلاف های هدفگیری مناسب یا حتی غلاف های شناسایی خیلی بدرد ما می خورن بالگرد جایگاه خودش را خواهد داشت روسیه امده روی کاماف 52 رادار ارایه فازی نصب کرده اینجوری کاماف از فاصله بسیار دور میتونه وظایف گوناگونی را انجام بده اا میل 35 یک مزیتی که داره هم سلاح داره و هم میتونه چند نیروی ویژه را با خودش حمل کنه می تونه پشت خطوط دشمن نیرو پیاده کنه از اونها پشتیبانی بکنه
  6. ان شالله که خرید صورت بگیره اما به نظر من سوخو 30 های به روز رسانی شده با رادار سوخو 35 بهتر از سوخو 35 هست سوخو 30 تو بازار جهانی فروش زیادی داشته کشوری هایی مثل هند یا چین قطعاتی از این هواپیما را تولید می کنند اگر روسها بخوان قطعه ندن اختمال اینکه بتونیم قطعات سوخو 30 را بتونیم گیر بیاریم بیشتر از سوخو قطعات سوخو 35 هست حداقل 250 فروند بالگردهایی مثل میل 17 و 20 فروند میل 26 بعلاوه 60 فروند میل 28 و همین تعداد میل 35 برای مرزبانی مورد نیاز هست
  7. نقش کمیته امداد تو جاهای مثل سیستان خیلی خیلی می تونه تعیین کننده باشه
  8. قرار نیست برخورد سخت صورت بگیره باید یک مسیر موازی ایجاد بشه که مردم بفهمن در اون مسیر بودن اونها را به خواسته هاشون میرسونه اینجوری خواه نا خواه برخی جریانات ضعیف میشن
  9. من 30 ساله با اینها زندگی می کنم مشکل اینها خیلی ساده هست برخی تو مسجد ...... ادعای حکومت برسیستان را دارند گروهی هم هستند که هر چی اینها بگن قبول می کنند باید تمرکز قدرت اونها از بین بره و تنها راه این هست که سیستان به 4 استان تقسیم بشه به مرکزیت زابل زاهدان چابهار ایرانشهر اگر اینکار الان بشه بعضی تو سیستان میگن کار ما بوده که تونستیم دولت را مجبور کنیم اوضاع را خوب کنه باید مردم اونجا بفهمن قدرت دست حکومت هست همه کاره حکومته باید فرق گذاشت بین گروه هایی که طرفدار هستند با گروه هایی که رفتارهای نا امن کننده دارند
  10. باید تو سیستان یک رزمایش گذاشت هر چند خیلی ها مخالفن اما باید بلوچستان تقسیم بشه
  11. بسم الله الرحمن الرحیم سیستم AN/APX-80 Combat Tree شادی روح شهیدان مظلوم نیروی هوایی صلوات تصور کنید که یک خلبان هستید و بتوانید هواپیمای دشمن را بدون اینکه بفهمد شما در منطقه هستید شناسایی و منهم کنید این یک امکان فوق العاده به شما می دهد . اما اگر تصور کنید این قابلیتی هست که جنگنده های F-22Raptor و یا F-35Lighting ارائه می کنند در اشتباه هستید. باید گفت که در دهه 70 زمانی که خیلی از قابلیت های F22 و یا مفاهیم مشابه آن در ذهن مهندسان وجود نداشته ، این قابلیت در نیروی هوایی ایالات متحده وجود داشته است . زمانی که خیلی از مهندسان و خلبان های جنگنده های نسل 5 در دوران تحصیل بودند. این فن آوری فوق سری که APX-80 یا نام رمز Combat Tree ( دختر مبارز یا درخت جنگی) شناخته می شود برای اولین بار روی جنگنده های McDonnell Douglas F-4D Phantom II در زمانی که هواپیمای اصلی نیروی هوایی ایالات متحده بود نصب شده بود. امروزه آنرا سیستم Non-Cooperative Target Recognition می نامیم. در آن زمان ( دهه 1970) Combat Tree یک وسیله برای تغییر نتیجه عملیات بود که فقط بر روی تعداد معینی از F-4D نصب شده بود که در گروه های پرواز ی با جنگنده هایF-4E پرواز می کردند. جزئیات واقعی عملکرد این سیستم تا به حال محرمانه و طبقه بندی شده است ، اما تا حدودی امروزه ما می دانیم که خدمه فانتوم ها چگونه از آن استفاده می کردند. فانتوم به شماره 784 مجهز به سیستم Combat Tree از اولین جنگنده هایی که به این سیستم مجهز شد و در سال 1972 سقوط کرد به جای فعال کردن اسکنر راداری قدرتمند موجود در دماغه فانتوم ، افسران سیستم های تسلیحاتی (WSOs) در کابین عقب این جنگنده از Combat Tree برای جستجوی فرستنده های جنگنده های دشمن بر فراز ویتنام استفاده می کردند. ( این فرستنده ها در هواپیماهای ویتنامی برای جلوگیری از آتش به اهداف خودی توسط سامانه های SAM نصب شده بود. که موشک ها و سیستم های راداری بتوانند بین اهداف آمریکایی و اهداف خودی تفاوت قائل شوند. این فرستنده ها که به عنوان فرستنده های IFF شناخته می شوند ، کدی را به اسکنر رادار SAM ارسال می کند و باعث می شود خدمه سیستم تفاوت بین جنگ های خودی و ج های نیروی هوایی ایالات متحده قائل شوند. F-4D به شماره 7463-66 که توسط کاپیتان ها کاپیتان های ریچارد اس. ریچی و چارلز بی دارای 5 پیروزی هوایی شد. عکس 1972 سیستم Combat Tree هر فرستنده ای که امواج آن را دریافت می کرد شناسایی می کرد که بررسی می کرد که آیا این امواج از یک فرستنده دوست رسیده و یا نه . در این حالت موقعیت جنگنده ویتنامی نسبت به جنگنده ایالات متحده بر روی یک صفحه نمایش در کابین عقب F-4D نشان داده می شد. هم چنین اطلاعات مورد نیاز برای خلبان جلویی هم به نمایش در می آمد. این عملکرد در مقایسه با استفاده از رادار فانتوم که باعث می شد سیستم های جنگنده های ویتنامی متوجه حضور و یا شناسایی شدن توسط فانتوم ها را می داد ، عمکرد غافلگیر کننده ای دارد و این امکان را به خلبان فانتوم می دهد که موقعیت جنگنده خود را برای درگیری به صورت BVR در موقعیت مناسبی قرار دهد. قبل از وجود سستم Combat Tree تمام خلبان های ایلات متحده که در آسمان ویتنم فعالیت می کردند مجبور بودند قبل از حمله به جنگنده های VPAF Mig برای شناسایی به هواپیمای دشمن نزدیک شوند. رادارهای این هواپیماها فقط قادر به این بودند که تشخیص دهند آیا در جلو انها هواپیمایی وجود دارد یا نه ، و اما برای تشخیص اینکه هواپیما دوست یا دشمن است باید شناسایی بصری هم صورت می گرفت. با اینکه فانتوم های ایالات متحده از نظر فن آوری بسیار پیشرفته تر از Mig-21 و یا Mig-19 ویتنامی بودند اما در قابلیت های داگ فایت از آنها در مرتبه پایین تری بودند و این باعث بالا رفتن نرخ تلفات در جنگنده های آمریکایی شد. اما استفاده از سیستم Combat Tree توانست یک حاشیه امن برای خلبانان ایالات متحده ایجاد کند. کاپیتان ها ریچارد «استیو» ریچی (سمت چپ) و چارلز «چاک» دبلیو پس از یک مأموریت. ریچی و دبلیو چهار پیروزی میگ خود را در حالی که با هم پرواز می کردند به دست آوردند. مقامات ویتنام شمالی در نهایت پی به وجود این سیستم بردند، اگر چه انها دقیقا نتوانستند بفهمند که این فن آوری چیست و چگونه عمل می کندو افسران بلند پایه VPAF متوجه افرایش شدید تلفات در جنگده های خودی شدند بخصوص بعد از گزارش هایی که نشان می داد جنگنده های Mig-21 در فاصله هایی که تا به حال در جنگ دیده نشده محل آنها پیدا شده و مورد اصابت قرار گرفتند. به خلبان های VPAF دستور داده شد که فقط در صورت ضرورت باید فرستنده های IFF خود را روشن کنند. این امر باعث این شد که جنگنده های ویتنامی علاوه بر جنگنده های امریکایی در برابر سیستم های پدافندی خود هم آسیب پذیر باشند. سیستم AN/APX-80 در انواع هواپیماهای دیگر نظر F-4D/F-15/F-16/P-3c/EP-3E/E-2C/S-3A/SH-3G/SH-60B هم قرار گرفته این سیستم همچنین با کد AN/APX-81 روی F-14 های ارسالی به ایران هم نصب شده بود. سامانه ایرانی به کد AN/APX-81_M1E توانایی شناسایی هواپیماهای مجهز به سیستم IFF شوروی را داشت اما محدودیت هایی برای انها وضع شده بود که نمی توانستند سیگنال های هواپیماهای امریکایی را شناسایی کندد. در F-14 نیروی دریایی سیستم AN/APX-82A نصب شده بود. با این حال اثر بخشی سیستم Combat Tree به عنوان وسیله ای که به خلبان های امریکایی اجازه می داد امتیاز دید اول/ شلیک اول / کشتار اول را داشته باشند ، با این کشف ویتنامی ها کاملا کاهش پیا نکرد. با پایان درگیری ایالات متحده در ویتنام مشخص شد که Combat Tree نقش اساسی در خیلی از پیروزی های هوایی ایالات متحده داشته . با کمک تجربیاتی که از سیستم APX-80 در جنگ ویتنام په دست امده تا به حال دستگاههای مدرن تری برای ناوگان نیروی هوایی توسعه پیدا کرد. Combat Tree را به نوعی میتوان اساس حسگرهای مدرنی دانست که در جنگنده های 22 F- و35 F- استفاده شدند و این قابلیت را به هواپیما می دهند تا دشمن را حتی زودتر از اینکه وارد میدان درگیری شوند شناسایی کنند منبع 1 منبع 2
  12. چرا مصر به دنبال سوخو 35 است در اکتبر سال 2013 وزارت امور خارجه ایالات متحده از توقف انجام چند قرار داد تسلیحاتی با مصر از جمله تحویل 10 فروند بالگرد آپاچی و چهار فروند هواپیمای f-16Block56 برخی از اجزای تانک ابرامز و موشک های ضد کشتی هارپون خبر داد. این تصمیم به منظور نشان دادن نارضایتی ایالات متحده از نقص حقوق بشر در نتیجه سرکوب اخوان المسلمین توسط نیروهای نظامی بود. برخی از تجهیزات مانند تعدادی بالگرد آپاچی در سال 2014 تحویل شد. و در نهایت در سال 2015 ایالات متحده تصمیم به عادی سازی روابط نظامی با مصر گرفت. با این حال در پاسخ به تعلل تحویل تسلیحات از طرف ایالات متحده ، ارتش مصر اقدامات مختلفی را برای بی تاثیر کردن مجدد این تحریم ها انجام دادند از جمله خرید جنگنده های Mig -29M2 بالگردهای ka-52 و سیستم های دفاعی Antey-2500. از طرف دیگر مصر با فرانسه برای خرید تجهیزات وارد مذاکره شد از جمله خرید جنگنده های رافال ناوچه FREMM. یکی از آخرین تلاشهای مصر برای خرید تجهیزات مربوط می شود به خرید جنگده سوخو 35 از روسیه. یک ماه بعذ از انتشار رسمی خبر فروش در مارس 2019، وزیر امور خارجه ایلات متحده در آن زمان مایکل پمپئو ، این توافق را اعلام کرد و در جلسه استماع کنگره در باره لزوم اعمال تحریها بر اساس قانون (CAATSA) هشدار داد. در پاسح ، چند نفر از نمایندگان پارلمان مصر از جمله فرماندهان نظامی سابق ، هشدار دادند که این تحریم ها دخالت در حاکمیت مصر برای تجهیز ارتش می باشد و غبر قابل قبول هست و این معامله به عنوان بخشی از تلاش های مصر برای تنوع بخشیدن به منابع تسلیخاتی خود قابل توجیح است. اما این برای مصرهای بیشتر از اینکه خرید سوخو35 به عنوان یک خرید تسلیحاتی مطرح باشد نشان دهنده نارضایتی مصری ها از رد مکرر درخواستهای خرید نظامی آنها از ایالات متحده است. خریدهای تسلیحاتی در هر کشور به منظور دسترسی به فن آوری هایی هست که یک کشور برای رفع نیازهای نظامی خود به آن ها نیاز دارد. با این حال برخی نکات را هم باید در نظر گرفت. به عنوان مثال 16 مصری که ستون فقرات نیروی هوایی این کشور هستند ناکارآمدترین مدل این هواپیما در دنیا هستند. علیرغم برخی ارتقاها ، اما ایالات متحده تسلیحات مورده نظر را به مصرهای تحویل نداده . به عنوان مثال ایالات متحده دسترسی مصری ها به موشک های هوا به هوا با برد بیشتر از 85 کیلومتر را محدود کرده و در خال حاضر در زرادخانه مصر تنها موشک های اسپارو و سایندواندر موجود است. برای مصر این تسلیحات یک مانع بزرگ برای قدرتنمایی نیروی هوایی است . اسپارو یادگار جنگ سرد است و بعد از شلیک اپراتور باید روی هدف قفل بماند تا موشک به هدف برخورد کند این کار باعث سلب آزادی عمل از خلبان میشود. از سوی دیگر خیلی از مشتریان ایالات متحده نظیر اسراییل، عربستان ، قطر ، کویت و امارات متحده به موشک های پیشرفته امرام دسترسی دارند .که قابلیت شلیک کن فراموش کن این موشک این اجازه را به خلبان می دهد که بعد از شلیک به راحتی مانور دهد. محدودیت دسترسی مصر به موشک های پیشرفته BVR نیروی هوایی مصر را برای هر نوع رویارویی هوایی در موضوع ضعف قرار می دهد و مشکلات گذشته مصری ها در درگیری ها را که همان ناکارآمدی نیروی هوایی بود مجددا آشکار خواهد کرد. علاوه بر این ایالات متحده درخواستهای مصر را برای دسترسی به یک جنگنده پیشرفته سنگین برتری هوایی است را رد کرد. مصرهای سالهاست که دنبال خرید جنگنده f-15 هستند. و مصری ها از این نکته ناراخت هستند که چرا کشورهایی مثل عربستان و قطر به این جنگنده دسترسی دارند اما مصر با اینکه اسراییل را به رسمیت شناخته نمی تواند انرا برای خود تهیه کند.در سال 2018 دونالد ترامپ شفاها اعلام کرد که شاید مصری ها به جنگده اف 35 دسترسی داشته باشند اما با مخالفت وزارت دفاع و فشارهای اسراییلی ها این معامله محقق نشد . این نگرانی ها سبب شد مصری ها به دنبال خرید تسلیحات از سایر منابع باشند هر چند ممکن است تحریم های امریکا را هم به همراه داشته باشد. این محدودیت ها فقط مربوط به خرید تجهیزات نظانی از ایالات متحده هم محدود نشد و زمانی که مصر رافال را از فرانسه خرید با درخواست ایالات متحده و فشارهای اسراییل فرانسه موشک های مئتور را به مصر تحویل ندهد همچنین قرار فرانسه هیچ موشک هوا به هوایی با برد بیشتر از 80 کیلومتر به مصر ندهد. در مورد ترکیه تحویل سیستم اس 400 باعث تحریم ها بر اساس قانون کاتسا شد اما چون مصری ها بر خلاف ترکیه به تجهیزات درجه 1 امریکا دسترسی ندارند شامل این قانون نشدند. هر چند در مورد ترکیه با توجه به دسترسی این کشور به موشک های پاتریوت و تاد تمایل این کشور از نظر نظامی به خرید سیستم اس 400 قابل درک نیت و به نظر میرسد بیشتر انگیزه های سیاسی در پشت این قضیه هست اما خرید مصری ها با توجه به عدم دسترسی به تجهیزات درجه 1 آمریکایی و رد مکرر درخواست خرید انها قابل درک است. خیلی ها می پرسند چرا مصری ها دنیال خرید تجهیزات پیشرفته برتری هوایی و موشک های BVR هستند در حالی که با اسراییل در صلح هستند و تهدیدات اصلی انها اخوان المسلمین و یا شورشیان مرز لیبی هستند . در پاسخ بایدبه این نکته توجه داشت که مصر 2 تهدید استراتژیک اساسی دارد که برای رفع آنها نیاز ضروری به یک نیروی هوایی قوی را احساس می کند. اولین مورد از این تهدیدات ، کشف یک میدان گازی عظیم در شرق مدیترانه هست که برای ایجاد امنیت در این منطقه و حفاظت از یگان های نیروی دریایی خود مصر نیاز به یک جنگنده با توانایی ها یی فراتر از اف 16 دارد. بحث دوم خطری هست که سد بزرگ رنسانس در اتیوپی برای مصر وجود دارد. مذاکرات متعدد مصر با اتیوپی هیچ دستاورد خاصی برای مصر نداشته . و در صورتی که مصر به گزینه های نظامی متوسل شود برای ایجاد برتری کامل در مقابل سوخو 27 اتیوپی که به موشک های r27 مجهز هستند به موشکل هایی فراتر از انچیزی که الان دارد نیاز دارد( موشک های غیر حال حاضر مصر سایندواندر میکا و اسپارو هسند.) به این ترتیب مصرهای سوخو 35 را قرص تلخی می دانند که برای رفع حقارت باید ان را استفاده کنندو یا این حال خود مصری ها هم می دانند که برای ادغام سوخو 35 در نیروی هوایی خود با چندین چالش مواجه هستند. ستون فقرات تجهیزات ارتباطی مصر ساخت ایالات متحده هست هواپیمای آواکس e2 از استاندارهای امریکایی برای ارتباط و شناسایی استفاده می کنند و برای لو نرفتن امکانات انها در زمانی که جنگنده های Mig29-m2 و یا su-35 پرواز میکندد باید تجهیزات انها خاموش باشد و از طرفی سیستم های امریکایی برای تبادل اطلاعات با نمونه های شرقی ناسازگار هستند. و مصر های مجبور هستند میگها و سوخوهای خود را در صورت عملیات کاملا وابسته به تجهیزات خود هواپیمابه پرواز درآورند. مصر تلاش کرده تا با راه اندازی یک مرکز فراماندهی و نظارت رادیویی بومی (RISC2) با این چالش مقابله کند و به هواپیماها با منشا مختلف اجازه دهد از طریق یک لینک به هم تبادل داشته باشند هر چند اثر بخشی این سیستم هنوز نامشخص است. ادامه قرار داد سوخو 35 نشان می دهد که مصری ها به هرقیمت به دنبال یه دست آوردن جنگندههای با توانایی حمل محموله های سنگین در بردهای طولانی هستند هر چند هم ممکن است تحریم شوند. با این حال ممکن است ایالات متحده مدل های قدیمی تر هواپیمای اف 15 نسبت به ان چیزی که به عربستان و قطر داده و موشک امرام را به مصری ها پیشنهاد بکند. که در عین حال که نیازهای مصر را برآورده می کند برتری اسراییل را هم به خطر نیندازد. در مقابل اعمال تحریم های به مصر ممکن است بر سر روابط ارتش مصر و ایالات تحده تاثیر بگذارد. از جمله استفاده از استاندارهای شرقی بعد از دهها سال که آمریکا بر روی اموزش ارتش مصر سرایه گذاری کرده. و هم باعث افزایش اختلافات سیاسی و تنش ها با مصر شود. ایالات متحده می تواند با یک عملکرد مناسب همچنان به عنوان تاثیر گذار ترین ابر قدرت در مصر باشد نزدیکی مصر به شوروی در زمان عبدالناصر باعث شده سالها خاورمیانه دچار درگیری باشد. که با قرار داد نظامی مصر و ایالات متحده در سال 1979 این درگیری ها برطرف شد. اما اگر نیازهای این کشور از طریق ایالات متحده برآورده نشود و این کشور به سمت چین و روسیه برود ممکن است اوضاع عوض شود. جدا شدن مصر ازمحور ایالات متحده ممکن است خاورمیانه را در دراز مدت به سمت بی ثباتی ببرد. هر چند مصر هنوز یک متحد استراتژیک برای ایالات متحده در منطقه است این کشور در راستای سیاست های امریکا درخاورمیانه و شمال افریقا فعالیت می کند. و ایالات متحده هم از طرق مصر و کانال سوئز بخش عمده ای از تجهیزات خودر را انتقال می دهد. که برای حفظ حضور امریکا درخلیج فارس ضروری هست. از طرف دیگر مصر جز محدود کشورهایی هست که توانایی مقابله با نقوذ ایران در منطقه را دارد. ایالات متحده مصر را به تجهیزات پیشرفته تر مجهز خواهد کرد که حافظ منافع امریکا و شریکایش در منطقه باشد. منبع Radar Integration and Surveillance Command Center
  13. به روز رسانی جدید برای سوخو 34 در ماه مه 2021 در مقاله ای در ایزوستیا اعلام شد که هنگ دوم هوانوردی در چلیابینسک اولین مدل بازسازی شده سوخو 34 را دریافت کردند. جت های جدید که در حقیقیت نمونه های بازسازی شده اولیه جت سوخو 34 هستند در کارخانجات هواپیماسازی Chkalov Novosibirsk برای درگیری در محیط ها با تهدیدات جدید به تجهیزات و غلاف های جدید شناسایی و جنگ الکترونیکی مجهز شدند SU-34 NVO نامگذاری شده اند. در حال حاضر نیروی هوایی روسیه حدود 120 فروند su-34 را در اختیار دارد که 3 فروند هم در وقایع مختلف از دست رفته اند.فول بک ادامه دهنده استراتژی هست که در زمان جنگ سری با تولید هواپیماهای f-111 و su- 24 تعیین شده بود. این هواپیما به لطف ترکیب قدرتمندی از انواع حسگرها و سیستم های هدف گیری توانست عملکرد قابل قبولی در جنگ سوریه نشان دهد. حسگرهایی که در این هواپیما نصب شده اند این امکان را می دهند تا بدون کمک از عوامل زمینی یا هواپیماهای دیگر از ارتفاع ایمن اهداف را جستجو کند و به کمک بمب های هدایت لیزری حملات دقیق انجام دهد.علاوه بر این سوخو 34 می تواند در 12 جایگاه (hardpoints) خود 8/5تن انواع تسلیحات هوا به هوا و هوا به زمین را تا فاصله 2500 مایلی حمل کند .( این برد به کمک سوختگیری هوایی به دست می آید.) بر خلاف بسیاری دیگر از انواع جنگ های روسی که در سوریه مستقر هستند حتی یک فروند سوخو 34 بر اثر تصادف یا اتش دشمن از بین نرفت . نمونه های اولیه سوخو 34 در جنگ دوم چچن و جنگ روسیه و گرجستان با انجام پارازیت به عنوان اسکوریت و پشتیبانی برای حملات دقیق شرکت کردند. فول بک یک بمب افکن بزرگ روسیه از نسل چنگنده های دوموتوره و چابک فلانکر روسیه هست . سوخو 34 توانایی پرواز تا سرعت حدود 2 بربر صوت و در ارتفاعات بالا و قدرت انجام مانورهای سنگین را دارد و برای انجام ماموریت ها با زمان طولانی بین 6-10 ساعت می تواند دو خدمه را در کنار هم جای دهد که یکی به عنوان افسر تسلیحات حسگرها عمل می کند و دیگری تمرکز بر پرواز دارد. اما سوخو 34 به اندازه یک جنگنده واقعی مانور پذیر نیست و این را از نسبت رانش به وزن اون که در در حدود 7/0 هست می توان فهمید . به لطف حسگرهای پیشرفته که در این هواپیماها وجود دارد این هواپیما سازگازی کامل با موشک های هوا به هوای روسیه مانند موشک گرمایاب کوتاه برد r-73 و موشک های r77 و r27 دارد و این نظر بسیار تواناتر از هواپیمای سوخو 24 است . نصب این موشک ها این اجازه را به این بمب افکن میدهد که انعطاف پذیری بیشتر در انجام عملیاتهای دوربرد بدون بیاز به جنگنده اسکورت کننده داشته باشد. بنابر گزارش ها تصمیم برای به روزرسانی سوخو 34 ها با توجه به اینکه هنوز در مراحل اولیه عمر خود هستند به دلیل تجربیات بدست آمده نیروی هوایی روسیه در جنگ سوریه هست. اول از همه نیاز به بهبود بیشتر قابلیت های شناسایی و هدفگیری وجود داشت که امکانات زیادی را در اختیار سوخو 34 قرار می دهد. موضوع دوم تلفات هواپردهای روسیه بر اثر اتش ترکیه یا موشک های هوا به زمین نیاز به تولید پارازیت دهنده های قوی تری را نشان می داد و از این رو پارازیت دهنده های قدیمی L175V با نمونه های جدیدترو قدرتمندتر K265 Khibiny-M جایگزین شدند. در ابتدا بروزرسانی جدید قرار بود ارتقا NVO روی سوخو 34ها برای تولید دو نوع جت انجام شود نوع اول یک مدل شناسایی از سوخو 34 جهت جایگزینی با هواپیمای su24MR به نام su34R و یک بروز رسانی برای تولید مدل جنگ الکترونیک به نام su34MP مشابه هواپیمای EF-111 A Raven نیروی هوایی ایالات متحده . اما در نهایت تصمیم برا این شد که یک نمونه با قابلیت انعطاف بالا برای انجام هر دو وظیفه تولید شود. ویژگی جدید در SU-34NVO با تولید غلاف های جدید UKR که در زیر شکم سوخو 34 نصب می شود به دست آمد. این سیستم به نام BKR3 شناخته می شود. که عبارتست از 3 غلاف با انواع محتلف سنسور که می توانند از طریق یک پیوند امن اطلاعات خود را به هواپیماهای دیگر یا مراکز فرماندهی منتقل کنند. غلاف UKR 3 مدل دارد. نوع UKR-OE یک اسکنر مادوق قرمز 433M Raduga-VM به همراه یک دوربین Antakt هست که با هم جفت شده اند. مدل رادیویی UKRT نام دارد که از یک حسگر پیشرفته 410M که مدل کوچک شده 400M مورد استقاده در هواپیمای TU-214R است استفاده کرده و برای ردیابی و مکان یابی سگنال های رادیویی کاربرد دارد. و در نهایت UK-RL یک رادار 402M Pika-M هست که داراری رزولیشن کافی برای شناسایی و طبقه بندی اهداف هوایی ، دریایی و زمینی به ترتیب در بردهای 180، 60و 30 مایلی اسکن کند. این سیستم این قابلیت را دارد که در هر شرایطی وضوح کافی برای شناسایی اهداف کم دید ( احتمالا منظور نویسنده استتار شده) فراهم کند. در مورد ارتفا EW جزئیات بسیار کمی موجوداست . اما ظاهرا یک نوع جدید و قوی تر khibiny هست که به سوخو 34 این اجازه را می دهد تا عملیات پارازیت اسکورت را انجام دهد. ( محاقظت از هواپیماهای همواره را هم می تواند انجام دهد.) همچنین ممکن است در حالت EW یک غلاف پارازیت اسکورت L700یا SAP14 Tarantul داشته باشد . همچینین ممکن است به نوع جدیدتری از غلاف khibiny مجهز باشد که مخصوص اختلال در آواکس ها در حال توسعه است. khibiny SU-34NVO احتمالا به جز تسلیحات هوایت شونده ای که از قبل مجهز بوده خواهد توانست موشک های کروز پنهان کار KH101 و یا موشک کروز KH102 مجهز به کلاهک اتمی را حمل کند مجهز شود به این ترتیب هر سوخو 34 می تواند دو موشک با خود حمل کند و نقش انجام حملات اتمی را هم بر عهده داشته باشد. kh101 در ماه مه 2020 مسکو سفارش 76 فروند جدید سوخو 34 برای جایگزینی با سوخو 24 ها ارائه کرد. که قرار استاولیت نمونه ها در سال 2022 تحویل شود و با توسعه تجهیزات مورد نیاز تولید انها از سال 2027 با نرح 8 تا 14 فروند در سال آغاز شود. این مدلهای جدید SU-34M نام خواهند داشت که بجز بروزرسانی های انجام شده در SU – 34 NVO فن اوری های جدیدتری هم در انها استفاده خواهند شد از جمله سیستم حمله مدرن K-102M و رادار SH-141M ریزپردازنده البروس،نمایشگرهای جدید برای کابین خلبان و یک رادارجدید و برخی تغییرات دیگر که اطلاعاتی ازشون منتشر نشده می باشد. اا برای موتورها از همان موتورهای AL-31 استفاده خواهد شد. سوخو 34 با تمام خملکرد موفق خود در سوریه به عنوان یک هواپیمای غیر رادار گریز بدون شک در یک درگیری با دشمن قوی برای نفوذ به حریم هوایی باتوجه به دیده شدندش در رادارها با مشکلاتی مواجه خواهد شد. در چنین محیط پرخطری قرار هست فول بک با کمک عوارض زمین و سرعت بالای خود و همچینین نصب تجهیزات پیشرفته شناسایی هدف مدت زمان کمی در محدود خطر باشد و به سرعت هدف را شناسایی و منهدم کند و از محدوده خارج شود. هر چند در روسیه طرح هایی مثل SU57 و Okhotonik-B را در اختیار دارد اما این طرح ها هم تعداد کمی از انها در ارتش زوسیه حضور خواهند داشت و هم نمی توانند برد و محموله های مشابه فول بک حمل کنند. منبع با توجه به جدیدبودن این بروزرسانی ها و غلاف ها متاسفانه من نتونستم تصویری از خیلی از این ابزار پیدا کنم
  14. نمیشه جت یاسین را به نمونه بدون سرنشین تبدیل کرد ؟ کاری که اعراب و انگلستان می خوان بکنند
  15. بسم الله الرحمن الرحیم ماهواره های جدید آزمایش های تاییدی را جهت رهگیری موشک های هایپرسونیک انجام دادند. تصویری گرافیکی از ماهواره های ردیابی که توسط شرکت l3Harris Technoogies به عنوان بخشی از برنامه ردیابی و هدف قرار دادن تسلیحات هایپرسونیک از فضا ارائه شده و توسط آژانس دفاع موشکی تایید شد نمونه های اولیه ماهواره هایی که به آژانس دفاع موشکی ایالات متحده کمک می کند تا تهدیدات هایپرسونیک را ردیابی کند ، بازنگری و بررسی هایی حیاتی را انجام دادند و پیمانکاران می توانند از این تاریخ به بعد به سمت تولید این محصولات حرکت کنند. در ژانویه آژانس دفاع موشکی طرح سنسورهایی که توسط شرکت های L3Harris Technologies و Northrop Grumman جهت شناسایی و ردیابی تسلیحات هایپرسونیک و بالیستیک ارائه کردند را قبول کرد و 122 میلیون دلار به شرکت L3Harris Technologies و 155 میلیون دلار به شرکت Northrop Grumman جایزه دریافت کردند. بر خلاف صورت فلکی هشدار موشکی کنونی نیروی فضایی، که از تعداد انگشت شماری ماهواره در بیش از 20000 مایل بالاتر از سطح زمین تشکیل شده است، HBTSS در مدار پایین زمین به عنوان بخشی از یک صورت فلکی تکثیر شده متشکل از صدها ماهواره عمل خواهد کرد. در حال حاضر ماهواره های نیروی فضایی ایالات متحده در فاصله ای بیش از 20000 مایلی زمین قرار دارند. در برنامه HBTSS ماهواره هایی در مدارهای پایین به تعداد زیاد( صدها) قرار خواهند گرفت . در این رنامه دو گروه ماهواره ساخته خواهند شد ماهواره هایی که در ابتدا موشک های بالستیک و هایپرسونیک را شناسایی می کنند و اطلاعات ان را جهت شناسایی دقیق و رهگیری به ماهواره های با حساسیت بالا و سنسورهای پیشرفته تر خواهند داد و در نهایت ترکیب اطلاعات منجر یه زهگیری هدف می شود. سخنگوی آژانس در هنگام انعقاد این قرار داد اعلا کرد ک (( ترکیب سرعت بالا، قابلیت مانور و ارتفاع نسبتا کم موشک های پیشرفته جدید انها را به اهداف چالش برانگیز برای سامانه های دفاع موشکی فعلی ما تبدیل کرده. در حال حاضر ما نمی توانیم زمین و اقیانوس ها را با رادارهای زمینی برای پوشش کامل این اهداف مورده بررسی قرار دهیم اما ترکیب این سیستم ماهواره های با رادارها و حسگرهای زمینی این امکان را به ما می دهد تا تهدیدات را از زمان پرتاب تا رهگیری بدون توجه به مکان ردیابی کنیم. نورثروپ گرومن اعلام کرد که بررسی های مورد نیاز این طرح را در نوامبر به پایان رسانده است . سارا ویلویی معاون سیستم های فضایی این شرکت گفت: وقتی صحبت از امنیت ملی می شود ، جایی برای خطا وجود ندارد . بررسی این طرح شرکت نورثروپ گرومن را قادر می کند یک جز حیاتی را در دفاع موشکی تولید کنه که نقش بالایی در ایمنی ایالات متحده و شریکانش در بربر تهدیدات هایپرسونیک دارد. شرکت L3Harris اعلام کرده که تکمیل تکنولوژی های مورد نیاز را در 20 دسمامبر به اتمام رسانده و ساخت انها را اغاز کرد. اد زویس، رئیس سیستم های فضایی شرکت L3Harris گفت : L3Harris با همکاری مشتری خود به سرعت در حال حرکت برای تولید نمونه های اولیه ماهواره های HBTSS است که قادر است کیفیت آتش مورد نیاز برای از بین بردن تهدیدات مافوق صوت را فراهم کند. منبع hypersonic and ballistic tracking space sensor (HBTSS)
  16. گفته شده که جز خودروهای محافظ رئیس جمهور ایالات متحده suv هایی هست که گاتلینک دارند ویدیو این سلاح با عرض معذرت از دوستان عکس دوم مربوط به یک خودرو مجهز به جمر هست
  17. این ها اگر تو برجکهای مرزی ایران و افغانستان نصب میبود طالبان را اره میکردن
  18. به نظر من بیشتر تلاش روشها برای مقابله با موشکc- mam هست که توسط پهبادهای بیرقدار استفاده می شد نصب میشن وگرنه جاولین که اینها را اره میکنه
  19. اگر بحث پرتاب موشک کروز از داخل خاک ایران مطرح هست جه فرقی میکنه موشک از روی هواپیما پرتاب بشه یا خودرو
  20. رادار سوخو ۳۵ زمانی که وارد شد اف ۱۶ امارات رادار ارایه فازی فعال داشتن رادار apg77 اف ۲۲ هم بوده
  21. سلام رادار سوخو هم در برابر رادار جنگنده های جدید غربی حرفی برا گفتن نداره البته اف 15 دارای توانایی کامل هوا به هوا هم ست
  22. F15 e رادار apg70 تو بروز رسانی بعدی حتی دقت را به حدود یک متر هم رسوندن
  23. رادار اف ۱۵ تو دهه ۹۰ میتونسته با دقت ۳ متر نقشه برداری کنه قابلیتی که را دار سوخو۳۵ اونو داره