واسه این جور پاک سازی ها هیچ بمب متعارفی مثل ناپالم جواب نمیده , البته باید در حجم مناسب استفاده بشه 

  با تشکر ازلطف و حسن نظر شما :rose:  :rose:  :rose:     در مورد اول البته مقدار جالب توجهی فرانسه ستایی و المان ستیزی در منبع اصلی نظر خود من را نیز جلب کرد که البته تعجب هم ندارد .   در مورد خود پروژه ی لودوک این یک طرح تحقیقاتی و اثبات گر بوده و اولین در فرانسه و یکی از اولین ها در دنیا بوده و اولین تجارب بشر در این زمینه حاصل این پروژه است که البته قرار نبوده همیشه ادامه داشته باشد این یک برنامه ی تجربی بوده و بالاخره زمانی می رسیده که کسب دانش و تجربه در این زمینه کفایت می کرده و کار خاتمه پیدا می کرده و مشکل بودجه در نهایت مکن است این نقطه ی پایان را چند سطری جلو تو گذاشته باشد ضمن اینکه فرمایش شما در مورد گریفون نیز کاملا صحیح است و قابلیت های بهتر این پرنده قطعا بی تاثیر نبوده ولی مساله ی اصلی این است که خود این هواپیمای گریفون حاصل دانش و تجربه ای بوده که در پروژه ی لودوک عاید فرانسه شده اهمیت و خاص بودن این پروژه به اولین و خط شکن بودن ان است و قابل پیش بینی بوده که پس از ان طرح های بهتر و به روز تری ساخته شوند و این سرنوشتی ست که انتظار هر محصول مشابهی را می کشد 

  صاعقه ی 2 کابینه همین صاعقه ی فعلی ست که به اوی.نیک دیجیتال و نمایشگر های چند منظوره مجهز شده و اگر قرار بود تا این حد تغییر کنه که کلا یه هواپیمای دیگه بشه که هیچ شباهتی با صاعقه نداره به عنوان یک پرنده ی جدید با نام جدید معرفی می شد ضمن اینکه پرنده ای که قرار است طبق گفته ی خودشون برای مقاصد اموزشی استفاده بشه اساسا دلیلی نداره چنین تغییراتی به خودش ببینه ! در مورد ار سی بودن هم هرچند به ظاهر این طور می رسه ولی همان طور که در پست قبلی هم اشاره کردم , به نظرتون یک مدل ار سی چرا باید بمب حمل کنه ؟ حتی تست سیستم های تسلیحاتی و کنترل اتش رو هم با مدل های ارسی انجام نمی دهند ! (دست کم تا اونجا که من می دونم)

در مورد این تصویر به نظر من یه تناقضی وجود داره تا نظر اساتید چی باشه البته    http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/432.jpg   اگر این پرنده با توجه به اینکه به نظر می رسه ابعاد کوچکی نسبت به یک جنگنده داشته باشه ویک نمونه ی ار سی باشه برای تست (هر چند چیز بدرد بخوری برای قیاس در تصویر نیست و ممکن است اونقدر هم که به نظر می رسد کوچک نباشد) پس اگر چنین است مثل مدل های که از قاهر و کوثر ساخته شد پس چرا زیر بدنه بمب حمل میکند ؟  اگر این درواقع یک پهپاد است که پس برای چی کانوپی داره ؟

سلام با تشکر   در مورد این تصویر اطلاعاتی موجود بود ؟ http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/432.jpg   این موشک زیر تصویر همون موشک شفق هست یا چیز دیگری ؟ http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/gdgsda.jpg

خود این زره واکنش گر ها رو هم ظاهرا 2 مرحله ای در 2 لایه می سازن . لایه ی اول با جت اول خرج گود و لایه ی دوم با جت ثانویه فعال میشه

  سلام  تفنگ خودتون یکی از اینا ست ؟  http://www.specialistrifleservices.co.uk/images/rifles/rifle_02.1.jpg   یا این یکی ؟   http://cdn2.armslist.com/sites/armslist/uploads/posts/2012/12/28/758754_01_30_06_savge_sniper_rifle_640.jpg   البته اون طوری که شما ازش تعریف کردید به نظرم این یکی محتمل تره  icon_cheesygrin   http://www.ww2aircraft.net/forum/attachments/modern/193757d1330123701t-heavy-sniper-rifles-grenade-launchers-leader_50_standing_0121-tfb.jpg

با سلام و تشکر در پاراگراف سوم جایی که قیمت هر دستگاه توپ را 480 میلیون دلار ذکر کردید  ظاهرا اشتباهی رخ داده چرا که در همان زمان قیمت هر فروند نایت هاوک 120 میلون دلار بوده و چنین قیمتی احتمالا مربوط به بودجه ی کل پروژه بوده است 

با تشکر فراوان از تاپیک پربارتون . خسته نباشید  :rose:   در  مورد این تصویر , مربوط به همین جنگ اخیر هست ؟ به غیر از تصویر امام خمینی روی دیوار ها هم به نظر تصویر امام موسی صدر هست , نمی دونستم در لیبی هم تا این حد فعال بودیم icon_cheesygrin  حزب الخمینی منظورش دقیقا یه حزب سیاسی با همین نام بوده ؟    http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-South_leb_army_hezbo_khomemi.JPG

        http://en.wikipedia.org/wiki/Dassault_Falcon_7X

 با سلام و تشکر از زحمات همه ی عزیزانی که در تهیه ی این مقاله ی پربار سهیم بودند .    تفاوت خودروی رزمی پیاده نظام  و خودروی رزمی سواره نظام در چیست ؟   این نفر بر ها از طراحی و ساخت پلت فرم تا سایر اجزا و به خصوص پیش ران کاملا توسط صنایع ترکیه ساخته میشه یا قسمتی از انها از شرکای خارجی تامین می شود ؟

  سلام خیلی ممنون هدف نهایی این پروژه دست یابی به یک پرنده ی نسل 6 امی ست که وجه تمایز ان با نسل قبلی روباتی بودن و خود مختاری ان است که البته تصمیمات اساسی مواردی که در طرح عملیات نقطه ی عطف حساب می شوند بر عهده ی اپراتور انسانی خواهد بود . همان طور که در متن امده از تاکسی تا پرواز و جست و جو و کشف هدف کاملا مستقل خواهد بود ولی برای شلیک به سمت هدف نیازمند تایید توسط اپراتور است . در مورد رهگیری شدن نیز می توان روال مشابهی را در نظر گرفت به عنوان مثال اینکه عملیات لغو شود یا ادامه پیدا کند یا به سمت هدف دیگری تغییر مسیر داده شود و .... احتمالا بر عهده  ی اپراتور خواهد بود ولی جهت اقدامات حفاظتی میتوان اروالی از اقداماتی که پرنده های سرنشین دار نیز انجام می دهند را برای ان یا هر پرنده ی نسل 6 دیگری  برنامه ریزی کرد به عنوان چنانچه پرنده قفل راداری را روی خود ثبت کرد سامانه های جنگال اش را برای شکستن قفل فعال کند , ارتفاع کم کند  .... یا در مواردی که امواج رادار دشمن در منطقه را شناسایی کرد تا حد امکان سکوت رادیویی و راداری را رعایت کند  و پرواز را در ارتفاع پست پیگیری کند . به طور کلی هر سناریوی ی احتمالی قابل برنامه ریزی و روال نویسی ست تنها تصمیم گیری در مورد برخی نقاط عطف ممکن است (فعلا)  از اعتماد پذیری بر خوردار نباشد که به اپراتور سپرده می شوند . هر چند در نهایت هر چقدر هم که هوش مصنوعی پیشرفت کند کلید  تصمیماتی که به انجام حملات مرگ اور بیانجامد کماکان در ید اپراتور خواهد ماند 

   

در اوایل ژانویه ی 2006 اولین تصاویر رسمی از پهپاد جدید ساخت BAE به نام کوراکس منتشر شد . این پهپاد مجهز به موتور جت در اوایل 2004 تعدادی تست موفق را در استرالیا در منطقه ی Woomera Range پشت سر گذاشته بود . پروتوتایپ کوراکس اولین پروازش را در 2004 پس از 10 ماه توسعه پشت سر گذاشت . به گفته ی بسیاری از تحلیل گران این پرنده شباهت هایی با پهپاد سری استیلث امریکا , RQ-3A Darkstar , که پروژه ی ان در 1999 کنسل شد دارد . بر اساس اظهار نظر Bill Sweetman , یک ادیتور در جینز دیفنس , کوراکس عضوی از خانواده ی پهپاد هایست که بر اساس طرح مشابهی در بدنه ی مرکزی ساخته شده اند . پس از بررسی تصاویر , او به این نتیجه رسید که این پرنده با سرعت نسبتا اهسته , پایداری طولانی , پرنده ای با قابلیت پرواز در ارتفاع بلند برای شناسایی ست . وی در گفت و گو با BBC بیان کرد " این پهپاد با ظاهر غیر معمول یک پرنده شناسایی به نظر می رسد . اما اگر شما ان بالهای بلند رو به طرفین را بردارید و بال های خیمده ی کوتاه تری جایگزینشان کنید شما پرنده ی سریع تری خواهید داشت که پلت فرم خوبی برای ماموریت های تهاجمی نفوذی خواهد بود . " ( تارانیس ) تارانیس و کوراکس هر دو دارای دارای شباهت هایی به برنامه ی J-UCAS امریکا و پلت فرم های Boeing’s X-45C و Northrop Grumman’s X-47B Pegasus و همین طور با پهپاد European NEURON UCAV هستند . انگلیس بر اساس گزارشها در حال طرح ریزی برای ساخت هواپیمای سرنشین دار دیگری پس از 2 هواپیمای تایفون و اف-35 است , و در حال حاضر همکاری نزدیکی را با امریکا در برنامه ی "Project Churchill" دارد . این یک پروژه ی 4 سال و نیمه همکاری بین وزارت دفاع امریکا و دپارتمان دفاعی امریکاست برای مشخص کردن مقرون به صرفه بودن کانسپت های UCAV که " در ائتلاف نظامی امریکا/انگلیس عملیاتی باشند . " هدف این برنامه طراحی چهارچوبی برای عملیات UCAV ها در " محیط شبکه محور فعال " در 2015 است . اگرچه امریکا اخیرا برنامه ی UCAV نیروی هوایی خود , X-45C , را لغو کرده است , دپارتمان دفاعی امریکا در حال کار روی نسل بعدی هواپیماهای ضربتی برد بلند است و X-45C تنها بخشی از این برنامه بود که کنسل شد . مشکل دیگر برای برنامه ی "Project Churchill" , بی میلی امریکا برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات فنی با انگلستان ست . انگلیسی ها چندین بار نا رضایتی خود را در این مورد ابراز کردند , اما پنتاگون در دسامبر 2005 این موارد را رد کرد و تصمیم گرفت برنامه ی موتور دوم را برای Joint Strike Fighter (اف-35) برای صرفه جویی در حدود 24 میلیارد دلار , لغو کند . این موتور دوم به طور مشترک توسط جنرال الکتریک و رولزرویس توسعه داده شده بود . پ ن : علت کوتاهی متن تاپیک این است که اساسا اطلاعات زیادی در مورد این پرنده منتشر نشده و همین مطلبی که تقدیم حضورتان شد ظاهرا اولین مورد در تمام وب فارسی در مورد ان است و در مورد تصاویر هم به رغم جست و جوی فراوان تنها همین 2 عکس از ان یافت شد که تصویری که از پرواز این پرنده با این کیفیت پیش رو مشاهده میکنید بسیار کم یاب است . ................................................................ منبع ترجمه از 7mmt Military.ir کلیه ی حقوق برای نویسنده محفوظ است

  با تشکر از توجه شما و تصویر خوبی که قرار دادید   :rose:  که به نظر می رسد باید سکرین شاتی از فیلم  همان پرواز باشد . در مورد نسخه ی تهاجمی کوراکس بسیار محتمل است که حق با شما باشد ولی نظر شخصی من این است که این مساله که دیگر هیچ خبری از کوراکس از تولید انبوه ان یا عملیاتی شدن ان منتشر نشد و نیز به خصوص  با توجه به اشاراتی که در تاپیک تارانیس در مورد کوراکس , راون و هرتی اورده شد این پروژه به همراه چند برنامه ی دیگر در واقع یک اثبات گر تکنولوژی و به قولی که جورایی دست گرمی برای  BAE به جهت رسیدن به توانایی تولید تارانیس بوده است . و البته نکته ی اصلی این است که این کارشناس صرفا نظر خود را در مورد پیکره بندی و عملکرد این پرنده بیان کرده است و این که چگونه می توان از این پلت فرم نمونه ای با حداقل تغییرات مناسب برای عملیات تهاجمی ساخت که الزاما دلیلی بر ساخته شدن چنین پرنده ای یا اساسا در برنامه بودن ان نیست .  ................. به نظر میرسد شما ارشیو بسیار کاملی در اختیار دارید , یادم باشد برای تصاویر تاپیک بعدی مزاحمتون یشم  :mrgreen:  :rose:  :rose:  :rose: 

    ناوشکن محافظ کلاس کنان USS Eldridge (DE-173)  کشتی ای متعلق به نیروی دریایی امریکا بود که به افتخار  Lieutenant Commander John Eldridge Jr  قهرمان حمله به جزایر سلیمان به این نام ملقب شده بود . سازه ی ان توسط  Federal Shipbuilding and Dry Dock Company   در نیوآرک واقع در نیوجرسی ساخته شده بود . الدریج در 25 جولای 1943 به اب انداخته شد و در 27 اگوست 1943 تحت فرمان Lieutenant C. R. Hamilton  وارد خدمت شد .   تاریخچه ی عملیاتی   مابین 4 ژانویه ی 1944 تا  9 می 1945 , الدریج در دریای مدیترانه به ماموریت بسیار مهم محافظت از شناور های متفقین برای تامین نیروی انسانی و تجهیزات برای جنگ در شمال افریقا و جنوب اروپا , دریانوردی می کرد . این کشتی در این زمان 9 سفر دریایی را برای به سلامت رساندن کاروان ها به کازابلانکا , Bizerte و  Oran  به انجام رساند .   الدریج نیویورک را در 28 می 1945 برای خدمت در منطقه ی اقیانوسیه ترک کرد . در مسیر اسپانیا در جولای , با شیئ در زیر اب مواجه شد و بلافاصله به ان حمله کرد ولی هیچ نتیجه ای قابل رویت نبود . در 7 اگوست برای اسکورت و گشت منطقه ای به اکیناوا رسید , و با پایان درگیری ها در هفته ی پس از ان , تا نوامبر با اسکورت کشتی ها در مسیر اسپانیا – Ulithi  - اکیناوا  , به خدمت ادامه داد . الدریج در 17 جوئن 1946 از وضعیت عملیاتی به حال رزرو درامد.   در 15 ژانویه ی 1951 تحت برنامه ی  کمک دفاعی متقابل به یونان انتقال داده شد , جایی که در ان به نام  HS Leon(D-54) به خدمت پرداخت . لئون در 5 نوامبر 1992  بازنشست شد و 11 نوامبر 1999 برای اوراق به Piraeus-based firm V&J Scrapmetal Trading Ltd  فروخته شد .       آزمایش (واقعه)  فیلادلفیا   آزمایش فیلادلفیا       یک ازمایش دریایی نظامی  شایعه ای در تاسیسات کشتی سازی  فیلادلفیا واقع در فنسیلوانیا ست , در زمانی حوالی 28 اکتبر 1943 که قصد داشت امکان نارئی شدن از دید انسان را در بازه ی محدودی به وسیله ی  cloaking device  به الدریج بدهد .  این واقعه همچنین به نام   Project Rainbow نیز مورد اشاره قرار گرفته است . این داستان به شدت به عنوان یک فریب در نظر گرفته شده است . (البته این شایعه موافقین سرسختی نیز دارد که دکتر براون , یکی از 2 کاشف اثر بیفلد-براون , را طراح این ازمایش می دانند-مترجم) . نیروی دریایی امریکا مدعیست که چنین ازمایشی هرگز رخ نداده است و جزئیات این داستان را دارای تناقضات اشکاری با الدریج می داند . (مطالبی که مدعیان این ماجرا برای توضیح ان از نظر علمی بیان کرده اند دارای شرحی مفصل به طرز قابل توجهی پیچیده و البته غیر قابل اثبات است فلذا از قرار دادن ان در متن تاپیک و ملال اور کردن ان خود داری کردم . علاقه مندان میتوانند از طریق لینک هایی که در متن قرار داده شده و جست و جوی بیشتر در نت به اسانی مطالب بیشتری برای مطالعه پیدا کنند-مترجم)   افتخارات         ·         American Campaign Medal ·         European-African-Middle Eastern Campaign Medal ·         Asiatic-Pacific Campaign Medal ·         World War Two Victory Medal ·         Navy Occupation Medal with "ASIA" clasp         مشخصات   Namesake: John Eldridge, Jr. Ordered: 1942 Builder: Federal Shipbuilding and Drydock Company, Newark, New Jersey Laid down: 22 February 1943 Launched: 25 July 1943 Commissioned: 27 August 1943 Decommissioned: 17 June 1946 Struck: 26 March 1951 Fate: Sold to Greece, 15 January 1951 as Leon (D54) General characteristics Class & type: Cannon-class destroyer escort Displacement: 1,240 long tons (1,260 t) (standard) 1,620 long tons (1,650 t) (full load) Length: 306 ft (93 m) o/a 300 ft (91 m) w/l Beam: 36 ft 10 in (11.23 m) Draft: 11 ft 8 in (3.56 m) Installed power: 6,000 hp (4,500 kW) Propulsion: 4 × GM Mod. 16-278A diesel engines with electric drive 2 × screws Speed: 21 kn (24 mph; 39 km/h) Range: 10,800 nmi (12,400 mi; 20,000 km) at 12 kn (14 mph; 22 km/h) Complement: 15 officers and 201 enlisted Armament: 3 × Mk. 22 3"/50 caliber guns 2 × 40 mm Mk. 1 AA guns (1x2) 8 × 20 mm Mk. 4 AA cannons 3 × 21 in (530 mm) torpedo tubes(1×3) 1 × Hedgehog Mk.10 anti-submarine mortar (144 rounds) 8 × Mk. 6 depth charge projectors 2 × Mk. 9 depth charge tracks       .............................................. منبع ترجمه از 7mmt Military.ir

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10134/IMG_8911.JPG   همون مرحوم شفق هست . تصویر داخل پوستر هم جدید نیست مال چندین سال قبل است  .  یه لطفی بکنید بی خیال این برهان و شفق بشید هرچند وقت یکبار عین اینه ی دق نیاریدش جلوی چشممون داغ  دلمون تازه شه

سلام تبریک می گم انشاالله همیشه موفق باشید. :applause: شیرینی  یادت نره  :mrgreen:   :rose:  :rose:  :rose:

انشاالله که نبل و الزهرا هرچه سریع تر از محاصره در بیاند ولی امکانش هست که در ابتدا  به سمت جنوب حرکت کنند و باقی وحوش در شیخ مقصود رو قیچی کنند و ضمن ان محاصره باقی مناطق حلب رو هم کامل کنند و حتی نیروهای ارتش و مقاومت در قدم بعدی در کرم طحان با هم  الحاق کنند و مناطق و نیروهای تحت سیطره ی تروریست ها رو کوچکتر و خردتر کنند در این صورت بالاخره کار وحوش در حلب تمام میشه  

  خوارج که نسلشون منقرض نشده بود و به طبع تفکراتشون هم  بین گروه هایی ریشه دوانده بود . 

  یکی از فیلم های بزرگ مرتبط با جنگ و جنگ آوری که جای خالیش در این تاپیک حس میشه شاهکار بی بدیل تاریخ سینما " 7 سامورایی"  اثر کارگردان بزرگ اکیراکوروساوا است . در مدح این فیلم همین بس که فیلم های بزرگ و پر خرجی چون آواتار و ارباب حلقه ها عظمت این فیلم را ندارند . نکته ی جالب در مورد این فیلم بیش از 3 ساعته این است که این فیلم بر خلاف میل کارگردان 40دقیقه کوتاه شده تا به این تایم رسیده و این 40 دقیقه ی حذف شده به فیلم لطمه زده و تمام قسمت های حذف شده به دلیل سهل انگاری کمپانی متاسفانه از بین رفته اند و هیچ اثری از انها وجود ندارد  با این وجود این  فیلم یکی از بزرگ ترین و تاثیر گذار ترین فیلم هی تمام تاریخ سینما است .   لینک دانلود http://www.film2movie.org/2112/دانلود-فیلم-seven-samurai-1954/   هفت سامورایی، فیلمی به کارگردانی ا ک ی ر ا کوروساوا و محصول سال ۱۹۵۴ژاپنی توهو است. این فیلم که عموماً از آن به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما یاد می‌شود، طولانی‌ترین فیلم کورساوا است و در رتبهٔ پانزدهم بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها و در فهرست ده فیلم برتر مجله تصویر و صدا در سال‌های ۱۹۸۲ و ۱۹۹۲ و در فهرست ده فیلم برتر کارگردانان همان مجله در سال ۲۰۰۲[۴] قرار دارد.   اگر مایل به وقت گذاشتن برای دیدن این اثر هنری ماندگار نیستید دست کم نقد کوتاه مسعود فراستی بر این فیلم را ببینید  http://www.aparat.com/v/rZEUl

جوئن 2007 برنامه ی 125 میلیون پوندی پرنده ی بدون سرنشین اثبات گر تکنولوژی تارانیس که توسط BAE Systems اداره می شود , اکنون با پایان طراحی سیستم های خود مختار ان به نقطه ی عطف مهمی رسیده است . تارانیس بزرگترین پهپادی خواهد بود که به عنوان بخشی از برنامه ی وزارت دفاع در انگلستان ساخته شده است تارانیس از نظر ابعاد مشابه BAE Systems Hawk خواهد بود . BAE Systems Hawk برنامه ی پرنده ی بدون سرنشین استراتژیک SUAV به دنبال کشف و اثبات این است که چگونه تکنولوژی ها و سیستم های در حال ظهور می توانند قابلیت برنده شدن در نبرد ها را برای ارتش انگلیس به ارمغان بیاورند . صنایع BAE Systems رهبری و پیمانکار اصلی پروژه در کنار شرکایی شامل : QinetiQ , Rolls-Royce و Smiths Aerospace بر عهده دارد . Chris Allam مدیر پروژه ی تارانیس در BAE بیان کرد : مغز تارانیس اکنون طراحی شده و با سایر سیستم ها به طور صحیح و با نتیجه ی منطقی مرتبط شده است . چیزی که ما طراحی کرده ایم سیستمی ست که میتواند پرنده را به طور خودمختار برای انجام تاکسی , تیک اف و مسیر یابی و پویش منطقه در حالی که نسبت به هر تهدید یا واقعه ای توان واکنش درخور دارد , کنترل و هدایت کند . سپس خواهد توانست راهش را به سمت منطقه ی (مورد نظر) جست و جو پیدا کند به هر طریقی که می خواهد هدف را مکان یابی کند , و پس از ان از سیستم سنسور اش برای انتقال مجموعه ای از تصاویر و اطلاعات به اپراتور برای تصدیق اینکه این هدفی ست که باید مورد حمله قرار بگیرد استفده کند , بعد از ان تارانیس مجاز به اقدام برای نابودی هدف خواهد بود فرایند حمله به هدف به صورت کاملا مستقل و خود مختار صورت خواهد گرفت , در مرحله ی بعد مسیر را به سمت خانه پیدا خواهد کرد و همچون فرایند مسیریابی قبلی فرایند های فرود و تاکسی را نیز مجددا خودمختار انجام خواهد داد . ما تمام هسته های عناصر سیستم خودمختاری را در کنار هم گرد اورده ایم , و هم اکنون تمام قطعات کلیدی برای کد و تست شدن در دسترس هستند . ما ثابت کرده ایم که فرایند های کلی بدون مشکل کار خواهند کرد , طرح ما جواب داده است , ما به هدف دست یافته ایم , تیم ما به خوبی در کنار هم کار می کند و ما به یک خروجی ملموس دست یافته ایم . Allam افزود : این مرحله ی برجسته ار برنامه زودتر از زمان بندی انجام شده بدست امده , وی به تلاش زیاد تیم برای دست یابی به این هدف اشاره کرد . به عنوان بخشی از برنامه , ما با وزارت دفاع و QinetiQ در کنار هم کار می کردیم در زمینه هایی همچون الگوریتم های استدلال , در حالی که ما در زمینه هایی همچون معماری سیستم تخصص داشتیم , و ما قادر بودیم ان تخصص ها و دانشها را تحت یک کنترل کلی گرد هم بیاوریم . تارانیس نشان دهنده ی گام مهمی در پیشرفت تکنولوژی است , با تمرکز بر هدف قرار دادن بجای نقش نظارت و شناسایی که پهپاد های قبلی برای ان طراحی شده بودند . برای انجام این کار ما برای انجام کارهای بیشتری با سیستم به پیش رفتیم از جمله اطمینان حاصل کردن از اینکه پرنده قابلیت اخذ تصمیمات سطح بالا برای پشتیبانی از ماموریت اش را دارد . برش فلز برای تارانیس در نوامبر اغاز خواهد شد و کار منتاژ پیش از پایان سال شروع می شود . طبق برنامه ی زمان بندی پروژه زمان انجام تست های زمینی در اوایل 2009 خواهد بود و زمان اولین پرواز در 2010 پیشبینی شده است . Clarkson مدیر سیستم های خودمختار و قابلیت اینده بیان کرد : سیاست وزارت دفاع این است که قرار داد های دفاعی باید تنها با پیمان کارانی منعقد شود که مدیریت , منابع فنی و ترتیبات تضمین کیفیت را متناسب و به وضوح و غیر قابل انکار برای ارائه ی محصولات و خدمات با کیفیت مورد نیاز , به شکل اقتصادی و به صرفه و سر وقت داشته باشند . این قدم روبه جلوی مهمی برای ما و احترامی برای کاری که انجام می دهیم و تعهدی برای تیم در برنامه ی UAS (Unmanned Air Systems) است . وی افزود : استاندارد هایی که ما ملزم به رعایت انها هستیم بسیار دقیق و گسترده هستند . ما اولین کمپتنی انگلیسی هستیم که توانستیم تاییدات لازم را برای برنامه ی UAS کسب کنیم . تایید اخیری که BAE Systems در مورد این پروژه کسب کرده اعلام موفقیت اولین برش فلز تارانیس است . وزارت دفاع اجازه داده پروژه توسط کنسرسیومی از صنایع به رهبری BAE پشتیبانی شود , که به دولت مردان امکان می دهد تا از پتانسیل UCAV ها در زمینه ی " قابلیت عملیات تهاجمی عمیق و مداوم " بهرمند شوند . BAE Systems در طی سالیان متمادی سرمایه گذاری مهمی در توسعه ی قابلیت های UAS قبل از برنده شدن قرارداد تارانیس انجام داده بود . در این قرار داد BAE در کنار همکاران سطح اولی برای ارائه ی این برنامه ی 4 ساله کار خواهد کرد که عبارت اند از QinetiQ , Rolls-Royce و GE Aviation (اسمیت سابق) . ازمایش های موفق با پلت فرم های UAV مانند CORAX , RAVEN , و HERTI همگی ترکیب شدند تا BAE Systems را اطمینان دهند که هم اکنون به تولید ناب و قابلیت نمونه سازی سریع برای توسعه ی بیشتر در این بخش به شدت رقابتی بازار نیاز دارد . کمپانی همچنین سطوحی از خود مختاری را برای این UAV platform ها توسعه داد که به طور قابل توجهی قابلیت های عملیاتیشان را ارتقا می داد و سطح زیادی از وابستگی به خدمه ی زمینی را کاهش میداد . HERTI CORAX RAVEN فوریه ی 2008 BAE Systems کار منناژ اولین اجزای اصلی تارانیس را آغاز کرد . دستگاه های تخصصی در اشیانه ی اختصاصی مونتاژ در تاسیسات BAE Systems راه اندازی شده اند , که تا زمان اولین پروازش در 2010 خانه ی تارانیس خواهد بود . Chris Allam : " آغاز منتاژ تارانیس بسیار پر اهمیت است . این اولین باریست که انگلستان به ساخت پهپادی در چنین ابعادی با چنین سطحی از توانایی ها مبادرت می ورزد . کار تیمی پیرامون این برنامه تا به امروز در سطح درجه 1 بوده است . فاز 1 منتاژ برنامه ریزی شده تا 3 ماهه ی چهارم 2008 ادامه داشته باشد فبل از اینکه آخرین مرحله ی منتاژ اغاز شود هنگامی که ما هواپیما را تجهیز و تست کنیم قبل از ازمایشات زمینی در Warton در طی 2009 . در کنار این امر , همکاران ما در رولزرویس روی تست های bench موتور کار می کنند تا از کارایی سیستم پیشران اطمینان حاصل کنند . " پروتوتایپ هواپیمای رزمی اینده , تارانیس , توسط وزیر دفاع در 12 جولای 2010 رونمایی شد . تارانیس در فرهنگ سلتیک به معنای خدای رعد و برق است . این اثبات گر امکان توسعه ی اولین پهپاد کاملا خود مختار رزمی استیلث انگلیس را ازمایش می کند که امکان عولیات ضربتی دقیق در برد بلند , حتی در قاره ای دیگر , را خواهد داشت . دبیر بخش استراتژی امنیتی بیم المللی Gerald Howarth در این باره گفت : تارانیس به معنای واقعی یک پروژه ی پیش گام است . این اولین نمونه از نوع خودش در انگلیس است . این برنامه توانایی های پیشرفته ی طراحی و فناورانه ی ملت ما را نمایش می دهد این پروژه ای پیش رو در سطح جهانی است . پرواز های ازمایشی این پرنده در 2011 پیش بینی شده است . فوریه ی 2014 تارانیس اولین پروازش را تحت فرمان خلبان تست Bob Fraser در 10 اگوست 2013 به انجام رساند . این اثبات گر فرایند های تیک اف , چرخش , صعود و فرود روی باند را بی نقص در طی پرواز 15 دقیقه ای اش به اجرا گذاشت . در طی سال 2013 تعدادی دیگری پرواز , در مجموع به طول 1 ساعت در سرعت ها و ارتفاع های مختلف انجام شد تارانیس حاصل 1.5 میلیون نفر ساعت کار تحت رهبری دانشمندان , متخصصین ایرودینامیک و مهندسین سیستم انگلیسی از 250 کمپانی است . این اثبات گر طراحی شده تا توانایی انگلیس در ساخت سیستم هوایی بی سرنشینی را نشان دهد که , تحت کنترل یک اپراتور انسانی قادر به انجام نظارت پایدار , نشان گذاری اهداف , جمع اوری اطلاعات , بازداری دشمنان و انجام حملات در منطقه ی دشمن است . پیشرفت های فناورانه ای که در طی پروژه ی تارانیس بدست امده به وزارت دفاع و نیروی هوایی سلطنتی کمک می کند تا در مورد آینده ی ترکیب هواپیماهای جت سریع سرنشین دار و بی سرنشین اینده , اینکه چگونه انها در امنیت و به روش موثر در کنار هم عملیات خواهند کرد , تصمیم بگیرند . پیشرفت پروژه تا فوریه 2014 تست های زمینی پروژه در اواخر 2010 در تاسیسات Warton شروع شد و با برنامه ی جامع و بسیار دقیق پروسه ی پیش (اولین) پرواز ادامه یافت از جمله اموزش خلبانی بدون سرنشین , اندازه گیری سطح مقطع راداری , یکچارچه سازی سیستم ایستگاه زمینی , و در اپریل 2013 ازمایش های تاکسی در باندی در Warton . هواپیما و ایستگاه زمینی ان سپس از Warton به محدوده ی تست منتقل شدند . پس از ان در جولای 2013 تارانیس تعدادی تست تاکسی سرعت بالا را قبل از اولین پروازش در اگوست پشت سر گذاشت . نقطه عطفی مهم برای هوانوردی Philip Dunne وزیر دفاع : " تارانیس بینشی را ارائه می دهد که به شکل دهی قابلیت های اینده برای نیروهای نظامی در دهه های اینده کمک میکند. تکنولوژی پیشرفته ی ان سندی برای پیشگامی مهارت های مهندسی انگلیس در سطح جهانی ست که انگلیس را در لبه ی فناوری نظامی نگه میدارد . " اظهار نظر از طرف تیم تولید : Nigel Whitehead از هیئت مدیره ی BAE Systems :" اولین پرواز تارانیس نشان دهنده ی نقطه ی عطفی مهم در صنعت هوا نوردی انگلستان است . این اثبات گر پیشرفته ترین سیستم هوایی ست که تا کنون در انگلیس درک , طراحی وساخته شده است . این در حقیقت نشان دهنده ی انقلابی ست نسبت به هرآنچه قبل از ان وجود داشته . این مرحله ی برجسته موقعیت پیشگام انگلستان را به عنوان مرکز تعالی و نوآوری مهندسی ثابت می کند . Bob Fraser, Commander for Taranis first flight لینک ویدیو ی پرواز در 5 فوریه ی 2014 BAE اطلاعاتی را در مورد تست های پروازی تارانیس منتشر کرد . اولین پرواز این پرنده در 10 اگوست 2013 در محدوده ی تست Woomera در جنوب استرالیا رخ داد . این پرواز 15 دقیقه به طول انجامید . دومین سورتی در 17 اگوست انجام شد , و پرواز های بعدی برای پرنده پیش بینی شده , پرواز در سرعت ها و ارتفاع های مختلف به طول 1 ساعت . در 2014 هزینه ی توسعه ی تارانیس به 185 میلیون پوند بالغ شد , نسبت به سقف 140 میلیون پوندی که برای ان پیش بینی شده بود . طبق طرح ریزی انجام شده تارانیس برای بعد از 2030 عملیاتی می شود و در کنار هواپیماهای سرنشین دار استفاده خواهد شد . توسعه ی اتی بر طبق شرایط قرار داد توسعه بین دول فرانسه و انگلیس که در 2014 اعلام شد , قسمت هایی از تارانیس با Dassault nEUROn ترکیب خواهد شد و پهپاد UCAV مشترک اروپا را پدید خواهد اورد . مشخصات طول : 12.43 متر فاصله ی 2 سر بال : 10 متر ارتفاع : 4 متر پیشران : 1 × Rolls-Royce Adour Moderate by-pass ratio turbofan engine, 44 kN حداکثر سرعت : 1.0+ ماخ جنگ افزار : 2 مخزن داخلی موشک با طول حدود 5 متر .......................................................................... منبع1 - منبع2 – منبع3 – منبع4 – منبع5 – منبع6 گردآوری و ترجمه از 7mmt Military.ir کلیه ی حقوق برای نویسنده محفوظ است با تشکر از مدیران گرامی

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/img16~0.jpg   کرار رهگیر این هست ؟ 

  هر 2 مورد درست هست . این هوای گرم از هوای اطراف که پرنده قبلا در ان پرواز می کرده رقیق تر هست که روی تعادل هواپیما اثر می گذارد و ممکن است باعث تکان ها و لرزش های ناگهانی شود و روی کنترل پذیری اثر بگذارد. در پرواز هایی که هواپیماها به ناگاه وارد توده ی هوای متفاوتی میشوند مثل یم توده ی مرطوب با یک توده ی گرم بالا رونده این اختلال ها در پرواز پیش می اید که البته اگر پرواز در سرعت زیاد یا ارتفاع  خیلی کم باشد می تواند خطرناک باشد .  علت اختلال جت واش در کار موتور هم این است که این هوای خارج شده از موتور هواپیمای جلویی به غر از اغتشاش دارای اکسیژن خیلی کمی هست (چرا که قبلا سوزانده شده) و در اعمل احتراق ایجاد اختلال می کند . 

  در 20 می 1954 یک حکم دولتی به دفتر طراحی هواپیمای لاوشکین Lavochkin  اجازه داد تا موشک کروز قاره پیما ی Burya که 3ماخ سرعت برای ان در نظر گرفته شده بود را در مقیاس کامل توسعه دهد . پرتاب های Burya در جولای 1957 شروع شد . مدتی بعد پروژه کنسل شد اما به تیم سازنده اجازه داده شد تا اخرین تست را در 1961 انجام دهد  تستی که 6500 کیلومتر برد را در سرعت 3.2 ماخ با ظرفیت بار 2350 ک گ ثبت کرد . با وجود کنسل شدن این برنامه باعت شد تا روسها به تکنولوژی هایی دست پیدا کنند که لاوشکین طرح ریزی کرده بود که برای ساخت فضا پیماهای سرنشین دار قابل بازیابی (شبیه شاتل ها) به انها نیاز پیدا خواهد کرد . حکم دولتی در 29 می 1954به دفاتر طراحی لاوشکین و Myasishchev اجازه داده بود تا به طور موازی روی توسعه ی مقیاس کامل این موشک کروز 3 ماخی قاره پیما کار کنند و هر 2 موشک از موتور رمجت ساخت Bondaryuk  , سامانه ی ناوبری ستاره ای ساخت R Chachikyan  , سامانه ی ناوبری اینرسیایی ساخت G Tolstoysov  و ایرودینامیک توسعه داده شده توسط TsAGI   (انیستیتو مرکزی هیدرودینامیک)  استفاده می کردند  . Burya ی لاوشکین از بوستر های راکتی ساخت Glushko  بهره می برد . موشک لاوشکین قادر بود تا کلاهک اتمی به وزن 2100 ک گ را تا مسافات 8500 ک م حمل کند .      پیکره بندی TsAGI   برای مرحله ی کروز از یک طرح ممعمولی بهره می برد . یک پروفایل باریک با بال های پیکانی شکل با زاویه ی 70 درجه که در وسط بدنه قرار گرفته بود بدنه خودش طراحی سیلندر شکل داشت و در وسط بوستر ها جای می گرفت با یک مخروط شوک رمجت کلاسیک که در ورودی هوای دماغه قرار داشت . سامانه ی  ناو بری ستاره ای و سیستم های هدایتی در دورسال فایرینگ نصب شده بودند . اسکنر هایستارخ ای از طریق پنجره های ساخته شده از کوارتز امکان نگاه به بیرون داشتند .   Burya Chief Designers with Model    طرح لاوشکین از 2 بوستر راکتی که ار موشک R-11 'Scud' مشتق شده بودند استفاده می کرد . Burya دارای 19.9 متر طول , و فاصله ی  2 سر بال 7.75 متر بود  و وزن کل طرح به 96 تن می رسید . هنگامی که در سپتامبر 1955 طراحی مقدماتی تکمیل شد تیم لاوشکین قادر شد تا فاز توسعه را شروع کند . در 1956 Myasishchev تنها طراحی پروژه را به پایان رسانده بود در حالی که لاوشکین در همان زمان کار ساخت اولین موشک را به پایان رسانده بود . پس از ان در سپتامبر 1956 لاوشین یک مانع عمده را در سر راه خود تجربه کرد , هنگامی که نیازمندی برای وزن محموله از 2100 ک گ به 2350 ک گ افزایش یافت      با این وجود تیم پشتکار به خرج داد و کار ساخت نمونه ی تست پروازی در تاسیسات Kuibyshev Aviation Factory 18 اغاز شد .  انتقال دهنده ی موشک توسط Vladimir Petrov   در  KB TM توسعه داده شد.   Burya روی انتقال دهنده    تاسیسات پرتاب که پرزحمت و استادانه ساخته شده بودند در Vladimirovka  ,  واقع  در پایگاه تست نیروی هوایی در  جنوب  Kapustin Yar  قرار داشت . در رقابت بین Buran و Burya  برای تسخیر اسمان , Burya توانست گوی سبقت را از رقیب برباید و در جولای 1957 اولین پرتابش را تجربه کند . موشک از برج پرتاب جدا شد و بلافاصله پس از ان در مسیری قوسی به سمت زمین برگشت و با انفجاری مهیب در محدوده ی سکوی پرتاب سقوط کرد . امروز برخی وقوع این حادثه را به توطئه و خرابکاری علیه پروژه نسبت می  دهند .  Navaho پروژه ی هم ارز این موشک در امریکا   10 روز بعد کنسل شد . موشک  ICBM R-7  طراحی Korolev' در اگوست اولین پرواز ازمایشی موفقش را کامل  کرد . موشک Buran ساخت Myasishchev  هنگامی که Burya  در  نوامبر 1957 لغو شد برای اولین پروازش مهیا می شد . رهبران شوروی نیازی به ادامه ی توسعه ی 2 طرح مواری رم جت نمی دیدند .       اما تست های توسعه ی  Burya ادامه پیدا کرد . 4 تست اول روی دینامیک  موشک تا نقطه ی اشتعال مرحله ی کروز کار می کرد . در 14 امین پرتاب در 2 دسامبر 1960 موشک توانست به برد 4000 ک م برسد . مدتی بعد رکورد 6500 کیلو متر با سرعت کروز 3.2 ماخ  و وزن محموله ی 2350 ک گ را توانست کسب کند .  وزن پرواز پرنده 97215 ک گ بود . اما در نهایت تبر روی گردن Burya نیز سقوط کرد . در حالی که توسعه ی ICBM ها به خوبی پیش می رفت  , و بهبود عملکرد موشک های سطح به هوا  ,  موشک های رمجت قاره پیما در مقام مقایسه گران و اسیب پذیر نمود می کردند . لغو پروژه ی  Burya ضربه ی سنگینی برای تیم لاوشکین بود . نتایج : تعداد شکست ها : 7 نرخ موفقیت : 61.11% تاریخ اولین شکست 1957-08-01 تاریخ اخرین شکست 1958-12-28     اولین پرتاب منجر به سقوط       اطلاعات مراحل :    Stage 1. 2 x Burya booster .  وزن ناخالص 27000 ک گ .   وزن خالی 4000 ک گ .  تراست : 771.700  کیلو نیوتن .  زمان سوزش : 70 ثانیه . قطر : 1.45 متر . ارتفاع : 18.9 متر سوخت :  Nitric acid/Amine. موتور :  S2.1150 وضعیت : توقف تولید توضیحات : بوستر موشک  Burya  . 2 عدد از این بوستر ها  در این موشک تا مرحله ی احتراق موتور رمجت استفاده می شد موتور توسعه داده شده توسط Isayev بر مبنای موتور R-11 S2.253   Stage 2. 1 x Burya وزن ناخالص  :  40865  ک گ وزن خالص : 13000 ک گ تراست : 76.000 kN زمان سوزش : 8500 ثانیه قطر : 2.2 متر لرتفاع 18 متر سوخت :  Air/Kerosene موتور :  RD-012U سرعت کروز : 3.2 ماخ در ارتفاع 18 – 20 ک م با حمل کلاهک به وزن 2350 ک گ مساحت بال : 60 متر مربع قطر ورودی رمجت  : 1.7 متر                   .........................................................................   منبع ترجمه از 7mmt Military.ir استفاده با ذکر منبع بلا مانع است