امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

14 hours قبل , LostSky گفت:

با احترام به همه ارتشی های با غیرت

 

ولی با این روییه ای که در ارتش میبینیم دیگه دل خوش کردن به طرح های ارتش انگار فایده ای نداره اون همه طرح و هزینه هایی که در این پروژه ها شد از ذوالفقار بگیر تا شفق و قاهر که به هیچ جایی نرسیدند تا موج کلاس های نیروی دریایی که به اون شکل رونمایی میکنن در حد یک ناوچه بروز هم قابلیت ندارند.

 

باز طرح های سپاه بیشترشون به یک نتایجی رسیده اند تا حالا و دل خوش کردن به اونها در نهایت ثمره ای خواهد داشت

.

تا تفکر مسئولین رده یک ارتش اینگونه هست و تا متخصصین دلسوز در پست های کلیدی ارتش منسوب نشن هر طرح و پروژه ای اینچنینی فقط تلف کردن وقت و پول بیت المال هست .

یاسین هم با این طرح قدیمی و منسوخ شدش بعد تولید چند نمونه و پرشدن جیب مبارک بعضی حضرات به تاریخ میپیونده

 

با سلام

لطفا یک نگاهی به بودجه سپاه و ارتش بیاندازید و بعد اینطور دوگانه سازی کنید . عمده ی بودجه نیروهای مسلح در اختیار سپاه گذاشته میشود که خروجی آنهم پروژه های موازی و رونمایی های حماسی و توخالیست !

سازمان ارتش فقط به بودجه دولتی وابسته ست و مانند سپاه این اختیار را ندارد که به نام پاسداری از انقلاب در هر جایی رسوخ کرده و برای سازمان خود محلی برای درآمد خارج از مصوبات دولت و مجلس و بودجه رسمی ایجاد کند .

ضمنا ، همانطور که جناب MR9 هم فرمودند ، کار نیروهای مسلح تولید سلاح نیست و باید سفارش دهنده و مصرف کننده سلاح باشند ، درگیر شدن نیروهای مسلح در امر تحقیقات و ساخت سلاح فقط توان رزمیشان را کاهش میدهد و بدتر از آن با موازی کاری و درگیر شدن در پروژه های با اهداف مشابه و عموما ناموفق، همین منابع محدود را هم نابود میکند و باعث سرخوردگی نیروهای درگیر در این پروژه ها میشود .

  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
15 hours قبل , LostSky گفت:

با احترام به همه ارتشی های با غیرت

 

ولی با این روییه ای که در ارتش میبینیم دیگه دل خوش کردن به طرح های ارتش انگار فایده ای نداره اون همه طرح و هزینه هایی که در این پروژه ها شد از ذوالفقار بگیر تا شفق و قاهر که به هیچ جایی نرسیدند تا موج کلاس های نیروی دریایی که به اون شکل رونمایی میکنن در حد یک ناوچه بروز هم قابلیت ندارند.

 

باز طرح های سپاه بیشترشون به یک نتایجی رسیده اند تا حالا و دل خوش کردن به اونها در نهایت ثمره ای خواهد داشت

.

تا تفکر مسئولین رده یک ارتش اینگونه هست و تا متخصصین دلسوز در پست های کلیدی ارتش منسوب نشن هر طرح و پروژه ای اینچنینی فقط تلف کردن وقت و پول بیت المال هست .

یاسین هم با این طرح قدیمی و منسوخ شدش بعد تولید چند نمونه و پرشدن جیب مبارک بعضی حضرات به تاریخ میپیونده

 

 

خوب بدیهی است که این مطلب به مذاق خیلی ها خوش نخواهد آمد همانگونه که به مذاق خودم هم خوش نیست

مگر اینکه چشم هایم رو ببندم بله همه چیز گل و بلبل است ماشالله.

این سخن از دوگانه سازی نیست که آرزوی ما سربلندی و اقتدار همه نیروهای مسلح چه ارتش و چه سپاه است 

ولی در کلیت امر و سخن تغییری نیست چون چیزی که میبینیم همین را معنی میکند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 minutes قبل , LostSky گفت:

 

ولی در کلیت امر و سخن تغییری نیست چون چیزی که میبینیم همین را معنی میکند

 

بسم ا... 

 

یک مقداری زاویه دید را تغییر بدید ، با آدرس هایی که داده شد ، ( البته آن بخش که بیشتر جنبه انتقادی داشت ، نه آن بخش هایی که مستقیم سپاه و پاسداری برای انقلاب و ارزشهایی که برای آن خون داده شده  را هدف قرار داده بود )  مطمئناً به این نتیجه می رسید که بخشی از روند اشتباه بوده و باید تغییر کند ، تفاوتی هم در ایجاد تغییر بین ارکان نیروهای مسلح نداریم ..

 

پی نوشت :

 

میلیتاری ، از ابتدای تشکیل خودش ، یک مجموعه انتقادی به وضعیت نیروهای مسلح در چهارچوب قوانین کشور بوده ، هست و خواهد بود . این رویه برگشت ناپذیر در همه سالهای فعالیت این انجمن از آغاز تا امروز بوده و به فضل خداوند هم ادامه پیدا می کند . 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
13 hours قبل , MR9 گفت:

 

بسم ا...

 

طرح شفق برای دانشگاه صنعتی مالک اشتر هست اخوی وابسته به وزارت دفاع ( وزارت سپاه سابق )

 

با سلام 

طبق رده بندی که در نیروهای مسلح کشور تا همین اواخر بوده یگان بهره بردار از پروژه های جنگنده نیروی هوایی ارتش است

(موازی کاری رو من هم نمیپسندم)  و البته که وزارت سپاه سابق هم منسوخ شده و الان ماهیتش فرق میکند.

پس مشخصاً باید خواستگاری سمج وجود داشته باشد تا این پروژه را ترشی نندازند!

 

طرح جنگنده شفق بر خلاف طرح قاهر جدای از بحث متولی ساخت آن طرح بسیار پر استعدادی بود که اگر از طرف نیروی هوایی اعلام نیازی پیگیرانه و مجدانه و برای آن وجود داشت اینگونه نباید خاک میخورد و به تاریخ میپیوست. از نامردی و خالی کردن روسها اطلاع دارم ولی کم استعداد هایی در کشور نیستند که نتواند بعد از ۲۰ سال یک جنگنده سبک تک موتوره که بیشتر طراحی آن هم انجام گرفته را به نتیجه برسانند.

 

همین جنگنده آموزشی یاسین با وجود طرح شفق کاملاً بی معنیست.  همانطور که مستحضرید جنگنده سبک شفق بر مبنای همکاری روسیه( احتمالاً یاک ) و ایران در این پروژه که خود برگرفته از جت آموزشی یاک ۱۳۰ هست که با تغییراتی بلکه بهینه سازی هایی که در طراحی آن مشهود است میتوانست یک جت آموزشی رزمی موفق برای ما باشد که متاسفانه بودجه ای که باید برای آن صرف میشد در پروژه ای به نام یاسن تلف یا بهتر است بگویم حیف و میل شد!

ویرایش شده در توسط LostSky

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
16 minutes قبل , LostSky گفت:

 

با سلام 

طبق رده بندی که در نیروهای مسلح کشور تا همین اواخر بوده یگان بهره بردار از پروژه های جنگنده نیروی هوایی ارتش است

(موازی کاری رو من هم نمیپسندم)  

 

متاسفانه به دلایل تاریخی بخصوص از زمان جنگ با عراق ، این موازی کاری به یک فرهنگ تبدیل شده و بودجه ای که باید در یک مسیر خرج بشود بخصوص در حوزه هوایی دارد هرز می رود . این مشکل را نه وزارت دفاع متوجه شده و نه دوستان عزیز ما در سپاه بعنوان نیروی جوان تر و کم تجربه تر از نیروی هوایی ارتش که نزدیک به 62 سال تجربه تعمیراتی ، نگهداری و استفاده از هواگردهای رزمی را دارد 

 

16 minutes قبل , LostSky گفت:

و البته که وزارت سپاه سابق هم منسوخ شده و الان ماهیتش فرق میکند.

 

بعد از انحلال وزارت سپاه ، بخش عمده ای از دوستان ما در این ساختار به وزارت دفاع منتقل شدند و همچنان این رویه برقرار هست  

16 minutes قبل , LostSky گفت:

 

پس مشخصاً باید خواستگاری سمج وجود داشته باشد تا این پروژه را ترشی نندازند!

 

تاپیک قاهر 313 نزدیک به 12 سال هست که مجموعه ای قابل توجه از اخبار مربوط به این برنامه را پوشش داده و حداقل اظهار نظر 4 وزیر دفاع ( جناب نجار ، وحیدی و دهقان از سپاه و جناب حاتمی از ارتش ) در خصوص این برنامه وقولهایی که داده بودند و بر مبنای همون اظهار نظرها ، تحلیل ها شکل گفت وجود دارد ... ما هم از ابتدا عرض کردیم که  همخوانی درستی بین نیاز و داده های این برنامه وجود ندارد و سرآخر همین مصاحبه اخیر که اگر مبناء قرار بگیرد ، به معنای خاتمه آن هست ( مگر اینکه مجددا حرف و حدیث جدیدی  را منتشر کنند )  

 

16 minutes قبل , LostSky گفت:

طرح جنگنده شفق بر خلاف طرح قاهر جدای از بحث متولی ساخت آن طرح بسیار پر استعدادی بود که اگر از طرف نیروی هوایی اعلام نیازی پیگیرانه و مجدانه و برای آن وجود داشت اینگونه نباید خاک میخورد و به تاریخ میپیوست. از نامردی و خالی کردن روسها اطلاع دارم ولی کم استعداد هایی در کشور نیستند که نتواند بعد از ۲۰ سال یک جنگنده سبک تک موتوره که بیشتر طراحی آن هم انجام گرفته را به نتیجه برسانند

 

چیزی به اسم جنگنده شفق دیگر وجود خارجی ندارد ( از سال 1381 که برنامه رونمایی شد تا الان هیچ خبر جدیدی در این زمینه منتشر نشده ) . بطور طبیعی فایده ای در بحث بر روی برنامه ای که وجود ندارد مترتب نیست 

 

16 minutes قبل , LostSky گفت:

همین جنگنده آموزشی یاسین با وجود طرح شفق کاملاً بی معنیست.  همانطور که مستحضرید جنگنده سبک شفق بر مبنای همکاری روسیه( احتمالاً یاک ) و ایران در این پروژه که خود برگرفته از جت آموزشی یاک ۱۳۰ هست که با تغییراتی بلکه بهینه سازی هایی که در طراحی آن مشهود است میتوانست یک جت آموزشی رزمی موفق برای ما باشد که متاسفانه بودجه ای که باید برای آن صرف میشد در پروژه ای به نام یاسن تلفیا بهتر است بگویم حیف و میل شد!

 

برنامه یاسین ، تا به امروز حداقل از مرز پرواز تست عبور کرده و این در مقایسه با برنامه های قبلی ( حداقل تا الان ) متفاوت بوده ، حالا شما می فرمایید اتلاف ، باید مستنداتش را با ذکر جزییات بفرمایید 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
13 hours قبل , MR9 گفت:

 

خواهشاً بحث فاجعه قاهر را که قطعاً کاربرش نیروی هوایی ارتش نیست را به ارتش نسبت ندید . ضمن اینکه دوگانه سازی هم نداریم . هر موفقیتی برای کل ساختار نیروهای مسلح ( ارتش/سپاه / نیروی انتظامی / وزارت دفاع ) هست و هر عدم موفقیتی هم برای کل این مجموعه ...

 

اگر پای درد دل ارتشیان غیرتمند و سلحشور کشور بنشینید میبینید که جای فرماندهان رده بالایی همچون ستاری و صیاد شیرازی به شدت در ارتش خالیست و نبود آنها باعث بسیاری عقب افتادگی هاست.

 

آذرخش سال ۱۳۷۶  که با پیگیری های شهید ستاری ساخته شد آیا اگر بودند و فرزندانی چون خودش بر کار میگماردند بعد از قریب به ۲۵ سال جنگنده ای چون شفق یا برتر از آن بجای همین کوثر و صاعقه و یاسین پرواز نمیکردند!

امکانات تکنولوژیک و فناوری های آن زمان کشور بیشتر بود یا حال حاضر! نه همه چیز مهیاست احساس نیاز و شور و استعداد در رده متوسط و پایین نیرو هم هست ولی در رده فرماندهی!

وقتی فرماندهی یک نیرو مصاحبه کند و بگوید که نیروی هوایی ما الان جزء چند نیروی قدرتمند هوایی دنیاست تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل. برای چنین فرماندهانی با چه بهانه ای باید بودجه داد.

 

اگر همان آذرخش نبود شاید الان همین صاعقه و کوثر را هم نبودند.

 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , LostSky گفت:

 

اگر پای درد دل ارتشیان غیرتمند و سلحشور کشور بنشینید میبینید که جای فرماندهان رده بالایی همچون ستاری و صیاد شیرازی به شدت در ارتش خالیست و نبود آنها باعث بسیاری عقب افتادگی هاست.

 

آذرخش سال ۱۳۷۶  که با پیگیری های شهید ستاری ساخته شد آیا اگر بودند و فرزندانی چون خودش بر کار میگماردند بعد از قریب به ۲۵ سال جنگنده ای چون شفق یا برتر از آن بجای همین کوثر و صاعقه و یاسین پرواز نمیکردند!

امکانات تکنولوژیک و فناوری های آن زمان کشور بیشتر بود یا حال حاضر! نه همه چیز مهیاست احساس نیاز و شور و استعداد در رده متوسط و پایین نیرو هم هست ولی در رده فرماندهی!

وقتی فرماندهی یک نیرو مصاحبه کند و بگوید که نیروی هوایی ما الان جزء چند نیروی قدرتمند هوایی دنیاست تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل. برای چنین فرماندهانی با چه بهانه ای باید بودجه داد.

 

اگر همان آذرخش نبود شاید الان همین صاعقه و کوثر را هم نبودند.

 

 

ببینید اخوی ، بحث ما قاهر هست ، خواهشاً طفره نرید  و به اصل موضوع بپردازید ، موضوع گفتگوی ما نه آذرخش هست ، نه کوثر ، نه یاسین ، و نه صاعقه ( روند انتقادی به این برنامه ها هم در تاپیکهای خودش وجود دارد و در دسترس هست ) 

مسئول برنامه قاهر مشخص هست و باید پاسخگو باشند ، حالا شما دائم از این شاخه بپرید روی شاخه دیگر ولی روند مشخص هست 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آقا یه سوال

این مصاحبه و صحبت در مورد قاهر چه مناسبتی داشته به نظرتون؟

شاید یه انحراف اطلاعاتی بوده .مثلا جاسوس ها زیاد روش زوم بودن خواستن حواس پرتی درست کنند.

کاره دیگه شاید یهویی پرواز کرد.آخه تاکسی هم کرده حیفه پرواز نکنه.تولید انبوه نخواستیم حداقل یه پرواز بکنه دلمون خوش باشه.تولیدش سالی یه دونه هم ما رازی هستیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

طبق برجام امکان خرید تسلیحاتی ایران فراهم شده و طبیعی است در این شرایط رفتن دنبال خرید راحت تر و مطمئن تر و بی دردسرتر از پیگیری وادامه پروژه هایی است که در زمان محدودیت تعریف شده است و البته خواهید دید همین پروژه هایی که جهت توسعه تکنولوژی بوده و قرار نیست تولید انبوه شود با تحریم بعدی همه بودجه خواهند گرفت و با آب و تاب با محصولات لبه تکنولوژی جهان مقایسه خواهند شد .

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

من سال 91-92 در صنعت موتورهای توربینی کاراموز بودم. در ان زمان قاهر رونمایی شد. صنعتی که روی قاهر کار میکرد مجاور صنعت موتورهای توربینی بود و یک خبرهایی به گوش ما میرسید. انچه من شنیدم ماکت نبود ولی تلاش کردن بپره پرواز نکرد. یعنی میگفتن طرح از اساس ایراد داره. مثلا میگفتن تراست موتور نسبت به نیروی دراگ خیلی کمه که رفتن دو موتورش کردن. بعد باز نپرید. ظاهرا یک مدت طرح خوابید و بعد دوباره فعال شد هدف هم بیشتر حل و فصل ابروو ریزی صورت گرفته بود. حدود ابان سال قبل از دوستام شنیدم که قراره بهمن ماه روحانی بیاد و قاهر پرواز کنه. میگفتن تلاش میشه تا بهمن اماده بشه.

من فکر کنم این دفعه هم پروازش شکست خورده و کلا ازش ناامید شدن. اگر هم پرواز کنه هدف همون حل و فصل ابرو ریزی صورت گرفته است و کسی روش حسابی باز نکرده

  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این قاهر کلا ظرفیتی در حد جنگنده نداره ، اگه یه پهپاد ازش در بیارن خیلی خوبه

  • Like 3
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 22 اردیبهشت 1400 در 16:23 , m355 گفت:

این قاهر کلا ظرفیتی در حد جنگنده نداره ، اگه یه پهپاد ازش در بیارن خیلی خوبه

ایده جالبی هست.

پهپاد مد نظر برای چه کاربردی باشه خوبه ؟رهگیر، بمب افکن، نظارتی و... ؟

حداقل و حداکثر تغییرات برای تبدیل شدن جنگنده به یک پهپاد را چه مواردی می توان بیان کرد و این که نمونه مشابه در دنیا انجام شده؟

با وجود پهپادی مثل کرار و سیمرغ، تبدیل قاهر چه مزیتی خواهد داشت؟

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام خوب ماه عسل تمام این حرفا ینی چی؟ ینی ملتو مسخره کرده بودن قاهر قاهر میزدن تموم شد؟

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر پروژه قاهر قصد ادامه داشته باشد(با اصلاح پلاتفورم)، نظر به تصاویری که عزیزان در صفحه قبل منتشر کردند و همینطور تعامل و سفرهای فرماندهان سابق نهاجا به چین
می شود انتظار داشت قاهر نسخه ایرانیزه جنگنده جی10 باشد

تقریبا شبیه پروژه jf20 پاکستان که بخشی از طرح عظم این کشور برای رسیدن به پرنده های مدرن تر هستش

هرچند در نهاجا پروژه های بهتری مشغول کار هست اما قاهر در صورت ساخت می تواند در سازمان های رزمی مثل نیروی دریایی ارتش به ویژه پایگاه پسابندر (در صورت ارتقاء پایگاه) مفید باشد، سپاه هم که گفته شده بود مشتری این پرنده بوده!
.
2025.jpg
.
طرح ارسالی دوستان و جی 10
.
519430_214~0.jpg
.
سفر شاه صفی فرمانده سابق نهاجا به چین (اصرار چین برای درج تصویر جی10 جای تامل دارد)
.
g_9a-hqwsysz0349886.jpg
.
پروژه jf20 که فکر می کنم پیشران al31 یا نسخه چینیش برای این پرنده تعریف شد
.
3a2e213d-d4bb-48db-9d42-ca86da044507.jpg
.
Pakistan-future-Stealth-Aircraft-JF-20-J
.
پروژه های طرح عظم پاکستان
.
شنیده شده مشتریان قاهر خواهان یک پیشران قوی برای این پرنده بودند ایزن اخباری نیز درباره ساخت پیشران های جدید وجود دارد
.
8_33.jpg
.
به نظرم باید منتظر پیشران های جدیدتر بود و بعد درباره سرنوشت قاهر قضاوت کرد
مثلا اگر نسخه نیمه سنگین پیشران جهش ساخته بشود قطعا قاهر دو موتوره یکی از مشتریانش خواهد بود
یا پیشران های نیمه سنگین و سنگین دیگر که با تغییر پلاتفورم پرنده بشود استفاده کرد
شاید (شاید) پلاتفورم قاهر با برخی اصلاحات بتواند در آینده نزدیک یک پرنده مناسب برای ما باشد

  • Like 1
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
هم اکنون, mhstq گفت:

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر پروژه قاهر قصد ادامه داشته باشد(با اصلاح پلاتفورم)، نظر به تصاویری که عزیزان در صفحه قبل منتشر کردند و همینطور تعامل و سفرهای فرماندهان سابق نهاجا به چین
می شود انتظار داشت قاهر نسخه ایرانیزه جنگنده جی10 باشد

 

اینکه ایران در حال بررسی خرید j10   است که تقریبا قطعی است. گزارش های متعددی در این رابطه و تست j10 توسط خلبانان ما وجود دارد اینکه چه ربطی به قاهر دارد رو من متوجه نشدم؟؟ یعنی اینکه این دو را شما چطور به هم ربط دادید

در بهترین حالت میتوان این ایده را مطرح کرد که تیمی که قاهر رو طراحی کردند و ظاهرا به سرانجام نرسوندن به هر حال طی 12-13 سال کار بر روی قاهر به تجربیاتی رسیده اند و اگر زمانی بحث انتقال تکنولوژی و یا پروژه مشترکی با چین باشد بسیار بهتر از یک تیم صفر کیلومتر هستند و میتوان انها را به این پروژه گماشت تا طی یک پروژه با یک تیم خارجی متوجه اشتباهات خود بشوند  ولی خود قاهر به j10  ربطی ندارد

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط SAEID
      [align=center]توسط متخصصين داخلي؛

      سامانه موشك زمين به هواي "اس200" بهينه‌سازي شد

      همزمان با سالگرد عمليات والفجر 8، سامانه موشكي "اس 200" به دست متخصصين پدافند نيروي هوايي ارتش بهينه و بازسازي شد.

      [/align]

      به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از روابط عمومي نيروي هوايي ارتش، سامانه‌‌ي موشكي زمين به هواي "اس200" توسط متخصصين پدافند نيروي هوايي ارتش بهينه و بازسازي شده و صبح امروز يكشنبه با حضور مقامات لشكري و كشوري پرتاب آزمايشي خود را با موفقيت انجام داد.
      احمد ميقاني، فرمانده نيروي هوايي ارتش در تشريح ويژگي‌ها و توانايي‌هاي برجسته‌‌ي اين موشك گفت: بررسي ميزان كارايي سامانه‌هاي پدافند اعم از موشكي و راداري در مقابل تهديدات احتمالي عليه كشور ايران و همچنين ارتقاء سطح مهارت و دانش كاركنان عملياتي و فني در مراحل مختلف و آماده‌سازي تجهيزات موصوف از اهداف آزمايش اين سامانه‌ موشكي است.
      وي با اشاره به تلاش‌هاي متخصصين نيروي هوايي براي بومي‌سازي و نهادينه كردن علوم پيشرفته دنيا در راستاي دفاع از حريم هوايي كشور، گفت: توان نظامي ايران در خدمت صلح و آرامش كشور و منطقه است و تاريخ پرافتخار انقلاب اسلامي ايران نشان‌دهنده‌ي متخصصين و اتكاء به توانمندي‌ داخلي است كه قابليت‌ تأمين تمامي نيازهاي كشور را به استفاده از اقدامات تخصصي و امكانات موجود فراهم مي‌كند.
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      سرکوب پدافند هوایی دشمن
        (Suppression of Enemy Air Defenses /SEAD)
       

       
       وایلدویزل / استاندارد 
       
      یکی از ماموریتهای اصلی واحدهای پروازی نیروی هوایی پس از ظهورسه عنصرجدید در نبردهای معاصر (رادار/ توپخانه ضدهوایی هدایت راداری و نهایتا" موشکهای هدایت شونده زمین به هوا)، کنترل و ازکارانداختن و نابودی این  سامانه ها  می باشد . بررسی دقیق نبردهای به وقوع پیوسته پس از جنگ دوم جهانی نشان می دهد که هرکدام از این نبردها ، جنبه های نوینی از فناوری را با بکارگیری تجهیزات ، تسلیحات و تاکتیک ها به نمایش گذاشته و نشان داده اند که گاهی استفاده از  وجودبرتری کمی تسلیحات غیر پیشرفته در مقابل برتری کیفی تسلیحات پیشرفته و یا برعکس ، پیروزی های نظامی خیره کننده ای را به ارمغان آورده است. در کنار این مساله و به موازات افزایش توانایی های رزمی یک سامانه تسلیحاتی ،توسعه تاکتیکهای مورد نیاز نیز یک اصل غیر قابل اجتناب بشمار می رود . در چنین شرایطی ، سامانه های پدافند هوایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده ، چــنانکه این نوع از سیستم های جــــنگ افــــزاری می بایست دارای قابلیت های پدافندی مناسبی باشند تا درمرحله آغازین تهاجم دشمن ، بتوانند ایمنی مناطق مسکونی ، مراکز ثقل سیاسی، نظامی و اقتصادی را از گزند بمباران و آسیب حفظ نمایند و با ایجاد لطمات عمده به پیکره و استخوان بندی قدرت هوایی دشمن ، باعث لغو ماموریت های تهاجمی وبه احتمال زیاد تغییر نتیجه جنگ شوند . بنابراین، به صورت طبیعی ،  نیروی هوایی مهاجم سعی خواهد نمود تا تهاجم خود را با انجام ماموریت های سرکوب پدافند هوایی آغاز نماید . برهمین اساس و بنا به تعریف وزارت دفاع ایالات متحده ، سرکوبی پدافند هوایی دشمن عبارتند از :
       
      " انجام هرگونه فعالیتی به منظور خنثی سازی ، نابود سازی و ایجاد اختلال موقت یا دائم در سامانه های پدافند هوایی زمین و دریاپایه دشمن بوسیله تجهیزات مخرب یا اخلالگرها "
       

       
       
      جنگنده / بمب افکن F-105G ، یکی از مهمترین جنگ افزارهای ارتش ایالات متحده برای مقابله با آتشبارهای سام ارتش ویتنام شمالی بشمارمی آمد .
       

       
      جنگنده / بمب افکن F-4G  در حال تیک آف از فرودگاهی در عربستان
      در حالی که برای اجرای ماموریت SEAD ، به مهمات متنوعی شامل مشکهای هوا به زمین ماوریک و مهمات ضد تشعشع شرایک و غلاف جنگ الکترونیک مجهز شده است .
       
       

       
       
      ارتش ایالات متحده برای ایجاد برتری هوایی بر فراز منطقه نبرد ، تاکید زیادی بر استفاده از اسکادارن های وایلد ویزل دارد .
      تصویر فوق یکفروند جنگنده / بمب افکن A-7E را بر روی عرشه فوقانی ناو هواپیمابر USS AMERICA نشان میدهد که برای اجرای عملیات بر علیه آتشبارهای دفاع هوایی لیبی (عملیات دره الدورادو ) آماده می شود . به نظر می رسد پرنده فوق برای اجرای این ماموریت به مهمات ضد رادار شرایک و مهمات هوابه زمین راک آی مارک II مجهز شده است .
       

       
       
      ارتش های اروپایی نیز پس از مشاهده تاثیر تسلیحات ضد رادار ، بسرعت خود را به قابلیت های ضد رادار مجهز نمودند .
      تصویر فوق یک فروند تورنادو ECR نیروی هوایی آلمان را که به مهمات ضدرادار هارم مجهز شده است را نشان میدهد
       

       
       
      مهمات ضد تشعشع AGM-88 HARM، جنگنده / بمب افکنF/A-18 C
       

       
       
      نیروی هوایی بریتانیا ، به شکل وسیعی از مهمات ضد رادار درسازمان رزم نیروی هوایی خود بهره می برد .
      تصویر فوق ، یک تیر موشک ضد تشعشع آلارم را بروی یکفروند جنگنده/ بمب افکن تورنادو GR4 نشان می دهد .
       

       
       
      در حال حاضر پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برای اجرای ماموریتهای سرکوب پدافند هوایی ، جنگنده/بمب افکن F-16 CJ بشمار می آید .
       
      پرنده فوق ، یکفروند F-16 CJ بلاک 50 سری D است که برای اجرای ماموریت SEAD ، به طیف متنوعی از مهمات شامل ، AIM-120 آمرام ، AIM-9 M سایدویندر در جایگاه های دو وهشت  ، مهمات ضد رادار AGM-88 هارم در جایگاه های سه و هفت ، و برای هدفیابی به یک غلاف AN/ASQ-213 ، مسلح شده است .
      با این حال و براساس نظرات خلبانان شرکت کننده در جنگ ویتنام ، قابلیتهای تاندرچیف و فانتوم به مراتب افزون تر از این نمونه فالکون بشمار می آمد .
       
       
      نویسنده و مترجم : کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی - MR9
      Military.ir Copyright
      تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است
      منابع  :
      1- Davis, Larry and Menard, David, Republic F-105 Thunderchief
      2- Bill Siuru, Bill Holder-General Dynamics F-16 Fighting Falcon
      3-F-4 PHANTOM II IN ACTION
      4- "MODERN MILITARY AIRCRAFT "THUD"
      5- A-7 IN ACTION
      6- ویکی
      7- مطالعات شخصی اینجانب از منابع گوناگون
    • توسط seyedmohammad
      بسمه تعالی 
       

       
      نیروهای مسلح و مساله ی نخبگان  
       
       
       
      پیشگفتار: مساله ی نخبگی و نخبگان امروزه در هر سازمانی مطرح است . سازمان های غیر دولتی معمولا به دنبال سیاست هایی برای جذب نخبگان هستند. سازمان های دولتی عموما  از سیاست هایی همچون نوآوری باز[1] برای بهره بردن از نخبگان بدون نیاز به جذب و استخدام ایشان را دنبال میکنند. در برخی سازمان های دولتی مانند مجموعه های نظامی، امنیتی به دلیل سیاست های مرتبط با طبقه بندی اطلاعات ، موضوع نخبگان و نحوه ی تعامل سازمان با ایشان پیچیده تر است .
      دو خلاصه ی سیاستی  زیر توسط دو نویسنده نوشته شده اند ولی ایده ی مولف در هر دو تقریبا یکسان است. هر یک از مقالات میکوشد استدلال کند که رویکرد توجه به نخبگان از اساس دارای مشکلاتی است و نهاد های نظامی بایستی رویکرد دیگری را پیش بگیرند. استدلال ها  بر مبنای لزوم  توجه به نیازها و تعریف درست آنها بجای حمایت از ابزارها، ایده ها و وسایل است. با این استدلال سرمایه انسانی(شامل نخبگان) نیز بخشی از ابزارهای نیل به حل مسائل و نیازها در نظر گرفته می شود. مقاله دوم توسط واریور نوشته شده و در پست بعدی منتشر می شود انشالله. 
      ***
       
       
       
      سازمان های نظامی در جمهوری اسلامی ایران، به دلیل شرایط خاص عقیدتی و ایدئولوژیک مصداق سازمان های ارزش محور در علم مدیریت هستند.
      در علوم مدیریتی گفته میشود که  سازمان های ارزش محور، معمولا دارای فرصت هایی هستند: ارزش هاي محوري سازمان و مديريت سازمان بر اساس اين ارزشها مي تواند راهنماي بسيار خوبي جهت رشد و ادامه حيات سازمان باشد ، زیرا اين سازمان ها، به عنوان واكنش در برابر تغييرات محيطي ، ارزش هاي محوري خود را تغيير نمي دهند بلكه در صورت لزوم سعي مي كنند محيط خود يا ساختار هاي قبلي خود را تغيير دهند ، تا بتوانند ارزشهاي سازمان خود را حفظ نمايند. ارزش محوری موجب ایجاد و رشد سازمان هايي می شود كه رفتارشان حاصل تصميم و انتخاب آگاهانه خودشان و مبتني بر ارزش هاست نه ثمره اوضاع و شرايط محیطی. فرصت دیگر آن است که این سازمان ها عموما سازمان هايي عامل ، موثر و مسئوليت پذيرند . همچنین، این نوع سازمان دهی جهت مديريت استراتژيك نیز مناسب اسب زیرا در همه جنبه هاي تدوين ، اجرا و ارزيابي استراتژي ها و به هنگام تصميم گيري در اين زمينه ها بايد ارزش هاي محوري رعايت شوند و مورد توجه قرار گيرند.
      گذشته از نوع طراحی سازمانی در نیروهای مسلح ایران، نوع مدیریت نیز غالبا ارزش محور[2] است. در مديريت بر مبناي ارزش ها همه طرح ها ، تصميمات و عمليات در سازمان بر اساس ارزش ها هدايت و رهبري مي گردند. در این رویکرد هدف کلی به حداکثر رساندن ارزش سازمان است. این بدان معناست که تصمیمات صرفاً برای دستیابی به سود کوتاه‌مدت نباشند. گفته می شود که اگر تأثیرات بلندمدت تصمیمات بر سودآوری و پایداری سازمان در نظر گرفته شود، بازتاب آن را درآینده و در موفقیت های  به دست آمده توسط سازمان، مشاهده خواهد شد.
      اما این سازمان ها دارای نقاط ضعف و آسیب هایی نیز هستند. مهمترین آسیب ارزش محوری چه در طراحی سازمانی و چه در نوع مدیریت  آن است که در صورت تصویب و پذیرش یک ارزش از سوی سازمان – توسط فرهنگ غالب جامعه، فرهنگ سازمان یا اجبار مدیران – ارزش به عنوان هدف غایی سازمان تلقی شده و در صورت تامین آن ارزش ها، سازمان به هدف خویش رسیده است حتی اگر هیچ کار مفیدی درون سازمان صورت نگرفته باشد.
      در میان ارزشهایی که حقیقتا جزو ارزشهای اصیل هستند ولی به دلیل نوع و ساختار سازمان نیروهای مسلح ما آسیب زا شده اند می توان به برخی موارد اشاره نمود. به دلیل نوع وابستگی به حاکمیت، در ساختار نیروهای مسلح ایران مهمترین ارزش پیش فرض که همواره در معرض آسیب زایی قرار دارد، ارزش بودجه است. ارزش های دیگری که میتوان در این حوزه شناسایی نمود به شرح ذیل است:
      توجه بیش از حد به دفاع مقدس[3]،
      ارزش های موقت مربوط به تحولات سیاسی،
      تحقق شعار ما می توانیم،
      ارزش تبلیغات
      و به نظرمی رسد رویکرد توجه به نخبگان نیز با توجه موارد پیش گفته رویکرد صحیحی نبوده و موجب آسیب زایی می گردد.
       
      ارزش بودجه: ارزش بودجه به معنی آن است که نیروهای مسلح ایران به عنوان مصرف کننده ی بودجه دارای ارزش های سازمانی جهت جذب حداکثر ممکن از بودجه، گسترش حداکثر بوروکراسی سازمانی برای مصرف این بودجه و تضمین ادامه دار بودن این جریان بودجه می باشد. نمود این مساله را نیز می توان در تعریف پروژه ها بدون در نظر گرفتن نیازهای واقعی نیروهای مسلح جهت مصرف بودجه های تحقیقاتی پژوهشی و یا سیاست گران تمام کردن پروژه ها توسط وزارت دفاع دید که مورد اخیر موجب گسترش نهاد های موازی در سپاه، ارتش و ناجا ( ساتخ ها) و تامین نیاز های اصلی این مجموعه ها به صورت درون سازمانی شده است.
       
      توجه بیش از حد به دفاع مقدس: در نظر گرفتن توجه به دفاع مقدس اگر به عنوان یک تجربه ی تاریخی عظیم و یک گنج بزرگ جهت تجربه اندوزی و شناخت تهدیدات و راهکارهای دفاعی و نظامی باشد میتواند بسیار سودمند باشد ولی هنگامی که به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان های نیروهای مسلح در نظر گرفته می شود موجب آسیب هایی از این دست می شود.
      ·        عدم گردش نسلی و عدم اطمینان به نسل های جدیدتر به بهانه عدم حضور ایشان در دفاع مقدس و یا لزوم حفظ فرماندهان دفاع مقدس.
      ·        عدم به روز آوری جدی و عملی تاکتیک ها و تجهیزات به بهانه جواب گو بودن آنها در زمان دفاع مقدس و تهدیدات آن زمان.
      ·        برگزاری مراسمات یادواره های شهدا و بزرگداشت مناسبات دفاع مقدس و صرف بودجه های کلان جهت امور فوق که در این مورد می توان به انتقاد مقام معظم رهبری و نارضایتی ایشان از صرف بودجه ی کلان جهت ساختمان یادمان شهدا در جریان بازدید از دانشگاه افسری امام حسین علیه السلام اشاره نمود. در صورتی که مطابق موارد گفته شده توجه به دفاع مقدس به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان درآید، با توجه به ارزش محور بودن سازمان نیروهای مسلح ایران،  با حاصل شدن نتایجی که منجر به بزرگداشت یاد دفاع مقدس گردد اهداف سازمان محقق شده است.
       
      ارزش های موقت مربوط به تحولات سیاسی:  آسیب های متعدد ارین ناحیه را می توان از ارزش های دوره ای و گذرای سیاسی در سازمان نیروهای مسلح نیز مشاهده نمود. مهم ترین نمود آن به خصوص در وزارت دفاع به دلیل وابستگی به دولت و تغییر جناح های سیاسی قابل مشاهده است. بدین ترتیب که در دوره ی قدرت هر یک از جناح های سیاسی گفتمان آن جناح غالب با تغییرات مدیریتی و هدایت جریان بودجه بر روال کاری وزارت خانه مذکور اثرات عمده گذاشته و بعضا مسیر برنامه های کلان را نیز دست خوش تغییر می سازد. برای مثال در دوره دولت احمدی نژاد بودجه های کلان فضایی برای اهداف غیر واقعی و دور از نیازهای کشور اختصاص داده شد در حالی که با سیاست های تنش زدایی دولت روحانی نه تنها مسیر بودجه فضایی به کل مسدودشد بلکه تلاش شد کل سازمان های مرتبط با این دانش ازبین رفته و دانشمندان فضایی نیز با سرخوردگی جذب کارهای دیگر شوند. 
       
      تحقق شعار ما می توانیم: شعار "ما می توانیم" نیز گرچه یکی از هوشمندانه ترین راهبرد های مطرح شده از سوی رهبر انقلاب در همه عرصه های اقتصادی، نظامی و صنعتی ست، ولی توجه افراطی به این شعار به عنوان یک ارزش مستقل به خصوص در عرصه نظامی موجب تعریف نمودن پروژه های بی حاصل و بدون استفاده در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران، حمایت از ایده های نامتناسب با میدان و رشد نامتوازن فناوری ها جهت اثبات توانایی داخلی شده است که در نهایت نیز خروجی این پروژه ها پس از هزینه بسیار زیاد جهت کسب فناوری و ساخت پیش نمونه های اولیه بایگانی شده و هیچگاه به صحنه ی عمل و استفاده نرسیده است. در صورتی که چنانچه جنبش" ما می توانیم  " به معنی بهره گیری از حداکثر ظرفیت تولید داخلی جهت برآورده کردن نیازهای واقعی نیروهای مسلح به کار گرفته شود موجب جهش عظیم هم در تولیدات نظامی و هم در اقتصاد ایران خواهد شد. 
       
      ارزش تبلیغات: آرامش روانی جامعه، حس امنیت و اقتدار در بعد داخلی، و قدرت نمایی در بعد خارجی نیز مطلبی مهم و بسیار حیاتی ست. اما هنگامی که به عنوان یکی از ارزش های محوری سازمان نیروهای مسلح ایران قرار بگیرد، نتیجه ی آن رونمایی از محصولاتی که هنوز مراحل تست را نیز پشت سر نگذاشته اند، و یا رونمایی های متعدد از برخی پروژه های تکراری با نام های جدید، بزرگ نمایی های خارج از قاعده، و کوچک نمایی های غیر واقعی در مورد تهدیدات موجود است. اوج این مشکل را می توان در رژه ی هر ساله نیروهای مسلح دید که به بدترین شکل ممکن بدون نظم و ترتیب و رعایت اصول رژه دو بار در سال اجرا می شود.پیش ازین نیز مقاله ای با عنوان " نظام رونمایی ها : امنیت زایی و امنیت زدایی" در مورد همین آسیب منتشر شده است. 
       
       
      آخرین ارزش موجود در سازمان نیروهای مسلح که به تازگی مورد توجه قرار گرفته است و به اندازه ارزش های پیش گفته مورد توجه نیست ولی بیم آن می رود که مانند ارزش های پیش گفته نهایتا منجر به آسب هایی بشود، مساله نخبگی و توجه به نخبگان است. شکی در بهره بردن در نیروهای نخبه و لزوم شایسته سالاری در هیچ سازمانی از جمله سازمان های نظامی وجود ندارد؛ ولی مشکل آنجاست که در یک سازمان ارزش محور، اگر مساله توجه به نخبگان خود به یک ارزش تبدیل شود، هیچگاه نتایج مورد نظر از بکار گیری نخبگان حاصل نخواهد آمد. نمود این داستان در جشنواره ها و فراخوان های ایده ها و جذب نخبگان که مدتی ست در نیروهای مسلح اتفاق می افتد قابل مشاهده است. اگر چنانچه که در ادامه گفته خواهد شد نیروهای مسلح ایران با رویکرد نیاز محور به سراغ نخبگان رفته و از ایشان برای حل مسائل کمک بگیرند، قطعا در یک رابطه ی دو سویه هم نخبگان امکان خدمت به کشور و مورد حمایت قرار گرفتن را بدست خواهند آورد و هم نیروهای مسلح از خدمات آنها به درستی بهره مند می شوند. اما چنانچه توجه به نخبگان خود به ارزش تبدیل شود، رویکرد مورد نظر منجر به جذب، استخدام، و یا حمایت های مقطعی در بعد مالی و مطرح ساختن حاصل دانش نخبگان در سمینار ها، همایش ها و مجلات تخصصی در قالب مقالات و پژوهش هایی که از روی کاغذ فراتر نمی روند خواهد بود.
      حقیقت آن است که در طول سال هایی که مساله توجه به نخبگان در نیروهای مسلح مورد توجه قرار گرفته است خروجی این سیاست نهایتا منجر به خمودگی و سرد شدن نخبگان، و در بسیاری از موارد جذب و هضم آنان در نظام بروکراتیک و سلسله مراتب سازمان های نظامی شده است. بنابر این  جهت بهره بردن از دانش نخبگان، نبایستی مساله توجه به نخبگان، خود تبدیل به یک ارزش در نیروهای مسلح شود، که در نهایت، مانعی برای بهره بردن از نخبگان و وصول به نتایج مورد نظر خواهد شد.
      اکنون و با در نظر گرفتن مطالبی که در مورد دیگر ارزش های حاکم بر سازمان نیروهای مسلح ایران گفته شد دوباره به مساله ی نخبگان نظر کنیم. در یک سازمان ارزش محور، نه تنها تعریف نخبگی تابع ارزش های سازمان است بلکه نحوه ی رفتار با نخبگان نیز مشمول همین قاعده است.
      ارزش هایی چون تظاهر به دینداری و یا ارتباطات خانوادگی که در عرف نیروهای مسلح با عبارت " منًا بودن" از آن تعبیر می شود ( تعریف نخبگی ) و داشتن برخی عقاید سیاسی خاص در دوره های سیاسی ( رفتار با نخبگان) و بسیاری مثال های دیگر از مصادیق غلبه ارزشهای بالاتر در سلسله مراتب ارزش ها بر بر ارزش های پایین تر مانند همین موضوع نخبه سالاری است. این موضوع  تا کنون باعث عدم امکان بهره مندی شایسته نیروهای مسلح از ظرفیت جامعه نخبگانی کشور شده است. در صورتی که با رویکرد نیاز محور و با به روزآوری برخی نکات حفاظتی ( حفاظت اطلاعات هوشمند شامل روش های برون سپاری و تقسیم پروژه) می توان از طیف وسیعی از نخبگان جهت براورده ساختن نیازهای دفاعی و نظامی کشور و رفع تهدیدات پیشرو مدد گرفت. 
      البته کل سازمان نیروهای مسلح، در یک حالت آرمانی بایستی دچار تحول در طراحی سازمانی شده، و از طراحی ارزش محور به طراحی فرایند محور میل کنند. از آنجا که امر فوق در کوتاه مدت و میان مدت امکان پذیر به نظر نمی رسد، پیشنهاد می شود که در مدل مدیریتی، بجای مدیریت مبتنی بر ارزش، رویکرد نیازمحور مورد توجه قرار گیرد. در این رویکرد بایستی نیازهای واقعی نیروهای مسلح (در میدان، آینده ی نزدیک و آینده ی دور ) مرتبا نیاز سنجی شده و جهت پاسخ به این نیاز ها از نخبگان به صورت هدفمند بهره گیری شود.
      در یک مدل پایه نیاز محوری از فرآیند زیر پیروی میکند:
       
       

       
       
       
      نکته ی مهم در این مدل و یا دیگر مدل های پایه در مورد عملکرد نیاز محور آن است که بایستی همواره پایش دقیقی جهت دانستن نیاز های واقعی و تشخیص اولویت آنها و ورود به مراحل بعدی انجام گردد. 
       
       
       
       
       
        [1] Open innovation
      [2] VBM
      [3] مساله ی عظمت دفاع مقدس و مقام رفیع شهداو وجوب توجه به آن از اصول مسلم است ولی ما دراینجا در مقام آسیب شناسی بوده و ناگزیراز بررسی دقیق موضوعات می باشیم.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.