امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

دقیقا اصل مطلب همینه و حتی شاید دلیل حرکت کاروان تجهیزات دریافتی در روز روشن و به این روش همین بوده که بصورت غیر رسمی اما واضح نشون داده بشه که سیستم وارد کشور شده. از همین لحظه به بعد دیگه اس-300 برای ما تابو نیست و میشه در مورد موارد دیگر و همکاری های دیگر صحبت کرد.

یادتون همین دو روز قبل یک نشریه روس به نقل از مقامات روسی گفته بود که روسیه به ایران سوخو-30 خواهد داد و اون رو نافض قطعنامه های سازمان ملل نمیدونه؟

کنار گذاشتن این اتفاقات پشت سر هم و همکاری تقریبا مناسبی که روسیه در سوریه با ما داشته یک نکته رو به ذهن میرسونه. روسیه اینبار به ارتباط با ما نیاز داره، چون با متاقشات اخیر اوکراین و اتفاقات پس از الحاق کریمه به روسیه؛ سیاست بلغارستان در بستن حریم هوایی خودش به روی پرنده های نظامی روس و بحران سوریه، بی دردسرترین و شاید بشه گفت تنها راه نفوذ و حضور روسیه در خاورمیانه و دریای مدیترانه و شمال افریقا میتونه از کانال ایران باشه.

و این به ما یه برگ برنده مخفی میده، که میتونیم از این فرصت استفاده مناسب بکنیم برای رفع نیازهای سخت افزاری و البته نیازهای تکنولوژیکی... اگه سیاست خارجی کم تنشی رو در خصوص اجرای برجام ادامه بدیم که غرب بهانه ای برای برهم زدنش نداشته باشه و قانونا نتونند ما رو تحریم کنند اونوقت میشه کارهای خوبی با روسیه و چین کرد. چند موردی که مدتهاست تو ذهن همه هست و واقعا نیازه؛ اما باید واقع بین بود؛ روسیه تا یه حدی به ما حال میده که واسش شاخ نشیم؛ همه ابرقدرت ها اینطورن... انتظار ورود لبه ی تکنولوژی روسیه رو نباید داشت؛ فقط با استفاده کرد... از شرکت های روسی در جهت پیشبرد طرح های داخلی کمک بگیریم و خودمونو از غافله ی دنیا عقب نندازیم. مثل:

-ادامه طرح تانک قدرتمند بومی حالا با هر اسمی میخواد باشه؛ کرار یا ذوالفقار یا خرمشهر و امثالهم

-به پایان رسوندن طرح پدافند زمین به هوای دوربرد با نام تلاش 2 یا 3 یا 4 یا باور373 و ایجاد تاسیسات جهت تولید اون

-طراحی یه سیستم دفاع کوتاه برد مناسب برای شناورهای رزمی با الهام از کاشتان یا سیستم های مشابه شرقی

-طراحی یه سیستم دفاع میانبرد مناسب برای شناورهای رزمی در کلاس جماران یا حداکثر 3000 تن

-طراحی و تولید موشک ضد کشتی فراصوت  مثلا با الهام از یاخونت و البته با بومی سازی و تغییر مناسب برخی سامانه های راداری؛ هدایتی و هدفگیری نهایی

-طراحی یه جنگنده سبک آموزشی و رزمی که مدتها قبل شروع شد و به نتیجه نرسید با الهام از نمونه ای که یاک ساخته

و ....

 

1- ابتدا در مورد ممنوعیت فروش جنگنده؛ همونطور که مخالفان برجام در همین سایت بارها و بارها و بارها تکرار کردند و Bold نمودن این بخش اخرین قطعنامه رو (برجام) فروش جنگنده یا عقد قرار داد یا هر کمک فنی برای ساخت صریحاً ممنوعه (متاسفانه) که اینچنین ممنوعیت صریحی برای سیستم کاملا دفاعی s-300 نبود.

 

از طرفی با بازریابی وسیع روسیه برای فروش بالگرد و جنگنده به کشورهایی نظیر مصر، الجزایر، مالزی، ویتنام و ... نقض قطعنامه عواقب زیادی برای روسیه داره  به مانند اتفاقی که در قضیه تاخیر S-300 و جریمه چند میلیارد دلاری این کشور به نفع ایران و رضایت گرفتن از ایران برای عدم پیگیری و ...رخ داد. بنابراین فعلا مصاحبه هایتبلیغاتی رو انجام میده تا چه پیش اید...

 

2- اینکه روسیه به ایران نیاز داره رو ما میدونیم و اونها هم میدونن اما برخی گل به خودی ها این فرصت رو دارن خراب میکنند که بشه از ناحیه عزت بیشتر و دست برتر به روسیه فشار آورد تا بعضی برخوردها و مصاحبه ها مثل چیزی که موقع سفر وزیر دفاع شاهدش بودیم دیگه پیش نیاد!

 

نمونه اخر سوریه بود که خدارو شکر بخوبی جوابش رو گرفت؛ اینکه روسیه با امریکا مذاکره کنه، امتیاز بده و بگیره فکر کرده تمومه و دیگه احترامی به اونصورت برای بازیگر اصلی این معادله قابل نشد، حتی سعی کرد در حرکتی فشار تبلیغاتی ایجاد کنه تا در جهت همون توافق خودش با امریکا مسیر رو پیش ببره (کم کم کردها داشتند حکومتی می شدند برا خودشون و طرح فدرالی پر رنگ تر).... به نظر من ارسال سیگنالهایی به ترکیه برای یاداوری جایگاه ایران در وضعیت تخاصم با کردها، باعث شد ترکیه و ایران بدون تغییر بازی کمی دستشون رو از روی گلوی هم دیگه بردازند و .. و ...

خلاصه خداروشکر روسیه این بازی رو اونطور که می خواست نتونست پیش ببره

 

 

3- در موضوع تولید توان بومی عملکرد تبلیغاتی (کاری که در این سالها کردیم) کمکی نکره و نمیکنه باید به ضعفهایی (اگه وجود داره) اعتراف و برای رفعش سرمایه گذاری کرد نه اینکه در قالب پروزه های موازی متعدد فقط فرار کرد از قبول وجود ضعف

 

تانک کرار نمونه این مطلبه که نوعی موازی کاری و اصرار بر مسیر تبلیغاتی گذشته داره انجام میشه. ابتدا باید عزیزان تمام تمرکزشون رو روی ساخت موتور تانک مشابه تانک روسی بزارن که بخوبی میشه از اوکراین کمک گرفت در شرایط فعلی که نوعی علاقه به گرفتن جای روسیه داره (بعد از شکر اب شدن و فرمان نگرفتن از روسیه)

 

اوکراین میتونه یک جهش ایجاد کنه برای تصاحب فناوری های مورد نیاز برای یک پلتفرم کامل از تانک هایی که در اینده خواهیم ساخت. باید دقت داشت بودجه ما دیگه دوران طلاییش رو طی نمیکنه ... برای همین موضعاتی مثل پدافند موشکی در اولویت و نهایت توجه باید قرار بگیره

 

الان یه لیست بلند از سفارشات دوباره درست شد اینجا بدون اینکه متوجه وضعیت اقتصادی باشند عزیزان!

  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک احتمالی که در مورد pmu-1 بودن این سامانه ها و تاکید ایران بر اون هست

اینه که ایران سیستمهای استفاده شده خود روسیه و شوروی رو میخواست، یعنی دست دوم بودن یک مزیت هست، چون دانگرید نشده اند، و نمی تونند کد ها و الگوریتمهاش رو به آمریکا و ... بدهند، چون پایه سیستمهای دیگه شون هم هست. اما با کارهایی که میشه درست قبل از انتقال روی یک سامانه انجام داد، نمی دونم چقدر این احتمال قوی هست؟

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

میشه از اوکراین کمک گرفت در شرایط فعلی که نوعی علاقه به گرفتن جای روسیه داره (بعد از شکر اب شدن و فرمان نگرفتن از روسیه)

 

اوکراین میتونه یک جهش ایجاد کنه برای تصاحب فناوری های مورد نیاز برای یک پلتفرم کامل از تانک هایی که در اینده خواهیم ساخت.

 

ضمن احترام به نظر شما اما به عقیده من احتمال همکاری اوکراین با ما در حال حاضر خیلی کمه. اوکراین بدلیل گرایشاتی که به غرب داره و بخصوص در قضیه درگیری های اخیرش با روس تبارها به کمک ناتو و بخصوص امریکا نیاز داره و نمیاد درگیری داخلی خودش و حیثیت ملی اش رو که توسط روسیه خدشه دار شده بخاطر ما بخطر بندازه.

اوکراین تا یه زمانی مناسب بود، اما وقتی عملا بدنیال پیوستن به اتحادیه اروپاست و با ناتو همکاری اطلاعاتی و نظامی میکنه و از امریکا کمک های نظامی میگیره دیگه نمیشه ازش انتظار خاصی داشت.

با احترام تمام من همچنان روسیه رو در دسترس تر میدونم. حداقل تا زمانی که بحران اوکراین و کریمه و جنگ سوریه برقراره...

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک احتمالی که در مورد pmu-1 بودن این سامانه ها و تاکید ایران بر اون هست

اینه که ایران سیستمهای استفاده شده خود روسیه و شوروی رو میخواست، یعنی دست دوم بودن یک مزیت هست، چون دانگرید نشده اند، و نمی تونند کد ها و الگوریتمهاش رو به آمریکا و ... بدهند، چون پایه سیستمهای دیگه شون هم هست. اما با کارهایی که میشه درست قبل از انتقال روی یک سامانه انجام داد، نمی دونم چقدر این احتمال قوی هست؟

 

اتفاقا یک نکته که هم میتونه دال بر پی ام یو 1 بودن سیستم ها باشه و هم اینکه اگر این تئوری شما درست باشه دانگریدی انجام شده باشه خبری بود که فکر کنم مقامات دو کشور هم ذکر کردند مکررا در اوایل زمزمه ی تحویل سیستم ها بعد از دستور پوتین مبنی بر اینکه: رادارهای سستم تحویلی به ایران در حال ارتقا هستند!

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ضمن احترام به نظر شما اما به عقیده من احتمال همکاری اوکراین با ما در حال حاضر خیلی کمه. اوکراین بدلیل گرایشاتی که به غرب داره و بخصوص در قضیه درگیری های اخیرش با روس تبارها به کمک ناتو و بخصوص امریکا نیاز داره و نمیاد درگیری داخلی خودش و حیثیت ملی اش رو که توسط روسیه خدشه دار شده بخاطر ما بخطر بندازه.

اوکراین تا یه زمانی مناسب بود، اما وقتی عملا بدنیال پیوستن به اتحادیه اروپاست و با ناتو همکاری اطلاعاتی و نظامی میکنه و از امریکا کمک های نظامی میگیره دیگه نمیشه ازش انتظار خاصی داشت.

با احترام تمام من همچنان روسیه رو در دسترس تر میدونم. حداقل تا زمانی که بحران اوکراین و کریمه و جنگ سوریه برقراره...

 

در ابتدا باید توجه کرد که وضعیت کشورهایی مثل اوکراین بله قربان گویی کامل به غرب یا شرق نیست و البته خرید خیلی استراتژیکی هم قرار نیست صورت بگیره. همونطور که عرض شد مواردی که ضعف داریم مثل موتور تانک میتونه مورد همکاری قرار بگیره (نه اینکه خود تانک رو بخرند) روسیه در این مورد نهایت کمکی که میکنه مونتاژ داخلیه! اما شرکتهای اوکراین الان میتونند بدون ترس از روسیه همکاری کنند رو فروش و کمک برای تکنولوژی تجهیزات روسی که در اختیار اونهاست.

 

بحث ترس و مخالفت اروپا هم به حساسیت موضوع برمیگرده که در این مورد و با توجه به اینکه همکاری های مشابه شرکتای غربی (و ژاپنی) در تامین قطعاتی مثل موتورناو جنگی قبلا هم صورت گرفته به نظر نمیاد مورد مخالفت واقع بشه.

 

اینکه گفته میشه از اروپا هیچ خرید تسلیحاتی نبوده زیاد با واقعیت سازگار نیست از جمله توپهای اتریشی که خریداری و الانم در گردانهای توپخانه حضور دارند.

 

خلاصه مطلب نباید با دست خودمون مایه تحقیر کشور و کم شدن فرصت ها بشیم، فرماندهان روس با "عقب افتاده" خواندن صنایع نظامی ما و تصریح اینکه "محتاج" اونها هستیم نوع نگاهشون در همکاری رو مشخص کردن که واقعا بده.

 

حالا که (خوب یا بد) برجام تصویب شد و بعد از گذشت پنج سال؛ باید نهایت تلاش و همکاری رو کنیم که  بتونیم بیشترین استفاده رو از فرصت ببریم نه اینکه خودمون برای خودمون محدودیت بزاریم... اوکراین به دلیل دارا بودن پلتفرمهای روسی و تشنه گسترش صادرات تکنولوژی های تسلیحاتی میتونه همکار باشه در صورتی که از راه درست وارد شد.  این موارد در عین حال  هشدار به روسهاست که در روش کار خودشون تجدیدنظر کنند.

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 9
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

در ابتدا باید توجه کرد که وضعیت کشورهایی مثل اوکراین بله قربان گویی کامل به غرب یا شرق نیست

 

دقیقا وضعیت کنونی اوکراین بله قربان گویی کامل به غربه. به خاطر این که در غیر این صورت حمایت غرب رو از دست میده ودر اون صورت خودش می مونه و روسیه.

 

 

و البته خرید خیلی استراتژیکی هم قرار نیست صورت بگیره.

البته که قراره صورت بگیره. هدف ضعیف نگه داشتن ایرانه به هر شکل ممکن. اگه سر هم مسئله ی کوچیکی بخوان تخفیف بدن به ما که اصلا به اهدافشون نمیرسن.

  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دقیقا وضعیت کنونی اوکراین بله قربان گویی کامل به غربه. به خاطر این که در غیر این صورت حمایت غرب رو از دست میده ودر اون صورت خودش می مونه و روسیه.

 

 

این نگاهی کامل ایرانی به قضیست که یک کشور به دلیل مورد حمایت واقع شدن یا کاملا بنده غربه یا بنده شرق! در حالی که بارها دیدیم که کشورها در طول زمان بسته به منافع مردمشون و ملتشون اتحادها و روابطی گاهی بسیار عمیق با کشوری برقرار میکننداما سیاستهای داخلی و منافعشون رو فراموش نکرده و نمیکنند.

 

مثال از این دست زیاده ولی بدیهی ترینشون ترکیه هست. که از وضیعیت خودش که هم حمایت غرب رو نیاز داره و هم غرب به کمک اون احتیاج داره به نحو احسن استفاده میکنه.

 

اوکراین هم همینطوره . درسته که دولت فعلی اوکراین دربرابر جدایی طلبان نیاز به حمایت غرب داره ولی ناتو هم به اوکراین به عنوان مرزاستراتژیک برای اتحاد ناتو نگاه میکنه و نمیتونه بیش از حد به اوکراین فشار بیاره چون برگشت اوکران به دامن روسیه یعنی شکست بزرگ نظامی ناتو.

لازمه یاداوری بشه دولت جدید اوکراین همچنان چند صدایی هست سیاست داخلیش و مردم علاقه مند به روسیه و سیاستمداران نزدیک به روسیه از صحنه کاملا خارج نشدند ( البته در اقلیت هستند)

 

البته که قراره صورت بگیره. هدف ضعیف نگه داشتن ایرانه به هر شکل ممکن. اگه سر هم مسئله ی کوچیکی بخوان تخفیف بدن به ما که اصلا به اهدافشون نمیرسن.

 

 

شاید بد نباشه بیاد شما بیارم در دوران تحریمهای قبل از برجام که هدفش به زانو دراوردن ایران بود کدوم بانکهای اروپایی بر خلاف این خواست غرب عمل و تحریمهای امریکا رو دور زدند !

بانکهایی از انگلستان، آلمان و .. جالبه نه تنها بانکهای ناشناخته بلکه بانک بسیار ریشه دار و بزرگی مثل دویچه بانک آلمان هم به دلیل کمک به ایران در دور زدن تحریمهای امریکا مورد جریمه مالی واقع شد!

 

دنیا دنیای منافعه ! قطعاً برای همکاری قانونی شرکتهای تسلیحاتی راهی پیدا میکنند.  اینجا جاییه که به مهارت برقراری روابط و ترغیب شرکتهای خارجی نیاز داریم.

  • Upvote 10
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک احتمالی که در مورد pmu-1 بودن این سامانه ها و تاکید ایران بر اون هست

اینه که ایران سیستمهای استفاده شده خود روسیه و شوروی رو میخواست، یعنی دست دوم بودن یک مزیت هست، چون دانگرید نشده اند، و نمی تونند کد ها و الگوریتمهاش رو به آمریکا و ... بدهند، چون پایه سیستمهای دیگه شون هم هست. اما با کارهایی که میشه درست قبل از انتقال روی یک سامانه انجام داد، نمی دونم چقدر این احتمال قوی هست؟

البته اگر فرضیهٔ جنابعالی صحیح هم باشد ، باز هم لزومأ دلیلی برخرید سیستم PMU-1  نمیباشد؛ چراکه ارتش روسیه  در حال حاضر علاوه بر استفاده از نوع  PM-1  که نمونهٔ داخلیِ PMU-1  میباشد ,از نوع PM-2  که نمونهٔ داخلیِ PMU-2  میباشد هم استفاده میکند . در ضمن با ورود اس۴۰۰ ، روسها دیگر به بسیاری از این PM-1 وPM-2 ها احتیاجی ندارند،بنابراین اگر ما بخواهیم سیستم دست دوم و در حال کار بخریم میتوانیم نوع  PM-2  را انتخاب کنیم.

ویرایش شده در توسط meschi2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اول تبریک بابت رسیدن اولین محموله...........

 

بنظرتون دوستان این سامانه برای کدوم منطقه استفاده میشه و کجا مستقرش میکنن

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اول تبریک بابت رسیدن اولین محموله...........

 

بنظرتون دوستان این سامانه برای کدوم منطقه استفاده میشه و کجا مستقرش میکنن

 

توی پاشنه آشیل ها و نقاط مهم و کلیدی 

جنوب و مرکز ایران و احتمالا جایگزین اس 200 ها

 

اول تهران

دوم نطنز

سوم بوشهر و نیروگاه اتمی 

چهارم جزایر جنوبی 

پنجم اصفهان 

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

قابل توجه علاقمندان خبرهای اس 300
بالاخره با رسیدن اولین گردان از اس 300 خریداری شده به ایران نوع و مدل اون  توسط سایت تابناک قطعی شد

 

 

S300-PMU2-FAVORITE

ایا به نظر شما واقعیت دارد

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

قابل توجه علاقمندان خبرهای اس 300
بالاخره با رسیدن اولین گردان از اس 300 خریداری شده به ایران نوع و مدل اون  توسط سایت تابناک قطعی شد

 

 

S300-PMU2-FAVORITE

ایا به نظر شما واقعیت دارد

 

میشه لینکش رو بدید؟

 

تا جایی میدونم رسما صحبت فقط از شروع عملیلات تحویل شده  (از نوع محموله تحویلی و کمیت و کیفیتش بحثی نبوده)

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.