با سلام . حالا که بحثش پیش اومد ( البته باید در تاپیک قاهر گفته بشه ولی از اونجایی که تجمع در این تاپیک بیشتره پس اینجا گفته میشه ) در این پست قصد داریم تا یکی از موارد و شبهاتی که درباره قاهر مطرح شد رو نقض کنیم ! شبهه : قرار داشتن ورودی هوا روی بدنه و استال کردن موتور در زوایای حمله بالا یا high Angle of Attack . استال چیه ؟ به جدایش لایه مرزی یا boundary layer از روی سطح ( میتونه هرجایی از بدنه ی هواپیما باشه ) و تشکیل درگ فشاری یا pressure drag اصطلاحا استال گفته میشه . نمونه ای از جدایش لایه مرزی روی بال در زاویه حمله بالا و درگ فشاری ( گرداب ) تشکیل شده روی بال ( البته اینکه چرا جدایش از انتهای بال شروع شده و کم کم با افزایش زاویه حمله این جدایش به جلوی بال تغییر مکان داده ، بمونه برای بعد ) : و اما تعریف خود لایه مرزی : وقتی هوا به بدنه ی هواپیما برخورد میکنه ، بعلت تنش برشی و اصطکاک بین هوا و بدنه ی هواپیما ( سطح ) ، بخشی از هوا که از نزدیکی سطح عبور میکنه ، به بدنه هواپیما چسبیده و سرعت کمتری نسبت به هوایی که با فاصله از روی سطح عبور میکنه و اصطکاکی با سطح نداره پیدا میکنه . درست مثل زمانیکه دستمون رو با آب میشوریم و بخشی از قطرات اب بعلت لزجت به دستمون میچسبه و دستمون خیس میشه ( لایه مرزی روی دستمون ) . این تفاوت سرعت در نزدیکی سطح و دور از سطح ، چنین شکلی رو بهمون میده : در شکل بالا ، فلش هایی که طول برابر دارند نشون دهنده ی جریان ازاد هوا قبل از عبور از روی سطح هستش . با عبور هوا از روی سطح و تشکیل لایه مرزی ، همونطور که میبینیم طول فلش تغییر کرده و از کمترین طول فلش ( کمترین سرعت در نزدیکی سطح یا همون لایه مرزی ) تا بیشترین طول فلش ( بیشترین سرعت هوا که مساویست با سرعت جریان ازاد یا جریانی که عملا سرعتش بخاطر اصطکاک و لایه مرزی کم نشده ) نمایش داده شده و یک حالت u شکل به خودش گرفته . لایه مرزی به دو نوع laminar یا خطی و turbulent یا گرداب تقسیم بندی میشه که در یک جواب کلی ، لایه مرزی خطی از گرداب بهتره ! یعنی عملا یا نباید بزاریم که لایه مرزی گرداب بشه و یا باید گرداب شدنش رو به تاخیر بندازیم . در واقع وقتی از جدایش لایه مرزی صحبت میکنیم یعنی وقتی که لایه مرزی از خطی به گرداب تبدیل بشه . اما سوال اینه : لایه مرزی چه زمانی جدا میشه ؟ همونطور که گفتیم لایه مرزی رو بخشی از هوا که از نزدیکی سطح عبور میکنه و سرعت کمتری نسبت به باقی جریانات هوا داره ، تشکیل میده . با افزایش طول سطح و افزایش بیشتر اصطکاک بین هوا و سطح و افزایش گرادیان فشار ( تغییر فشا نسبت به تغییر طول ) در لایه مرزی یعنی کاهش بیشتر سرعت هوا و افزایش فشار بیشتر هوا ، به نقطه ای میرسیم که سرعت هوا در لایه مرزی کاملا صفر میشه و هوا کاملا از حرکت می ایسته ! به این نقطه میگن no slip condition و در این نقطه هستش که لایه مرزی جدا میشه و جدایشش رو به شکل یک حباب که بهش حباب جدایش یا separation bubble میگیم ، نشون میده . اما اتفاقاتی که در این حباب میفته جالبه ! ( در انجمن بغلی با اسم rubik زمانی فعالیت داشتم و تصاویر رو از اونجا فور میکنم ) : همونطور که در شکل بالا میبینیم ، از سمت چپ تصویر اگر نگاه کنیم میبینیم که لایه مرزی تشکیل شده 4 تا فلش داره ولی لایه مرزی دوم 3 تا فلش داره ! این همون no slip condition هستش و همونطور که میبینیم حباب جدایش از همین نقطه شروع شده . نقطه چین در شکل بالا در واقع ضخامت لایه مرزی رو نشون میده ( یا میشه گفت مرز بین لایه مرزی و جریان ازاد) . اتفاق جالبی که در حباب جدایش افتاده ، برعکس شدگی جریان هستش و همونطور که میبینیم با برعکس شدن جهت فلش ها در حباب شدن ، به نقطه ی انتقال میرسیم یعنی جایی که لایه مرزی از حالت خطی به گرداب تغییر حالت میده ! همونطور که میبینیم در حباب جدایش با برعکس شدگی جریان و نتیجتا گرداب شدن لایه مرزی ، برعکس شدگی جریان خاتمه پیدا کرده و جریان بعد از حباب جدایش ، کاملا گرداب هستش . نکته ای که باید گفته بشه اینه که به نقطه جدایش لایه مرزی و تشکیل حباب جدایش ، نقطه جدایش یا separation point و به نقطه ی اتصال مجددا لایه مرزی به سطح و خاتمه حباب جدایش ، نقطه اتصال مجدد با Reattachment point گفته میشه در واقع در حباب جدایش لایه مرزی از روی سطح فاصله میگیره . اگر به حالت u جریان در حالت خطی و گرداب نگاه کنیم ، میبینیم که لایه مرزی گرداب حالت u تری به خودش گرفته و به پروفایل سرعت جریان ازاد نزدیک تره ! این یعنی اینکه سرعت هوا در لایه مرزی گرداب بیشتر از سرعت هوا در لایه مرزی خطی هستش ! قبلا گفتیم که در حالت کلی لایه مرزی گرداب از خطی مضرتره ولی الان که وارد جزئیات شدیم دیدیم که گرداب مزایایی هم داره ! دوتا نکته : در حباب جدایش ، فشار بالا و اصطکاک مقدار منفی داره ! چرا اصطکاک مقدار منفی داره ؟ چون در حباب جدایش جهت جریان برعکس میشه ! مقایسه ضریب فشار ( cp ) در حباب جدایش در دو حالت گاز ایده ال ( گاز غیر لزج ) و گاز حقیقی : همونطور که میبینیم در حباب جدایش با یک افزایش ناگهانی فشار مواجه هستیم ( طبق نمودار - نقطه اوج برامدگی ، نققطه انتقال رو نشون میده ) . نمودار اصطکاک : همونطور که نمودار d میبینیم ، از ابتدا که هوا به سطح برخورد میکنه ، اصطکاک بالاست و رفته رفته با کاهش سرعت هوا در لایه مرزی میزان اصطکاک هم کم شده و شیب نزولی به خودش گرفته تا جایی که اصطکاک صفر میشه ! نقطه ای که اصطکاک صفر میشه همون نقطه ی no slip condition هستش . بعد از این نقطه عملا نمودار اصطکاک وارد مقادیر منفی شده یعنی همون برعکس شدگی جریان در حباب جدایش .و در نهایت در نقطه اتصال مجدد که برعکس شدگی جریان خاتمه پیدا میکنه و جریان کاملا گرداب میشه ، مجددا شاهد افزایش ضریب اصطکاک هستیم . اینا یکسری موارد پایه ای بود ( چون هنوز بسیاری از موارد مثل ضخامت جابجایی - ضخامت مومنتوم - تاثیر دما روی لایه مرزی - عدد پراندل - فرمولهای مربوطه و حتی جریان داخل لوله رو نگفتیم ) . پس تا اینجا گفتیم که جدایش لایه مرزی بخاطر اینه که سرعت هوا به صفر یا no slip condition میرسه . پس اگر بتونیم کاری کنیم که سرعت در لایه مرزی به صفر نرسه یا دیر تر به صفر برسه ، در واقع تونستیم جدایش لایه مرزی رو به تاخیر بندازیم . چندین راه برای کنترل لایه مرزی وجود داره از روش های سنتی تر و ساده تر مثل مکش و دمش - مولد های گرداب یا vortex generator ها تا روش های نوین تر مثل CFJ ها و غیره .. مثلا در روش مکش ، لایه مرزی به داخل حفره هایی که روی سطح تعبیه شده مکیده میشه تا لایه مرزی همچنان خطی باقی بمونه . در روش دمش یک جریان پر سرعت به روی سطح و داخل لایه مرزی تزریق میشه و سرعت جریان در لایه مرزی رو زیاد میکنه و نمیزاره که لایه مرزی به نقطه جدایش برسه ( حالت مدرن تر روش دمش در روش CFJ وجود داره ) حفره های ریز تعبیه شده روی ورودی هوای اف 22 ( مکش/دمش ) : البته در اف 22 با ایجاد فاصله بین ورودی هوا و بدنه ، از ورود لایه مرزی که از نوک جنگنده تا ورودی هوا کشیده شده و قطعا به گرداب تبدیل شده جلوگیری کردن : در واقع چون روی خود سطح ورودی هوا هم لایه مرزی داریم ، اومدن از روش مکش یا دمش روی سطح داخلی ورودی هوا که تصویرش رو پیشتر قرار دادیم هم استفاده کردند . مولد های گرداب با تولید گرداب ( خود گرداب دو نوع متصل و منفصل داره که فرض رو بر متصل بودن میزاریم چون نوع مفید گرداب ، گرداب متصل هستش ) و از اونجایی که لایه مرزی گرداب ، پروفایل سرعت u تری نسبت به لایه مرزی خطی داره ، باعث دادن انرژی به لایه مرزی شده و جدایش رو به تاخیر میندازن . حالا در قاهر از چه روش استفاده شده ؟ در قاهر طبق تصاویر نه خبری از مکش و دمش هست و نه خبری از فاصله بین ورودی هوا و بدنه ! در قاهر از یک روش ابتکاری استفاده شده ! درگ تداخلی ! درگ تداخلی یعنی وقتی هوایی که از روی سطح عمودی ( تصویر بالا ) عبور میکنه با هوایی که از روی سطح افقی عبور میکنه ، در نقطه اتصال سطح افقی به عمودی این دو هوا باهم ترکیب بشن و یک گرداب متصل قدرتمند رو تشکیل بدن و مثل لرکس در جنگنده ها ، این گرداب با تاخیر در جدایش لایه مرزی ، عملا مانور پذیری قاهر رو زیاد میکنه ! به ورودی هوای قاهر دقت کنید . سطح عمودی و افقی ! اینها تازه تنها درباره ی یک بخش از قاهر بود ! کانارد و بال و area rule و غیره مونده !!

دوست عزیز بحث دیرتر استال کردنه و نه اصلا استال نکردن ! فلسفه لرکس و مولد های گرداب و اسلت و غیره هم همینه . بعنوان مثال span wise ها در بال های swept back به طرف نوک بال حرکت میکنند که گشتاور عرضی بیشتری نسبت به ریشه بال تا مرکز جرم دارند و با حرکتشون در طول بال باعث افزایش ضخامت لایه مرزی و جدایش لایه مرزی در نوک بال و نهایت roll کردن هواپبما میشن با توجه به تعریف گشتاور . در حالی که در sewpt forward ها برعکسه ! یکی از دلاعلی که بالهای پیشگرا نسبت به پسگرا مانور دهی بسیار بالاتری دارند همینه . در بال های پسگرا با اضافه کردن لرکس که در واقع یک بال با نسبت منظری بسیار کم و swept بسیار زیاد هستش و گردابی که لرکس بر اساس bound vortex که طبق قانون کلوین و قانون بقا مومنتوم زاویه ای تشکیل میده ، عملا جدایش رو روی بال به تاخیر میندازه . دوست عزیز نیازی به کار کردن با نرم افزار خاصی برای دیدن جریان نیست همونطور که ۵۰ سال پیش با نرم افزار خاصی جریان رو نمیدیدند و تنها با حل معادلات به نتیجه میرسیدن . درگ انواع مختلف داره مثل درگ فشاری - القایی - اصطکاکی - تداخلی و برای سرعت فراصوت ، درگ موجی . شما میگید در ورودی هوای قاهر درگ تشکیل نمیشه ؟!!!! بیخیال مرد مومن ! لااقل جریان داخل لوله و طول توسعه یافتگی رو بخون . گرداب در عدم جدایش لایه مرزی تاثیر میزاره بعلت پروفایل u تری که داره و درگ فشاری رو کاهش میده . لااقل یکم درباره لایه مرزی مطالعه کن . گرداب دو نوع داره یکی متصل یکی منفصل . منفصل زمانیه که گرداب به مرحله گسست یا break down برسه و اثر خودش رو از دست بده ولی گرداب متصل باعث تاخیر در جدایش میشه درست همون رویه ای که مولد های گرداب و لرکس ها دنبال میکنن . درباره ورودی قاهر شگفتا !!! محدوده ی سرعت چیه ؟!!! فک کنم شما همونی بودید که میگفتید مرکز ایرودینامیک در ایرفویل وجود نداره !!! لااقل تئوری ایرفویل نازک رو بخون ! شما اول قانون مساحت رو در ظاهر ببین بعد به محل اتصال بال و کانارد قاهر به بدنه نگاه کن تا قانون مساحت رو ببینی ! تا ماخ بحرانی و Mdd رو بهتر متوجه بشی !

ناو محافظ های سبک ساخت داخل بیشترین مذیتی که برای ما داشتند کسب تجربه ایی بوده که تو این سال ها بدست اوردیم به هر حال از تصمیم ساخت این ناوها بیش از یک دهه هست که میگذره و الان خیلی جلوتر هستیم از اون زمانی که راه افتاده بودیم دور دنیا تا بتونیم متخصص ایرانی پیدا کنیم تا بفهمیم اصلا از کجا باید شروع کنیم !! به هر طریق که بوده ما تا اینجا سه ناو جنگی ساختیم و به مرور بر اساس تجربیاتی که داشتیم طرحمون رو کامل تر و بهینه تر کردیم . از اونجایی که نه تجربه ایی داشتیم و نه علمی تنها راه معقول استفاده از پلتفرم های موجود بود که خوب همگی قدیمی و غیرمنطبق با شرایط روز دنیا بودند که البته چاره ایی هم نبوده و راهی بود که باید طی میشد . از نظر من ساخت و ادامه پروژه موج سوای نمونه های تکمیل نشده مثل شیراز باید با همین سه فروند ناو جنگی پروندش بسته بشه . تا قبل زمان حال هر سرمایه گذاری که روی ساخت این ناو ها کردیم بخاطر کسب تجربه و دانش ساخت توجیه پذیر بود ولی از الان به بعد (شخصا اعتقاد دارم دماوند باید اخرین نمونه میبود) بخاطر شرایط کشور چه سیاسی و چه مالی به علاوه تجربه و دانش مناسبی که تو این سال ها بدست اوردیم از نظر من ادامه ساخت این ناو ها دور ریختن سرمایه و از دست دادن زمانه ! این ناو ها بر اساس پلتفرم های قدیمی و منسوخ شده ناو های انگلیسی ساخته شدند در شرایط حال در مقابل ناوگان دشمن بخاطر ذات ساختاریشون نه توان تهاجمی دارند و نه توان دفاعی نه میتونند با چهار موشک کروز 300-400 کیلومتری ساده برا ناوگان دشمن تهدیدی باشند و نه میتونند برابر تهدیدات اونها یا هر تهدید بالقوه دیگری از خودشون دفاع کنند این ناوها حتی از ظرفیت های نظامی خود ما هم عقب تر هستند مثلا همین رادار عصر از توانایی شناسایی اهداف از فاصله و به تعداد مناسبی بر خوردار هست ولی نمیتونیم ازش استفاده کنیم چون فقط 4 تا موشک داریم یا برا فاز دفاعی باز هم رادار عصر قابلیت خوبی داره ولی ما اصلا موشک پدافندی نداریم ما باید تجربه و سوادمون رو از این به بعد صرف پلتفرم های به روزتری کنیم که حداقل بتونه از ظرفیت های خودمون استفاده کنه داشتن 4 موشک کروز 300 کیلومتری هیچ جوره توجیح نمیکنه که ما بخاطرشون پول و زمان صرف کنیم برای ساخت ناو مگر اینکه از تعداد و قابلیت مناسب برخوردار بشه . توانایی این ناو هارو برا مثال با دو ناوشکن امریکایی مقایسه کنیید که پارسال 60 موشک کروز 2500 کیلومتری زدند به سوریه ولی باز هم توان تهاجمیشون حفظ شد کاری هم با ان موشک پدافندیشون ندارم

با سلام یکی دو بار از برخی دوستان شنیدم که مسیولان نظامی گوشه چشمی به این سایت نظامی دارند و مطالب رو پیگیری میکنند.عزیزان مدیر خواهشا اجازه بدید اعصاب خرابیها رو ببینند. بنده از دسته افرادی هستم در مواجه با کسانی که دست آوردهای نظامی رو باور ندارن یا با شک نگاه میکنند با استدلال و تا جاییکه اطلاع دارم جا می‌ندازم که کارهای بزرگ داره انجام میشه و تبلیغات مغرضانه رو نباید باور کرد. از آون طرف بایستی آقایان قبول کنند حداقل فرقی بین دست آورد سال 88 با دست آورد 97 باید باشد و توی این مملکت هستند کسانی که با تمام بدبختیها و دربه دریها دل خوش به پیشرفت نظامی و علمی مملکت هستند و وقتی دم از توسعه علمی و نظامی زده میشه انتظار حداقلی آینه فن آوری تولید شده و اثبات شده دیگه در حاله ی ابهام و مجهول واقع نشه.بنظر دوستان انتظار زیادی بود رادار عصر رو بجای رادار عهد بوقی میدادیم؟بنده دیگه برام جذابیت نداره هفته دیگه رادار عصر رو کار بذارن،شاید برای کسی که اطلاع نداره جالب باشه ولی دیگه حداقل برای دوستان این سایت و خیلی از افراد جامعه که با تکنولوژی مملکت آشنایی دارند این یک نوع توهین به شعور افراد تلقی میشه و دربعد بین الملل چه توجیهی آقایان برای عدم ارایه تکنولوژی بومی شده دارند؟ چندین بار گفتن سامانه صیاد 2، چندین بار گفتن سامانه کمند ایرانی،چرا چند ساله گیر دادن به سیستم آفریقای جنوبی و چند بار آقای ظریف به آفریقای جنوبی رفتن که یکی از مواردی که داشتن خرید سیستم مذکور بود، بنده از همون اول گفتم چرا از سامانه اثبات شده ایرانی استفاده نمیشه که الان بیان استاندارد سال 88 رو با همون فرم نشان دادند، بخدا خیلی عیب داره این روش کار. اگر این سهند ورزن آخر نیست خوبمیذاشتید سیستمها رو ارتقا میدادید بعد رونمایی میگردیم. اونقدر که از این رونمایی اعصابم خراب شده از رونمایی کوثر ناراحت نشدم. دوستان ببخشید که از هر دری گفتم

اینکه شما بیای در هر پرتاب 10 میلیون دلار هزینه کنی برای قرار دادن 100 کیلو در مدار 250 کیلومتری لئو هر کیلو میشه 100 هزار دلار یا حدود یک میلیارد تومن بر اساس دلار ده هزار تومنی ولی اگر با 20 میلیون دلار 10 تن رو در همان مدار 250 کیلومتری قرار بدی هر کیلو میشه 2 هزار دلار یا 20 میلیون تومن! تفاوت هر کیلو ماهواره یک میلیارد تومن یا هر کیلو ماهواره بیست میلیون تومن مهمترین دلیلی هست که ایران باید به سمت پرتابگرهایی با حمل بار تجاری و اقتصادی حداقل دو تن به لئو حرکت کنه اصولا کشورهایی که به سمت پرتابگرهایی با حمل بار اقتصادی و تجاری نرفتن عملا در مقطعی با اقتصادی نبودن هزینه پرتاب برنامه فضایی اونها به موزه رفت ادعای هزینه بر بودن توسعه حامل برای کشوری مثل ایران از صد کیلو به چند تن در حالی که باعث صرفه جویی شدید در نرخ قیمت به عملکرد Price–performance ratio ( نسبت قیمت به عملکرد ) و نیز توانایی پرتاب ده ها ماهواره کوچک صد کیلویی در یک پرتاب به چند مدار مختلف و تشکیل یک منظومه با یک پرتاب میشه کاملآ در تناقض هست ماژول های انتقالی هم در صورتی که نخواهیم ماهواره رو مستقیم به مئو یا ژئو پرتاب کنیم باز نیاز به توسعه راکت حامل داره...

با تشکر از خویشتنداری دوستان. رونمایی میتواند دلیلی برای انتقاد باشد اما جدل نه .. نوشته های اخیر پاک شدند.

جالب تر از همه مارش مراسم تحویل بود که نشان داد پرچم مارش نظامی جشن‌های ۲۵۰۰ مین سالگرد شاهنشاهی ایران پس از چهل و هفت سال همچنان بالاست! این مارش زیبا گویا هیچوقت نمی میرد! چه خاطراتی که با این مارش در زمان جنگ با عراق داشتیم!

ایده صادرات جت کوثر چه کسی آماده خرید این جت جنگنده خواهد بود ؟!! بدنبال معرفی جت دو سرنشینه آموزشی- رزمی کوثر توسط نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در اوت 2018 و انتشار اخبار مربوط به تولید انبوه این سخت افزار هوایی پس از سه ماه ، ارتش ایران ( احتمالا" منظور وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح . م ) از آمادگی خود برای صادرات پیکربندی این جت رزمی خبرداد . به گزارش خبرگزاری های داخلی ایران ، در جریان برگزاری نمایشگاه هوایی کیش که نخستین نمایش عمومی این محصول بومی محسوب می شد ، حضور کوثر نه تنها نشاندهنده توانمندی های داخلی ایران برای تولید یک جنگنده بشمار می آمد ، بلکه بستری برای اثبات این پیکربندی هوایی برای خریداران بالقوه آن نیز بود . امیر سرتیپ عبدالکریم بنی طرف ، ریاست سازمان صنایع هوایی ایران در مراسم افتتاحیه این نمایشگاه هوایی ، در خصوص "کوثر" چنین اعلام نمود که : " ما قبلا" اقدامات لازم برای صادرت محصولاتی که مجاز به فروش آن هستیم را در دستور کار قرار دادیم " که بطور مشخص این مساله شامل صادرات این جنگنده نیز خواهد شد ، با این وصف ، در حالی که جت رزمی فوق الذکر چندمین نمونه از پیکربندی های هوایی رزمی تولید شده توسط ایران محسوب می شود ، اما بنا بر اخبار منتشر شده از رسانه های داخلی ایران ، کوثر ، اولین جت رزمی است که در خط تولید انبوه قرار می گیرد . این پیکربندی که یک الگوبرداری دقیق از جت رزمی F-5F به نظر میرسد ، از میانه دهه 70 میلادی در سازمان رزم نیروی هوایی ایران مشغول بخدمت بوده و بدلیل انعطاف پذیری بالا در اجرای ماموریتهای محوله ، هزینه تعمیر و نگهداری پایین ، برای تولید بومی مورد توجه قرار گرفته است . این درحالی است که گونه های پیشرفته تر و به روز شده این پیکربندی ، در گذشته توسط همپیمانان ایالات متحده نظیر سوئیس ، تایوان ، سنگاپور و تایلند مورد استفاده قرار گرفته ، بنا بر گزارشها ، کوثر صرفا" یک روگرفت بومی از نسخه اصلی محسوب میشود ( ظاهرا " بنا بر گفته های مقامات داخلی ، تقریبا تمامی زیرسیستم های این محصول ، بطور کامل دچار تغییر شده و تصاوی منتشرشده از این پیکربندی نیز شاهد مدعای این مساله است . م ) اما برخی ناظران نظامی براین اعتقاد هستند که این جنگنده ، با مجهز شدن به حسگرهای پیشرفته و اویونیک بومی و تطبیق آن با موشک هوا به هوای دوربرد فکور-90 ( یک نمونه مشتق شده از موشک هوا به هوای فینیکس ) که به تازگی توسط صنعت دفاعی ایران ، رونمایی شده ، می تواند به لبه بُرنده و مرگباری برای نیروی هوایی این کشور تبدیل گردد و این ترکیب در حوزه آسیای جنوب غربی ، به تقریب همتایی نخواهد داشت . به گفته امیر سرتیپ بنی طرف ، ایران تاکنون موافقتنامه هایی برای صادرات این محصو.ل با کشورهایی نظیر روسیه ، چین و اندونزی به امضاء رسانده ، اما در حالی که خرید این محصول از سوی کشورهایی نظیر روسیه و چین بسیار بعید به نظر می رسد ، این امکان وجود دارد که هدف ، صدور غیر مستقیم این سلاح به کشورهای ثالث باشد . از یک نظر ، شاید خرید این جت ایرانی از سوی نیروی هوایی اندونزی ، تکمیل قدرت هوایی این کشور در کنار صدور جتهای سوخو-35 تحلیل شود ، در حالی به شکل همزمان ، ناوگان اف-16 نیروی هوایی این کشور نیز با ورود کوثر ایرانی ، برای ماموریتهای مهمتری حفظ گردد . علاوه براین ، مشتریان منطقه ای این هواپیما نظیر لبنان و سوریه نیز می بایست در نظر گرفته شوند ، چرا که برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که کوثر ، احتمالا" جایگزین ارزان تری برای جتهای رزمی نظیر میگ-29 ، اف-16 ، جی-10 و جی اف-17 خواهد بود . بازاریابی و صادرات احتمالی کوثر ، درآمدهای جنبی افزونتری را برای بخش دفاعی ایران فراهم خواهد کرد و شاید مقدمه ای ( هر چند با کیفیت پایین ) برای تقویت نیروی هوایی این کشور محسوب گردد . منبع صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

اگردلیل دوستی ها صرفا ، دانش آدم ها باشد ، کتابخانه ها بهترین دوست در دوستی اند.... چراکه پای دلت را لگد نمی کنند ، قندو چایت را هدر نمی دهندو بموقع ساکتند و بموقع حرف میزنند... گوینده ناشناس

    لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولا و نعم النصیر       شناخت متقابل ، کلید برون رفت از بن بست              توجه "این مطلب برگردانی از یک اندیشکده خارجی در مورد رابطه بین ایران و امریکا است. لطفا قبل از هر گونه قضاوت و پیش داوری مطلب را تا انتها مطالعه کنید". توجه     برای دولت دونالد ترامپ در مسند قدرت  تنها 12 روز طول کشید تا متوجه شود که دوره مصالحه و سازش جای خود را به دوره ی رویارویی و برخورد داده است. یکم فوریه سال جاری میلادی، مایکل فلین، مشاور سازمان امنیت ملی امریکا ایران را "به پرتاب و ازمایش  موشک بالستیک جدید و حمله به کشتی جنگی عربستان صعودی که توسط شبه نظامیان حوثی مورد حمایت ایران انجام شد" متهم کرد و این اقدامات را تحریک امیز خواند. دو روز بعد، واشنگتن تحریم هایی را بر علیه 25 شرکت و فرد دخیل در ازمایش های موشکی ایران وضع کرد در حالی که قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل تنها از ایران خواسته بود تا از چنین ازمایش هایی خوداری و اجتناب کند و به هیچ وجه ایران را منع انجام چنین ازمایش هایی نکرده بود.     در پاسخ به اقدامات امریکا، ایران تهدید به وضع تحریم های خود کرد و رزمایشی نظامی با پرتاب چندین موشک  ترتیب داد. ژنرال (سردار) امیر علی حاجی زاده، یکی از فرماندهان نیروی هوایی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران (IRGC) تهدید کردند که: "اگر دشمن اشتباهی مرتکب شود، موشک های غران ما بر سر انها خواهند بارید".     برخلاف تمام لاف زنی ها و گزافه گویی ها (دو طرفه)، هر دو طرف مراقب بوده اند تا اوضاع را خیلی سریع و زیاد وخیم نکنند. تحریم های وضع شده علیه ایران با دقت و وسواس زیادی انتخاب شده بودند تا توافق هسته ای را نقض نکنند. در همین حال، موشک های ازمایش شده در رزمایش ایران از نوع بالستیک نبودند و  بنابر این این پرتاب ها، قطعنامه شورای امنیت را نقض نکردند.     اما اگر این اقدامات و پاسخ های  تلافی جویانه ادامه یابند، به سرعت می توانند از کنترل خارج شده و منجر به برخورد نظامی شود. این مساله -خصوصا از زمانی که کانال ارتباطی دوطرفه ای که از دوران مذاکرات هسته ای ایجاد شده بود و به دولت اوباما کمک می کرد تا رویداد های تنش زا را کنترل و مدیرت کند، دیگر وجود ندارد- مصداق بیشتری یافته است.  بر خلاف دولت قبلی، به نظر می رسد که  شورای امنیت ملی ایالات متحده NSC و وزارت امور خارجه فعلی  به همکاری با همتایان ایرانی خود علاقه مند نیستند.     اگر واشنگتن امیدوار است تا استراتژی موثری برای تعامل با تهران ایجاد کند، در ابتدا باید منابع هدایت و رفتار ایران در منطقه را بشناسد.  اغراق قدرت ، سلطه و نفوذ ایران کمکی نمی کند: در حالی که تهران تاثیر بیشتری بر بغداد، دمشق، بیروت و صنعا نسبت به گذشته دارد، نقش این کشور بر این شهرها توسط بازیگران دولتی و غیر دولتی بیش از پیش  مورد تردید یا اعتراض قرار گرفته است. به عنوان یک ملیت فارس در بین ترک ها و اعراب، یک دولت شیعه در بین  اهل تسنن، موانع طبیعی بر سر راه ایران برای صدور انقلاب تقریبا چهل ساله خود به هر کدام از کشورهای همسایه وجود دارد و عدم موفقیت این امر تا حدودی مشخص می شود. سفیر سابق امرکا در عراق رایان کروکر در این باره می گوید: " تاثیر ایرانی خود محدود کننده (خود بازدارنده-self-limiting)  است. هر چقدر بیشتر فشار وارد کنند، با مقاومت بیشتری رو به رو می شوند".   سیاست های تمامی رهبران موقتی ایران، بدون توجه به اینکه در کدام طیف سیاسی قرار دارند، توسط دو گزینه: حفظ نظام و تجدید و بهبود-منتقدان می گویند توسعه- نقش ایران به عنوان رهبر منطقه ای، شکل گرفته است. تلاش برای حفظ خود، که هدف اصلی هر سیستم سیاسی است، به نوعی به بدگمانی و سوء ظن در فرهنگ سیاسی ایران نزدیک و شبیه است و غرق در  حس عمیقی از  نا امنی، عدم اطمینان و  انزوا  است.     به  سخنان رهبر  غمگین ایران توجه کنید: "چرا برای فرانسه و بریتانیا عادی است تا سلاح هسته ای و حتی سلاح هیدروژنی داشته باشند اما برای ایران، که حتی عضو سازمان ناتو نیست و امنیت ان توسط هیچ کشوری در دنیا تضمین نشده است، اصول اولیه دفاع از خود این قدر مشکل ساز می شود؟" این گله و شکایت یک  روحانی ضد مقامات امریکایی در جمهوری اسلامی ایران نیست بلکه سخنان شاه (مخلوع) ایران، متحد ثابت قدم امریکا و دریافت کننده دائمی تسلیحات امریکا است که برنامه هسته ای ایران را اغاز کرد.     دیدگاه و نگرش های  امنیتی رهبران فعلی ایران توسط درگیری تکان دهنده و فراموش نشدنی سال 1988-1980 این کشور با عراق شکل گرفته است، که طی ان تقریبا تمام منطقه و غرب از اقدامات صدام حسین در جنگ حمایت می کردند. بعد از ان، ایرانی ها شاهد تهاجم امریکا به افغانستان و عراق-همسایگان شرقی و غربی خود- بودند.     برای جبران این حس که ایران توسط نیروهای امریکایی و دولت های طرفدار امریکا محاصره شده است، و قابلیت های نظامی متعارف نازل تر نسبت به امریکا و همسایگان خود دارد، ایران شبکه ای از شرکا و متحدان برای خود را تشکیل داد تا تهدیدات موجود را از مرزهای خود دور کند.  تهران این استراتژی را "سیاست دفاع رو به جلو" می نامد، یک حسن تعبیر برای بهره برداری و سوء استفاده ایران از دیگر دولت ها به عنوان سپر و حائل خود  به  قیمت اینکه این کشورها خودمختاری و استقلال از خود دارند.     حزب الله لبنان  شالوده و اساس  استراتژی تکیه رو به جلوی ایران است. همان طور که یکی از مقامات ارشد رژیم (منحوس، کودک کش و غاصب) اسرائیل زمانی گفت: "برای ما، ایران 1.000 کیلومتر با ما فاصله دارد، در حالی که برای ایران، اسرائیل 10 متر از مرز لبنان فاصله دارد". بسیاری در ایران متقاعد شده اند که دلیل اصلی که در بهبه بحران هسته ای، اسرائیل به تاسیسات غنی سازی اورانیوم و راکتور اب سنگین حمله نکرد، ترس از صد ها موشکی بود که ایران در اختیار حزب الله گذاشته بود و به سمت اسرائیل نشانه رفته بود، بوده است.     انچه که ایران ان را "محور مقاموت" در برابر اسرائیل و ایالات متحده می نامد-و بین همسایگان سنی ایران با نام "هلال شیعی" شناخته می شود- توسعه ی هجومی تری از سیاست دفاع رو به جلوی این کشور است.  این سیاست نه تنها به ایران عمق استراتژیک می دهد بلکه اجازه می دهد تا قدرت در منطقه شام را برنامه ریزی و مدیریت کند. ایرانی ها بشدت  این تصور را که  طولانی شدن جنگ سوریه ریشه در فرقه گرایی های  موجود در دین اسلام  دارد را رد می کنند ، اما برخی معتقدند که حاصل جمع صفر جنگ نیابتی موجود در سوریه ، حتی با عدم اذعان طرفین ، چیزی شبیه به یک نزاع فرقه ای است که  شعله های آن در حال بالا  گرفتن است.  در حال حاضر، تهران شبه نظامیان شییعه را در منطقه جا به جا می کند تا در عراق و سوریه بجنگند در حالی که ناتوان از  متوقف کردن خشونت های این شبه نظامیان در جنگ است که در کشورهای مرکزی سنی مرتکب می شوند و به خشم و نفرت انها دامن زده و ابزاری برای تندروهای سنی است تا عضوگیری نمایند.     به نظر می رسد که  بازدارندگی متعارف تهران تهدیدی برای منطقه نباشد.  بخش عمده این تهدید برنامه موشکی ایران است  که میراثی از جنگ ایران-عراق است. مقامات تهران  موشک ها را  به عنوان تنها سلاح ایرانی که می توانند از خاک خود ایران دشمنان را هدف قرار دهند و به عنوان ابزاری راهبردی می نگرند، و فارغ از هر گونه تحریمی که علیه کشور وضع شود به به توسعه موشک ها می پردازند. ایرانیان از گذاردن موشک های خود بر روی میز مذاکره در طول گفت و گو های  هسته ای امتناع کردند و  بعید به نظر می رسد تا بر سر انها توافق کنند، ایران تغییرات اساسی در ساختار امنیتی منطقه را که خود نیز بخش مهمی از ان باشد را نیز نپذیرفت.     بسیار تعجب اور است که انچه که از نظر تهران (قدرت و قابلیت)  دفاعی شناخته می شود، جای دیگر  و در بین دیگران ستیزه جویانه شناخته شود. اما انچه که سیاست منطقه ای ایران را مخصوصا تهدید امیز  به نظر می رساند، انگیزه دومی است که در پس ان نهفته است-تمایل ایران برای به دست اوردن قدرت منطقه ای که برای کشورهای همسایه ایران یک  هژمونی و سلطه  به نظر می رسد. برای این همسایگان، این سناریو به همان اندازه ای که انزوای منطقه ای برای تهران غیر قابل قبول است برای انها نیز غیر قابل تحمل است. هر گونه سیاست ایالات متحده در جهت بلند پروازی های ایران در منطقه باید شامل این متغیر ها باشد. این مسئله به واشنگتن اجازه می دهد تا براورد و ارزیابی واقع بینانه ای از واکنش های احتمالی تهران داشته باشند که این موارد بارزترین  انها هسند:     اول، امریکا می تواند سیاست چند دهه گذشته مبنی بر مهار ایران را دنبال کند. این مورد شامل تحریم تهران و اطمینان از این است که ایران قادر نخواهد بود تا قابلیت های نظامی خود را نوسازی کرده و  یا گسترش دهد می باشد و  باید رقبای منطقه ای این کشور را با تسلیحات مدرن و پیشتاز مجهز کرد. مشکل این سیاست این است که به وضوح با شکست مواجه شده است زیرا جنگ ها و بی ثباتی های جدید در منطقه فرصت های جدیدی را در اختیار ایران قرار داده تا نفوذ و تاثیر خود در منطقه را افزایش دهد. مشخص است که هر چه واشنگتن جانب همسایگان سنی ایران را بگیرد و تسلیحات بیشتری به انها بفروشد، تهران تلاش بیشتری بر ابزار بازدارندگی نامتقارن و دفاع رو به جلو می کند.     طرح ایده اینکه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک سازمان تروریستی خارجی است نیز نتیجه عکس خواهد داشت. شگفت اینکه احتمالا سپاه پاسداران از این اقدام استقبال خواهد کرد. با توجه به نقش عمده سپاه در اقتصاد مبهم و نامشخص ایران، این اقدام و نامگذاری در نهایت باعث مایوسی و دلسردی از سرمایه گذاری خارجی در ایران خواهد شد و در نتیجه به سپاه کمک خواهد کرد تا  منافع اقتصادی خود را حفظ کند و جایگاه داخلی خود به عنوان قهرمان مقاومت در برابر ایالات متحده را حفظ کند.     اما همان طور که برخی از نهادهای نظامی و امنیتی هشدار داده اند، مخرب ترین تاثیر این اقدام بر سربازان امریکایی است که در نزدیکی مستشاران ایرانی و شبه نظامیان شیعه در عراق عملیات می کنند خواهد بود.  اگر این شبه نظامیان سلاح خود را به سمت نظامیان و مشاورین امریکایی برگردانند- همان طور که زمانی که امریکا هنوز 130.000 سرباز در عراق داشت این کار را کردند- شکست داعش و تامین ثبات در عراق بسیار دشوار خواهد بود. در حال حاضر، کمک این شبه نظامیان برای ازاد سازی شهر موصل ضروری به نظر می رسد.     دوم، واشنگتن می تواند بر  خواسته های خود افزوده و سهم بیشتری بخواهد و  به رویارویی نظامی متوسل شود. در طول فعالیت های انتخاباتی، رئیس جمهور دونالد ترامپ قسم خورد تا این گزینه را روی میز قرار دهد-وی قول داد تا قایق های تندرو ایرانی که  برای کشتی های نیروی دریایی امریکا مزاحمت ایجاد می کنند را بیرون اب   هدف قرار خواهد داد. اما رویارویی نظامی مستقیم در خلیج فارس می تواند نتایج خطرناکی را به دنیال داشته باشد، و ایرانیان را به سمت پاسخ های نامتقارنی که می شناسیم ببرد: اینکه یا از قایق های تندرو خود، زیردریایی های کوچک یا مین های دریایی که مستقیما کشتی های امریکایی را هدف قرار می دهد استفاده کنند یا متحدان خود  (همچون حوثی ها در یمن)  را به کار بگیرند  تا به سمت کشتی های امریکایی یا متحدان انها در دریای سرخ شلیک کنند.     این گونه ریسک ها می توانند درگیری  غیر مستقیم و  محدود را جذاب تر کنند. دولت دونالد ترامپ می تواند هدف قرار دادن حوثی ها-که انها را به عنوان متحد ایران می بیند- را در نظر داشته باشد تا پیغامی قاطع به متحدان خود در خلیج فارس و تهران بفرستد. تا زمانی که درگیری محتمل است، به نظر می رسد  دنبال کردن یکسان نگری ایرانی ها و  حوثی ها در یمن ریسک کمتری از عراق و سوریه داشته باشد، عراق و سوریه ای که ایران می تواند مستقیما بر علیه نیروهای امریکایی عملیات تلافی جویانه انجام دهد.     اما حتی استفاده محدود از نیروی نظامی نیز می تواند پیامد ها و عواقب فاجعه باری داشته باشد. تا کنون، ایران تنها تا اندازه ای کمک و تجهیزات در اختیار حوثی ها قرار داده است تا عربستان سعودی را وادار (و یا تحریک) به عملیات نظامی کند که میلیارد ها دلار هزینه برداشته است و پایانی برای ان متصور نیست. اما تشدید درگیری از سوی امریکا می تواند باعث تندرو تر شدن حوثی ها شود- حوثی هایی که سابقه نادیده گرفتن توصیه های تهران را دارند- و یا اینکه اگر مذاکرات به نتیجه نرسد، حوثی ها را وادار کند تا به استان های جنوبی عربستان صعودی حمله کنند. این سناریو می تواند باعث تشدید یک جنگ ویرانگر شود، که باعث تضعیف داخلی یمن شده و  حوثی ها را هر چه بیشتر به اغوش تهران حول دهند.     در نهایت، بهترین گزینه-هر چند که در حال حاضر  سوء ذن، بد گمانی و خصومت مغز استخوان سیاست دولت ترامپ نسبت به ایران است- برای ایالات متحده این است تا دغدغه ها و نگرانی های امنیتی مشروع  تهران را مدنظر داشته باشد و بررسی کند که ایا همکاری در مناطقی که منافع مشترکی در ان هست، ممکن است یا خیر. همزمان، امریکا می تواند اشکارا خطوط قرمز خود را-همچون تلافی علیه جمعیت غیر نظامی شهر موصل توسط شبه نظامیان مورد حمایت ایران یا حملات حزب الله لبنان علیه اسرائیل از سمت ارتفاعات جولان یا انتقال تسلیحات پیشرفته به حوثی ها در یمن- که می تواند باعث پاسخی سخت باشد را به سمع مقامات تهران برساند.     ضروری نیست تا واشنگتن گارد خود را پایین بیاورد (یعنی از حالت دفاعی یا تهاجمی خارج شود) و متحدین دیرین و قدیمی خود را قربانی منافع خود کند یا چشم خود را به روی رفتار ایران در منطقه ببندد. بلکه به همان صورت که دولت ترامپ اماده گفتگو با مسکو است- مسکویی که اقداماتش  در منطقه هماهنگ و سو با اقدامات امریکا نیست- تا ترس ها و امیدهایش را بشناسد و زمانی که ممکن باشد با روسیه همکاری کند، و زمانی که لازم است جلویش را گرفته و ان را مهار کند، باید تهران را نیز وارد این چرخه کند.     ممکن است در نهایت واشنگتن قادر باشد تا شرایطی را ایجاد کند یا رهبری ایجاد نظم قابل دوام و ادامه داری را در دست بگیرد تا صلح و رفاه را برای ملت های بزرگ و کوچک در منطقه به ارمغان اورد. با این وجود، در همین زمان، باید طبق این ضرب المثل معروف عمل کند که: اول ضربه (اسیب ) نزن. این بدین معنی است که امریکا باید با انتخاب نبرد با یکی از کشورهای حرف نشنوی  منطقه از عمیق تر شدن بحران اجتناب کند.         پ.ن    1.این مطلب به هیچ عنوان،  به هیچ عنوان،  یه هیچ عنوان، نظر ، دیدگاه و عقیده حقیر و هیچ کدام از مدیران و کاربران سایت Military.ir نبوده و نیست و نخواهد بود و تنها برگردانی از نظر یک اندیشکده اروپایی در مورد رابطه بین ایران و امریکا است.      2. از دو تن از عزیزان و سروران سایت (دو برادر بزرگ حقیر، دو نور چشم حقیر که برای این مملکت زحمت های زیادی کشیدند) خواستم تا نظر خودشون رو در مورد حزب الله لبنان و مقاومت در منطقه بیان کنند. در پایان از شما می خوام تا بیانات این دو عزیز رو مطالعه کنید که هر کدوم سابقه کاری زیادی دارند. و باید به دشمنان و بدخواهان این نظام گفت، تا کور شود هر انکه نتواند دید.     "در جنگ 8 ساله جوان های زیادی به جبه ها اعزام شدن ، غیرتمندانه ، شجاعانه ، مردانه پای کار ایستادن ، نه توقعی داشتن نه خواسته ای از مردم ، فقط به خاطر وطن و ناموسشون ، خداوند همه شهدا و امام شهدا را رحمت کند ، برسیم به روزگار خودمون که باز هم از قافله عشق عقب ماندیم ، سربازان بی بی زینب س ، به راستی که این جوان ها شجاع و غیور هستن و در کنار جوان های حیدری حزب الله لبنان خواب را از چشم دشمنان گرفتن ، به راستی که کلید موفقیت این جوانان حزب اللهی  فقط و فقط پیروی محض حزب الله از ولایت فقیه است".       "حزب الله فرزند یکی از چهار لشکر قدار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که در زمان جنگ ایران و عراق در هر عملیاتی که پا به میدان میگذاشت ناگزیر تمام لشکریان عراقی به تسلیم و شکست و قهقرا میرفتند و قدارترین لشکرهای عراقی مجهز به آخرین تانک های مدرن شوروی نیز با نابودی چندین تیپ و گردان نمیتوانست از هجوم برق آسا و حرفه ای این لشکر فرار کند و نام این لشکر که سالیان سال نیروهای بسیجی و مردمی و پاسدار به صورت تجربی و نیز سپس آکادمیک( بنا به خواست فرماندهی کل قوا) از سطح یک نیروی چریکی کم آموزش دیده به سطح حرفه ای ارتقا یافت و نامدارترین و شکست ناپذیرترین فرمانده ایرانی که امروز در چنگال اسراییل است فرمانده این لشکر بود، نام این لشکر را محمدرسول الله ص قرار دادند و سپس رقم 27 به آن اضافه شد و تبدیل شد به لشکر 27 محمدرسول الله ص   همین لشکر به خواست مستقیم سران نظام ایران در سال 1361 پس از شرکت پیروزمندانه در عملیات بیت المقدس که منجر به آزادسازی خرمشهر گردید و لقب لشکر فاتح خرمشهر را به دست آورد به خاطر تحرک و استراتژی خارق العاده اش به لبنان اعزام گردید تا اولین یگانی باشد که با اسراییل و نیروهایش در بیروت مصاف بنماید اما با وقایعی که حاکی از عدم تمایل سوریه و حتی متحدین لبنانی برای ادامه جنگ بود از اجرای عملیات منصرف شدند ولی دست به تشکیل نیرویی منتخب که امروزه حزب الله شناخته میشود زد که توسط نخبه ترین مربیان آموزشی جنگهای چریکی این لشکر تمامی دستورات لازم برای ایجاد یک ساختار قدرتمند و مهمتر از همه با قابلیت بقا در میدان بدون کمک توسط کشورهایی همچون ایران را در اختیار این نیرو که از میان نخبه ترین نخبه های لبنانی به خصوص شیعه معتقد به ولایت فقیه انتخاب شده بودند، قرار داد در واقع حزب الله لبنان ثمره به مراتب قدرتمندتر و حرفه ای تر لشکر27 محمدرسول الله ص ، در لبنان می باشد که در همسایگی نیروهای پیشرفته و حرفه ای اسراییلی خود را به همان میزان ارتقا داد تا بتواند همانند سالهای 2000 و 2006 به راحتی زبده ترین تکاوران اسراییلی را از پای درآورد و حتی در شکار تانک های مرکاوا توانست رکورد لشکر27 را که در نبرد ایران و عراق از جمله لشکرهای فوق قدرتمند ضدزرهی محسوب میشد و توانسته بود به راحتی هماورد لشکر 12 گارد ریاست جمهوری صدام مجهز به آخرین تکنولوژی تانک های شوروی بود ، باشد   حزب الله لبنان نه تنها ثمره انقلاب اسلامی ایران بلکه حاصل قدرتمندترین عصاره این انقلاب که در وجود فرماندهان و رزمندگان و مربیان آموزشی لشکر27 محمدرسول الله ص می باشد که نام های آشنایی چون احمد متوسلیان ، ابراهیم همت و البته که نام آشناترین پاسدار شهید این روزهای ایران یعنی مغز متفکر و فرمانده کل تمام عملیات های سوریه و حفظ بشار در اوج سالهای 2012 تا 2014 یعنی حاج حسین همدانی است! باشد   حزب الله را باید اینگونه دید ...."       مترجم: محمد رجبعلی     منبع: https://www.crisisgroup.org/middle-east-north-africa/gulf-and-arabian-peninsula/iran/trump-cant-deal-iran-if-he-doesnt-understand-it         استفاده با ذکر منبع بالا مانع است      شادی ارواح طیبه امام ، شهدا، شهدای مدافع حرم (شهدای اتش نشان)      سلامتی و پیروزی رزمندگان جبه مقاومت     سلامتی و تعجیل در فرج اقا ، مولا و صاحب اختیارمون  ، مهدی قائم (عج)      سلامتی نائب بر حق ایشان ، امام خامنه ای (مد ظله العالی)      5 صلوات محمدی عنایت کنید 

بعید میدونم غیر از همون هدف گذاری اولیه و تعدادی که در پروژه موج تعریف شده بود از این کلاس مورد جدیدی بسازیم. چند مورد بعد مثل شیراز و خلیج فارس هم که متفاوت و یک قدم رو به جلو هستند. اصولا با توجه به فایده/هزینه ناوهای بزرگ برای ما فعلا اولویتهای دفاعی و تهاجمی واجب تری داریم. ناوهای بزرگ برای ما بدون مکملهاشون شامل زیرسطحی/پرنده های رهگیر/قایقهای محافظ به تعداد کافی فعلا در اولویت نیستند. پروژه موج به نظر در زمان تعریف پاسخ به یک نیاز فوری در حد رفع تهدیدات محلی و منطقه ای محدود مثل همون اسکورتها و نهایتا دفاع از جزایر در برابر دست اندازی همسایگان در ترکیب با سپاه تعریف میشد. ولی همانطور که اشاره کردید میتونیم تجربیات را حفظ و در زمان تا رفع سایر اولویتها تقویت کنیم برای قدمهای بزرگتر. یک زمانی همه خسته شده بودیم از بس که کروز دریایی در انواع مختلف تولید میشد. ولی مشخصا پاسخ به یک نیاز فوری بود در غیاب سایر ابزار دفاعی و نوع تهدید دشمن. حالا مدتهاست خبری از کروزهای دریایی نمیشنویم، این به این معنا نیست که با ابزار جدید مثل بالستیکهای دریایی از اون بی نیاز شدیم ولی انشاء الله که در حال برداشتن گام های بعدی در مبحث کروزهای دریایی هستیم با رفع نیاز فوری اون مقطع. این به سایر موارد و اولویتها هم قابل تسری است.

دوستان من به تجهیزات نظامی علاقه مندم اما معلوماتم خیلی کمه الان این ناو شکن چه چیزیش با جماران فرق داره و پیشرفته تره ؟؟؟از نظر تجهیزات جنگی و رادار منظورمه

تصویری که از سهند قابل دریافت است ! چند نکته رو در خودش داره که جالب توجه هستند... اعم از عدم نصب رادار آرایه فازی، موردی که به گمانم اغلب ناظران انتظار نصبش رو داشتند، خصوصا که پیش از این نمونه‌ای از اون رو در مدل های شناور دیگر شاهد بودیم ... حال این اقدام چه دلایلی می‌تونه داشته و آیا با مواضع و شرایط حاکم سیاسی و اوضاع ملتهب و نیمه متشنج منطقه‌ای چنین تصمیمی به صلاحدید صورت گرفته یا بیانگر مشکلات دیگری چون عدم تخصیص منابع مالی یا وجود مشکلات تکنولوژی که فائق آمدن بر اون ها زمان و دانش بیشتری می‌طلبد و یا شاید ده‌ها گزینه دیگر مشخص نیست. عدم نصب سیستم های اوپتیک هم از دیگر مواردی بود که جلب توجه کرده و خود محل پرسش و ابهامات زیادی لیکن در یک مورد از تصاویر وجود سامانه ای شبیه دفاع نزدیک هویداست چیزی شبیه کاشتان ! که خودش می‌تواند مصداقی بر نصب احتمالی سیستم های ویژه منجمله سیستم های اوپتیک که از ملزومات دفاع نقطه‌ای است باشد. عطف به سیاق معمول ما شاهد بدقولی از جانب مسئولین مربوطه هم بودیم که پیش از این از الحاق رسمی فریگت سهند به توان رزم دریایی ایران در روز نیروی دریایی خبر میدادند اما چیزی ندیدیم... و همین خودش این احتمال را پشتیبانی میکند که سهند هنوز تکمیل نشده حال به چه دلایلی مشخص نیست !! من فکر نمیکنم با این میزان از استعداد رزمی، نیروی دریایی ایران برای قدرت های بزرگ واقعا باشد ! بنظرم اسارت در دام شعارها و کوبیدن بر تبل آن خود ورطه خطرناکی است که می‌توان سرنوشت یک سیستم را تغییر دهد.

بنده مدیر انجمن هستم ، در نتیجه تشخیص ادامه یا عدم ادامه این بحث ، در حوزه صلاحیت بنده است دقت کنید دوست عزیز ، بنده الان نزدیک به 4 سال هست در میلیتاری مسئولیت دارم ، کاربرانی نظیر شما که از این ادبیات استفاده می کنند ، زیاد آمدند و رفتند ، در نتیجه سعی کنید حداقل مثل پیشینیان خودتان عمل نکنید . در میلیتاری نه واداده داریم و نه ضد انقلاب ، این جا جمعی هستند که سعی دارند روی یک اصول مشخصی وضعیت دفاعی جمهوری اسلامی ایران را نقد کنند ، نقاط قوت را پررنگ کنند و نقاط ضعف را در چهارچوب قوانین ، نقد کنند . اگر دانش و تجربه ای دارید ،محترمانه بیان کنید ،کسی هم مزاحم شما در اعلام نظر نمی شود ، ولی سعی نکنید که میلیتاری را تبدیل به بخش کامنتهای خبرگزاری ها کنید ....... پی نوشت : برای بقیه موارد مطرح شده هم جواب تخصصی وجود دارد . یک بخشی را دوستان دریایی ما جواب خواهند داد ، بخش دیگری را هم دوستان انجمن قضاوت و تحلیل می کنند مدیر انجمن میلیتاری MR9

چشمان تیزبین‌تر و مدرن‌تر برای اشباح ارتش ایران رادار جدید کنترل آتش نصب شده روی فانتوم ایرانی صفحه نمایش مربوط به رادار جدید مشرق نیوز - در یک نگاه کلی می توان گفت توسعه جنگنده آذرخش بر پایه پلتفرم اف ۵، نصب رادار جدید برای هواپیمای اف ۴، توسعه موشک فکور برای اف ۱۴ و از طرف دیگر اورهال و ارتقاء هواپیمای سوخو ۲۲ برای نیروی هوایی سپاه نشان دهنده یک برنامه بزرگ و مدون برای افزایش توان رزم هوایی کشور است که به احتمال فراوان در آینده بیشتر از آن خواهیم شنید. تجربه های مهم نیروهای مسلح مشهور جهان همچون ارتش آمریکا (در پروژه هواپیماهای آ ۱۰)، برزیل (در پروژه اف ۵ ام)، روسیه (در پروژه تی یو ۹۵) و سایر کشورهایی که با کمک صنایع نظامی مهم جهان (همچون نمونه های ارتقاء یافته میراژ برای ارتش مراکش) نشان می دهد اگر جنگنده های قدیمی، به خوبی و با ساختار مناسب، به روزرسانی شوند، می توانند تا سالهای سال، با قدرت به فعالیت خود ادامه دهند و این همان هدفی است که با شعار "عمردهی انقلابی" در نیروهای مسلح کشورمان جریان دارد.

ببين دوست عزيز، شما ملت رو يك مشت انسانهاى سر كارى ميدونيد كه خودشون توان فكر كردن و فهميدن رو ندارند. اول اينكه از صنايع هوايى ايران فعلا خبرچينى پيدا نشده كه بخواد براى ما اطلاعات دقيق رو منتشر كنه و بعد خودش هم پوزخند بزنه. دوم اينكه اگر چيزى در ايران اونهم در اين حد و اندازه ها بخواد دروغ و بازى باشه، دست خيلى ها بايد تو كار باشه، از صدا و سيما گرفته تا زمينشورهاى بخش مربوطه. پس اين زياد منطقى نيست كه ايران دروغ ميگه يا مردم رو سر كار گذاشته باشند. اين رو در نظر داشته باشيد كه بودجه نظامى ايران محدود هست و تبليغات اش بسيار ضعيف. اين نمونه ها رو كه نشون ميدند ، اون هم با در نظر گرفتن نكات امنيتى و اطلاعاتى، بايد تشويق بشه. بله ايران كه آمريكا يا اروپا نيست با اون پيشينه در سرقت اطلاعات از آلمان نازى و همكارى با شركت هاى بزرگ، دزد اطلاعات عالم. ايران يك موشك نشون ميده بايد ١٠٠ جا حساب پس بده. شما منتظر اينى كه ببينى قدرت دفاعى ايران تا چه اندازه هاست به RQ-170 نگاه كن. به تكنولوژى موشكى نگاه كن. هواپيماى جنگى گرونه بعد در جنگ هاى احتمالى ما شانس زيادى در اين صنعت در مقايسه با دشمن نداريم. چون پولشو نداريم. بزنم به تخته ماليات نميديد و از اين توقع ها داريد اگه مثل غربى ها ماليات ميداديد چه ميكرديد. شوخى اين هواپيما رو ايران لازم داره براى اينكه دشمن رو در آسمان مشغول كنه. قدرت مانور بالا .. ارزون، طراحى مناسب.

اول: عرض کردم عمر مداری یک ماهواره در فضای پایین تر کمتر و خطرات پسای اتمسفری بیشتری دارد در نتیجه در مدارهای بالاتر فرسایش ماهواره کمتر خواهد بود که متقابلا عمر ماهواره بیشتر و هزینه های ساخت و ارسال ماهواره کمتر خواهد بود، ماهواره های ارتفاع پایین دو تا سه سال عمر دارند اما در مدارهای بالاتر تا چند ده سال هم عمر می کنند دوم: در رابطه با بحث کلاهک هسته ای، عرض کردم ما ظرفیت ساخت 10 بمب را داشتیم و فعلا نیازی برای ساخت بمب نیست و طبق فتوای رهبری ساختش حرام است کمااینکه تأثیر زمان و مکان را در احکام دینی باید لحاظ کرد و زمان جنگ امام امت می تواند برخی احکام را تغییر بدهند، فرض بر اینکه در زمان جنگ مورد حمله اتمی قرار گرفتیم(بارها تهدید به این حمله شدیم) حال قصد پاسخ متقابل داریم، شرایط برای ساخت بمب با توجه به ساخت سانترفیوژهای جدید آماده است، آیا نباید موشک حامل هم داشته باشیم؟ قطعا ساخت موشک قاره پیما بازدارندگی علیه جنگ خواهد داشت، فرض دوم، بمب اتم هم نسازیم و مورد حمله اتمی هم قرار نگیریم، آیا نباید پاسخ دشمن را در خاک او داد؟ من مثالی بزنم، اسرائیل انواع موشک ها را دارد مثل جریکو و.. اما حماس در غزه با راکت هایش بارها باعث شده صهیونیست ها جنگ را بدون رسیدن به اهداف شون تمام کنند و به تعبیری شکست خوردند! سوم: فرمودید ما gps را مختل می کنیم و آنها هم سامانه های مارا!!! سامانه ای که هنوز ساخته نشده را چگونه قضاوت کردید؟؟ با این تعبیر شما از اینترنت هم نباید استفاده کنیم چون هک می شویم و هواپیما سوار نشویم چون با موشک میزنن و.. اتفاقا ساخت یک جبهه جدید در مقابل دشمن باعث هدایت نظامی هزینه دشمن به سمت حوزه مورد نظر ما شده و از جنگ های دیگر تا حدودی جلوگیری می کند که خود همین مطلب بازدارندگی هستش و عالیه چهارم: درباره اقتصاد و فضا صحبت کردید، در صورتی که ما به شکل صنعتی وارد حوزه فضا بشویم برای ما درآمد زایی خواهد داشت با توجه به موقعیت کشور ما و نزدیکی به خط استوا، پرتاب ماهواره با قیمت تمام شده پایین تر و رقابتی می تواند درآمدزا باشد همانگونه که در بایکانور قزاقستان که سالیانه ۱۱۵ میلیون دلار اجاره داده شده است درآمدزایی دارد ششم: مطلب ششم که فرمودید به نظر هوجی گری بود و ارزش پاسخ دهی ندارد کمااینکه ما شهید تهرانی مقدم را از دست دادیم که باعث وقفه در خیلی از امور شد (روحشان شاد و یادشان گرامی و راهشان پر رهرو) هفتم: درباره ماهواره های مخابراتی و تلویزیونی، به غیر از درآمد زایی که فراهم می کند و نیاز کشورهای اسلامی را برای ساپورت شبکه های پاک و به دور از شبکه های کثیف فراهم می کند، در بحث جنگ های نوین(جنگ هیبریدی یا همان ترکیبی) و جنگ روانی و جنگ نرم، هم تامین کننده امنیت خواهد بود و هم قدرت تهاجمی ما را بالا می برد کمااینکه شاهدیم بخش اعظمی از دکترین دفاعی ما بر عهده نیروهای نیابتی هستش که طبیعتا باید با اعتقادات و فرهنگ ما خو گرفته باشند در همین فرمول شاهدیم دشمن با 300 کانال تلویزیونی و رادیویی و سایت و.. علیه ما فعالیت می کند، چرا ما نباید از این تکنیک علیه دشمن استفاده کنیم؟؟؟؟؟ با داشتن ماهواره قدرت رسانه ای ما بیشتر و هزینه های انتشار مطالب ارزان تر خواهد شد

هر پاسداشتی لزوما مادی نیست ولی انصافا در بزرگداشت و پاسداشت معنوی قهرمانان جنگ اعم از نیروهای هوایی، زمینی یا دریایی کم کاری شده. جالبه اگه این حجم از فداکاری در مثلا ایالات متحده رخ داده بود، خدا می دونه چه تعداد فیلم هالیوودی با کیفیت روانه پرده سینما میشد تا در این زمینه اطلاع رسانی بشه. میشد از همین حماسه بزرگوران کوشکی وابراهیمی فیلمی در حد نجات سرباز رایان ساخت . ما قهرمانانی مثل هوشنگ صمدی یا فرض الله شاهین راد یا عملیات هایی مثل کمان 99 یا حمله به اچ 3 را داشتیم که فوق العاده بودند ولی حداقل اطلاع رسانی از این قهرمانان نداشتیم، قهرمانانی که غالبا خانواده خودشون رو که می تونستن در کنار اونا باشند رو به خاطر وطن و غیرتشون رها کرده و همچنین با دقت و مهارت و تسلط با تحمل انواع و اقسام فشارها کارهایی رو کردند که واقعا کم نظیره. خیلی ناراحت کننده است که خیلی کم به حماسه دلیرمردانی که نیروی هوایی عراق رو با اف 14، اف 4 یا اف 5 منهدم کردند و یا امثال ابراهیمی سعید یا خلیل کوشکی که واقعا شاهکار کردند، پرداخته شده. واقعا نمیشه معادل مادی برای این کارهای حماسی در نظر گرفت و باید به معنای واقعی کلمه این حماسه ها برای بالا رفتن حس غرور، وظیفه شناسی و تعهد معرفی بشن. وقتی نسلی صیاد شیرازی، صمدی، ابراهیمی سعید، باکری یا کاظمی رو نشناسه طبیعی که به سمت سوپرمن، ثور، هالک یا قهرمانان پوشالی بره که به خوردشون داده میشه.

جنگ روبوتیک به شیوه عبری روبات رزمی با قابلیت مانور بالا برای IDF تل آویو : وزارت دفاع رژیم عبری به شکل رسمی اعلام نمود که دپارتمان توسعه تسلیحات و زیرساختهای فناورانه این مجموعه مراحل طراحی و تکمیل سامانه روبوتیک موسوم به Sahar را به اتمام رسانده است . براساس اطلاعات منتشر شده ، سامانه جدید Sahar یک خودروی روبوتیک خودکار زمینی است که که بصورت مشترک توسط IAI و دپارتمان توسعه سلاح های وزارت دفاع قرار است در خط تولید قرار گیرد . این سامانه رزمی جدید ، قابلیت اجرای طیف متنوعی از ماموریتهای رزمی ، با تمرکز بر خنثی سازی مواد منفجره را دارد و به اعتقاد برخی کارشناسان ، یک طرح پیشرو برای بکارگیری نسل جدیدی از سیستم های بدون سرنشین زمینی محسوب می گردد . این سامانه جدید از سه بخش مجزا تشکیل شده که بخش نخست آن شامل یک پیکربندی روبوتیک 6 تنی است که قابلیت اجرای عملیات در کنار یک خودروی زرهی ( محل استقرار کاربر . م ) و یا عملیات بصورت خودکار و بدون دخالت عامل انسانی را خواهد داشت . بخش دوم ، زیرسیستم های محمول این سامانه شامل ابزارهای سنجشگر ، دوربین های هوشمند ، حسگرهای لیزری ، اسکنرها و یک رادار مینیاتوری است که بواسطه عملکرد این مولفه ها قرار است تا بر پیچیدگی ای رزم شهری غلبه نماید . مولفه سوم ، فلسفه طراحی این سیستم جدید است که توانایی ارسال هشدار موقعیت های خطرناک برای عناصر رزمی حاضر در صحنه نبرد را داراست . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، این سامانه جدید ، یکی از پیشرفته ترین سیستم های تسلیحاتی روبوتیک است که تاکنون معرفی شده و نشان دهنده تمرکز IDF برای توسعه قابلیتهای تسلیحاتی مبتنی بر سیستم های بدون سرنشین زمینی ، هوایی و دریایی است . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

موتور ملی و ایرانی جنگنده در آستانه تولید است سردار سرلشکر محمد باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در حاشیه همایش نقش قدرت هوایی در اقتدار ملی اظهار داشت: طرح‌های تحقیقاتی بسیار خوبی در دست بررسی داریم و طرح‌های دیگری نیز اجرا شده است از جمله جنگنده کوثر و موتور جنگنده کاملاً ایرانی که بیش از 98 درصد پیشرفت دارد و روزهای آخرش را طی می‌کند. باقری تأکید کرد: البته کارهای بسیار بزرگ‌تری نیز در دست انجام است چه در حوزه هواپیماهای با سرنشین که در مسیر رادارگریزی، دورپروازی و هوشمندسازی در حال توسعه است و چه در حوزه پهپادی که قدرت‌شان را در اصابت قرار دادن مراکز داعش در سوریه دیدیم.منبع فارس (همچنین امیر حاتمی وزیر دفاع هم خبرهایی از جنگنده آموزشی کوثر 88 و غیره دادن) http://s9.picofile.com/file/8339592942/2360512.mp4.html

خب چند میلیون دلار دود شد ..نتیجه چی بوده .؟ این پولا رو خرج گرفتاری های مردم میکردن درست بود .آب خوزستان.هوای خوزستان. نظارت بر تردد عرب های غیر ایرانی. بجای اینکه از تنش کم کنن روی موشک شعار مینویسن .امریکا میترسه ؟یا همین کارا باز دلیلی بر فشار بیشتر بر مردم ایران وخالی کردن بیشتر جیب همسایه های ما برای خرید اهن پاره های امریکایی یا روسی میشه

خب چند میلیون دلار دود شد ..نتیجه چی بوده .؟ این پولا رو خرج گرفتاری های مردم میکردن درست بود .آب خوزستان.هوای خوزستان. نظارت بر تردد عرب های غیر ایرانی. اینم ی هزینه تراشی بود از جیب ملت

درود... اگر ایران بتواند موتور توربوفن RD-33 مهندسی معکوس کند و با کیفیت بالا تولید کند این احتمال دارد که اف ۳۱۳ تولید انبوه شود؟ مثل جنگنده جی ۲۰ چین که با موتور بومی خود ws-15 که مشکلات آن رفع کرد تولید انبوه خواهد شد. به نظر میاد موتور تورفن RD-33 مناسب اف ۳۱۳ ایران باشد

به رنگ پریدگی قسمت بالای نمایشگر سمت چپ دقت کنید. کاملا مشخصه که این هواپیما در سال ۱۳۹۷ تولید نشده و یک هواپیمای جدید نیست! بلکه از اف ۵ اف یا آذرخش دو کابین به عنوان بستر تست اویونیک استفاده کردند و روی هواپیما اسم جدید گذاشتند. حتی از عنوان پروژه درج شده بر روی بنر هم این موضوع قابل اثباته.

این همه داستان نوشتن برای چیه؟ اینکه ورودی هوای قاهر در زوایای حمله بالا دچار استال نمیشه؟ خوب معلومه میشه! خود مدیر پروژه اعلام کرده ورودی هوا تا زاویه حمله 26 درجه رو ساپورت میکنه اونوقت شما با تعریف لایه مرزی و استال میخوای نتیجه بگیری استال نمیکنه؟ برای دونستن اینکه کدوم جریان ها در چه زاویه حمله ای در کدوم ارتفاع و کدوم سرعت با هم تقاطع پیدا میکنن، اول با چند نفر افزار عمومی مثل fluent و... چند صد تحلیل و گزارش نوشته میشه بعد هم به همین اکتفا نمیکنن و با نرم افزارهای نظامی و در آخر با تست های تونل باد مقیاس کوچیک، ماه ها تست انجام میشه اونوقت شما بصورت کاملا چشمی در یک ثانیه متوجه شدی که در داخل ورودی هوای قاهر گردابه ایجاد میشه؟ این به کنار، اصلا فرض میگیریم ایجاد شد! گردابه در جدایش لایه مرزی تاخیر میندازه؟ چرا قوانین طبیعت رو برعکس میکنی؟ گردابه جریان رو از ناحیه آرام به آشفته تبدیل میکنه اونوقت این جریان آشفته جدایش لایه مرزی رو تأخیر میندازه؟ جل الخالق! ورودی هوای قاهر اصلا جدایش لایه مرزی نداره چون اصلا به ناحیه سرعتی وارد نمیشه که جدا کردن لایه مرزی منجر به اختلال هوای ورودی هوا بشه ---- جدای از این حرف ها میشه بنده رو از area rule قاهر مستفیض کنید و به بنده بگید چطور برای پرنده ای که از 0.8 ماخ فراتر نخواهد رفت قانون مساحت رو لحاظ کردند؟ باز هم فرض میگیریم که طراحان قاهر ابله بودند و همینطوری برای خوشگلی برای یک پرنده مادون صوت، قانون مساحت رو هم درنظر گرفتند. میشه لطف کنید و بگید چطور بصورت چشمی میشه متوجه شد که این قانون مساحت با چه کیفیتی و برای چه ناحیه سرعتی به روی قاهر اعمال شده؟