مختصات هواگردهای آمریکایی در لحظه انهدام RQ-4 طبق شواهد و مدارک موجود موشک "سوم خرداد" -این موشک نسخه جدید طائر است که 105 کیلومتر برد دارد- توانسته است پهپاد را در فاصله 36 کیلومتری از ساحل کشورمان هدف قرار دهد. اما طبق اعلام پدافند هوایی، این پهپاد داخل آسمان کشورمان یعنی فاصله کمتر از 12 ناتیکال مایلی ساحل جنوب ایران منهدم شده است (در واقع قفل راداری و شلیک موشک در این فاصله صورت گرفته است) به هر حال گلوبال هاوک توانسته خود را به خارج از آسمان ایران برساند اما موشک ماموریت خود را انجام داده است. قطعا باتوجه به سرعت پایین گلوبال هاوک و تکه تکه شدن آن، امکان اینکه پهپاد بتواند چندین کیلومتر را بعد از انفجار موشک بپیماید محال است. نقطه انهدام گلوبال هاوک همانطور که در فیلمی که نیروی هوافضای سپاه از انهدام پهپاد منتشر کرد موشک در ثانیه 9 شلیک شد و در ثانیه 34 هدف را منهدم کرد یعنی 25 ثانیه طول کشیده است تا به پهپاد برسد. فاصله پهپاد از نزدیکترین بخش ساحل 36 کیلومتر است. و سامانه های سوم خرداد سپاه در جنوب کشور عموما در فاصله 2 کیلومتری از ساحل مستقر هستند یعنی فاصله سامانه سوم خرداد تا گلوبال هاوک در لحظه انهدام 38 کیلومتر است (ممکن است سامانه پدافندی در نزدیکترین قسمت ساحل به گلوبال هاوک قرار نداشته باشد بلکه مسافت دورتر باشد اما از این موضوع صرف‌نظر می‌کنیم). با یک تقسیم ساده معلوم می‌شود موشک به طور میانگین در هر ثانیه 1520 متر را پیموده است. با در نظرگرفتن کمتر بودن سرعت موشک در ابتدای شلیک نسبت به زمانی که موشک در ارتفاع بالاتر و جو رقیق قرار دارد درنتیجه به حداکثر سرعت خود خواهد رسید پس سرعت موشک "سوم خرداد" بیش از 1520 متر بر ثانیه است. اگر تفاوت سرعت موشک در سطح زمین با سرعت موشک در ارتفاع 16 کیلومتری (بنا به گزارش خبرنگار دفاعی فارس گلوبال هاوک در این ارتفاع منهدم شده است) که به بیشترین سرعت ممکن خود در این عملیات رسیده است تنها نیم ماخ فرض کنیم در نتیجه موشک سرعتی نزدیک 1700 متر بر ثانیه دارد که تقریبا معادل 5 ماخ است. می‌توان حدس زد موشک طائر 2 جدید می‌تواند در حداکثر برد خود (105 کیلومتر) هدف را در فاصله زمانی 61-70 ثانیه هدف قرار دهد.

استفاده گروه احرار شام از سیستم APOBS Anti-Personnel Obstacle Breaching System در درعا این سیستم قابلیت پاکسازی 35 در 1 متر رو دارد

البته حالا موضوع بیاتی محسوب میشه ولی اولا در مورد صحت و نتیجه گیری عکسها جای تردید هست. ثانیا اطلاعات فید تصویر که اول به صورت حذف شده و پس از چند روز کامل منتشر شد و بعد طبق اعداد و زوایای دوربین (از همه مهمتر موقعیت قرارگیری پوزیدئون که تنها بر مبنای ادعای خودشون هست) در چند کار گرافیکی سعی دارند نشون بدند که پرنده چند مایل اونطرف تر بوده اصلا مشخص نیست مربوط به کدوم گرافیسته! آمریکایی است احتمالا. یعنی به راحتی حتی میتونند اون ارقام طوری عددسازی شده باشند و روی فید تصویر درج شده باشند که تنها روایت امریکایی را در یک معدله محاسباتی تایید کنه. از طرفی لاشه هم که دست ایران هست. از اون طرف سابقه درج اطلاعات غلط و دروغ گفتن در حادثه ای به مراتب بزرگتر به جامعه جهانی را دارند. با تمام این شرایط هرچه قدر هم که پوستر بسازند به هر حال قابل پذیرش نخواهد بود. قطعا نمیتونه به عنوان مدرک هم جایی ارائه بشه هر چه قدر هم که میخواد قسم بخوره این فید تصویر همون لحظه پوزیدئون در همون موقعیتی است که من قسم میخورم توش بوده. پ ن: در حقیقت معنی این پوستر این هست: اولا ایمان داشته باشید که من(آمریکا) در مورد اینکه این تصویر فید پوزیدئون در همون لحظه هست دروغ نمیگم. ثانیا ایمان داشته باشید که این تصویر هیچ گونه دستکاری توش نشده. ثالثا ایمان داشته باشید که پوزیدئون دقیقا در همون مختصاتی که من اعلام میکنم بوده. رابعا ایمان داشته باشید که زوایای دوربین و ارتفاع و جهت ها هم دقیقا همون هایی است که من ادعا میکنم اینطور بوده. خامسا در مورد ارتفاع گلوبال هاوک و اطلاعات دیگه هم چیزی نپرسید و ایمان داشته باشید که داده های مخفی هم اگر وجود داره من در موردشون راست میگم. سادسا! ایمان داشته باشید من دروغ نمیگم که روایت خودم را غالب کنم.

خیلی دوست داشتم سر جنگیش از نوع «میله ای گسترش یابنده ی به هم پیوسته1» باشه، ولی ظاهرا اینطور نیست. البته وزن سر جنگی زیاده و دقتش هم ظاهرا از «خوب» رد کرده و «خیلی خوب» ه، لذا همین سرجنگی ترکش شونده معمولی هم هموطور که ملاحظه می شود به خوبی هدف رو take apart میکنه؛ ضمن اینکه این سر جنگی یک مزیت به سرجنگی پیش گفته داره و اون این هست که اگر اهداف مولتی باشند سرهای جنگی ساده آسیب گسترده تری به هواگردهای همراه می زنند. پی نویس: 1- Expanding Continuous Rods

استفاده نیرو های حزب الله از خرج پاکسازی میسر برای رفتن به مواضع ارتش اسراییل در جنوب لبنان سال 2000 میلادی خرج توسط ارپی جی شلیک میشود http://www.aparat.com/v/2CKs6

   با سلام خدمت استاد گرامي امروز بدنبال وزن لانچرهاي سري  5P72 مي گشتم و به همين تصوير رسيدم ، بزحمت اين جمله را ترجمه كردم ( общий вес )  كه مي شه total weight ، بعد كه اومدم و توي سايت جستجو كردم به پست شما رسيدم ! :mrgreen:   حالا سؤال جديد مطرح مي شه : اين عكس بالا كه متعلق به اين منبع مي باشد ، بعد از اين تصوير قرار دارد:   http://nucl0id.users.photofile.ru/photo/nucl0id/115491661/131702838.jpg   به نظر شما منظور از وزن مجموع ، وزن لانچر و موشك  نيست ؟ چرا كه اگر وزن ، وزن لانچر باشد نوشتن عبارت وزن مجموع بي دليل است !   //////////////////// امسال عكس نگرفتي ؟

میک لیک چیست؟ میک لیک عنوان یک خرج انفجاری است که عمدتاً توسط نیروهای مسلح آمریکا و بعضی کشورهای دیگر مانند ژاپن و کره جنوبی جهت خنثی سازی مین و تله های انفجاری به کار می رود. پیشینه خدمتی M58 یک خرج خطی مین روب (Mine Clearing Line Charge) است که به اختصار MICLIC خوانده می شود. میک لیک در اوت 1985 در رده بندی تجهیزات مورد استفاده ارتش آمریکا قرار گرفت و اولین واحدها در اوایل اکتبر 1986 جهت کاربری آن تحت آموزش قرار گرفتند.این سیستم بعدها به استاندارد M58A3 ارتقا یافت و M58A4 مدل اصلی تولید شده بود. سپاه تفنگداران دریایی آمریکا اولین یکان از نیروهای مسلح آمریکا بود که میک لیک را به کار گرفت. تا آوریل 1993 تعداد سیستمهای میک لیک در نیروهای مسلح آمریکا به 3512 رسید. طبق برنامه قرار بود تا سال 2006 میک لیک با سیستم رخنه در میدان مین موسوم به مونگوس جایگزین شود؛ اما توسعه سیستم مونگوس به تعویق افتاده است. در کره جنوبی نیز یک سیستم مین روبی تولید می شود که دقیقاً مشابه میک لیک است. اجزای متشکله و مکانیزم کار میک لیک M58A4 عمدتاً جهت پاکسازی معبر برای عبور تانکها، وسایط نقلیه و افراد از میدان مین استفاده می شود. میک لیک طولی حدود 7/106 متر دارد و حاوی تقریباً 816 کیلوگرم ماده منفجره C4 است که در قطعات مختلف آن توزیع شده است. هر فوت از میک لیک حاوی 5 پاوند ماده منفجره C4 است. این قطعات حول یک هسته از طناب نایلونی و مدار چاشنی قرار گرفته اند. از یک پالت فولادی به عنوان محفظه ای جهت انبارش و جابجایی سیستم استفاده می شود. کابل نگهدارنده و فیوز الکتریکی توسط تیرکهای فولادی در جای خود محکم شده است. پرتاب میک لیک از یک پالت نصب شده بر روی یک تریلر مجهز به سیستم پرتاب M155 که به دنبال یک وسیله نقلیه یدک کشیده می شود، قابل انجام است. نحوه پرتاب بدین ترتیب است که مجموعه لانچر زمینی به پالت متصل می شود و یک موتور راکتی روی لانچر قرار می گیرد. بعد از فیوزگذاری، راکت از یک فاصله مطمئن تا هدف یا از یک مکان محفوظ، در جهت مورد نظر پرتاب می شود. برای فعال سازی خرج انفجاری پس از پرتاب، از یک ماسوره اسفاده می گردد. راکت در هنگام شلیک، خرج خطی را به دنبال خود از پالت به سمت منطقه هدف می کشد. میزان حرکت خرج انفجاری به سمت جلو، از طریق مدت زمان احتراق موتور راکت و کابل بازدارنده ای با طول 48/62متر محدود می شود. بعد از آنکه خرج انفجاری در منطقه مورد نظر فرود آمد، یک پالس الکتریکی ارسالی از ماسوره، آن را منفجر می کند. میک لیک پس از انفجار، معبری به عرض 8 متر و طول 100 متر را پاکسازی می کند. میک لیک در هنگام انفجار صحنه یک آتش بازی عظیم و خیره کننده را برای بیننده تداعی می کند. توصیه ما به شما این است که اگر به عنوان یک شاهد غیر نظامی اتفاقاً سر از جایی درآوردید که قصد استفاده از میک یک را داشتند در فاصله ای دور و مطمئن پناه بگیرید و دورادور به این صحنه شگفت انگیز بنگرید. http://newcoy.persianblog.ir/post/464/

در این تصویر منابع امریکایی تصویری که هواپیما پی-8 از لحظه انفجار پهپاد گرفته است رو بررسی کرده اند و با استفاده از مختصات جغرافیایی و ارتفاع و مسافت ثبت شده در تصویر اعلام کرده اند که محل انفجار در اب های بین المللی بوده است. اون دو نقطه سفید زرد محل اعلامی سرنگونی توسط ایران هست.

‌ اگر واقعا آمریکاییها همچین ادعایی کردند (بارها سعی کردند ...) ، همین ادعا کافیه برای اثبات اراجیف و دروغ محض بودن ادعاشون. و نشوندهندۀ آبروریزی و شکست بزرگ بودن سقوط پهپادشونه که اینجوری برا ماستمالیش دارن داستانسازیهای تخیلی میکنند . چون خود آمریکاییها پس از انفجار دو نفتکش در تنگه هرمز یعنی چند روز قبل از آبروریزی هدف قرار گرفتن گلوبال هاوک‌شون، اعلام کردند پدافند ایران یک موشک بسمت پهپادشون که اون نفتکشها رو تحت نظر داشته پرتاب کرده که موشک خطا رفته و به پهپاد مذکور نخورده . اما پس از زدن گلوبال هاوک توسط پدافند ما ، سردار حاجی زاده رسما ادعای آمریکاییها رو تایید کرد و گفت اون پهپاد MQ-9 بوده که اونم وارد حریم ایران شده بوده و البته گفت بر خلاف ادعای آمریکاییها اون موشک ناموفق نبوده ، بلکه موشک اخطار بوده و هدفمون زدن اون پهپاد نبود و خود آمریکاییها هم این موضوعو فهمیدند اما جوری وانمود کردند انگار موشک ما خطا رفته .. پس اینکه بارها آمریکاییها سعی کردند اما ایرانیها دم به تله ندادند هم دروغیه مثل سایر دروغهای آمریکایی‌های تروریست . دروغ و مکر و فریب و حیله جزئی از DNA آمریکاییهای تروریسته ......... پ.ن : بگذریم که این داستان طعمه بودن گلوبال هاوک از اساس مضحکه ای بیش نیست و خود این داستان مضحک ناقض خودشه !!

حمله به ریسمان های خورشید در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ عراق یک راکتور هسته ای کلاس اوسیریس را از فرانسه خریداری کردو بلافاصله پس از آن ، واحد اطلاعات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی دریافت که هدف اصلی از خرید این راکتور ، تولید پلوتونیوم برای پیشبرد برنامهٔ هسته ای نظامی عراق بوده و علاوه برآن ، براساس محاسبات صورت گرفته ، کارشناسان نظامی بدین باور رسیده بودند که ، تابستان سال ۱۹۸۱ ، آخرین فرصت برای نابودی راکتور ، پیش از بارگیری سوخت هسته‌ای خواهد بود . بنابراین ، برنامه ریزی های لازم برای حمله به این هدف محافظت شده در قلب عراق ، برعهده ژنرال ابیعام صلع گذاشته شد . با این حال ، آنچه که در اینجا مورد توجه قرار خواهد بود ،خلبانان نیروی هوایی رژیم صهیونیستی است که در عملیات اپرا شرکت داشتند . پس از گذشت دو دهه از انجام این عملیات ، تصاویر برخی از خلبانان و طراحان آن منتشر گردید که از آن‌جمله می‌توان به ژنرال دان حالوتس و ایلان رامون نخستین فضانورد اسرائیلی که در حادثه انفجار فضا پیمای کلمبیا کشته شد، اشاره کرد. تصویر فوق ، برای نخستین بار پس از گذشت بیش از 20 سال از اجرای این عملیات غافلگیرانه در سال 2004 منتشر گردید . این تصویر لحظاتی قبل از پرواز فالکون ها و ایگل های اسراییلی به قلب خاک عراق گرفته شده است : از راست به چپ ردیف جلو : زیو راز ، آموس یالدین ردیف دوم : دوبی یافی ، هاگای کاتز ردیف سوم : امیر ناچومی ، ایفتاچ اسپکتور ردیف چهارم : ریلیک شافیر ، ایلان رامون پی نوشت : واژه " ریسمان های خورشید " از سخرانی صدام حسین ، رییس جمهور معدوم عراق ، در برابر نظامیان این کشور قبل از حمله به کویت برگرفته شده است .

تصاویری از مستند نبرد امواج رادار نجم 802 بی در اتاق بدون پژواک/ این بزرگترین اتاق بدون پژواک نمایش داده در ایران است. رادار vostok به نظر می‌رسد یک ماژول باشد/کسی از دوستان اطلاعی در مورد این قطعه دارد؟

برفراز آسمان چرنوبیل بخش دوم و پایانی سطح و میزان تابش اشعه در چرنوبیل : سرهنگ ایتوف واسیلیویوچ که از 27 آوریل 1986 تا یک ماه مه همان سال ماموریتهای متعددی را بر فراز هسته راکتور به انجام رسانده بود ، به گفته خود وی ، حد مجازی از تابش را دریافت نمود . این حد استاندارد برای تمامی خدمه بالگردهای حاضر در منطقه چیزی در حدود 25 رونتگن در یک بازه زمانی 72 ساعته بشمارمی آمد و هنگامی که حسگرها دریافت بیش از این مقدار را در بدن خدمه پروازی مشاهده می کردند ، بلافاصله مجوزهای ماموریت لغو و پرسنل جایگزین می شدند . واسیلیویوچ در این زمینه می گوید : " پس از حادثه انفجار راکتور شماره 4 ، نزدیک به 30 فروند بالگردهای Mi-26 در بازه طلوع خورشید تا غروب ، ماموریتهایی متنوعی را در شعاع 15 کیلومتری از نقطه حادثه را انجام میدادند ، هر چند علیرغم نیاز شدید ، پروازدر شب بطور کامل لغو میشد ، چرا که براساس برآوردها ، بدون نور کافی نزدیک شدن به محل واقعه و تخلیه محموله ، یک خطر واقعی محسوب می گردید . در روز نخست ، خدمه ، کیسه های حاوی ترکیب شن و ماسه را با باز کردن درب رمپ عقب بالگرد به بیرون می ریختند ، اما بتدریج خدمه زمینی با متصل کردن این کیسه های به چترهای تاکتیکی استاندارد ، شیوه موثر تر و کم خطرتری را بوجود آوردند . این کیسه ها پس از متصل شدن به چتر ، به یک مکانیزم ساده برای رها سازی مجهزشده و و از ارتفاع 2000-1650 فوتی روی هدف تخلیه می شدند ، ضمن اینکه بالگردهای Mi-26 می توانستند علاوه بر حمل این کیسه ها در داخل ، حداکثر تا 8 محموله را بصورت اسلینگ ( حمل بارخارجی ) روی هدف رها نمایند" اسکرین شات بالگرد هیپ هوانیروز ارتش سرخ در سریال چرنوبیل ، سکانس هایی معدود از فعالیت گسترده بالگردهای روسی در سریال فوق الذکر به نمایش گذاشته شد در نخستین روز عملیات بالگردهای Mi-26 ، نزدیک به 96 پرانه (سورتی ) پرواز انجام شد و بدلیل شرایط وخیم منطقه این رقم در روز دوم به دو برابر ( نزدیک به 186 سورتی ) نیز رسید . در این میان ، بالگرد Mi-26 با توان حمل بارداخلی یا خارجی تا وزن 20000 کیلوگرم ، وزنه قابل توجهی در عملیات نجات و امداد محسوب میشد ،ولی تنها بین 3000-2000 کیلوگرم مواد کاهنده تابش در هر ماموریت بارگیری می گردید چرا که به اعتقاد برخی کارشناسان روسی ، درصورتی که مواد کاهنده با حجم بسیار زیاد و دریک زمان روی راکتور تخلیه میشد ، بدلیل وزن زیاد این ترکیب ، این امکان وجود داشت که درصد آسیب دیدگی راکتور افزون تر شده و و خطر نشت مواد رادیو اکتیو بیشتر گردد . دراین ماموریتها ، ترکیب خدمه بالگردهای Mi-26 شامل دو خلبان ، یک مهندس پرواز ، یک ناوبر میشد ، ولی پس از مدتی وجود مهندس پرواز و خلبان دوم ضروری تشخیص داده نشد و از پروازها حذف شدند . عملیات بالگردهای میل-26 برفراز راکتور از دریچه دید بالگرد همراه بدین سان ، پس از کاهش سطح آلودگی راکتور ، از 28 آوریل به خدمه بالگردهای Mi-26 دستور داده شد تا محموله های خود را مستقیم بر روی هسته اصلی تخلیه نمایند . به همین علت ، تمامی بالگردهای شرکت کننده در این عملیات به صفحات محافظت کننده زرهی مجهز شدند . ضمن اینکه برای افزایش سطح ایمنی ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستقیم در برابر تشعشعات نیز با یک پوشش قطور فلزی تقویت گردیدند . سرهنگ اولگ چیچکوف ( بازنشسته ) که در زمان وقوع حادثه چرنوبیل ، بعنوان معلم خلبان بالگرد Mi-26 در سیبری خدمت می نمود ، معتقد است که سرعت واکنش هوانیروز ارتش سرخ به نسبت قابل توجه محسوب میشود ، چرا که تا سوم ماه مه 1986 ، بخشی از خدمه ثابت بالگردهای Mi-6 بسرعت تحت آموزش های فشرده ای قرار گرفتند تا قابلیت پرواز با بالگردهای Mi-26 را بدست آورند . با این حال چیچکوف در این خصوص ، اضافه می کند که مساله اصلی ارتش صرفا" انتقال خدمه Mi-6 به بالگردهای بزرگتر و سنگین تر Mi-26 نبود ، چرا که کل فرآیند با 4 ساعت پرواز آموزشی ، قابل حل به نظر میرسید ، اما آموزش سریع خدمه برای حمل بار خارجی ، معضلی بحساب می آمد که تا آن زمان پیش بینی نشده بود . علیرغم همه مشکلات ، وی به همراه خدمه جدید در 4 ماه مه 1986 به قرارگاه اصلی امداد ارتش در چرنوبیل اعزام گردید . وی دراین مورد می افزاید : " بالگردهای اعزامی Mi-26 از 4یا5 پَد اصلی در یک فاصله ایمن از راکتور حادثه دیده ماموریتهای محوله را انجام میدادند ، در حالی که همزمان ، بالگردهای سبکتر Mi-8 شرکت آئروفلوت نیز بشدت در منطقه فعال بودند " هیپ های روسی ، بعنوان اسب کاری هوانیروز ارتش سرخ ، در حالی که به مخازن آلومینیومی حاوی مواد کاهنده و رفع آلودگی مجهزشده بودند ، بلافاصله پس از اجرای ماموریت بالگردهای Mi-26 به پرواز درمی آمدند تا با ریزش مواد فوق الذکر ، ضمن تثبیت ترکیب شن و ماسه تخلیه شده ، از بلند شدن گرد و خاک حاوی پسمانده های رادیو اکتیو جلوگیری بعمل آورند . برای تسریع ماموریتها نیز یک خط آهن اختصاصی نیز تعبیه شده تا روند عملیات رفع آلودگی و کنترل حادثه سرعت بیشتری بخود گیرد. بدین ترتیب ، ترکیبهای رفع آلودگی پس از تولید ، مستقیم به تانکرها و واگن های حمل بار سپرده میشد تا بسرعت به بالگردهای Mi-8 تحویل داده شود . طبق اطلاعات منتشرشده ، در تمامی دو هفته بحرانی ابتدایی حادثه ، ناوگان هوانیروز ارتش و آئروفلوت ، جمعا" یک حادثه پروازی را به ثبت رساندند که در جریان آن ، یک فروند بالگرد ساقط و بطور کامل از میان رفت . اسکرین شات لحظاتی قبل از برخورد جرثقیل به روتور بالگرد میل-8 برفراز راکتور شماره-4 چرنوبیل چیچکوف دراین زمینه یادآور میشود که در اطراف راکتور منهدم شده ، قطعات باقیمانده جرثقیلها همچنان بصورت آزاد رها شده بودند و با هر وزش باد یا حرکت سایر بالگردها ، بصورت خطرناک و غیرقابل پیش بینی بحرکت درمی آمدند ، به همین دلیل ، پس از نخستین پرواز بر فراز راکتور ، تا ثابت شدن این جرثقیل ها ، همه پروازها عملیاتی بحالت تعلیق درآمدند . با این وصف ، خدمه بالگرد ساقط شده ، با اجرای ماموریت موافقت نموده ولی بدلیل وزش باد شدید ، وجود دود متراکم ناشی از آتش سوزی راکتور ، خلبان موفق به دیدن حرکت جرثقیل نشده و قطعات باقی مانده با برخورد به روتور بالگرد ، موجبات ساقط و کشته شدن همه خدمه را فراهم آورد . بالگردهای آلوده : پس از پایان ماموریتهای روزانه ، خدمه زمینی ، همه بالگردهای شرکت کننده در عملیات را بطور کامل شسته و رفع آلودگی مینمودند ، اما همچنان مقادیر بسیار زیادی از پسماندهای رادیواکتیو بداخل پیشرانه های بالگرد کشیده میشدند و کاملا قابل زدودن نبودند . علاوه براین ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستمر با عناصر پرتوزا ، از آلودگی افزون تری برخوردار می بود . به گفته سرهنگ واسیلیویوچ ، بالگردهای که تنها در یک بازه زمانی 24ساعته ( یکم و دوم ماه مه 1986 ) وارد عملیات شده بودند ، بلافاصله از خدمت خارج شدند ، چرا که بدلیل افزایش سطح تشعشع ، پوشش گیاهی محل فرود این بالگردها بسرعت زرد شده و آلوده می شدند . با این حال ، تا این زمان ، مرحله اصلی و حیاتی عملیات پاکسازی به پایان رسیده ، چنانکه تا 13 ماه مه 1986 ، بیشتر از 5000 تن ترکیب کاهنده روی هسته اصلی راکتور رها و تثبیت شده بود . به گفته ناظران ، تاکتیکهای رفع خطر مورد استفاده در چرنوبیل ، تا پیش از این ، هرگز مورد استفاده قرار نداشت . در این میان ، اگر چه مقامات رسمی اتحاد شوروی ، 13 ماه مه 1986 را تاریخ قطعی پایان حادثه اعلام نموده بودند ، اما بالگردهای ارتش تا پایان سال همچنان ماموریتهای روزانه را بر فراز چرنوبیل اجرا می کردند . تمامی سخت افزارهای مورد استفاده در 14 روز حادثه ، بسرعت از منطقه تخلیه شده و در گورستان تجهیزات از کارافتاده ، نگهداری میشدند تا بسرعت اوراق و دفن شوند ، چرا که برای استفاده مجدد ، بیش از حد آلوده تشخیص داده شده بودند . بالگردهای شرکت کننده نیز از این قاعده مستثنی نشدند ، چنانکه فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش سرخ با اطمینان ادعا نمود که تمام بالگردهای شرکت کننده در چرنوبیل ، اوراق و دفن شده اند ، چرا که آسیبهای وارده به پیشرانه ها و بدنه بالگردها ، بیش از آنی بود که برای ماموریتهای پروازی مناسب به نظر آیند . https://www.flightglobal.com/news/articles/operation-chernobyl-12245/ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

با موفقيت ديروز، و صحبت هايي كه ميشه از تعجب در توانايي زدن پهباد توسط ايران يك تست و يك تاييد قوي براي اين سامانه رقم خورد علاوه بر شناسايى و هدف گيري با يك تير زدن دقيق و نقطه اي در اسمان رو هم بايد اضافه كنيم چون يك پي ٨ همون منطقه بوده واين يك موفقيت بزرگ هست

فیلمی که پنتاگون از لحظه انهدام گلوبال هاوک منتشر کرده، جالب توجه هست. یا پهپادشون رو در تمام مسیر تحت نظر داشتند، و یا احتمالا پس از روشن شدن تمام سیستم های هشدار پهپاد به قصد حفاظت پدافندی از گلوبال هاوک وارد عمل شدند. و البته خیلی دیر شده بود.

در آینده به طور قطع تعداد لانچرها اضافه خواهد شد. در حال حاضر ما موشک " 9 دی " را داریم که قرار است در پدافند کوتاه برد نقش داشته باشد بنابر اعلام منابع غیر رسمی برد این موشک 30 کیلومتر است. با تا شدن بالکهای این موشک یا کمی افزایش عرض لانچرهای مکعبی شکل "تلاش" می توان 24 موشک "9دی" را در یک لانچر 4 فروندی بارگذاری کرد. موشک "نه دی" (سفید رنگ) به تفاوت قطر موشک "نه دی" و موشک طائر2 توجه شود مشکل بزرگ این سامانه جهت دفاع کوتاه برد و برای درگیری با موشک های کروز و بمب‌های هدایت لیزری/جی پی اس و پهپادهای انتحاری، حداقل ارتفاع درگیری رادار نجم 804 است. این رادار با توان درگیری در ارتفاع 150 متری شانس بسیار کمی برای هدف قرار دادن موشک های کروز و بمب های هدایت شونده دارد. اگر قرار است که این سامانه نقش ضد کروز نیز داشته باشد باید بتواند با اهداف در ارتفاع 5 متری نیز درگیر شود که این نیازمند ارتقاء رادار نجم 804 است. و با اطمینان می توان گفت که این رادار باز هم مورد ارتقاء قرار خواهد گرفت.

در تفکر استراتژیکیتون یکم باید تجدید نظر کنید. اگر ایران دارای موشک های قاره پیما در حد 12 هزار کیلومتر بود امریکا به هیچ وجه جرات تهدید هم نداشت..چون با اولین حمله اش میدونه امکان داره یک کلاهک رو موشک سوار بشه بعد چند ماه و واشنگتن رو هدف بگیره. این باعث میشه ما امتیازات زیادی بگیریم.یادمون نره دشمن اصلی ما امریکا است. اونا میتونن از نیویورک مارو موشک باران اتمی کنند اما ایا ما تهدید موجودیتی برای امریکا هستیم؟؟اونا برای ما تهدید موجودیتی هستند

 چندتا ویدئو از این سیستم  های معبر ساز میدان مین  APOBS Anti-Personnel Obstacle Breaching System     http://www.aparat.com/v/QY60o نمونه از نصب این سیستم روی ربات هم وجود دارد      http://www.aparat.com/v/gTaPh اموزش استفاده از این سیستم به سربازان عراقی توسط مستشاران امریکایی  http://www.aparat.com/v/aJLis   بنگلور تورپیدو  در 2015 خرج تخریبی بنگلور جزئی از  500 میلیون دلار خرید مهمات عربستان از امریکا بوده خبرش دوست خوبمون جناب ناصر کار کرده بودن  http://www.military.ir/forums/topic/21582-اخبار-مرتبط-با-کشورهای-حوزه-خلیج-فارس/?p=463622      http://www.military.ir/forums/topic/13652-%D8%A7%DA%98%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F/?hl=apobs   http://www.aparat.com/v/zNYm9   http://www.aparat.com/v/cuqmE   Python Rocket Minefield Breaching System   http://www.aparat.com/v/9XUv2   Russian / Soviet mine clearing machine UR-77 http://www.aparat.com/v/crpkl   تمرینات پاکسازی میدان مین رزمایش امریکا کره جنوبی  جمعا هم از بنگلور تورپیدو  استفاده کردن  و هم از APOBS  و سیستم POMINS II ساخت اسراییل که کشور اذربایجان هم از این سیستم استفاده میکنه  http://www.aparat.com/v/PVqMg   POMINS II  قابلیت  پاکسازی به طول 50 متر و عرض 50 سانتی متر    اینم یک نمونه رباتیک که چینی ها ساختن    اطلاعات وتصاویر بیشتر از ربات چینی http://www.popsci.com/chinas-new-rocket-robot-has-explosive-surprise

دوستان عجب کینه ای نسبت به بابک تقوایی دارن اما سوال اینه؟ ایا دروغ گفته؟ این بالگرد مورد نظر موتورش وارداتی هست یا همون موتور بالگرد اسیب دیده شرکت نفتی؟ ایا در داخل مونتاژ میشه؟ یا فقط برای نمایش هست؟ شباهت انکار ناپذیر هست و حتی یک جاهاییش معلومه دست ساز هست ؟ دم اون بالگرد شرکت نفتی اسیب دیده بود درسته؟ دم این بالگرد ایا شبیه بل 206 نیست؟ بجای انگ زدن و توهین خیلی راحت بدون حرص و جوش جواب بدین نه اینکه فرار به جلو و انگ پشت انگ؟ ---راستی مجلس بودجه 100 میلیاردی هوانیروز ارتش رو رد کرد ؟؟؟؟؟ الان واسه خرید بالگرد نو به دلار عملا چنتا میشد با این چندرغاز خرید؟؟؟؟ چرا نمیفهمید که ارتش ایران نیاز جدی به بازسازی داره؟ بعد جنگ برای ارتش چه کاری انجام شد؟ بیتوجهی به ارتش نتیجش در خاورمیانه کاملا مشخص هست و همینطور ما تجربه این بی توجه ای رو با 8 سال بدبختی دادیم؟ هیچ جای دنیا ارتش اون کشور سازنده تسلیحات خودش نیست اما تو ایران همه انتظار دارن ارتش تانک بسازه و....... حتی ساخت نمونه اولیه ارزون تمام نمیشه تمام این کارها وظیفه وزارت هست نه ارتش

عکس جنیز دیفنس   http://defence.pk/threads/more-long-range-iranian-early-warning-radars-revealed.332520/   محل  احتمالی رادار سپهر در 27کیلومتری شمال بیجار    https://www.google.com/maps/@36.0704355,47.518237,1686m/data=!3m1!1e3

[quote name='ALFARD' timestamp='1400372529' post='379077'] [b]تشکر از جناب بابت این تاپیک [size=4]( گرچه با توضیحات بهتر و عالی تر هم می شد!)[/size][/b] [b]این چی هست که به نوک لوله کلاشنیکف متصل شده؟ [/b] [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/2070640_.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_2070640_.jpg[/img][/url][/center] [/quote] لطف دارین . مشکل زمان و ترجمه داشتم و تا اونجا که سوادم رسید ، توضیحات اندکی داده و ویرایش کردم.ممنون از توجهتون .

با تشکر از F14AA و Hightech عزیز از میک لیک در خودرو هایی نظیر خودروی خط شکن ضربتی یا Assault Breacher Vehicle ایالات متحده نیز استفاده شده است. نمونه چینی

امیدواری روسیه به استقرار سامانه ضد موشکی اس-500 تا سال 2016 بنابر اعلام خبرگزاری اینترفکس روسیه رئیس ستاد مشترک ارتش این کشور اعلام کرده است که نسل جدیدی از سامانه‌های ضد موشکی اس-500 تا اوایل سال 2016 عملیاتی خواهد شد. وی تاکید کرده برنامه توسعه این سامانه بدون مشکل و با نرخی طبیعی در حال انجام است. به نظر می‌رسد این اظهار نظر پاسخی به شایعاتی باشد که بر اساس آن گمان می‌رفت مشکلات مدیریتی صنعت نظامی روسیه و برخی چالش‌های فناورانه تکمیل سامانه اس-500 را تا اواخر سال 2017 به تعویق می‌اندازد. بر اساس اعلام مقامات روسی این سامانه نمونه ارتقا یافته سامانه اس-400 است و قابلیت رویارویی با موشک‌های بالستیک قثاره‌پیما را خواهد داشت. منبع: ماهنامه صنایع هوافضا - شماره 89 - مرداد ماه 92 -صفحه 35 ---------------- لینکی که در پست قبلی معرفی کرده بودم و برایم قابل ویرایش نیست: http://www.military.ir/forums/topic/15803-%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87-%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1-%D9%88-%DA%A9%D9%84%DB%8C%D9%BE-%D9%87%D8%A7%D9%89-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%D9%89-%D9%BE%D8%AF%D8%A7%D9%81%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C/page__st__30#entry193569 ببخشيد كه ارسال متوالي دادم. تاپيك بالا بيايد.

آقا بدن، ما که راضی هستیم روش حساب ویژه باز نمی کنیم اما استقبال می کنیم

[quote]سلام.جناب اسپهبد . خواستم نکته ای رو بگم البته بنده در حدی نیستم که به شما چیزی بگم.اینطور که مشخصه شما اهل مطالعه هستید ولی گاهی اوقات ساده با مسایل برخورد میکنید و همچنین (جسارت نباشه) بهتره وقتی در مورد چیزی صحبت یا بحث میکنید اول جملتون بنویسید (به نظر من) بهتر هست.( برای مثال بنویسید به نظر من کلاهک سبکتر شده بهتره و قضاوت رو به خواننده واگذار کنید.) امیدوارم ناراحت نشید. در مورد اول اینطور نیست که هر ازمایش موتور موشک که انجام میشه امریکا یا کشورهای غربی بیان اعلام کنن به صورت عمومی در مجلات و غیره .خیلی چیزها رو با توجه به ماهواره هایی که دارن ممکنه بدونن ولی مطمعنا به صورت عمومی نمیگن .البته اینکه چیز مشخصی هست. در مورد دوم تا اونجا در عکس ها مشخص هست و بنده در فیلم ازمایش دیدم اندازه کلاهک فرقی نکرده. به نظر من اون مقدار بسیار اندک کاهش طول میتونه دلیل دیگه ای داشته. البته نمیشه با دقت از روی عکس نظر داد.( برای نمونه شما سرجنگی به طور مثال نسل 1 که تو سایت وزارت دفاع هست یا نسل 2 فاتح 110 که عکسش هست و تا 2 سال پیش تو رژه ها بود رو با کلاهک خلیج فارس مقایسه میکردید با ذکر این نکته که مقداری از فضای سر خلیج فارس صرف تجهیزات هدایتی(اپتیکی) و متعلقات شده چه نتیجه ای میگرفتید؟ واقعا از روی عکس میتونستید حتی جدس بزنید که سر جنگی بیش از 45 درصد درصد یعنی 200 کیلو افزایش یافته؟ ) .پس به همین راحتی نمیشه گفت وزن کلاهک تغییر کرده یا نه. اگه توجه کرده باشید مسوولین میگن تجربه بیش از 20 سال در این موشک اومده. این جمله خیلی روشنه. و جمله وزیر دفاع رو در مورد موتور پرقدرت تر و ... میتونه دلیل خوبی باشه. هر وقت منبع رسمی در مورد مقدار کلاهک قیام مقداری بیان کرد میشه مقایسه درستی انجام داد . به نظر من اگه سعی کنید در مورد چیزهایی که اطمینان ندارید فرضیه های موجود رو بنویسید بهتره. مانند یک موردی که نوشتید . و قضاوت رو بر عهده دیگران بگذارید. امیدوارم ناراحت نشید. با تشکر از شما بابت مقاله.[/quote] سلام دوست عزیز. اولا که همه ی ما اشتباه می کنیم. پس اصلا جملاتی مثل "من اصلا در حدی نیستم که به شما چیزی بگم" از بیخ غلطن. نگران نباشید من ناراحت نشدم. خدا را شکر که افرادی مثل شما رو اینجا داریم که هر چیزی رو راحت قبول نمیکنن. اگه دقت کنین این مقاله با مقاله ی موشک های سوخت جامد من خیلی فرق میکنه. چون همین الان دارم روی توانایی ایران در ساخت موشکی مثل اس 300 فکر میکنم و این مقاله یه مقدار زیادی محاسبه می خواد که با اطلاعات کمی که ما از تجهیزات داریم کار خیلی سختیه. برای همین من مجبور شدم خیلی از دلایلمو توی این مقاله نیارم. این که کلاهک کوچیکتر شده رو من از روی هوا نگفتم. حالا که سوال شد بهتره کامل جواب بدم. لطفا به این عکس دقت کنید: http://gallery.military.ir/albums/userpics/8_8508110198_L600.jpg حالا عکس شهاب 3 بی رو توی این جا ببینید: http://gallery.military.ir/albums/userpics/lujk4chhngxzsqxh7o3n.jpg حالا به لوله های انتقال دهنده ی سوخت نگاه کنید. این لوله ها همون برجستگی های کنار موشک هستن. اگه دقت کنید میبینید که لوله ها در مورشک شهاب 3 بی تا لبه ی خود کلاهک بالا اومدن. حالا به عکس شهاب 3 عادی نگاه کنید. لوله ها به کلاهک نمیرسن و فاصله هست. حالا کاری که میگم رو خودتون انجام بدین:توی برنامه ی پینت موشک شهاب 3 بی از عکس دوم و موشک شهاب 3 عادی از عکس اول رو ببرین و کنار هم بچسبونید. قطر و ارتفاع موشک ها رو طبق پیکسل حساب کنید. ارتفاع هر موشکو به قطرش توی ماشین حساب تقسیم کنید. عددتون برای شهاب 3 عادی بیشتره. یعنی شهاب 3 عادی طول بیشتری نسبت به طول شهاب 3 بی داره. به غیر از روشی که گفتم میتونید با مقایسه ی طول موشک هایی که گفتم با لانچر هاشون توی عکس های رژه ها به کمتر شدن طول شهاب 3 بی پی ببرید. از اونجا که انتهای لوله ی سوخترسانی باید به یک جا برسه حدس اولیه اینه که قسمت بالای لوله ی سوخت قسمتی از کلاهک حساب میشه (که به نظر من نیست. ادامه ی مخزن سوخته. به نظر من این قسمت از مخزن سوخت توی قسمت پایینی کلاهک شهاب 3 بی در پایین کلاهک جایی که در حال باریک شدنه قرار داره). در هر دو حالت کلاهک کوچیکتر شده. بر عکس اون چیزی که تصور میشه شکل کلاهک تاثیر خیلی زیادی در کم شدن حجم نداره. تا این جا قبول دارین که شهاب 3 بی کلاهک کوچیکتر (و در نتیجه سبک تری) نسبت به شهاب 3 عادی داره؟ خب میریم سراغ قیام. این که موشک قیام کوتاه تر از اسکاده فقط حرف من نیست. گرچه نتیجه ی اندازه گیری خود من عددی حدود 10.8 متر رو داد اما افرادی خبره تر از من طول موشک را به روش اصولی و با در نظر گرفتن شرایط اپتیکی با مقایسه ی اون با قطر لاستیک ها (نه با طول بدن آدم ها که متغیره) اندازه گیری کردن و به عدد 10.5 متر رسیدن. قطر موشک رو هم به همون روش دقیق اندازه ی قطر اسکاد به دست آوردن. به علاوه شما میتونید با استفاده از روشی که گفتم (البته با استفاده از عکس هایی با زاویه ی یکسان) تفاوت طول رو متوجه بشین. موشک قیام دارای اون قسمت عجیبیه که به موشک قدر 1 اضافه شده. میتونید اون قسمتو درست بعد از تموم شدن لوله ی سوخت رسانی توی عکس پایینی دست چب ببینید. http://up.iranblog.com/Files2/b336b6b1b2e54735846a.jpg هنوز واقعا معلوم نیست اون قسمت قراره چی کار بکنه. ولی نظر منو بخواید شاید این همون سیستمیه که قراره کلاهک موشک رو در صورت جدا شدن کنترل کنه. شاید مثل فاتح ازش بالک در بیاد (مثل موشک تاو که بالک ها ابتدا توی موشکن). شایدم قراره مثل موشک زلزال دارای موتور توی اون قسمت باشه. شایدم واقعا قسمتی از کلاهکه که توش مواد منفجره اس. ولی مشکل اینه که چرا به نظر میرسه این قسمت با بقیه ی قسمت های موشک فرق داره. به نظر من این قسمت اضافی حاوی مواد منفجره نیست. بلکه حاوی یه سیستم هدایته. البته ممکنه من اشتباه کنم ولی طبق شواهدی که دارم این طور به نظرم میرسه. اگه این طور باشه این قسمت وزن زیادی نخواهد داشت (نسبت به مواد منفجره). این میتونه خودش دلیلی برای کم شدن وزن کلاهک باشه. حالا میریم سراغ اون قسمتی که در مورد موتور صحبت شد. ببینید. آمریکا الان دنبال بهانه اس که به هر شکلی ما رو خطرناک جلوه بده. به نظرتون حداقل برای جنگ رسانه ای هم که شده این موضوعو (البته با بزرگنمایی) اعلام نمیکنه که تونسته تشعشعات حرارتی جدیدو بگیره؟ به علاوه این میتونه باعث بشه به نظر بیاد اشراف کامل بر برنامه ی موشکی ما داره. همون طور که موقع آزمایش موتور دفعه ی قبل کلی سر و صدا راه انداخت. یه موضوع دیگه رو هم باید بررسی کنیم. این که ایران میخواد قیام تا حد امکان ارزون تموم بشه چون قراره این موشک تولید انبوه بشه. پس از سوخت های گرون ولی پرقدرت مثل UDMH توی موشکی مثل قیام استفاده نمیکنه. پس افزایش برد در اثر تغییر سوخت هم کمتر محتمله. استفاده از بدنه ی آلومینیومی هم همین مشکلو داره. چون آلومینیوم گرونه و صد البته آلمینیوم خوب بهمون نمیدن (به خاطر تحریم ها) کم کردن وزن کلاهک توی دنیا یه روش مرسوم برای افزایش برد موشک هاست. قاعدتا ایران هم میتونه از این روش برای افزایش برد موشکاش استفاده کنه و کرده (موشک زلزال بی و زالزال و نتیجتا فاتح 110 نمونه اش هستن). پس دلیلی نداره که این کارو با موشک هایی مثل شهاب 3 و قیام نکنه. حرف فاتحو زدین. میدونستین کلاهک فاتح برای افزایش برد نسبت به کلاهک زلزال 3 چه قدر سبک شده؟ 450 کیلوگرم. میشه به وزن خود کلاهک فاتح. پس کلاهک فاتح جای خالی زیاد داشته فقط پر نشده بوده که برد موشک زیاد بشه. برد زلزال 3 عادی با کلاهک 900 کیلوگرمی 200 کیلومتر و برد زلزال 3 بی با کلاهک 600 کیلوگرمی 250 کیلومتره. برد فاتح به علت تغییر مسیرهاش توی هوا کمتر میشه که باز با کم کردن وزن کلاهک جبران شده و برد همون 250 کیلومتر مونده. من دلایلی که به ذهنم میرسید رو گفتم. شاید اشتباه کنم همون طوری که اول مقاله نوشتم. ولی با توجه به شواهدی که میبینم به نظرم این موضوع درست میاد که مثلا کلاهک قیام سبک تره. امیدوارم موفق باشید. اگه مشکلی با تحلیل ها و یا نظراتم داشتین ادامه بدین. این تاپیک جای این جور بحثاس. شاید شما یه دلیلی آوردین ثابت شد نظر من کلا غلطه. حتی اگه ثابت شد نظر من درسته هم به هر حال بهتره از این که هیچ بحثی نکنیم. نه؟ موفق باشید.

[quote]ایا اس 200 قابلیت زدن اف 15 و اف 16 و اف 18 و اف 22 را دارد شنیدم قدرت تخریبی زیادی داره فکر کنم 30 تا لانچر برای تهران کافی باشه یک سوال بهینه سازی شده یعنی توان تولید داخلی اونو داریم [/quote] همونطور كه گفتند فقط براي ارتفاعات بالا با سرعت و مانور كم مناسب است. اصل اس 200 شوروي هم با كاربري با كلاهك هاي هسته اي بود كه موشك بالستيك يا بمب افكن رو با دايرهي تخريب وسيع خودش در هوا ميتونست تخريب كنه..اس 200 هاي ايران كلاهك متعارف دارند و براي همه ي اين جنگنده هايي كه شما فرموديد با اون قدرت مانور پذيري و جنگ الكترونيك و پنهان كاري ..خطاي بالايي داره و اصلا رادار اون قبل از شناسايي و شليك ممكنه دچار مشكل بشه. رادار و سيستم رهگيري اس 200 با اس 300 اصلا قابل مقايسه نيست و از اساس و پايه با هم فرق دارند. داشتن پدافندي مثل اس 300 براي ايران حالا چه خريداري كنيم به هر قيمتي و چه خودمون كپي كنيم..يكي از مهمترين اولويت هاي پدافند هوايي ايرانه.