برترین های انجمن
ارسال های محبوب
Showing content with the highest reputation on دوشنبه, 10 تیر 1398 در پست ها
-
3 پسندیده شدهاستفاده گروه احرار شام از سیستم APOBS Anti-Personnel Obstacle Breaching System در درعا این سیستم قابلیت پاکسازی 35 در 1 متر رو دارد
-
2 پسندیده شدهخیلی دوست داشتم سر جنگیش از نوع «میله ای گسترش یابنده ی به هم پیوسته1» باشه، ولی ظاهرا اینطور نیست. البته وزن سر جنگی زیاده و دقتش هم ظاهرا از «خوب» رد کرده و «خیلی خوب» ه، لذا همین سرجنگی ترکش شونده معمولی هم هموطور که ملاحظه می شود به خوبی هدف رو take apart میکنه؛ ضمن اینکه این سر جنگی یک مزیت به سرجنگی پیش گفته داره و اون این هست که اگر اهداف مولتی باشند سرهای جنگی ساده آسیب گسترده تری به هواگردهای همراه می زنند. پی نویس: 1- Expanding Continuous Rods
-
2 پسندیده شدهاستفاده نیرو های حزب الله از خرج پاکسازی میسر برای رفتن به مواضع ارتش اسراییل در جنوب لبنان سال 2000 میلادی خرج توسط ارپی جی شلیک میشود http://www.aparat.com/v/2CKs6
-
2 پسندیده شدهبا سلام خدمت استاد گرامي امروز بدنبال وزن لانچرهاي سري 5P72 مي گشتم و به همين تصوير رسيدم ، بزحمت اين جمله را ترجمه كردم ( общий вес ) كه مي شه total weight ، بعد كه اومدم و توي سايت جستجو كردم به پست شما رسيدم ! :mrgreen: حالا سؤال جديد مطرح مي شه : اين عكس بالا كه متعلق به اين منبع مي باشد ، بعد از اين تصوير قرار دارد: http://nucl0id.users.photofile.ru/photo/nucl0id/115491661/131702838.jpg به نظر شما منظور از وزن مجموع ، وزن لانچر و موشك نيست ؟ چرا كه اگر وزن ، وزن لانچر باشد نوشتن عبارت وزن مجموع بي دليل است ! //////////////////// امسال عكس نگرفتي ؟
-
1 پسندیده شدهمیک لیک چیست؟ میک لیک عنوان یک خرج انفجاری است که عمدتاً توسط نیروهای مسلح آمریکا و بعضی کشورهای دیگر مانند ژاپن و کره جنوبی جهت خنثی سازی مین و تله های انفجاری به کار می رود. پیشینه خدمتی M58 یک خرج خطی مین روب (Mine Clearing Line Charge) است که به اختصار MICLIC خوانده می شود. میک لیک در اوت 1985 در رده بندی تجهیزات مورد استفاده ارتش آمریکا قرار گرفت و اولین واحدها در اوایل اکتبر 1986 جهت کاربری آن تحت آموزش قرار گرفتند.این سیستم بعدها به استاندارد M58A3 ارتقا یافت و M58A4 مدل اصلی تولید شده بود. سپاه تفنگداران دریایی آمریکا اولین یکان از نیروهای مسلح آمریکا بود که میک لیک را به کار گرفت. تا آوریل 1993 تعداد سیستمهای میک لیک در نیروهای مسلح آمریکا به 3512 رسید. طبق برنامه قرار بود تا سال 2006 میک لیک با سیستم رخنه در میدان مین موسوم به مونگوس جایگزین شود؛ اما توسعه سیستم مونگوس به تعویق افتاده است. در کره جنوبی نیز یک سیستم مین روبی تولید می شود که دقیقاً مشابه میک لیک است. اجزای متشکله و مکانیزم کار میک لیک M58A4 عمدتاً جهت پاکسازی معبر برای عبور تانکها، وسایط نقلیه و افراد از میدان مین استفاده می شود. میک لیک طولی حدود 7/106 متر دارد و حاوی تقریباً 816 کیلوگرم ماده منفجره C4 است که در قطعات مختلف آن توزیع شده است. هر فوت از میک لیک حاوی 5 پاوند ماده منفجره C4 است. این قطعات حول یک هسته از طناب نایلونی و مدار چاشنی قرار گرفته اند. از یک پالت فولادی به عنوان محفظه ای جهت انبارش و جابجایی سیستم استفاده می شود. کابل نگهدارنده و فیوز الکتریکی توسط تیرکهای فولادی در جای خود محکم شده است. پرتاب میک لیک از یک پالت نصب شده بر روی یک تریلر مجهز به سیستم پرتاب M155 که به دنبال یک وسیله نقلیه یدک کشیده می شود، قابل انجام است. نحوه پرتاب بدین ترتیب است که مجموعه لانچر زمینی به پالت متصل می شود و یک موتور راکتی روی لانچر قرار می گیرد. بعد از فیوزگذاری، راکت از یک فاصله مطمئن تا هدف یا از یک مکان محفوظ، در جهت مورد نظر پرتاب می شود. برای فعال سازی خرج انفجاری پس از پرتاب، از یک ماسوره اسفاده می گردد. راکت در هنگام شلیک، خرج خطی را به دنبال خود از پالت به سمت منطقه هدف می کشد. میزان حرکت خرج انفجاری به سمت جلو، از طریق مدت زمان احتراق موتور راکت و کابل بازدارنده ای با طول 48/62متر محدود می شود. بعد از آنکه خرج انفجاری در منطقه مورد نظر فرود آمد، یک پالس الکتریکی ارسالی از ماسوره، آن را منفجر می کند. میک لیک پس از انفجار، معبری به عرض 8 متر و طول 100 متر را پاکسازی می کند. میک لیک در هنگام انفجار صحنه یک آتش بازی عظیم و خیره کننده را برای بیننده تداعی می کند. توصیه ما به شما این است که اگر به عنوان یک شاهد غیر نظامی اتفاقاً سر از جایی درآوردید که قصد استفاده از میک یک را داشتند در فاصله ای دور و مطمئن پناه بگیرید و دورادور به این صحنه شگفت انگیز بنگرید. http://newcoy.persianblog.ir/post/464/
-
1 پسندیده شدهبرفراز آسمان چرنوبیل بخش دوم و پایانی سطح و میزان تابش اشعه در چرنوبیل : سرهنگ ایتوف واسیلیویوچ که از 27 آوریل 1986 تا یک ماه مه همان سال ماموریتهای متعددی را بر فراز هسته راکتور به انجام رسانده بود ، به گفته خود وی ، حد مجازی از تابش را دریافت نمود . این حد استاندارد برای تمامی خدمه بالگردهای حاضر در منطقه چیزی در حدود 25 رونتگن در یک بازه زمانی 72 ساعته بشمارمی آمد و هنگامی که حسگرها دریافت بیش از این مقدار را در بدن خدمه پروازی مشاهده می کردند ، بلافاصله مجوزهای ماموریت لغو و پرسنل جایگزین می شدند . واسیلیویوچ در این زمینه می گوید : " پس از حادثه انفجار راکتور شماره 4 ، نزدیک به 30 فروند بالگردهای Mi-26 در بازه طلوع خورشید تا غروب ، ماموریتهایی متنوعی را در شعاع 15 کیلومتری از نقطه حادثه را انجام میدادند ، هر چند علیرغم نیاز شدید ، پروازدر شب بطور کامل لغو میشد ، چرا که براساس برآوردها ، بدون نور کافی نزدیک شدن به محل واقعه و تخلیه محموله ، یک خطر واقعی محسوب می گردید . در روز نخست ، خدمه ، کیسه های حاوی ترکیب شن و ماسه را با باز کردن درب رمپ عقب بالگرد به بیرون می ریختند ، اما بتدریج خدمه زمینی با متصل کردن این کیسه های به چترهای تاکتیکی استاندارد ، شیوه موثر تر و کم خطرتری را بوجود آوردند . این کیسه ها پس از متصل شدن به چتر ، به یک مکانیزم ساده برای رها سازی مجهزشده و و از ارتفاع 2000-1650 فوتی روی هدف تخلیه می شدند ، ضمن اینکه بالگردهای Mi-26 می توانستند علاوه بر حمل این کیسه ها در داخل ، حداکثر تا 8 محموله را بصورت اسلینگ ( حمل بارخارجی ) روی هدف رها نمایند" اسکرین شات بالگرد هیپ هوانیروز ارتش سرخ در سریال چرنوبیل ، سکانس هایی معدود از فعالیت گسترده بالگردهای روسی در سریال فوق الذکر به نمایش گذاشته شد در نخستین روز عملیات بالگردهای Mi-26 ، نزدیک به 96 پرانه (سورتی ) پرواز انجام شد و بدلیل شرایط وخیم منطقه این رقم در روز دوم به دو برابر ( نزدیک به 186 سورتی ) نیز رسید . در این میان ، بالگرد Mi-26 با توان حمل بارداخلی یا خارجی تا وزن 20000 کیلوگرم ، وزنه قابل توجهی در عملیات نجات و امداد محسوب میشد ،ولی تنها بین 3000-2000 کیلوگرم مواد کاهنده تابش در هر ماموریت بارگیری می گردید چرا که به اعتقاد برخی کارشناسان روسی ، درصورتی که مواد کاهنده با حجم بسیار زیاد و دریک زمان روی راکتور تخلیه میشد ، بدلیل وزن زیاد این ترکیب ، این امکان وجود داشت که درصد آسیب دیدگی راکتور افزون تر شده و و خطر نشت مواد رادیو اکتیو بیشتر گردد . دراین ماموریتها ، ترکیب خدمه بالگردهای Mi-26 شامل دو خلبان ، یک مهندس پرواز ، یک ناوبر میشد ، ولی پس از مدتی وجود مهندس پرواز و خلبان دوم ضروری تشخیص داده نشد و از پروازها حذف شدند . عملیات بالگردهای میل-26 برفراز راکتور از دریچه دید بالگرد همراه بدین سان ، پس از کاهش سطح آلودگی راکتور ، از 28 آوریل به خدمه بالگردهای Mi-26 دستور داده شد تا محموله های خود را مستقیم بر روی هسته اصلی تخلیه نمایند . به همین علت ، تمامی بالگردهای شرکت کننده در این عملیات به صفحات محافظت کننده زرهی مجهز شدند . ضمن اینکه برای افزایش سطح ایمنی ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستقیم در برابر تشعشعات نیز با یک پوشش قطور فلزی تقویت گردیدند . سرهنگ اولگ چیچکوف ( بازنشسته ) که در زمان وقوع حادثه چرنوبیل ، بعنوان معلم خلبان بالگرد Mi-26 در سیبری خدمت می نمود ، معتقد است که سرعت واکنش هوانیروز ارتش سرخ به نسبت قابل توجه محسوب میشود ، چرا که تا سوم ماه مه 1986 ، بخشی از خدمه ثابت بالگردهای Mi-6 بسرعت تحت آموزش های فشرده ای قرار گرفتند تا قابلیت پرواز با بالگردهای Mi-26 را بدست آورند . با این حال چیچکوف در این خصوص ، اضافه می کند که مساله اصلی ارتش صرفا" انتقال خدمه Mi-6 به بالگردهای بزرگتر و سنگین تر Mi-26 نبود ، چرا که کل فرآیند با 4 ساعت پرواز آموزشی ، قابل حل به نظر میرسید ، اما آموزش سریع خدمه برای حمل بار خارجی ، معضلی بحساب می آمد که تا آن زمان پیش بینی نشده بود . علیرغم همه مشکلات ، وی به همراه خدمه جدید در 4 ماه مه 1986 به قرارگاه اصلی امداد ارتش در چرنوبیل اعزام گردید . وی دراین مورد می افزاید : " بالگردهای اعزامی Mi-26 از 4یا5 پَد اصلی در یک فاصله ایمن از راکتور حادثه دیده ماموریتهای محوله را انجام میدادند ، در حالی که همزمان ، بالگردهای سبکتر Mi-8 شرکت آئروفلوت نیز بشدت در منطقه فعال بودند " هیپ های روسی ، بعنوان اسب کاری هوانیروز ارتش سرخ ، در حالی که به مخازن آلومینیومی حاوی مواد کاهنده و رفع آلودگی مجهزشده بودند ، بلافاصله پس از اجرای ماموریت بالگردهای Mi-26 به پرواز درمی آمدند تا با ریزش مواد فوق الذکر ، ضمن تثبیت ترکیب شن و ماسه تخلیه شده ، از بلند شدن گرد و خاک حاوی پسمانده های رادیو اکتیو جلوگیری بعمل آورند . برای تسریع ماموریتها نیز یک خط آهن اختصاصی نیز تعبیه شده تا روند عملیات رفع آلودگی و کنترل حادثه سرعت بیشتری بخود گیرد. بدین ترتیب ، ترکیبهای رفع آلودگی پس از تولید ، مستقیم به تانکرها و واگن های حمل بار سپرده میشد تا بسرعت به بالگردهای Mi-8 تحویل داده شود . طبق اطلاعات منتشرشده ، در تمامی دو هفته بحرانی ابتدایی حادثه ، ناوگان هوانیروز ارتش و آئروفلوت ، جمعا" یک حادثه پروازی را به ثبت رساندند که در جریان آن ، یک فروند بالگرد ساقط و بطور کامل از میان رفت . اسکرین شات لحظاتی قبل از برخورد جرثقیل به روتور بالگرد میل-8 برفراز راکتور شماره-4 چرنوبیل چیچکوف دراین زمینه یادآور میشود که در اطراف راکتور منهدم شده ، قطعات باقیمانده جرثقیلها همچنان بصورت آزاد رها شده بودند و با هر وزش باد یا حرکت سایر بالگردها ، بصورت خطرناک و غیرقابل پیش بینی بحرکت درمی آمدند ، به همین دلیل ، پس از نخستین پرواز بر فراز راکتور ، تا ثابت شدن این جرثقیل ها ، همه پروازها عملیاتی بحالت تعلیق درآمدند . با این وصف ، خدمه بالگرد ساقط شده ، با اجرای ماموریت موافقت نموده ولی بدلیل وزش باد شدید ، وجود دود متراکم ناشی از آتش سوزی راکتور ، خلبان موفق به دیدن حرکت جرثقیل نشده و قطعات باقی مانده با برخورد به روتور بالگرد ، موجبات ساقط و کشته شدن همه خدمه را فراهم آورد . بالگردهای آلوده : پس از پایان ماموریتهای روزانه ، خدمه زمینی ، همه بالگردهای شرکت کننده در عملیات را بطور کامل شسته و رفع آلودگی مینمودند ، اما همچنان مقادیر بسیار زیادی از پسماندهای رادیواکتیو بداخل پیشرانه های بالگرد کشیده میشدند و کاملا قابل زدودن نبودند . علاوه براین ، بخش تحتانی بالگردها بدلیل قرارگرفتن مستمر با عناصر پرتوزا ، از آلودگی افزون تری برخوردار می بود . به گفته سرهنگ واسیلیویوچ ، بالگردهای که تنها در یک بازه زمانی 24ساعته ( یکم و دوم ماه مه 1986 ) وارد عملیات شده بودند ، بلافاصله از خدمت خارج شدند ، چرا که بدلیل افزایش سطح تشعشع ، پوشش گیاهی محل فرود این بالگردها بسرعت زرد شده و آلوده می شدند . با این حال ، تا این زمان ، مرحله اصلی و حیاتی عملیات پاکسازی به پایان رسیده ، چنانکه تا 13 ماه مه 1986 ، بیشتر از 5000 تن ترکیب کاهنده روی هسته اصلی راکتور رها و تثبیت شده بود . به گفته ناظران ، تاکتیکهای رفع خطر مورد استفاده در چرنوبیل ، تا پیش از این ، هرگز مورد استفاده قرار نداشت . در این میان ، اگر چه مقامات رسمی اتحاد شوروی ، 13 ماه مه 1986 را تاریخ قطعی پایان حادثه اعلام نموده بودند ، اما بالگردهای ارتش تا پایان سال همچنان ماموریتهای روزانه را بر فراز چرنوبیل اجرا می کردند . تمامی سخت افزارهای مورد استفاده در 14 روز حادثه ، بسرعت از منطقه تخلیه شده و در گورستان تجهیزات از کارافتاده ، نگهداری میشدند تا بسرعت اوراق و دفن شوند ، چرا که برای استفاده مجدد ، بیش از حد آلوده تشخیص داده شده بودند . بالگردهای شرکت کننده نیز از این قاعده مستثنی نشدند ، چنانکه فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش سرخ با اطمینان ادعا نمود که تمام بالگردهای شرکت کننده در چرنوبیل ، اوراق و دفن شده اند ، چرا که آسیبهای وارده به پیشرانه ها و بدنه بالگردها ، بیش از آنی بود که برای ماموریتهای پروازی مناسب به نظر آیند . https://www.flightglobal.com/news/articles/operation-chernobyl-12245/ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9
-
1 پسندیده شدهپیشنهاد میکنم به فرمانده ای که دستور زدن پهپاد داده طی مراسمی مدال افتخار اعطا شود ..
-
1 پسندیده شده
-
1 پسندیده شدهخودروی تلار سامانه سوم خرداد چینش گردان سامانه پدافندی سوم خرداد رادار هشدار اولیه سامانه سوم خرداد با تشکر فراوان از روابط عمومی نیروی هوا فضای سپاه پاسداران بابت ارائه این کاتالوگ بسیار زیبا.
-
1 پسندیده شدهفیلمی که پنتاگون از لحظه انهدام گلوبال هاوک منتشر کرده، جالب توجه هست. یا پهپادشون رو در تمام مسیر تحت نظر داشتند، و یا احتمالا پس از روشن شدن تمام سیستم های هشدار پهپاد به قصد حفاظت پدافندی از گلوبال هاوک وارد عمل شدند. و البته خیلی دیر شده بود.
-
1 پسندیده شدهارابه هسته ای برای شیطان مروری کوتاه بر قابلیتهای بالگرد ویژه عملیات در محیط های رزم نامتعارف (MIL-24R) قبل از ادامه بحث اصلی در خصوص وضعیت عملیاتی ناوگان بالگرد ارتش شوروی سابق در چرنوبیل ، نگاهی کوتاه خواهیم داشت به ویژگی های بالگرد MIL-24R که بطور خاص برای عملیات در محیطهای رزمی نامتعارف (NBC) تجهیز شده بود . غلاف اسرارآمیز BD3-57KrV این بالگرد خاص ، بلحاظ ظاهری ، چندان تفاوتی با گونه های استاندارد رزمی هایند نداشت ، اما مشخصه اصلی این بالگرد ، درست در انتهای بالچه حمل مهمات ، با تعویض ریل شلیک موشکهای ضد زره و نصب یک سخت افزار ویژه نمونه گیری خاک در محیط های آلوده بحساب می آمد . در اوایل دهه هشتاد میلادی و انتشار نخستین تصاویر با کیفیت پایین از این بالگرد ، کارشناسان نظامی ناتو ، این قسمت را در قالب یک سخت افزار الکترونیکی طبقه بندی کرده بودند ، با این حال ، این سیستم ، شامل 3 کاوشگر کوچک در انتهای یک بازوی مکانیکی بود که پس از فرود بالگرد در یک منطقه خاص ، بازشده و جمعا" شش نمونه محیطی از خاک منطقه هدف را جمع آوری نماید ، در حالی که تجهیزات آنالیزگر در بخش حمل بار بالگرد هایند قرار می گرفت . در بخش حمل بار این نمونه ویژه از بالگرد هایند ، یک کاربر بعنوان مسئول کنسول FO-1 در نزدیکی پنجره مستطیلی شکل قرار می گرفت تا بر عملکرد سامانه فوق که وظیفه جمع آوری اطلاعات بدست آمده از حسگرها و تجزیه و تحلیل آنها را داشت ، نظارت نماید . این درحالی بود که کاربر دوم ، که فرمانده ماموریت هم محسوب میشد ، مسئولیت انتقال اطلاعات تجزیه و تحلیل شده به پستهای فرماندهی و عناصر واحدهای رفع آلودگی نیروی زمینی را برعهده داشت . دریک نگاه اجمالی ، فهرست سخت افزارهای نمونه برداری و تجزیه و تحلیل اطلاعات که در بخش بار بالگرد هایند نصب و مورد استفاده قرار میگرفت ، شامل : 1- سامانه (RAP-1 (GO-21 بعنوان سخت افزار اصلی اندازه گیری پرتوهای گاما در مقیاسهایی میان 0.01 تا 100 رونتگن. 2- سامانه (PRKhR (GO-27بعنوان سخت افزار اصلی تشخیص عوامل شیمیای جنگی و همچنین پایش مستمر منابع منتشر کننده اشعه گاما و اندازه گیری میزان درصد خطر عامل شیمیایی " سارین " . 3-سامانه (GSA-12 (GO-74 بعنوان آشکار ساز عناصر شیمیایی و ناظر خودکار محیط برای تشخیص بخارات فسفر 4-سامانه هشداردهنده خودکار ASP برای کشف توکسین هایی که بصورت اسپری در محیط پخش می شوند و همچنین پایش مستمر این عوامل در محیط میدان نبرد 5- سامانه تشخیص نیمه خودکار PPKhR برای کشف عوامل شیمیایی نظیر "سومان" ، " فوسژن" ، "دی فوسژن "، "سیانور" ، "کلرید سدیم " و در نهایت گاز خردل 6- بخش دریافت کننده نمونه محیطی همه سامانه های فوق الذکر ، در انتهای بخش فوقانی بالچه های هایند قابل نصب بودند . . علاوه براین ، نمونه R بالگرد هایند ، برای اجرای ماموریت رزمی در محیط جنگ نامتعارف ، به شکل استاندارد ، یک غلاف اسرارآمیز تحت شناسه BD3-57KrV را در سمت چپ خود حمل می نمود . بااین حال ، بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی درطول جنگ سرد ، این سامانه دستخوش تحلیل و تفسیرهای بسیاری قرار گرفت . اما بر خلاف نظرات بسیار عجیب و غریب این سامانه ، تنها یم خلاف ساده با دو دریچه دسترسی بود که زیرسیستم های ذیل را در خود قرار می داد : 1- سامانه VPKhR برای تشخیص عوامل شیمیایی با استاندارد نظامی 2- سامانه تشخیص و تعیین میزان سطح تابش DP-5B 3- کیف ویژه نمونه برداری محیطی KPO-1 با تجهیزات مناسب برای جمع آوری نمونه های آلوده به رادیو اکتیو ، عوامل شیمیایی و میکروبی 4- سامانه رفع آلودگی TDP 5- راکتهای هشداردهنده وجود عوامل شیمیایی SKhT-40 ( شامل نشانگرهای بصری و شنیداری ) 6- نارنجکهای دودزای RDG-2 ضمن اینکه ، غلاف فوق الذکر قابلیت حمل سامانه های ذیل را در خود داشت ، اما ظاهرا" هرگز مورد استفاده قرار نگرفت : 1- کیف محتوی تجهیزات هواشناسی مارک-3 برای تعیین دمای هوا ، دمای زمین ، جهت وزش باد در محیطهای نیمه بسته 2- یک دستگاه رادیوی R-147 با برد یک کیلومتر تمامی سخت افزارها و تجهیزات برای نمونه برداری و علامت گذاری مناطق آلوده ، بویژه در زمانهایی که خروج از بالگرد برای خدمه امکان پذیرنبود ، مورد استفاده قرار می گرفت . حداقل بلحاظ روانی ، خدمه ترجیح می دادند که نمونه های آلوده پس از جمع آوری ، در غلاف خارجی بالگرد قرار داده شود ، ضمن اینکه خدمه حاضر در بخش بار بالگرد هایند سامانه های بقاء افزون تری شامل دومخزن اکسیژن ثابت ، دو مخزن قابل حمل مجهز به سامانه های تنفسی KKO-LS ، ماسکهای ضدگاز Yasen-A و کیتهای حفاظتی Kompakt-A را دراختیار داشتند . پی نوشت : این تصویری که از ارتش شوروی سابق در فیلم ها و سریال برای مخاطب ایجاد شده را از اذهان خودتون پاک کنید . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9
-
1 پسندیده شدهورود AK-47 به بازار پهپادها مسکو : رسانه های جمعی روسی روز دوشنبه ، با انتشار ویدئویی ، پهپاد جدیدی را به نمایش گذاشتند که نشانه هایی از سلاح افسانه ای AK-47 را در خود داشت .براساس تصاویر موجود در این ویدئو ، به نظر می رسد که این هواگرد رزمی بدون سرنشین قابل حمل که با سلاح پیاده نظام کلاشینکف مسلح شده ، توسط شرکت آلماز-آنتی روسیه به ثبت رسیده است . به گزارش وب سایت Futurism.com مجموعه تصاویر منتشره ازسوی آلماز-آنتی نشاندهنده یک طراحی اولیه بسیارساده شامل یک بدنه مرکزی تشکیل شده از پیکربندی یک قبضه سلاح کلاشینکف به همراه یک جفت بال مجهز به دو پیشرانه است . اما برخلاف ظاهر ساده این پهپاد ، معرفی این پیکربندی ، آینده ای بسیار دهشتناک از میدان های رزمی آینده که قادرند با مسلح شدن به طیف وسیعی از تسلیحات سبک ، کشتار وسیعی را در میان پیاده نظام دشمن ایجاد نمایند ، پیش روی تحلیلگران نظامی قرار میدهد . با این حال ، شرکت سازنده مدعی است که تمامی مراحل بارگذاری و شلیک این پهپاد ، که به یک کارابین Vepr-12 Hummer با ظرفیت خشاب 10 فشنگ ، مسلح میشود ، بصورت خودکار صورت می گیرد .شرکتهای روسی ، در سالهای اخیر ، طیف متنوعی از سخت افزارهای بدون سرنشین غیر متعارف ، نظیر یک بی سرنشین زیر سطحی که برای شکار واحدهای غواص متخاصم کاربرد پیدا می کند ، را به بازارهای تسلیحاتی معرفی نموده اند. صرفا" برای میلیتاری /مترجم : تحلیلگر دفاعی MR9
-
1 پسندیده شدهبا سلام و عرض خسته نباشید خدمت اساتید میلیتاری . بنده هیچ تحصیلات آکادمیک نظامی ندارم اما بارها بارها از محصولات دفاعی ایران دفاع کردم بخصوص بخش راداری و پدافند ی . در بحث پدافند و راداری که در حال حاضر یکی از پیشرفته ترین کشور های حال حاضر دنیا هستیم به خاطر پیشرفت هایی که داشتیم خوب چرا بنده میگم که یکی از پیشرفته ترین چون ما که اوایل جنگ چیزی نداشتیم بعد از اونم اگر خریدی انجام شده باشه خریدی نیست که بتونه پیشرفته ترین پهباد های آمریکایی رو رصد کنه .چون اگر دوستان بدانند بحث رادار حدود صد سال است که به وجود اومده و ما فقط حدود یک دوره ۱۰ ساله با مطالعه بر روی رادار های آمریکایی و روسی رادار هایی رو ساختیم که شاید باید صد سال طول میکشید همون بحث های رایجی که در مورد هواپیما زده میشه اینم بگم که وقتی ما رادار می سازیم پس باید موشک متناظر با اونم بسازیم که توانستیم و انجام دادیم یکی از بهترین و شاید ثابت شده ترین تسلیحات حاظر ساخت داخل سامانه موفق تلاش میباشد که بسیار همخوانی جالبی با پاتریوت داره خوب من این بحث رو اولین باره که اینطوری توی میلیتاری دارم به میمون میارم . خیلی از دوستان میگن که ما فقط داریم روی موشک سرمایه گذاری میکنیم که بزرگ ترین اشتباه ما در طول این سالهاست اتفاقا به نظر من نیرو و ساعت کار و هزینه ای که موشک های پدافند ی و رادار های پیشرفته که هزینه نگهداری و تعمیر اون ها چند برابر یک موشک هستش میتونه این رو ثابت کنه که ما در حال حاظر بیشترین سرمایه گذاری که انجام دادیم بخش راداری و پدافند ی ما هستش . ما در واقع در بحث پدافند ی یک شاهکار رو انجام دادیم این رو مطمئن باشید که آمریکا از موشک های ایرانی نمیرسه چون هیچ وقت قصد تست کردن موشک های ایرانی رو اصلا نداشته وفقط روی پدافند ما کار کرده و اطلاعات جمع کرده و بهشم ثابت شده که اگه حمله کنه قطعا به مشکل بر میخوره این آمریکا رو از حمله وا می داره نه موشک های ما آمریکا اینو فهمید که اگه بخواد به ایران حمله کنه نمیتونه با دو تا بمب افکن B2بیاد بزنه و در بره با یه حجم قابل توجهی از هواپیماهای خودش حمله کنه و قطعا مث رزمایش که برای قایق های تندرو انجام دادند و در هر مرتبه شکست اون ها سنگین تر بود فرمایشات گرافیکی زیادی در رایانه های خودشون انجام دادن و این رو فهمیدن که ایران عراق صدام نیست و در صورتی که اگر آمریکا بخش قابل توجهی از هواپیماهاشو از دست بده دیگه اون قدرت بی چون و چرا رو نداره ....... با تشکر یاعلی ... بازهم گفتم بنده هیچ گونه تحصیلات آکادمیک در زمینه نظامی ندارم و این یک تحلیل شخصی هستش پس اگرم حرف هام اشتباه هستش لطف میکنید که یک جواب یا حرفی رو به بنده انتقال بدید که سطح دانش بنده هم زیاد بشه با تشکر از سایت میلیتاری
-
1 پسندیده شدهدر تفکر استراتژیکیتون یکم باید تجدید نظر کنید. اگر ایران دارای موشک های قاره پیما در حد 12 هزار کیلومتر بود امریکا به هیچ وجه جرات تهدید هم نداشت..چون با اولین حمله اش میدونه امکان داره یک کلاهک رو موشک سوار بشه بعد چند ماه و واشنگتن رو هدف بگیره. این باعث میشه ما امتیازات زیادی بگیریم.یادمون نره دشمن اصلی ما امریکا است. اونا میتونن از نیویورک مارو موشک باران اتمی کنند اما ایا ما تهدید موجودیتی برای امریکا هستیم؟؟اونا برای ما تهدید موجودیتی هستند
-
1 پسندیده شدهاین سیستم روسی هم بود ZRP-2 mine-clearing line charges حداکثر برد 160 متر با قابلیت پاکسازی 54تا60 متر به عرض 40 سانتی متر اکراین روسگرا ها http://armamentresearch.com/zrp-2-mine-clearing-line-charges-captured-from-pro-russian-separatists-in-ukraine/ سوریه پالمیرا نیروهای مهندسی رزمی روسیه ژوئن 2016 http://www.aparat.com/v/D6qfG http://www.aparat.com/v/XtIH5
-
1 پسندیده شدهدر زمان دفاع مقدس سیستمه مشابهی به نام ازدر بنگال در واحدهای تخریب سپاه به ما اموزش داده میشد که در بینه بچه ها به اصغر بقال معروف بود یادش بخیر ان دوران
-
1 پسندیده شدهسلام علیکم انتظار بسیار غیر قابل تصور و غیر قابل باوری هست که یک عده ای براین عقیده باشند که که روسها ، آمریکایی ها ، اروپایی ها ، ترکها ، اعراب و حتی ما ، برای دسترسی به یک منفعت محدود ، منافع بزرگتر را رها کنند . در همین راستا ، باز هم ساده انگاری مطلق هست که یک عده ای براین عقیده باشند که در این مورد خاص ، در حالی که منافع ما و این همسایه شمالی در بسیاری از از موارد در تضاد با هم هست و یک تاریخ پر از دشمنی را در کارنامه خودش دارد ، یکشبه همه این تضاد منافع را فدای منافع خاص خودش در بازار تسلیحات نظامی و یک فروش نزدیک به یک میلیاردی سامانه اس-300 به ایران بکند . نکته جالبی هست که روسها بخوبی دارند از کارت ایران برای تامین منافع ملی خودشان استفاده می کنند ، در حالی که ما هنوز راه استفاده از کارت روسیه را یاد نگرفتیم که البته خودش یک علت بسیار جالب توجه دارد و آن ، نگاه کهنه و منسوخ به مفهوم قدرت و همچنین نگاه " جنگ سرد گونه" به محیط بین المللی است . علیرغم تمامی بحثها و تحلیل ها ، یکسری دائماً بر طبل دشمنی و خیانتکاری روسها می کوبند ، در حالی درست برعکس ، روسها بخوبی دارند از استراتژی قدیمی موجود در روابط بین الملل ( اصل توازن قوا) ( البته در حدو حدود برد سیاست خارجی روسیه ) برای پیشبرد منافع خودشان استفاده می کنند ( که قطعاً این مساله تابعی است از قدرت هر واحد سیاسی ) و بقیه السیف کشورهای جهان هم همین شکل . فقط در کشور ما هست که پیشبرد منافع خارجی توسط یک واحد سیاسی با خیانت آن کشور در یک تراز قرار می گیرد و این تحلیل ، عمیقاً متعلق به قرن نوزدهم میلادی هست و جای تاسف دارد که علیرغم وجود صدها عنوان کتاب پارسی در حوزه روابط بین الملل ، هنوز شاهد این تحلیل ها هستیم . البته جای تعجبی نیست ، وقتی قدرت سازی در مفهوم اصلی و حقیقی خودش در کشور ما سالهاست به محاق رفته ، طبیعتاً شاهد این تحلیل هستیم که بله ، روسها خیانت کردند و به فلان کشور اسلحه فروختند . این تحلیل قطعاً غلط بوده و انتظار کاملاً بی جایی هست که انتظار داشته باشیم ، روسیه یا هر کشور دیگری ، به خاطر ما ، از سود کلان مالی ناشی از فروش سلاح چشم پوشی کند . اما ، زمانی که قدرت سازی نظام مند و متوازن را دنبال کردید و منافع سایر کشورها را به امنیت ج.ا. ایران گِرِه زدید ، آن وقت ، روسها یا هرکشور دیگر قصد داشت چنین روندی را آغاز کند ، قطعاً بعد از محاسبات دقیق ، یا این کار را نخواهد کرد ، یا اینکه سعی خواهد کرد تا منافع شما هم در این حوزه لحاظ کند . پی نوشت : 1- در نظریه سیستم ها ( حوزه سیاست خارجی ) محیط واسط ( شامل مجموع محیط داخلی = قدرت سازی در حوزه ملی و محیط خارجی = قدرت سازی فراملی ) موجب خواهد شد تا خط مشی ها ، تصمیمات و سیاست گذاری برای پیگیری منافع ملی و فراملی برمبنای واقعیات صورت بگیرد . تحلیل بر مبنای تئوری توطئه ( خیانت کشور فلان و بهمان ) عمر کوتاهی در حوزه سیاست بین المللی داشت و مدتهاست که به سرآمده . سوار شدن روی این تحلیل ها ، یک معنی می دهد و آن این است که ما آنچنان ضعیف هستیم که یک واحد سیاسی حوزه منافع و خطوط قرمز ما را لگد مال کرده و ما توانایی جلوگیری از آن را نداریم . 2- نکته اخلاقی : سعی کنید ، تلاش کنید ، قدرت سازی اصولی و نظام مند و مبتنی بر واقعیتها را در پیش بگیرید تا یک کشور دیگر توانایی خیانت به شما ( اگر چیزی به اسم خیانت در محیط بین المللی اصولاً معنا و مصداق داشته باشد که ندارد ) را نداشته باشد
-
1 پسندیده شدهعکس جنیز دیفنس http://defence.pk/threads/more-long-range-iranian-early-warning-radars-revealed.332520/ محل احتمالی رادار سپهر در 27کیلومتری شمال بیجار https://www.google.com/maps/@36.0704355,47.518237,1686m/data=!3m1!1e3
-
1 پسندیده شدهبشری تا حدودی شباهت هایی به سامانه EQ-36 آمریکایی داره: AN/TPQ-36 Counterfire یا EQ-36 بشری:
-
1 پسندیده شده[quote name='militarymember' timestamp='1400581551' post='379617'] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/2070638_.jpg[/img] [b]این عکس برای من از همه جابتر و بود، شرکت تولید کننده این ربات مین یاب در کنار نمایش محصول و نحوه عملکرد آن یک فروند طالبان هم نصب کرده تا کاربرد محصولش برای بیننده کاملاً واضح و روشن باشد!![/b] [/quote]با سلام بله واقعا جالبه آوردنش که نشون بدن اینا چطورآدمایی هستن . ایشون انحاری هم تشریف داشته! خخخ خدا بگم چیکارشون نکنه... [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/4-c1c6a069c9b0362474555b5ebedbb03903a5baa4.jpg[/img][/center]
-
1 پسندیده شده[center]به نام خدا[/center] [center]باسلام[/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2_28729.jpg[/img][/center] در نمایشگاه ideb 2014 ، شرکت konstrukta اسلواکی ، از توپ 155mm zuzana 2 که آخرین نسل از توپ 152mm vz-77 dana است را رونمایی کرد. این توپ ،دارای سیستم بارگذارخودکار مهمات و قادر به اجرای آتش مستقیم و غیر مستقیم می باشد . سرعت این توپ 80km/h با طیف کروز 600km است.برجک توپ ، حفاظت STANAG 4569 سطح 2 رابرای حفاظت از خدمه ایجاد می کند. برد توپ ، 41/5 کیلومتر در صورت استفاده از ERFB-BB است. توپ ، با تجهیزات ناوبری ایتنراسیایی ، رادار سرعت سنج دهانه لوله و سیستم کنترل آتش FCS قادر است با نقشه های دیجیتالی هدف خودرا یافته واجرای آتش کند.همچنین توپ برای اجرای آتش مستقیم ، به سیستم هدف یابی ، شامل دوربین تلویزیونی ، حرارتی و فاصله یاب لیزری مجهز است. تصاویر توپ ZUZANA 2 : [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2_28829.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_ideb_2014_-_zuzana_2_28829.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2_28629.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_ideb_2014_-_zuzana_2_28629.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2_28529.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_ideb_2014_-_zuzana_2_28529.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2_28329.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_ideb_2014_-_zuzana_2_28329.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2_28229.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_ideb_2014_-_zuzana_2_28229.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2_28129.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_ideb_2014_-_zuzana_2_28129.jpg[/img][/url][/center] توپ VZ -77 dana : [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/ideb_2014_-_zuzana_2.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_ideb_2014_-_zuzana_2.JPG[/img][/url][/center] منبع : [url="http://www.armyrecognition.com/ideb_2014_show_daily_news_coverage_report/the_latest_8x8_self-propelled_howitzer_zuzana_2_155_mm_52_caliber_of_slovak_industry_at_ideb_2014_18.html"]http://www.armyrecog...eb_2014_18.html[/url] تصاویر از [url="http://www.amcars.cz"]http://www.amcars.cz[/url]
-
1 پسندیده شده[quote]سلام.جناب اسپهبد . خواستم نکته ای رو بگم البته بنده در حدی نیستم که به شما چیزی بگم.اینطور که مشخصه شما اهل مطالعه هستید ولی گاهی اوقات ساده با مسایل برخورد میکنید و همچنین (جسارت نباشه) بهتره وقتی در مورد چیزی صحبت یا بحث میکنید اول جملتون بنویسید (به نظر من) بهتر هست.( برای مثال بنویسید به نظر من کلاهک سبکتر شده بهتره و قضاوت رو به خواننده واگذار کنید.) امیدوارم ناراحت نشید. در مورد اول اینطور نیست که هر ازمایش موتور موشک که انجام میشه امریکا یا کشورهای غربی بیان اعلام کنن به صورت عمومی در مجلات و غیره .خیلی چیزها رو با توجه به ماهواره هایی که دارن ممکنه بدونن ولی مطمعنا به صورت عمومی نمیگن .البته اینکه چیز مشخصی هست. در مورد دوم تا اونجا در عکس ها مشخص هست و بنده در فیلم ازمایش دیدم اندازه کلاهک فرقی نکرده. به نظر من اون مقدار بسیار اندک کاهش طول میتونه دلیل دیگه ای داشته. البته نمیشه با دقت از روی عکس نظر داد.( برای نمونه شما سرجنگی به طور مثال نسل 1 که تو سایت وزارت دفاع هست یا نسل 2 فاتح 110 که عکسش هست و تا 2 سال پیش تو رژه ها بود رو با کلاهک خلیج فارس مقایسه میکردید با ذکر این نکته که مقداری از فضای سر خلیج فارس صرف تجهیزات هدایتی(اپتیکی) و متعلقات شده چه نتیجه ای میگرفتید؟ واقعا از روی عکس میتونستید حتی جدس بزنید که سر جنگی بیش از 45 درصد درصد یعنی 200 کیلو افزایش یافته؟ ) .پس به همین راحتی نمیشه گفت وزن کلاهک تغییر کرده یا نه. اگه توجه کرده باشید مسوولین میگن تجربه بیش از 20 سال در این موشک اومده. این جمله خیلی روشنه. و جمله وزیر دفاع رو در مورد موتور پرقدرت تر و ... میتونه دلیل خوبی باشه. هر وقت منبع رسمی در مورد مقدار کلاهک قیام مقداری بیان کرد میشه مقایسه درستی انجام داد . به نظر من اگه سعی کنید در مورد چیزهایی که اطمینان ندارید فرضیه های موجود رو بنویسید بهتره. مانند یک موردی که نوشتید . و قضاوت رو بر عهده دیگران بگذارید. امیدوارم ناراحت نشید. با تشکر از شما بابت مقاله.[/quote] سلام دوست عزیز. اولا که همه ی ما اشتباه می کنیم. پس اصلا جملاتی مثل "من اصلا در حدی نیستم که به شما چیزی بگم" از بیخ غلطن. نگران نباشید من ناراحت نشدم. خدا را شکر که افرادی مثل شما رو اینجا داریم که هر چیزی رو راحت قبول نمیکنن. اگه دقت کنین این مقاله با مقاله ی موشک های سوخت جامد من خیلی فرق میکنه. چون همین الان دارم روی توانایی ایران در ساخت موشکی مثل اس 300 فکر میکنم و این مقاله یه مقدار زیادی محاسبه می خواد که با اطلاعات کمی که ما از تجهیزات داریم کار خیلی سختیه. برای همین من مجبور شدم خیلی از دلایلمو توی این مقاله نیارم. این که کلاهک کوچیکتر شده رو من از روی هوا نگفتم. حالا که سوال شد بهتره کامل جواب بدم. لطفا به این عکس دقت کنید: http://gallery.military.ir/albums/userpics/8_8508110198_L600.jpg حالا عکس شهاب 3 بی رو توی این جا ببینید: http://gallery.military.ir/albums/userpics/lujk4chhngxzsqxh7o3n.jpg حالا به لوله های انتقال دهنده ی سوخت نگاه کنید. این لوله ها همون برجستگی های کنار موشک هستن. اگه دقت کنید میبینید که لوله ها در مورشک شهاب 3 بی تا لبه ی خود کلاهک بالا اومدن. حالا به عکس شهاب 3 عادی نگاه کنید. لوله ها به کلاهک نمیرسن و فاصله هست. حالا کاری که میگم رو خودتون انجام بدین:توی برنامه ی پینت موشک شهاب 3 بی از عکس دوم و موشک شهاب 3 عادی از عکس اول رو ببرین و کنار هم بچسبونید. قطر و ارتفاع موشک ها رو طبق پیکسل حساب کنید. ارتفاع هر موشکو به قطرش توی ماشین حساب تقسیم کنید. عددتون برای شهاب 3 عادی بیشتره. یعنی شهاب 3 عادی طول بیشتری نسبت به طول شهاب 3 بی داره. به غیر از روشی که گفتم میتونید با مقایسه ی طول موشک هایی که گفتم با لانچر هاشون توی عکس های رژه ها به کمتر شدن طول شهاب 3 بی پی ببرید. از اونجا که انتهای لوله ی سوخترسانی باید به یک جا برسه حدس اولیه اینه که قسمت بالای لوله ی سوخت قسمتی از کلاهک حساب میشه (که به نظر من نیست. ادامه ی مخزن سوخته. به نظر من این قسمت از مخزن سوخت توی قسمت پایینی کلاهک شهاب 3 بی در پایین کلاهک جایی که در حال باریک شدنه قرار داره). در هر دو حالت کلاهک کوچیکتر شده. بر عکس اون چیزی که تصور میشه شکل کلاهک تاثیر خیلی زیادی در کم شدن حجم نداره. تا این جا قبول دارین که شهاب 3 بی کلاهک کوچیکتر (و در نتیجه سبک تری) نسبت به شهاب 3 عادی داره؟ خب میریم سراغ قیام. این که موشک قیام کوتاه تر از اسکاده فقط حرف من نیست. گرچه نتیجه ی اندازه گیری خود من عددی حدود 10.8 متر رو داد اما افرادی خبره تر از من طول موشک را به روش اصولی و با در نظر گرفتن شرایط اپتیکی با مقایسه ی اون با قطر لاستیک ها (نه با طول بدن آدم ها که متغیره) اندازه گیری کردن و به عدد 10.5 متر رسیدن. قطر موشک رو هم به همون روش دقیق اندازه ی قطر اسکاد به دست آوردن. به علاوه شما میتونید با استفاده از روشی که گفتم (البته با استفاده از عکس هایی با زاویه ی یکسان) تفاوت طول رو متوجه بشین. موشک قیام دارای اون قسمت عجیبیه که به موشک قدر 1 اضافه شده. میتونید اون قسمتو درست بعد از تموم شدن لوله ی سوخت رسانی توی عکس پایینی دست چب ببینید. http://up.iranblog.com/Files2/b336b6b1b2e54735846a.jpg هنوز واقعا معلوم نیست اون قسمت قراره چی کار بکنه. ولی نظر منو بخواید شاید این همون سیستمیه که قراره کلاهک موشک رو در صورت جدا شدن کنترل کنه. شاید مثل فاتح ازش بالک در بیاد (مثل موشک تاو که بالک ها ابتدا توی موشکن). شایدم قراره مثل موشک زلزال دارای موتور توی اون قسمت باشه. شایدم واقعا قسمتی از کلاهکه که توش مواد منفجره اس. ولی مشکل اینه که چرا به نظر میرسه این قسمت با بقیه ی قسمت های موشک فرق داره. به نظر من این قسمت اضافی حاوی مواد منفجره نیست. بلکه حاوی یه سیستم هدایته. البته ممکنه من اشتباه کنم ولی طبق شواهدی که دارم این طور به نظرم میرسه. اگه این طور باشه این قسمت وزن زیادی نخواهد داشت (نسبت به مواد منفجره). این میتونه خودش دلیلی برای کم شدن وزن کلاهک باشه. حالا میریم سراغ اون قسمتی که در مورد موتور صحبت شد. ببینید. آمریکا الان دنبال بهانه اس که به هر شکلی ما رو خطرناک جلوه بده. به نظرتون حداقل برای جنگ رسانه ای هم که شده این موضوعو (البته با بزرگنمایی) اعلام نمیکنه که تونسته تشعشعات حرارتی جدیدو بگیره؟ به علاوه این میتونه باعث بشه به نظر بیاد اشراف کامل بر برنامه ی موشکی ما داره. همون طور که موقع آزمایش موتور دفعه ی قبل کلی سر و صدا راه انداخت. یه موضوع دیگه رو هم باید بررسی کنیم. این که ایران میخواد قیام تا حد امکان ارزون تموم بشه چون قراره این موشک تولید انبوه بشه. پس از سوخت های گرون ولی پرقدرت مثل UDMH توی موشکی مثل قیام استفاده نمیکنه. پس افزایش برد در اثر تغییر سوخت هم کمتر محتمله. استفاده از بدنه ی آلومینیومی هم همین مشکلو داره. چون آلومینیوم گرونه و صد البته آلمینیوم خوب بهمون نمیدن (به خاطر تحریم ها) کم کردن وزن کلاهک توی دنیا یه روش مرسوم برای افزایش برد موشک هاست. قاعدتا ایران هم میتونه از این روش برای افزایش برد موشکاش استفاده کنه و کرده (موشک زلزال بی و زالزال و نتیجتا فاتح 110 نمونه اش هستن). پس دلیلی نداره که این کارو با موشک هایی مثل شهاب 3 و قیام نکنه. حرف فاتحو زدین. میدونستین کلاهک فاتح برای افزایش برد نسبت به کلاهک زلزال 3 چه قدر سبک شده؟ 450 کیلوگرم. میشه به وزن خود کلاهک فاتح. پس کلاهک فاتح جای خالی زیاد داشته فقط پر نشده بوده که برد موشک زیاد بشه. برد زلزال 3 عادی با کلاهک 900 کیلوگرمی 200 کیلومتر و برد زلزال 3 بی با کلاهک 600 کیلوگرمی 250 کیلومتره. برد فاتح به علت تغییر مسیرهاش توی هوا کمتر میشه که باز با کم کردن وزن کلاهک جبران شده و برد همون 250 کیلومتر مونده. من دلایلی که به ذهنم میرسید رو گفتم. شاید اشتباه کنم همون طوری که اول مقاله نوشتم. ولی با توجه به شواهدی که میبینم به نظرم این موضوع درست میاد که مثلا کلاهک قیام سبک تره. امیدوارم موفق باشید. اگه مشکلی با تحلیل ها و یا نظراتم داشتین ادامه بدین. این تاپیک جای این جور بحثاس. شاید شما یه دلیلی آوردین ثابت شد نظر من کلا غلطه. حتی اگه ثابت شد نظر من درسته هم به هر حال بهتره از این که هیچ بحثی نکنیم. نه؟ موفق باشید.
-
1 پسندیده شدهمن نمی دونم چرا برخی دوستان نصب موشک جدید بر روی اس 200 را به پدافند برد بلند بومی نسبت می دهند.اخه کجای این خبر چنین چیزی نوشته؟؟؟ بدبینی تا چه حد؟؟؟
-
1 پسندیده شدهیادش به خیر سالهای پیش از علنی شدن دعوای ایران و روس ... بعضی از عزیزان چنان سینه چاک میکردند که ایران پدافندش فلان و بهمانه و ما با اس 300پوز امریکا میزنیم که ..... ! الانم که شعار ما بهتر از اس 300 میسازیم نه به عنوان یک ایرانی بلکه به عنوان کسی که عشقش مسایل نظامی هست کشور چین سالهای سال از ما پیشرفته تر هست در تکنولوژی نظامی به خصوص موشکی و مثال واقعیش هست اگر چین رسید به این چیزا تو یه دوره کوتاه که فقط شعار هست و میخوان ملت شعار بدن ما هم میرسیم حتی چین نمونه کاملا یکسان با اس 300 که بشه گفت حرفی برای گفتن داره نساخته به اون صورت
-
1 پسندیده شده[quote]ایا اس 200 قابلیت زدن اف 15 و اف 16 و اف 18 و اف 22 را دارد شنیدم قدرت تخریبی زیادی داره فکر کنم 30 تا لانچر برای تهران کافی باشه یک سوال بهینه سازی شده یعنی توان تولید داخلی اونو داریم [/quote] همونطور كه گفتند فقط براي ارتفاعات بالا با سرعت و مانور كم مناسب است. اصل اس 200 شوروي هم با كاربري با كلاهك هاي هسته اي بود كه موشك بالستيك يا بمب افكن رو با دايرهي تخريب وسيع خودش در هوا ميتونست تخريب كنه..اس 200 هاي ايران كلاهك متعارف دارند و براي همه ي اين جنگنده هايي كه شما فرموديد با اون قدرت مانور پذيري و جنگ الكترونيك و پنهان كاري ..خطاي بالايي داره و اصلا رادار اون قبل از شناسايي و شليك ممكنه دچار مشكل بشه. رادار و سيستم رهگيري اس 200 با اس 300 اصلا قابل مقايسه نيست و از اساس و پايه با هم فرق دارند. داشتن پدافندي مثل اس 300 براي ايران حالا چه خريداري كنيم به هر قيمتي و چه خودمون كپي كنيم..يكي از مهمترين اولويت هاي پدافند هوايي ايرانه.