بسم الله........ 13بهمن 1398 حملات بی سابقه گروههای مسلح به غرب حلب بعد از پاتک موفق مسلحین برای باز پس گیری ساختمان های خبرنگاران . این گروهها در یک یورش سنگین منطقه جمیعه الزهرا را هدف حداقل سه خودرو وزرهپوش انتحاری سنگین قرار دادن . البته برخی منابع از چهار انتحاری صحبت کرده اند . بعد از انفجارات انتحاری نیروهای خط شکن حملات خود را شروع کرده اند . نکته جالب حضور سرکرده تحریر الشام یعنی ابومحمد الجولانی در اتاق عملیات این یورش بوده قبل از اغاز حملات گروه الحمراء(عصائب الحمرا) با ابو محمد الجولانی بیعت کردن در کنار این گروه چندین گروههای خارجی دیگر از جمله جماعت ازبک تاجیک توحید و جهاد - جماعت ترکستانی - گروههای چچنی وقفقازی و... حضور داشتن منطقه الزهرا در سالهای 2015 و 2016 کانون درگیریهای خونین بین ارتش مقاومت و گروهها مسلح بوده با وجود اینکه در ان سالها قدرت مسلحین به مراتب بیشتر بود اما نتوانستن بجز مناطق محدودی در عمق منطقه الزهرا پیشروی کنند . حملات بیشتر برای کم کردن فشار از محور جنوب غرب حلب بوده مسلحین انتظار داشتن با پیشروی به عمق الزهرا و وارد شدن به بافت شهری حلب و استفاده از ساختمانهای بلند و مستکحم منطقه به عنوان جان پناه ارتش را وادار به تقسیم قوا کرده . اما این حملات بدون موفقیتی به پایان رسید تنها مسلحین موفق شدن به برخی از مجتمع های مسکونی منطقه نفوذ کنند که با مقاومت ارتش مجبور به عقب نشینی شدن . شاید اگر این حملات در زمانی مناسب در خان طومان به وقوع می پیوست نتایج بهتری برای مسلحین داشت . همان طوری که قبلا گفته شد گروههای تحریرالشام برخلاف نبردها در تال ملح جبین و کفر نبوده و حومه خان شیخون در نبردهای معره النعمان قوای چندانی را وارد میدان نکرد در واقع تحریرالشام عمده قوای خود را بر محافظت از ادلب به کار گرفته و کم کم در حال تزریق نیرو به میدانهای درگیری است . هرچه ارتش جلوتر می رود مقاومتها و درگیریها شدیدتر خواهد شد . در نبردهای روز گذشته در ادلب و حلب تا کنون اسامی 34 شهید سوی منتشر شده است مخالفین بیش از 80 کشته متحمل شده اند 6 یا 7 نفر از شهدا مربوط به مقاومت سوریه هستن از جمله یکی از فرماندهان میانی تیپ امام باقر علیه السلام بیعت با محمد الجولانی دفع حملات همزمان با حملات به الزهرا مسلحین وابسته به ترکیه به سه روستا در حومه الباب شمال شرقی حلب حمله کردن و یک پست ارتش سوریه واحتمالا پلیس نظامی روسیه را به اشغال خود در آوردن بعد از این حملات توپخانه ارتش منطقه را گلوله باران وجنگنده های روس بخشی از شهر الباب را مورد هدف قرار دادن در پی واکنش سوریها وروسها مسلحین مجبور به عقب نشینی شدن یک کاروان شامل 40 تانک زرهپوش و خودرو از مزهای ترکیه و سوریه عبور راهی حلب وادلب شده اند در پی این اقدام ترکها جنگنده های سوری مناطق پیرامونی این ستون را بمباران کردن . همچنین ترکها در ورودی شهر سراقب اقدام به پرپایی حداقل دو پست ایست و بازرسی کرده اند البته فعلا از بر پایی پایگاه ثابت خبری نیست . در صوت شروع حملات ارتش به سراقب . با توجه به توافق استانه برای برپایی پستهای ثابت ارتش ترکیه در مکانهای از پیش تعیین شده و مورد توافق با روسها و ایرانی ها این اقدام ت غیر قانونی بوده و در صورت آسیب نظامیان ترک مسئولیت چندانی متوجه طرف مقابل نیست هر چند که اردوغان شروع به تهدید کردن کرده است به نظر بیشتر این دست جملات و ستون کشیهای برای کم کردن سرعت ویا تغیر جهت حملات و یا گرفتن امتیاز از روسها باشد ودر صورت واکنش نظامی ترکها در سوریه مشخص است چه طرفی ضرر بیشتر میکند شهدای سوری ومقاومت بخش از کشته شدگان و اسرا مسلحین / اعلام شده 17 فرد مسلح در قلعیجه به اسارت ارتش و مقاومت درآمده اند نیروهای ارتش تصاویر بخشی از اسرا را منتشر کرده اند که 5 یا 7 نفر هستن . مسلحین درباره این خبر سکوت مطلق کرده اند اصابت موشک به زرهپوش ارتش در حومه حلب . این تانک یا تی90 بوده ویا تی 72 بی 3 . بعد از اصابت تانک مذکور منطقه را ترک می کنند ============================== چند کلیپ هم از هدف قرار گرفتن نفرات وتجهیزات نظامیان سوری است توسط موشکهای ضد زره که فعلا وقت نیست

بسنده کردن به موفقیتها در جبهه نبرد ، اولین خطایی هست که مرتکب خواهیم شد ، روند نقد وضعیت باید همچنان ادامه داشته باشد . آبان 95 همه این مواردی را که فرمودید ، نتیجه تجربیات رزمی ارتش ایالات متحده در فلوجه عراق به سال 2003 میلادی هست که تقریباً اواخر همان سال به شکل یک جزوه استاندارد تهیه و در حال حاضر هم دارد مورد استفاده قرار می گیرد . صرف نظر از مشکلات سیاسی بین ما و این کشور ( که اصولاً هیچ ارتباطی به استفاده از تجربیات نظامی آنها ندارد ) نتیجه وجود یک ساختار یادگیرنده ، به روز ، بهینه سازی مداوم سازمان رزم ، استفاده از فناوری های در دسترس ( و نه الزاماً گران قیمت ) ، آموزش مناسب ، استفاده از تجربیات دیگران ( بدون توجه به حواشی که در کشور ما وجود دارد ) ، سلسله مراتب نظامی انعطاف پذیر و تقریباً تمامی مفاهیمی که یک ارتش متعلق به قرن بیست و یکم باید دارا باشد ، همین هست و لاغیر ( اگر چه همین ارتش نقاط ضعفی هم دارد که بدلیل وجود ساختار یادگیرنده و منعطف ، این نقاط به شکل مرتب پایش و پوشش داده می شود که در نتیجه ، همین وضعیت را شاهد هستیم . علی الظاهر مستشاران نظامی این کشور ، از 2003 تا حال حاضر در عراق بیکار نبودند و ثمره فعالیت آنها ( چه یک عده ای خوششان بیاید و چه عده ای مورد پسندشان قرار نگیرد ) همین هست پی نوشت : از دورانی که پیاده نظام صرفاً به یک قبضه سلاح انفرادی ، یکعدد خشاب اضافی ، دو عدد نارنجک ،یکعدد قمقمه و یکعدد سرنیزه مسلح می شد ، مدتها گذشته و رزم پیاده آنقدر تخصصی بوده و هست که یک صورتبندی رزمی ( در مقیاسهای مختلف ، از سطح جوخه و دسته تا گروهان ، گردان و تیپ و لشکر و سپاه و ارتش) باید سالها تمرین و ممارست داشت باشد تا بصورت هماهنگ و منظم عمل نماید و این نیازمند برنامه ریزی طولانی مدت هست http://www.military.ir/forums/topic/29975-سرباز-سرو/?p=503913

مهندس حسینی سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع خبر از در دست ساخت بودن ماهواره بر"سریر" با ابعاد حدودی 35 متر و قطر 2.4 متر و ماهواره بر "سروش" با ابعاد حدودی 40 متر و قطر 4 متر خبر داد که این ماهواره بر ها را می توان از پایگاه امام خمینی و سکوی پرتاب فعلی بدون تغییر پرتاب کرد.

تعداد 57000 ماهواره برنامه ریزی شده تا سال 2029 در مدار قرار بگیرند، سهم ایران چقدر خواهد بود؟

کار اصولا برای تروریستهای سوری نیست ، خودروی زرهی sdkfz222 ورماخت ، جنگ دوم جهانی ، به پوشش توری روی برجک برای جلوگیری از آسیب نارنجک ها دقت کنید ، اصل حفظ جان خدمه در میدان نبرد ، اولویت شماره یک هست

لطفا عزیزانی که در این ماجرا زود قضاوت کردن و به هیچ وجه احتمال شلیک خودی را محتمل نمی دانستند دوباره نوشته های خودشون را مرور کنن .

بسمه تعالی 182 پیشرانش ژل پایه همه تاکنون الکل ژله ای یا سوخت ژلاتینی که با باعنوان تجاری آتشزنه به فروش میرسه رو دیدید . برای تهیه این ماده به دو روش عمل میشه یا با حل کردن اندکی کربومر در حداقل آب و سپس تنظیم pH با استفاده از چند قطره دی یا تری اتانول آمین ژل رو درست میکنن و بعد الکل رو اضافه میکنن تا یک محلول کامل و پایدار تشکیل شود .یا اینکه کلسیم کربنات را با استیک اسید واکنش داده و آب آن را خارج میکنن بعد به رسوب کلسیم استات حاصل الکل اضافه میکنن تا ژل تشکیل بشه . اینکار رو در مورد مواد پر انرژی تر هم میشه انجام داد و ازونها برای ساخت پیشرانه ی موشک و یا راکت و یا سر جنگی استفاده کرد .در این حالت موادی به سوخت اصلی اضافه میشه که اون رو با حفظ خاصیت احتراق به شکل نیمه جامد درمیاره . امروزه با گسترش نانو شیمی و وجود انواع پلیمرها ، معمولا از پلیمر برای این کار استفاده میشه . استفاده از ژل به عنوان ماده موثره ی سر جنگی مسوق به سابقه هست . بمب های ترمو باریک در برخی انواع از خود دارای دوغاب ژله ای هستند . نوعی ماده ی منفجره به نام ریزال risal که توسط روسها استفاده میشه حالت ژله ای داره .بمب معروف ناپالم هم از ترکیبی با حالت ژله ای بهره میبرد . پيشرانه هاي ژل بیس در واقع آخرین فن آوری در زمینه ی پیشرانش هستند كه آنها رو مي توان حالت بهينه شده پيشرانه هاي مايع دانست. ضربه ویژه بالا، دانسيته مناسب، ايمني بيشتر نسبت به پيشرانه هاي مايع و جامد و امکان مديريت تراست از جمله مزاياي اين پيشرانه ها نسبت به پيشرانه هاي متعارف جامد و مايع هست که هر مورد رو به طور جداگانه اشاره خواهیم کرد انشالله . مزیت دیگر این پیشرانه ها ، فشار بخار کمتر، قابلیت پذیرش مواد پرانرژی جامد و قابلیت انبارداری آسان تر هست . ضربه ویژه ( ایمپالس ویژه ) : مواد پر انرژی جامد اکثرا همون مواد فعال در سوخت جامد مانند پودر المینیوم ، منیزیم و بور هستند . با اضافه كردن ذرات جامد پرانرژي فلزي و غيرفلزي به مواد منفجره هوا سوز (FAE)، سطح انرژي و در نتيجه ضربه ویژه آنها به ميزان فوق العاده اي افزايش مي يابد. دانسیته : تلاش هایی برای اضافه کردن مواد جامد پرانرژی به سوخت مایع انجام شده ولی مشکل اینه که به دليل اختلاف چگالي وزني ذرات جامد با سوخت مايع، معمولاً پديده اي به نام ناپايداري فاز و ته نشين شدن ذرات جامد كه عمدتاً ناشي از تاثير نيروهاي خارجي (جاذبه، شتاب سلاح و ...) مي باشد در اين نوع تركيبات رخ مي دهد که با ژل کردن سوخت مایع این مشکل از بین میره .به دلیل اهميت توزيع يكنواخت و همگن اين ذرات جامد درون سوخت مايع موجب میشه كه مشخصه كلوئيدي * ژل به عنوان يك مزيت مورد توجه قرار بگیره. ایمنی و ریالیبلیتی : این مساله مربوط به یکی از تفاوت های مهم سوخت جامد و مایع هست و اون هم رزونانس شدید سوخت مایع در حین حرکت موشک هست . این رزونانس هم با تغییر مرکز ثقل موشک روی هدایت موشک تاثیر میزاره و هم ایجاد الکتریسته ساکن میکنه که میتواند در مواردی خطرناک باشه .برای هدایت دقیق تر همواره فرامینی درون کد هدایت موشک نوشته میشه تا خطاهای حاصل از تکان های سوخت مایع رو اصلاح کنه . سوخت جامد این مشکل رو نداره ولی چون از درون به سمت بیرون میسوزه لازمه که بدنه ی موشک که در تماس با بیرون قالب سوخت هست به صورت ویژه تقویت بشه تا در مقابل سوخت ، مقاومت داشته باشه . مشخصه که این مشکل در سوخت ژله ای وجود نداره و سوخت به صورت یکنواخت و مانند سوخت مایع میسوزه . البته ژله هم در مقایسه با سوخت جامد تا حدودی رزونانس داره ولی در مقابل سوخت مایع به حساب نمیاد . مساله ی بعدی نجات از فرآیند خطرناک و بسیار ریسکی ریخته گری یا قالب گیری سوخت جامد هست که بسیار ظریفه و همواره احتمال عدم قالب گیری درست و کرم خوردگی درون سوخت وجود داره . مدیریت تراست : سوخت جامد در کنار مزیت هایی که نسبت به سوخت مایع داره مانند انبارداری طولانی تر ، امکان مدیریت سوزش وجود نداره و پس از روشن کردن سوخت تا انتهای قالب میسوزه . این یکی از دلیل هایی هست که در موشک های سوخت جامد چند استیج پیش بینی میشه تا بشه با چند قسمت کردن سوخت ، تاحدودی اون رو مدیریت کرد . انبار داری : سوخت ژل مانندسوخت مایع قابل تزریق در هر ظرف وبه هر شکلی هست در صورتی که قالب گیری سوخت جامد از قواعد خاصی پیروی میکنه و بعد از یکبار قالب گیری امکان تغییر شکلش نیست . همچنین بر خلاف سوخت مایع چکه نمی کند و در مقابل شرایط نامناسب انبار داری مقاوم تر است . طبق اعلام شرکت گرومن هزینه ی انبار داری این نوع سوخت به نسبت سوخت جامد یک به ده هست . در طي دهه هاي اخير تحقيقات وسيعي جهت ساخت، كنترل كيفيت، احتراق و بكارگيري اين پيشرانه ها صورت گرفته است. ولی به دلیل لبه ی تکنو لوژی بودن ، چیز زیادی تاکنون در رسانه ها منتشر نشده است . با توجه به گستره ی استفاده هر جا که موتورهای راکتی امکان استفاده داشته باشند امکان استفاده از ازین تکنولوژی نیز وجود دارد . از جمله كاربردهاي اين پيشرانه ها، بكارگيري آنها در موتور اژدرها، موشک های بالستیک و کروز و حتی سيستمهاي پرتاب صندلي خلبان مي باشد. اولین تلاش ها در دهه 50 و در naca و برای ساخت سوخت جهت استفاده در موتورهای رمجت ( جهت استفاده در هواپیماها و موشک ها ) انجام شده و به شکست انجامید . در دهه های بعد نیروی هوایی آمریکا تحقیقات رو ادامه داده و سعی کرد برای موشک های برد بلند سوخت هیدرازین و مشتقاتش ( دی متیل و تری متیل ) رو به صورت ژل مورداستفاده قرار بده که اونهم در اوایل دهه 80 متوقف شد . بعد از شکست در نیروی هوایی ، نیروی زمینی پروژه های کوچکتری برای این هدف مشخص کرد و یکی از اولین کارهای موفق که در این زمینه رسانه ای شده مربوط به تست دو موشک تاو توسط TRW است که ادعا شده باعث برد بیشتر تاو نسبت به موتور قبلی شده است .لینک شرکت نورتروپ گرومن نیز مدعی استفاده موفق ازین فن آوری در پروژه ی موشک آینده Future Missile Technology Integration (FMTI متعلق به ارتش آمریکاست . لینک یکی دیگر از پیشروان پژوهش در مورد پیشرانش ژل بیس در کشور آلمان و شرکت MBDA هست .( لینک )آلمان از سال 2000 پژوهش در زمینه ی Gelled propellant rocket motor (GRM) رو شروع کرده و ادعا شده که در سال 2009 این تکنو لوژی در مرحله TRL 6 قرار داشته وبنا براین میشه حدس زد هم اکنون در چه مرحله ای هست . راکتهای آزمایشی یا به اصطلاح SOUNDING ROCKETS نتایج مثبتی رو به نمایش گذاشته اند که در این پی دی اف قابل مطالعه هست . هم چنین بر اساس این لینک ناسا در پی استفاده از سوخت هیدروژن مایع به صورت ژله ای هست که در صورت تحقق انقلابی در عرصه ی سوخت خواهد بود . در ایران نیز با توجه به این لینک ها (1 و 2 . 3 ) در مجله ی مواد پرانرژی در دانشگاه مالک اشتر مشخصا در ودجا در مورد سوخت مایع مورد استفاده در خانواده ی موشک های ایرانی سوخت مایع ( هیدرازین ) و با توجه این دو لینک ( 1 و 2 ) در دانشگاه امام حسین ( علیه السلام ) در سپاه پروژه هایی ( ساخت سوخت ژل با پودر آلومینیوم ) در مورد این نوع سوخت ها در جریان هست . * کلوئید (Colloid) یا چسب‌سانی حالتی در مخلوط مواد بین محلول و سوسپانسیون است که ذرات حل‌شونده در آن بزرگتر از ذرات محلول‌ها هستند و نور را پخش می‌کند، اما در عین حال کوچکتر از ذرات مخلوط‌ها هستند و ته‌نشین نمی‌شوند پراکندگی ذرات آن‌ها به صورت پراکندگی یونی و مولکولی نیست، بلکه به صورت مجموعه‌های مولکولی به نام میسل می‌باشند که به راحتی از حلال، قابل تشخیص هستند تصاویر : نمونه ی سوخت هایپر گولیک ژل شده : نمونه ی کروسین ( نفت سفید ) ژل شده و تقویت شده با الومینیوم : تصویر شماتیک موتور سوخت ژل .ژل طی فرآیند افزایش فشار به صورت مایع درمیاد و به درون محفظه ی احتراق تزریق میشه : تصویر شماتیک راکت با سوخت ژل . یک پیستون با فشار دادن ژل اون رو به شکل مایع درمیاره و به درون محفظه ی احتراق تزریق میکنه : تصویر ساده تر از نحوه ی کار موتور بالا : تصویر تست راکتی شرکت MBDA : هر گونه کپی برداری حتی بدون ذکر منبع مجاز و شرعا حلال است .

بسم الله الرحمن الرحیم. با عرض سلام. لازم است به اطلاع برسد که سایت میلیتاری دارای استقلال مادی و حقوقی است و رابطه یا وابستگی سازمانی به هیچ نهاد، ارگان و یا اشخاص سیاسی و ... ندارد. ضمنا سایت میلیتاری در بستر مالکیت حقیقی تأسیس شد و با اعتماد چندساله کاربران به پیشرفت و گستردگی امروز رسیده است. بنابراین لازم است هرگونه انتسابی به سایت میلیتاری و انجمن آن با هماهنگی مدیریت سایت انجام پذیرد. این مهم، از آن جهت ضروری است که به کاربران اطمینان خاطر داده شود که انتشار محتوای آنان در این پایگاه و آنچه که متعلق به آن است، هیچ گونه رابطه سازمانی و نهادی، بر ایشان متحمل نخواهد کرد. و ما نیز به عنوان مدیریت سایت، اجازه بهره برداری از محتوای سایت به شکلی انحصاری یا سودآور برای سایرین نخواهیم داد. در انتها یادآور می‌شود که صفحات مربوط به میلیتاری در شبکه های اجتماعی، که با زحمت مدیران این انجمن اداره شده است، با هماهنگی مدیریت سایت تأسیس شده است و تابع سیاست های سایت می باشد که ظرف 48 ساعت آینده در ذیل این تاپیک ذکر خواهند شد. و ذکر هر صفحه ای در ذیل این تاپیک به معنای تبعیت آن صفحات از سایت میلیتاری خواهد بود. والسلام علیکم ...

بسم الله........ 13بهمن 1398 پیشروی رزمندگان مقاومت در جنوب غرب حلب مناطقی مانند زیتان /خلصه / قلعیجه/ قراض / حرش خان طومان /تپه های حرمز و.... پاکسازی شدن در شرق ادلب هم ارتش چندین روستای دیگه رو در 72 ساعت گذشته به کنترل خود در آورد اما در غرب حلب بعد از پیشروی ارتش در حومه منطقه خان عسل وتصرف ساختمانهای خبرنگاران مخالفین با وارد کردن نیروهای نخبه خود از جمله جماعت ترکستانی و جماعت توحید و جهاد / گروههای خط شکن تحریرالشام وچندین گروه دیگر جهادی ضد حمله شدیدی را با پیش قراولی یک عامل انتحاری بر علیه نیروهای ارتش در این منطقه انجام دادن . شدت حملات به حدی بود که نیروهای ارتش مجبور به عقب نشینی شدن نکته: در تصویر هوایی از زرهپوش های سوری عنوان شده است تانکها منهدم شده ارتش که صحیح نمی باشد بلکه از تصور مربوط به تحرکات زرهی ارتش در منطقه غرب خلب است حمله انتحاری به نیروهای ارتش در سه روز پیش منطقه خان السبل حومه سراقب شرق ادلب در این حمله(احتمالا) 4 سرباز سوری به شهادت رسیدن ================================== چون حجم تصاویر زیاد بود مطالب در دو پست ارسال میشه که این اولیش بود

مشخصات ماهواره بر سیمرغ

رئیس سازمان فضایی گفته سال دیگه در هر فصل یک ماهواره پرتاب میکنیم. دو تا سنجشی با دقت 5تا 15 متر و دوتا مخابراتی با اهداف مختلف مثل سنجش محیط و اتصال اینترنت به گوشی های هوشمند (این قسمت آخرش جالب بود. شاید این طرح برای مقابله با استار لینک باشه. نسخه وطنی...منتهی نمیدونم جواب میده یا نه؟)

یه ژ3، سرنیزه ژ3،چهاربند فانسخه ، جیب خشاب، سه تا چهار عدد خشاب (بر اساس موجودی)، قمقمه و یه کلاه (که شانسی یا آهنی زمان جنگ ویتنامه یا پلاستیکی) . بیسیم بسته به اهمیت ماموریت و وظیفه معمولا در سطح گروهان کم پیدا میشه. اصولا در سطح گردانی وجود داره و پیامها به نحو های مختلف پخش میشه بین گروهان ها. دیگه اسلحه های غیر ژ3 (تیربار ژ3، خمپاره انداز و آرپی جی) اگر گروهانی آموزش دیده باشه همراهش میاره بصورت تخصصی. من یه ماه نشده که ترخیص شدم.

مستند از باور 373 https://www.youtube.com/watch?v=CHPXzkDd3wY

رادار L-ASR4 یکی دیگر از محصولات راداری معرفی شده در سایت kowsartrading، راداری شبیه به رادار نبو است. این رادار که با نام L-ASR4 نامگذاری شده است رادار سه بعدی آرایه فازی فعال است که در باند VHF فعالیت می‌کند. این رادار از 120 آنتن یاگی شکل در 6 ردیف 20 تایی تشکیل شده است. L-ASR4 یک رادار برد بلند است که توانایی کشف هواگردهایی با سطح مقطع 2 متر مربع را از فاصله 600 کیلومتری دارد. برد رادار در برابر اهداف بالستیک 1200 کیلومتر است و هچنین ماهواره‌هایی را که در مدارهای نزدیک زمین قرار گرفته‌اند از فاصله 1200 کیلومتری کشف می‌کند. L-ASR4 اهداف آیرودینامیک را تا ارتفاع 35 کیلومتری می‌تواند کشف کند. L-ASR4 قادر است هواگردهایی با سرعت 30 متر بر ثانیه تا 3 ماخ، موشک‌های بالستیک با سرعت 12 ماخ و ماهوراه‌ها را تا سرعت 23 ماخ کشف کند. L-ASR4 در 8 دقیقه قابلیت فعال شدن دارد. احتمالا ایران با توجه به توانایی‌های رادار NEBO-SVU دست به طراحی راداری با ویژگی‌های برتر زده است که توانمندی آن را نزدیک به رادار NEBO-M می‌سازد. NEBO-SVU دارای 6 ردیف 14 تایی از آنتن‌های یاگی شکل برابر با 84 عدد از این آنتن می‌باشد، L-ASR4 دارای 120 آنتن یاگی، و NEBO-M از 7 ردیف 22 تایی یعنی 154 آنتن یاگی ساخته شده است. جایگاه رادار NEBO-SVU در سامانه پدافندی S300-PMU2 باتوجه به ضعف ذاتی رادارهای اس باند و ایکس باند در کشف اهداف رادارگریز، L-ASR4 گزینه‌ی بسیار مناسبی جهت بکارگیری به عنوان رادار پیش اخطار در سامانه باور 373 است و با توجه به دقت آن توانایی تصحیح مسیر موشک را نیز دارد. همچنین این رادار می‌تواند چندین دقیقه قبل از ورود هواگرد/موشک بالستیک به منطقه تحت پوشش باور 373، اپراتورهای این سامانه را از وجود تهدیدات احتمالی آگاه کند.

آمادگی رزمی سامانه های رزمی اس-300 سوری !!! مزیتها و چالش ها بخش نخست سامانه دفاع هوایی برد بلند S-300PM2 ( کد ناتو SA20-B Gargoyle) هم اکنون 50 درصد آمادگی لازم را برای استفاده رزمی بدست آورده و به احتمال بسیار زیاد تا اوایل مه/ژوئن 2019 میلادی به آمادگی کامل رزمی خواهد رسید . وزارت دفاع روسیه در پاسخ به ساقط شدن هواگرد شناسایی IL-20 نیروی هوایی روسیه در سپتامبر 2018 حداقل سه گردان ( شامل 8 پرتابگر 5P85SE) از گونه SA-20B/S-300PM2 را که از نوع غیرصادراتی بوده ، از موجودی دفاع هوایی خود به نیروی هوایی سوریه منتقل نمود ، با این حال برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که استقرار کامل این سامانه تهدید جدی برای نیروی هوایی اسراییل یا ائتلاف به رهبری ایالات متحده نخواهد بود ، چرا که ورود این سامانه به عملیات رزمی ، احتمالا" به محدودیتهای تحمیل شده از سوی مسکو ارتباط پیدا خواهد نمود ، این ارزیابی بر اساس 11 شاخص کلیدی صورت پذیرفته است : یکم – بررسی و تحلیل تصاویر ماهواره ای از موقعیتهای استقرار این سامانه ها تا تاریخ 5 فوریه 2019 نشان میدهد که تا حال حاضر از 4 خودروی TEL سامانه SA-20B که بتدریج از اکتبر 2018 وارد سوریه شده اند ، 3 دستگاه توسط تکنسین های روسی در ارتفاعات ( تپه ها ) Masyaf ( استان حماه ) عملیاتی شدند ، با توجه به این مساله که وقتی موقعیت قرارگیری این سیستم های پدافندی بحالت عمودی در می آید ، فرض تحلیلگر براین گذاشته می شود که سیستم آماده درگیری است ، ضمن اینکه تحلیلگران مجموعه Image Satellite International براین باور قراردارند با در نظر داشتن فیلتر اطلاعات تصویری موجود ، بطور قطع سخت افزارهای موجود واقعی بوده و برای فریب ناظران از نمونه های غیر واقعی استفاده نشده است . با این حال ، ناظران نظامی معتقدند که بررسی های بیشتر حاکی ازآن بوده که هیچ رادار جستجو یا درگیری در نزدیکی این پرتابگرها دیده نمیشود و این عدم وجود رادار از یک نظر نشاندهنده غیر عملیاتی بودن سیستم های ارسالی به سوریه است ، اما این امکان وجود دارد که برای تست های مقدماتی ، لانچر های اس-300 سوری با رادارهای روسی موجود سامانه های سام-21(96LE / Cheese Board) و همچنین رادارهای ( Grave Stone 96N6E ) که تنها 1.3 کیلومتر دورتر مستقر هستند ، هماهنگ شده باشند . دومین استدلال قابل قبولی که ممکن است وجود داشته باشد ، این است که روسیه در گذشته به سوری ها اطمینان داده بود که تا اواخر 2018 سیستم های جدید تحویلی را با شبکه دفاع هوایی سوریه ادغام نماید ، ضمن اینکه این احتمال نیز وجود دارد که کل سیستم های مستقر در موقعیت Masyaf بعنوان یک دوره آموزشی اولیه برای پرسنل سوری ، قبل از آنکه سامانه ها به دمشق ( بعنوان اصلی ترین هدف نیروی هوایی اسراییل ) منتقل شوند ، در نظر گرفته شده باشند . دوم – به اعتقاد تحلیلگران اطلاعاتی ، حملات فشرده و متراکم نیروی هوایی اسراییل در سوریه ، پس از آخرین تهاجم این نیرو که با هدف سرکوب سیستم های دفاع هوایی سوری در ژانویه 2019 صورت پذیرفت ، به شکل ناگهانی فروکش نموده و این نیز احتمال وجود مذاکرات محرمانه میان اسراییل و روسیه در خصوص شکل اصلی کاربرد سامانه های جدید روسی در سوریه را بیش از پیش پررنگ تر می نمایاند . سوم - دراوایل سال 2019 ، میزان سورتی های پروازی هواگردهای جمع آوری اطلاعات نیروی هوایی اسراییل و نیروی هوایی ایالات متحده ( بخصوص هواگردهای ELINT و SIGINT ) که در امتداد سواحل سوریه وارد عمل میشدند ، بشدت افزایش نشان می داد . این هواگردها شامل نمونه های RC-135V ، RC-135U و P-8 Poseidon جمعی نیروی هوایی ایالات متحده و همچنین نمونه های G550 متعلق به IAF هستند که تا قبل از میانه سال 2018 حضور کم رنگی را به ثبت رسانده بودند . به نظر می رسد که ترکیب عملیات مشترک این دو نیرو ، به شکل خاص برای شناسایی سازمان رزم شبکه دفاع هوایی سوریه پس از ورود اس-300 و همچنین تعیین دقیق فرکانس ها ، رادارهای عملیاتی ، ویژگی های حسگرهای جدیدی که بصورت اعلام نشده وارد سوریه شده اند ، در حال انجام است ، علاوه براینکه نظارت بر روند انتقال نیرو و تسلیحات از سوی ایران و درنهایت رصد فعالیتهای نیروی دریایی روسیه در مدیترانه ( مستقر در طرطوس ) نیز جزء لاینفک وظایف این هواگردهای محسوب میشود . چهارم – نیروی هوایی و دفاع هوایی سوریه از آغاز درگیری ها و بطور خاص پس از سرنگونی فانتوم نیروی هوایی ترکیه ، محدوده نوتام (NOTAM) مورد نظر خود را تا برد نهایی سامانه های دفاع هوایی موجود خود تا 200 مایل دریایی ( 396 کیلومتر ) خارج از محدوده دمشق تعیین نموده بودند . با این حال ، از 18 ژانویه 2018 تا 18 آوریل 2019 سخت گیری های افزون تری برای دادن مجوز به کاربران تجاری اعمال شده که نشانده این است که افسران دفاع هوایی سوری احتیاط های بیشتری را برای کاهش خطر پذیری تست های سامانه جدید در دستور کار خود قرارداده اند . برخی از ناظران اطلاعاتی رویدادهای سوریه معتقدند که نوتام اعلامی از سوی ارتش سوریه مستقیم به تمرینات سیستم های دوربرد جدید اس-300 مربوط میشود ، کما اینکه دوره زمانی فوق الذکر ، همزمانی عجیبی با ارسال اس-300 به سوریه و تکمیل آموزشها و عملیاتی شدن اس-300 در سوریه دارد . بنابراین ، درصورتی که روسها در خصوص ادغام سریع شبکه دفاع هوایی موجود خود در سوریه با ساختار دفاع هوایی ارتش سوریه جدی باشند ، تمرینات مربوط به هماهنگی کشف مهاجمان مدت زمانی بیشتری به طول خواهد انجامید . بدیهی است که اعلام محدوده نوتام 200 ناتیکال مایلی با حداکثر برد درگیری موشکهای 40N6 سیستم دفاع هوایی سام-21 که در اواخر 2018 وارد سوریه شد ، هماهنگی کاملی نشان میدهد . این درحالی است که اعلام این محدوده برای به حداکثر رساندن ایمنی پروازهای منتهی به بیروت ، تل آویو و همچنین پروازهای عبوری اروپایی – عربی بسیار ضروری به نظر میرسد ، با این وصف ، فرآیند زمانی بسیار غیر معمول نوتام اعلامی از سوی سوریها احتمالا برای جلوگیری از تمرکز تلاش ها برای جمع آوری اطلاعات از سوی نیروی هوایی اسراییل و ایالات متحده صورت پذیرفته است . پی نوشت : ادامه دارد ............................................ صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

این تصویر خیلی خیلی جالبه !!! کمتر ازیک ماه در همین تاپیک نوشتم که اشکال نفربرهای ابداعی تروریست ها سوریه که از شاسی تانک ها درست شده اینکه محل قرار گیری سرنشینان امن نیست خصوصا سلاح های منحی زن جان سرنشین ها را به خطر می اندازه اما حالا تروریست ها برای حفظ جان سرنشین ها یک سقف فلزی نصب کردن تا میزان تلفات نیروها در این نفربرها کاهش پیدا کنه. پ.ن : حالا وقتی گفته میشه چرا نیروهای نظامی درکشور با هزینه های کم هم کاری برای حفظ جان سربازها انجام نمی دهند بعضی از دوستان جلوی ما گارد میگیرن اگر انتقادی هم به نیروهای داخلی وارد هست فقط ازسر دلسوزی و حفظ این خاک و آب هست

قبل از جنگ نیکولای فیدروویچ واتوتین در دهکده ای در نزدیکی بلگورود اوبلاست امروزی و در خانواده ای کشاورز به دنیا آمد. او در سال 1920 به ارتش سرخ ملحق و وارد جنگ با پارتیزانهای اوکراینی شد. یک سال بعد او به حزب کمونیست پیوست. در سال 1926 واتوتین به آکادمی نظامی فرونژه رفت و تا یک دهه به مطالعه ی نظامی گری پرداخت. با آغاز تصفیه ی بزرگ استالینی در سال 1937 و کنار گذاشته شدن بسیاری از فرماندهان ارتش سرخ، راه برای پیشرفت واتوتین بازشد و او به فرماندهی ستاد منطقه ی نظامی کیف منصوب شد. واتوتین فعالیتهای نظامی خود را با فعالیتهای سیاسی اش به خوبی در هم آمیخته بود. در روز 23 آگوست سال 1939 با امضای معاهده ی مخفی مولوتوف- ریبن تروپ بین روسیه ی کمونیستی و آلمان نازی این دو قدرت تصمیم گرفتند تا اروپای شرقی و مرکزی را بین خود تقسیم کنند. پس از حمله ی آلمان به لهستان استالین تصمیم گرفت که از شرق وارد لهستان شود و در نتیجه واتوتین در میان برنامه ریزان اشغال لهستان قرارگرفت. او در طی عملیات اشغال لهستان به عنوان رئیس ستاد گروه ارتش جنوب خدمت می کرد. تقسیم لهستان بین آلمان هیتلری و روسیه ی شوروی واتوتین در مرحله ی بعدی تقسیم اروپا در سال 1940 و تحت فرمان گئورگی ژوکوف ،فرمانده ی معروف ارتش سرخ، بسارابیا را از رومانی گرفت. به عنوان پاداش برای این عملیات بدون خون ریزی واتوتین به درجه ی سپهبدی ارتقاء یافت و به ستاد کل ارتش سرخ راه یافت. به هرحال مشکل اصلی واتوتین این بود که تجربیات رزمی اندکی داشت و دانش وی درباره ی عملیات رزمی و استراتژی بیشتر نظری بود تا عملی. تقسیم رومانی بین آلمان و شوروی بر اساس عهدنامه مولوتوف-ریبن تروپ عملیات بارباروسا اما ماه عسل بین احزاب نازی و کمونیست چندان هم دیرپا نبود و دست آخر هیتلر به خاطر عدم اطمینان به استالین تصمیم گرفت که در حمله به دشمن پیش دستی کند. این چنین بود که عملیات بارباروسا در روز 22 ژوئن 1941 کلید خورد. در روز 30ام ژوئن 1941 واتوتین به ریاست ستاد جبهه ی شمال غربی تحت فرمان کوزنتسوف منصوب شد. او در این سمت توانست توانایی هایش را بهتر از قبل نمایش دهد. واتوتین شخصیت خاصی داشت و عمدتا در پی این نبود که موفقیتهایش به رخ بالادستی ها بکشد بلکه بیشتر تمایل داشت تا زیردستان با کفایتش را تشخیص داده و آنها را در سلسله مراتب نظامی بالابکشد. خصوصیت اخلاقی دیگر او بی پروائی اش بود. زمانی که در ابتدای جنگ بیشتر افسران عالیرتبه ی ارتش سرخ واحدهایشان از هم گسیخته بود و میل به دفاع داشتند او به دنبال فرصتی برای عملیات تهاجمی می گشت. جبهه ی شمال غربی وظیفه ی حفاظت از لنینگراد را برعهده داشت و از 3 ارتش تشکیل شده بود. این جبهه توسط گروه ارتش[ii] شمال ورماخت و لشکرهای پانزر پیشتاز فون مانشتاین تهدید می شد. واتوتین فرماندهی مدافعین روسی در جنوب نوگورود را برعهده گرفت و آنها را برای تهاجم آماده کرد. او سعی کرد تا یکی از واحدهای بزرگ آلمانی را محاصره کند. ضدحمله ی واتوتین مانشتاین را غافلگیرکرد و او را وادار کرد تا مواضع دفاعی بگیرد. گروه ارتش شمال ناچار شد تا تجدید سازمان کند تا بتواند جلوی تهاجم واتوتین را بگیرد. در اثر ضدحمله ی واتوتین ورماخت فرصت حمله در تابستان را از دست داد در حالیکه روسها فرصت پیدا کردند تا خطوط دفاعی اطراف لنینگراد را بیشتر تقویت کنند. همین ناکامی ورماخت در تصرف لنینگراد یکی از مشکلات کلیدی استراتژی آلمانها در مرحله ی اول جنگ شد و آنها را از برنامه های زمان بندی شده شان عقب انداخت. از سوی دیگر، نتایج عملی آنی ضدحمله ی واتوتین کمتر راضی کننده بود. او ظرفیت نیروهایش را بیشتر از حد برآورد و در نتیجه اهداف جاه طلبانه ای برای آنها تعیین کرد، درحالیکه هماهنگی بین نیروهای روسی و هدایت آنها در طی عملیات بسیار ضعیف بود. به علاوه او زمین سخت منطقه را ،که دفاع آلمانها را تسهیل کرده بود، در برنامه ریزی خود برای حمله به حساب نیاورده بود. بی کفایتی افسران زیردستش ،که بازماندگان بی خاصیت تصفیه ی بزرگ بودند، مشکلات واتوتین را بیش از بیش ساخته بود. تنها استثناء در میان آنها حمله ی درخشان یک سرهنگ گمنام به نام ایوان چرنیاخوفسکی ،فرمانده ی لشکر 28ام زرهی، بود. بعدتر علائق مشترک این دو فرمانده را به دوستانی نزدیک تبدیل کرد. عملیات بارباروسا-ضدحمله ی نیمه تمام واتوتین با فلش آبی نشان داده شده است. نبرد مسکو در طی تهاجم زمستانی روسها در سال 1942 و نبرد مسکو نیروهای واتوتین برای اولین بار از آغاز جنگ نزدیک بود که 2 سپاه آلمانی را محاصره کنند و به دام اندازند. ارتشهای آلمانی و روسی استعدادی یکسان داشتند. در طی نبرد، واتوتین از تاکتیکهای ابتکاری بهره می گرفت در حالیکه پاسخ آلمانها مبتنی بر تاکتیکهای متعارف بود. ارتش سرخ ،عمدتا به خاطر ضعف نیروی هوایی، قادر به شکستن دفاع آلمانها نبود. در آوریل 1942 واتوتین توانست در نهایت رخنه ای در خطوط آلمانها ایجاد کند. ورماخت از فرار نیروهایش از حلقه ی محاصره نتیجه ای اشتباه برداشت کرد: نیروهای تحت محاصره می توانند با توسل به پشتیبانی هوایی دربرابر محاصره ی روسها مقاومت کنند تا نیروهای کمکی از راه برسند. این نتیجه گیری غلط بعدتر منجر به فاجعه ی استالینگراد گردید. ورونژه و استالینگراد تصویر رسمی از واتوتین از ابتدای ماه می تا جولای 1942 واتوتین به صورت موقت به ریاست ستادکل ارتش سرخ رسید. در طی عملیات بلو ورماخت به سمت ورونژه هجوم آورد. آنها قصد داشتند با نفوذ در ورونژه از پشت جبهه ی جنوبی و جبهه ی جنوب غربی ،به فرماندهی واتوتین، در بیایند. در روز اول جولای استالین واتوتین را به عنوان فرمانده ی عالی مسئول جبهه ی بریانسک ،جبهه ی ورونژه ی بعدی، منصوب کرد. عملیات بلو تهاجم آلمان به سمت قفقاز در طی تهاجم ورماخت به سمت استالینگراد واتوتین دوباره با چرنیاخوفسکی ،اینبار به عنوان فرمانده ی سپاه 18 ام زرهی، برخورد کرد. زمانی که نیروهای چرنیاخوفسکی با قطار وارد کارزار شدند آلمانها در شرف شکستن خطوط دفاعی روسها بودند. او یکی از تیپهایش را از قطار پیاده کرد و بدون اینکه منتظر بقیه ی نیروهایش بماند با همان تیپ به قلب آلمانها زد و آنها را عقب راند. با این پیروزی واتوتین از استالین در خواست کرد تا چرنیاخوفسکی را به فرماندهی ارتش 60 ام بگمارد. استالین به خاطر سن کم چرنیاخوفسکی با درخواست واتوتین مخالفت کرد اما در نهایت واتوتین او را قانع کرد که این پست را به چرنیاخوفسکی بدهد. اگرچه در نهایت ورماخت ورونژه را از دست روسها خارج کرد اما نتوانست جبهه ی تحت فرمان واتوتین را بشکافد. پس از آن، آلمانها نقشه ی اولیه ی خود را رها کردند و به سمت استالینگراد چرخیدند. در روز 22 اکتبر واتوتین جبهه ی ورونژه را واگذار کرد و به فرماندهی جبهه ی تازه تأسیس جنوب غرب برگزیده شد و در نبرد استالینگراد نقشی حساس برعهده گرفت. پس از کامل شدن حلقه ی محاصره بر گرد ارتش ششم و به دام افتادن آنها در استالینگراد هیتلر تصمیم گرفت با یک حمله ی برق آسا حلقه ی محاصره را شکافته و ارتش فون پاولوس را نجات دهد. گروه ارتش دون[iii] تحت فرمان فون مانشتاین برای اجرای این حمله انتخاب شد ولی نیروهای تحت امر واتوتین در نهایت عملیات نجات ارتش ششم توسط مانشتاین را ناکام گذاشتند. در دسامبر 1942 نیروهای تحت فرمان او در جهت کامل کردن محاصره ی ارتش ششم فون پاولوس در استالینگراد دو سوم نیروهای ارتش هشتم ایتالیا را در شمال استالنیگراد از بین بردند. مانشتاین هیچ گاه نتوانست با فون پاولوس دست به دست بدهد. اندکی بعد استالینگراد سقوط کرد و باقیمانده ی ارتش ششم به اسارت روسها درآمدند. خارکوف و کورسک در ژانویه 1943 جبهه ی جنوب غرب تحت فرمان واتوتین آلمانها را از شرق اوکراین عقب زد. با تکیه بر این موفقیت ژنرال فیلیپ گولیکوف ،فرمانده ی جبهه ی ورونژ، توانست شهر خارکوف را آزادکند. گولیکوف نیروهایش را بیش از حد باز کرد و با استفاده از تمامی نیروهای در دسترس به تغییرات استراتژیک توجهی نشان نداد. حملات روسها سبب شد تا استعداد نیروهایشان کاهش بیابد و حتی نفرات بعضی از لشکرهای پیاده ی روس به 1500 نفر کاهش بیابد. از سوی دیگر عدم هماهنگی بین واحدهای روسی باعث شد که بین آنها شکافهایی ایجاد شود. این شکافها به خوبی توسط فون مانشتاین رصد شد و در نتیجه او در فوریه 1943 با استفاده از نیروهایی که از قفقاز رها شده بودند یک حمله ی غافلگیرکننده را در جنوب خارکوف سازماندهی کرد. او با 70 هزار نفر نیروی تحت فرمانش به قلب نیروهای روسی ،شامل جبهه های ورونژ، بریانسک، جنوب غرب و مرکز با استعدادی 5 برابر نیروهایش، زد. مانشتاین طلایه داران گولیکوف را در خارکوف محاصره کرد و شهر را از دست روسها خارج کرد. شاهکار درخشان فون مانشتیان سبب شد ارتش سرخ 90 هزار نفر کشته و زخمی برجای بگذارد. چند روز پس از سقوط خارکوف مانشتاین توانست شهر بلگورود را نیز از دست روسها خارج کند. استالین گولیکوف را از فرماندهی عزل کرد اما افتضاح واتوتین را نادیده گرفت و او را به درجه ی ارتشبدی ارتقاء داد. شاهکار مانشتاین، نبرد سوم خارکوف در روز 28 مارس 1943 واتوتین فرماندهی جبهه ی ورونژ را برعهده گرفت و برای نبرد کورسک آماده شد. حمله ی آلمانها به صورت گاز انبری با دو بازو طراحی شده بود که از جنوب و شمال کورسک می گذشتند و قرار بود تا با شکافتن جبهه ی ورونژ و جبهه ی مرکزی (تحت فرمان روکوسوفسکی) نیروهای روسی را در اطراف شهر کورسک به دام اندازد. چند روزی نگذشته بود که این نبرد به صورت بزرگترین نبرد تانکها در طول تاریخ درآمد. واتوتین در این نبرد فرماندهی 6 ارتش و چند واحد مستقل را بر عهده داشت و در برابر 3 سپاه از ارتش چهارم هوت و 1 سپاه از ارتش کمپفت صف آرایی کرده بود. چنگال جنوبی ورماخت با مقاومت سرسختانه ی واتوتین روبروشد. در این نبرد او توانست حملات آلمان را پس زده و بلافاصله به تهاجم بپردازد. در روز سوم جولای و پس از فرونشستن حملات آلمانها بلافاصله واتوتین از لاک دفاعی خارج شد و با سرعت نفوذ عمیقی را در شکاف بین ارتش چهارم پانزر و گروه ارتش کمپف ایجادکرد. در نتیجه ی این عملیات کنترل شهرهای بلگورود و خارکوف دوباره به دست روسها افتاد. ضدحمله ی واتوتین پس از بزرگترین نبرد زرهی تاریخ در پروخورووکا(پیکانهای قرمز رنگ) کیف و محاصره ی کورسان تاکنون واتوتین در اشتیاق بازپسگیری کیف بود. او نیروهایش را جمع کرد و با یک حمله ی غافلگیرکننده به مانشتاین توانست در روز 6 نوامبر 1943 کیف را آزاد کند. او به صورتی عمیق در مواضع آلمانها نفوذ کرد. هنگامی که واتوتین نیروهایش را بیش از حد بازکرد مانشتاین با ضدحمله ی سپاه پانزر 68 ام واکنش نشان داد. در نبرد رادومیشل (6-15 نوامبر) و ملنی پاکت (16-23 دسامبر) مانشتاین با موفقیت زمینهای از دست داده را بازپس گرفت و تلفات زیادی را بر ارتش سرخ وارد کرد. در ماه ژانویه 1944 نیروهای تحت فرمان واتوتین به همراه جبهه ی دوم اکراین ،تحت فرمان کونف، یک عملیات محاصره ای را در کورسان انجام دادند. اگرچه واتوتین دیرتر وارد نبرد شد و ارتش 6 ام زرهی او تازه تأسیس بود اما توانست به غافلگیری دست پیداکند و تانکهایش توانستند در عمق خطوط دفاعی آلمان رخنه کنند. در روز سوم فوریه تانکهای واتوتین با طلایه داران کونف دست به دست هم دادند و 56000 سرباز آلمانی را در محاصره گرفتند. 2 هفته بعد مقاومت آلمانها در هم شکسته شد و بسیاری از سربازان آلمانی اسیرشده یا فرار کردند. مرگ در روز 28 فوریه 1944 واتوتین واحدهایش را برای حمله به اسلاووتا آماده می کرد که توسط پارتیزانهای اوکراینی مورد حمله قرارگرفت. 6 هفته بعد واتوتین در بیمارستانی در کیف از پای درآمد. شاید اگر واتوتین تا آخر جنگ زنده مانده بود فرصت این را پیدا می کرد که در رژه ی پیروزی ارتش سرخ در کنار مارشال ژوکوف اسب براند. میراث واتوتین بر دیدگاه های ارتش سرخ در زمینه های طراحی، عملیات و تاکتیک تأثیری شگرف گذاشت. مورخان غربی سالها پس از پایان جنگ سرد او را به عنوان یکی از خلاق ترین فرماندهان جنگ جهانی دوم به رسمیت شناختند. - جبهه معادل روسی یک گروه ارتش در ورماخت است و به طور متوسط شامل 3 تا 4 ارتش می باشد و بین 400 هزار تا یک میلیون نفر استعداد دارد. [ii] - در زمان آغاز عملیات بارباروسا ورماخت دارای 3 گروه ارتش شمالی، مرکزی و جنوبی بود. گروه ارتش شمالی به سمت جمهوری های بالتیک و نهایتا لنینگراد حرکت می کرد. گروه ارتش مرکزی در پی اشغال مسکو بود و گروه ارتش جنوبی به سمت قفقاز و چاه های نفت باکو هدف گیری شده بود. [iii] - به استعداد حدود 50 هزار نفر و 250 دستگاه تانک

بسم الله الرحمن الرحیم بخش سوم : پروژه هاي وزارت دفاع (شفق زادگان) در نيمه اول دهه هشتاد و در شرايطي كه نهاجا مشغول كار بر روي پروژه صاعقه هست ، طرف ديگر ماجرا يعني ودجا، پروژه شفق را با همكاري روس ها جلو ميبرد ابتدا نمونه هايي با موتور rd33 بدون پس سوز ساخته ميشود كه البته بواسطه سرعت پايين صرفا قابليت اموزشي داشتند. تصميم گرفته ميشود براي نمونه هايي رزمي از موتور rd-33 پس سوزدار استفاده شود كه در تستها و سرعت بالا مشكلاتي در كنترل پرنده ايجاد و طرح نياز به تغييرات اساسي پيدا ميكند روسها تغييرات روي پرنده را اغاز و كار را تا جايي جلو میبرند. همانطور كه در بخش اول اشاره كرديم قرار بود تعداد زيادي موتور rd-33 نيز برای نسل چهارم صاعقه و شفق از روسها خريداري شود  در همين شرايط با اغاز سال ٨٧ از طرفي دميتري مدودف در روسيه روي كار مي ايد و از طرف ديگر تحريمهاي سازمان ملل به بهانه فعاليتهاي هسته ايي شدت ميگيرد و به اين موارد فشار امريكا و اسرائيل به روسيه براي پايان دادن به همكاري نظامي را هم اضافه كنيد. خب نتيجه مشخص است  همكاري در پروژه شفق و خريد موتورهاي روسي هوا ميشود و سنگ اندازي ها در تحويل اس ٣٠٠ اغاز. (بزرگترین خدمت روسیه به ایران در همه ی تاریخ) سال 87 یعنی سال اخر وزارت سردار نجار و دوسه سال اول دوره سردار وحیدی را باید دوران طراحی و برنامه ریزی نامید در همین دوران يك حركت جدي در حوزه ي پدافندي اغاز میشود که ما امروز بعد از ده سال نتیجه مثبت و تاثیر گزار ان را میبینیم هر چند پروژه هاي مختلفي مثل سامانه دريا پايه و همچنين اين دو عزيز هنوز رونمايي نشده اند  يك حركت جدي هم به سمت توسعه پيشران هاي سبك و سنگين در سالهاي ٨٨ ، ٨٩ و ٩٠ اغاز شد كه در بخش اول توضيح داديم اما بخش ديگر ، ورود به عرصه طراحي جت هاي اموزشي و رزمي است كه به مواردي اشاره خواهيم كرد  قاهر ٣١٣  اين اولين پروژه ي وزارت دفاع بعد از لغو پروژه شفق در سال ٨٧ بود كه طراحي ان از اواخر ٨٧ و يا به احتمال بيشتر اوايل ٨٨ اغاز ميشود اگر خاطر دوستان باشد سال ٩١ و پس از رونمايي ، برخي مقامات اشاره كردند كه سه سال از شروع پروژه قاهر ميگذرد كه باز مارا به سال ٨٨ ميرساند همانطور كه ملاحظه ميكنيد رگه هايي از طرح شفق در طراحي قاهر هم ديده ميشود بعد از اماده شدن موتور اوج و نصب موتور روي قاهر از اوايل سال ٩٦ تستهاي تاكسي اين جنگنده اغاز شد. طي چندماه گذشته از دوستاني مطلع و مطمئن خبرهايي ميرسيد مبني بر پرواز قاهر٣١٣ كه قطعا شما عزيزان نيز شايعاتي در اين مورد شنيده ايد اما ايا صحت دارد؟؟؟ سردار قريشي معاون وزير دفاع قبل از روز صنعت دفاعي طي يك مصاحبه راديويي مسئله را روشن ميكند خلاصه سخنان سردار قريشي اواخر مرداد ٩٨ :  جنگنده قاهر ٣١٣ اولين طراحي از نقطه صفر ما براي اثبات توانايي توليد جنگنده سبك بود . دانشمندان جوانِ بخش دفاعي به كمك شركتهاي دانش بنيان ، جنگنده قاهر ٣١٣ را طراحي كرده و به عرصه پروازي رسانده اند.  بعد از طراحي قاهر ٣١٣ به ترتيب كوثر ١ و كوثر ٨٨ در دستور كار قرار گرفتند  كوثر ١ چند ماه پيش پروازي شد.(سال ٩٧) كوثر ٨٨ اولين پروازش را چند هفته پيش انجام داد. ظرف چند سال اينده ميتوانيم ادعا بكنيم در زمينه توليد جنگنده هاي سبك و سنگين روي پاي خود ايستاده ايم. لينك فيلتر است ،،از دقيقه ١٩ گوش كنيد ——— اولا با توجه به طراحي قاهر ٣١٣ و كوثر ٨٨ در سال ٨٨ پروژه مياني يعني كوثر ١ نيز قائدتا مربوط به همين سال هست، در واقع دو پروژه اموزشي احتمالا همزمان يا خيلي نزديك به هم طرحشان اغاز ميشود كه در بخش قبلي به این مورد اشاره كرديم (البته اموزشي ها با همكاري نهاجا اما قاهر مستقل از نهاجا) ————- ثانيا تا به امروز سبک ترین و ساده ترین پروژه های ما که مربوط به سال ٨٨ ميشوند يعني ده سال پيش و از ساده ترین موتور ما استفاده میکنند(اوج) به نتیجه رسیده اند . دوستان بدبين عزيز ايا واقعا همه داستان همین است؟ ———— ثالثا مشخص شد اولین پرواز كوثر ٨٨ برميگردد به اواسط تابستان ،پس كوثر٨٨ دو سه ماه مشغول تست های پروازی بوده و با موفقیت امیز بودن این تستها در نهایت در اواخر مهر ماه تصاویری از پرواز ان منتشر ميشود ———— رابعا سردار قريشي به نوعي اشاره به وجود جنگنده هاي سبك و سنگين ميكند كه براي ادامه بحث لازم است اين را در ذهن داشته باشيم ——— خامسا هيچ ترديدي روي پرواز قاهر ٣١٣ نداشته باشيد. —————— اما چرا مثل پرواز كوثر ٨٨ پرواز قاهر رسانه ايي نميشود ؟؟؟ اصل مطلب اين هست كه در حال ارتقاي پيشراني اويونيكي قاهر ٣١٣ هستند كه تا پايان همين دولت (١٥ ماه اينده)پرواز نمونه نهايي را شاهد باشيم اما حتي اگر اين تلاش ها نتيجه بخش نبود دوستان اطمينان داشته باشيد كه پرواز قاهر ٣١٣ را با همان موتورهاي اوج(بدون تصاوير داخل كابين و ... ) به دستور رياست جمهوري شاهد خواهيد بود اين قول بنده به دوستان اما فرضيات در مورد موتور قاهر همونطور كه قبلا اشاره كردم اولا نیروی دو موتور اوج متناسب با نياز قاهر نيست ثانيا از طراحي قاهر مشخص است كه موتور ديگري براي ان در نظر گرفته شده است شروع پروژه قاهر >> سال ٨٨ شروع پروژه موتور j90 >> سال ٩٠ رونمايي از مدل تك موتوره قاهر >>سال ٩١ بررسي قطر محفظه موتور قاهر>> ٥٥الي٦٠ سانت قطر موتور اوج حدودا ٤٥ سانت است و ما موتوري با اين قطر(٥٥ الي ٦٠سانت) در اختيار نداريم اما قطر يك موتور توربوفن سبك حدودا همين مقدار است(j90) رونمايي نمونه دو موتوره >> سال ٩٦ بررسي قطر محفظه موتور >> باز هم ٥٥ الي ٦٠ سانت پس مطمئنا از ابتداي طراحي موتوري بزرگتر و قوي تر براي قاهر در نظر گرفته شده كه در موازات قاهر در حال توسعه است و با تكميل پروژه روي قاهر نصب خواهد شد اگر برخي دوستان همچنان در وجود موتوري توربوفن بر مبناي موتور اوج ترديد دارند،به اين بخش از صحبتهاي سردار دهقان توجه كنند. مرداد ٩٥ ، سردار دهقان: موتور توربو جت اوج به عنوان یک پلتفرم مرجع می تواند زمینه ورود کشور به فاز طراحی و ساخت موتورهای توربوفن و توربوشفت نیمه سنگین و سنگین کلاس هوایی و صنعتی را فراهم کند. لينك در كنار اين جمله سردار ، مهندسي معكوس j79 را هم در نظر بگيريد كاملا مشخص است كه در اينده توربوفنهايي بر مبناي همين موتورهاي جنرال الكتريك خواهيم داشت ——— از قاهر و كوثر ٨٨ كه بگذريم يك سري فرضيات در مورد ادامه پروژه شفق و همچنين M-ATF 89 و طرح اموزشي رزمي برهان ٩٢ (كه شباهت به ياك ١٣٠ دارد) را در نظر داشتم بيان كنم اما به طور کامل مطلب را حذف کردم با توجه به رونمايي دو پروژه پدافندي مهم (پانزده خرداد و باور) به فاصله سه ماه از هم و همچنين پرواز كوثر ٨٨ حدس اين است كه سال اينده برنامه ايي مفصل بخصوص در حوزه هوايي تدارك ديده شده باشد و احتمالا رونمايي از يك موتور جزو برنامه ها باشد اجازه بدهيد ببينيم كدام موتور رونمايي خواهد شد بعد در خدمت دوستان خواهيم بود اما مهمترين پروژه وزارت دفاع  بهمن ٩٤ سردار دهقان : پروژه قاهر فعلا متوقف شده و در حال حاضر کوثر ۸۸ که یک هواپیمای آموزشی در حد صوت است را در دستور کار داريم تا نیاز آموزشی نهاجا برطرف شود و بعد به سمت قاهر که یک هواپیمای پشتیبانی نزدیک است، برویم و در ورژن‌های بعدی هم آن را رهگیر و بمب افکن کنیم. لينك ———— اشاره به ورژنهاي رهگير و بمب افكن قاهر كه قائدتا بايد بزرگتر از اين نمونه پشتيباني نزديك باشند ———— سردار دهقان فروردين ٩٦: توليد جتهاي كوثر ٨٨ و قاهر مقدمه ايي براي توليد جنگنده هاي سنگين است لينك ——— براي اولين بار اشاره به جنگنده سنگين ———— سال ٩٦ و انتخاب امير حاتمي به عنوان وزير دفاع جديد در همين ابتداي كار سه مصاحبه بسيار مهم از ايشان منتشر ميشود ——— امير حاتمي شهريور ٩٦: در این دوره ان‌شاءالله به‌سمت هواپیمای سنگین خواهیم رفت که موجب تقویت قدرت راهبردی هوایی ما خواهد شد، زمینه‌های این کار فراهم شده و طرح‌ریزی‌ها در حال انجام است و ان‌شاءالله پایه‌های محکمی برای این کار گذاشته خواهد شد. لينك —————- جنگنده سنگين قدرت راهبردي هوايي ————-  امير حاتمي شهريور ٩٦: قرار است در حوزه‌های اولویت دار دفاعی از قبیل هوایی، فضایی، زیستی و شناختی محصولات برجسته‌ ای طراحی شود که بتواند برای بخش دفاع برتری ایجاد کند. لينك ————— طراحي محصولات برجسته در حوزه هوايي —————- امير حاتمي ابان٩٦ : ان‌شاالله در این دوره برای دستیابی به قدرت هوایی راهبردی اقدامات خوبی را انجام خواهیم داد. محور اصلی این برنامه‌ها نیز طراحی و ساخت جنگنده های سنگین است که کارهایش در دست انجام است. لينك ———- قدرت راهبردي هوايي طراحي و ساخت جنگنده هاي سنگين ——- امير هاديان فرماندهي دانشگاه ستاري بهمن ٩٦ : نیرو‌های دانشگاه هوایی شهید ستاری علاوه بر مشارکت در ساخت «صاعقه»، در ساخت انواع پرنده‌های دیگر نیز مشارکت داشته و دارند. الحمدلله امروز موردی را سراغ نداریم که حرفی از صنعت هوانوردی به ویژه در حوزه ساخت هواپيماهاي سنگین یا نیمه سنگین یا پهباد باشد و نیرو‌های دانشگاه هوایی شهید ستاری در آن حضور نداشته باشد لينك —————- همكاري دانشگاه شهيد ستاري در پروژه جنگنده ي سنگين وزارت دفاع ————— خب دوستان با توجه به اشاره امير حاتمي كه اين پروژه موجب قدرت راهبردي هوايي ما ميشود و همچنين مشاركت دانشگاه شهيد ستاري كه بسيار مسئله اميدوار كننده ايي است با اطمينان ميتوان گفت ما با يك جنگنده سنگين با قابليت رادارگريزي روبرو هستيم و از طرفي با توجه به صحبتهاي گذشته سردار دهقان در مورد نمونه هاي رهگير و بمب افكن قاهر ٣١٣(كه جنگنده ايي رادارگريز است) تا اين جا و تا اين لحظه فرض بر اين است كه جنگنده سنگين ودجا نمونه بسيار بزرگتر قاهر ٣١٣ است (اين پروژه اي بود كه در بخش اول اشاره كرديم براي ان به موتور ٦٥ يا ٧٥ كيلونيوتني نياز داريم) پس پروژه هاي راهبردي و مهم ما نه يك مورد بلكه دو مورد هستند اولي جنگنده نيمه سنگين شكاري نهاجا بر مبناي پهباد سايه كه از سال ٩٣ در حال ساخت ميباشد و شباهتهايي به نمونه هاي امريكايي دارد و دومي جنگنده سنگين ودجا بر مبناي قاهر ٣١٣ كه از سال ٩٦ مراحل طراحي مقدماتي را طي ميكند و احتمالا شباهتهايي به نمونه هاي چيني پيدا بكند البته منظور فقط شباهت از لحاظ ظاهري است در دهه اينده ان شاالله خواهيم ديد كه اين دو پروژه در چه سطحي هستند و چه سيستمها و چه قابليتهايي خواهند داشت ————- سردار قريشي معاون وزير دفاع مرداد ٩٨:ظرف چند سال اينده ميتوانيم ادعا بكنيم در زمينه توليد جنگنده هاي سبك و سنگين روي پاي خود ايستاده ايم لينك فيلتر است ،،از دقيقه ١٩ گوش كنيد ————- اشاره به جنگنده هاي سبك و سنگين ———- امير شعبانيان رئيس سازمان بازرسي وزارت دفاع مرداد ٩٨: در اينده ايي نزديك اخبار بسيار خوبي در حوزه هاي هوايي در ساخت هواپيماهاي سنگين به اطلاع مردم ايران خواهد رسيد لینک ————— اشاره به جنگنده سنگين ودجا —————— بنظرم حالا معني اين جمله وزير دفاع براي همه مشخص باشد امير حاتمي مهر ٩٨ :در اينده در حوزه ي هوايي دستاوردهايي خواهيم داشت كه باعث بهت دشمنان خواهد شد. لينك ———- در كنار اين موارد اشاره ايي هم به پروژه هاي بدون سرنشين داشته باشيم نمايشگاه دستاوردهاي وزارت دفاع در سال ٩٣ ، نمايشگاهِ بسيار مهمي بود كه اطلاعات زيادي از پروژه هاي اينده به ما ميداد موتور j90 و موتور rd33 بخشي از اين موارد بودند كه در بخش اول به انها اشاره كرديم اما در همين نمايشگاه در بخش پهبادها به پروژه هاي اينده در اين حوزه اشاره شده است به بنر توجه كنيد "توسعه ي فناوري هاي ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ و سامانه هاي مرتبط با ماموريتهاي استراتژيك و اثرگذار در توان بازدارندگي كشور" همين متن مشخص ميكند با پروژه هاي بسيار مهمي روبرو هستيم چشم انداز ٩٠ الي ٩٥ : فطرس و احتمالا حماسه چشم انداز ٩٥ الي ١٤٠٠ : سجيل و غدير چشم انداز ١٤٠٠ : نامشخص خب اما سه مورد اخر كه مورد نظر ماهستن با اولين پهباد كه براي نيروي دريايي توسعه داده شده كمي اشنا شديم پهباد سجيل با قابليت رادارگريزي و حمل سلاح در داخل بدنه كه فعلا يكي از اين تسليحات يعني بمب بالابان مشخص شده است اين پهباد شباهتهايي هم به پهباد اونجر امريكا دارد اما دو مورد ديگر يعني غدير و پروژه ١٤٠٠  همانگونه كه ماكت بالگردهاي سبك و سنگين اينده همه در اين بخش كنار هم قرار دارند پهبادهاي اينده نيز همه كنار هم روي يك ميز قرار داشتند كه قبلا تصوير انها را ديده ايد  ماكت مشكي سمت چپ كه شبيه به پهباد X47B هست مشخص ميكند جداي از هوافضاي سپاه خود وزارت دفاع نيز به شكل جدي روي بال پرنده ها كار ميكند كه خوشحال كننده است ماكت مشكي سمت راست كه نوعي بال پرنده و Y شكل هست سومين پهباد مد نظر ماست كه مشابهي براي ان نميتوانم مثال بزنم احتمال دارد پروژه ١٤٠٠ باشد پهباد وسطي هم مقداري به سجيل شبيه است اما به احتمال بيشتر پهباد مشكي سجيل طرف ديگر مونيتور قرار داشته و در ديد ما نيست پس پهبادهاي اينده وزارت دفاع اين سه پهباد مشكي هستند كه شاخص هاي رادارگريزي در هر سه مورد لحاظ شده است نامگذاري ممكن است بر عكس باشد مطلب اخر اينكه از سال ٩٥ به بعد يك روند مثبتي در حوزه هوايي مشاهده شده كه اميدواريم سرعت بيشتري پيدا بكند ان شاالله سازمان صنايع هوايي هم هر چه زودتر زمينه و شرايط لازم را براي توليد انبوه كوثر ١ و كوثر ٨٨ را مهيا و كار را در اينده گسترش بدهد واقعيت را نميتوان انكار كرد ناوگان ما به طور كامل فرسوده است و در صورت عدم جايگزيني اينها با نمونه هايي به روز ما همچنان در اينده شاهد حوادثي خواهيم بود و البته شهدايي خريد از خارج مورد رضايت ما هم هست اما اگر امكان پذير نيست ، حداقل از همين پروژه هاي داخلي حمايت بيشتري شود بلكه پروژه ها زودتر به نتيجه برسد ان شاالله يا حق

برای ثبت در حافظه تاریخی میلیتاری گزارش دوم کمیسیون حادثه ساقط شدن بویینگ 737 اوکراینی

من که نفهمیدم چطور سردار فهمید که روحیه اینا سقوط کرده !!! اما حرف شما عجیبه مگه با هک پهباد میشه صدای اپراتور اون پهباد ضبط کزد که شما میگی ما شنود کردیم این از اون حرفای عجیب بود یا نظر شما اینه پهبادهای ما رفتن بالای سر اون اوپراتورا شنود کردن ؟؟ در این صورتم تا الان صد بار تصاویر پخش شده بود صد در صد بدون بعد این اتفاق برای اوکراینی ها اگر چیزی بود تا الان ایران صد بار برای از زیر بار فشار خارج شدن گفته بود . من حرف هیچ کدوم باور ندارم نه آمریکایی ها نه ایران اما یه چیز خوب میدونم تو آمریکا پنهان کردن کشته ها غیر ممکنه اینو تاریخش ثابت کرده مخصوصا الان . در کل به نظرم شما زیادی کشور خودمونو با آمریکا یکی دونستی حداقل چیز تو آمریکا رسانه آزاده که بی شوخی ما نداریم . و اگر حتی یک نفر تو این پایگاه بمیره تا الان سی ان ان صد بار ترامپو رسوا کرده بود

مامور امنیت پرواز چی شد پس

باز که همون روایت رسمی رو داری میگی شما.... ................. واقعیت اینه که بسیاری از سقوط های هواپیمایی کار سرویس های اطلاعاتی هست . سال 88 سرویس ها خیلی درگیر این کار بودن حتی به نظر بر خی مساله ی حمله به شارلی ابدو به خاطر حمله به هواپیمای روسی بود . به هر صورت سرراست ترین و راحت ترین نوع کار تروریستی هست و ماهم همون طور که عرض کردم هنوز زمینه شو داریم .... .............. در هر صورت اگر ماجرا این طور باشه امکان اعلام نیست و همین سناریوی اعلام شده بهترین کاربود .

برگرفته از پیج آقای محمد رزازان...

چالش های قدیمی،راهبرد های تازه اصل پیروی از ساختار from must follow function بخش اول: پس از سال ها انتظار و حدس و گمان بالاخره در مرداد سال 1398 سامانه پدافندی باور 373 رونمایی شد با به شکلی عجیب و در حد یک آتشبار! ولی همین رونمایی هم به بسیاری از شک و تردید ها در مورد رادار درگیری و رادار رهگیری، هات لانچ یا کلد لانچ بودن سامانه، برد موشک صیاد4 و دیگر ابهامات پاسخ داد ولی سوالات بیشتری را در مورد نقش رادار معراج4 و ... ایجاد کرد. هر چند بنده نه قصد انتقاد دارم و نه اطلاعات کافی جهت ابهام زدایی فقط امیدوارم از ان پیشنهاد های بنده مفید واقع گردد. پیشنهاد اول-clam shell در جنگ خلیج فارس، جنگ کوزوو، حمله ائتلاف به لیبی، دست بلند نیروهای هجومی استفاده گسترده از موشک های کروز در حمله به اهداف راهبردی بوده و است. از اینرو شوروی/روسیه جهت سرچ افق و شناسایی اهداف در ارتفاع پست رادار clam shell (5n66/76n6) را طراحی کرد. این رادار به دلیل اینکه بر روی ستون هایی به ارتفاع 23 متر تا 37 متری قرار دارد که توانایی شناسایی اهدافی که پست می آمدند را بهتر از دیگر رادار های شوروی داشت به شکلی که نیاز به رادار های هوابرد را تا حد زیادی جبران کرده است. ایران هم میتواند جهت نظارت بهتر میتواند رادار درگیری و رادار رهگیری سامانه باور 373 را رور برج های روسی (40V6/40V6m) با ارتفاع بیست و سه متری و (40V6MD) سی و هفت متری مسقر کند یا نمونه داخلی آن ها بسازد.

اگر اشتباه نکنم سردار باقری بود که گفتند بعد از بازدید: ما در این نمایشگاه شاهد سامانه هایی در هر سه حوزه ارتفاع پست و متوسط و بلند بودیم ( که خب منظور خودشون بود و برای عموم سامانه های دیگه مشخصا به بازدید رسانه ای و عکس گذاشته نشده بود) پس وجود اجزای دیگه اصلا عجیب نیست و از طرفی یکی از مسئولان از مراحل پایانی تست سامانه عقاب گفتند شاید حتی این سامانه هم با توجه به گفته های سردار حضور داشته ( ممکنه در مکان مسقف) یک نقل دیگه بود در مورد طراحی یک سامانه مجزا ویژه موشک های بالستیک غیرتاکتیکی، که خب میتونه سامانه ای منشعب از باور باشه (برای همین بسیار شبیه به اجزای باور (همون دو کنیستری مثلا) و فعلا در حال توسعه باشه با موشک مخصوص به خود چون اونطور که به نظر میرسه همین باور نمایش داده شده قابلیت درگیری با موشکهای تاکتیکی را داره و با این نقل قول بعید هست در صدد باشیم موشک دیگه ای روی همین سامانه برای پرتابه های بالستیک غیرتاکتیکی سوار کنیم و شاید اون اجزای دیگه مربوط به اون موشک دوم در سامانه ای مجزا باشند (که هنوز بخش های رادار و فرماندهیش کار بیشتری دارند یا خود موشک) یک نقل دیگه هم در این مدت بود که اشاره شد باور طوری طراحی شده که کاملا قابلیت افزوده شدن اجزا و ارتقا به ورژن های پیشرفته تر را به اسانی داره (خوب ما احتمالا شاهد ورژن های دیگه ای هم از باور خواهیم بود در اینده) و همین مورد شاید مبنایی باشه که وزارت دفاع همچنان علاقه داره قبل تولید انبوه تا جاییکه میتونه ارتقاهای در دسترس را اعمال کنه. برای همین در شرایط ما و تهدیدات پیش روی فوری شاید بر خلاف روس ها ما (هر چند از لحاظ هزینه و نرخ تیراژ منفی است موضوع) شروع به راه اندازی خط تولید باور تنها از یک ورژن مثل روسها نکنیم بلکه در هر نمونه تولیدی (مثلا اتش بار) ارتقاهای مدنظر را هم اعمال کنیم، برای همین هر اتشبار ممکنه نسبت به قبلی ارتقا یافته تر باشه.